(Aanstaande) Docenten Topic Deel XXXII

Het achterover vallen en het gelach van de klas is voldoende straf.

quote:

Op maandag 9 september 2013 19:24 schreef Bleie het volgende:

[..]

Spannend hoor! Hoe bevallen de eerste colleges? Ik heb dat traject (of een voorganger ervan) een kleine tien jaar geleden ook gedaan, al ben ik uiteindelijk dus niet in het basisonderwijs terechtgekomen. Het was inderdaad prettig om met wat meer oudere studenten in de klas te zitten. Bij mij lag trouwens de nadruk in alle vakken heel erg op de didactiek. Bij Nederlands ging het dus vooral over 'hoe leer je kinderen lezen / spellen / etc. En dat vond ik, ondanks mijn studie Nederlands, wel nuttig. _{Was overigens maar goed ook dat daar de nadruk op lag, want al in het eerste college heb ik de docent verbeterd op het gebruik van bepaalde vaktermen.}

Ik heb nog geen echte colleges gehad, maar ik heb wel meegelopen op de opleiding toen ik de keuze nog moest maken. Toen viel het me inderdaad op dat er veel nadruk lag op hoe je stof overbrengt op kinderen. Er werden ook veel ervaringen gedeeld op basis van de stages. Ik vond het meteen erg leuk en nuttig.

De docent Nederlands die wij krijgen, lijkt me goed en houdt bovendien van z'n vak. Hij is soms wel wat kort door de bocht. Afgelopen week verkondigde hij bijvoorbeeld dat grammatica aangeboren is. Tja, dat is inderdaad een theorie waar weer andere ideeën tegenover staan. Maar ik begrijp wel dat dat allemaal te ver voert. (En ik houd maar wijselijk m'n mond, want ik ben nu al De Nerd.)

quote:

Afgelopen week verkondigde hij bijvoorbeeld dat grammatica aangeboren is

Een erg gewaagde uitspraak als je niet flink wat duiding geeft!

quote:

Op maandag 9 september 2013 22:56 schreef Baba-O-Riley het volgende:

[..]

Die stuur je er toch niet uit... Sadist
Ik had er ook eentje aan het huilen vandaag. Hij zag er een beetje groen uit en was misselijk.

De manier waarop veel van die eersteklassers je volkomen weerloos aan zitten te staren met grote ogen en hoe ze alles wat je zegt volkomen serieus nemen, kan wel de sadist in iemand oproepen ja. Ongetwijfeld docenten die daar gebruik van maken.

Ik heb een beetje zo'n collega. Die kwam in een les van klas 2 vorig jaar even bij me binnenlopen. Klas muisstil. Toen hij weer weg was, vroeg een leerling fluisterend: 'Was dat meneer X??" Toen ik ja terug zei, zei hij weer (met angstig blik): "Ik ben altijd een beetje bang van hem". Waarop meteen vier andere leerlingen riepen: 'Ik ook!'.

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 00:44 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ik heb nog geen echte colleges gehad, maar ik heb wel meegelopen op de opleiding toen ik de keuze nog moest maken. Toen viel het me inderdaad op dat er veel nadruk lag op hoe je stof overbrengt op kinderen. Er werden ook veel ervaringen gedeeld op basis van de stages. Ik vond het meteen erg leuk en nuttig.

De docent Nederlands die wij krijgen, lijkt me goed en houdt bovendien van z'n vak. Hij is soms wel wat kort door de bocht. Afgelopen week verkondigde hij bijvoorbeeld dat grammatica aangeboren is. Tja, dat is inderdaad een theorie waar weer andere ideeën tegenover staan. Maar ik begrijp wel dat dat allemaal te ver voert. (En ik houd maar wijselijk m'n mond, want ik ben nu al De Nerd.)

Leuk zeg. Jij bent gewoon eenoog in het land der blinden, zullen we maar zeggen. . Ik denk dat jij een heel goede lerares zult zijn omdat je volgens mij die liefde ook hebt. En dat je ook vakinhoudelijk en didactisch veel kunt bewerkstelligen. Tof.

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 07:45 schreef mane het volgende:

[..]

De manier waarop veel van die eersteklassers je volkomen weerloos aan zitten te staren met grote ogen en hoe ze alles wat je zegt volkomen serieus nemen, kan wel de sadist in iemand oproepen ja. Ongetwijfeld docenten die daar gebruik van maken.

Ik heb een beetje zo'n collega. Die kwam in een les van klas 2 vorig jaar even bij me binnenlopen. Klas muisstil. Toen hij weer weg was, vroeg een leerling fluisterend: 'Was dat meneer X??" Toen ik ja terug zei, zei hij weer (met angstig blik): "Ik ben altijd een beetje bang van hem". Waarop meteen vier andere leerlingen riepen: 'Ik ook!'.

ik merk dat ik na drie jaar ook reputatie begin te krijgen. die is alleen nogal wisselend tussen de onderbouw en de bovenbouw. in de bovenbouw wordt er gesmeekt om les van me te krijgen en word ik gezien als de soepele docent die wel goed lesgeeft maar waar je ook plezier kan hebben.

In de onderbouw hoorde ik ineens dat leerlingen die mij op hun rooster zagen staan helemaal in mineur waren omdat ik "zo fakking streng ben" en je "echt fakking hard moet werken" en "ze gingen dood echt!"

Ik vermoed dat de waarheid in het midden ligt en het vooral het contrast is met de andere docenten in bovenbouw dan wel onderbouw voor mijn vak.

Voor bruggers ben ik trouwens echt heel lief maar dan nog maak ik ze soms aan het huilen

Oh, en het citaat van de week van een brugger (in een gesprek over zware tassen)

quote:

Oh, mijn tas weegt acht kilo, dus samen met mijn tas weeg ik zesendertig kilo!

Ik denk dat mijn linkerbeen 28 kilo weegt... ZE ZIJN ZO KLEIN. WTF.

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 00:50 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Een erg gewaagde uitspraak als je niet flink wat duiding geeft!

Totaal niet gewaagd. Ga nu niet uitgebreid reageren, maar als je zelf ondertussen je hoofd wil breken kan ik aanraden versimpelde versies van Noam Chomsky werk te lezen. Die vent zelf schrijft niet echt simpel namelijk

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 10:20 schreef kwakz0r het volgende:
Oh, en het citaat van de week van een brugger (in een gesprek over zware tassen)

[..]

Ik denk dat mijn linkerbeen 28 kilo weegt... ZE ZIJN ZO KLEIN. WTF.

Ze worden met het jaar kleiner

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 11:35 schreef Wizzor het volgende:

[..]

Totaal niet gewaagd. Ga nu niet uitgebreid reageren, maar als je zelf ondertussen je hoofd wil breken kan ik aanraden versimpelde versies van Noam Chomsky werk te lezen. Die vent zelf schrijft niet echt simpel namelijk

Chomsky heeft zichzelf inmiddels ook alweer genuanceerd hoor volgens mij bedoelt Bram meer dat de zaak wat genuanceerder ligt dan dat, er is een bepaalde mate van aangeborenheid, maar ook een bepaalde mate van construction grammar lijkt toch tegenwoordig de consensus te zijn? (goh, dat ik het ooit nog eens voor Bram op zou nemen )

Nou ja, alleen zeggen dat het aangeboren is, is een... nogal kort-door-de-bocht weergave van Chomsky, om het eventjes beleefd uit te drukken.

Ik heb net een topic geopend maar kan de vragen beter hier stellen:

Komend semester heb ik besloten om het onderwijs in te gaan. Op dit moment heb ik een jaar vrijaf genomen om uit te vinden wat ik nou eigenlijk wil, en daarnaast heb ik een bijbaan. In dit jaar wil ik me graag orienteren op het docentschap, zodat ik goed voorbereid de stage binnenkom. Daarom zou ik graag van andere docenten, én leerlingen op middelbare scholen, tips willen.

Bij dezen heb ik een korte vragenlijst:

1.Een goede docent hoort duidelijk te zijn over zijn verwachtingen jegens de leerlingen. Hoe moet dit ingevuld worden? Is het goed om die regels samen met de leerlingen op te stellen, of kies je vooral je eigen weg?

2. Wat vind je dat een docent moet doen als de regels niet worden nageleefd? Wat zijn passende straffen voor :
a) spullen niet bij je
b) door de docent heen praten/brutaal zijn
c) de les voor medeleerlingen verstoren, bijvoorbeeld door te pesten of vervelend te doen

3. Hoe zie jij het liefst de band tussen leerling en docent? Is het prettig als een docent weet wat er speelt in de wereld van leerlingen? In hoeverre moet een docent "één van de leerlingen", zijn, en in hoeverre de docent?

4. Stel, de band tussen leerling en docent is slechter geworden, bijvoorbeeld doordat de docent de leerling de klas uit heeft gestuurd. Hoe zorg jij ervoor dat die band weer goed wordt?

5. Hoe bewaar jij het overzicht? Dit lijkt mij vooral het lastigste, je kan niet zien wat elke leerling doet lijkt me.

Alvast bedankt.

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 15:58 schreef Omentuva het volgende:
Nou ja, alleen zeggen dat het aangeboren is, is een... nogal kort-door-de-bocht weergave van Chomsky, om het eventjes beleefd uit te drukken.

ja dat dus.

fairybell, wat een hoop vragen! ik moet nu weg, kom later wel op een paar terug, maar ik kan je nu al zeggen dat de antwoorden in veel gevallen ook van de stijl van de docent afhankelijk zijn. koop/leen bij de bieb anders alvast eens een boekje over lesgeven, kijk op leraar24.nl, en ga meelopen op scholen met docenten!

Ik heb al wat boeken geleend van een vriendin, maar meestal is het in de praktijk anders dan in theorie. Die boeken geven vaak aan hoe iets zou moeten gebeuren, maar volgens die vriendin is dat niet altijd even haalbaar. Ik heb van haar al wat antwoorden gekregen maar wil meer invalshoeken.

Heb van de week ook al met haar meegelopen, ze heeft Duits aan 4e klassers en dat was best leuk.

Net eerste echte stagedag achter de rug (ipv alleen maar meekijken). Voelt raar om na 2 jaar weer echt voor de klas te staan. Leuk though! Morgen een les geven waar ik nu al zin in heb.

Anyway, een vragenlijst, dus laat me even antwoord geven. Onder spoiler, anders wordt het wel heel lang.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik kan die spoiler niet openen op mijn mobiel!

Ah, nvm, heb hem gelezen! Wat het aanspreken betreft, het is een stuk lastiger als de hele klas tegelijk praat lijkt me. Mijn vriendin heeft daar ook moeite mee, soms gaat een hele klas "muiten".

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 16:01 schreef Fairybell het volgende:
Ik heb net een topic geopend maar kan de vragen beter hier stellen:

Komend semester heb ik besloten om het onderwijs in te gaan. Op dit moment heb ik een jaar vrijaf genomen om uit te vinden wat ik nou eigenlijk wil, en daarnaast heb ik een bijbaan. In dit jaar wil ik me graag orienteren op het docentschap, zodat ik goed voorbereid de stage binnenkom. Daarom zou ik graag van andere docenten, én leerlingen op middelbare scholen, tips willen.

Bij dezen heb ik een korte vragenlijst:

1.Een goede docent hoort duidelijk te zijn over zijn verwachtingen jegens de leerlingen. Hoe moet dit ingevuld worden? Is het goed om die regels samen met de leerlingen op te stellen, of kies je vooral je eigen weg?

Het is altijd zo dat je een eigen weg moet vinden. Mijn stagebegeleider vroeg me voordat ik ook nog maar 1 les had gegeven:' Wat verwacht je eigenlijk van de leerlingen? Waar liggen jouw grenzen?". Mijn antwoord was toen: "Eeeeh". Ik vond het moeilijk om dat zo zonder ervaring te benoemen. Toen diezelfde begeleider in een les was komen kijken, snel daarna, zei ze: "Maar je hebt wel allerlei impliciete verwachtingen, want dat blijkt uit je gedrag en je reacties". Toen kon ik, naar aanleiding van die concrete ervaringen, eigenlijk voor het eerst echt benoemen wat mijn verwachtingen waren en tijdens de lessen voelde ik heel duidelijk waar mijn grenzen lagen! Het is dus belangrijk om er vantevoren over na te denken, maar nog veel belangrijker is het om zelfreflectie toe te passen na je eerste lessen. Jezelf terugzien op video of de observaties van een begeleider zijn goede hulpmiddelen.

Zelf regels samenstellen is een mogelijkheid. Ik doe het nu zo: ik leg mijn regels uit aan de leerlingen, en ik leg ook uit waarom ik die regels belangrijk vind. Daarbij mogen ze best aangeven wat ze ervan vinden, en ik sta open voor goede feedback, maar ik bepaal wel de regels in mijn les. Ook omdat ik nu eenmaal hoofdverantwoordelijke ben en een veilige en prettige leeromgeving moet creeren.

quote:

2. Wat vind je dat een docent moet doen als de regels niet worden nageleefd? Wat zijn passende straffen voor :
a) spullen niet bij je
b) door de docent heen praten/brutaal zijn
c) de les voor medeleerlingen verstoren, bijvoorbeeld door te pesten of vervelend te doen.

Ook daarvoor zijn geen universele regels te bepalen. Misschien kun je op school met collega's hier wel dingen over afspreken, maar uiteindelijk bepaal jij in iedere situatie en bij iedere leerling opnieuw wat je doet. Sommige leraren zijn uiterst consequent, andere leraren (zoals ik) bekijken het meer per geval. Wat ook belangrijk is: niet alle 'problemen' of 'overtredingen' vragen als oplossing om straf. In het begin kun je dat als docent wel zo bedenken, dat kan ook nuttig zijn (om die grenzen bij jezelf te stellen en te leren die grenzen ook te handhaven), maar gaandeweg heb ik bijvoorbeeld geleerd dat veel van de dingen op te lossen zijn vanuit je persoonlijke contact met een leerling. Je weet op een gegeven moment een leerling op een andere manier te raken dan met straf alleen. Zodat je de leerling corrigeert zonder dat dit met een straf gepaard gaat. Dat is meer en meer mijn uitgangspunt geworden. Maar dat past nu eenmaal ook bij wie ik ben, als persoon en als docent.

