R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Het grootste taboe is het Zelf. Iedereen doet er van alles aan om aan het Zelf te ontkomen en het te vermijden. Waarom is bijna niemand verlicht? Omdat iedereen als de dood is om zichZelf te zijn. Alle relaties -romantisch of anderszins- worden gedreven door deze oer-angst voor het mysterium tremendum van het je Zelf te zijn (alles wat groots is, is tegelijkertijd ook vreeswekkend). Het zou haast komisch zijn als het niet zo verschrikkelijk triest was: wat je het meest gelukkig maakt - extatisch zelfs- wordt gemeden als de pest. Je denkt dat je aan lager wal raakt wanneer je volkomen jeZelf wordt. Maar als je het slim aanpakt is juist het tegendeel waar. In dat opzicht is zelfs een junk nog gelukkiger dan jij, omdat hij volkomen zichzelf is. Alleen: hij pakt het niet slim genoeg aan.
Vergeet het woord spiritualiteit. Vergeet alle intellectuele rimram eromheen. Zink gewoon volkomen weg in dat wat je al bent: je Zelf. Heb je die durf en dat lef, jongen, dan staat je wat te wachten.
Vergeet het woord spiritualiteit. Vergeet alle intellectuele rimram eromheen. Zink gewoon volkomen weg in dat wat je al bent: je Zelf. Heb je die durf en dat lef, jongen, dan staat je wat te wachten.
Ben ik het wel mee eens ja. Gisteren ook, zat perfect in mijn element. Maar denk dat dat ook te maken had met de aardstralen die goed binnenkwamen - Pasen valt immers niet zomaar op een willekeurige datum, maar heeft te maken met de zonnewende. Dus als je dan op een goede aardstraal zit krijg je je Verlichting voor die dag wel binnen. Was vorige week wel even anders, toen voelde ik mezelf wel een beetje van slag 's ochtends.
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 05-04-2015 15:46:01 ]
[ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 05-04-2015 15:46:01 ]
Ongesteld bij volle maan. Dan breng ik moeder aarde een groet in Evakostuum.
The love you take is equal to the love you make.
quote:Op zondag 5 april 2015 15:45 schreef MAHL het volgende:
Ben ik het wel mee eens ja. Gisteren ook, zat perfect in mijn element. Maar denk dat dat ook te maken had met de aardstralen die goed binnenkwamen - Pasen valt immers niet zomaar op een willekeurige datum, maar heeft te maken met de zonnewende. Dus als je dan op een goede aardstraal zit krijg je je Verlichting voor die dag wel binnen. Was vorige week wel even anders, toen voelde ik mezelf wel een beetje van slag 's ochtends.
Gist is liefde, gist is leven. Vooral in een vagijn.
Verlicht in filosofische zin is een puur rationele staat van zijn. Dus wat de fack lul je?
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
quote:
Ben ik het wel mee eens ja. Gisteren ook, zat perfect in mijn element. Maar denk dat dat ook te maken had met de aardstralen die goed binnenkwamen - Pasen valt immers niet zomaar op een willekeurige datum, maar heeft te maken met de zonnewende. Dus als je dan op een goede aardstraal zit krijg je je Verlichting voor die dag wel binnen. Was vorige week wel even anders, toen voelde ik mezelf wel een beetje van slag 's ochtends.
Dan ben jij niet zo bekend met het gedachtengoed van de Jehova's.quote:
The love you take is equal to the love you make.
Oh, bij ons zeggen ze altijd dat ze het licht komen brengen. En aangezien TS verlicht is...quote:Op zondag 5 april 2015 18:07 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Dan ben jij niet zo bekend met het gedachtengoed van de Jehova's.
Ik zit NU op je toetsenbord
En wat nou als je Zelf kut is? Wat nou als je een heel naar Zelf hebt? Hou 'm dan maar lekker bij je, en blijf dan vooral toneelspelen zou ik zeggen!
Mooi gezegd.quote:
Je denkt dat je aan lager wal raakt wanneer je volkomen jeZelf wordt.
Hoe jonger je bent, des te meer je je zelf bent. Word je ouder, neemt dat af en niet zo'n beetje ook.
quote:
Vanaf dit moment is TS euforisch. Niet door een nepgod zijn zegen, maar zijn eigen intelligentie.
Shake with your right hand but hold a rock in the left.
Volgens mij heeft TS het over dat ieder zelf god is, niet dat er een almachtige god is.quote:
[..]
Oh, bij ons zeggen ze altijd dat ze het licht komen brengen. En aangezien TS verlicht is...
The love you take is equal to the love you make.
Ja TS zijn verhaal je net zo'n wartaal als die Jehova's uitkramen. Daar is niet naar te luisteren en TS zijn verhaal is niet te lezen. Nog een overeenkomst dus.
Ik zit NU op je toetsenbord
* Sjeen doet het licht uit...
You can't start a fire without a spark...
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
♥ Isa ♥ | In vuur en vlam
A dirty mind is a joy forever!
Verlicht zijn is niet een filosofie. Filosofie is iets van het denken. Denken heeft weinig zin om tot verlichting te raken. Je zult voorbij het denken moeten, gewend moeten raken aan de stilte van je diepste Zelf. Een fout in de Advaita-jnana filosofie: dat je door inzicht in het feit dat je geen persoon bent -als dat al zo zou zijn- verlicht zou kunnen raken. Maar inzichten maken maar weinig mensen verlicht. Je denkt 'ja, zo is het!', je sluit het boek of je fietst naar huis na het reli-spiri-praatje en je gaat weer door met je oude, ongelukkkige zelf te zijn. Hoe dat zo? Omdat er eerst iets moet veranderen op fysiologisch gebied: je lichaam moet zijn gespannenheid kwijt raken. Dat doe je niet door je een ander denkpatroon aan te meten. Dat lukt alleen maar door een constante, herhaalde diepte-meditatie in je Zelf.
Laat het denken voor wat het is en je zult merken dat op de lange duur je denken vanzelf verandert. Het denken hobbelt altijd achteraan.
Laat het denken voor wat het is en je zult merken dat op de lange duur je denken vanzelf verandert. Het denken hobbelt altijd achteraan.
watquote:
Verlicht zijn is niet een filosofie. Filosofie is iets van het denken. Denken heeft weinig zin om tot verlichting te raken. Je zult voorbij het denken moeten, gewend moeten raken aan de stilte van je diepste Zelf. Een fout in de Advaita-jnana filosofie: dat je door inzicht in het feit dat je geen persoon bent -als dat al zo zou zijn- verlicht zou kunnen raken. Maar inzichten maken maar weinig mensen verlicht. Je denkt 'ja, zo is het!', je sluit het boek of je fietst naar huis na het reli-spiri-praatje en je gaat weer door met je oude, ongelukkkige zelf te zijn. Hoe dat zo? Omdat er eerst iets moet veranderen op fysiologisch gebied: je lichaam moet zijn gespannenheid kwijt raken. Dat doe je niet door je een ander denkpatroon aan te meten. Dat lukt alleen maar door een constante, herhaalde diepte-meditatie in je Zelf.
Laat het denken voor wat het is en je zult merken dat op de lange duur je denken vanzelf verandert. Het denken hobbelt altijd achteraan.
Ok maar hoe doe je dat dan?quote:
Verlicht zijn is niet een filosofie. Filosofie is iets van het denken. Denken heeft weinig zin om tot verlichting te raken. Je zult voorbij het denken moeten, gewend moeten raken aan de stilte van je diepste Zelf. Een fout in de Advaita-jnana filosofie: dat je door inzicht in het feit dat je geen persoon bent -als dat al zo zou zijn- verlicht zou kunnen raken. Maar inzichten maken maar weinig mensen verlicht. Je denkt 'ja, zo is het!', je sluit het boek of je fietst naar huis na het reli-spiri-praatje en je gaat weer door met je oude, ongelukkkige zelf te zijn. Hoe dat zo? Omdat er eerst iets moet veranderen op fysiologisch gebied: je lichaam moet zijn gespannenheid kwijt raken. Dat doe je niet door je een ander denkpatroon aan te meten. Dat lukt alleen maar door een constante, herhaalde diepte-meditatie in je Zelf.
Laat het denken voor wat het is en je zult merken dat op de lange duur je denken vanzelf verandert. Het denken hobbelt altijd achteraan.
Hoe word je jezelf?
Hoe laat je denken voor wat het is (behalve meditatie)
Jalaluddin Rumi:"Gisteren was ik slim en wilde ik de wereld veranderen, maar vandaag ben ik wijzer en verander ik mezelf."
Verlichting voor je topic.quote:
Verlicht zijn is niet een filosofie. Filosofie is iets van het denken. Denken heeft weinig zin om tot verlichting te raken. Je zult voorbij het denken moeten, gewend moeten raken aan de stilte van je diepste Zelf. Een fout in de Advaita-jnana filosofie: dat je door inzicht in het feit dat je geen persoon bent -als dat al zo zou zijn- verlicht zou kunnen raken. Maar inzichten maken maar weinig mensen verlicht. Je denkt 'ja, zo is het!', je sluit het boek of je fietst naar huis na het reli-spiri-praatje en je gaat weer door met je oude, ongelukkkige zelf te zijn. Hoe dat zo? Omdat er eerst iets moet veranderen op fysiologisch gebied: je lichaam moet zijn gespannenheid kwijt raken. Dat doe je niet door je een ander denkpatroon aan te meten. Dat lukt alleen maar door een constante, herhaalde diepte-meditatie in je Zelf.
Laat het denken voor wat het is en je zult merken dat op de lange duur je denken vanzelf verandert. Het denken hobbelt altijd achteraan.
Gist is liefde, gist is leven. Vooral in een vagijn.
Op
Ik denk dat de meesten hier geen idee hebben waar je het over hebt. Omdat Verlichting toch meer iets is dat bekend is in het Verre Oosten waar men zich bezig houdt met het Boeddhisme en Hindoeïsme.quote:
Verlicht zijn is niet een filosofie. Filosofie is iets van het denken. Denken heeft weinig zin om tot verlichting te raken. Je zult voorbij het denken moeten, gewend moeten raken aan de stilte van je diepste Zelf. Een fout in de Advaita-jnana filosofie: dat je door inzicht in het feit dat je geen persoon bent -als dat al zo zou zijn- verlicht zou kunnen raken. Maar inzichten maken maar weinig mensen verlicht. Je denkt 'ja, zo is het!', je sluit het boek of je fietst naar huis na het reli-spiri-praatje en je gaat weer door met je oude, ongelukkkige zelf te zijn. Hoe dat zo? Omdat er eerst iets moet veranderen op fysiologisch gebied: je lichaam moet zijn gespannenheid kwijt raken. Dat doe je niet door je een ander denkpatroon aan te meten. Dat lukt alleen maar door een constante, herhaalde diepte-meditatie in je Zelf.
Laat het denken voor wat het is en je zult merken dat op de lange duur je denken vanzelf verandert. Het denken hobbelt altijd achteraan.
Een simpel antwoord op de Advaita vraag: 'ben ik een persoon of niet?' is: dat hangt af van de toestand van je zenuwgestel. Ben je gespannen en angstig, dan ben je meer een persoon, meer een ego, dan wanneer je ontspannen en tevreden bent. In dat laatste geval ben je minder egoistisch, meer liefdevol, minder defensief (meer tolerant, minder racistisch etc.) dan in het eerste geval. 'De persoon/het ego' is dus niet een filosofisch concept. Het is de daadwerkelijke fysiologisch-neurologische realisatie van wat je op dit moment bent. Oftewel heel simpel gezegd: 'ben ik relaxed of niet?'
Nu zul je zeggen: 'ja, maar dat wisselt met de minuut; daar is geen pijl op te trekken'. Dat is natuurlijk waar en in zoverre ben je de ene keer flink een persoon, een afgescheiden individu, en de andere keer ben je losser en ga je meer op in het geheel ('een met de wereld'). Toch is onder al die afwisseling de toestand van je zenuwgestel stabieler dan je denkt, onafhankelijk van de situatie waar je in verkeerd. Vergelijk iemand in een concentratiekamp met een stil levende boer op een eenzame berg. De eerste is in een permanente staat van gespannenheid en angst, de laaste is in een permanente staat van rust, ook al kent de eerste ook momenten van rust en ontspanning en ook al kent de laaste ook wel momenten van gespannenheid en angst.
Degene met het gespannen zenuwgestel (de concentratiekamp bewoner) is meer een persoon/ego, dan de rustig levende boer op zijn berg, die veel meer eenheidservaringen kent.
Besef bij dit alles dat we zelf ons eigen concentratiekamp creeren. Dat noemen we 'leven'.
Een echt intelligent persoon zoekt naar manieren om zijn zenuwgestel in een permanente staat van rust te doen verkeren.
Nu zul je zeggen: 'ja, maar dat wisselt met de minuut; daar is geen pijl op te trekken'. Dat is natuurlijk waar en in zoverre ben je de ene keer flink een persoon, een afgescheiden individu, en de andere keer ben je losser en ga je meer op in het geheel ('een met de wereld'). Toch is onder al die afwisseling de toestand van je zenuwgestel stabieler dan je denkt, onafhankelijk van de situatie waar je in verkeerd. Vergelijk iemand in een concentratiekamp met een stil levende boer op een eenzame berg. De eerste is in een permanente staat van gespannenheid en angst, de laaste is in een permanente staat van rust, ook al kent de eerste ook momenten van rust en ontspanning en ook al kent de laaste ook wel momenten van gespannenheid en angst.
Degene met het gespannen zenuwgestel (de concentratiekamp bewoner) is meer een persoon/ego, dan de rustig levende boer op zijn berg, die veel meer eenheidservaringen kent.
Besef bij dit alles dat we zelf ons eigen concentratiekamp creeren. Dat noemen we 'leven'.
Een echt intelligent persoon zoekt naar manieren om zijn zenuwgestel in een permanente staat van rust te doen verkeren.
Helemaal waar...
Pas in ruste weet je wie je bent.
Pas in ruste weet je wie je bent.
Voor al uw dwaze oneliners en geavanceerde sofisterij
Okee, dus ontspannen en rustig zijn is een prettige staat voor lichaam en geest. Willen of moeten we dat allemaal bereiken, wat is je doel met dit topic?
Dat wil ik wel eens zien, L! Wanneer kan ik bij jullie in de tuin komen kijken?quote:Op zondag 5 april 2015 15:55 schreef Lienekien het volgende:
Ongesteld bij volle maan. Dan breng ik moeder aarde een groet in Evakostuum.
The End Times are wild
Ik merk dat je toch niet volledig Verlicht bent. Je innerlijke Zelf is namelijk nergens te bespeuren in deze post? Hier, een random plaatje van de dierenriem om je innerlijke balans te handhaven.quote:
Ben ik het wel mee eens ja. Gisteren ook, zat perfect in mijn element. Maar denk dat dat ook te maken had met de aardstralen die goed binnenkwamen - Pasen valt immers niet zomaar op een willekeurige datum, maar heeft te maken met de zonnewende. Dus als je dan op een goede aardstraal zit krijg je je Verlichting voor die dag wel binnen. Was vorige week wel even anders, toen voelde ik mezelf wel een beetje van slag 's ochtends.
Unbowed, Unbent, Unbroken.
En TS loopt zo over van verlichting dat hij het hier komt orakelen? Practice what you preach; doe eens kalm en blijf achter de computer weg.
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Ontspannen en rustig zijn kan in veel settingen natuurlijk, en hoeft allerminst op de bank met een kussentje en Enya op de achtergrond te zijn.quote:
Okee, dus ontspannen en rustig zijn is een prettige staat voor lichaam en geest. Willen of moeten we dat allemaal bereiken, wat is je doel met dit topic?
Rust in de zin van stressvrij en geen noodzaak tot rennen en vliegen de hele dag geeft een zekere vorm van ontspanning en rust bijvoorbeeld. Het is maar net hoe je daar tegenaan kijkt.
Voor al uw dwaze oneliners en geavanceerde sofisterij
Maar weinig prikkels kan ook juist onrust geven aan sommige mensen. Rust is niet voor iedereen prettig, het gaat om een prettige balans. Dat verschilt per persoon hoe dat is.quote:
[..]
Ontspannen en rustig zijn kan in veel settingen natuurlijk, en hoeft allerminst op de bank met een kussentje en Enya op de achtergrond te zijn.
Rust in de zin van stressvrij en geen noodzaak tot rennen en vliegen de hele dag geeft een zekere vorm van ontspanning en rust bijvoorbeeld. Het is maar net hoe je daar tegenaan kijkt.
Ik ben het wel met TS eens. Angst is immers de weg naar de donkere kant. En angst leidt tot woede. Woede leidt tot haat. Haat leidt tot lijden.
Ik ben meer van ga voort, leef lang en floreer.quote:
Ik ben het wel met TS eens. Angst is immers de weg naar de donkere kant. En angst leidt tot woede. Woede leidt tot haat. Haat leidt tot lijden.
zoals het 'verlicht zijn', zoals je het noemt?quote:
Vergeet het woord spiritualiteit. Vergeet alle intellectuele rimram eromheen.
dan ga je je registreren op een forumquote:Zink gewoon volkomen weg in dat wat je al bent: je Zelf. Heb je die durf en dat lef, jongen, dan staat je wat te wachten.
en verder?
Je kunt prima veel prikkels om je heen hebben met rust en ontspannenheid. Je hebt gezonde prikkels en ongezonde prikkels namelijk, met stress exact hetzelfde, meen ik althans,quote:
[..]
Maar weinig prikkels kan ook juist onrust geven aan sommige mensen. Rust is niet voor iedereen prettig, het gaat om een prettige balans. Dat verschilt per persoon hoe dat is.
Voor al uw dwaze oneliners en geavanceerde sofisterij
Dank je. Ik voel me op dit moment een onwijze geit.quote:
[..]
Ik merk dat je toch niet volledig Verlicht bent. Je innerlijke Zelf is namelijk nergens te bespeuren in deze post? Hier, een random plaatje van de dierenriem om je innerlijke balans te handhaven.
[ afbeelding ]
Sluit ik me bij aan. Maar het is niet omdat de meeste FOKKERS hier, dit onderwerp niet goed kennen, het daarom allemaal maar in het belachelijke moeten trekken. Daarmee verander je heel de atmosfeer.quote:
Ik denk dat de meesten hier geen idee hebben waar je het over hebt. Omdat Verlichting toch meer iets is dat bekend is in het Verre Oosten waar men zich bezig houdt met het Boeddhisme en Hindoeïsme.
Je kan iets (of iemand) beginnen uitlachen. En je 'zelf (je ego) amuseren. In dat uitlachen, in dat plezier. Of je deelt ervaringen en gedachten met elkaar erover. Zodat je kan verdiepen. Er samen verder uit leren.
Je verwoordt de zaken mooi, vind ik.quote:
Een simpel antwoord op de Advaita vraag: 'ben ik een persoon of niet?' is: dat hangt af van de toestand van je zenuwgestel. Ben je gespannen en angstig, dan ben je meer een persoon, meer een ego, dan wanneer je ontspannen en tevreden bent. In dat laatste geval ben je minder egoistisch, meer liefdevol, minder defensief (meer tolerant, minder racistisch etc.) dan in het eerste geval. 'De persoon/het ego' is dus niet een filosofisch concept. Het is de daadwerkelijke fysiologisch-neurologische realisatie van wat je op dit moment bent. Oftewel heel simpel gezegd: 'ben ik relaxed of niet?'
Nu zul je zeggen: 'ja, maar dat wisselt met de minuut; daar is geen pijl op te trekken'. Dat is natuurlijk waar en in zoverre ben je de ene keer flink een persoon, een afgescheiden individu, en de andere keer ben je losser en ga je meer op in het geheel ('een met de wereld'). Toch is onder al die afwisseling de toestand van je zenuwgestel stabieler dan je denkt, onafhankelijk van de situatie waar je in verkeerd. Vergelijk iemand in een concentratiekamp met een stil levende boer op een eenzame berg. De eerste is in een permanente staat van gespannenheid en angst, de laaste is in een permanente staat van rust, ook al kent de eerste ook momenten van rust en ontspanning en ook al kent de laaste ook wel momenten van gespannenheid en angst.
Degene met het gespannen zenuwgestel (de concentratiekamp bewoner) is meer een persoon/ego, dan de rustig levende boer op zijn berg, die veel meer eenheidservaringen kent.
Komen deze woorden, recht uit jezelf ? Je eigen ervaringen.
Hoe je de zaken ziet of graag wilt zien... ?
Ik ga volledig akkoord met wat je schrijft.
Behalve bij dit...
Dat is waar. Maar ook niet.quote:
Besef bij dit alles dat we zelf ons eigen concentratiekamp creeren. Dat noemen we 'leven'.
Niet enkel wij creëren ons leven. Ook het leven (de omgeving) creëert ons.
Het is een wisselwerking.
Ik hou zelf ook enorm van die innerlijke 'ziele' rust. Er is niets beter. Als je heel diep in dat gevoel kan gaan (van zelf besef) ervaar je 'gelukzaligheid'. En nee, je hoeft daarvoor niet aan de paddo's. Het is een staat van zijn. Van in diepe resonantie met je zelf 'bewustzijn' te zijn. Verbonden. In rust. Balans. Evenwicht, etc...quote:
Een echt intelligent persoon zoekt naar manieren om zijn zenuwgestel in een permanente staat van rust te doen verkeren.
Alleen, is het wel zo, dat dergelijke staat van "zijn" moeilijker te handhaven is in een omgeving die anders is. Probeer maar eens in een drukke stad, dergelijk gevoel terug te vinden. Tussen al dat lawaai. Veel gemakkelijker ervaar je dit in de natuur. In een omgeving met niet zoveel drukte. Met minder (oordelende) mensen.
Die omgeving heeft een grote invloed op ons zenuwgestel.
Nederlanders zijn te ver verwijderd van hun 'roots'. Als iemand wel luistert naar eigen 'intuïtie' en een eigen pad volgt dan zetten we deze persoon weg als 'schizofreen' of als iemand met een psychose. Dat er een groot verschil is tussen je eigen innerlijk/intuïtie en hallucinaties/wanen zoals in een psychose laten we voor het gemak maar weg... Nederlanders zijn door het systeem, oorlogen maar zeker ook door het christendom vergeten hoe je balans kan vinden in deze wereld...
Je droom van waar of wie je wilt zijn is je allergrootste kracht.
Nou, als je de diagnose schizofreen of psychotisch hebt, is er echt wel íets meer aan de hand dan dat..quote:
Nederlanders zijn te ver verwijderd van hun 'roots'. Als iemand wel luistert naar eigen 'intuïtie' en een eigen pad volgt dan zetten we deze persoon weg als 'schizofreen' of als iemand met een psychose. Dat er een groot verschil is tussen je eigen innerlijk/intuïtie en hallucinaties/wanen zoals in een psychose laten we voor het gemak maar weg... Nederlanders zijn door het systeem, oorlogen maar zeker ook door het christendom vergeten hoe je balans kan vinden in deze wereld...
Hoe kan je niet dichtbij jezelf staan? Als je beïnvloedbaar bent en onzeker dan neig je eerder naar bepaald groepsgedrag. Betekent niet dat je niet jezelf bent. Jij bent juist zo dat je dat doet. 'Jezelf zijn' is iets wat je telkens al bent.quote:
Sowieso is het wel goed om dichtbij jezelf te staan
Wat betreft de OP en verdere posts van hem mis ik onderbouwing.
Fylax is op televisie geweest
Echt intelligente personen onderbouwen wat ze stellen.quote:
Een echt intelligent persoon zoekt naar manieren om zijn zenuwgestel in een permanente staat van rust te doen verkeren.
Fylax is op televisie geweest
Ik wou net zeggen ja.quote:
Nou, als je de diagnose schizofreen of psychotisch hebt, is er echt wel íets meer aan de hand dan dat..
Het heeft te maken met jezelf leren kennen, dat is een proces waar je als t goed is vanaf de kindertijd al mee begint maar ik heb zo t idee dat je niet precies begrijpt wat ik nou eigenlijk bedoelquote:
[..]
Hoe kan je niet dichtbij jezelf staan? Als je beïnvloedbaar bent en onzeker dan neig je eerder naar bepaald groepsgedrag. Betekent niet dat je niet jezelf bent. Jij bent juist zo dat je dat doet. 'Jezelf zijn' is iets wat je telkens al bent.
Wat betreft de OP en verdere posts van hem mis ik onderbouwing.
Ze maken tegenwoordig allerlei lichtgevende diertjes .. Misschien is dat wat voor TS?
"Pools are perfect for holding water"
Het kan best zo zijn dat ik niet begrijp wat je precies bedoelt aangezien je 1 standaard zin stelt en ik die benader op de manier waarvan ik vermoed dat het het meest waarschijnlijke is dat je het zo bedoelt. Is blijkbaar niet zo.quote:
[..]
Het heeft te maken met jezelf leren kennen, dat is een proces waar je als t goed is vanaf de kindertijd al mee begint maar ik heb zo t idee dat je niet precies begrijpt wat ik nou eigenlijk bedoel
Dus wat bedoel je dan? Je stelt dat je dichtbij jezelf moet staan maar bedoelt dat je jezelf moet leren kennen?
Fylax is op televisie geweest
Beidequote:
[..]
Het kan best zo zijn dat ik niet begrijp wat je precies bedoelt aangezien je 1 standaard zin stelt en ik die benader op de manier waarvan ik vermoed dat het het meest waarschijnlijke is dat je het zo bedoelt. Is blijkbaar niet zo.
Dus wat bedoel je dan? Je stelt dat je dichtbij jezelf moet staan maar bedoelt dat je jezelf moet leren kennen?
Oke nou ja. Ik begrijp het inderdaad niet helemaal. Maar heb het idee dat dit topic losstaat van 'jezelf' zijn enzovoort en de kern gewoon is dat hij meent iets te geloven, dit graag wil uitdragen omdat hij zich zo verlicht voelt, anderen duidelijk wil maken dat ze het niet zijn volgens hem en vervolgens niks onderbouwt. En dit moet dan een goed iets zijn blijkbaar op een bepaalde manier.quote:
Fylax is op televisie geweest
Jezelf leren kennen lijkt me een inkopper, behoeft geen verdere uitleg lijkt me zo.
Dicht bij jezelf staan slaat op geestelijk dicht bij jezelf blijven (bijvoorbeeld door je niet een oor aan te laten naaien en vanuit jezelf uit te gaan)
Dicht bij jezelf staan slaat op geestelijk dicht bij jezelf blijven (bijvoorbeeld door je niet een oor aan te laten naaien en vanuit jezelf uit te gaan)
Jezelf zijn en verlicht zijn kunnen zowat niet zonder elkaarquote:
[..]
Oke nou ja. Ik begrijp het inderdaad niet helemaal. Maar heb het idee dat dit topic losstaat van 'jezelf' zijn enzovoort en de kern gewoon is dat hij meent iets te geloven, dit graag wil uitdragen omdat hij zich zo verlicht voelt, anderen duidelijk wil maken dat ze het niet zijn volgens hem en vervolgens niks onderbouwt. En dit moet dan een goed iets zijn blijkbaar op een bepaalde manier.
Ik zal even de OP nog een keertje lezen, momentje
Edit: Mwah, op zich raakt het wel met dat wat ik eerder al gezegd heb, op zich raakt TS wel een punt, hij brengt het misschien niet zo heel duidelijk.
Waarom is dat een inkopper. Het is juist iets wat iedereen al standaard doet volgens jou. Ook al heb ik nooit zo'n moment gehad dat ik dacht van 'nou nu heb ik wel weer wat over mezelf geleerd zeg'. Aangezien elke keer als ik iets deed dan wist ik al wel waarom ik dat deed. Het is geen verrassing ofzoquote:
Jezelf leren kennen lijkt me een inkopper, behoeft geen verdere uitleg lijkt me zo.
Dicht bij jezelf staan slaat op geestelijk dicht bij jezelf blijven (bijvoorbeeld door je niet een oor aan te laten naaien en vanuit jezelf uit te gaan)
En ik zie niet in hoe je geestelijk niet dicht bij jezelf kan staan. Zoals je het erna zegt van 'een oor aannaaien' geeft duidelijker aan wat je bedoelt. Maar als je je een oor laat aannaaien ben jij blijkbaar zo dat je dat doet. Dan sta je 'bij jezelf'. Alleen dan is dat minder positief. Maar het is niet een magisch iets waarvan je kan afwijken ofzo
Fylax is op televisie geweest
Ik geloof niet zo in magiequote:
[..]
Waarom is dat een inkopper. Het is juist iets wat iedereen al standaard doet volgens jou. Ook al heb ik nooit zo'n moment gehad dat ik dacht van 'nou nu heb ik wel weer wat over mezelf geleerd zeg'. Aangezien elke keer als ik iets deed dan wist ik al wel waarom ik dat deed. Het is geen verrassing ofzo
En ik zie niet in hoe je geestelijk niet dicht bij jezelf kan staan. Zoals je het erna zegt van 'een oor aannaaien' geeft duidelijker aan wat je bedoelt. Maar als je je een oor laat aannaaien ben jij blijkbaar zo dat je dat doet. Dan sta je 'bij jezelf'. Alleen dan is dat minder positief. Maar het is niet een magisch iets waarvan je kan afwijken ofzo
Ik denk dat je in de war bent met dat wat iemand doet (een keuze maken bijvoorbeeld, of ergens voor staan), dat dat nog niet hoeft te betekenen dat dat is wat iemand zou willen of een keus maakt waar die iemand voor staat.
Het is een inkopper omdat ik er vanuit ga dat je wel begrijpt wat daarmee bedoeld wordt (al begin ik nu een beetje te twijfelen).quote:
[..]
Waarom is dat een inkopper. Het is juist iets wat iedereen al standaard doet volgens jou.
En nee, dat bedoel ik niet
Oke, nou ja ik vind het mooi om te horen dat iemand blijkbaar anders kan zijn dan dat hij is. Schept wel mogelijkheden voor mooie smoesjes.quote:
[..]
Ik geloof niet zo in magie
Ik denk dat je in de war bent met dat wat iemand doet (een keuze maken bijvoorbeeld, of ergens voor staan), dat dat nog niet hoeft te betekenen dat dat is wat iemand zou willen of een keus maakt waar die iemand voor staat.
Fylax is op televisie geweest
Ja natuurlijk kan dat.quote:
[..]
Oke, nou ja ik vind het mooi om te horen dat iemand blijkbaar anders kan zijn dan dat hij is. Schept wel mogelijkheden voor mooie smoesjes.
