Dat is niet de basis van mijn beslissing. Daarmee bedoel ik dat als er ooit een tweede keer komt, ik de gevolgen ga accepteren en niet weer zo'n 'makkelijke' uitweg mag kiezen van mezelf.quote:Op zaterdag 14 februari 2015 23:39 schreef ikweetzelf het volgende:
Wtf...je mag één fout maken? Is dat de basis van je beslissing? Als het zo overkomelijk is als je in je laatste alinea laat doorschemeren, mag je je inderdaad best schuldig voelen
Het was een soort speciale (rol)stoel waarin je werd vervoerd en in de bijkomkamer, werd het eerst in de ligstand gezet, maar binnen 5 minuten weer in de zitstand en moest je iets eten en drinken. Als je tenminste al wakker was soort van en antwoord kon geven op de vragen die werden gesteld.quote:Op zaterdag 14 februari 2015 23:41 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Een roesje mag je hopenlijk uitslapen op n bed...
Even een wat als...? vraagje.quote:Op zaterdag 14 februari 2015 23:44 schreef Wondertjex het volgende:
[..]
Dat is niet de basis van mijn beslissing. Daarmee bedoel ik dat als er ooit een tweede keer komt, ik de gevolgen ga accepteren en niet weer zo'n 'makkelijke' uitweg mag kiezen van mezelf.
Klinkt verstandig.quote:Op zaterdag 14 februari 2015 23:32 schreef Wondertjex het volgende:
[..]
Ik heb tegen mijn vriend gezegd dat mocht er ooit weer zoiets gebeuren dat ik dan het kind houd en de zwangerschap ga accepteren. Ik mocht van mezelf 1 fout maken en die kans heb ik nu benut, geen andere fouten meer hopelijk
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 9% gewijzigd door probeer op 15-02-2015 01:03:57 ]"Pools are perfect for holding water"
Van sommige dingen moet men leren en dit is zeker een zware les geweest voor mij, dus ik ga er alles aan doen om zoiets te voorkomen en niet meer mee te maken.quote:Op zondag 15 februari 2015 00:49 schreef Sekhmet het volgende:
[..]
Even een wat als...? vraagje.
Wat als je binnen een jaar weer 'per ongeluk' zwanger blijkt te zijn, wat dan?
Just curious.
Hij vond ook dat als er geen hartklopping is, er nog geen sprake van leven is. We waren het erover eens dat het nog in een stadium zat waarbij er alleen sprake was van een ontwikkeling tot het starten van een leven..quote:Op zondag 15 februari 2015 02:01 schreef Amarantha het volgende:
En je vriend vond het uit eindelijk allemaal wel prima?
quote:
Anticonceptie is een gedeelde verantwoordelijkheid. Postconceptie heeft de man niks meer te vertellen. Denk daar maar eens over na.quote:Op zondag 15 februari 2015 06:09 schreef Ole het volgende:
En dan hebben mannen grote bek. Die hebben het niet in hun buik. En sterker nog: hebben de anticonceptie aan de vrouw overgelaten . Want condoom is wel gedoe hoor
Klopt helemaal!quote:Op zondag 15 februari 2015 08:31 schreef stbabylon het volgende:
[..]
Anticonceptie is een gedeelde verantwoordelijkheid. Postconceptie heeft de man niks meer te vertellen. Denk daar maar eens over na.
Als een man dronken achter het stuur gaat, kan je als vriendin zeggen nee ik rij niet met jou mee.quote:Op zondag 15 februari 2015 09:03 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Klopt helemaal!
En hoeveel mannen denken er mee aan dat de pil moet worden ingenomen? Vragen er even naar? Weten hoe de werking van de pil is? Gebruiken een condoom als de vrouw ziek was, of sowieso om zeker te zijn dat er geen zwangerschap komt?
Vaak is het zo dat de man geen condoom wil, de vrouw de pil maar moet slikken en het dan ook helemaal haar verantwoordelijkheid is. En als het dan mis gaat, is zij degene die het fout heeft gedaan.
Tot zover de gedeelde verantwoordelijkheid.