Wat betreft pestgedrag: daar ben ik, zoals veel docenten, heel scherp in. Als ik iets zie of hoor wat daar op wijst, leg ik direct de les stil en bespreek ik dat klassikaal. Na de les praat ik eventueel ook met individuele leerlingen. Ik maak er een belangrijk punt van dat we respectvol met elkaar omgaan. Ik ben zelf heel erg van de zaken open gooien, benoemen en bespreken. Hoe moeilijk dat ook is. Maar ik ben wel goed in confrontaties aangaan, of tenminste: daar word ik steeds beter in.

quote:

3. Hoe zie jij het liefst de band tussen leerling en docent? Is het prettig als een docent weet wat er speelt in de wereld van leerlingen? In hoeverre moet een docent "één van de leerlingen", zijn, en in hoeverre de docent?

Ja, het is prettig als je de belevingswereld van een leerling een beetje begrijpt en je daar in ieder geval voor openstelt door gesprekken aan te gaan. Maar ik ben zelf van mening dat je niet een van hen moet willen zijn, of dat je geforceerd moet doen in het leggen van zo'n contact. Jij blijft de docent en een opvoeder. Daarvoor is een zekere afstand belangrijk. Populair willen zijn, of gekunsteld mee willen gaan/doen in hun wereld, dwingt allesbehalve respect af, zo is mijn idee.

quote:

4. Stel, de band tussen leerling en docent is slechter geworden, bijvoorbeeld doordat de docent de leerling de klas uit heeft gestuurd. Hoe zorg jij ervoor dat die band weer goed wordt?

Praten. Zoiets wordt ook wel een 'herstelgesprek' genoemd (leer je op de opleiding). Je praat en je luistert, je laat de leerling weten dat het je echt wel kan schelen wat hij/zij denkt en voelt. Je legt uit waarom je het nodig vond om die maatregel te nemen. Je legt het verschil uit tussen het afkeuren van gedrag en het afkeuren van iemand als persoon.

quote:

5. Hoe bewaar jij het overzicht? Dit lijkt mij vooral het lastigste, je kan niet zien wat elke leerling doet lijkt me.

Dat is inderdaad moeilijk en de ene persoon heeft dat van nature meer dan de ander. Het heeft in ieder geval heel veel te maken met: kijken, observeren (en dat is meer dan zien, het is ook: begrijpen wat je ziet), luisteren, voelen, op je intuitie afgaan. Ik zie heel veel, (maar uiteraard niet alles) en ik benoem ook vaak wat ik zie of denk te zien. Als de leerlingen binnenkomen: ga niet in een boek zitten kijken, op het bord dingen doen, in een kast rommelen, maar sta bij de deur, maak contact, kijk hoe ze binnenkomen, kijk naar lichaamstaal. Daar begint het al mee. Als de leerlingen aan het werk zijn: loop rond. En als je met een leerling in gesprek bent, zorg dat al je zintuigen wel op scherp blijven staan. Dus terwijl je luistert naar een leerling die je een vraag stelt, houd je ook je oren open voor de rest en hoor je hoe aan de andere kant van het lokaal iets onaardigs wordt gezegd, ergens anders iets op de grond valt, etc. etc. Van begin tot het einde van de les ben je alert, maar ontspannen tegelijk. Dat is eigenlijk de kunst. Dat laatste lukt in het begin nog niet zo goed meestal, waardoor je na drie lessen uitgeput kunt zijn.

Veel succes!

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 13:29 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

Chomsky heeft zichzelf inmiddels ook alweer genuanceerd hoor volgens mij bedoelt Bram meer dat de zaak wat genuanceerder ligt dan dat, er is een bepaalde mate van aangeborenheid, maar ook een bepaalde mate van construction grammar lijkt toch tegenwoordig de consensus te zijn? (goh, dat ik het ooit nog eens voor Bram op zou nemen )

Dat moest 'ie ook wel, want al z'n mooie boomstructuren bleken ineens niet toepasbaar op andere talen dan het Engels. Bovendien heeft hij zijn theorie van meet af aan immuun gemaakt voor empirische toetsing en dat is een de grootste zondes die je als wetenschapper kunt begaan.

Ik weet niet precies hoe de consensus tegenwoordig luidt, want het is alweer even geleden dat ik me met taalwetenschap bezighield. Tot enkele jaren geleden was de generatieve grammatica van Chomsky nog de dominante theorie in populair-wetenschappelijke tijdschriften als Onze Taal, maar in de wetenschap zelf is men al lange tijd bezig om het poverty of stimulus-argument van Chomsky te ontkrachten. (In het kort voor wie niet weet wat het inhoudt: Chomsky beweert dat de taalinput die een kind krijgt te beperkt is om de de grammaticale constructies te verklaren die het kind beheerst. Dus er moet wel iets aangeboren zijn, aldus Chomsky.)

Ik denk dat het voor leraren in essentie niet zoveel ertoe doet welke theorie ze aanhangen. In beide gevallen (grammatica is aangeboren vs. grammatica wordt verworven) wordt het belang onderkend van een gedegen taalaanbod. Maar het is wel jammer dat alle nuance verloren gaat in een uitspraak als: "Ja, grammatica is aangeboren. Interessant, hè?" Het is geen vaststaand feit, dus een docent moet ook niet doen alsof dat zo is.

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 17:04 schreef mane het volgende:

Wat ook belangrijk is: niet alle 'problemen' of 'overtredingen' vragen als oplossing om straf. In het begin kun je dat als docent wel zo bedenken, dat kan ook nuttig zijn (om die grenzen bij jezelf te stellen en te leren die grenzen ook te handhaven), maar gaandeweg heb ik bijvoorbeeld geleerd dat veel van de dingen op te lossen zijn vanuit je persoonlijke contact met een leerling. Je weet op een gegeven moment een leerling op een andere manier te raken dan met straf alleen. Zodat je de leerling corrigeert zonder dat dit met een straf gepaard gaat. Dat is meer en meer mijn uitgangspunt geworden. Maar dat past nu eenmaal ook bij wie ik ben, als persoon en als docent.

Ik vind dit een heel interessant punt. Kun je daar meer over vertellen, hoe je daar tegenaan kijkt en hoe je het toepast? Het hoort ook sterk bij mij en in het ouderschap gaat het me goed af; ik hoef m'n kinderen niet te straffen. Maar een cruciaal verschil is wel dat ik met hen veel meer één-op-ééncontact heb. Ik ben benieuwd hoe ik straks met groepsdynamiek omga.

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 17:44 schreef Friek_ het volgende:

[..]

Ik denk dat je iets te veel verwacht van simpele leraren.

Gaat het er niet juist topics lang over dat er te weinig van leraren wordt verwacht? Het gaat hier om iemand die leraren opleidt en zodoende op een hele generatie onjuiste kennis overbrengt.

Mane, dank je voor je post! Heb er veel van opgestoken. Ik dacht er ook aan om meteen mijn regels uit te leggen, maar ja, hoe doe je dat als je eerst een lesdeel overneemt? Ik weet uit ervaring dat leerlingen een stagair die de halve les doet niet echt serieus nemen. Moet ik dan meteen aangeven van "nu doe ik dit lesdeel, maar laten we eerst ook alweer doornemen wat docent X met jullie besproken heeft"?

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 17:37 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ik vind dit een heel interessant punt. Kun je daar meer over vertellen, hoe je daar tegenaan kijkt en hoe je het toepast? Het hoort ook sterk bij mij en in het ouderschap gaat het me goed af; ik hoef m'n kinderen niet te straffen. Maar een cruciaal verschil is wel dat ik met hen veel meer één-op-ééncontact heb. Ik ben benieuwd hoe ik straks met groepsdynamiek omga.

je vraag was niet aan mij gericht, maar wat ik er zelf van merk in mijn lessen, is dat de band met een klas heel vaak de noodzaak tot straffen ondervangt.

wat ik bedoel: ik heb met de meeste klassen en leerlingen een goede band, ze weten dat ik ze wil helpen als ze hulp nodig hebben, dat ik eerlijk ben, en rechtvaardig probeer te zijn, dat ik respect voor ze heb en zij hebben dat ook voor mij. Meestal is straf niet nodig omdat het gedrag stopt na een kleine interventie (een blik, een naam, eventueel benoemen wat je wilt zien voor gedrag als voorgaande niet genoeg is). Soms is gedrag hardnekkiger, kletsen bijvoorbeeld, en dan zet ik een leerling wel eens op een andere plek. Uitsturen gebeurt me nog zelden... Het eerste jaar waren het er nog wel eens meerdere per les, het jaar erna toch wel elke twee weken iemand, vorig jaar misschien 5 keer in het hele jaar - en ik ben echt niet soepeler geworden in wat er wel en niet mag.

hoe die band dan gegroeid is vind ik moeilijk te zeggen, ik ben vooral heel erg bij mezelf gebleven. het eerste jaar lukte dat nog niet, daarna steeds beter... maar het kan ook zijn dat ik geluk heb met de groepen dit jaar, voorheen had ik altijd wel 1 klas die me tot mijn uiterste krachtsinspanning testte, dit jaar vooralsnog niet.

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 18:52 schreef Fairybell het volgende:
Mane, dank je voor je post! Heb er veel van opgestoken. Ik dacht er ook aan om meteen mijn regels uit te leggen, maar ja, hoe doe je dat als je eerst een lesdeel overneemt? Ik weet uit ervaring dat leerlingen een stagair die de halve les doet niet echt serieus nemen. Moet ik dan meteen aangeven van "nu doe ik dit lesdeel, maar laten we eerst ook alweer doornemen wat docent X met jullie besproken heeft"?

ik kies er juist voor om mijn regels niet uit te leggen - niet direct in elk geval. maar dat is persoonlijk, ik vind dat niet bij mij passen, beginnen met "mijn" regels.

wat ik wel doe is de eerste lessen heel duidelijk en ostentatief aangeven wat ik voor gedrag wil zien als er iets gebeurt wat ik niet wil. Bijvoorbeeld, een leerling staat op om iets weg te gooien - dan leg ik de les even stil als ze nog niet stil zijn, en zeg dan iets als "Wacht even Pietje, ik wil even iets tegen de klas zeggen. Ik wil graag dat jullie afval bewaren tot het einde van de les, of in elk geval even je hand op steken om te vragen of je iets weg mag gooien, en niet zomaar door de klas lopen. Dat stoort de les, en dan wordt het een rommeltje, dat vind ik niet prettig en onrustig, ok?"

Heel overdreven voor zoiets kleins, maar ik heb ooit geleerd "als je de kleine dingen groot maakt, laten ze de grote dingen wel zitten..."

Als richtlijn voor wat ik wel of niet wil neem ik als gedachte "wat als elke les 15 kinderen dit doen?"

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 17:37 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Ik vind dit een heel interessant punt. Kun je daar meer over vertellen, hoe je daar tegenaan kijkt en hoe je het toepast? Het hoort ook sterk bij mij en in het ouderschap gaat het me goed af; ik hoef m'n kinderen niet te straffen. Maar een cruciaal verschil is wel dat ik met hen veel meer één-op-ééncontact heb. Ik ben benieuwd hoe ik straks met groepsdynamiek omga.

Ja, wat ik heb gelezen over hoe jij met opvoeding bezig bent, zie ik ook overeenkomsten. Ik denk dat je dit ook in een groep kunt toepassen, zeker als je lange tijd met dezelfde groep werkt en de leerlingen goed leert kennen. In het begin zal het wat lastiger zijn, omdat je dan nog een band moet opbouwen en soms kun je er - vanwege de doorgang van een les of de situatie - niet om heen om wel een strafmaatregel te nemen. Maar ook dan kun je op een later moment alsnog met de leerling daarover praten. Baba-O-Riley werkt volgens mij ook op deze manier.

Het gaat er heel erg om dat je zonder al teveel poespas of gepsychologiseer de leerling wel zo weet aan te spreken dat de leerling zich serieus genomen voelt en zich niet gekleineerd voelt, maar toch begrijpt dat hij zijn gedrag moet aanpassen. Straffen geeft namelijk snel zo'n gevoel van kleinering. Leerlingen die erg boos of verdrietig zijn over een straf of reprimande geven dit vaak ook aan.

Ik kan wel een voorbeeld geven van een situatie vandaag in de klas (waar ik overigens wel over nadenk later, of ik dit goed gedaan heb zo). Even in spoilers, is waarschijnlijk beter.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 18:52 schreef Fairybell het volgende:
Mane, dank je voor je post! Heb er veel van opgestoken. Ik dacht er ook aan om meteen mijn regels uit te leggen, maar ja, hoe doe je dat als je eerst een lesdeel overneemt? Ik weet uit ervaring dat leerlingen een stagair die de halve les doet niet echt serieus nemen. Moet ik dan meteen aangeven van "nu doe ik dit lesdeel, maar laten we eerst ook alweer doornemen wat docent X met jullie besproken heeft"?

Ik doe het ook niet meteen, maar in de tweede of derde les en dan maak ik er ook een beetje een grappig verhaal van, met tegelijkertijd een serieuze ondertoon. Ik doe het omdat de leerlingen dan gewoon heel duidelijk weten wat ze aan mij hebben, en wat ik verwacht.

In jouw geval zou ik me aanpassen aan de regels van de docent van wie je de les overneemt. Wat bij hem/haar niet mag, mag bij jou ook niet. Zo kom je er goed achter in hoeverre die regels ook bij jou passen. Verder is het inderdaad goed om even terug te komen op wat de docent behandeld heeft en daar goed op in te haken. Hoe vloeiender de overgang gaat, hoe beter.

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 19:28 schreef Baba-O-Riley het volgende:

Ik heb daar een aantal jaren geleden wel eens mee geëxperimenteerd. Ik weet dat heel veel collega's meteen zo'n klas bombarderen met hun regels. En wat zijn die regels dan? Iets in de geest van: "Zitten blijven als ik praat", "Vinger opsteken als je wat wil zeggen", "Niet in de gordijnen kruipen". Ik denk bij mezelf: dat horen die leerlingen dan al tig keer in de week, dat weten ze ondertussen wel.

Ik begin daarom elk jaar mijn lessen gewoon met uitgebreide kennismaking, zónder een bombardement aan regels. Nergens last van.

Een collega van mij deelde begin van het jaar een A4tje met AL haar regels uit. Denk aan het getal 30...

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 19:40 schreef kwakz0r het volgende:

[..]

Een collega van mij deelde begin van het jaar een A4tje met AL haar regels uit. Denk aan het getal 30...

Ik zou mijn leerlingen aan het getal 42 laten denken. Of aan 1729, afhankelijk van m'n bui.

Zou ik ook niet doen, maar iedereen doet wat voor hem/haar werkt. Er zijn ook leerlingen van wie ik weet dat ze uit faalangst/perfectionisme of (licht) autisme, of ADHD of om andere redenen het heel prettig vinden als zeer duidelijk en concreet wordt gemaakt wat ze moeten doen en waar de grenzen liggen en wat een docent verwacht. Die kunnen minder goed uit de voeten met subtiele aanwijzingen. Dus wat 'het beste' is, weet ik niet.

En als je samen met ze bespreekt van:
"Mijn doel is hier om jullie zo goed mogelijk les te geven. Maar daar heb ik jullie hulp bij nodig. Dus laten we even samen nadenken in wat voor gevallen het voor mij moeilijk is om les te geven, Wanneer kan ik niet verder met de les?"

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 19:45 schreef Fairybell het volgende:
En als je samen met ze bespreekt van:
"Mijn doel is hier om jullie zo goed mogelijk les te geven. Maar daar heb ik jullie hulp bij nodig. Dus laten we even samen nadenken in wat voor gevallen het voor mij moeilijk is om les te geven, Wanneer kan ik niet verder met de les?"

wat ik met mijn mentorklas wel heb gedaan was een les omtrent omgangsregels, maar daar ging het meer om dat ze erover nadachten dan dat er een eindproduct of contract uitkwam bijvoorbeeld. Ik had 10 voorbeeldregels/omgangsregels, en zij bespraken in een groepje welke er wat hen betreft uit moesten en wat er bij zou moeten, dat werd klassikaal besproken: ze moesten wel met argumenten komen. het ging dan meer om het bevorderen van een normingsproces in de goeie richting binnen de klas.

maar het hele "vinger opsteken" "niet door de docent heenpraten" "huiswerk maken" etc, dat weten ze wel in de bovenbouw. daar zeg ik wat van als het fout gaat. alleen over mobieltjes heb ik dit jaar wel even iets gezegd in klassen die me nog niet kennen.

en idd. er is geen goed of fout, doe vooral wat bij jou past en niet wat je denkt dat "moet".

Als ik een les overneem neem ik meestal gewoon de regels over van de docent. Je kan dan gelijk kijken of die regels ook bij jouw eigen manier van lesgeven passen. Zo niet zou ik bespreken hoe je het anders wil doen.
Dat kleine dingen groot maken vind ik een hele goede. Dat wil ik dit jaar ook gaan doen. Straffen en aanspreken op gedrag vind ik lastig, dus daar ga ik erg op letten de komende tijd.

Dat vind ik een rare gedachte, dat je ten alle tijden les moet kunnen geven. Dat klopt namelijk NIET. Je bent toch ook gewoon mens? En als een hele klas door je uitleg heen praat, steken ze daar niets van op. Natuurlijk wil je weten waarom ze dat doen, maar zijn horen zich aan de docent aan te passen. Ik vind het een vreemde gedachte dat ik me in allerlei bochten moet wringen in plaats van duidelijk te maken dat ik het gewoon niet ok vind als zij door de uitleg heenkletsen en daarna niks van de stof snappen.

Dat bespreken van kwakz0r lijkt me een hele goeie, zo denken ze er over na. Maar dat kan alleen als je je eigen klas hebt.

Mijn vraag is dus eigenlijk op te delen in drie delen:

1. Wat zijn de meest voorkomende redenen dat een klas moeilijk is?
2. Hoe krijg je een moeilijke klas stil?
3. Hoe geef je dan les als ze er doorheen kletsen?

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 20:38 schreef Fairybell het volgende:
Dat vind ik een rare gedachte, dat je ten alle tijden les moet kunnen geven. Dat klopt namelijk NIET. Je bent toch ook gewoon mens? En als een hele klas door je uitleg heen praat, steken ze daar niets van op. Natuurlijk wil je weten waarom ze dat doen, maar zijn horen zich aan de docent aan te passen. Ik vind het een vreemde gedachte dat ik me in allerlei bochten moet wringen in plaats van duidelijk te maken dat ik het gewoon niet ok vind als zij door de uitleg heenkletsen en daarna niks van de stof snappen.

Als een hele klas door je uitleg heen praat, dan gaat er toch iets fout. Als het in het begin heel onrustig is, wil ik wel eens gewoon beginnen met mijn verhaal af te steken/dingen op het bord te schrijven en dan raakt het meestal toch vrij stil bvb...

De leraar moet de leider, regisseur, van de groep zijn, in mijn optiek.

Ja, dan gaat er iets fout, maar wat gaat er dan precies fout? Want ik had ook weleens dat de hele klas gewoon niet oplette toen ik op school zat, maar waarom we dat niet deden weet ik niet meer. We hadden denk ik weinig respect voor die docent, of de les was saai, maar een goede docent kan zelfs droge stof onderwijzen...

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 20:41 schreef Fairybell het volgende:
Mijn vraag is dus eigenlijk op te delen in drie delen:

1. Wat zijn de meest voorkomende redenen dat een klas moeilijk is?
2. Hoe krijg je een moeilijke klas stil?
3. Hoe geef je dan les als ze er doorheen kletsen?

dat is natuurlijk leuk in theorie zo'n vraag, maar er is geen 100% antwoord op alle drie. dat is toch echt iets dat je in de praktijk moet leren en ontdekken.

Alleen op nr 3: ik geef geen les als ze er doorheen kletsen. de truc van yourasset werkt bij mij echt niet, gewoon beginnen, niet bij een moeilijke klas althans. maar als een hele klas de hele tijd door me heen kletst dan volgt er wel een maatregel. desnoods tafels uit elkaar, in je eentje werken, wie praat gaat eruit... gelukkig komt het bij de meeste klassen echt niet zo ver (juist doordat ik een zodanige band met ze heb dat ze de les niet helemaal wíllen verstieren).

Wat ik wel eens doe: als ik merk dat de concentratie echt afneemt bij een klas en ze zijn moeilijk aan het werk te houden, dan verander ik mijn programma, even een energizer tussendoor, of iets praktisch ipv stil werken, etc. Dat benoem ik ook, helpt ook bij het goed houden van de relatie.

Oke, daar heb ik wat aan. Ik vind het wel eng hoor. Stel ik geef straks les en mijn uitleg is niet in orde, dan nemen ze me daarna niet meer serieus. Dan heb ik het, als beginner, al meteen verprutst.

Hoe red je dat dan? Kan je ze ook vragen van: " jongens, ik merk dat jullie erg druk zijn, is er misschien iets wat jullie anders zouden willen zien"? Maar dan ben ik weer bang dat ze met antwoorden komen als "we willen gewoon niet op school zijn".

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 19:44 schreef thabit het volgende:

[..]

Ik zou mijn leerlingen aan het getal 42 laten denken. Of aan 1729, afhankelijk van m'n bui.

ik zie m nu pas

1337 kan ook nog...

quote:

Op dinsdag 10 september 2013 20:50 schreef Fairybell het volgende:
Oke, daar heb ik wat aan. Ik vind het wel eng hoor. Stel ik geef straks les en mijn uitleg is niet in orde, dan nemen ze me daarna niet meer serieus. Dan heb ik het, als beginner, al meteen verprutst.

Hoe red je dat dan? Kan je ze ook vragen van: " jongens, ik merk dat jullie erg druk zijn, is er misschien iets wat jullie anders zouden willen zien"? Maar dan ben ik weer bang dat ze met antwoorden komen als "we willen gewoon niet op school zijn".

je hebt het nooit meteen verprutst. elke les weer een kans.

ik zou die vraag dan ook niet stellen, maar zelf nadenken over wat er kan zijn - en dan nog is het iets dat met vallen en opstaan gaat.

eventueel als je een rondje door de klas loopt checken of leerlingen iets niet snappen, evt 1-op-1 kun je best een leerling vragen "hej, ik zag dat je net erg met andere dingen bezig was tijdens mijn uitleg, hoe kwam dat?" en dan evt. doorvragen of andersom "kun je me uitleggen hoe die som/vraag moet?" en als het dan niet lukt vragen of ze de uitleg snapten, en wat dan wel of niet.

Ik denk dat je er het meeste aan hebt als je nu kunt loslaten dat alles van te voren te leren is en meteen perfect moet en zal gaan. je werkt met mensen, dat is altijd grillig en er kan altijd iets misgaan, maar er kan óók altijd iets ineens magisch goed gaan en fantastisch zijn. Het kost je zeker 5 jaar om een volledig bekwame docent te worden, en dan nog ben je nooit uitgeleerd