Denk bijvoorbeeld aan een acteur die in zn rol zit of aan iemand die dronken is (of whatever, wees creatief zou ik zeggen
).Smoesjes? eh, ja vast wel
Een dronken persoon is precies zoals hij is als hij dronken is. Je refereert telkens naar alternatieve situaties waar die helemaal niet van toepassing zijn en daar zit ook je denkfout. Als iemand drank drinkt en hij wordt agressief dan is hij zichzelf in die situatie. Een andere kan vriendelijk blijven of jolig worden en dat is hij dan in die situatie. Of is iemand alleen zichzelf in zijn 'staat' zonder invloeden van buitenaf? Discussiëren hierover heeft geen zin aangezien ik begrijp dat jij juist denkt dat ik het niet begrijp.quote:
[..]
Ja natuurlijk kan dat.
Denk bijvoorbeeld aan een acteur die in zn rol zit of aan iemand die dronken is.
Smoesjes? eh, ja vast wel
Fylax is op televisie geweest
Je vergat het voorbeeld van de acteurquote:
[..]
Een dronken persoon is precies zoals hij is als hij dronken is. Je refereert telkens naar alternatieve situaties waar die helemaal niet van toepassing zijn en daar zit ook je denkfout. Als iemand drank drinkt en hij wordt agressief dan is hij zichzelf in die situatie. Een andere kan vriendelijk blijven of jolig worden en dat is hij dan in die situatie. Of is iemand alleen zichzelf in zijn 'staat' zonder invloeden van buitenaf? Discussiëren hierover heeft geen zin aangezien ik begrijp dat jij juist denkt dat ik het niet begrijp.
Edit: En je maakt het moeilijker dan het is.
Ik heb de indruk dat je het leuk vindt om te debatteren, maar ik ben hier niet voor jouw vermaak.
Hiermee impliceer je dat het leuk is voor mensen om je te moeten wijzen op dit soort gedrag.quote:
[..]
Je vergat het voorbeeld van de acteur
Edit: En je maakt het moeilijker dan het is.
Ik heb de indruk dat je het leuk vindt om te debatteren, maar ik ben hier niet voor jouw vermaak.
Fylax is op televisie geweest
Blijkbaar ben ik niet diegene die jou het principe van "dichtbij jezelf staan" kan uitleggen. Dat kan gebeuren.quote:
[..]
Hiermee impliceer je dat het leuk is voor mensen om je te moeten wijzen op dit soort gedrag.
En blijkbaar ben ik ook niet de juiste persoon voor je op 1 ander gebied, succes ermee
Blijkbaar niet nee. Of je hebt ongelijk met jouw idee. Dat kan ook gebeuren. En je zal dan ook heilig blijven geloven dat mensen iets anders kunnen zijn dan ze zijn. En dank je voor het succes ergens mee...
Fylax is op televisie geweest
Graag gedaanquote:
Blijkbaar niet nee. Of je hebt ongelijk met jouw idee. Dat kan ook gebeuren. En je zal dan ook heilig blijven geloven dat mensen iets anders kunnen zijn dan ze zijn. En dank je voor het succes ergens mee...
quote:
Op SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Fylax is op televisie geweest
De kenmerken van verlichting bij de mysticus zijn de volgende:
- diep gevoel van tevredenheid met hoe de wereld in elkaar steekt
- het lichaam is parasympathisch gestabiliseerd dwz. lichaam en geest vallen direct terug in een diepe vorm van rust zelfs na de zwaarste inspanning (teken dat het zenuwgestel door de parasympathische tak wordt geleid)
- ervaringen van diepe gelukzaligheid en extase
- licht trillen en elektrisch schokken van de zenuwbanen (in de Indiase mystiek: de 'nadi's'); soms een slangachtig trekken van de nek en ruggewervel ('oprijzen van de kundalini energie')
- roeservaring vergelijkbaar met een drugservaring (in de Middeleeuwse mystiek: 'soetheyt')
- eenheidservaringen ('een met Alles', 'cosmic consciousness')
- toegenomen gevoel voor humor en gevoel voor relativering ('tis zoals het is')
- optimale lichamelijke gezondheid en vitaliteit
- wegvallen van begeerte en verlangen
- vrij van geestelijke pijn zijn
Je kunt je niet in deze toestand hinein denken. Filosofie is van weinig betekenis hier. Het kan slechts gerealiseerd worden door een jarenlange training in meditatie. Of je snel of langzaam resultaat boekt hangt af van de toestand van je zenuwgestel op dit moment: ben je al wat ouder en heb je veel moeten doorstaan dan zal het zwaarder zijn en langer duren dan als je jong bent en nog redelijk onbekommerd leeft.
Er is in het begin een 'jij' die hier aan moet beginnen. In het proces van verlicht worden raakt die 'jij' steeds meer op de achtergrond en treedt er een shift op van particulariteit naar universaliteit. Dan is het zelf opgegaan in het Zelf en kom je erachter dat er nooit twee zelven waren. Dan geldt: 'slechts het Zelf is'. Maar dit is dus een relatieve waarheid die waarschijnlijk niet voor jou op dit moment geldt.
Elk mens streeft naar verlichting. Het is het hoogste streven. Er is niks grootser.
- diep gevoel van tevredenheid met hoe de wereld in elkaar steekt
- het lichaam is parasympathisch gestabiliseerd dwz. lichaam en geest vallen direct terug in een diepe vorm van rust zelfs na de zwaarste inspanning (teken dat het zenuwgestel door de parasympathische tak wordt geleid)
- ervaringen van diepe gelukzaligheid en extase
- licht trillen en elektrisch schokken van de zenuwbanen (in de Indiase mystiek: de 'nadi's'); soms een slangachtig trekken van de nek en ruggewervel ('oprijzen van de kundalini energie')
- roeservaring vergelijkbaar met een drugservaring (in de Middeleeuwse mystiek: 'soetheyt')
- eenheidservaringen ('een met Alles', 'cosmic consciousness')
- toegenomen gevoel voor humor en gevoel voor relativering ('tis zoals het is')
- optimale lichamelijke gezondheid en vitaliteit
- wegvallen van begeerte en verlangen
- vrij van geestelijke pijn zijn
Je kunt je niet in deze toestand hinein denken. Filosofie is van weinig betekenis hier. Het kan slechts gerealiseerd worden door een jarenlange training in meditatie. Of je snel of langzaam resultaat boekt hangt af van de toestand van je zenuwgestel op dit moment: ben je al wat ouder en heb je veel moeten doorstaan dan zal het zwaarder zijn en langer duren dan als je jong bent en nog redelijk onbekommerd leeft.
Er is in het begin een 'jij' die hier aan moet beginnen. In het proces van verlicht worden raakt die 'jij' steeds meer op de achtergrond en treedt er een shift op van particulariteit naar universaliteit. Dan is het zelf opgegaan in het Zelf en kom je erachter dat er nooit twee zelven waren. Dan geldt: 'slechts het Zelf is'. Maar dit is dus een relatieve waarheid die waarschijnlijk niet voor jou op dit moment geldt.
Elk mens streeft naar verlichting. Het is het hoogste streven. Er is niks grootser.
Klinkt leuk. Kan ik dit een beetje makkelijk combineren met mijn normale leven van opstaan, werken, de was doen, koken, met mijn vriend kletsen, televisie kijken en weer gaan slapen?
The love you take is equal to the love you make.
Dit vind ik een beetje te kort door de bocht ;-)quote:
Elk mens streeft naar verlichting. Het is het hoogste streven. Er is niks grootser.
Het is niet aan ons, om uit te maken, wat andere mensen horen te bereiken of doen. Zo ja, maak je de ander terug onvrij (met je oordeel). Wat niet wegneemt, dat je altijd je eigen visie (oordeel) over iets kan geven. Waarvan akte
Er is een ander gevoel, wat sterk op verlichting gelijkt, maar het niet is. En dat is FLOW. Opgaan in datgene waar je mee bezig bent. Op zulke momenten verdwijnt ook het 'zelf'. Dergelijke flow te ervaren is veel gemakkelijker, dan je lichaam en geest verlicht proberen te krijgen.
Overigens is verlicht zijn heel leuk, zolang de omgeving je het ook toestaat. Als je een Tibetaan bent, die door je Chinese bezetter vermoord gaat worden. Heb je aan die Tibetaanse verlichting niet zoveel. Je moet eerst kunnen leven (niet gedood worden). Eerst door de ander (je omgeving) verdraagt worden. Dan pas kun je je 'verlichte' zelf zijn. En je daar zo (volgens je eigen gebruiken) naar gedragen.
Wat het parasympathisch zenuwgestel betreft. Probeer eens je zenuwen helemaal in rust te krijgen, als de omgeving rondom je 'ziekelijk' veel geluid produceert. Dat geluid (die prikkel) komt binnen. Daarom is het ook veel gemakkelijker te mediteren in een rustige 'omgeving', dan in een 'drukke'.
[ Bericht 7% gewijzigd door JustTalkLove op 08-04-2015 10:27:39 ]
Dat denk ik nog steeds.quote:
En ik maar denken dat Mystikos een kloon was van JustTalkLove
De meeste mensen stoppen helaas vrij snel met meditatie, hoewel er vaak met veel enthousiasme aan is begonnen. De reden hiervoor zijn velerlei en vaak van persoonlijke aard, maar de meest belangrijke zijn wel:
1) Je wordt al vrij snel bij het een of meerdere keren zitten per dag overvallen door een deprimerend gevoel van verveling. Verveling is een gevoel dat wordt veroorzaakt doordat je zenuwgestel van het ene uiterste vervalt in het andere: de meeste mensen zijn doorgaans gespannen als ze beginnen met meditatie. Dwz. dat de grondtoestand van hun zenuwgestel naar de sympathische tak overhelt: je verkeert in dat geval vrijwel altijd in een toestand van rusteloosheid, opwinding, gejaagdheid. Je bent als het ware de gijzelaar van je eigen zenuwgestel. Ga je nu plotsklaps de parasympathische tak activeren -en dat doe je door te mediteren- dan ontstaat er een dicrepantie tussen de meditatietoestand van je zenuwgestel en haar grondtoestand. Het resultaat is: verveling. Je gaat dan tijdens het mediteren heftig verlangen naar opwindende dingen (voetbal kijken, porno kijken op het Internet, ruzie maken met je buurman etc.) om maar te ontsnappen aan dat geeuwende gevoel van verveling.
Besef je hierbij dat iemand wiens zenuwgestel parasympathisch is gegrond (iemand die werkelijk ontspannen is) zich nooit verveelt. Zo'n iemand kan urenlang genieten van meditatie (en van de plantjes en vogeltjes in de tuin etc.).
2) Dieptemeditatie kan in haar beginfase zelfs nog negatievere en zwaardere effecten hebben dan simpele verveling. Ben je erg gespannen -heb je bv. net een burn out achter de rug- dan kan het gebeuren dat je zenuwgestel heftig gaat reageren op de meditaties. Je systeem wil namelijk zo snel mogelijk haar spanningen kwijt. Dat gaat vaak gepaard met heftige reacties. Dit zijn de zgn. 'kundalini effecten' waarvan je wel hoort in zgn. spirituele nieuwsgroepen. Die kunnen zijn:
- depressie
- angstaanvallen
- overgevoeligheid voor geluid en licht
- nachtmerries
- schokken van het middenrif
- 'opvliegers' vergelijkbaar met wat iemand in de overgang ervaart
- aanvallen van redeloze woede
- over-emotionaliteit omdat het lymbisch systeem zich ontdoet van haar opgekropte emoties
Maar weinig mensen hebben de intelligentie om te doorzien dat dit slechts de symptomen zijn van de-stressing en dat ze a) noodzakelijk zijn en b) juist heilzaam zijn. In de meeste gevallen worden deze symptomen niet als meditatie effecten gezien maar als symptomen van psychiatrische aandoeningen, waar men bang voor is en waar men het liefst voor wil vluchten door medicatie te nemen en door - wat nog veel erger is- meditatie eens en voor al op te geven.
Het ontbreekt ook aan de moed en het lef om dit alles te doorstaan, vaak omdat men weinig inzicht heeft in de aard van dit proces (maar helaas ook gewoon door gebrek aan doorzettingsvermogen).
Daarom bereiken helaas maar weinig mensen het stadium van verlicht zijn.
1) Je wordt al vrij snel bij het een of meerdere keren zitten per dag overvallen door een deprimerend gevoel van verveling. Verveling is een gevoel dat wordt veroorzaakt doordat je zenuwgestel van het ene uiterste vervalt in het andere: de meeste mensen zijn doorgaans gespannen als ze beginnen met meditatie. Dwz. dat de grondtoestand van hun zenuwgestel naar de sympathische tak overhelt: je verkeert in dat geval vrijwel altijd in een toestand van rusteloosheid, opwinding, gejaagdheid. Je bent als het ware de gijzelaar van je eigen zenuwgestel. Ga je nu plotsklaps de parasympathische tak activeren -en dat doe je door te mediteren- dan ontstaat er een dicrepantie tussen de meditatietoestand van je zenuwgestel en haar grondtoestand. Het resultaat is: verveling. Je gaat dan tijdens het mediteren heftig verlangen naar opwindende dingen (voetbal kijken, porno kijken op het Internet, ruzie maken met je buurman etc.) om maar te ontsnappen aan dat geeuwende gevoel van verveling.
Besef je hierbij dat iemand wiens zenuwgestel parasympathisch is gegrond (iemand die werkelijk ontspannen is) zich nooit verveelt. Zo'n iemand kan urenlang genieten van meditatie (en van de plantjes en vogeltjes in de tuin etc.).
2) Dieptemeditatie kan in haar beginfase zelfs nog negatievere en zwaardere effecten hebben dan simpele verveling. Ben je erg gespannen -heb je bv. net een burn out achter de rug- dan kan het gebeuren dat je zenuwgestel heftig gaat reageren op de meditaties. Je systeem wil namelijk zo snel mogelijk haar spanningen kwijt. Dat gaat vaak gepaard met heftige reacties. Dit zijn de zgn. 'kundalini effecten' waarvan je wel hoort in zgn. spirituele nieuwsgroepen. Die kunnen zijn:
- depressie
- angstaanvallen
- overgevoeligheid voor geluid en licht
- nachtmerries
- schokken van het middenrif
- 'opvliegers' vergelijkbaar met wat iemand in de overgang ervaart
- aanvallen van redeloze woede
- over-emotionaliteit omdat het lymbisch systeem zich ontdoet van haar opgekropte emoties
Maar weinig mensen hebben de intelligentie om te doorzien dat dit slechts de symptomen zijn van de-stressing en dat ze a) noodzakelijk zijn en b) juist heilzaam zijn. In de meeste gevallen worden deze symptomen niet als meditatie effecten gezien maar als symptomen van psychiatrische aandoeningen, waar men bang voor is en waar men het liefst voor wil vluchten door medicatie te nemen en door - wat nog veel erger is- meditatie eens en voor al op te geven.
Het ontbreekt ook aan de moed en het lef om dit alles te doorstaan, vaak omdat men weinig inzicht heeft in de aard van dit proces (maar helaas ook gewoon door gebrek aan doorzettingsvermogen).
Daarom bereiken helaas maar weinig mensen het stadium van verlicht zijn.
Ik ben verlicht! Wie wil me aanraken? 
enigszins aantrekkelijke vrouwen mogen zich melden per dm.
enigszins aantrekkelijke vrouwen mogen zich melden per dm.
Je suis Charlie Sheen
Ik ben raar. Ik ben namelijk erg gelukkig. Het is volgens veel mensen die beweren verstand te hebben van spiritualiteit heel raar dat ik voor mijn geluk heel erg mijn best heb gedaan. Volgens hen ben je zoals je bent al gelukkig, maar dat is niet mijn ervaring. Mijn ervaring is dat ik, als ik niet mijn best had gedaan om gelukkig te worden, ik nog steeds ongelukkig zou zijn, net zoals het gros der mensheid ongelukkig is. Praat maar eens met je buurman, hoe die zich voelt.
Ze vinden het namelijk maar raar als je zegt dat je gelukkig bent en dat dat komt omdat je daar alles voor hebt gegeven, met slecht 1 verlangen en focus voor ogen: verlicht te worden. Ik was zo raar - want ik zie niemand om me heen die conclusie trekken- dat ik er achter kwam dat gespannenheid ven je zenuwen je ongelukkig maakt. Niet de manier waarop je denkt, of welk geloof je aanhangt of welke filosofie. Ik zag namelijk om het even welke mensen -of ze nu christen, moslim, advaitist, atheist or whatever waren- verschillende graden van geluk vertonen. Dat leek me niet samen te hangen met hoe ze dachten maar met hoe ze zich voelden. En dat laatste had te maken met de toestand van hun zenuwgestel, kwam ik achter. Een christen die met liefde was opgevoed was gelukkiger dan een in zijn jeugd misbruikte atheist, zag ik, niet vanwege zijn geloof, maar vanwege zijn meer ontspannen zenuwgestel. Die atheist mag dan meer gelijk hebben met zijn filosofietjes maar wat heb je daaraan als je neurotischer bent? Dan kan je maar beter een ontspannen christen zijn, dacht ik.
Ik moet dus een manier vinden om zo diep mogeljk te ontspannen, dacht ik, nog dieper dan wanneer ik slaap. En al lezende kwam ik erachter dat daar een eeuwenoude techniek voor bestaat: meditatie, oftewel in samadhi gaan, de vierde vorm van bewustzijn, naast slapen, waken en dromen. Het is deze trance toestand die vele Meesters in het verleden hebben bereikt en waardoor ze verlicht zijn geraakt. En door de helderheid van hun bewustzijn, verkregen door hun meditatie techniek, zijn ze soms wel zinnige dingen gaan zeggen over de mens, het universum en zijn plaats daarin. Maar hun helderheid en hun geluk kwam door hun meditatie en niet door de dingen die ze zeiden. Vaak was dat maar een hoop traditioneel gelul, wat ze soms, als ze een beetje humor hadden, ook wel toegaven.
Ik hecht niet zo veel aan wat die Meesters allemaal hebben uitgekraamd. Veel ervan is maar mythologische en metafysische zweefpraat. Is alles 1 of 2? Who cares? Waarschijnlijk is het beide of geen van beide, maar wie kan dat wat schelen?
Mij kan alleen geluk wat schelen. Woorden en gedachten over 'het leven' doen me niet zo veel.
Maar ik ben raar. Want anderen om mij heen lijken zich om alles meer te bekommeren dan om gelukkig te worden wanneer ze het niet zijn en gelukkig te blijven wanneer ze het al zijn.
Ze vinden het namelijk maar raar als je zegt dat je gelukkig bent en dat dat komt omdat je daar alles voor hebt gegeven, met slecht 1 verlangen en focus voor ogen: verlicht te worden. Ik was zo raar - want ik zie niemand om me heen die conclusie trekken- dat ik er achter kwam dat gespannenheid ven je zenuwen je ongelukkig maakt. Niet de manier waarop je denkt, of welk geloof je aanhangt of welke filosofie. Ik zag namelijk om het even welke mensen -of ze nu christen, moslim, advaitist, atheist or whatever waren- verschillende graden van geluk vertonen. Dat leek me niet samen te hangen met hoe ze dachten maar met hoe ze zich voelden. En dat laatste had te maken met de toestand van hun zenuwgestel, kwam ik achter. Een christen die met liefde was opgevoed was gelukkiger dan een in zijn jeugd misbruikte atheist, zag ik, niet vanwege zijn geloof, maar vanwege zijn meer ontspannen zenuwgestel. Die atheist mag dan meer gelijk hebben met zijn filosofietjes maar wat heb je daaraan als je neurotischer bent? Dan kan je maar beter een ontspannen christen zijn, dacht ik.
Ik moet dus een manier vinden om zo diep mogeljk te ontspannen, dacht ik, nog dieper dan wanneer ik slaap. En al lezende kwam ik erachter dat daar een eeuwenoude techniek voor bestaat: meditatie, oftewel in samadhi gaan, de vierde vorm van bewustzijn, naast slapen, waken en dromen. Het is deze trance toestand die vele Meesters in het verleden hebben bereikt en waardoor ze verlicht zijn geraakt. En door de helderheid van hun bewustzijn, verkregen door hun meditatie techniek, zijn ze soms wel zinnige dingen gaan zeggen over de mens, het universum en zijn plaats daarin. Maar hun helderheid en hun geluk kwam door hun meditatie en niet door de dingen die ze zeiden. Vaak was dat maar een hoop traditioneel gelul, wat ze soms, als ze een beetje humor hadden, ook wel toegaven.
Ik hecht niet zo veel aan wat die Meesters allemaal hebben uitgekraamd. Veel ervan is maar mythologische en metafysische zweefpraat. Is alles 1 of 2? Who cares? Waarschijnlijk is het beide of geen van beide, maar wie kan dat wat schelen?
Mij kan alleen geluk wat schelen. Woorden en gedachten over 'het leven' doen me niet zo veel.
Maar ik ben raar. Want anderen om mij heen lijken zich om alles meer te bekommeren dan om gelukkig te worden wanneer ze het niet zijn en gelukkig te blijven wanneer ze het al zijn.
Ik vind het raar dat je het idee hebt dat iedereen aan jouw methode moet.
The love you take is equal to the love you make.
Uitspraken uit de Indiase advaita mystiek, zoals: 'alles is al goed zoals het is, 'je bent geen persoon', 'je bent al verlicht' en 'er is geen Pad' zijn door veel Westerlingen -vooral die van de jaren zestig generatie- misverstaan en gretig opgepakt, in een houding die in sommige literatuur wel 'spiritueel narcisme' wordt genoemd.
Met 'spiritueel narcisme' wordt bedoeld: 'ik ben ok en jij bent ok' dus hoeft er van enig werk -in transformerende zin- aan ons zelf geen sprake te zijn. Hiermee gepaard gaan een aantal sterke verdedigingsmechanismen van het harde ego, zoals die terecht in de Westerse psychologie beschreven worden, namelijk: verdringing en ontkennning. Bij 'spiritueel narcisme' wil men niet toegeven dat men lijdt, dat er een gebrek aan liefde is, dat er angst en wantrouwen in de psyche leeft. Dit alles wordt snel onder het tapijt van 'er is geen persoon' geveegd. Waar zal ik me druk om maken als ik alleen maar een abstract Zelf ben en geen 'verhaal'? Ik ben immers dit mijn levensverhaal niet?
Dit wordt allemaal beschreven als 'de ultieme Waarheid met een Hoofdletter' en als 'de Laatse Realiteit (weer met hoofdletters), maar dat gaat allemaal voorbij aan het besef dat de waarheid en het perspectief van een verlicht iemand geheel anders kan zijn dan van iemand die nog lijdt aan het leven. Waarheid is een uitermate relatief begrip en wat voor een verlichte geldt hoeft niet voor jou te geleden. (Het woordje 'Truth' met een hoofdletter doet me vaak een boek dichtklappen).
Het eerste dat vereist wordt als je een sadhana volgt (dat betekent, gek genoeg, 'spiritueel Pad': een woord dat je in alle boeken van de Advaita meesters tegenkomt) is een grote mate van eerlijkheid ten opzicht van jezelf. Hoe sta ik er momenteel voor? Heb ik nog geestelijke 'issues' waar ik tegen aanloop, of ben ik opgeruimd, vrolijk, open, tevreden en ontspannen? Deze eerlijkheid doet veel meer dan allerlei Advaita mantra's voor jezelf te herhalen, zoals 'joehoe! ik ben er niet', want dat is struisvogelspiritualiteit en brengt je nergens.
Helderheid omtrent je persoonlijke situatie van dit moment; een ontwapende eerlijkheid over jezelf, tegenover jezelf; het besef, niet dat je nog veel te leren hebt, maar dat je nog veel veranderen moet; toegeven dat je nog met veel vragen over je bestaan zit- al deze dingen brengen je veel verder dan simpelweg in ontkenning te gaan.
Geen enkele spirituele leer leent zich zo goed voor deze valkuilen als jnana yoga en verkeerd begrepen Advaita (vaak in de kleren van Westers Neo-Advaita). Geen enkele werkelijk verlichte mystieke Meester heeft ooit gezegd 'je bent ok zoals je bent'. Integendeel: een echte Meester pakt je aan en geeft je wat te verduren, zodat je doorkrijgt wat er allemaal aan schort.
Pas achteraf, als na jaren harde zelf-confrontatie op je kussen, eindelijk het einde van je lijden hebt bereikt, pas dan kun je zeggen: 'ik was altijd al verlicht' (ik voelde het alleen nog niet; eerst moesten de blokkades die in de weg zaten wegvallen....).
Maar dat is dan -pas- JOUW waarheid en niet 'de Waarheid'.
Met 'spiritueel narcisme' wordt bedoeld: 'ik ben ok en jij bent ok' dus hoeft er van enig werk -in transformerende zin- aan ons zelf geen sprake te zijn. Hiermee gepaard gaan een aantal sterke verdedigingsmechanismen van het harde ego, zoals die terecht in de Westerse psychologie beschreven worden, namelijk: verdringing en ontkennning. Bij 'spiritueel narcisme' wil men niet toegeven dat men lijdt, dat er een gebrek aan liefde is, dat er angst en wantrouwen in de psyche leeft. Dit alles wordt snel onder het tapijt van 'er is geen persoon' geveegd. Waar zal ik me druk om maken als ik alleen maar een abstract Zelf ben en geen 'verhaal'? Ik ben immers dit mijn levensverhaal niet?
Dit wordt allemaal beschreven als 'de ultieme Waarheid met een Hoofdletter' en als 'de Laatse Realiteit (weer met hoofdletters), maar dat gaat allemaal voorbij aan het besef dat de waarheid en het perspectief van een verlicht iemand geheel anders kan zijn dan van iemand die nog lijdt aan het leven. Waarheid is een uitermate relatief begrip en wat voor een verlichte geldt hoeft niet voor jou te geleden. (Het woordje 'Truth' met een hoofdletter doet me vaak een boek dichtklappen).
Het eerste dat vereist wordt als je een sadhana volgt (dat betekent, gek genoeg, 'spiritueel Pad': een woord dat je in alle boeken van de Advaita meesters tegenkomt) is een grote mate van eerlijkheid ten opzicht van jezelf. Hoe sta ik er momenteel voor? Heb ik nog geestelijke 'issues' waar ik tegen aanloop, of ben ik opgeruimd, vrolijk, open, tevreden en ontspannen? Deze eerlijkheid doet veel meer dan allerlei Advaita mantra's voor jezelf te herhalen, zoals 'joehoe! ik ben er niet', want dat is struisvogelspiritualiteit en brengt je nergens.
Helderheid omtrent je persoonlijke situatie van dit moment; een ontwapende eerlijkheid over jezelf, tegenover jezelf; het besef, niet dat je nog veel te leren hebt, maar dat je nog veel veranderen moet; toegeven dat je nog met veel vragen over je bestaan zit- al deze dingen brengen je veel verder dan simpelweg in ontkenning te gaan.
Geen enkele spirituele leer leent zich zo goed voor deze valkuilen als jnana yoga en verkeerd begrepen Advaita (vaak in de kleren van Westers Neo-Advaita). Geen enkele werkelijk verlichte mystieke Meester heeft ooit gezegd 'je bent ok zoals je bent'. Integendeel: een echte Meester pakt je aan en geeft je wat te verduren, zodat je doorkrijgt wat er allemaal aan schort.
Pas achteraf, als na jaren harde zelf-confrontatie op je kussen, eindelijk het einde van je lijden hebt bereikt, pas dan kun je zeggen: 'ik was altijd al verlicht' (ik voelde het alleen nog niet; eerst moesten de blokkades die in de weg zaten wegvallen....).
Maar dat is dan -pas- JOUW waarheid en niet 'de Waarheid'.
quote:
En ik maar denken dat Mystikos een kloon was van JustTalkLove
Er is hier maar één JustTalkLove en dat ben ik.quote:
Ik zie geen reden mezelf te klonen.
Klonen jullie jezelf soms misschien ?
Dat vind ik een beetje een 'nare' uitspraak. Waarom zou het gros van de mensen ongelukkig zijn ? Wij zijn de anderen niet. Wij kunnen enkel ons zelf zijn. Voor hetzelfde geld, zijn die andere mensen gelukkiger dan jou. Dat weet je niet. Ik zou daar geen uitspraken over doen.quote:
Als ik niet mijn best had gedaan om gelukkig te worden, ik nog steeds ongelukkig zou zijn, net zoals het gros der mensheid ongelukkig is.
Ontspannen zijn is goed. Daar kun je niets op inbrengen.quote:
Die atheist mag dan meer gelijk hebben met zijn filosofietjes maar wat heb je daaraan als je neurotischer bent? Dan kan je maar beter een ontspannen christen zijn, dacht ik.
Leuk om te lezen hoe je daarover schrijft.
Akkoord. Meditatie is een 'spirituele' techniek. Waarmee je in een diepe staat van ontspannenheid terecht kan komen. Een diepe vorm van concentratie. Focus.quote:
Ik moet dus een manier vinden om zo diep mogeljk te ontspannen, dacht ik, nog dieper dan wanneer ik slaap. En al lezende kwam ik erachter dat daar een eeuwenoude techniek voor bestaat: meditatie
Meditatie is voor mij een vorm van 'flow' (die bredere noemer waar alles onder valt). Flow zijn activiteiten waarbij het 'zelf' verdwijnt. Je gaat op met waar je in bezig bent. En die staat van (in flow) zijn verschaft ook een intens gevoel van 'geluk'. Of gelukzaligheid. Afhankelijk van de activiteit ben je daarbij meer ontspannen (of niet). Je kan flow beleven door te schrijven, musiceren, programmeren, spelen, wandelen, en ja ook te "mediteren".
Prachtig, al die antwoorden op vragen die niet gesteld worden..
"Ill fares the land, to hastening ills a prey;
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
Where wealth accumulates, and men decay"
- Oliver Goldsmith, The Deserted Village
ts denkt dat ie het begrijpt.
ben je zelf verlicht dan? niet, lijkt mij. kan je wel wijsneuzerig gaan doen maar een zen meester zou je gewoon keihard uitlachen.
ben je zelf verlicht dan? niet, lijkt mij. kan je wel wijsneuzerig gaan doen maar een zen meester zou je gewoon keihard uitlachen.
Kunnen we dergelijke reacties a.u.b. achterwege laten. Deze dragen 'inhoudelijk' verder niets bij aan het debat. Dank u. Er wordt hier al genoeg gekibbeld op fok. Dat is negatieve energie. En totaal zinloos.quote:
ts denkt dat ie het begrijpt.
ben je zelf verlicht dan? niet, lijkt mij. kan je wel wijsneuzerig gaan doen maar een zen meester zou je gewoon keihard uitlachen.
Ok (dit is zeker een benadering).quote:
Geen enkele werkelijk verlichte mystieke Meester heeft ooit gezegd 'je bent ok zoals je bent'. Integendeel: een echte Meester pakt je aan en geeft je wat te verduren, zodat je doorkrijgt wat er allemaal aan schort.
Al bestaat het andere ook. Beetje zoals in de psychologie. Psycho-analysten zitten te graven in 'je' verleden. Wat er allemaal fout gelopen is. Wat er daardoor aan je 'schort'. Echter zijn er ook psychologische stromingen, die niet meer kijken naar het verleden, die werken vanuit het nu. Laat je bewustzijn vormen door allerlei handelingen in het nu. Hoe sterker je in dit nu leeft, hoe sterker je dit nu wordt.
Dus vanuit deze optiek, kan je zelf (zoals het nu is) best ok zijn.
Vanuit die andere benadering niet.
Okquote:
Pas achteraf, als na jaren harde zelf-confrontatie op je kussen, eindelijk het einde van je lijden hebt bereikt, pas dan kun je zeggen: 'ik was altijd al verlicht' (ik voelde het alleen nog niet; eerst moesten de blokkades die in de weg zaten wegvallen....).
Ik kan je hierin ook best volgen. In zekere zin zijn wij allemaal verlicht. Als je verlicht zijn definieert als het hebben van een zelf bewustzijn. Het bewustzijn van jezelf. Van de leegte. Het niets.
Alleen verliezen we dit besef van "leegte", doordat we ons (zelf bewustzijn) identificeren met de wereld om ons heen. Wat eigen is aan verbinding met dit leven maken. Met hechting e.a.
Dat besef die "hechting" terug los te kunnen laten is geen gemakkelijke les om te maken. Het ego zit daar veelal tussen. Met zijn weerstanden en angsten.
Het is een pad, een pad dat niet gekozen dient te worden. Een pad dat je ook bereid moet zijn zelf te lopen. Ik probeer redelijk vrij in het leven te staan. Die vrijheid 'filosofie' belet me echter niet, me aan bepaalde zaken en mensen te verbinden. Niet binden (teveel hechten), maar verbinden.
De waarheid bestaat niet. Ieder mens heeft zijn waarheid.quote:
Maar dat is dan -pas- JOUW waarheid en niet 'de Waarheid'.
Althans, zo denk ik erover.
Het is zeker leuk, op zoek te gaan naar 'gedeelde' (subjectieve) waarheden. Je kan deze intersubjectief (tussen één of meerdere wezens) of objectief (als je het een meer wetenschappelijk sausje wilt geven) noemen. Maar dat zijn allemaal maar namen (begrippen). Die op zich niet zoveel voorstellen. Het is de inhoud zelf (de context) die er toe doet. Niet zozeer het etiket. Of de vorm.
Groetjes,
JTL
grappig idee wel een pleidooi om je 'Zelf' te vinden zo collectief te willen bespreken en je pleidooi te doorspekken met zwakke aanname's over anderen.quote:
Het grootste taboe is het Zelf. Iedereen doet er van alles aan om aan het Zelf te ontkomen en het te vermijden. Waarom is bijna niemand verlicht?
Verder geen enkel probleem met mensen die graag zichzelf willen vinden of al gevonden hebben, maar waarom zou je je dan bezighouden met 'anderen' die ook henzelf moeten vinden (of bedoel je misschien dat ook zij -jouw- 'Zelf' moeten vinden, hetzelfde doen als jij doet, omdat jij nu eenmaal zo 'individueel' bent dat iedereen net zo individueel als jou zou moeten zijn ).
Misschien vind iemand anders zichzelf wel, maar vind dan een heel andere 'zelf'... misschien is die persoon gewoon meer een 'sociaal dier' en voegt zich graag in groepsgedrag in, tollereert zelfs groepsdwang en is een stuk minder individualistisch.
Overigens, ikzelf heb mezelf een tijdje terug gevonden, maar dat was zo'n teleurstelling dat ik sindsdien op zoek ben naar iemand anders.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Leuke bijdrage RM-rf.
Ik geloof niet echt in een 'zelf', dat zuiver op 'zichzelf' staat. Het is een wisselwerking, een synergie. Tussen jezelf en de natuur, tussen jezelf en andere mensen, tussen allerlei innerlijke processen (binnen in jezelf), etc.
Zoals het mooie weer nu buiten. Dit brengt allerlei mooie dingen in ons zelf naar boven.Een heel ander plaatje dan wanneer het regenachtig en koud is. Ons "zelf" is daar gevoelig voor.
Een boeddhist, vertelde ooit eens dat mensen gelijk 'aardappelen' zijn. Ze voelen zich veel beter, als het mooi weer is, dan bij slecht weer.
Terwijl je zuiver boeddhistisch ook zou kunnen stelen, dat het weer (als externe factor) daar niet zou mogen toe doen. Hoe jij je zelf voelt. Hoe het met jezelf op dat moment gesteld is. Een "verlichte" staat daar ergens boven. Buiten al dat externe 'gedoe'.
Ik zelf geloof daar niet zo in. Maar ben dan ook niet verlicht. Een verlichte heeft volgens mij ook last van splinter in zijn voet. Van meer reuma bij slecht weer. Maar is daar niet zo sterk mee bezig, als wij soms doen. (?) Minder hechting. Je haalt die splinter eruit (als dat kan) en gaat verder.
Terwijl wij (als westerse mens) soms over van alles zitten en lopen te zeuren. Allerlei zorgen en spanningen vasthouden. Ipv die staat van zorgeloosheid zoveel mogelijk terug te kunnen ervaren.
Een "zorgeloos" leven kunnen leiden is een heel mooi ideaal.
Maar weinigen gegeven, vrees ik.
Zeker in deze westerse STRESSVOLLE maatschappij, waar de druk en verwachtingen vanuit de omgeving (op het individu) soms heel hoog zijn. Gezien ook de vele uitval (zelfmoordcijfers, depressies, burnouts, etc.)
quote:
Overigens, ikzelf heb mezelf een tijdje terug gevonden, maar dat was zo'n teleurstelling dat ik sindsdien op zoek ben naar iemand anders.
Ik geloof niet echt in een 'zelf', dat zuiver op 'zichzelf' staat. Het is een wisselwerking, een synergie. Tussen jezelf en de natuur, tussen jezelf en andere mensen, tussen allerlei innerlijke processen (binnen in jezelf), etc.
Zoals het mooie weer nu buiten. Dit brengt allerlei mooie dingen in ons zelf naar boven.Een heel ander plaatje dan wanneer het regenachtig en koud is. Ons "zelf" is daar gevoelig voor.
Een boeddhist, vertelde ooit eens dat mensen gelijk 'aardappelen' zijn. Ze voelen zich veel beter, als het mooi weer is, dan bij slecht weer.
Terwijl je zuiver boeddhistisch ook zou kunnen stelen, dat het weer (als externe factor) daar niet zou mogen toe doen. Hoe jij je zelf voelt. Hoe het met jezelf op dat moment gesteld is. Een "verlichte" staat daar ergens boven. Buiten al dat externe 'gedoe'.
Ik zelf geloof daar niet zo in. Maar ben dan ook niet verlicht. Een verlichte heeft volgens mij ook last van splinter in zijn voet. Van meer reuma bij slecht weer. Maar is daar niet zo sterk mee bezig, als wij soms doen. (?) Minder hechting. Je haalt die splinter eruit (als dat kan) en gaat verder.
Terwijl wij (als westerse mens) soms over van alles zitten en lopen te zeuren. Allerlei zorgen en spanningen vasthouden. Ipv die staat van zorgeloosheid zoveel mogelijk terug te kunnen ervaren.
Een "zorgeloos" leven kunnen leiden is een heel mooi ideaal.
Maar weinigen gegeven, vrees ik.
Zeker in deze westerse STRESSVOLLE maatschappij, waar de druk en verwachtingen vanuit de omgeving (op het individu) soms heel hoog zijn. Gezien ook de vele uitval (zelfmoordcijfers, depressies, burnouts, etc.)
Ik ook niet... enkel, de meeste dingen waar ik in geloof kloppen meestal niet, dus is de kans redelijk groot dat ik ernaast zit.quote:
Ik geloof niet echt in een 'zelf',
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Verlichting is geen geluk.quote:
Ik ben raar. Ik ben namelijk erg gelukkig. Het is volgens veel mensen die beweren verstand te hebben van spiritualiteit heel raar dat ik voor mijn geluk heel erg mijn best heb gedaan. Volgens hen ben je zoals je bent al gelukkig, maar dat is niet mijn ervaring. Mijn ervaring is dat ik, als ik niet mijn best had gedaan om gelukkig te worden, ik nog steeds ongelukkig zou zijn, net zoals het gros der mensheid ongelukkig is. Praat maar eens met je buurman, hoe die zich voelt.
Ze vinden het namelijk maar raar als je zegt dat je gelukkig bent en dat dat komt omdat je daar alles voor hebt gegeven, met slecht 1 verlangen en focus voor ogen: verlicht te worden. Ik was zo raar - want ik zie niemand om me heen die conclusie trekken- dat ik er achter kwam dat gespannenheid ven je zenuwen je ongelukkig maakt. Niet de manier waarop je denkt, of welk geloof je aanhangt of welke filosofie. Ik zag namelijk om het even welke mensen -of ze nu christen, moslim, advaitist, atheist or whatever waren- verschillende graden van geluk vertonen. Dat leek me niet samen te hangen met hoe ze dachten maar met hoe ze zich voelden. En dat laatste had te maken met de toestand van hun zenuwgestel, kwam ik achter. Een christen die met liefde was opgevoed was gelukkiger dan een in zijn jeugd misbruikte atheist, zag ik, niet vanwege zijn geloof, maar vanwege zijn meer ontspannen zenuwgestel. Die atheist mag dan meer gelijk hebben met zijn filosofietjes maar wat heb je daaraan als je neurotischer bent? Dan kan je maar beter een ontspannen christen zijn, dacht ik.
Ik moet dus een manier vinden om zo diep mogeljk te ontspannen, dacht ik, nog dieper dan wanneer ik slaap. En al lezende kwam ik erachter dat daar een eeuwenoude techniek voor bestaat: meditatie, oftewel in samadhi gaan, de vierde vorm van bewustzijn, naast slapen, waken en dromen. Het is deze trance toestand die vele Meesters in het verleden hebben bereikt en waardoor ze verlicht zijn geraakt. En door de helderheid van hun bewustzijn, verkregen door hun meditatie techniek, zijn ze soms wel zinnige dingen gaan zeggen over de mens, het universum en zijn plaats daarin. Maar hun helderheid en hun geluk kwam door hun meditatie en niet door de dingen die ze zeiden. Vaak was dat maar een hoop traditioneel gelul, wat ze soms, als ze een beetje humor hadden, ook wel toegaven.
Ik hecht niet zo veel aan wat die Meesters allemaal hebben uitgekraamd. Veel ervan is maar mythologische en metafysische zweefpraat. Is alles 1 of 2? Who cares? Waarschijnlijk is het beide of geen van beide, maar wie kan dat wat schelen?
Mij kan alleen geluk wat schelen. Woorden en gedachten over 'het leven' doen me niet zo veel.
Maar ik ben raar. Want anderen om mij heen lijken zich om alles meer te bekommeren dan om gelukkig te worden wanneer ze het niet zijn en gelukkig te blijven wanneer ze het al zijn.
Yep, same-same, but different.quote:
Klinkt leuk. Kan ik dit een beetje makkelijk combineren met mijn normale leven van opstaan, werken, de was doen, koken, met mijn vriend kletsen, televisie kijken en weer gaan slapen?
Of naar een zen-gezegde: Before enlightenment, chop wood and carry water. After enlightenment, chop wood and carry water.
“The presence of those seeking the truth is infinitely to be preferred to the presence of those who think they've found it.”
― Terry Pratchett, Monstrous Regiment
― Terry Pratchett, Monstrous Regiment
Be the change that you want to see in this world. -- Mohandas Gandhi
Verlichting is geluk.quote:
Op Is een staat (gevoel) van geluk (zaligheid).
Het lijkt me leuk. Maar voor ons Westerlingen niet altijd zo praktisch. Probeer je maar eens verlicht te voelen, met de zorgen voor je kind, huis, werk, geld, gezondheid, partner, etc...quote:Op vrijdag 17 april 2015 21:06 schreef brojo het volgende:
'Verlichting' is voor solipsisten, wat naar mijn mening een gevaarlijke filosofie is.
Prima te doen hoor.quote:
[..]
Verlichting is geluk.
Is een staat (gevoel) van geluk (zaligheid).
[..]
Het lijkt me leuk. Maar voor ons Westerlingen niet altijd zo praktisch. Probeer je maar eens verlicht te voelen, met de zorgen voor je kind, huis, werk, geld, gezondheid, partner, etc...
Dit topic kan ook wel naar fenl.
Het ligt eraan of de nadruk op lange of korte termijn ligt. Door de kleine dingen te waarderen kunnen we tijdelijk 'verlicht' raken, maar het verstand van de mens neemt nooit genoegen met wat het heeft. Met verlichting bedoel je een permanente staat, neem ik aan?quote:
[..]
Verlichting is geluk.
Is een staat (gevoel) van geluk (zaligheid).
[..]
Het lijkt me leuk. Maar voor ons Westerlingen niet altijd zo praktisch. Probeer je maar eens verlicht te voelen, met de zorgen voor je kind, huis, werk, geld, gezondheid, partner, etc...
Verlichting is verlichting, geluk is geluk. Geluk houdt op waar ongeluk begint, verlichting beslaat het hele spectrum van zijn.quote:
[..]
Verlichting is geluk.
Is een staat (gevoel) van geluk (zaligheid).
[..]
Het lijkt me leuk. Maar voor ons Westerlingen niet altijd zo praktisch. Probeer je maar eens verlicht te voelen, met de zorgen voor je kind, huis, werk, geld, gezondheid, partner, etc...
Een concept dat simpele westerse zwevers maar moeilijk verkroppen kunnen, want geluk kunnen ze bevatten, verlichting niet.
Ja, ik aanzie verlichting als een staat van voortdurende gelukzaligheid.quote:
Met verlichting bedoel je een permanente staat, neem ik aan?
Die staat kun je voelen, een moment van 'vrede', in het 'nu' zijn.
Echter (wat mij betreft), is die staat ook afhankelijk van externe factoren.
Wat als je omgeving van alles van je verlangt, over je oordeelt, etc. Vanuit die optiek, zie ik 'verlichting' (voor ons Westerse mens) niet altijd slagen. Niet echt een haalbare kaart.
Zuiver op jezelf: Ja
In relatie met je omgeving: Misschien (soms wel, soms niet).
Bij het woord verlichting legt de gemiddelde westerling inderdaad het verband met de New-Age beweging. Vandaar ook de afkeer voor woorden zoals 'verlichting' 'het/de Zelf' 'hogere zelf', etc.quote:
[..]
Verlichting is verlichting, geluk is geluk. Geluk houdt op waar ongeluk begint, verlichting beslaat het hele spectrum van zijn.
Een concept dat simpele westerse zwevers maar moeilijk verkroppen kunnen, want geluk kunnen ze bevatten, verlichting niet.
Dus dat vind ik niet zo heel gek eigenlijk.
Oké, maar dan zou je dus de definitie moeten veranderen. Alles in balans lijkt mij.quote:
[..]
Ja, ik aanzie verlichting als een staat van voortdurende gelukzaligheid.
Die staat kun je voelen, een moment van 'vrede', in het 'nu' zijn.
Echter (wat mij betreft), is die staat ook afhankelijk van externe factoren.
Wat als je omgeving van alles van je verlangt, over je oordeelt, etc. Vanuit die optiek, zie ik 'verlichting' (voor ons Westerse mens) niet altijd slagen. Niet echt een haalbare kaart.
Zuiver op jezelf: Ja
In relatie met je omgeving: Misschien (soms wel, soms niet).
Om een mysticus te zijn (oftewel in gewone mensentaal: om gelukkig te worden) moet je extreem lui kunnen zijn. Dat lijkt zo eenvoudig. Gewoon een beetje achterover leunen, zou je zeggen. Maar er zijn allerlei factoren die je beletten om lui te zijn, om een mysticus te worden. Zo moet je je elke dag naar dat stompzinnige werk voortslepen en al die telefoontjes beantwoorden van mensen die weigeren lui te zijn en achterover te leunen. De dag begint al met in de file te staan, altijd een bron van grote ergenis, hoeveel je ook mediteert.
Ook in je huwelijk wordt het je maar slecht gegund om extreem lui te zijn. Je vrouw (of je man) weet altijd wel een klusje voor je te bedenken en je kinderen moeten hoognodig weer eens naar de MacDonalds of de Efteling. Altijd zijn daar die verjaardagen waar je naar toe moet en die je uit dat zalige Niets-doen rukken. Altijd is er wel een verplichting van financiele of sociale aard die beslag op je legt. 'De hel is de ander', zei Sartre al. Je zou het bijna denken, in ieder geval wel als je heel erg je best doet om extreem lui te zijn. Het lijkt wel of andere mensen het je niet gunnen. 'Wij mogen toch ook niet lui zijn' lijken ze te zeggen. En daarom dwingen ze je naar school te gaan, of naar die afstompende werkplek, of naar de kinderspeelplaats.
Zo lukt het de meeste mensen pas op oudere leeftijd, als ze gepensioneerd zijn, iets aan mystiek en dus aan hun geluk te doen. Wanneer alle verplichtingen wat wegvallen en je eindelijk zalig een beetje achterover kunt leunen.
Wat ook op dit moment al helpt: trek je niet zoveel van andere mensen aan. Zink gewoon weg in je eigen Zelf en laat anderen maar lullen dat je een egoist bent. Het is je geboorterecht om gewoon jeZelf te zijn. We leven niet om constant aan de verwachtingen van anderen te voldoen, zoals een bekende therapeut ooit al eens zei. Dan kun je wel aan de gang blijven. Span je eens wat minder in voor anderen en doe hun gewoon eens een plezier door eindelijk jeZelf te worden.
Nee, het valt om de drommel niet mee om een luie mysticus te worden. Het is het zwaarste werk dat er is. Er is zoveel dat je luiheid in de weg staat en eerst opgeruimd moet worden! Want het zijn niet alleen de anderen. Het zijn vooral je eigen ambitie, je eigen zucht naar roem, je eigen verlangens en begeerten om iets en Iemand in de wereld te worden, die je verhinderen lui te zijn.
Je bent voor jeZelf daarmee je grootste gevaar, nog meer dan anderen dat zijn.
Ja, mediteren maakt je verlicht. Maar vooral ook: extreem lui zijn. Het een is een beetje het ander.
Ook in je huwelijk wordt het je maar slecht gegund om extreem lui te zijn. Je vrouw (of je man) weet altijd wel een klusje voor je te bedenken en je kinderen moeten hoognodig weer eens naar de MacDonalds of de Efteling. Altijd zijn daar die verjaardagen waar je naar toe moet en die je uit dat zalige Niets-doen rukken. Altijd is er wel een verplichting van financiele of sociale aard die beslag op je legt. 'De hel is de ander', zei Sartre al. Je zou het bijna denken, in ieder geval wel als je heel erg je best doet om extreem lui te zijn. Het lijkt wel of andere mensen het je niet gunnen. 'Wij mogen toch ook niet lui zijn' lijken ze te zeggen. En daarom dwingen ze je naar school te gaan, of naar die afstompende werkplek, of naar de kinderspeelplaats.
Zo lukt het de meeste mensen pas op oudere leeftijd, als ze gepensioneerd zijn, iets aan mystiek en dus aan hun geluk te doen. Wanneer alle verplichtingen wat wegvallen en je eindelijk zalig een beetje achterover kunt leunen.
Wat ook op dit moment al helpt: trek je niet zoveel van andere mensen aan. Zink gewoon weg in je eigen Zelf en laat anderen maar lullen dat je een egoist bent. Het is je geboorterecht om gewoon jeZelf te zijn. We leven niet om constant aan de verwachtingen van anderen te voldoen, zoals een bekende therapeut ooit al eens zei. Dan kun je wel aan de gang blijven. Span je eens wat minder in voor anderen en doe hun gewoon eens een plezier door eindelijk jeZelf te worden.
Nee, het valt om de drommel niet mee om een luie mysticus te worden. Het is het zwaarste werk dat er is. Er is zoveel dat je luiheid in de weg staat en eerst opgeruimd moet worden! Want het zijn niet alleen de anderen. Het zijn vooral je eigen ambitie, je eigen zucht naar roem, je eigen verlangens en begeerten om iets en Iemand in de wereld te worden, die je verhinderen lui te zijn.
Je bent voor jeZelf daarmee je grootste gevaar, nog meer dan anderen dat zijn.
Ja, mediteren maakt je verlicht. Maar vooral ook: extreem lui zijn. Het een is een beetje het ander.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |