quote:
Waarom ik tot een paar jaar geleden graag naar Turkije was verhuist?
Of waarom nu niet meer?
1) Waarom een paar jaar geleden wel? Fantastisch mooi land, fascinerende historie (dat vaak ook nog zichtbaar is ook door oude bouwwerken). Een heerlijk klimaat vooral in het zuiden.
En de Turken in Turkije lijken veel vrolijker te zijn, dan degenen in Nederland (hoewel het de laatste jaren in Nederland ook begint bij te trekken).
En om te investeren... Turkije is nog steeds een land in ontwikkeling (weliswaar een heel snelle ontwikkeling) maar er zijn nog kansen genoeg om daar ook een goed bestaan op te bouwen.
En dat alles met elkaar, maakte van Turkije voor mij een gedroomd land.
2) Waarom niet meer? Vooral door de huidige politieke koers van Erdogan.
Tot een paar jaar geleden was Erdogan ook voor mij een held. Hij wist de corruptie in te dammen, wist stabiliteit te brengen en stuwde Turkije op in de economische welvaart. Hij maakte korte metten met de gebrekkige infrastructuur (okay, nog niet overal, in het binnenland valt het nog wat tegen)... etc.
Maar Erdogan lijkt tegenwoordig in een botsauto te zitten... officieren van het leger worden opgepakt op schimmige beschuldigingen. De rechterlijke macht en de pers wordt gewantrouwd, en hij zaagt aan de poten van de seculiere staat. En nog erger, hij luistert niet meer naar het Turkse volk.
Op zich zouden al die dingen afzonderlijk te begrijpen zijn, ook voor mij. Niets tegen op dames met hoofddoekjes op de universiteiten... en natuurlijk heeft het leger altijd scenario's achter de hand om een president af te zetten. En de pers... die is ook niet per definitie altijd betrouwbaar. En hij is natuurlijk gekozen door het grootste deel van het Turkse volk (keer op keer). Dus officieel heeft hij nog steeds de bevolking achter zich...
Maar dit alles tezamen begin ik wel wat eng te vinden. Niet als vakantieganger, ik zal er vast nog wel een paar keer terugkomen.
Maar om in te investeren en er te gaan wonen? Nee daarvoor begint Turkije te instabiel te worden.
Ik heb teveel (ooit zo geweldige leiders) langzaam zien veranderen in machtswellustelingen. En dat zijn landen waarin je als "kleine" investeerder als eerste de klos bent. Kijk naar het Zimbabwe van Mugabe.... Mugabe kwam rond 1980 aan het bewind in Zimbabwe... en overal ter wereld kreeg hij een status dat Nelson Mandela nu heeft. Maar na een jaartje of 12 aan het bewind begon Mugabe steeds meer dictatoriale trekjes te krijgen.
Terecht of niet, maar ik ben daar ook bang voor bij Erdogan. Want het begon bij vele succesvolle leiders net zo... De toekomst zal uitwijzen of ik gelijk heb of juist niet.
Sorry misschien niet het verhaal waarop je hoopte (of iets waarmee je het misschien eens bent) beste Xaban06.
Maar dit zijn mijn persoonlijke overwegingen. Ik sta natuurlijk open voor discussie

, maar verder vrees ik dat mijn Turkije avontuur voorlopig een paar jaar uitgesteld wordt.
De wereld is vol met kleuren, neem geen genoegen met een zwart/ wit visie. De kleuren zitten vaak in de nuance.