Zwangerschap en geboorte deel 1544

Thanks voor alle lieve reacties .

Ik probeer het te relativeren, maar toch valt dat zwaar. Met anderen praten erover lukt ook niet erg:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:29 schreef L-E het volgende:

[..]

Een jongetje! Of wisten jullie dat al? Jongetjes zijn de bom, serieus

We wisten het vrijdag al, maar het was nog niet duidelijk in beeld gekomen dus we moesten de echoscopiste maar geloven. Nu konden we het zelf ook duidelijk zien

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:29 schreef silliegirl het volgende:
Thanks voor alle lieve reacties .

Ik probeer het te relativeren, maar toch valt dat zwaar. Met anderen praten erover lukt ook niet erg:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Wat moet je daaraan doen dan? Even lekker op dieet tijdens de zwangerschap? Beetje een domme opmerking vind ik.

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:34 schreef MissBliss het volgende:

[..]

We wisten het vrijdag al, maar het was nog niet duidelijk in beeld gekomen dus we moesten de echoscopiste maar geloven. Nu konden we het zelf ook duidelijk zien

[..]

Wat moet je daaraan doen dan? Even lekker op dieet tijdens de zwangerschap? Beetje een domme opmerking vind ik.

Tjsa, naar wat heen en weer gesteggel daarover "je kunt toch gewoon gezond maar wat minder eten?"!, kwam hij op dan maar meer sporten. Probleem is dan vooral dat ik dat zelf ook wel wil, maar ik weet niet hoe, want ik heb de energie gewoon niet.

Ik heb zo'n blondekrullenmetkiepwagensindezandbakspelendenmierenonderzoekendjongetje dat altijd naar zomer ruikt

sillie: kun je duidelijk aangeven dat je zulke opmerkingen vervelend vindt? Of komt dat niet aan?

Sillie, wat een stompzinnige opmerking van je vent. Opletten met wat je allemaal in je mik gooit is ongeveer het enige, de rest is gewoon speling van de natuur hoor.

LE, nasty van de bloeddruk ineens... enige verklaring voor? En zijn je eiwitten in urine ook getest?

Hier net terug van een uiterst relaxed weekend met vrienden van ons. Lekker uitslapen, slenteren door steden waar we normaal niet komen en over het strand en ook nog een beetje wellness.
Donderdag weer groeiecho, ben benieuwd hoe Henk er dan voorstaat.

Ik denk dat mijn vriend een draai om z'n oren had gekregen als 'ie dat had durven zeggen Ik ben gvd 24/7 bezig met het maken van een kindje en iedereen die in de weg staat en niet support maai ik met liefde omver

Nee hoor sillie Dit is gewoon flut. Helpt het als je (niet naar je vriend, maar naar de rest) uitspreekt wat er gaande is en hoe dat voelt? Je hoeft niet alles te relativeren hoor, gun jezelf ook de ruimte om je eens lekker k*t te voelen, want het is gewoon heel moeilijk en zwaar en verwarrend en alles op de schop en vul maar in Jij weet hoe je je voelt en dat mag je uiten, sterker nog, daar zou even alle ruimte voor moeten zijn imho.. Jouw lijf is goed in staat om aan te geven wat het nodig heeft (het mijne wil vooral frietjes dus nou ja ) en daar kun je gerust op vertrouwen.

Lijnloos: ik heb bij de vorige zwangerschap ook hypertensie en later pre-eclampsie gehad, dus het valt wel enigszins in de lijn der verwachting dat zoiets weer optreedt. Urine is idd niet getest, ik weet niet goed waarom (en was even iets te geschrokken om helder mee te denken, enzo ) maar dat zal ik woensdag vragen.

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:36 schreef L-E het volgende:
zo'n blondekrullenmetkiepwagensindezandbakspelendenmierenonderzoekendjongetj

Hopelijk krijg ik ook zo'n variant, maar dan waarschijnlijk met donker haar.

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:35 schreef silliegirl het volgende:

[..]

Tjsa, naar wat heen en weer gesteggel daarover "je kunt toch gewoon gezond maar wat minder eten?"!, kwam hij op dan maar meer sporten. Probleem is dan vooral dat ik dat zelf ook wel wil, maar ik weet niet hoe, want ik heb de energie gewoon niet.

Als het niet gaat dan gaat het niet, dat moet hij toch ook wel zien zeg.

Sillie ik vind je vriend maar een beetje ontwetend overkomen? Heeft hij enig idee waar jouw lichaam mee bezig is op het moment. Ik vind dat juist je vriend in deze achter je moet gaan staan, je steunt en je rotgevoel niet ook nog eens doet versterken.

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:11 schreef L-E het volgende:
Kut. Bloeddruk was 120/95. Bloed laten prikken, overmorgen groeiecho en weer een bloeddrukmeting. Ik probeer heel erg mijn ratio te laten spreken nu, maar sodeju wat voelt dit eng herkenbaar allemaal

Hč, dat is echt even schrikken.

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:40 schreef MissBliss het volgende:

[..]


Hopelijk krijg ik ook zo'n variant, maar dan waarschijnlijk met donker haar.

Ja, zo-een heb ik er ook nog! Die zijn minstens net zo leuk hoor!

Wat Joycie zegt trouwens sillie, je vriend klinkt hierin niet heel steunend..

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:41 schreef L-E het volgende:

[..]

Ja, zo-een heb ik er ook nog! Die zijn minstens net zo leuk hoor!

Haha, gelukkig maar

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:37 schreef Bloesem. het volgende:
Ik denk dat mijn vriend een draai om z'n oren had gekregen als 'ie dat had durven zeggen Ik ben gvd 24/7 bezig met het maken van een kindje en iedereen die in de weg staat en niet support maai ik met liefde omver

Nee hoor sillie Dit is gewoon flut. Helpt het als je (niet naar je vriend, maar naar de rest) uitspreekt wat er gaande is en hoe dat voelt? Je hoeft niet alles te relativeren hoor, gun jezelf ook de ruimte om je eens lekker k*t te voelen, want het is gewoon heel moeilijk en zwaar en verwarrend en alles op de schop en vul maar in Jij weet hoe je je voelt en dat mag je uiten, sterker nog, daar zou even alle ruimte voor moeten zijn imho.. Jouw lijf is goed in staat om aan te geven wat het nodig heeft (het mijne wil vooral frietjes dus nou ja ) en daar kun je gerust op vertrouwen.

Nee, dat helpt niet. Ik heb een poging gedaan door te zeggen dat ik me ook zorgen maak om mijn gewicht en dat ik het lastig vind om zulke opmerkingen te horen, maar het enige wat ik terugkreeg was "oh, maar jij bent toch altijd al wel wat dikker? Dan is dat normaal hoor dat je vetter wordt als je zwanger bent".
En bedankt..

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:40 schreef J0ycie88 het volgende:
Sillie ik vind je vriend maar een beetje ontwetend overkomen? Heeft hij enig idee waar jouw lichaam mee bezig is op het moment. Ik vind dat juist je vriend in deze achter je moet gaan staan, je steunt en je rotgevoel niet ook nog eens doet versterken.

Volgens mij is het inderdaad vooral onwetendheid, in combinatie met wat hij in zijn familie heeft gezien aan zwangerschappen. Mijn vermoeidheid ziet hij ook niet, hij noemt dat lui zijn. En als ik het dan wil uitleggen, dan krijg ik iets terug als "je stelt je gewoon aan, mijn zus had ook nergens last van toen ze zwanger was".
Dat zwanger zijn iets heel persoonlijks is, dat begrijpt hij niet ofzo. Het ergste is dan nog, dat hij, en plein public, bij zijn zus gaat informeren hoe dat voor haar ook weer was "want jij was toch niet zo lui?" (Niet moe, maar lui...). Gelukkig gaf zij toen aan dat het eerste trimester voor haar ook heel zwaar was qua vermoeidheid en misselijk zijn, waarop vriend reageerde met "maar daar merkte ik niks van". Nee, want haar maakte je ook niet hele dagen mee. Daarna nuanceerde hij naar mij toe wel wat meer, maar eerlijk gezegd heb ik helemaal geen zin meer om bij hem aan te kaarten hoe ik me voel, want ik zie 'm elke keer "jaja" denken..

_{Vervolgens lopen dit soort dingen onvermijdelijk uit in knallende ruzie, want ik voel me voor lul gezet en wil daar dan weer iets van zeggen. Vriend snapt dan gewoon niet hoe hij bij mij overkomt, hij wil ook gewoon snappen wat er bij mij speelt, maar dat doet 'ie een beetje onhandig} .

Zo zeg sillie, wat een uitspraken van je vriend

Tijd voor een 'zwangerschap voor dummies'-boek sillie? Ik vind 't eigenlijk echt heel erg dat dit het standpunt van jouw vriend is. Hij zou naast je en achter je moeten staan en je dit moeten helpen dragen, want het is nou eenmaal heel erg zwaar. Dat hij zo tegenover je gaat staan lijkt me erg pijnlijk..

Is er iemand bij wie je wel kwijt kunt hoe je je voelt?

quote:

Op maandag 13 april 2015 08:31 schreef gestreeptestoel het volgende:
Vandaag 18 weken en vanavond geslachtsbepaling!

Wat spannend

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:46 schreef L-E het volgende:
Zo zeg sillie, wat een uitspraken van je vriend

Ik heb alleen maar het gevoel dat het aan mij ligt momenteel, ik kan er niet echt helder naar kijken op dit moment.

En voor jou, ik wals over je heen met mijn sores. Hopelijk is de verhoogde bloeddruk niet meer dan dat en blijft 't goed gaan!

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:46 schreef L-E het volgende:
Zo zeg sillie, wat een uitspraken van je vriend

Dit idd. Wil niet al te negatief reageren want t is allemaal al kut voor je, maar oef, als mijn vriend dit waagde :x

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:29 schreef silliegirl het volgende:
Thanks voor alle lieve reacties .

