(Aanstaande) Docenten Topic Deel XXXVII

Ja ik ga overleggen maar Nederlands is op vrijdag. Ik doe dus deeltijd Engels op de donderdag. Frans of Duits is geen optie... Gek genoeg ben ik enorm slecht in het aanleren van een vreemde taal... Gezondheidszorg en Welzijn of Omgangskunde zouden ook nog een optie kunnen zijn, of Aardrijkskunde of Biologie. Alle andere vakken trekken mij echt niet. Een pre-Masters zou ook een optie zijn maar daar heb je 120 studiepunten voor nodig en die heb ik nog niet. Maar goed, donderdag dus overleg met mentor.

Bij de HAN is het zo dat als je naar een andere discipline gaat je ook didactiek erbij moet doen. Bv bij Engels en economie.

quote:

Op zaterdag 29 november 2014 14:20 schreef Ser_Ciappelletto het volgende:

[..]

Dat is wel een beetje het nadeel van de brede middelbare schoolopleidingen. Iemand die uitblinkt in één vak kan door problemen met andere vakken nog op een lager niveau zitten. Goed voor haar dat ze het alsnog zo ver geschopt heeft.

Dit is niet zozeer een geval van uitblinken in één vak of verkeerd ingeschaald zijn, maar vooral keihard werken, doorzetten, blijven ontwikkelen en in jezelf geloven.

Je hebt van die klassen die altijd een soort spiegeling geven van jou. Dat is met lesgeven sowieso wel, maar sommige klassen hebben dat extra. Ik blijf het een fascinerend gebeuren vinden.
Ik heb nu een derde klas, echt een beetje rare combinatie van leerlingen. Als ik me goed en positief en relaxed voel, gaan de lessen prima. Voel ik me wat gespannen, humeurig dan is het meteen ook een moeilijke les waar ik aan moet trekken en duwen en het allemaal stroef voelt.

Terwijl het andersom ook voorkomt: dat je je niet zo goed voelt, maar dat een klas je 'optilt' en je na de les weer helemaal blij bent.

quote:

Op woensdag 3 december 2014 09:43 schreef Franny_G het volgende:
Je hebt van die klassen die altijd een soort spiegeling geven van jou. Dat is met lesgeven sowieso wel, maar sommige klassen hebben dat extra. Ik blijf het een fascinerend gebeuren vinden.
Ik heb nu een derde klas, echt een beetje rare combinatie van leerlingen. Als ik me goed en positief en relaxed voel, gaan de lessen prima. Voel ik me wat gespannen, humeurig dan is het meteen ook een moeilijke les waar ik aan moet trekken en duwen en het allemaal stroef voelt.

Terwijl het andersom ook voorkomt: dat je je niet zo goed voelt, maar dat een klas je 'optilt' en je na de les weer helemaal blij bent.

Heel herkenbaar inderdaad!, hoewel ik er nooit op deze manier over na heb gedacht. Ik heb ook zo'n groep, in 3K.

Ik zie lesgeven ook altijd als een spiegel. Heb ik goeie zin, merk je ook dat de leerlingen er meer zin in hebben. Kom ik binnen met een ochtendhumeur en knal ik de deur dusdanig hard dicht dat de klok 5 lokalen verder van de muur af valt, dan wordt het geen leuke les en hebben de leerlingen ook geen zin. Wisselwerking! En heel interessant als je je daar bewust van bent.

Weet je waar je dat ook heel goed bij ziet? Bij mentorklassen. Ik heb in de afgelopen 14 jaar heel veel klassen voor mijn neus gehad en het viel mij op dat klassen vaak een afspiegeling zijn van hun mentor. Een belegen mentor waar weinig pit meer in zat had meestal een klas waar weinig actie in zat. Een gezellige mentor had ook vaak een gezellige sfeer in de klas. Klassen waar de mentor heel streng was, hadden vaak stiekeme acties. Een lakse mentor had meestal ook een klas die het niet zo nauw nam met inleverdata (die mentor zag je dan ook vaak zeuren dat zijn klas nooit briefjes van een ouderavond op tijd inleverde...).

En op de een of andere manier is de sfeer in de 8 mentorklassen die ik in de loop der jaren heb gehad ook altijd hetzelfde geweest. Wat voor groep leerlingen het ook was, er was altijd een positieve, gezellige sfeer, waar iedereen zichzelf kon zijn, maar waar ook steeds hard gewerkt werd als 't moest. Precies zoals ik het graag heb. Kwestie van energie pompen in je klasje en er iets van willen maken.

Deze week staat er een vernietigend opiniestuk in Vrij Nederland over de lerarenopleiding: De lerarenopleiding rammelt aan alle kanten.

_{Goed stuk, hoor, alleen erger ik me er vreselijk aan dat veel mensen nauwelijks een benul ervan lijken te hebben hoeveel uitstekend pedagogisch onderzoek er is.}

quote:

Op woensdag 3 december 2014 19:30 schreef Baba-O-Riley het volgende:
Ik zie lesgeven ook altijd als een spiegel. Heb ik goeie zin, merk je ook dat de leerlingen er meer zin in hebben. Kom ik binnen met een ochtendhumeur en knal ik de deur dusdanig hard dicht dat de klok 5 lokalen verder van de muur af valt, dan wordt het geen leuke les en hebben de leerlingen ook geen zin. Wisselwerking! En heel interessant als je je daar bewust van bent.

Weet je waar je dat ook heel goed bij ziet? Bij mentorklassen. Ik heb in de afgelopen 14 jaar heel veel klassen voor mijn neus gehad en het viel mij op dat klassen vaak een afspiegeling zijn van hun mentor. Een belegen mentor waar weinig pit meer in zat had meestal een klas waar weinig actie in zat. Een gezellige mentor had ook vaak een gezellige sfeer in de klas. Klassen waar de mentor heel streng was, hadden vaak stiekeme acties. Een lakse mentor had meestal ook een klas die het niet zo nauw nam met inleverdata (die mentor zag je dan ook vaak zeuren dat zijn klas nooit briefjes van een ouderavond op tijd inleverde...).

En op de een of andere manier is de sfeer in de 8 mentorklassen die ik in de loop der jaren heb gehad ook altijd hetzelfde geweest. Wat voor groep leerlingen het ook was, er was altijd een positieve, gezellige sfeer, waar iedereen zichzelf kon zijn, maar waar ook steeds hard gewerkt werd als 't moest. Precies zoals ik het graag heb. Kwestie van energie pompen in je klasje en er iets van willen maken.

Ik heb ook wel geleerd om dat enigszins te relativeren. Soms geef ik bijvoorbeeld twee keer achter elkaar exact dezelfde workshop en dan merk ik dat sommige groepen gewoon leuker zijn en beter meewerken dan andere groepen. Het valt niet geheel uit te sluiten dat het bijvoorbeeld ligt aan het feit dat ik een workshop een tweede keer geef, maar ik probeer er altijd op voorbereid te zijn dat één ding niet steevast werkt bij verschillende groepen. En het is ook ongelooflijk hoe groot de invloed is van het tijdstip waarop je lesgeeft. Mijn ochtendcolleges zijn heel anders dan mijn late colleges. (Ook hiervoor geldt dat niet geheel valt uit te sluiten dat ik anders presteer op verschillende momenten van de dag, maar toch.)

Dinsdag ging mijn nietmachine kapot tijdens een les (ding sprong uit elkaar dus het ging niet onopgemerkt voorbij). 'Mevrouw, zal ik even een nieuwe voor u halen bij de conciërge?'. Dus ik bedanken voor het aanbod en uitleggen dat dat niet zo werkt, maar dat ik van het weekend wel een nieuwe zou kopen.

Staat er vanochtend ineens een jochie uit de klas waarbij dat gebeurde met een pakje voor m'n neus: 'Juf, ik heb een cadeautje voor u!'. Zat er een nieuwe nietmachine in!

^{En dat is zo gaaf aan vmbo basis; als je ze eenmaal hebt, dan heb je ze ook echt.}

Hahahaha, geweldig

quote:

Op woensdag 3 december 2014 19:32 schreef Claudia_x het volgende:
Deze week staat er een vernietigend opiniestuk in Vrij Nederland over de lerarenopleiding: De lerarenopleiding rammelt aan alle kanten.

_{Goed stuk, hoor, alleen erger ik me er vreselijk aan dat veel mensen nauwelijks een benul ervan lijken te hebben hoeveel uitstekend pedagogisch onderzoek er is.}

Ja, daar ben ik ook heel benieuwd naar. Ik begon aan de lerarenopleiding toen ik 25 jaar in het onderwijs zat, en naast de Pedagogische Academie een opleiding voor Speciaal Onderwijs en de opleiding voor Remedial Teacher had afgerond, naast van die verplichte cursussen als Schoolwerkplan maken, Speerpunt lezen, Speerpunt rekenen, Basiscomputervaardigheden voor onderwijzers en nog wat grut. En met al die bagage kwam ik voor het eerst met Competentiegericht leren in aanraking, en raakte ik tamelijk gefrustreerd van verplichte onzincolleges die je op ongemakkelijk zittende klapstoeltjes moest aanhoren. Lekker veel pittige wiskunde om mijn eigen niveau te verhogen, dat was leuk, de rest....
Ik ga de Vrij nederland deze week maak kopen.

quote:

Op donderdag 4 december 2014 19:59 schreef TheSilentEnigma het volgende:
Dinsdag ging mijn nietmachine kapot tijdens een les (ding sprong uit elkaar dus het ging niet onopgemerkt voorbij). 'Mevrouw, zal ik even een nieuwe voor u halen bij de conciërge?'. Dus ik bedanken voor het aanbod en uitleggen dat dat niet zo werkt, maar dat ik van het weekend wel een nieuwe zou kopen.

Staat er vanochtend ineens een jochie uit de klas waarbij dat gebeurde met een pakje voor m'n neus: 'Juf, ik heb een cadeautje voor u!'. Zat er een nieuwe nietmachine in!

^{En dat is zo gaaf aan vmbo basis; als je ze eenmaal hebt, dan heb je ze ook echt.}

Wat schattig en lief.

quote:

Op woensdag 3 december 2014 19:37 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ik heb ook wel geleerd om dat enigszins te relativeren. Soms geef ik bijvoorbeeld twee keer achter elkaar exact dezelfde workshop en dan merk ik dat sommige groepen gewoon leuker zijn en beter meewerken dan andere groepen. Het valt niet geheel uit te sluiten dat het bijvoorbeeld ligt aan het feit dat ik een workshop een tweede keer geef, maar ik probeer er altijd op voorbereid te zijn dat één ding niet steevast werkt bij verschillende groepen. En het is ook ongelooflijk hoe groot de invloed is van het tijdstip waarop je lesgeeft. Mijn ochtendcolleges zijn heel anders dan mijn late colleges. (Ook hiervoor geldt dat niet geheel valt uit te sluiten dat ik anders presteer op verschillende momenten van de dag, maar toch.)

Dat klopt, maar als je die groepen vaker hebt, dan leer je dus je didactiek ook op die groepen af te stemmen en zul je ook niet exact hetzelfde doen. Tenminste, bij die ene klas die ik nu heb die zo'n specifieke dynamiek heeft, pak ik de lessen ook echt anders aan dan in de andere derde klas die ik heb. Het is ook een dooddoener in het onderwijs dat leraren tijdens vergaderingen het altijd hebben over die 'moeilijke' klas versus die 'leuke' klas, zonder dat ze dan nadenken en reflecteren over het waarom en hun eigen aanpak daarin. Het is in ieder geval niet iets om in te berusten, vind ik. Ik wil graag weten hoe het komt als een bepaalde klas niet lekker werkt. Je vinger er op krijgen en het om weten te buigen. Dat is nu ook net de uitdaging van het voor groepen staan, op een structurele basis.

quote:

Op donderdag 4 december 2014 21:25 schreef la_perle_rouge het volgende:

Ik ga de Vrij nederland deze week maak kopen.

Of even via Blendle lezen!

quote:

Op donderdag 4 december 2014 21:36 schreef Franny_G het volgende:
Het is in ieder geval niet iets om in te berusten, vind ik. Ik wil graag weten hoe het komt als een bepaalde klas niet lekker werkt. Je vinger er op krijgen en het om weten te buigen. Dat is nu ook net de uitdaging van het voor groepen staan, op een structurele basis.

Mee eens. Maar het kan ook goed zijn om je niet alles persoonlijk aan te trekken. Soms is een groep nu eenmaal minder enthousiast of is een tijdstip rot.

Het is jammer dat ik meestal niet zoveel tijd met een groep heb, want dat geeft minder gelegenheid om te ontdekken wat bij die groep dan wel werkt. Ik merk dat benoemen vaak al lucht in de situatie brengt, bijvoorbeeld door een grapje te maken over het vele gegaap. Ik heb afgelopen woensdag tegen een groepje studenten (ze werken bij dat vak samen in kleine groepen aan een opdracht) gezegd dat ze er bedremmeld uitzagen. Dat werkte wel goed, want er ontstond reuring doordat ze niet wisten wat 'bedremmeld' betekende en we konden het er even over hebben waarom ze er ongeïnspireerd bijzaten.

quote:

Op donderdag 4 december 2014 21:36 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Dat klopt, maar als je die groepen vaker hebt, dan leer je dus je didactiek ook op die groepen af te stemmen en zul je ook niet exact hetzelfde doen. Tenminste, bij die ene klas die ik nu heb die zo'n specifieke dynamiek heeft, pak ik de lessen ook echt anders aan dan in de andere derde klas die ik heb. Het is ook een dooddoener in het onderwijs dat leraren tijdens vergaderingen het altijd hebben over die 'moeilijke' klas versus die 'leuke' klas, zonder dat ze dan nadenken en reflecteren over het waarom en hun eigen aanpak daarin. Het is in ieder geval niet iets om in te berusten, vind ik. Ik wil graag weten hoe het komt als een bepaalde klas niet lekker werkt. Je vinger er op krijgen en het om weten te buigen. Dat is nu ook net de uitdaging van het voor groepen staan, op een structurele basis.

Ik heb in principe maar 7 lessen met een klas; dat is meestal te weinig om iets om te buigen. Vaak zijn het maar een paar studenten die echt 'lastig' zijn, maar ik ben nog niet zo ervaren dat ik die er altijd meteen in les 1 of 2 uitpik, dus soms heb ik pas in week 3 of 4 door hoe het zit, en dan heb je dus nog maar heel weinig tijd. Maar ik heb ook weleens een groep gehad waar ik het behoorlijk zwaar mee had, en een jaar later kreeg ik ze weer (nou ja, degenen die het eerste jaar door waren gekomen, maar net wel een paar 'lastpakken'). Dat ik toen hun namen nog wist, maakte behoorlijk veel indruk. Bovendien ging dat tweede vak onder andere over conflicthantering, en omdat ik ze al een beetje kende, kon ik erg inspelen op hun verschillen in karakter. Ontzettend leuke lessen mee gehad.

quote:

Op vrijdag 5 december 2014 09:17 schreef Bleie het volgende:

Maar ik heb ook weleens een groep gehad waar ik het behoorlijk zwaar mee had, en een jaar later kreeg ik ze weer (nou ja, degenen die het eerste jaar door waren gekomen, maar net wel een paar 'lastpakken').

Ja, jij hebt lastpakken? Wat doen die dan zoal?

Als ik met de metro naar huis rijd, kom ik veel middelbare scholieren tegen. Die zijn vaak ongelooflijk brutaal. Daar goed mee omgaan, vond ik een van de spannendste onderdelen van mijn werk. Ik mis het wel eens een beetje; mijn studenten bestaan vooral uit lieve meisjes. Maar ik merk dat er in het hoger onderwijs meer dan genoeg uitdagingen voor me liggen. Hoe interesseer je studenten? Hoe maak je van hen kritische en creatieve denkers? Hoe kun je hun interesses verdiepen én verbreden?

Gisteren had ik het met mijn lief over één van de laatste colleges die ik heb gegeven. Aan de hand van het Sinterklaasjournaal heb ik mijn studenten uitgelegd wat een meritocratie inhoudt. En we hebben kritiek op de meritocratie besproken vanuit de reproductietheorie van de Franse socioloog Bourdieu. Daar kwamen allerlei actuele kwesties bij aan bod (we hebben het even over Piketty gehad) en wetenschappelijk onderzoek (waaruit blijkt dat het onderwijs een aandeel heeft in het creëren van ongelijkheid). Zo hoort het hoger onderwijs wat mij betreft te zijn en het is zo fijn als dat lukt!

Ik merk dat ik telkens in een halleluja-stemming hier kom posten, maar ik heb ook een halleluja-jaar. Ik vind het zo leuk om onderwijs te geven en de ruimte te krijgen om daar zelf invulling aan te geven. Het contact met de studenten is leuk, ik voel me gewaardeerd en ik heb na elke periode het idee dat ik weer een iets betere docent ben geworden.

quote:

Op vrijdag 5 december 2014 09:31 schreef Claudia_x het volgende:
Ja, jij hebt lastpakken? Wat doen die dan zoal?

Kletsen vooral. Op hun telefoon spelen. Dat soort dingen. Heel af en toe is er een echt brutaal, maar de meesten hebben die leeftijd wel gehad. Wat wel lastig is, is dat ik bijvakken geef, en geen vakken die direct over de hoofdrichting gaan. Ze zien het nut dus niet altijd van mijn lessen, ook al probeer ik dat altijd duidelijk te maken aan ze. En sowieso zijn zeker eerstejaars gewoon niet altijd heel erg gemotiveerd.

quote:

Op vrijdag 5 december 2014 09:31 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ja, jij hebt lastpakken? Wat doen die dan zoal?

Als ik met de metro naar huis rijd, kom ik veel middelbare scholieren tegen. Die zijn vaak ongelooflijk brutaal. Daar goed mee omgaan, vond ik een van de spannendste onderdelen van mijn werk. Ik mis het wel eens een beetje; mijn studenten bestaan vooral uit lieve meisjes. Maar ik merk dat er in het hoger onderwijs meer dan genoeg uitdagingen voor me liggen. Hoe interesseer je studenten? Hoe maak je van hen kritische en creatieve denkers? Hoe kun je hun interesses verdiepen én verbreden?

Gisteren had ik het met mijn lief over één van de laatste colleges die ik heb gegeven. Aan de hand van het Sinterklaasjournaal heb ik mijn studenten uitgelegd wat een meritocratie inhoudt. En we hebben kritiek op de meritocratie besproken vanuit de reproductietheorie van de Franse socioloog Bourdieu. Daar kwamen allerlei actuele kwesties bij aan bod (we hebben het even over Piketty gehad) en wetenschappelijk onderzoek (waaruit blijkt dat het onderwijs een aandeel heeft in het creëren van ongelijkheid). Zo hoort het hoger onderwijs wat mij betreft te zijn en het is zo fijn als dat lukt!

Ik kom even binnenvallen maar BOH ik wil les van jou en ik wil net zo'n baan

Wat leuk!

Ik ben zelf aan het kijken naar mogelijkheden om les te geven aan een Hogeschool, maar ik heb geen educatieve MA gedaan en nogal ehh... 'diverse' opleiding/ervaring, qua branches

Ik lees dus wel weer gezellig mee hier

Sinterklaascadeautje vandaag.
Er is weer een potje met geld gevonden en ik kan tot het einde van het schooljaar blijven.
Ik blijf het vervelend vinden dat er op mijn school alleen kortlopende contracten mogen worden uitgedeeld. Maar goed, weer brood tot juli...

quote:

Op vrijdag 5 december 2014 08:53 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Of even via Blendle lezen!

Ik ben even naar de bieb gegaan, heel ouderwets.

Ik ben bijna van verbazing van mijn stoel gevallen, als dit verhaal waar is, dan is het nóg beroerder geworden op de lerarenopleiding dan het al was.

* Een lerares didactiek die een kwartier te laat komt, dan een kwartier met presentielijsten en PowerPoint vecht, 10 minuten op het toilet zit en dan ipv eindelijk eens college te geven, gaat vertellen over haar overwerkt zijn.

* Als je je werk inlevert en het is niet in de volgorde van de Rubrics, dan heb je een 5, knip en plak je het in exact die volgorde en verander je verder geen woord, dan heb je een 8,5.

* Leraren die veelvuldig zeggen dat leraren hun administratie op orde moeten hebben, en het goede voorbeeld moeten geven, maar hun eigen administratie voor geen meter op orde hebben en -bij wijze van goed voorbeeld- roddelen over collega's.

Is dit allemaal waar? Zijn er echt HBO- en Masteropleidingen die er zo'n zooitje van maken?

quote:

Op zaterdag 6 december 2014 18:36 schreef la_perle_rouge het volgende:

[..]

Ik ben even naar de bieb gegaan, heel ouderwets.

Ik ben bijna van verbazing van mijn stoel gevallen, als dit verhaal waar is, dan is het nóg beroerder geworden op de lerarenopleiding dan het al was.

* Een lerares didactiek die een kwartier te laat komt, dan een kwartier met presentielijsten en PowerPoint vecht, 10 minuten op het toilet zit en dan ipv eindelijk eens college te geven, gaat vertellen over haar overwerkt zijn.

* Als je je werk inlevert en het is niet in de volgorde van de Rubrics, dan heb je een 5, knip en plak je het in exact die volgorde en verander je verder geen woord, dan heb je een 8,5.

ik had iets vergelijkbaars: ik had een vd dossier uitgewerkt op basis van een thema. je had namelijk een woordlimiet van 1500 woorden. Ik kwam aan 2500 maar ik vond het een mooi onderbouwd verhaal, met richting. Beoordeling: onvoldoende. Alles uit de rubric wat niet letterlijk ter sprake kwam beoordeeld met niveau 1. Daarna nog 3500 woorden wenselijk gezwets erbij geschreven zodat alle punten uit de rubric besproken waren, niks thema, niks goed verhaal, en vooral dagdag woordlimiet: 8,5

quote:

* Leraren die veelvuldig zeggen dat leraren hun administratie op orde moeten hebben, en het goede voorbeeld moeten geven, maar hun eigen administratie voor geen meter op orde hebben en -bij wijze van goed voorbeeld- roddelen over collega's.

Is dit allemaal waar? Zijn er echt HBO- en Masteropleidingen die er zo'n zooitje van maken?

quote:

Op zaterdag 6 december 2014 18:36 schreef la_perle_rouge het volgende:

[..]

Ik ben even naar de bieb gegaan, heel ouderwets.

Ik ben bijna van verbazing van mijn stoel gevallen, als dit verhaal waar is, dan is het nóg beroerder geworden op de lerarenopleiding dan het al was.

* Een lerares didactiek die een kwartier te laat komt, dan een kwartier met presentielijsten en PowerPoint vecht, 10 minuten op het toilet zit en dan ipv eindelijk eens college te geven, gaat vertellen over haar overwerkt zijn.

* Als je je werk inlevert en het is niet in de volgorde van de Rubrics, dan heb je een 5, knip en plak je het in exact die volgorde en verander je verder geen woord, dan heb je een 8,5.

* Leraren die veelvuldig zeggen dat leraren hun administratie op orde moeten hebben, en het goede voorbeeld moeten geven, maar hun eigen administratie voor geen meter op orde hebben en -bij wijze van goed voorbeeld- roddelen over collega's.

Is dit allemaal waar? Zijn er echt HBO- en Masteropleidingen die er zo'n zooitje van maken?

Ik herken het allemaal. Beoordelingen véél te laat retour, docenten die powerpoints staan op te lezen, rigide interpretaties van rubrics/beoordelingsmodellen. Zes praktijkvoorbeelden moeten geven, er acht doen, en dan puntenaftrek krijgen wegens niet houden aan de opdracht.

Voorbeeld uit eigen praktijk: een wiskunde-opgave moeten maken over een bestaande situatie, bij de uitwerking een antwoord krijgen dat een factor 10 afwijkt van de werkelijkheid, uitzoeken hoe dat kan, een typo in de opgave ontdekken (?), de uitwerking opnieuw maken onder de uitdrukkelijke vermelding van de aanpassing van de typo en vervolgens de beoordeling '3' krijgen.

quote:

Op zaterdag 6 december 2014 18:40 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

ik had iets vergelijkbaars: ik had een vd dossier uitgewerkt op basis van een thema. je had namelijk een woordlimiet van 1500 woorden. Ik kwam aan 2500 maar ik vond het een mooi onderbouwd verhaal, met richting. Beoordeling: onvoldoende. Alles uit de rubric wat niet letterlijk ter sprake kwam beoordeeld met niveau 1. Daarna nog 3500 woorden wenselijk gezwets erbij geschreven zodat alle punten uit de rubric besproken waren, niks thema, niks goed verhaal, en vooral dagdag woordlimiet: 8,5



[..]

quote:

Op zaterdag 6 december 2014 18:42 schreef Janneke141 het volgende:

[..]

Ik herken het allemaal. Beoordelingen véél te laat retour, docenten die powerpoints staan op te lezen, rigide interpretaties van rubrics/beoordelingsmodellen. Zes praktijkvoorbeelden moeten geven, er acht doen, en dan puntenaftrek krijgen wegens niet houden aan de opdracht.

Voorbeeld uit eigen praktijk: een wiskunde-opgave moeten maken over een bestaande situatie, bij de uitwerking een antwoord krijgen dat een factor 10 afwijkt van de werkelijkheid, uitzoeken hoe dat kan, een typo in de opgave ontdekken (?), de uitwerking opnieuw maken onder de uitdrukkelijke vermelding van de aanpassing van de typo en vervolgens de beoordeling '3' krijgen.

Lieve hemel, en ik dacht dat het een zwaar overdreven verhaal was. Wat willen die opleidingen straks loslaten in het onderwijs? Onkritische robotachtige figuren zonder enige creativiteit en eigen inzicht?