Depressie & Angst #94: angst, depressie, en humor

quote:

Op zaterdag 19 april 2014 18:11 schreef kuolema het volgende:
Paaseitjes zoeken
Ik heb gisteren voor de therapiegroep en vandaag voor vrienden paaseitjes verstopt

quote:

Op vrijdag 18 april 2014 18:05 schreef Pinguino81 het volgende:
Ik zal even mijn verhaal vertellen, dat praat wat makkelijker!

Ruim twee jaar geleden begon de ellende dat ik op mijn werk plotseling dacht dood te gaan! Ambulance erbij etc en dat bleek hyperventilatie te zijn. Hier heb ik nooit echt aandacht aan besteed en ben altijd maar doorgegaan ook al had ik er wel degelijk veel last van. Later leerde ik mijn vriendin kennen en alles ging "goed" helaas merkte ik dat ik steeds meer last van mijn klachten kreeg en ik naar haar toe steeds minder leuk begon te worden. Was snel moe, weinig zin en energie in dingen maar depressief voelde ik me niet echt.

Na lang aandringen van haar ben ik toen naar de dokter gegaan en die heeft bloed geprikt. Hieruit bleek dat ik een B12 tekort heb en hiervoor moest ik injecties spuiten. Na de eerste injectie begon voor mij de ellende. Ik had de bijsluiter gelezen en las vreselijke dingen waardoor ik een paniekaanval kreeg. Twee weken thuis gezeten met elke dag een gejaagd gevoel en angsten. Het ging weer beter en ik ging weer aan het werk. Na een paar weken en een feestje werd ik een maandag morgen wakker en de eerste gedachte in mijn hoofd was toen zelfmoord. Ik raakte weer volkomen in paniek en snapte niet wat mij overkwam. Ik dacht dat ik gek werd. Elke dag gejaagdheid, angst, niet kunnen slapen en om de paar uur wakker. Ik dacht nu heb ik een depressie en hier moet ik vanaf. Na weken eindelijk bij de psychiater en die heeft na een aantal gesprekken vastgesteld dat ik last heb van een gegeneraliseerde angststoornis. Ik heb therapie gehad en na drie maanden thuis te hebben gezeten begon ik weer met werken.

Hierna is alles met ups en downs gegaan maar voelde me nog steeds niet helemaal beter. Therapie krijg ik nog steeds al heb ik niet het gevoel daar nu nog wat aan te hebben. Ik twijfel heel erg of ik aan de AD moet maar ik durf niet echt. Ik twijfel gewoon of ik de juiste diagnose gekregen heb en of ik niet gewoon depressief ben en daardoor zoveel pieker en me angstig en gejaagd voel. Ik heb goede dagen en slechte dagen. Helaas trok mijn vriendin het niet meer een maandje terug en die heeft er een punt achter gezet. Hierdoor ben ik weer aardig teruggevallen. Moet zeggen dat ik de laatste weken wel vond dat het weer ging. Helaas heb ik het gevoel de laatste dagen dat ik weer helemaal terug bij af ben. Ik ben weer de hele dag bezig met wat ik heb en hoe ik er vanaf kom. Ik had gisteren en vandaag vrij en het lijkt wel dat het nu nog slecht gaat als tijdens mijn werk. Ik kon het wel afschuiven op stress steeds maar nu ben ik nog steeds moe en pieker en maal ik en sta ik zeer rot op.

Ik heb ook zitten denken aan mindfulness maar geen idee of ik dat nu zomaar kan doen terwijl ik nog onder behandeling sta. Ook meer gaan sporten of veel gezonder gaan eten overweeg ik maar de discipline ontbreekt gewoon. En weer die twijfel, wel of geen AD. Zal het me helpen of ben ik straks een zombie met dezelfde problemen? De gevoelens dat het nooit meer goed komt en denken aan de dood terwijl ik absoluut niet dood wil maken het allemaal niet makkelijker. En wat doe ik dan? Ik ga googlen en lees verhalen die me nog meer de put en angst in praten.

Dit was even mijn verhaal.

quote:

Op zaterdag 19 april 2014 19:50 schreef Elvi het volgende:
Oja ik had er best een Pasen-OP van kunnen maken Sorry

Ik zou vandaag nog een worteltaart maken maar dat is er niet meer van gekomen. Het was niet zo'n topdag Ik hoorde de buren weer eens roddelen over ons (we hebben hele dunne muren) en ze noemde mijn oma en moeder 'moffen' en de veiligheidscamera in de poort een 'moffenstreek' (hoewel zij een camera bij hun voordeur hebben hangen die beeld en geluid opneemt... die van ons dus niet..). Uit woede stond ik te trillen en ben naar de supermarkt gelopen waar mn ouders waren. Ben echt zelden zo overstuur geweest. Als ik dat mens gezien had buiten had ik haar echt wat aangedaan

quote:

Op zondag 20 april 2014 05:26 schreef Murmeli het volgende:
De tering! Ik heb een heerlijke avond gehad.
Technofeestje in maassilo. Met een hele lieve vriend van me. Echt superleuk! Wel beetje bezopen dus nu ff eten en flink water drinken en hopen dat het morgen meevalt

quote:

Op zondag 20 april 2014 05:42 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Vooral veel water drinken (al betekent dat wel dat je veel moet pissen, maar beter veel pissen dan veel hoofdpijn toch? )

quote:

Op zondag 20 april 2014 05:45 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Inderdaad!
En hoofdpijn is niet erg maar ik word dan zo misselijk maar kotsen ho maar
Wat doe jij nog/al wakker mop?

quote:

Op zondag 20 april 2014 05:49 schreef Murmeli het volgende:
Ik ga ook zo slapen. Als ik de katten naar binnen krijg.

quote:

Op zondag 20 april 2014 05:56 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik heb nog wel een vlindernetje voor je

quote:

Op zondag 20 april 2014 00:13 schreef Raggingbull het volgende:
Jeej pasen... iedereen lekker gezellig doen mwa... ik mag weer werken en alleen thuis zitten want me ouders zijn natuurlijk weer 2 dagen druk. Tot zo ver dus dat waanzinnige eenzame gevoel waar ik helemaal crazy van word.

Maar voor zover het vooruitzicht nu is heb ik wel met een hele toffe dame vrijdag een afspraak geplanned staan. Puur vriendschappelijk maar toch is nou net iets wat ik al in geen jaren gedaan heb. Dus erg gespannen en heel nerveus maar bijzonder veel zin in!!!

quote:

Op zondag 20 april 2014 09:14 schreef zomertje het volgende:

[..]

En jij wil niet naar je ouders of zij willen niet dat je mee doet of ofof?

quote:

Op zondag 20 april 2014 09:32 schreef zomertje het volgende:
Ik heb mn pillen bijna afgebouwd naar 20mg. Dat is de helft van wat ik eerst had. Heb nu wel t idee dat de klachten toenemen, maar wil t toch even volhouden of het tijdelijk is of dat 20mg te weinig is voor mij.

quote:

Op zondag 20 april 2014 12:14 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Hou het inderdaad goed in de gaten hoor! Ik wens je niet zo'n periode als ik in maart heb gehad. Al was het daarmee wel meteen duidelijk dat ik echt (nog) niet zonder AD kan/wil.
Hoe lang zit je nu op 20 mg? En hoe lang gaat het nu iets slechter?
Vraag evt ook in je omgeving na wat zij ervan merken. Bij mij had de omgeving het eerder door dan ik.

Edit: 4 uur slapen is te weinig. Had onwijze honger dus ben maar gaan eten. Sushi en brood met olijven. Jammie. Paasbrood heb ik ook. En eieren. Dat ga ik straks of morgen maar eten

quote:

Op zondag 20 april 2014 13:32 schreef kuolema het volgende:
Sinds een paar dagen slaap ik weer goed, dat is zo fijn Met 6 mg mirtazapine.
Heb best een fijn weekend gehad. Logees zijn weg en nu moet ik keihard gaan leren. Ik ga lekker in de tuin zitten

quote:

Op zondag 20 april 2014 13:33 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Super, goed om te horen! Lekker slapen kan wonderen doen he.

quote:

Op zondag 20 april 2014 13:34 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ja echt wel. Kan geen toeval zijn dat mijn stemming weer beter is sinds ik beter slaap.

quote:

Op vrijdag 18 april 2014 18:05 schreef Pinguino81 het volgende:
Ik zal even mijn verhaal vertellen, dat praat wat makkelijker!

Ruim twee jaar geleden begon de ellende dat ik op mijn werk plotseling dacht dood te gaan! Ambulance erbij etc en dat bleek hyperventilatie te zijn. Hier heb ik nooit echt aandacht aan besteed en ben altijd maar doorgegaan ook al had ik er wel degelijk veel last van. Later leerde ik mijn vriendin kennen en alles ging "goed" helaas merkte ik dat ik steeds meer last van mijn klachten kreeg en ik naar haar toe steeds minder leuk begon te worden. Was snel moe, weinig zin en energie in dingen maar depressief voelde ik me niet echt.

Na lang aandringen van haar ben ik toen naar de dokter gegaan en die heeft bloed geprikt. Hieruit bleek dat ik een B12 tekort heb en hiervoor moest ik injecties spuiten. Na de eerste injectie begon voor mij de ellende. Ik had de bijsluiter gelezen en las vreselijke dingen waardoor ik een paniekaanval kreeg. Twee weken thuis gezeten met elke dag een gejaagd gevoel en angsten. Het ging weer beter en ik ging weer aan het werk. Na een paar weken en een feestje werd ik een maandag morgen wakker en de eerste gedachte in mijn hoofd was toen zelfmoord. Ik raakte weer volkomen in paniek en snapte niet wat mij overkwam. Ik dacht dat ik gek werd. Elke dag gejaagdheid, angst, niet kunnen slapen en om de paar uur wakker. Ik dacht nu heb ik een depressie en hier moet ik vanaf. Na weken eindelijk bij de psychiater en die heeft na een aantal gesprekken vastgesteld dat ik last heb van een gegeneraliseerde angststoornis. Ik heb therapie gehad en na drie maanden thuis te hebben gezeten begon ik weer met werken.

Hierna is alles met ups en downs gegaan maar voelde me nog steeds niet helemaal beter. Therapie krijg ik nog steeds al heb ik niet het gevoel daar nu nog wat aan te hebben. Ik twijfel heel erg of ik aan de AD moet maar ik durf niet echt. Ik twijfel gewoon of ik de juiste diagnose gekregen heb en of ik niet gewoon depressief ben en daardoor zoveel pieker en me angstig en gejaagd voel. Ik heb goede dagen en slechte dagen. Helaas trok mijn vriendin het niet meer een maandje terug en die heeft er een punt achter gezet. Hierdoor ben ik weer aardig teruggevallen. Moet zeggen dat ik de laatste weken wel vond dat het weer ging. Helaas heb ik het gevoel de laatste dagen dat ik weer helemaal terug bij af ben. Ik ben weer de hele dag bezig met wat ik heb en hoe ik er vanaf kom. Ik had gisteren en vandaag vrij en het lijkt wel dat het nu nog slecht gaat als tijdens mijn werk. Ik kon het wel afschuiven op stress steeds maar nu ben ik nog steeds moe en pieker en maal ik en sta ik zeer rot op.

Ik heb ook zitten denken aan mindfulness maar geen idee of ik dat nu zomaar kan doen terwijl ik nog onder behandeling sta. Ook meer gaan sporten of veel gezonder gaan eten overweeg ik maar de discipline ontbreekt gewoon. En weer die twijfel, wel of geen AD. Zal het me helpen of ben ik straks een zombie met dezelfde problemen? De gevoelens dat het nooit meer goed komt en denken aan de dood terwijl ik absoluut niet dood wil maken het allemaal niet makkelijker. En wat doe ik dan? Ik ga googlen en lees verhalen die me nog meer de put en angst in praten.

Dit was even mijn verhaal.

quote:

Op zondag 20 april 2014 13:05 schreef zomertje het volgende:

[..]

Het gaat al een paar weken wat minder doordat er teveel gebeurt wat emoties oproept. Sinds de laatste stap van 25 naar 22,5 gaat t nog wat minder goed. Die is nu een week of 2 geleden, dus ik wil nog wel even afwachten. Vandaag gaat t weer redelijk tot nu toe.

quote:

Op zondag 20 april 2014 13:32 schreef kuolema het volgende:
Sinds een paar dagen slaap ik weer goed, dat is zo fijn Met 6 mg mirtazapine.
Heb best een fijn weekend gehad. Logees zijn weg en nu moet ik keihard gaan leren. Ik ga lekker in de tuin zitten

quote:

Op zondag 20 april 2014 22:21 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Oh als het pas een paar weken is kan het nog wel wegtrekken ja. Dat kunnen nog ontwenningsverschijnselen zijn denk ik. Ik zou dan even op 22.5 blijven zolang de stress omstandigheden er nog zijn en tot je je weer stabieler voelt. Ik heb zelf met het afbouwen wel eens 5 of 6 weken op dezelfde dosis gezeten en er was hier ooit iemand die bleef nog langer gelijk. Achteraf gezien had ik dat ook moeten doen denk ik

quote:

Op zondag 20 april 2014 22:25 schreef zomertje het volgende:

[..]

ik wil hier ook wel een week of 5 op blijven ja, probeer nu ook wat meer rust in te bouwen waar mogelijk.

quote:

Op zondag 20 april 2014 14:05 schreef Jaeger85 het volgende:
Door feestdagen als Pasen komen mijn eenzaamheidsgevoelens als gevolg van mijn sociaal isolement altijd weer naar boven bah.

quote:

Op zondag 20 april 2014 14:05 schreef Jaeger85 het volgende:
Door feestdagen als Pasen komen mijn eenzaamheidsgevoelens als gevolg van mijn sociaal isolement altijd weer naar boven bah.

quote:

Op zondag 20 april 2014 22:59 schreef Miniem het volgende:

[..]

Bij mij alleen met mijn verjaardag en kerst.
Pasen is niks bijzonders voor mij.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 20 april 2014 14:05 schreef Jaeger85 het volgende:
Door feestdagen als Pasen komen mijn eenzaamheidsgevoelens als gevolg van mijn sociaal isolement altijd weer naar boven bah.

quote:

Op zondag 20 april 2014 14:05 schreef Jaeger85 het volgende:
Door feestdagen als Pasen komen mijn eenzaamheidsgevoelens als gevolg van mijn sociaal isolement altijd weer naar boven bah.

quote:

Op zondag 20 april 2014 22:53 schreef Mange-tout het volgende:
Hm, lekker . Ik wil volgend weekend voor de eerste keer in mijn leven carrot cake gaan maken. Spannend :p

[..]

Ben je het een beetje goed doorgekomen?

quote:

Op zondag 20 april 2014 23:28 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Welkom bij de club. En na net 9,5 uur gewerkt te hebben overheerst dat gevoel hier weer. Iemand hebben om nu tegen aan te kunnen gaan liggen en stevig vast pakken om vervolgens in die persoons armen in slaap te vallen man ik zou er een moord voor willen plegen om dat nu te hebben. Bij wijze van spreken dan.

quote:

Op maandag 21 april 2014 09:53 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Dit heb ik eigenlijk meer met dagen zoals koninginne dag etc. En in mindere mate kerst & oud en nieuw.

quote:

Op maandag 21 april 2014 12:16 schreef Jaeger85 het volgende:

[..]

Ja hoor . De middag doorgebracht bij mijn familie waar ik altijd bij terecht kan.

[..]

Ik kan het niet beter omschrijven en weet precies hoe jij je voelt. Hoe ben jij de dag doorgekomen?

[..]

Daar heb ik het ook en in nog grotere mate. Ik kijk dan ook helemaal niet uit naar koningsnacht en koningsdag...

quote:

Op maandag 21 april 2014 12:19 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Ja door kei veel te werken en vooral non-stop druk zijn. En ik heb juist wel zin in koningsnacht en bevrijdingsfestival lekker dronken worden met 200000 andere mensen haha is ook een sociaal leven!

quote:

Op maandag 21 april 2014 13:06 schreef zomertje het volgende:

[..]

Lastig dat je vooral druk moet zijn om even niets te voelen, of is dat niet zo? Zo werkte dat bij mij altijd.

Ik had een belabberde start, hopen dat t muziek maken vanmiddag wel lekker gaat. Het is me al een tijd te druk eigenlijk.

quote:

Op maandag 21 april 2014 13:12 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik deed dit ook en uit ervaring weet ik dat het niet werkt. Het is zeg maar alleen maar uitstellen van het onvermijdelijke. Ben blij dat ik dat niet meer hoef, maar de balans die ik heb is wel relatief fragiel.
...maar een relatief fragiele balans is altijd nog beter dan helemaal geen

quote:

Op maandag 21 april 2014 13:19 schreef zomertje het volgende:

[..]

De balans is lastig ja, het is snel teveel. Maar ik wil ook nog wel een beetje leven. Moet al genoeg laten en ook nog 4 dagen per week naar mn werk (5 uurtjes)

quote:

Op maandag 21 april 2014 16:45 schreef missbehavin het volgende:
Het is weer dat vreselijke moment van de maand dat ik de administratie doe. Niet geheel ontoevallig ook altijd een van mijn moeilijkste dagen. Word er moedeloos van

quote:

Op maandag 21 april 2014 17:45 schreef Mange-tout het volgende:

[..]

I feel you, ben er ook mee bezig. Vind nog het vervelendste dat ik geld moet vragen van anderen als terugbetaling voor een gedeeld abonnement, wat stom is, want zo is het gewoon afgesproken.

Waarom word jij er juist zo moedeloos van?

quote:

Op maandag 21 april 2014 12:19 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Ja door kei veel te werken en vooral non-stop druk zijn. En ik heb juist wel zin in koningsnacht en bevrijdingsfestival lekker dronken worden met 200000 andere mensen haha is ook een sociaal leven!

quote:

Op maandag 21 april 2014 19:09 schreef Jaeger85 het volgende:

[..]

Dan zit ik binnen de kortste keren tegen een burn-out aan. Wekelijks moet er voor mij een moment zijn om de batterij weer op te laden.

Die festivals zijn een leuk vooruitzicht. Ga je daar in jouw eentje naar toe?

quote:

Op maandag 21 april 2014 19:09 schreef Jaeger85 het volgende:

[..]

Dan zit ik binnen de kortste keren tegen een burn-out aan. Wekelijks moet er voor mij een moment zijn om de batterij weer op te laden.

Die festivals zijn een leuk vooruitzicht. Ga je daar in jouw eentje naar toe?

quote:

Op maandag 21 april 2014 18:00 schreef missbehavin het volgende:

[..]

Omdat ik amper rond kom.. Ik zit op bijstandsniveau (ik werk wel hoor) en in een te duur huis (ben na de break-up in het huis blijven wonen) en met een puber is het gewoon heel lastig.

quote:

Op maandag 21 april 2014 20:02 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik sta op het punt een aantal interviews te overwegen. 1tje in de UK en 1tje in India. Ook hier weer, twijfel.

quote:

Op maandag 21 april 2014 23:16 schreef Mange-tout het volgende:

[..]

Niet fijn . Is er geen instantie die je daarmee kan helpen? (Mocht je het zelf willen natuurlijk)

quote:

Op maandag 21 april 2014 20:02 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik heb juist momenten nodig waar ik me kan ontladen. Ik pak altijd veel te veel prikkels. Ontladen is een feest, wil niet altijd maar dat is wel belangrijk.

Dom zuipen, feesten en brallen en net doen of je net zoveel sociaal verstand hebt als alle andere alfa mannetjes om je heen die pupilletjes hebben die ontzettend klein zijn. Tsjah,

Ik sta op het punt een aantal interviews te overwegen. 1tje in de UK en 1tje in India. Ook hier weer, twijfel.

quote:

Op maandag 21 april 2014 23:04 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Sommige sommige niet mijn muziek smaak valt niet echt binnen de normaal waardes en er zijn weinig mensen die er naar luisteren dus ik ga regelmatig alleen. En zoals S_E als zegt voor mij geldt hetzelfde ik moet ontladen inplaats van opladen.

quote:

Op maandag 21 april 2014 13:19 schreef zomertje het volgende:

[..]

De balans is lastig ja, het is snel teveel. Maar ik wil ook nog wel een beetje leven. Moet al genoeg laten en ook nog 4 dagen per week naar mn werk (5 uurtjes)

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 01:54 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

En hier kom ik later nog weer op terug, maar het heeft met mijn bovenstaande post te maken. Ik heb om de 1 of andere reden heel veel tijd nodig om weer op te laden (van de overprikkeling) en de enige manier om dat te doen is door in een situatie te verkeren met minder "actieve" prikkels zeg maar (dus gewoon het rustig aan doen, liefst in een gecontroleerde omgeving).

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 07:39 schreef seasushi het volgende:

[..]

Heel herkenbaar. Ik vind het altijd fijn als het weekend is, en de mensen om me heen vrij hebben. maar ik ben ook erg blij als het weekend voorbij is, en ik in mijn "hol" terug kan. Een lang weekend als afgelopen dagen zorgt er bij mij ook voor dat ik nu veel tijd nodig heb voor mijzelf. Het klinkt bejaard en dat is het misschien ook wel, maar ik blijf het beste stabiel op deze manier. In en om het huis of atelier, de hond, en in de loop van de middag dochter erbij. Dat zijn vaak genoeg prikkels

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 07:39 schreef seasushi het volgende:

[..]

Heel herkenbaar. Ik vind het altijd fijn als het weekend is, en de mensen om me heen vrij hebben. maar ik ben ook erg blij als het weekend voorbij is, en ik in mijn "hol" terug kan. Een lang weekend als afgelopen dagen zorgt er bij mij ook voor dat ik nu veel tijd nodig heb voor mijzelf. Het klinkt bejaard en dat is het misschien ook wel, maar ik blijf het beste stabiel op deze manier. In en om het huis of atelier, de hond, en in de loop van de middag dochter erbij. Dat zijn vaak genoeg prikkels

quote:

Op maandag 21 april 2014 23:16 schreef Mange-tout het volgende:
Spannend. Waarom de twijfel? (Buiten dan waarschijnlijk het argument van opnieuw te moeten beginnen en van leefomgeving veranderen, maar uit wat je hier hebt gepost, lijk je dat gewoon te zijn/een uitdaging te vinden?)

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 01:51 schreef magnetronkoffie het volgende:
Wat is voor jullie dan het verschil tussen "opladen" op je werk en "ontladen" op zo'n (beesten)feest?
Wat maakt het verschil? Want beide leveren jullie veel prikkels op, dus je zou verwachten dat het resultaat hetzelfde is.

Bizar.

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 09:44 schreef missbehavin het volgende:
Nou, begon de dag met een potje janken in de auto, dat belooft veel goeds

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 10:12 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Vanwaar dat?

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 10:17 schreef missbehavin het volgende:

[..]

Ben gewoon zo intens ongelukkig

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 09:59 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Alleen dan kom ik thuis en loop ik volledig hyper over van de prikkels. Ontladen .. ontladen .. ontladen ....... Dan wil een feestje, gamen, wandeling nog wel eens helpen maar soms werkt dat ook niet. Met als gevolg als ik niet rust neem ik in een burn out knal en het "feest" weer opnieuw kan beginnen.

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 10:26 schreef Woods het volgende:
Ik heb na mijn intake gesprek bij de GGZ in Amsterdam als uitslag depressie toegekregen.
Echter heb ik het idee voor mijzelf dat ze dit maar als laatste oplossing hebben gegeven en het idee dat ik de problemen die ik nu heb allemaal zelf veroorzaakt hebt door luiheid, niks doen en willen.

Zo ga ik dus nu ook de gesprekken met de psycholoog in, dat ik daar zit en zij me dus probeert te helpen niet vanuit de depressie maar als iemand die gewoon lui is.

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 10:29 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Vanwaar is dat gevoel gekomen dan?

Het heeft natuurlijk ook wel een link met elkaar. Depressieve mensen doen vaak ook zeer weinig. Anderen zien dat als lui zijnde, maar de reden en de diepere laag is natuurlijk heel anders.
Maar om eruit te komen is het wel nodig om actie te ondernemen. Of dit nu actie is op geestelijk gebied (problemen oplossen) of (ook) op lichamelijk gebied (daadwerkelijk naar buiten gaan, mensen op zoeken)

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 10:31 schreef Woods het volgende:

Ik heb vorige week 3 doelen gekregen maar heb er slechts 1 uitgevoerd, tandarst bellen Overige 2 moet ik nu nog even snel uitvoeren

Tevens, moet je perse de psycholoog netjes aankijken of op een bepaald punt focussen?

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 10:33 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Wat waren de twee andere doelen?
Wel goed dat je de tandarts hebt gebeld

Niets moet. Doen waar je jezelf het lekkerst bij voelt

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 10:22 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Maar het is toch helemaal niet zo gek dat iets als een feestje (vooral een druk beestenfeest, zo noem ik het maar effe) 'soms' niet werkt? Ik vind het een wonder dat zoiets bij jullie überhaubt wel eens werkt want ook drukke feestjes bezorgen veel prikkels, wat nou juist deel van het probleem is.

Hoe kunnen jij en RB nou (in jullie eigen woorden) ontladen daar waar je vanzelf juist opgeladen wordt? Wat jullie vertellen lijkt meer op het compenseren van dingen doen door dingen te moeten doen door dingen te doen die jullie willen doen.
Zoals jullie het uitleggen lijkt het wel alsof jullie juist teveel energie hebben door heel veel en heel hard te werken terwijl dat mij juist energie zou ontnemen/kosten.

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 10:37 schreef Woods het volgende:
Ik doe al een paar jaar vrijwel niets, zo had ik dit schooljaar als doel om te slagen nadat ik nipt over was gegaan naar 5 havo. Midden in het schooljaar ging ik nog sporadisch naar school en nu zit ik thuis zonder dat ik eigenlijk weet waarom ik geen zin meer had(de school irriteerde me maar daar zou ik opzich doorheen gebeten moeten hebben). Ik had een nieuwe computer gekocht als doel om muziek te maken, filmpjes bewerken enzo, hij staat nu te verstoffen...

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 10:44 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Dan zijn kleine stapjes bv de tandarts bellen en er straks ook heen gaan best wel stappen om te maken. Want wat ik lees is dat je je langzaam steeds meer opsluit.

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 10:21 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Maar maar je vriendje en je kind dan..?
Al snap ik dat alles eromheen en de medicijnen enzo je ook ongelukkig kunnen maken. Gaat helaas zelden zoals je graag zou willen zien.

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 11:03 schreef missbehavin het volgende:

Ja, voor die kleine man hou ik het nog vol denk ik

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 10:37 schreef Woods het volgende:

[..]

Ik doe al een paar jaar vrijwel niets, zo had ik dit schooljaar als doel om te slagen nadat ik nipt over was gegaan naar 5 havo. Midden in het schooljaar ging ik nog sporadisch naar school en nu zit ik thuis zonder dat ik eigenlijk weet waarom ik geen zin meer had(de school irriteerde me maar daar zou ik opzich doorheen gebeten moeten hebben). Ik had een nieuwe computer gekocht als doel om muziek te maken, filmpjes bewerken enzo, hij staat nu te verstoffen...

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 14:13 schreef sitting_elfling het volgende:
Ik haat hyperventileren. Net ook weer. Zwaar gapen, bloeddruk laag, koud, idee dat je flauwvalt en nu weer FOK.

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 11:51 schreef zomertje het volgende:

[..]

Het verschil tussen lui en depressief: Depressief is tegen dingen opzien om ze te gaan doen. Alsof het zwaar is om te doen, ook al is het maar een klein dingetje. Dat is mijn ervaring. Ook het nemen van beslissingen wat niet wil lukken.

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 14:23 schreef Gray het volgende:
Depressief zijn voelde voor mij een beetje als water naar de zee dragen met een gat in de emmer.

Lui zijn is eerder gaan liggen op het strand aan diezelfde zee. Fok die emmers water.

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 14:30 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Komt dat FOK! er ook nog bij he.

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 15:37 schreef Woods het volgende:
Kom net van de psycholoog af en tijdens het gesprek kwam opeens angst naar voren. Dit was voor mij wel confronterend want had hier nooit eerder aan gedacht. Ik had de OP nog niet eens doorgenomen maar vind het wel vreemd om nu met angst te worden geconfronteerd met die 'depressie', hangt dat samen ofzo? Ik wil ook totaal nog niet geloven dat ik depressief ben(ondanks diagnose)aangezien veel mensen dit heel snel over zichzelf zeggen.

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 14:31 schreef Royco1 het volgende:

[..]

Toen ik depressief was, en dus thuis zat, dan begon ik wel heel enthousiast aan dingen.
Bijvoorbeeld dan ging ik mijn auto wassen, dus emmer en spullen pakken, tuinslang uitrollen etc.
Maar als ik daar dan halverwege mee was dan zag ik er opeens als een berg tegenop en ruimde ik alles weer op.

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 15:37 schreef Woods het volgende:
Kom net van de psycholoog af en tijdens het gesprek kwam opeens angst naar voren. Dit was voor mij wel confronterend want had hier nooit eerder aan gedacht. Ik had de OP nog niet eens doorgenomen maar vind het wel vreemd om nu met angst te worden geconfronteerd met die 'depressie', hangt dat samen ofzo? Ik wil ook totaal nog niet geloven dat ik depressief ben(ondanks diagnose)aangezien veel mensen dit heel snel over zichzelf zeggen.

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 15:50 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Ik geloofde het ook niet, ik dacht dat het normaal was

Bij mij hingen angst en depressie wel "losjes" samen, al kan ik niet echt beoordelen wat de link tussen die 2 nou precies is/was bij mij.

Overigens net ca 10km gewandeld (moest wel, want had de bus gemist ) en echt -net- thuis gekomen. Straks maar even een bak koffie

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 15:53 schreef Woods het volgende:

[..]

Ik laat het vandaag voor wat het is en ga nu een spelletje spelen of iets anders. Morgen komen de doelen wel die ik heb. Heb hier trouwens een memobord voor me en had enthousiast taken eropgezet maar geen enkele die ik nog heb uitgevoerd zo zuur

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 18:12 schreef sitting_elfling het volgende:
Heeft iemand hier wel vaker last van? Ik heb vandaag weer ontzettende excessieve gaap neigingen, waar daarna mijn voorhoofd en lichaam ijzig koud aan blijft voelen om daarna het idee te hebben dat je loopt te zweven en dat gevoel dat je continu je bewustzijn verliest.

M'n vriendin vertelde me dat ik er uitzag als een dooie. Bloed zakt volledig weg. Ik laat me er overigens niet een dag door verkloten. Ik ga gewoon verder maar het is dan altijd ff 30 minuutjes rationeel rustig blijven (dat lukt ook vaak wel) maar het is zo gruwelijk kut, die hyperventilatie aanvallen.

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 15:37 schreef Woods het volgende:
Kom net van de psycholoog af en tijdens het gesprek kwam opeens angst naar voren. Dit was voor mij wel confronterend want had hier nooit eerder aan gedacht. Ik had de OP nog niet eens doorgenomen maar vind het wel vreemd om nu met angst te worden geconfronteerd met die 'depressie', hangt dat samen ofzo? Ik wil ook totaal nog niet geloven dat ik depressief ben(ondanks diagnose)aangezien veel mensen dit heel snel over zichzelf zeggen.

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 16:47 schreef Elvi het volgende:
Ik heb weer een stap gezet om weer te wennen aan het arbeidsproces Ik ben vandaag aangenomen als vrijwilligster bij een museum. ik ga beginnen met de communicatie, en later komen daar misschien nog rondleidingen coordineren en arrangementen bedenken bij.

Af en toe heb ik nog wel een moment van paniek als ik bedenk dat dit allemaal nog steeds vrijwillig is en ik nog steeds geen inkomen heb Maar ik hou mezelf voor dat het een begin is: ik kan weer wennen, het staat goed op mn cv, ik ben ergens binnen...

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 18:12 schreef sitting_elfling het volgende:
Heeft iemand hier wel vaker last van? Ik heb vandaag weer ontzettende excessieve gaap neigingen, waar daarna mijn voorhoofd en lichaam ijzig koud aan blijft voelen om daarna het idee te hebben dat je loopt te zweven en dat gevoel dat je continu je bewustzijn verliest.

M'n vriendin vertelde me dat ik er uitzag als een dooie. Bloed zakt volledig weg. Ik laat me er overigens niet een dag door verkloten. Ik ga gewoon verder maar het is dan altijd ff 30 minuutjes rationeel rustig blijven (dat lukt ook vaak wel) maar het is zo gruwelijk kut, die hyperventilatie aanvallen.

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 16:47 schreef Elvi het volgende:
Ik heb weer een stap gezet om weer te wennen aan het arbeidsproces Ik ben vandaag aangenomen als vrijwilligster bij een museum. ik ga beginnen met de communicatie, en later komen daar misschien nog rondleidingen coordineren en arrangementen bedenken bij.

Af en toe heb ik nog wel een moment van paniek als ik bedenk dat dit allemaal nog steeds vrijwillig is en ik nog steeds geen inkomen heb Maar ik hou mezelf voor dat het een begin is: ik kan weer wennen, het staat goed op mn cv, ik ben ergens binnen...

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 18:56 schreef Jaeger85 het volgende:

[..]

Dat zijn klassieke hyperventilatie symptomen. Heb je ook last van tintelingen in jouw handen, hartkloppingen en een druk op de borst? Dat zijn namelijk ook veel voorkomende symptomen.

Heb zelf een jaar lang last gehad van hyperventilatie. Tijdens de eerste aanval dacht ik werkelijk dat ik een hartaanval kreeg. Ik zag lijkbleek, was in staat van paniek, had druk op mijn borst met uitstraling naar mijn linkerarm en was benauwd. Ben toen naar de huisartsenpost gebracht waar geconstateerd is dat het het hyperventilatie was. Daarna door de medische molen geweest om fysieke oorzaken van hyperventilatie uit te sluiten.

Uiteindelijk doorverwezen naar een psychosomatische fysiotherapeut en daar heb ik geleerd hoe ik met hyperventilatie om moet gaan. Als ik een aanval op voel komen ga ik buikademhalingsoefeningen doen. Een inademing van drie seconden en een uitademing van minimaal het dubbele. Vervolgens en pauze van 5 seconde en dan weer inademen. Dat doe ik dan tien minuten lang. Sinds ik fanatiek drie maal per week sport heb ik nauwelijks nog klachten. Het bewegen verlaagt namelijk het zuurstofgehalte in het bloed.

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 19:23 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik heb het eens eerder gehad. Ik ben toen door de huisarts doorverwezen voor een bloedcheck en ECGtje. Na de ECG doorverwijzing gekregen naar de cardioloog. Volledige check en alles was in orde. Sinds dien tot een paar week geleden geen last meer van gehad. De afgelopen dagen weer ontzettend veel last.

Druk op de borst, net alsof er een olifant op mijn borstkas zit. Volgens mij zit het grootste gedeelte ook met het ademhalen.

Ik moet dan ook maar weer eens meer bezig met fysieke activiteiten.

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 19:42 schreef Gray het volgende:

[..]

Je kan ademhalingsoefeningen gaan doen. In het verleden heb ik fysiotherapie gehad omdat ik verkeerd ademhaalde, namelijk door mijn borstkas te vergroten en mijn buik niet te gebruiken. 10 sessies van een half uur deed wonderen; ik ging simpelweg op m'n rug liggen en m'n handen op m'n borst en haalde adem door met mijn buik vacuum te trekken in m'n longen. Kortom, alleen je buik uitzetten en niet je ribbenkast maakt dat je op een veel efficientere manier ademhaalt en ook nog eens een groter volume aanmaakt.

Bovendien kan je dit ook meteen opvatten als een vorm van meditatie. Winning!

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 19:46 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Ik ga dat vanavond ook maar weer proberen.

Hoe komt dat toch. Hoe kan het, dat een mens, per definitie 'verkeerd' zou ademhalen? Je doet dit automatisch en niet bewust. Hoe kan dat nou fout gaan?

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 16:47 schreef Elvi het volgende:
Ik heb weer een stap gezet om weer te wennen aan het arbeidsproces Ik ben vandaag aangenomen als vrijwilligster bij een museum. ik ga beginnen met de communicatie, en later komen daar misschien nog rondleidingen coordineren en arrangementen bedenken bij.

Af en toe heb ik nog wel een moment van paniek als ik bedenk dat dit allemaal nog steeds vrijwillig is en ik nog steeds geen inkomen heb Maar ik hou mezelf voor dat het een begin is: ik kan weer wennen, het staat goed op mn cv, ik ben ergens binnen...

quote:

Op dinsdag 22 april 2014 01:51 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

[..]

Maar dat klinkt toch tegenstrijdig? Je raakt door je werk overprikkeld en om daarvan te herstellen ga je ergens heen waar juist ook weer meer prikkels zijn. Bizar gewoon...

Wat is voor jullie dan het verschil tussen "opladen" op je werk en "ontladen" op zo'n (beesten)feest?
Wat maakt het verschil? Want beide leveren jullie veel prikkels op, dus je zou verwachten dat het resultaat hetzelfde is.

Bizar.

quote:

Op woensdag 23 april 2014 08:28 schreef duracellkonijntje het volgende:
Meh, vannacht niet denderend geslapen. Sliep pas om half 3 ofzo en tja, de wekker ging weer om 7 uur.. Waar het aan lag weet ik niet, alleen het was weer zo'n geval waarin ik erg alert was en een soort van band om de borst had/heb. Het voelt niet eens heel gespannen, alleen het zorgt ervoor dat die regio niet ontspant en dat ik bijv. niet diep kan gapen.

Nouja, al met al in ieder geval 4.5 uur geslapen. It's something. Ik zat ook tot vlak voor het slapen continu op Youtube en dat wil me wel eens vaker de das om doen. Ik zit daarnaast erg te twijfelen de laatste paar dagen. Dankzij het mediteren functioneer ik echt veel beter, het piekeren is enorm verminderd, alleen soms vraag ik me af of ik daarnaast ook iets aan mijn angst moet doen. Ik merk dat mijn angst voor een terugval, ondanks enorme vermindering dus, nogsteeds een aardige voet in de grond heeft bij alles wat ik doe.

Deze dingen gaan van afspreken met vrienden tot relaties (mijn ex was gigantisch behoevend, wat deels zorgde voor dat ik overspannen werd of bleef) en ik merk nu dat de geda hte van een nieuwe relatie me alleen maar afschrikt om die reden. 'Wat als zo'n meisje me weer te veel wordt/het kost zo veel tijd en heb ik dan wel genoeg voor mezelf'. Erg lastig. :|

Aan de ene kant wil ik zo doorgaan. Er vanuit gaande dat des te langer het goed gaat, des te groter mijn vertrouwen wordt. Aan de andere kant is er dat gedeelte dat roept 'wat als dit niet lukt, zoek hulp'.

Twijfels..

quote:

Op woensdag 23 april 2014 08:35 schreef Gray het volgende:

[..]

Laat je niet in met een relatie als het niet goed voelt. Als het komt, dan komt het. Dat geldt ook voor een eventuele terugval of mindere periodes.

En wat betreft slapen is het aan te raden 2 uur daarvoor niet voor een monitor te zitten. Het licht daarvan is als daglicht en fopt het lichaam in denken dat het nog dag is. Anders kan je eventueel een programma als f.lux gebruiken, dat de kleurwarmte van je monitor bijstelt naar de tijd van de dag.

quote:

Op woensdag 23 april 2014 00:23 schreef Elvi het volgende:

Juist omdat je niet bewust ademt gaat het fout. Als je een heftige emotie hebt of stress dan reageert je ademhaling daarop. Hyperventilatie is een uitadem-probleem. Je ademt teveel zuurstof in en ademt het niet uit. Dus goed concentreren ook vooral op het uitademen: door je neus inademen (via je buik) en door je mond uit. En misschien neem je nu wel teveel hooi op je vork? Is er iets veranderd rond de tijd dat je weer last begon te krijgen van hyperventileren?

quote:

Op woensdag 23 april 2014 09:44 schreef kvd het volgende:
Nou, even een egopostje van mij...

Waar ik al 'bang' voor was, gebeurt.
De focus van de behandeling komt op dit op assertiviteit/zelfvertrouwen te liggen. En hoe langer ik erover nadenk, des te minder ik het vind. Dat zijn niet de klachten waarmee ik binnen ben gekomen. Als die zwarte waas in mijn hoofd weg is, ligt de assertiviteit en zelfvertrouwen al hoger. Ik ben eigenlijk van mening dat er eerst aan de depressie/angst moet worden gewerkt.
Of zie ik dit helemaal fout?

Over 2 weken heb ik een gesprek met de psych, mijn vriend en iemand die gespecialiseerd is in ASS bij vrouwen/hogeropgeleiden om te gaan beslissen wat we met de ASS gaan doen. Zowel het verleden als de huidige situatie geven te weinig duidelijkheid. Nog steeds te veel dingen om het verder uit te zoeken en te weinig om met zekerheid te kunnen zeggen dat het iets van autisme is.

Afgelopen zondag nog 2 keer een autoritje met mijn moeder gehad (Groningen-Amersfoort en terug). Had me eigenlijk voorgenomen niks te zeggen over al deze dingen, aangezien ze er ook nooit naar vraagt. Maar wat gebeurd er? Het gaat op een gegeven moment over autisme. Besloten dit toch als een opening te zien en verteld dat er nu dus bij mij een onderzoek naar gaande is. Verwacht dat ze heel overdreven zou gaan reageren (WATTT???? JIJ???? nee hoor), maar het was even stil en toen zei ze dat het heel goed mogelijk zou zijn. Dus waarschijnlijk hebben er vroeger ook al dingen gespeeld...

quote:

Op woensdag 23 april 2014 09:44 schreef kvd het volgende:
Nou, even een egopostje van mij...

Waar ik al 'bang' voor was, gebeurt.
De focus van de behandeling komt op dit op assertiviteit/zelfvertrouwen te liggen. En hoe langer ik erover nadenk, des te minder ik het vind. Dat zijn niet de klachten waarmee ik binnen ben gekomen. Als die zwarte waas in mijn hoofd weg is, ligt de assertiviteit en zelfvertrouwen al hoger. Ik ben eigenlijk van mening dat er eerst aan de depressie/angst moet worden gewerkt.
Of zie ik dit helemaal fout?

Over 2 weken heb ik een gesprek met de psych, mijn vriend en iemand die gespecialiseerd is in ASS bij vrouwen/hogeropgeleiden om te gaan beslissen wat we met de ASS gaan doen. Zowel het verleden als de huidige situatie geven te weinig duidelijkheid. Nog steeds te veel dingen om het verder uit te zoeken en te weinig om met zekerheid te kunnen zeggen dat het iets van autisme is.

Afgelopen zondag nog 2 keer een autoritje met mijn moeder gehad (Groningen-Amersfoort en terug). Had me eigenlijk voorgenomen niks te zeggen over al deze dingen, aangezien ze er ook nooit naar vraagt. Maar wat gebeurd er? Het gaat op een gegeven moment over autisme. Besloten dit toch als een opening te zien en verteld dat er nu dus bij mij een onderzoek naar gaande is. Verwacht dat ze heel overdreven zou gaan reageren (WATTT???? JIJ???? nee hoor), maar het was even stil en toen zei ze dat het heel goed mogelijk zou zijn. Dus waarschijnlijk hebben er vroeger ook al dingen gespeeld...

quote:

Op woensdag 23 april 2014 10:20 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Ik zou het in ieder geval aangeven. Je psycholoog is ook maar een mens tenslotte. Heeft ze een reden gegeven voor de behandelrichting? Misschien als je er uitleg over hoort snap je het, want vaak kan een meer obscuur probleem (in dit geval assertiviteit) ten grondslag liggen aan het gevoel (angst/depressiviteit).

quote:

Op woensdag 23 april 2014 10:34 schreef kvd het volgende:

[..]

Ik heb het vorige week/2 weken geleden hier met hem over gehad, toen moest ik doelen gaan verzinnen wat ik nogal lastig vond (omdat er nog geen duidelijk beeld van een mogelijke ASS is, dit zou de behandeling namelijk kunnen gaan veranderen). Heb toen aangegeven dat ik eerst van de negatieve, depressieve gevoelens en gedachten en angst/paniek af wil, omdat ik weet dat mijn assertiviteit en zelfbeeld daarna beter zijn. Niet optimaal, maar wel beter. En ondertussen ben ik ook al meer dingen aan het oppakken en regelen, maar beter voel ik me er niet door. En ook dat weet hij. Dus ik denk dat ik volgende week nog maar eens moet aankaarten dat ik me hier zo niet zo in kan vinden. (Even assertief zijn dus )
Ik blijf er ook wel bij dat ook hij een vertekend beeld van me heeft, omdat ik me eigenlijk nog steeds niet helemaal open kan stellen en mezelf dus niet echt heb laten zien. Ik weet wat sociaal wenselijk is, kan heel goed toneelspelen en speel net altijd te veel 'goed weer' bij hem (hij weet wel van het masker en toneelspel, dus hij zou er in principe wel doorheen moeten kunnen kijken.)

quote:

Op woensdag 23 april 2014 21:30 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Tuurlijk niet. Het geheim van een masker is dat als je er goed in bent(heb je vaak zelf niet door). Dan zet je die op en af. Als je je wel vrolijk voelt gaat ie af en vervolgens als het minder gaat langzaam weer op. Zo lijk je bijvoorbeeld voor de buitenwereld altijd vrolijk. En als je dat goed speelt fop je zelfs degen dier ervoor geleerd heeft.

quote:

Op woensdag 23 april 2014 10:11 schreef zomertje het volgende:

[..]

Fijn dat ze er begrip voor heeft. Dat kan wel als steun voelen

quote:

Op woensdag 23 april 2014 17:27 schreef Murmeli het volgende:
Goed van het vrijwilligerswerk elvi

Kvd: gewoon je standpunt aan ze blijven aangeven. Soms hebben mensen even tijd nodig om jouw mening te gaan snappen. Als zij zich niet in jouw standpunt kunnen vinden kan je ook vragen om dit goed uit te leggen en jij kan uitleggen waarom jij denkt wat jij denkt.
Mijn ervaring is dat dat een heel leerzaam deel is van je therapie. En volgens mij kan jij dat ook gewoon. Misschien met buikpijn of knikkende knietjes, maar je kunt het wel

quote:

Op vrijdag 25 april 2014 00:14 schreef minthy het volgende:
Merken jullie ook verandering in je weerstand? Zo was ik nooit ziek maar nu al voor de zoveelste keer in een jaar verkouden, koorts en al dat soort ellende

quote:

Op vrijdag 25 april 2014 13:53 schreef sitting_elfling het volgende:
Oh Koningsdag, gaan de mede D&Aertjes nog gekke shit doen

quote:

Op vrijdag 25 april 2014 13:52 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Misschien heb je een poos wat minder gezond gegeten of is de stress wat te hoog geweest de laatste weken?

Ik probeer ook wat aan mijn gezondheid te werken. Spirulina, chlorella en andere groene meuk, meer water en minder suiker. En minder vlees.

quote:

Op vrijdag 25 april 2014 13:53 schreef sitting_elfling het volgende:
Oh Koningsdag, gaan de mede D&Aertjes nog gekke shit doen

quote:

Op vrijdag 25 april 2014 14:04 schreef minthy het volgende:

[..]

Weinig veranderd, wel een sociaal zeer druk (maar tof) weekend gehad. Qua stress gooi ik alles aardig van me af; ik krijg een jobcoach toegewezen door m'n werkgever om te kijken of toeleiding naar ander werk mogelijk is. Het houdt me niet eens zoveel bezig ook

[..]

Twee dagen naar de Wadden met vriend, best gek voor iemand die nooit op vakantie oid gaat

quote:

Op vrijdag 25 april 2014 16:16 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Mindere weerstand klinkt toch als iets teveel hooi op de vork, ook al wil je dat niet horen :p. Maar de toon van je berichten zijn in 1 jaar tijd ontzettend anders geworden. Anders als in, gezonder, beter en stukken meer zelfverzekerd!

Ik neem ook te veel hooi op mijn vork. Ik kom net bij de therapeut vandaan met het advies mijn frustratie en woede beter te verwoorden. En van me af te gooien... Lekker potje schelden mag best aldus de peut. Om maar wat van die hyperventilatie aanvallen af te komen.

quote:

Op vrijdag 25 april 2014 00:14 schreef minthy het volgende:
Merken jullie ook verandering in je weerstand? Zo was ik nooit ziek maar nu al voor de zoveelste keer in een jaar verkouden, koorts en al dat soort ellende

quote:

Op vrijdag 25 april 2014 13:53 schreef sitting_elfling het volgende:
Oh Koningsdag, gaan de mede D&Aertjes nog gekke shit doen

quote:

Op vrijdag 25 april 2014 14:03 schreef Lastpost het volgende:

[..]

Haha niet bepaald. Wat bandjes luisteren in de stad, biertje drinken en hopelijk valt het weer een beetje mee. Oja en deze tatta be like: Even de rommelmarkten langs.

Trouwens een ander vraagje, hoe zit het tegenwoordig financieel m.b.t psychische hulp enzo. Had gelezen dat wanneer de huisarts je doorstuurt, je twee kanten op kunt. Basis of gespecialiseerde GGZ.
Iemand een idee hoe het zit met de kosten als je gewoon een basisverzekering hebt en ik vernam tevens dat het eigen risico voor psychische hulp is vervallen en je niet meer per consult hoeft te betalen, maar ik ga er vanuit dat hierbij nog wel het normale eigen risico geldt dat je hebt?

Ben van plan om komende week (weer) een afspraak te maken omtrent m'n niet al te beste mentale staat, maar met al die veranderingen in de zorg raak je af en toe de weg kwijt.

quote:

Op vrijdag 25 april 2014 20:45 schreef kuolema het volgende:

Ik ben echt fan van rommelmarkten (en kringloopwinkels) dus vind het wel leuk altijd.

quote:

Op vrijdag 25 april 2014 20:47 schreef Miniem het volgende:

[..]

Ik ook, maar ik moet morgen helaas werken
Veel plezier morgen, 5 uur is wel erg vroeg

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 00:38 schreef Elvi het volgende:

[..]

Oh waar en wanneer sta je in Gouda? Vrijmarkt op de Raam of op de Markt?

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 13:30 schreef zomertje het volgende:
Concert ging goed. Was wat serieuzer. Vanmiddag wordt het een feestje

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 13:43 schreef sitting_elfling het volgende:
Vondelpark was een drama . Ik mis blijkbaar toch iets.

Het doel was daar vrij duidelijk.

1) kinderen krijgen
2) zeuren (waarom is het hier zo druk heb ik meerdere malen gehoord )
3) showen aan de rest van de wereld hoeveel kids je wel niet hebt (omg, hoe schattig is hij/zij wel niet)

Ik heb die gevoelens totaal niet ;'). M'n peut zei overigens dat dat goed was, dat ik juist niet in diezelfde kliek wil zitten als die groep die huisje boompje beestje wil met een baan van 8 tot 5.

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 13:40 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Nice vraag het me eigenlijks al een tijdje af maar wat bespeel jij haha?

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 13:43 schreef sitting_elfling het volgende:
Vondelpark was een drama . Ik mis blijkbaar toch iets.

Het doel was daar vrij duidelijk.

1) kinderen krijgen
2) zeuren (waarom is het hier zo druk heb ik meerdere malen gehoord )
3) showen aan de rest van de wereld hoeveel kids je wel niet hebt (omg, hoe schattig is hij/zij wel niet)

Ik heb die gevoelens totaal niet ;'). M'n peut zei overigens dat dat goed was, dat ik juist niet in diezelfde kliek wil zitten als die groep die huisje boompje beestje wil met een baan van 8 tot 5.

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 14:16 schreef kvd het volgende:
Hier altijd kinderen willen hebben, totdat het slechter ging en ik juist overal over na ging denken. Dus een dikke twijfel.
Het beste voor mij zou zijn om onverwacht zwanger te raken ofzo. Maar ja, dan moet je het wel gezellig hebben in bed (en op dit moment wordt het bed alleen gebruikt om te slapen ) En door medicijngebruik van vriend zouden we op dit moment sowieso al geen kinderen mogen maken. En voordat dat wel zou mogen, ben ik alweer halverwege de 38 en dan vind ik het alweer te laat worden (want het zal vast niet in 1 keer raak zijn).

Best dubbel allemaal.

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 15:37 schreef Elvi het volgende:
Ik wil wel heel graag kinderen. Het liefst had ik ze nu al gehad En ik heb er geen logische verklaring voor ofzo. Je hebt die behoefte of je hebt het niet en beide is prima

Tuurlijk erger ik me ook aan andermans kinderen _{(kinderen met viool , kinderen met vuvuzela , gillende kinderen , brutale kinderen )} maar ja het is ook maar net hoe ze je opvoed en hoe je zelf bent. Ik was vroeger een engeltje

Waar ik me wel zorgen om maak is een postnatale depressie. Zouden 'wij' daar niet sneller last van hebben?

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 15:51 schreef Elvi het volgende:

[..]

Dan date je de verkeerde vrouwen

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 20:07 schreef Elvi het volgende:

[..]

Ik ook! Maar ik kan er niet tegen als ze doodgaan

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 13:43 schreef sitting_elfling het volgende:
Vondelpark

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 00:59 schreef sitting_elfling het volgende:
Morgen vondelpark rommel kopen

quote:

Op vrijdag 25 april 2014 20:45 schreef kuolema het volgende:
Ik ben echt fan van rommelmarkten (en kringloopwinkels) dus vind het wel leuk altijd.

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 14:56 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Mja, ik denk, misschien ooit dan toch nog? Ik ben zelf 26. Maar ik wil eigenlijk helemaal geen kinderen. Ja, vanaf hun 15e. De eerste 15 jaar zijn hell. Althans mijn opinie. Ik weet natuurlijk dat ontzettend veel mensen het excuus; "liefde krijgen van een baby" gebruiken. Maar een baby kan nouwelijks een aantal woorden zeggen. Laat staan 'liefde' terug geven.

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 14:05 schreef Gray het volgende:

[..]

Is ook niet mijn ding. Wel kan ik enorm genieten van kinderne en baby's, zoals laatst 't voeren van m'n pasgeboren neefje. Maar toen z'n moeder me vroeg of dat dan niet wat met me doet, met het oog op vaderschap, zei ik nee. Het doet wat met me, veel zelfs, maar het luidt mijn biologische klok niet.

Maar dat is okay, want verschil moet er zijn.

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 20:23 schreef kvd het volgende:
doordat de beslissing nu eigenlijk door medicatie van een anders voor mij is genomen, is wel slikken.

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 20:32 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Dit herken ik wel. Ik vind andermans kinderen soms geweldig. Maar niet voor mezelf.
Misschien als ik op mijn 20e mentaal er zo voor had gestaan als nu maar dat is niet gebeurd. En dat is ook goed

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 20:47 schreef Miniem het volgende:
Heel de dag gewerkt, ik ben echt moe..
Iets wat op het werk afspeelde spookt steeds door mijn hoofd.

Graag niet quoten dit.

-knip-

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 20:39 schreef Gray het volgende:

[..]

I see what you did there...

[..]

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 20:47 schreef Miniem het volgende:
Heel de dag gewerkt, ik ben echt moe..
Iets wat op het werk afspeelde spookt steeds door mijn hoofd.

Graag niet quoten dit.

[..]

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 20:07 schreef Elvi het volgende:

[..]

Ik ook! Maar ik kan er niet tegen als ze doodgaan

quote:

Op zondag 27 april 2014 00:13 schreef Raggingbull het volgende:
En nu net klaar met werken.. zijn alle festiviteiten hier in het dorp afgelopen Naja.. dan maar terug trekken op mijn kamer..

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 27 april 2014 10:32 schreef Jaeger85 het volgende:
Voor de mensen die later kinderen willen, zijn jullie niet bang dat jullie kinderen tegen dezelfde psychische problemen aan gaan lopen als jullie nu doen? Dat is namelijk wel mijn vrees en ik weet niet of ik mijn kinderen dat aan wil doen. Ik gun het mijn ergste vijand al niet, laat staat mijn eigen kinderen.

Bij mij zit de genetische aanleg voor psychische problemen duidelijk in de familie. Mijn opa had bipolaire stoornis, mijn tante ook, mijn oma kampt met depressies en mijn moeder met agorafobie en depressies. Al deze familieleden zijn van mijn moeder.

quote:

Op zondag 27 april 2014 13:28 schreef kuolema het volgende:
Ik voel me zo raar ....

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 27 april 2014 13:28 schreef kuolema het volgende:
Ik voel me zo raar ....

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 27 april 2014 01:24 schreef CherryLips het volgende:

[..]

Je kunt terug trekken beter als één woord schrijven nu staat er iets heel anders. Al sluit het een het ander niet uit natuurlijk.

quote:

Op zondag 27 april 2014 13:34 schreef kvd het volgende:

[..]

Zou het niet heel erg aan de situatie liggen? Bij jou zijn er veel problemen in de familie, kan me voorstellen dat je niet zou willen dat dat doorgegeven wordt aan een nieuwe generatie.
Bij een ander zal de achtergrond heel anders zijn (meer op zichzelf staand), waardoor het makkelijker kan zijn om toch voor kinderen te gaan.

quote:

Op zondag 27 april 2014 10:32 schreef Jaeger85 het volgende:
Voor de mensen die later kinderen willen, zijn jullie niet bang dat jullie kinderen tegen dezelfde psychische problemen aan gaan lopen als jullie nu doen? Dat is namelijk wel mijn vrees en ik weet niet of ik mijn kinderen dat aan wil doen. Ik gun het mijn ergste vijand al niet, laat staat mijn eigen kinderen.

Bij mij zit de genetische aanleg voor psychische problemen duidelijk in de familie. Mijn opa had bipolaire stoornis, mijn tante ook, mijn oma kampt met depressies en mijn moeder met agorafobie en depressies. Al deze familieleden zijn van mijn moeder.

quote:

Op zondag 27 april 2014 01:24 schreef CherryLips het volgende:

[..]

Je kunt terug trekken beter als één woord schrijven nu staat er iets heel anders. Al sluit het een het ander niet uit natuurlijk.

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 20:17 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Vondelpark + konings/innendag = altijd heel...veel...kinderen

[..]

Hehe, lk lees deze post nu pas, ik had je wel kunnen vertellen dat dat wsl een slecht idee is

[..]

Altijd leuk
Alleen was mn oogst voor vandaag vrij mager met maar 1 game en 1 spel. De vriend met wie ik naar de vrijmarkt was had gelukkig een betere oogst

quote:

Op zondag 27 april 2014 10:32 schreef Jaeger85 het volgende:
Voor de mensen die later kinderen willen, zijn jullie niet bang dat jullie kinderen tegen dezelfde psychische problemen aan gaan lopen als jullie nu doen? Dat is namelijk wel mijn vrees en ik weet niet of ik mijn kinderen dat aan wil doen. Ik gun het mijn ergste vijand al niet, laat staat mijn eigen kinderen.

Bij mij zit de genetische aanleg voor psychische problemen duidelijk in de familie. Mijn opa had bipolaire stoornis, mijn tante ook, mijn oma kampt met depressies en mijn moeder met agorafobie en depressies. Al deze familieleden zijn van mijn moeder.

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 18:02 schreef CherryLips het volgende:
Ik wil een hond.

quote:

Op zondag 27 april 2014 13:40 schreef kvd het volgende:

[..]

Die dingen zijn niet leuk...

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 27 april 2014 13:41 schreef zomertje het volgende:

[..]

Klinkt eng

Misschien iets zoals derealisatie of zelfs psychotisch (ik hoop t niet voor je). Heb je veel stress de laatste tijd?

quote:

Op zondag 27 april 2014 17:47 schreef kuolema het volgende:

[..]

Ja klopt. Ik heb gewoon dingen gedaan maar het trok niet weg en voelde heel kut dus uiteindelijk ben ik maar weer in bed gaan liggen en werd net wakker omdat mijn vader me riep. Het gaat nu wel iets beter.

[..]

Ja ik heb wel vrij veel stress. Die beschrijving van derealisatie herken ik wel heel erg en ik heb het ook vaker.

quote:

Op zondag 27 april 2014 20:48 schreef zomertje het volgende:

[..]

Ik heb t ook soms. Maar t gaat beter als ik minder stress heb. Kun je kijken of je de stress kan verminderen?

quote:

Op zaterdag 26 april 2014 15:37 schreef Elvi het volgende:

Waar ik me wel zorgen om maak is een postnatale depressie. Zouden 'wij' daar niet sneller last van hebben?

quote:

Op zondag 27 april 2014 10:32 schreef Jaeger85 het volgende:
Voor de mensen die later kinderen willen, zijn jullie niet bang dat jullie kinderen tegen dezelfde psychische problemen aan gaan lopen als jullie nu doen? Dat is namelijk wel mijn vrees en ik weet niet of ik mijn kinderen dat aan wil doen. Ik gun het mijn ergste vijand al niet, laat staat mijn eigen kinderen.

Bij mij zit de genetische aanleg voor psychische problemen duidelijk in de familie. Mijn opa had bipolaire stoornis, mijn tante ook, mijn oma kampt met depressies en mijn moeder met agorafobie en depressies. Al deze familieleden zijn van mijn moeder.

quote:

Op zondag 27 april 2014 22:19 schreef missbehavin het volgende:

[..]

Ehm, ja. Daar ben ik best voor, helemaal omdat hij het al niet makkelijk heeft.

quote:

Op zondag 27 april 2014 22:21 schreef Jaeger85 het volgende:

[..]

Neem aan dat je het woordje bang vergeten bent?

quote:

Op zondag 27 april 2014 23:13 schreef Raggingbull het volgende:
Iemand hier die nog een leuke film kent bij voorkeur die harde actie films om de gedachten gang eventjes te verzetten naar iets anders?

quote:

Op zondag 27 april 2014 23:13 schreef Raggingbull het volgende:
Iemand hier die nog een leuke film kent bij voorkeur die harde actie films om de gedachten gang eventjes te verzetten naar iets anders?

quote:

Op zondag 27 april 2014 10:32 schreef Jaeger85 het volgende:
Voor de mensen die later kinderen willen, zijn jullie niet bang dat jullie kinderen tegen dezelfde psychische problemen aan gaan lopen als jullie nu doen? Dat is namelijk wel mijn vrees en ik weet niet of ik mijn kinderen dat aan wil doen. Ik gun het mijn ergste vijand al niet, laat staat mijn eigen kinderen.

Bij mij zit de genetische aanleg voor psychische problemen duidelijk in de familie. Mijn opa had bipolaire stoornis, mijn tante ook, mijn oma kampt met depressies en mijn moeder met agorafobie en depressies. Al deze familieleden zijn van mijn moeder.

quote:

Op maandag 28 april 2014 20:07 schreef Raggingbull het volgende:
@seasushi hoe uit het manische gedeelte zich bij jou als ik vragen mag? Word jij er persoonlijk heel anders door?

Ik ken een man die manisch depressief is op het moment dat hij manisch is denkt hij dat hij een soort jezus is ofzo. Gaat in restaurants voor alle tafeltjes bidden drinkt alleen wijn omdat jezus in de bijbel wijn maakte van water enzovoort. Hoe manifesteert het zich bij jou?

quote:

Op maandag 28 april 2014 10:17 schreef seasushi het volgende:

[..]

Ik heb een dochter. Ik had 15 jaar geleden nog niet de diagnose manisch depressief gehad. Ik weet niet als ik dat toen geweten had, of ik aan kinderen zou zijn begonnen.
Ik heb dit een aantal keer met de psychiater besproken. Hij snapt mijn angst, maar het enige wat hij hierop kan zeggen is dat ik ieder geval snel in staat ben om eventuele signalen te herkennen en dan snel aan de bel kan trekken. Vanwege mijn voorgeschiedenis kunnen we dan de intake wachtlijstprocedure overslaan. schrale troost, maar toch.
Vooralsnog zie ik geen tekenen. Ze is nu 15 en doet het goed.
Waar ik als ouder wel voor gewaakt heb is haar in een zorgrol te drukken. In mindere tijden stond ik vroeger op als ze naar school moest, dook daarna weer onder de dekens, en zat ik als ze uit school kwam, aangekleed, met het kopje thee klaar. Dat moest soms wel uit mijn tenen komen. Vaak at ze dan wel even mee bij de buurvrouw, of werd door iemand uitgenodigd om een spannende film te komen kijken/winkelen of wat dan ook. Mijn omgeving heeft mij hier altijd goed in ondersteund.
een tijdje geleden heb ik hier een gesprek met haar over gehad. Tot haar 12de is zij zich er totaal niet bewust van geweest sat mama soms "ziek" was. En zeker nooit het gevoel gehad dat ze rekening met mij moest houden.
Bij mij heeft ze er toch vaak voor gezorgd dat ik met beide benen op de grond bleef staan omdat voorop stond dat ik voor mijn kind moest zorgen.,
dus ritme en regelmaat bleef aanhouden. Altijd braaf medicatie geslikt op, tijd opstaan en eten, zorgen dat er boodschappen in huis waren. Daar reed ik soms wel 3 dorpen voor verder om maar geen bekenden te hoeven tegenkomen.
Extra medicatie als ze bijvoorbeeld tijdens een van mijn geagiteerde hypomane perioden op koninginnedag op de rommelmarkt wilde staan (stiekum heb ik daar nog een trauma van ) Bij pretparken trok ik de grens, Maar er is altijd wel iemand die met een kind naar een pretpark of kermis wil..
Nu is ze 15, red zichzelf erg goed. Ik heb een hond aangeschaft om het ritme en de regelmaat vast te kunnen blijven houden.
Dus wat mij betreft, het was/is goed om mijzelf soms opzij te zetten ten behoeve van mijn kind

quote:

Op maandag 28 april 2014 22:33 schreef seasushi het volgende:

[..]

Ik ga vooral veel geld uitgeven, meerdere vriendjes, mijn huis verbouwen, opleidingen volgen, niet meer slapen, geniale plannen bedenken en daar iedereen van willen overtuigen. In het begin vind iedereen me dan heel leuk. Ik mezelf trouwens ook
maar op een gegeven moment word ik ook ongeduldig, kort lontje, achterdochtig, Ik merk dat ik de greep op de realiteit verlies.
Maar de afgelopen jaren ga ik bij de eerste tekenen al een flinke stoot medicatie erbij nemen.
Hoewel dat raar is. Als ik me heel goed voel ga ik pillen slikken om mijzelf tot zombie te transformeren.
Soms zou ik willen doorgaan hoor, maar ik kan het me niet veroorloven. Ik heb een kind. De depressies daarna zijn ook horror. Behalve dan dat de depressie er is, ga ik dan ook opeens de gevolgen moeten dragen van de voorbije manie.
Dus schulden, verbroken relaties, collega,s die liever niet meer met me wilden werken, weer een onafgemaakte opleiding erbij, enz enz.

quote:

Op dinsdag 29 april 2014 08:59 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Weet je ook waar de oorzaak ligt? Manische depressiviteit is iets wat voor mij altijd een heel mysterieus karakter heeft. Zowel in zijn oorzaak als wat het is. Ik vraag me dan altijd af waarom we er zo weinig over weten en waarom we het niet (volledig goed) kunnen behandelen. :/

quote:

Op
dinsdag 29 april 2014 09:04 schreef zomertje het volgende:

[..]

Klinkt echt niet fijn Gaat het met medicatie een beetje snel beter? of moet je echt maanden als zombie functioneren?

quote:

Op dinsdag 29 april 2014 09:35 schreef seasushi het volgende:

[..]

Achteraf gezien is het hardstikke erfelijk. Mijn zus was manisch depressief, Die was idd bij vlagen "zo gek als een deur"Ze overleed toen ik 22 was. Doordat zi zo extreem was hebben we ons pas veel later gerealiseerd dat ik dezelfde "trekjes" vertoon, maar minder extreem.

een snelle diagnose en bijbehorende medicatie schijnt wel belangrijk te zijn voor stabiliteit. Episodes volgen elkaar steeds sneller op zonder medicatie. Op een gegeven moment volgt de diagnose rapid cycling. met 4 of meer episodes per jaar, Dat kan zowel manisch, depressief of een mix van beiden zijn.

quote:

Op dinsdag 29 april 2014 12:55 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Klinkt heel naar. Het lijkt me ook iets wat moeilijk te diagnosticeren is. Hoe bepaal je immers of het gewoon stemmingswisselingen of manisch depressieve buien zijn. Het is dus iets volledig genetisch', of kunnen ook bepaalde levensgebeurtenissen er aan ten grondslag liggen?

quote:

Op maandag 28 april 2014 10:17 schreef seasushi het volgende:

[..]

Ik heb een dochter. Ik had 15 jaar geleden nog niet de diagnose manisch depressief gehad. Ik weet niet als ik dat toen geweten had, of ik aan kinderen zou zijn begonnen.
Ik heb dit een aantal keer met de psychiater besproken. Hij snapt mijn angst, maar het enige wat hij hierop kan zeggen is dat ik ieder geval snel in staat ben om eventuele signalen te herkennen en dan snel aan de bel kan trekken. Vanwege mijn voorgeschiedenis kunnen we dan de intake wachtlijstprocedure overslaan. schrale troost, maar toch.
Vooralsnog zie ik geen tekenen. Ze is nu 15 en doet het goed.
Waar ik als ouder wel voor gewaakt heb is haar in een zorgrol te drukken. In mindere tijden stond ik vroeger op als ze naar school moest, dook daarna weer onder de dekens, en zat ik als ze uit school kwam, aangekleed, met het kopje thee klaar. Dat moest soms wel uit mijn tenen komen. Vaak at ze dan wel even mee bij de buurvrouw, of werd door iemand uitgenodigd om een spannende film te komen kijken/winkelen of wat dan ook. Mijn omgeving heeft mij hier altijd goed in ondersteund.
een tijdje geleden heb ik hier een gesprek met haar over gehad. Tot haar 12de is zij zich er totaal niet bewust van geweest sat mama soms "ziek" was. En zeker nooit het gevoel gehad dat ze rekening met mij moest houden.
Bij mij heeft ze er toch vaak voor gezorgd dat ik met beide benen op de grond bleef staan omdat voorop stond dat ik voor mijn kind moest zorgen.,
dus ritme en regelmaat bleef aanhouden. Altijd braaf medicatie geslikt op, tijd opstaan en eten, zorgen dat er boodschappen in huis waren. Daar reed ik soms wel 3 dorpen voor verder om maar geen bekenden te hoeven tegenkomen.
Extra medicatie als ze bijvoorbeeld tijdens een van mijn geagiteerde hypomane perioden op koninginnedag op de rommelmarkt wilde staan (stiekum heb ik daar nog een trauma van ) Bij pretparken trok ik de grens, Maar er is altijd wel iemand die met een kind naar een pretpark of kermis wil..
Nu is ze 15, red zichzelf erg goed. Ik heb een hond aangeschaft om het ritme en de regelmaat vast te kunnen blijven houden.
Dus wat mij betreft, het was/is goed om mijzelf soms opzij te zetten ten behoeve van mijn kind

quote:

Op dinsdag 29 april 2014 21:10 schreef kvd het volgende:

[..]

Heftig, maar ook heel mooi om te lezen. Ik heb veel bewondering voor hoe je het hebt gedaan/doet.

quote:

Op maandag 28 april 2014 01:34 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

The Raid?

quote:

Op dinsdag 29 april 2014 21:44 schreef seasushi het volgende:

[..]

Maar weet je: Ik ben geen enkele manisch depressieveling tegengekomen die het zou willen missen... Er zijn ook zulke ongelooflijk fijne periodes. licht hypomaan zou ik altijd wel willen zijn.

quote:

Op dinsdag 29 april 2014 21:44 schreef seasushi het volgende:

[..]

Maar weet je: Ik ben geen enkele manisch depressieveling tegengekomen die het zou willen missen... Er zijn ook zulke ongelooflijk fijne periodes. licht hypomaan zou ik altijd wel willen zijn.

quote:

Op dinsdag 29 april 2014 23:28 schreef kvd het volgende:

[..]

Maar niet iedere manisch depressieveling zal voor een kind moeten zorgen en het op zo'n manier doen dat het kind het niet in de gaten heeft. En zoals ik je verhaal lees, ook zonder partner?

quote:

Op woensdag 30 april 2014 09:14 schreef seasushi het volgende:

[..]

Zonder partner ja. Die is uit het zicht verdwenen. Ze zorgt er wel voor dat ik op aarde blijf staan ja. maar heel soms zou ik willen dat ik even mocht "vliegen"

quote:

Op woensdag 30 april 2014 01:24 schreef Elvi het volgende:

[..]

Was het een echte date of vriendschappelijk?

quote:

Op dinsdag 29 april 2014 13:19 schreef seasushi het volgende:

[..]

Ik geloof wel dat er levensgebeurtenissen zijn die kunnen triggeren. En er zijn ook zat mensen die maar 2 depressies en hypomane episodes hebben en daarna (al dan niet met medicatie) verder door het leven fluiten

quote:

Op woensdag 30 april 2014 07:45 schreef zomertje het volgende:
ik heb de laatste dagen wat meer rust gehad. Merk dat mn stemming ook wel is verbeterd. Hoef dus niet weer meer medicatie te gaan nemen voorlopig.

quote:

Op woensdag 30 april 2014 11:14 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Damn manisch depressief en dan alles zelf doen das een hele knappe prestatie petje af seasushi!

quote:

Op woensdag 30 april 2014 14:41 schreef sitting_elfling het volgende:

quote:

Op woensdag 30 april 2014 11:27 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Lekker! Rust maar goed uit, helpt toch altijd om je beter te voelen. De afgelopen drie nachten telkens om 10 uur gaan slapen en ik ben nu zo fit als een hoentje (relatief gezien dan he ). Zou ik vaker moeten doen haha.

quote:

Op woensdag 30 april 2014 11:25 schreef duracellkonijntje het volgende:

[..]

Ja precies. Ik vind het sowieso vreemd dat depressies in het algemeen nog een relatief onbekend fenomeen zijn. Dat de oorzaken en daarmee de behandelwijze zo obscuur zijn en zich veel op de symptomen richten.

quote:

Op maandag 28 april 2014 10:17 schreef seasushi het volgende:

[..]

Ik heb een dochter. Ik had 15 jaar geleden nog niet de diagnose manisch depressief gehad. Ik weet niet als ik dat toen geweten had, of ik aan kinderen zou zijn begonnen.
Ik heb dit een aantal keer met de psychiater besproken. Hij snapt mijn angst, maar het enige wat hij hierop kan zeggen is dat ik ieder geval snel in staat ben om eventuele signalen te herkennen en dan snel aan de bel kan trekken. Vanwege mijn voorgeschiedenis kunnen we dan de intake wachtlijstprocedure overslaan. schrale troost, maar toch.
Vooralsnog zie ik geen tekenen. Ze is nu 15 en doet het goed.
Waar ik als ouder wel voor gewaakt heb is haar in een zorgrol te drukken. In mindere tijden stond ik vroeger op als ze naar school moest, dook daarna weer onder de dekens, en zat ik als ze uit school kwam, aangekleed, met het kopje thee klaar. Dat moest soms wel uit mijn tenen komen. Vaak at ze dan wel even mee bij de buurvrouw, of werd door iemand uitgenodigd om een spannende film te komen kijken/winkelen of wat dan ook. Mijn omgeving heeft mij hier altijd goed in ondersteund.
een tijdje geleden heb ik hier een gesprek met haar over gehad. Tot haar 12de is zij zich er totaal niet bewust van geweest sat mama soms "ziek" was. En zeker nooit het gevoel gehad dat ze rekening met mij moest houden.
Bij mij heeft ze er toch vaak voor gezorgd dat ik met beide benen op de grond bleef staan omdat voorop stond dat ik voor mijn kind moest zorgen.,
dus ritme en regelmaat bleef aanhouden. Altijd braaf medicatie geslikt op, tijd opstaan en eten, zorgen dat er boodschappen in huis waren. Daar reed ik soms wel 3 dorpen voor verder om maar geen bekenden te hoeven tegenkomen.
Extra medicatie als ze bijvoorbeeld tijdens een van mijn geagiteerde hypomane perioden op koninginnedag op de rommelmarkt wilde staan (stiekum heb ik daar nog een trauma van ) Bij pretparken trok ik de grens, Maar er is altijd wel iemand die met een kind naar een pretpark of kermis wil..
Nu is ze 15, red zichzelf erg goed. Ik heb een hond aangeschaft om het ritme en de regelmaat vast te kunnen blijven houden.
Dus wat mij betreft, het was/is goed om mijzelf soms opzij te zetten ten behoeve van mijn kind

quote:

Op woensdag 30 april 2014 09:14 schreef seasushi het volgende:

[..]

Zonder partner ja. Die is uit het zicht verdwenen. Ze zorgt er wel voor dat ik op aarde blijf staan ja. maar heel soms zou ik willen dat ik even mocht "vliegen"

quote:

Op dinsdag 29 april 2014 09:21 schreef duracellkonijntje het volgende:
Zo, vannacht weer 9 uur geslapen, langzamerhand begint de vermoeidheid weer weg te trekken. Ondanks dat er meer en minder angstige periodes tussen zitten blijft het tot nu toe goed gaan en ik voel me erg stabiel. Nogsteeds, I dare say, dankzij het mediteren. Wat een bizar wondermiddel is dat tot nu toe geweest. Het leven met angst heeft dus toch voor een groot deel te maken met je hersenen. Interessant.

Soms zijn er wel momenten dat ik even baal. Gewoon vanwege alles. Dat, ondanks dat het toch heel goed gaat nu, er altijd zoiets in de achtergrond zeurt. Dat ik niet iemand ben op straat die het gewoon doet, zonder al die angst. Het is echter zoals het is en ik kies hier niet voor. Het leven loopt zoals het loopt en elke ervaring waar je je doorheen knokt kun je slimmer van worden.

Kennen jullie dit gevoel?

quote:

Op dinsdag 29 april 2014 13:19 schreef seasushi het volgende:

[..]

Ik geloof wel dat er levensgebeurtenissen zijn die kunnen triggeren. En er zijn ook zat mensen die maar 2 depressies en hypomane episodes hebben en daarna (al dan niet met medicatie) verder door het leven fluiten

quote:

Op woensdag 30 april 2014 18:39 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Depressies zijn in het algemeen toch niet onbekend? Er heerst alleen soms nog een stigma op. Van, wat heb je? Depressief? Boe-fucking-hoe knul, ga gewoon aan het werk.

( !!!! )

quote:

Op woensdag 30 april 2014 18:39 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Depressies zijn in het algemeen toch niet onbekend? Er heerst alleen soms nog een stigma op. Van, wat heb je? Depressief? Boe-fucking-hoe knul, ga gewoon aan het werk.

( !!!! )

quote:

Op woensdag 30 april 2014 19:31 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Nope je moet zielig in een hoekje kruipen. Overal mee stoppen alle grip op realiteit los laten en geen sociaal contact hebben. Wereldvreemd worden omdat je depressief bent.

Klinkt misschien heel onlogisch maar ik ben van mening dat juist als het slecht gaat je moet blijven werken. Omdat je op die manier een sociaal leven behoud. Een vast ritme behoud en andere dingen die juist heel erg veel hou vast kunnen geven in een moeilijke tijd. Die uiteindelijk net het extra stukje hou vast kunnen bieden waardoor je het hoofd boven water houd. En ja dat is niet altijd eenvoudig maar dat hoef je mij niet uit te leggen. Maar wel het beste!

Met uitzonderingen daar gelaten uiteraard.

Zegt degene die alles behalve een regelmaat heeft

quote:

Op woensdag 30 april 2014 19:31 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Nope je moet zielig in een hoekje kruipen. Overal mee stoppen alle grip op realiteit los laten en geen sociaal contact hebben. Wereldvreemd worden omdat je depressief bent.

Klinkt misschien heel onlogisch maar ik ben van mening dat juist als het slecht gaat je moet blijven werken. Omdat je op die manier een sociaal leven behoud. Een vast ritme behoud en andere dingen die juist heel erg veel hou vast kunnen geven in een moeilijke tijd. Die uiteindelijk net het extra stukje hou vast kunnen bieden waardoor je het hoofd boven water houd. En ja dat is niet altijd eenvoudig maar dat hoef je mij niet uit te leggen. Maar wel het beste!

Met uitzonderingen daar gelaten uiteraard.

quote:

Op woensdag 30 april 2014 19:44 schreef zomertje het volgende:

[..]

Er zijn mensen die het redden juist door het werken. Het geeft ze een gevoel van 'nuttig zijn'

Vervelende bij mij was dat ik zo uit de bocht vloog dat werken niet meer ging. Net als muziek maken. Uiteindelijk ging bijna niks meer, zelfs eten bleef niet binnen. Gelukkig is het nu weer een beetje op peil, maar zoals voor die tijd nog steeds niet.

quote:

Op woensdag 30 april 2014 19:31 schreef Raggingbull het volgende:

[..]

Nope je moet zielig in een hoekje kruipen. Overal mee stoppen alle grip op realiteit los laten en geen sociaal contact hebben. Wereldvreemd worden omdat je depressief bent.

Klinkt misschien heel onlogisch maar ik ben van mening dat juist als het slecht gaat je moet blijven werken. Omdat je op die manier een sociaal leven behoud. Een vast ritme behoud en andere dingen die juist heel erg veel hou vast kunnen geven in een moeilijke tijd. Die uiteindelijk net het extra stukje hou vast kunnen bieden waardoor je het hoofd boven water houd. En ja dat is niet altijd eenvoudig maar dat hoef je mij niet uit te leggen. Maar wel het beste!

Met uitzonderingen daar gelaten uiteraard.

quote:

Op woensdag 30 april 2014 20:11 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Nou, bij mij lijkt die herstelfase maar nooit afgekomen te zijn
(lang verhaal)

quote:

Op woensdag 30 april 2014 20:14 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Zal ik wel de uitzondering zijn want ik ben het hier niet mee eens.

Ik ben toen ik in mijn periode ben geknald ook met werken en sociale activiteiten begonnen (als extraatje) .. om toch maar door te blijven gaan maar ik vond dat met name fake aanvoelen. Kop in het zand steken en 'uitgaan om dat het gezellig is' en leuk op de dames afstappen om dat je die 'ander' moet vergeten etc. Wat een onzin (imho). Kom oooop ... leuk meedoen . ! En een ander punt is dat 'inhouden' van janken. Niet doen .. gewoon weer een pilsje of wat dan ook. Nee, ik heb op een gegeven moment alles laten lopen. Beste keus ever. Want dan start je echt fresh. Na dagen lang huilen op een bed in je eentje kom je er vanzelf wel achter dat de angst, depressie kut gevoelens soms ook gewoon dom en stupide zijn. En zinloos. Dat heeft mij wel geholpen.

Het behouden van een 'sociaal leven' als argument is ridicuul. Mensen die je vrienden zijn, waren dat voor je mindere periode, gedurende en ook daarna.

Ik heb bewust gekozen om een lange periode even helemaal alleen te zijn. En juist alles los te laten. Niks geen vast ritme, alle ranzigheid mentaal en fysiek moest er even uit om zo je lichaam vanzelf weer te stabilizen naar een 'normaal level'. Zo kwam ik er in mijn geval namelijk achter dat ik teveel dingen doe voor een ander en niet genoeg voor mezelf. Ik ben toen extra goed voor mezelf gaan zorgen en toen ik me beter voelde ben ik wezen couch surfen in Europa, op de bonnefooi. Daar is mijn huidige vriendin uitgekomen.

quote:

Op woensdag 30 april 2014 20:18 schreef Mange-tout het volgende:

[..]

Wat bedoel je daarmee?

[..]

Ik vind dat ergens een gevaarlijke/moeilijke keuze, want wat als je plots dan helemaal geen vrienden blijkt te hebben, of je juist meer meegesleurd wordt door je negatieve gedachten en niet tot het inzicht komt dat die maar ridicuul zijn? Top voor je dat het heeft gewerkt, though. Ik ben nu redelijk druk met werken en sociaal contact om zo weinig mogelijk bij stomme gedachten te moeten stilstaan.

Algemene vraag: zijn jullie wel eens jaloers op vrienden bij wie alles wel gemakkelijk lijkt te gaan?

quote:

Op woensdag 30 april 2014 20:11 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Nou, bij mij lijkt die herstelfase maar nooit afgekomen te zijn
(lang verhaal)

quote:

Op woensdag 30 april 2014 20:33 schreef zomertje het volgende:

[..]

Bij mij tot nu toe ook niet, weet niet of t ooit nog gaat komen. Ik ben nu maar 'half'

quote:

Op woensdag 30 april 2014 20:18 schreef Mange-tout het volgende:

[..]

Wat bedoel je daarmee?

[..]

Ik vind dat ergens een gevaarlijke/moeilijke keuze, want wat als je plots dan helemaal geen vrienden blijkt te hebben, of je juist meer meegesleurd wordt door je negatieve gedachten en niet tot het inzicht komt dat die maar ridicuul zijn? Top voor je dat het heeft gewerkt, though. Ik ben nu redelijk druk met werken en sociaal contact om zo weinig mogelijk bij stomme gedachten te moeten stilstaan.

Algemene vraag: zijn jullie wel eens jaloers op vrienden bij wie alles wel gemakkelijk lijkt te gaan?