Ik probeer het te relativeren, maar toch valt dat zwaar. Met anderen praten erover lukt ook niet erg:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Waar bemoeit iedereen zich mee? Elk lichaam is anders en er is geen enkele standaard voor het zwangere lichaam. Ik ben zelf slank en alles komt er echt alleen bij mijn buik aan, ik vind dat prima (want baby groeit goed ) maar er zijn zoveel mensen die zich ermee bemoeien. "Eet je wel goed?", "Oh wat bescheiden, weet je zeker dat je al zo ver bent?" (really? ), "Daar gaat je figuurtje, dat komt nooit meer terug" (en bedankt ).

Probeer je er niks van aan te trekken en lekker door te zwangeren. Ik snap wel erg goed dat dat moeilijk is als je vriend en andere mensen die dichtbij je staan zich er ook nog mee gaan bemoeien.

L-E, wat schrikken.

Ongeduldige Nikooos! Ik vind het ook lastig dat het bij mij nog 1,5 week kan duren maar ook net zo goed nog 6,5 week. Zoals twist ook al zei is vooral dat onzekere lastig. Mijn angstbeeld is dat ik niet thuis ben als mijn vliezen zouden breken (als het daar ten minste mee begint). Een leerling vertelde me laatst dat zijn moeder in de McDonald's was bevallen van zijn zusje. Ik geloofde het eerst niet, maar hij gaf aan dat het toch écht écht écht gebeurd was. Waar of niet, dat lijkt me zo erg.

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:49 schreef pinquit het volgende:

[..]

Dit idd. Wil niet al te negatief reageren want t is allemaal al kut voor je, maar oef, als mijn vriend dit waagde :x

^What she said.

Sillie: wat naar dat er zo gereageerd en gesproken wordt. Jouw lijf is met een ongelooflijk belangrijke taak bezig, dat kost veel energie. Voel je niet te rot over de weinige energie die je hebt. Dat is zo ontzettend logisch en verklaarbaar. En maak je vriend duidelijk dat zijn woorden kwetsend zijn en dat je op support rekent.

Dat het 'wennen' is om je lijf zo te zien groeien is herkenbaar. Hele andere lijfissues hier dan bij jou maar ook ik voel me er niet happy bij, hoewel ik eigenlijk trots zou moeten zijn dat mijn lichaam nog in staat is zoiets moois te doen.
Mijn man vindt me daarentegen prachtig en is me daarbij echt tot steun. En dat is wat ik nodig heb. En jij ook! Dus hopelijkt lukt het je om het gesprek aan te gaan met je vriend.

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:49 schreef silliegirl het volgende:

[..]

Ik heb alleen maar het gevoel dat het aan mij ligt momenteel, ik kan er niet echt helder naar kijken op dit moment.

En voor jou, ik wals over je heen met mijn sores. Hopelijk is de verhoogde bloeddruk niet meer dan dat en blijft 't goed gaan!

Het ligt niet aan jou. En al lag het dat wel, je bent verdorie een extra mens aan het maken middenin je lichaam! Hallo hee! Respect

L-E wat schrikken voor je! hopelijk blijft het bij alleen hypertensie of is hij straks weer gewoon wat later, maar snap dat het veel oproept

En Sillie

L-E, naar! Ik hoop dat je bloeddruk snel weer normaal doet.

L-E!

Sillie.. je zit in een lekkere spiraal zo zeg. Tijd om iedereen een figuurlijke rotschop te geven die zo naar doet. Je mag best het haar op je tanden mamaleeuw gedoe hormonen niet meer onderdrukken..

Laat weten dat ze je kwetsen of rot laten voelen als ze zo naar doen. Geef aan dat je support nodig hebt en je zelf al alles nieuw en wennen vindt. Dat je daar hun duuwtjes en trekken en weet ik het wat helemaal niet bij kan gebruiken.

Lucht dat hart!

Sillie ik hoop echt dat jouw vriend het licht gaat zien, ik had hem echt allang de wind van voren gegeven! Sillie, je doet het goed Loop je zelf niet voorbij. En ik heb jouw mooie lijntje gezien in het buikentopic en daar is niets mis mee!

Ik besef hier nu wel even hoe erg ik in mijn handen mag klappen met mijn vriend.
Al vanaf week 5 ben ik geen cent waard. De afwas is af en toe al te veel. Ik ben nog moe en futloos ook al doe ik niets. Na een dag werken moet ik er eigenlijk 2 vrij hebben om bij te komen. Mijn vriend maakt ruim 60 uur in de week op zijn werk. En ik mag amper wat doen van hem. Want hij heeft liever dat we dan samen wat leuks doen zoals even de stad in, een wandeling een visite dan dat ik thuis aan de slag ga en het weekend vervolgens naar de knoppe is..
Naar iedereen toe vertelt hij hoe trots hij is, hoe mooi hij het vindt en dat het gewoon even kut is door mijn vermoeidheid en bloeddruk maar dat dat er nu eenmaal voor ons bij hoort.

Ik ben hier de gene die er het meeste moeite mee heeft. Want ik zie dat het hem eigenlijk teveel is, en dat het huis een bende is en dat ik zo graag zou willen dat het netjes en opgeruimd en schoon is.

En dan kom ik vanmorgen de woonkamer in en ligt er een briefje. Kijk eens in de koelkast.. Heeft hij om 5 uur smorgens even een fruitsalade staan maken. Zo lief!

