Depressie & Angst #77

quote:

Op maandag 23 december 2013 11:45 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Hmm, liefde maakt blind?

hoe bedoel je?

Ik voel me klote maar kan niet huilen. Kutzooi.

En het goede nieuws is dat over 84 uur de kerst afgelopen is

Ik ben wakker geworden met een enorme paniekaanval. Ik zie mezelf nooit een baan/huisje vinden. Ik blijf maar piekeren en het erge is dat mijn moeder en zusje even niet thuis zijn...

Pff, kerstinkopen gedaan en natuurlijk druk druk druk. Even een bak koffie maken!

quote:

Op maandag 23 december 2013 11:14 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Waarom? Het is 1 van de beste gevoelens in de wereld ! Je hebt het maar voor een aantal maand per partner. Genieten zou ik zeggen?

Ik vind verliefd zijn gewoon vreselijk, dan ga ik heel raar doen en kan ik niet meer nadenken enzo

Edit:

quote:

Op maandag 23 december 2013 13:11 schreef seasushi het volgende:
En het goede nieuws is dat over 84 uur de kerst afgelopen is

Laat het maar snel januari zijn!

quote:

Op maandag 23 december 2013 13:22 schreef Parkietjes het volgende:
Ik ben wakker geworden met een enorme paniekaanval. Ik zie mezelf nooit een baan/huisje vinden. Ik blijf maar piekeren en het erge is dat mijn moeder en zusje even niet thuis zijn...

Herkenbaar. Ik heb er vandaag ook al meerdere gehad. .
Probeer er niet tegen te vechten, hoe klote het ook aanvoelt en hoe graag dat je ook wilt dat het weggaat. Er tegen vechten maakt het alleen maar erger. En probeer iedere keer als je aan het piekeren bent, naar de gedachte(n) te kijken die je in de stress brengen en ze te benoemen. Hopelijk vliegen ze dan snel weer voorbij.

Ondertussen al een knuffel van je zus of moeder te pakken?

Ja, gelukkig wel.

Vandaag steeds van het kastje naar de muur gestuurd.

Eerst ging ik naar de huisarts, die vond dat ik mijn oude therapeut maar even moest bellen en vervolgens moest regelen dat er een brief gestuurd werd naar de nieuwe therapie. Die was echter niet aanwezig. Bij de nieuwe therapie wilden ze weer een fax van de huisarts, voor ze wat konden doen.

Eigenlijk kan ik pas in januari weer bij iemand terecht. Ben bang dat dat te laat is...

quote:

Op maandag 23 december 2013 17:04 schreef Parkietjes het volgende:
Ja, gelukkig wel.

Vandaag steeds van het kastje naar de muur gestuurd.

Eerst ging ik naar de huisarts, die vond dat ik mijn oude therapeut maar even moest bellen en vervolgens moest regelen dat er een brief gestuurd werd naar de nieuwe therapie. Die was echter niet aanwezig. Bij de nieuwe therapie wilden ze weer een fax van de huisarts, voor ze wat konden doen.

Eigenlijk kan ik pas in januari weer bij iemand terecht. Ben bang dat dat te laat is...

Als je -echt- niet zo lang kunt wachten, is opname in een ziekenhuis dan niet een betere optie voor jou? Of is dat nou juist dat wat je aan het regelen bent?

Kun je niet eventueel via 1 van je hulpverleners aan kalmeringsmiddelen komen zodat je eventjes tot rust kan komen?

En even voor de duidelijkheid, ik ben geen specialist, dus wat ik hierboven typ is dan uiteraard geen absolute wijsheid of misschien zelfs juist niet verstandig.

quote:

Op maandag 23 december 2013 17:04 schreef Parkietjes het volgende:
Ja, gelukkig wel.

Vandaag steeds van het kastje naar de muur gestuurd.

Eerst ging ik naar de huisarts, die vond dat ik mijn oude therapeut maar even moest bellen en vervolgens moest regelen dat er een brief gestuurd werd naar de nieuwe therapie. Die was echter niet aanwezig. Bij de nieuwe therapie wilden ze weer een fax van de huisarts, voor ze wat konden doen.

Eigenlijk kan ik pas in januari weer bij iemand terecht. Ben bang dat dat te laat is...

Kan de huisarts je niet voor de tijd tot je weer in behandeling bent iets kalmerende voorschrijven voor de dagen dat het zo slecht gaat? Misschien kan je hem dat morgen vragen?
En je gevoel dat je bang bent dat het te laat is herken ik wel. Soms lijkt het gewoon niet vol te houden.
Probeer echt om het per dag (of per uur) te bekijken zodat dat gevoel van niet meer volhouden je niet teveel kan overvallen. En vraag of er iemand mee kan naar de huisarts om daar de druk op te voeren zodat ze een beetje haast maken
Ik ga je in ieder geval vanuit hier een dikke knuffel geven. Hoop dat dat een beetje helpt ofzo
*knuft parkietje*

Dank voor de lieve virtuele knuffels en adviezen.

Ik heb idd een kalmerend middeltje gekregen, heb het net ingenomen en het werkt ook.

Net van mijn stage een mail gehad dat ze mij andere taken willen geven (meer richting marketing, wat me een stuk leuker lijkt dan verkoop) en het met 4 maanden verlengen in plaats van 2. Als dat goed gaat krijg ik misschien een baan. Toch nog iets positiefs. Ik denk dat ik me daar maar even op ga focussen. Dat huisje komt later wel. Mannen ook (alsof ik nu een relatie zou willen!). Stapje voor stapje. Ik heb tenminste iets. Ik doe werkervaring op en een masterdiploma + 6 maanden werkervaring in het bedrijfsleven is al een stuk beter dan niks.

quote:

Op maandag 23 december 2013 17:17 schreef Parkietjes het volgende:
Dank voor de lieve virtuele knuffels en adviezen.

Ik heb idd een kalmerend middeltje gekregen, heb het net ingenomen en het werkt ook.

Net van mijn stage een mail gehad dat ze mij andere taken willen geven (meer richting marketing, wat me een stuk leuker lijkt dan verkoop) en het met 4 maanden verlengen in plaats van 2. Als dat goed gaat krijg ik misschien een baan. Toch nog iets positiefs. Ik denk dat ik me daar maar even op ga focussen. Dat huisje komt later wel. Mannen ook (alsof ik nu een relatie zou willen!). Stapje voor stapje. Ik heb tenminste iets. Ik doe werkervaring op en een masterdiploma + 6 maanden werkervaring in het bedrijfsleven is al een stuk beter dan niks.

Jeejjjj wat goed van je stage!!!! Gefeliciteerd!
Goed plan om daarop te focussen als je daar blij van wordt.

En inderdaad huis en relatie komen wel joh. Eerst kerst etc overleven.

Fijn dat je iets kalmerends hebt gekregen. Dat helpt bij mij ook altijd goed. Vaak zelfs nog wel de dag erna omdat even alle stress uit je lijf is

quote:

Op maandag 23 december 2013 17:20 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Jeejjjj wat goed van je stage!!!! Gefeliciteerd!
Goed plan om daarop te focussen als je daar blij van wordt.

En inderdaad huis en relatie komen wel joh. Eerst kerst etc overleven.

Fijn dat je iets kalmerends hebt gekregen. Dat helpt bij mij ook altijd goed. Vaak zelfs nog wel de dag erna omdat even alle stress uit je lijf is

Ja, ik heb nu 30 pilletjes dus mss neem ik die gewoon eventjes elke dag tot ze op zijn.

Ik luister nu naar Survivor van Destiny's Child.

quote:

Op maandag 23 december 2013 16:06 schreef Detroit het volgende:

[..]

Herkenbaar. Ik heb er vandaag ook al meerdere gehad. .
Probeer er niet tegen te vechten, hoe klote het ook aanvoelt en hoe graag dat je ook wilt dat het weggaat. Er tegen vechten maakt het alleen maar erger. En probeer iedere keer als je aan het piekeren bent, naar de gedachte(n) te kijken die je in de stress brengen en ze te benoemen. Hopelijk vliegen ze dan snel weer voorbij.

Ondertussen al een knuffel van je zus of moeder te pakken?

Gast wie gehts! Sinds onze triple meet met Gray in Utrecht heb ik je hier nooit meer gezien.

quote:

Op maandag 23 december 2013 17:07 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Als je -echt- niet zo lang kunt wachten, is opname in een ziekenhuis dan niet een betere optie voor jou? Of is dat nou juist dat wat je aan het regelen bent?

Kun je niet eventueel via 1 van je hulpverleners aan kalmeringsmiddelen komen zodat je eventjes tot rust kan komen?

En even voor de duidelijkheid, ik ben geen specialist, dus wat ik hierboven typ is dan uiteraard geen absolute wijsheid of misschien zelfs juist niet verstandig.

Voor een opname zou ik een stuk verder heen moeten zijn. Dat ben ik enkele jaren geleden wel geweest en zelfs toen vonden ze het beter als ik thuisbleef bij familie.

quote:

Op maandag 23 december 2013 13:11 schreef seasushi het volgende:
En het goede nieuws is dat over 84 uur de kerst afgelopen is

Deze bazin weet!

quote:

Op maandag 23 december 2013 17:17 schreef Parkietjes het volgende:
Dank voor de lieve virtuele knuffels en adviezen.

Ik heb idd een kalmerend middeltje gekregen, heb het net ingenomen en het werkt ook.

Net van mijn stage een mail gehad dat ze mij andere taken willen geven (meer richting marketing, wat me een stuk leuker lijkt dan verkoop) en het met 4 maanden verlengen in plaats van 2. Als dat goed gaat krijg ik misschien een baan. Toch nog iets positiefs. Ik denk dat ik me daar maar even op ga focussen. Dat huisje komt later wel. Mannen ook (alsof ik nu een relatie zou willen!). Stapje voor stapje. Ik heb tenminste iets. Ik doe werkervaring op en een masterdiploma + 6 maanden werkervaring in het bedrijfsleven is al een stuk beter dan niks.

Super!

quote:

Op maandag 23 december 2013 17:11 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Probeer echt om het per dag (of per uur) te bekijken zodat dat gevoel van niet meer volhouden je niet teveel kan overvallen.
*knuft parkietje*

*knuft mee*

En goede tip! Op de zwaarste dagen echt even met het uur leven, of een half uur zelfs. .

quote:

Op maandag 23 december 2013 17:34 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Gast wie gehts! Sinds onze triple meet met Gray in Utrecht heb ik je hier nooit meer gezien.

Gozer! Ergens gaat hij wel goed, ik heb samen met een loopbaanbegeleidster dingen over mezelf ontdekt, en nu weet ik dat mijn oude manier van doen (mijn perfectionisme, het werk dat ik doe) niet meer voor mij werkt. En die oude manier fungeerde echt als een soort van schild, dus ik voel me nu echt gigantisch kwetsbaar. En op mijn werk zit ik totaal niet lekker (kritiek van manager via de e-mail waar ik echt van over de zeik geraakt ben), waardoor ik al enkele paniekaanvallen gehad heb. Vandaag durfde ik bijna helemaal niet meer naar mijn werk. . Gedachtes gaan los als een malle.
Ik zit eraan te denken helemaal te stoppen met dit werk, maar familie is aan het pushen dat vooral niet te doen. En economische crisis, waardoor je jezelf afvraagt of het helemaal wel zo slim is ontslag te nemen.
Van de andere kant vraag ik me dan weer af of ik gebaat ben bij een burnout, en ik heb het gevoel dat ik wel die kant op aan het gaan ben.

Heel geratel. Sorry daarvoor.

Maar ik heb even afstand genomen van dit topic ja, geen idee waarom eigenlijk. .

Jij bent volgens mij wel op de weg naar boven hè?

quote:

Op maandag 23 december 2013 19:00 schreef Detroit het volgende:

[..]

Gozer! Ergens gaat hij wel goed, ik heb samen met een loopbaanbegeleidster dingen over mezelf ontdekt, en nu weet ik dat mijn oude manier van doen (mijn perfectionisme, het werk dat ik doe) niet meer voor mij werkt. En die oude manier fungeerde echt als een soort van schild, dus ik voel me nu echt gigantisch kwetsbaar. En op mijn werk zit ik totaal niet lekker (kritiek van manager via de e-mail waar ik echt van over de zeik geraakt ben), waardoor ik al enkele paniekaanvallen gehad heb. Vandaag durfde ik bijna helemaal niet meer naar mijn werk. . Gedachtes gaan los als een malle.
Ik zit eraan te denken helemaal te stoppen met dit werk, maar familie is aan het pushen dat vooral niet te doen. En economische crisis, waardoor je jezelf afvraagt of het helemaal wel zo slim is ontslag te nemen.
Van de andere kant vraag ik me dan weer af of ik gebaat ben bij een burnout, en ik heb het gevoel dat ik wel die kant op aan het gaan ben.

Heel geratel. Sorry daarvoor.

Maar ik heb even afstand genomen van dit topic ja, geen idee waarom eigenlijk. .

Jij bent volgens mij wel op de weg naar boven hè?

Gast, niet in een burnout vallen! Ken je grenzen, je komt wel enigszins hypersensitief over. Zo was je niet tijdens de meet Koel als een komkommer. Ik ben het overigens wel met je familie eens dat zo maar stoppen met een baan misschien niet geheel verstandig is.

Met mij gaat het 'vrij' aardig. Kerst is altijd al kut geweest en heb een interview NY/Londen gehad. Februari wil ik weer voorgoed in Londen of NY zitten. Ik heb nog 1 maand (Januari) vol staan met psychologische babbels. Zelfs 1tje met een dubbele bezetting! Consult met 2 ergens in een restaurant Ik weet dat de meeste hier altijd zeiken over het GGZ maar ik ben er meer dan tevreden mee. Heb echt een goede therapeut.

quote:

Op maandag 23 december 2013 19:17 schreef sitting_elfling het volgende:

[..]

Gast, niet in een burnout vallen! Ken je grenzen, je komt wel enigszins hypersensitief over. Zo was je niet tijdens de meet Koel als een komkommer. Ik ben het overigens wel met je familie eens dat zo maar stoppen met een baan misschien niet geheel verstandig is.

Met mij gaat het 'vrij' aardig. Kerst is altijd al kut geweest en heb een interview NY/Londen gehad. Februari wil ik weer voorgoed in Londen of NY zitten. Ik heb nog 1 maand (Januari) vol staan met psychologische babbels. Zelfs 1tje met een dubbele bezetting! Consult met 2 ergens in een restaurant Ik weet dat de meeste hier altijd zeiken over het GGZ maar ik ben er meer dan tevreden mee. Heb echt een goede therapeut.

Dikke shit man! Werken in NY of London! Hopelijk dat het dit keer beter gaat, en dat je geen horkerige bazen hebt. . Knap hoor, in zo'n masculiene alfa-omgeving gedijen met de daarbij horende lange werkweken. Al iets van een contractaanbieding in de pocket?
Jups, kerst was niet echt jouw ding hè? . *boks*

En tja, het is moeilijk winnen van een burnout. Hypersensitief dekt te lading wel! Misschien dat het op die meeting gewoon relaxt was, 3 toffe mannen onder elkaar, een moment waarop het mij relatief goed af ging. Als het niet zo goed gaat dan ga ik van paniekaanval naar vervelende gedachtes, zoals vandaag. Je hebt in ieder geval gelijk over dat grenzen aangeven, ik ga nu ook wel aangeven bij mijn manager hoe ik eronder ben en dat ik het op de oude manier niet meer trek en dat de oplossing toch moet gaan zitten in iets menselijkere communicatie omdat ik anders hoe dan ook onderuit ga.
Maar ik vind het doodeng om mijzelf uit te spreken richting een manager (oud leed met mijn vader is daar de reden van). Was ik maar iets meer zoals jij wat dat betreft. .

quote:

Op maandag 23 december 2013 19:00 schreef Detroit het volgende:

[..]

Gozer! Ergens gaat hij wel goed, ik heb samen met een loopbaanbegeleidster dingen over mezelf ontdekt, en nu weet ik dat mijn oude manier van doen (mijn perfectionisme, het werk dat ik doe) niet meer voor mij werkt. En die oude manier fungeerde echt als een soort van schild, dus ik voel me nu echt gigantisch kwetsbaar. En op mijn werk zit ik totaal niet lekker (kritiek van manager via de e-mail waar ik echt van over de zeik geraakt ben), waardoor ik al enkele paniekaanvallen gehad heb. Vandaag durfde ik bijna helemaal niet meer naar mijn werk. . Gedachtes gaan los als een malle.
Ik zit eraan te denken helemaal te stoppen met dit werk, maar familie is aan het pushen dat vooral niet te doen. En economische crisis, waardoor je jezelf afvraagt of het helemaal wel zo slim is ontslag te nemen.
Van de andere kant vraag ik me dan weer af of ik gebaat ben bij een burnout, en ik heb het gevoel dat ik wel die kant op aan het gaan ben.

Heel geratel. Sorry daarvoor.

Maar ik heb even afstand genomen van dit topic ja, geen idee waarom eigenlijk. .

Jij bent volgens mij wel op de weg naar boven hè?

Ik had een burnout na een stage die aansloot op wat ik gestudeerd heb, ik zou gewoon solliciteren op een andere functie als ik jou was terwijl je nog werkt.

Ik heb de hele tijd weer last van angstgedachtes. Zo denk ik steeds dat ik nu gedoemd ben met iemand te daten uit de stad van mijn ouders (waar het uitgaansleven echt totaal niet interessant is) , omdat ik nooit een eigen plekje vind...

quote:

Op dinsdag 24 december 2013 00:21 schreef Parkietjes het volgende:
Ik heb de hele tijd weer last van angstgedachtes. Zo denk ik steeds dat ik nu gedoemd ben met iemand te daten uit de stad van mijn ouders (waar het uitgaansleven echt totaal niet interessant is) , omdat ik nooit een eigen plekje vind...

En als je nou dat hele daten even laat zitten? Voor een half jaartje ofzo... Dat geeft misschien ook wat rust?

quote:

Op dinsdag 24 december 2013 00:28 schreef Elvi het volgende:

[..]

En als je nou dat hele daten even laat zitten? Voor een half jaartje ofzo... Dat geeft misschien ook wat rust?

Klopt, maar ik voel me zo eenzaam rond de feestdagen... Ik weet dat het onzin is. Ik werk in Amsterdam, ik kan straks ook gewoon een kamer huren als ik er wil wonen. Dus het is bullshit. Ik hoef niet met een tokkie met bontkraagje te daten. Maar het zijn mijn dwanggedachtes die opspelen.

quote:

Op dinsdag 24 december 2013 00:21 schreef Parkietjes het volgende:
Ik heb de hele tijd weer last van angstgedachtes. Zo denk ik steeds dat ik nu gedoemd ben met iemand te daten uit de stad van mijn ouders (waar het uitgaansleven echt totaal niet interessant is) , omdat ik nooit een eigen plekje vind...

Als je dat niet wilt dan doe je dat toch gewoon niet? Je bepaalt zelf nog altijd met wie je date. Je moet gewoon zorgen dat je in de buurt komt van mannen met wie je wel wilt daten. Kijk naar wat je wel wilt, en vooral NIET naar wat je niet wilt.