quote:
Dat is wel voldoende nostalgisch terugkijken. Laten we het over hardlopen hebben.
Mijn top-3 lijstje voor 2013, als jullie het niet erg vinden dat ik als nieuweling mij hiermee ook ga bemoeien.
3. Puinduinrun (2013-01-20, 9km)Heroiek. Anders kan je het niet noemen. Het had gesneeuwd, maar op de dag van de wedstrijd begon het te dooien, zodat we op verschillende punten door plassen ijswater moesten lopen. Vantevoren mochten we geneutraliseerd al een klein rondje lopen, zodat je zelf kon beslissen of je wilde gaan lopen. Maar ik geloof niet dat er toen mensen opgestapt zijn. Wel was een record-aantal lopers gewoon thuisgebleven.
De wedstrijd was precies zoals je het kon verwachten van een parcours door de sneeuw, met trappen en heuvels. Hard heb ik daar niet echt gelopen, maar het uitlopen vond ik al een mooie prestatie. Eindtijd: ergens boven het uur. Achterin geeindigd. Linkerrijtje als je de niet-starters meerekent.
2. 3Plassenloop (2013-08-25, 5km)Een klein loopje in Zoetermeer, dat voor de 100e keer gehouden werd. Het was daarom gratis, en extra druk. Want wij zijn Nederlanders. Voor de start voelde ik mij niet echt goed, en ik wist dus dat een goede tijd er niet in zou zitten. Zwabberhark had ook wel zin in een gratis wedstrijd, de knieperd, dus samen stelden wij ons op in het startvak.
Mijn plan was om op een tempo van 5:15 weg te gaan. Een maand eerder had ik ditzelfde parcours afgelegd in 26,5 minuut, dus dat was geen onredelijk tempo. Zwabber had andere plannen, en liep in de eerste paar honderd meter van mij weg. De eerste kilometer ging in het gewenste tempo, maar daarna ging ik ongemerkt versnellen. Snel had ik Zwabber gepasseerd, maar hij pikte in, en we hebben een stuk samen opgelopen.
Maar mijn benen wilden meer, en na 3 km zat er nog een versnellinkje in. De laatste km ging zelfs in 4:45, en ik had het gevoel dat ik het nog wel de dubbele afstand vol kon houden. Eindtijd: 24:43, met een flinke negatieve split. Dat had ik vantevoren nooit gedacht.
1. Spijkenisse-SPARK marathon (2013-12-15, 42,2km)Je eerste marathon is voor iedereen het hoogtepunt van het jaar, neem ik aan. Door ziekte en zo had ik slechts minimaal geoefend: wel netjes mijn lange duurlopen afgewerkt, maar daarnaast nauwelijks nog andere trainingen. Dus aan de start had ik er niet echt vertrouwen in.
Maar zoals altijd in een wedstrijd had ik de eerste kilometers nergens last van, alles liep lekker, dus het tempo lag op een lekkere 6:20 min/km. En dat kon ik lekker lang volhouden. Tussen 20 en 30km heb ik daarom diverse mensen ingehaald.
Daarna werd het zwaar. De kilometertijden gingen omhoog, de moraal omlaag, en ik kwam de man met het hondje tegen. (Nou ja, hij haalde me in. Met een klein hondje aan de lijn, dat zelfs met hele korte pootjes toch nog 3 minuten sneller was dan ik over 42 km.) Het laatste stuk langs de Oude Maas was ongetwijfeld mooi, maar ik heb er geen lol meer in gehad. Pas toen ik de atletiekbaan opdraaide, wist ik dat ik 'm uit ging lopen zonder te wandelen. Maar ik wist ook dat ik later enorm zou gaan genieten van de prestatie. En dat doe ik. Eindtijd: niet belangrijk.
Met excuses aan Zwabber en Corniel, die alle verhalen al uitentreuren op FB hebben gelezen