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:48 schreef Bloesem. het volgende:
Tijd voor een 'zwangerschap voor dummies'-boek sillie? Ik vind 't eigenlijk echt heel erg dat dit het standpunt van jouw vriend is. Hij zou naast je en achter je moeten staan en je dit moeten helpen dragen, want het is nou eenmaal heel erg zwaar. Dat hij zo tegenover je gaat staan lijkt me erg pijnlijk..

Is er iemand bij wie je wel kwijt kunt hoe je je voelt?

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:48 schreef Bloesem. het volgende:
Tijd voor een 'zwangerschap voor dummies'-boek sillie? Ik vind 't eigenlijk echt heel erg dat dit het standpunt van jouw vriend is. Hij zou naast je en achter je moeten staan en je dit moeten helpen dragen, want het is nou eenmaal heel erg zwaar. Dat hij zo tegenover je gaat staan lijkt me erg pijnlijk..

Is er iemand bij wie je wel kwijt kunt hoe je je voelt?

Hij ziet het niet als tegenover me staan, maar willen helpen. Zijn redenatie is "jij worstelt er ook mee, dan moeten we er iets aan doen". Terwijl ik eigenlijk gewoon wil horen dat het voor de baby is en het later wel goed komt..

Dat hij vervolgens met oplossingen komt ("we gaan gewoon samen sporten morgen ok?") is echt wel lief bedoelt, maar ik kom dan wat achteraan gesjokt met "ik weet niet of dit nu toch zo'n goed plan is hoor..". Hij haalt me dan toch over "want beter voor jou en voor de baby", maar hij vertaald het dan later als "de kar moeten trekken bij iemand die totaal niet gemotiveerd is". Aan mijn vermoeidheid gaat hij dan gewoon voorbij, dat steekt mij dan weer.

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:49 schreef pinquit het volgende:

[..]

Dit idd. Wil niet al te negatief reageren want t is allemaal al kut voor je, maar oef, als mijn vriend dit waagde :x

Ik weet ook niet zo goed wat ik ermee moet. Misschien maar een paar dagen mijn ouders opzoeken om op te laden.

Ik ben echt rete afwezig geweest voor mijn gevoel.. Weinig hier, niet heel bijzonder goed bijgelezen (sorry daarvoor). Ik probeer het wel, maar mijn energie niveau beperkt zich momenteel tot dingen die niet via mijn beeldscherm binnen komen

Het slecht slapen is weer aanwezig en dat is mede doordat mijn vingers slapeloos zijn om de zoveel tijd. Lijkt wel afgekneld of zo als ik op mijn zij lig en op mijn rug liggen is ruk Dus ik hannes er goed mee, dan weer links, dan weer rechts, armen recht proberen te houden ipv krom en zulks.
Ik zal vrijdag mijn verloskundige op controle er maar naar vragen of zij nog ideeën heeft.
Daarnaast houd onze wurm 's nachts feestjes en zulks en is echt hard aan het trappen waar ik in sluimer slaap van blijf Heel mijn buik wiebelt ervan

Tussen de middag tukken lukt mij gewoon niet zo goed.. *zucht*

Mja het zullen wel faaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaases zijn!

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:59 schreef silliegirl het volgende:

[..]

[..]

Hij ziet het niet als tegenover me staan, maar willen helpen. Zijn redenatie is "jij worstelt er ook mee, dan moeten we er iets aan doen". Terwijl ik eigenlijk gewoon wil horen dat het voor de baby is en het later wel goed komt..

Dat hij vervolgens met oplossingen komt ("we gaan gewoon samen sporten morgen ok?") is echt wel lief bedoelt, maar ik kom dan wat achteraan gesjokt met "ik weet niet of dit nu toch zo'n goed plan is hoor..". Hij haalt me dan toch over "want beter voor jou en voor de baby", maar hij vertaald het dan later als "de kar moeten trekken bij iemand die totaal niet gemotiveerd is". Aan mijn vermoeidheid gaat hij dan gewoon voorbij, dat steekt mij dan weer.

[..]

Ik weet ook niet zo goed wat ik ermee moet. Misschien maar een paar dagen mijn ouders opzoeken om op te laden.

Misschien is het wel goed om je vriend goed duidelijk te maken, op een rustige manier of misschien een wat fellere dat kun je zelf beter inschatten, wat er nu echt speelt. En wat je eigenlijk voor reactie wilt vanuit hem.

