R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Voor zover ik weet en ervaren heb, ‘kan’ onzekerheid/angst inderdaad ervoor zorgen dat je gedachten op hol slaan. Het “probleem” hier is dan niet zozeer het te veel nadenken, maar onzekerheid/angst. Als je weet hoe je die onzekerheid/angst moet verwerken, dan vallen die gedachten ook vanzelf weg. Die stroom aan gedachten wordt in dit geval vaak door het onderbewustzijn 'gebruikt' om de onzekerheid/angst te 'maskeren', omdat je (nog) niet weet hoe je met die onzekerheid/angst moet omgaan. Angst, onzekerheid, etc. worden in dit topic en in de betreffende boeken regelmatig besproken.quote:Op donderdag 19 december 2013 15:17 schreef Skynilla het volgende:
Kan dit je ook helpen met onzekerheid? Merk dat ik te veel nadenk omdat ik onzeker ben. Vooral als het gaat om contact leggen met vreemden van het zelfde geslacht
Nog een reden waarom het zo belangrijk is je bewust te worden van je gedachten:
How Unconscious Thought and Perception Affect Our Every Waking Moment
When psychologists try to understand the way our mind works, they frequently come to a conclusion that may seem startling: people often make decisions without having given them much thought—or, more precisely, before they have thought about them consciously. When we decide how to vote, what to buy, where to go on vacation and myriad other things, unconscious thoughts that we are not even aware of typically play a big role. Research has recently brought to light just how profoundly our unconscious mind shapes our day-to-day interactions.
One of the best-known studies to illustrate the power of the unconscious focused on the process of deciding whether a candidate was fit to hold public office. A group of mock voters were given a split second to inspect portrait photographs from the Internet of U.S. gubernatorial and senatorial candidates from states other than where the voters lived.
Then, based on their fleeting glimpses of each portrait, they were asked to judge the candidates. Remarkably, the straw poll served as an accurate proxy for the later choices of actual voters in those states. Competency ratings based on seeing the candidates' faces for less time than it takes to blink an eye predicted the outcome of two out of three elections.
http://www.scientificamer(...)-every-waking-moment
How Unconscious Thought and Perception Affect Our Every Waking Moment
When psychologists try to understand the way our mind works, they frequently come to a conclusion that may seem startling: people often make decisions without having given them much thought—or, more precisely, before they have thought about them consciously. When we decide how to vote, what to buy, where to go on vacation and myriad other things, unconscious thoughts that we are not even aware of typically play a big role. Research has recently brought to light just how profoundly our unconscious mind shapes our day-to-day interactions.
One of the best-known studies to illustrate the power of the unconscious focused on the process of deciding whether a candidate was fit to hold public office. A group of mock voters were given a split second to inspect portrait photographs from the Internet of U.S. gubernatorial and senatorial candidates from states other than where the voters lived.
Then, based on their fleeting glimpses of each portrait, they were asked to judge the candidates. Remarkably, the straw poll served as an accurate proxy for the later choices of actual voters in those states. Competency ratings based on seeing the candidates' faces for less time than it takes to blink an eye predicted the outcome of two out of three elections.
http://www.scientificamer(...)-every-waking-moment
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Over scientific American gesproken:quote:
Nog een reden waarom het zo belangrijk is je bewust te worden van je gedachten:
[..]
quote:Accepting the Pain
Instead of backing away from negative emotions, accept them. Acknowledge how you are feeling without rushing to change your emotional state. Many people find it helpful to breathe slowly and deeply while learning to tolerate strong feelings or to imagine the feelings as floating clouds, as a reminder that they will pass. I often tell my clients that a thought is just a thought and a feeling just a feeling, nothing more.
If the emotion is overwhelming, you may want to express how you feel in a journal or to another person. The exercise may shift your perspective and bring a sense of closure. If the discomfort lingers, consider taking action. You may want to tell a friend her comment was hurtful or take steps to leave the job that makes you miserable.
You may also try doing mindfulness exercises to help you become aware of your present experience without passing judgment on it. One way to train yourself to adopt this state is to focus on your breathing while meditating and simply acknowledge any fleeting thoughts or feelings. This practice may make it easier to accept unpleasant thoughts [see Being in the Now, by Amishi P. Jha; Scientific American Mind, March/April 2013].
http://www.scientificamer(...)tions-key-well-being
Als er iemand is die nooit pretendeert dat ie meer weet dan een ander, of meer verlicht is dan een ander, of anderen daarbij kan helpen, dan is het Jeff Foster wel. Jeff Foster is juist verre van een charlatan.quote:Op dinsdag 17 december 2013 13:42 schreef Gray het volgende:
[..]
Foster komt me veel te gehaast over voor iemand die innerlijke vrede gevonden zou hebben. Daarnaast praat ie veel te veel goeroe's na als Maharshi en Tolle, en zijn zogenaamd slimme woordspelingen zijn helemaal niet slim.
Op mij komt ie over als een man die na z'n depressie veel gelezen heeft en zijn geluk zocht in geld verdienen aan spiritualiteit en geestelijk zwakke mensen die snakken naar een beetje rust, vrede en geluk.
Mooi dat het sommige mensen helpt, maar minder mooi dat iemand die doet denken aan een charlatan daar aan verdienen kan. Aan de andere kant is er een verhaal van de boeddha en de 'trickster':
Als ie al een boodschap heeft, dan is het mensen laten inzien dat de hele zoektocht naar meer dan wat er gaande is, volstrekt hopeloos is, en dat wat er gaande is - het leven zelf - al het mirakel is dat voortdurend gezocht wordt.
Er is helemaal niets spiritueels aan.
Hij prikt die ballon van spiritualiteit juist voortdurend door.
En dat doet ie op een heel integere manier. Zonder poespas.
-
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Dat is mij nog niet eerder opgevallen, maar misschien na het kijken van het filmpje...quote:Op zaterdag 21 december 2013 15:52 schreef DO2 het volgende:
[..]
Als er iemand is die nooit pretendeert dat ie meer weet dan een ander, of meer verlicht is dan een ander, of anderen daarbij kan helpen, dan is het Jeff Foster wel. Jeff Foster is juist verre van een charlatan.
Als ie al een boodschap heeft, dan is het mensen laten inzien dat de hele zoektocht naar meer dan wat er gaande is, volstrekt hopeloos is, en dat wat er gaande is - het leven zelf - al het mirakel is dat voortdurend gezocht wordt.
Er is helemaal niets spiritueels aan.
Hij prikt die ballon van spiritualiteit juist voortdurend door.
En dat doet ie op een heel integere manier. Zonder poespas.
-
Lol. Herkenbaar probleem dit. Had er vroeger ook veel last van. Uit ervaring kan ik vertellen dat over alles nadenken enorm botst met een goeie sociale omgang met mensen.
Dat is juist waar ik continu tegen aanloop. Het vele denken belemmerd mij enorm in mijn sociale omgang. En dan lijkt het voor mezelf of ik een raar/onhandig figuur ben. IK heb het gevoel dat ik zo overkom door die gedachten. Maar dat ben ik helemaal niet. Dat stukje van Gray over accepting the pain vind ik wel mooi. Juist als je je gedachten en gevoelens accepteert vallen ze vanzelf van je af... dat verzetten er tegen en willen dat het anders is zorgt er juist voor dat je het zwaar hebt. Het is eigenlijk heel simpel 
[ Bericht 12% gewijzigd door Stefanovich op 24-12-2013 12:46:53 ]
[ Bericht 12% gewijzigd door Stefanovich op 24-12-2013 12:46:53 ]
Het wordt nog wat simpeler als je ervaart dat het niet het denken is wat je belemmerd maar dat je daar met je aandacht zit, anders zou je ze immers niet ervaren 
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
haha inderdaad! En als je je gedachten en gevoelens accepteert, laat je ze voor wat ze zijn. Het is goed. En zo verplaatst je aandacht naar het nu, naar vrede.
Ik vind em wel leuk, of mijn interpretatie ervan in ieder geval.quote:
Mensen kunnen als reden hebben voor vakantie fijn vinden dat ze ermee letterlijk afstand nemen van dingen die hen herinneren aan/wijzen op hun idee van wie ze zijn en alle verplichtingen die ze daar in hun hoofd aan verbonden hebben. Dan laten ze dat achter en voelen ze zich anders, vrijer. Het nu in gaan, puur aanwezig, dus vrij van alle dingen in je hoofd, is daarmee te vergelijken
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
In het nu leven kan zeker zijn functie hebben, op de momenten waarop je kunt ontspannen. Maar het plannen van de toekomst en het leren van het verleden heeft toch ook nut? Wordt dit door het leven in het nu niet uitgesloten?
Ignorance is bliss
Nee. Het gaat erom dat pak m beet 80% van je gedachten op een dag nogal nutteloos zijn en je afleiden van het nu.quote:
In het nu leven kan zeker zijn functie hebben, op de momenten waarop je kunt ontspannen. Maar het plannen van de toekomst en het leren van het verleden heeft toch ook nut? Wordt dit door het leven in het nu niet uitgesloten?
Je hebt de mogelijkheid tot denken natuurlijk voor een reden en die reden is om te overleven en dat doe je door lessen te leren uit het verleden en te plannen voor de toekomst. Maar continu doormalen en blijven hangen in het verleden is nutteloos en constant piekeren over de toekomst is ook nutteloos.
Dus wanneer je denkt, zorg dan dat het nuttig is en voor de rest zoveel mogelijk in het nu leven.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik denk er ook wel eens over om alle dingen weg te doen. Gewoon simpel een telefoon om mee te bellen, een basis laptop om schoolwerk op te doen. Moet wel wat rust geven, en belachelijk veel tijd.quote:
In principe als je afstand neemt van veel materialistische zaken, dan kun je makkelijker in het ‘nu’ leven, dan wanneer je erdoor omringd en afgeleidt wordt. Het zijn vaak die zaken die onze gedachten zo vullen. Ik heb gemerkt aan mensen in mijn geboorteland, daar waar ze niet veel materieel bezit hebben, dat ze niets anders doen dan in het ‘nu’ leven, en dat zonder te mediteren, boeken te lezen of naar urenlange lezingen te luisteren. Ze hebben enorm veel aandacht voor anderen en hunzelf, zijn gelukkig, sereen, vrijgevig (ondanks het weinige dat ze bezitten), weinig angst, raken niet snel in paniek, etc. Ik heb daarvan geleerd en neem dan ook soms een dag afstand van zaken zoals de tv, radio, computer, telefoon, kranten, boeken, etc. en ik moet zeggen dat het enorm helpt. Wat sommigen van ons hier doen kun je eigenlijk vergelijken met iemand die veel te veel eet, zich dan ergert aan zijn omvang en dan hard traint om af te vallen, om vervolgens weer veel te gaan eten.
Mijn smartphone (samsung s3) is onlangs kapot gevallen en heb er bewust voor gekozen hem niet te laten repareren. Dat ding ging mij beheersen en ik zat de hele dag door te appen, te surfen, spelletjes te doen, apps te gebruiken etc. Ik heb nu een nokia zonder android en zonder touchscreen, maar wel nog met watsapp. Dat heb ik nog wel nodig voor school, werk en vrienden. Maar ik heb em veel minder in m'n handen en het voelt wel beter. Meer rust.
Kan best werken, maar lijkt me persoonlijk meer symptoombestrijding. De truc is volgens mij om in het nu te leven juist met deze moderne gemakken. Om niet altijd je telefoon te pakken als je een nieuw WhatsAppje hebt, bijvoorbeeld. Of juist wel, en dat je dan met volledige aandacht doet. Maar dat zal dus voor iedereen verschillen.
De observeerder observeren:
http://www.huffingtonpost(...)ctice_b_4356708.html
Omdat mindfulness niet de laatste stap is.
http://www.huffingtonpost(...)ctice_b_4356708.html
Omdat mindfulness niet de laatste stap is.
Poeh.. Best wel een mindfuck..quote:Op donderdag 16 januari 2014 12:22 schreef Gray het volgende:
De observeerder observeren:
http://www.huffingtonpost(...)ctice_b_4356708.html
Omdat mindfulness niet de laatste stap is.
Zolang er nog iemand is die alles observeert is er nog steeds iemand die de controle niet kan loslaten.quote:
De observeerder observeren:
http://www.huffingtonpost(...)ctice_b_4356708.html
Omdat mindfulness niet de laatste stap is.
De controle volledig loslaten is voor het ego - de 'ik' - vreselijk beangstigend en misschien wel onmogelijk.
Het is in feite ( durven ) sterven in het leven zelf. Niemand meer aan het stuur.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Het is daarom dat in de mystieke stromingen vaak op wei wu wei, of een soortgelijk concept, wijst. Actie zonder actie, inzet zonder inzet; het trainen van de mind opdat het uit zichzelf zijn einde zoekt. Observeren zonder te willen/moeten observeren. Het is de vorm van mindfulness waar veel van de oude zen-meesters kritiek op hadden.quote:
[..]
Zolang er nog iemand is die alles observeert is er nog steeds iemand die de controle niet kan loslaten.
De controle volledig loslaten is voor het ego - de 'ik' - vreselijk beangstigend en misschien wel onmogelijk.
Het is in feite ( durven ) sterven in het leven zelf. Niemand meer aan het stuur.
Volgens Practical Mysticism van Evelyn Underhill is dat een traject waar je eerst door zal moeten, totdat het uit zichzelf gaat. Eerst moeten mindful zijn, opdat het uit zichzelf zal gaan. Overigens blijft het zaak om aandachtig te zijn om niet 'te verdwalen'.
Het is tegelijkertijd ook waar het ego voortdurend naar op zoek is, natuurlijk.
Het sterven in het leven. Wanneer we er niet meer zijn, voelen we ons paradoxaal genoeg pas echt levend.
Jezelf vergeten. Verdwijnen.
Het is de aanleiding voor sex, muziek, lezen, drugs, alcohol, meditatie en alle andere verslavingen die we hebben.
Het sterven in het leven. Wanneer we er niet meer zijn, voelen we ons paradoxaal genoeg pas echt levend.
Jezelf vergeten. Verdwijnen.
Het is de aanleiding voor sex, muziek, lezen, drugs, alcohol, meditatie en alle andere verslavingen die we hebben.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Mooi he?quote:
Het is tegelijkertijd ook waar het ego voortdurend naar op zoek is, natuurlijk.
Het sterven in het leven. Wanneer we er niet meer zijn, voelen we ons paradoxaal genoeg pas echt levend.
Jezelf vergeten. Verdwijnen.
Het is de aanleiding voor sex, muziek, lezen, drugs, alcohol, meditatie en alle andere verslavingen die we hebben.
Het ding is dat we vaak door de bril kijken naar hetgeen we last van hebben, en daarom kijken naar buiten, maar niet de bril (daarbinnen).
Heel herkenbaar. Hoewel ik nog niet zo lang mediteer ervaar ik dit ook al sterk, en is het dus niet enkel een 'barrière' voor mensen die al jaren mediteren. Ik mediteer tegenwoordig zo'n half uur per dag (ik zet mn wekker niet, maar het komt vaak daar op neer), en ik vermoed dat 80% van de gedachten zich bezighouden met de meditatie zelf. Zit ik wel goed, ik ben niet gefocust genoeg, ik moet beter mn best doen, etc. Ik houd mn aandacht volgens mij nog niet een halve minuut lang op mijn adem, en dat vind 'ik' ontzettend frustrerendquote:
De observeerder observeren:
http://www.huffingtonpost(...)ctice_b_4356708.html
Omdat mindfulness niet de laatste stap is.
. Maar goed, ik kabbel lekker verder.
Wat ik me soms afvraag is dit. Het zien van je pijn als iets wat los van 'jouw' staat snap ik, alleen wat heeft dit voor implicatie op het nut van negatieve ervaringen. Het nadenken over zaken die fout kunnen gaan heeft immers ook zijn nut. Is de boodschap dan dat je dit simpelweg moet doen wanneer een moment zich aandient waarop dit nuttig is en de rest van de tijd niet?
Ignorance is bliss
Ook al is het niet ''jouw'' pijn, pijn ontkennen wanneer deze er is werkt je volgens mij altijd tegen. Ipv je af te vragen ''hoort/moet dit?'' of ''doe ik 'het' (spiritueel) goed?'' kan je je afvragen ''is wat ik doe functioneel? Maak ik de dingen er beter of slechter mee?'' Leven = leren en wat je leert toepassen, daar hoort reflecteren en plannen ook bij en dat is denkwerk. Punt is wel dat je niet volledig afwezig hoeft te gaan als je aan het denken bent, je hoeft je niet in het denken te verliezen.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Het leven heeft inderdaad veel lessen in petto. Wat mijn uitdaging is, is om dankzij angst mijn denkwerk niet uit de hand te laten lopen.quote:
Ook al is het niet ''jouw'' pijn, pijn ontkennen wanneer deze er is werkt je volgens mij altijd tegen. Ipv je af te vragen ''hoort/moet dit?'' of ''doe ik 'het' (spiritueel) goed?'' kan je je afvragen ''is wat ik doe functioneel? Maak ik de dingen er beter of slechter mee?'' Leven = leren en wat je leert toepassen, daar hoort reflecteren en plannen ook bij en dat is denkwerk. Punt is wel dat je niet volledig afwezig hoeft te gaan als je aan het denken bent, je hoeft je niet in het denken te verliezen.
Dankzij enkele ervaringen waarin ik mijn grenzen leerde kennen sloop er angst in en ik merk dat die angst me soms heel erg laat piekeren over de toekomst en of er dingen zijn die ik nu al door denken kan voorkomen. Dingen waar ikzelf vroeger en veel anderen nu totaal niet mee bezig zijn, simpelweg omdat ze meer met het moment bezig zijn en dat zelfvertrouwen hebben.
Ignorance is bliss
Laat de angst jou dit doen of ga jij mee in de impuls om dit te doen? Simpel gesteld; als jij de impuls om te piekeren niet de aandacht gaf om te bestaan, zou het dan nog kunnen bestaan?quote:Op vrijdag 7 februari 2014 22:03 schreef duracellkonijntje het volgende:
ik merk dat die angst me soms heel erg laat piekeren over de toekomst en of er dingen zijn die ik nu al door denken kan voorkomen.
Hoe meer je er een ik-verhaaltje van maakt hoe lastiger het is om het er gewoon te laten zijn. Nu geef je die angst een deel van je aandacht en daarmee speelt deze een rol in je beleving, wellicht uit de overtuiging dat je ermee bezig moet zijn maar die overtuiging is ook niet meer dan een gedachte over jezelf die je gelooft en vervolgens 'waar' maakt
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
De overtuiging dat ik er over moet denken komt voort uit de angst, die weer wordt versterkt door het denken. Het is ook wat.quote:
[..]
Laat de angst jou dit doen of ga jij mee in de impuls om dit te doen? Simpel gesteld; als jij de impuls om te piekeren niet de aandacht gaf om te bestaan, zou het dan nog kunnen bestaan?
Hoe meer je er een ik-verhaaltje van maakt hoe lastiger het is om het er gewoon te laten zijn. Nu geef je die angst een deel van je aandacht en daarmee speelt deze een rol in je beleving, wellicht uit de overtuiging dat je ermee bezig moet zijn maar die overtuiging is ook niet meer dan een gedachte over jezelf die je gelooft en vervolgens 'waar' maakt
Wat in het boek gezegd wordt is dan ook wel waar, m.b.t. het pijnlichaam. Wanneer je deze gewoon observeert en ziet als iets wat los van jou staat, als iets aparts, dan geeft dat meer rust.
Ignorance is bliss
Denk dat hier het gevaar zit in er in je hoofd iets van maken wat los van je staat en dus in gedachten ermee bezig zijn om het niet te hoeven voelen. Staat jouw pijnlichaam los van jou? Is het niet de bedoeling om je pijnlichaam volledig te verwelkomen, er intiem mee samen te zijn, zonder er vanaf te willen of gedachten erover te geloven? Zolang je je verzet lijd je.quote:
Wat in het boek gezegd wordt is dan ook wel waar, m.b.t. het pijnlichaam. Wanneer je deze gewoon observeert en ziet als iets wat los van jou staat, als iets aparts, dan geeft dat meer rust.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Dat is dan wel weer zo. Alleen de grens die ligt bij het moment waarop je je met dit pijnlichaam gaan identificeren. Bij het moment dat je denkt deze een onderdeel van je is. Is dit dan je ego die aannames maakt over wie je bent op basis van gebeurtenissen waaruit het al eerder zo'n 'geconstrueerde' waarheid heeft gemaakt?quote:
[..]
Denk dat hier het gevaar zit in er in je hoofd iets van maken wat los van je staat en dus in gedachten ermee bezig zijn om het niet te hoeven voelen. Staat jouw pijnlichaam los van jou? Is het niet de bedoeling om je pijnlichaam volledig te verwelkomen, er intiem mee samen te zijn, zonder er vanaf te willen of gedachten erover te geloven? Zolang je je verzet lijd je.
Het doel lijkt mij het pijnlichaam niet weg te willen denken, maar het te zien, accepteren als aanwezig en er verder geen identificatie mee maken.
Ignorance is bliss
quote:
Wie ben je?
http://www.maharajnisargadatta.com/I_Am_That.pdf
Tl;dr blijf bij de 'I am'
thnx voor de link! Wist niet dat ie gewoon online stond! Ben heel benieuwd naar dit boek, ik heb al redelijk wat van Sri Nisargadatta Maharaj gelezen en gezien maar zijn bekendste werk dus nog niet!
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
heb hier even op gegoogled en kwam uit bij ene Mandi Solk die het m.i. goed verwoordt:quote:
Maharshi zei op zijn sterfbed: "Er is pijn, maar geen lijden".
bronquote:There is no longer any need to change the situation because there is no one ‘suffering’ but pain still happens, but its more seen as sensation because it remains un-judged – there’s simply no drama
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Allemaal mooie teksten weeft men eromheen, maar het betekent simpelweg dat je ook gelukkig en relaxt kan zijn bij pijnlijke klachten. Aan pijn lijden is één ding, aan ongeluk lijden een ander.
aan pijn lijden we idd allemaal.. ongeluk is voor mij een gevolg van onwetendheid - het niet kennen van het ware geluk zal ik maar zeggen..
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Ik denk alleen maar na, ik merk wel dat ik er slimmer van word, maar daardoor kan ik mijn verstand niet op nul zetten en kan ik me ook niet tot dingen toe zetten.
Ik word er ook moe van, ik ben ook alleen maar bezig met mezelf.
Ik word er ook moe van, ik ben ook alleen maar bezig met mezelf.
Een oplossing kan simpelweg liggen in het stoppen met het voeden van je verstand met onnodige informatie en het creëren van meer ‘tijd’ en ‘ruimte’ voor je verstand om zaken te verwerken. Het verstand is te vergelijken met een computerprocessor, hoe meer informatie je in het geheugen stopt en programma’s opent, hoe meer het moet ‘verwerken’ en hoe heter de processor wordt.quote:
Ik denk alleen maar na, ik merk wel dat ik er slimmer van word, maar daardoor kan ik mijn verstand niet op nul zetten en kan ik me ook niet tot dingen toe zetten.
Ik word er ook moe van, ik ben ook alleen maar bezig met mezelf.
Zo stellen we onszelf dagelijks bloot aan zoveel ‘informatie’ vanuit de radio, tv, computer, telefoon, kranten, boeken, het aanhoren van verhalen/meningen/ervaringen van vrienden/familie, etc. Ik praat dan nog niet eens over de negativiteit die deze mediums vaak overbrengen en/of die wij zelf opzoeken. Het verstand moet dit allemaal verwerken, maar het krijgt daarvoor de kans niet, want we rollen van de ene bezigheid in de andere (om maar ‘iets’ te blijven ‘doen’), wat ook weer verwerking nodig heeft. Het verstand ziet vaak kans om dit te verwerken pas als we gaan slapen, maar dan merken we dat op als ‘piekeren’ en ervaren dat ook als probleem.
Zo heb ik geleerd om een paar keer per dag (als ik niets noodzakelijks te doen heb) om gewoon simpel op de grond te zitten zonder afleiding of ergens mee ‘bezig te zijn’. Gewoon voor een kwartier, half uur of langer zitten met mezelf. Gedachten laat ik opkomen en weer weggaan, zo ook herinneringen, lessen die ik heb geleerd krijgen de kans te aarden, ik word bewuster van mijn familie/vrienden en omgeving, mijn ervaringen van die dag krijgen de kans om verwerkt te worden, etc. Vaak vallen tussen deze gedachten die verwerkt worden 'stiltes', dat zijn de "juwelen" voor mij.
Dat is waarschijnlijk ook de reden dat ik niet meer graag naar TV kijk, gewoon, omdat ik dan nog meer informatie moet verwerken. Je raakt op den duur overbelast inderdaad. Even rust nemen en de tijd nemen zou dan ook niet verkeerd zijn. Sowieso heb ik nu heel veel tijd nodig voor dingen.quote:
[..]
Een oplossing kan simpelweg liggen in het stoppen met het voeden van je verstand met onnodige informatie en het creëren van meer ‘tijd’ en ‘ruimte’ voor je verstand om zaken te verwerken. Het verstand is te vergelijken met een computerprocessor, hoe meer informatie je in het geheugen stopt en programma’s opent, hoe meer het moet ‘verwerken’ en hoe heter de processor wordt.
Zo stellen we onszelf dagelijks bloot aan zoveel ‘informatie’ vanuit de radio, tv, computer, telefoon, kranten, boeken, het aanhoren van verhalen/meningen/ervaringen van vrienden/familie, etc. Ik praat dan nog niet eens over de negativiteit die deze mediums vaak overbrengen en/of die wij zelf opzoeken. Het verstand moet dit allemaal verwerken, maar het krijgt daarvoor de kans niet, want we rollen van de ene bezigheid in de andere (om maar ‘iets’ te blijven ‘doen’), wat ook weer verwerking nodig heeft. Het verstand ziet vaak kans om dit te verwerken pas als we gaan slapen, maar dan merken we dat op als ‘piekeren’ en ervaren dat ook als probleem.
Zo heb ik geleerd om een paar keer per dag (als ik niets noodzakelijks te doen heb) om gewoon simpel op de grond te zitten zonder afleiding of ergens mee ‘bezig te zijn’. Gewoon voor een kwartier, half uur of langer zitten met mezelf. Gedachten laat ik opkomen en weer weggaan, zo ook herinneringen, lessen die ik heb geleerd krijgen de kans te aarden, ik word bewuster van mijn familie/vrienden en omgeving, mijn ervaringen van die dag krijgen de kans om verwerkt te worden, etc. Vaak vallen tussen deze gedachten die verwerkt worden 'stiltes', dat zijn de "juwelen" voor mij.
Er komt ook telkens weer een nieuw probleem of nieuwe informatie wat je dan moet verwerken.
Bij mij is het de laatste tijd andersom.
Ik zoek prikkels om maar niet stil te hoeven staan, terwijl ik daar juist zó behoefte aan heb..
Ik ben me er al van bewust. Dat is stap één .
Ik zoek prikkels om maar niet stil te hoeven staan, terwijl ik daar juist zó behoefte aan heb..
Ik ben me er al van bewust. Dat is stap één .
Dat is interessant. Ik zoek juist afleiding om niet te hoeven denken.
In tijden van crisis moet je niet met lastenverhogingen komen.
quote:
Bij mij is het de laatste tijd andersom.
Ik zoek prikkels om maar niet stil te hoeven staan, terwijl ik daar juist zó behoefte aan heb..
Ik ben me er al van bewust. Dat is stap één .
Hebben jullie misschien te maken met een bepaald ongemakkelijk gevoel? Een gevoel waarvan je onderbewustzijn (nog) niet weet wat het is en waarmee het (nog) niet weet om te gaan?quote:
Dat is interessant. Ik zoek juist afleiding om niet te hoeven denken.
Als dat zo is en je blijft zo met dit gevoel zitten dan begrijp ik dat het je kan aanzetten tot veel nadenken. In dit geval kan afleiding zoeken behulpzaam zijn, je laat er immers de fixatie op het gevoel door los en je geeft jezelf hiermee de ruimte om het van andere invalshoeken te bekijken. Maar volgens mij is het niet de bedoeling dat je blijft wegvluchten. Ik bedoel als je afleiding zoekt om niet te hoeven denken, waarover 'denk' je dan dat je er afleiding van zoekt? Dat soort 'denken' kunnen voortkomen uit gevoelens waarmee men niet geconfronteerd wil worden.
Nou ja het is niet zo dat denken per definitie negatief is. Integendeel. Maar ik weet dat ik vaak bij loze momenten ga nadenken. Dit nadenken heeft eerder de vorm van piekeren en is dus niet constructief. Het zijn dingen waar ik me zorgen over maak en ook wel zou moeten maken (onzeker toekomstbeeld). Maar ik wil dit niet. Ik ben me bewust van die onzekerheden en het heeft dus geen zin om hierover te piekeren. Om ervoor te zorgen dat dit niet gebeurd ga ik er dus maar voor zorgen dat ik daar de kans niet voor krijg.quote:
[..]
[..;]
Hebben jullie misschien te maken met een bepaald ongemakkelijk gevoel? Een gevoel waarvan je onderbewustzijn (nog) niet weet wat het is en waarmee het (nog) niet weet om te gaan?
Als dat zo is en je blijft zo met dit gevoel zitten dan begrijp ik dat het je kan aanzetten tot veel nadenken. In dit geval kan afleiding zoeken behulpzaam zijn, je laat er immers de fixatie op het gevoel door los en je geeft jezelf hiermee de ruimte om het van andere invalshoeken te bekijken. Maar volgens mij is het niet de bedoeling dat je blijft wegvluchten. Ik bedoel als je afleiding zoekt om niet te hoeven denken, waarover 'denk' je dan dat je er afleiding van zoekt? Dat soort 'denken' kunnen voortkomen uit gevoelens waarmee men niet geconfronteerd wil worden.
In tijden van crisis moet je niet met lastenverhogingen komen.
