'Griekenland blijft in eurozone' #43

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 13:36 schreef Igen het volgende:

[..]

"Kleine groep"? Zeker in een land als Griekenland ligt het helemaal niet voor de hand dat de grote meerderheid netto een negatieve vermogenspositie zou hebben.

quote:

Tegenover de trojka probeerde de Griekse regering met rationele argumenten te onderhandelen. Maar in de machtsstrijd was slechts het mes op de keel de tegenzet van de trojka. Dit blijkt uit een interview met econoom James K. Galbraith, die op de achtergrond nauw betrokken was bij de onderhandelingen.

Wat duidelijk werd toen de onderhandelingen vorderden is dat de Europese autoriteiten en het IMF geen concessies deden op beleidspunten en dat ze gewoonweg wachtten op de Griekse kant om toe te geven, helemaal terug naar het originele Memorandum, naar het originele beleidsprogramma dat aan de vorige regeringen was opgelegd. Dus de positie die men in het begin van Schäuble hoorde – dat ‘verkiezingen geen verschil maken’, wat een positie was die toentertijd buitengewoon moeilijk serieus te nemen was – draaide uit, na maanden van onderhandelingen, op precies de positie die hij volhield tot aan het einde. [vertaald uit het Engels]

Dus je kunt wel stemmen, maar niet kiezen.

Verder:

Syriza’s integrale strategie was, in zekere zin, gebaseerd op de volgende vraag: kan een land dat had geleden onder het fiasco van Europees beleid proberen dat beleid in Europa van binnenuit te veranderen? Nou, ik denk dat het antwoord op die vraag nu voor iedereen duidelijk is. Ik hoef het niet eens te zeggen. [vertaald uit het Engels]

Galbraith meent weliswaar dat de neoliberale machtspolitiek voor iedereen duidelijk is, maar zo niet voor Ronald van Raak bijvoorbeeld. Hij suggereert nog steeds dat een lidstaat in de EU zelfstandig politiek kan bedrijven, dat de misère van Griekenland te wijten is aan goedgelovige eurofielen.
http://www.krapuul.nl/ove(...)sthash.XZ4ZlZyl.dpuf

quote:

PAUL GOOSSENS meet de politieke naschokken op na het botte nein tegen Griekenland. De euro lijkt elke maatschappelijke bijsturing dood te knijpen. Syriza en radicaal links liggen aan de ketting. De sociaaldemocratie is op haar best dubbelhartig. En zolang het IMF aandringt op een schuldherschikking, is zelfs deurwaarder Duitsland er niet gerust in.

Ook zonder het lezen van de Ilias kun je erachter komen dat Griekse helden en halfgoden kwetsbaar zijn. Voor Wolfgang Schäuble en zijn partners in crime volstond een oppervlakkige lezing van de kranten om de achilleshiel van Alexis Tsipras te vinden en vervolgens zijn regering uit te roken. De meerderheid van de Griekse bevolking wou geen exit uit de euro. In tegenstelling tot Yanis Varoufakis was dat voor de Griekse regeringsleider de rode lijn waar hij niet over wou. De stap naar of zelfs de dreiging met een Grexit was voor Tsipras taboe. Daar stopte het pokeren.

De kiesbeloftes, het neen van het referendum, een pak geloofwaardigheid en Varoufakis zelf, het werd allemaal opgeofferd om Griekenland in de eurogroep te houden. Omdat Tsipras de monetaire bom niet op scherp wou zetten, werd hij chanteerbaar. Een vogel voor de Duitse kat. Een dominant Duitsland met verfijnde diplomatie en medeleven met de zwakkeren, moet nog worden uitgevonden. Daar was de manier waarop de eurogroep en de eurotop het akkoord ‘afklopten’, opnieuw een illustratie van. Ook koele Griekenland-minnaars vonden het er ver over.

Austerity XL

De verknochtheid van de Griekse bevolking aan de euro blijft verbazen. Zeker, een decennium lang kon het land van lage rentes en gulle leningen smullen, maar sinds 2009 werd het feestje een uitzichtloos drama. Vijf jaar lang dicteerde de trojka wat mocht en de Griekse regeringen voerden uit. Niet altijd nauwgezet en op tal van punten bleef het aanmodderen, maar op het essentiële hielden de Grieken zich aan de dictaten. Er werd bezuinigd dat het een aard had. Dit was het oordeelkundig snoeien ver voorbij. Te veel zeis, te veel kettingzaag. Pensioenen werden gehalveerd, duizenden ambtenaren ontslagen, de BTW verhoogd, de overheidsuitgaven met één derde (33 procent) verminderd en, schreef de voormalige topman van het IMF Ashoka Mody een paar dagen terug, het structureel begrotingstekort van 12 procent werd een overschot van 2 procent.

Kortom, austerity XL.

Terwijl Ierland, Spanje en Portugal een zwaar medicijn werd toegediend, moest Griekenland een paardenmiddel slikken. Zo werd de ruggengraat van de Griekse economie en samenleving gekraakt en belandde het land in de rolstoel. Het resultaat was dramatisch. Jaar op jaar zakte het nationaal product door de bodem, werkloosheid en armoede piekten naar derdewereldniveaus en de prognoses van IMF en Europese Unie bleken keer op keer totaal fout.

En toch, ondanks het overduidelijke falen van de aanpak, kwam er meer van hetzelfde. Zelfs toen de kiezer Syriza in de regering plebisciteerde.

Onuitstaanbaar arrogant

In 1981 werd François Mitterrand Frans president met zijn 110 propositions. Daarin werden ongegeneerd economische planning, nationaliseringen en een forse verruiming van de welvaartsstaat bepleit. Niets van dat alles bij het ‘extreemlinkse’ Syriza. Dé blikvanger was het stopzetten van de harde austeriteit. Vlaamse christendemocraten die bij momenten radicaler uit de hoek komen, zouden er het etiket ‘sociale correctie’ op plakken.

In alle officiële talen van de Unie botsten Tsipras en Varoufakis vijf maanden lang op een bot nein. Daarmee bevestigde de eurogroep het vermoeden dat het ombuigen, zelfs het voorzichtig bijsturen, van het soberheidsbeleid taboe is. Uiteindelijk moest Griekenland een akkoord slikken dat het land nog verder dreigt te versmachten. De Grieken werd niet eens de schijn van een eerbaar compromis gegund. Zelfs ‘dictaat’ is een misplaatst eufemisme, het werd een deurwaardersexploot. Met zijn bocht na het referendum had Tsipras zichzelf kaltgestellt. De grote trofee, waarmee hij maandagochtend 13 juli naar huis kon, was de lokalisatie van het privatiseringsfonds. Na 17 uur onderhandelen kreeg hij het voor elkaar dat het in Athene en niet in belastingparadijs Luxemburg werd neergepoot. Tsipras was de gegijzelde van het eigen volk, dat zich geen bestaan zonder euro kon inbeelden.

Podemos, de Spaanse zusterpartij van Syriza, weet nu waar het aan toe is. Binnen de eurozone is de bandbreedte voor sociale eisen vergrendeld en een ommetje buiten de euro kan niet. Het eigen volk wil er niet van weten. Tijdens de Griekse zomer van 2015 ontdekte extreemlinks – maar evengoed de patriotten van de nationale soevereiniteit – de nieuwe krijtlijnen van het politieke speelveld. De eerste radicaal-linkse regering die in Europa langs democratische weg aan de macht kwam, werd door de eigen bevolking vleugellam gemaakt.

Kortom, de euro is een carcan dat ingrijpende maatschappelijke bijsturingen doodknijpt. Zoals het Congres van Wenen in 1815 de hegemonie van de Europese powers that be bevroor, zo betonneert de euro de Europese sociaaleconomische orde. De politieke naschokken van deze overwinning zijn verregaand. Nu de magie van Syriza is weggedeemsterd en de lont uit radicaal-linkse experimenten zoals Podemos werd gehaald, worden Europese en Vlaamse liberalen nog maar eens ‘zot van glorie’. Alsof het IJzeren Gordijn opnieuw gevallen was en hij opnieuw op Maidan stond, zo hakte Guy Verhofstadt in het Europees Parlement op Tsipras in. Het grote gelijk, zeker als het Duitse rugdekking heeft, is per definitie onuitstaanbaar arrogant.

Besmettingsgevaar

In deze tragedie verlaat niemand het toneel met schone handen. Ook de sociaaldemocratie niet. Pas op het allerlaatste moment kwam François Hollande de scène op. Voor een niet-onbelangrijk bijrolletje, maar wel een bijrolletje. De ster van de sociaaldemocratie was Jeroen Dijsselbloem. Hij was de notaris van het deurwaardersexploot en nooit werd hij door de Duitse, Franse of Italiaanse kameraden teruggefloten. Alleen John Crombez deed het en dat zegt alles over de dubbelhartigheid van de Europese sociaaldemocratie. Zij kan leven met een eurozone ‘made in Germany’. Niet enthousiast misschien, want iets te ‘koud’, maar ze vond een modus vivendi en steevast zijn er collateral profits. Ook nu. Met het debacle van Syriza ligt de concurrent op de linkerflank er groggy bij. In heel Europa bovendien, want het Sí, se puede! (Yes, we can) bleek in Griekenland een vergissing.

En toch zitten de Europese bonzen de volgende maanden en jaren niet op rozen. Syriza en radicaal links mogen dan aan de ketting liggen, het besmettingsgevaar is niet weg. Op vraag van Duitsland haalde Europa immers een paard van Troje binnen, en het luistert naar de naam IMF. Het is een onvermoeibare promotor van vermarkting en structuurhervormingen, maar koppelt al dat leuks aan een draagbaar schuldniveau. In Griekenland is dat volgens het IMF niet het geval. De Europese aannames zijn irrealistisch en zonder schuldherschikking dreigt een nieuw debacle.

In hoge Duitse kringen veroorzaakt dat verwarring. Daarom praat Schäuble steeds nadrukkelijker over de Grexit. Eerst was het om Tsipras op de knieën te krijgen, nu om de muntunie te redden. Zo formuleert Herr Doktor het natuurlijk niet. Een dag voor de Bundestag over Griekenland stemde, heette het dat ‘Griekenland moeilijk te redden is zonder schuldkwijtschelding’. Zelfs Dijsselbloem kreeg het ervan op de heupen, want daarmee wordt het sérieux van het deurwaarders­exploot compleet onderuitgehaald. Als over een paar weken het stof is neergedaald, zal blijken dat de Duitse overwinning van 13 juli alleen verliezers telde.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 13:39 schreef crystal_meth het volgende:

[..]

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 13:45 schreef crystal_meth het volgende:

[..]

Bron: De Standaard

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 01:31 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Onze staatsschuld is nu beduidend hoger dan voor de kredietcrisis. Dat betekent dat de overheid zijn rol vervuld in tijden van een economische crisis.

Door de crisis dalen de inkomsten (minder belasting inkomsten) en stijgen de uitgaven (meer uitkeringen). Als de overheid niet mag lenen, moeten tijdens een economische crisis, waarin de werkeloosheid oploopt, de uitkeringen worden verlaagd. Dus juist als het vangnet nodig is om de economie draaiende te houden (consumenten bestedingen op peil houden) zou de overheid het vangnet moeten verkleinen.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 01:34 schreef Igen het volgende:

[..]

Zoals ik al zei: omdat dat ook ten koste van tegoeden gaat, tenzij die tegoeden dan in riskantere investeringen dan obligaties worden belegd.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 01:37 schreef Izzy73 het volgende:
IJSLAND!

IJsland sloot zijn bankiers op en liet zijn banken failliet gaan. En toen gebeurde dit…

Eén van de landen die het zwaarst door de bankencrisis werden getroffen, is die problemen ondertussen helemaal te boven. Meer nog, het land deed dat zonder in te boeten op zijn sociale systeem en overheidsuitgaven.

Zonder steun van de Europese Unie, want daarvan maakt IJsland geen deel uit, moest het land het zelf oplossen. Het land koos voor een heel eigenzinnige, maar effectieve aanpak.

Volledig hersteld

Maar dat is niet alles. Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) bevestigde onlangs dat IJsland volledig hersteld is van de crisis, zonder te hebben moeten inboeten op zijn sociale systeem met onder andere gratis ziekteverzekering en onderwijs

http://www.express.be/bus(...)eurde-dit/214055.htm

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 14:47 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Nee, de overheid zou in goede tijden zelf moeten sparen - dat beperkt ook enigszins de oververhitting van de economie tijdens een hoogconjunctuur - zodat ze in slechte tijden dat vangnet heeft zoals een normaal gezin of een normale alleenstaande dat doet, als het goed is. Die slechte tijden zijn geen onverwacht incident, je weet dat ze komen, je weet ook ongeveer hoeveel jaren het gemiddeld duurt voordat die komen en hoe groot de impact is.
Ik pleit er niet voor dat van de ene op de andere dag zo'n verbod wordt ingevoerd, het zou aan het begin van de eerstvolgende hoogconjunctuur moeten worden ingevoerd.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 13:45 schreef Igen het volgende:

[..]

De mediane vermogenspositie (dwz. 50% van de burgers hebben meer, 50% hebben minder) van een Griek is 100.000 euro in de plus, van een Duitser maar 50.000 euro.

Edit: Bron: http://www.voxeu.org/arti(...)-italians-and-greeks
Juist in Duitsland zijn de vermogens zeer zeer sterk geconcentreerd bij een kapitalistische elite terwijl de grote meerderheid wel werkt maar nauwelijks bezit opbouwt. En juist in Griekenland was dat eigenlijk maar relatief weinig het geval.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 14:54 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Dat klopt. Maar toen de muntunie werd opgericht haalde Nederland de 63% norm niet (staatsschuld onder 63% van het BNP). Voor de kredietcrisis was dit nog 43%. Nu is het weer hoger (boven de 70%). Je ziet dus dat de overheid zijn rol wel redelijk speelt.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 14:58 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Het lukt de overheid dus niet om die staatsschuld af te lossen. Stel, hypothetisch gesproken, dat we tijdens de volgende hoogconjunctuur weer zakken naar 40-50%, dan verspillen we nog altijd minstens 5-10 miljard Euro per jaar (niet gecorrigeerd voor inflatie) aan alleen rente. Je kan mooie dingen doen met dit bedrag! Onderwijs, gezondheidszorg, infrastructuur, innovatie, armoedebestrijding, natuur, cultuur...
Wat een verspilling!
Je kan dan stellen dat een groot deel van dat geld in ieder geval bij Nederlanders terecht komt maar dat is een select groepje Nederlanders wat zichzelf sowieso wel redt, de gemeenschap heeft er niets aan.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 13:45 schreef Igen het volgende:

[..]

De mediane vermogenspositie (dwz. 50% van de burgers hebben meer, 50% hebben minder) van een Griek is 100.000 euro in de plus, van een Duitser maar 50.000 euro.

Edit: Bron: http://www.voxeu.org/arti(...)-italians-and-greeks
Juist in Duitsland zijn de vermogens zeer zeer sterk geconcentreerd bij een kapitalistische elite terwijl de grote meerderheid wel werkt maar nauwelijks bezit opbouwt. En juist in Griekenland was dat eigenlijk maar relatief weinig het geval.

quote:

The third rescue plan for Greece has not even been finalized but already the parties at the center of the deal are raising doubts over its viability.

The key players - Athens, Berlin and the International Monetary Fund - have all voiced criticisms of the conditions that have been sketched out so far.

Their skepticism, which comes from more than just a circle of economists, will have to be addressed if the detailed negotiations to begin soon on Greece's third bailout operation in six years are to be a success.

Greece 'doesn't believe in' deal

Unsurprisingly the sharpest reservations come from Greece. The deal, squeezed out from grueling negotiations on Monday with almost no time to spare, imposes yet more austerity on the country and to some extent leaves its economy subjugated to outside powers.

With his signature on the pact hardly dry, Greek Prime Minister Alexis Tsipras called it an accord he did "not believe in," but said that he had accepted it to avoid a potentially catastrophic default and exit from the euro area.

"I had specific choices before me: One was to accept a deal I disagree with on many points, another was a disorderly default," Tsipras told the Greek parliament.

"I don't know if we did the right thing. I do know we did something we felt we had no choice over," said Finance Minister Euclid Tsakalotos.

The road then seems long before the authorities take "ownership" of the plan, as IMF Managing Director Christine Lagarde hopes will happen.

Meanwhile Germany, Greece's most powerful creditor, was hesitant over the deal, with some officials suggesting that it still might be better for Greece to exit the euro, at least for a five-year "time-out."

Speaking to the Bundestag on Friday, Chancellor Angela Merkel urged legislators to support the deal, but not in the most convincing language.

"We would be grossly negligent, indeed acting irresponsibly, if we did not at least try this path," she said.

The chancellor referred to "legitimate skepticism" and called it a "last try" even as she urged lawmakers to back it, saying the alternative was "chaos and violence" in Greece.

Her Finance Minister Wolfgang Schaeuble also urged German lawmakers to back the new deal, even as he still suggested that a temporary Grexit might be the best.

"We can't do it, we don't want it... but that possibly would be the best solution, he said.

IMF: 'not very concrete'

The IMF though raised the greatest doubts. The Washington-based crisis lender sent shock waves through the entire process when it said the deal as sketched out was not workable, and that it could not join in unless there was "dramatic" relief on Greece's debt to ensure its finances are "sustainable" over the long run.

In tough language, a senior IMF official labeled Monday's agreement between Athens and European leaders "by no means a comprehensive, detailed agreement."

"It's fine for the Europeans to say now that... 'we stand ready to provide debt relief.' That is not very concrete," the official said.

The Europeans now appear prepared to accept the IMF's point, though there could still be disagreement on the extent of debt relief needed for sustainability.

But the IMF's doubts are not limited only to that issue. It also sees that budgetary targets required of Athens under the bailout plan are almost unreachable. Creditors have required Athens to achieve and maintain a budget surplus (excluding debt service) of 3.5 percent of GDP.

But an IMF study of Greece's finances going ahead says that "few countries" ever attain such a margin, much less sustain it over a long period.

And the Institute of International Finance, the banking group which had a key role structuring Greece's second bailout, questioned the proposed third plan's insistence on first cleaning up the Greek budget before restoring economic growth.

"Future program design should pay far more attention to growth-promoting measures and not exclusively to attaining primary surplus under any circumstances," it said.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 15:01 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Ik ben het met je eens dat het permanent meeslepen van een schuld de gemeenschap alleen maar geld kost. Maar je moet niet in een economische crisis eisen dat de overheid zijn schuld aflost of niets mag lenen.

quote:

Bron BBC: Mr Varoufakis said Greece was subject to a programme that will "go down in history as the greatest disaster of macroeconomic management ever". . . . Asked how long that would take, he replied: "It has failed already."

quote:

Remarkably Dr Schäuble himself also acknowledged that debt relief was needed but hastened to add that it was politically “impossible”. What I am sure he really meant was that it was undesirable, to him, because his aim is to justify a Grexit that triggers the implementation of his Plan for Europe.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 16:06 schreef Igen het volgende:

[..]

Duitsland heeft ook een extreem lage erfbelasting. Daar is nu ook discussie over, maar zelfs grote bedrijven zoals Dr. Oetker of Miele kunnen tot nu toe zowat belastingvrij in de familie van generatie op generatie worden doorgegeven.

Het heeft ook z'n positieve kanten, want het zorgt voor langetermijndenken als de bedrijfsprestaties niet je bonus van volgend jaar beinvloeden maar ook het leven van je kinderen over bijv. 30 jaar.

Maar goed, zowel bedrijfswaarde in Duitsland als eigenhuizenbezit in Griekenland gaan natuurlijk niet verloren door inflatie. Hoe de verdeling van geldbezit en -schulden is? Geen idee eigenlijk. Vind daar maar eens statistieken over die al het relevante daarvan (spaargeld, hypotheek, pensioenspaarpot, studieschuld) wel bevatten en al het irrelevante (woningbezit, aandelenbezit etc.) niet.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 15:27 schreef crystal_meth het volgende:

[..]

Dat betreft huishoudens, zegt niets over het aantal personen in zo'n huishouden. Lijkt me erg gevoelig aan de samenstelling van de gezinnen. Stel bvb 25% is alleenstaand, 75% behoort tot gemiddeld 3-persoonsgezinnen. Dan bestaan 50% van de huishoudens uit 1 persoon. Je kan veronderstellen dat het vermogen van die groep een stuk lager ligt dan van de rest. De mediane waarde kan dan liggen bij een één-persoons huishouden, terwijl in een land met minder alleenstaanden de mediane waarde bij een 2-persoons huishouden ligt.

Verder heeft Duitsland minder huiseigenaars, zowat 50%, dus ook daar kan de mediane waarde misschien net in de lage categorie vallen...

Als ik kijk naar "net median wealth per adult", 2013, dan haalt Duitsland 49,370 tegenover Griekenland 53,937 https://en.wikipedia.org/(...)_by_wealth_per_adult

Verder is de net mean wealth per volwassene 192,232 in Duitsland, slechts 102,971 in Griekenland.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 15:44 schreef Vallon het volgende:
Ter ontspanning, een bilaterale fotoserie van gegane verleden Griekse premiers....
_{in bewerking...... FOK database problemen..... 2009.... opgelost.}

Benieuwd of ze ook de "succes" foto's gaan plaatsen van de afgelopen EU summit.
De serie geeft ook aardig beeld hoe de afgelopen 6 jaren zijn verlopen.

Noten:
• De Papandreou clan komt uit een (s)linkse "familie" die al heel wat jaren globaal van 1981 t/m 2011 de Griekse samenleving met soms stokje over aan "Nieuwe Democraten/rechts club" heeft bestuurd.
• Syriza is de de jongere voortzetting van de oude "linkse" garnituur.

2010 Papandreou op een economie seminar met criticaster nobelprijswinnaar Stiglitz .. wel een man om's mee te bomen.
[ afbeelding ]
2010 Papandreou (familieclan) met Merkel, die er destijds wat minder afgetaaid uitzag.
[ afbeelding ]
Papandreou Checkt z'n mail
[ afbeelding ]
2011 Verhouding worden toch wat minder..... Merkel wat doe je nu ?
[ afbeelding ]

2011 Papandreou en z'n kabinet in pak, klaptveel "voor de basis Sy.riz.a"..
[ afbeelding ]

PES leaders conferentie (socialisten) met heel wat "niets toevoegend mantel/pakjesvolk.
[ afbeelding ]

2011 Papandreou Wat moeten we dan .....
[ afbeelding ]

2012 Samaras gaat het verder doen tot 2015 ....
[ afbeelding ]

6 Februari 2015 Welkom Tsipras, doe je best voor Zeus jochie......
[ afbeelding ]

23 Maart 2015 Tsipras knipoogt nu nog met mama Merkel
[ afbeelding ]

13maart 2015 Papa Juncker is trots op z'n zoon
[ afbeelding ]

08 April 2015
Onderonsje met vriend Poetin...
[ afbeelding ]

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 18:51 schreef Ryan3 het volgende:
Wat ik me nou afvroeg, hoe groot zijn de pensioenpotjes nou eigenlijk in alle EU-landen? Weet iemand dan?

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 18:53 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Zover ik weet zijn muv NL en UK de pensioenen in Europa vooral op omslag gebaseerd.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 18:55 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Dat wordt lachen dan over 30 jaar.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 18:53 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Zover ik weet zijn muv NL en UK de pensioenen in Europa vooral op omslag gebaseerd.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 18:57 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Dan zijn de problemen alweer voorbij, tot die tijd gaan de problemen groot worden.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 19:00 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Het systeem leidt sws tot crises om de zoveel tijd. Maar hoe willen ze hun pensioenstelsel betalen als alles omslag is, in alle landen?

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 19:02 schreef crystal_meth het volgende:

[..]

verhogen pensioenleeftijd

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 18:51 schreef Ryan3 het volgende:
Wat ik me nou afvroeg, hoe groot zijn de pensioenpotjes nou eigenlijk in alle EU-landen? Weet iemand dan?

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 19:09 schreef DUTCHKO het volgende:

[..]

Hangt van de hoeveelheid pensioen af die men gereserveerd heeft als overheid voor haar burgers.
En in vele landen kun je daar niet echt van rondkomen.
Wat dat betreft zijn de verschillen tussen de onderlinge EU landen onmetelijk groot.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 19:12 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Ja, als het een omslag systeem is, dan is het niet direct gerelateerd aan laatst verdiende salaris en arbeidsverleden, dan is het eigenlijk AOW en dan gerelateerd aan cost of living. Maar ik kan me niet voorstellen dat mensen in vrije beroepen bijv. daarmee akkoord gaan, dan gaat je inkomen wel rap achteruit als je met pensioen gaat. Dus ik maak me sterk dat er toch wel overal pensioenfondsen zijn, toch?

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 19:19 schreef 99.999 het volgende:
Ons systeem is wel redelijk uniek. In veel meer landen moet het uit de lopende rekening worden betaald.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 19:19 schreef DUTCHKO het volgende:

[..]

Nogmaals: het verschilt zoo sterk per land dat je nauwlijks van een EU eenheid kan praten.
Ook denk ik zomaar dat er pensioenfondsen zijn in bepaalde landen die niet echt goed bestuurd worden, om het maar eens zachtjes te zeggen, en meer als melkkoe worden gebruikt voor de bestuurders van deze fondsen.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 19:03 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Of afschaffen, denk ik, en dan moet je nu wel al beginnen net als in NL, die voor een groot deel geen omslag heeft. Maar Fr zit volgens mij nog op 60. En bij jullie in B is ook nog niet alles in kannen en kruiken, toch?

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 19:26 schreef crystal_meth het volgende:

[..]

Neem aan dat in de toekomst de bijdragen zullen stijgen, het wettelijk pensioen (omslagstelsel/repartitiesysteem) zal dalen, het bijkomend pensioen (kapitalisatie, bijdragen van werkgever) en het individueel pensioensparen belangrijker worden...

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 19:31 schreef 99.999 het volgende:
De vergrijzing van Duitsland en Frankrijk gaan inderdaad nog een stevig probleem opleveren Ryan.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 19:32 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Gekke is dat ik las dat in Fr ineens weer veel meer kinderen worden geboren, na al vanaf begin 20ste eeuw was dat een probleem. Stond zelf doodstraf op mensen die abortus pleegden nl.

quote:

France’s baby boom secret: get women into work and ditch rigid family norms

Over the past 10 years the offices of France’s National Institute for Demographic Studies (Ined) have seen a steady stream of Korean policymakers and Japanese academics, determined to crack the mystery of French fertility. Scientists present their birthrate graphs and explain the broad lines of French public policy. “In the past four or five years we’ve had over 10 Korean delegations,” says demographer Olivier Thévenon with a smile. Haunted by the threat of population decline, these Asian experts are keen to understand the recipe that has given France the highest fertility rate in Europe, alongside Ireland.

Since the early 2000s France has consistently topped European rankings. After two decades of decline, in the 1970s-80s, the fertility rate started picking up again in the late 1990s. Since then the country has registered scores just short of the mythical threshold of 2.1 children per woman, which would secure a steady population. Its fertility rate in 2014 was 2.01. “For the economy Germany is the strong man of Europe, but when it comes to demography France is our fecund woman,” says demographer Ron Lesthaeghe, member of the Belgian Royal Academy of Sciences and emeritus professor of Brussels Free University.
[..]

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 19:40 schreef crystal_meth het volgende:

[..]

[..]

http://www.theguardian.co(...)urope-fertility-rate

Fertlity rate Frankrijk 2.01, Duitsland 1.38...

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 19:42 schreef Ryan3 het volgende:

[..]
Alleen ja, om ene beetje normaal te leven moeten tegenwoordig man en vrouw werken, anders ga je het niet rooien. Iets anders zal niet meer lukken.

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 19:48 schreef Perrin het volgende:

[..]

Vooruitgang

quote:

Op zaterdag 18 juli 2015 16:55 schreef Igen het volgende:
[..]

Er zijn genoeg goede tegenargumenten te bedenken maar dit is wel echt een overdreven jankverhaal en ook geen ontkrachting van wat ik net schreef.