Zeggen dat je snapt dat zijn oplossingen lief bedoeld zijn maar dat dat niet is wat je nu op dit moment nodig hebt. Zeggen dat je eigenlijk gewoon wilt horen dat dit er nu eenmaal even bij hoort en dat het echt beter wordt.
Dat je gewoon echt moe bent. Dat de zwangerschap veel energie kost. Leg er desnoods een artikel naast waar dat in wordt uitgelegd.
Mijn vriend en ik hebben toevallig in het begin van de zwangerschap allebei een boek gekocht. Ik eentje over zwanger zijn. En hij eentje over voor het eerst zwanger zijn. Dat is hij echt aan het lezen en soms geeft hij weer eens een feitje door. Of zegt hij ""schat je moet misschien een crackertje met pindakaas eten dat val je misschien in slaap.." "Huh, wat??" "Ja dat staat in mijn boek"
Misschien is het voor je vriend fijn om zich er iets meer in te verdiepen? Feiten te lezen? Of misschien is het een idee om het te bespreken met de gynaecoloog erbij (al is dat misschien lastig omdat dat vaak kortere afspraken zijn in vergelijking met een verloskundig), dat die aangeeft dat elke zwangerschap anders is. En dat de vermoeidheid geen luiheid is. Maar dat de baby gewoon energie gebruikt om te groeien?

Zou zonde zijn als dit jullie zwangerschap gaat bepalen.

Ik word nogal fel van hormonen, ik zou echt compleet uit m'n panty gaan als het niet door mans dikke schedel wilde doordringen. Je voelt je niet voor je plezier verrot. Je bent een mens aan het creëren verdorie.

L-E kan me voorstellen dat je daar van schrikt, hopelijk heeft het niets te betekenen!

silllie: het meeste is denk ik al gezegd. Probeer alles hierboven op een ander moment nog eens door te lezen en richt je daarop, en even wat minder op de opmerkingen die je irl krijgt, want kan me voorstellen dat die niet bepaald helpen

Naar je vriend toe zou ik het echt proberen door te laten dringen, want zijn steun heb je gewoon echt nodig op zulke momenten. Probeer het zo concreet mogelijk uit te leggen ("Ik snap dat je probeert te helpen met het bieden van oplossingen maar ik heb nu even behoefte aan iets anders"), hoe lastig dat ook kan zijn.
Of laat 'm hier eens meelezen, misschien dat dat helpt.

Naar je schoonfamilie toe kan ik me voorstellen dat dat teveel energie kost en misschien ook gewoon te weinig oplevert, maar ook die mag je best even wakker schudden vind ik. Ik zou er niet al te veel tegenin gaan, maar gewoon een keer serieus vragen "Wat wil je nou zeggen met zo'n opmerking? Wat moet ik daarmee? Hoe denk je dat zoiets overkomt?"

Selvaria: bevallen in de McD is ook niet mijn ideaalbeeld nee
Je weet het natuurlijk nooit, maar bij een eerste gaat het meestal niet zo snel, dus wees daar niet al te bang voor
En de bevalling begint ook bij een minderheid met gebroken vliezen, en volgens mij relatief vaak 's nachts, dus dat komt vast goed!

Ik herken wel een klein beetje je verhaal Sillie. Ook hier had manlief weinig begrip voor mijn vermoeidheid. En hij zat al direct nadat we wisten dat ik zwanger was middenin de nesteldrang. Dat heeft ook wel tot wrijving gezorgd. Maar er goed over praten helpt echt. Aangeven dat je niet lui bent, maar moe. En dat je het echt zelf ook niet leuk vind, maar dat je er niks aan kunt doen. En dat het echt wel beter zal worden. Maar je moet gewoon naar je lichaam luisteren. Dat is ook het beste voor jullie kindje. En bij je schoonfamilie leek het misschien allemaal rozengeur, maar een zwangerschap is voor iedereen anders.
Als mensen in die periode aan mij vroegen hoe ik me voelde dan zei ik dat ik best wel moe was heel de tijd en dat ik dat ook best beu was. En dan zeiden die andere mensen altijd dat dat normaal is en dat je daar lekker aan toe moet geven. En dan zag ik al aan zijn blik dat hij na begon te denken dat ik misschien toch gelijk had. Van alleen mij neemt hij dat dan niet aan, maar als andere mensen het ook bevestigen dan begint het toch te dagen.
Over het gewicht kan ik helaas niet meepraten. Ik ben nu na 25 weken 8 kilo aangekomen en niet gestart met overgewicht. Maar ik vond het bovenstaande al kwetsend genoeg. Dus ik kan me voorstellen dat het voor jou nog zwaarder is. Hou je vast aan de gedachte dat je dat gewicht al een keer kwijt bent geraakt en dat je dat nu zeker weer kunt! En dan kan je het daarna lekker onder zijn neus wrijven dat hij niet zo had moeten zeuren.

[ Bericht 4% gewijzigd door Zomerzon01 op 13-04-2015 12:53:52 ]

Sillie wat naar. Maar wordt het niet ook een beetje tijd voor een ander soort discussie hierover? Namelijk het lichaamsbeeld wat jouw vriend voor ogen heeft als ideaal en hoe het werkelijk gaat zeg maar? Dit is niet de eerste keer dat ik je over zo'n onderwerp hoor. Er staat me iets bij van een sixpack als randvoorwaarde om te starten enzo? Mijns inziens legt hij behoorlijke druk op hoe HIJ vindt dat jouw fysieke voorkomen zou moeten zijn. Ik had vroeger ooit zo'n vriendje die toen dingen tegen mij zei als "als je 10 kilo lichter was, dan was je echt perfect". Nog afgezien van dat zo'n opmerking vreselijk lomp en 1875 is, is de implicatie ervan ook gewoon enorm. Je bent niet goed genoeg zoals je bent, het gaat wel degelijk om je uiterlijk en als je aankomt dan zitten er consequenties aan vast.
Nu zijn er een aantal dingen die meespelen natuurlijk dan. Ik kan het ook wel waarderen dat mijn vriend zichzelf gewoon normaal blijft verzorgen sinds we 2 kinderen hebben. Dat ie moeite doet om een beetje leuk voor de dag te komen, en ik weet dat dat vice versa ook geldt. Maar we zijn ook allebei zo'n 15 kilo aangekomen oa door een ongelofelijk stressvolle periode in ons leven (natuurlijk gewoon door teveel vreet en te weinig sport, maar die situatie was de basis toen). Ik kan me voorstellen dat je vriend "bang" is dat je straks half verslonst en een soort moeke wordt. En als het enige wat hij kent aan zwangeren, vrouwen zijn die geen gram aankomen en die nooit klagen tsja. Dan wordt het een oneerlijke wedstrijd voor jou. Hij mag best hopen dat je straks nog aandacht aan jezelf besteedt en zulks. Maar het is niet fair, en vooral ook niet realistisch om zijn ideaalbeeld van de perfecte vrouw op jouw lijf te projecteren en helemaal niet tijdens een zwangerschap.

Aankomen is normaal en hoort erbij, die standaardlijstjes met verdelingen van gewicht in welk trimester zeggen niet zoveel want die verdeling is voor iedereen anders. Het is hu eenmaal een feit dat de ene vrouw maar 2 kilo aankomt en de andere 25. Zolang jij normaal eet is er niet heel veel wat je daar aan kunt doen. Nu inene veel gaan sporten omdat hij vindt dat je er iets aan zou moeten doen terwijl je eigk erg moe bent vind ik niet verstandig. Je lijf heeft maar een paar manieren om je te vertellen dat er iets aan de hand is, koorts, pijn en vermoeidheid grofweg. Koorts en pijn zijn acute Ho Stop! signalen natuurlijk. Maar vermoeidheid mag zeker niet vergeten worden. Je lijf heeft rust nodig om te herstellen en in jouw geval rust nodig om de optimale omstandigheden voor je baby te maken. Bovendien zijn de veranderende hormoonspiegels in je lijf ook geen hulp daarvoor. Als jouw lijf nu aangeeft dat sporten too much is, laat het dan! Luister naar je lijf, wees lief voor je lijf. Je hebt maar 1 lijf en daar moet je het mee doen.

/rant

LE wat zul je geschrokken zijn! Hopelijk loopt het met een sisser af.

quote:

Op maandag 13 april 2015 13:10 schreef mignonne het volgende:
Sillie wat naar. Maar wordt het niet ook een beetje tijd voor een ander soort discussie hierover? Namelijk het lichaamsbeeld wat jouw vriend voor ogen heeft als ideaal en hoe het werkelijk gaat zeg maar? Dit is niet de eerste keer dat ik je over zo'n onderwerp hoor. Er staat me iets bij van een sixpack als randvoorwaarde om te starten enzo? Mijns inziens legt hij behoorlijke druk op hoe HIJ vindt dat jouw fysieke voorkomen zou moeten zijn. Ik had vroeger ooit zo'n vriendje die toen dingen tegen mij zei als "als je 10 kilo lichter was, dan was je echt perfect". Nog afgezien van dat zo'n opmerking vreselijk lomp en 1875 is, is de implicatie ervan ook gewoon enorm. Je bent niet goed genoeg zoals je bent, het gaat wel degelijk om je uiterlijk en als je aankomt dan zitten er consequenties aan vast.
Nu zijn er een aantal dingen die meespelen natuurlijk dan. Ik kan het ook wel waarderen dat mijn vriend zichzelf gewoon normaal blijft verzorgen sinds we 2 kinderen hebben. Dat ie moeite doet om een beetje leuk voor de dag te komen, en ik weet dat dat vice versa ook geldt. Maar we zijn ook allebei zo'n 15 kilo aangekomen oa door een ongelofelijk stressvolle periode in ons leven (natuurlijk gewoon door teveel vreet en te weinig sport, maar die situatie was de basis toen). Ik kan me voorstellen dat je vriend "bang" is dat je straks half verslonst en een soort moeke wordt. En als het enige wat hij kent aan zwangeren, vrouwen zijn die geen gram aankomen en die nooit klagen tsja. Dan wordt het een oneerlijke wedstrijd voor jou. Hij mag best hopen dat je straks nog aandacht aan jezelf besteedt en zulks. Maar het is niet fair, en vooral ook niet realistisch om zijn ideaalbeeld van de perfecte vrouw op jouw lijf te projecteren en helemaal niet tijdens een zwangerschap.

Aankomen is normaal en hoort erbij, die standaardlijstjes met verdelingen van gewicht in welk trimester zeggen niet zoveel want die verdeling is voor iedereen anders. Het is hu eenmaal een feit dat de ene vrouw maar 2 kilo aankomt en de andere 25. Zolang jij normaal eet is er niet heel veel wat je daar aan kunt doen. Nu inene veel gaan sporten omdat hij vindt dat je er iets aan zou moeten doen terwijl je eigk erg moe bent vind ik niet verstandig. Je lijf heeft maar een paar manieren om je te vertellen dat er iets aan de hand is, koorts, pijn en vermoeidheid grofweg. Koorts en pijn zijn acute Ho Stop! signalen natuurlijk. Maar vermoeidheid mag zeker niet vergeten worden. Je lijf heeft rust nodig om te herstellen en in jouw geval rust nodig om de optimale omstandigheden voor je baby te maken. Bovendien zijn de veranderende hormoonspiegels in je lijf ook geen hulp daarvoor. Als jouw lijf nu aangeeft dat sporten too much is, laat het dan! Luister naar je lijf, wees lief voor je lijf. Je hebt maar 1 lijf en daar moet je het mee doen.

/rant

Dikke vette +1

Ik heb eerder mijn wenkbrauwen opgetrokken over t sixpack verhaal maar nu zit ik ook met open mond te lezen... jouw vriend moet ff een realitycheck krijgen en snel ook want dit gaat ten koste van jou en daarmee de kleine...


LE, hopenlijk een eenmalige stijging en loopt het met een sisser af...

Mignonne: heel goede post!

LE wat schrikken!

Sillie, ik hoop dat je man snel wat meer inzicht gaat krijgen in het hoe en wat. Mijn man is ook vaak wel van het in oplossingen denken terwijl ik dan alleen maar zijn bevestiging wil. En mijn man is juist ondanks mijn overgewicht helemaal gek op mijn buik nu. Waarschijnlijk ook omdat ik hem vanaf begin af aan zei dat ik misschien wel helemaal niet zwanger dik zou worden maar gewoon dik dik. Maar toch heb ik een echt zwangerschapsbuik, met aan de onderkant nog wat overtollig vet waar we alleen maar lol om kunnen hebben. Maarja misschien is het voor ons makkelijker omdat ik al niet "perfect" was ofzo.
Maar dan nog je man/vriend hoort je gewoon te steunen door dik en dun en er onvoorwaardelijk voor je te zijn en vertrouwen in je te hebben.

En ik, ik heb mij net "ziek" gemeld voor mijn dienstje vanavond die ik therapeutisch zou werken. Ben compleet gesloopt door de verkoudheid. En ondanks dat ik extra zou zijn vanavond en ik al ziekgemeld ben vind ik het nog lastig om mij ziek te melden

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:59 schreef J0ycie88 het volgende:
Sillie ik hoop echt dat jouw vriend het licht gaat zien, ik had hem echt allang de wind van voren gegeven! Sillie, je doet het goed Loop je zelf niet voorbij. En ik heb jouw mooie lijntje gezien in het buikentopic en daar is niets mis mee!

Ik besef hier nu wel even hoe erg ik in mijn handen mag klappen met mijn vriend.
Al vanaf week 5 ben ik geen cent waard. De afwas is af en toe al te veel. Ik ben nog moe en futloos ook al doe ik niets. Na een dag werken moet ik er eigenlijk 2 vrij hebben om bij te komen. Mijn vriend maakt ruim 60 uur in de week op zijn werk. En ik mag amper wat doen van hem. Want hij heeft liever dat we dan samen wat leuks doen zoals even de stad in, een wandeling een visite dan dat ik thuis aan de slag ga en het weekend vervolgens naar de knoppe is..
Naar iedereen toe vertelt hij hoe trots hij is, hoe mooi hij het vindt en dat het gewoon even kut is door mijn vermoeidheid en bloeddruk maar dat dat er nu eenmaal voor ons bij hoort.

Ik ben hier de gene die er het meeste moeite mee heeft. Want ik zie dat het hem eigenlijk teveel is, en dat het huis een bende is en dat ik zo graag zou willen dat het netjes en opgeruimd en schoon is.

En dan kom ik vanmorgen de woonkamer in en ligt er een briefje. Kijk eens in de koelkast.. Heeft hij om 5 uur smorgens even een fruitsalade staan maken. Zo lief!

Ach gos, wat schattig! due vent moet je houden

Ik blijf me verbazen over sommige uitspraken. Mignonne says it all.
Je hebt maar 1 lichaam.
Helaas ben ik, zoals ik al had verwacht, dat compleet voorbij gelopen dit weekend. Met als gevolg dat ik vanaf gistermiddag iedere tien minuten over heb gegeven. Nog geen water hield ik binnen. En ik had zo'n dorst. Om 23 uur met de verloskundige heb gebeld omdat ik in paniek raakte. Om 4 uur stopte het overgeven gelukkig. En kon ik slapen. Tot nu zo'n beetje.
Ja ik moet mezelf meer in acht nemen maar o wat lukt me dat weer slecht. Gelukkig deed mijn man alles, ook al was hij ook ziek. Oudste was ook ziek, moesten allebei ook overgeven. Kan dus ook een virusje zijn.
Hij zorgde voor de kinderen, hielp me rustig worden en zei dat hij het zo knap van mij vond dat ik dit allemaal doe voor ons kind ❤️

quote:

Op maandag 13 april 2015 11:49 schreef pinquit het volgende:

[..]

Dit idd. Wil niet al te negatief reageren want t is allemaal al kut voor je, maar oef, als mijn vriend dit waagde :x

Zo, ik pluseinz idd maar hierop ja, maar

Herkenbaar trouwens Sillie, dat kilo's erbij confronterend zijn. Ik ben niet enorm afgevallen in het verleden, maar mezelf zien aankomen vond ik toch echt onverwacht moeilijk de eerste keer, hoewel het echt meeviel qua kg's. Aankomen hoort er alleen wel bij... Bespreek het anders met de verloskundige, dat je het moeilijk vindt? Ik zou proberen oogkleppen op te houden voor je schoonzussen en misschien ook een beetje voor je eigen ouders, geen zwangerschap is vergelijkbaar. En geef je vriend namens mij een schop onder z'n hol en zeg dat hij zich supportive moet opstellen, ipv wat jij aangeeft in twijfel te trekken en je onzeker te maken en je de put in te praten.

Edit: oh er was nog een bladzijde... Helemaal eens met mignonne!

[ Bericht 3% gewijzigd door Mineola op 13-04-2015 14:25:10 ]

Oh wat lees ik nu toch allemaal weer. Ik Ken ook n paar mensen due achter iemand rug om praten ALS: Pfff ze is wel erg veel aangekomen! Ze eet wel heel veel!

En dat zegt Dan ook iemand die zelf zwanger is en pokke slecht schijnt Te eten.

Gewoon niet doen! Niet doen! Geen commentaar naar anderen over dit soort dingen.

[ Bericht 1% gewijzigd door gestreeptestoel op 13-04-2015 16:39:19 ]

Mignonne

LE Wat balen Ik hoop echt dat woendag je bloeddruk gewoon weer helemaal ok is!

Estrys pfff jeetje zeg! Even een dikke knuffel

En ik zag nog een goede echo voor MB

O ja en Mignonne die mij via FB ook van de nodige adviezen en bemoedigende woorden voorziet 😘 Heel blij mee dat je iedere keer weer mijn klaagzang aanhoort en toch iedere keer weer tips hebt. Wat zal jij een goede verloskundige zijn ❤️

Oh man Sillie, die vent van jou moet misschien dit topic wel lezen. Dan kan hij zich een beetje inleven....

@ Cassandra: kan me voorstellen dat het spannend was, maar fijn dat alles goed lijkt!

Als ik die dingen lees over de vriend van Sillie, mogen veel meiden inderdaad in hun handen knijpen (en niet klappen) met hoe hun wederhelft met de zwangerschap en bijbehorende zaken omgaat.

Ik ben in elk geval heel blij met mijn man, die sowieso totaal niet op uiterlijk gefixeerd is, maar die alles (soms teveel) wegrelativeert met 'dat zal er wel bij horen'. Inclusief de 'alles moet nu of gister'-buien die ik redelijk vaak heb.

Sillie: zwanger zijn IS topsport. Aankomen hoort erbij. Vermoeidheid ook. Zelfs af en toe luiheid, zeker verderop in de zwangerschap als je kunt kiezen tussen 'rondlummelen' of vanalles doen met als resultaat harde buiken / bandenpijn / spierpijn / bekkenpijn. Misschien kan je vriend zich eens inlezen in de gemiddelde zwangere vrouw, dat zal jou in de komende maanden een hoop verdriet kunnen besparen.

Pfff, administratief loopt alles een beetje in de soep hier. Erg irritant om daar nu allemaal achteraan te moeten zitten. Eerst vergat één van mijn werkgevers (ik heb 2 banen) om mijn ziekte-uren ook echt te schrijven. Ik werk nu tijdelijk minder ivm zwangerschap en ben daarvoor ziekgemeld bij UWV, maar ze hadden daarvoor geen uren geregistreerd dus ik kreeg veel te weinig betaald bij afgelopen loonstrook. Meteen gebeld, het zou gefikst worden, maar ik heb mijn geld nog steeds niet.

En nu weer een bericht van het UWV, dat "uw werkgever" (ja hallo, welke dan?) nog geen WAZO-uitkering (=betaling voor tijdens mijn verlof) heeft aangevraagd. Werkgever 1 zegt het wel gedaan te hebben, van nr 2 moet ik nog reactie krijgen, maar gezien het drama hierboven en de zeer beperkte ervaring van werkgever 1 met zwangere werknemers vrees ik het ergste...

Weer helemaal goedgekeurd bij de vk

Ik ben volgens mij tot nu toe echt de saaiste zwangere ooit gewicht was goed, bloeddruk was goed, hartje van de kleine was goed, ze beweegt goed, m'n buik groeit goed, hoeveelheid vruchtwater was goed; need I go on?
Enige kleine minpuntje was dat ze niet (meer?) vibi ligt, maar bibi. Dus als m'n vliezen breken moet ik zo snel mogelijk gaan liggen en bellen.

Maar ik heb eigenlijk nog steeds niet dat ik-ben-echt-hoogzwanger-en-sta-op-knappen-gevoel, dus voorlopig ga ik er vanuit dat het nog minimaal 3 weken duurt