Werken en ouderschap

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 14:16 schreef Pvoesss het volgende:

[..]

En toch vind ik al die taken doen alleen een stuk simpeler.
Je hoeft namelijk ook alleen aan je eigen eisen te voldoen+ je kan zelf de volgorde beslissen en je prioriteiten stellen. En als je een dag iets besluit niet te doen is er ook geen partner die er over zal klagen.

Ik denk dat het moeilijker is je eenzaam en alleen in je relatie te voelen m.b.t taken dan dat het is om echt alleenstaand te zijn.

Zo waar, vooral de laatste alinea

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 14:12 schreef Brighteyes het volgende:

[8m je niet bitter?
Er zijn plenty relaties die ook uit elkaar gaan waar dit soort dingen helemaal niet speelt.

Nou, ik dacht even dat ik teveel vanuit mijn eigen referentiekader redeneerde dat ik die opmerking wel een erg grove veralgemenisering vond. Ik ben niet minder gaan werken toen er een kind kwam dus het idee dat ik recht zou hebben op partneralimentatie vind ik belachelijk.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 14:33 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Ontopic is de verdeling werk-zorg, de combinatie van betaalde arbeid en het ouderschap. En gezien de OP dan binnen een relatie. Daarmee is de splitsing en uitbreiding van taken net zo ontopic als de discussie of een KDV nu wel of niet een goede keuze is.

juist. dat is ontopic. niemand hier hoeft door jou persoonlijk onderwezen te worden

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 14:38 schreef Scorpie het volgende:
Ik toon begrip voor je ex, dat heeft niks te maken met op de vrouw spelen. Je hele post history is 1 grote aanklacht jegens mannen die in jouw ogen niks anders zijn dan Gore vreemdgaande klootzakken die profiteren van de positie van vrouwen. Ik kan daar totaal geen begrip voor opbrengen, zo'n standpunt, en ik denk met mij nog vele andere mannen die door types zoals jij over 1 kam worden gescheerd.

Graag een quote waar ik het over vreemdgaan heb...

Je moet eens niet zoveel achter posts zoeken maar gewoon lezen wat er staat. Jij verzint er hele verhalen bij. Zonder overigens te lezen wat er wel staat. Dûh.

Mijn man neemt net zoveel zorgtaken op zich als ik en is zeker geen applausouder. Zijn werk maakt het lastig er alle avonden te zijn maar straks als de oudste naar school gaat is hij alle vakanties vrij. Dat vind ik ook heel wat waard.

Ik ben bij ons de hoofdkostwinner, en helaas voor mezelf bijna grenzeloos ambitieus, iets wat mijn man niet heeft. Zo krijg ik de kans om door te groeien en als het goed is gaat hij straks minder werken zodat hij wat meer thuis is.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 13:54 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Dit is niet bitter maar reëel. 2 op de 3 huwelijken stranden. Hij heeft een goede baan en carrière opgebouwd. Daarnaast heeft hij een studie gevolgd om zijn carrière nog verder in de lift te krijgen. En jij? Jij hebt voor hem en je gezin gezorgd. Hoor jij bij die 2 van de 3, dan leef jij straks in armoede en heeft hij evenveel recht op hetgeen jij hebt opgebouwd: je kinderen.

Je kinderen? Die zijn alleen van de vrouw? En zij heeft ook alleen die kinderen 'opgebouwd', wat dat ook moge betekenen?

quote:

Op zondag 22 september 2013 16:02 schreef Milchat het volgende:
Ik lurk weleens wat mee her en der in OUD. Er is toch een onderwerp wat ik best wel mis hier, namelijk werk in combinatie met ouderschap.
Ik ben benieuwd hoe jullie dat doen: zijn er onder jullie hoogopgeleiden die werken combineren met kind(eren) of juist bewust thuisblijven, fulltimers, mensen die bewust kiezen om thuis te blijven, jonge moeders die wel/niet werken, etc.?

Overigens ben ik zelf geen ouder hoor, alleen lurker, masterstudent, getrouwd en met een (toekomstige) kinderwens.

Mijn vrouw en ik hebben beiden eigen bedrijven en werken dus veel. Eens in de twee weken heeft mijn vrouw een woensdag met de kleine, eens in de twee weken heb ik een vrijdag met de kleine en eens in de twee weken hebben we samen een vrijdag met de kleine, al houdt dat ook in dat we die dag beiden ook werken.

Het weekend proberen we zo min mogelijk te werken en er voor de kleine te zijn.

De overige tijd hebben wij een nanny van 8.30u tot 19.30u. Die doet tevens de was en kookt voor ons en natuurlijk bereidt ze ook het eten voor onze dochter.

Ideaal, zeker omdat ik ook veel vanuit huis werk en ik zo iedere dag even wat tijd met mijn dochter kan besteden. De ene keer wat meer en de andere keer wat minder.

Daarnaast het voordeel dat mijn dochter in haar veilige omgeving blijft. En ze is dol op de nanny... iedere dag een big smile als de nanny binnen komt.

Ideaal.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 15:20 schreef DS4 het volgende:

[..]

Mijn vrouw en ik hebben beiden eigen bedrijven en werken dus veel. Eens in de twee weken heeft mijn vrouw een woensdag met de kleine, eens in de twee weken heb ik een vrijdag met de kleine en eens in de twee weken hebben we samen een vrijdag met de kleine, al houdt dat ook in dat we die dag beiden ook werken.

Het weekend proberen we zo min mogelijk te werken en er voor de kleine te zijn.

De overige tijd hebben wij een nanny van 8.30u tot 19.30u. Die doet tevens de was en kookt voor ons en natuurlijk bereidt ze ook het eten voor onze dochter.

Ideaal, zeker omdat ik ook veel vanuit huis werk en ik zo iedere dag even wat tijd met mijn dochter kan besteden. De ene keer wat meer en de andere keer wat minder.

Daarnaast het voordeel dat mijn dochter in haar veilige omgeving blijft. En ze is dol op de nanny... iedere dag een big smile als de nanny binnen komt.

Ideaal.

Je trollt....
Toch?
Ja hè?

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 15:44 schreef Moonah het volgende:

Je trollt....
Toch?
Ja hè?

Want?

Ik moet ook zeggen dat ik het feit dat je elke dag tijd aan je kind kunt besteden moeilijk als een pré kan zien. Dat is voor mij eenvoudigweg een basisvoorwaarde, geen 'gelukje'.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 11:10 schreef Moonah het volgende:

En het staat me tegen dat tegenwoordig mensen maar álles lijken te willen. Carrières, kinderen, een eigen huis. Daar moeten dan allerlei constructies voor gevonden worden waar ik dus mijn vraagtekens bij heb. Maar goed, ik ga mijn best doen om er wat genuanceerder over te denken...

Je beeld wordt denk ik ook bepaald door wat je om je heen ziet. Ik woon nu in het suffe Amsterdam Noord in een suffe straat met suffe ouders die gewoon dol zijn op hun kinderen en hun levens zoveel mogelijk gebalanceerd inrichten. Ze maken er allemaal eigen keuzes in. De een neemt wat meer buitenschoolse opvang af, de ander blijft wat meer thuis, weer een ander gaat een paar maanden naar Amerika met het hele gezin. Ik geniet erg van die diversiteit en ik zie zich voorspoedig ontwikkelende kinderen. Ik ben optimistisch!

Ik raak soms wel pessimistisch, bijvoorbeeld als ik een ouder hoor klagen over het kinderdagverblijf en de karige informatie die verstrekt wordt. Het kind wordt vroeg weggebracht, laat opgehaald, er is weinig tijd voor de overdracht, er is überhaupt weinig tijd. Zo'n hectisch leven staat mij erg tegen en ik verbaas me erover hoe weinig er door zulke ouders gereflecteerd lijkt te worden op hun eigen keuzes. Maar goed, dat is ook maar mijn vluchtige indruk. Wat weet ik nu over hun levens?

Vanochtend kwam ik een vader tegen buiten de deur van het kinderdagverblijf. Hij stond er wat onhandig, alsof hij niet wist wat te doen. Hij zei dat hij zijn dochtertje net gebracht had en ze aan het huilen was. Hij bleef wachten tot ze stopte met huilen zodat hij zonder een rotgevoel weg kon gaan. Toen ik in de auto stapte, zag ik een leidster naar buiten komen die hem geruststelde: het was alweer goed, zijn dochtertje was lekker aan het spelen. Ik vond dat een ontroerend moment. Tegelijkertijd is dat voor mij heel vanzelfsprekend en ook voor de mensen in mijn directe omgeving, ouders en leidsters.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 15:54 schreef Clubsoda het volgende:
Ik moet ook zeggen dat ik het feit dat je elke dag tijd aan je kind kunt besteden moeilijk als een pré kan zien. Dat is voor mij eenvoudigweg een basisvoorwaarde, geen 'gelukje'.

Tijdens werktijden lijkt mij dat weldegelijk een extra. En zo'n kleine slaapt natuurlijk net effe wat langer dan wij.

Het zal je misschien verbazen, maar mannen met een fulltime baan zien doordeweeks hun kind verrassend weinig.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 15:57 schreef DS4 het volgende:

[..]

Tijdens werktijden lijkt mij dat weldegelijk een extra. En zo'n kleine slaapt natuurlijk net effe wat langer dan wij.

Het zal je misschien verbazen, maar mannen met een fulltime baan zien doordeweeks hun kind verrassend weinig.

hier niet hoor.
Hij ziet ze elke ochtnd en elke dag vanaf een uur of 5 en op dinsdag haalt ie ze op van school.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 15:20 schreef DS4 het volgende:
En ze is dol op de nanny... iedere dag een big smile als de nanny binnen komt.

Tja, ze zal zich toch aan íemand moeten hechten.

_{Sorry Clubsoda, het lukt me nog niet meteen helemaal goed om genuanceerd te zijn....}

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 13:54 schreef Ouder1 het volgende:

[..]

Dit is niet bitter maar reëel. 2 op de 3 huwelijken stranden. Hij heeft een goede baan en carrière opgebouwd. Daarnaast heeft hij een studie gevolgd om zijn carrière nog verder in de lift te krijgen. En jij? Jij hebt voor hem en je gezin gezorgd. Hoor jij bij die 2 van de 3, dan leef jij straks in armoede en heeft hij evenveel recht op hetgeen jij hebt opgebouwd: je kinderen.

ik ben benieuwd naar bronnen die deze uitspraak ondersteunen.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 16:14 schreef Vicky het volgende:

hier niet hoor.
Hij ziet ze elke ochtnd en elke dag vanaf een uur of 5 en op dinsdag haalt ie ze op van school.

Onze dochter wordt door ons gewekt (slaapt doorgaans tot 8 a 9) en naar bed gebracht, dus weinig bijzonder vind ik dat. De meesten zijn overigens later thuis dan 5.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 16:54 schreef Moonah het volgende:

Tja, ze zal zich toch aan íemand moeten hechten.

Ze is prima aan ons gehecht.

Met alle respect, maar onze dochter doet het uitstekend. Is extreem sociaal, is de hele dag vrolijk, ontwikkelt zich buitengewoon voorspoedig en is zo makkelijk dat zelfs de grootste babyhaters haar gewoon prima gezelschap vinden.

Nou, dat klinkt echt alsof ze iets tekort komt...

Ik snap werkelijk waar niet dat er mensen zijn die zo star zijn in hun denken dat een kind (vrijwel) iedere dag verzorgd dient te worden door de moeder... Dat is prima als je daar voor kiest, maar het is niets beter dan eender welke andere oplossing waarbij ze de juiste zorg en aandacht krijgen.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 17:07 schreef DS4 het volgende:

Ik snap werkelijk waar niet dat er mensen zijn die zo star zijn in hun denken dat een kind (vrijwel) iedere dag verzorgd dient te worden door de moeder...

Of de vader.

Ik vraag me af waar jullie prioriteiten liggen. Jullie besteden zo te lezen meer tijd aan jullie bedrijven/werk, dan aan je kind.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 15:57 schreef DS4 het volgende:

[..]

Tijdens werktijden lijkt mij dat weldegelijk een extra. En zo'n kleine slaapt natuurlijk net effe wat langer dan wij.

Het zal je misschien verbazen, maar mannen met een fulltime baan zien doordeweeks hun kind verrassend weinig.

Tijdens werktijden is natuurlijk niet hetzelfde als 'de dag' en dat is wat je typte

Moonah:

Ik lees alles wat vandaag is geschreven terug, en ben instant tien keer zo blij met mijn vriend, onze taakverdeling, en de hele situatie en relatie.

Maar dat heeft vast iedereen haha, zo dient dit topic toch nog een doel, wat positieve zelfreflectie. Nu snel op weg naar huis om wat applaustaken te verrichten!

Ik zou me echt een broedmachine voelen. Voortzetten van de soort en dóór. Ik ben absoluut niet tegen de creche of kdv of weet ik wat. Ben alleen erg blij dat ik mijn kinderen ken. En zij mij.
Zou me doodongelukkig voelen ze hele dagen niet te zien. Voor mij hoort het opvoeden bij het krijgen van kinderen. Daar hoort zorg bij. En ik geloof dat het voor een kind wél uitmaakt wie die zorg geeft. Papa en mama is anders dan de juf van het kdv. Of de nanny. Ik pleit echt niet voor fulltime ouderschap. Maar fulltime blijven werken zou mij teveel tegen mijn gevoel ingaan.

Dan maar niet geslaagd in de maatschappij.

Daarom ben ik minder gaan werken Buuf.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 17:24 schreef debuurvrouw het volgende:
Ik zou me echt een broedmachine voelen. Voortzetten van de soort en dóór. Ik ben absoluut niet tegen de creche of kdv of weet ik wat. Ben alleen erg blij dat ik mijn kinderen ken. En zij mij.
Zou me doodongelukkig voelen ze hele dagen niet te zien. Voor mij hoort het opvoeden bij het krijgen van kinderen. Daar hoort zorg bij. En ik geloof dat het voor een kind wél uitmaakt wie die zorg geeft. Papa en mama is anders dan de juf van het kdv. Of de nanny. Ik pleit echt niet voor fulltime ouderschap. Maar fulltime blijven werken zou mij teveel tegen mijn gevoel ingaan.

Dan maar niet geslaagd in de maatschappij.

Maar allebei parttime werken is soms toch echt niet haalbaar? Ik ben het sowieso niet met je eens maar als zelfs het hebben van 1 fulltime werkende ouder 'verkeerd' is, wordt het best lastig soms.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 17:17 schreef Moonah het volgende:

Of de vader.

Af en toe komt dat voor ja...

quote:

Ik vraag me af waar jullie prioriteiten liggen. Jullie besteden zo te lezen meer tijd aan jullie bedrijven/werk, dan aan je kind.

Dat is niet zo moeilijk, want ze is maar 63 uur in de week wakker. Maar die rekensom is natuurlijk wel erg simplistisch. Onze dochter is voor ons beiden topprioriteit.

Volgens mij vroeg TS naar ervaringen over het combineren van werk met zorg. Ik geef onze oplossing. Laten we wel zijn: die werkt. Onze dochter is gelukkig, gezond en krijgt alle aandacht en zorg die ze nodig heeft. En op het consultatiebureau zie ik dat als het gaat om gezondheid al heel veel kinderen (ook die een fulltime moeder hebben) een probleem hebben (en dan heb ik het gewoon over overgewicht, dus een in vrijwel alle gevallen vermijdbaar probleem).

Je verwijt ons iets op basis van een dogma. Moet je helemaal zelf weten, maar ik vind dat een beetje lachwekkend.

quote:

Op dinsdag 24 september 2013 17:24 schreef debuurvrouw het volgende:
Ik zou me echt een broedmachine voelen. Voortzetten van de soort en dóór. Ik ben absoluut niet tegen de creche of kdv of weet ik wat. Ben alleen erg blij dat ik mijn kinderen ken. En zij mij.
Zou me doodongelukkig voelen ze hele dagen niet te zien. Voor mij hoort het opvoeden bij het krijgen van kinderen. Daar hoort zorg bij. En ik geloof dat het voor een kind wél uitmaakt wie die zorg geeft. Papa en mama is anders dan de juf van het kdv. Of de nanny. Ik pleit echt niet voor fulltime ouderschap. Maar fulltime blijven werken zou mij teveel tegen mijn gevoel ingaan.

Dan maar niet geslaagd in de maatschappij.

Ook jij zit helemaal vast in het dogma.

Alleen al de gedachte dat de hoeveelheid tijd die je bij je kind bent doorslaggevend is. Prima dat je je eigen keuze maakt. Voor jou zal het best het beste werken. Maar doen alsof jouw manier de beste is... mijn god, ik hoop toch dat je je kinderen bijbrengt dat er meerdere methodes zijn die kunnen werken.

Ik weet het niet. Mijn gevoel zegt me dat als beide ouders 1 dag in de veertien dagen met hun kind doorbrengen, dat toch wel erg weinig is. Het zal best dat jullie alle drie er wel bij varen (tenminste, jullie kind is nog erg jong, lees ik uit je posts, dus het is afwachten hoe dat in de toekomst gaat), maar ik zou er persoonlijk niet gelukkig van worden. Ik vind het erg weinig, zelfs al heb je de weekenden er ook nog deels bij. Dat heeft niets met dogma te maken, hoor, maar ik heb gemerkt dat ik erg graag bij mijn kind ben en haar maar slecht kan missen.