OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Bur ik heb er geen verstand van, maar volgens mij klinkt dat toch best als een soortje wee?
Één keer in de zoveel tijd komen dromen uit!
Ja, maar zo beginnen de eerste weeen.quote:Op maandag 17 februari 2014 18:46 schreef Burdie het volgende:
[..]
Nou, deze doen flink pijn. Maar ik zou het geen wee noemen nog, als ik lees hoe een wee 'hoort' te voelen?
Dit voelt als extreme menstruatiekramp met daarbij een buik die flink samentrekt. Niet echt begin en einde, of een 'piek' qua pijn, gewoon, au, naar.
Spannnnneeeend!!
Het jammere is dat gyns/vk's en anderen veel mensen zien die hoge wensen/eisen hebben maar puntje bij paaltje eigenlijk gewoon niet weten waar ze over praten. Die dan bijvoorbeeld zeggen ja ik wil niet die prik in mn been na de geboorte van het kind hoor! En als je dan gaat vragen wat ze bedoelen dan zeggen ze pethidine. Tsja. Als je zulke dingen dagelijks hoort, en er komt dan iemand langs die wel goed geïnformeerd blijkt, wat blijft er dan nog over van je argumentatie, dan moet je van goede huize komen om het gesprek gaande te houden. Het gooien op emoties vind ik niet zo sjiek, want het staat buiten kijf dat iedere moeder ook het beste wil voor haar kind en voor haar zelf.quote:
[..]ja, hij leek dusdanig onder de indruk van de termpjes en dingen in het plan, dat ie allerhande ingewikkelde medische termen over tafel zat te smijten in z'n argumenten. Gelukkig wist ik waar ie het over had, maar mijn vriend zat echt zo
Maar ja, een knip doen we bijna nooit pas bij foetale nood, maar soms is het gewoon nodig. Daarom is het goed voor jou dat de tweedelijns er tussen zit, want ja wij gynaecologen knippen over het algemeen wat vlugger om te bespoedigen. En een vacuüm is nou eenmaal 10 keer zo snel als een ks dus ja dan moet dat, want we doen alles in jouw belang en dat van jullie kind. En de syntocin is eigenlijk een van de weinige dingen in ons vak die bewezen succesvol zijn, maar als jij veel bloed wil verliezen? Insert moeilijke woorden. Glucose geven we alleen op indicatie bij te groot/te klein en afwijkende suikers, want ja het scheelt zomaar een paar punten op het iq. (Like duh, als je een indicatie kunt benoemen, geef dan alsjeblieft glucose bij. Het zit hem in het 'zomaar dingen doen'. Alsof ik m'n kind de beste behandeling zou misgunnen? ) Bladie.
We gaan het wel zienik vertrouw op een goede communicatie en hoewel het echt geen vervelend gesprek was hoor, want heel duidelijke argumenten en hoor en wederhoor, ben ik er wel nog meer van overtuigd dat het zal gaan zoals het gaat en dat ik daar feitelijk alleen in mee kan gaan in dat moment. Uiteraard mét mijn eigen argumenten en wensen, maar zodra de gyn nodig is is het daar een eind mee klaar denk ik
Ieder heeft recht op zn wensen en op het beleven van de bevalling zoals zehet zelf graag willen, maar het is wel ook een kunst om los te laten en te vertrouwen op de professionaliteit van de ander. Dat is soms wel eens moeilijk zie ik her en der. Als jij geen vacuum wil, dan wil je geen vacuum. Echter, als het kind zo'n nood heeft en er NU uit moet, dan is het ook de kunst om dat los te laten en te vertrouwen op het inschattingsvermogen van de gynaecoloog, hoe lang duurt het voordat jij op OK bent, hoeveel tijd heeft hij nog voordat je kind serieuze schade oploopt en hoe snel verwacht hij het kind te hebben met een vacuum.
Vergeet niet dat een keizersnede ook forse gevolgen heeft voor een volgende bevalling. Je hebt een litteken in je baarmoeder, mag niet meer met een verloskundige bevallen en hebt een grotere kans op herhaling van de keizersnede, nog afgezien van de kans op scheuren van het litteken in de baarmoeder (die is heel klein overigens 0,5 tot 1% maar hij is er wel.) Bovendien heb je na een keizersnede iets meer kans op problemen met de placenta in een volgende zw.schap bijv.
Ik denk dat je gyn je vooral dat heeft willen meegeven, dat hij/zij niet alleen naar het nu kijkt, maar ook naar je volgende zw.schap eventueel, en dan is een littekenvrije baarmoeder wel fijn. En dat als hij/zij een inschatting maakt, dat ze daarin echt jouw wensen wel meenemen, maar dat ze ook een inschatting maken op basis van de feiten die ze op dat moment hebben en dergelijke. Er is op dit moment gewoon niet zoveel over te zeggen hoe het zal lopen. het zou fijner zijn voor jou als je gyn dat ook zou erkennen, en fijner voor jou als hij/zij aan zou geven te begrijpen dat jij je kind heus niet bewust aan risico's bloot wilt stellen. En voor je gyn voelt het waarschijnlijk toch alsof jij wat weinig vertrouwen hebt in hun beleid. De communicatie laat alleen best te wensen over
:)
Doe dat maar eens even jaquote:
[..]
Ik ga eens douchen, misschien zwakt het wel af. Manlief komt ook zo thuis.
Echte weeën die effectief zijn en waarvan je weet "nu gaat het door", doen pijn, zijn regelmatig en houden een goeie minuut aan. Er zijn echter legio uitzonderingen op en er zit ook vaak wel iets van opbouw in.
Mochten het weeën zijn, succes!
F5 
kruip in je cocon, maak het wat donkerder, doe je ogen dicht en laat je lijf en je baby het werk doen. Ja het doet pijn maar het is zó ontzettend mooi, de geboorte van je kind
:)
Ik heb toch echt wel pijnlijke harde buiken gehad rond de 18 weken waardoor ik tijdelijk moest stoppen met werken.. Het klinkt dan wel logisch dat het een wee uiteindelijk zou kunnen worden?quote:Op maandag 17 februari 2014 18:44 schreef nummer_zoveel het volgende:
[..]
Harde buiken horen eigenlijk toch geen pijn te doen? Onprettig en vervelend, maar niet echt pijnlijk.
Ik weet het ook niet hoor
♥ J & S
Dat is ook zo. Ik heb het gesprek ook niet als vervelend ervaren, eerder als geruststellend zelfs denk ik. Juist omdat we desondanks wel een goed gesprek hadden met elkaar waar vooral kennis en kunde uit bleek. Ik denk ook dat hij het niet zo kwaad bedoeld heeft en vooral geprobeerd heeft duidelijk te maken dat ze echt niet zomaar dingen doen, dat overal over nagedacht wordt, maar ook dat je bij een eerste kind nooit garanties hebt (dat het past, dat het evt. Met een vacuüm wel sowieso gaat lukken, dat je er zonder kleerscheuren vanaf komt etc, etc.). De toon was niet vervelend, ondanks dat de argumenten niet altijd even sterk waren. Met de weken komt steeds meer het 'whatever Will be, Will be' over me heen. Controle heb ik toch niet en ik hoop dat gewoon duidelijk gebleken is dat we ons goed hebben laten informeren en dat we mede daarom graag geïnformeerd worden over wat er gebeurt en waarom.quote:
[..]
Het jammere is dat gyns/vk's en anderen veel mensen zien die hoge wensen/eisen hebben maar puntje bij paaltje eigenlijk gewoon niet weten waar ze over praten. Die dan bijvoorbeeld zeggen ja ik wil niet die prik in mn been na de geboorte van het kind hoor! En als je dan gaat vragen wat ze bedoelen dan zeggen ze pethidine. Tsja. Als je zulke dingen dagelijks hoort, en er komt dan iemand langs die wel goed geïnformeerd blijkt, wat blijft er dan nog over van je argumentatie, dan moet je van goede huize komen om het gesprek gaande te houden. Het gooien op emoties vind ik niet zo sjiek, want het staat buiten kijf dat iedere moeder ook het beste wil voor haar kind en voor haar zelf.
Ieder heeft recht op zn wensen en op het beleven van de bevalling zoals zehet zelf graag willen, maar het is wel ook een kunst om los te laten en te vertrouwen op de professionaliteit van de ander. Dat is soms wel eens moeilijk zie ik her en der. Als jij geen vacuum wil, dan wil je geen vacuum. Echter, als het kind zo'n nood heeft en er NU uit moet, dan is het ook de kunst om dat los te laten en te vertrouwen op het inschattingsvermogen van de gynaecoloog, hoe lang duurt het voordat jij op OK bent, hoeveel tijd heeft hij nog voordat je kind serieuze schade oploopt en hoe snel verwacht hij het kind te hebben met een vacuum.
Vergeet niet dat een keizersnede ook forse gevolgen heeft voor een volgende bevalling. Je hebt een litteken in je baarmoeder, mag niet meer met een verloskundige bevallen en hebt een grotere kans op herhaling van de keizersnede, nog afgezien van de kans op scheuren van het litteken in de baarmoeder (die is heel klein overigens 0,5 tot 1% maar hij is er wel.) Bovendien heb je na een keizersnede iets meer kans op problemen met de placenta in een volgende zw.schap bijv.
Ik denk dat je gyn je vooral dat heeft willen meegeven, dat hij/zij niet alleen naar het nu kijkt, maar ook naar je volgende zw.schap eventueel, en dan is een littekenvrije baarmoeder wel fijn. En dat als hij/zij een inschatting maakt, dat ze daarin echt jouw wensen wel meenemen, maar dat ze ook een inschatting maken op basis van de feiten die ze op dat moment hebben en dergelijke. Er is op dit moment gewoon niet zoveel over te zeggen hoe het zal lopen. het zou fijner zijn voor jou als je gyn dat ook zou erkennen, en fijner voor jou als hij/zij aan zou geven te begrijpen dat jij je kind heus niet bewust aan risico's bloot wilt stellen. En voor je gyn voelt het waarschijnlijk toch alsof jij wat weinig vertrouwen hebt in hun beleid. De communicatie laat alleen best te wensen over
Één keer in de zoveel tijd komen dromen uit!
Ga je voor een UD baby Burdie? 
Kp, fijn dat het toch een goed gesprek was! Ik heb bij mij geboorteplan ook staan dat ik wil dat er helder en open gecommuniceerd wordt tijdens mijn bevalling. Prima als er iets moet gebeuren, maar dan wel met de juiste informatie voor ons als ouders aub en niet een "Het moet omdat wij het zeggen" of een "ik plak er even een sensor op".
Kp, fijn dat het toch een goed gesprek was! Ik heb bij mij geboorteplan ook staan dat ik wil dat er helder en open gecommuniceerd wordt tijdens mijn bevalling. Prima als er iets moet gebeuren, maar dan wel met de juiste informatie voor ons als ouders aub en niet een "Het moet omdat wij het zeggen" of een "ik plak er even een sensor op".
Wat een warm welkom
Mijn vriend kwam vandaag al thuis met een hard 'hoi mama!', zo raar
Spannend om te lezen hoe het bij jullie ook allemaal gaat, al die uiteenlopende ervaringen ook!
Wij hebben het gister gelijk alvast aan (schoon)ouders verteld, ook omdat het niet erg goed gaat met mijn schoonvader, en ze al jaren vragen wanneer we nu zover zijn gelukkig waren ze allemaal ontzettend enthousiast en aan het stuiteren.
Spannend nu Burdie, zeker die twijfel of het nu écht gaat beginnen. Ik duim mee in ieder geval!!
Mijn vriend kwam vandaag al thuis met een hard 'hoi mama!', zo raar
Spannend om te lezen hoe het bij jullie ook allemaal gaat, al die uiteenlopende ervaringen ook!
Wij hebben het gister gelijk alvast aan (schoon)ouders verteld, ook omdat het niet erg goed gaat met mijn schoonvader, en ze al jaren vragen wanneer we nu zover zijn
gelukkig waren ze allemaal ontzettend enthousiast en aan het stuiteren.Spannend nu Burdie, zeker die twijfel of het nu écht gaat beginnen. Ik duim mee in ieder geval!!
Op dinsdag 9 november 2010 17:06 schreef DevilsWhore het volgende:
hehehe, LMN is raarder dan ik :D
hehehe, LMN is raarder dan ik :D
Zet 'm op Burdie
Ik moest net hoesten (want nog steeds zo verkouden) en opeens had ik een soort van kramp vlak boven m'n venusheuvel. Is dat nou bandenpijn? Een harde buik? Ik maak me geen zorgen maar wil graag weten hoe het heet. Weet wel dat m'n baarmoeder nog vrij laag zit, die kwam een week geleden volgens de vk net boven m'n schaambeen uit.
Ik moest net hoesten (want nog steeds zo verkouden) en opeens had ik een soort van kramp vlak boven m'n venusheuvel. Is dat nou bandenpijn? Een harde buik? Ik maak me geen zorgen maar wil graag weten hoe het heet. Weet wel dat m'n baarmoeder nog vrij laag zit, die kwam een week geleden volgens de vk net boven m'n schaambeen uit.
Spannend, Burdie. Precies zo voelde mijn eerste weeën hoor. En ze hebben bij mij overigens nooit een minuut geduurd. Ze duurden een halve minuut maar kwamen wel behoorlijk snel na elkaar. Ach, vertrouw op je gevoel! Als dit zo twee uur door blijft gaan en niet afzwakt, maar eerder meer wordt.....quote:
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Tja, je voelt soms zulke aparte dingen en omdat je het allemaal maar voor het eerst meemaakt en het per vrouw ook weer kan verschillen en anders kan aanvoelen, is het best moeilijk om er altijd een naam aan te geven. Zoals je het omschrijft, zou ik ook denken aan bandenpijn. Een harde buik voelde ik ook echt in mijn hele buik, een heel zwaar en wat pijnlijk gevoel waarbij je buik ook daadwerkelijk hard wordt. Het zou denk ik behoorlijk vroeg zijn als je nu een harde buik voelt, maar alles kan natuurlijk.quote:
Zet 'm op Burdie
Ik moest net hoesten (want nog steeds zo verkouden) en opeens had ik een soort van kramp vlak boven m'n venusheuvel. Is dat nou bandenpijn? Een harde buik? Ik maak me geen zorgen maar wil graag weten hoe het heet. Weet wel dat m'n baarmoeder nog vrij laag zit, die kwam een week geleden volgens de vk net boven m'n schaambeen uit.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
De laatste loodjes zijn echt zwaar he. Achteraf realiseer ik me nog meer dat de laatste twee weken, van 40 tot bijna 42, echt pittig waren. Bedenk maar dat je echt heel snel die kleine in je armen gaat hebben. En vertrouw er zo lang mogelijk op dat jouw lichaam en je baby zelf het goede moment kunnen bepalen. Ik hoop voor je dat het wachten niet al te lang meer duurt.quote:
Ik kom net terug van de vk. Strippen was helaas nog niet mogelijk, baarmoeder zat nog te dicht (er zat nog een 'tuitje' aan had ze het over?) maar ze heeft wel een beetje gepord en gevoeld dus misschien is daarmee wel wat opgewekt.* Nu moet ik woensdag weer terugkomen.
En wederom hoop ik dat ik woensdag niet hoef te komen omdat het uit zichzelf op gang komt.
Vanmorgen was wel de eerste dag dat ik wakker werd zonder te denken "Shit, weer niks". En met de baby gaat alles nog steeds goed, dus zolang zij het naar haar zin heeft, houd ik het wel vol.
*Alsof ze met haar vingers mijn maag wilde kietelen, man dat deed zeer.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Ja is ook zo, alles is nieuw en alle omschrijvingen op internet klinken vaagquote:Op maandag 17 februari 2014 20:10 schreef Franny_G het volgende:
[..]
Tja, je voelt soms zulke aparte dingen en omdat je het allemaal maar voor het eerst meemaakt en het per vrouw ook weer kan verschillen en anders kan aanvoelen, is het best moeilijk om er altijd een naam aan te geven.
