Hotter than Indie (Indie Central CLI)

Daarna hebben ze dit niveau niet meer gehaald idd.

Ik vind dat tweede album eigenlijk beter. Hoewel The Funeral wel hun magnum opus is.

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 16:14 schreef Tchock het volgende:
Ik vind dat tweede album eigenlijk beter. Hoewel The Funeral wel hun magnum opus is.

Ik dacht even dat je beweerde dat 'EP' beter is dan Funeral

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 16:40 schreef Immerdebestebob het volgende:

[..]

Ik dacht even dat je beweerde dat 'EP' beter is dan Funeral

Wut? Cease To Begin vind ik beter dan Everything all the Time.

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 16:44 schreef Tchock het volgende:

[..]

Wut? Cease To Begin vind ik beter dan Everything all the Time.

Ik dacht even dat je het over Funeral van Arcade Fire had

Gaan we nou WEER de vampire weekend discussie houden?

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 16:45 schreef Norrage het volgende:
Gaan we nou WEER de vampire weekend discussie houden?

Eh... Nee. Het ging al lang niet meer over Vampire Weekend.

Ik las alleen de laatste posts

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 16:48 schreef Norrage het volgende:
Ik las alleen de laatste posts

Die gingen over Band of Horses.

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 16:14 schreef Tchock het volgende:
Ik vind dat tweede album eigenlijk beter. Hoewel The Funeral wel hun magnum opus is.

Beter weet ik niet, maar komt toch aardig in de buurt in ieder geval.

Derde album vind ik zelf ook nog wel fijn. Vierde album is echt een draak van een plaat.

Dan maar terug naar The Beatles, lol...

Het eerdere werk van The Beatles wordt veel te makkelijk weggezet als 'leuk voor de tijd' of 'leuke simpele rock and roll'. Het was een sensatie, en niet zonder reden. Qua energie, maar ook vooral op het gebied van songwriting. Het was geen gebrek aan beter: er waren zat zulke bandjes in die tijd, maar geen van alle had de energie, de liedjes, de techniek en het charisma van The Beatles. De strakste rock-groep uit die tijd.

Hun beste live-periode was vóór dat ze studio-platen gingen uitbrengen, wat mij betreft circa 1962. Ook daarna bleven ze ongeëvenaard, je hoeft alleen maar de beelden van Washington Coliseum '64 te bekijken (50 jaar en 1 maand geleden). Trouwens ook gelijk de doodsteek in elke discussie dat het geen goede live-band zou zijn, of dat Ringo niet de stuwende kracht zou zijn. Die energie hebben ze grotendeels prima weten te vertalen op de eerste 2 albums, maar de keuzes van de covers door George Martin op de eerste 5 snap ik eerlijk gezegd ook niet altijd even goed. Gezapige songs als 'Chains', slecht geproduceerde dingen als 'Everybody's Trying To Be My Baby', een zaaddodende versie van 'Rock And Roll Music' die 7 minuten te lang duurt of de grootste misstap 'Mr. Moonlight', die zelfs dan weer de moeite waard blijft omdat je nooit genoeg van Lennon's vocalen kan hebben. Terwijl ze al jaren superieure versies speelde van 'Soldier Of Love', 'Some Other Guy' of 'Red Hot', en daarmee de tent afbraken. Overigens zijn veel van die nummers gelukkig wel opgenomen voor de BBC. Daar staan dan op elk begin-album in ieder geval een stuk of 8 briljante originele songs tegenover. Maar begrijp me niet verkeerd, Lennon's Motown-vertolkingen als 'You Really Got A Hold On Me', 'Please Mister Postman' of ''Money (That's What I Want)' zijn The Beatles als vertolkers op hun allerbest.

De albums 'Please Please Me' en 'With The Beatles' zijn óók tijdloos. Die energie, die soulvolle Lennon-vocalen, de geniale songwriting op vele tracks. Het is niet alleen de 'rock and roll', dat gaat voorbij aan waarom The Beatles een culturele shock waren, en nog steeds zijn. De akkoordenwisseling in 'It Won't Be Long' en 'Not A Second Time' zouden ook nu nog als geniaal worden beschouwd. Het viel de muzieksnobs in 1963 al op, Lennon zelf reageerde vlak voor zijn dood dat de gebruikte termen door de analytici voor hem slechts klonken als "exotische vogels". 'All My Loving', Paul McCartney's eerste echte meesterwerk, waar zelfs Lennon 'jaloers' op was, niet voor niets een dikke 50 jaar later nog steeds een 'staple' in zijn sets, met die Lennon-triplets op gitaar (die vele coverbands vergeten te spelen/niet voor elkaar krijgen).

Wat betreft de studio-opnames, en of de techniek gedateerd zou zijn: we mogen blij zijn dat ze opgenomen werden in EMI Studios. Behalve dat de hogere heren vrij spoedig het inzicht hadden om toch maar alle Beatles-opnames in hun archief te bewaren (waardoor 'Sgt. Pepper' anno 2014 door de vele 'bounces' bijvoorbeeld in sommige gevallen tot 16 sporen is uit te bouwen), en er vanaf 1964 vrijwel geen gaten zijn, was de studio 'top of the bill' in alle opzichten en klinken zelfs de 2-track opnames (eerste twee albums en bijbehorende singles) bij wijze van spreken nog alsof ze in de kamer staan te spelen. Laat staan het latere werk (check de nieuwe mixen van 'Help!', 'Come Together', 'I Am The Walrus', 'Revolution' op de mash-up plaat 'Love' uit 2006, daar is niets gedateerd aan). Bijvoorbeeld de Stones-liedjes uit de 60's klinken allemaal als garage-demo's in mono. Van The Kinks is geen seconde bewaard gebleven tot aan 1967, en zal technisch gezien voor altijd lo-fi blijven klinken.

En om over 'A Hard Day's Night' en 'Beatles For Sale' nog maar te zwijgen. Die eerste heeft Arn0 alles al over gezegd ergens hierboven, Lennon's galore, McCartney's allereerste songwriter-piek. Die laatste is bijna hun folk-album, semi-akoestisch. 'Help!' is dan weer net het enige album welke echt lijdt onder de '4 A/B-kanten per jaar, 2 albums per jaar'-stoomtrein, tijdens het onophoudelijke touren door. De speelfilm moest af, er kwamen 2 vreselijk slordige covers op, en ook nog eens 2 Lennon/McCartney-niemendalletjes die ze het jaar daarvoor zelfs The Fourmost niet aan zouden hebben gedaan. Niet veel Beatles-albums waar slechts 10 liedjes - lol - de tand des tijds hebben doorstaan. En wat volgde, 'Rubber Soul', is een van mijn minst favoriete Beatles-albums. Nee, geef mij die rooie maar.

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 16:51 schreef Aisumasen het volgende:
Dan maar terug naar The Beatles, lol...

nog ff verder met band of horses

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 16:49 schreef Felagund het volgende:

[..]

Die gingen over Band of Horses.

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 14:32 schreef Immerdebestebob het volgende:

[..]

Ongeveer gelijkwaardig. Derde album is natuurlijk het summum

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 14:13 schreef Maxerazzi het volgende:
Neuh, Norrage had weer 's een onvervalste mening: eerste album was goed, tweede album één van de kutste albums ever.

Ik ga weer een oververvalste mening neerzetten, mag dat?
Wat is Band Of Horses een kutband

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 16:53 schreef Norrage het volgende:

[..]

[..]

Dat is alweer 2 uur geleden. In die tijd hadden we een topic vol kunnen lullen.

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 16:50 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Beter weet ik niet, maar komt toch aardig in de buurt in ieder geval.

Derde album vind ik zelf ook nog wel fijn. Vierde album is echt een draak van een plaat.

helemaal mee eens. Derde album begint heel goed, eerste vier vijf nummers, maar dan was de inspiratie wat op.

Maar als album op zijn geheel gaat er niets boven het debuut

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 16:54 schreef Norrage het volgende:

[..]

Ik ga weer een oververvalste mening neerzetten, mag dat?
Wat is Band Of Horses een kutband

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 16:53 schreef Beregd het volgende:

[..]

Band Of Horses - No One's Gonna Love You (Live at Amoeba)

Hoe houden paarden eigenlijk een gitaar vast? En gebruiken ze dan een plectrum?

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 17:00 schreef Xrenity het volgende:
Hoe houden paarden eigenlijk een gitaar vast? En gebruiken ze dan een plectrum?

Net zoals kevers en een muis dat zou doen. En ja.

Viel mee hoeveel zombie ik was vandaag. Bij jou Fela?

Al moet ik nog een paar uurtjes doorwerken geloof ik

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 16:51 schreef Aisumasen het volgende:
Dan maar terug naar The Beatles, lol...

Nee, geef mij die rooie maar.

alles gelezen en

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 17:03 schreef Norrage het volgende:
Viel mee hoeveel zombie ik was vandaag. Bij jou Fela?

Al moet ik nog een paar uurtjes doorwerken geloof ik

Ik zit al de hele week te kloten met niet-centraliteitsparameter bij de (student)-t-distributie. Ik maak ergens een denkfout.

Volgens mij kan ik beter stoppen of iets anders gaan doen.

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 16:54 schreef Norrage het volgende:

[..]

Ik ga weer een oververvalste mening neerzetten, mag dat?
Wat is Band Of Horses een kutband

Ik moet even wat kwijt. Je roept om de zoveel tijd dit soort quasi-choquerende dingen en als ik of iemand anders dan reageer ga je weer aangevallen doen en 'ja sorry hoor dat is mijn mening' of zo roepen.

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 16:51 schreef Aisumasen het volgende:
Dan maar terug naar The Beatles, lol...

Het eerdere werk van The Beatles wordt veel te makkelijk weggezet als 'leuk voor de tijd' of 'leuke simpele rock and roll'. Het was een sensatie, en niet zonder reden. Qua energie, maar ook vooral op het gebied van songwriting. Het was geen gebrek aan beter: er waren zat zulke bandjes in die tijd, maar geen van alle had de energie, de liedjes, de techniek en het charisma van The Beatles. De strakste rock-groep uit die tijd.

Hun beste live-periode was vóór dat ze studio-platen gingen uitbrengen, wat mij betreft circa 1962. Ook daarna bleven ze ongeëvenaard, je hoeft alleen maar de beelden van Washington Coliseum '64 te bekijken (50 jaar en 1 maand geleden). Trouwens ook gelijk de doodsteek in elke discussie dat het geen goede live-band zou zijn, of dat Ringo niet de stuwende kracht zou zijn. Die energie hebben ze grotendeels prima weten te vertalen op de eerste 2 albums, maar de keuzes van de covers door George Martin op de eerste 5 snap ik eerlijk gezegd ook niet altijd even goed. Gezapige songs als 'Chains', slecht geproduceerde dingen als 'Everybody's Trying To Be My Baby', een zaaddodende versie van 'Rock And Roll Music' die 7 minuten te lang duurt of de grootste misstap 'Mr. Moonlight', die zelfs dan weer de moeite waard blijft omdat je nooit genoeg van Lennon's vocalen kan hebben. Terwijl ze al jaren superieure versies speelde van 'Soldier Of Love', 'Some Other Guy' of 'Red Hot', en daarmee de tent afbraken. Overigens zijn veel van die nummers gelukkig wel opgenomen voor de BBC. Daar staan dan op elk begin-album in ieder geval een stuk of 8 briljante originele songs tegenover. Maar begrijp me niet verkeerd, Lennon's Motown-vertolkingen als 'You Really Got A Hold On Me', 'Please Mister Postman' of ''Money (That's What I Want)' zijn The Beatles als vertolkers op hun allerbest.

De albums 'Please Please Me' en 'With The Beatles' zijn óók tijdloos. Die energie, die soulvolle Lennon-vocalen, de geniale songwriting op vele tracks. Het is niet alleen de 'rock and roll', dat gaat voorbij aan waarom The Beatles een culturele shock waren, en nog steeds zijn. De akkoordenwisseling in 'It Won't Be Long' en 'Not A Second Time' zouden ook nu nog als geniaal worden beschouwd. Het viel de muzieksnobs in 1963 al op, Lennon zelf reageerde vlak voor zijn dood dat de gebruikte termen door de analytici voor hem slechts klonken als "exotische vogels". 'All My Loving', Paul McCartney's eerste echte meesterwerk, waar zelfs Lennon 'jaloers' op was, niet voor niets een dikke 50 jaar later nog steeds een 'staple' in zijn sets, met die Lennon-triplets op gitaar (die vele coverbands vergeten te spelen/niet voor elkaar krijgen).

Wat betreft de studio-opnames, en of de techniek gedateerd zou zijn: we mogen blij zijn dat ze opgenomen werden in EMI Studios. Behalve dat de hogere heren vrij spoedig het inzicht hadden om toch maar alle Beatles-opnames in hun archief te bewaren (waardoor 'Sgt. Pepper' anno 2014 door de vele 'bounces' bijvoorbeeld in sommige gevallen tot 16 sporen is uit te bouwen), en er vanaf 1964 vrijwel geen gaten zijn, was de studio 'top of the bill' in alle opzichten en klinken zelfs de 2-track opnames (eerste twee albums en bijbehorende singles) bij wijze van spreken nog alsof ze in de kamer staan te spelen. Laat staan het latere werk (check de nieuwe mixen van 'Help!', 'Come Together', 'I Am The Walrus', 'Revolution' op de mash-up plaat 'Love' uit 2006, daar is niets gedateerd aan). Bijvoorbeeld de Stones-liedjes uit de 60's klinken allemaal als garage-demo's in mono. Van The Kinks is geen seconde bewaard gebleven tot aan 1967, en zal technisch gezien voor altijd lo-fi blijven klinken.

En om over 'A Hard Day's Night' en 'Beatles For Sale' nog maar te zwijgen. Die eerste heeft Arn0 alles al over gezegd ergens hierboven, Lennon's galore, McCartney's allereerste songwriter-piek. Die laatste is bijna hun folk-album, semi-akoestisch. 'Help!' is dan weer net het enige album welke echt lijdt onder de '4 A/B-kanten per jaar, 2 albums per jaar'-stoomtrein, tijdens het onophoudelijke touren door. De speelfilm moest af, er kwamen 2 vreselijk slordige covers op, en ook nog eens 2 Lennon/McCartney-niemendalletjes die ze het jaar daarvoor zelfs The Fourmost niet aan zouden hebben gedaan. Niet veel Beatles-albums waar slechts 10 liedjes - lol - de tand des tijds hebben doorstaan. En wat volgde, 'Rubber Soul', is een van mijn minst favoriete Beatles-albums. Nee, geef mij die rooie maar.

Hulde Ik geniet echt van dit soort posts van je. Hoewel ik het er niet altijd helemaal mee eens ben

quote:

Op vrijdag 7 maart 2014 16:51 schreef Aisumasen het volgende:
Dan maar terug naar The Beatles, lol...

Het eerdere werk van The Beatles wordt veel te makkelijk weggezet als 'leuk voor de tijd' of 'leuke simpele rock and roll'. Het was een sensatie, en niet zonder reden. Qua energie, maar ook vooral op het gebied van songwriting. Het was geen gebrek aan beter: er waren zat zulke bandjes in die tijd, maar geen van alle had de energie, de liedjes, de techniek en het charisma van The Beatles. De strakste rock-groep uit die tijd.

Hun beste live-periode was vóór dat ze studio-platen gingen uitbrengen, wat mij betreft circa 1962. Ook daarna bleven ze ongeëvenaard, je hoeft alleen maar de beelden van Washington Coliseum '64 te bekijken (50 jaar en 1 maand geleden). Trouwens ook gelijk de doodsteek in elke discussie dat het geen goede live-band zou zijn, of dat Ringo niet de stuwende kracht zou zijn. Die energie hebben ze grotendeels prima weten te vertalen op de eerste 2 albums, maar de keuzes van de covers door George Martin op de eerste 5 snap ik eerlijk gezegd ook niet altijd even goed. Gezapige songs als 'Chains', slecht geproduceerde dingen als 'Everybody's Trying To Be My Baby', een zaaddodende versie van 'Rock And Roll Music' die 7 minuten te lang duurt of de grootste misstap 'Mr. Moonlight', die zelfs dan weer de moeite waard blijft omdat je nooit genoeg van Lennon's vocalen kan hebben. Terwijl ze al jaren superieure versies speelde van 'Soldier Of Love', 'Some Other Guy' of 'Red Hot', en daarmee de tent afbraken. Overigens zijn veel van die nummers gelukkig wel opgenomen voor de BBC. Daar staan dan op elk begin-album in ieder geval een stuk of 8 briljante originele songs tegenover. Maar begrijp me niet verkeerd, Lennon's Motown-vertolkingen als 'You Really Got A Hold On Me', 'Please Mister Postman' of ''Money (That's What I Want)' zijn The Beatles als vertolkers op hun allerbest.

De albums 'Please Please Me' en 'With The Beatles' zijn óók tijdloos. Die energie, die soulvolle Lennon-vocalen, de geniale songwriting op vele tracks. Het is niet alleen de 'rock and roll', dat gaat voorbij aan waarom The Beatles een culturele shock waren, en nog steeds zijn. De akkoordenwisseling in 'It Won't Be Long' en 'Not A Second Time' zouden ook nu nog als geniaal worden beschouwd. Het viel de muzieksnobs in 1963 al op, Lennon zelf reageerde vlak voor zijn dood dat de gebruikte termen door de analytici voor hem slechts klonken als "exotische vogels". 'All My Loving', Paul McCartney's eerste echte meesterwerk, waar zelfs Lennon 'jaloers' op was, niet voor niets een dikke 50 jaar later nog steeds een 'staple' in zijn sets, met die Lennon-triplets op gitaar (die vele coverbands vergeten te spelen/niet voor elkaar krijgen).

Wat betreft de studio-opnames, en of de techniek gedateerd zou zijn: we mogen blij zijn dat ze opgenomen werden in EMI Studios. Behalve dat de hogere heren vrij spoedig het inzicht hadden om toch maar alle Beatles-opnames in hun archief te bewaren (waardoor 'Sgt. Pepper' anno 2014 door de vele 'bounces' bijvoorbeeld in sommige gevallen tot 16 sporen is uit te bouwen), en er vanaf 1964 vrijwel geen gaten zijn, was de studio 'top of the bill' in alle opzichten en klinken zelfs de 2-track opnames (eerste twee albums en bijbehorende singles) bij wijze van spreken nog alsof ze in de kamer staan te spelen. Laat staan het latere werk (check de nieuwe mixen van 'Help!', 'Come Together', 'I Am The Walrus', 'Revolution' op de mash-up plaat 'Love' uit 2006, daar is niets gedateerd aan). Bijvoorbeeld de Stones-liedjes uit de 60's klinken allemaal als garage-demo's in mono. Van The Kinks is geen seconde bewaard gebleven tot aan 1967, en zal technisch gezien voor altijd lo-fi blijven klinken.

En om over 'A Hard Day's Night' en 'Beatles For Sale' nog maar te zwijgen. Die eerste heeft Arn0 alles al over gezegd ergens hierboven, Lennon's galore, McCartney's allereerste songwriter-piek. Die laatste is bijna hun folk-album, semi-akoestisch. 'Help!' is dan weer net het enige album welke echt lijdt onder de '4 A/B-kanten per jaar, 2 albums per jaar'-stoomtrein, tijdens het onophoudelijke touren door. De speelfilm moest af, er kwamen 2 vreselijk slordige covers op, en ook nog eens 2 Lennon/McCartney-niemendalletjes die ze het jaar daarvoor zelfs The Fourmost niet aan zouden hebben gedaan. Niet veel Beatles-albums waar slechts 10 liedjes - lol - de tand des tijds hebben doorstaan. En wat volgde, 'Rubber Soul', is een van mijn minst favoriete Beatles-albums. Nee, geef mij die rooie maar.