Schizoïde persoonlijkheidsstoornisquote:Paranoïde persoonlijkheidsstoornis (PPS) is een stoornis uit het cluster A.
Mensen met een paranoïde persoonlijkheidsstoornis zijn wantrouwend. Ze hebben een vastomlijnde manier van denken en handleen op basis van achterdochtige ideeën over anderen. Ze zijn ervan overtuigd dat hun visie op de wereld de juiste is en voelen zich bedreigd als anderen het anders zien. Ze zijn vaak koppig, ook als hun standpunt onjuist is. Dit kan soms op een waanidee lijken.
Verder voelen zij zich vaak kwetsbaar. Dit roept angst op. Die angst proberen ze te verminderen door te zoeken naar een oorzaak buiten zichzelf. De dreiging die zij voelen zetten zij om in woede om hun angst te verminderen.
Schizotypische persoonlijkheidsstoornisquote:De schizoïde persoonlijkheidsstoornis (SPS) is een stoornis uit het cluster A.
Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis gedragen zich afstandelijk en hebben moeite om emoties te uiten. Ze leggen moeilijk contact en zijn vaak verlegen, teruggetrokken en stil. Ook doen zij veel dingen alleen en wonen vaak alleen.
Mensen met een schizoïde persoonlijkheidsstoornis halen weinig plezier uit activiteiten. Soms compenseren ze een gebrek aan contact met een rijke fantasiewereld. Over het algemeen is er geen sprake van verlies van contact met de werkelijkheid.
.quote:De schizotypische persoonlijkheidsstoornis (STPS) is een stoornis uit het cluster A.
Mensen met een schizotypische persoonlijkheidsstoornis gedragen zich in de ogen van anderen vaak bizar. Abnormale oogbewegingen en motorisch disfunctioneren zijn kenmerkend. Zij voelen zich ongemakkelijk in aanwezigheid van anderen en zijn wantrouwend. Zij hebben merkwaardige ideeën en overtuigingen.
Borderline persoonlijkheidsstoornisquote:De antisociale persoonlijkheidsstoornis is een persoonlijkheidsstoornis met als belangrijkste kenmerk instabiliteit in denken, voelen en gedrag.
Hierdoor kan iemand stemmingswisselingen krijgen, instabiele relaties met anderen hebben, zich impulsief en antisociaal gedragen en snelle behoeftenbevrediging najagen.
De antisociale persoonlijkheidsstoornis (ASP) is één van de 10 persoonlijkheidsstoornissen en hoort tot de Cluster B persoonlijkheidsstoornissen.
Theatrale persoonlijkheidsstoornisquote:Borderline persoonlijkheidsstoornis (kortweg: borderline) kenmerkt zich door sterke wisselingen in stemmingen, gedachten en gedrag.
Mensen met borderline zijn enorm impulsief, denken vaak zwart-wit, reageren extreem. Relaties zijn moeilijk te onderhouden, en wisselen ook sterk.
Er worden geen verschillende typen borderline persoonlijkheidsstoornissen onderscheiden.
Mensen met borderline kunnen echter wel verschillen in de mate waarin ze bepaald gedrag vertonen (zoals extraversie, neuroticisme).
Narcistische persoonlijkheidsstoornisquote:Mensen met een theatrale persoonlijkheidsstoornis vallen op door hun kleurrijk, extravert en dramatisch gedrag. Het zijn zeer emotionele mensen, die moeite hebben om lange diepgaande relaties aan te gaan. Zij staan graag in het middelpunt van de belangstelling. Ook hebben ze de neiging om door middel van uiterlijk vertoon te verleiden of de aandacht op te eisen.
Vragen om aandacht is het centrale thema van deze ziekte. Wanneer een lijder aan de stoornis niet in het middelpunt van de belangstelling staat, voelt hij zich al gauw ongemakkelijk. Hij gaat dan opvallend of seksueel uitdagend gedrag vertonen. Zijn gevoelsuitingen maken een oppervlakkige indruk, maar worden op een hoogdravende manier gebracht. Door vage bewoordingen en overdrijvingen doet de patiënt zich interessanter voor dan hij in feite is. Hij kan makkelijk in huilen uitbarsten of kwaad worden wanneer hij niet de aandacht en complimentjes krijgt waarop hij denkt recht te hebben. Zo'n woedeaanval duurt meestal niet lang.
.quote:Deze mensen vinden zichzelf veel beter dan andere mensen. Ze vinden alleen zichzelf belangrijk en interesseren zich weinig in het lot van anderen. Wel willen ze graag dat andere mensen hen goed en belangrijk vinden.Deze mensen willen graag de macht hebben. Vaak kom je ze tegen in hoge posities in bijvoorbeeld het bedrijfsleven of de politiek. Hier is deze karaktertrek op een bepaalde manier handig. Deze mensen kunnen bijvoorbeeld honderden mensen zonder schuldgevoel ontslaan.
Afhankelijke persoonlijkheidsstoornisquote:De ontwijkende persoonlijkheidsstoornis (OPS) wordt gekenmerkt door extreme verlegenheid en buitensporige angst voor afwijzing, vernedering of kritiek. Veel mensen vinden het eng om iemand aan te spreken of voelen zich onzeker in onbekende situaties. Wanneer deze angst zo extreem wordt dat iemand zich geheel terugtrekt en nergens aan meedoet zou er sprake kunnen zijn van een ontwijkende of vermijdende persoonlijkheidsstoornis.
Obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornisquote:De afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) wordt gekenmerkt door een buitengewone afhankelijkheid ten opzichte van anderen. Iedereen vindt het wel eens fijn verzorgd te worden of hulp te krijgen bij moeilijke beslissingen. Wanneer iemand altijd maar bevestiging nodig heeft, niet alleen kan zijn en altijd hulp en geruststelling nodig heeft om een besluit te nemen, zou er wel eens sprake kunnen zijn van een afhankelijke persoonlijkheidsstoornis.
.quote:Mensen met deze stoornis houden van orde en regelmaat. Vaak willen ze alles op hun eigen manier doen. Ze zijn willen alles zo goed mogelijk doen, hierdoor kunnen ze moeilijk beslissen maken. Dit perfectionisme gaat zover dat er veel te veel tijd in hun werk gaat zitten. Ze kunnen zo de deadline niet altijd halen. Bovendien hebben deze mensen moeite met het tonen en uiten van hun emoties.
Deze stoornis is iets anders dan de obsessief-compulsieve stoornis.
Vaak denken deze mensen ook dat hun manier de enige is; ze kunnen moeilijk een advies van iemand anders aannemen.
Jij hebt het steeds over een behandelaar. Is dat wat anders dan de psycholoog waar ik naartoe ga?quote:Op maandag 17 maart 2014 15:06 schreef Spongeboss het volgende:
En jawel hoor, we hadden een afspraak staan, ik en mijn behandelaar. Komt natuurlijk wat tussen. Of het verzet kan worden of een nieuwe afspraak.
Heb maar meteen te wens gegeven dat ik toch zat te denken aan uitschrijven en dat we maar een nieuwe maken.________xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx9999999999999999999999999999999999999999999100000000000000004444444444444433333333333333
Geen idee ik weet niet wat hij is, maar hij is de hoofdbehandelaar die hetzelfde doet als een psycholoog. Wellicht nog minder.quote:Op maandag 17 maart 2014 15:15 schreef DeLuna het volgende:
[..]
Jij hebt het steeds over een behandelaar. Is dat wat anders dan de psycholoog waar ik naartoe ga?
quote:Op maandag 17 maart 2014 15:17 schreef Spongeboss het volgende:
[..]
Geen idee ik weet niet wat hij is, maar hij is de hoofdbehandelaar die hetzelfde doet als een psycholoog. Wellicht nog minder.
De psycholoog die ik had vond ik fijner.quote:Op maandag 17 maart 2014 15:18 schreef DeLuna het volgende:
[..]
Nouja, ik zie het donderdag ook wel. Ik maak me er weer vele te druk over.
Het enige wat wij kunnen doen is zoeken naar een goede balans voor onszelf, ook al is die balans volledig anders dan wat "normaal" is.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 11:45 schreef Murmeli het volgende:
Ik begin denk ik steeds meer te begrijpen van jouw gedachtenwereld spongeboss. Vind het verrot klote. Ik wou dat er iets/iemand was die het beter kon maken voor je, of die zaken van vroeger kon terug draaien, zodat je je niet zo ver af had hoeven schermen van mensen
Normaal is niet zo belangrijkquote:Op dinsdag 18 maart 2014 12:46 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Het enige wat wij kunnen doen is zoeken naar een goede balans voor onszelf, ook al is die balans volledig anders dan wat "normaal" is.
Anderen vinden dat helaas wel belangrijk. De agressie die ik mee maak / heb gemaakt spreekt voor zichzelf.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 13:50 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Normaal is niet zo belangrijk
Maar idd een goede balans zoeken is waar het om draait. Dat geldt voor iedereen, maar voor jullie nog een beetje extra
quote:Op dinsdag 18 maart 2014 14:20 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Anderen vinden dat helaas wel belangrijk. De agressie die ik mee maak / heb gemaakt spreekt voor zichzelf.
Dat maakt voor de rest van de wereld helemaal niet uit. Het enige wat belangrijk is is geld en niet de mentale- en fysieke gezondheid van een persoon.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 14:23 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Er lopen inderdaad idioten rond ja....
Net als mensen die nog steeds homo's/lesbiennes in elkaar slaan. Dan ben je toch niet helemaal 100?
Weet in ieder geval dat de figuren die zo doen zelf fout zitten. Niet jij.
Zoals ik al vaker heb gezegd: je focust op de verkeerde mensenquote:Op dinsdag 18 maart 2014 14:25 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Dat maakt voor de rest van de wereld helemaal niet uit. Het enige wat belangrijk is is geld en niet de mentale- en fysieke gezondheid van een persoon.
Over het algemeen wel ja, maar ik maak hier op stage mee dat dat wel degelijk telt. Maar misschien is dat ook omdat we een stichting zijn en dus geen winst hoeven te maken.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 14:25 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Dat maakt voor de rest van de wereld helemaal niet uit. Het enige wat belangrijk is is geld en niet de mentale- en fysieke gezondheid van een persoon.
Nee, dat doe ik niet langer. Ik werk nu voor The Venus Project. Het is afgelopen met de onzin in deze kutwereld. Nu is er weer een meisje die zelfmoord heeft gepleegd door dom getreiter naast de 50.000 mensen die vandaag tot nu toe zijn omgekomen door honger. Het gaat stoppen. Dat kan ik je garanderen.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 14:27 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Zoals ik al vaker heb gezegd: je focust op de verkeerde mensen
Ik denk dat dat inderdaad de reden is.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 14:27 schreef DeLuna het volgende:
[..]
Over het algemeen wel ja, maar ik maak hier op stage mee dat dat wel degelijk telt. Maar misschien is dat ook omdat we een stichting zijn en dus geen winst hoeven te maken.
Wat vind je eng aan jouw therapeut?quote:Op dinsdag 18 maart 2014 18:49 schreef babybanaan het volgende:
Inmiddels kennisgemaakt met mijn toekomstige behandelaar. Ik moet diegene een kans geven, maar vooralsnog vind ik deze therapeut eng. Hoop dat dat nog iets verandert, anders wordt het lastig therapieën.
Tja, had ik dat maar concreet. De manier van doen vooral. Te gesloten, te rustig, maar weinig warm (vooralsnog). Zoiets, denk ik. En bovendien lijkt diegene in een aantal opzichten ook nog eens op iemand die veel met mijn problematiek te maken heeft. Dus is ook nog een eens trigger, die de hele therapiesetting extra onveilig maakt.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 18:50 schreef appelsap het volgende:
[..]
Wat vind je eng aan jouw therapeut?
Heb je dat laatste ook kunnen aangeven? Het lijkt me heel moeilijk om je dan te kunnen openstellen als dat een trigger voor je is.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 18:59 schreef babybanaan het volgende:
[..]
Tja, had ik dat maar concreet. De manier van doen vooral. Te gesloten, te rustig, maar weinig warm (vooralsnog). Zoiets, denk ik. En bovendien lijkt diegene in een aantal opzichten ook nog eens op iemand die veel met mijn problematiek te maken heeft. Dus is ook nog een eens trigger, die de hele therapiesetting extra onveilig maakt.
Nee, dat heb ik niet aangegeven. Ik heb al zo veel moeite om zomaar in te stromen in therapie, dus er is al rekening gehouden met een aantal factoren. Ik geloof niet dat ik hierin ook nog wensen durf aan te geven. Ik ga het eerst maar eens proberen. Misschien lukt het wel.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 19:00 schreef appelsap het volgende:
[..]
Heb je dat laatste ook kunnen aangeven? Het lijkt me heel moeilijk om je dan te kunnen openstellen als dat een trigger voor je is.
Zooo herkenbaar ...quote:Op maandag 17 maart 2014 15:19 schreef Spongeboss het volgende:
[..]
De psycholoog die ik had vond ik fijner.
Zojuist las ik dit, en toen dacht ik ja.... Dat is het....
When all by myself, I can think of all kinds of clever remarks, quick comebacks to what no one said, and flashes of witty sociability with nobody. But all of this vanishes when I face someone in the flesh: I lose my intelligence, I can no longer speak, and after half an hour I just feel tired. Talking to people makes me feel like sleeping. Only my ghostly and imaginary friends, only the conversations I have in my dreams, are genuinely real and substantial.
I suffer from life and from other people. I cant look at reality face to face. Even the sun discourages and depresses me. Only at night and all alone, withdrawn, forgotten and lost, with no connection to anything real or useful only then do I find myself and feel comforted.
ER zijn gewoon mensen als mij....
Wuuut dat is echt stom zeg!!quote:Op dinsdag 18 maart 2014 11:30 schreef appelsap het volgende:
Jemig Spongeboss, wat frustrerend. Ik snap dat je er klaar mee bent.
Ik zou vorig jaar in mei beginnen met DGT. Eerste afspraak met mijn nieuwe behandelaar viel toen al tegen. Daarna had ik afspraken die telkens verzet werden naar 'volgende week' waarna het dan wéér verzet werd, enzovoorts. Hele slechte communicatie ook. Uiteindelijk in oktober nóg geen tweede afspraak gehad. Toen heb ik het ook stopgezet. Zo frustrerend is dat.
Ik vind alle hulpverleners engquote:Op dinsdag 18 maart 2014 18:49 schreef babybanaan het volgende:
Inmiddels kennisgemaakt met mijn toekomstige behandelaar. Ik moet diegene een kans geven, maar vooralsnog vind ik deze therapeut eng. Hoop dat dat nog iets verandert, anders wordt het lastig therapieën.
Dit trouwens niet helemaal. Ik ben vaak ook in de war als ik alleen ben, en hoewel ik me dan meer op mijn gemak voel dan bij andere mensen, kan ik me ook dan onveilig voelen en het idee hebben dat ik hier niet thuishoor. Ik weet sowieso niet wat 'mezelf' is en daarvan raak ik ook in de war.quote:Op maandag 17 maart 2014 15:19 schreef Spongeboss het volgende:
[..]
De psycholoog die ik had vond ik fijner.
Zojuist las ik dit, en toen dacht ik ja.... Dat is het....
When all by myself, I can think of all kinds of clever remarks, quick comebacks to what no one said, and flashes of witty sociability with nobody. But all of this vanishes when I face someone in the flesh: I lose my intelligence, I can no longer speak, and after half an hour I just feel tired. Talking to people makes me feel like sleeping. Only my ghostly and imaginary friends, only the conversations I have in my dreams, are genuinely real and substantial.
I suffer from life and from other people. I cant look at reality face to face. Even the sun discourages and depresses me. Only at night and all alone, withdrawn, forgotten and lost, with no connection to anything real or useful only then do I find myself and feel comforted.
ER zijn gewoon mensen als mij....
Ja het is wat het is, vaak loopt het niet....quote:Op dinsdag 18 maart 2014 11:30 schreef appelsap het volgende:
Jemig Spongeboss, wat frustrerend. Ik snap dat je er klaar mee bent.
Ik zou vorig jaar in mei beginnen met DGT. Eerste afspraak met mijn nieuwe behandelaar viel toen al tegen. Daarna had ik afspraken die telkens verzet werden naar 'volgende week' waarna het dan wéér verzet werd, enzovoorts. Hele slechte communicatie ook. Uiteindelijk in oktober nóg geen tweede afspraak gehad. Toen heb ik het ook stopgezet. Zo frustrerend is dat.
Het probleem is dat ik niet zo sterk ben als de rest. Ik ben te gevoelig, maar de wereld is pijnlijk. We worden geboren en bij de geboorte wordt je als kind al vergeleken aan anderen. Op school wordt je ook vergeleken met anderen, wie is beter, wie leert sneller. Je blijft een klas zitten raakt al je vrienden kwijt. Voor je het weet raak je in een belachelijk soort van verliefdheid als je nog jong bent, je ziet die meid wel zitten. De meid die me altijd steunde als ik eens mooi schreef met alle inspanning. Vraag me af wat het van haar geworden is, maar zij beurde me altijd op waar andere me uitlachte om mijn slechte schrijven..quote:Op dinsdag 18 maart 2014 11:45 schreef Murmeli het volgende:
Ik begin denk ik steeds meer te begrijpen van jouw gedachtenwereld spongeboss. Vind het verrot klote. Ik wou dat er iets/iemand was die het beter kon maken voor je, of die zaken van vroeger kon terug draaien, zodat je je niet zo ver af had hoeven schermen van mensen
Wat is de zelf? Het geld op de bank, de meubels die je koopt. De kleren die je draagt is dat de zelf? Als mijn naam Pieter was, zou dat niet gewoon eenvoudig een naam zijn. Waarom moeten we zoveel dingen aan onszelf hangen. Als je iets wil zijn, waarom dan niet gewoon liefde zijn. Waarom niet gewoon vriendelijk zijn? Waarom zou je een individu moeten zijn die zo of zo reageert op dingen.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 21:57 schreef kuolema het volgende:
[..]
Dit trouwens niet helemaal. Ik ben vaak ook in de war als ik alleen ben, en hoewel ik me dan meer op mijn gemak voel dan bij andere mensen, kan ik me ook dan onveilig voelen en het idee hebben dat ik hier niet thuishoor. Ik weet sowieso niet wat 'mezelf' is en daarvan raak ik ook in de war.
Een best wel vervelend gevoel. Vergelijkbaar met gedropped worden in een auto ergens midden in een uithoek van Rusland waar je geen borden kunt lezen, en geen tom tom hebt, en niemand je taal spreekt bijvoorbeeld.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 23:12 schreef Murmeli het volgende:
Dat gevoel van moe en op zijn herken ik wel van een paar jaar geleden. Dat is geen fijn gevoel (understatement van de eeuw).
Kan je dit niet mbv verklaringen van artsen helder maken? Wat er gebeurt als je teveel loopt op een dag? En idem als je wat met mensen moet doen?
Ik kan me wel voorstellen dat ze willen proberen je aan het werk te krijgen, als ze je niet snappen en misschien denken ze ook wel: proberen kan geen kwaad.
Maar als het wel kwaad kan is dat niet zo chill natuurlijk
Heb je ze die website al laten lezen die je laatst hier postte?
Even rustig aan dan maarquote:Op donderdag 20 maart 2014 19:01 schreef zomertje het volgende:
Soort van paniekaanval tijdens t naar huis fietsen van mn werk. Was een lange dag vandaag met eerst therapie en daarna werk. Nu nog niet blij, moet ff verwerken denk ik. Niet fijn.
Wat had jij nou DeLuna? Ik neem aan (vermoeden van) een ps, gezien dit topic. Hoe vond je je eerste afspraak zelf?quote:Op donderdag 20 maart 2014 15:08 schreef DeLuna het volgende:
Ben bij de psycholoog geweest. Ze werkt daar als POH-GG (praktijkondersteuner huisarts geestelijke gezondheid oid). Voordeel is dus dat het onder de huisarts valt en ik dus nog geen ER hoef te betalen!
We gaan nu eerst aan de gedachten werken, die ga ik opschrijven en daar de fouten uithalen.
Ik weet nog niet wat ik heb. Ik herken mezelf alleen in deels paranoide en de obsessief compulsieve persoonlijkheidsstoornis.quote:Op donderdag 20 maart 2014 19:17 schreef babybanaan het volgende:
[..]
Even rustig aan dan maarJe weet zelf op welke manier je het beste tot rust komt. Zorg goed voor jezelf anyway. Je (lijf) schreeuwt erom.
[..]
Wat had jij nou DeLuna? Ik neem aan (vermoeden van) een ps, gezien dit topic. Hoe vond je je eerste afspraak zelf?
Wederom erg herkenbaar. Keuzes moeten maken is één van mijn grootste bronnen van stress. Het meest frustrerende is dat het niet kiezen ook een keuze is die gevolgen heeft ... Dus wat je ook doet, je kan altijd iets fout doen.quote:Op donderdag 20 maart 2014 19:48 schreef babybanaan het volgende:
Momenteel zelf ook lekker in de knoop. Keuzes maken is meestal niet het sterkste punt van iemand met een ops. Zo ook bij mij niet. Alleen maar die angst om de verkeerde keuze te maken, te falen. Daar waar mijn hart ligt (voor zover ik dat weet), ligt ook de overtuiging dat er ik toch nooit goed genoeg voor ben. En ik ben ook nog over te halen met complimenten, ongeacht of ik zelf iets wil. Dan kan ik iets ineens leuk vinden, omdat iemand die mij een compliment heeft gegeven dat ook leuk vindt. Of omdat iemand me ergens toe uitnodigt. Dat is echt een waardeloze combinatie, want:
1. ik weet zelf totaal niet wat ik leuk vind
2. ik vind alleen dingen leuk omdat mensen die me niet kwetsen het ook leuk vinden
3. ik iets nog zo leuk kan vinden, ik kan toch niets
4. keuzes zijn bij mij daardoor nooit stabiel en definitief. ze kunnen met dezelfde vaart weer omgedraaid worden.
5. gevolg: ik maak geen keuze of ik kies iets dat veel te moeilijk is. erg verwarrend en een basis voor doodswensen.
En zo doe ik inmiddels al 7 jaar over mijn studiekeuze. Waardeloos. Laatste twee weken heel actueel met drie verschillende partijen die aan me trekken. Nu dus ook echt al twee weken volledig uit mijn doen.
Het is niet te laat. Ik ben geloof ik ouder dan jij (34) en pas nu begint mijn leven een beetje de goede kant op te gaan.quote:Op dinsdag 18 maart 2014 22:53 schreef Spongeboss het volgende:
[..]
Ja het is wat het is, vaak loopt het niet....
[..]
Het probleem is dat ik niet zo sterk ben als de rest. Ik ben te gevoelig, maar de wereld is pijnlijk. We worden geboren en bij de geboorte wordt je als kind al vergeleken aan anderen. Op school wordt je ook vergeleken met anderen, wie is beter, wie leert sneller. Je blijft een klas zitten raakt al je vrienden kwijt. Voor je het weet raak je in een belachelijk soort van verliefdheid als je nog jong bent, je ziet die meid wel zitten. De meid die me altijd steunde als ik eens mooi schreef met alle inspanning. Vraag me af wat het van haar geworden is, maar zij beurde me altijd op waar andere me uitlachte om mijn slechte schrijven..
Toen naar een school met gehandicapte waar ik slim was en waar niemand rekening hield met mijn reuma, later de middelbare waar mensen me uitlachte omdat ik mijn eigen naam niet kon schrijven, iets wat ik wel kon... Het was echter gewoon niet leesbaar. En zo werd ik steeds vergeleken met alles maar het gevoel van die meid die blij voor me was als ik eens goed schreef en de jufrouw mij eens een sticker gaf. Want ja je kreeg alleen stickers als het netjes was. Dan was ze blijf voor me, door haar actie ook de rest van de klas.
Later heb ik zoiets nooit ervaren alleen ruzies en conflict met anderen. En als ik andere mensen samen zie spelen, ze hebben plezier een soort van geborgenheid die ze elkaar geven. Doordat we vergeleken worden met anderen doordat we een beeld krijgen van onszelf raken we psychologisch gewond. Misschien dat andere elkaar sterk houden als kleine vlammen die een grote vlam worden. Jij bent gewond geraakt, ik ben gewond geraakt we zijn allemaal gewond geraakt. Alleen was er nooit iemand die tegen mij zei, 'ik ben gewond, jij bent gewond. We maken er samen wat van.'
Goeie vriendschappen etc heb ik nooit gehad, en nu is het te laat omdat nog te laten gebeuren. Ik weet niet of ik moet huilen of dat ik blij moet zijn. Ergens voel ik wel een traan maar een schizoïde kan geloof ik niet eens meer huilen al zou hij willen, en zou ik huilen heeft het toch geen nut want niemand die me troost. Niet dat mensen mij kunnen troosten die fase ben ik ver voorbij. De laatste tijd ben ik te zeer bezeten geweest door de haat. Nu ben ik gewoon tot de conclusie gekomen dat iedereen gewond is.
Het is echter te laat voor een sociaal bevredigend leven, het is nu te laat. Als een tijdmachine bestond en ik zou hem maar een keer kunnen gebruiken, dan zou ik naar mezelf gaan en me bewapenen met de kennis van nu. Maar nu ben ik moe en weet ik niet meer wat ik moet, het doet best pijn eigenlijk om zo te leven als ik leef. Van dag tot dag met de toekomst die alsmaar een revolver op me richt, en dan de illusies dat het allemaal wel goed komt. Ik zou niet weten wat ik moest als ze morgen mijn uitkering afpakken en me ergens in een baantje proppen waar ik iedere dag met mensen moet omgaan, pijn moet hebben van de reuma. Zondag weg geweest ik kan nu nog steeds niet fatsoenlijk lopen of zonder pijn iets doen. Dan zou ik niet weten wat ik moet als het allemaal in het honderd loopt. Wat kan ik dan nog?
Ik weet het niet meer, ik ben zonder plan, zonder iets om op terug te vallen. Leven van dag tot dag, is lastiger dan ik dacht....
[..]
Wat is de zelf? Het geld op de bank, de meubels die je koopt. De kleren die je draagt is dat de zelf? Als mijn naam Pieter was, zou dat niet gewoon eenvoudig een naam zijn. Waarom moeten we zoveel dingen aan onszelf hangen. Als je iets wil zijn, waarom dan niet gewoon liefde zijn. Waarom niet gewoon vriendelijk zijn? Waarom zou je een individu moeten zijn die zo of zo reageert op dingen.
Ik denk dat ik geen beeld meer hoef van mezelf, als ik mijn psychologische problemen kon opruimen als ik niet zo'n wrak was. Dan zou ik niets meer willen zijn, ik zou dan gewoon een individu zijn en datgene zijn wat ik voel. En mijn gevoel me laten leiden.
Ik ben het persoonlijk helemaal zat van die enorme chaos en die debiele hoeveelheid onzekerheid in deze wereld. Het is mooi geweest met de onzin.quote:Op vrijdag 21 maart 2014 08:57 schreef Pulzzar het volgende:
[..]
Het is niet te laat. Ik ben geloof ik ouder dan jij (34) en pas nu begint mijn leven een beetje de goede kant op te gaan.
Wat jij beschrijft over je jeugd, herken ik wel. Mensen kunnen ontzettend gemeen zijn en de puberteit is een hele zware periode als je er niet bij hoort.
Maar probeer je niet te laten meeslepen in je negatieve gedachten. Dat het leven nu kut voor je is, wil niet zeggen dat dat altijd zo hoeft te zijn. De enige zekerheid in het leven is dat niks zeker is; dat zou tevens heel goed kunnen betekenen dat er ooit iets op jouw pad komt waardoor je heel anders naar dingen gaat kijken en je een stuk gelukkiger wordt.
Dat je niet goed weet wie je bent en je jezelf 'blanco' voelt, herken ik ook. Maar ook dat gevoel hoeft er niet altijd te zijn.
Ik snap heel goed dat je verbitterd bent, maar probeer het niet allemaal op te geven. Het komt op den duur wel: je moet er misschien keihard voor werken en heel wat jaren geduld hebben. Maar de moeite die je erin stopt, betaalt zich op den duur terug op welke manier dan ook.
Als je je emoties niet goed verbaal over kan brengen, doe het dan op papier en laat daarin weten dat je absoluut geen vertrouwen meer hebt in je behandelaar en beargumenteer dat. Als jij duidelijk daarover kan communiceren, kunnen ze er niet meer om heen en moeten ze jou hoe dan ook serieuzer nemen.
Mee eens. Op mn 41e ging het helemaal mis. Ondanks een relatie, goede baan enz. Niks is zeker, maar je kan ook weer op het goede spoor komen. Ik ben qua therapie in goede handen, lekker bezig met mijn kunst, relatie is alleen maar beter geworden en mn vriendschappen ook.quote:Op vrijdag 21 maart 2014 08:57 schreef Pulzzar het volgende:
[..]
Het is niet te laat. Ik ben geloof ik ouder dan jij (34) en pas nu begint mijn leven een beetje de goede kant op te gaan.
Wat jij beschrijft over je jeugd, herken ik wel. Mensen kunnen ontzettend gemeen zijn en de puberteit is een hele zware periode als je er niet bij hoort.
Maar probeer je niet te laten meeslepen in je negatieve gedachten. Dat het leven nu kut voor je is, wil niet zeggen dat dat altijd zo hoeft te zijn. De enige zekerheid in het leven is dat niks zeker is; dat zou tevens heel goed kunnen betekenen dat er ooit iets op jouw pad komt waardoor je heel anders naar dingen gaat kijken en je een stuk gelukkiger wordt.
Dat je niet goed weet wie je bent en je jezelf 'blanco' voelt, herken ik ook. Maar ook dat gevoel hoeft er niet altijd te zijn.
Ik snap heel goed dat je verbitterd bent, maar probeer het niet allemaal op te geven. Het komt op den duur wel: je moet er misschien keihard voor werken en heel wat jaren geduld hebben. Maar de moeite die je erin stopt, betaalt zich op den duur terug op welke manier dan ook.
Als je je emoties niet goed verbaal over kan brengen, doe het dan op papier en laat daarin weten dat je absoluut geen vertrouwen meer hebt in je behandelaar en beargumenteer dat. Als jij duidelijk daarover kan communiceren, kunnen ze er niet meer om heen en moeten ze jou hoe dan ook serieuzer nemen.
Erg vervelend. Doe maar lekker rustig aanquote:Op zaterdag 22 maart 2014 10:17 schreef zomertje het volgende:
Gisteren gingen alle triggers ff af bij t muziek maken. Heb er vandaag nog last van, wil het allemaal even niet weten bijvoorbeeld. Hoop dat t weer overgaat :/
Thanksquote:Op zaterdag 22 maart 2014 12:33 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Erg vervelend. Doe maar lekker rustig aan
Ik heb geen moeite met lief zijn.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 13:09 schreef zomertje het volgende:
[..]
Thanks(zie je wel dat jij ook lief kan zijn?
)
Voor mij een van de belangrijkste dingen in t leven. Lieve mensen enzoquote:
Misschien. Ik ben daar zelf niet van overtuigd. Ik heb nog steeds geen tegenbewijs gezien van mijn idee dat verreweg de meeste mensen moeite hebben met lief zijn tegen mij.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 13:29 schreef zomertje het volgende:
[..]
Voor mij een van de belangrijkste dingen in t leven. Lieve mensen enzoEn die zijn er meer dan je denkt...
Maar wat is het bewijs dat ze niet lief tegen je zijn?quote:Op zaterdag 22 maart 2014 13:43 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Misschien. Ik ben daar zelf niet van overtuigd. Ik heb nog steeds geen tegenbewijs gezien van mijn idee dat verreweg de meeste mensen moeite hebben met lief zijn tegen mij.
Ben je zelf wel lief dan? En dan nog, je hebt maar een paar echt aardige mensen nodig in je leven. Goede vrienden kan ik ook maar op 1 hand tellen, geeft niks.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 13:43 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Misschien. Ik ben daar zelf niet van overtuigd. Ik heb nog steeds geen tegenbewijs gezien van mijn idee dat verreweg de meeste mensen moeite hebben met lief zijn tegen mij.
Mijn ervaringen met mensen tot nu toe. Ik heb het alleen over mezelf trouwens. Ik geloof best dat jullie ervaringen totaal anders zijn.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 14:40 schreef Pulzzar het volgende:
[..]
Maar wat is het bewijs dat ze niet lief tegen je zijn?
Ja, ik ben lief. Ik ben daar zelfs op getest. Ik heb geen goede vrienden.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 14:43 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ben je zelf wel lief dan? En dan nog, je hebt maar een paar echt aardige mensen nodig in je leven. Goede vrienden kan ik ook maar op 1 hand tellen, geeft niks.
Ik denk dat het een stukje van beiden is, soms zijn mensen slecht, vaak zijn mensen onwetend en misschien heb je toch een deel zelf bepaald door er heftiger op te reageren dan nodig bijvoorbeeld of conclusies te trekken die je niet gecheckt hebt.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 15:09 schreef Pulzzar het volgende:
Ik heb ook meerdere malen meegemaakt dat mensen mij gemene dingen hebben aangedaan en ik ben heel vaak gekwetst geweest. Ik verbind daar echter niet de redenatie aan dat mensen slecht zijn. Ik betrek het meer op mezelf, namelijk dat er iets mis is met mij dat mensen zo tegen mij doen.
Ik ben geen onaardige jongen, maar toch heb ik maar weinig vrienden en voel ik me vaak eenzaam. Ik weet dat ik door mijn verleden erg verlegen en introvert ben geworden. Automatisch ga ik mensen uit de weg, uit angst gekwetst of afgewezen te worden. Ik doe mijn best om dit gedrag van mij te overwinnen, maar dat blijft moeilijk. Echter heb ik geen keus om aan mezelf te blijven werken: het is iets wat ik in het leven moet leren.
Als je de oorzaak buiten jezelf ziet, namelijk dat het aan de wereld om je heen ligt, wordt die wereld voor jou bedreigender, donkerder en angstaanjagender. Dan snap ik wel dat je de behoefte voelt om je van de maatschappij te onttrekken en een solitair bestaan wilt opbouwen. Wanneer je dingen meer bij jezelf gaat zoeken, voelt dat toch beter, omdat je jezelf namelijk kan sturen en veranderen.
Het betekent natuurlijk niet dat alles aan jezelf ligt, evenmin dat alles aan anderen ligt.
Dan heb je misschien de pech gehad om alleen maar de verkeerden tegen te komen. Ik heb er ook maar eentje over uit de pakweg eerste 30 jaar van mn leven. De rest is van daarna. Mensen die ouder worden, worden vaak ook wijzer. Ze oordelen minder snel, omdat ze zelf hebben ervaren hoe vervelend dat kan zijn. Ze kijken verder dan dikke auto en uiterlijk vertoon bijvoorbeeld. Ook ikzelf ben veranderd, echter geworden. Voor mij lijkt dat te werken.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 15:41 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Mijn ervaringen met mensen tot nu toe. Ik heb het alleen over mezelf trouwens. Ik geloof best dat jullie ervaringen totaal anders zijn.
[..]
Ja, ik ben lief. Ik ben daar zelfs op getest. Ik heb geen goede vrienden.
Dat kan heel goed, maar ik kan daar eerlijk gezegd niet veel mee. Ik ben al schizoïde, een permanente stoornis, door mijn ervaringen. Ik kom daar niet meer vanaf, ongeacht hoe lief mensen nu tegen me doen. Dat is de realiteit. Ik voel al geen plezier meer in mijn leven. Ik heb nog steeds geen leuke contacten. Mijn behandelaar zegt dat ik daar mee moet leren leven. Ik zeg dat we het met z'n allen (inclusief ik) alles anders aan moeten pakken om te voorkomen dat er in de toekomst meer mensen mijn problemen krijgen.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 17:12 schreef zomertje het volgende:
[..]
Dan heb je misschien de pech gehad om alleen maar de verkeerden tegen te komen. Ik heb er ook maar eentje over uit de pakweg eerste 30 jaar van mn leven. De rest is van daarna. Mensen die ouder worden, worden vaak ook wijzer. Ze oordelen minder snel, omdat ze zelf hebben ervaren hoe vervelend dat kan zijn. Ze kijken verder dan dikke auto en uiterlijk vertoon bijvoorbeeld. Ook ikzelf ben veranderd, echter geworden. Voor mij lijkt dat te werken.
Ik heb een ontwijkende ps door mn verleden, voornamelijk al dan niet bewust veroorzaakt door mensen. Alleen moet ik daar mee leven en de mensen die nu in mn leven zijn geven me gelukkig de kans om mezelf te mogen zijn daarmee.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 17:33 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Dat kan heel goed, maar ik kan daar eerlijk gezegd niet veel mee. Ik ben al schizoïde, een permanente stoornis, door mijn ervaringen. Ik kom daar niet meer vanaf, ongeacht hoe lief mensen nu tegen me doen. Dat is de realiteit. Ik voel al geen plezier meer in mijn leven. Ik heb nog steeds geen leuke contacten. Mijn behandelaar zegt dat ik daar mee moet leren leven. Ik zeg dat we het met z'n allen (inclusief ik) alles anders aan moeten pakken om te voorkomen dat er in de toekomst meer mensen mijn problemen krijgen.
Er moet veel pro-actiever gewerkt worden. Ik denk, als werknemer bij The Venus Project, dat we een heel eind kunnen komen als we mensen op een goede manier kunnen opleiden. Dus niet tafels stampen, maar hoe ga je met mensen om, hoe voed je je kinderen op, etc.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 17:41 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ik heb een ontwijkende ps door mn verleden, voornamelijk al dan niet bewust veroorzaakt door mensen. Alleen moet ik daar mee leven en de mensen die nu in mn leven zijn geven me gelukkig de kans om mezelf te mogen zijn daarmee.
En natuurlijk moet het anders, maar dat red je niet zomaar. Mishandeling, sexueel misbruik, pesterijen, er zijn vele oorzaken van stoornissen zoals de mijne. Maar hoe verander je dat? Goede hulp vind ik zelf op dit moment ook erg belangrijk, want dat is vaak niet in orde.
Dit schreef ik een paar dagen geleden nog. Inmiddels de keuze gemaakt... En het geeft me verrassend genoeg rust. Ik ben opgelucht. Heel raar dit.quote:Op donderdag 20 maart 2014 19:48 schreef babybanaan het volgende:
Momenteel zelf ook lekker in de knoop. Keuzes maken is meestal niet het sterkste punt van iemand met een ops. Zo ook bij mij niet. Alleen maar die angst om de verkeerde keuze te maken, te falen. Daar waar mijn hart ligt (voor zover ik dat weet), ligt ook de overtuiging dat er ik toch nooit goed genoeg voor ben. En ik ben ook nog over te halen met complimenten, ongeacht of ik zelf iets wil. Dan kan ik iets ineens leuk vinden, omdat iemand die mij een compliment heeft gegeven dat ook leuk vindt. Of omdat iemand me ergens toe uitnodigt. Dat is echt een waardeloze combinatie, want:
1. ik weet zelf totaal niet wat ik leuk vind
2. ik vind alleen dingen leuk omdat mensen die me niet kwetsen het ook leuk vinden
3. ik iets nog zo leuk kan vinden, ik kan toch niets
4. keuzes zijn bij mij daardoor nooit stabiel en definitief. ze kunnen met dezelfde vaart weer omgedraaid worden.
5. gevolg: ik maak geen keuze of ik kies iets dat veel te moeilijk is. erg verwarrend en een basis voor doodswensen.
En zo doe ik inmiddels al 7 jaar over mijn studiekeuze. Waardeloos. Laatste twee weken heel actueel met drie verschillende partijen die aan me trekken. Nu dus ook echt al twee weken volledig uit mijn doen.
Volgende week een afspraak dan maak ik er een eind aan ik geloof er niet meer in. Ik ga het opgeven het leven was te sterk. Ik ga bij de pakken neerzitten en mijn eind afwachten.quote:Op vrijdag 21 maart 2014 08:57 schreef Pulzzar het volgende:
[..]
Het is niet te laat. Ik ben geloof ik ouder dan jij (34) en pas nu begint mijn leven een beetje de goede kant op te gaan.
Wat jij beschrijft over je jeugd, herken ik wel. Mensen kunnen ontzettend gemeen zijn en de puberteit is een hele zware periode als je er niet bij hoort.
Maar probeer je niet te laten meeslepen in je negatieve gedachten. Dat het leven nu kut voor je is, wil niet zeggen dat dat altijd zo hoeft te zijn. De enige zekerheid in het leven is dat niks zeker is; dat zou tevens heel goed kunnen betekenen dat er ooit iets op jouw pad komt waardoor je heel anders naar dingen gaat kijken en je een stuk gelukkiger wordt.
Dat je niet goed weet wie je bent en je jezelf 'blanco' voelt, herken ik ook. Maar ook dat gevoel hoeft er niet altijd te zijn.
Ik snap heel goed dat je verbitterd bent, maar probeer het niet allemaal op te geven. Het komt op den duur wel: je moet er misschien keihard voor werken en heel wat jaren geduld hebben. Maar de moeite die je erin stopt, betaalt zich op den duur terug op welke manier dan ook.
Als je je emoties niet goed verbaal over kan brengen, doe het dan op papier en laat daarin weten dat je absoluut geen vertrouwen meer hebt in je behandelaar en beargumenteer dat. Als jij duidelijk daarover kan communiceren, kunnen ze er niet meer om heen en moeten ze jou hoe dan ook serieuzer nemen.
Als je maar geen gekke dingen doet.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 21:44 schreef Spongeboss het volgende:
[..]
Volgende week een afspraak dan maak ik er een eind aan ik geloof er niet meer in. Ik ga het opgeven het leven was te sterk. Ik ga bij de pakken neerzitten en mijn eind afwachten.
Nee gekke dingen heb ik al gedaan dat haalt niets uit. Hoewel als mijn ouders morgen sterven dan heb ik ook niets meer.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 22:19 schreef Pulzzar het volgende:
[..]
Als je maar geen gekke dingen doet.
Als het je allemaal teveel is, neem dan gewoon rust en laat het allemaal op je af komen. Misschien ben je nu nog niet aan therapie toe, maar in een later stadium van je leven wel.
Klopt. Het is wel per situatie afhankelijk.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 17:09 schreef zomertje het volgende:
[..]
Ik denk dat het een stukje van beiden is, soms zijn mensen slecht, vaak zijn mensen onwetend en misschien heb je toch een deel zelf bepaald door er heftiger op te reageren dan nodig bijvoorbeeld of conclusies te trekken die je niet gecheckt hebt.
Daarnaast kun je de ander nooit veranderen en moet je dus iets met jezelf. Dat is ook wat ik nu leer in de therapie, vanuit je zelf gaan bepalen hoe je met dingen om gaat. Vind je iemand een hork? laat hem buiten je leven, er zijn genoeg andere mensen die wel ok zijn.
Nogmaals, als hij daar zo op blijft hameren, moet hij beargumenteren waarom dat zo goed voor je zou zijn. Het zou ook kunnen zijn dat hij je aan het testen is. Misschien vindt hij je te passief en hoopt hij dat jij je behoeften gaat aangeven. Ik weet dat uiteraard niet, want ik ben er niet bij.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 22:25 schreef Spongeboss het volgende:
[..]
Nee gekke dingen heb ik al gedaan dat haalt niets uit. Hoewel als mijn ouders morgen sterven dan heb ik ook niets meer.
Mocht het leven normaal gaan zonder absurde abnormale gebeurtenissen zal ik gewoon netjes. Maar therapie is niet eens therapie het is iemand die met me praat en zegt dat ik een opleiding moet doen.
Dat heb ik al beargumenteerd meerdere keren. Maar het lukt niet... Hij blijft gewoon doorgaan... Erover... Therapie heb ik ook niet hij denkt dat alles goed komt als ik aan een opleiding begin of zo.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 22:40 schreef Pulzzar het volgende:
[..]
Nogmaals, als hij daar zo op blijft hameren, moet hij beargumenteren waarom dat zo goed voor je zou zijn. Het zou ook kunnen zijn dat hij je aan het testen is. Misschien vindt hij je te passief en hoopt hij dat jij je behoeften gaat aangeven. Ik weet dat uiteraard niet, want ik ben er niet bij.
Maar het kan ook dat hij geen geschikte therapeut voor jou is. Als hij je niet kan helpen, stop er dan mee. Maar dat betekent niet dat alle therapeuten jou niet kunnen helpen. Er zijn echt wel behandelaars waarmee je meer een klik voelt en die jou beter kunnen begrijpen.
Het valt me trouwens op dat jij en Spongeboss erg jullie identiteit ontlenen aan jullie persoonlijkheidsstoornis. Het is een stoornis waar je last van hebt, maar als persoon ben heel veel meer dan alleen maar schizoide/schizotypisch/paranoide.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 17:33 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Dat kan heel goed, maar ik kan daar eerlijk gezegd niet veel mee. Ik ben al schizoïde, een permanente stoornis, door mijn ervaringen. Ik kom daar niet meer vanaf, ongeacht hoe lief mensen nu tegen me doen. Dat is de realiteit. Ik voel al geen plezier meer in mijn leven. Ik heb nog steeds geen leuke contacten. Mijn behandelaar zegt dat ik daar mee moet leren leven. Ik zeg dat we het met z'n allen (inclusief ik) alles anders aan moeten pakken om te voorkomen dat er in de toekomst meer mensen mijn problemen krijgen.
Stop er dan mee en ga naar een andere therapeut.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 22:45 schreef Spongeboss het volgende:
[..]
Dat heb ik al beargumenteerd meerdere keren. Maar het lukt niet... Hij blijft gewoon doorgaan... Erover... Therapie heb ik ook niet hij denkt dat alles goed komt als ik aan een opleiding begin of zo.
De laatste twee wilden allemaal hetzelfde ik weet niet waar ik nu naar moet en ik moet dan weer bij de huisarts zo'n papiertje regelen.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 23:01 schreef Pulzzar het volgende:
[..]
Stop er dan mee en ga naar een andere therapeut.
Ik weet niet wat "erg" is trouwens. Wij zijn niet de stoornis, maar de stoornis is wel onderdeel van onze persoonlijkheid. Onze persoonlijkheid genereert onze problemen. Door mijn persoonlijkheid ben ik bijvoorbeeld niet in staat om erg gelukkig te worden.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 22:59 schreef Pulzzar het volgende:
[..]
Het valt me trouwens op dat jij en Spongeboss erg jullie identiteit ontlenen aan jullie persoonlijkheidsstoornis. Het is een stoornis waar je last van hebt, maar als persoon ben heel veel meer dan alleen maar schizoide/schizotypisch/paranoide.
En het klopt tot op zekere hoogte inderdaad dat je verleden bepaald wie jij nu bent. Je zal wellicht altijd iemand blijven die nogal op zichzelf is en niet door iedereen wordt begrepen. Dat is trouwens helemaal niet erg. Mensen zijn allemaal anders en wat voor de één prettig is, hoeft niet bij de ander zo te zijn.
Maar evengoed blijf je gedurende je leven veranderen. Je kijkt bijvoorbeeld nu anders tegen dingen aan dan vroeger en in de toekomst zal je weer anders tegen dingen aankijken dan nu. Je zal je dan ook anders voelen.
Met andere woorden: hoe gelukkig of ongelukkig jij bent, wordt niet van tevoren in je jeugd bepaald. Je bent niet verdoemd. Ook jij kan gelukkiger worden.
Sowieso zijn goede behandelingen voor persoonlijkheidsproblemathiek vrij langdurig en intensief. Een psych waar je een keer per week even mee praat, gaat je niet genoeg helpen, omdat je vastzit in een bepaald denkpatroon.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 23:04 schreef Spongeboss het volgende:
[..]
De laatste twee wilden allemaal hetzelfde ik weet niet waar ik nu naar moet en ik moet dan weer bij de huisarts zo'n papiertje regelen.
Als jij ervan overtuigd bent dat je nooit gelukkig gaat worden, ga je het waarschijnlijk ook niet worden. Als jij ervan overtuigd bent dat de mensheid slecht is, zal je alleen het slechte in de mens zien.quote:Op zaterdag 22 maart 2014 23:17 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Ik weet niet wat "erg" is trouwens. Wij zijn niet de stoornis, maar de stoornis is wel onderdeel van onze persoonlijkheid. Onze persoonlijkheid genereert onze problemen. Door mijn persoonlijkheid ben ik bijvoorbeeld niet in staat om erg gelukkig te worden.
Mensen met een fucked up jeugd die nu een beetje goed functioneren zijn misschien minder snel met oordelen over een ander?quote:Op zondag 23 maart 2014 08:02 schreef sitting_elfling het volgende:
Spongeboss & Pullzar hebben jullie relaties gehad?
@spongeboss, respect dat je toch zo loopt te vechten.
Als ik om me heen kijk zijn het met name de mensen met een fucked up jeugd waar ik goed mee op kan schieten.
Er is geen sprake van een overtuiging. Er is sprake van anhedonie. http://nl.wikipedia.org/wiki/Anhedoniequote:Op zondag 23 maart 2014 04:54 schreef Pulzzar het volgende:
[..]
Als jij ervan overtuigd bent dat je nooit gelukkig gaat worden, ga je het waarschijnlijk ook niet worden. Als jij ervan overtuigd bent dat de mensheid slecht is, zal je alleen het slechte in de mens zien.
Het is jouw perceptie. Iedereen kijkt op zijn eigen manier naar de wereld om zich heen, maar tevens zijn er heel veel raakvlakken waarin wij mensen ons in elkaar herkennen. We kunnen bijvoorbeeld lachen om dezelfde grappen, genieten van dezelfde dingen of verdriet hebben om dezelfde gebeurtenissen. Mensen zoeken elkaar op, omdat ze gevoelens en gedachten bij elkaar herkennen.
Ik denk dat jij misschien dingen hebt meegemaakt waardoor jij de wereld om je heen ervaart als zwarter, negatiever en bedreigender. Jouw perceptie wijkt daardoor teveel af van hoe de meeste mensen naar de wereld kijken.
Ik heb zelf trouwens ook in mijn puberteit gehad. Ik voelde mij toen ook verdoemd en mijn gevoel was volkomen afgevlakt. Ik vluchtte heel erg in mijn fantasiewereld, omdat mijn fantasie veel mooier was dan die grauwe kutwereld waarin ik naar mijn idee voor altijd een minderwaardige outcast zal blijven.
Ik had geloof ik al eens verteld hier dat ik op mijn 16e door mijn ouders naar een huiswerkschool werd gestuurd, waar ik elke dag verplicht naartoe moest om daar mijn huiswerk te maken. Ik zat daar uren per dag en ik zat 'opgescheept' met andere mensen. Ik vond het in het begin verschrikkelijk (vooral uit angst om door hen gepest of vernederd te worden). Later ging ik toch voorzichtig aansluiting bij hen zoeken door bijvoorbeeld in de pauzes bij de groep te staan, ook al zei ik weinig. Ik merkte dat ik geaccepteerd werd en me ook in hen kon herkennen op sommige punten. Wat op den duur heel erg begon te veranderen, was hoe ik de wereld zag. De wereld was op den duur niet grijs meer. Ik kreeg het gevoel dat deze wereld ook voor mij geluk kon bieden. Ik had nog steeds het gevoel dat ik daar 1000% mijn best voor moest doen. Maar alleen het feit dat het mogelijk is, sleepte mij erdoorheen. Ik had het minder nodig om in een fantasiewereld te leven, want de realiteit werd leuker.
Ik was er daarna nog lang niet. Mijn gevoel was nog steeds erg vlak. Ik kreeg wel allemaal vreemde lichamelijke klachten, zoals bijvoorbeeld uitslag in mijn hals. Verder zag ik altijd opvallend wit en ik was altijd verschrikkelijk moe. Met de jaren werden de lichamelijke klachten steeds vreemder, totdat ik op een dag last kreeg van mijn ademhaling en toen raakte ik verschrikkelijk in paniek. De huisarts zei dat het gewoon hyperventilatie was, maar dat kon mij niet geruststellen. Vanaf het moment dat ik ging hyperventileren, kreeg ik last van heftige paniekaanvallen en allemaal andere vreemde gevoelens (derealisatie en depersonalisatie).
Gek genoeg beschouw ik die paniekaanvallen achteraf gezien als iets positiefs. Mijn gevoel brak namelijk open. En omdat ik in paniek was, moest ik noodgedwongen mensen in vertrouwen nemen om uit te kunnen leggen wat er met mij aan de hand was.
Wat ik met mijn verhaal wil zeggen: je kan ook op latere leeftijd dingen anders gaan beleven en gevoelens krijgen die je heel lang niet meer of misschien wel nooit eerder hebt gevoeld.
Maar daar zijn dus wel behandelvormen voor zo te zien?quote:Op zondag 23 maart 2014 11:22 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Er is geen sprake van een overtuiging. Er is sprake van anhedonie. http://nl.wikipedia.org/wiki/Anhedonie
Het is onderdeel van schizoïde.
Ik weet niet of ik dat stukje op de wiki kan geloven. CGT achtige zaken werken niet bij schizoïde. Verder wordt er geen bron gegeven. Ik heb zelf last van de sociale variant, niet van de seksuele. Op de Engelse wiki staat:quote:Op zondag 23 maart 2014 11:27 schreef zomertje het volgende:
[..]
Maar daar zijn dus wel behandelvormen voor zo te zien?
Ik ga nu die extra ondersteuning krijgen.quote:There is no validated treatment for social anhedonia.[56] Future research should focus on genetic and environmental risk factors to home in on specific brain regions and neurotransmitters that may be implicated in social anhedonia etiology and could be targeted with specialized pharmacological or behavioral treatments. Social support may also play a valuable role in the treatment of social anhedonia Blanchard et al. (2011) [57] found that a greater number of social supports as well as a greater perceived social support network were related to fewer schizophrenia-spectrum symptoms and to better general functioning within the social anhedonia group. Therefore, future studies should also examine ways to increase social support among individuals with social anhedonia in order to alleviate some of the symptoms.
CGT is niet t enige wat er is. Anti depressiva werken niet zeker?quote:Op zondag 23 maart 2014 11:48 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Ik weet niet of ik dat stukje op de wiki kan geloven. CGT achtige zaken werken niet bij schizoïde. Verder wordt er geen bron gegeven. Ik heb zelf last van de sociale variant, niet van de seksuele. Op de Engelse wiki staat:
[..]
Ik ga nu die extra ondersteuning krijgen.
Hoe jij je voelt, heeft ook te maken met hoe jij denkt.quote:Op zondag 23 maart 2014 11:22 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Er is geen sprake van een overtuiging. Er is sprake van anhedonie. http://nl.wikipedia.org/wiki/Anhedonie
Het is onderdeel van schizoïde.
Zelfinzicht en intelligentie worden niet geraakt door mijn stoornis. Verder kun je niets garanderen. Mijn behandelaar zei "Als vechten een optie was, dan had je dat allang gedaan." Schizoïde is meer een gevoelskwestie dan een overtuigingskwestie.quote:Op zondag 23 maart 2014 12:58 schreef Pulzzar het volgende:
[..]
Hoe jij je voelt, heeft ook te maken met hoe jij denkt.
Begrijp me niet verkeerd en denk niet dat ik jouw problemen wil bagateliseren. Ik wil je alleen wel meegeven dat je de kracht hebt om je situatie te veranderen, ook al kan je je dat misschien nu niet voorstellen. Het zou kunnen dat je nog jaren tevergeefs aan jezelf probeert te werken en dat kan behoorlijk zwaar en hopeloos voelen. Maar ooit zal het beter worden. Volgens mij beschik je wel over voldoende zelfinzicht en intelligentie. Je bent niet kansloos.
Nee, dat werkt niet.quote:Op zondag 23 maart 2014 12:45 schreef zomertje het volgende:
[..]
CGT is niet t enige wat er is. Anti depressiva werken niet zeker?
Schizoide is wat anders dan schizotypischquote:Op zondag 23 maart 2014 13:10 schreef Pulzzar het volgende:
By the way,
Volgens mij laat dit filmpje heel goed zien hoe iemand met een schizotypische perssonlijkheidsstoornis kan denken, voelen en leven:
Weet ik. Ik heb het ook niet over schizoide.quote:Op zondag 23 maart 2014 13:16 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Schizoide is wat anders dan schizotypisch
Klopt. Maar zelfinzicht en intelligentie maken je in staat om naar jezelf en anderen te kijken en te begrijpen waarom jij doet zoals je doet en waarom anderen doen zoals ze doen. Je komt misschien niet van je stoornis af, maar je kan wel degelijk leren hoe je een betere kwaliteit van leven krijgt.quote:Op zondag 23 maart 2014 13:13 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Zelfinzicht en intelligentie worden niet geraakt door mijn stoornis.
Ik kan anderen niet dwingen om op een bepaalde manier naar mij te kijken. Het komt juist door mijn intelligentie dat ik in eerste instantie in een dergelijke situatie ben beland. Ik ben goed in wiskunde en statistiek. Statistisch gezien heeft de gemiddelde persoon moeite met mij en dat komt overeen met mijn ervaringen.quote:Op zondag 23 maart 2014 13:42 schreef Pulzzar het volgende:
[..]
Klopt. Maar zelfinzicht en intelligentie maken je in staat om naar jezelf en anderen te kijken en te begrijpen waarom jij doet zoals je doet en waarom anderen doen zoals ze doen. Je komt misschien niet van je stoornis af, maar je kan wel degelijk leren hoe je een betere kwaliteit van leven krijgt.
Mijn ouders zijn 20 jaar geleden gescheiden. Mijn moeder is na al die jaren nog erg verdrietig dat mijn vader bij haar is weggegaan. Ze blijft erg in de slachtofferrol hangen en wil totaal niet inzien dat zij ook aandeel heeft in de scheiding; ze is erg afhankelijk en claimerig en o.a. daardoor was mijn vader weggegaan. Maar dat ziet ze zelf niet in. Het is volgens haar allemaal de schuld van mijn vader en iedereen die 'zijn kant' kiest, is in haar ogen een verrader. Ze heeft heel vaak het advies gekregen om psychische hulp te zoeken, maar dat wil ze niet aanvaarden.
Als je moeilijke dingen meemaakt, mag je daar best verdriet om hebben. Maar als je verder met je leven wilt, moet je gaan mentaliseren om het allemaal op een rij te kunnen zetten en vind je de rust om je leven te kunnen herpakken. Mensen die dat niet kunnen of willen kunnen, zullen er voor altijd in blijven hangen.
Ik bevind me in de kern van de oplossing. Ik werk bij die organisatie.quote:Op zondag 23 maart 2014 14:13 schreef Murmeli het volgende:
Nu doe je hetzelfde als de moeder van pulzzar: de oplossing buiten jezelf leggen, geen verantwoordelijkheid nemen.
Daar heb ik het ook niet over. Dat is zeker supergoed!quote:Op zondag 23 maart 2014 14:41 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Ik bevind me in de kern van de oplossing. Ik werk bij die organisatie.
Dan zit je gevoel mijn inziens verkeerd. Ik ben getest op het één en ander, zoals sociale vaardigheden en autisme. Als ik echt een psychopathische klootzak was, dan wist ik wel zeker dat ik geheel verantwoordelijk ben voor mijn situatie. De realiteit is dat ik juist compleet het omgekeerde ben van dat. Er is geen goede reden om mij sociaal te isoleren.quote:Op zondag 23 maart 2014 15:29 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Daar heb ik het ook niet over. Dat is zeker supergoed!
Meer de toon van je post, daar leg je de verantwoordelijkheid buiten jezelf. Dat is althans mijn gevoel erbij
Men oh menquote:Op zondag 23 maart 2014 13:10 schreef Pulzzar het volgende:
By the way,
Volgens mij laat dit filmpje heel goed zien hoe iemand met een schizotypische perssonlijkheidsstoornis kan denken, voelen en leven:
Mijn therapeut heeft gezegd dat van alle cliënten ik er een ben die heel helder is veel weet van zijn stoornis en erg rationeel denkt.quote:Op zondag 23 maart 2014 13:42 schreef Pulzzar het volgende:
[..]
Klopt. Maar zelfinzicht en intelligentie maken je in staat om naar jezelf en anderen te kijken en te begrijpen waarom jij doet zoals je doet en waarom anderen doen zoals ze doen. Je komt misschien niet van je stoornis af, maar je kan wel degelijk leren hoe je een betere kwaliteit van leven krijgt.
Mijn ouders zijn 20 jaar geleden gescheiden. Mijn moeder is na al die jaren nog erg verdrietig dat mijn vader bij haar is weggegaan. Ze blijft erg in de slachtofferrol hangen en wil totaal niet inzien dat zij ook aandeel heeft in de scheiding; ze is erg afhankelijk en claimerig en o.a. daardoor was mijn vader weggegaan. Maar dat ziet ze zelf niet in. Het is volgens haar allemaal de schuld van mijn vader en iedereen die 'zijn kant' kiest, is in haar ogen een verrader. Ze heeft heel vaak het advies gekregen om psychische hulp te zoeken, maar dat wil ze niet aanvaarden.
Als je moeilijke dingen meemaakt, mag je daar best verdriet om hebben. Maar als je verder met je leven wilt, moet je gaan mentaliseren om het allemaal op een rij te kunnen zetten en vind je de rust om je leven te kunnen herpakken. Mensen die dat niet kunnen of willen kunnen, zullen er voor altijd in blijven hangen.
Hehe we sluiten ons af om hoe ze ons behandeld hebben. Zouden we onze emoties openzetten, niet dat dat kan geloof ik. Maar zou het mogelijk zijn dan zou zoveel ellende eruit komen ik denk dat ik dan gelijk van een brug spring van de grote terror. Heb jij dat gevoel niet?quote:Op zondag 23 maart 2014 16:04 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Dan zit je gevoel mijn inziens verkeerd. Ik ben getest op het één en ander, zoals sociale vaardigheden en autisme. Als ik echt een psychopathische klootzak was, dan wist ik wel zeker dat ik geheel verantwoordelijk ben voor mijn situatie. De realiteit is dat ik juist compleet het omgekeerde ben van dat. Er is geen goede reden om mij sociaal te isoleren.
Ik ken nu een paar goede mensen via de studentenvereniging. Vrienden zijn ze niet, maar ik kan goed met ze opschieten en zij met mij. De mensen van The Venus Project behandelen me ook als een gelijke. Ik heb het vermoeden dat het juist omgekeerd is. Ik denk, zoals eerder tegen me is gezegd, dat ik gewoon uitzonderlijk veel idioten ben tegengekomen in mijn verleden.
Nee, dat gevoel heb ik niet. Ik zou niet weten wat er zou gebeuren. Ik denk niet eens dat het mogelijk is, dus er zal waarschijnlijk ook nooit iets gebeuren.quote:Op zondag 23 maart 2014 17:26 schreef Spongeboss het volgende:
[..]
Hehe we sluiten ons af om hoe ze ons behandeld hebben. Zouden we onze emoties openzetten, niet dat dat kan geloof ik. Maar zou het mogelijk zijn dan zou zoveel ellende eruit komen ik denk dat ik dan gelijk van een brug spring van de grote terror. Heb jij dat gevoel niet?
En wij schizoïde hebben zeker wel sociaal etc, daarom isoleren we ons. we willen geen pijn meer en anderen ook geen pijn doen.
Hmm mogelijk zal het niet zijn, maar soms voel ik dat er veel ellende in mijn wortels ligt, dat wil ik niet loslaten. Maar goed mensen zijn allemaal van mening dat schizoïde een overtuiging is, dus het is lastig in deze wereld. Ik doe niet eens meer de moeite om er met mensen over te praten. Denken allemaal dat het gewoon een fase is of iets waar ik me overheen moet zetten.quote:Op zondag 23 maart 2014 17:39 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Nee, dat gevoel heb ik niet. Ik zou niet weten wat er zou gebeuren. Ik denk niet eens dat het mogelijk is, dus er zal waarschijnlijk ook nooit iets gebeuren.
Inderdaad. Schizoïde is juist niet goed te behandelen, omdat het geen overtuiging is.quote:Op zondag 23 maart 2014 17:41 schreef Spongeboss het volgende:
[..]
Hmm mogelijk zal het niet zijn, maar soms voel ik dat er veel ellende in mijn wortels ligt, dat wil ik niet loslaten. Maar goed mensen zijn allemaal van mening dat schizoïde een overtuiging is, dus het is lastig in deze wereld. Ik doe niet eens meer de moeite om er met mensen over te praten. Denken allemaal dat het gewoon een fase is of iets waar ik me overheen moet zetten.
Iemand die zwaar schizotypisch is zie ik ook geen uitweg voor. Zoals in dat filmpje, als die vrouw echt schizotypisch zou zijn in een van de hoogste graden, daar doe je ook niets meer aan.quote:Op zondag 23 maart 2014 17:56 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Inderdaad. Schizoïde is juist niet goed te behandelen, omdat het geen overtuiging is.
Ik vind het ergens wel een mooi filmpje. Ik denk niet "die vrouw is knettergek" al heeft ze wel psychotische ideeën. (In Joris' Showroom komen nog veel vreemdere mensen voor.) Maar het fascineert me dat ze een heel eigen wereld met een bepaalde logica heeft gecreëerd en daarin probeert ze haar geluk en levensdoel te zoeken. Je moet haar ook in haar waarde laten denk ik en haar er niet van proberen te overtuigen dat ze het allemaal verkeerd ziet.quote:Op zondag 23 maart 2014 16:56 schreef sitting_elfling het volgende:
[..]
Men oh men.Respect. Moeilijke wereld is dat toch wel.
Dat denk ik ook. Bij mij is het lang niet zo heftig. Mijn behandelaren vinden mijn projecten apart en niet helemaal realistisch. Ik ben heel erg eigenzinnig volgens hen. Daarnaast heb ik ook last van de stress met socializen.quote:Op zondag 23 maart 2014 23:56 schreef Pulzzar het volgende:
[..]
Ik vind het ergens wel een mooi filmpje. Ik denk niet "die vrouw is knettergek" al heeft ze wel psychotische ideeën. (In Joris' Showroom komen nog veel vreemdere mensen voor.) Maar het fascineert me dat ze een heel eigen wereld met een bepaalde logica heeft gecreëerd en daarin probeert ze haar geluk en levensdoel te zoeken. Je moet haar ook in haar waarde laten denk ik en haar er niet van proberen te overtuigen dat ze het allemaal verkeerd ziet.
Ik weet het niet zeker, maar ik denk dat dit een schizotypische persoonlijkheidsstoornis (in vrij heftige vorm) is.
Ik vind zo'n project overigens helemaal niks met je stoornis te maken hebben. Als iedereen een stoornis zou hebben die aan een project werkt wat anderen onrealistisch vinden dan loopt de halve wereld met een stoornis rond. Iedereen heeft zijn eigen doelen en dingen in het leven en omdat iemand ergens een norm heeft gesteld is dit maar apart? Vind ik onzin.quote:Op maandag 24 maart 2014 01:31 schreef Comp_Lex het volgende:
[..]
Dat denk ik ook. Bij mij is het lang niet zo heftig. Mijn behandelaren vinden mijn projecten apart en niet helemaal realistisch. Ik ben heel erg eigenzinnig volgens hen. Daarnaast heb ik ook last van de stress met socializen.
Het is meer van "Hij denkt dat hij er 50 jaar mee bezig zal zijn voordat het af is. Hij vindt dat realistisch".quote:Op maandag 24 maart 2014 08:18 schreef DeLuna het volgende:
[..]
Ik vind zo'n project overigens helemaal niks met je stoornis te maken hebben. Als iedereen een stoornis zou hebben die aan een project werkt wat anderen onrealistisch vinden dan loopt de halve wereld met een stoornis rond. Iedereen heeft zijn eigen doelen en dingen in het leven en omdat iemand ergens een norm heeft gesteld is dit maar apart? Vind ik onzin.
Ik denk oprecht dat het percentage *weirdos* behoorlijk hoog is hoor! Neem een 100 random mensen uit Nederland, dan is daar echt niet 95 van mentaal gezond.quote:Op maandag 24 maart 2014 08:18 schreef DeLuna het volgende:
[..]
Ik vind zo'n project overigens helemaal niks met je stoornis te maken hebben. Als iedereen een stoornis zou hebben die aan een project werkt wat anderen onrealistisch vinden dan loopt de halve wereld met een stoornis rond. Iedereen heeft zijn eigen doelen en dingen in het leven en omdat iemand ergens een norm heeft gesteld is dit maar apart? Vind ik onzin.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |