W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
Dit is echt zo'n uitspraak van 'objectclassificatie X versus objectclassificatie Y is nog nooit op deze afstand gebeurd.quote:Op woensdag 28 oktober 2015 08:33 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
Nog nooit is een ruimtevaartuig zo dicht bij een dwergplaneet in de buurt geweest.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
http://www.nasa.gov/featu(...)ht-spots-and-origins
New Clues to Ceres' Bright Spots and Origins
Ceres reveals some of its well-kept secrets in two new studies in the journal Nature, thanks to data from NASA's Dawn spacecraft. They include highly anticipated insights about mysterious bright features found all over the dwarf planet's surface.
In one study, scientists identify this bright material as a kind of salt. The second study suggests the detection of ammonia-rich clays, raising questions about how Ceres formed.
About the Bright Spots
Ceres has more than 130 bright areas, and most of them are associated with impact craters. Study authors, led by Andreas Nathues at Max Planck Institute for Solar System Research, Göttingen, Germany, write that the bright material is consistent with a type of magnesium sulfate called hexahydrite. A different type of magnesium sulfate is familiar on Earth as Epsom salt.
Nathues and colleagues, using images from Dawn's framing camera, suggest that these salt-rich areas were left behind when water-ice sublimated in the past. Impacts from asteroids would have unearthed the mixture of ice and salt, they say.
"The global nature of Ceres' bright spots suggests that this world has a subsurface layer that contains briny water-ice," Nathues said.
A New Look at Occator
The surface of Ceres, whose average diameter is 584 miles (940 kilometers), is generally dark -- similar in brightness to fresh asphalt -- study authors wrote. The bright patches that pepper the surface represent a large range of brightness, with the brightest areas reflecting about 50 percent of sunlight shining on the area. But there has not been unambiguous detection of water ice on Ceres; higher-resolution data are needed to settle this question.
The inner portion of a crater called Occator contains the brightest material on Ceres. Occator itself is 60 miles (90 kilometers) in diameter, and its central pit, covered by this bright material, measures about 6 miles (10 kilometers) wide and 0.3 miles (0.5 kilometers) deep. Dark streaks, possibly fractures, traverse the pit. Remnants of a central peak, which was up to 0.3 miles (0.5 kilometers) high, can also be seen.
With its sharp rim and walls, and abundant terraces and landslide deposits, Occator appears to be among the youngest features on Ceres. Dawn mission scientists estimate its age to be about 78 million years old.
Study authors write that some views of Occator appear to show a diffuse haze near the surface that fills the floor of the crater. This may be associated with observations of water vapor at Ceres by the Herschel space observatory that were reported in 2014. The haze seems to be present in views during noon, local time, and absent at dawn and dusk, study authors write. This suggests that the phenomenon resembles the activity at the surface of a comet, with water vapor lifting tiny particles of dust and residual ice. Future data and analysis may test this hypothesis and reveal clues about the process causing this activity.
"The Dawn science team is still discussing these results and analyzing data to better understand what is happening at Occator," said Chris Russell, principal investigator of the Dawn mission, based at the University of California, Los Angeles.
The Importance of Ammonia
In the second Nature study, members of the Dawn science team examined the composition of Ceres and found evidence for ammonia-rich clays. They used data from the visible and infrared mapping spectrometer, a device that looks at how various wavelengths of light are reflected by the surface, allowing minerals to be identified.
Ammonia ice by itself would evaporate on Ceres today, because the dwarf planet is too warm. However, ammonia molecules could be stable if present in combination with (i.e. chemically bonded to) other minerals.
The presence of ammoniated compounds raises the possibility that Ceres did not originate in the main asteroid belt between Mars and Jupiter, where it currently resides, but instead might have formed in the outer solar system. Another idea is that Ceres formed close to its present position, incorporating materials that drifted in from the outer solar system – near the orbit of Neptune, where nitrogen ices are thermally stable.
"The presence of ammonia-bearing species suggests that Ceres is composed of material accreted in an environment where ammonia and nitrogen were abundant. Consequently, we think that this material originated in the outer cold solar system,” said Maria Cristina De Sanctis, lead author of the study, based at the National Institute of Astrophysics, Rome.
In comparing the spectrum of reflected light from Ceres to meteorites, scientists found some similarities. Specifically, they focused on the spectra, or chemical fingerprints, of carbonaceous chondrites, a type of carbon-rich meteorite thought to be relevant analogues for the dwarf planet. But these are not good matches for all wavelengths that the instrument sampled, the team found. In particular, there were distinctive absorption bands, matching mixtures containing ammoniated minerals, associated with wavelengths that can't be observed from Earth-based telescopes.
The scientists note another difference is that these carbonaceous chondrites have bulk water contents of 15 to 20 percent, while Ceres' content is as much as 30 percent.
"Ceres may have retained more volatiles than these meteorites, or it could have accreted the water from volatile-rich material," De Sanctis said.
The study also shows that daytime surface temperatures on Ceres span from minus 136 degrees to minus 28 degrees Fahrenheit (180 to 240 Kelvin). The maximum temperatures were measured in the equatorial region. The temperatures at and near the equator are generally too high to support ice at the surface for a long time, study authors say, but data from Dawn's next orbit will reveal more details.
As of this week, Dawn has reached its final orbital altitude at Ceres, about 240 miles (385 kilometers) from the surface of the dwarf planet. In mid-December, Dawn will begin taking observations from this orbit, including images at a resolution of 120 feet (35 meters) per pixel, infrared, gamma ray and neutron spectra, and high-resolution gravity data.
Dawn's mission is managed by the Jet Propulsion Laboratory for NASA. Dawn is a project of the directorate's Discovery Program, managed by NASA's Marshall Space Flight Center in Huntsville, Alabama. UCLA is responsible for overall Dawn mission science. Orbital ATK Inc., in Dulles, Virginia, designed and built the spacecraft. The German Aerospace Center, Max Planck Institute for Solar System Research, Italian Space Agency and Italian National Astrophysical Institute are international partners on the mission team.
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
quote:
http://www.nasa.gov/featu(...)ht-spots-and-origins
New Clues to Ceres' Bright Spots and Origins
Ceres reveals some of its well-kept secrets in two new studies in the journal Nature, thanks to data from NASA's Dawn spacecraft. They include highly anticipated insights about mysterious bright features found all over the dwarf planet's surface.
In one study, scientists identify this bright material as a kind of salt. The second study suggests the detection of ammonia-rich clays, raising questions about how Ceres formed.
About the Bright Spots
Ceres has more than 130 bright areas, and most of them are associated with impact craters. Study authors, led by Andreas Nathues at Max Planck Institute for Solar System Research, Göttingen, Germany, write that the bright material is consistent with a type of magnesium sulfate called hexahydrite. A different type of magnesium sulfate is familiar on Earth as Epsom salt.
Nathues and colleagues, using images from Dawn's framing camera, suggest that these salt-rich areas were left behind when water-ice sublimated in the past. Impacts from asteroids would have unearthed the mixture of ice and salt, they say.
"The global nature of Ceres' bright spots suggests that this world has a subsurface layer that contains briny water-ice," Nathues said.
A New Look at Occator
The surface of Ceres, whose average diameter is 584 miles (940 kilometers), is generally dark -- similar in brightness to fresh asphalt -- study authors wrote. The bright patches that pepper the surface represent a large range of brightness, with the brightest areas reflecting about 50 percent of sunlight shining on the area. But there has not been unambiguous detection of water ice on Ceres; higher-resolution data are needed to settle this question.
The inner portion of a crater called Occator contains the brightest material on Ceres. Occator itself is 60 miles (90 kilometers) in diameter, and its central pit, covered by this bright material, measures about 6 miles (10 kilometers) wide and 0.3 miles (0.5 kilometers) deep. Dark streaks, possibly fractures, traverse the pit. Remnants of a central peak, which was up to 0.3 miles (0.5 kilometers) high, can also be seen.
With its sharp rim and walls, and abundant terraces and landslide deposits, Occator appears to be among the youngest features on Ceres. Dawn mission scientists estimate its age to be about 78 million years old.
Study authors write that some views of Occator appear to show a diffuse haze near the surface that fills the floor of the crater. This may be associated with observations of water vapor at Ceres by the Herschel space observatory that were reported in 2014. The haze seems to be present in views during noon, local time, and absent at dawn and dusk, study authors write. This suggests that the phenomenon resembles the activity at the surface of a comet, with water vapor lifting tiny particles of dust and residual ice. Future data and analysis may test this hypothesis and reveal clues about the process causing this activity.
"The Dawn science team is still discussing these results and analyzing data to better understand what is happening at Occator," said Chris Russell, principal investigator of the Dawn mission, based at the University of California, Los Angeles.
The Importance of Ammonia
In the second Nature study, members of the Dawn science team examined the composition of Ceres and found evidence for ammonia-rich clays. They used data from the visible and infrared mapping spectrometer, a device that looks at how various wavelengths of light are reflected by the surface, allowing minerals to be identified.
Ammonia ice by itself would evaporate on Ceres today, because the dwarf planet is too warm. However, ammonia molecules could be stable if present in combination with (i.e. chemically bonded to) other minerals.
The presence of ammoniated compounds raises the possibility that Ceres did not originate in the main asteroid belt between Mars and Jupiter, where it currently resides, but instead might have formed in the outer solar system. Another idea is that Ceres formed close to its present position, incorporating materials that drifted in from the outer solar system – near the orbit of Neptune, where nitrogen ices are thermally stable.
"The presence of ammonia-bearing species suggests that Ceres is composed of material accreted in an environment where ammonia and nitrogen were abundant. Consequently, we think that this material originated in the outer cold solar system,” said Maria Cristina De Sanctis, lead author of the study, based at the National Institute of Astrophysics, Rome.
In comparing the spectrum of reflected light from Ceres to meteorites, scientists found some similarities. Specifically, they focused on the spectra, or chemical fingerprints, of carbonaceous chondrites, a type of carbon-rich meteorite thought to be relevant analogues for the dwarf planet. But these are not good matches for all wavelengths that the instrument sampled, the team found. In particular, there were distinctive absorption bands, matching mixtures containing ammoniated minerals, associated with wavelengths that can't be observed from Earth-based telescopes.
The scientists note another difference is that these carbonaceous chondrites have bulk water contents of 15 to 20 percent, while Ceres' content is as much as 30 percent.
"Ceres may have retained more volatiles than these meteorites, or it could have accreted the water from volatile-rich material," De Sanctis said.
The study also shows that daytime surface temperatures on Ceres span from minus 136 degrees to minus 28 degrees Fahrenheit (180 to 240 Kelvin). The maximum temperatures were measured in the equatorial region. The temperatures at and near the equator are generally too high to support ice at the surface for a long time, study authors say, but data from Dawn's next orbit will reveal more details.
As of this week, Dawn has reached its final orbital altitude at Ceres, about 240 miles (385 kilometers) from the surface of the dwarf planet. In mid-December, Dawn will begin taking observations from this orbit, including images at a resolution of 120 feet (35 meters) per pixel, infrared, gamma ray and neutron spectra, and high-resolution gravity data.
Dawn's mission is managed by the Jet Propulsion Laboratory for NASA. Dawn is a project of the directorate's Discovery Program, managed by NASA's Marshall Space Flight Center in Huntsville, Alabama. UCLA is responsible for overall Dawn mission science. Orbital ATK Inc., in Dulles, Virginia, designed and built the spacecraft. The German Aerospace Center, Max Planck Institute for Solar System Research, Italian Space Agency and Italian National Astrophysical Institute are international partners on the mission team.
even een Nederlands artikel
09-12-2015
Heldere vlekken op Ceres bestaan uit zout
Deze opname van Ceres toont de 90 kilometer grote krater Occator in ‘valse’ kleuren die de verschillen in samenstelling benadrukken. De helderste plekken, blauw gekleurd, bestaan waarschijnlijk uit sulfaatzouten. De opname is van een afstand van 4400 kilometer gemaakt door de ruimtesonde Dawn. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Het raadsel van de heldere vlekken op het oppervlak van de dwergplaneet Ceres lijkt opgelost: ze bestaan niet uit ijs, maar uit sulfaatzout. Daarvoor in de plaats is echter een nieuw raadsel gekomen: de rest van het oppervlak is rijk aan mineralen die eigenlijk niet thuishoren in de planetoïdengordel waar Ceres deel van uitmaakt (Nature, 10 december).
Een en ander blijkt uit metingen die gedaan zijn met een instrument van de NASA-ruimtesonde Dawn, die sinds maart van dit jaar om Ceres cirkelt. Al vóór aankomst bij de dwergplaneet werden op opnamen van Dawn een paar opvallend heldere vlekken ontdekt. Uiteindelijk blijken het er meer dan 130 te zijn.
Een analyse van het licht dat de vlekken weerkaatsen laat zien dat het heldere materiaal waarschijnlijk bestaat uit uit waterhoudend magnesiumsulfaat. Volgens de wetenschappers die de analyse hebben gedaan, zijn de vlekken overblijfselen van gebieden waar zout waterijs is gesublimeerd (verdampt). Dat ijs bevindt zich normaal gesproken onder het pikzwarte oppervlak van Ceres, maar is waarschijnlijk door inslagen van kleine planetoïden bloot komen te liggen.
Op één plek is dat sublimatieproces mogelijk waargenomen: in de grote krater Occator, die de allerhelderste plekken vertoont. Boven die plekken ontstaat bij zonsopkomst een ijle nevel van stof- en ijsdeeltjes. Deze deeltjes zijn vermoedelijk ‘opgetild’ door waterdamp die uit het inwendige van Ceres komt.
