Misschien niet de insteek die je bedoelt, maar als je realiseert dat je gedachten waar je in gelooft waar maakt zou je kunnen stellen dat iedereen die in z'n hoofd leeft zichzelf constant aan het hypnotiseren isquote:Op woensdag 27 november 2013 18:09 schreef Forbry het volgende:
Omdat ik mij in sommige dingen wel herken, lees ik hier wel eens mee en ik vroeg mij af hoe meditatie en/of mindfulness zich eigenlijk verhoudt tot zelfhypnose en (als het toch echt iets heel anders is) of hier mensen zijn die dáár ervaring mee hebben...
Dit is inderdaad niet de insteek waar ik op doelquote:Op woensdag 27 november 2013 18:28 schreef Canillas het volgende:
[..]
Misschien niet de insteek die je bedoelt, maar als je realiseert dat je gedachten waar je in gelooft waar maakt zou je kunnen stellen dat iedereen die in z'n hoofd leeft zichzelf constant aan het hypnotiseren is
Veel mensen zeggen dat ze zich naarmate ze hiermee bezig bezig zijn helderder voelen, ze komen uit de trance van het vast zitten in het geconditioneerde denken en dat is ook onderdeel van hypnose, er uit komen.
Duidelijkquote:Op woensdag 27 november 2013 18:35 schreef Forbry het volgende:
Dit is inderdaad niet de insteek waar ik op doelIk heb het echt over zelfhypnose in concreto. Over de "techniek" daarvan enzo. Als een (wetenschappelijke) methode om bepaalde dingen bij/van jezelf te kunnen veranderen. Ik zie in je hoofd leven ook als heel wat anders dan (zelf)hypnose.
Ok, begrijpelijk, dank voor je reactie iig. Je mediteert iedere dag, toch? En hoe lang dan precies?quote:Op woensdag 27 november 2013 17:16 schreef hoos het volgende:
[..]
Ik vind het het wel lekker om een beetje anoniem te kunnen posten, dus ga ik niet precies zeggen naar welke dojo ik ga. Ik wil wel zeggen dat de dojo deel uitmaakt van de Soto school. Ik denk niet dat jouw gevoel overeenkomt met de realiteit. De Zen-beoefenaars die ik ken zijn helemaal niet hippie/new age-achtig. Gewoon mensen van alle leeftijden met banen of studies die serieus zazen willen beoefenen.
Als je interesse hebt, moet je gewoon eens naar een introductie van een centrum bij jou in de buurt gaan.
Hypnoses zoals ik ze ervaren heb, zijn meer "inzichtsmeditaties". Je wordt ergens heen geleid, krijgt opdrachten (met deelpersoonlijkheden bijvoorbeeld), waardoor je inzichten kunt krijgen.quote:Op woensdag 27 november 2013 18:35 schreef Forbry het volgende:
[..]
Dit is inderdaad niet de insteek waar ik op doelIk heb het echt over zelfhypnose in concreto. Over de "techniek" daarvan enzo. Als een (wetenschappelijke) methode om bepaalde dingen bij/van jezelf te kunnen veranderen. Ik zie in je hoofd leven ook als heel wat anders dan (zelf)hypnose.
Ik heb de eerste cursus 2x gedaan.quote:Op woensdag 27 november 2013 21:49 schreef MaidensTower het volgende:
Volgen jullie Mindfulness trainingen?
Exactquote:Op woensdag 27 november 2013 18:59 schreef Canillas het volgende:
[..]
DuidelijkMindfullness gaat dan zoals ik het zie meer over dingen kunnen laten zijn zoals ze zijn en dat wat er is meer naar buiten te laten komen, dus niet echt een actief iets willen veranderen aan jezelf. Hoe minder je bezig bent met iets willen veranderen hoe meer er over blijft om te doen met wat er al is, zoiets
Mindlessness is hetzelfde eigenlijk..quote:Op donderdag 28 november 2013 16:44 schreef Boswachtertje het volgende:
hier is het momenteel even mindlessness 'oefenen'.. beetje afgeleid.. mezelf er weer even full op zetten
Ja, uiteindelijk of je nou constructief of destructief bezig bent, je eindigt uiteindelijk met hetzelfde resultaat..quote:Op donderdag 28 november 2013 18:05 schreef Opnieuw-energie het volgende:
Mindlessness is hetzelfde eigenlijk..
Graag gedaan..quote:Op donderdag 28 november 2013 18:21 schreef Boswachtertje het volgende:
[..]
Ja, uiteindelijk of je nou constructief of destructief bezig bent, je eindigt uiteindelijk met hetzelfde resultaat..![]()
thnx voor dit leuke en onverwachtse inzicht
@Hammet: Eerlijk gezegd geloof ik niet zo in instant verlichting. Tolle is denk ik een uitzondering. Volgens mij is non-dualiteit intellectueel begrijpen iets anders dan permanent een non-duale geest hebben (dwz Boeddha zijn). In theorie zou dat betekenen dat je je vrijwel nooit meer identificeert met je gedachten, je je "zelf" volledig bent vergeten, nooit meer een mentaal oordeel over iets of iemand geeft, je hebt afgerekend met al je conditioneringen en je nooit meer mee laat slepen door emoties. Of heb ik het bij het verkeerde eind?quote:Op woensdag 27 november 2013 21:49 schreef Hammet het volgende:
[..]
