Depressie & Angst #85:

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 19:06 schreef Gray het volgende:

[..]

Slaap je normaal gesproken wel goed? Tijdens een episode van depressie?

Besef dat ook dit weer voorbij gaat. Het was eerst niet, of minder, en nu wel; het is geen constante.

Nee, ik slaap sowieso nooit echt goed. Alleen als ik lange tijd vakantie heb (paar weken), dan kom ik op een gegeven moment is een slome modus en kan ik uuuuuuren slapen Maar dat is ook weer niet gezond.
Ik weet niet of ik beter of slechter slaap als ik depressief ben. Als ik stress heb slaap ik nog slechter en omdat ik adhd heb slaap ik sowieso verrot (druk hoofd).
van de AD kreeg ik rusteloze benen en sliep daardoor extra slecht. zodra ik eenmaal wakker was (meestal wel rond een uur of 5 a 6) was het gedaan met slapen. Dat is niet zo fijn als je tussen de 7 en 8 uur nodig hebt.

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 19:09 schreef zomertje het volgende:

[..]

Hoe lang ben je van de AD af? er zijn verhalen dat je door het te snel afbouwen weer terug in de ellende komt.

Ik ben een jaar geleden begonnen met afbouwen en ben er sinds juli echt vanaf.

@koffie: ja klopt, ze heeft ook niets aan mij als ik een wrak ben.

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 19:13 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Ik ben een jaar geleden begonnen met afbouwen en ben er sinds juli echt vanaf.

@koffie: ja klopt, ze heeft ook niets aan mij als ik een wrak ben.

ik kan niet zeggen dat het dan door het afbouwen komt, is toch wel een tijdje geleden. Maar ik hoop dat je snel hulp kan vinden, praat het van je af hier. En probeer toch wat te eten, vermoeidheid en gebrek aan energie maakt t erger.

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 19:14 schreef zomertje het volgende:

[..]

ik kan niet zeggen dat het dan door het afbouwen komt, is toch wel een tijdje geleden. Maar ik hoop dat je snel hulp kan vinden, praat het van je af hier. En probeer toch wat te eten, vermoeidheid en gebrek aan energie maakt t erger.

ja, klopt. eten is belangrijk
Nee, ik denk op zich ook niet dat het van het afbouwen komt. Denk gewoon dat ik zonder AD niet zo heel erg lekker gaat.

Oh ja, nog even terug komend op Gray: tuurlijk gaat het weer over. dat weet ik. maar het beinvloedt mijn functioneren te erg. Komt op mijn werk niks meer uit mijn handen, en ben vreselijk opgefokt. Vanmorgen bij de metrohalte vroeg iemand (nadat ik heel hard had gevloekt): is er wat ergs gebeurd? Ik: nee, ben gewoon agressief.

Uhhh....

Morgen maar weer lekker hardlopen
Dat is geloof ik het enige waar ik nog wel zin in heb

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 19:21 schreef Murmeli het volgende:
Morgen maar weer lekker hardlopen
Dat is geloof ik het enige waar ik nog wel zin in heb

Er worden al genoeg vragen gesteld _{(en ik ben er nooit zo goed in )} maar even een . Klote dat het op dit moment niet goed gaat. Goed dat je aan de bel trekt!

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 19:23 schreef kvd het volgende:

[..]

Er worden al genoeg vragen gesteld _{(en ik ben er nooit zo goed in )} maar even een . Klote dat het op dit moment niet goed gaat. Goed dat je aan de bel trekt!

hihi

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 19:21 schreef Murmeli het volgende:
Morgen maar weer lekker hardlopen
Dat is geloof ik het enige waar ik nog wel zin in heb

Het is goed dat je nog wel ergens zin in hebt. Dat blijft belangrijk. Heb jij wel een passende diagnose gekregen? Ik begon met een andere diagnose als degene die ik nu heb en veel beter past.

Ik had gisteren ook een slechte dag, maar heb een goed gesprek gehad en een flink potje gejankt. Rondje slapen en vandaag ging t beter gelukkig.

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 19:29 schreef zomertje het volgende:

[..]

Het is goed dat je nog wel ergens zin in hebt. Dat blijft belangrijk. Heb jij wel een passende diagnose gekregen? Ik begon met een andere diagnose als degene die ik nu heb en veel beter past.

Ik had gisteren ook een slechte dag, maar heb een goed gesprek gehad en een flink potje gejankt. Rondje slapen en vandaag ging t beter gelukkig.

Ja, ik geloof dat mijn diagnoses wel kloppen.
fijn dat het vandaag wat lekkerder gaat met je Rotdagen zullen er altijd zijn natuurlijk, als ze maar niet te vaak voorkomen en het bij dagen blijft

Venlafaxinegebruikers hier wel eens last van slapeloosheid en juist extreem vast slapen en levensechte nachtmerries? Door de vorige nacht was ik vandaag tot helemaal niks in staat behalve liggen en rillerig zijn..
Nu heel erg duf en moe

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 17:11 schreef Murmeli het volgende:

[..]

gezellig, hier ook!

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 19:21 schreef Murmeli het volgende:
Morgen maar weer lekker hardlopen
Dat is geloof ik het enige waar ik nog wel zin in heb

Sporten is altijd goed. Ik heb mijzelf een paar maanden geleden opgegeven voor een 10km loop. Maar hardlopen kan ik nu echt niet opbrengen. Wel knap dat je daar motivatie voor kan opbrengen.

Ben wel 'trots' op mezelf dat ik vandaag niet weer heb zitten werken. Ik heb de hele vaknatie gewerkt (school/geld verdienen) en ook nog carnaval en andere verplichtingen... Nu vandaag dus die instorting en nachtmerries, niet kunnen slapen omdat uur na uur er gewoon te veel energie in mn lichaam zet terwijl mijn mind totaal uitgeput was?!

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 21:07 schreef Mistico het volgende:

[..]



[..]

Sporten is altijd goed. Ik heb mijzelf een paar maanden geleden opgegeven voor een 10km loop. Maar hardlopen kan ik nu echt niet opbrengen. Wel knap dat je daar motivatie voor kan opbrengen.

Probeer toch te blijven lopen hoor! Ik ben 2 jaar geleden begonnen met lopen, toen was ik net uit een hele erge dip (maar nog lang niet ok, geloof dat ik toen meds aan het wisselen was ofzo) en ik werd daar best blij van. Ik weet niet of je ervoor open staat om mensen van hier irl te zien, maar ik wil anders best een keer met je mee gaan.
En probeer niet teveel met die 10 km in je hoofd te zitten. Ik weet niet wanneer die run is en hoe ver je al bent,maar 10 km is best een eind. Ik loop nu al 2 jaar en durf nu pas aan een 10 km run mee te doen. Vorig jaar wilde ik ook, maar heb me een maand tevoren toen terug getrokken omdat ik niet durfde En ik ben tussendoor vaak gestopt met hardlopen, en dat helpt ook niet, want dan moet je weer opnieuw beginnen of stappen terug doen. Dus ik zou zeggen: ga gewoon door, blijf desnoods een tijdje op hetzelfde niveau zitten, maar je bent in ieder geval buiten en dat is lekkah
ok, ik stop met ranten over hardlopen hahahahaha (ik ben serieus verslaafd, als ik ooit geblesseerd raak en een tijd niet kan lopen moet ik echt heel erg officieel op zoek naar iets vervangends want anders word ik heel erg droevig)

sinterklaas: ik haat venlafaxine omdat ik er de ergste rusteloze benen ooit van kreeg Ik ken echter iemand die het wel gebruikt en die heeft erdoor juist minder heftige dromen.

@kvd: ik voel me savonds het beste ja.
ik heb een ochtendhumer, en zeker als het slecht met me gaat dan trek ik savonds pas een beetje bij (ik voel me dus nu ook wel weer best aardig). Ik kan smorgens ook heel slecht sporten. Ben dan gewoon heel langzaam. Wat kut is want ik wil in de zomer eigenlijk om 7 uur smorgens gaan hardlopen maar dat gaat mijn lichaam niet trekken. dat is vast niet goed voor mijn halve marathonplannen)

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 21:31 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ben wel 'trots' op mezelf dat ik vandaag niet weer heb zitten werken. Ik heb de hele vaknatie gewerkt (school/geld verdienen) en ook nog carnaval en andere verplichtingen... Nu vandaag dus die instorting en nachtmerries, niet kunnen slapen omdat uur na uur er gewoon te veel energie in mn lichaam zet terwijl mijn mind totaal uitgeput was?!

Verstandig. als je niet goed slaapt moet je overdag lief zijn voor jezelf.
zie je er tegenop om vanavond te gaan slapen?of gaat het nu wel lukken?

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 21:32 schreef Murmeli het volgende:

@kvd: ik voel me savonds het beste ja.
ik heb een ochtendhumer, en zeker als het slecht met me gaat dan trek ik savonds pas een beetje bij (ik voel me dus nu ook wel weer best aardig). Ik kan smorgens ook heel slecht sporten. Ben dan gewoon heel langzaam. Wat kut is want ik wil in de zomer eigenlijk om 7 uur smorgens gaan hardlopen maar dat gaat mijn lichaam niet trekken. dat is vast niet goed voor mijn halve marathonplannen)

Ik ben 's ochtends ook niet op mijn best hoor. Wakker lang niet altijd, traag op gang komen, rustig aan, slaapdronken (maar met verstoorde en korte nachtrust vind ik dat ook niet zo vreemd). Maar het lijkt wel of de negatieve gevoelens op dat moment nog niet geland zijn ofzo. Wel onrust/gespannen, maar niet te herleiden waarom. Het brein werkt ook nog niet zo goed dan lijkt wel. Zodra die begint, komen de negatieve/sombere gedachtes. Er is ook nooit 's ochtends een angstaanval, alleen 's middags of 's avonds.

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 21:39 schreef kvd het volgende:

[..]

Ik ben 's ochtends ook niet op mijn best hoor. Wakker lang niet altijd, traag op gang komen, rustig aan, slaapdronken (maar met verstoorde en korte nachtrust vind ik dat ook niet zo vreemd). Maar het lijkt wel of de negatieve gevoelens op dat moment nog niet geland zijn ofzo. Wel onrust/gespannen, maar niet te herleiden waarom. Het brein werkt ook nog niet zo goed dan lijkt wel. Zodra die begint, komen de negatieve/sombere gedachtes. Er is ook nooit 's ochtends een angstaanval, alleen 's middags of 's avonds.

dan is het misschien de slaperigheid inderdaad.
bij een angstaanval heb je toch iets van (te snel gaande?) gedachten nodig. die heb ik smorgens meestal ook niet.
al ben ik ook wel eens soort van hysterisch wakker geworden (en heb toen mijn toenmalige vriendje gebeld offie me wilde komen redden)

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 21:33 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Verstandig. als je niet goed slaapt moet je overdag lief zijn voor jezelf.
zie je er tegenop om vanavond te gaan slapen?of gaat het nu wel lukken?

Ik zie er wel tegen op ja. Ik zie er eigenlijk tegenop om ook maar iets te doen. Een klasgenootje waar ik mee samenwerk zat te zeuren over een werkstuk en ik schoot al gelijk in stressmodus.. En dat gebeurt ook als ik denk aan wat ik allemaal nog moet doen. Ik lag gister echt tot 6 uur wakker met een bonkend hart en hele lichaam onder hoogspanning
Kan dat opgehoopte stress/drukte zijn van een heeele drukke week?

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 21:48 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Ik zie er wel tegen op ja. Ik zie er eigenlijk tegenop om ook maar iets te doen. Een klasgenootje waar ik mee samenwerk zat te zeuren over een werkstuk en ik schoot al gelijk in stressmodus.. En dat gebeurt ook als ik denk aan wat ik allemaal nog moet doen. Ik lag gister echt tot 6 uur wakker met een bonkend hart en hele lichaam onder hoogspanning
Kan dat opgehoopte stress/drukte zijn van een heeele drukke week?

als ik veel moet doen ga ik ook liggen stressen in bed ja. en ook als ik veel gedaan heb (dan niet zozeer stress maar dan ben ik heel erg alert ook)

Probeer anders (evt met iemand samen) een takenlijst te maken en erbij te zetten hoeveel tijd ieder ding ongeveer gaat kosten en of dat met enige redelijkheid in je dagen past. Voor mij helpt dat vaak als ik het overzicht kwijt raak en in de stress schiet als ik veel moet

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 21:57 schreef Murmeli het volgende:

[..]

als ik veel moet doen ga ik ook liggen stressen in bed ja. en ook als ik veel gedaan heb (dan niet zozeer stress maar dan ben ik heel erg alert ook)

Probeer anders (evt met iemand samen) een takenlijst te maken en erbij te zetten hoeveel tijd ieder ding ongeveer gaat kosten en of dat met enige redelijkheid in je dagen past. Voor mij helpt dat vaak als ik het overzicht kwijt raak en in de stress schiet als ik veel moet

Ik heb met mijn studiebegeleidster een overzicht gemaakt (voor schoolzaken dan, mijn werk is per week dus onregelmatig), maar daarbij komen verwachtingen van vrienden (en als ik niet kom ben ik een partypooper natuurlijk..) en familiebijeenkomsten, proberen dates te regelen zodat ik weer eens een relatie kan krijgen, m'n freelance baas tevreden houden, netwerk in de gaten houden, weblog van fok bijhouden, zelfs fok contacten bijhouden, , op m'n geld letten, sparen voor vakantie enz enz (wow ik kan nog langer doorgaan maar het is wel duidelijk zo)
En daarnaast in het nu blijven, helder blijven, niet in m'n ego laten gaan,

Ik he wel een overzicht maar ik hou het maar net bij
En als er dan zo'n instorting komt sla ik mezelf voor mn kop. Ik ga er ook veel van drinken, van die stress. In het weekend drink ik gewoon te veel. En dan de volgende dag weer verder werken.
Ik schiet nu al in de stress als ik zie dat het 22:00 is... Ook al ga ik niks doen. Ik denk dat dat is dat ik bang ben om te gaan slapen

Maar het stomme is, die race die ik maak, als ik in de flow zit, is heerlijk. Ik heb het gevoel dat ik productief en dus dat ik iets nuttigs doe. Maar zoals vandaag kán ik het niet eens en het is frustrerend. Ik zou morgen naar een debat gaan waar ik zin in had, daarna gaan sporten en daarna gaan sporten, daarna ook nog uitgaan in den haag... Ik moest vandaag al die mensen afzeggen omdat ik 'ziek' was (terwijl ik geen koorts heb, geen buikpijn, geen hoofdpijn, gewoon onder hoogspanning van de stress en trillend van de nachtmerries)
En dan ben ik weer de partypooper, de nepzieke en de luie drol die niks voor zn contacten overheeft. Ik denk dat dat wel het ergste is. De fear of missing out + mensen teleurstellen en mijn sociale contacten met die mensen verslechteren

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 22:07 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Ik heb met mijn studiebegeleidster een overzicht gemaakt (voor schoolzaken dan, mijn werk is per week dus onregelmatig), maar daarbij komen verwachtingen van vrienden (en als ik niet kom ben ik een partypooper natuurlijk..) en familiebijeenkomsten, proberen dates te regelen zodat ik weer eens een relatie kan krijgen, m'n freelance baas tevreden houden, netwerk in de gaten houden, weblog van fok bijhouden, zelfs fok contacten bijhouden, , op m'n geld letten, sparen voor vakantie enz enz (wow ik kan nog langer doorgaan maar het is wel duidelijk zo)
En daarnaast in het nu blijven, helder blijven, niet in m'n ego laten gaan,

Ik he wel een overzicht maar ik hou het maar net bij
En als er dan zo'n instorting komt sla ik mezelf voor mn kop. Ik ga er ook veel van drinken, van die stress. In het weekend drink ik gewoon te veel. En dan de volgende dag weer verder werken.
Ik schiet nu al in de stress als ik zie dat het 22:00 is... Ook al ga ik niks doen. Ik denk dat dat is dat ik bang ben om te gaan slapen

Maar het stomme is, die race die ik maak, als ik in de flow zit, is heerlijk. Ik heb het gevoel dat ik productief en dus dat ik iets nuttigs doe. Maar zoals vandaag kán ik het niet eens en het is frustrerend. Ik zou morgen naar een debat gaan waar ik zin in had, daarna gaan sporten en daarna gaan sporten, daarna ook nog uitgaan in den haag... Ik moest vandaag al die mensen afzeggen omdat ik 'ziek' was (terwijl ik geen koorts heb, geen buikpijn, geen hoofdpijn, gewoon onder hoogspanning van de stress en trillend van de nachtmerries)
En dan ben ik weer de partypooper, de nepzieke en de luie drol die niks voor zn contacten overheeft. Ik denk dat dat wel het ergste is. De fear of missing out + mensen teleurstellen en mijn sociale contacten met die mensen verslechteren

Is dit echt zo? of denk jij dat mensen dat zo zien?
Hoe zie jij het zelf als iemand een afspraak met jou afzegt met de reden dat hij/zij super gestresst is en kut geslapen heeft door nachtmerries? vind je dat partypoopen?

Ik snap die gedachten van je wel hoor,heb ze zelf ook gehad. Maar het boeit me niet meer zoveel of ik een party pooper ben. Dan maar saai. Dat ben ik ook. Lekker belangrijk.
Ik ga mezelf niet forceren omdat ik mensen te vriend wil houden of omdat ik een relatie wil. Als ik happy ben met mezelf komen die dingen vanzelf.

en tussen die flow en niks kunnen door de stress is ook wel een kwestie van balans zoeken. Ik gebruik zo'n flow vaak om wat afspraken te maken en als ik dan genoeg heb van het druk maken dan heb ik toch iedereen net gezien dus dan kan dat wel weer ff wachten
(moet ik wel bij zeggen dat ik sowieso weinig mensen zie hoor, ik heb niet zoveel behoefte aan sociale dingen, en uitgaan doe ik ook bijna niet)

quote:

Op dinsdag 4 maart 2014 22:15 schreef Murmeli het volgende:
Hoe zie jij het zelf als iemand een afspraak met jou afzegt met de reden dat hij/zij super gestresst is en kut geslapen heeft door nachtmerries? vind je dat partypoopen?

Nee, tenzij het heel vaak gebeurt, maar dan zou ik tegen die gene zeggen dat die minder vaak ja moet zeggen tegen dingen waar die niet zeker van is.
Dat is het haantjes gedrag van de beperkte contacten in mijn studiestad, en die wil ik wel behouden. en als we dan eens uitgaan zoals morgen dan kan ik weer niet. Dan twijfel ik alsnog de hele tijd aan mezelf, "ik ben niet ziek, ze hebben gelijk, nee ik moet op mezelf letten" enz. En ik krijg appjes van hey luie drol kom gewoon kom op

quote:

Ik ga mezelf niet forceren omdat ik mensen te vriend wil houden of omdat ik een relatie wil. Als ik happy ben met mezelf komen die dingen vanzelf.

Kan ik me niet voorstellen
Ik forceer (liefdes)relaties trouwens niet echt. Gewoon heel veel daten in de hoop dat er iets van komt. De lange relatie in mijn verleden heeft me zo veel structuur gegeven

quote:

en tussen die flow en niks kunnen door de stress is ook wel een kwestie van balans zoeken. Ik gebruik zo'n flow vaak om wat afspraken te maken en als ik dan genoeg heb van het druk maken dan heb ik toch iedereen net gezien dus dan kan dat wel weer ff wachten
(moet ik wel bij zeggen dat ik sowieso weinig mensen zie hoor, ik heb niet zoveel behoefte aan sociale dingen, en uitgaan doe ik ook bijna niet)

Balans zoeken is best lastig met een school en een bankrekening die veel eisen Ik heb de huidige druk + achterstanden..
Ik kan echt niet zonder sociaal leven. Als ik in het weekend niet uitga of een feestje bezoek voelt mijn weekend echt als verpest. Op z'n minst met een vriend een film kijken en een biertje drinken. Of ik heb weer 'ns te veel schoolwerk waardoor ik het weekend vol zit
Bedankt voor je reacties ik kan alles er lekker uitgooien

Goedenavond allemaal!

Ik heb lang getwijfeld of ik me hier zou melden of niet, maar hier ben ik dan. Wel onder een kloon, omdat ik erg veel bekenden op FOK! heb en ik vrijuit wil kunnen spreken.

Al jaren ben ik aan het vechten tegen een depressie, maar afgelopen jaar is het me allemaal teveel geworden en ben ik behoorlijk ingestort. Sinds januari dit jaar ben ik onder behandeling van een psychotherapeut. De gesprekken hakken er behoorlijk in, maar het het is wel heel verhelderend.
Ook slik in 20 mg Cipralex per dag.

Dit is het verhaal in een notendop. Het uitgebreide verhaal komt zeker nog een keer, maar voor nu: hoi