Bij het tweede onderzoek dat op Dawn-metingen is gebaseerd, is vastgesteld dat het oppervlak van Ceres rijk is aan ammoniak-rijke kleimineralen. Dat kan betekenen dat Ceres niet in de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter is ontstaan, maar ergens voorbij de baan van Neptunus.
Op de huidige lokatie van de dwergplaneet is het namelijk te warm voor ammoniakijs, en kunnen zich niet gemakkelijk ammoniakhoudende mineralen vormen. Een andere mogelijkheid is dat er vóór de geboorte van Ceres materiaal vanuit de buitenwijken van ons zonnestelsel in de planetoïdengordel is terechtgekomen.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Misschien je bericht aanpassen naar 'heldere vlekken bestaan uit sulfaatzouten'.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zouten
'In het dagelijkse taalgebruik wordt met zout meestal keukenzout (natriumchloride of NaCl) bedoeld.'
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zouten
'In het dagelijkse taalgebruik wordt met zout meestal keukenzout (natriumchloride of NaCl) bedoeld.'
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Hoezo? In het artikel staat meerdere keren 'sulfaatzout'quote:
Misschien je bericht aanpassen naar 'heldere vlekken bestaan uit sulfaatzouten'.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Zouten
'In het dagelijkse taalgebruik wordt met zout meestal keukenzout (natriumchloride of NaCl) bedoeld.'
Wat mensen ervan denken is niet mijn probleem. Sulfaat is een zout. Er is niks incorrect aan de titel
Bovendien is dat niet mijn titel. Maar de titel van astronoom Govert Shilling
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Veel mensen scannen alleen de titels van nieuws en dan krijgen ze een verkeerd idee.quote:
[..]
Hoezo? In het artikel staat meerdere keren 'sulfaatzout'
Wat mensen ervan denken is niet mijn probleem. Sulfaat is een zout. Er is niks incorrect aan de titel
Bovendien is dat niet mijn titel. Maar de titel van astronoom Govert Shilling
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
okquote:
[..]
Veel mensen scannen alleen de titels van nieuws en dan krijgen ze een verkeerd idee.
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
22-12-2015
Dawn maakt scherpste foto's van Ceres ooit
Gerber Catena, een kraterreeks op de dwergplaneet Ceres. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De Amerikaanse ruimtesonde Dawn heeft nieuwe gedetailleerde foto's van het oppervlak van de dwergplaneet Ceres gemaakt. Dawn kwam in maart 2015 bij Ceres aan, en draait sinds kort in een lage omloopbaan op een gemiddelde hoogte van slechts 385 kilometer. De nieuwe foto's, gemaakt op 10 december, laten details van slechts enkele tientallen meters groot zien.
Ceres, met een middellijn van 940 kilometer het grootste hemellichaam in de planetoïdengordel, blijkt niet alleen veel inslagkraters aan het oppervlak te hebben, maar ook tektonische structuren en kraterketens zoals Gerber Catena. De oorsprong daarvan is nog niet duidelijk; vermoedelijk heeft Ceres ondanks zijn geringe afmetingen toch een gecompliceerde geologische geschiedenis. (GS)
klik hier voor fotoreeks
(allesoversterrenkunde)
Dawn maakt scherpste foto's van Ceres ooit
Gerber Catena, een kraterreeks op de dwergplaneet Ceres. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De Amerikaanse ruimtesonde Dawn heeft nieuwe gedetailleerde foto's van het oppervlak van de dwergplaneet Ceres gemaakt. Dawn kwam in maart 2015 bij Ceres aan, en draait sinds kort in een lage omloopbaan op een gemiddelde hoogte van slechts 385 kilometer. De nieuwe foto's, gemaakt op 10 december, laten details van slechts enkele tientallen meters groot zien.
Ceres, met een middellijn van 940 kilometer het grootste hemellichaam in de planetoïdengordel, blijkt niet alleen veel inslagkraters aan het oppervlak te hebben, maar ook tektonische structuren en kraterketens zoals Gerber Catena. De oorsprong daarvan is nog niet duidelijk; vermoedelijk heeft Ceres ondanks zijn geringe afmetingen toch een gecompliceerde geologische geschiedenis. (GS)
klik hier voor fotoreeks
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
12-01-2016
Wauw! Prachtige detailfoto's van dwergplaneet Ceres
Ruimtesonde Dawn heeft vanaf zo’n 385 kilometer afstand prachtige foto’s gemaakt van enkele kraters op Ceres.
Dawn maakte de foto’s tussen 19 en 23 december. Op de foto hieronder zie je één van de jongste kraters die Ceres rijk is: de Kupalo-krater. De krater is ongeveer 26 kilometer breed. Aan de rand van de krater schittert helder materiaal je tegemoet. Het gaat mogelijk om zouten. De komende tijd zullen deze heldere vlekken vergeleken worden met heldere vlekken die we al veel eerder tijdens deze missie spotten. We hebben het dan natuurlijk over de vlekken in Occator-krater die al zichtbaar werden toen Dawn nog niet eens bij Ceres was gearriveerd.
.
Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA.
Dantu-krater
Nog zo’n mooie foto hieronder. We zien hier de door breuken gekenmerkte bodem van de Dantu-krater. De breuken doen denken aan de breuken in één van de jongste kraters op het oppervlak van onze maan (Tycho). Mogelijk zijn de breuken in de Dantu-krater ontstaan doordat de bodem nadat de krater gevormd was, opveerde.
.
Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA.
Messor-krater
Op de foto hieronder zie je een deel van de Messor-krater. Deze krater is ongeveer 40 kilometer breed. Het is een wat oudere krater. Als je goed kijkt, zie je dat het noordelijke deel van de krater deels bedekt wordt. Het gaat waarschijnlijk om materiaal dat weggeslingerd werd toen iets ten noorden van de Messor-krater nog een krater ontstond.
.
Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA.
Ingestort
Nog zo’n heftige foto: een krater met zeer steile hellingen en richels. Waarschijnlijk ontstonden deze toen de krater tijdens zijn ontstaan deels instortte.
.
Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA.
Ruimtesonde Dawn arriveerde in maart vorig jaar bij Ceres. Eerder had de sonde al een bezoek gebracht aan planetoïde Vesta. Lees hier alles over de missie.
(scientias.nl)
Wauw! Prachtige detailfoto's van dwergplaneet Ceres
Ruimtesonde Dawn heeft vanaf zo’n 385 kilometer afstand prachtige foto’s gemaakt van enkele kraters op Ceres.
Dawn maakte de foto’s tussen 19 en 23 december. Op de foto hieronder zie je één van de jongste kraters die Ceres rijk is: de Kupalo-krater. De krater is ongeveer 26 kilometer breed. Aan de rand van de krater schittert helder materiaal je tegemoet. Het gaat mogelijk om zouten. De komende tijd zullen deze heldere vlekken vergeleken worden met heldere vlekken die we al veel eerder tijdens deze missie spotten. We hebben het dan natuurlijk over de vlekken in Occator-krater die al zichtbaar werden toen Dawn nog niet eens bij Ceres was gearriveerd.
.
.Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA.
Dantu-krater
Nog zo’n mooie foto hieronder. We zien hier de door breuken gekenmerkte bodem van de Dantu-krater. De breuken doen denken aan de breuken in één van de jongste kraters op het oppervlak van onze maan (Tycho). Mogelijk zijn de breuken in de Dantu-krater ontstaan doordat de bodem nadat de krater gevormd was, opveerde.
.
.Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA.
Messor-krater
Op de foto hieronder zie je een deel van de Messor-krater. Deze krater is ongeveer 40 kilometer breed. Het is een wat oudere krater. Als je goed kijkt, zie je dat het noordelijke deel van de krater deels bedekt wordt. Het gaat waarschijnlijk om materiaal dat weggeslingerd werd toen iets ten noorden van de Messor-krater nog een krater ontstond.
.
.Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA.
Ingestort
Nog zo’n heftige foto: een krater met zeer steile hellingen en richels. Waarschijnlijk ontstonden deze toen de krater tijdens zijn ontstaan deels instortte.
.
.Afbeelding: NASA / JPL-Caltech / UCLA / MPS / DLR / IDA.
Ruimtesonde Dawn arriveerde in maart vorig jaar bij Ceres. Eerder had de sonde al een bezoek gebracht aan planetoïde Vesta. Lees hier alles over de missie.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
prachtig dat hij nu zo laag vliegt 
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
07-03-2016
‘Piramideberg’ op Ceres is lager dan gedacht
Zijaanzicht van de raadselachtige berg Ahuna Mons op de dwergplaneet Ceres. Deze Dawn-opname is gemaakt vanaf een hoogte van 385 kilometer. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA/PSI)
NASA-ruimtesonde Dawn, die sinds een jaar om de dwergplaneet Ceres cirkelt, heeft nieuwe opnamen gemaakt van de berg Ahuna Mons. De berg die op eerdere opnamen – vanaf grotere afstand – aan een piramide deed denken, blijkt meer op een koepel met steile wanden te lijken. De opnamen laten zien dat sommige van de hellingen van Ahuna Mons helderder zijn dan andere.
De afgelopen tijd zijn meer bergen ontdekt op Ceres, maar geen ervan is zo hoog als Ahuna Mons. Deze laatste steekt gemiddeld vier kilometer boven zijn omgeving uit – iets minder ver dan eerdere schattingen aangaven. Wetenschappers hebben nog geen idee hoe deze grote ‘puist’ op Ceres is ontstaan.
Tijdens de 47ste Lunar and Planetary Science Conference, die over twee weken in Texas wordt gehouden, zullen onderzoekers nieuwe opnamen en inzichten van en over Ceres presenteren. (EE)
(allesoversterrenkunde)
‘Piramideberg’ op Ceres is lager dan gedacht
Zijaanzicht van de raadselachtige berg Ahuna Mons op de dwergplaneet Ceres. Deze Dawn-opname is gemaakt vanaf een hoogte van 385 kilometer. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA/PSI)
NASA-ruimtesonde Dawn, die sinds een jaar om de dwergplaneet Ceres cirkelt, heeft nieuwe opnamen gemaakt van de berg Ahuna Mons. De berg die op eerdere opnamen – vanaf grotere afstand – aan een piramide deed denken, blijkt meer op een koepel met steile wanden te lijken. De opnamen laten zien dat sommige van de hellingen van Ahuna Mons helderder zijn dan andere.
De afgelopen tijd zijn meer bergen ontdekt op Ceres, maar geen ervan is zo hoog als Ahuna Mons. Deze laatste steekt gemiddeld vier kilometer boven zijn omgeving uit – iets minder ver dan eerdere schattingen aangaven. Wetenschappers hebben nog geen idee hoe deze grote ‘puist’ op Ceres is ontstaan.
Tijdens de 47ste Lunar and Planetary Science Conference, die over twee weken in Texas wordt gehouden, zullen onderzoekers nieuwe opnamen en inzichten van en over Ceres presenteren. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Meer over Ahuna Mons:
Dawn – één jaar in een baan om Ceres – komt met detailfoto’s van Ahuna Mons
Dawn – één jaar in een baan om Ceres – komt met detailfoto’s van Ahuna Mons
Vóór het internet dacht men dat de oorzaak van domheid een gebrek aan toegang tot informatie was. Inmiddels weten we beter.
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
quote:
Bright Spots and Color Differences Revealed on Ceres
[ link | afbeelding ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-04-2016
Dawn levert haarscherpe foto's van kraters op Ceres
De krater Haulani op Ceres, gefotografeerd door de ruimtesonde Dawn (de kleuren zijn versterkt). (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De Amerikaanse ruimtesonde Dawn heeft nieuwe opnamen gemaakt van kraters op het oppervlak van de dwergplaneet Ceres. Dawn draait momenteel in een zeer lage baan rond Ceres, op een hoogte van slechts 385 kilometer.
Om verschillen in oppervlaktesamenstelling duidelijk zichtbaar te maken, zijn de kleuren op de opnamen versterkt. Op die manier is te zien dat zich rond de 34 kilometer grote krater Haulani blauwachtig materiaal bevindt. De precieze samenstelling en herkomst daarvan is nog een raadsel. Ook bij andere kraters op Ceres is blauwachtig materiaal gevonden.
Haulani is een relatief jonge inslagkrater; op de kraterbodem komen vrijwel geen kleinere kratertjes voor. De onderzoeksmissie van Dawn komt deze zomer ten einde. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Dawn levert haarscherpe foto's van kraters op Ceres
De krater Haulani op Ceres, gefotografeerd door de ruimtesonde Dawn (de kleuren zijn versterkt). (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De Amerikaanse ruimtesonde Dawn heeft nieuwe opnamen gemaakt van kraters op het oppervlak van de dwergplaneet Ceres. Dawn draait momenteel in een zeer lage baan rond Ceres, op een hoogte van slechts 385 kilometer.
Om verschillen in oppervlaktesamenstelling duidelijk zichtbaar te maken, zijn de kleuren op de opnamen versterkt. Op die manier is te zien dat zich rond de 34 kilometer grote krater Haulani blauwachtig materiaal bevindt. De precieze samenstelling en herkomst daarvan is nog een raadsel. Ook bij andere kraters op Ceres is blauwachtig materiaal gevonden.
Haulani is een relatief jonge inslagkrater; op de kraterbodem komen vrijwel geen kleinere kratertjes voor. De onderzoeksmissie van Dawn komt deze zomer ten einde. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
29-06-2016
Heldere plekken op Ceres bestaan uit een andere zoutsoort dan gedacht
Het centrale deel van de krater Occator op Ceres is het helderste gebied op deze dwergplaneet. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA/ASI/INAF)
De helderste plek op de dwergplaneet Ceres, op de bodem van de inslagkrater Occator, bevat de hoogste concentratie carbonaatmineralen die ooit buiten de aarde is waargenomen. Dat blijkt uit nieuw onderzoek, waarvan de resultaten vandaag (29 juni) in Nature zijn gepubliceerd.
Met een geschatte ouderdom van 80 miljoen jaar behoort Occator tot de jongste kraters op Ceres. Hij heeft een middellijn van 92 kilometer en in zijn centrum bevindt zich een koepelberg die met (relatief) helder materiaal is bedekt.
Spectrometrisch onderzoek op zichtbare en infrarode golflengten, uitgevoerd door de Amerikaanse ruimtesonde Dawn, laat zien dat dit materiaal grotendeels uit natriumcarbonaat bestaat – een zout dat op aarde in de buurt van hydrothermale bronnen (geisers en dergelijke) wordt aangetroffen. Eerder werd, op basis van ander onderzoek, nog aangenomen dat het om magnesiumsulfaat zou gaan, maar dat lijkt nu minder waarschijnlijk.
Dit zout is vrijwel zeker opgeweld uit het inwendige van Ceres. Dat betekent dat de temperaturen in het inwendige van de dwergplaneet hoger zijn dan tot nu toe werd aangenomen. Mogelijk heeft de inslag van een planetoïde geholpen om het materiaal aan de oppervlakte te krijgen, maar de onderzoekers vermoeden dat er ook inwendige processen aan het werk zijn.
Dat laatste zou erop wijzen dat er in recente geologische tijden vloeibaar water is geweest onder het Ceresoppervlak. Het zout zou een overblijfsel zijn van water dat miljoenen jaren geleden is opgeweld en vervolgens is bevroren.
Ander onderzoek dat vandaag in Nature Geoscience is gepubliceerd, laat overigens zien dat de grootste kraters op Ceres meer dan 2 kilometer diep zijn ten opzichte van hun omgeving. Deze grote diepte wijst erop dat de ondergrond op Ceres voor hooguit 40 volumeprocent uit ijs bestaat, en voor de rest uit een mengsel van gesteenten en zouten. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Heldere plekken op Ceres bestaan uit een andere zoutsoort dan gedacht
Het centrale deel van de krater Occator op Ceres is het helderste gebied op deze dwergplaneet. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA/ASI/INAF)
De helderste plek op de dwergplaneet Ceres, op de bodem van de inslagkrater Occator, bevat de hoogste concentratie carbonaatmineralen die ooit buiten de aarde is waargenomen. Dat blijkt uit nieuw onderzoek, waarvan de resultaten vandaag (29 juni) in Nature zijn gepubliceerd.
Met een geschatte ouderdom van 80 miljoen jaar behoort Occator tot de jongste kraters op Ceres. Hij heeft een middellijn van 92 kilometer en in zijn centrum bevindt zich een koepelberg die met (relatief) helder materiaal is bedekt.
Spectrometrisch onderzoek op zichtbare en infrarode golflengten, uitgevoerd door de Amerikaanse ruimtesonde Dawn, laat zien dat dit materiaal grotendeels uit natriumcarbonaat bestaat – een zout dat op aarde in de buurt van hydrothermale bronnen (geisers en dergelijke) wordt aangetroffen. Eerder werd, op basis van ander onderzoek, nog aangenomen dat het om magnesiumsulfaat zou gaan, maar dat lijkt nu minder waarschijnlijk.
Dit zout is vrijwel zeker opgeweld uit het inwendige van Ceres. Dat betekent dat de temperaturen in het inwendige van de dwergplaneet hoger zijn dan tot nu toe werd aangenomen. Mogelijk heeft de inslag van een planetoïde geholpen om het materiaal aan de oppervlakte te krijgen, maar de onderzoekers vermoeden dat er ook inwendige processen aan het werk zijn.
Dat laatste zou erop wijzen dat er in recente geologische tijden vloeibaar water is geweest onder het Ceresoppervlak. Het zout zou een overblijfsel zijn van water dat miljoenen jaren geleden is opgeweld en vervolgens is bevroren.
Ander onderzoek dat vandaag in Nature Geoscience is gepubliceerd, laat overigens zien dat de grootste kraters op Ceres meer dan 2 kilometer diep zijn ten opzichte van hun omgeving. Deze grote diepte wijst erop dat de ondergrond op Ceres voor hooguit 40 volumeprocent uit ijs bestaat, en voor de rest uit een mengsel van gesteenten en zouten. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-07-2016
Ceres: dwerg met antirimpelcrème
Ceres
De dwergplaneet Ceres werd in de afgelopen 4,5 miljard jaar door vele asteroïden geraakt. Maar het oppervlak is uitzonderlijk glad, zijn er nauwelijks sporen van inslagen te zien. Terwijl Ceres volgens de statistieken tien tot vijftien kraters van meer dan 400 kilometer in diameter zou moeten hebben en minstens veertig inslagpunten van meer dan honderd kilometer.
Hoe kan dat? De buitenste korst van Ceres bestaat niet alleen uit gesteente, maar ook een aanzienlijk groot deel ijs en zout. Dit maakt het oppervlak zachter en flexibeler. Afvlakfactor nummer twee is volgens een studie van het Southwest Research Institute (VS) radioactiviteit. De straling vanuit het binnenste van Ceres genereert warmte en versnelt de nivellering van het oppervlak.
Dat blijkt uit metingen van de sonde Dawn, die de asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter onderzoekt. Ceres bevindt zich ook in die regio van ons zonnestelsel. Dawn ontdekte verschillende verschillende vulkanen op het oppervlak van Ceres. Die gedragen zich anders dan op aarde; in plaats van lava spuwen ze zout water uit.
Door deze gegevens in een computersimulatie van het oppervlak te stoppen, hebben de planeetkundigen van Southwest aangetoond dat het oppervlak steeds weer glad trekt, hoe hard de dwergplaneet ook wordt geraakt. Het grootste inslagpunt is het Kerwanbekken, een 285 kilometer brede inslagstructuur, schrijven de onderzoekers in Nature Communication
(Faqt.nl)
Ceres: dwerg met antirimpelcrème
Ceres
De dwergplaneet Ceres werd in de afgelopen 4,5 miljard jaar door vele asteroïden geraakt. Maar het oppervlak is uitzonderlijk glad, zijn er nauwelijks sporen van inslagen te zien. Terwijl Ceres volgens de statistieken tien tot vijftien kraters van meer dan 400 kilometer in diameter zou moeten hebben en minstens veertig inslagpunten van meer dan honderd kilometer.
Hoe kan dat? De buitenste korst van Ceres bestaat niet alleen uit gesteente, maar ook een aanzienlijk groot deel ijs en zout. Dit maakt het oppervlak zachter en flexibeler. Afvlakfactor nummer twee is volgens een studie van het Southwest Research Institute (VS) radioactiviteit. De straling vanuit het binnenste van Ceres genereert warmte en versnelt de nivellering van het oppervlak.
Dat blijkt uit metingen van de sonde Dawn, die de asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter onderzoekt. Ceres bevindt zich ook in die regio van ons zonnestelsel. Dawn ontdekte verschillende verschillende vulkanen op het oppervlak van Ceres. Die gedragen zich anders dan op aarde; in plaats van lava spuwen ze zout water uit.
Door deze gegevens in een computersimulatie van het oppervlak te stoppen, hebben de planeetkundigen van Southwest aangetoond dat het oppervlak steeds weer glad trekt, hoe hard de dwergplaneet ook wordt geraakt. Het grootste inslagpunt is het Kerwanbekken, een 285 kilometer brede inslagstructuur, schrijven de onderzoekers in Nature Communication
(Faqt.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Straks willen ze er nog naar toe als de zoutpot leeg is!quote:
[..]
Veel mensen scannen alleen de titels van nieuws en dan krijgen ze een verkeerd idee.
Op maandag 15 mei 2023 18:39
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
Wellicht arrogant, maar ik weet 100% zeker dat ik meer weet van de Amerikaanse geschiedenis, vooral die van de Zuidelijke staten, dan alle fokkers bij elkaar. Durf ik mijn hand wel voor in het vuur te steken.
quote:
[..]
Straks willen ze er nog naar toe als de zoutpot leeg is!
zo dat was lang geleden!
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
03-08-2016
Dwergplaneet Ceres heeft een rotsachtige kern en een slappe ijsmantel
Deze artist’s impression toont de vermoedelijke inwendige structuur van dwergplaneet Ceres, zoals afgeleid uit meetgegevens van de ruimtesonde Dawn. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De dwergplaneet Ceres heeft een vrij ‘slap’ inwendige, bestaande uit een rotsachtige kern en een mantel van ijs en andere lichte materialen. Dat wordt afgeleid uit subtiele veranderingen in de bewegingen van de Amerikaanse ruimtesonde Dawn, die sinds maart 2015 om Ceres cirkelt (Nature, 4 augustus).
De variaties in de baanbeweging van Dawn kunnen worden afgeleid uit de radiosignalen die tussen Dawn en de aarde worden uitgewisseld. Aan de hand van de aankomsttijden van deze signalen kan de snelheid van de ruimtesonde tot op 0,1 millimeter per seconde worden gemeten.
De meetgegevens wijzen erop dat het inwendige Ceres deels gedifferentieerd is. Dat wil zeggen dat de dwergplaneet vroeg in haar bestaan warm genoeg is geweest om zware en lichtere materialen van elkaar te scheiden. Maar de scheiding tussen de verschillende lagen is minder geprononceerd als bij bijvoorbeeld de aarde en de maan: er heeft zich bijvoorbeeld geen aparte ijzerkern gevormd.
Verder hebben de gegevens bevestigd dat Ceres in hydrostatisch evenwicht is, wat betekent dat haar vorm volledig wordt bepaald door haar rotatie. Dat is een van de voorwaarden waaraan een om de zon draaiend hemellichaam moet voldoen om zich ‘dwergplaneet’ te mogen noemen. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Dwergplaneet Ceres heeft een rotsachtige kern en een slappe ijsmantel
Deze artist’s impression toont de vermoedelijke inwendige structuur van dwergplaneet Ceres, zoals afgeleid uit meetgegevens van de ruimtesonde Dawn. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De dwergplaneet Ceres heeft een vrij ‘slap’ inwendige, bestaande uit een rotsachtige kern en een mantel van ijs en andere lichte materialen. Dat wordt afgeleid uit subtiele veranderingen in de bewegingen van de Amerikaanse ruimtesonde Dawn, die sinds maart 2015 om Ceres cirkelt (Nature, 4 augustus).
De variaties in de baanbeweging van Dawn kunnen worden afgeleid uit de radiosignalen die tussen Dawn en de aarde worden uitgewisseld. Aan de hand van de aankomsttijden van deze signalen kan de snelheid van de ruimtesonde tot op 0,1 millimeter per seconde worden gemeten.
De meetgegevens wijzen erop dat het inwendige Ceres deels gedifferentieerd is. Dat wil zeggen dat de dwergplaneet vroeg in haar bestaan warm genoeg is geweest om zware en lichtere materialen van elkaar te scheiden. Maar de scheiding tussen de verschillende lagen is minder geprononceerd als bij bijvoorbeeld de aarde en de maan: er heeft zich bijvoorbeeld geen aparte ijzerkern gevormd.
Verder hebben de gegevens bevestigd dat Ceres in hydrostatisch evenwicht is, wat betekent dat haar vorm volledig wordt bepaald door haar rotatie. Dat is een van de voorwaarden waaraan een om de zon draaiend hemellichaam moet voldoen om zich ‘dwergplaneet’ te mogen noemen. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
01-09-2016
Dwergplaneet Ceres vertoont tekenen van recent ‘ijsvulkanisme’
Deze detailrijke opname van ruimtesonde Dawn toont Ahuna Mons op Ceres. Er zijn aanwijzingen dat de berg is ontstaan voor cryovulkanisme. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Het landschap op de dwergplaneet Ceres vertoont verse sporen van cryovulkanisme – een vorm van vulkanisme waarbij (half gesmolten) ijs de rol van ‘lava’ vervult. Dat is een van de conclusies die wetenschappers trekken uit het onderzoek met de ruimtesonde Dawn, die sinds maart van dit jaar om Ceres cirkelt. De onderzoeksresultaten worden deze week breed uitgemeten in het wetenschappelijke tijdschrift Science.
De belangrijkste aanwijzing voor cryovulkanisme op Ceres is Ahuna Mons. Onder meer de vorm van deze ruim 4 kilometer hoge berg, die een brede ellipsvormige basis heeft en een ingezakte top, wijst erop dat deze door ijsvulkanisme is ontstaan. Modelberekeningen laten zien dat Ahuna Mons is gevormd ná de kraters in zijn omgeving, wat erop wijst dat hij van relatief recente datum moet zijn. Hij vertoont ook vrijwel geen tekenen van erosie.
Onduidelijk is nog door welk materiaal het cryovulkanisme op Ceres wordt aangedreven. Volgens de wetenschappers die Ahuna Mons onder de loep hebben genomen, zou het kunnen gaan om waterijs vermengd met chloorhoudende zouten, zoals die ook elders op Ceres zijn aangetroffen.
Bij een van de vijf andere onderzoeken waarvan de resultaten nu in Science zijn gepubliceerd zijn aanwijzingen gevonden dat er op de bodem van sommige kraters op de dwergplaneet waterijs ligt. De omstandigheden op Ceres zijn zodanig, dat zulke ijsvoorraden binnen tien jaar zouden moeten verdampen. Mogelijk gaat het om ijs dat door een recente inslag of aardverschuiving bloot is komen te liggen. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Dwergplaneet Ceres vertoont tekenen van recent ‘ijsvulkanisme’
Deze detailrijke opname van ruimtesonde Dawn toont Ahuna Mons op Ceres. Er zijn aanwijzingen dat de berg is ontstaan voor cryovulkanisme. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Het landschap op de dwergplaneet Ceres vertoont verse sporen van cryovulkanisme – een vorm van vulkanisme waarbij (half gesmolten) ijs de rol van ‘lava’ vervult. Dat is een van de conclusies die wetenschappers trekken uit het onderzoek met de ruimtesonde Dawn, die sinds maart van dit jaar om Ceres cirkelt. De onderzoeksresultaten worden deze week breed uitgemeten in het wetenschappelijke tijdschrift Science.
De belangrijkste aanwijzing voor cryovulkanisme op Ceres is Ahuna Mons. Onder meer de vorm van deze ruim 4 kilometer hoge berg, die een brede ellipsvormige basis heeft en een ingezakte top, wijst erop dat deze door ijsvulkanisme is ontstaan. Modelberekeningen laten zien dat Ahuna Mons is gevormd ná de kraters in zijn omgeving, wat erop wijst dat hij van relatief recente datum moet zijn. Hij vertoont ook vrijwel geen tekenen van erosie.
Onduidelijk is nog door welk materiaal het cryovulkanisme op Ceres wordt aangedreven. Volgens de wetenschappers die Ahuna Mons onder de loep hebben genomen, zou het kunnen gaan om waterijs vermengd met chloorhoudende zouten, zoals die ook elders op Ceres zijn aangetroffen.
Bij een van de vijf andere onderzoeken waarvan de resultaten nu in Science zijn gepubliceerd zijn aanwijzingen gevonden dat er op de bodem van sommige kraters op de dwergplaneet waterijs ligt. De omstandigheden op Ceres zijn zodanig, dat zulke ijsvoorraden binnen tien jaar zouden moeten verdampen. Mogelijk gaat het om ijs dat door een recente inslag of aardverschuiving bloot is komen te liggen. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
15-12-2016
Overal op Ceres is water te vinden
Dawn-opname van een van de kraters nabij de noordpool van de dwergplaneet Ceres, waar het altijd donker en (vooral) heel koud is. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Uit gegevens van de Amerikaanse ruimtesonde Dawn blijkt dat er zowel op als vlak onder het oppervlak van de dwergplaneet Ceres ijs c.q. bevroren water te vinden is. Het oppervlakte-ijs bevindt zich op de donkere bodems van kraters nabij de noordpool. Het ondergrondse ijs is over een veel groter gebied verspreid (Nature Astronomy en Science, 16 december).
Het ondergrondse ijs is opgespoord met het instrument GRaND, dat de concentraties van waterstof, ijzer en kalium in de bovenste meter van de bodem van Ceres heeft gemeten. De waterstofconcentratie wordt gezien als een indicatie voor de aanwezigheid van water, dat bij de zeer lage temperaturen op de dwergplaneet in bevroren toestand moet zijn.
De verborgen ijsvoorraden vormen geen vaste laag. Het is waarschijnlijk een poreus mengsel van rotsachtig materiaal en enkele tientallen procenten ijs. Dat is in overeenstemming met theoretische voorspellingen van bijna dertig jaar geleden, die aangaven dat ijs vlak onder het oppervlak van Ceres miljarden jaren kan standhouden zonder te sublimeren.
De ijsvoorraden op de bodems van de poolkraters hebben een veel bescheidener omvang. Wetenschappers hebben honderden van deze kraters onderzocht op heldere plekken die op de aanwezigheid van ijs wijzen. Slechts bij tien ervan is inderdaad ijs aangetroffen.
De poolkraters, waarvan de bodems bijna voortdurend in duisternis zijn gehuld, fungeren als ‘koudevallen’. De heersende temperaturen zijn dermate laag dat eventuele watermoleculen die hier verzeild raken onherroepelijk als ijs neerslaan. Deze watermoleculen kunnen afkomstig zijn uit de ijskorst van de dwergplaneet, maar ook uit de ruimte. Ook in kraters bij de polen van de maan en van de planeet Mercurius zijn van deze ijsafzettingen aangetroffen.
(allesoversterrenkunde)
Overal op Ceres is water te vinden
Dawn-opname van een van de kraters nabij de noordpool van de dwergplaneet Ceres, waar het altijd donker en (vooral) heel koud is. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Uit gegevens van de Amerikaanse ruimtesonde Dawn blijkt dat er zowel op als vlak onder het oppervlak van de dwergplaneet Ceres ijs c.q. bevroren water te vinden is. Het oppervlakte-ijs bevindt zich op de donkere bodems van kraters nabij de noordpool. Het ondergrondse ijs is over een veel groter gebied verspreid (Nature Astronomy en Science, 16 december).
Het ondergrondse ijs is opgespoord met het instrument GRaND, dat de concentraties van waterstof, ijzer en kalium in de bovenste meter van de bodem van Ceres heeft gemeten. De waterstofconcentratie wordt gezien als een indicatie voor de aanwezigheid van water, dat bij de zeer lage temperaturen op de dwergplaneet in bevroren toestand moet zijn.
De verborgen ijsvoorraden vormen geen vaste laag. Het is waarschijnlijk een poreus mengsel van rotsachtig materiaal en enkele tientallen procenten ijs. Dat is in overeenstemming met theoretische voorspellingen van bijna dertig jaar geleden, die aangaven dat ijs vlak onder het oppervlak van Ceres miljarden jaren kan standhouden zonder te sublimeren.
De ijsvoorraden op de bodems van de poolkraters hebben een veel bescheidener omvang. Wetenschappers hebben honderden van deze kraters onderzocht op heldere plekken die op de aanwezigheid van ijs wijzen. Slechts bij tien ervan is inderdaad ijs aangetroffen.
De poolkraters, waarvan de bodems bijna voortdurend in duisternis zijn gehuld, fungeren als ‘koudevallen’. De heersende temperaturen zijn dermate laag dat eventuele watermoleculen die hier verzeild raken onherroepelijk als ijs neerslaan. Deze watermoleculen kunnen afkomstig zijn uit de ijskorst van de dwergplaneet, maar ook uit de ruimte. Ook in kraters bij de polen van de maan en van de planeet Mercurius zijn van deze ijsafzettingen aangetroffen.
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
19-01-2017
Dwergplaneet Ceres is gecamoufleerd met planetoïdenstof
Het noordelijk halfrond van de dwergplaneet Ceres, gefotografeerd door de Amerikaanse ruimtesonde Dawn. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Het uiterlijk van de kleine hemellichamen in het buitenste deel van ons zonnestelsel zou wel eens bedrieglijk kunnen zijn. Onderzoek met NASA’s ‘vliegende sterrenwacht’ SOFIA wijst er namelijk op dat planetoïden en dwergplaneten gecamoufleerd zijn met een dun laagje materiaal dat ergens anders vandaan komt.
De SOFIA-gegevens laten zien dat het oppervlak van de dwergplaneet CERES is bedekt met aanzienlijke hoeveelheden materiaal dat uit puin van andere planetoïden lijkt te bestaan. Het materiaal is waarschijnlijk afkomstig van planetoïden die tientallen miljoenen jaren geleden zijn ingeslagen. Het is als stof neergedwarreld vanuit de interplanetaire ruimte.
Tot nu toe wordt Ceres gerekend tot dezelfde categorie als waartoe driekwart van alle planetoïden behoren – de zogeheten C-klasse. Maar de mid-infraroodspectra van SOFIA laten echter zien dat Ceres aanzienlijk afwijkt van andere planetoïden van deze klasse.
De onderzoeksresultaten geven aan dat het uiterlijk van een planetoïde of dwergplaneet niet per se kenmerkend is voor zijn intrinsieke samenstelling. Dat geldt niet alleen voor Ceres, maar bijvoorbeeld ook voor Pluto en andere objecten in het buitengebied van ons zonnestelsel.
Het feit dat op Ceres eerder al ammoniak- en waterhoudende kleimineralen zijn aangetroffen, kan er volgens de onderzoekers op wijzen dat de dwergplaneet wellicht niet op zijn huidige plek – in de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter – is ontstaan. Hij zou afkomstig kunnen zijn uit de regio van Pluto en in een later stadium richting zon zijn gemigreerd. (EE)
(allesoversterrenkune)
Dwergplaneet Ceres is gecamoufleerd met planetoïdenstof
Het noordelijk halfrond van de dwergplaneet Ceres, gefotografeerd door de Amerikaanse ruimtesonde Dawn. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Het uiterlijk van de kleine hemellichamen in het buitenste deel van ons zonnestelsel zou wel eens bedrieglijk kunnen zijn. Onderzoek met NASA’s ‘vliegende sterrenwacht’ SOFIA wijst er namelijk op dat planetoïden en dwergplaneten gecamoufleerd zijn met een dun laagje materiaal dat ergens anders vandaan komt.
De SOFIA-gegevens laten zien dat het oppervlak van de dwergplaneet CERES is bedekt met aanzienlijke hoeveelheden materiaal dat uit puin van andere planetoïden lijkt te bestaan. Het materiaal is waarschijnlijk afkomstig van planetoïden die tientallen miljoenen jaren geleden zijn ingeslagen. Het is als stof neergedwarreld vanuit de interplanetaire ruimte.
Tot nu toe wordt Ceres gerekend tot dezelfde categorie als waartoe driekwart van alle planetoïden behoren – de zogeheten C-klasse. Maar de mid-infraroodspectra van SOFIA laten echter zien dat Ceres aanzienlijk afwijkt van andere planetoïden van deze klasse.
De onderzoeksresultaten geven aan dat het uiterlijk van een planetoïde of dwergplaneet niet per se kenmerkend is voor zijn intrinsieke samenstelling. Dat geldt niet alleen voor Ceres, maar bijvoorbeeld ook voor Pluto en andere objecten in het buitengebied van ons zonnestelsel.
Het feit dat op Ceres eerder al ammoniak- en waterhoudende kleimineralen zijn aangetroffen, kan er volgens de onderzoekers op wijzen dat de dwergplaneet wellicht niet op zijn huidige plek – in de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter – is ontstaan. Hij zou afkomstig kunnen zijn uit de regio van Pluto en in een later stadium richting zon zijn gemigreerd. (EE)
(allesoversterrenkune)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
03-02-2017
Waarom heeft Ceres maar één ijsvulkaan?
Op Ceres is slechts één ijsvulkaan te vinden. Ahuna Mons steekt vier kilometer boven het oppervlak van de dwergplaneet uit. Waar zijn de andere ijsvulkanen gebleven?
Onderzoekers vermoeden dat Ceres miljoenen jaren geleden meer ijsvulkanen had, maar dat deze in de loop van de tijd zijn verdwenen. Niet door erosie, zoals vulkanen en bergen op aarde, maar omdat ze als een pudding zijn ingezakt.
Ieder vast object kan vloeien. De snelheid waarmee dit gebeurt verschilt echter per object. Wanneer je een emmer water in je woonkamer giet, dan vloeit het water direct weg. Wanneer je eenzelfde hoeveelheid klei op de vloer smijt, vloeit dit minder snel weg. Dit komt omdat klei visceus is en dus moeilijk van vorm verandert. Maar als je heel lang kijkt, zul je zien dat zelfs klei uiteindelijk een andere vorm aanneemt.
Dit geldt ook voor waterijs. Waterijs kan van vorm veranderen en zich verplaatsen zonder te smelten. Dit is bijvoorbeeld hoe gletsjers op aarde bewegen. Ceres bestaat voor een groot deel uit waterijs, dus het oppervlak kan hier dus ook stromen. Maar omdat het waterijs visceus is, verandert het heel traag van vorm.
Ahuna Mons: een steenpuist op het relatief egale oppervlak van Ceres.
Stroperige ijsvulkanen
Het oppervlak van Ceres verandert sneller dan het oppervlak van ijsmanen als Europa, Titan, Triton en Enceladus. “Dit komt vooral door hitte”, zegt wetenschapper Michael Sori. “Als je een potje honing opwarmt in de magnetron, dan stroomt honing veel sneller dan op kamertemperatuur.” Ceres is 410 miljoen kilometer van de zon verwijderd, wat dichterbij is dan de ijsmanen van de gasplaneten.
Mogelijk zijn alle ijsvulkanen, met uitzondering van Ahuna Mons, in de loop der jaren verdwenen. Ahuna Mons is een jonge vulkaan van slechts 200 miljoen jaar oud. Waarschijnlijk is er nog niet genoeg tijd geweest om de ijsvulkaan te laten krimpen.
Andere ijsvulkanen
Als er ooit meerdere ijsvulkanen zijn geweest op Ceres, dan zijn hier mogelijk nog sporen van te zien. Astronomen hebben mogelijk al een ingezakte ijsvulkaan op het oog. Het gaat om een platte koepel onder Ahuna Mons, die in een periode van 500 miljoen jaar is ingezakt. Wellicht is Ahuna Mons niet alleen…
Andere mysteries
Om Ceres draait de Dawn-ruimtesonde. Dawn kwam in maart 2015 aan en heeft het oppervlak van de dwergplaneet volledig in kaart gebracht. Er zijn meer mysteries. Zo zijn veel grote kraters op mysterieuze wijze verdwenen en zijn er ook bijzondere witte vlekken op Ceres gespot. Mogelijk worden deze witte vlekken veroorzaakt door zouten, die na verdamping van zout waterijs zijn achtergebleven op het oppervlak van het hemellichaam.
(scientias.nl)
Waarom heeft Ceres maar één ijsvulkaan?
Op Ceres is slechts één ijsvulkaan te vinden. Ahuna Mons steekt vier kilometer boven het oppervlak van de dwergplaneet uit. Waar zijn de andere ijsvulkanen gebleven?
Onderzoekers vermoeden dat Ceres miljoenen jaren geleden meer ijsvulkanen had, maar dat deze in de loop van de tijd zijn verdwenen. Niet door erosie, zoals vulkanen en bergen op aarde, maar omdat ze als een pudding zijn ingezakt.
Ieder vast object kan vloeien. De snelheid waarmee dit gebeurt verschilt echter per object. Wanneer je een emmer water in je woonkamer giet, dan vloeit het water direct weg. Wanneer je eenzelfde hoeveelheid klei op de vloer smijt, vloeit dit minder snel weg. Dit komt omdat klei visceus is en dus moeilijk van vorm verandert. Maar als je heel lang kijkt, zul je zien dat zelfs klei uiteindelijk een andere vorm aanneemt.
Dit geldt ook voor waterijs. Waterijs kan van vorm veranderen en zich verplaatsen zonder te smelten. Dit is bijvoorbeeld hoe gletsjers op aarde bewegen. Ceres bestaat voor een groot deel uit waterijs, dus het oppervlak kan hier dus ook stromen. Maar omdat het waterijs visceus is, verandert het heel traag van vorm.
Ahuna Mons: een steenpuist op het relatief egale oppervlak van Ceres.
Stroperige ijsvulkanen
Het oppervlak van Ceres verandert sneller dan het oppervlak van ijsmanen als Europa, Titan, Triton en Enceladus. “Dit komt vooral door hitte”, zegt wetenschapper Michael Sori. “Als je een potje honing opwarmt in de magnetron, dan stroomt honing veel sneller dan op kamertemperatuur.” Ceres is 410 miljoen kilometer van de zon verwijderd, wat dichterbij is dan de ijsmanen van de gasplaneten.
Mogelijk zijn alle ijsvulkanen, met uitzondering van Ahuna Mons, in de loop der jaren verdwenen. Ahuna Mons is een jonge vulkaan van slechts 200 miljoen jaar oud. Waarschijnlijk is er nog niet genoeg tijd geweest om de ijsvulkaan te laten krimpen.
Andere ijsvulkanen
Als er ooit meerdere ijsvulkanen zijn geweest op Ceres, dan zijn hier mogelijk nog sporen van te zien. Astronomen hebben mogelijk al een ingezakte ijsvulkaan op het oog. Het gaat om een platte koepel onder Ahuna Mons, die in een periode van 500 miljoen jaar is ingezakt. Wellicht is Ahuna Mons niet alleen…
Andere mysteries
Om Ceres draait de Dawn-ruimtesonde. Dawn kwam in maart 2015 aan en heeft het oppervlak van de dwergplaneet volledig in kaart gebracht. Er zijn meer mysteries. Zo zijn veel grote kraters op mysterieuze wijze verdwenen en zijn er ook bijzondere witte vlekken op Ceres gespot. Mogelijk worden deze witte vlekken veroorzaakt door zouten, die na verdamping van zout waterijs zijn achtergebleven op het oppervlak van het hemellichaam.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-02-2017
Organisch materiaal gedetecteerd op dwergplaneet Ceres
De ruimtesonde Dawn, die sinds maart 2015 om de dwergplaneet Ceres cirkelt, heeft organische verbindingen opgespoord in en rond de inslagkrater Ernutet. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/ASI/INAF/MPS/DLR/IDA)
De Amerikaanse ruimtesonde Dawn heeft organische verbindingen gedetecteerd op het oppervlak van de dwergplaneet Ceres. Het materiaal, waarvan de chemische samenstelling niet precies bekend is, is slechts op enkele plekken te vinden. De meeste daarvan liggen in de omgeving van de vijftig kilometer grote inslagkrater Ernutet. Vermoed wordt dat het materiaal afkomstig is uit het inwendige van Ceres (Science, 17 februari).
Theoretisch zou het ook mogelijk zijn dat het organische materiaal van buitenaf op Ceres is beland. Volgens de onderzoekers is het echter onwaarschijnlijk dat organische verbindingen als deze de hitte van een inslag zouden doorstaan. Bovendien stemt de verdeling over het oppervlak niet overeen met wat je na een inslag zou verwachten.
Aangezien Ceres duidelijke tekenen van hydrothermale activiteit vertoont – haar inwendige is blijkbaar nog niet geheel afgekoeld – is het aannemelijk dat het organische materiaal langs die weg aan de oppervlakte is gekomen. De precieze gang van zaken is echter nog onduidelijk. (EE)
(allesoversterrenkude)
Organisch materiaal gedetecteerd op dwergplaneet Ceres
De ruimtesonde Dawn, die sinds maart 2015 om de dwergplaneet Ceres cirkelt, heeft organische verbindingen opgespoord in en rond de inslagkrater Ernutet. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/ASI/INAF/MPS/DLR/IDA)
De Amerikaanse ruimtesonde Dawn heeft organische verbindingen gedetecteerd op het oppervlak van de dwergplaneet Ceres. Het materiaal, waarvan de chemische samenstelling niet precies bekend is, is slechts op enkele plekken te vinden. De meeste daarvan liggen in de omgeving van de vijftig kilometer grote inslagkrater Ernutet. Vermoed wordt dat het materiaal afkomstig is uit het inwendige van Ceres (Science, 17 februari).
Theoretisch zou het ook mogelijk zijn dat het organische materiaal van buitenaf op Ceres is beland. Volgens de onderzoekers is het echter onwaarschijnlijk dat organische verbindingen als deze de hitte van een inslag zouden doorstaan. Bovendien stemt de verdeling over het oppervlak niet overeen met wat je na een inslag zou verwachten.
Aangezien Ceres duidelijke tekenen van hydrothermale activiteit vertoont – haar inwendige is blijkbaar nog niet geheel afgekoeld – is het aannemelijk dat het organische materiaal langs die weg aan de oppervlakte is gekomen. De precieze gang van zaken is echter nog onduidelijk. (EE)
(allesoversterrenkude)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
06-03-2017
Actief ijsvulkanisme aangetoond op dwergplaneet Ceres
De krater Occator op Ceres. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De dwergplaneet Ceres, de grootste planetoïde in de brede gordel tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter, vertoont nog steeds actief ijsvulkanisme. Dat blijkt uit detailonderzoek van foto's die gemaakt zijn door de Amerikaanse ruimtesonde Dawn.
Toen Dawn bij Ceres aankwam, ontdekte hij al een opvallend heldere plek in het centrum van de 92 kilometer grote inslagkrater Occator. Het blijkt om een 400 meter hoge koepelvormige berg te gaan, met een basismiddellijn van 3 kilometer, die bestaat uit minerale zouten, waaronder carbonaten. De berg bevindt zich in het centrum van een 11 kilometer grote centrale depressie.
Nauwkeurige tellingen aan kleinere inslagkratertjes wijzen nu uit dat het huidige oppervlak van de koepelberg maximaal 4 miljoen jaar oud is - ongeveer 30 miljoen jaar jonger dan de krater. De inslag waarbij Occator werd gevormd heeft zo goed als zeker ijsvulkanisme op gang gebracht, waarbij brak water van onder het oppervlak naar boven werd gestuwd. Dat proces is zo goed als zeker nog steeds gaande - op sommige Dawn-metingen is een ijle 'mist' te zien boven Occator, vermoedelijk het gevolg van sublimatie van ijs.
Vergelijkbare heldere koepelvormige bergen zijn ook ontdekt op de Jupitermanen Callisto en Ganymedes, maar die zijn niet langer actief. Ceres is nu het dichtsbijzijnde hemellichaam met actief ijsvulkanisme. De ontdekking is gepubliceerd in The Astronomical Journal. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Actief ijsvulkanisme aangetoond op dwergplaneet Ceres
De krater Occator op Ceres. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De dwergplaneet Ceres, de grootste planetoïde in de brede gordel tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter, vertoont nog steeds actief ijsvulkanisme. Dat blijkt uit detailonderzoek van foto's die gemaakt zijn door de Amerikaanse ruimtesonde Dawn.
Toen Dawn bij Ceres aankwam, ontdekte hij al een opvallend heldere plek in het centrum van de 92 kilometer grote inslagkrater Occator. Het blijkt om een 400 meter hoge koepelvormige berg te gaan, met een basismiddellijn van 3 kilometer, die bestaat uit minerale zouten, waaronder carbonaten. De berg bevindt zich in het centrum van een 11 kilometer grote centrale depressie.
Nauwkeurige tellingen aan kleinere inslagkratertjes wijzen nu uit dat het huidige oppervlak van de koepelberg maximaal 4 miljoen jaar oud is - ongeveer 30 miljoen jaar jonger dan de krater. De inslag waarbij Occator werd gevormd heeft zo goed als zeker ijsvulkanisme op gang gebracht, waarbij brak water van onder het oppervlak naar boven werd gestuwd. Dat proces is zo goed als zeker nog steeds gaande - op sommige Dawn-metingen is een ijle 'mist' te zien boven Occator, vermoedelijk het gevolg van sublimatie van ijs.
Vergelijkbare heldere koepelvormige bergen zijn ook ontdekt op de Jupitermanen Callisto en Ganymedes, maar die zijn niet langer actief. Ceres is nu het dichtsbijzijnde hemellichaam met actief ijsvulkanisme. De ontdekking is gepubliceerd in The Astronomical Journal. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
06-04-2017
Zonneactiviteit geeft dwergplaneet Ceres zijn 'dampkring'
Het waterstofgehalte in de bodem van de planetoïden Vesta (links) en Ceres (rechts); blauw wijst op meer waterstof. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA/PSI)
De dwergplaneet Ceres, het grootste hemellichaam in de planetoïdengordel tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter, heeft zijn sporadische, ijle dampkring te danken aan de activiteit van de zon. Dat schrijven onderzoekers van NASA's Dawn-missie in Astrophysical Journal Letters.
Ceres heeft een middellijn van ca. 900 kilometer en heeft te weinig zwaartekracht om een dampkring van enige betekenis vast te houden. Toch zijn er incidenteel concentraties van onder andere waterdamp ontdekt in de directe omgeving van het mini-planeetje. Lange tijd werd aangenomen dat die gassen afkomstig waren door sublimatie van oppervlakteijs onder invloed van zonnewarmte - een proces dat ook bij kometen voorkomt.
Uit een nieuwe analyse van Dawn-metingen blijkt echter dat het niet de warmte van de zon is die Ceres af en toe van een extreem ijle dampkring voorziet, maar de elektrisch geladen deeltjes die van de zon afkomstig zijn tijdens perioden van grote zonneactiviteit. Die deeltjes (voornamelijk elektronen en protonen) botsen met watermoleculen in ijskristallen aan het oppervlak, waardoor die moleculen losgeslagen kunnen worden.
Eerder was al ontdekt dat er vlak onder het Ceres-oppervlak veel ijs voorkomt, vooral op hoge noordelijke en zuidelijke breedtegraden. Op de bodems van sommige kraters aan het oppervlak is ook ijs ontdekt. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Zonneactiviteit geeft dwergplaneet Ceres zijn 'dampkring'
Het waterstofgehalte in de bodem van de planetoïden Vesta (links) en Ceres (rechts); blauw wijst op meer waterstof. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA/PSI)
De dwergplaneet Ceres, het grootste hemellichaam in de planetoïdengordel tussen de banen van de planeten Mars en Jupiter, heeft zijn sporadische, ijle dampkring te danken aan de activiteit van de zon. Dat schrijven onderzoekers van NASA's Dawn-missie in Astrophysical Journal Letters.
Ceres heeft een middellijn van ca. 900 kilometer en heeft te weinig zwaartekracht om een dampkring van enige betekenis vast te houden. Toch zijn er incidenteel concentraties van onder andere waterdamp ontdekt in de directe omgeving van het mini-planeetje. Lange tijd werd aangenomen dat die gassen afkomstig waren door sublimatie van oppervlakteijs onder invloed van zonnewarmte - een proces dat ook bij kometen voorkomt.
Uit een nieuwe analyse van Dawn-metingen blijkt echter dat het niet de warmte van de zon is die Ceres af en toe van een extreem ijle dampkring voorziet, maar de elektrisch geladen deeltjes die van de zon afkomstig zijn tijdens perioden van grote zonneactiviteit. Die deeltjes (voornamelijk elektronen en protonen) botsen met watermoleculen in ijskristallen aan het oppervlak, waardoor die moleculen losgeslagen kunnen worden.
Eerder was al ontdekt dat er vlak onder het Ceres-oppervlak veel ijs voorkomt, vooral op hoge noordelijke en zuidelijke breedtegraden. Op de bodems van sommige kraters aan het oppervlak is ook ijs ontdekt. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
18-04-2017
Aardverschuivingen op Ceres wijzen op ondergronds ijs
Voorbeeld van een Type I-aardverschuiving op de dwergplaneet Ceres. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Dicht onder het oppervlak van de dwergplaneet Ceres - met een middellijn van 950 kilometer het grootste hemellichaam in de planetoïdengordel - komen grote hoeveelheden ijs voor. Daar waren al eerder aanwijzingen voor gevonden, maar onderzoekers van het Georgia Institute of Technology komen nu met nieuw bewijs. In Nature Geoscience beschrijven ze aardverschuivingen op de dwergplaneet, die mogelijk gemaakt worden doordat zich direct onder het oppervlak een mengsel bevindt van gesteente en naar schatting 10 tot 50 procent ijs.
Op Ceres blijken zeer veel aardverschuivingen voor te komen: één op de drie kraters met een middellijn van meer dan 10 kilometer vertoont er op de een of andere manier de sporen van. Op basis van gedetailleerde foto's van de Amerikaanse ruimtesonde Dawn onderscheiden de onderzoekers drie typen aardverschuivingen. Type I vertoont overeenkomsten met gletsjers op aarde; type II met lawines, en verschuivingen van type III ontstaan wanneer een deel van het ijs (als gevolg van de energie van een kosmische inslag) is gesmolten.
Uit de verdeling van de aardverschuivingen over het oppervlak van Ceres blijkt overduidelijk dat ze in de poolgebieden veel talrijker zijn dan dichter bij de evenaar. Dat is volgens de onderzoekers een extra aanwijzing dat ze mede veroorzaakt worden door de aanwezigheid van ondergronds ijs. Uit eerdere Dawn-metingen met een neutronenspectrometer bleek namelijk al dat de toplaag van Ceres in de poolgebieden meer waterstofatomen bevat dan dichter bij de evenaar. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Aardverschuivingen op Ceres wijzen op ondergronds ijs
Voorbeeld van een Type I-aardverschuiving op de dwergplaneet Ceres. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Dicht onder het oppervlak van de dwergplaneet Ceres - met een middellijn van 950 kilometer het grootste hemellichaam in de planetoïdengordel - komen grote hoeveelheden ijs voor. Daar waren al eerder aanwijzingen voor gevonden, maar onderzoekers van het Georgia Institute of Technology komen nu met nieuw bewijs. In Nature Geoscience beschrijven ze aardverschuivingen op de dwergplaneet, die mogelijk gemaakt worden doordat zich direct onder het oppervlak een mengsel bevindt van gesteente en naar schatting 10 tot 50 procent ijs.
Op Ceres blijken zeer veel aardverschuivingen voor te komen: één op de drie kraters met een middellijn van meer dan 10 kilometer vertoont er op de een of andere manier de sporen van. Op basis van gedetailleerde foto's van de Amerikaanse ruimtesonde Dawn onderscheiden de onderzoekers drie typen aardverschuivingen. Type I vertoont overeenkomsten met gletsjers op aarde; type II met lawines, en verschuivingen van type III ontstaan wanneer een deel van het ijs (als gevolg van de energie van een kosmische inslag) is gesmolten.
Uit de verdeling van de aardverschuivingen over het oppervlak van Ceres blijkt overduidelijk dat ze in de poolgebieden veel talrijker zijn dan dichter bij de evenaar. Dat is volgens de onderzoekers een extra aanwijzing dat ze mede veroorzaakt worden door de aanwezigheid van ondergronds ijs. Uit eerdere Dawn-metingen met een neutronenspectrometer bleek namelijk al dat de toplaag van Ceres in de poolgebieden meer waterstofatomen bevat dan dichter bij de evenaar. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
16-05-2017
Dawn fotografeert Ceres tijdens oppositie
Opname van de dwergplaneet Ceres, met de zon in de rug. De heldere plekken in het midden markeren de krater Occator, waarin ijs voorkomt. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Deze opname van de dwergplaneet Ceres - het grootste hemellichaam in de planetoïdengordel tussen de banen van Mars en Jupiter - is op 29 april vanaf 20.000 kilometer afstand gemaakt door de Amerikaanse ruimtesonde Dawn, die voor dat doel nauwkeurig tussen de zon en Ceres in werd gemanoeuvreerd.
Ceres staat dus 'in oppositie' - tegenover de zon aan de hemel, en de foto is genomen 'met de zon in de rug'. Net als dat bij onze eigen maan (rond Volle Maan) het geval is, is er sprake van een opmerkelijk grote helderheidstoename, wat informatie opplevert over de korrelgrootte van het oppervlaktemateriaal van Ceres.
De twee heldere vlekken in het midden van de opname zijn ijsafzettingen in de krater Occator. Verschillende Ceres-foto's zijn samengevoegd tot een filmje, waarin vrijwel een volledige rotatie van de dwergplaneet is vastgelegd. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Dawn fotografeert Ceres tijdens oppositie
Opname van de dwergplaneet Ceres, met de zon in de rug. De heldere plekken in het midden markeren de krater Occator, waarin ijs voorkomt. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Deze opname van de dwergplaneet Ceres - het grootste hemellichaam in de planetoïdengordel tussen de banen van Mars en Jupiter - is op 29 april vanaf 20.000 kilometer afstand gemaakt door de Amerikaanse ruimtesonde Dawn, die voor dat doel nauwkeurig tussen de zon en Ceres in werd gemanoeuvreerd.
Ceres staat dus 'in oppositie' - tegenover de zon aan de hemel, en de foto is genomen 'met de zon in de rug'. Net als dat bij onze eigen maan (rond Volle Maan) het geval is, is er sprake van een opmerkelijk grote helderheidstoename, wat informatie opplevert over de korrelgrootte van het oppervlaktemateriaal van Ceres.
De twee heldere vlekken in het midden van de opname zijn ijsafzettingen in de krater Occator. Verschillende Ceres-foto's zijn samengevoegd tot een filmje, waarin vrijwel een volledige rotatie van de dwergplaneet is vastgelegd. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Op Ceres zijn ook ketens van kraters te zien als kralen aan een snoer.
Hetzelfde komt voor op de Mars manen, is daar al een goede verklaring voor gevonden?
Hetzelfde komt voor op de Mars manen, is daar al een goede verklaring voor gevonden?
19-10-2017
Missie van ruimtesonde Dawn wordt verlengd
Artist’s impression van NASA-ruimtesonde Dawn boven de dwergplaneet Ceres. (NASA/JPL-Caltech)
Het Amerikaanse ruimteagentschap NASA heeft toestemming gegeven voor een tweede verlenging van de onderzoeksmissie van de ruimtesonde Dawn, die sinds maart 2015 om de dwergplaneet Ceres cirkelt. Tijdens de verlengde missie moet Dawn in een langgerekte omloopbaan worden gebracht, die haar tot op minder dan 200 kilometer van het oppervlak van Ceres brengt.
Dat betekent dat Dawn de dwergplaneet, die deel uitmaakt van de planetoïdengordel tussen de planeten Mars en Jupiter, van nog dichterbij zal kunnen onderzoeken. Tot nu toe is de ruimtesonde Ceres niet dichter genaderd dan 385 kilometer. De verlenging zal vooral worden gebruikt om de samenstelling van het oppervlak van de dwergplaneet te onderzoeken en te meten hoeveel ijs Ceres bevat.
De missie gaat door tot Dawn haar laatste druppel raketbrandstof heeft verbruikt. Dat zal naar verwachting in de tweede helft van 2018 het geval zijn. Om vervuiling van de dwergplaneet tegen te gaan, zal Dawn niet landen of neerstorten op Ceres. Ze blijft in een stabiele baan om het hemellichaam heen draaien. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Missie van ruimtesonde Dawn wordt verlengd
Artist’s impression van NASA-ruimtesonde Dawn boven de dwergplaneet Ceres. (NASA/JPL-Caltech)
Het Amerikaanse ruimteagentschap NASA heeft toestemming gegeven voor een tweede verlenging van de onderzoeksmissie van de ruimtesonde Dawn, die sinds maart 2015 om de dwergplaneet Ceres cirkelt. Tijdens de verlengde missie moet Dawn in een langgerekte omloopbaan worden gebracht, die haar tot op minder dan 200 kilometer van het oppervlak van Ceres brengt.
Dat betekent dat Dawn de dwergplaneet, die deel uitmaakt van de planetoïdengordel tussen de planeten Mars en Jupiter, van nog dichterbij zal kunnen onderzoeken. Tot nu toe is de ruimtesonde Ceres niet dichter genaderd dan 385 kilometer. De verlenging zal vooral worden gebruikt om de samenstelling van het oppervlak van de dwergplaneet te onderzoeken en te meten hoeveel ijs Ceres bevat.
De missie gaat door tot Dawn haar laatste druppel raketbrandstof heeft verbruikt. Dat zal naar verwachting in de tweede helft van 2018 het geval zijn. Om vervuiling van de dwergplaneet tegen te gaan, zal Dawn niet landen of neerstorten op Ceres. Ze blijft in een stabiele baan om het hemellichaam heen draaien. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
27-0-2017
Dwergplaneet Ceres had wellicht ooit een oceaan
De krater Occator op Ceres. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De dwergplaneet Ceres heeft in het verre verleden vermoedelijk een wereldomvattende oceaan gekent en is langdurig geologisch actief geweest. Dat zijn de conclusies van twee onderzoeken, waarvan de resultaten in de Journal of Geophysical Research en Earth and Planetary Science Letters zijn gepubliceerd.
Uit gegevens van de ruimtesonde Dawn, die sinds maart 2015 om Ceres cirkelt, blijkt dat drie grote kraters en de enige berg op dwergplaneet geassocieerd zijn met zogeheten zwaartekrachtsanomalieën. Dit betekent dat deze vier grote structuren gepaard gaan met lokale afwijkingen in het zwaartekrachtsveld van de dwergplaneet. Vermoed wordt dat deze afwijkingen het gevolg zijn van cryovulkanisme – het opwellen van water of half gesmolten ijs uit het inwendige van Ceres.
Dezelfde gegevens laten zien dat de korst van Ceres een vrij geringe dichtheid heeft en meer ijs bevat dan gesteente. Het merkwaardige is echter dat ijs te zacht is om de klaarblijkelijke stevigheid van de korst van Ceres te kunnen verklaren.
Modelberekeningen bieden een uitweg. Waarschijnlijk bevat de korst naast ijs, zouten en gesteenten nog een extra bestanddeel: gashydraat. Dat is een verbinding van bevroren water en een gas dat in de moleculaire holtes van het water opgesloten zit. Dit levert een structuur op die zeker honderd keer zo sterk is als waterijs, maar ongeveer dezelfde dichtheid heeft.
De onderzoekers denken dat zich onder die korst een oceaan van vloeibaar water heeft bevonden. Dat zou kunnen verklaren waarom Ceres bijna geen opvallende topografische structuren meer kent in de vorm van gebergten. Een harde korst op een zachte ondergrond zorgt er namelijk voor dat zulke structuren mettertijd worden gladgestreken.
Hoewel die oceaan inmiddels grotendeels bevroren zal zijn, is het niet ondenkbaar dat op grote diepte nog vloeibaar water te vinden is. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Dwergplaneet Ceres had wellicht ooit een oceaan
De krater Occator op Ceres. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De dwergplaneet Ceres heeft in het verre verleden vermoedelijk een wereldomvattende oceaan gekent en is langdurig geologisch actief geweest. Dat zijn de conclusies van twee onderzoeken, waarvan de resultaten in de Journal of Geophysical Research en Earth and Planetary Science Letters zijn gepubliceerd.
Uit gegevens van de ruimtesonde Dawn, die sinds maart 2015 om Ceres cirkelt, blijkt dat drie grote kraters en de enige berg op dwergplaneet geassocieerd zijn met zogeheten zwaartekrachtsanomalieën. Dit betekent dat deze vier grote structuren gepaard gaan met lokale afwijkingen in het zwaartekrachtsveld van de dwergplaneet. Vermoed wordt dat deze afwijkingen het gevolg zijn van cryovulkanisme – het opwellen van water of half gesmolten ijs uit het inwendige van Ceres.
Dezelfde gegevens laten zien dat de korst van Ceres een vrij geringe dichtheid heeft en meer ijs bevat dan gesteente. Het merkwaardige is echter dat ijs te zacht is om de klaarblijkelijke stevigheid van de korst van Ceres te kunnen verklaren.
Modelberekeningen bieden een uitweg. Waarschijnlijk bevat de korst naast ijs, zouten en gesteenten nog een extra bestanddeel: gashydraat. Dat is een verbinding van bevroren water en een gas dat in de moleculaire holtes van het water opgesloten zit. Dit levert een structuur op die zeker honderd keer zo sterk is als waterijs, maar ongeveer dezelfde dichtheid heeft.
De onderzoekers denken dat zich onder die korst een oceaan van vloeibaar water heeft bevonden. Dat zou kunnen verklaren waarom Ceres bijna geen opvallende topografische structuren meer kent in de vorm van gebergten. Een harde korst op een zachte ondergrond zorgt er namelijk voor dat zulke structuren mettertijd worden gladgestreken.
Hoewel die oceaan inmiddels grotendeels bevroren zal zijn, is het niet ondenkbaar dat op grote diepte nog vloeibaar water te vinden is. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
08-11-2017
Laatste missie: ruimtesonde duikt naar dwergplaneet
De ruimtesonde Dawn gaat binnenkort zeer dicht op de dwergplaneet Ceres vliegen om deze op mineralen en grondstoffen te scannen, waardoor we meer leren over de vorming van de aarde. Het is een lastige manoeuvre die de sonde zijn laatste krachten zal kosten.
NASA wil nog het uiterste uit de ruimtesonde Dawn halen voordat hij het tijdelijke met het eeuwige verwisselt.
Daarom is het de bedoeling om Dawn in 2018 dichter bij de dwergplaneet Ceres te laten vliegen dan ooit. Vanaf een hoogte van slechts 200 km moet de sonde het oppervlak van Ceres bestuderen en speuren naar aanwijzingen voor een ondergrondse oceaan.
Op het moment cirkelt Dawn op een afstand van 38.000 kilometer om Ceres in de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter.
Meer kennis over de aarde
Dicht bij Ceres kunnen de vier geavanceerde camera’s van Dawn metingen verrichten die gedetailleerder zijn dan ooit tevoren.
De infraroodcamera kan de samenstelling van mineralen bepalen, en een gammaspectrometer moet bekijken welke delfstoffen er op Ceres voorkomen. De overige twee camera’s zullen het landschap fotograferen.
Planetoïden en dwergplaneten als Ceres zijn het onderzoeken waard omdat de aarde en de andere planeten van het zonnestelsel gevormd zijn toen een wolk van planetoïden miljarden jaren geleden botste en samensmolt. Wetenschappers kunnen terugkijken in de tijd door nog bestaande rotsblokken te onderzoeken.
Veeleisende missie
Na tien jaar in het zonnestelsel is Dawn binnenkort door zijn brandstof heen, en de aanstaande missie zal veel van zijn resterende krachten vergen.
De vlucht dicht op Ceres kost veel energie doordat de zwaartekracht van het hemellichaam sterker aan Dawn trekt dan wanneer de sonde verder weg is van Ceres.
NASA zal na de missie de sonde met behulp van het laatste restje brandstof in een oneindige baan brengen, zodat Dawn niet neerstort en Ceres vervuilt als hij in 2018 op zwart gaat.
(wibnet.nl)
[ Bericht 69% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 11-11-2017 09:35:58 ]
Laatste missie: ruimtesonde duikt naar dwergplaneet
De ruimtesonde Dawn gaat binnenkort zeer dicht op de dwergplaneet Ceres vliegen om deze op mineralen en grondstoffen te scannen, waardoor we meer leren over de vorming van de aarde. Het is een lastige manoeuvre die de sonde zijn laatste krachten zal kosten.
NASA wil nog het uiterste uit de ruimtesonde Dawn halen voordat hij het tijdelijke met het eeuwige verwisselt.
Daarom is het de bedoeling om Dawn in 2018 dichter bij de dwergplaneet Ceres te laten vliegen dan ooit. Vanaf een hoogte van slechts 200 km moet de sonde het oppervlak van Ceres bestuderen en speuren naar aanwijzingen voor een ondergrondse oceaan.
Op het moment cirkelt Dawn op een afstand van 38.000 kilometer om Ceres in de planetoïdengordel tussen Mars en Jupiter.
Meer kennis over de aarde
Dicht bij Ceres kunnen de vier geavanceerde camera’s van Dawn metingen verrichten die gedetailleerder zijn dan ooit tevoren.
De infraroodcamera kan de samenstelling van mineralen bepalen, en een gammaspectrometer moet bekijken welke delfstoffen er op Ceres voorkomen. De overige twee camera’s zullen het landschap fotograferen.
Planetoïden en dwergplaneten als Ceres zijn het onderzoeken waard omdat de aarde en de andere planeten van het zonnestelsel gevormd zijn toen een wolk van planetoïden miljarden jaren geleden botste en samensmolt. Wetenschappers kunnen terugkijken in de tijd door nog bestaande rotsblokken te onderzoeken.
Veeleisende missie
Na tien jaar in het zonnestelsel is Dawn binnenkort door zijn brandstof heen, en de aanstaande missie zal veel van zijn resterende krachten vergen.
De vlucht dicht op Ceres kost veel energie doordat de zwaartekracht van het hemellichaam sterker aan Dawn trekt dan wanneer de sonde verder weg is van Ceres.
NASA zal na de missie de sonde met behulp van het laatste restje brandstof in een oneindige baan brengen, zodat Dawn niet neerstort en Ceres vervuilt als hij in 2018 op zwart gaat.
(wibnet.nl)
[ Bericht 69% gewijzigd door ExperimentalFrentalMental op 11-11-2017 09:35:58 ]
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
09-11-2017
Inwendige processen veroorzaakten ‘groeven’ op dwergplaneet Ceres
Deze foto, gemaakt door NASA-ruimtesonde Dawn, toont enkele ‘putketens’ op het oppervlak van Ceres. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Sommige van de duizenden langgerekte groeven op het oppervlak van Ceres zijn waarschijnlijk ontstaan door processen in het inwendige van deze dwergplaneet. Tot deze conclusie komen wetenschappers na onderzoek van de eigenschappen van deze oppervlaktestructuren.
Ceres is het grootste hemellichaam in de planetoïdengordel tussen de omloopbanen van de planeten Mars en Jupiter. Sinds maart 2015 is de dwergplaneet in het gezelschap van de NASA-ruimtesonde Dawn.
Op basis van de vele opnamen die Dawn naar de aarde heeft gezonden, hebben de wetenschappers de lineaire structuren op Ceres in kaart gebracht. In de meeste gevallen blijkt het te gaan om secundaire kraterketens: aaneenschakelingen van kleine kraters die zijn ontstaan door inslaand puin van een grotere inslag.
Er zijn echter ook ketens van ‘putten’ die niet door inslagen zijn ontstaan. Deze putten zijn minder rond dan kraters en hebben ook geen opstaande rand.
Volgens de wetenschappers is het aannemelijk dat de putketens zijn ontstaan doordat – honderden miljoenen jaren geleden – relatief licht materiaal opwelde uit het inwendige van Ceres. Dit zou ertoe hebben geleid dat de korst op een aantal plaatsen openscheurde en het oppervlaktemateriaal inzakte. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Inwendige processen veroorzaakten ‘groeven’ op dwergplaneet Ceres
Deze foto, gemaakt door NASA-ruimtesonde Dawn, toont enkele ‘putketens’ op het oppervlak van Ceres. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
Sommige van de duizenden langgerekte groeven op het oppervlak van Ceres zijn waarschijnlijk ontstaan door processen in het inwendige van deze dwergplaneet. Tot deze conclusie komen wetenschappers na onderzoek van de eigenschappen van deze oppervlaktestructuren.
Ceres is het grootste hemellichaam in de planetoïdengordel tussen de omloopbanen van de planeten Mars en Jupiter. Sinds maart 2015 is de dwergplaneet in het gezelschap van de NASA-ruimtesonde Dawn.
Op basis van de vele opnamen die Dawn naar de aarde heeft gezonden, hebben de wetenschappers de lineaire structuren op Ceres in kaart gebracht. In de meeste gevallen blijkt het te gaan om secundaire kraterketens: aaneenschakelingen van kleine kraters die zijn ontstaan door inslaand puin van een grotere inslag.
Er zijn echter ook ketens van ‘putten’ die niet door inslagen zijn ontstaan. Deze putten zijn minder rond dan kraters en hebben ook geen opstaande rand.
Volgens de wetenschappers is het aannemelijk dat de putketens zijn ontstaan doordat – honderden miljoenen jaren geleden – relatief licht materiaal opwelde uit het inwendige van Ceres. Dit zou ertoe hebben geleid dat de korst op een aantal plaatsen openscheurde en het oppervlaktemateriaal inzakte. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
mooi hoe er toch elke keer weer ontdekkingen gedaan worden en komt dus nog genoeg aan
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
14-03-2018
Recente veranderingen ontdekt op het oppervlak van dwergplaneet Ceres
Foto van de inslagkrater Juling op Ceres, gebaseerd op gegevens van de Dawn-satelliet. De noordwand van deze krater, die vrijwel permanent in de schaduw ligt, is bedekt met ijs. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA/ASI/INAF)
Bij waarnemingen van Ceres zijn sporen van recente veranderingen op het oppervlak van deze dwergplaneet ontdekt. Dat bewijst dat dit nog geen duizend kilometer grote hemellichaam, dat deel uitmaakt van de planetoïdengordel tussen de planeten Mars en en Jupiter, actiever is dan gedacht (Science Advances, 14 maart).
De waarnemingen zijn gedaan met behulp van een spectrometer aan boord van de ruimtesonde Dawn, die sinds maart 2015 om Ceres cirkelt. In een eerder stadium had Dawn op een tiental plekken op de dwergplaneet al bevroren water ontdekt. Bij het nieuwe onderzoek is aangetoond dat de hoeveelheid ijs op de noordwand van de 20 kilometer grote inslagkrater Juling varieert. Tussen april en oktober 2016 blijkt de gletsjer ter plaatse flink in omvang te zijn toegenomen.
Vermoedelijk is er sprake van een seizoenseffect. Doordat de afstand tussen Ceres en de zon in de genoemde periode afnam, versnelde de sublimatie (‘verdamping’) van het ijs in en op de kraterbodem sneller, waardoor er meer waterdamp vrijkwam. Een deel van deze damp hechtte zich vervolgens aan de koude, beschaduwde noordwand van de krater. Mogelijk zijn door de opwarming ook aardverschuivingen ontstaan, waardoor verse ondergrondse ijslagen bloot kwamen te liggen.
Bij een tweede onderzoek is vastgesteld dat her en der op Ceres, zogeheten gehydrateerde natriumcarbonaten, op het oppervlak liggen. Het waterhoudende materiaal wordt vooral in de omgeving van kraters en bergen aangetroffen.
Omdat dergelijke carbonaten bij blootstelling aan het luchtledige en de straling van de zon geleidelijk hun water verliezen, kunnen de betreffende afzettingen niet erg oud zijn: hooguit enkele miljoenen jaren. Ook dat is een teken van recente activiteit – naar geologische maatstaven dan.
Het feit dat de carbonaten vooral in de buurt van kraters te vinden zijn, kan erop wijzen dat ze een bijproduct van de kratervorming. Daarbij kunnen eveneens aardverschuivingen opgetreden zijn. Maar het is ook denkbaar dat de korst ter plaatse is gesmolten en zich tijdelijke poelen van zout water hebben gevormd.
Een andere intrigerende mogelijkheid is dat zich diep onder het Ceres-oppervlak plaatselijk nog restanten van een ‘pekel-oceaan’ bevinden. Op plaatsen waar de korst door inslagen is verzwakt, zou dit zoute water zich via kleine scheurtjes een weg naar het oppervlak kunnen banen. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Recente veranderingen ontdekt op het oppervlak van dwergplaneet Ceres
Foto van de inslagkrater Juling op Ceres, gebaseerd op gegevens van de Dawn-satelliet. De noordwand van deze krater, die vrijwel permanent in de schaduw ligt, is bedekt met ijs. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA/ASI/INAF)
Bij waarnemingen van Ceres zijn sporen van recente veranderingen op het oppervlak van deze dwergplaneet ontdekt. Dat bewijst dat dit nog geen duizend kilometer grote hemellichaam, dat deel uitmaakt van de planetoïdengordel tussen de planeten Mars en en Jupiter, actiever is dan gedacht (Science Advances, 14 maart).
De waarnemingen zijn gedaan met behulp van een spectrometer aan boord van de ruimtesonde Dawn, die sinds maart 2015 om Ceres cirkelt. In een eerder stadium had Dawn op een tiental plekken op de dwergplaneet al bevroren water ontdekt. Bij het nieuwe onderzoek is aangetoond dat de hoeveelheid ijs op de noordwand van de 20 kilometer grote inslagkrater Juling varieert. Tussen april en oktober 2016 blijkt de gletsjer ter plaatse flink in omvang te zijn toegenomen.
Vermoedelijk is er sprake van een seizoenseffect. Doordat de afstand tussen Ceres en de zon in de genoemde periode afnam, versnelde de sublimatie (‘verdamping’) van het ijs in en op de kraterbodem sneller, waardoor er meer waterdamp vrijkwam. Een deel van deze damp hechtte zich vervolgens aan de koude, beschaduwde noordwand van de krater. Mogelijk zijn door de opwarming ook aardverschuivingen ontstaan, waardoor verse ondergrondse ijslagen bloot kwamen te liggen.
Bij een tweede onderzoek is vastgesteld dat her en der op Ceres, zogeheten gehydrateerde natriumcarbonaten, op het oppervlak liggen. Het waterhoudende materiaal wordt vooral in de omgeving van kraters en bergen aangetroffen.
Omdat dergelijke carbonaten bij blootstelling aan het luchtledige en de straling van de zon geleidelijk hun water verliezen, kunnen de betreffende afzettingen niet erg oud zijn: hooguit enkele miljoenen jaren. Ook dat is een teken van recente activiteit – naar geologische maatstaven dan.
Het feit dat de carbonaten vooral in de buurt van kraters te vinden zijn, kan erop wijzen dat ze een bijproduct van de kratervorming. Daarbij kunnen eveneens aardverschuivingen opgetreden zijn. Maar het is ook denkbaar dat de korst ter plaatse is gesmolten en zich tijdelijke poelen van zout water hebben gevormd.
Een andere intrigerende mogelijkheid is dat zich diep onder het Ceres-oppervlak plaatselijk nog restanten van een ‘pekel-oceaan’ bevinden. Op plaatsen waar de korst door inslagen is verzwakt, zou dit zoute water zich via kleine scheurtjes een weg naar het oppervlak kunnen banen. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
31-05-2018
Dawn wordt in extreem lage baan rond dwergplaneet Ceres gebracht
Het oppervlak van de dwergplaneet Ceres, op 16 mei 2018 gefotografeerd door ruimtesonde Dawn vanaf 440 kilometer hoogte. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De Amerikaanse ruimtesonde Dawn, die al drie jaar in een baan rond de dwergplaneet Ceres draait, wordt de komende dagen in een extreem lage omloopbaan gebracht, op minder dan 50 kilometer boven het oppervlak van de grote planetoïde. Vanaf die geringe hoogte zullen nog gedetailleerdere foto's gemaakt kunnen worden, en zijn andere meetinstrumenten aan boord beter in staat om precisiemetingen te verrichten aan de samenstelling van het oppervlak.
Dawn werd in 2007 gelanceerd en heeft eerder onderzoek verricht aan Vesta, de op een na grootste planetoïde. Ceres is vooral interessant omdat het hemellichaam onverwacht veel lichte materialen bevat (onder andere veel waterijs), wat doet vermoeden dat hij in de buitendelen van het zonnestelsel is ontstaan en pas in een later stadium in de planetoïdengordel terecht is gekomen.
Begin juni moet Dawn in de nieuwe, lage omloopbaan zijn aangekomen, tien maal dichter bij het Ceresoppervlak dan ooit. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Dawn wordt in extreem lage baan rond dwergplaneet Ceres gebracht
Het oppervlak van de dwergplaneet Ceres, op 16 mei 2018 gefotografeerd door ruimtesonde Dawn vanaf 440 kilometer hoogte. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De Amerikaanse ruimtesonde Dawn, die al drie jaar in een baan rond de dwergplaneet Ceres draait, wordt de komende dagen in een extreem lage omloopbaan gebracht, op minder dan 50 kilometer boven het oppervlak van de grote planetoïde. Vanaf die geringe hoogte zullen nog gedetailleerdere foto's gemaakt kunnen worden, en zijn andere meetinstrumenten aan boord beter in staat om precisiemetingen te verrichten aan de samenstelling van het oppervlak.
Dawn werd in 2007 gelanceerd en heeft eerder onderzoek verricht aan Vesta, de op een na grootste planetoïde. Ceres is vooral interessant omdat het hemellichaam onverwacht veel lichte materialen bevat (onder andere veel waterijs), wat doet vermoeden dat hij in de buitendelen van het zonnestelsel is ontstaan en pas in een later stadium in de planetoïdengordel terecht is gekomen.
Begin juni moet Dawn in de nieuwe, lage omloopbaan zijn aangekomen, tien maal dichter bij het Ceresoppervlak dan ooit. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Ben benieuwd naar de metingen! Die foto’s zijn voor de liefhebbers vast heel boeiend, maar als leek heb ik ondertussen al errug veel grijze puisten en kraters gezien om het nog heel spannend te vinden. 
-nee-
begrijpelijk 
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
13-06-2018
Er ligt misschien meer organisch materiaal op Ceres dan gedacht
De verdeling van organisch materiaal rond de inslagkrater Ernutet op Ceres. (NASA/Rendering/Hannah Kaplan)
Een nieuwe analyse van data van NASA-ruimtesonde Dawn wijst erop dat er op dwergplaneet Ceres verrassend hoge concentraties organisch materiaal bestaan.
Dat er op Ceres organische verbindingen te vinden zijn was al bekend. Alleen is nog onduidelijk om welke verbindingen het precies gaat. En dat maakt nogal uit voor de interpretatie van de meetresultaten van Dawn.
De aanwezigheid van organisch materiaal wordt afgeleid uit gegevens van de spectrometer voor zichtbaar en infraroodlicht die Dawn bij zich heeft. Uit deze gegevens kan worden afgeleid op welke specifieke golflengten het Ceres-oppervlak zonlicht weerkaatst dan wel absorbeert.
Om een schatting te kunnen maken van de hoeveelheden van dat materiaal werden de Dawn-gegevens vergeleken met reflectiespectra van organisch materiaal dat op aarde is gevormd. Op basis van die standaard kwamen de onderzoekers tot de conclusie dat hooguit 10 procent van de spectrale signatuur die zij op Ceres hadden waargenomen voor rekening kan komen van organisch materiaal.
Bij nieuw onderzoek door wetenschappers van Brown University is een ander vergelijkingsmateriaal gebruikt: meteorieten. Die bevatten ook organisch materiaal, maar dan in iets andere verhoudingen dan het organische materiaal dat op aarde wordt aangetroffen.
Uit de nieuwe, wellicht realistischere vergelijking trekken de onderzoekers de conclusie dat misschien wel 50 procent van het spectrale signaal van Ceres voor rekening komt van organische verbindingen.
Het ligt voor de hand om aan te nemen dat dit materiaal grotendeels afkomstig is van inslaande kometen en planetoïden. Dat zijn immers ook de bron van meteorieten. Het is echter nog maar de vraag of zij zoveel organisch materiaal op Ceres kunnen hebben afgeleverd.
Een andere mogelijkheid is dat het materiaal op Ceres zelf is gevormd. Maar dat verklaart dan weer niet waarom het alleen heel lokaal is aangetroffen. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Er ligt misschien meer organisch materiaal op Ceres dan gedacht
De verdeling van organisch materiaal rond de inslagkrater Ernutet op Ceres. (NASA/Rendering/Hannah Kaplan)
Een nieuwe analyse van data van NASA-ruimtesonde Dawn wijst erop dat er op dwergplaneet Ceres verrassend hoge concentraties organisch materiaal bestaan.
Dat er op Ceres organische verbindingen te vinden zijn was al bekend. Alleen is nog onduidelijk om welke verbindingen het precies gaat. En dat maakt nogal uit voor de interpretatie van de meetresultaten van Dawn.
De aanwezigheid van organisch materiaal wordt afgeleid uit gegevens van de spectrometer voor zichtbaar en infraroodlicht die Dawn bij zich heeft. Uit deze gegevens kan worden afgeleid op welke specifieke golflengten het Ceres-oppervlak zonlicht weerkaatst dan wel absorbeert.
Om een schatting te kunnen maken van de hoeveelheden van dat materiaal werden de Dawn-gegevens vergeleken met reflectiespectra van organisch materiaal dat op aarde is gevormd. Op basis van die standaard kwamen de onderzoekers tot de conclusie dat hooguit 10 procent van de spectrale signatuur die zij op Ceres hadden waargenomen voor rekening kan komen van organisch materiaal.
Bij nieuw onderzoek door wetenschappers van Brown University is een ander vergelijkingsmateriaal gebruikt: meteorieten. Die bevatten ook organisch materiaal, maar dan in iets andere verhoudingen dan het organische materiaal dat op aarde wordt aangetroffen.
Uit de nieuwe, wellicht realistischere vergelijking trekken de onderzoekers de conclusie dat misschien wel 50 procent van het spectrale signaal van Ceres voor rekening komt van organische verbindingen.
Het ligt voor de hand om aan te nemen dat dit materiaal grotendeels afkomstig is van inslaande kometen en planetoïden. Dat zijn immers ook de bron van meteorieten. Het is echter nog maar de vraag of zij zoveel organisch materiaal op Ceres kunnen hebben afgeleverd.
Een andere mogelijkheid is dat het materiaal op Ceres zelf is gevormd. Maar dat verklaart dan weer niet waarom het alleen heel lokaal is aangetroffen. (EE)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
02-07-2018
Dawn maakt scherpste Ceres-foto's ooit
Opname van een berg aan de westzijde van de krater Occator op de dwergplaneet Ceres, gemaakt door ruimtesonde Dawn vanaf 34 kilometer hoogte. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De Amerikaanse ruimtesonde Dawn draait al een paar jaar in een baan rond de 950 kilometer grote dwergplaneet Ceres, maar pas sinds 6 juni is de baanhoogte teruggebracht tot slechts 34 kilometer. Vanuit die extreem lage omloopbaan - tien maal zo laag als voorheen - heeft Dawn spectaculair gedetailleerde foto's gemaakt van het oppervlak van het grootste hemellichaam in de planetoïdengordel tussen de banen van Mars en Jupiter.
De nieuwste opnamen die door NASA zijn vrijgegeven tonen details van slechts 5 meter groot in en rond de 90 kilometer grote inslagkrater Occator. Die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van relatief hoog gelegen, verrassend heldere en scherp begrensde witte gebieden, waarvan inmiddels is vast komen te staan dat het gaat om afzettingen van natriumcarbonaat - vermoedelijk materiaal dat achterbleef na het verdampen van oppervlakte-ijs.
Aan de rand van Occator zijn ook 'aardverschuivingen' in beeld gebracht. De nieuwe foto's kunnen planeetonderzoekers helpen om de geologische eigenschappen en geschiedenis van Ceres te achterhalen. De dwergplaneet bevat verrassend veel bevroren water, wat doet vermoeden dat hij in de buitendelen van het zonnestelsel is ontstaan. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Dawn maakt scherpste Ceres-foto's ooit
Opname van een berg aan de westzijde van de krater Occator op de dwergplaneet Ceres, gemaakt door ruimtesonde Dawn vanaf 34 kilometer hoogte. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De Amerikaanse ruimtesonde Dawn draait al een paar jaar in een baan rond de 950 kilometer grote dwergplaneet Ceres, maar pas sinds 6 juni is de baanhoogte teruggebracht tot slechts 34 kilometer. Vanuit die extreem lage omloopbaan - tien maal zo laag als voorheen - heeft Dawn spectaculair gedetailleerde foto's gemaakt van het oppervlak van het grootste hemellichaam in de planetoïdengordel tussen de banen van Mars en Jupiter.
De nieuwste opnamen die door NASA zijn vrijgegeven tonen details van slechts 5 meter groot in en rond de 90 kilometer grote inslagkrater Occator. Die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van relatief hoog gelegen, verrassend heldere en scherp begrensde witte gebieden, waarvan inmiddels is vast komen te staan dat het gaat om afzettingen van natriumcarbonaat - vermoedelijk materiaal dat achterbleef na het verdampen van oppervlakte-ijs.
Aan de rand van Occator zijn ook 'aardverschuivingen' in beeld gebracht. De nieuwe foto's kunnen planeetonderzoekers helpen om de geologische eigenschappen en geschiedenis van Ceres te achterhalen. De dwergplaneet bevat verrassend veel bevroren water, wat doet vermoeden dat hij in de buitendelen van het zonnestelsel is ontstaan. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
quote:Op donderdag 5 juli 2018 09:31 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
02-07-2018
Dawn maakt scherpste Ceres-foto's ooit
[ afbeelding ]
Opname van een berg aan de westzijde van de krater Occator op de dwergplaneet Ceres, gemaakt door ruimtesonde Dawn vanaf 34 kilometer hoogte. (NASA/JPL-Caltech/UCLA/MPS/DLR/IDA)
De Amerikaanse ruimtesonde Dawn draait al een paar jaar in een baan rond de 950 kilometer grote dwergplaneet Ceres, maar pas sinds 6 juni is de baanhoogte teruggebracht tot slechts 34 kilometer. Vanuit die extreem lage omloopbaan - tien maal zo laag als voorheen - heeft Dawn spectaculair gedetailleerde foto's gemaakt van het oppervlak van het grootste hemellichaam in de planetoïdengordel tussen de banen van Mars en Jupiter.
De nieuwste opnamen die door NASA zijn vrijgegeven tonen details van slechts 5 meter groot in en rond de 90 kilometer grote inslagkrater Occator. Die wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van relatief hoog gelegen, verrassend heldere en scherp begrensde witte gebieden, waarvan inmiddels is vast komen te staan dat het gaat om afzettingen van natriumcarbonaat - vermoedelijk materiaal dat achterbleef na het verdampen van oppervlakte-ijs.
Aan de rand van Occator zijn ook 'aardverschuivingen' in beeld gebracht. De nieuwe foto's kunnen planeetonderzoekers helpen om de geologische eigenschappen en geschiedenis van Ceres te achterhalen. De dwergplaneet bevat verrassend veel bevroren water, wat doet vermoeden dat hij in de buitendelen van het zonnestelsel is ontstaan. (GS)
(allesoversterrenkunde)
Dawn mission Images
<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
quote:
Silence breaks apart, Brightness comes to life
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
twitter:NASA_Dawn twitterde op vrijdag 07-09-2018 om 19:36:27 After over 4 billion miles, I'm nearing the end of my journey. Join my team LIVE in Mission Control for an in-depth science chat at 11am PT (2pm ET, 1800 UTC). Tag questions #askNASA https://t.co/QsQ8T4z7D0 https://t.co/F3LCKtN29E reageer retweet
After over 4 billion miles, I'm nearing the end of my journey. Join my team LIVE in Mission Control for an in-depth science chat at 11am PT (2pm ET, 1800 UTC). Tag questions https://www.youtube.com/nasajpl/livetwitter:NASA_Dawn twitterde op vrijdag 07-09-2018 om 20:00:47 Live now! https://t.co/avl0Vmxuw2 https://t.co/Vn1lGh5lNM reageer retweet
DeLuna vindt me dik ;(
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
Op zondag 22 juni 2014 12:30 schreef 3rdRock het volgende:
pas als jullie gaan trouwen. nu ben je gewoon die Oom Rubber die met onze mama leuke dingen doet :)
thanksquote:twitter:NASA_Dawn twitterde op vrijdag 07-09-2018 om 19:36:27 After over 4 billion miles, I'm nearing the end of my journey. Join my team LIVE in Mission Control for an in-depth science chat at 11am PT (2pm ET, 1800 UTC). Tag questions #askNASA https://t.co/QsQ8T4z7D0 https://t.co/F3LCKtN29E reageer retweethttps://www.youtube.com/nasajpl/livetwitter:NASA_Dawn twitterde op vrijdag 07-09-2018 om 20:00:47 Live now! https://t.co/avl0Vmxuw2 https://t.co/Vn1lGh5lNM reageer retweet
Silence breaks apart, Brightness comes to life
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
Stream of sounds Wash away the darkness from my soul
|
|
