abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_144988506
quote:
0s.gif Op zondag 28 september 2014 17:43 schreef Parafernalia het volgende:
Hoeveel superclusters bestaan er?
Als ze dat eens wisten ;)

<a href="http://www.vwkweb.nl/" rel="nofollow" target="_blank">Vereniging voor weerkunde en klimatologie</a>
<a href="http://www.estofex.org/" rel="nofollow" target="_blank">ESTOFEX</a>
  zondag 28 september 2014 @ 18:36:17 #252
65434 Parafernalia
Leuker als je denkt
pi_144990147
quote:
7s.gif Op maandag 14 juli 2014 13:15 schreef Aether het volgende:
How Deep Does the Multiverse Go?
Our observable Universe is a pretty impressive entity: extending 46 billion light-years in all directions, filled with hundreds of billions of galaxies and having been around for nearly 14 billion years since the Big Bang.

But what lies beyond it? Sure, there's probably more Universe just like ours that's unobservable, but what about the multiverse? Finally, a treatment that delineates the difference between the ideas that are thrown around and explains what's accepted as valid, what's treated as speculative, and what's completely unrelated to anything that could conceivably ever be observed from within our Universe.
lekker uitgebreid, diepgaand artikel
Eindelijk iemand die denkt wat iedereen zegt
pi_145084226
29-09-2014

Radar-raadsel in Titan-meer


Radarwaarnemingen van Ligeia Mare. (NASA/JPL-Caltech/ASI/Cornell )

Planeetonderzoekers hebben een mysterieuze structuur ontdekt in Ligeia Mare, een van de grote methaanmeren op de Saturnusmaan Titan. De meren - die behalve methaan vermoedelijk ook ethaan bevatten - zijn donker op de radarmetingen van de Amerikaanse planeetverkenner Cassini, omdat het gladde oppervlak vrijwel geen radargolven verstrooit. Het omringende 'land' is veel ruwer en verstrooit de radargolven wél, waardoor het helder is op de radarfoto's.

Nabij de kust van Ligeia Mare is in 2013 een nieuw helder gebied waargenomen, dat in 2012 niet zichtbaar was. Nieuwe waarnemingen in augustus 2014 tonen aan dat de merkwaardige structuur nog steeds zichtbaar is, maar iets minder helder en vooral groter is geworden: ca. 160 vierkante kilometer in plaats van 75 vierkante kilometer.

Het Titanoppervlak is niet met gewone camera's zichtbaar, doordat het schuil gaat onder een dikke, smogrijke dampkring. Infraroodwaarnemingen van Cassini hebben in het betreffende gebied geen bijzonderheden aan het licht gebracht. Van 'zeespiegeldaling', bijvoorbeeld als gevolg van verdamping van methaan, kan geen sprake zijn: de kustlijn van Ligeia Mare is sinds 2012 niet van vorm veranderd.

Planeetonderzoekers denken dat er mogelijk sprake is van golven aan het oppervlak van het Titan-meer, maar het zou ook kunnen gaan om vast materiaal dat in het methaanmeer ronddrijft. Een sluitende verklaring is er in ieder geval nog niet. (GS)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145084270
30-09-2014

Mini-ster produceert mega-vlammen


Artist’s impression van de rode dubbelster DG Canum Venaticorum (DG CVn). (NASA/GSFC/S. Wiessinger)

Op 23 april van dit jaar heeft de NASA-satelliet Swift de krachtigste, heetste en langdurigste reeks ‘sterrenvlammen’ gedetecteerd die ooit bij een nabije rode dwergster zijn waargenomen. De eerste van deze reeks explosies was meer dan tienduizend keer zo krachtig als de grootste zonnevlam die ooit is geregistreerd.

Dat rode dwergsterren hevige uitbarstingen kunnen vertonen was al langer bekend. Maar doorgaans duurden die nooit langer dan een dag. Bij een van de rode dwergsterren die samen de dubbelster DG CVn vormen is nu echter een aaneengesloten reeks van zeven krachtige sterrenvlammen waargenomen, verspreid over een periode van ongeveer twee weken. Op het hoogtepunt werd een temperatuur van 200 miljoen graden Celsius bereikt – twaalf keer zo heet als het centrum van onze zon.

De dubbelster DG CVn staat in het sterrenbeeld Jachthonden en is ongeveer zestig lichtjaar van ons verwijderd. De twee rode dwergen, die beide ongeveer drie keer zo klein zijn als onze zon, draaien op zo’n kleine afstand om elkaar, dat onduidelijk is op welke van de twee de uitbarstingen hebben plaatsgevonden.

DG CVn is naar schatting maar 30 miljoen jaar oud – heel jong naar astronomische maatstaven. Hierdoor draaien de beide sterren heel snel om hun as, net zoals onze zon dat ruim vier miljard jaar geleden deed. Door deze snelle rotatie ontstaan extreem sterke magnetische velden, waarvan de veldlijnen zodanig verstrengeld kunnen raken dat ze ‘knappen’ en zich vervolgens weer samenvoegen. Bij die ‘recollectie’ komen enorme hoeveelheden energie vrij. (EE)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145386011
09-10-2014

Astronomen staan voor een raadsel: hoe kan deze dode ster zo helder zijn?


De krachtige pulsar stuurt X-stralen met een ongeziene energie uit. © NASA/Caltech.

Amerikaanse astronomen hebben een dode ster ontdekt die evenveel energie produceert als tien miljoen zonnen. Hoe dit mogelijk is? Niemand die het weet. Omwille van de grote energie van het hemellichaam dachten wetenschappers tot nu dat het om een zwart gat ging.
Wetenschappers onder leiding van fysicaprofessor Fiona Harrison van de Californische universiteit Caltech ontdekten de ster met de NuSTAR-telescoop van NASA. "Dit kleine overblijfsel is een echte krachtpatser. We hebben nooit eerder zoiets gezien", zegt Harrison. "We dachten dat een object met zo veel energie wel een zwart gat moest zijn."

Omdat het object met grote regelmaat pulseert, zijn de astronomen er echter zeker van dat het om een pulsar gaat. Dat is de laatste levensfase van een ster met een massa van ongeveer tien keer de zon. Als pulsar is de ster meestal nog hoogstens twee keer zo zwaar als de zon. Dat is ook nu het geval, maar deze pulsar is wel honderd keer helderder dan normaal.

We hebben nog nooit een pulsar gezien die qua helderheid nog maar in de buurt kwam van dit exemplaar
Dom Walton, postdoctoraatsstudent Caltech
"We hebben nog nooit een pulsar gezien die qua helderheid nog maar in de buurt kwam van dit exemplaar", zegt postdoctoraatsstudent Dom Walton. "We hebben geen idee hoe dit mogelijk is. Theoretici zullen hier een vette kluif aan hebben."

De pulsar werd begin dit jaar ontdekt in het sterrenstelsel M82 op twaalf miljoen lichtjaren van de aarde. Harrison, Walton en collega's beschrijven hun ontdekking in het vakblad Nature.

"We wisten dat een pulsar iets helderder kon zijn dan de gekende limiet", zegt Walton, "maar deze ster blaast die limiet gewoon weg." De ster overschrijdt de Eddingtonlichtkracht, de maximale lichtkracht die een gas kan hebben alvorens het uit elkaar geblazen wordt. De astronomen staan dus voor een gigantisch raadsel.


(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  vrijdag 10 oktober 2014 @ 19:09:49 #256
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_145404616
quote:
'Wind op planeet WASP-43b joelt met snelheid van geluid'

Wetenschappers hebben de weersomstandigheden op de planeet WASP-43b in kaart gebracht. Dat is niet eerder zo nauwkeurig gedaan bij een planeet in een ander stelsel, meldden de onderzoekers.

De wind op WASP-43b joelt met de snelheid van het geluid; ruim 1.200 kilometer per uur. De temperatuur is meer dan 1.500 graden boven nul, ''heet genoeg om ijzer te smelten".

WASP-43b is ongeveer even groot als Jupiter, maar twee keer zo zwaar omdat de planeet bestaat uit dichte wolken gas. ''Er is niets aan de oppervlakte te zien, zoals oceanen of werelddelen", aldus de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA.

Het onderzoek werd verricht met de ruimtetelescoop Hubble.
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
pi_145486319
13-10-2014

Delicaat geweld in de ruimte


Deze foto van Nasa is de meest gedetailleerde röntgenstralingsbeeld dat ooit is gemaakt van een supernova. Te zien is de voormalige ster Puppis A, die ongeveer 7000 lichtjaar van ons vandaan ligt. Het explosieve einde van die ster is 3700 jaar geleden zichtbaar geweest op aarde.

Puppis A is ongeveer 10 lichtjaar breed en bevat chemische elementen die zich van de ster af bewegen met een snelheid van meer dan 1500 kilometer per seconde. In het centrum van het overblijfsel ligt waarschijnlijk een pulsar, een roterende neutronenster. Dat is de superdichte kern van de oorspronkelijke ster die geëxplodeerd is. De verschillende kleuren in dit delicate overblijfsel vertegenwoordigen verschillende niveaus van röntgenenergie, met lage niveaus aangegeven in rood, medium in het groen, en de hoge energiefotonen in het blauw.

Supernova-explosies leveren de zware elementen op die de grondstoffen zijn waaruit toekomstige generaties van sterren en planeten kunnen ontstaan. Deze elementen worden de omringende ruimte in geslingerd. Nasa bestudeert Puppis A om dat proces beter te leren begrijpen.

(Faqt.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145486363
quote:
^O^
mooi, zulk nieuws mag voortaan in het Exo-planeten topic
W&T / [CENTRAAL] Exo-Planeten Topic #2
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
  maandag 13 oktober 2014 @ 12:23:32 #259
172669 Papierversnipperaar
Cafeïne is ook maar een drug.
pi_145487506
quote:
0s.gif Op maandag 13 oktober 2014 11:43 schreef ExperimentalFrentalMental het volgende:
[..]
^O^
mooi, zulk nieuws mag voortaan in het Exo-planeten topic
W&T / [CENTRAAL] Exo-Planeten Topic #2
check ^O^
Free Assange! Hack the Planet
[b]Op dinsdag 6 januari 2009 19:59 schreef Papierversnipperaar het volgende:[/b]
De gevolgen van de argumenten van de anti-rook maffia
pi_145562443
14-10-2014

Maan bleef veel langer vulkanisch actief dan eerst gedacht


© NASA.

De maan mag dan lijken op een stille, kale satelliet, ooit was hij het toneel van een reeks heftige vulkanen die het oppervlak tekenden. Decennialang gingen onderzoekers ervan uit dat dat een miljard jaar geleden gebeurde. Maar uit een nieuwe studie blijkt dat de vulkanische activiteit op de maan slechts geleidelijk afnam en 100 miljoen jaar geleden nog bezig was - de tijd waarin onze aarde bevolkt was door dinosaurussen.

Amerikaanse en Duitse wetenschappers kwamen tot die conclusie op basis van observaties van de Lunar Reconaissance Orbiter (LRO) van NASA. De hogeresolutiebeelden toonden verspreid over de vulkanische vlakten van de maan rotsafzettingen die minder dan 100 miljoen jaar oud zijn.

Een van de grootste daarvan, Ina genoemd, werd al in beeld gebracht door de astronauten van Apollo 15 en intensief bestudeerd. Onderzoekers concludeerden dat Ina vrij jong was. Maar omdat er niet meer voorbeelden gevonden werden, werd aangenomen dat er 'recent' geen wijdverbreide vulkanische activiteit was.

Geen uitzondering
De beelden van de LRO onthulden nu echter dat er nog gelijkaardige gebieden op de maan zijn. Onderzoekers van de universiteiten van Arizona en Westfalen ontdekten er in totaal 70, verspreid over het maanoppervlak. Het grote aantal, de grote verspreiding en de afmetingen van de kraters wijzen erop dat vulkanische activiteit in een later stadium geen uitzondering was, maar een belangrijk deel van de geologische geschiedenis van de maan.

Drie van de afzettingen worden geschat op minder dan 100 miljoen jaar oud. Ina zelf is mogelijk zelfs minder dan 50 miljoen jaar oud. De vlakten rond deze gebieden worden toegeschreven aan vulkanische activiteit die ongeveer 3,5 miljard jaar geleden startte en grofweg een miljard jaar geleden eindigde.
Temperatuur

Deze bevindingen zijn van het soort dat ons zal dwingen de boeken over de maan te herschrijven
John Keller, onderzoeker

"Deze bevindingen zijn van het soort dat ons zal dwingen de boeken over de maan te herschrijven", zegt onderzoeker John Keller. Het is inderdaad een ingrijpende ontdekking. Het grote aantal bewijzen suggereert dat de vulkanische activiteit op de maan een miljard jaar geleden niet abrupt stopte, maar geleidelijk afnam. Deze nieuwe informatie is in strijd met wat onderzoekers tot nu dachten over de temperatuur binnenin de maan.

Dit zou immers betekenen dat radioactieve elementen de maan van binnenuit warm houden. "Het bestaan en de leeftijd van de afzettingen zeggen ons dat de mantel van de maan heet genoeg moest blijven om magma te kunnen aanmaken voor de kleine uitbarstingen", zegt onderzoeker Sarah Braden.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145633096
15-10-2014

[b]Melkweg rooft nabije sterrenstelsels leeg[/b]


Artist’s impression van de Melkweg. (NRAO/AUI/NSF)

Uit waarnemingen met radiotelescopen blijkt dat onze naaste galactische buren, de sferoïdale dwergstelsels, verstoken zijn van gas waaruit nieuwe sterren kunnen ontstaan. De vermoedelijke dief is bekend: dat is onze Melkweg (Astrophysical Journal Letters).

De nieuwe radiowaarnemingen, de gevoeligste in hun soort die ooit zijn ondernomen, laten zien dat dwergstelsels tot op zekere afstand van onze Melkweg helemaal geen waterstofgas bevatten. Voorbij die grens zijn zulke kleine stelsels juist rijk aan gas.

Vermoed wordt dat de gasloze dwergstelsels al miljarden jaren om onze Melkweg zwermen en geleidelijk zijn leeggeplunderd. Dat komt doordat ze zich binnen de uitgestrekte halo van ijl, heet waterstofgas bevinden waarin de Melkweg gehuld is. Door de grote snelheid waarmee de stelsels door deze halo bewegen is hun gas als het ware weggeblazen. (EE)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145633174
16-10-2014

16-10-2014

3D-kaart gemaakt van het jonge heelal


3D-kaart van het kosmische web op een afstand van 10,8 miljard lichtjaar van de aarde. De kaart is gebaseerd op de 'vingerafdrukken' van waterstofgas in het spectrum van 24 verre sterrenstelsels. (Casey Stark (UC Berkeley) & Khee-Gan Lee (MPIA))

Een internationaal team van astronomen heeft een driedimensionale kaart gemaakt van het heelal, zoals dat er drie miljard jaar na de oerknal uitzag. Daarbij is gebruik gemaakt van een techniek die vergelijkbaar is met de computertomografie (CT), zoals die in de geneeskunde wordt toegepast.

Op de allergrootste schaal is de materie in het heelal verdeeld over een enorm netwerk van honderden miljoenen lichtjaren lange, draderige structuren die het 'kosmische web' vormen. De 'ruggengraat' van dit web bestaat uit een mengsel van (onwaarneembare) donkere materie en waterstofgas.

Net als bij een CT-scan, die een driedimensionale afbeelding reconstrueert uit de röntgenstraling die door een patiënt gaat, hebben de astronomen hun driedimensionale afbeelding van het kosmische web gereconstrueerd door gebruik te maken van het licht van 24 verre sterrenstelsels dat door het waterstofgas in het kosmische web is gegaan.

De daaruit voortkomende kaart van de waterstofabsorptie toont een uitsnede van het heelal op een afstand van 10,8 miljard lichtjaar. Het is voor het eerst dat het kosmische web op zo'n grote afstand in kaart is gebracht.

Het licht van het afgebeelde gebied heeft er bijna elf miljard jaar over gedaan om ons te bereiken. De kaart toont dus de prille structuur van het heelal, op een moment dat dit nog maar een kwart van zijn huidige leeftijd had bereikt. (EE)

http://www.mpia.de/Public(...)R_2014_09_1en_gr.jpg

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145633590
16-10-2014

Waar gaat New Horizons na Pluto naar toe?



Wetenschappers hebben met de Hubble-ruimtetelescoop drie Kuipergordelobjecten gevonden. Nadat de New Horizons-ruimtesonde de dwergplaneet Pluto heeft bezocht, zal de sonde mogelijk doorreizen naar één van deze drie Kuipergordelobjecten.

De drie gevonden objecten zijn tien keer groter dan gemiddelde kometen. Maar dat betekent dat deze hemellichamen slechts één tot twee procent zo groot zijn als Pluto. In tegenstelling tot asteroïden, worden Kuipergordelobjecten niet verwarmd door de zon. Het zijn bevroren tijdcapsules, die ons iets vertellen over hoe ons zonnestelsel is ontstaan.

Er zijn al meer Kuipergordelobjecten gevonden, maar deze zijn allemaal onbereikbaar voor de New Horizons-ruimtesonde. Daarom werd de Hubble-telescoop ingezet om kandidaten te vinden. En de tijd begon te dringen, want volgend jaar komt New Horizons al aan bij Pltuo. “We werden een beetje onrustig, omdat het even duurde voordat we kandidaten vonden”, vertelt John Spencer van het New Horizons-team. “Uiteindelijk is het toch gelukt. We zijn enorm blij met deze ontdekking.”

Speld in een hooiberg
De zoektocht naar Kuipergordelobjecten is als het zoeken naar een speld in een hooiberg. Deze objecten zijn klein en lichtzwak. Zelfs voor de Hubble-ruimtetelescoop is het lastig om deze kleine lichtpuntjes te spotten in een zee van sterren.

De reis gaat door
De drie Kuipergordelobjecten hebben nog geen namen, maar zijn 1,5 miljard kilometer verwijderd van Pluto. De reis daarnaartoe zal dus even duren. Twee exemplaren hebben een doorsnee van 55 kilometer, terwijl het andere object niet groter is dan 25 kilometer. In 2016 zal beslist worden welk Kuipergordelobject New Horizons gaat bezoeken.

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145633697
16-10-2014

Voor het eerst waterijs op Mercurius gefotografeerd



NASA’s MESSENGER-ruimtesonde heeft voor het eerst waterijs op de noordpool van Mercurius gefotografeerd. Het waterijs bevindt zich in diepe, donkere kraters. Het is een verrassing, want op Mercurius kan het 400 graden Celsius worden.

MESSENGER heeft een extreem overbelichte foto gemaakt van de 60 kilometer brede Kandinsky-krater op de noordpool. Hierdoor is de kraterbodem zichtbaar, inclusief het waterijs. Wetenschappers vermoeden dat het ijs hier recentelijk is neergelegd en dat het waterijs dus niet miljarden jaren oud is.

Het waterijs in de krater ziet er anders uit dan het waterijs in de kraters op de maan. Mogelijk omdat het waterijs op Mercurius jonger is. “Het is in ieder geval zeer interessant om verder uit te zoeken”, zegt onderzoeker Nancy Chabot.

In totaal heeft MESSENGER al meer dan 250.000 fotos gemaakt van Mercurius. De ruimtesonde blijft nog zeker tot begin 2015 operationeel.

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145633857
16-10-2014

Geluiden uit de ruimte

In space, nobody can hear you scream. Dat was de tagline van de filmhit Alien uit 1979. En dat klopt: als er geen medium (bijvoorbeeld lucht of water) zit tussen een schreeuwende mond en een luisterend oor, kunnen de geluidsgolven zich niet verplaatsen. Maar dat wil niet zeggen dat de ruimte echt saai en geluidloos is. Een astrofysicus-student verzamelde de gaafste ruimtegeluiden op zijn of haar Tumblr-account. De lijst is hieronder te vinden.

Via her-cosmos.tumblr.com:

: Elektromagnetische trillingen van de aarde, opgenomen door NASA.
Geluidsgolven van Jupiter: Trillingen van elektromagnetische golven van Jupiter.
: In 1977 hoorde Jerry R. Ehman van SETI een radiosignaal van onbekende oorsprong. Naast de lettercode van het signaal (die de intensiteitsvariatie weergeeft) schreef de verraste Ehman ‘Wow!’.


De krabbel naast het Wow!-signaal. Bron: Ohio State University/NAAPO
Bron: Ohio State University/NAAPO

Jupiters radiogolven: Deze herrie is opgenomen door Cassini, de ruimtesonde die momenteel rondom Saturnus beweegt. De opname zijn echter radiogolven van Jupiter.
Saturnus radiogolven: Cassini heeft ook de geluiden van Saturnus opgenomen. Deze opname is in april 2002 gemaakt. Er zijn nog meer opnamen uit april 2002.
: De sonde Voyager nam de geluiden van Uranus op.
: Geluidsopname door een satelliet.
: Opname door…? Wie het weet, mag het zeggen.
: Voyager 2 nam deze geluiden op in augustus 1989.
: Op 25 augustus 1981 nam Voyager 2 het geluid van de ringen van Saturnus op.
: Een meer recente opname (2010) van de Solar Dynamics Observatory van Nasa.
: In november 2012 wist de pioniersonde Voyager 1 voor de eerste keer geluiden van de interstellaire ruimte op te nemen.

+ bonus
: De Voyager-sondes, die inmiddels het zonnestelsel hebben verlaten / bijna zullen verlaten, dragen een geluidsopname met zich mee. Met deze geluidsopname zeggen wij (de aardlingen) hallo tegen andere beschavingen. De vijf uur lange opname is hier te beluisteren.

(newscientist.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145660949
17-10-2014

Eén van de eerste sterrenstelsels ooit gevonden?



Met de Hubble-ruimtetelescoop hebben wetenschappers een stokoud sterrenstelsel gevonden. Of piepjong, het is net hoe je het bekijkt. Het sterrenstelsel is ruim 13 miljard lichtjaar van ons verwijderd.

Dit sterrenstelsel is 500 miljoen jaar na de oerknal gevormd. Het is daarmee één van de eerste sterrenstelsels in het heelal. Omdat het licht 13 miljard jaar heeft gereisd om ons te bereiken, zien we het sterrenstelsel in zijn peutertijd. Maar in werkelijkheid is dit sterrenstelsel nu 13 miljard jaar ouder, en daarmee wellicht één van de oudste sterrenstelsels in het heelal.

Het sterrenstelsel heeft een diameter van 850 lichtjaar. Daarmee is deze groep sterren 500 keer kleiner dan ons Melkwegstelsel. Het verre sterrenstelsel heeft een massa van slechts veertig miljoen zonnen. In het stelsel wordt iedere drie jaar één nieuwe ster gevormd. Hoewel in het Melkwegstelsel dit tempo een stuk hoger ligt (één nieuwe ster per jaar), verwachten wetenschappers dat het langzame stervormingsproces te maken heeft met het feit dat dit één van de eerste sterrenstelsels is.

Zwaartekrachtlens
Hoe hebben wetenschappers dit lichtzwakke sterrenstelsel gevonden? De onderzoekers hebben gebruik gemaakt van het sterrenstelselcluster Abell 2744. Dit cluster bevindt zich voor het verre sterrenstelsel en fungeert als een soort kosmische lens. Omdat het cluster zo massief is, is het in staat om licht van achterliggende sterrenstelsels te buigen. Hierdoor zien we hetzelfde sterrenstelsel niet één, maar drie keer. Daarnaast is het achterliggende sterrenstelsel tien keer groter en helderder dan zonder de kosmische lens.

De allereerste sterren
De zoektocht naar verre sterrenstelsels blijft doorgaan. Wetenschappers hopen deze eeuw de allereerste sterren te spotten. Op die manier kunnen zij het verhaal over het ontstaan van het heelal en de ontwikkeling van de eerste sterren en sterrenstelsels nog verder bijslijpen. Daarvoor zijn nieuwe telescopen nodig, die nog verder kunnen kijken. Er komen de komende jaren veel mooie telescopen bij, zoals de James Webb-telescoop (de opvolger van Hubble) en de Thirty Meter-telescoop.

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145844989
21-10-2014

Radarreflecties van Venus blijven raadselachtig


Radaropname van het hooggebergte Ovda Regio op Venus. (NASA)

Een nieuwe analyse van twintig jaar oude meetgegevens heeft geen oplossing opgeleverd voor de raadselachtige radarreflectie-eigenschappen van de planeet Venus.

Het Venusoppervlak gaat schuil onder een permanent gesloten wolkendek, en kan alleen met behulp van radar in kaart worden gebracht. De Amerikaanse planeetverkenner Magellan ontdekte in de jaren negentig al dat radarsignalen sterker door het Venusoppervlak worden gereflecteerd naarmate het betreffende terrein hoger ligt. Bovendien werden op grote hoogte enkele merkwaardige donkere vlekken ontdekt - gebieden die juist vrijwel géén radarsignaal reflecteren.

Amerikaanse geologen hebben de Magellan-metingen nu aan een uitgebreide nieuwe analyse onderworpen. Daarbij zijn honderden nieuwe donkere vlekken ontdekt. De resultaten zijn gepresenteerd op een bijeenkomst van de Geological Society of America in Vancouver, Canada.

Het nieuwe onderzoek spitste zich toe op het hooggebergte in Ovda Regio. Op 2400 meter hoogte blijkt de radarreflectiviteit van het Venusoppervlak vrij gering te zijn; op 4500 meter hoogte is de reflectiviteit aanzienlijk hoger. Maar op een hoogte van 4700 meter is er sprake van een plotselinge afname van de radarhelderheid.

De oorzaak is nog steeds onopgehelderd. Vermoedelijk is er een relatie met de temperatuur, die op Venus extreem hoog is (ca. 500 graden) maar wel afneemt bij toenemende hoogte. Er is al gesuggereerd dat er sprake zou kunnen zijn van een soort metallische neerslag met bepaalde elektrische eigenschappen die van invloed zijn op de radarreflectiviteit, maar om wat voor verbindingen het dan zou gaan is onduidelijk. (GS)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145985154
26-10-2014

Wist je dat al onze planeten netjes passen tussen de aarde en de maan?


© kos.

Je krijgt alle planeten van ons zonnestelsel netjes gepropt tussen de aarde en de maan. Dat beweerde ene CapnTrip op Reddit. Fraser Cain van Universe Today vond dit zo intrigerend dat hij de berekening nog eens zelf overdeed om te zien of ze klopte.

Ja, zo blijkt. Cain haalde zijn cijfers bij de NASA en kwam op een licht afwijkend resultaat uit. Maar ook volgens hem zouden Mercurius, Venus, Mars, Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus wel degelijk naast elkaar gezet kunnen worden en zouden de planeten zo inderdaad mooi passen op de gemiddelde afstand tussen onze planeet aarde en de maan. Die gemiddelde afstand bedraagt 384.400 kilometer. We zouden dan zelfs nog 4.392 kilometer overhouden. Dwergplaneet Pluto kan er dus ook nog bij.

PLANEET GEMIDDELDE DIAMETER IN KM
Mercurius 4.879
Venus 12.104
Mars 6.771
Jupiter 139.822
Saturnus 116.464
Uranus 50.724
Neptunus 49.244
TOTAAL 380.008
Afstand aarde-maan 384.400
Pluto 2.300

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145985201
24-10-2014

Europa stelt lancering 'vliegend strijkijzer' uit


© esa.

De voor volgende maand voorziene lancering van een Europees experimenteel ruimtevliegtuigje is uitgesteld om de baan van de IXV fijner uit te werken, zo heeft het Europese Ruimtevaartbureau ESA meegedeeld.

De 'Intermediate eXperimental Vehicle' of IXV diende op 18 november met een lichte Vega-draagraket te vertrekken op de basis Kourou in Frans-Guyana. Maar ESA wil naar eigen zeggen samen met het Franse ruimtevaartbureau CNES de baan bijspijkeren van wat op een vliegend strijkijzer lijkt. Een nieuwe lanceerdatum is er nog niet.

Volgens een bron dicht bij het programma strookte het traject niet met de veiligheidsvoorschriften op Kourou.

De Vega moet de minishuttle op 450 km hoogte uitzetten. Het tuig duikt dan weer de atmosfeer in en dient aan een valscherm neer te ploffen in de Stille Oceaan, waarna een schip het zal oppikken.

Het programma kost, alles inbegrepen, minimaal 170 miljoen euro. Zeven landen nemen primair deel, waaronder België dat voor ongeveer tien procent participeert.

Sabca leverde de actuatoren (een soort hydraulische hefbomen) die de 'flappen' besturen en die dezelfde zijn als voor de Vega. QinetiQ Space speelt een rol in de 'avionics' en software. SAS is betrokken bij de 'operaties' en het grondsegment. De Karolingische dochter van hoofdaannemer Thales Alenia Space werkte mee aan elektrische systemen op de grond en aan het elektronisch geheugen van het tuig zelf.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_145985449
24-10-2014

Hubble maakt fraaie foto van Mars en komeet Siding Spring



NASA heeft een prachtige compositiefoto vrijgegeven waarop te zien is hoe komeet Siding Spring op relatief kleine afstand langs de rode planeet scheert. We hebben het kiekje te danken aan het harde werk van ruimtetelescoop Hubble.

Afgelopen zondag scheerde komeet Siding Spring – officieel komeet C/2013 A1 genaamd – naar astronomische begrippen rakelings langs Mars. Toen de afstand tussen Mars en de komeet het kleinst was, bedroeg deze ongeveer 139.500 kilometer. Ter vergelijking: dat is ongeveer éénderde van de afstand tussen de aarde en de maan.

Opportunity
Diverse observatoria hielden de komeet nauwlettend in de gaten. Zo gaf NASA eerder deze week al foto’s van Opportunity vrij. Op de foto’s zien we de komeet vanuit het perspectief van een op Mars rondrijdende robot.

Hubble
En nu doet ook ruimtetelescoop Hubble een duit in het zakje met een compositiefoto. Op de foto zien we hoe komeet Siding Spring langs Mars scheert. Hubble fotografeerde de komeet en Mars los van elkaar, omdat dat de enige manier was om zo’n heldere foto van beiden te verkrijgen. Dat komt onder meer doordat de komeet en Mars ten opzichte van elkaar bewegen en wanneer je ze samen fotografeert één van de twee dus altijd wazig zal zijn. De sterrijke achtergrond waarop je de komeet en Mars ziet, is het werk van de Palomar Digital Sky Survey. De foto is zo bewerkt dat deze de resolutie van Hubble benadert.


Foto: NASA / ESA / PSI, JHU / APL / STScI / AURA.

Stofstaart
Op de foto van Hubble zien we dat de kern van de komeet te klein is om duidelijk te kunnen onderscheiden. Wel zijn de stofwolk die de kern van de komeet omringt en de stofstaart duidelijk zichtbaar.

Siding Spring is afkomstig uit de Oortwolk en brengt voor het eerst een bezoekje aan ons zonnestelsel. Observatoria houden de komeet goed in de gaten. Ze hopen zo niet alleen meer over deze komeet, maar ook over de babyjaren van ons zonnestelsel te weten te komen. De komeet is namelijk een brok puin afkomstig uit die tijd.

(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_146143795
30-10-2014

Ruimtesonde maakt zonnig plaatje van zeeën op Titan


Cassini-opname van zonlicht dat is weerspiegeld door de noordelijke methaanzeeën op Titan. De opname is gemaakt op 21 augustus 2014. (NASA/JPL-Caltech/University of Arizona/University of Idaho)

Een nieuwe, schitterende opname van de ruimtesonde Cassini, gemaakt in het nabij-infrarood, toont zonlicht dat is weerspiegeld door de zeeën rond de noordpool van de grote Saturnusmaan Titan. Het is voor het eerst dat de meren en de zonneglinstering in één beeld zijn vastgelegd.

De weerspiegeling van het zonlicht is op zijn helderst in het noordelijke deel van Kraken Mare, de grootste zee op Titan. Het weerkaatste licht was zelfs zo helder dat de detector waarmee Cassini het licht vastlegde oververzadigd raakte.

Ook het zuidelijke deel van Kraken Mare is op de foto te zien. De heldere rand van dat deel duidt erop dat de zee voorheen groter was. Mogelijk is door verdamping van de vloeibare methaan en ethaan, waarmee de zee is gevuld, de zeespiegel gedaald. Dat is opmerkelijk, omdat de naastgelegen zee Ligeia Mare, die in verbinding staat met Kraken Mare, sinds 2012 niet van vorm lijkt te zijn veranderd. (EE)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_146358040
11-11-2014

China derde land dat naar de Maan en terug vliegt


Archiefbeeld van de lancering van de ruimtesonde. © belga.

UPDATE De Chinese autoriteiten hebben met succes een onbemande ruimtesonde opnieuw aan de grond gezet nadat het naar de Maan en terug was gevlogen. Na de Verenigde Staten en de voormalige Sovjet-Unie is China nog maar het derde land dat daarin slaagt.

Het was het eerste retourtje naar de Maan in veertig jaar. De op 23 oktober gestarte testvlucht moest technologisch een nieuwe vlucht naar de Maan in 2017 voorbereiden, waarbij het de bedoeling is dat deze Chang'e-5 op het Maanoppervlak landt, stalen neemt en naar de Aarde terugkeert.

Volgens het Chinese staatspersagentschap Xinhua landde de, op Chinese sociale netwerken "Kleine Vlucht" genoemde maar officieel naamloze ruimtesonde zaterdagochtend rond 06.15 uur plaatselijke tijd in de noordelijke regio Binnen-Mongolië. De robot dook aan 11,2 km per seconde onze atmosfeer in, om daarna te vertragen en probleemloos in het vooropgestelde landingsgebied tegen de grond te smakken.

Het toestel heeft in acht dagen tijd 840.000 kilometer afgelegd en vloog daarbij met succes rond de natuurlijke satelliet van onze planeet. Volgens Xinhua heeft de sonde "fantastische foto's" van de Aarde en Maan gemaakt. Het verste punt van de sonde tot onze planeet bedroeg zowat 413.000 km.

Peking droomt ervan, wellicht na 2025, het eerste Aziatische land te zijn om een landgenoot op de Maan te laten rondhuppelen.

In december slaagde China erin een robotjeep op de Maan te zetten en die onderzoek te laten doen.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_146393786
06-11-2014

Heelal geeft meer (infrarood)licht dan gedacht


Opname van de laatste van de vier lanceringen van het Cosmic Infrared Background Experiment (CIBER). (T. Arai/University of Tokyo)

Een experiment aan boord van een sondeerraket heeft een verrassende ontdekking opgeleverd: de donkere hemel tussen de sterrenstelsels vertoont een diffuse infraroodgloed die net zo helder is als de gloed van alle bekende sterrenstelsels bij elkaar. De infraroodgloed is waarschijnlijk afkomstig van sterren die uit hun sterrenstelsels zijn geslingerd (Science, 7 november).

Dat de ogenschijnlijk donkere hemel een zwakke infraroodgloed vertoont, is al jaren bekend. Maar tot nu toe was onduidelijk waar dit zwakke schijnsel vandaan komt.

Om daar uitsluitsel over te krijgen werden vier korte vluchten gemaakt met het Cosmic Infrared Background Experiment (CIBER). CIBER maakte groothoekopnamen van de kosmische infraroodachtergrond op golflengten die vanaf de aarde niet kunnen worden waargenomen, omdat de aardatmosfeer zo’n zelfde gloed vertoont.

Wetenschappers hebben heel zorgvuldig alle bekende lichtbronnen, zoals sterren, sterrenstelsels en de gloed van onze Melkweg, uit de CIBER-opnamen verwijderd. Wat dan overblijft is een ‘kaart’ van de kosmische infraroodachtergrond.

De meetresultaten zijn het best verklaarbaar als de infraroodgloed afkomstig is van een niet eerder gedetecteerde populatie van sterren - sterren die zich geen deel uitmaken van sterrenstelsels zoals onze Melkweg, maar in de intergalactische ruimte rondzwerven. Vermoed wordt dat het gaat om sterren die bij botsingen en andere interacties tussen sterrenstelsels zijn weggeslingerd.

Om de waargenomen kosmische infraroodgloed te kunnen verklaren, moet het aantal ‘dakloze’ sterren enorm groot zijn. Mogelijk vertegenwoordigen ze zelfs de helft van alle sterren in het heelal. (EE)

(allesoversterrenkunde)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_146425830
Een prachtig filmpje

07-11-2014

Astronauten laten camera filmen vanuit waterbel


© Screenshot.

Het hoeft er voor astronauten in het ISS niet altijd doodserieus aan toe te gaan. Zo beleefden ze heel wat plezier met een speels experiment.

Nadat astronauten Alexander Gerst, Steve Swanson en Reid Wiseman een GoPro-camera 'gevangen' hadden in een waterbel, lieten ze het waterdichte toestel unieke beelden maken. Ruimtevaartorganisatie NASA plaatste de video deze week online.

Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
pi_146425849
07-11-2014

NASA voert op 4 december eerste testvlucht uit met Orion-capsule


De Orion-capsule van NASA (archiefbeeld). © ap.

De NASA gaat op 4 december een eerste testvlucht uitvoeren met een onbemande Orion-capsule. Die zou ooit astronauten naar de maan, de planeet Mars of een asteroïde moeten kunnen brengen. Een eerste bemande vlucht komt er pas ten vroegste in 2021.

De lancering zal gebeuren met een Delta-4 raket van het bedrijf United Launch Alliance, vanop Cape Canaveral in het Amerikaanse Florida. De Orion-capsule zal tijdens de 4,5 uur durende testvlucht een afstand van 5.800 kilometer boven de aarde afleggen. Prijskaartje van de vlucht bedraagt zo'n 375 miljoen dollar, de kostprijs van de capsule niet meegerekend. De vlucht is vooral bedoeld om het hitteschild van de capsule te testen, dat temperaturen van 2.200 graden moet kunnen weerstaan. Ook de parachutes die voor een goede landing moeten zorgen en de boordcomputers worden aan een test onderworpen. Daarnaast meten 1.200 sensoren de trillingen, het geluidsniveau en de temperatuur.

(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')