Ok, begrijpelijk, dank voor je reactie iig. Je mediteert iedere dag, toch? En hoe lang dan precies?
Ik vind je verhaal wel inspirerend, omdat de users in dit topic in twee kampen lijken te zitten. Enerzijds diegenen bij wie de nondualiteit in één keer leek te klikken (zoals bij Tolle, en net als de OP van PCP), en anderzijds het kamp die zeer veel moeite heeft en er zelfs misschien weinig uit lijkt te halen. Maar met een hoop geduld en toewijding kan het kennelijk ook veel opleveren. Iets wat ook in de boeken van Joko Beck vaak wel wordt benadrukt, maar wat wel eens frustrerend kan zijn als je hier verhalen leest van mensen bij wie de knop in eenmaal moeiteloos om lijkt te zijn gegaan.
Hoewel.. Gray is volgens mij ook wel meer van het tweede kamp, van het vele geduld en het 'harde werken', klopt dit?
Sowieso, wat is verlichting? Luisterde vandaag nog een stukje Alan Watts over zelfverbetering en hij zegt dat er niet zo iets is als zelfverbetering. Hetzelfde zou je kunnen zeggen voor verlichting. Het is niet iets dat moet ontstaan, het is er altijd al. Het is het enige dat er is, maar omdat wij dit niet zo zien, zien wij de wereld vanuit onze beperkingen en herkennen we niet wat is. De werkelijkheid is er op dit moment, maar op het moment dat je denkt dat je op een spiritueel pad bent en dat je iets dient te bereiken, sluit je jezelf af voor de werkelijkheid van dit moment. Dan ga je voorbij de horizon op zoek naar iets dat net zo goed hier is als voorbij de horizon.quote:Op vrijdag 29 november 2013 17:47 schreef hoos het volgende:
[..]
@Hammet: Eerlijk gezegd geloof ik niet zo in instant verlichting. Tolle is denk ik een uitzondering. Volgens mij is non-dualiteit intellectueel begrijpen iets anders dan permanent een non-duale geest hebben (dwz Boeddha zijn). In theorie zou dat betekenen dat je je vrijwel nooit meer identificeert met je gedachten, je je "zelf" volledig bent vergeten, nooit meer een mentaal oordeel over iets of iemand geeft, je hebt afgerekend met al je conditioneringen en je nooit meer mee laat slepen door emoties. Of heb ik het bij het verkeerde eind?
Dat die knop omgaat voelt (iig bij mij) niet als een bevrediging van verlangens. Het is een inzicht wat hooguit een beetje gek voelt. Ergens naar verlangen is daar zon beetje het tegenovergestelde daarvan.quote:Op woensdag 27 november 2013 21:49 schreef Hammet het volgende:
[..]
Ok, begrijpelijk, dank voor je reactie iig. Je mediteert iedere dag, toch? En hoe lang dan precies?
Ik vind je verhaal wel inspirerend, omdat de users in dit topic in twee kampen lijken te zitten. Enerzijds diegenen bij wie de nondualiteit in één keer leek te klikken (zoals bij Tolle, en net als de OP van PCP), en anderzijds het kamp die zeer veel moeite heeft en er zelfs misschien weinig uit lijkt te halen. Maar met een hoop geduld en toewijding kan het kennelijk ook veel opleveren. Iets wat ook in de boeken van Joko Beck vaak wel wordt benadrukt, maar wat wel eens frustrerend kan zijn als je hier verhalen leest van mensen bij wie de knop in eenmaal moeiteloos om lijkt te zijn gegaan.
Hoewel.. Gray is volgens mij ook wel meer van het tweede kamp, van het vele geduld en het 'harde werken', klopt dit?
Is dit de reden waarom je op een gegeven moment het ‘mediteren’ soms moet loslaten, omdat het ego het dan ‘gebruikt tegen’ bepaalde gevoelens (om van ze af te komen) of als techniek om iets te ‘bereiken’?quote:Op maandag 2 december 2013 14:48 schreef Boswachtertje het volgende:
[..]
Sowieso, wat is verlichting? Luisterde vandaag nog een stukje Alan Watts over zelfverbetering en hij zegt dat er niet zo iets is als zelfverbetering. Hetzelfde zou je kunnen zeggen voor verlichting. Het is niet iets dat moet ontstaan, het is er altijd al. Het is het enige dat er is, maar omdat wij dit niet zo zien, zien wij de wereld vanuit onze beperkingen en herkennen we niet wat is. De werkelijkheid is er op dit moment, maar op het moment dat je denkt dat je op een spiritueel pad bent en dat je iets dient te bereiken, sluit je jezelf af voor de werkelijkheid van dit moment. Dan ga je voorbij de horizon op zoek naar iets dat net zo goed hier is als voorbij de horizon.
Zeer herkenbaar. Beetje overweldigend bij tijd en wijlen. De momenten dat je het op een rijtje hebt voor jezelf worden langer en duidelijker, maar de negatieve gevoelens zijn er áls ze er zijn heftiger en dat roept dan automatisch een plotselingen instinctieve weerstand op omdat ik ze niet meer gewend ben, waardoor ik het gevoel heb dat ik toch niet zo goed bezig was als ik dacht.quote:Op vrijdag 6 december 2013 11:34 schreef Ultimate_Original het volgende:
Het probleem waar ik nu vooral tegenaan loop is dat mijn ego me laat denken dat ik te snel wil. Ik heb een aantal previews gezien van het leven dat niet ego-controlled was en nu laat zegt mijn ego me op honderden manieren dat ik er te langzaam naartoe ga. Terwijl ik weet dat het geen kwestie van ernaartoe rennen is, maar meer een gentle glijden. Ik denk dat meditatie een goede stap kan zetten in het indammen van deze gedachten, want ik zit nu in een fase dat ik weer te veel nadenk. De stemmen mogen dan wel in aantal zijn afgenomen, de overige klinken hierdoor des te harder en overtuigender.
tja.. je moet gewoon blijven inzien wanneer je vasthoudt aan iets. Je bewust blijven van wat er gebeurt. En omdat het gevaar bestaat dat meditatie een doel op zich wordt, wijzen sommige leraren er op dat je het mediteren op een gegeven moment los dient te laten..quote:Op donderdag 5 december 2013 17:42 schreef Tevik het volgende:
[..]
Is dit de reden waarom je op een gegeven moment het ‘mediteren’ soms moet loslaten, omdat het ego het dan ‘gebruikt tegen’ bepaalde gevoelens (om van ze af te komen) of als techniek om iets te ‘bereiken’?
Ik leer nu dus om meer 'gewoon' (zonder vaste houding) te zitten (zonder daarmee een doel te hebben) en simpelweg aanwezig te zijn. Je komt dan in een toestand terecht waarin je niets verwacht en geen stilte/liefde forceert, maar als het ware steeds meer ‘toelaat’.
En als je daar nog een samenvatting van wil Nairua: LEEF NU!quote:
Het hele concept van non-dualiteit begint nu wel goed in te dalen bij mij.quote:Op maandag 16 december 2013 15:43 schreef Boswachtertje het volgende:
Interessante video met Jeff Foster!
Concept?quote:Op dinsdag 17 december 2013 00:07 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Het hele concept van non-dualiteit begint nu wel goed in te dalen bij mij.
Kon het niet laten..quote:
Dat kanquote:
Foster komt me veel te gehaast over voor iemand die innerlijke vrede gevonden zou hebben. Daarnaast praat ie veel te veel goeroe's na als Maharshi en Tolle, en zijn zogenaamd slimme woordspelingen zijn helemaal niet slim.quote:Op dinsdag 17 december 2013 13:18 schreef Boswachtertje het volgende:
[..]
Dat kanben zelf dit jaar keer naar lezing geweest en dat bracht wel een gevoel van rust mee.
Maar vind je de boodschap niet goed of?
Rupert Spira ken je ook wel toch? Die heeft ook goede video's online staan
De trickster komt in meerdere religies voor en heeft ook regelmatig een positieve rol, ondanks dat zijn daden onjuiste acties zijn: http://ashsilverlock.com/2012/06/15/the-trickster/quote:The Sage and the Trickster - A Parable
Many years ago in the ancient city of Vidisha there lived a very clever boy. This boy was the third son in a family of tricksters. Now, tricksters were poor people who lived not by farming or trade but by their wits. They were masters of the dice and the seed game. They told fortunes, sang songs and cast spells and were not above the picking of the occasional pocket. Now, this boy, was very clever and learned every trick his father had to teach very young.
One day, as he moved through a crowd which had gathered in a sacred grove looking for loosely swung purses he heard a quiet voice speaking as he had never heard anyone speak before. So, he listened. The speaker talked of love and harmony. He talked of sitting quietly and finding oneness with the universe. When the speaker had finished people filed past and dropped offerings in his bowl. Now, our clever lad sensed that he was on to something. Here was a trick which had never occurred to him before and it was considerably less taxing than picking pockets or singing songs for drunken farmers. So, the boy decided to come back the next day and listen. He came back not just the next day but for many days afterward until he had learned the sermons by heart. He then acquired a monk’s saffron robe and found a place under the sweet blossomed Frangipani tree at the crossroads and began to preach the sermons he had memorized.
