[Reisverslag] Schotland (via Engeland) 2014

Reisverslag Schotland (via Engeland) 2014

Eigenlijk is dit een mini-reisverslag want het beschrijft maar een kleine selectie van wat ik allemaal heb gedaan gedurende een kampeer reis van 8 weken. Totaal heb ik 30 lange (meestal de hele dag) wandelingen gemaakt en 60 Munro's (bergen >3000ft/914m) beklommen. In dit verslag dus alleen wat highlights.

De meeste tijd heb ik rondgereisd met de auto en gekampeerd op campings en vanaf daar dagtochten gemaakt. Maar ik heb ook 2 meerdaagse treks gedaan waarbij ik de auto achterliet en met 5 dagen eten en een klein tentje de wildernis in trok.

Op de volgende locaties heb ik gekampeerd:

• Minsmere (Suffolk, Engeland)
• Bempton (Yorkshire, Engeland)
• Beadnell (Northumberland, Engeland)
• Killin (Perthshire, Schotland)
• Omgeving Loch Ericht (Inverness-shire, Schotland)
• Roy Bridge (Inverness-shire, Schotland)
• Barrisdale (Knoydart, Schotland)
• Torridon (Wester Ross, Schotland)
• Inverarnan (Schotland)



De reis begon in Minsmere (Suffolk). Hier is een subliem RSPB reservaat met roerdompen, otters, bruine kiekendief, boomvalken en nog veel meer moois. Daarom kom ik hier elk jaar in de lente voor een aantal dagen. Dit jaar werd BBC Springwatch ook live uitgezonden vanuit dit reservaat en de eerste (live)uitzending vond plaats op mijn laatste dag in het reservaat.

Toen ik na mijn reis die eerste uitzending terugkeek op de video kon ik een schim van mezelf zien staan in een schuilhut op de achtergrond, waar ik op dat moment aan het genieten was van een waterral + kuikentjes! Helaas geen foto's.

De afgelopen 4 jaar heb ik op weg naar Schotland ook altijd een paar dagen gekampeerd bij Bempton Cliffs in Yorkshire. Op de steile rotsen langs de kust broeden tienduizenden zeevogels en in het voorjaar is het een waar spektakel. Broedcijfers (2008) op Bempton Cliffs: 59.166 zeekoeten, 37.617 Drieteenmeeuwen, 14.927 Alken, 13.908 Jan van Genten, 1.756 Noordse Stormvogels, 954 Papegaaiduikers, 533 Zilvermeeuwen.


Jan-van-Genten verzamelen modder en gras voor hun nesten. Foto gemaakt met pocket camera!

Een andere locatie waar ik elk jaar een aantal dagen kampeer is Beadnell Bay in Northumberland. Er is hier een prachtig strand en veel natuur. Je kunt er ook heerlijk wandelen en genieten van de weidebloemen. Tevens een goede uitvalsbasis voor uitstapjes in de omgeving.


Een wandeltocht naar Dunstanburgh Castle via duinen, weiden vol met bloemen en het prachtige strand van Embleton Bay verveelt me nooit.


Weide vol met boterbloemen bij Dunstanburgh Castle.


Uitstapje naar Lindis Farne is ook standaard. Zie hier een saltmarsh vol met bloeiende 'Sea Pink'.

Nu laat ik de Engelse laaglanden achter me en reis verder naar de Schotse Hooglanden.

Mijn eerste halte in Schotland was Killin. Ik was hier nooit eerder geweest maar het is een perfecte uitvalsbasis voor de heuvels van de zuidelijke hooglanden. Vanuit hier heb ik maar liefst 25 Munro's beklommen. De zuidelijke/ oostelijke hooglanden zijn wat minder ruig en spectaculair dan het noordwesten en dat is ook de reden om juist hier te beginnen. Maar het was een stuk mooier dan ik had verwacht! Eigenlijk zijn al die hoge heuvels mooi. Prachtige tijd gehad hier.


Op mijn verjaardag deed ik een traverse van het Ben Lawers massief, totaal 5 Munro's. Omdat het geen rondje is maar een traverse van A naar B heb ik eerst gelift naar het startpunt. Ik hoefde gelukkig niet lang op een lift te wachten. De traverse was prachtig en het was droog behalve dat er een stormachtige wind stond die me een aantal keer bijna van het pad af blies! Al met al een prachtige verjaardag.


Ik had niet verwacht dat de zwaarste tocht van deze hele reis zou zijn op deze relatief afgeronde grasachtige heuvels, maar het rondje Ben Challum - Creag Mhor - Beinn Heasgarnich was erg zwaar vanwege de steile natte hellingen, de drassigheid, het wisselvallige weer en de grote hoeveelheid op en neer klimmen. Totaal 33km over grotendeels trackloos terrein is ook vrij lang voor een dergelijke tocht. Wel van genoten! Foto genomen op Beinn Heasgarnich.

Nu is het tijd voor de eerste echte trek in de buurt van Loch Ericht. Naar Dalwhinnie gereden en mijn auto geparkeerd bij een restaurant (netjes eerst gevraagd en de vriendelijke dame vond het geen probleem). Vanaf daar met backpack, tentje en eten voor 6 dagen naar de voet van Ben Alder gelopen (ca 18km/ 4 uur) waar ik mijn tentje opzette op een prachtig droog stuk gras bij een snelstromend riviertje dat rechtstreeks uit de bergen kwam, perfect voor drinken en wassen. Vanaf dit basiskamp heb ik vervolgens 3 lange tochten gelopen en 9 Munro's beklommen. Ik heb hier totaal 5 nachten gestaan (inclusief één regenachtige rustdag).


Ben Alder met op de voorgrond mijn tentje. Beter dan dit wordt het niet kwa kamperen :-)


Lange traverse over Carn Dearg - Geal Charn - Aonach Beag - Beinn Eibhinn. Hoewel het de langste tocht was in dit gebied was het ook de makkelijkste. De eerste klim was erg steil en erg heet door de felle zon maar daarna is het een makkelijke ridge. Schitterend zoals de wolken op de berg liggen!


Uitzicht op Aonach Beag en Beinn Eibhinn vanaf Geal Charn

Na het Loch Ericht avontuur ben ik naar Roy Bridge gereden als basis voor totaal 5 tochten met 10 Munro's


The Grey Corries. Dit was een spectaculaire tocht met een heel ander karakter dan de meeste tochten tot nu toe: erg rotsachtig en relatief scherpe kammen. De hoge berg midden-achter die net in de wolken prikt is Ben Nevis, de hoogste berg van UK.


Die puntige berg is Sgurr Choinnich Mor, de laatste van een viertal Munro's die ik beklom op dezelfde Grey Corries tocht.

Na een week en 5 tochten in Roy Bridge was het weer tijd voor een echte trek, dit keer naar Knoydart. Knoydart is een afgelegen plek die alleen te voet of per boot is te bereiken. Ik ben met de auto naar Kinloch Hourn gereden, daar geparkeerd en wederom met rugzak, tentje en voedsel voor een aantal dagen naar Barrisdale gelopen (ca 12km). Die wandeling alleen was het al waard want het is erg mooi. Basiskamp gemaakt in Barrisdale en vanaf daar twee lange tochten gelopen met totaal 3 Munro's.


De prachtige Barrisdale Bay. Op de voorgrond zie je de ruïne van een huis, een stille getuige van de "Clearances" toen in de 1800's mensen werden gedwongen om te vertrekken omdat de landeigenaren hadden besloten dat schapen meer rendement opleverden dan kleine boeren.


Dit is geen echt wild kamperen maar een kampeerveldje (£1 per nacht) bij de bothy. Om esthetische en conserverings- redenen word je gevraagd om dit te gebruiken ipv wild te kamperen. Fair enough. Prachtig droog veldje en ik heb veel toffe lui ontmoet die daar ook kampeerden of die sliepen in de bothy. Knoydart is weliswaar afgelegen maar ook populair omdat het zo mooi is. Wel enorm veel midges!


Avondschemering in Knoydart. Elke avond trotseerde ik de midges om te genieten van de lange avondschemering en de natuur.


Eén van de twee lange tochten die ik heb gemaakt ging naar Ladhar Bheinn. Het begint met een klim naar de steile richel door een ontzettend groene vallei. Eenmaal boven rolde helaas de wolken over de toppen dus geen uitzicht dit keer. Wel een goede reden om nog een keer terug te gaan naar Knoydart om dit prachtige hoefijzer een keer bij heldere lucht te lopen!


De volgende dag had ik meer geluk kwa uitzicht. Hier zie je Loch Hourn en Barrisdale Bay vanaf Luinne Bhein


De tweede Munro van de dag (Meall Buidhe) gaf een spectaculair uitzicht richting de eilanden in het westen. Links van het midden zie je Eigg (met de karakteristieke Sgurr of Eigg), rechts van het midden Rum. Het kleine eilandje net zichtbaar links achter Eigg is Muck, net zichtbaar rechts achter Rum is Canna. Het uitsteeksel voor Rum dat vanaf rechts de foto in komt is een stukje van the Isle of Skye.


Die puntige bergen in de verte zijn de Cuillin Hills of Skye!


Net onder de summit kwam ik deze Alpensneeuwhoen (Ptarmigan) tegen: een vrouwtje dat net deed alsof ze ziek/ gewond was. Dit is een standaard afleidings- manoeuvre die ze doen als ze kuikentjes hebben. Zo proberen ze je bij de kuikentjes weg te lokken. Maar waar zijn de kuikentjes? Ik stond stil op de steile glibberige helling en luisterde goed... Ik hoorde zachte zwakke piepjes....de kuikentjes moeten dus nog heel jong zijn en vlak bij. Plotseling rennen er een paar piepkleine kuikentjes bijna over mijn schoenen! Op dat moment maakt de moeder meteen een draai. In plaats van de zielige gewonde sneeuwhoen uit te hangen rent ze nu pisneidig met veel geflapper mijn kant op. In alle commotie verlies ik mijn evenwicht, glij uit op de glibberige helling en lig hulpeloos op mijn rug terwijl de pisneidige moeder in de aanval gaat! Ik kan het gewoon niet geloven, ik word aangevallen door die kip! (nou ja, bijna dan). Maar na 3 seconden ofzo hebben de kuikentjes zich alweer verstopt en verandert moeder opnieuw van act. Opnieuw is ze "gewond" en probeert me weg te lokken bij haar kroost. Voor mij is er niks mooiers dat dit soort natuur ervaringen :-)

Na Knoydart was mijn oorspronkelijke plan om langs Loch Quoich te gaan (wild) kamperen. Maar dat is niet bepaald een beschutte locatie en toen ik daar was trok er net een storm over die mijn hele auto deed schudden. Slecht idee om juist dan op zo'n onbeschutte plek te gaan kamperen. Daarom ben ik doorgereden naar Morvich waar ik op een camping het slechte weer uitzat (rustdag). Daarna ben ik doorgereden naar Torridon, wat echt één van de mooiste plekken van Schotland is.


Hiervoor ga je naar Torridon: dit karakteristieke landschap met kruimelige bergen. Foto genomen vanaf Tom na Gruagaich (Beinn Alligin)


Sgur Mor op Beinn Alligin. Totaal anders dan de voorgaande heuvels op deze reis.


Kikkers associeer je misschien niet met de Schotse hooglanden maar het drassige habitat is perfect voor ze. Zelden zag ik zoveel kikkertjes als op deze reis en zelfs in plassen water op de paden zwemmen vaak kikkervisjes. Dit kikkertje kruiste mijn pad tijdens een avondwandeling


Mijn volgende tocht in Torridon was de beklimming van de Liathach ridge. Op deze foto zie je het uitzicht vanaf de ridge op het Beinn Eighe massief (die komt straks nog terug). Karakteristiek is het kwarts gesteente die het een lichtgrijze en in bepaald licht zilverachtige gloed geeft.


Hier de spectaculaire Liathach ridge. De klim gaat naar de hoge piek rechts: Mullach an Rathan


Nog een uitzicht vanaf Liathach. Een wonderschoon en uniek landschap!


Deze foto is genomen tijdens de beklimming van eerder genoemde Beinn Eighe. Je ziet mooi het grijze kwarts gesteente. Andere steenlagen zitten vol met 600 miljoen jaar oude fossielen van het kalk omhulsel van hele primitieve wormen voordat er meer complexere levensvormen op aarde waren. Het geeft die stenen een bobbelige structuur.


Ontmoetingen met de natuur zijn voor mij altijd een hoogtepunt van een reis. Zoals dit groepje edelherten dat net onder de summit van Beinn Eighe uit de mist tevoorschijn kwam.


