christelijk en toch geloven in de evolutietheorie #2

quote:

Toen Jezus in de woestijn door Satan, de aartsverleider, werd verleid door hem de stenen tot broden te maken, antwoordde Jezus:

''Wij leven niet van brood alleen, maar van elk woord dat voortkomt uit de mond van God''

Deze passage heeft me lange tijd geïntrigeerd, zonder duidelijke reden. Een waarschijnlijke reden is dat ik me regelmatig met Jezus identificeer als ik vanwege het navolgen van mijn passie niet veel tijd neem om te eten en me gevoed voel door een andere energie. Maar er is meer.

Misschien kennen sommigen van jullie het gevoel van in-spiratie en de momenten van inspiratie waarbij het lijkt of niet wij, maar een hogere kracht door ons spreekt. Het lijkt dan of we inderdaad door die geest die ons ingeblazen wordt gevoed worden. Het Woord is dan onze voeding, omdat het Woord Leven is.

Maar deze spreuk verraad volgens mij, naast andere dingen, dat Jezus bekend moet zijn geweest met de traditie van de Kabbalah en daar wijsheid uit heeft geput. Ik wil een aantal voorbeelden geven en hoor graag wat jullie ervan vinden.

De bovenstaande spreuk heeft namelijk in de traditie van de joodse mystiek nog een andere betekenis. In het kabbalisme gaat men niet uit van een Schepper-God, maar van een onkenbare Godheid waaruit het universum 'geblazen' wordt. En wat geblazen wordt is het Woord Gods. Maar dat universum komt naar voren in verschillende sferen, sefirot genaamd. Die sferen worden Woorden genoemd, maar ze zijn ook krachten.

Elk woord dat voortkomt uit de mond van God heeft dan de specifieke betekenis van krachten die de schepping vormen en in standhouden. Toen ik die overeenkomst zag met die betekenis scheen ze me te toevallig om toevallig te zijn.

Daarnaast is er de kwestie van Jezus' Vader. Wie is dat? Een god onder de goden, volgens psalm 82 en 89, of liever: dé god onder de goden. Vanuit het oude Semitische gebruik betekent dit waarschijnlijk dat God aan het hoofd van een pantheon goden staat. Dat het vroege jodendom niet monotheïstisch, maar eerder henotheïstisch was wordt reeds door meerdere godsdienstwetenschappers beaamd.

Maar als die god Vader is, en Jezus is één met die Vader, dan kan Jezus wel eens refereren aan Hokmah, de goddelijke Vader volgens de kabbalisten en tevens emanatie van Wijsheid. Het verband tussen de Vader en Jezus is dan gelegd, want Jezus wordt door de vroege christenen en kerkvaders vereenzelvigd met die Wijsheid waarover in Spreuken 8:22-23 wordt gezegd:

''De Here heeft mij tot aanzijn geroepen als het begin van zijn wegen, vóór zijn werken van ouds af. Van eeuwigheid aan ben ik geformeerd, van den beginne, eer de aarde bestond.''

Het Kabbalisme leert dat Wijsheid gelijk is aan 'den beginne' want het eerste manifestatie van God die kenbaar is. De frase 'in den beginne schiep God' betekent dus ook in Wijsheid schiepen de Elohim.

We leren dat het meervoud slaat op de andere goden, de andere sefirot. De schepping komt tot stand door de samenwerking van meerdere sferen. Hokmah als goddelijke Vader samen met de goddelijke Moeder: Binah. En in Binah liggen de lagere 7 sefirot besloten waarvan de laagste Malkut, Het Koninkrijk of onze aarde vormt. Die 7 sefirot zijn de zeven hemelen en de aarde geworden in de christelijke kosmologie.

Hokmah wordt ook gezien als de oorspronkelijk substantie die de basis vormt van de hele schepping. Van die substantie, die Wijsheid is, wordt in Spreuken en in de Kabbalah gezegd dat zij meer waard is dan goud, juwelen of andere kostbaarheden. Het is de Steen der Wijzen van de alchemisten.

Toen Jezus tegen de farizeërs zei dat zij de sleutel der kennis hebben weggenomen, doelde hij ongetwijfeld op het feit dat zij de Torah slechts op een letterlijke manier interpreteerden en dat ze de innerlijke betekenis ervan verborgen. De innerlijke betekenis ligt besloten in de mystieke traditie en geestelijke oefening en toenadering tot God die leidt tot éénwording met God: de unio mystica.

In die oude traditie was dit een doel dat iedere gelovige kon nastreven, maar waarom moest Jezus als uitzondering bekend komen te bestaan? Omdat christelijke theologen op een zelfde manier als de farizeërs de innerlijke betekenis van Jezus' woorden verborgen en de mensen ervan weerhielden te zoeken in zichzelf. Want zelfkennis leidt tot godskennis en maakt de mens vrij van uiterlijke macht.

Nu nog wordt het geschrift waarin waarschijnlijk de meest authentieke uitspraken van Jezus staan, het Evangelie van Thomas, verketterd omdat er uitspraken in staan waarin Jezus ons oproept tot zelfkennis, beweert dat God ook ín ons is en beweert dat wij in hem en hij in ons kan 'wonen'.

Ik zou er nog aan kunnen toevoegen dat Jezus zelf zei dat hij zijn geheimenissen slechts aan zijn naaste leerlingen overbracht. In de oude orale traditie van het kabbalisme was het gewoon dat de meer esoterische leringen geheim bleven voor buitenstaanders voor wie de diepzinnige leringen slechts parels voor de zwijnen waren.

De eerste koppel ik aan de kabbalistische uitleg van woorden als krachten. De tweede koppel ik aan het feit dat Jezus duidelijk spreekt over een andere kennis dan de schriftelijke uitleg van de Torah door de farizeërs en volgens mij duidt op de innerlijke uitleg van het kabbalisme, de joodse mystieke traditie die de éénwording met de goddelijke Vader als hun einddoel zagen. Daarmee verkregen en werden ze in feite Wijsheid.

Verder gebruik ik Spreuken om dus die traditie te koppelen aan het feit dat Jezus één was met zijn Vader en in de vroege christelijke traditie vereenzelvigd werd met Wijsheid. Omdat van die Wijsheid letterlijk hetzelfde wordt gezegd in Spreuken als in het kabbalisme, ben ik ervan overtuigd dat er een verband bestaat.

Matt. 13:10-11 en Marcus 4:11-12, waarin Jezus spreekt over de verborgenheden van het koninkrijk der hemelen die slechts voor de discipelen bestemd zijn, 1 Cor. 2:6-8, waarin gesproken wordt over de verborgen wijsheid Gods, die slechts gesproken wordt bij hen die daar rijp voor zijn, 1 Cor. 4:1, waar ook gesproken wordt over de geheimenissen van God en logion 62 van het Evangelie van Thomas waarin Jezus zegt zijn geheimen te vertellen aan hen die ze waardig zijn.

Lukas 11:52, griekse brontekst. Er staat:

«52 ουαι υμιν τοις νομικοις οτι ηρατε την κλειδα της γνωσεως αυτοι ουκ εισηλθετε και τους εισερχομεν&# 959;υς εκωλυσατε.»

Het woord γνωσεως vertaalt letterlijk gnoseos. Gamma-nu-omega-sigma-epsilon-omega-sigma.
Jezus moet bekend zijn geweest met de traditie van de Kabbalah en heeft daar wijsheid uit geput.

Premissen:

1) Jezus wordt geïdentificeerd met de Wijsheid uit Spreuken.

2) Jezus wordt geïdentificeerd met zijn Vader; zij zijn één.

3) Beiden, Wijsheid en de goddelijke Vader, zijn identiek aan Hokmah.

4) Hokmah is de oorspronkelijke substantie en van die substantie, die Wijsheid is, wordt in Spreuken en in de Kabbalah gezegd dat zij meer waard is dan goud, juwelen of andere kostbaarheden. Het is de Steen der Wijzen van de alchemisten. Ook is Hokmah de 'eerstgeborene' in de 'schepping' volgens de kabbalisten, een van de 10 Woorden of Krachten die de schepping samenstellen.

5) Deze woorden of krachten komen een voor een voort uit 'de mond van God' en stellen samen de schepping voor. Dit biedt een verklaring voor Jezus antwoord aan de verleiding van Satan. Wij leven niet van brood alleen, maar van alle krachten die de schepping teweegbrengen.

6) De hogere woorden of sefirot staan bekend als de hemelen. De laagste is Malkut, de aarde en het Koninkrijk, het Koninkrijk der aarde dus in tegenstelling het Koninkrijk der hemelen, waar vandaan Jezus komt en weer terug zal gaan.

7) Volgens de kabbalistische traditie vormen de sefirot samen een krachtenveld waar wij als mens deel van uit maken en waar wij actief aan deel kunnen nemen, dat betekent dus ook de hogere sferen. Het gebruik van zulke krachten biedt een verklaring voor Jezus' uitspraak dat wij dezelfde werken als hem kunnen doen en nog grotere.

8) Jezus had, in de traditie van de joodse mystiek, een geheim leer die bestemd was voor een kleine groep volgers. Canon biedt hier genoeg argumenten voor. Over de inhoud ervan is te speculeren, maar het kan zijn dat die inhield hoe wij de hogere krachten van de schepping konden beheersen. Immers, ook in de oosterse mystiek hebben yogi's, fakirs, sadhu's, bodhisattva's, arhats en andere onderzoekers van de geest geheimleren en beweren kennis van de krachten der natuur te beheersen. Van de 100.000 is er misschien waarachtig. Ook Jezus was zeldzaam.

9) Het bovenstaande biedt een verklaring voor de stelling dat wij gemaakt zijn in Gods gelijkenis, want wij kunnen scheppen. Wij kunnen ons fysiek voortplanten, wij zijn bezig biologisch en kunstmatig leven voort te brengen en telkens is onze rol hetzelfde: wij zijn scheppers en wat wij scheppen is meer leven. Het scheppingsdoel is meer leven scheppen, zodat allen kunnen genieten van de vruchten ervan. Wel de goede dan...

10) Wij kunnen echter alleen werkelijk scheppen wanneer wij ons weer verbinden met onze bron: Hokmah. Jezus had zich er mee vereenzelvigd en het is ook ons levensdoel. Wij moeten ons zien als bruid voor die bruidegom, als vrouw van die man, want slechts de twee brengen leven voort: man en vrouw. Door dit te doen en een lichtend voorbeeld te worden, wordt de oorspronkelijke Val teniet gedaan en leven wij zonder zonde, want wij volgen het leven in plaats van de dood. Wij scheppen in plaats van vernietigen. Dan jubelt heel de schepping en is er slechts het liefdesspel tussen God en schepping. Wij zijn zelf scheppers geworden en begrijpen de werkelijke betekenis van de psalmist die zei (en door Jezus geciteerd werd):

Wel heb Ik gezegd: Gij zijt goden,
ja, allen zonen des Allerhoogsten;
nochtans zult gij sterven als mensen,
als een der vorsten zult gij vallen.
Sta op, o God, richt de aarde,
want Gij bezit alle volken.

quote:

Op dinsdag 26 november 2013 22:51 schreef Mr.44 het volgende:

[..]

verder komt de drie-eenheid nergens voor in de bijbel