Just as he had planned the crowds gathered and at the end of the sermon left offerings of food, drink and coin in his bowl. One day as he preached he noticed another boy listening intently. Every day the boy would return and listen to the sermons with rapt attention. After the conclusion of the sermon the new boy would remain, seated in the fragrant grove lost in meditation. This went on for several months until our clever young trickster had run through his memorized sermons. Determined to find a new place to preach and new sheep to shear the trickster gathered his belongings and prepared to move. As he did so he looked intently at the young student sitting deep in meditation under the trees and then … he saw. He saw for the first time that this young man had achieved the sacred state of oneness. He saw the look of profound peace and felt the radiated love and he wondered. How? How can this be? I am a fraud … a trickster … yet he has found what I pretended to find.
That moment the trickster became a disciple.
Samsaran.
Ik ben begonnen bij een Dzogchen studiegroep, dus wat dat betreft heb ik wel geleerd van de keren dat de Jehova's aan de deur kwamen toen het iets minder met me ging. Ik snap de verleiding om er in mee te gaan, maar van binnen wist ik wel dat het gewoon weer een nieuw verhaal zou zijn (los van het feit dat het ook nog eens het verhaal van de Jehova's is). Dus ik heb geleerd om verder te kijken en ook met de beoefening ben ik heel voorzichtig in wat ik wens en niet wens. Het is een nieuw pad; ik probeer het zo open mogelijk te benaderenquote:Op dinsdag 17 december 2013 13:42 schreef Gray het volgende:
[..]
Foster komt me veel te gehaast over voor iemand die innerlijke vrede gevonden zou hebben. Daarnaast praat ie veel te veel goeroe's na als Maharshi en Tolle, en zijn zogenaamd slimme woordspelingen zijn helemaal niet slim.
Op mij komt ie over als een man die na z'n depressie veel gelezen heeft en zijn geluk zocht in geld verdienen aan spiritualiteit en geestelijk zwakke mensen die snakken naar een beetje rust, vrede en geluk.
Mooi dat het sommige mensen helpt, maar minder mooi dat iemand die doet denken aan een charlatan daar aan verdienen kan. Aan de andere kant is er een verhaal van de boeddha en de 'trickster':
[..]
De trickster komt in meerdere religies voor en heeft ook regelmatig een positieve rol, ondanks dat zijn daden onjuiste acties zijn: http://ashsilverlock.com/2012/06/15/the-trickster/
Osho bleek ook zo'n charlatan, en waarschijnlijk heeft iedereen al wel van Kumare gehoord inmiddels.
Tja, het is ieders recht zich te laten inspireren door wie zij willen, maar wees wel op je hoede. En geef geen cent uit aan materialen of activiteiten met spirituele onderwerpen. Of wel, dat moet je zelf weten. Maar geef het dan bijvoorbeeld aan een monnikenklooster waarbij je doneert om de volgende retraitedeelnemer te huisvesten en ook bijdraagt aan het onderhoud voor het onroerend goed. Liefst eentje met een publieke boekhouding.
Maar de kennis die je opkoopt is gratis te vinden en duizenden jaren oud. Kijk in geschriften, of beter nog: in jezelf. Daar zal je het sowieso moeten ervaren uiteindelijk.
Wat is het nut van 'OOOOOOMMMM' roepen?quote:Op donderdag 19 december 2013 14:37 schreef Fusions het volgende:
Deze is echt geweldig
verder vind ik mantras, en bijv. een uur lang OM op mijn ipod ook heel erg goed werken.
Ja. Leren accepteren en de wereld zien zoals het is zal je daarbij helpen. Minder in je hoofd, meer in het nu. Je gedachten vervormen de waarheid, dus het zal zeker helpen als je die gedachten leert te laten zijn voor wat ze zijn.quote:Op donderdag 19 december 2013 15:17 schreef Skynilla het volgende:
Kan dit je ook helpen met onzekerheid? Merk dat ik te veel nadenk omdat ik onzeker ben. Vooral als het gaat om contact leggen met vreemden van het zelfde geslacht
Maar hoe doe je dat dan? De wereld zien zoals het is?quote:Op donderdag 19 december 2013 15:23 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Ja. Leren accepteren en de wereld zien zoals het is zal je daarbij helpen. Minder in je hoofd, meer in het nu. Je gedachten vervormen de waarheid, dus het zal zeker helpen als je die gedachten leert te laten zijn voor wat ze zijn.
Ik ben er zelf ook nog maar 'net' mee bezig, maar je leert je aandacht trainen zodat je die kunt sturen naar het nu, zodra je merkt dat je 'afgeleid' bent. Een staat van zijn, zonder met gedachten bezig te zijn die je in de toekomst of verleden brengen en geen toegevoegde waarde hebben en enkel maar een vertekend beeld geven van wat werkelijk is. Dat gaat alleen met training (meditatie dus).quote:Op donderdag 19 december 2013 15:24 schreef Skynilla het volgende:
[..]
Maar hoe doe je dat dan? De wereld zien zoals het is?
Het werkt als een mantra.quote:Op donderdag 19 december 2013 15:11 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Wat is het nut van 'OOOOOOMMMM' roepen?
quote:Een mantra is een gedicht, woord, uitspraak of een lettergreep die het midden houdt tussen een spreuk met magisch effect en een gebed. In sommige gevallen wordt hij herhaald en is hij bedoeld als een continue recitatie (chant).
Via overgave en/of zelfonderzoek.quote:Op donderdag 19 december 2013 15:24 schreef Skynilla het volgende:
[..]
Maar hoe doe je dat dan? De wereld zien zoals het is?
Ok, iets voor later denk ik.quote:Op donderdag 19 december 2013 15:30 schreef Gray het volgende:
[..]
Het werkt als een mantra.
[..]
[..]
Via overgave en/of zelfonderzoek.
Mwah, is niet nodig hoor. De stilte van je geest is mantra genoeg.quote:Op donderdag 19 december 2013 15:37 schreef kapiteintje het volgende:
[..]
Ok, iets voor later denk ik.
Voor zover ik weet en ervaren heb, ‘kan’ onzekerheid/angst inderdaad ervoor zorgen dat je gedachten op hol slaan. Het “probleem” hier is dan niet zozeer het te veel nadenken, maar onzekerheid/angst. Als je weet hoe je die onzekerheid/angst moet verwerken, dan vallen die gedachten ook vanzelf weg. Die stroom aan gedachten wordt in dit geval vaak door het onderbewustzijn 'gebruikt' om de onzekerheid/angst te 'maskeren', omdat je (nog) niet weet hoe je met die onzekerheid/angst moet omgaan. Angst, onzekerheid, etc. worden in dit topic en in de betreffende boeken regelmatig besproken.quote:Op donderdag 19 december 2013 15:17 schreef Skynilla het volgende:
Kan dit je ook helpen met onzekerheid? Merk dat ik te veel nadenk omdat ik onzeker ben. Vooral als het gaat om contact leggen met vreemden van het zelfde geslacht
Over scientific American gesproken:quote:Op vrijdag 20 december 2013 18:23 schreef Probably_on_pcp het volgende:
Nog een reden waarom het zo belangrijk is je bewust te worden van je gedachten:
[..]
quote:Accepting the Pain
Instead of backing away from negative emotions, accept them. Acknowledge how you are feeling without rushing to change your emotional state. Many people find it helpful to breathe slowly and deeply while learning to tolerate strong feelings or to imagine the feelings as floating clouds, as a reminder that they will pass. I often tell my clients that a thought is just a thought and a feeling just a feeling, nothing more.
If the emotion is overwhelming, you may want to express how you feel in a journal or to another person. The exercise may shift your perspective and bring a sense of closure. If the discomfort lingers, consider taking action. You may want to tell a friend her comment was hurtful or take steps to leave the job that makes you miserable.
You may also try doing mindfulness exercises to help you become aware of your present experience without passing judgment on it. One way to train yourself to adopt this state is to focus on your breathing while meditating and simply acknowledge any fleeting thoughts or feelings. This practice may make it easier to accept unpleasant thoughts [see Being in the Now, by Amishi P. Jha; Scientific American Mind, March/April 2013].
http://www.scientificamer(...)tions-key-well-being
Als er iemand is die nooit pretendeert dat ie meer weet dan een ander, of meer verlicht is dan een ander, of anderen daarbij kan helpen, dan is het Jeff Foster wel. Jeff Foster is juist verre van een charlatan.quote:Op dinsdag 17 december 2013 13:42 schreef Gray het volgende:
[..]
Foster komt me veel te gehaast over voor iemand die innerlijke vrede gevonden zou hebben. Daarnaast praat ie veel te veel goeroe's na als Maharshi en Tolle, en zijn zogenaamd slimme woordspelingen zijn helemaal niet slim.
Op mij komt ie over als een man die na z'n depressie veel gelezen heeft en zijn geluk zocht in geld verdienen aan spiritualiteit en geestelijk zwakke mensen die snakken naar een beetje rust, vrede en geluk.
Mooi dat het sommige mensen helpt, maar minder mooi dat iemand die doet denken aan een charlatan daar aan verdienen kan. Aan de andere kant is er een verhaal van de boeddha en de 'trickster':
Dat is mij nog niet eerder opgevallen, maar misschien na het kijken van het filmpje...quote:Op zaterdag 21 december 2013 15:52 schreef DO2 het volgende:
[..]
Als er iemand is die nooit pretendeert dat ie meer weet dan een ander, of meer verlicht is dan een ander, of anderen daarbij kan helpen, dan is het Jeff Foster wel. Jeff Foster is juist verre van een charlatan.
Als ie al een boodschap heeft, dan is het mensen laten inzien dat de hele zoektocht naar meer dan wat er gaande is, volstrekt hopeloos is, en dat wat er gaande is - het leven zelf - al het mirakel is dat voortdurend gezocht wordt.
Er is helemaal niets spiritueels aan.
Hij prikt die ballon van spiritualiteit juist voortdurend door.
En dat doet ie op een heel integere manier. Zonder poespas.
-
Ik vind em wel leuk, of mijn interpretatie ervan in ieder geval.quote:
Nee. Het gaat erom dat pak m beet 80% van je gedachten op een dag nogal nutteloos zijn en je afleiden van het nu.quote:Op zondag 5 januari 2014 22:00 schreef duracellkonijntje het volgende:
In het nu leven kan zeker zijn functie hebben, op de momenten waarop je kunt ontspannen. Maar het plannen van de toekomst en het leren van het verleden heeft toch ook nut? Wordt dit door het leven in het nu niet uitgesloten?
Ik denk er ook wel eens over om alle dingen weg te doen. Gewoon simpel een telefoon om mee te bellen, een basis laptop om schoolwerk op te doen. Moet wel wat rust geven, en belachelijk veel tijd.quote:Op donderdag 5 september 2013 19:04 schreef Tevik het volgende:
In principe als je afstand neemt van veel materialistische zaken, dan kun je makkelijker in het ‘nu’ leven, dan wanneer je erdoor omringd en afgeleidt wordt. Het zijn vaak die zaken die onze gedachten zo vullen. Ik heb gemerkt aan mensen in mijn geboorteland, daar waar ze niet veel materieel bezit hebben, dat ze niets anders doen dan in het ‘nu’ leven, en dat zonder te mediteren, boeken te lezen of naar urenlange lezingen te luisteren. Ze hebben enorm veel aandacht voor anderen en hunzelf, zijn gelukkig, sereen, vrijgevig (ondanks het weinige dat ze bezitten), weinig angst, raken niet snel in paniek, etc. Ik heb daarvan geleerd en neem dan ook soms een dag afstand van zaken zoals de tv, radio, computer, telefoon, kranten, boeken, etc. en ik moet zeggen dat het enorm helpt. Wat sommigen van ons hier doen kun je eigenlijk vergelijken met iemand die veel te veel eet, zich dan ergert aan zijn omvang en dan hard traint om af te vallen, om vervolgens weer veel te gaan eten.
Poeh.. Best wel een mindfuck..quote:Op donderdag 16 januari 2014 12:22 schreef Gray het volgende:
De observeerder observeren:
http://www.huffingtonpost(...)ctice_b_4356708.html
Omdat mindfulness niet de laatste stap is.
Zolang er nog iemand is die alles observeert is er nog steeds iemand die de controle niet kan loslaten.quote:Op donderdag 16 januari 2014 12:22 schreef Gray het volgende:
De observeerder observeren:
http://www.huffingtonpost(...)ctice_b_4356708.html
Omdat mindfulness niet de laatste stap is.
Het is daarom dat in de mystieke stromingen vaak op wei wu wei, of een soortgelijk concept, wijst. Actie zonder actie, inzet zonder inzet; het trainen van de mind opdat het uit zichzelf zijn einde zoekt. Observeren zonder te willen/moeten observeren. Het is de vorm van mindfulness waar veel van de oude zen-meesters kritiek op hadden.quote:Op vrijdag 24 januari 2014 22:05 schreef DO2 het volgende:
[..]
Zolang er nog iemand is die alles observeert is er nog steeds iemand die de controle niet kan loslaten.
De controle volledig loslaten is voor het ego - de 'ik' - vreselijk beangstigend en misschien wel onmogelijk.
Het is in feite ( durven ) sterven in het leven zelf. Niemand meer aan het stuur.
Mooi he?quote:Op vrijdag 24 januari 2014 22:24 schreef DO2 het volgende:
Het is tegelijkertijd ook waar het ego voortdurend naar op zoek is, natuurlijk.
Het sterven in het leven. Wanneer we er niet meer zijn, voelen we ons paradoxaal genoeg pas echt levend.
Jezelf vergeten. Verdwijnen.
Het is de aanleiding voor sex, muziek, lezen, drugs, alcohol, meditatie en alle andere verslavingen die we hebben.
Heel herkenbaar. Hoewel ik nog niet zo lang mediteer ervaar ik dit ook al sterk, en is het dus niet enkel een 'barrière' voor mensen die al jaren mediteren. Ik mediteer tegenwoordig zo'n half uur per dag (ik zet mn wekker niet, maar het komt vaak daar op neer), en ik vermoed dat 80% van de gedachten zich bezighouden met de meditatie zelf. Zit ik wel goed, ik ben niet gefocust genoeg, ik moet beter mn best doen, etc. Ik houd mn aandacht volgens mij nog niet een halve minuut lang op mijn adem, en dat vind 'ik' ontzettend frustrerendquote:Op donderdag 16 januari 2014 12:22 schreef Gray het volgende:
De observeerder observeren:
http://www.huffingtonpost(...)ctice_b_4356708.html
Omdat mindfulness niet de laatste stap is.
Het leven heeft inderdaad veel lessen in petto. Wat mijn uitdaging is, is om dankzij angst mijn denkwerk niet uit de hand te laten lopen.quote:Op vrijdag 7 februari 2014 21:46 schreef Canillas het volgende:
Ook al is het niet ''jouw'' pijn, pijn ontkennen wanneer deze er is werkt je volgens mij altijd tegen. Ipv je af te vragen ''hoort/moet dit?'' of ''doe ik 'het' (spiritueel) goed?'' kan je je afvragen ''is wat ik doe functioneel? Maak ik de dingen er beter of slechter mee?'' Leven = leren en wat je leert toepassen, daar hoort reflecteren en plannen ook bij en dat is denkwerk. Punt is wel dat je niet volledig afwezig hoeft te gaan als je aan het denken bent, je hoeft je niet in het denken te verliezen.
Laat de angst jou dit doen of ga jij mee in de impuls om dit te doen? Simpel gesteld; als jij de impuls om te piekeren niet de aandacht gaf om te bestaan, zou het dan nog kunnen bestaan?quote:Op vrijdag 7 februari 2014 22:03 schreef duracellkonijntje het volgende:
ik merk dat die angst me soms heel erg laat piekeren over de toekomst en of er dingen zijn die ik nu al door denken kan voorkomen.
De overtuiging dat ik er over moet denken komt voort uit de angst, die weer wordt versterkt door het denken. Het is ook wat.quote:Op vrijdag 7 februari 2014 22:24 schreef Canillas het volgende:
[..]
Laat de angst jou dit doen of ga jij mee in de impuls om dit te doen? Simpel gesteld; als jij de impuls om te piekeren niet de aandacht gaf om te bestaan, zou het dan nog kunnen bestaan?
Hoe meer je er een ik-verhaaltje van maakt hoe lastiger het is om het er gewoon te laten zijn. Nu geef je die angst een deel van je aandacht en daarmee speelt deze een rol in je beleving, wellicht uit de overtuiging dat je ermee bezig moet zijn maar die overtuiging is ook niet meer dan een gedachte over jezelf die je gelooft en vervolgens 'waar' maakt
Denk dat hier het gevaar zit in er in je hoofd iets van maken wat los van je staat en dus in gedachten ermee bezig zijn om het niet te hoeven voelen. Staat jouw pijnlichaam los van jou? Is het niet de bedoeling om je pijnlichaam volledig te verwelkomen, er intiem mee samen te zijn, zonder er vanaf te willen of gedachten erover te geloven? Zolang je je verzet lijd je.quote:Op vrijdag 7 februari 2014 22:51 schreef duracellkonijntje het volgende:
Wat in het boek gezegd wordt is dan ook wel waar, m.b.t. het pijnlichaam. Wanneer je deze gewoon observeert en ziet als iets wat los van jou staat, als iets aparts, dan geeft dat meer rust.
Dat is dan wel weer zo. Alleen de grens die ligt bij het moment waarop je je met dit pijnlichaam gaan identificeren. Bij het moment dat je denkt deze een onderdeel van je is. Is dit dan je ego die aannames maakt over wie je bent op basis van gebeurtenissen waaruit het al eerder zo'n 'geconstrueerde' waarheid heeft gemaakt?quote:Op zaterdag 8 februari 2014 09:56 schreef Canillas het volgende:
[..]
Denk dat hier het gevaar zit in er in je hoofd iets van maken wat los van je staat en dus in gedachten ermee bezig zijn om het niet te hoeven voelen. Staat jouw pijnlichaam los van jou? Is het niet de bedoeling om je pijnlichaam volledig te verwelkomen, er intiem mee samen te zijn, zonder er vanaf te willen of gedachten erover te geloven? Zolang je je verzet lijd je.
quote:Op vrijdag 7 februari 2014 22:57 schreef Fusions het volgende:
Wie ben je?
http://www.maharajnisargadatta.com/I_Am_That.pdf
Tl;dr blijf bij de 'I am'
heb hier even op gegoogled en kwam uit bij ene Mandi Solk die het m.i. goed verwoordt:quote:Op zondag 9 februari 2014 14:24 schreef Gray het volgende:
Maharshi zei op zijn sterfbed: "Er is pijn, maar geen lijden".
bronquote:There is no longer any need to change the situation because there is no one ‘suffering’ but pain still happens, but its more seen as sensation because it remains un-judged – there’s simply no drama
Een oplossing kan simpelweg liggen in het stoppen met het voeden van je verstand met onnodige informatie en het creëren van meer ‘tijd’ en ‘ruimte’ voor je verstand om zaken te verwerken. Het verstand is te vergelijken met een computerprocessor, hoe meer informatie je in het geheugen stopt en programma’s opent, hoe meer het moet ‘verwerken’ en hoe heter de processor wordt.quote:Op maandag 17 februari 2014 08:17 schreef Bevert het volgende:
Ik denk alleen maar na, ik merk wel dat ik er slimmer van word, maar daardoor kan ik mijn verstand niet op nul zetten en kan ik me ook niet tot dingen toe zetten.
Ik word er ook moe van, ik ben ook alleen maar bezig met mezelf.
Dat is waarschijnlijk ook de reden dat ik niet meer graag naar TV kijk, gewoon, omdat ik dan nog meer informatie moet verwerken. Je raakt op den duur overbelast inderdaad. Even rust nemen en de tijd nemen zou dan ook niet verkeerd zijn. Sowieso heb ik nu heel veel tijd nodig voor dingen.quote:Op zaterdag 22 februari 2014 15:29 schreef Tevik het volgende:
[..]
Een oplossing kan simpelweg liggen in het stoppen met het voeden van je verstand met onnodige informatie en het creëren van meer ‘tijd’ en ‘ruimte’ voor je verstand om zaken te verwerken. Het verstand is te vergelijken met een computerprocessor, hoe meer informatie je in het geheugen stopt en programma’s opent, hoe meer het moet ‘verwerken’ en hoe heter de processor wordt.
Zo stellen we onszelf dagelijks bloot aan zoveel ‘informatie’ vanuit de radio, tv, computer, telefoon, kranten, boeken, het aanhoren van verhalen/meningen/ervaringen van vrienden/familie, etc. Ik praat dan nog niet eens over de negativiteit die deze mediums vaak overbrengen en/of die wij zelf opzoeken. Het verstand moet dit allemaal verwerken, maar het krijgt daarvoor de kans niet, want we rollen van de ene bezigheid in de andere (om maar ‘iets’ te blijven ‘doen’), wat ook weer verwerking nodig heeft. Het verstand ziet vaak kans om dit te verwerken pas als we gaan slapen, maar dan merken we dat op als ‘piekeren’ en ervaren dat ook als probleem.
Zo heb ik geleerd om een paar keer per dag (als ik niets noodzakelijks te doen heb) om gewoon simpel op de grond te zitten zonder afleiding of ergens mee ‘bezig te zijn’. Gewoon voor een kwartier, half uur of langer zitten met mezelf. Gedachten laat ik opkomen en weer weggaan, zo ook herinneringen, lessen die ik heb geleerd krijgen de kans te aarden, ik word bewuster van mijn familie/vrienden en omgeving, mijn ervaringen van die dag krijgen de kans om verwerkt te worden, etc. Vaak vallen tussen deze gedachten die verwerkt worden 'stiltes', dat zijn de "juwelen" voor mij.
quote:Op zondag 23 februari 2014 08:31 schreef YogaLove het volgende:
Bij mij is het de laatste tijd andersom.
Ik zoek prikkels om maar niet stil te hoeven staan, terwijl ik daar juist zó behoefte aan heb..
Ik ben me er al van bewust. Dat is stap één .
Hebben jullie misschien te maken met een bepaald ongemakkelijk gevoel? Een gevoel waarvan je onderbewustzijn (nog) niet weet wat het is en waarmee het (nog) niet weet om te gaan?quote:Op zondag 23 februari 2014 12:21 schreef ZwartmetSuiker het volgende:
Dat is interessant. Ik zoek juist afleiding om niet te hoeven denken.
Nou ja het is niet zo dat denken per definitie negatief is. Integendeel. Maar ik weet dat ik vaak bij loze momenten ga nadenken. Dit nadenken heeft eerder de vorm van piekeren en is dus niet constructief. Het zijn dingen waar ik me zorgen over maak en ook wel zou moeten maken (onzeker toekomstbeeld). Maar ik wil dit niet. Ik ben me bewust van die onzekerheden en het heeft dus geen zin om hierover te piekeren. Om ervoor te zorgen dat dit niet gebeurd ga ik er dus maar voor zorgen dat ik daar de kans niet voor krijg.quote:Op zondag 23 februari 2014 21:00 schreef Tevik het volgende:
[..]
[..;]
Hebben jullie misschien te maken met een bepaald ongemakkelijk gevoel? Een gevoel waarvan je onderbewustzijn (nog) niet weet wat het is en waarmee het (nog) niet weet om te gaan?
Als dat zo is en je blijft zo met dit gevoel zitten dan begrijp ik dat het je kan aanzetten tot veel nadenken. In dit geval kan afleiding zoeken behulpzaam zijn, je laat er immers de fixatie op het gevoel door los en je geeft jezelf hiermee de ruimte om het van andere invalshoeken te bekijken. Maar volgens mij is het niet de bedoeling dat je blijft wegvluchten. Ik bedoel als je afleiding zoekt om niet te hoeven denken, waarover 'denk' je dan dat je er afleiding van zoekt? Dat soort 'denken' kunnen voortkomen uit gevoelens waarmee men niet geconfronteerd wil worden.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |