Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #13

quote:

Toen ik dat boek voor het eerst las, wist ik dat ik dat ene had gevonden waarna ik m'n hele leven zocht. Ik heb ook altijd veel gepiekerd en werd hier depressief van enz. Toch wist ik dat ik iets verkeerds deed en dat er toch een manier moest zijn om iets te doen aan dat obsessieve denken? Het was verdomme m'n eigen hoofd!! Ik heb m'n hele lichaam onder controle, maar het belangrijkste, het verstand had ik niet onder controle. Dat vond ik op z'n minst erg vreemd. Maar goed, ik had geen kader waarbinnen ik moest zoeken naar een oplossing voor dit probleem. Daarom deed ik het maar af als een hersenspinsel.

Holy shit man, ik heb bijna precies hetzelfde als ik dit zo lees

quote:

Op woensdag 6 november 2013 17:44 schreef aequus het volgende:

[..]

Holy shit man, ik heb bijna precies hetzelfde als ik dit zo lees

Heb je De Kracht vh Nu al gelezen?

quote:

Op woensdag 6 november 2013 13:54 schreef EggsTC het volgende:
Interessante link wel;

http://www.social-conscio(...)ower-of-thought.html

“The greatest discovery of my generation is that human beings can alter their lives by altering their attitudes of mind.”

-William James

quote:

Op woensdag 6 november 2013 18:51 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Heb je De Kracht vh Nu al gelezen?

Nee [nog niet], heb trouwens wel een vraag;

Zou je het principe van dit hele NU kort kunnen uitleggen? je gedachte ''uitzetten'' vind ik nogal een moeilijk te behappen concept

quote:

Op woensdag 6 november 2013 18:52 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

[ afbeelding ]

“The greatest discovery of my generation is that human beings can alter their lives by altering their attitudes of mind.”

-William James

Je bent wat je denkt
Je bent je denken niet

Vink aan wat waar is

quote:

Op donderdag 7 november 2013 13:36 schreef Gray het volgende:

[..]

Dit zijn wat uitspraken over mindfulness van anderen dan Tolle:

[..]

[..]

[..]

Okee, ik probeer dit even voor mezelf in mijn eigen woorden uit te leggen moet jij zeggen of het klopt.

Je stopt dus het over-analyseren, en minder afhankelijk van het materialisme.
Meer opgaan in dingen zonder er over na te denken en meer een mens van impuls worden ipv altijd naar je ratio te luisteren.
Waardoor je in feite jezelf bevrijdt van zelf opgelegde blokkades in jezelf waardoor je meteen gelukkiger en vrijer word.
En dus ook meer kan bereiken in het leven.

quote:

Op donderdag 7 november 2013 10:41 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]
Je bent wat je denkt
Je bent je denken niet

Vink aan wat waar is

Je bent wat je wilt zijn. Of beter gezegd JE BENT.

quote:

Op woensdag 6 november 2013 20:06 schreef aequus het volgende:

[..]

Nee [nog niet], heb trouwens wel een vraag;

Zou je het principe van dit hele NU kort kunnen uitleggen? je gedachte ''uitzetten'' vind ik nogal een moeilijk te behappen concept

Tja.... dat is gewoon lastig in woorden uit te drukken. Als je mijn OP hebt gelezen en je kreeg het gevoel dat er waarheid in zit, maar je kunt de klik nog niet helemaal maken, dan kan ik je alleen maar adviseren 1 van de boeken uit de OP te gaan lezen.

De kans is heel erg klein dat een post van 1 van ons in dit topic het plotseling volkomen duidelijk maakt wat het nu nou precies inhoudt.

Ik zou zeggen, vergelijk het met een bungeejump of een andere situatie waarbij de adrenaline door je lichaam stroomt en waarbij je zo alert bent dat je gedachten even geen rol meer spelen.

quote:

Op donderdag 7 november 2013 10:41 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Je bent wat je denkt
Je bent je denken niet

Vink aan wat waar is

Je bent niet wat je denkt, maar de inhoud van je gedachten duwt je in een bepaalde richting. Zoiets?

Als je een fles met inhoud continu met je meedraagt, dan ben je niet die fles en inhoud, maar de inhoud bepaalt wel of het gezond is voor je om te drinken uit de fles.

quote:

Op donderdag 7 november 2013 20:10 schreef Gray het volgende:

[..]

Zoiets ja. Al mag je nog prima van mooie spulletjes houden enzovoorts. Leef je leven volop, en je hebt alles al bereikt in het leven. Bereik leven in je leven.

Maar impulsiviteit vóór ratio? Dat niet zozeer. Eerder rationeel leven zonder je te laten afleiden door gedachten, plus tegelijkertijd de grenzen van ratio beseffen.
Kortom, doe iets (verstandig) en kijk niet meer achterom. Werp je op wat je doet voor de volle 100%. En ook betekent het niet over je heen laten lopen door anderen. Staat je iets niet aan, brul dan als een leeuw.

En wat geluk betreft, wees niet afhankelijk van externe factoren. Zoals de boeddha zou hebben gezegd op zijn sterfbed: wees je eigen licht (lamp).

Ja met impuls-ratio bedoel ik dat je dingen doet die je nu wilt en er niet over na gaat zitten denken [bijv een grapje die je wel of niet maakt]
Natuurlijk moet je wel blijven nadenken Je moet altijd een balans vinden in dingen, het leven is geen zwart-wit maar eerder grijstinten.
Net zoals gif zowel het probleem als de oplossing is, kan soms het kwade zichzelf wegwerken

Foutje in me post, per ongeluk 2 mensen ge-quote

quote:

Op donderdag 7 november 2013 19:59 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Tja.... dat is gewoon lastig in woorden uit te drukken. Als je mijn OP hebt gelezen en je kreeg het gevoel dat er waarheid in zit, maar je kunt de klik nog niet helemaal maken, dan kan ik je alleen maar adviseren 1 van de boeken uit de OP te gaan lezen.

De kans is heel erg klein dat een post van 1 van ons in dit topic het plotseling volkomen duidelijk maakt wat het nu nou precies inhoudt.

Ik zou zeggen, vergelijk het met een bungeejump of een andere situatie waarbij de adrenaline door je lichaam stroomt en waarbij je zo alert bent dat je gedachten even geen rol meer spelen.

Dus eigelijk leven als een kind in het opzicht dat je doet wat je wilt doen [tot in zekere zin natuurlijk]
Je je geen zorgen maakt om de toekomst [doe ik gelukkig al niet]
Je jezelf bent, en je gedraagt hoe je echt ben [ipv door een het ideaal wat we met ze alle hebben gemaakt]

Voordat dit weer te BNW begint te klinken, het is geen complot theorie
Maar het is wel een feit dat we teveel politiek correct, mooi volgens een onhaalbaar schoonheids-ideaal, en meegaan in trends waarin je je niet thuis voelt.

Ik vind deze ook wel toepasselijk hier:

quote:

Op donderdag 7 november 2013 20:23 schreef aequus het volgende:

[..]

Dus eigelijk leven als een kind in het opzicht dat je doet wat je wilt doen [tot in zekere zin natuurlijk]
Je je geen zorgen maakt om de toekomst [doe ik gelukkig al niet]
Je jezelf bent, en je gedraagt hoe je echt ben [ipv door een het ideaal wat we met ze alle hebben gemaakt]

Voordat dit weer te BNW begint te klinken, het is geen complot theorie
Maar het is wel een feit dat we teveel politiek correct, mooi volgens een onhaalbaar schoonheids-ideaal, en meegaan in trends waarin je je niet thuis voelt.

Precies, het is weer leven zoals een kind. 1 van de redenen dat een dag vroeger een eeuwigheid leek te duren is omdat je niet steeds verloren was in je gedachten. Als kind denk je niet of bijna niet en ben je automatisch veel meer bezig met wat er NU in je leven plaatsvindt.

quote:

Op donderdag 7 november 2013 20:25 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Precies, het is weer leven zoals een kind. 1 van de redenen dat een dag vroeger een eeuwigheid leek te duren is omdat je niet steeds verloren was in je gedachten. Als kind denk je niet of bijna niet en ben je automatisch veel meer bezig met wat er NU in je leven plaatsvindt.

Dan heb ik toch nog wel een vraag; We leven nu eenmaal in een samenleving waarin je moet plannen en moet nadenken/beslissingen maken voor in de toekomst.
Hoe zou jij zoiets aanpakken?

quote:

Op donderdag 7 november 2013 20:28 schreef Gray het volgende:

[..]

Yes. Grijs.

quote:

Op donderdag 7 november 2013 20:28 schreef aequus het volgende:

[..]

Dan heb ik toch nog wel een vraag; We leven nu eenmaal in een samenleving waarin je moet plannen en moet nadenken/beslissingen maken voor in de toekomst.
Hoe zou jij zoiets aanpakken?

Dat soort dingen moet je gewoon blijven doen natuurlijk. Alleen wij denken de hele dag door, waarbij misschien zo'n 80% van de gedachten nogal irrelevant zijn voor je echte leven in de realiteit. Als je al jouw gedachten van een hele dag gaat opschrijven en dan gaat wegstrepen wat nutteloos is, dan heb je heel wat te strepen

quote:

Op donderdag 7 november 2013 20:33 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Dat soort dingen moet je gewoon blijven doen natuurlijk. Alleen wij denken de hele dag door, waarbij misschien zo'n 80% van de gedachten nogal irrelevant zijn voor je echte leven in de realiteit. Als je al jouw gedachten van een hele dag gaat opschrijven en dan gaat wegstrepen wat nutteloos is, dan heb je heel wat te strepen

Mooi, dan zitten we op 1 lijn
Zelfde geld natuurlijk voor angst, stress en ga zo maar door.
Het zijn natuurlijke alarmklokken maar je wekker laat je ook niet 3 uur lang aanstaan.

quote:

Op donderdag 7 november 2013 20:36 schreef aequus het volgende:

[..]

Mooi, dan zitten we op 1 lijn
Zelfde geld natuurlijk voor angst, stress en ga zo maar door.
Het zijn natuurlijke alarmklokken maar je wekker laat je ook niet 3 uur lang aanstaan.

Denk aan t voorbeeld dat ik gaf in de OP, het voorbeeld van de timmerman met zijn hamer.

Ons verstand is een geavanceerd instrument, waarmee we kunnen leren van het verleden, kunnen plannen voor de toekomst en waarmee we allerlei problemen kunnen oplossen (of dit nou als winkelverkoper is of als wetenschapper).

Dus het is een instrument, alleen dat instrument hoef je niet de gehele dag te hanteren. Een timmerman legt op bepaalde momenten ook zijn hamer weg natuurlijk. Maar de moderne mens is als een timmerman die de hele dag door aan t timmeren is, ook op momenten dat dat niet van toepassing is.

Wanneer de timmerman een huis bouwt, heeft het timmeren een nuttig constructief nut. Maar wanneer de timmerman 's avonds aan tafel zit voor het avondeten, dan is het niet constructief om tijdens het eten met de hamer op willekeurige dingen te slaan. Het kan zelfs destructief zijn als hij doorslaat met het timmeren op willekeurige voorwerpen.

quote:

Op donderdag 7 november 2013 20:46 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Denk aan t voorbeeld dat ik gaf in de OP, het voorbeeld van de timmerman met zijn hamer.

Ons verstand is een geavanceerd instrument, waarmee we kunnen leren van het verleden, kunnen plannen voor de toekomst en waarmee we allerlei problemen kunnen oplossen (of dit nou als winkelverkoper is of als wetenschapper).

Dus het is een instrument, alleen dat instrument hoef je niet de gehele dag te hanteren. Een timmerman legt op bepaalde momenten ook zijn hamer weg natuurlijk. Maar de moderne mens is als een timmerman die de hele dag door aan t timmeren is, ook op momenten dat dat niet van toepassing is.

Wanneer de timmerman een huis bouwt, heeft het timmeren een nuttig constructief nut. Maar wanneer de timmerman 's avonds aan tafel zit voor het avondeten, dan is het niet constructief om tijdens het eten met de hamer op willekeurige dingen te slaan. Het kan zelfs destructief zijn als hij doorslaat met het timmeren op willekeurige voorwerpen.

Goede vergelijking, dus het deze ''leer'' baseert zicht op het feit dat je controle hebt over je brein en je het timmeren kan uitzetten in die wijze

quote:

Op donderdag 7 november 2013 20:50 schreef Gray het volgende:

[..]

'n Prachtig voorbeeld.

Dank

quote:

Op donderdag 7 november 2013 20:51 schreef aequus het volgende:

[..]

Goede vergelijking, dus het deze ''leer'' baseert zicht op het feit dat je controle hebt over je brein en je het timmeren kan uitzetten in die wijze

Precies, het is het leren omgaan met een stukje geavanceerde apparatuur. En in onze westerse maatschappij gaan we dr vanuit dat mensen met vallen en opstaan dat vanzelf wel leren. Dat zal gelden voor sommige mensen, maar lang niet voor alle. T is beter om pro-actief hiermee bezig te zijn en er over te praten en te lezen en te discussiëren. Hoe meer je dat doet, hoe meer je je verstand onder controle kunt krijgen en met een beetje geluk heb je dan vanzelf ook dat ene kleine inzicht dat verlichting van je denken veroorzaakt en dan ga je met een grote sprong vooruit!

quote:

Op donderdag 7 november 2013 21:08 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Precies, het is het leren omgaan met een stukje geavanceerde apparatuur. En in onze westerse maatschappij gaan we dr vanuit dat mensen met vallen en opstaan dat vanzelf wel leren. Dat zal gelden voor sommige mensen, maar lang niet voor alle. T is beter om pro-actief hiermee bezig te zijn en er over te praten en te lezen en te discussiëren. Hoe meer je dat doet, hoe meer je je verstand onder controle kunt krijgen en met een beetje geluk heb je dan vanzelf ook dat ene kleine inzicht dat verlichting van je denken veroorzaakt en dan ga je met een grote sprong vooruit!

Ik moet zeggen dat ik al verschil merk, na toch aardig wat tegenslagen ben ik bijzonder vrolijk..
Ik geniet nu meer van oa mijn muziek, vrienden ed en ik ken het nog maar 2 dagen

quote:

Op donderdag 7 november 2013 21:40 schreef aequus het volgende:

[..]

Ik moet zeggen dat ik al verschil merk, na toch aardig wat tegenslagen ben ik bijzonder vrolijk..
Ik geniet nu meer van oa mijn muziek, vrienden ed en ik ken het nog maar 2 dagen

Hou wel rekening met ups en downs. Soms snap je het en is het heel duidelijk en simpel, maar soms verlies je die heldere kijk.

quote:

Op donderdag 7 november 2013 21:54 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Hou wel rekening met ups en downs. Soms snap je het en is het heel duidelijk en simpel, maar soms verlies je die heldere kijk.

Jep ik weet het, heb wel ervaring so to speak

Ik heb even mee zitten lezen, het principe klinkt erg interessant. Ik kan hele dagen vullen met pieker, nadenken, overanalyseren en vooral zorgen maken.

Wat is wijsheid? Of laat ik het zo zeggen, hoe kan ik het beste beginnen? Meditatie e.d. is mij compleet vreemd.

Ik heb gister 20 minuten muziek zitten luisteren op de bank (als in: zitten, genieten en niks doen. Hierin kan ik me zowaar concentreren op de muziek en niks anders), is dat vergelijkbaar, of leidt muziek juist weer af?

quote:

'You become what you resist'
Adhyashanti

Dit is toch wel de kern van de stagnatie die wij allemaal in ons leven ervaren, non-acceptatie.

quote:

Op vrijdag 8 november 2013 11:59 schreef Gray het volgende:

[..]

Het is te vergelijken.

Nouja dat is in ieder geval een begin wellicht dat ik vraag naar de bekende weg maar is het werkelijk zo dat dit soort (sporadische) momenten werkelijk bijdragen aan 'minder zorgen' maken?

quote:

Op zondag 17 november 2013 20:32 schreef kapiteintje het volgende:
Goedenavond, ik ben nieuw hier dus ik zal me even voorstellen: Ik ben kapiteintje en ik ben sinds 2 maanden begonnen met aandachtsmeditatie, met name om te leren omgaan met gevoelens en emoties die mij serieus blokkeerden in mijn functioneren.

Ik ben op het moment nog heel erg aan het filteren in de stortvloed aan informatie die ik hier en elders over me heen krijg, dus het leek me nuttig om hier naar wat 'sparringspartners' te zoeken voor vragen en tips.

Wat blokkeerde jouw dan?

quote:

Op zondag 17 november 2013 21:09 schreef kapiteintje het volgende:

[..]

Zonder in een hele lap tekst te verzanden: Loop al 5 jaar op en af met paniekaanvallen te worstelen die bij vlagen de meest simpele dingen als college volgen, naar de supermarkt gaan etc. tot een schier-onmogelijke taak maken. Van constant gestresst en in paniek zijn raak je op den duur ook tegen het depressieve aan. Eerder al een halve depressie gehad en wou het nu niet meer zo ver laten komen. Was het gewoon kotsbeu, dus ben via mijn universiteit met een mindfulness introductie in aanraking gekomen en toen ik daar en aanverwante stof begon te lezen viel alles op zijn plek voor mijn gevoel.

Uit eigen ervaring kan ik wel zeggen dat je op de goede plek zit. Ik heb precies zo'n zelfde verhaal, alleen ben ik er nu al meer dan 2 jaar mee bezig. Bij mij heeft het iig echt heel erg geholpen.

Wat is aan te raden literatuur? Omdat sommige mensen het hebben over dat alles op zijn plek viel.

quote:

Op zondag 17 november 2013 21:28 schreef kapiteintje het volgende:

[..]

Ligt er ook een beetje aan wat je specifieke uitgangspunt is?

Ja, klopt. Ik ben nog een nieuweling wat dat betreft en hoor graag tips.

Heb ',kracht van het nu' voor 2e keer erbij gepakt en begrijp nu veel beter dan wat ik de 1e keer las. Tevens tvp

quote:

Op zondag 17 november 2013 22:10 schreef kapiteintje het volgende:
Ik zat twee weken geleden op een zondag allerlei filmpjes te kijken en naar wat Alan Watts te luisteren op youtube. En op een gegeven moment kon ik het gewoon niet bolwerken ofzo. Dat hele nieuwe concept dat alles energie en één is. Hoe moet ik dat precies voor me zien? Ik raakte er nogal van in de war en heb het daardoor een week even gelaten voor wat het is voor ik weer wat ging lezen over de stof.

Dat is allemaal ook maar concepten/theorie, het punt van dat soort gedachten is juist dat je er achter komt dat het denken beperkt is. Je kan er letterlijk met je verstand niet bij.
Ik zou Tolle gewoon overslaan. Hartong - ontwaken in de droom zou ik lezen.

Wauw. Ik was zenuwachtig en maakte me zorgen over iets compleet nutteloos (iets vertellen aan iemand) en ik was bang dat het me wakker zou houden. Ik heb drie kwartier compleet ontspannen op de bank gelegen en geluisterd naar goede, relaxte muziek. Ik ben nu compleet tot rust gekomen en totaal niet zenuwachtig meer.

Dit vind ik interessant.

quote:

Op zondag 17 november 2013 22:38 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Dat is allemaal ook maar concepten/theorie, het punt van dat soort gedachten is juist dat je er achter komt dat het denken beperkt is. Je kan er letterlijk met je verstand niet bij.
Ik zou Tolle gewoon overslaan. Hartong - ontwaken in de droom zou ik lezen.

Nou, het gaat wel iets verder, hoor. Als alle concepten wegvallen, is er geen persoonlijk referentiekader meer.
En dus ook geen onderscheid meer tussen 'mij' en de 'anderen'. Alles is letterlijk een en dezelfde.
Alles is letterlijk alles. Niet 'mijn alles' of 'jouw alles'. Alles. Niets meer en niets minder.

We leven allemaal in een bubbel, een constructie in het hoofd, die tevens tijd en ruimte in stand houdt.
Het ego ( of de persoon ) is letterlijk een droom. Een illusie. Alles is een product dat voortkomt uit een gedachte.
Zonder de gedachte 'mijn wereld' is er geen aantoonbare of tastbare wereld. Alles valt of staat bij die gedachte.

Het is hier een keer gebeurd dat het idee 'ik' volledig wegviel.
En sindsdien is het idee 'ik' behoorlijk in de war, eerlijk gezegd. 'Ik' had het liever niet gezien.

Wie denk je dat er voortdurend door die ogen van je kijkt? Een naam? Een verleden? Een gedachte of herinnering?
Als je zin hebt in een existentiele crisis, dan stel ik voor dat je je bezig houdt met die vraag.

Kijk, ik kan iemand wel vertellen dat er niemand ( of 'God' of 'Niets' of 'Leegte' ) voortdurend door die ogen kijkt,
maar dat zegt 'iemand' natuurlijk niks. Zolang er iemand is, is er iemand (die zeker weet dat er iemand is).

Ik ben de droom. Ik ben de illusie. Ik ben de wereld die ik zie. Zonder 'mij' bestaat 'mijn wereld' niet.
Niet een wereld waarin ik nog besta, althans. Ik en mijn leven is letterlijk een idee in het hoofd.
En dat idee kan zomaar wegvallen.

_{Mocht je hier meer over willen 'weten' dan stel ik voor dat je filmpjes van Tony Parsons gaat kijken.
Maar als 'je leven' je lief is, dan raad ik het je ten zeerste af.}



[ Bericht 5% gewijzigd door EP3 op 18-11-2013 03:51:20 ]

quote:

Op maandag 18 november 2013 03:33 schreef DO2 het volgende:
[knip]

Je verhaal doet me denken aan iets wat ik onlangs las:

‘’Nothing in the world can change from one reality in to another unless it first turns into nothing, that is, into the reality of the between-stage. And then it is made into a new creature, from the egg to the chick. The moment when the egg is no more and the chick is not yet, is nothingness. This is the primal state which no one can grasp because it is a force which precedes creation. It is called chaos.’’ We all experience these moments of chaos when an old identity, wit hits sense of safety and security, is threatened.’’

‘…..this brings us to the razor’s edge. Here is the zone of uncertainty that emerges when we move from the known into the unknown, we can no longer bear to continue playing out our old patterns, yet nothing new has emerged to take their place.

This provides an opportunity to experience what it is like to simply be, without knowing who we are. It can be a scary place to be’..

Ik denk dat deel van de moeite die je ermee hebt is dat je psyche zo gewend is om met gedachten activiteit die als thema ‘ik’ hebben in te zitten om aan bepaalde gevoelens en ervaringen te ontsnappen. Dat zo diep geconditioneerd zit dat inzien dat dat niet echt is betekent daarmee breken er geblokkeerde/verdrongen zaken naar de oppervlakte komen en dat gaat gepaard met angst. De gedachten activiteit waarmee een gevoel werd weggeduwd wordt weer geactiveerd omdat dat destijds werkte. Het komt naar voren zodat je er nu mee kan breken, het gevoel/ervaring er te laten zijn en de strijd ermee te staken.

Bijv de gedachte dat er iets met je mis is en je daardoor je niet krijgt wat je wil is een vlucht voor het gevoel van niet krijgen wat je wil. Het idee dat er iets aan je te verbeteren valt is een verlengde daarvan. Dat het door een ander komt dat je niet krijgt wat je niet wil of denken ''bekijk het maar het hoeft voor mij niet meer'' om zo je behoefte te ontkennen ook. Allemaal lagen van gedachten om niet te hoeven voelen.

‘’As children, the pain of not being truly seen or loved is so utter that we contract and thus disconnect from the original openness of our being. This loss leaves behind an abyss, a gaping hole, which we cover up with trance – with believes, imaginings, and stories about who we are. (Our ego structure develops as a survival strategy, as a way of getting by in a world that does not see of support who owe really are. It is a protective sell, which diverts our attention from the abyss of loss of being, so that our mind can ‘’step around, across, upon it’’ without falling in. (gedachtenactiviteit om de ervaring dat we onszelf niet echt ervaren te creëren en in stand te houden) Yet the shell of our self-constructed identity also blocks access to the deeper seed potentials – for passion, vitality, joy, power, wisdom, presence-contained in our basic nature.’’

Je zit dan in een fase die nog niet afgerond is en hoewel die ‘ik’ dan niet echt is zitten bepaalde geconditioneerde structuren er wel degelijk en die bepalen mede je ervaring nu.

Adyashanti heb ik ook wel eens horen vertellen over mensen die zeiden ‘’ik heb ervaren dat ik niet echt ik ben, hoe krijg ik die illusie in godsnaam terug?!’’ Het is ook letterlijk wereld schokkend. Ik zie het als kans/mogelijkheid om mezelf te ervaren als niets wat er gewoon is na een leven lang gedwongen ‘iets’ te zijn geweest. Eraan over geven en met de tijd erin berusten. Als je er even goed stil bij staat, wat wou je er anders aan/mee doen? Ik voel ‘het oude’ ook willen grijpen naar iets om toch iets van houvast te hebben en het oude in stand te houden maar weet dat ik daar uiteindelijk niks aan heb. Daarnaast is het tevens een kans om alle diepe, vastzittende angst en verdriet gevoelens eruit te laten komen, dat lucht sowieso op, hoe doodeng en benauwend het soms ook is

quote:

Op maandag 18 november 2013 18:06 schreef kapiteintje het volgende:
Dat is dus eigenlijk waar ik zo van in de war raakte. Als je eenmaal die kant op begint te denken heb je totaal geen houvast meer. Ik begin er (voorlopig) niet meer aan.

Waarvoor heb je houvast nodig? Wat (voor enge dingen) vertellen je gedachten je over wat er zou gebeuren als je geen houvast meer had?

Het geconditioneerde denken werkt volgens een "gister deden we het zo en we zijn er vandaag nog dus doen we het weer zo, herhaal" principe. Als je daarmee lijkt te breken schuift het angst naar voren om je toch weer richting het oude te sturen.

Het is nog niet gebeurd en toch voel je wellicht al angst bij het idee maar daar hoort die angst ook bij, bij het idee, die gedachte. Als je daar niet in mee gaat, je er niet mee identificeert kan de angstige idee verdwijnen. Angstige ideeen kunnen ook alleen maar bestaan zolang je ze met je aandacht laat bestaan.

Bij mij wordt verwacht dat een algemene angsstoornis ten grondslag ligt aan het excessief denken. Zonder dat ik echt angstgevoelens ervaar klopt het wel dat ik alles wil beredeneren en verklaren, zelfs de meest onzinnige dingen. Dit putte mij zodanig uit dat mij Lexapro is voorgeschreven, daar ik er zelf niet uit kwam. Nu merk ik na een periode van 5 weken nog niet echt verandering. Zijn er enkele handgrepen of concrete dingen die mensen hier verder geholpen hebben? Of denk ik dan te makkelijk. Ik kan in mijn huidige toestand gewoon niet ervaren/accepteren dat dingen zijn zoals ze zijn. Zelfs bij iets intiems als een zoen blijf ik denken, doorredeneren en bekijk ik mezelf vanuit de derde persoon. Mogelijk speelt PDD-NOS hierbij ook een rol.

[ Bericht 0% gewijzigd door Questioning op 18-11-2013 18:55:10 ]

quote:

Op maandag 18 november 2013 18:35 schreef Questioning het volgende:
Bij mij wordt verwacht dat een algemene angsstoornis ten grondslag ligt aan het excessief denken. Zonder dat ik echt angstgevoelens ervaar klopt het wel dat ik alles wil beredeneren en verklaren, zelfs de meest onzinnige dingen. Dit putte mij zodanig uit dat mij Lexapro is voorgeschreven, daar ik er zelf niet uit kwam. Nu merk ik na een periode van 5 weken nog niet echt verandering. Zijn er enkele handgrepen of concrete dingen die mensen hier verder geholpen hebben? Of denk ik dan te makkelijk. Ik kan in mijn huidige toestand gewoon niet ervaren/accepteren dat dingen zijn zoals ze zijn. Zelfs bij iets intiems als een zoen blijf ik denken, doorredeneren en bekijk ik mezelf vanuit de derde persoon. Mogelijk speelt PDD-NOS hierbij ook een rol.

Het enige wat je kunt doen is een aantal van de boeken lezen die hier worden aanbevolen en dan heb je een kans dat je op een gegeven moment tot inzicht komt.

Tot inzicht komen kun je helaas niet forceren. Soms moet je een boek lezen en dan heeft de nieuw opgedane kennis misschien wel maanden of jaren nodig om in te zinken.

quote:

Op maandag 18 november 2013 19:48 schreef kapiteintje het volgende:

[..]

Oh ja. Ik ben nu ook alleen maar bezig met oefenen. Ga deze week gewoon elke dag een kwartier mediteren. Je hoort wel van me als ik zo ver ben.

Uitgebreide lappen tekst over nondualiteit kunnen interessant zijn, maar zeker niet noodzakelijk om met deze materie aan de slag te gaan. Ik ben zelf ongeveer 10 maanden geleden hiermee in aanraking gekomen, en krijg altijd nog hoofdpijn als ik over nondualiteit lees. Ook Allan Watts kan, ondanks z'n klare taal en z'n humor, soms nog behoorlijk ontoegankelijk zijn.

Ik zal je net als Gray aanraden om gewoon met mindfulness aan de slag te gaan. Mediteren zou je kunnen proberen, maar mocht je dat niet liggen dan is dat niet erg. Mindfulness gaat niet om die twintig minuutjes per dag stil zitten, maar juist om de overige 23 uur en 40 minuten. Meditatie vind je in je afwas, je ontbijt, het kletsen met vrienden, je werk, etc. Mindfulness beoefen je altijd . Als je dat lukt, dan kan je altijd later het zitten nog eens kunnen proberen.

Boeken die ik erg prettig vond:
- The Power of Now, Tolle. Klikt niet bij iedereen, maar ik vond het een mooie instapper omdat het een mooie tussenvorm tussen 'zweverige' esoterische teksten en praktische toepassingen is.
- Nothing Special: Living Zen, Charlotte Joko Beck. Een heel fijn boek gericht op de praktische implementatie van het zenboedhisme. Ze heeft ook een ander boek geschreven die ik zelf nog niet gelezen heb, maar die werd niet heel lang geleden door een andere user in dit topic aangeraden.
- The Miracle of Mindfulness, Thich Nhat Hanh. Hanh is een Vietnamese monnik die heel veel boekjes en teksten heeft geschreven, dit is er één van. Het boek bied veel anecdotes en wijsheden die makkelijk te begrijpen zijn en mij zo nu en dan mooie inzichten gaven. Het is dus praktisch, hoewel anders praktisch dan bijvoorbeeld Beck.
- Wherever you go, there you are, Jon Kabat-Zinn. Ik ben hier nog maar net in begonnen, maar het begint veelbelovend! Wellicht voor jou een goede om mee te beginnen .


-edit- oh, wacht, jij was niet de user die op de vorige pagina naar aanraders voor literatuur vroeg . Haalde even wat dingen door elkaar. Oh, well..

[ Bericht 1% gewijzigd door Hammet op 18-11-2013 20:58:10 ]

Dit vat het wel goed samen:

quote:

Op zondag 17 november 2013 21:09 schreef kapiteintje het volgende:

[..]

Zonder in een hele lap tekst te verzanden: Loop al 5 jaar op en af met paniekaanvallen te worstelen die bij vlagen de meest simpele dingen als college volgen, naar de supermarkt gaan etc. tot een schier-onmogelijke taak maken. Van constant gestresst en in paniek zijn raak je op den duur ook tegen het depressieve aan. Eerder al een halve depressie gehad en wou het nu niet meer zo ver laten komen. Was het gewoon kotsbeu, dus ben via mijn universiteit met een mindfulness introductie in aanraking gekomen en toen ik daar en aanverwante stof begon te lezen viel alles op zijn plek voor mijn gevoel.

Heb je nu al het idee dat je vooruitgaat? Dan zou dat wel fantastisch zijn.

Wat maakte voor jou dat verschil toen je het las? Waardoor viel alles op zijn plats.

quote:

Op maandag 18 november 2013 10:09 schreef Canillas het volgende:

[..]

Je verhaal doet me denken aan iets wat ik onlangs las:

‘’Nothing in the world can change from one reality in to another unless it first turns into nothing, that is, into the reality of the between-stage. And then it is made into a new creature, from the egg to the chick. The moment when the egg is no more and the chick is not yet, is nothingness. This is the primal state which no one can grasp because it is a force which precedes creation. It is called chaos.’’ We all experience these moments of chaos when an old identity, wit hits sense of safety and security, is threatened.’’

‘…..this brings us to the razor’s edge. Here is the zone of uncertainty that emerges when we move from the known into the unknown, we can no longer bear to continue playing out our old patterns, yet nothing new has emerged to take their place.

This provides an opportunity to experience what it is like to simply be, without knowing who we are. It can be a scary place to be’..

Ik denk dat deel van de moeite die je ermee hebt is dat je psyche zo gewend is om met gedachten activiteit die als thema ‘ik’ hebben in te zitten om aan bepaalde gevoelens en ervaringen te ontsnappen. Dat zo diep geconditioneerd zit dat inzien dat dat niet echt is betekent daarmee breken er geblokkeerde/verdrongen zaken naar de oppervlakte komen en dat gaat gepaard met angst. De gedachten activiteit waarmee een gevoel werd weggeduwd wordt weer geactiveerd omdat dat destijds werkte. Het komt naar voren zodat je er nu mee kan breken, het gevoel/ervaring er te laten zijn en de strijd ermee te staken.

Bijv de gedachte dat er iets met je mis is en je daardoor je niet krijgt wat je wil is een vlucht voor het gevoel van niet krijgen wat je wil. Het idee dat er iets aan je te verbeteren valt is een verlengde daarvan. Dat het door een ander komt dat je niet krijgt wat je niet wil of denken ''bekijk het maar het hoeft voor mij niet meer'' om zo je behoefte te ontkennen ook. Allemaal lagen van gedachten om niet te hoeven voelen.

‘’As children, the pain of not being truly seen or loved is so utter that we contract and thus disconnect from the original openness of our being. This loss leaves behind an abyss, a gaping hole, which we cover up with trance – with believes, imaginings, and stories about who we are. (Our ego structure develops as a survival strategy, as a way of getting by in a world that does not see of support who owe really are. It is a protective sell, which diverts our attention from the abyss of loss of being, so that our mind can ‘’step around, across, upon it’’ without falling in. (gedachtenactiviteit om de ervaring dat we onszelf niet echt ervaren te creëren en in stand te houden) Yet the shell of our self-constructed identity also blocks access to the deeper seed potentials – for passion, vitality, joy, power, wisdom, presence-contained in our basic nature.’’

Je zit dan in een fase die nog niet afgerond is en hoewel die ‘ik’ dan niet echt is zitten bepaalde geconditioneerde structuren er wel degelijk en die bepalen mede je ervaring nu.

Adyashanti heb ik ook wel eens horen vertellen over mensen die zeiden ‘’ik heb ervaren dat ik niet echt ik ben, hoe krijg ik die illusie in godsnaam terug?!’’ Het is ook letterlijk wereld schokkend. Ik zie het als kans/mogelijkheid om mezelf te ervaren als niets wat er gewoon is na een leven lang gedwongen ‘iets’ te zijn geweest. Eraan over geven en met de tijd erin berusten. Als je er even goed stil bij staat, wat wou je er anders aan/mee doen? Ik voel ‘het oude’ ook willen grijpen naar iets om toch iets van houvast te hebben en het oude in stand te houden maar weet dat ik daar uiteindelijk niks aan heb. Daarnaast is het tevens een kans om alle diepe, vastzittende angst en verdriet gevoelens eruit te laten komen, dat lucht sowieso op, hoe doodeng en benauwend het soms ook is

Dit verhaal omschrijft precies de fase waarin ik nu verkeer.

Mindfulness is voor mij ook de sleutel geweest om hier in verder te komen (uit mijn hoofd en in mijn gevoel).
Ik lees verder geen boeken hierover, maar ervaar het nu zelf.
Geen houvast hebben is erg beangstigend, maar ergens ook heel bevrijdend. En er is geen weg meer terug als je je dat realiseert.

[ Bericht 1% gewijzigd door YogaLove op 19-11-2013 14:16:25 ]

quote:

Op dinsdag 19 november 2013 11:41 schreef Opnieuw-energie het volgende:

[..]

Heb je nu al het idee dat je vooruitgaat? Dan zou dat wel fantastisch zijn.

Wat maakte voor jou dat verschil toen je het las? Waardoor viel alles op zijn plats.

Bij mij is het juist eerder het idee dat er niet zo iets is als vooruitgaan of stilstand of achteruitgaan. Tuurlijk zijn alle 3 nog steeds aanwezig, maar omdat ik nu inzie dat het allemaal continue verandert, besef ik me dat ik niet die identificatie met een evt vooruitgang ben.

Ik vraag me dan op mijn beurt af waarom vooruitgaan fantastisch is

Ik kan niet voor kapiteintje spreken, hoewel zijn verhaal mij niet geheel onbekend is. Maar het laatste jaar veel oud zeer onder ogen gekomen en ook veel oude denkbeelden en ideeën over hoe alles werkt. En dan merk je dat je denkt dat je weet hoe de wereld werkt, maar eigenlijk geen flauw idee hebt. Alleen ben je - als je dit niet beseft - continue bezig om je wereldbeeld te versterken en jezelf in te graven tov anderen om je wereldbeeld te kunnen verdedigen. Maar wat verdedig je eigenlijk? Je verdedigt een beeld in je hoofd dat bestaat uit emoties, gedachten en speculaties.

Dat loslaten.. dat is volgens mij het hele proces waar iedereen het altijd over heeft. Over de pijn van het loslaten, over de weerstand er tegen en de veranderingen die ongemerkt plaatshebben. Toen ik eenmaal begreep wat nou echt met non-dualiteit bedoelt werd, besefte ik hoe weinig ik wist. En vooral dat ik dit altijd al wist, maar nooit durfde toe te geven. En nu is er geen noodzaak meer om mezelf te bewijzen of mijn gelijk te halen. Alles gebeurt en daar kan ik over gaan nadenken of het gewoon accepteren zoals het is.

De volgende stap was dat ik naar het Ik ging kijken. Het eens zo stabiele zelf en het bijbehorende zelfbeeld hebben het het afgelopen jaar zwaar te verduren gehad. En dat vind ik dan weer zoiets frapants.. De informatie die ik het afgelopen jaar heb 'gevonden' en gekregen sluit zo perfect aan bij de situatie.

Het lijkt er echt op dat je krijgt wat je nodig hebt op dat moment, of je het nou leuk vindt of niet. In mijn situatie was het lang niet altijd leuk. Want ik kwam meer en meer tot de conclusie dat het zelf dat ik zo stabiel achtte, helemaal niet te vinden is. En om dan te leren vertrouwen dat je ook zonder zelf kunt leven.. dat kost tijd. Want alles dat je geconditioneerd heeft in je leven, komt naar boven. Alles waar je je aan vast klingt, moet worden losgeweekt.

Want wat je uiteindelijk bent, is datgene dat overblijft in de stilte. Als je bijvoorbeeld te veel aan het denken bent, wees dan eens 5 seconden stil. In die 5 seconden verdwijnt alles wat niet echt is aan jou. Waaronder je gedachten. Maar we zijn zo geindentificeerd met en verwonderd door onze gedachten, dat het niet in ons opkomt dat onze gedachten helemaal niet onze gedachten zijn. Onderzoek waar de gedachten vandaan komen, waar ze heen gaan. Wat is de grond van de gedachten?

Het proces is niet makkelijk nee.. want het betekent dat je jezelf verliest. Als je durft door te zetten, wordt die leegte die ontstaat door het wegsmelten van het zelf stiller en stiller, totdat je bij de grond van de leegte aan komt. De leegte welke alles omvat, maar zelf leeg is. Geen Niets, geen Alles.. het gaat voorbij aan beide, het komt voor beide..

Zo ver even hoe ik het bezie.

Wat ik wil meegeven aan mensen die denken wat minder ver te zijn op 'het pad'.. vreest niet! Ga gewoon eens kijken wat er te vinden is op het gebied van meditatie en mindfulness. Er zijn ook simpele wandeloefeningen, dus je hoeft echt niet een uur stil te zitten op een kussen om progressie te kunnen maken. Meditatie is uiteindelijk slechts een middel dat kan leiden naar het doel: niet-meditatie. Wat zo veel inhoudt meditatie zonder dat je je er mee bezig houdt dat je aan het mediteren bent. Dus geen zelf die aan het mediteren is.. nee.. maar een terugkeer naar de grond van wie wij werkelijk zijn. De leegte die creëert en toch altijd leeg is..

Probeer jezelf niet te veranderen.. in plaats daarvan, steek je energie in het accepteren van wie je bent nu op dit moment en op alle momenten. Hoe zou jij ooit anders kunnen zijn dan je nu bent? Je bent, meer heb je toch niet nodig? Alleen gedachten menen dat zijn niet goed genoeg is.. maar gedachten geven aan dat er ontwetendheid is mbt het zijn.

Gedachten zijn uitingen van separatie, dualiteit. Want voor gedachten is er een medium nodig dat de gedachten ontvangt. Als je je echter niet identificeert met je gedachten maar gewoon bij ze blijft alsof het gasten waren die bij jou op bezoek kwamen, kun je er mee leren omgaan en ze de baas worden. Als jij gasten ontvangt, dan laat je die toch ook niet je hele huishouden overnemen? Waarom laten we dat wel toe met onze gedachten? Zijn het wel onze gedachten?

quote:

Op dinsdag 19 november 2013 15:35 schreef Boswachtertje het volgende:

[..]

Bij mij is het juist eerder het idee dat er niet zo iets is als vooruitgaan of stilstand of achteruitgaan. Tuurlijk zijn alle 3 nog steeds aanwezig, maar omdat ik nu inzie dat het allemaal continue verandert, besef ik me dat ik niet die identificatie met een evt vooruitgang ben.

Ik vraag me dan op mijn beurt af waarom vooruitgaan fantastisch is

Ik kan niet voor kapiteintje spreken, hoewel zijn verhaal mij niet geheel onbekend is. Maar het laatste jaar veel oud zeer onder ogen gekomen en ook veel oude denkbeelden en ideeën over hoe alles werkt. En dan merk je dat je denkt dat je weet hoe de wereld werkt, maar eigenlijk geen flauw idee hebt. Alleen ben je - als je dit niet beseft - continue bezig om je wereldbeeld te versterken en jezelf in te graven tov anderen om je wereldbeeld te kunnen verdedigen. Maar wat verdedig je eigenlijk? Je verdedigt een beeld in je hoofd dat bestaat uit emoties, gedachten en speculaties.

Dat loslaten.. dat is volgens mij het hele proces waar iedereen het altijd over heeft. Over de pijn van het loslaten, over de weerstand er tegen en de veranderingen die ongemerkt plaatshebben. Toen ik eenmaal begreep wat nou echt met non-dualiteit bedoelt werd, besefte ik hoe weinig ik wist. En vooral dat ik dit altijd al wist, maar nooit durfde toe te geven. En nu is er geen noodzaak meer om mezelf te bewijzen of mijn gelijk te halen. Alles gebeurt en daar kan ik over gaan nadenken of het gewoon accepteren zoals het is.

De volgende stap was dat ik naar het Ik ging kijken. Het eens zo stabiele zelf en het bijbehorende zelfbeeld hebben het het afgelopen jaar zwaar te verduren gehad. En dat vind ik dan weer zoiets frapants.. De informatie die ik het afgelopen jaar heb 'gevonden' en gekregen sluit zo perfect aan bij de situatie.

Het lijkt er echt op dat je krijgt wat je nodig hebt op dat moment, of je het nou leuk vindt of niet. In mijn situatie was het lang niet altijd leuk. Want ik kwam meer en meer tot de conclusie dat het zelf dat ik zo stabiel achtte, helemaal niet te vinden is. En om dan te leren vertrouwen dat je ook zonder zelf kunt leven.. dat kost tijd. Want alles dat je geconditioneerd heeft in je leven, komt naar boven. Alles waar je je aan vast klingt, moet worden losgeweekt.

Want wat je uiteindelijk bent, is datgene dat overblijft in de stilte. Als je bijvoorbeeld te veel aan het denken bent, wees dan eens 5 seconden stil. In die 5 seconden verdwijnt alles wat niet echt is aan jou. Waaronder je gedachten. Maar we zijn zo geindentificeerd met en verwonderd door onze gedachten, dat het niet in ons opkomt dat onze gedachten helemaal niet onze gedachten zijn. Onderzoek waar de gedachten vandaan komen, waar ze heen gaan. Wat is de grond van de gedachten?

Het proces is niet makkelijk nee.. want het betekent dat je jezelf verliest. Als je durft door te zetten, wordt die leegte die ontstaat door het wegsmelten van het zelf stiller en stiller, totdat je bij de grond van de leegte aan komt. De leegte welke alles omvat, maar zelf leeg is. Geen Niets, geen Alles.. het gaat voorbij aan beide, het komt voor beide..

Zo ver even hoe ik het bezie.

Wat ik wil meegeven aan mensen die denken wat minder ver te zijn op 'het pad'.. vreest niet! Ga gewoon eens kijken wat er te vinden is op het gebied van meditatie en mindfulness. Er zijn ook simpele wandeloefeningen, dus je hoeft echt niet een uur stil te zitten op een kussen om progressie te kunnen maken. Meditatie is uiteindelijk slechts een middel dat kan leiden naar het doel: niet-meditatie. Wat zo veel inhoudt meditatie zonder dat je je er mee bezig houdt dat je aan het mediteren bent. Dus geen zelf die aan het mediteren is.. nee.. maar een terugkeer naar de grond van wie wij werkelijk zijn. De leegte die creëert en toch altijd leeg is..

Probeer jezelf niet te veranderen.. in plaats daarvan, steek je energie in het accepteren van wie je bent nu op dit moment en op alle momenten. Hoe zou jij ooit anders kunnen zijn dan je nu bent? Je bent, meer heb je toch niet nodig? Alleen gedachten menen dat zijn niet goed genoeg is.. maar gedachten geven aan dat er ontwetendheid is mbt het zijn.

Gedachten zijn uitingen van separatie, dualiteit. Want voor gedachten is er een medium nodig dat de gedachten ontvangt. Als je je echter niet identificeert met je gedachten maar gewoon bij ze blijft alsof het gasten waren die bij jou op bezoek kwamen, kun je er mee leren omgaan en ze de baas worden. Als jij gasten ontvangt, dan laat je die toch ook niet je hele huishouden overnemen? Waarom laten we dat wel toe met onze gedachten? Zijn het wel onze gedachten?

Mee eens hoor.

En dat noem ik vooruitgang, verbetering en of acceptatie van jezelf. Het is een vooruitgang omdat je de belemmering kwijt raakt.

Ik val steeds in slaap als ik ogen dicht doe en nergens aan denk. Maar als ik slaap mediteer ik toch niet meer?

quote:

Op dinsdag 19 november 2013 18:18 schreef Patroon het volgende:
Ik val steeds in slaap als ik ogen dicht doe en nergens aan denk. Maar als ik slaap mediteer ik toch niet meer?

Bij Ramana Maharshi was slaap ook een bijzondere staat, maar wel eentje waar in je volkomen onbewust bent van je eigen (dagelijkse) identiteit). Hij stelt echter wel de vraag die je dan dient te stellen: wat is er dat bewust is dat er slaap is?

Patroon, een goede tip is om je ogen open te houden. Ook zou je eens kunnen googlen naar de houdingen van/in/met meditaties. Te veel je hoofd omlaag maakt slaperig, te veel je hoofd omhoog zorgt voor te veel denken..

Als je slaapt mediteer je dus wel/niet, maar je bent je er sowieso niet bewust van..

@ Gray: heb ooit gelezen/gehoord dat je je tong stil in de mond moet laten liggen, dat daar (ook) veel gedachten hun oorsprong vinden..

quote:

Op dinsdag 19 november 2013 17:03 schreef Opnieuw-energie het volgende:

[..]

Mee eens hoor.

En dat noem ik vooruitgang, verbetering en of acceptatie van jezelf. Het is een vooruitgang omdat je de belemmering kwijt raakt.

hehe dat is ook het stomme.. dat je met zo'n stuk retoriek (wat het eigenlijk is ) denkt iets te bereiken.. terwijl het enige dat je kunt bereiken is dat je je beseft dat er niets te bereiken valt.. wat een vooruitgang he
Snap je wel btw

quote:

Op dinsdag 19 november 2013 14:10 schreef YogaLove het volgende:
Dit verhaal omschrijft precies de fase waarin ik nu verkeer.

Mindfulness is voor mij ook de sleutel geweest om hier in verder te komen (uit mijn hoofd en in mijn gevoel).
Ik lees verder geen boeken hierover, maar ervaar het nu zelf.
Geen houvast hebben is erg beangstigend, maar ergens ook heel bevrijdend. En er is geen weg meer terug als je je dat realiseert.

Ja dat stuk kwam bij mij ook wel aan Ik was vooral bezig met het ervaren ervan (wat denk ik ook het belangrijkst is anders ga je ermee in je hoofd zitten en het niet ervaren) maar vond het wel erg fijn om te lezen, stukje herkenning. Gewoon eens even niets zijn, eng maar vrij(er).

Geen weg terug inderdaad, daar sla je de spijker mee op z'n kop. Het is denk ik een soort vriendjes met de afgrond maken, dat ook de angst daar omheen verdwijnt. 'Beetje' onthutsende fase

Ik vind dat deze discussie de goede kant op gaat. Er zijn duidelijk een paar forumleden die weten waar ze over praten. Ik heb zelf jarenlang last gehad van een angststoornis en was het op een gegeven moment zo spuugzat dat ik alles er voor over had om er van af te raken. Ik ben toen eerst zelf gaan mediteren volgens de Kabat Zin methode. Een jaar geleden besloten om zo veel mogelijk naar de Zen dojo te gaan. Daar heb ik geen spijt van gehad. Ik doe drie keer per week zazen bij de dojo en als ik daar niet heen kan gaan zit ik thuis. Het voordeel van je bij zo'n groep te voegen is -naast het leren kennen van mede-beoefenaars- de constante instructies/aanmoedigingen van de dojo verantwoordelijke (een Zen monnik). Het is een langzaam proces, en ik ben nog niet helemaal van mijn angst af, maar het gaat wel stukken beter. Het belangrijkste is voor mij het trainen van de concentratie (op de ademhaling, het hele lichaam, de juiste houding). Je leren concentreren is voor mij de sleutel. Bij een gebrek aan concentratie (je verliezen in gedachtenstromen/emoties) wordt plaats gemaakt voor het ego, en gaan depressieve gedachten en angsten met me aan de haal.

quote:

Op maandag 25 november 2013 21:58 schreef Gray het volgende:

[..]

Ik denk dat hij doelt op zelfrealisatie, en dat het niet iets is dat je krijgt, maar iets ouds is dat altijd al aanwezig was. Het is alleen gesluierd door het ego, gedachten, woorden en alles dat je ooit geleerd hebt.

Thnx Gray.. idd..
met als aanvulling dat het 'oudse' juist onze essentie is, de rest is er een afspiegeling van. Maar we verwarren dit continue..

quote:

Op maandag 25 november 2013 23:22 schreef kapiteintje het volgende:

[..]

Ah, ok. Ik zat er aan te denken om 'Wherever you go, there you are' voor Kerst te vragen. Is dat een goed boek voor een beginner?

Ik vind "Alle dagen Zen" en "Niets bijzonders" van Joko Beck geweldige boeken.

quote:

.... alsof ik op sluimerstand stond. Of misschien anders gezegd: De mate waarin ik kon focussen leidde me ertoe op het goede te kunnen focussen en weg te blijven van het ingesleten patroon van negatieve gedachten --> minder in mijn hoofd, meer in wat zich afspeelt. Dit zal met het mediteren alleen maar beter worden denk ik.

Die "sluimerstand", daar heb ik tientallen jaren last van gehad, je afwezig voelen, niet helder zijn.

Meditatie/zazen is voor mij de ultieme concentratietraining. Als je het dagelijks doet en je probeert jezelf continu te concentreren op de prikkels die via je zintuigen binnenkomen (zonder er een interpretatie/oordeel over te geven), dan kan het zijn dat je de rest van de dag gewoon in die 'concentratiestand' blijft en het heerlijk rustig blijft in je hoofd, wat er ook gebeurt. Die concentratie gaat hand in hand met "jezelf vergeten". Ik begin nu ook eindelijk een beetje te begrijpen wat die "non-dualiteit" is waar iedereen het over heeft. Dit is iets wat zich bij mij, na anderhalf jaar dagelijks zitten, begint te ontwikkelen.

quote:

Op dinsdag 26 november 2013 11:02 schreef kapiteintje het volgende:
Trillingen/schokken over heel m'n lijf. M'n voorhoofd stond klam van 't zweet, evenals m'n handen en m'n tenen en handen tintelden.

Ik weet niet wat ik hiervan moet denken, maar 't voelde wel goed. Vraag me af hoeveel je jezelf op zo'n moment inbeeldt en hoeveel echt het gevolg van die meditatie is? Ik kan mezelf toch niet zodanig zo'n gevoel inbeelden dat ik dergelijke fysieke responsen stimuleer?

Energetische ontlading We kunnen onze hogere hersendelen/denken 'inzetten' om gevoelens, wat niet meer meetbare energiestromingen in je lichaam zijn, te onderbreken/blokkeren. Die mechansimes kunnen in meditatie loskomen omdat je aandacht van je denken naar het zijn gaat, dan krijgen ze niet meer de aandacht die ze nodig hebben om te bestaan. Levert een instant gevoel van vrijheid/minder belast zijn op.

Ik begrijp iets niet. Is het opzoeken van contact met anderen een dierlijke behoefte of het vluchten van eigen angsten (bang om alleen te zijn met de innerlijke criticus en daarmee gepaarde somberheid)? Indetificeren we ons met onze gedachten waardoor we ons liever identificeren met anderen?

quote:

Op dinsdag 26 november 2013 11:22 schreef kapiteintje het volgende:
Het was iig echt bizar. Nog nooit zoiets meegemaakt. Die knoop in m'n maag, die ik al jaren heb leek voor een groot deel te verdwijnen.

Ja, het kan in het begin heel onwerkelijk voelen omdat je wordt bevrijd van iets waar je door in te geloven jezelf beperkte zoals bijv "ik kan dit gevoel niet aan!!" en dat blijkt dat niet waar te zijn. Weirde ervaring

Wel mooie basis voor verder werk, uiteindelijk is het enige wat je kan beperken het geloven in beperkende gedachten over jezelf want gedachtes waar je in gelooft maak je zelf waar. Als dat blijkt dat (beperkende) gedachtes niet waar zijn heb je je eigen vrijheid in de hand.

quote:

Op dinsdag 26 november 2013 11:20 schreef MaidensTower het volgende:
Ik begrijp iets niet. Is het opzoeken van contact met anderen een dierlijke behoefte of het vluchten van eigen angsten (bang om alleen te zijn met de innerlijke criticus en daarmee gepaarde somberheid)? Indetificeren we ons met onze gedachten waardoor we ons liever identificeren met anderen?

Contact hebben met anderen, daar is niets mis mee. De mens is een sociaal dier en heeft interactie met anderen nodig. Maar als je aandacht van anderen nodig denkt te hebben om af te raken van een ontevreden gevoel binnenin jezelf, dan zal dat niet werken. Volgens mij wordt die somberheid veroorzaakt door het continu negatief beoordelen van allerlei zaken en het zich identificeren met die gedachten.

Zijn er ook dieren die niet sociaal zijn?

Kolere... Ik ga echt door een hel...

Maar er was zojuist weer een helder moment, een flits,
waarin duidelijk werd dat er geen onderscheid is tussen mij en alles.

Ik ben de kop koffie die ik in mijn hand houd en de stoel waar ik op zit.
Het is allemaal gemaakt uit 'mij'. Er is alleen wat er is en ik ben dat.
En dan zegt mijn kop weer dat dat onmogelijk is, en schiet ik weer terug in het verhaal 'ik en de rest'.

Dit proces van ontwaken is geen kattepis.

[ Bericht 0% gewijzigd door EP3 op 27-11-2013 14:38:28 ]

quote:

Op dinsdag 26 november 2013 10:24 schreef hoos het volgende:

[..]

Die "sluimerstand", daar heb ik tientallen jaren last van gehad, je afwezig voelen, niet helder zijn.

Meditatie/zazen is voor mij de ultieme concentratietraining. Als je het dagelijks doet en je probeert jezelf continu te concentreren op de prikkels die via je zintuigen binnenkomen (zonder er een interpretatie/oordeel over te geven), dan kan het zijn dat je de rest van de dag gewoon in die 'concentratiestand' blijft en het heerlijk rustig blijft in je hoofd, wat er ook gebeurt. Die concentratie gaat hand in hand met "jezelf vergeten". Ik begin nu ook eindelijk een beetje te begrijpen wat die "non-dualiteit" is waar iedereen het over heeft. Dit is iets wat zich bij mij, na anderhalf jaar dagelijks zitten, begint te ontwikkelen.

Leuk om te lezen dat je naar de zendojo gaat. Waar doe je dat precies?
Ik zie wel eens advertenties/websites/etc over zen centres bij mij in de buurt, maar mij bekruipt altijd een middelbare-vrouwen-new-age-hippies-geneuzel gevoel bij dergelijke centra. Hoe zit dat bij jou dojo? Wat voor mensen zijn dat? En waar is het precies? .

quote:

Op maandag 25 november 2013 23:22 schreef kapiteintje het volgende:

[..]

Ah, ok. Ik zat er aan te denken om 'Wherever you go, there you are' voor Kerst te vragen. Is dat een goed boek voor een beginner?

Ik heb het boek nog niet uit, maar ik vind het een fijn boek. Ik denk ook wel voor een beginner, hoewel ik dat niet zeker weet. En anders zoals hoos al noemde, de boeken van Charlotte Joko Beck, heel helder en nuchter!

Maar sowieso ga je aan één boek niet genoeg hebben . Ik denk dat het bij deze drie niet heel veel uitmaakt aan welke je begint.

quote:

Op woensdag 27 november 2013 14:14 schreef Hammet het volgende:

[..]

Leuk om te lezen dat je naar de zendojo gaat. Waar doe je dat precies?
Ik zie wel eens advertenties/websites/etc over zen centres bij mij in de buurt, maar mij bekruipt altijd een middelbare-vrouwen-new-age-hippies-geneuzel gevoel bij dergelijke centra. Hoe zit dat bij jou dojo? Wat voor mensen zijn dat? En waar is het precies? .

Ik vind het het wel lekker om een beetje anoniem te kunnen posten, dus ga ik niet precies zeggen naar welke dojo ik ga. Ik wil wel zeggen dat de dojo deel uitmaakt van de Soto school. Ik denk niet dat jouw gevoel overeenkomt met de realiteit. De Zen-beoefenaars die ik ken zijn helemaal niet hippie/new age-achtig. Gewoon mensen van alle leeftijden met banen of studies die serieus zazen willen beoefenen.

Als je interesse hebt, moet je gewoon eens naar een introductie van een centrum bij jou in de buurt gaan.

[ Bericht 0% gewijzigd door hoos op 27-11-2013 17:34:28 ]

Omdat ik mij in sommige dingen wel herken, lees ik hier wel eens mee en ik vroeg mij af hoe meditatie en/of mindfulness zich eigenlijk verhouden tot zelfhypnose en (als het toch echt iets heel anders is) of hier mensen zijn die dáár ervaring mee hebben...

[ Bericht 3% gewijzigd door Forbry op 27-11-2013 18:28:44 ]