Uitzicht op Beinn Eighe na de afdaling. Bijna buitenaards dit landschap.


Weer een andere prachtige wandeling brengt mij naar de summit van Slioch. Hier word ik begroet door twee enorme raven die dicht bij mij op de summit landen. Bij de meest rechtse zie je mooi de karakteristieke wig-vormige staart. Het grote Loch dat je ziet is Loch Maree.


Loch Garbhaig, Lochan Fada en de Fisherfield Hills gezien vanaf de summit van Slioch. De Fisherfields worden beschouwd als de meest afgelegen Schotse Munro's.


Uitzicht vanaf Slioch richting Fannaichs. Vlak voordat ik deze foto nam zat ik nog te genieten van de luchtacrobatiek van een paartje steenarenden. Wat een dag! :-)


Weer een andere wandeling. Lopend vanaf mijn tent in Torridon maakte ik een rondje waarbij Meall Chean-dearg, Sgorr Ruadh en Beinn Liath Mhor werden beklommen. Met 40km/ 12,5 uur was dit de langste (maar niet de zwaarste) tocht die ik op deze reis heb gemaakt. Op de foto zie je het spectaculaire uitzicht op Liathach vanaf de top van Meall Chean-dearg.


An Ruadh-stac, gezien tijdens de afdaling van Meall Chean-dearg. Dit is een typische heuvel voor dit deel van Schotland


Sgorr Ruadh (rechts) en Beinn Liath Mhor (links) met daartussen een pas. Dit zijn de andere twee Munro's die ik beklom samen met eerder genoemde Meall Chean-dearg


Tijdens het opbreken van mijn tent in Torridon vond ik deze Kleine Watersalamander (vrouwtje) op het grondzeil tussen de binnen en buitentent. Die zwarte korreltjes die je ziet liggen zijn dode midges en ik vermoed dat die voedselbron de salamander heeft aangetrokken. De salamander heb ik op een veilig plekje neergezet.

Conclusie: het waren een prachtige acht weken en ik heb in Schotland nog nooit zoveel geluk gehad met het weer als op deze reis. Mede daardoor heb ik veel meer kunnen doen dan verwacht. Voor de totale lijst van beklommen heuvels zie hieronder:

Appendix: Totale lijst van op deze reis beklommen Munro's (>3000ft / 914m)

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Andere Reisverslagen van mij:
TRV / [Taiwan] Fietstocht door de bergen. Veel PICS !
TRV / [Reisverslag] Maleisie +Brunei
TRV / [Reisverslag] Vietnam + Laos + Cambodja
TRV / [Reisverslag] Engeland + Schotland + Wales
TRV / [Reisverslag] Sri Lanka
TRV / [Reisverslag] Rajasthan, Delhi & Agra (n.w. India)
TRV / [Reisverslag] Nepal & Bangladesh (via India)
TRV / [Reisverslag] Nepal: 37 dagen trekking Jiri to Khumbu (Everest)

[ Bericht 1% gewijzigd door SeLang op 01-07-2017 17:15:08 (Links gerepareerd) ]

quote:

Op zaterdag 9 augustus 2014 16:19 schreef Jagärtrut het volgende:
Tof hoor, Selang!

Hoeveel km. liep je gemiddeld op een dag? En tijdens de meerdaagse tochten, hoeveel kg had je op je rug?

Op wandeltochten waren de afstanden tussen 10km en 40km, gemiddeld denk ik 15km ofzo. De kortere afstanden zijn de tochten waar je bijna direct gaat klimmen en de lange afstanden tochten waarbij je een lange inloop en uitloop hebt naar/van de betreffende heuvels. Daarnaast liep ik s'avonds na het eten vaak ook nog een stukje (5km ofzo) maar dat is dan meestal over vlakke paden.

Ik weet niet precies hoeveel kg ik op mijn rug had (niet gewogen) maar ik schat ~18kg bij inlopen en ~14kg bij uitlopen (minder gewicht vanwege opgegeten voedsel). Ik heb niet mijn best gedaan om het gewicht te minimaliseren want ik had expres teveel voedsel mee omdat ik verschillende dingen wilde uitproberen en tevens wilde zien met hoeveel gewicht ik comfortabel kan lopen.