Werken en ouderschap

quote:

Op zondag 22 september 2013 16:02 schreef Milchat het volgende:
Ik lurk weleens wat mee her en der in OUD. Er is toch een onderwerp wat ik best wel mis hier, namelijk werk in combinatie met ouderschap.
Ik ben benieuwd hoe jullie dat doen: zijn er onder jullie hoogopgeleiden die werken combineren met kind(eren) of juist bewust thuisblijven, fulltimers, mensen die bewust kiezen om thuis te blijven, jonge moeders die wel/niet werken, etc.?

Overigens ben ik zelf geen ouder hoor, alleen lurker, masterstudent, getrouwd en met een (toekomstige) kinderwens.

Mijn vrouw en ik hebben beiden eigen bedrijven en werken dus veel. Eens in de twee weken heeft mijn vrouw een woensdag met de kleine, eens in de twee weken heb ik een vrijdag met de kleine en eens in de twee weken hebben we samen een vrijdag met de kleine, al houdt dat ook in dat we die dag beiden ook werken.

Het weekend proberen we zo min mogelijk te werken en er voor de kleine te zijn.

De overige tijd hebben wij een nanny van 8.30u tot 19.30u. Die doet tevens de was en kookt voor ons en natuurlijk bereidt ze ook het eten voor onze dochter.

Ideaal, zeker omdat ik ook veel vanuit huis werk en ik zo iedere dag even wat tijd met mijn dochter kan besteden. De ene keer wat meer en de andere keer wat minder.

Daarnaast het voordeel dat mijn dochter in haar veilige omgeving blijft. En ze is dol op de nanny... iedere dag een big smile als de nanny binnen komt.

Ideaal.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 15:20 schreef DS4 het volgende:

[..]

Mijn vrouw en ik hebben beiden eigen bedrijven en werken dus veel. Eens in de twee weken heeft mijn vrouw een woensdag met de kleine, eens in de twee weken heb ik een vrijdag met de kleine en eens in de twee weken hebben we samen een vrijdag met de kleine, al houdt dat ook in dat we die dag beiden ook werken.

Het weekend proberen we zo min mogelijk te werken en er voor de kleine te zijn.

De overige tijd hebben wij een nanny van 8.30u tot 19.30u. Die doet tevens de was en kookt voor ons en natuurlijk bereidt ze ook het eten voor onze dochter.

Ideaal, zeker omdat ik ook veel vanuit huis werk en ik zo iedere dag even wat tijd met mijn dochter kan besteden. De ene keer wat meer en de andere keer wat minder.

Daarnaast het voordeel dat mijn dochter in haar veilige omgeving blijft. En ze is dol op de nanny... iedere dag een big smile als de nanny binnen komt.

Ideaal.

Je trollt....
Toch?
Ja hè?

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 15:44 schreef Moonah het volgende:

Je trollt....
Toch?
Ja hè?

Want?

Ik moet ook zeggen dat ik het feit dat je elke dag tijd aan je kind kunt besteden moeilijk als een pré kan zien. Dat is voor mij eenvoudigweg een basisvoorwaarde, geen 'gelukje'.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 11:10 schreef Moonah het volgende:

En het staat me tegen dat tegenwoordig mensen maar álles lijken te willen. Carrières, kinderen, een eigen huis. Daar moeten dan allerlei constructies voor gevonden worden waar ik dus mijn vraagtekens bij heb. Maar goed, ik ga mijn best doen om er wat genuanceerder over te denken...

Je beeld wordt denk ik ook bepaald door wat je om je heen ziet. Ik woon nu in het suffe Amsterdam Noord in een suffe straat met suffe ouders die gewoon dol zijn op hun kinderen en hun levens zoveel mogelijk gebalanceerd inrichten. Ze maken er allemaal eigen keuzes in. De een neemt wat meer buitenschoolse opvang af, de ander blijft wat meer thuis, weer een ander gaat een paar maanden naar Amerika met het hele gezin. Ik geniet erg van die diversiteit en ik zie zich voorspoedig ontwikkelende kinderen. Ik ben optimistisch!

Ik raak soms wel pessimistisch, bijvoorbeeld als ik een ouder hoor klagen over het kinderdagverblijf en de karige informatie die verstrekt wordt. Het kind wordt vroeg weggebracht, laat opgehaald, er is weinig tijd voor de overdracht, er is überhaupt weinig tijd. Zo'n hectisch leven staat mij erg tegen en ik verbaas me erover hoe weinig er door zulke ouders gereflecteerd lijkt te worden op hun eigen keuzes. Maar goed, dat is ook maar mijn vluchtige indruk. Wat weet ik nu over hun levens?

Vanochtend kwam ik een vader tegen buiten de deur van het kinderdagverblijf. Hij stond er wat onhandig, alsof hij niet wist wat te doen. Hij zei dat hij zijn dochtertje net gebracht had en ze aan het huilen was. Hij bleef wachten tot ze stopte met huilen zodat hij zonder een rotgevoel weg kon gaan. Toen ik in de auto stapte, zag ik een leidster naar buiten komen die hem geruststelde: het was alweer goed, zijn dochtertje was lekker aan het spelen. Ik vond dat een ontroerend moment. Tegelijkertijd is dat voor mij heel vanzelfsprekend en ook voor de mensen in mijn directe omgeving, ouders en leidsters.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 15:54 schreef Clubsoda het volgende:
Ik moet ook zeggen dat ik het feit dat je elke dag tijd aan je kind kunt besteden moeilijk als een pré kan zien. Dat is voor mij eenvoudigweg een basisvoorwaarde, geen 'gelukje'.

Tijdens werktijden lijkt mij dat weldegelijk een extra. En zo'n kleine slaapt natuurlijk net effe wat langer dan wij.

Het zal je misschien verbazen, maar mannen met een fulltime baan zien doordeweeks hun kind verrassend weinig.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 15:57 schreef DS4 het volgende:

[..]

Tijdens werktijden lijkt mij dat weldegelijk een extra. En zo'n kleine slaapt natuurlijk net effe wat langer dan wij.

Het zal je misschien verbazen, maar mannen met een fulltime baan zien doordeweeks hun kind verrassend weinig.

hier niet hoor.
Hij ziet ze elke ochtnd en elke dag vanaf een uur of 5 en op dinsdag haalt ie ze op van school.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 15:20 schreef DS4 het volgende:
En ze is dol op de nanny... iedere dag een big smile als de nanny binnen komt.

Tja, ze zal zich toch aan íemand moeten hechten.

_{Sorry Clubsoda, het lukt me nog niet meteen helemaal goed om genuanceerd te zijn....}

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 13:54 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Dit is niet bitter maar reëel. 2 op de 3 huwelijken stranden. Hij heeft een goede baan en carrière opgebouwd. Daarnaast heeft hij een studie gevolgd om zijn carrière nog verder in de lift te krijgen. En jij? Jij hebt voor hem en je gezin gezorgd. Hoor jij bij die 2 van de 3, dan leef jij straks in armoede en heeft hij evenveel recht op hetgeen jij hebt opgebouwd: je kinderen.

ik ben benieuwd naar bronnen die deze uitspraak ondersteunen.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 16:14 schreef Vicky het volgende:

hier niet hoor.
Hij ziet ze elke ochtnd en elke dag vanaf een uur of 5 en op dinsdag haalt ie ze op van school.

Onze dochter wordt door ons gewekt (slaapt doorgaans tot 8 a 9) en naar bed gebracht, dus weinig bijzonder vind ik dat. De meesten zijn overigens later thuis dan 5.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 16:54 schreef Moonah het volgende:

Tja, ze zal zich toch aan íemand moeten hechten.

Ze is prima aan ons gehecht.

Met alle respect, maar onze dochter doet het uitstekend. Is extreem sociaal, is de hele dag vrolijk, ontwikkelt zich buitengewoon voorspoedig en is zo makkelijk dat zelfs de grootste babyhaters haar gewoon prima gezelschap vinden.

Nou, dat klinkt echt alsof ze iets tekort komt...

Ik snap werkelijk waar niet dat er mensen zijn die zo star zijn in hun denken dat een kind (vrijwel) iedere dag verzorgd dient te worden door de moeder... Dat is prima als je daar voor kiest, maar het is niets beter dan eender welke andere oplossing waarbij ze de juiste zorg en aandacht krijgen.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 17:07 schreef DS4 het volgende:

Ik snap werkelijk waar niet dat er mensen zijn die zo star zijn in hun denken dat een kind (vrijwel) iedere dag verzorgd dient te worden door de moeder...

Of de vader.

Ik vraag me af waar jullie prioriteiten liggen. Jullie besteden zo te lezen meer tijd aan jullie bedrijven/werk, dan aan je kind.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 15:57 schreef DS4 het volgende:

[..]

Tijdens werktijden lijkt mij dat weldegelijk een extra. En zo'n kleine slaapt natuurlijk net effe wat langer dan wij.

Het zal je misschien verbazen, maar mannen met een fulltime baan zien doordeweeks hun kind verrassend weinig.

Tijdens werktijden is natuurlijk niet hetzelfde als 'de dag' en dat is wat je typte

Moonah:

Ik lees alles wat vandaag is geschreven terug, en ben instant tien keer zo blij met mijn vriend, onze taakverdeling, en de hele situatie en relatie.

Maar dat heeft vast iedereen haha, zo dient dit topic toch nog een doel, wat positieve zelfreflectie. Nu snel op weg naar huis om wat applaustaken te verrichten!

Ik zou me echt een broedmachine voelen. Voortzetten van de soort en dóór. Ik ben absoluut niet tegen de creche of kdv of weet ik wat. Ben alleen erg blij dat ik mijn kinderen ken. En zij mij.
Zou me doodongelukkig voelen ze hele dagen niet te zien. Voor mij hoort het opvoeden bij het krijgen van kinderen. Daar hoort zorg bij. En ik geloof dat het voor een kind wél uitmaakt wie die zorg geeft. Papa en mama is anders dan de juf van het kdv. Of de nanny. Ik pleit echt niet voor fulltime ouderschap. Maar fulltime blijven werken zou mij teveel tegen mijn gevoel ingaan.

Dan maar niet geslaagd in de maatschappij.

Daarom ben ik minder gaan werken Buuf.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 17:24 schreef debuurvrouw het volgende:
Ik zou me echt een broedmachine voelen. Voortzetten van de soort en dóór. Ik ben absoluut niet tegen de creche of kdv of weet ik wat. Ben alleen erg blij dat ik mijn kinderen ken. En zij mij.
Zou me doodongelukkig voelen ze hele dagen niet te zien. Voor mij hoort het opvoeden bij het krijgen van kinderen. Daar hoort zorg bij. En ik geloof dat het voor een kind wél uitmaakt wie die zorg geeft. Papa en mama is anders dan de juf van het kdv. Of de nanny. Ik pleit echt niet voor fulltime ouderschap. Maar fulltime blijven werken zou mij teveel tegen mijn gevoel ingaan.

Dan maar niet geslaagd in de maatschappij.

Maar allebei parttime werken is soms toch echt niet haalbaar? Ik ben het sowieso niet met je eens maar als zelfs het hebben van 1 fulltime werkende ouder 'verkeerd' is, wordt het best lastig soms.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 17:17 schreef Moonah het volgende:

Of de vader.

Af en toe komt dat voor ja...

quote:

Ik vraag me af waar jullie prioriteiten liggen. Jullie besteden zo te lezen meer tijd aan jullie bedrijven/werk, dan aan je kind.

Dat is niet zo moeilijk, want ze is maar 63 uur in de week wakker. Maar die rekensom is natuurlijk wel erg simplistisch. Onze dochter is voor ons beiden topprioriteit.

Volgens mij vroeg TS naar ervaringen over het combineren van werk met zorg. Ik geef onze oplossing. Laten we wel zijn: die werkt. Onze dochter is gelukkig, gezond en krijgt alle aandacht en zorg die ze nodig heeft. En op het consultatiebureau zie ik dat als het gaat om gezondheid al heel veel kinderen (ook die een fulltime moeder hebben) een probleem hebben (en dan heb ik het gewoon over overgewicht, dus een in vrijwel alle gevallen vermijdbaar probleem).

Je verwijt ons iets op basis van een dogma. Moet je helemaal zelf weten, maar ik vind dat een beetje lachwekkend.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 17:24 schreef debuurvrouw het volgende:
Ik zou me echt een broedmachine voelen. Voortzetten van de soort en dóór. Ik ben absoluut niet tegen de creche of kdv of weet ik wat. Ben alleen erg blij dat ik mijn kinderen ken. En zij mij.
Zou me doodongelukkig voelen ze hele dagen niet te zien. Voor mij hoort het opvoeden bij het krijgen van kinderen. Daar hoort zorg bij. En ik geloof dat het voor een kind wél uitmaakt wie die zorg geeft. Papa en mama is anders dan de juf van het kdv. Of de nanny. Ik pleit echt niet voor fulltime ouderschap. Maar fulltime blijven werken zou mij teveel tegen mijn gevoel ingaan.

Dan maar niet geslaagd in de maatschappij.

Ook jij zit helemaal vast in het dogma.

Alleen al de gedachte dat de hoeveelheid tijd die je bij je kind bent doorslaggevend is. Prima dat je je eigen keuze maakt. Voor jou zal het best het beste werken. Maar doen alsof jouw manier de beste is... mijn god, ik hoop toch dat je je kinderen bijbrengt dat er meerdere methodes zijn die kunnen werken.

Ik weet het niet. Mijn gevoel zegt me dat als beide ouders 1 dag in de veertien dagen met hun kind doorbrengen, dat toch wel erg weinig is. Het zal best dat jullie alle drie er wel bij varen (tenminste, jullie kind is nog erg jong, lees ik uit je posts, dus het is afwachten hoe dat in de toekomst gaat), maar ik zou er persoonlijk niet gelukkig van worden. Ik vind het erg weinig, zelfs al heb je de weekenden er ook nog deels bij. Dat heeft niets met dogma te maken, hoor, maar ik heb gemerkt dat ik erg graag bij mijn kind ben en haar maar slecht kan missen.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 17:32 schreef Olf het volgende:

Maar allebei parttime werken is soms toch echt niet haalbaar? Ik ben het sowieso niet met je eens maar als zelfs het hebben van 1 fulltime werkende ouder 'verkeerd' is, wordt het best lastig soms.

Ach, als je bij die fulltime ouders over de vloer komt kun je ook vast iets ontdekken waarvan je denkt "dat lijkt mij nou niet zo geweldig".

Iedereen doet het op zijn/haar manier. Uiteindelijk gaat het om resultaat. En niet de manier waarop. Als mensen zich op de borst willen slaan dat ze zo'n geweldige moeder zijn omdat ze er 24/7 zijn voor de kinderen denk ik dat er zat voorbeelden zijn van moeders die er 24/7 zijn die helemaal niet zo geweldig waren. Het is te simpel gedacht.

Het gaat om de behoefte van jouw kind. En het ene kind heeft behoefte aan dit, het andere kind aan dat. Lijkt mij dat een verantwoordelijke ouder daar een prima inschatting in kan maken en daar naar kan handelen.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 17:43 schreef miss_sly het volgende:
Ik weet het niet. Mijn gevoel zegt me dat als beide ouders 1 dag in de veertien dagen met hun kind doorbrengen, dat toch wel erg weinig is.

Weekeinden tellen niet meer mee?

quote:

Het zal best dat jullie alle drie er wel bij varen (tenminste, jullie kind is nog erg jong, lees ik uit je posts, dus het is afwachten hoe dat in de toekomst gaat), maar ik zou er persoonlijk niet gelukkig van worden. Ik vind het erg weinig, zelfs al heb je de weekenden er ook nog deels bij. Dat heeft niets met dogma te maken, hoor, maar ik heb gemerkt dat ik erg graag bij mijn kind ben en haar maar slecht kan missen.

Wij zijn ook graag bij onze dochter hoor. Als ze straks meer tijd nodig heeft met een van ons krijgt ze die. Dan regelen we dat. We kunnen ook werken als ze slaapt (zo gaat dat in de weekenden). We hebben vooral minder tijd voor leuke dingen voor ons zelf.

Overigens nog een toevoeging: dat de nanny er is van 8.30u tot 18.30 uur (ik zie dat ik eerder 19.30u schreef en dat is een typfout) wil niet zeggen dat wij er in die tijd niet zijn. We proberen samen te ontbijten en mijn vrouw en ik zijn er ook vaak bij als ze eet. Dan bereidt de nanny gewoon even ons eten.

Bij ons zijn tijden niet zo vastgelegd. Veel van ons werk gaat tussen 20u en 23u wanneer ze slaapt. We zijn ondernemers en dus niet zo star, maar we moeten wel de vrijheid hebben om dingen te kunnen regelen als dat nodig is.

Ik twijfel al een paar dagen of ik hier zal posten of niet..
Hier in Dld (dit gedeelte, geldt niet overal) is het heel normaal als je kinderen iedere dag naar de opvang gaan. Dit wordt ook vanuit de opvang gestimuleerd om de regelmaat voor de kinderen te behouden (maakt qua kosten niet uit of ik de kinderen een of vijf dagen laat gaan, dus de opvang heeft er geen baat bij zoiets te zeggen).

Ik moest er in het begin heel erg aan wennen en kwam dus ook met het idee dat de kinderen zoals.de Nederlandse norm zouden gaan. Daar werden wel wst wenkbrouwen bij opgetrokken.

Mijn kinderen gaan dus iedere dag naar de opvang. Ze ontbijten gezamelijk op de groep om 8u, eten tussen de middag warm en doen een dutje en na mijn werk haal ik ze weer op.

Ik werk 30u pw, hun papa werkt meer als 40u maar heeft zijn vrije dagen doordeweeks. Hij haalt ze op die dagen dus ook op. Soms eerder, soms blijft een van de twee een dagje thuis voor wat alleen-tijd.

Natuurlijk is het voor de kinderen veel. Daar tegenover staat dat ze ook schoolvakanties hebben, dus de opvang is in de zomer drie weken dicht en in december ook een ruime week. Als ze s middags naar huis gaan, kunnen we gewoon nog iets leuks doen of lekker rustig aan omdat ik niet voor ze hoef te koken. Dan is dus ook alle tijd voor hun. Plus het hele eerste jaar was ik met ze thuis omdat je hier een jaar betaald verlof hebt.

Als ik hier lees, krijg ik een slecht geweten, omdat dit hier de standaard is. Het was allemaal heel anders gelopen alswe in Nederland gewoond hadden.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 17:52 schreef DS4 het volgende:
Overigens nog een toevoeging: dat de nanny er is van 8.30u tot 18.30 uur (ik zie dat ik eerder 19.30u schreef en dat is een typfout) wil niet zeggen dat wij er in die tijd niet zijn. We proberen samen te ontbijten en mijn vrouw en ik zijn er ook vaak bij als ze eet. Dan bereidt de nanny gewoon even ons eten.

Bij ons zijn tijden niet zo vastgelegd. Veel van ons werk gaat tussen 20u en 23u wanneer ze slaapt. We zijn ondernemers en dus niet zo star, maar we moeten wel de vrijheid hebben om dingen te kunnen regelen als dat nodig is.

Voor mij zou dat wel inleveren op mijn kind zijn. De maaltijden zijn heilig hier, we ontbijten en dineren altijd samen. Dat kan best een mij zelf opgelegd dogma zijn trouwens. Maar het is ook iets wat ik gewoon gewend ben van huis uit, mijn ouders aten ook altijd met ons.

Linda, ik vind het wel een waardevolle toevoeging om te zien dat veel in hoe wij denken over wat goed ik voor kinderen, cultureel bepaald is.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 17:37 schreef DS4 het volgende:

[..]

Ook jij zit helemaal vast in het dogma.

Alleen al de gedachte dat de hoeveelheid tijd die je bij je kind bent doorslaggevend is. Prima dat je je eigen keuze maakt. Voor jou zal het best het beste werken. Maar doen alsof jouw manier de beste is... mijn god, ik hoop toch dat je je kinderen bijbrengt dat er meerdere methodes zijn die kunnen werken.

makkelijke reactie vind je niet? Ik zeg mijn mening. En mijn keuzes. Ik zeg nergens dat mijn manier de beste is. Het is wel VOOR MIJ de beste manier.

Mijn oudste kind is 14 trouwens. Ik denk dat ik wel kan inschatten hoeveel tijd er nodig is om ze te ondersteunen en begeleiden.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 17:45 schreef DS4 het volgende:

Iedereen doet het op zijn/haar manier. Uiteindelijk gaat het om resultaat. En niet de manier waarop.

Hm, dat vraag ik me af. Ik denk dat het proces van opvoeden veel toevoegt aan 'het resultaat'.

quote:

Als mensen zich op de borst willen slaan dat ze zo'n geweldige moeder zijn omdat ze er 24/7 zijn voor de kinderen denk ik dat er zat voorbeelden zijn van moeders die er 24/7 zijn die helemaal niet zo geweldig waren. Het is te simpel gedacht.

Dat heb ik in dit topic nog niet zien gebeuren.

quote:

Het gaat om de behoefte van jouw kind. En het ene kind heeft behoefte aan dit, het andere kind aan dat. Lijkt mij dat een verantwoordelijke ouder daar een prima inschatting in kan maken en daar naar kan handelen.

Maar je maakt mij niet wijs dat een kind liever de aandacht en liefde van de nanny krijgt, dan die van de eigen ouders. En zo ja, dan heb je imo als ouder gefaald.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 18:03 schreef Clubsoda het volgende:

Linda, ik vind het wel een waardevolle toevoeging om te zien dat veel in hoe wij denken over wat goed ik voor kinderen, cultureel bepaald is.

Ik weet weer helemaal waarom ik indertijd gestopt ben met mijn studie culturele antropologie.
Het cultuurrlativisme was niet aan mij besteed...

Oh, en ik ben er trouwens niet van overtuigd dat onze manier de beste is. Het is andersom gegaan. Wij hebben indertijd gekozen voor de manier die ons het beste lijkt. Is nét even een nuance(...!!! Clubsoda!!)verschilletje.

Ik zou voor zo'n systeem gelijk tekenen Linda! hier in nederland moet je dan uit je werk nog snelsnel koken en zijn de kinderen moe en hongerig. Niks geen kwaliteit-tijd. Dit is een creche die je daadwerkelijk ontlast.

Ik vraag me ineens af wat precies een goed resultaat is? Qua opvoeding?

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 18:26 schreef debuurvrouw het volgende:
Ik vraag me ineens af wat precies een goed resultaat is? Qua opvoeding?

Een gelukkig mens.