Grappig dat je de gedeelde verantwoordelijkheid dan toch grotendeels bij de vriendin legtquote:Op zondag 15 februari 2015 09:16 schreef Droopie het volgende:
[..]
Als een man dronken achter het stuur gaat, kan je als vriendin zeggen nee ik rij niet met jou mee.
Als een man geen condoom wilt omdoen, kan je als vriendin zeggen nee jij komt er niet in vanavond.
Gedeelde verantwoordelijkheid ja.
Het had ook andersom opgeschreven kunnen zijn, daar geef ik je gelijk inquote:Op zondag 15 februari 2015 09:18 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Grappig dat je de gedeelde verantwoordelijkheid dan toch grotendeels bij de vriendin legt
Ik denk dat je er heel verstandig aan hebt gedaan. De behandeling is vervelend. Met schuldgevoelens zou ik niet teveel gaan zitten. Een vruchtje van 6 weken is echt nog geen mens.. Het schijnt dat er heel wat zwangerschappen spontaan afbreken na een paar weken, in veel gevallen zelfs zonder dat de moeder het merkt.quote:Op zaterdag 14 februari 2015 23:32 schreef Wondertjex het volgende:
Ik heb dus besloten om een abortus te laten doen, indien ik nog in de periode voor hartkloppingen bevond.
Afgelopen week had ik een afspraak bij een kliniek, werd een abortus met een roesje.
Na aankomst moest ik mij eerst melden bij de receptie, na een aantal minuten vond er een eerste gesprek plaats. Dit gesprek ging over mijn gezondheid en meer algemene informatie.
Na dat gesprek werd ik binnen een aantal minuten weer opgeroepen door een zuster, ik mocht mee naar een andere kamer. Daar werd er in eerste instantie gelijk een echo gemaakt en ik bleek nog voor de zes weken te zitten. Heb de echo zelf niet gezien, ze heeft foto's afgedrukt voor in mijn dossier daar, maar ze liet het niet zien. Ik heb er ook niet naar gevraagd.
Daarna kwam de 'ondervraging', mijn waarom en mijn verhaal. Of ik het zeker wist en wie er allemaal vanaf wisten.
Na wat traantjes gelaten te hebben was die fase ook voorbij en vertelde ze mij wat ik zou meemaken en wat er zou gebeuren. Ik kreeg een zetpil en mocht mij omkleden.
Toen ik 'gereed' was mocht ik plaats nemen in een apart wachtkamertje waar de meiden een voor een werden opgeroepen en meegenomen. Dat duurde voor mijn gevoel ontzettend lang en voelde zo vervelend aan..
Na ongeveer een halfuur, voor mijn gevoel ruim een uur, werd ik opgehaald. Ik mocht mee naar de operatiekamer, er was een dokter en drie zusters aanwezig. Na handje geven mocht mijn onderkant bloot en nam ik plaats op een gynaecologische stoel. Mijn benen en armen werden vastgebonden, dat moest blijkbaar zodat ik niet zou omvallen tijdens de behandeling. Aangezien ik zou slapen met een roesje was dat belangrijk.
Daar werd nog een laatste keer gevraagd of ik het zeker wist en na een klodder echo spul op mijn buik, een bloeddrukmeter aan mijn ene arm en een hartslagmeter aan mijn vinger, werd er een soort buisje met prik eraan vast aan mijn arm gevestigd. Hierin zouden ze het spul voor het roesje spuiten. Alle stappen werden zo snel gedaan, binnen een aantal minuten zat ik daar claustrofobisch vast op zo'n behandelstoel.
De dokter gaf akkoord voor het roesje en ik was in dromenland, zo diep in slaap..
Na ongeveer een kwartier (vermoed ik) hoorde ik mijn naam en deed ik langzaam mijn ogen open. Ik werd op dat moment vervoerd naar een soort uitrust/bijkomkamer. De meiden die voor mij waren, zaten er ook.. Na een aantal minuten was ik pas echt wakker en weer soort van helder. Ik had geen pijn en moest iets eten en drinken voordat ik antibiotica mocht innemen.
Daarna moest ik naar het toilet lopen om te testen of dat ging en een plasje doen om te kijken naar de ernstigheid van mijn bloeding. Alles ging goed en ik mocht weer omkleden en naar huis..
Thuis zat ik er mee, enorme schuldgevoelens kwamen naar voren, ik kon niet beseffen wat ik had meegemaakt. Ook omdat ik door het roesje niet intensief aanwezig ben geweest, lijkt het allemaal net een erge nachtmerrie..
Nu ben ik een aantal dagen verder, ik heb geen erge pijn of ernstige bloedingen, maar ik ben nog herstellende en heb last van de operatie (opgezwollen buik, gevoelig en menstruatie krampen). Ik heb geen spijt van mijn besluit, maar wel beetje schuldgevoelens, ik weet niet of ik dit wel had mogen doen..
Maar ja, gedane zaken nemen geen terugkeer en ik heb mij toekomstgericht opgesteld. Doordat ik de behandeling niet intensief heb meegemaakt probeer ik het in mijn gedachten in te beelden als een erge nachtmerrie en zal ik mij ervoor behoeden om dit soort dingen nooit meer mee te maken en weer te moeten doorstaan.
Ik heb tegen mijn vriend gezegd dat mocht er ooit weer zoiets gebeuren dat ik dan het kind houd en de zwangerschap ga accepteren. Ik mocht van mezelf 1 fout maken en die kans heb ik nu benut, geen andere fouten meer hopelijk
Je hebt gelijk, al je variabelen zijn altijd op iedereen toepasbaarquote:Op zondag 15 februari 2015 09:03 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Klopt helemaal!
En hoeveel mannen denken er mee aan dat de pil moet worden ingenomen? Vragen er even naar? Weten hoe de werking van de pil is? Gebruiken een condoom als de vrouw ziek was, of sowieso om zeker te zijn dat er geen zwangerschap komt?
Vaak is het zo dat de man geen condoom wil, de vrouw de pil maar moet slikken en het dan ook helemaal haar verantwoordelijkheid is. En als het dan mis gaat, is zij degene die het fout heeft gedaan.
Tot zover de gedeelde verantwoordelijkheid.
Het was geen 'fout'... Ze werd zwanger ondanks een voorbehoedsmiddel. Dat kan gebeuren, en daarom zijn er oa. abortusklinieken.quote:Op zaterdag 14 februari 2015 23:39 schreef ikweetzelf het volgende:
Wtf...je mag één fout maken? Is dat de basis van je beslissing? Als het zo overkomelijk is als je in je laatste alinea laat doorschemeren, mag je je inderdaad best schuldig voelen
Dat is ook wat ik zeg, altijd en iedereen. Misschien nog eens lezen?quote:Op zondag 15 februari 2015 09:31 schreef stbabylon het volgende:
[..]
Je hebt gelijk, al je variabelen zijn altijd op iedereen toepasbaar
Wie ben jij om een ander een schuldgevoel aan te praten? Was jij degene geweest die voor de rest van zn leven de verantwoordelijkheid had moeten dragen? Was het kindje uberhaubt gezond geweest gezien de manier van ontstaan? Etc... Denk even na voordat je wat zegt. Het is prima dat je voor jezelf een andere keuze zou maken, maar ga even menselijk om met andere mensen zeg! (en ja dit komt van iemand die een andere keuze maakte en toch een miskraam kreeg...)quote:Op zaterdag 14 februari 2015 23:39 schreef ikweetzelf het volgende:
Wtf...je mag één fout maken? Is dat de basis van je beslissing? Als het zo overkomelijk is als je in je laatste alinea laat doorschemeren, mag je je inderdaad best schuldig voelen
Nee dat zeg je niet, maar je trekt vervolgens wel je conclusie daarop. Net zo foutquote:Op zondag 15 februari 2015 09:42 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Dat is ook wat ik zeg, altijd en iedereen. Misschien nog eens lezen?
Ik trek geen conclusie, ik vertel hoe het bij veel mannen gaat. Niet alle, gelukkig. Ik hoop dat het er steeds meer worden die het echt als een gedeelde verantwoordelijkheid oppakken. Maar in veel gevallen is dat simpelweg niet zo. Kun je je erg aangesproken door voelen en beledigd gaan doen, maar je kunt toch moeilijk ontkennen dat het zo is.quote:Op zondag 15 februari 2015 09:49 schreef stbabylon het volgende:
[..]
Nee dat zeg je niet, maar je trekt vervolgens wel je conclusie daarop. Net zo fout
veel veel veelquote:Op zondag 15 februari 2015 09:53 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik trek geen conclusie, ik vertel hoe het bij veel mannen gaat. Niet alle, gelukkig. Ik hoop dat het er steeds meer worden die het echt als een gedeelde verantwoordelijkheid oppakken. Maar in veel gevallen is dat simpelweg niet zo. Kun je je erg aangesproken door voelen en beledigd gaan doen, maar je kunt toch moeilijk ontkennen dat het zo is.
Tellen is niet je sterkste kant, en op een normale manier ergens een gesprek over hebben ook niet, kennelijk.quote:Op zondag 15 februari 2015 09:54 schreef stbabylon het volgende:
[..]
veel veel veel
Tuurlijk meid, veel mannen (=meerderheid) doen niet aan gedeelde verantwoordelijkheid.
Have fun being lesbian
Mooi, want ik hou er ook niet van om met een feminazi te praten. Dikke doei.quote:Op zondag 15 februari 2015 09:56 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Tellen is niet je sterkste kant, en op een normale manier ergens een gesprek over hebben ook niet, kennelijk.
Beetje jammer, dit. Einde discussie dan ook maar, want hier heb ik weinig trek in.
Mee eens dat veel mannen zo denken. Ik denk dat het deels de onmacht is dat ze zich realiseren dat de vrouw uiteindelijk de eindkeuze heeft wat er te gebeuren staat als er een zwangerschap is. Waarom zeiken mensen over hoe onverantwoord het is dat je het zonder condoom doet (duidelijk dat de TS aan de pil was en een vaste relatie heeft). Het is gewoon kut en heftig als er zoiets gebeurd.quote:Op zondag 15 februari 2015 09:53 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Ik trek geen conclusie, ik vertel hoe het bij veel mannen gaat. Niet alle, gelukkig. Ik hoop dat het er steeds meer worden die het echt als een gedeelde verantwoordelijkheid oppakken. Maar in veel gevallen is dat simpelweg niet zo. Kun je je erg aangesproken door voelen en beledigd gaan doen, maar je kunt toch moeilijk ontkennen dat het zo is.
Dat kan ik me best voorstellen, hoor, dat het deels onmacht is. En deels is het ook dat veel vrouwen het niet eens willen dat de man mee let op de pil, wat ik ook heel fout vind. Als je samen geen kind wil, probeer je er samen voor te zorgen dat het niet gebeurt.quote:Op zondag 15 februari 2015 09:57 schreef Evie het volgende:
[..]
Mee eens dat veel mannen zo denken. Ik denk dat het deels de onmacht is dat ze zich realiseren dat de vrouw uiteindelijk de eindkeuze heeft wat er te gebeuren staat als er een zwangerschap is. Waarom zeiken mensen over hoe onverantwoord het is dat je het zonder condoom doet (duidelijk dat de TS aan de pil was en een vaste relatie heeft). Het is gewoon kut en heftig als er zoiets gebeurd.
Zeker. En dan vind ik het zeer knap van de TS dat ze verantwoordelijkheid neemt, en doet dat ze denkt dat het beste is.quote:Op zondag 15 februari 2015 10:01 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Dat kan ik me best voorstellen, hoor, dat het deels onmacht is. En deels is het ook dat veel vrouwen het niet eens willen dat de man mee let op de pil, wat ik ook heel fout vind. Als je samen geen kind wil, probeer je er samen voor te zorgen dat het niet gebeurt.
Als het dan, ondanks voorzorgsmaatregelen, toch fout gaat, vind ik dat ook gedeelde verantwoordelijkheid, maar inderdaad ligt de eindbeslissing bij de vrouw, omdat zij een zwangerschap danwel een abortus moet ondergaan.
Als een eindbeslissing bij persoon X ligt, dan is er per definitie geen sprrake van een gedeelde verantwoordelijkheid.quote:Op zondag 15 februari 2015 10:01 schreef miss_sly het volgende:
Als het dan, ondanks voorzorgsmaatregelen, toch fout gaat, vind ik dat ook gedeelde verantwoordelijkheid, maar inderdaad ligt de eindbeslissing bij de vrouw, omdat zij een zwangerschap danwel een abortus moet ondergaan.
Even omgedraaid hè. Dus als een man door een ongelukje de vrouw zwanger maakt en zij het kind besluit te behouden, heeft de man niets meer te zeggen? Nee, dát is lekker hoor.. Jij noemt het de "eindbeslissing", maar per saldo is dat gewoon dé beslissing..quote:Op zondag 15 februari 2015 10:01 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Dat kan ik me best voorstellen, hoor, dat het deels onmacht is. En deels is het ook dat veel vrouwen het niet eens willen dat de man mee let op de pil, wat ik ook heel fout vind. Als je samen geen kind wil, probeer je er samen voor te zorgen dat het niet gebeurt.
Als het dan, ondanks voorzorgsmaatregelen, toch fout gaat, vind ik dat ook gedeelde verantwoordelijkheid, maar inderdaad ligt de eindbeslissing bij de vrouw, omdat zij een zwangerschap danwel een abortus moet ondergaan.
Maar ze noemt het zelf een fout.quote:Op zondag 15 februari 2015 09:36 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:
[..]
Het was geen 'fout'... Ze werd zwanger ondanks een voorbehoedsmiddel. Dat kan gebeuren, en daarom zijn er oa. abortusklinieken.
Wat voor voordelen heeft de vrouwenpil? En ik vind het niet meer dan vanzelfsprekend dat een vrouw uiteindelijk besluit wat er met haar lichaam gaat gebeuren. Daar hoef je niet lesbisch of gestoord voor te zijn; de vrouw is immers de persoon die negen maanden lang een kind in haar heeft zitten of een abortus ondergaat.quote:Op zondag 15 februari 2015 10:46 schreef Bootje84 het volgende:
[..]
Even omgedraaid hè. Dus als een man door een ongelukje de vrouw zwanger maakt en zij het kind besluit te behouden, heeft de man niets meer te zeggen? Nee, dát is lekker hoor.. Jij noemt het de "eindbeslissing", maar per saldo is dat gewoon dé beslissing..
Hoop dan inderdaad maar dat je pot bent, want je bent dan levensgevaarlijk voor elke man die dan geen sex met jou wil hebben zonder condoom.
Daarnaast is het denk ik ook voor 99% van de mannen wel waar, dat ze geen keuze hebben tot andere anticonceptie dan de condoom. Wij kunnen geen pil slikken. Wij mannen verkiezen de (vrouwen)pil boven een condoom voor het gevoel en het gedoe. Als er een goed werkzame pil zou zijn die een man in zou kunnen nemen, hoeven de meeste vrouwen denk ik geen pil meer te slikken.
Besides, naast puur anticonceptie heeft de vrouwenpil ook andere voordelen...
Om daarna soms full-time de huisvrouw te gaan spelen terwijl de man de centen moet verdienen. Vind het allemaal best hoor, maar ga niet lopen klagen dat je alles mag bepalen, om daarna op je reet te gaan zitten en een beetje The bold and the Beautiful te gaan kijken. Je ligt samen te knallen in bed, neemt samen de risico's, besluit dus ook samen.quote:Op zondag 15 februari 2015 10:53 schreef Nammie het volgende:
[..]
Wat voor voordelen heeft de vrouwenpil? En ik vind het niet meer dan vanzelfsprekend dat een vrouw uiteindelijk besluit wat er met haar lichaam gaat gebeuren. Daar hoef je niet lesbisch of gestoord voor te zijn; de vrouw is immers de persoon die negen maanden lang een kind in haar heeft zitten of een abortus ondergaat.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |