het is ook niet van 1 2 3rust gevonden was het maar zo simpel,dan voelde iedereen zich top.quote:Op maandag 28 oktober 2013 21:53 schreef -Spring het volgende:
Ik hink heel erg op twee benen nu. Want ik blijk dus toch niet zo belabberd gefunctioneerd te hebben als ik altijd dacht. Hij doet niet voor niets die moeite. Het voelt daardoor alleen nóg minder gelegitimeerd om thuis te zitten. Aanstelleritus.
En die rust, die heb ik dus nog geen seconde gevonden. Ik kan niet ophouden met malen en piekeren. Er lijkt een steen van tien kilo op mn maag te liggen.
Niet om lullig te doen en ook maar iets te zeggen over je functioneren, want daar weet ik uiteraard niets van, maar hij doet die moeite maar om één reden: hij wil niet verliezen en zolang jij thuis zit, zal hij de strijd aangaan om je aan het werk te krijgen, zodat hij gewonnen heeft. Zegt niets over je functioneren, denk ik, maar over de machtsstrijd die hij aangaat.quote:Op maandag 28 oktober 2013 21:53 schreef -Spring het volgende:
Ik hink heel erg op twee benen nu. Want ik blijk dus toch niet zo belabberd gefunctioneerd te hebben als ik altijd dacht. Hij doet niet voor niets die moeite. Het voelt daardoor alleen nóg minder gelegitimeerd om thuis te zitten. Aanstelleritus.
En die rust, die heb ik dus nog geen seconde gevonden. Ik kan niet ophouden met malen en piekeren. Er lijkt een steen van tien kilo op mn maag te liggen.
quote:Op maandag 28 oktober 2013 21:33 schreef -Spring het volgende:
[..]
Oef. Da's kut. Heeft je vader niets?
Telefoontje van mn werk net. Secretaresse van mn manager. Ze vroeg hoe het met me gaat en zo, hoe het is gekomen en gaf aan dat ze nooit wat aan me gemerkt heeft. En nog wat werkvragen. Maar ook wat ik nu hele dagen thuis doe. En hoe ik het dan doe met L en of dat goed gaat.
En ze gaf nog aan dat mn manager haar had gevraagd om mij te vragen mn gemaakte afspraken na te komen. Een gesprek met mn psycholoog dus. Maar dat zei ze niet want ze wist er verder niets van, gaf ze aan. Ik zou genoeg weten als ze me dit zou vragen.
Ik vind het zo rot. Voel me enerzijds ontzettend schuldig (hij neemt tóch de moeite om me achter mn broek te zitten) en anderzijds voel ik me enorm in een hoek gedreven. En ik schijt zeven kleuren voor mn gesprek met de bedrijfsarts vrijdag. Wat als hij me ook niet gelooft? Van de gedachte dat ik terug moet alleen al krijg ik een gierende hartklep.
/dagboek
Verrek. Daar zou je best wel eens gelijk in kunnen hebben.quote:Op maandag 28 oktober 2013 22:22 schreef miss_sly het volgende:
Ik ga er niet vanuit dat je er niets van bakte. Zo ben je niet. Maar ik denk dat het voor hem geen reet uitmaakt of je het wel of niet goed deed. Jij bent weg zonder dat hij daar toestemming voor gegeven heeft, en dus moet je terugkomen.
Meid, dat hij niet ziet dat het niet goed met jou ging/gaat, zegt meer over hem dan over jou! Jij weet hoe jij voelt, hebt zelfs het idee dat dat ook op het werk te merken was. Maar hij ziet niets. Omdat hij de signalen niet oppikt (en dat kan diverse oorzaken hebben, bijv. desinteresse van zijn kant, onduidelijke signalen van jouw kant en zo valt er nog wel meer te bedenken). Dat zegt niets over hoe het met je gaat.quote:Op maandag 28 oktober 2013 21:53 schreef -Spring het volgende:
Ik hink heel erg op twee benen nu. Want ik blijk dus toch niet zo belabberd gefunctioneerd te hebben als ik altijd dacht. Hij doet niet voor niets die moeite. Het voelt daardoor alleen nóg minder gelegitimeerd om thuis te zitten. Aanstelleritus.
(..)
spring dit zegt toch al genoeg! Je bent er nog helemaal niet klaar voor om terug te gaan werken.quote:Op maandag 28 oktober 2013 23:04 schreef -Spring het volgende:
Dat volle hoofd klopt wel ja.mn hersenen zitten vol watten lijkt. Alsof ik in zo'n glazen sneeuwbolletje zit en kilometers onder water. Zelfs mn oren suizen ervan. Het lijkt bijna wel of er een deel van mn bewustzijn uitgeschakeld is.
Maar dat is helemaal niet zo.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 08:21 schreef -Spring het volgende:
Spontaan was het inderdaad niet. Dr vragen leken ook geoefend.
En ik heb eigenlijk helemaal geen behoefte aan contact. Dat voelt alleen zo als tegenwerken. Alsof ik daarmee sowieso mn eigen glazen ingooi.
Nou, zo lees ik dat helemaal niet! Hij zegt dat hij dat vertrouwen wel heeft? Dan mag hij dat wel eens laten blijken. De rest van wat hij zegt is onzin.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 09:19 schreef -Spring het volgende:
Ik knap er niet van op idd.Maar een briefje vind ik lastig. Ik bespreek het vrijdag met de bedrijfsarts. In de tussentijd krijgt ie het mailadres van mn psycholoog. Kan ie haar lekker achter de broek zitten.
En ik heb het over de glazen van een eventuele terugkomst. Dat ik dat op m'n buik kan schrijven als ik niet meewerk. (Hoewel ik dat eigenlijk niet eens wil.) Komt denk ik ook omdat mn manager daar zo op hamerde tijdens ons gesprek. Dat ik een andere houding moest aannemen en hem het vertrouwen moest geven om mn contract te verlengen straks. Híj had dat vertrouwen nl wel, maar wat moest ie nou met iemand die zo weinig vertrouwen in zichzelf heeft. En toen vroeg ie: ' Wat wil je dan? Dat ik je laat vallen nu? Je nog een trap na geef?'
Het voelt atm alsof ik mn eigen graf aan het graven ben. Een keuze heb gemaakt en een houding heb aangenomen die verwijtbaar en voor niemand handig zijn. Dat anderen hun best doen om me op de been te krijgen maar ik dat zelf saboteer.
Omdat ik me niet in de positie voel om moeilijk te doen. Ik heb het al gedaan trouwens. Heb er wel bijgezet dat ik graag op de hoogte blijf van hun mailwisselingen. En weet je, ik vind het ook wel fijn dat zij nu merkt wat voor een kerel het is.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 09:44 schreef miss_sly het volgende:
Waarom geef je het e-mailadres van je psycholoog? Nog afgezien dat zij er niets mee zal doen, vind ik dat je gewoon moet kunnen zeggen dat hij dat niet krijgt, dat hij daar niets mee te maken heeft.
En wat de rest betreft: het zal nu nog niet tot je doordringen, maar dit heb je niet aan jezelf te danken, het is niet verwijtbaar en je saboteert niets. Als er iemand is die het saboteert dat je weer op de been komt, is het je manager. Zijn intimiderende aanpak kan niet tot iets goed leiden, dat is onmogelijk. Het feit dat jij nu nog gelooft dat er wellicht wel waarheid zit in wat hij zegt, laat al zien dat je jezelf niet bent.
En je contract...tja. Wat is er mis mee om aan jezelf toe te geven dat je hier niet meer wil werken en dat je daar dus ook geen moeite meer in gaat stoppen? Dat contract kunnen ze ergens stoppen waar de zon niet schijnt en jij gaat zonder daar verder aan te denken aan jezelf werken en zorgen dat je weer op de been komt.
Moeilijk doen? je bewaakt je privacy, dat mag. Maar goed, je psycholoog zal niet uit de school klappen.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 09:59 schreef -Spring het volgende:
[..]
Omdat ik me niet in de positie voel om moeilijk te doen. Ik heb het al gedaan trouwens. Heb er wel bijgezet dat ik graag op de hoogte blijf van hun mailwisselingen. En weet je, ik vind het ook wel fijn dat zij nu merkt wat voor een kerel het is.
En dat contact... We kunnen echt niet zonder mijn inkomsten helaas. Ik kan dat dus niet zomaar zelf opzeggen. Dan is het maar de vraag of ik wat anders vind.
Daar ging ik idd van uit idd, dat mn contract niet verlengd zou worden. Maar mn manager gaf aan dat ie daar best nog voor open staat. (Maar dan wel vertrouwen in mezelf en zo) Daarom voelt het als mijn keuze, alsof ik zelf opzeg dus. En mss zien ze dat straks ook wel zo. Krijg ik geen uitkering. Dan hebben we echt een probleem.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 10:04 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Moeilijk doen? je bewaakt je privacy, dat mag. Maar goed, je psycholoog zal niet uit de school klappen.
Je hoeft niet op te zeggen, ga er maar gewoon vanuit dat het niet verlengd wordt. Dat is kut als je de inkomsten nodig hebt, maar het zal niet anders zijn.
Als je contract niet verlengt wordt, dan heb je volgens mij gewoon recht op een uitkering. Als je zelf opzegt niet.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 10:21 schreef -Spring het volgende:
[..]
Daar ging ik idd van uit idd, dat mn contract niet verlengd zou worden. Maar mn manager gaf aan dat ie daar best nog voor open staat. (Maar dan wel vertrouwen in mezelf en zo) Daarom voelt het als mijn keuze, alsof ik zelf opzeg dus. En mss zien ze dat straks ook wel zo. Krijg ik geen uitkering. Dan hebben we echt een probleem.
Maar goed, ik wil idd gewoon even met rust gelaten worden.
Dat is alleen maar zijn manier om veel druk op jou te leggen en zijn zin te krijgen. Hij moet winnen en als hij gewonnen heeft (jij terug bent) gaat hij jouw contract zeer waarschijnlijk niet verlengen.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 10:21 schreef -Spring het volgende:
[..]
Daar ging ik idd van uit idd, dat mn contract niet verlengd zou worden. Maar mn manager gaf aan dat ie daar best nog voor open staat. (Maar dan wel vertrouwen in mezelf en zo) Daarom voelt het als mijn keuze, alsof ik zelf opzeg dus. En mss zien ze dat straks ook wel zo. Krijg ik geen uitkering. Dan hebben we echt een probleem.
Maar goed, ik wil idd gewoon even met rust gelaten worden.
best nog voor open staat? Hij denkt echt dat ie heaven-send is hè?quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 10:21 schreef -Spring het volgende:
[..]
Daar ging ik idd van uit idd, dat mn contract niet verlengd zou worden. Maar mn manager gaf aan dat ie daar best nog voor open staat. (Maar dan wel vertrouwen in mezelf en zo) Daarom voelt het als mijn keuze, alsof ik zelf opzeg dus. En mss zien ze dat straks ook wel zo. Krijg ik geen uitkering. Dan hebben we echt een probleem.
Maar goed, ik wil idd gewoon even met rust gelaten worden.
Dat heb ik laatst bij de rechter maar weer gemerktquote:Op dinsdag 29 oktober 2013 12:04 schreef Luigi het volgende:
Nooit medelijden hebben met de baas als het er op aankomt. Hij zal dat 110% ook niet met jou hebben namelijk.
Deze man zeker niet.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 12:04 schreef Luigi het volgende:
Nooit medelijden hebben met de baas als het er op aankomt. Hij zal dat 110% ook niet met jou hebben namelijk.
En zo is datquote:Op dinsdag 29 oktober 2013 12:04 schreef Luigi het volgende:
Nooit medelijden hebben met de baas als het er op aankomt. Hij zal dat 110% ook niet met jou hebben namelijk.
Ik betwijfel dat echt heel erg. En die paar zijn zo'n uitzondering dat je er maar niet van uit moet gaan dat jij die net getroffen hebt.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 12:13 schreef Ticootje het volgende:
Maar nooit medelij hebben met je werkgever ben ik het niet mee eens. Je hebt er heus goede tussen zitten, die wel degelijk begaan zijn met hun personeel.
Ach, mijn werkgever kwam gewoon ff biertje doen toen ik net in mn nieuwe huis zat na de scheiding.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 13:17 schreef Luigi het volgende:
[..]
Ik betwijfel dat echt heel erg. En die paar zijn zo'n uitzondering dat je er maar niet van uit moet gaan dat jij die net getroffen hebt.
Dat is heel aardig, maar toen stond er geen belang van hem als werkgever op het spel.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 13:20 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Ach, mijn werkgever kwam gewoon ff biertje doen toen ik net in mn nieuwe huis zat na de scheiding.
Nou ja, daarbij ben ik ook 2x zwanger geweest en is ook toen gewoon mn contract verlengt en dergelijke.quote:Op dinsdag 29 oktober 2013 13:21 schreef Luigi het volgende:
[..]
Dat is heel aardig, maar toen stond er geen belang van hem als werkgever op het spel.
Als het gaat om de euro's zou ik me geen illusie's maken.
Vooral de deeg !quote:
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |