Depressie & Angst #46 genieten van de kleine dingen :)

quote:

Op maandag 15 juli 2013 13:49 schreef Comp_Lex het volgende:
Het kan best wel uit de hand gaan lopen.

Dat heb ik nooit meegemaakt.

Wel regelmatig dat ik met 100% niet een leuk genoege klik had om er evt nog eens mee te willen meeten.

quote:

Op maandag 15 juli 2013 13:42 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Niet mee eens

Hoezo dat nou weer? Alle psychopaten en freaks vis je er wel uit, en ook al is FOK niet representatief gezien het percentage gestoorden en werklozen hier, er zit ook een klein gedeelte normale users . Mijn peut heeft ooit nog eens gezegd dat ik nooit online moest gaan daten gezien het hoge percentage van borderliners en andere personality cocktail mix dames die daar rondzwerven

quote:

Op maandag 15 juli 2013 13:56 schreef sitting_elfling het volgende:
Hoezo dat nou weer? Alle psychopaten en freaks vis je er wel uit, en ook al is FOK niet representatief gezien het percentage gestoorden en werklozen hier, er zit ook een klein gedeelte normale users . Mijn peut heeft ooit nog eens gezegd dat ik nooit online moest gaan daten gezien het hoge percentage van borderliners en andere personality cocktail mix dames die daar rondzwerven

Ik heb het ook niet over de extremen
Maar gewoon een middag waar ik het heel gezellig kan hebben, dat is met 99% van de fokkers (mensen) gewoon niet het geval. Dan is het wel oke, ik vermaak mij eventueel ook wel, maar thats it.
En daar heb ik geen ritje naar a'dam of utrecht bv voor over over het algemeen.

quote:

Op maandag 15 juli 2013 13:58 schreef Cue_ het volgende:

[..]

En daar heb ik geen ritje naar a'dam of utrecht bv voor over over het algemeen.

Nee ik ook niet, maar laat nou net het geval zijn dat je dan wel 90% van de meets mist. Dat is de reden waarom ik dus "met enig regelmaat" zei in mijn visie over hoe ik wil dat het met mij persoonlijk zou moeten gaan.

quote:

Op maandag 15 juli 2013 14:07 schreef Comp_Lex het volgende:
Nee ik ook niet, maar laat nou net het geval zijn dat je dan wel 90% van de meets mist. Dat is de reden waarom ik dus "met enig regelmaat" zei in mijn visie over hoe ik wil dat het met mij persoonlijk zou moeten gaan.

Ja oke, maar in die ene meet kan je wel net die ene leuke persoon tegenkomen waar het wel mee klikt.
Zelf een keer met een groepje van HJ gemeet en daar een goede vriend uit overgehouden. Die ik regelmatig spreek en af en toe zie. (in dit geval woont hij ook ver weg, dus lastig, maar af en toe komt ie een weekendje over).

Evt naar een meet gaan waarvan je weet dat het of in de buurt is of dat er mensen komen die in jouw buurt wonen.

Daarbij is zoiets ook wel goed voor jou om de angst voor mensen een beetje kwijt te raken. Mochten er eikels tussen zitten dan weet je "die zie ik toch nooit meer terug" en zijn ze leuk, dan kan je zelf aangeven dat je ze vaker wilt zien.

quote:

Op maandag 15 juli 2013 14:12 schreef Cue_ het volgende:
Daarbij is zoiets ook wel goed voor jou om de angst voor mensen een beetje kwijt te raken. Mochten er eikels tussen zitten dan weet je "die zie ik toch nooit meer terug" en zijn ze leuk, dan kan je zelf aangeven dat je ze vaker wilt zien.

Over het nooit meer terug zien ben ik niet zo zeker. Ik trek dat soort figuren helaas aan in groepen onbekenden, ook op vakantie en in het buitenland.

quote:

Op maandag 15 juli 2013 14:16 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Over het nooit meer terug zien ben ik niet zo zeker. Ik trek dat soort figuren helaas aan in groepen onbekenden, ook op vakantie en in het buitenland.

De kans dat je iemand 'zomaar' tegen komt is zeer klein hoor Is mij nog nooit gelukt. Zelfs niet met mensen die in dezelfde stad wonen

quote:

Op maandag 15 juli 2013 14:17 schreef Cue_ het volgende:

[..]

De kans dat je iemand 'zomaar' tegen komt is zeer klein hoor Is mij nog nooit gelukt. Zelfs niet met mensen die in dezelfde stad wonen

Ik kom de sukkels van vroeger anders nog met enig regelmaat tegen, bijvoorbeeld in de trein. Ik woon dan ook in een kutdorp.

ECHTE vrienden heb je echt niet zomaar. Vooral als je met een depressie zit zijn er weinig mensen die echt zin hebben om zich daar aan aan te passen. Als je bijvoorbeeld het risico hebt op een huiluitbarsting of angstaanval zal de ander zich daar aan moeten aanpassen.

Ik ben in de laatste 2 jaar mijn relatie (van 4 jaar lang), en 2 ECHTE vrienden kwijtgeraakt. Eentje omdat hij er met mijn vriendin vandoor ging en een omdat hij gewoon niks meer van zich laat horen en nergens op reageert. De angst om mensen kwijt te raken is de ergste angst die ik ken, de angst om niet erkent te worden als vriend en geen bevestiging meer te krijgen dat je een goed mens bent. Ik zelf ben ook hopeloos op zoek naar een vriendin (eigenlijk gewoon diezelfde bevestiging voor eigenwaarde), waardoor ik uiteraard meisjes afschrik.

Ik heb verder wel tig vrienden bij wie het me niet zo erg zou steken als ik ze kwijt zou raken. Dat zijn gewoon mensen waarmee je dingen doet. Bij die echte vrienden kan het me radeloos en angstig maken Frustratie vooral. En bij het aanspreken (via FB meestal) hopen op enige bevestiging, op een afspraak.

Vraag aan comp_lex, denk je dat je je vrienden afschrikt met je mentale gesteldheid? Gaan die vrienden wel op het terras zitten met anderen maar niet met jou? Of zijn het geen 'outgoing' mensen?

Over fokmeets, ik ken niet zoveel mensen die via fok! ECHTE vrienden hebben ontmoet. Wel mensen die elkaar vaker zien of een relatie met elkaar kregen. Ik heb veel contacten via fok, maar dat zijn mensen die ik spreek via slowchats en zo nu en dan in het echt ontmoet. Ik zie er eentje wel als vriend, maar daar heb ik ook maar een paar keer mee afgesproken, meer een leuk contact of goeie kennis misschien.

Ik denk dat het handiger is je huidige netwerk eens onder de loep te nemen, je kan via via contact opnemen met vrienden van vrienden of mensen die je nog niet zo goed kent. Bijvoorbeeld uitgaan is een goed middel, als je dat aankan tenminste.

Al je last hebt van angst/depressie is (denk ik, iig bij mij) het maken van afspraken ook een duik in het diepe. Als maar heel weinig mensen reageren of misschien wel niemand, is het heel slecht voor je zelfvertrouwen, en komt er juist meer angst (ik ben het niet waard, ze doen niet eens de moeite om te reageren enz. enz.)

quote:

Op maandag 15 juli 2013 14:20 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
ECHTE vrienden heb je echt niet zomaar. Vooral als je met een depressie zit zijn er weinig mensen die echt zin hebben om zich daar aan aan te passen. Als je bijvoorbeeld het risico hebt op een huiluitbarsting of angstaanval zal de ander zich daar aan moeten aanpassen.

Ik ben in de laatste 2 jaar mijn relatie (van 4 jaar lang), en 2 ECHTE vrienden kwijtgeraakt. Eentje omdat hij er met mijn vriendin vandoor ging en een omdat hij gewoon niks meer van zich laat horen en nergens op reageert. De angst om mensen kwijt te raken is de ergste angst die ik ken, de angst om niet erkent te worden als vriend en geen bevestiging meer te krijgen dat je een goed mens bent. Ik zelf ben ook hopeloos op zoek naar een vriendin (eigenlijk gewoon diezelfde bevestiging voor eigenwaarde), waardoor ik uiteraard meisjes afschrik.

Ik heb verder wel tig vrienden bij wie het me niet zo erg zou steken als ik ze kwijt zou raken. Dat zijn gewoon mensen waarmee je dingen doet. Bij die echte vrienden kan het me radeloos en angstig maken Frustratie vooral. En bij het aanspreken (via FB meestal) hopen op enige bevestiging, op een afspraak.

Vraag aan comp_lex, denk je dat je je vrienden afschrikt met je mentale gesteldheid? Gaan die vrienden wel op het terras zitten met anderen maar niet met jou? Of zijn het geen 'outgoing' mensen?

Heel herkenbaar Ik worstel daar zelf ook mee.

quote:

Op maandag 15 juli 2013 14:20 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
ECHTE vrienden heb je echt niet zomaar. Vooral als je met een depressie zit zijn er weinig mensen die echt zin hebben om zich daar aan aan te passen. Als je bijvoorbeeld het risico hebt op een huiluitbarsting of angstaanval zal de ander zich daar aan moeten aanpassen.

Ik ben in de laatste 2 jaar mijn relatie (van 4 jaar lang), en 2 ECHTE vrienden kwijtgeraakt. Eentje omdat hij er met mijn vriendin vandoor ging en een omdat hij gewoon niks meer van zich laat horen en nergens op reageert. De angst om mensen kwijt te raken is de ergste angst die ik ken, de angst om niet erkent te worden als vriend en geen bevestiging meer te krijgen dat je een goed mens bent. Ik zelf ben ook hopeloos op zoek naar een vriendin (eigenlijk gewoon diezelfde bevestiging voor eigenwaarde), waardoor ik uiteraard meisjes afschrik.

Ik heb verder wel tig vrienden bij wie het me niet zo erg zou steken als ik ze kwijt zou raken. Dat zijn gewoon mensen waarmee je dingen doet. Bij die echte vrienden kan het me radeloos en angstig maken Frustratie vooral. En bij het aanspreken (via FB meestal) hopen op enige bevestiging, op een afspraak.

Vraag aan comp_lex, denk je dat je je vrienden afschrikt met je mentale gesteldheid? Gaan die vrienden wel op het terras zitten met anderen maar niet met jou? Of zijn het geen 'outgoing' mensen?

Die "vrienden" heb ik vroeger ook gehad op de middelbare school. Eén daarvan is de eikel die ik nog vaak zie in de trein.

Om je vragen te beantwoorden:

- Ik wil in het echt zo weinig mogelijk over mijn problemen praten en ik probeer me altijd van de beste kant te laten zien.

- Ik heb sowieso geen vrienden, maar ik heb vroeger in groepen gezeten met mensen die veel met elkaar deden, maar niet met mij. Dat vond ik uitermate vervelend.

- Bij bijvoorbeeld mijn studie zitten mensen die niet outgoing zijn. Sommige hebben last van autisme enzo.

quote:

Op zondag 14 juli 2013 22:29 schreef kingtoppie het volgende:

[..]

Dat is zeker waar, maar als je ergens tegenop ziet an sich, hoef je er niet eens aan te denken, onbewust zul je dan waarschijnlijk niet spontaan in die specifieke situatie handelen.

Tja, je kan tegen alles opzien, als je wil. Maar dat wil je natuurlijk niet.

Goedemiddag,

Uiteindelijk mezelf ook maar geregistreerd om hier een beetje mee te praten. Kanonnen.. het erkennen van mijn depressie is één ding maar ik lijk me er gewoon naar te gedragen. Sinds dat ik bij de psycholoog kom, lijkt het wel erger te worden. Eigenlijk ook wel logisch want hiervoor deed ik mijn uiterste best om niets aan de buitenwereld te laten lijken. De standaardvragen zoals: 'Hoe gaat het?' werden door mij beantwoord met het sociaal geaccepteerde: 'Goed hoor, en met jou?' Lekker oppervlakkig houden en vooral niet vertellen hoe ik mij werkelijk voelde.

Maar die vervelende zenuwen, die gevoelens die nergens op slaan maar die mij constant een angst door mijn hele lichaam laten voelen. Ik word er af en toe gewoon maf van. Geen reden om me zo te voelen en toch zit het er. In het begin kreeg ik een half tabletje, dit leek te helpen maar daar moest ik inmiddels mee stoppen.

Er zijn genoeg dingen waar ik nog mee zit en mijn wereld is niet opeens vol met zonnestralen maar ik hoop dat hier af en toe meeposten me een beetje zal opluchten.

Waarvoor is er dan angst precies?

En uh.. welkom

quote:

Op maandag 15 juli 2013 16:32 schreef Cue_ het volgende:
Waarvoor is er dan angst precies?

En uh.. welkom

Tnx!

Wanneer er iemand aan de deur staat, als ik onbekend word gebeld en wel meerdere dingen. En ik ben een ster in doemdenkerij. Dus in plaats van iets te ondernemen, van alles voor mezelf verzinnen om het maar niet te gaan doen. Want ja als ...

quote:

Op maandag 15 juli 2013 14:30 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Die "vrienden" heb ik vroeger ook gehad op de middelbare school. Eén daarvan is de eikel die ik nog vaak zie in de trein.

Om je vragen te beantwoorden:

- Ik wil in het echt zo weinig mogelijk over mijn problemen praten en ik probeer me altijd van de beste kant te laten zien.

- Ik heb sowieso geen vrienden, maar ik heb vroeger in groepen gezeten met mensen die veel met elkaar deden, maar niet met mij. Dat vond ik uitermate vervelend.

- Bij bijvoorbeeld mijn studie zitten mensen die niet outgoing zijn. Sommige hebben last van autisme enzo.

Heb je een passie of bijzondere hobby? Dat kan een ingang zijn voor nieuwe contacten waar je al direct iets gemeen mee hebt. Ik ontmoette vroeger mensen via het magic kaartspel omdat er een open speelavond was. Heb zo ook een vriend leren kennen. tegenwoordig heb ik juist niet-sociale hobby's zoals anime/manga en platen verzamelen, hobby's waar ik maar weinig aansluiting kan vinden helaas.

quote:

Op maandag 15 juli 2013 16:43 schreef Rumbling het volgende:
Tnx!

Wanneer er iemand aan de deur staat, als ik onbekend word gebeld en wel meerdere dingen. En ik ben een ster in doemdenkerij. Dus in plaats van iets te ondernemen, van alles voor mezelf verzinnen om het maar niet te gaan doen. Want ja als ...

Nouja.. vertel het antwoord maar. wat is het ergste wat er kan gebeuren als er een onbekende belt?

quote:

Op maandag 15 juli 2013 16:53 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Nouja.. vertel het antwoord maar. wat is het ergste wat er kan gebeuren als er een onbekende belt?

Dat is altijd een vrij krachtige vraag, maar als je niet lekker in je vel zit weet je kop altijd wel wat te verzinnen..

quote:

Op maandag 15 juli 2013 16:59 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Dat is altijd een vrij krachtige vraag, maar als je niet lekker in je vel zit weet je kop altijd wel wat te verzinnen..

Natuurlijk.
Ik hou zelf totaal niet van bellen en heb nu bv ook storingsdienst van het werk. En weet nu al dat als ik gebeld wordt dat ik toch niet kan helpen. En ben als de dood als een buitenlands kantoor belt, want duits kan ik bv niet
Maargoed, aan de andere kant, er kan niets gebeuren. Ja dat ze niet tevreden zullen zijn met me. Och worden ze maar boos, mijn baas boeit het niet zo allemaal, dus uiteindelijk neemt dat weer angst weg.

Weet wel dat logisch nadenken / relativeren niet alle angst wegneemt en dat hoeft ook niet. Maar soms helpt het wel om het wat te verminderen.

quote:

Op maandag 15 juli 2013 16:53 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Nouja.. vertel het antwoord maar. wat is het ergste wat er kan gebeuren als er een onbekende belt?

Voor mij is dit hetzelfde als tegen iemand met pleinvrees zeggen: 'Ga nou maar gewoon naar buiten, het is toch niets ergs?'

quote:

Op maandag 15 juli 2013 17:03 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Natuurlijk.
Ik hou zelf totaal niet van bellen en heb nu bv ook storingsdienst van het werk. En weet nu al dat als ik gebeld wordt dat ik toch niet kan helpen. En ben als de dood als een buitenlands kantoor belt, want duits kan ik bv niet
Maargoed, aan de andere kant, er kan niets gebeuren. Ja dat ze niet tevreden zullen zijn met me. Och worden ze maar boos, mijn baas boeit het niet zo allemaal, dus uiteindelijk neemt dat weer angst weg.

Weet wel dat logisch nadenken / relativeren niet alle angst wegneemt en dat hoeft ook niet. Maar soms helpt het wel om het wat te verminderen.

Ik relativeer me een ongeluk. Daardoor vind ik mezelf nog vreemder. Je beseft dat het niet klopt maar je gevoelens en daarmee gepaarde angsten raak je daardoor niet kwijt. Was het maar zo'n feest.

Zeker helpt het! ik ben vorig jaar zelfs een hele week op retraite geweest en daar niks anders gedaan, 2 of 3 dagen in totale stilte geleefd daar op de bijeenkomsten na.

Maar het komt vaak voor dat relativeren, bijvoorbeeld door die vraag te stellen, maar tijdelijk werkt. Ik zit bv vaak ik een eindeloze gedachtenstroom waar zo nu en dan die relativering wordt 'ingezet', waarna ik me tijdelijk beter voel (het valt wel mee) maar al snel raak ik dan weer in die stroom van gedachten.

quote:

Op maandag 15 juli 2013 16:49 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Heb je een passie of bijzondere hobby? Dat kan een ingang zijn voor nieuwe contacten waar je al direct iets gemeen mee hebt. Ik ontmoette vroeger mensen via het magic kaartspel omdat er een open speelavond was. Heb zo ook een vriend leren kennen. tegenwoordig heb ik juist niet-sociale hobby's zoals anime/manga en platen verzamelen, hobby's waar ik maar weinig aansluiting kan vinden helaas.

Ik kan ook heel weinig aansluiting vinden met mijn hobby's. Ik heb hobby's waarbij ik wel veel mensen ontmoet, maar ze blijven niet "plakken".

TERINNNGGGGGG...
Net woedeaanval nummer weetikveelwat gekregen, ben het kotsbeu thuis. Kan nergens heen, en ik wil niet meer thuis zijn, ben het zo zat..ben zo moe..
Ik mis gewoon een knuffel van de mensen die ik lief heb.
Iedereen vind het maar raar dat ik geen knuffel kan verdragen van mijn ouders, maar ze snappen niet dat mijn moeder mij die liefde gewoon niet kan geven. Ze sappen het niet.
Ik voel me hier gewoon niet gewenst, mijn ouders hadden me liever niet dat weet ik zeker..
Ik wil rust..heel veel rust..

quote:

Op maandag 15 juli 2013 17:22 schreef Rumbling het volgende:

[..]

Ik relativeer me een ongeluk. Daardoor vind ik mezelf nog vreemder. Je beseft dat het niet klopt maar je gevoelens en daarmee gepaarde angsten raak je daardoor niet kwijt. Was het maar zo'n feest.

relativeren heeft geen nut als het dat effect heeft. Neem eens een kijkje in de reeks 'te veel nadenken, de kracht van het nu'. De kern: je bent je gedachten niet

quote:

Op maandag 15 juli 2013 17:23 schreef Comp_Lex het volgende:

[..]

Ik kan ook heel weinig aansluiting vinden met mijn hobby's. Ik heb hobby's waarbij ik wel veel mensen ontmoet, maar ze blijven niet "plakken".

wat voor hobby dan?

quote:

Op maandag 15 juli 2013 17:26 schreef Catnip het volgende:
TERINNNGGGGGG...
Net woedeaanval nummer weetikveelwat gekregen, ben het kotsbeu thuis. Kan nergens heen, en ik wil niet meer thuis zijn, ben het zo zat..ben zo moe..
Ik mis gewoon een knuffel van de mensen die ik lief heb.
Iedereen vind het maar raar dat ik geen knuffel kan verdragen van mijn ouders, maar ze snappen niet dat mijn moeder mij die liefde gewoon niet kan geven. Ze sappen het niet.
Ik voel me hier gewoon niet gewenst, mijn ouders hadden me liever niet dat weet ik zeker..
Ik wil rust..heel veel rust..

Niets frustrerender dan mensen die je gevoel niet snappen.
Uit huis gaan een optie?

quote:

Op maandag 15 juli 2013 17:38 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

wat voor hobby dan?

Vrij normale hobby's eigenlijk: badminton, studentenvereniging en online open source programmeerproject (maar dat is tot nu toe nog niet echt aangeslagen => dus geen mensen)

quote:

Op maandag 15 juli 2013 17:42 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Niets frustrerender dan mensen die je gevoel niet snappen.
Uit huis gaan een optie?

Ben pas 15..

Mijn moeder heeft gewoon MIJN mail gelezen.
K*t zooi...
STOM MENS
STOM LEVEN
STOMME FLATS DIE ZO AANLOKKELIJK LIJKEN

Ouders. Jammer dat ze erg vervelend kunnen zijn als je met ze onder een dak woont en nog niet uit huis kunt.

Nog een paar jaartjes doorzetten, Catnip!

quote:

Op maandag 15 juli 2013 20:40 schreef Catnip het volgende:
Mijn moeder heeft gewoon MIJN mail gelezen.
K*t zooi...
STOM MENS
STOM LEVEN
STOMME FLATS DIE ZO AANLOKKELIJK LIJKEN

Zo zijn moeders in het algemeen. Veel te nieuwsgierig naar alles En altijd hopend dat je ze niet door hebt

Vroeger toen mijn moeder rekeningafschriften ging bestuderen

quote:

Op maandag 15 juli 2013 20:52 schreef debeterebob het volgende:
Vroeger toen mijn moeder rekeningafschriften ging bestuderen

Ik keek van de week in de telefoon van mijn zoon. Opbrengst:
- free porn
- youporn
- puni
- etc...

Hij is elf