R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Op dit forum verschijnen er af en toe topics van mensen die teveel nadenken en hier veel last van ondervinden. Onderstaande post had ik al in een ander topic geplaatst maar dat topic bloedde al snel dood. Aangezien het een lange reactie was waar ik veel tijd in had gestopt, vond ik het jammer dat er geen leuke discussie ontstond. Vandaar dat ik even apart een topic open. De TS uit het vorige topic was al een beetje aan het mediteren om het dwangmatige denken iets te verzachten. Mijn post ging over hoe het verstand ons vaak in de weg staat en hoe dat precies werkt.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Met mediteren om het dwangmatige denken te verzachten zit je in de goede richting alleen is het eigenlijk symptoombestrijding op die manier. Er is ook nog een bepaald inzicht nodig in de werking van je verstand.
Mensen moeten zich goed beseffen dat hun verstand een INSTRUMENT is dat wij hebben "gekregen" van de evolutie. Een slang heeft zijn gif, een luipaard zijn snelheid en wij hebben ons verstand.
Verstand = instrument
Dit instrument is het meest machtige instrument dat de evolutie ooit heeft voortgebracht. Het stelde ons in staat om de wereld om ons heen te begrijpen en om taal te ontwikkelen waardoor wij beter konden samenwerken en (ingewikkelde) ideeën konden overdragen op de volgende generatie.
Het verstand heeft ons apen naar de maan gebracht, het verstand heeft allerlei geheimen van het universum ontrafeld (bijv. E=mc2). Het verstand neemt dus nogal een belangrijke rol in, in ons leven. Zonder het waren wij nog apen. Dit is erg belangrijk. Wij onderscheiden ons DOOR het verstand, maar wij zijn NIET ons verstand.
In de loop der tijd heeft zich een "gevoel van jezelf" ontwikkeld IN je verstand, in je geheugen. Informatie wordt opgeslagen in je hersenen of verstand en aan de hand daarvan vormen wij een beeld van de wereld om ons heen, maar wij vormen zo ook een beeld van ons zelf, met de nadruk op BEELD van ONSZELF.
Dit beeld van onszelf noemen wij het ego. Van het woord ego zijn meerdere interpretaties, ik bedoel hier: ego = een op het verstand gebaseerd gevoel van jezelf.
Het ego
Het verstand produceert gedachten, dat is de manier waarop het de wereld kan bevatten. Nadat wij een ego hadden ontwikkeld, leek het voor ons of de gedachten werden geproduceerd door het ego, dus door onszelf! Maar bedenk je dus goed dat jij NIET je ego bent. Het ego is een BEELD van jezelf, het is niet de laatste waarheid over wie jij bent.
Veel mensen geloven dat ze niet kunnen ophouden met denken omdat je niet zou kunnen functioneren zonder gedachten. Ik denk dus ik besta zeg maar. DIT IS ONZIN. Jij bent veel meer dan je gedachten. Je hebt je gedachten niet constant nodig bij alles wat je doet. Minstens 80% van je gedachten zijn totaal niet constructief en productief. Toch denken we de hele dag door, een verslaving.
Dit gebeurt omdat het verstand een instrument is gegeven aan ons door de evolutie om te OVERLEVEN. Inmiddels hebben wij in het westen voldaan aan onze primaire levensbehoeften. Dus wat voor overleven praten we dan over? In dit geval het overleven van ons ego, het beeld dat wij van onszelf hebben en wat in grote mate wordt beïnvloed door wat anderen van ons denken.
Dat machtige instrument het verstand is zijn doel dus voorbijgeschoten en is gedegradeerd tot het levend houden van ons zelfbeeld, niet de levende mens achter dat zelfbeeld. We denken ons soms suf over totaal nutteloze dingen.
De oplossing hiervoor is meer leven in het nu. Genieten van het moment is belangrijk, piekeren over iets wat in de toekomst misschien kan gaan gebeuren niet. Natuurlijk is het belangrijk om te plannen, maar lang obsessief nadenken over kleine dingen die geen invloed hebben op jouw overleven in de echte wereld, dat is uiteraard kansloos.
Het probleem ligt hem in onze identificatie met het ego en onze gedachten. Gedachten zijn middelen om de wereld te begrijpen. Deze worden op hun beurt weer geproduceerd door het verstand. Het verstand is dus een instrument en een gedachtengenerator, maar het is NIET wie jij bent!!
De observeerder
Jij bent de observeerder van je gedachten, DAAR ligt je ware identiteit. Datgene wat de gedachten voorbij ziet komen en ze hoort, dat is de observeerder en DAT ben jij. Zo gauw die observeerder niet observeert maar "naar de gedachte toespringt" en zich ermee identificeert, dan hou jij op de observeerder te zijn en word jij je ego.
Het ego en de observeerder zijn dus twee verschillende dingen: het ego is een op het verstand gebaseerd gevoel van jezelf, voornamelijk geïnteresseerd in het "overleven" in een wereld waar we allang overleven. Het houdt zich bezig met: is dit de juiste kleur eyeliner, is deze broek hip genoeg, gedraag ik me wel precies zoals anderen dat willen zien, enz.
De observeerder dat is je ware natuur en de observeerder hoort het verstand te gebruiken, niet andersom! De observeerder hoort helemaal niet de sprong naar de gedachte te maken en zich ermee te identificeren. De observeerder moet van een afstandje kijken naar de gedachten en hoort zich er niet mee te identificeren. Het verstand is immers een instrument.... een instrument dat gebruikt moet worden door JOU en niet andersom.
Het verstand heeft het ego voortgebracht en het is dit ego dat de macht heeft overgenomen VAN JOU! Zie het als een computervirus dat de macht heeft overgenomen van de computer. Maar hoe komen wij af van dit virus? Dat moeten we doen door te beseffen dat wij onze gedachten niet zijn. Hou op met de identificatie met je verstand! Ook al produceert het gedachten die beginnen met "ik"....
Wanneer er in jouw hoofd een gedachte voorbijkomt waarin het woordje "ik" zit, dan gaat het niet over jou, maar die "ik" is dus het ego, het op het verstand gebaseerde gevoel van jezelf. Dit is heel moeilijk te bevatten allemaal, maar vraag wanneer iemand zegt:
"Ik word zo moe van mezelf", "Ik kan niet meer leven met mezelf".....
Wie zijn dan die ik en die zelf? Wie is die ik die met zichzelf moet leven? Zijn bovenstaande zinnen misschien gedachten waarbij onze ware natuur even naar boven komt? Je echte ik, de observeerder, die samen moet zien te leven met de eeuwige kwelgeest, het ego?
We zullen de identificatie moeten doorbreken om jezelf echt te vinden. Ik snap dat ik hier in deze post niet goed duidelijk kan maken hoe het nou precies in elkaar zit... Maar misschien dat je iets herkent of dat je het wel interessant vindt. Goede boeken om te lezen zijn "De kracht van het nu" van Eckhart Tolle of "Radical Honesty" van Brad Blanton. Het eerste boek is het meest diepe maar wanneer je het gewoon niet ziet, kan het snel totaal oninteressant worden. Dan kan het tweede boek erg goed zijn omdat het meer gebruikt maakt van een praktische aanpak. Ongetwijfeld zullen er veel meer boeken zijn, maar ik raad toch iedereen aan om De kracht van het nu op z'n minst te proberen.
De Kracht van het Nu
Toen ik dat boek voor het eerst las, wist ik dat ik dat ene had gevonden waarna ik m'n hele leven zocht. Ik heb ook altijd veel gepiekerd en werd hier depressief van enz. Toch wist ik dat ik iets verkeerds deed en dat er toch een manier moest zijn om iets te doen aan dat obsessieve denken? Het was verdomme m'n eigen hoofd!! Ik heb m'n hele lichaam onder controle, maar het belangrijkste, het verstand had ik niet onder controle. Dat vond ik op z'n minst erg vreemd. Maar goed, ik had geen kader waarbinnen ik moest zoeken naar een oplossing voor dit probleem. Daarom deed ik het maar af als een hersenspinsel.
Tot dus die ene dag kwam jaren later, toen ik de Kracht van het Nu op de deurmat kreeg. Na het lezen van een aantal bladzijden wist ik dus dat het de identificatie met het verstand was, de sprong van de observeerder naar de gedachte, dat mij al die jaren in de weg had gestaan. Op dat moment zag ik dus de ware natuur van mijn ego: het is nep en bestaat alleen bij de gratie van JOUW identificatie met dat ego.
Op dat moment doorbrak ik de identificatie met mijn ego en was ik VRIJ!!! Vrij van die eeuwige kwelgeest die m'n leven af en toe een hel maakte. Op dat moment kreeg ik vijf golven van geluk door me heen, beginnend bij m'n tenen, eindigend in m'n hoofd. De ene golf was nog intenser dan de andere... Ik begon weer te denken toen ik bang werd dat ik zou klaarkomen (
) aangezien ik nog nooit in m'n leven een mentaal orgasme had gehad.Maar dat was het dus, een mentaal orgasme, vijf achter elkaar, de 1 nog intenser dan de andere, alsof m'n hele lichaam vierde dat het verlost was van die "duivel", het ego. Dat kleinzerige beperkende gedrocht dat zich als het ware "genesteld" had in m'n hersenen.
Ik ben nu degene die meestal de macht heeft, niet m'n ego, hoewel m'n ego nog steeds macht over me heeft. Ik identificeer me nog vaak genoeg met m'n gedachten. Old habits die hard. Maar down raken of lang piekeren over dingen? No way. Die macht heeft m'n ego niet meer over me. Zo gauw ik me kut voel weet ik namelijk waar dat klote gevoel vandaan komt: De identificatie met m'n ego. Het is het ego dat problemen uit het niets creëert, onder het motto van "overleven" waar dat allang niet meer nodig is.
Flow
Ik kan tegenwoordig m'n gedachten gewoon stopzetten. In het begin kun je dat 2 seconden, dan 5, dan 10 enz. Wanneer je dat doet ben je opeens gelukkig en je ziet de wereld veel voller en alles is 1 hoe vaag en zweverig dat ook mag klinken. Om even aan te geven dat dat niet zo zweverig is als het lijkt: in de sport kennen ze het begrip "flow". Dat is een staat van zijn waarbij het verstand naar de achtergrond verdwijnt en iets anders de controle overneemt. Op zo'n moment is de sporter 1 met zijn omgeving en DAAROM voelt de sporter alles perfect aan en kan het komen tot uitzonderlijke sportprestaties waar wij ons over verbazen.
Dit soort momenten van flow lijken een uitzondering te zijn, maar door bewustwording en zelfreflectie kunnen wij als mensen naar zo'n staat van zijn toe. Deze staat van flow zal de norm moeten worden in onze maatschappij i.p.v. de staat van zijn waarbij wij ons identificeren met ons verstand. Het verstand deelt de wereld onder in dingen, het fragmenteert en snijdt ons af van de rest van de wereld. Daarom is de wereld zoals ie is vandaag de dag. Wij zullen nooit echte beschaving kennen zolang wij ons identificeren met ons verstand. Wij moeten naar een andere staat van zijn, die van voorbij het verstand, die toestand van flow, waarbij de observeerder de macht overneemt van het verstand. Deze toestand alleen zal ons werkelijk het leven laten ervaren in al zijn volheid. Dan pas zullen wij weten wat echte liefde is en wat echt geluk is.
Radical Honesty
In de vorige topics kwam het boek Radical Honesty ook regelmatig naar voren. Eerlijk zijn is ook een manier om jezelf te verlichten van je ego. Dit wordt in dit boek geniaal uiteengezet. Een heerlijk bot boek met een ongelooflijk veel wijsheid geschreven. Het idee erachter is ongeveer uit te leggen op deze manier:
Veel van je energie gaat zitten in het hooghouden van een zelfbeeld, je ego. Veel mensen spiegelen zich aan anderen, aan wat de maatschappij zogenaamd van hen verwacht. Wanneer je dus probeert te voldoen aan een bepaald beeld, wat bijna altijd een beeld van perfectie is en dus niet haalbaar, zul je hier en daar moeten liegen of in ieder geval informatie moeten achterhouden.
Ook zul je serieuzer met niet belangrijke dingen omgaan. Je denkt dan nl. dat het bereiken van dat ideaalbeeld je geluk zal opbrengen. Er zal dus veel energie gaan zitten in het opbouwen en in stand houden van dat zelfbeeld. Eerlijkheid is dan juist eerder gevaarlijk. Niemand zal voldoen aan het ideaalbeeld als ze eerlijk zijn over zichzelf, gewoon puur omdat niemand perfect is. Dat ideaalbeeld bestaat alleen in Hollywood en glamourbladen en is compleet subjectief uiteraard.
Door eerlijk te zijn saboteer je je eigen ego in zijn doel om het perfecte ideaalbeeld te bereiken. Vandaar dat eerlijkheid een grote rol kan spelen in verlichting. Het is nl. een manier om veel macht van je ego te ontnemen.
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Deel 9 alweer dus. Inmiddels zijn er al heel wat levens positief beïnvloed door de Kracht van het Nu, de wereldwijde bestseller geschreven door Eckhart Tolle. Dit zie ik in mijn persoonlijke leven gebeuren en ook hier op het forum zijn er steeds meer mensen die er baat bij hebben
Hier nog even een link naar een geweldig youtube filmpje (met dank aan DaneV). In dit filmpje wordt een beeld geschetst van een ervaring die parallellen vertoont met de stof die wordt behandeld in De Kracht vh Nu. Dit wordt allemaal heel helder uitgelegd door een wetenschapper dus misschien dat dat de "zweverigheid" van dit topic wat wegneemt voor sommige mensen:
How it feels to have a stroke
Sam Harris over de materie die besproken wordt in dit topic
Voor degenen die Sam Harris nog niet kennen, hij heeft een PhD. in de neurowetenschap en is een van de meest intelligente mensen die we op dit moment hebben op onze planeet. Deze man weet zijn betogen en argumenten zo ongelofelijk helder te verwoorden dat het werkelijk een genot is om naar hem te luisteren. Voor velen is hij een voorvechter van het atheisme, maar Harris zelf zal zich nooit op die manier beschrijven.
Hij is een man van de wetenschap, die ook doet aan subjectieve waarheidszoeking met name door meditatie. Mede hierdoor krijgt hij zoveel helderheid in zijn denken dat hij een fenomeen is in de wetenschappelijke wereld. Neem bijvoorbeeld zijn boek "The Moral Landscape" waarin hij uitlegt hoe de wetenschap wel degelijk iets kan zeggen over moraliteit.
The Moral Landscape - How science can determine human values
http://www.samharris.org/site/full_text/the-moral-landscape/
Sam Harris breathes intellectual fire into an ancient debate. Reading this thrilling, audacious book, you feel the ground shifting beneath your feet. Reason has never had a more passionate advocate.
— Ian McEwan, author of Atonement, winner of the Man Booker Prize for Amsterdam.
A lively, provocative, and timely new look at one of the deepest problems in the world of ideas. Harris makes a powerful case for a morality that is based on human flourishing and thoroughly enmeshed with science and rationality. It is a tremendously appealing vision, and one that no thinking person can afford to ignore.
— Steven Pinker, Professor of Psychology at Harvard University, author of How the Mind Works and The Blank Slate.
I was one of those who had unthinkingly bought into the hectoring myth that science can say nothing about morals. The Moral Landscape has changed all that for me. Moral philosophers, too, will find their world exhilaratingly turned upside down, as they discover a need to learn some neuroscience. As for religion, and the preposterous idea that we need God to be good, nobody wields a sharper bayonet than Sam Harris.
— Richard Dawkins, author of The Selfish Gene, The God Delusion, and The Greatest Show On Earth
Reading Sam Harris is like drinking water from a cool stream on a hot day. He has the rare ability to frame arguments that are not only stimulating, they are downright nourishing, even if you don’t always agree with him! In this new book he argues from a philosophical and a neurobiological perspective that science can and should determine morality. As was the case with Harris’ previous books, readers are bound to come away with previously firm convictions about the world challenged, and a vital new awareness about the nature and value of science and reason in our lives.
— Lawrence M. Krauss, theoretical physicist, Director of the Origins Project at Arizona State University, author of The Physics of Star Trek and Quantum Man: Richard Feynman’s Life in Science.
Mocht je ooit in een discussie geraken over de zin of onzin van verlichting en introspectie, laat dan die persoon die niet op 1 lijn zit met je de volgende filmpjes bekijken. Het zijn ook met name de atheïstische rationalisten die de materie uit dit topic onder de noemer religie of zweverigheid willen plaatsen en laat nou net Sam Harris 1 van de grote helden zijn van deze groep mensen.
De volgende lezing is zeer de moeite waard en ik raad iedereen dan ook aan deze lezing te kijken. Vanaf 23:50 wordt het echt interessant omdat het perfect raakt aan de materie uit dit topic en het commentaar van de critici op dit topic:
Links naar vorige delen
R&P / Teveel nadenken - waarom?
R&P / Teveel nadenken, waarom? Kracht van het NU topic #2
R&P / Teveel nadenken - Kracht van het nu #3
R&P / Teveel nadenken - Kracht van het Nu topic #4
R&P / Teveel nadenken - Kracht van het Nu topic #5
R&P / Teveel nadenken - Kracht van het Nu topic #6
R&P / Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #7
R&P / Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #8
Overige links
Hier ook nog een link naar een lezing van Eckhart Tolle - The flowering of Human Consciousness:
The flowering of Human Consciousness
En nog een link naar een helder geschreven artikel van een succesvolle zakenman. Iemand die zegt waar het op staat en geen zweverige termen gebruikt om de succesvolle toepassing van de Kracht van het Nu uit te leggen:
http://www.stevepavlina.com/blog/2006/05/the-power-of-now/
Recensies
Verder krijgt De Kracht van het Nu veel goede recensies van lezers:
Recensies op [url=www.bol.com]bol.com[/url]
Recensies op amazon.com
Recensies Radical Honesty:
Recensies op Amazon.com
Recensies Ontwaken in de Droom:
Recensies op [url=www.bol.com]bol.com[/url]
Recensies op amazon.com (engelse versie)
Disclaimer:
Dit topic is bedoeld om een idee te delen met anderen, dus niet om mensen meteen te overtuigen van een bepaalde denkwijze. Psychologie is een interessant en waardevol iets en mocht je de ideeën in deze reeks interessant vinden ga dan vooral zelf op onderzoek uit!
Als het wat meer filosofisch bedoeld is, dan heb ik daar in principe geen problemen mee. Ik kan filosofie zo nu en dan zeker wel waarderen. Wat ik hier jammer aan vond, was dat Tolle in het eerste stuk van het boek (zeg de eerste 60-70 bladzijden) behoorlijk concreet en praktisch is, waarbij je bij de wat filosofischere stukken nog wat door het zweverige heen kan lezen, maar vervolgens omslaat naar stukken tekst waarbij het concrete en praktische voor mij een beetje verdwijnt. Door het zweverige heen lezen gaat hier een stuk lastiger, aangezien er dan niet veel overblijftquote:Op dinsdag 16 april 2013 00:50 schreef Probably_on_pcp het volgende:
[..]
En dat refereren naar Jezus en God dat hoeft van mij ook niet en dat een steen bewustzijn heeft moet je niet te letterlijk opvatten. Dat is meer een soort van filosofische gedachte, die tot op zekere hoogte op waarheid berust. Het woord bewustzijn is alleen zo verwarrend als je het eigenlijk maar op 1 manier kent. Dat terwijl bewustzijn eigenlijk een heel vaag en abstract begrip is. Ik denk dat veel mensen het ook snel verwarren met zelfbewustzijn, wat weer van een heel ander niveau is uiteraard.
.Zo had ik het nog niet begrepen, dat klinkt niet heel gek. Maar vooralsnog doen dit soort analyses mij heel weinig. Wellicht verandert dat als ik wat meer gelezen heb, ik vind het sowieso interessante materiequote:Op dinsdag 16 april 2013 09:13 schreef Gray het volgende:
Het idee achter dat alles een bewustzijn zou hebben komt uit een simpel stukje analyse, namelijk dat het ontbreken van een fundamentele 'ik' maakt dat iets als een ziel niet in ons bestaat. Ook ons bewustzijn is niet een fundamenteel bestaand iets, gezien de skandha's in het boeddhisme (of het feit dat het iets anders nodig heeft om te bestaan). Daarbij komt nog dat uiteindelijk alles in ons universum van licht/materie gemaakt is, afkomstig van dat ene moment voor de Big Bang.
Zou je deze gegevens doortrekken, dan kan je stellen dat wij fundamenteel gezien niet meer bewustzijn hebben dan een steen. Of omgekeerd, een steen is net zo bewust als wij. Door onze illusie van 'ik' maken we er een hele poeha van. Alles is één, waarbij zowel wij als een steen slechts golfjes zijn in een oceaan. Die oceaan kan het 'Grote Bewustzijn' genoemd worden, de Tao, God, of welk naampje je ook wil geven aan het beestje. Uiteindelijk is het simpelweg dat wat is, en dat is helemaal okay.
.
Als het praktische je meer interesseert is lezen over Zen misschien wat voor jou. D.T. Suzuki schreef Introduction to Zen Buddhism. Zelf lees ik de Selected writings of D.T. Suzuki, Zen Buddhism.quote:
[..]
Als het wat meer filosofisch bedoeld is, dan heb ik daar in principe geen problemen mee. Ik kan filosofie zo nu en dan zeker wel waarderen. Wat ik hier jammer aan vond, was dat Tolle in het eerste stuk van het boek (zeg de eerste 60-70 bladzijden) behoorlijk concreet en praktisch is, waarbij je bij de wat filosofischere stukken nog wat door het zweverige heen kan lezen, maar vervolgens omslaat naar stukken tekst waarbij het concrete en praktische voor mij een beetje verdwijnt. Door het zweverige heen lezen gaat hier een stuk lastiger, aangezien er dan niet veel overblijft
Meer entertainmentwaarde vind je bij Alan Watts, die mooi samenvatte:
Mindfulness met aardappels.quote:Zen does not confuse spirituality with thinking about God while one is peeling potatoes. Zen spirituality is just to peel the potatoes.
Is ook niet belangrijk. De boeddha zelf reageerde ook niet op vragen daarop, want niet praktisch, maar metafysisch.quote:[..]
Zo had ik het nog niet begrepen, dat klinkt niet heel gek. Maar vooralsnog doen dit soort analyses mij heel weinig. Wellicht verandert dat als ik wat meer gelezen heb, ik vind het sowieso interessante materie
Het idee is dat verschillende vormen en maten van bewustzijn bestaan. Een mens is zelfbewust, een aap is zelfbewust, een bloem is zelfbewust, een steen is zelfbewust, etc. Allemaal in andere mate. Geef me een tik en ik zeg au. Geef een aap een tik en hij krijst. Geef een bloem een tik en hij knakt. Geef een steen een tik en hij breekt. Bewustzijn zou zijn als een golf in de zee; vormen van het oneindige vormeloze.quote:
Bewustzijn gaat toch heel simpel over het kunnen reflecteren op het eigen gedrag, het gedrag van anderen, verplaatsen in het gedrag van anderen, begrijpen dat men leeft in plaats van gewoon te leven, etc. ? Dat heeft een steen niet, dus in mijn ogen vrij onzinnig. Ik weet niet precies hoe het wordt gebracht door degenen die dit verkondigen, maar zo vind ik het nogal blabla. Natuurlijk zijn wij allemaal uit dezelfde fundamentele bouwblokken opgebouwd, maar the whole is more than the sum of its parts.
Daarnaast is het allemaal verbonden. Ga zitten in het bad en het waterpeil stijgt. Het water induwen op de ene plaats, duwt het omhoog op een andere plek. Dat omschrijven sommigen als een vorm van bewustzijn.
Zoiets vindt ook plaats bij alles dat massa heeft, omdat alles dat massa heeft zwaartekracht uitoefent op de omgeving, hoe miniem dat ook is. Dan is er ook nog elektromagnetisme en weet ik wat niet.
Allemaal verschillende zienswijzen of redenen om stellingen over bewustzijn te ondersteunen, maar is vooral intellectuele kennis. Tenminste, zolang je niet leeft met de realisatie dat álles verbonden is met elkaar. Zij die dat wel doen leven niet als 'dat en ik', maar als 'het'. Mediteren en bodyscans kunnen helpen om die ervaring te induceren.
Laat dat stemmetje maar lekker lallen. Lekker bezig!quote:Update:
Inmiddels ben ik nu dik 3 weken bezig met iedere dag mediteren (15min in de ochtend). Daarnaast ben ik eind vorige week begonnen met in de avond ook nog 30min body scan. Het is best frustrerend niet echt het idee te hebben dat je er iets mee bereikt. Ik weet het, je moet geen doelen hebben, maar je doet dit uiteindelijk toch om beter in je vel te gaan zitten. Al is het maar omdat je je anders tegen je problemen aankijkt. Ik vind het echter niet vervelend om te mediteren of de body scan te doen, en ik probeer het gewoon vol te houden. Ik heb niets te verliezen, en alles te winnen. It can only get better from here. Maar toch er is natuurlijk dat ongeduldige stemmetje dat verwacht dat patronen die in 25 jaar opgebouwd zijn in een paar dagen als sneeuw voor de zon verdwijnen.
Merk je al wat op sinds je dat doet, qua gevoel of dagelijkse beleving?
Hmm ja beetje een semantische discussie eigenlijk. Het is maar hoe je het definieert.
Of ik al iets opmerk.... hmm. Eigenlijk niet echt. Nog steeds veel negatieve gedachten en nog steeds veel onzekerheid / laag zelfbeeld. Maar zoals ik al zei, dat interesseert me niet, ik ga vrolijk door. Ik kan niet binnen 2-3 weken weten of iets voor mij werkt of niet, houd ik mezelf maar voor. Zeker niet als je bedenkt dat ik die body scans pas een paar dagen doe en daarvoor maar een kwartiertje per dag mediteerde wat natuurlijk niet zoveel is. Ik denk dat meditatie, zeker in het begin, een heel nuttige tool is. Ben wel benieuwd wanneer die doorbraak komt. Gewoon in de zin van dat ik überhaupt iets merk.
Ik moet me denk ik ook wat meer gaan houden aan 1 soort meditatie. Ik doe nu een beetje alles door elkaar.
1. Niets doen (gedachten stoppen wanneer ze komen)
2. Focus op adem (gedachten stoppen wanneer ze komen)
3. Gedachten gewoon laten komen en ernaar kijken
Of ik al iets opmerk.... hmm. Eigenlijk niet echt. Nog steeds veel negatieve gedachten en nog steeds veel onzekerheid / laag zelfbeeld. Maar zoals ik al zei, dat interesseert me niet, ik ga vrolijk door. Ik kan niet binnen 2-3 weken weten of iets voor mij werkt of niet, houd ik mezelf maar voor. Zeker niet als je bedenkt dat ik die body scans pas een paar dagen doe en daarvoor maar een kwartiertje per dag mediteerde wat natuurlijk niet zoveel is. Ik denk dat meditatie, zeker in het begin, een heel nuttige tool is. Ben wel benieuwd wanneer die doorbraak komt. Gewoon in de zin van dat ik überhaupt iets merk.
Ik moet me denk ik ook wat meer gaan houden aan 1 soort meditatie. Ik doe nu een beetje alles door elkaar.
1. Niets doen (gedachten stoppen wanneer ze komen)
2. Focus op adem (gedachten stoppen wanneer ze komen)
3. Gedachten gewoon laten komen en ernaar kijken
Ik denk dat het laatste wat je wil doen is gedachten willen stoppen omdat dat veronderstelt dat gedachten iets zijn waar je iets mee moet doen of dat ze anders zouden moet zijn (wat ook niet meer dan een gedachte is ''zou moeten zijn'').
Wat je aandacht geeft groeit en verzetten ergens tegen is de grootste vorm van aandacht geven, dat is juist niet de bedoeling.
Leer er afstand van nemen, enkel waarnemen en aandacht in het nu houden, merk het op als je in gedachten zit en weer terug naar het nu. Het gaat om het niet meer identificeren ermee, niet dat het er niet meer 'zou moeten zijn'. Als je gedachten er niet waren kon je ook niet leren je er niet meer mee te identificeren
Wat je aandacht geeft groeit en verzetten ergens tegen is de grootste vorm van aandacht geven, dat is juist niet de bedoeling.
Leer er afstand van nemen, enkel waarnemen en aandacht in het nu houden, merk het op als je in gedachten zit en weer terug naar het nu. Het gaat om het niet meer identificeren ermee, niet dat het er niet meer 'zou moeten zijn'. Als je gedachten er niet waren kon je ook niet leren je er niet meer mee te identificeren
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Lang geleden dat ik hier gereageerd heb. Dit is wellicht niet helemaal ontopic, maar zou het toch even hier willen plaatsen.
De denkwijze van de non-dualiteit geeft me toch wel enige rust. Vooral dat alles en iedereen is hoe het/hij/zij is, en het niet anders kan zijn. Dat je zelf helemaal niet zoveel invloed/controle hebt op alles, wat wel door de meeste mensen zo wordt gezien. En gedachten zijn er gewoon, ze hoeven niet als positief of negatief beoordeeld te worden, je hoeft er niet in mee te gaan.
Alleen kan ik deze denkwijze niet helemaal samen laten gaan met de psychologische hulpverlening die me geboden wordt. Ik had al eerder gemerkt dat cognitieve therapie me niet op de lange duur helpt als het gaat om zelfbeeld/zelfvertrouwen op sociaal vlak. Het geeft zeker veel inzicht in de gedachten, maar je moet dan toch weer met die gedachten aan de slag, en dat wil ik juist eigenlijk minder doen.
Maar misschien kan iemand hier zijn visie op het volgende eens geven:
Omdat ik door een vervelend verleden veel problemen heb op zowel psychisch als lichamelijk vlak, en ik al allerhande therapieën heb gehad die niet voldoende helpen, wordt me (alweer) een opname aangeraden waarin ik binnen een aantal maanden met deze problemen aan de slag moet. (1 van de problemen is een dwangstoornis).
Dit is iets wat ik absoluut niet meer zie zitten. Al kan ik me voorstellen dat cognitieve therapie bij dwanggedachten wel helpend zou kunnen zijn. Maar er zijn ook veel dingen waar ik me niet in kan vinden als het gaat om deze hulpverlening. Vooral het 'duidelijke doelen moeten stellen en in een bepaalde termijn vooruit moeten gaan' vind ik erg benauwend, en doen bij mij de alarmbellen rinkelen.
Zogenaamde 'zelfhulp' middels het inzien van de materie waar het in dit topic over gaat, heeft me eerder al goed geholpen uit een depressie te kunnen komen. Echter, op andere vlakken lijk ik niet vooruit te zijn gegaan. Zo heb ik bijvoorbeeld nog geen daginvulling omdat ik erg weinig energie heb door de klachten.
Zelf heb ik ook wel het idee dat het inzicht er gewoon langzaam insluipt, en het dus wel even duurt voordat ik bijvoorbeeld m'n gedachten en gevoelens beter kan laten zijn voor wat ze zijn in plaats van ertegen te strijden.
Maar hoe zouden jullie hier tegenaan kijken als het dus gaat om o.a. een dwangstoornis (iets wat ook min of meer erfelijk is.)
Ik heb wel sowieso nog individuele gesprekken, waardoor ik mezelf nu beter begrijp. Maar ik vraag me echt af in hoeverre de hulpverlening gelijk heeft of niet. Ik wil non-dualiteit niet als vlucht gebruiken, maar zou de enige mogelijkheid werkelijk een intensieve therapeutische opname zijn? Dat kan toch niet waar zijn eigenlijk.
[ Bericht 1% gewijzigd door Crystal86 op 16-04-2013 14:37:12 ]
De denkwijze van de non-dualiteit geeft me toch wel enige rust. Vooral dat alles en iedereen is hoe het/hij/zij is, en het niet anders kan zijn. Dat je zelf helemaal niet zoveel invloed/controle hebt op alles, wat wel door de meeste mensen zo wordt gezien. En gedachten zijn er gewoon, ze hoeven niet als positief of negatief beoordeeld te worden, je hoeft er niet in mee te gaan.
Alleen kan ik deze denkwijze niet helemaal samen laten gaan met de psychologische hulpverlening die me geboden wordt. Ik had al eerder gemerkt dat cognitieve therapie me niet op de lange duur helpt als het gaat om zelfbeeld/zelfvertrouwen op sociaal vlak. Het geeft zeker veel inzicht in de gedachten, maar je moet dan toch weer met die gedachten aan de slag, en dat wil ik juist eigenlijk minder doen.
Maar misschien kan iemand hier zijn visie op het volgende eens geven:
Omdat ik door een vervelend verleden veel problemen heb op zowel psychisch als lichamelijk vlak, en ik al allerhande therapieën heb gehad die niet voldoende helpen, wordt me (alweer) een opname aangeraden waarin ik binnen een aantal maanden met deze problemen aan de slag moet. (1 van de problemen is een dwangstoornis).
Dit is iets wat ik absoluut niet meer zie zitten. Al kan ik me voorstellen dat cognitieve therapie bij dwanggedachten wel helpend zou kunnen zijn. Maar er zijn ook veel dingen waar ik me niet in kan vinden als het gaat om deze hulpverlening. Vooral het 'duidelijke doelen moeten stellen en in een bepaalde termijn vooruit moeten gaan' vind ik erg benauwend, en doen bij mij de alarmbellen rinkelen.
Zogenaamde 'zelfhulp' middels het inzien van de materie waar het in dit topic over gaat, heeft me eerder al goed geholpen uit een depressie te kunnen komen. Echter, op andere vlakken lijk ik niet vooruit te zijn gegaan. Zo heb ik bijvoorbeeld nog geen daginvulling omdat ik erg weinig energie heb door de klachten.
Zelf heb ik ook wel het idee dat het inzicht er gewoon langzaam insluipt, en het dus wel even duurt voordat ik bijvoorbeeld m'n gedachten en gevoelens beter kan laten zijn voor wat ze zijn in plaats van ertegen te strijden.
Maar hoe zouden jullie hier tegenaan kijken als het dus gaat om o.a. een dwangstoornis (iets wat ook min of meer erfelijk is.)
Ik heb wel sowieso nog individuele gesprekken, waardoor ik mezelf nu beter begrijp. Maar ik vraag me echt af in hoeverre de hulpverlening gelijk heeft of niet. Ik wil non-dualiteit niet als vlucht gebruiken, maar zou de enige mogelijkheid werkelijk een intensieve therapeutische opname zijn? Dat kan toch niet waar zijn eigenlijk.
[ Bericht 1% gewijzigd door Crystal86 op 16-04-2013 14:37:12 ]
Als je de gedachte ''ik moet iets met/aan de/een gedachte doen'' in een gedachteschema zou zetten, hoe zou dat er dan uit zien? Volgens mij kom je er dan snel op uit dat het niet waar is en dat een 'betere' gedachte zou zijn ''gedachtes mogen er zijn maar ik bepaal zelf mijn gedrag''.quote:
Alleen kan ik deze denkwijze niet helemaal samen laten gaan met de psychologische hulpverlening die me geboden wordt. Ik had al eerder gemerkt dat cognitieve therapie me niet op de lange duur helpt als het gaat om zelfbeeld/zelfvertrouwen op sociaal vlak. Het geeft zeker veel inzicht in de gedachten, maar je moet dan toch weer met die gedachten aan de slag, en dat wil ik juist eigenlijk minder doen.
Veel mensen worden geleefd door hun denken (dat is helaas vandaag de dag de norm en therapie is daar veelal op gebaseerd) en zolang ze daarin zitten kunnen ze ook niet anderen leren daaruit te komen, dat is hetzelfde als ik iemand zou gaan leren Chinees te spreken
Bedoel je met zelfhulp bepaalde boeken? Er zijn namelijk boeken die het denken herkennen als onderdeel van je psychisch systeem, iets wat je hebt dus, niet wie je bent. Mocht dat iets zijn waar je interesse in hebt dan kan ik wat titels noemenquote:Maar misschien kan iemand hier zijn visie op het volgende eens geven:
Omdat ik door een vervelend verleden veel problemen heb op zowel psychisch als lichamelijk vlak, en ik al allerhande therapieën heb gehad die niet voldoende helpen, wordt me (alweer) een opname aangeraden waarin ik binnen een aantal maanden met deze problemen aan de slag moet. (1 van de problemen is een dwangstoornis).
Dit is iets wat ik absoluut niet meer zie zitten. Al kan ik me voorstellen dat cognitieve therapie bij dwanggedachten wel helpend zou kunnen zijn. Maar er zijn ook veel dingen waar ik me niet in kan vinden als het gaat om deze hulpverlening. Vooral het 'duidelijke doelen moeten stellen en in een bepaalde termijn vooruit moeten gaan' vind ik erg benauwend, en doen bij mij de alarmbellen rinkelen.
Zogenaamde 'zelfhulp' middels het inzien van de materie waar het in dit topic over gaat, heeft me eerder al goed geholpen uit een depressie te kunnen komen. Echter, op andere vlakken lijk ik niet vooruit te zijn gegaan. Zo heb ik bijvoorbeeld nog geen daginvulling omdat ik erg weinig energie heb door de klachten.
Dat zijn dan boeken die snappen dat psychische problematiek ontstaat wanneer het denken, wat je hebt als gereedschap om je leven te vormen, door gebeurtenissen een beperkende functie krijgt om onderliggende zaken weg te duwen en er dus een verstoring optreedt. Dat is een proces wat ook weer om te keren is.Heb je zelf het idee dat je vooruit gaat? Heb je het idee dat je beter van zal worden als die therapie gaat volgen?quote:Zelf heb ik ook wel het idee dat het inzicht er gewoon langzaam insluipt, en het dus wel even duurt voordat ik bijvoorbeeld m'n gedachten en gevoelens beter kan laten zijn voor wat ze zijn in plaats van ertegen te strijden.
Maar hoe zouden jullie hier tegenaan kijken als het dus gaat om o.a. een dwangstoornis (iets wat ook min of meer erfelijk is.)
Ik heb wel sowieso nog individuele gesprekken, waardoor ik mezelf nu beter begrijp. Maar ik vraag me echt af in hoeverre de hulpverlening gelijk heeft of niet. Ik wil non-dualiteit niet als vlucht gebruiken, maar zou de enige mogelijkheid werkelijk een intensieve therapeutische opname zijn? Dat kan toch niet waar zijn eigenlijk.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Dat is ook wat ik bedoel. Zo snel als ik me bewust word van het denken, ermee ophouden. Niet door ertegen te vechten, maar gewoon door te stoppen met denken. Gewoon klaar. Geen boosheid, geen gevecht, geen analyse.quote:
Ik denk dat het laatste wat je wil doen is gedachten willen stoppen omdat dat veronderstelt dat gedachten iets zijn waar je iets mee moet doen of dat ze anders zouden moet zijn (wat ook niet meer dan een gedachte is ''zou moeten zijn'').
Wat je aandacht geeft groeit en verzetten ergens tegen is de grootste vorm van aandacht geven, dat is juist niet de bedoeling.
Leer er afstand van nemen, enkel waarnemen en aandacht in het nu houden, merk het op als je in gedachten zit en weer terug naar het nu. Het gaat om het niet meer identificeren ermee, niet dat het er niet meer 'zou moeten zijn'. Als je gedachten er niet waren kon je ook niet leren je er niet meer mee te identificeren
Wat ik zelf een aanrader vind, de cursus 'Intro to Meditation' van Tergar International:
http://learning.tergar.org/course_library/intro-to-meditation/
Als je een account aanmaakt - gratis voor de Hollanders onder ons - kun je een aantal lessen bekijken met videoinstructies. Mingyur Rinpoche geeft de lessen en hij heeft een fijn gevoel voor humor Zo noemt hij onze drukke geest 'the crazy monkey mind'..
Voor wie wel wil leren mediteren, maar eigenlijk niet goed weet hoe.. neem eens een kijkje! Het heeft mij in ieder geval duidelijk gemaakt wat mediteren niet is en daardoor heb ik de stress die er bij komt kijken (het voor sommigen wellicht bekende 'doe ik het wel goed') helemaal los kunnen laten.
oh en welkom allemaal in deel 12
http://learning.tergar.org/course_library/intro-to-meditation/
Als je een account aanmaakt - gratis voor de Hollanders onder ons
- kun je een aantal lessen bekijken met videoinstructies. Mingyur Rinpoche geeft de lessen en hij heeft een fijn gevoel voor humor Zo noemt hij onze drukke geest 'the crazy monkey mind'.. Voor wie wel wil leren mediteren, maar eigenlijk niet goed weet hoe.. neem eens een kijkje! Het heeft mij in ieder geval duidelijk gemaakt wat mediteren niet is en daardoor heb ik de stress die er bij komt kijken (het voor sommigen wellicht bekende 'doe ik het wel goed') helemaal los kunnen laten.
oh en welkom allemaal in deel 12
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Ja inderdaad heb ik een aantal boeken gelezen. Ik begon met Eckhart Tolle's kracht van het nu, en Ontwaken in de droom heb ik grotendeels gelezen.quote:
Bedoel je met zelfhulp bepaalde boeken? Er zijn namelijk boeken die het denken herkennen als onderdeel van je psychisch systeem, iets wat je hebt dus, niet wie je bent. Mocht dat iets zijn waar je interesse in hebt dan kan ik wat titels noemen
Verder luister ik bijvoorbeeld veel naar podcasts van Paul Smit, of interviews over dit onderwerp. Dit waren wel eyeopeners van hoe je op een andere manier naar het leven kunt kijken.
Als je nog goede boeken daarover weet, zou ik daar zeker eens naar kunnen kijken
Qua inzicht in het denken en dat meer los kunnen laten ben ik wel vooruit gegaan. Alleen werkt dit nog niet echt door in de praktijk/mijn levensomstandigheden zeg maar.quote:Heb je zelf het idee dat je vooruit gaat? Heb je het idee dat je beter van zal worden als die therapie gaat volgen?
Ik geloof zelf dat de therapie me enigszins zou kunnen helpen wat betreft de dwang, maar dat het ook grote nadelen heeft.
Het trekt me in ieder geval niet om me voor een een paar maanden 24/7 op de problemen te richten.
Dit boek maakt me wel nieuwsgierig:
http://boingboing.net/2013/04/08/the-dude-and-the-zen-master.html
http://boingboing.net/2013/04/08/the-dude-and-the-zen-master.html
quote:Did the rug really tie the room together?
Thanks voor de tip, als ik Tolle uitheb, zal ik er eens naar kijkenquote:
[..]
Als het praktische je meer interesseert is lezen over Zen misschien wat voor jou. D.T. Suzuki schreef Introduction to Zen Buddhism. Zelf lees ik de Selected writings of D.T. Suzuki, Zen Buddhism.
Meer entertainmentwaarde vind je bij Alan Watts, die mooi samenvatte:
[..]
Mindfulness met aardappels.
.
Leer mij jou te begrijpen http://www.bol.com/nl/p/l(...)en/1001004006741862/quote:
Als je nog goede boeken daarover weet, zou ik daar zeker eens naar kunnen kijken
Over hoe overlevingsstrategieën zich vormen in het onbewuste en alle manieren waarop deze zich kunnen uiten.
Illusies http://www.bol.com/nl/p/illusies/1001004004986606/
Over hoe het denken/ego vorming ontstaat als reactie op dingen die je mee maakt, hoe je dat omkeert en de achterliggende zaken heelt.
Waking the Tiger http://www.bol.com/nl/p/waking-the-tiger/1001004001484759/
Over angst/trauma en hoe de energie van niet volledige uitgevoerde/doorleefde lichamelijke (angst)reacties, omdat deze door het denken geblokkeerd worden, in het zenuwstelsel blijft zitten en zo voor trauma verschijnselen zorgt, dit is wat Tolle het pijnlichaam noemt maar dan uitgelegd aan de hand van fysiologie.
Wat deze 3 boeken gemeen hebben is dat ze allemaal doen aan het ware nemen van reacties/gedachtes als een geconditioneerd netwerk in het denken, dat begrijpen maar leren er niet in mee te gaan en je er zo vrij van maken
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Voegen deze titels nu iets nieuws toe aan inzichten over depressie en mindfullness of zijn ze gewoon het vermelden waard ?quote:
[..]
Leer mij jou te begrijpen http://www.bol.com/nl/p/l(...)en/1001004006741862/
Over hoe overlevingsstrategieën zich vormen in het onbewuste en alle manieren waarop deze zich kunnen uiten.
Illusies http://www.bol.com/nl/p/illusies/1001004004986606/
Over hoe het denken/ego vorming ontstaat als reactie op dingen die je mee maakt, hoe je dat omkeert en de achterliggende zaken heelt.
Waking the Tiger http://www.bol.com/nl/p/waking-the-tiger/1001004001484759/
Over angst/trauma en hoe de energie van niet volledige uitgevoerde/doorleefde lichamelijke (angst)reacties, omdat deze door het denken geblokkeerd worden, in het zenuwstelsel blijft zitten en zo voor trauma verschijnselen zorgt, dit is wat Tolle het pijnlichaam noemt maar dan uitgelegd aan de hand van fysiologie.
Wat deze 3 boeken gemeen hebben is dat ze allemaal doen aan het ware nemen van reacties/gedachtes als een geconditioneerd netwerk in het denken, dat begrijpen maar leren er niet in mee te gaan en je er zo vrij van maken
Over nieuwe titels gesproken, kan iemand het e.e.a van Alan Watts aanbevelen ? hij heeft een vrij uitgebreide bibliografie.
It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society
Het zijn boeken die inzicht geven in hoe bepaalde structuren tot stand komen, het waarom en daarmee een overzicht geven van hoe je dingen anders kun gaan doen. Als jij weet waarom er in een bepaalde situatie door je psyche angst wordt gecreëerd dan wordt het makkelijker om er iets anders dan de geconditioneerde reactie tegenover te zetten; als je je eigen psyche leert kennen overvallen dingen je niet meer, dingen worden logisch. Vooral Illusies laat zien hoe het denken en bijbehorende fysieke reacties als een sluier over het huidige moment liggen en zich in je bewustzijn laten komen als ze getriggerd worden. Depressies, angst, dwang; allemaal symptomen op achterliggende zaken in het onbewuste, waar je vandaag de dag zelfs mee geboren kan worden, en die je dan wel op te lossen hebt wil je vrij zijn.quote:
Voegen deze titels nu iets nieuws toe aan inzichten over depressie en mindfullness of zijn ze gewoon het vermelden waard ?
Je vrij maken van ego, verlichting, etc. klinkt allemaal ontzettend fijn en leuk maar ik denk dat we om heel te worden eerst de gekwetste en gekrenkte zelfbeelden (in de zin van ontstane structuren in de hersenen) moeten leren begrijpen en vervolgens helen om er dan afstand van te kunnen nemen. Dat is ook een mooie stap naar inzien en ervaren dat wat in je hoofd zit niet het enige is wat er is en dat je dat niet per se moet/hoeft te volgen, ook niet als je het uit conditionering en geloven dat dat is wie je bent al heel je leven doet. Dat dat dan therapie heet en uitgaat van een ik strookt misschien niet met dingen als kracht van het Nu en verlichting maar ik denk dat veel mensen meer behoefte hebben aan een therapie die werkt en zichzelf helen en dat gericht kunnen doen. Daar komt bij dat er mensen zijn die zo ontzettend vastzitten in hun psychisch systeem door trauma, verdringing en ontkenning dat bewust aanwezig zijn niet eens een mogelijkheid is, daar los je met spiritualiteit niet veel op.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
^ Daar zou ik dan graag dit boek aan toe willen voegen:
Leven in je leven.
https://m.bol.com/nl/p/leven-in-je-leven/666840730/
Samen met bijbehorende therapie ben ik mezelf en onderliggende patronen veel beter gaat begrijpen.
Ik merk dat daarna pas ruimte ontstaat voor de spirituele dingen en waar het in dit topic over gaat.
Leven in je leven.
https://m.bol.com/nl/p/leven-in-je-leven/666840730/
Samen met bijbehorende therapie ben ik mezelf en onderliggende patronen veel beter gaat begrijpen.
Ik merk dat daarna pas ruimte ontstaat voor de spirituele dingen en waar het in dit topic over gaat.
Klinkt goedquote:Op donderdag 18 april 2013 08:07 schreef YogaLove het volgende:
^ Daar zou ik dan graag dit boek aan toe willen voegen:
Leven in je leven.
https://m.bol.com/nl/p/leven-in-je-leven/666840730/
Samen met bijbehorende therapie ben ik mezelf en onderliggende patronen veel beter gaat begrijpen.
Ik merk dat daarna pas ruimte ontstaat voor de spirituele dingen en waar het in dit topic over gaat.
Denk dat dat ook een natuurlijke gang van zaken is, eerst leren en ervaren dat het anders kan dan wat in in je hoofd zit en vanuit het vertrouwen wat je daarin op bouwt steeds meer loslaten, wat inhoud dat beperkende, geconditioneerde partonen/structuren steeds meer verdwijnen zodat er ruimte voor vrijheid ontstaat
Tolle is vooral van het ''quiet the mind'' en daarmee ook afstand nemen van de selftalk, terwijl een gerichte innerlijke dialoog (waarom voel ik dit? waarom is deze gedachte er? wat zit erachter? wat wil deze gedachte? etc) je de benodigde zelfkennis om verandering aan te brengen in je leven kan geven. Omdat Tolle in 1x zijn overstap had is hij misschien niet zoveel bekend met het 'normale' proces vooraf, Adyashanti bijv heeft het ook over bepaalde dingen uitspreken, boosheid en verdriet bijv om het een stem te geven en er bekend mee te raken, het te uiten en dus niet te onderdrukken met nog meer denken.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Inderdaad!
Vaak is het met die patronen zo dat in de jeugd ontstaan, je er in je volwassen leven steeds meer last van kan krijgen. Dan is het beter dat eerst te leren ontwikkelen.
Ik.volg dit topic al heel lang en begreep er de eerste tijd niet veel van maar de stof gaat steeds beter bij me passen (of ik ben er beter bij gaan passen ). Een mindfulness cursus heeft me ook erg geholpen.
Vaak is het met die patronen zo dat in de jeugd ontstaan, je er in je volwassen leven steeds meer last van kan krijgen. Dan is het beter dat eerst te leren ontwikkelen.
Ik.volg dit topic al heel lang en begreep er de eerste tijd niet veel van maar de stof gaat steeds beter bij me passen (of ik ben er beter bij gaan passen
). Een mindfulness cursus heeft me ook erg geholpen.
Aan zijn boeken ben ik (nog) niet begonnen, omdat zijn lezingen al prima vermaak zijn. Wellicht op een later tijdstip begin ik er nog eens aan.quote:
[..]
Voegen deze titels nu iets nieuws toe aan inzichten over depressie en mindfullness of zijn ze gewoon het vermelden waard ?
Ik hoor altijd veel over The Way Of Zen, maar de volgende boeken worden ook regelmatig genoemd:
The Wisdom of Insecurity, The Book (On The Taboo Against Knowing Who You Are) en Be As You Are.
Waarom wil je eigenlijk iets van Alan Watts lezen?
Alan Watts!!
Heb net The Wisdom of Insecurity uit en het belicht de Oosterse filosofie weer net in een iets ander daglicht. Boek beviel me erg goed, eergisteren uitgelezen.
Waarom je Alan Watts zou kunnen lezen? Omdat hij leuk schrijft, humor heeft en de dingen zo weet te brengen dat de gemiddelde westerse zoeker (3 termen die niet bestaan in werkelijkheid, maar goed) het grotere plaatje ook kunnen vatten. Je wordt als het ware uit je valse ik gelokt.
Ik ben zelf erg te spreken over het boek en ben nu bezig met The Book (On The Taboo Against Knowing Who You Are) waar een hele mooie anekdote staat over wat hij kinderen altijd vertelt, als zij hem de grote vragen stellen (wat is het leven, wat is God? etc.). En google helpt mij, hier zelfs een linkje naar het boek in pdf:
http://selfdefinition.org(...)0Who%20You%20Are.pdf
Uit die link komt de anekdote waar ik het hierboven over heb/
let op: lange quote in spoiler
Heb net The Wisdom of Insecurity uit en het belicht de Oosterse filosofie weer net in een iets ander daglicht. Boek beviel me erg goed, eergisteren uitgelezen.
Waarom je Alan Watts zou kunnen lezen? Omdat hij leuk schrijft, humor heeft en de dingen zo weet te brengen dat de gemiddelde westerse zoeker (3 termen die niet bestaan in werkelijkheid, maar goed
) het grotere plaatje ook kunnen vatten. Je wordt als het ware uit je valse ik gelokt.Ik ben zelf erg te spreken over het boek en ben nu bezig met The Book (On The Taboo Against Knowing Who You Are) waar een hele mooie anekdote staat over wat hij kinderen altijd vertelt, als zij hem de grote vragen stellen (wat is het leven, wat is God? etc.). En google helpt mij, hier zelfs een linkje naar het boek in pdf:
http://selfdefinition.org(...)0Who%20You%20Are.pdf
Uit die link komt de anekdote waar ik het hierboven over heb/
let op: lange quote in spoiler
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Vanavond om 23.50 op NL2:
Free the Mind
Hersenonderzoeker Prof. Davidson leidt een ongewoon experiment en leert Yoga aan Amerikaanse oorlogsveteranen en aan kinderen zoals Will, een 5-jarig jongetje met ADHD en veel angst. Kunnen zij door middel van meditatie en yoga hun pijn verlichten?
Professor Davidson is een hersenonderzoeker met een missie. Hij gelooft dat de wereld een betere wereld kan worden en dat verandering tot stand komt door de hersenen.
Davidson doet onderzoek naar de kracht van het denken en wil weten of denkkracht de hersenen kan veranderen. Mensen met een psychische beschadiging zouden daar veel aan kunnen hebben.
Davidson leidt een ongewoon experiment en leert Yoga aan Amerikaanse oorlogsveteranen en aan kinderen zoals Will, een vijfjarig jongetje met ADHD en veel angst. De Amerikaanse oorlogsveteranen Steve en Riche, zijn slecht twee van de duizenden Amerikaanse oorlogsveteranen met een posttraumatische stress-stoornis en zij worden gekweld door de gebeurtenissen die zij hebben meegemaakt.
Kunnen zij door middel van meditatie en yoga hun pijn verlichten en weer meer leven zoals zij waren voor de oorlog door hun emoties te leren kennen en te leren hoe zij deze kunnen controleren en reguleren? Misschien hebben zij dan een betere kans terug te keren in de maatschappij.
http://programma.vpro.nl/(...)3/free-the-mind.html
Free the Mind
Hersenonderzoeker Prof. Davidson leidt een ongewoon experiment en leert Yoga aan Amerikaanse oorlogsveteranen en aan kinderen zoals Will, een 5-jarig jongetje met ADHD en veel angst. Kunnen zij door middel van meditatie en yoga hun pijn verlichten?
Professor Davidson is een hersenonderzoeker met een missie. Hij gelooft dat de wereld een betere wereld kan worden en dat verandering tot stand komt door de hersenen.
Davidson doet onderzoek naar de kracht van het denken en wil weten of denkkracht de hersenen kan veranderen. Mensen met een psychische beschadiging zouden daar veel aan kunnen hebben.
Davidson leidt een ongewoon experiment en leert Yoga aan Amerikaanse oorlogsveteranen en aan kinderen zoals Will, een vijfjarig jongetje met ADHD en veel angst. De Amerikaanse oorlogsveteranen Steve en Riche, zijn slecht twee van de duizenden Amerikaanse oorlogsveteranen met een posttraumatische stress-stoornis en zij worden gekweld door de gebeurtenissen die zij hebben meegemaakt.
Kunnen zij door middel van meditatie en yoga hun pijn verlichten en weer meer leven zoals zij waren voor de oorlog door hun emoties te leren kennen en te leren hoe zij deze kunnen controleren en reguleren? Misschien hebben zij dan een betere kans terug te keren in de maatschappij.
http://programma.vpro.nl/(...)3/free-the-mind.html
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Heh ik snap de grap, maar op zich kan ik me voorstellen dat het best een 'woah' moment is wanneer je je dat écht realiseert ipv alleen intellectueel.
Dat is inderdaad een woah moment.quote:
Heh ik snap de grap, maar op zich kan ik me voorstellen dat het best een 'woah' moment is wanneer je je dat écht realiseert ipv alleen intellectueel.
Ook omdat het niet zozeer een verrassing is, maar gewoon zo vanzelfsprekend. Alsof je het ergens altijd al geweten hebt. Alsof het nooit anders had kunnen zijn.
En dan stap je er vroeg of laat weer in, want ook dat is zoals het gaat. En dat is helemaal okay.
Ik ben sinds ongeveer twee weken ook begonnen met meditatie, maar ik vind het nog behoorlijk moeilijk.
Ik ben begonnen met tien minuten per dag, en bouw dat nu rustig op (ik kreeg er in het begin namelijk wat hoofdpijn van). Maar wat ik ervaar is dat de momenten dat ik niet met mn gedachten helemaal ben afgedwaald , ik vaak in mijn gedachten continu bezig ben met hoe ik mediteer. Doe ik het wel goed? Hoe lang nog? Moet ik nu op mijn adem letten? Oh nee, wacht, misschien op de geluiden om mij heen? Oh, volgens mij was het net eventjes stil in mijn hoofd; shit nu dus niet meer.
Ik begrijp dat dit ook gewoon gedachten zijn die ik moet accepteren en vanzelf voorbij moet laten gaan, maar het maakt het er niet makkelijker op. Is dit een bekend beginnersprobleem? En dus maar gewoon accepteren, verder gaan met dagelijks mediteren en ze uiteindelijk minder sterk zien worden?
Overigens, maakt het uit of ik met ogen dicht of open te mediteer? Ik ben geneigd om met mijn ogen dicht te mediteren, maar ik heb het gevoel dat ik dan meer moeite heb om meer in het moment te zitten. Open ogen houdt me meer in dat moment, maar dan krijg ik vaak last van m'n ogen (een gespannen staar). De derde optie is rond mij heen kijken in mn kamer, ervaren en opnemen wat ik zie maar verder niet interpreteren, en dit bevalt me wel; zolang ik niet langer dan een seconde of twee naar één punt kijk, wordt ik veel minder snel in gedachten getrokken. Echter heb ik wel mijn twijfels bij de juistheid van deze methode; door continu rond te kijken lijkt het alsof mijn gedachten geblokkeerd worden, en dus niet zozeer geaccepteerd en bekeken worden, en ik daarom het idee heb meer in het moment te zitten. Dit lijkt me ook niet helemaal de bedoeling. Kan iemand hier iets zinnigs over zeggen?
Ik ben begonnen met tien minuten per dag, en bouw dat nu rustig op (ik kreeg er in het begin namelijk wat hoofdpijn van). Maar wat ik ervaar is dat de momenten dat ik niet met mn gedachten helemaal ben afgedwaald , ik vaak in mijn gedachten continu bezig ben met hoe ik mediteer. Doe ik het wel goed? Hoe lang nog? Moet ik nu op mijn adem letten? Oh nee, wacht, misschien op de geluiden om mij heen? Oh, volgens mij was het net eventjes stil in mijn hoofd; shit nu dus niet meer.
Ik begrijp dat dit ook gewoon gedachten zijn die ik moet accepteren en vanzelf voorbij moet laten gaan, maar het maakt het er niet makkelijker op. Is dit een bekend beginnersprobleem? En dus maar gewoon accepteren, verder gaan met dagelijks mediteren en ze uiteindelijk minder sterk zien worden?
Overigens, maakt het uit of ik met ogen dicht of open te mediteer? Ik ben geneigd om met mijn ogen dicht te mediteren, maar ik heb het gevoel dat ik dan meer moeite heb om meer in het moment te zitten. Open ogen houdt me meer in dat moment, maar dan krijg ik vaak last van m'n ogen (een gespannen staar). De derde optie is rond mij heen kijken in mn kamer, ervaren en opnemen wat ik zie maar verder niet interpreteren, en dit bevalt me wel; zolang ik niet langer dan een seconde of twee naar één punt kijk, wordt ik veel minder snel in gedachten getrokken. Echter heb ik wel mijn twijfels bij de juistheid van deze methode; door continu rond te kijken lijkt het alsof mijn gedachten geblokkeerd worden, en dus niet zozeer geaccepteerd en bekeken worden, en ik daarom het idee heb meer in het moment te zitten. Dit lijkt me ook niet helemaal de bedoeling. Kan iemand hier iets zinnigs over zeggen?
Meditatie is niets anders dan mindful zitten. Het is daarom dat veel goeroe's of meesters het niet doen, want waarom niet mindful werken, oid? Meditatie heeft geen doel anders dan het mediteren zelf. Net als dat je eet om het eten, slaapt om het slapen en denkt om het denken. Je kan niet stoppen met denken door te denken om met denken te stoppen, dus waarom niet gewoon jezelf laten denken? Zie jezelf denken. Zie jezelf voelen. Zie jezelf ervaren. Ervaar jezelf. Laat alles gebeuren, verzet je niet. Geef je over aan de flow van de tijd. Zodoende zal je vrede krijgen met wat je ervaart, zal je tot rust komen. En dan zit je eindelijk mindful, want je zit zonder iets anders te doen.quote:
Ik ben sinds ongeveer twee weken ook begonnen met meditatie, maar ik vind het nog behoorlijk moeilijk.
Ik ben begonnen met tien minuten per dag, en bouw dat nu rustig op (ik kreeg er in het begin namelijk wat hoofdpijn van). Maar wat ik ervaar is dat de momenten dat ik niet met mn gedachten helemaal ben afgedwaald , ik vaak in mijn gedachten continu bezig ben met hoe ik mediteer. Doe ik het wel goed? Hoe lang nog? Moet ik nu op mijn adem letten? Oh nee, wacht, misschien op de geluiden om mij heen? Oh, volgens mij was het net eventjes stil in mijn hoofd; shit nu dus niet meer.
Ik begrijp dat dit ook gewoon gedachten zijn die ik moet accepteren en vanzelf voorbij moet laten gaan, maar het maakt het er niet makkelijker op. Is dit een bekend beginnersprobleem? En dus maar gewoon accepteren, verder gaan met dagelijks mediteren en ze uiteindelijk minder sterk zien worden?
Overigens, maakt het uit of ik met ogen dicht of open te mediteer? Ik ben geneigd om met mijn ogen dicht te mediteren, maar ik heb het gevoel dat ik dan meer moeite heb om meer in het moment te zitten. Open ogen houdt me meer in dat moment, maar dan krijg ik vaak last van m'n ogen (een gespannen staar). De derde optie is rond mij heen kijken in mn kamer, ervaren en opnemen wat ik zie maar verder niet interpreteren, en dit bevalt me wel; zolang ik niet langer dan een seconde of twee naar één punt kijk, wordt ik veel minder snel in gedachten getrokken. Echter heb ik wel mijn twijfels bij de juistheid van deze methode; door continu rond te kijken lijkt het alsof mijn gedachten geblokkeerd worden, en dus niet zozeer geaccepteerd en bekeken worden, en ik daarom het idee heb meer in het moment te zitten. Dit lijkt me ook niet helemaal de bedoeling. Kan iemand hier iets zinnigs over zeggen?
Hoe je mediteert is voor ieder anders, vooral omdat veel mensen uitgaan van een doel. Maar wanneer je tijdens mediteren iets anders doet dan mediteren, zoals je op een doel richten, dan mediteer je eigenlijk niet echt. Je bent dan je aan het richten op een doel, terwijl je zit, loopt, ligt of staat.
Je kan dat alles met je ogen dicht doen, open, of halfopen. Je kan dat doen met een mantra, een visualisatie, een vraag, een object of een woord. Met muziek of zonder, licht aan of uit, met een geurkaars of wierook, binnen of buiten, etc. Je snapt het inmiddels wel denk ik.
Ik zal even kijken voor wat teksten over meditatie, als jij zou willen nadenken over de volgende vraag: waarom wil je mediteren? Of mediteer even op die vraag.
Goh, dat is een opvallend moeilijke vraag.. ik kom er op terugquote:
Ik zal even kijken voor wat teksten over meditatie, als jij zou willen nadenken over de volgende vraag: waarom wil je mediteren? Of mediteer even op die vraag.
.
Hier wat quotes over denken, voelen, mediteren.
quote:"Don’t hate the arising of thoughts or stop the thoughts that do arise; simply realize that our original mind, right from the start, is beyond thoughts, so that, no matter what, you never [actually] get involved with thoughts… Thoughts arise temporarily in response to what you see and hear; they haven’t any real existence of their own [like the objects seen and heard]. You must have faith that the original mind that is realized and that which realizes original mind are not different."
-Zen Master Bankei
quote:"There are some people who say that the way to meditate on emptiness is simply to empty our mind of all conceptual thoughts, arguing that just as white clouds obscure the sun as much as black clouds, so positive conceptual thoughts obscure our mind as much as negative conceptual thoughts. This view is completely mistaken, for if we make no effort to gain a conceptual understanding of emptiness but try instead to suppress all conceptual thoughts, actual emptiness will never appear to our mind. We may achieve a vivid experience of a space-like vacuity, but this is just the absence of conceptual thought - it is not emptiness, the true nature of phenomena. Meditation on this vacuity may temporarily calm our mind, but it will never destroy our delusions nor liberate us from samsara."
-Geshe Kelsang Gyatso
quote:"The ego may take different and subtler forms at different stages of one’s practice, but is itself never destroyed. There is no greater mystery than this — that being the reality we seek to gain reality. We think that there is something hiding our reality and that it must be destroyed before the reality is gained. It is ridiculous. A day will dawn when you will yourself laugh at your past efforts. That which will be on the day you laugh is also here and now."
-Sri Ramana Maharshi
quote:"No one has ever been able to control his thinking, although people may tell the story of how they have. I don’t let go of my thoughts—I meet them with understanding. Then they let go of me."
-Byron Katie
quote:Do you think
you can clear your mind by
sitting constantly in silent meditation?
This makes your mind narrow,
not clear. Integral awareness
is fluid and adaptable,
present in all places
and at all times.
That is true
meditation.
-Lao-Tsu
quote:"When we meditate with the idea of getting rid of our emotions, we are actually empowering the very forces that we seek to escape. On the other hand, when we can use the arising of emotion to examine our underlying sense of identification, we tap the transformative potential of sublimation."
-Mark Epstein
quote:"Every sensation shares the same characteristic: it arises and passes away, arises and passes away. It is this arising and passing that we have to experience through practice, not just accept as truth because Buddha said so, not just accept because intellectually it seems logical enough to us. We must experience sensation’s nature, understand its flux, and learn not to react to it."
-S. N. Goenka
quote:"You are not the mind. If you know you are not the mind, then what difference does it make if it’s busy or quiet? You are not the mind."
-Nisargadatta Maharaj
quote:"The mind is always present. You just don’t see it."
-Bodhidharma
quote:"There is nothing wrong with thought and it can be used whenever necessary. But in every moment you can choose to follow your thoughts or you can recognize that which is not thinking. Don’t try to stop thinking, let it happen. Just recognize that which is not thinking."
-Adyashanti
quote:A student went to his meditation teacher and said, "My meditation is horrible! I feel so distracted, or my legs ache, or I'm constantly falling asleep. It's just horrible!"
"It will pass," the teacher said matter-of-factly.
A week later, the student came back to his teacher. "My meditation is wonderful! I feel so aware, so peaceful, so alive! It's just wonderful!'
"It will pass," the teacher replied matter-of-factly.
Is het dat echt? Voor de meeste mensen is het een simpele greep naar iets nieuws in een poging gelukkig te worden / zijn.quote:
[..]
Goh, dat is een opvallend moeilijke vraag.. ik kom er op terug
Maar wat meditatie betreft; er zijn ook gewoon verschillende vormen. Het voornaamste dat je volgens mij met meditatie gaat bereiken is een ontkoppeling van je gedachten. Ze zijn er gewoon, net zoals je maag af en toe rommelt, en je urine produceert die er af en toe uit moet. Gedachten worden op vergelijkbare wijze geproduceerd, en zijn niet jij. Het zijn gewoon dingen die langs komen, negatief, positief (als je ze wil labelen, wat je dus eigenlijk niet moet doen
), maar uiteindelijk neutraal omdat het gewoon gebeurtenissen zijn. Het is als je ergeren aan de auto die voor je rijdt en 15km/u onder de maximale snelheid rijdt terwijl jij ergens snel heen wil gaan. Het is nutteloos je te ergeren, en veroorzaakt stress voor jezelf, en toch doe je het, terwijl het de situatie niet verandert (sterker nog, het maakt je situatie erger, want je ervaart meer stress). De oplossing is los laten te willen veranderen wat er is.Dit is helaas voor mij ook nog steeds vooral intellectueel inzicht. Gevoelsmatig inzicht kun je alleen bereiken door te oefenen en te blijven proberen.
Zijn audio lezingen heb ik reeds (genieten!quote:
[..]
Waarom wil je eigenlijk iets van Alan Watts lezen?
ik heb mijn 'guru' gevonden) maar ik heb ik het liever ook in print voor de offline momenten. Watts brengt mindfullness/zen terug tot meer aardse proporties vind ik, iets dat toegangkelijk en leuk kan zijn, dit alles onderbouwd met stevige wetensch en filosofische kennis en een aanstekelijk charisma .Tolle overgiet het echter met een nodeloos dik religieus sausje met stukjes dogma doorheen, bovendien is hij teveel een franchise geworden net als Chopra, oorzaak en gevolg.[ Bericht 7% gewijzigd door Hitch_Slap op 23-04-2013 00:26:43 ]
It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society
Mooie quotes, maar de meesten zijn nog vrij onduidelijk voor mij. Ik geloof wel dat het allemaal heel logisch is, maar dan pas als je het zelf hebt ervaren. Dat is niet zo erg, ik ga gewoon vrolijk doorquote:Op zondag 21 april 2013 14:00 schreef Gray het volgende:
Hier wat quotes over denken, voelen, mediteren.
[veel quotes]
.Wat ik hier wel uit opmaak is dat ik misschien te hard mijn best doe. De afgelopen dagen heb ik geprobeerd minder hard te proberen (
), en ik heb een klein beetje het gevoel dat beter werkte.Ajahn Brahm legt dit mooi uit met een kopje water dat je voor je zet als metafoor voor je geest. Wanneer je het kopje gewoon neerzet, wordt het water vanzelf rustig. Wanneer je het kopje neerzet, maar elke 10 seconden het weer even oppakt, 'is het water al rustig?', dan wordt het natuurlijk nooit kalm. Ik ben die kerel die het elke 10 seconden even oppakt, denk ik
Ja, dat is het natuurlijk wel, maar ik dacht de vraag misschien nog iets specifieker te kunnen beantwoorden.quote:
[..]
Is het dat echt? Voor de meeste mensen is het een simpele greep naar iets nieuws in een poging gelukkig te worden / zijn.
Het continue nadenken uit zich bij mij eigenlijk altijd in de gedachte 'is het wel goed genoeg', in welke vorm dan ook. Bij studie-relateerde dingen resulteert dat in een onhandelbare prestatiedruk (wat uiteraard averechts werkt, het blokkeert juist in plaats van dat het inspireert), maar sinds mijn burnout heb ik hier gelukkig wat meer grip op.
Waar ik nu vooral last van heb is sterke sociale onzekerheid. Hoe vaak mensen ook tegen mij zullen zeggen dat ze me tof/aardig/grappig/whatever vinden, in mijn hoofd blijft altijd gedachte rondzweven dat ik niet goed genoeg ben. Hierdoor voel ik me vaak niet op mijn gemak, zelfs niet onder vrienden.
Sinds ik met mindfulness bezig ben, ben ik al wel enkele gedachtepatronen gaan herkennen. Zo zit ik heel veel (zeg maar, bijna altijd) allerlei sociale situaties in mijn hoofd na te spelen. Soms situaties die zich hebben voorgedaan, nog vaker situaties die niet eens zijn gebeurd maar meer zijn gebaseerd op oordelen en meningen die ik van anderen heb (of denk dat zij over mij hebben). Ik ben als het ware vaak 'in gesprek' met bekenden/vrienden, meestal in de vorm van een discussie of een monoloog waarin ik aan een ander een punt duidelijk probeer te maken. Het is me regelmatig overkomen dat ik serieus geïrriteerd werd door of zelfs boos werd op iemand, vanwege zo'n 'gesprek'
. Irritaties die natuurlijk vrijwel altijd geworteld waren in specifieke onzekerheden (ik voel me niet serieus genomen, ik voel me genegeerd, etc.)En dát is dus waarom ik met meditatie, en minfulness in het algemeen, ben begonnen. Ik wil hier meer grip op krijgen, en wil dat dit soort gedachten me niet meer controleren. Kunnen genieten van sociale situaties die zich wél voordoen zonder daarbij te diep in mijn hoofd te zitten, en me niet druk maken om situaties die sowieso nooitt exact zo zullen gebeuren, of subjectieve interpretaties van het verleden.
.
Misschien dat je nog onder de indruk bent dat er iets valt te behalen bij meditatie, een prijs die te winnen is, aan een obstakel is voorbij te komen. Dat kan, en de meningen verschillen daarover, maar zelf vind ik aansluiting bij de zazen-methode. En dat is simpelweg zitten om het zitten, waarbij alle oordelen, gedachten, sensaties en mentale beelden langs mogen komen zodat je je er niet in gaat mengen. Tolle zegt het ook zo, dat wanneer je je verzet, je het probleem juist voedt (parafrase).quote:
[..]
Mooie quotes, maar de meesten zijn nog vrij onduidelijk voor mij. Ik geloof wel dat het allemaal heel logisch is, maar dan pas als je het zelf hebt ervaren. Dat is niet zo erg, ik ga gewoon vrolijk door
Wat ik hier wel uit opmaak is dat ik misschien te hard mijn best doe. De afgelopen dagen heb ik geprobeerd minder hard te proberen (
Ajahn Brahm legt dit mooi uit met een kopje water dat je voor je zet als metafoor voor je geest. Wanneer je het kopje gewoon neerzet, wordt het water vanzelf rustig. Wanneer je het kopje neerzet, maar elke 10 seconden het weer even oppakt, 'is het water al rustig?', dan wordt het natuurlijk nooit kalm. Ik ben die kerel die het elke 10 seconden even oppakt, denk ik
[..]
Ja, dat is het natuurlijk wel, maar ik dacht de vraag misschien nog iets specifieker te kunnen beantwoorden.
Het continue nadenken uit zich bij mij eigenlijk altijd in de gedachte 'is het wel goed genoeg', in welke vorm dan ook. Bij studie-relateerde dingen resulteert dat in een onhandelbare prestatiedruk (wat uiteraard averechts werkt, het blokkeert juist in plaats van dat het inspireert), maar sinds mijn burnout heb ik hier gelukkig wat meer grip op.
Waar ik nu vooral last van heb is sterke sociale onzekerheid. Hoe vaak mensen ook tegen mij zullen zeggen dat ze me tof/aardig/grappig/whatever vinden, in mijn hoofd blijft altijd gedachte rondzweven dat ik niet goed genoeg ben. Hierdoor voel ik me vaak niet op mijn gemak, zelfs niet onder vrienden.
Sinds ik met mindfulness bezig ben, ben ik al wel enkele gedachtepatronen gaan herkennen. Zo zit ik heel veel (zeg maar, bijna altijd) allerlei sociale situaties in mijn hoofd na te spelen. Soms situaties die zich hebben voorgedaan, nog vaker situaties die niet eens zijn gebeurd maar meer zijn gebaseerd op oordelen en meningen die ik van anderen heb (of denk dat zij over mij hebben). Ik ben als het ware vaak 'in gesprek' met bekenden/vrienden, meestal in de vorm van een discussie of een monoloog waarin ik aan een ander een punt duidelijk probeer te maken. Het is me regelmatig overkomen dat ik serieus geïrriteerd werd door of zelfs boos werd op iemand, vanwege zo'n 'gesprek'
En dát is dus waarom ik met meditatie, en minfulness in het algemeen, ben begonnen. Ik wil hier meer grip op krijgen, en wil dat dit soort gedachten me niet meer controleren. Kunnen genieten van sociale situaties die zich wél voordoen zonder daarbij te diep in mijn hoofd te zitten, en me niet druk maken om situaties die sowieso nooitt exact zo zullen gebeuren, of subjectieve interpretaties van het verleden.
Dus maak je geen zorgen om goed of slecht mediteren, of zitten, maar zit gewoon. Als je moet verzitten, dan verzit je. Moet je kuchen of krabbelen, dan kuch of krabbel je. Komt een gedachte langs, glimlach ernaar en zie het vertrekken zo snel als het kwam. Doe dit tweemaal per dag 10-15 minuten en ga gewoon verder met je dagelijkse bezigheden. Voor je het weet vind je het jammer wanneer je timer afgaat en zet je die de volgende keer op 20-30 minuten. En waarom ook niet? Achter je gedachten ligt een oneindige zee om zorgeloos in te dobberen, waar tijd heeft plaatsgemaakt voor oneindigheid. Dat is wanneer je bewust bent van dat wat bewust is, of zoals Tolle dat zegt:
En misschien helpt het voor jou wel om je 'goeroe' te vinden in iets uit je omgeving. In zowel zen als de leer van Tolle wordt de natuur als leermeester beschouwd. Alles waar je een les uit trekken kan is een leermeester. Probeer gewoon het een en ander, bij wijze van een ontdekkingsreis, een experiment.quote:You can become aware of awareness as the background to all your sense perceptions, all your thinking. Becoming aware of awareness is the arising of inner stillness.
Misschien heb je er meer aan om te leren hoe negatieve gedachten over jezelf zijn ontstaan, als zulke gedachte aan afweer zijn voor bepaalde gebeurtenissen dan kan je mediteren wat je wil maar komt het pas uit je systeem als je de achterliggende gebeurtenis helder krijgt en verwerkt/heelt. Klinkt nu alsof je psyche nu nog gelooft dat het gedachte van minderwaardigheid moet spuien om je af te leiden van wat erachter zit. Misschien heb je hier iets aan http://www.pastrealityintegration.com/nl/info-over-priquote:
Waar ik nu vooral last van heb is sterke sociale onzekerheid. Hoe vaak mensen ook tegen mij zullen zeggen dat ze me tof/aardig/grappig/whatever vinden, in mijn hoofd blijft altijd gedachte rondzweven dat ik niet goed genoeg ben. Hierdoor voel ik me vaak niet op mijn gemak, zelfs niet onder vrienden.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Eigenlijk is mediteren proberen nergens aan te denken. Het probleem daarvan is dat je inderdaad gaat nadenken over hoeveel je nadenkt. Lekker nuttigquote:
Ik ben sinds ongeveer twee weken ook begonnen met meditatie, maar ik vind het nog behoorlijk moeilijk.
Ik ben begonnen met tien minuten per dag, en bouw dat nu rustig op (ik kreeg er in het begin namelijk wat hoofdpijn van). Maar wat ik ervaar is dat de momenten dat ik niet met mn gedachten helemaal ben afgedwaald , ik vaak in mijn gedachten continu bezig ben met hoe ik mediteer. Doe ik het wel goed? Hoe lang nog? Moet ik nu op mijn adem letten? Oh nee, wacht, misschien op de geluiden om mij heen? Oh, volgens mij was het net eventjes stil in mijn hoofd; shit nu dus niet meer.
Ik begrijp dat dit ook gewoon gedachten zijn die ik moet accepteren en vanzelf voorbij moet laten gaan, maar het maakt het er niet makkelijker op. Is dit een bekend beginnersprobleem? En dus maar gewoon accepteren, verder gaan met dagelijks mediteren en ze uiteindelijk minder sterk zien worden?
Overigens, maakt het uit of ik met ogen dicht of open te mediteer? Ik ben geneigd om met mijn ogen dicht te mediteren, maar ik heb het gevoel dat ik dan meer moeite heb om meer in het moment te zitten. Open ogen houdt me meer in dat moment, maar dan krijg ik vaak last van m'n ogen (een gespannen staar). De derde optie is rond mij heen kijken in mn kamer, ervaren en opnemen wat ik zie maar verder niet interpreteren, en dit bevalt me wel; zolang ik niet langer dan een seconde of twee naar één punt kijk, wordt ik veel minder snel in gedachten getrokken. Echter heb ik wel mijn twijfels bij de juistheid van deze methode; door continu rond te kijken lijkt het alsof mijn gedachten geblokkeerd worden, en dus niet zozeer geaccepteerd en bekeken worden, en ik daarom het idee heb meer in het moment te zitten. Dit lijkt me ook niet helemaal de bedoeling. Kan iemand hier iets zinnigs over zeggen?
Allereerst moet je beseffen dat het heel normaal is,Wat je het best kunt doen is je focus verleggen. In the Power of now staan meerdere tips hoe je in het moment kan zijn. De 3 die voor mij werken zijn:
- Focus op je ademhaling, voel de lucht in en uitstromen, je buikspieren licht aan en ontspannen. Na een tijdje ligt je focus volledig op je lichaam, en niet meer in je hoofd.
- Focus op de stilte om je heen, als je hierop focust, word je hoofd ook leeg. Je kan immers niet naar stilte luisteren als je hoofd vol zit met gedachten
- Ga je concentreren op verschillende lichaamsdelen, en hoe ze voelen. Van je linkeronderteen naar je rechteroor, alles. Als je je hier goed op focust, voel je je lichaam als 1 bonk energie.
Ogen open/ogen dicht maakt niet veel uit. Doe wat je zelf fijn vind. Zelf vind ik het relaxt om dit soort technieken ook toe te kunnen passen in dagelijkse situaties, daarom houd ik m'n ogen altijd open.
Deze video was mijn eerste aanraking met het hele mediteer gebeuren, en het heeft me erg geholpen. Ga er even voor zitten zou ik zeggen, en volg zijn advies op. Het is een hele praktische guide, en geen zweverig gezwijmel.
''Even if he fails again and again to accomplish his purpose (as he necessarily must until weakness is overcome), the strength of character gained will be the measure of his true succes''
Toch maar weer een keer mee aan de slag.. ben een tijd terug hiermee begonnen maar heb het niet echt doorgezet. Ik heb dit boek wat een bekende van mij aanraaddequote:
[..]
Misschien heb je er meer aan om te leren hoe negatieve gedachten over jezelf zijn ontstaan, als zulke gedachte aan afweer zijn voor bepaalde gebeurtenissen dan kan je mediteren wat je wil maar komt het pas uit je systeem als je de achterliggende gebeurtenis helder krijgt en verwerkt/heelt. Klinkt nu alsof je psyche nu nog gelooft dat het gedachte van minderwaardigheid moet spuien om je af te leiden van wat erachter zit. Misschien heb je hier iets aan http://www.pastrealityintegration.com/nl/info-over-pri
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Het is een tijdje terug dat ik ze voor het eerst las maar meen me te herinneren dat het boek in jouw post (dat is de 3e geloof ik, als je die voor kinderen niet mee rekent) vergeleken met de eerdere 2 erg oppervlakkig was en vooral ging om het bewust zijn en herkenning van de afweer, niet zo zeer in het ontstaan ervan terwijl dat juist, vind ik, het meeste inzicht geeft omdat je dan weet waarom 'het' er isquote:
Toch maar weer een keer mee aan de slag.. ben een tijd terug hiermee begonnen maar heb het niet echt doorgezet. Ik heb dit boek wat een bekende van mij aanraadde
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
aha welke titel raad je me aan? Ik heb nog wat vvv bonnen, hopelijk zijn die inwisselbaar op bolquote:
erg oppervlakkig was en vooral ging om het bewust zijn en herkenning van de afweer, niet zo zeer in het ontstaan ervan
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Ik zou het 2e boek, Illusies, nemen http://www.bol.com/nl/p/illusies/1001004004986606/ Is de opvolger van De Herontdekking Van Het Ware Zelf (met ware zelf bedoelen ze jij als bewustzijn die verstrikt kan raken in het denken) en bevat de basisuitleg over hoe afweer zich vormt en een stappenplan voor herkennen en omkeren van afweer per soort afweerquote:
aha welke titel raad je me aan? Ik heb nog wat vvv bonnen, hopelijk zijn die inwisselbaar op bol
Vvv bonnen kun je laten omzetten in bol.com cadeaubon met een formulier op hun site
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Wat een vent!quote:
Leuk filmpje.
Al heeft hij het wel vaak over het nut van mediteren bij het versieren van vrouwen
So wrong...quote:
[..]
Eigenlijk is mediteren proberen nergens aan te denken.
quote:
Do you think
you can clear your mind by
sitting constantly in silent meditation?
This makes your mind narrow,
not clear. Integral awareness
is fluid and adaptable,
present in all places
and at all times.
That is true
meditation.
-Lao-Tsu
Lambo of Rekt
Huh, want vrouwen vinden het boeiend wanneer een man mediteert?quote:Op zondag 28 april 2013 16:57 schreef YogaLove het volgende:
[..]
Wat een vent!
Leuk filmpje.
Al heeft hij het wel vaak over het nut van mediteren bij het versieren van vrouwen
Nee, want als je de essentie "bereikt" met meditatie, heb je no fear en zelfvertrouwen ++... want "het maakt niet uit" wat ze zegtquote:Op zondag 28 april 2013 18:03 schreef Gray het volgende:
[..]
Huh, want vrouwen vinden het boeiend wanneer een man mediteert?
Life goes on.
Lambo of Rekt
Ah, daar zit wel iets in ja.quote:
[..]
Nee, want als je de essentie "bereikt" met meditatie, heb je no fear en zelfvertrouwen ++... want "het maakt niet uit" wat ze zegt
Misschien leren vrouwen wel er door heen te prikken, dat ze echt kan zien of iemand fearless is en zelfvertrouwen heeft, of doet alsofquote:
Ja een bepaalde uitstraling. Hopelijk werkt het andersom ook
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
heldquote:
[..]
Ik zou het 2e boek, Illusies, nemen http://www.bol.com/nl/p/illusies/1001004004986606/ Is de opvolger van De Herontdekking Van Het Ware Zelf (met ware zelf bedoelen ze jij als bewustzijn die verstrikt kan raken in het denken) en bevat de basisuitleg over hoe afweer zich vormt en een stappenplan voor herkennen en omkeren van afweer per soort afweer
Vvv bonnen kun je laten omzetten in bol.com cadeaubon met een formulier op hun site
thnx.. bij de plaatselijke boekhandel hebben ze meestal net niet de boeken die ik zoek, dus dit is zeer welkome info!
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
HA! ik ben zelf toevallig met het lezen van Power of Now bezig van Eckhart Tolle, ik heb er twee boeken van. Ben benieuwd
Wat vind je er van tot nu toe?quote:
HA! ik ben zelf toevallig met het lezen van Power of Now bezig van Eckhart Tolle, ik heb er twee boeken van. Ben benieuwd
:')
Haha, klopt. Hij staat aan het hoofd van een groot self development bedrijf. Vind het zelf alleen maar handig dat er praktische toepassingen in zittenquote:
[..]
Wat een vent!
Leuk filmpje.
Al heeft hij het wel vaak over het nut van mediteren bij het versieren van vrouwen
''Even if he fails again and again to accomplish his purpose (as he necessarily must until weakness is overcome), the strength of character gained will be the measure of his true succes''
doorgaans prik ik al gauw door deze trucjes heen.quote:
[..]
Misschien leren vrouwen wel er door heen te prikken, dat ze echt kan zien of iemand fearless is en zelfvertrouwen heeft, of doet alsof
Ik vind het wel wat jammer dat hij (van dat filmpje) dus door laat schemeren dat hij meditatie als een middel gebruikt voor dat doel.
Niet echt Mindful
aha vandaar. Ik snap zijn tips wel en die zijn ook handig vooral als het gaat om het leren van meer zelfvertrouwen te krijgen.. En rust in je lijf.quote:
[..]
Haha, klopt. Hij staat aan het hoofd van een groot self development bedrijf. Vind het zelf alleen maar handig dat er praktische toepassingen in zitten
Alleen wanneer het trucjes worden om een vrouw mee naar huis te krijgen, kun je je afvragen wie je voor de gek aan het houden bent.
quote:“When performing meditation practice one should think of it as just a natural function of everyday life, like eating or breathing, not as a special, formal event to be undertaken with great seriousness and solemnity. One must realize that to meditate is to pass beyond effort, beyond practice, beyond aims and goals, and beyond the dualism of bondage and liberation.
Meditation is always perfect, so there is no need to correct anything. Since everything that arises is simply the play of the mind, there are no bad meditation sessions and no need to judge thoughts as good or evil. Therefore one should not sit down to meditate with various hopes and fears about the outcome-one just does it, with no self-conscious feeling of “I am meditating,” without effort, without strain, without attempting to control or force the mind, without trying to become peaceful.”
-Chögyam Trungpa Rinpoche From “Maha Ati” via The Collected Works of Chögyam Trungpa vol 1.
Dat klinkt dan wel weer praktisch voor mij. Even kijken hoor..quote:
[..]
doorgaans prik ik al gauw door deze trucjes heen.
Ik vind het wel wat jammer dat hij (van dat filmpje) dus door laat schemeren dat hij meditatie als een middel gebruikt voor dat doel.
Niet echt Mindful
:')
Truukjes doe ik niet aan. Deze gast focust op wie je bent en algemene principes, in plaats van wat je doet. Meditatie helpt je om makkelijker in het moment te komen, wat ook erg kan helpen als je met een vrouw aan het praten bentquote:
[..]
aha vandaar. Ik snap zijn tips wel en die zijn ook handig vooral als het gaat om het leren van meer zelfvertrouwen te krijgen.. En rust in je lijf.
Alleen wanneer het trucjes worden om een vrouw mee naar huis te krijgen, kun je je afvragen wie je voor de gek aan het houden bent.
''Even if he fails again and again to accomplish his purpose (as he necessarily must until weakness is overcome), the strength of character gained will be the measure of his true succes''
Niet iedereen wil de verlichting zelve worden. Zoals Eckhart Tolle 2 jaar op een bankje zitten en intens gelukkig zijn is een optie, maar niks voor mij. Het blijft een balans tussen jezelf accepteren zoals je bent en doelen nastreven.quote:
[..]
doorgaans prik ik al gauw door deze trucjes heen.
Ik vind het wel wat jammer dat hij (van dat filmpje) dus door laat schemeren dat hij meditatie als een middel gebruikt voor dat doel.
Niet echt Mindful
''Even if he fails again and again to accomplish his purpose (as he necessarily must until weakness is overcome), the strength of character gained will be the measure of his true succes''
Mooi stukje, zo zou ik het zelf ook beschrijven. Als ik met mensen wel eens praat over meditatie, bijvoorbeeld als tip als mensen zeggen onrustig en te druk in hun hoofd te zijn, zeggen ze wel eens "Ik heb het wel geprobeert, maar het lukte niet" of "Ik heb er geen geduld voor."quote:
Die prestatiebehoefte zit gewoon in onze cultuur.
Wat voor mij een punt is, is mijn behoefte aan structuur. Ik raak snel uit 'balans' als een dag chaotisch verloopt. Bij meditatie komt al die verwarring in een keer op me af. Ik vind het lastig om aan de ene kant los te laten en aan de andere kant structuur in het leven te behouden..
:')
Plus we weten allemaal best wel hoe we vrouwen moeten benaderen. Dat zit in onze genen! Als er iets is waar de mens goed in is dan is het wel voortplanten. Het zit in onze genen om een partner te zoeken en onze genen door te geven.quote:
[..]
Nee, want als je de essentie "bereikt" met meditatie, heb je no fear en zelfvertrouwen ++... want "het maakt niet uit" wat ze zegt
Het is alleen onze culturele programmering en dus het denken in ons hoofd dat dat natuurlijke gedrag in de weg staat.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Beetje moeilijk te zeggen want ik heb het alleen nog maar even vluchtig doorbladerdquote:
[..]
Wat vind je er van tot nu toe?
Ga vanavond daadwerkelijk beginnen met lezen. Ik heb trouwens een licht-blauw boekje en een zwart met rood boekje wat zeg maar in een gradient loopt. Welke is het handigst om mee te beginnen?
Dan moet je even de titels zeggen. Volgens mij zijn het gele en het blauwe boek nagenoeg hetzelfde. Alleen is de blauwe 'in de praktijk'. Dus meer praktijkgericht.quote:
[..]
Beetje moeilijk te zeggen want ik heb het alleen nog maar even vluchtig doorbladerd
:')
Blauw = guide to spiritual enlightenmentquote:
[..]
Dan moet je even de titels zeggen. Volgens mij zijn het gele en het blauwe boek nagenoeg hetzelfde. Alleen is de blauwe 'in de praktijk'. Dus meer praktijkgericht.
Rood-zwart = Practicing power of now; teachings, meditations and exercises from "power of now"
Dus eigenlijk is de blauw het "main" boek, en die andere een soort samenvatting, of iig de essentials?
Was een aanbieding dat je ze allebei kreeg. De laatste doet me in ieder geval niet echt geloven dat er ik heel veel aan heb. Tenzij iemand zegt, nee die MOET je juist lezen
Ja, dat is zo. Mensen willen moeiteloos leven, dus steken ze allerlei soorten moeite in het leven om die wens te vervullen. Ze kijken naar anderen en denken: die doet het alsof het geen moeite kost! Maar diegene steekt er ook moeite in, alleen doet die er geen moeite voor. Effortly putting effort into something. Action without action, wei wu wei. Het is zo simpel dat je er moeilijk over wil doen. Want anders was al je moeite voor niets toch? Anders verdien je het niet, toch?quote:
[..]
Mooi stukje, zo zou ik het zelf ook beschrijven. Als ik met mensen wel eens praat over meditatie, bijvoorbeeld als tip als mensen zeggen onrustig en te druk in hun hoofd te zijn, zeggen ze wel eens "Ik heb het wel geprobeert, maar het lukte niet" of "Ik heb er geen geduld voor."
Die prestatiebehoefte zit gewoon in onze cultuur.
Verwar verwarring niet met verwaarlozing. Het is niet erg om verward te zijn, niet weten welke kant je op moet. Laat jezelf maar lekker in de war zijn tijdens meditatie. Het is niet slecht, ook niet goed. Het is gewoon even zo, en straks is het weer even anders, tot het weer niet zo is. Laat de structuur de structuur zijn en de verwarring de verwarring. Patatje met zonder.quote:Wat voor mij een punt is, is mijn behoefte aan structuur. Ik raak snel uit 'balans' als een dag chaotisch verloopt. Bij meditatie komt al die verwarring in een keer op me af. Ik vind het lastig om aan de ene kant los te laten en aan de andere kant structuur in het leven te behouden..
[ Bericht 0% gewijzigd door Gray op 29-04-2013 23:00:56 ]
Dat zou in elk gesprek fijn zijn inderdaad, als je gesprekspartner er ook écht bij is.quote:
[..]
Truukjes doe ik niet aan. Deze gast focust op wie je bent en algemene principes, in plaats van wat je doet. Meditatie helpt je om makkelijker in het moment te komen, wat ook erg kan helpen als je met een vrouw aan het praten bent
Helaas merk ik steeds vaker dat er geen echt contact is en men is afgeleid door voornamelijk de smartphone.
(maar dat is wss weer een hele andere discussie ).
Graag gedaanquote:
held
Het is een boek waar ik meer aan heb gehad dan de boeken die hier normaal voorbij komen, dus wellicht is dat voor jou ook het geval.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Jah klopt, laten we daar maar niet over beginnen..quote:
[..]
Dat zou in elk gesprek fijn zijn inderdaad, als je gesprekspartner er ook écht bij is.
Helaas merk ik steeds vaker dat er geen echt contact is en men is afgeleid door voornamelijk de smartphone.
Wat het grootste probleem is bij veel gasten (ik ook op een mindere avond) is dat ze tijdens een gesprek te veel nadenken. Als de ander bijvoorbeeld zegt ''ik ben in italie geweest'', en vervolgens een leuk verhaal vertelt over italie. Een groot deel zou vervolgens italie opnemen, in hun hoofd gaan zoeken wat voor connectie zij hebben met italie, welke vrienden naar italie zijn geweest, etc etc. Je zit dan zo in je hoofd dat je totaal niet meer let op alles wat de ander erna zegt. Het stomme is dat ik dit nu allemaal weet, ik merk dat het gebeurt, en toch lukt het me nog steeds niet altijd om het te doorbreken.. Wie weet gaat dat nog komen met de tijd
''Even if he fails again and again to accomplish his purpose (as he necessarily must until weakness is overcome), the strength of character gained will be the measure of his true succes''
NHS recognises that mindfulness meditation is good for depression
Scientists have now discovered how mindfulness meditation can give patients control over levels of depression, anxiety and chronic pain
Scientists have now discovered how mindfulness meditation can give patients control over levels of depression, anxiety and chronic pain
quote:
NHS recognises that mindfulness meditation is good for depression
Scientists have now discovered how mindfulness meditation can give patients control over levels of depression, anxiety and chronic pain
Wellicht mooie stap naar een standaard van non-identificatie met het denken en hopelijk inzicht in hoe geloven in gedachten voor problemen zorgt, weet niet hoe je zoiets aan toont maar zal ook vast hoop positieve resultaten hebben
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ik postte een tijdje terug nog dat ik het eigenlijk allemaal maar onzin vond, maar toen ik vanmiddag toevallig op de blogpost van Steve Pavlina (staat ook in de OP) stuitte, werd ik weer even met de neus op de feiten gedrukt. Even volgen weer dus
De waarheid ligt in het midden.
Pff paar dagen geleden begonnen met lezen, vond het opzich interessant. Maar ben alweer een paar dagen gestopt. Ik moet zoiets of in een ruk uitlezen, of er niet eens aan beginnen
POP postte een tijdje terug al iets (een filmpje?) over de invloed van meditatie op genexpressie. Hier een artikel over hetzelfde:
http://www.newscientist.c(...)ote-good-health.html
http://www.newscientist.c(...)ote-good-health.html
Ik heb het boek onlangs aangeschaft. Afgelopen woensdag ben ik begonnen met lezen. Na het lezen van het eerste hoofdstuk heb ik 4 dagen rust ingelast omdat ik wat bezoek had en andere zaken te doen had. Gisteren het tweede hoofdstuk gelezen.
Best interessant. Zo nu en dan heb ik het gevoel dat het boek over mij gaat.
Best interessant. Zo nu en dan heb ik het gevoel dat het boek over mij gaat.
quote:
POP postte een tijdje terug al iets (een filmpje?) over de invloed van meditatie op genexpressie. Hier een artikel over hetzelfde:
http://www.newscientist.c(...)ote-good-health.html
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Kun je je opmerking "best interessant" wat toelichten? Ben nieuwsgierigquote:
Ik heb het boek onlangs aangeschaft. Afgelopen woensdag ben ik begonnen met lezen. Na het lezen van het eerste hoofdstuk heb ik 4 dagen rust ingelast omdat ik wat bezoek had en andere zaken te doen had. Gisteren het tweede hoofdstuk gelezen.
Best interessant. Zo nu en dan heb ik het gevoel dat het boek over mij gaat.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Nou ja, gewoon de manier waarop het een en ander wordt benaderd. Verstand, emoties en pijn(lichaam). Vooral het stuk over identificatie van het ego met het pijnlichaam sprak me aan. Toch best lastig om uit te leggen waarom ik het best interessant vind.quote:
[..]
Kun je je opmerking "best interessant" wat toelichten? Ben nieuwsgierig
Het is gewoon een andere kijk op de wereld.
Ik heb het boek inmiddels helemaal gelezen. Eigenlijk is hetgeen wat Eckhart vertelt heel logisch.
Nu nog toepassen...
Nu nog toepassen...
Deze techniek heeft mij geholpen om gemakkelijk in diepe meditatie te komen en mijn dagelijkse stress zo goed als weg te halen.
Er zijn verschillende redenen waarom wij gevoelens krijgen die wij onprettig vinden en die ons uit het moment halen:
-belief systems en definities (dit mag niet, dit hoort niet, ik hoor zo te zijn)
-Angst
Die gevoelens die wij krijgen en als onprettig ervaren hebben een reden, ze proberen ons wat te vertellen. Namelijk dat er iets in ons onderbewuste zit wat er niet hoort.
Vraag aan het gevoel wat het je probeert te vertellen,
onderzoek welke definitie of angst er in jouw onderbewuste zit,
als je kan uitvogelen wat het is, waarom je je zo voelt dan is het weg.
Want dan zie je dat het nergens op slaat en dan kan je het achter je laten.
Er zijn verschillende redenen waarom wij gevoelens krijgen die wij onprettig vinden en die ons uit het moment halen:
-belief systems en definities (dit mag niet, dit hoort niet, ik hoor zo te zijn)
-Angst
Die gevoelens die wij krijgen en als onprettig ervaren hebben een reden, ze proberen ons wat te vertellen. Namelijk dat er iets in ons onderbewuste zit wat er niet hoort.
Vraag aan het gevoel wat het je probeert te vertellen,
onderzoek welke definitie of angst er in jouw onderbewuste zit,
als je kan uitvogelen wat het is, waarom je je zo voelt dan is het weg.
Want dan zie je dat het nergens op slaat en dan kan je het achter je laten.
The ONE is all.
-
And the ALL are ONE.
-
-
And the ALL are ONE.
-
Helemaal eens met je verhaal over dat gevoelens je iets proberen te vertellen!quote:
Deze techniek heeft mij geholpen om gemakkelijk in diepe meditatie te komen en mijn dagelijkse stress zo goed als weg te halen.
Er zijn verschillende redenen waarom wij gevoelens krijgen die wij onprettig vinden en die ons uit het moment halen:
-belief systems en definities (dit mag niet, dit hoort niet, ik hoor zo te zijn)
-Angst
Die gevoelens die wij krijgen en als onprettig ervaren hebben een reden, ze proberen ons wat te vertellen. Namelijk dat er iets in ons onderbewuste zit wat er niet hoort.
Vraag aan het gevoel wat het je probeert te vertellen,
onderzoek welke definitie of angst er in jouw onderbewuste zit,
als je kan uitvogelen wat het is, waarom je je zo voelt dan is het weg.
Want dan zie je dat het nergens op slaat en dan kan je het achter je laten.
.Ik ben vandaag achtergekomen dat je het jezelf bijna verplicht bent het te onderzoek. Zo gauw als je doorhebt wat het is, dan is het ook gelijk weg. Fascinerend.
.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
/eens met Yogalove. .
Sterker nog, dat inzicht zoeken en vinden is op dit moment even hetgeen wat mijn leven zin geeft.
.Sterker nog, dat inzicht zoeken en vinden is op dit moment even hetgeen wat mijn leven zin geeft.
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Wat aansluit bij wat je hier zegt over je gevoelens die je iets proberen te vertellen:quote:
Deze techniek heeft mij geholpen om gemakkelijk in diepe meditatie te komen en mijn dagelijkse stress zo goed als weg te halen.
Er zijn verschillende redenen waarom wij gevoelens krijgen die wij onprettig vinden en die ons uit het moment halen:
-belief systems en definities (dit mag niet, dit hoort niet, ik hoor zo te zijn)
-Angst
Die gevoelens die wij krijgen en als onprettig ervaren hebben een reden, ze proberen ons wat te vertellen. Namelijk dat er iets in ons onderbewuste zit wat er niet hoort.
Vraag aan het gevoel wat het je probeert te vertellen,
onderzoek welke definitie of angst er in jouw onderbewuste zit,
als je kan uitvogelen wat het is, waarom je je zo voelt dan is het weg.
Want dan zie je dat het nergens op slaat en dan kan je het achter je laten.
TRU / Dromen en psychologie - Guided Interview Approach
Misschien wel interessant voor sommigen hier
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
De boeken van Eckhart Tolle (Kracht van het Nu & Een Nieuwe Aarde) hebben oprecht mijn leven veranderd.
Fantastische boeken
Fantastische boeken
bij mij ook!quote:
/eens met Yogalove.
Sterker nog, dat inzicht zoeken en vinden is op dit moment even hetgeen wat mijn leven zin geeft.
Thanks voor de link pcp ik ga het even bij mijn AT zetten.
Hoe hebben ze je leven veranderd dan? * Detroit is altijd benieuwd naar succesverhalen!quote:
De boeken van Eckhart Tolle (Kracht van het Nu & Een Nieuwe Aarde) hebben oprecht mijn leven veranderd.
Fantastische boeken
So, if you're frightened of dying and... and you're holding on, you'll see devils tearing your life away. But if you've made your peace, then the devils are really angels...
Ik was altijd heel geïdentificeerd met het stemmetje in mijn hoofd (niet op de schizofrene manier je eigen gedachtestroom)
en hier kon ik af en toe gek van worden.
Ik was druk bezig met "wie ben ik, wat wil ik worden, hoe wil ik zijn"
Via Eckhart Tolle kwam ik erachter dat je in plaats van iemand te zijn, je ook gewoon kon zijn.
In plaats van Ik ben die en die, werd het slechts Ik Ben.
Bovendien leerde ik het stemmetje in mijn hoofd niet zo serieus te nemen en het af en toe uit te zetten.
Andere dingen herkende ik niet in mezelf maar wel in anderen, waar ik ook al eerder over nagedacht had
"Als ik meer heb dan ben ik meer" is een veelvoorkomende gedachtegang die eigenlijk nergens op slaat en ook nooit voor geluk zal zorgen.
Ook hierin herkende ik mensen uit mijn omgeving, waaraan ik me stoorde;
"Erkenning eisen voor iets dat je gedaan hebt en boos worden of van slag raken als je het niet krijgt; proberen aandacht te krijgen door over je problemen of je ziekte te praten of door een scène te maken; je mening geven als niemand daar om vraagt en die mening niets wezenlijks aan de
situatie bijdraagt; meer bezig zijn met hoe de ander jou ziet dan met de ander, dat
wil zeggen dat je andere mensen gebruikt voor egoïsche bespiegeling of om je ego
te versterken; proberen indruk te maken op andere mensen door bezittingen,
kennis, een goed uiterlijk, status, lichaamskracht enzovoort; een tijdelijke
vergroting van het ego bewerkstelligen door boos op iets of iemand te reageren,
dingen persoonlijk op te vatten, je gekwetst voelen; jezelf in het gelijk en anderen in
het ongelijk stellen door armzalig mentaal of verbaal te klagen; belangrijk willen
zijn of lijken."
Ik vatte voorheen ook wel eens dingen persoonlijk op/voelde me gekwetst en ik kwam erachter hoe onnodig en stom dit eigenlijk was. Ook kwam ik erachter dat niet iedere emotie die je voelde serieus hoefde te worden genomen. Een emotie is een reactie op je gedachtegang, en soms andersom. Zo kon je ook je eigen emoties sturen.
Kortom; het heeft me rust in mijn hoofd gegeven. Ik zou niemand anders willen zijn. En ik weet inmiddels hoe ik mijn leven wil leiden. Ik kan me focussen op veel belangrijkere zaken nu het in mijn hoofd geordend en rustig is. En dat geeft mij geluk.
je eigen gedachtestroom)en hier kon ik af en toe gek van worden.
Ik was druk bezig met "wie ben ik, wat wil ik worden, hoe wil ik zijn"
Via Eckhart Tolle kwam ik erachter dat je in plaats van iemand te zijn, je ook gewoon kon zijn.
In plaats van Ik ben die en die, werd het slechts Ik Ben.
Bovendien leerde ik het stemmetje in mijn hoofd niet zo serieus te nemen en het af en toe uit te zetten.
Andere dingen herkende ik niet in mezelf maar wel in anderen, waar ik ook al eerder over nagedacht had
"Als ik meer heb dan ben ik meer" is een veelvoorkomende gedachtegang die eigenlijk nergens op slaat en ook nooit voor geluk zal zorgen.
Ook hierin herkende ik mensen uit mijn omgeving, waaraan ik me stoorde;
"Erkenning eisen voor iets dat je gedaan hebt en boos worden of van slag raken als je het niet krijgt; proberen aandacht te krijgen door over je problemen of je ziekte te praten of door een scène te maken; je mening geven als niemand daar om vraagt en die mening niets wezenlijks aan de
situatie bijdraagt; meer bezig zijn met hoe de ander jou ziet dan met de ander, dat
wil zeggen dat je andere mensen gebruikt voor egoïsche bespiegeling of om je ego
te versterken; proberen indruk te maken op andere mensen door bezittingen,
kennis, een goed uiterlijk, status, lichaamskracht enzovoort; een tijdelijke
vergroting van het ego bewerkstelligen door boos op iets of iemand te reageren,
dingen persoonlijk op te vatten, je gekwetst voelen; jezelf in het gelijk en anderen in
het ongelijk stellen door armzalig mentaal of verbaal te klagen; belangrijk willen
zijn of lijken."
Ik vatte voorheen ook wel eens dingen persoonlijk op/voelde me gekwetst en ik kwam erachter hoe onnodig en stom dit eigenlijk was. Ook kwam ik erachter dat niet iedere emotie die je voelde serieus hoefde te worden genomen. Een emotie is een reactie op je gedachtegang, en soms andersom. Zo kon je ook je eigen emoties sturen.
Kortom; het heeft me rust in mijn hoofd gegeven. Ik zou niemand anders willen zijn. En ik weet inmiddels hoe ik mijn leven wil leiden. Ik kan me focussen op veel belangrijkere zaken nu het in mijn hoofd geordend en rustig is. En dat geeft mij geluk.
Goed uitgelegd en herkenbaarquote:
Ik was altijd heel geïdentificeerd met het stemmetje in mijn hoofd (niet op de schizofrene manier
en hier kon ik af en toe gek van worden.
Ik was druk bezig met "wie ben ik, wat wil ik worden, hoe wil ik zijn"
Via Eckhart Tolle kwam ik erachter dat je in plaats van iemand te zijn, je ook gewoon kon zijn.
In plaats van Ik ben die en die, werd het slechts Ik Ben.
Bovendien leerde ik het stemmetje in mijn hoofd niet zo serieus te nemen en het af en toe uit te zetten.
Andere dingen herkende ik niet in mezelf maar wel in anderen, waar ik ook al eerder over nagedacht had
"Als ik meer heb dan ben ik meer" is een veelvoorkomende gedachtegang die eigenlijk nergens op slaat en ook nooit voor geluk zal zorgen.
Ook hierin herkende ik mensen uit mijn omgeving, waaraan ik me stoorde;
"Erkenning eisen voor iets dat je gedaan hebt en boos worden of van slag raken als je het niet krijgt; proberen aandacht te krijgen door over je problemen of je ziekte te praten of door een scène te maken; je mening geven als niemand daar om vraagt en die mening niets wezenlijks aan de
situatie bijdraagt; meer bezig zijn met hoe de ander jou ziet dan met de ander, dat
wil zeggen dat je andere mensen gebruikt voor egoïsche bespiegeling of om je ego
te versterken; proberen indruk te maken op andere mensen door bezittingen,
kennis, een goed uiterlijk, status, lichaamskracht enzovoort; een tijdelijke
vergroting van het ego bewerkstelligen door boos op iets of iemand te reageren,
dingen persoonlijk op te vatten, je gekwetst voelen; jezelf in het gelijk en anderen in
het ongelijk stellen door armzalig mentaal of verbaal te klagen; belangrijk willen
zijn of lijken."
Ik vatte voorheen ook wel eens dingen persoonlijk op/voelde me gekwetst en ik kwam erachter hoe onnodig en stom dit eigenlijk was. Ook kwam ik erachter dat niet iedere emotie die je voelde serieus hoefde te worden genomen. Een emotie is een reactie op je gedachtegang, en soms andersom. Zo kon je ook je eigen emoties sturen.
Kortom; het heeft me rust in mijn hoofd gegeven. Ik zou niemand anders willen zijn. En ik weet inmiddels hoe ik mijn leven wil leiden. Ik kan me focussen op veel belangrijkere zaken nu het in mijn hoofd geordend en rustig is. En dat geeft mij geluk.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Dit was vandaag voor mij wel even een eye-opener zeg! Zo simpel en toch zo effectief!
Een paar video's van Richard Lang gekeken en eigenlijk de eerste oefening was al voldoende.
De eerste video is algemene uitleg:
Dit is waar het interessant wordt! Een simpel experiment wat mij duidelijk maakte waar ik al die tijd al naar zocht, een soort bevestiging ofzo.. dunno, maar het gaat sowieso nergens heen
Voor meer video's, ga naar:
http://www.headless.org/experiments-video.htm
Een paar video's van Richard Lang gekeken en eigenlijk de eerste oefening was al voldoende.
De eerste video is algemene uitleg:
Dit is waar het interessant wordt! Een simpel experiment wat mij duidelijk maakte waar ik al die tijd al naar zocht, een soort bevestiging ofzo.. dunno, maar het gaat sowieso nergens heen
Voor meer video's, ga naar:
http://www.headless.org/experiments-video.htm
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Ik ben inmiddels zo'n twee maanden met deze materie bezig. Ik merk dat veel dingen in het begin wel klikten, maar al snel wegzakten. Het gevoel dat het klopt wat er gesuggereerd wordt is veelal ook verdwenen. Je vervalt heel snel weer in oude patronen van onbewustzijn, merk ik wel!
Goed, nu proberen er ook actiever mee om te gaan. Het lukt me steeds beter om mijn gedachten te observeren, bepaalde herhalende gedachtenpatronen te herkennen, en het lukt me ook meer en meer om mezelf erop te betrappen als ik diep in het onbewustzijn gezogen ben. Bizar hoe snel dat soms gebeurt, zeg
. Zo haal je jezelf de éne seconde uit je gedachtenstroom vandaan en ben je in het nu, de volgende seconden word je alweer overrompeld door gedachten waarin je je doodeenvoudig weer mee laat voeren. Ik wist natuurlijk al hoe overvloedig aanwezig die gedachtenstroom is (anders was ik hier niet), maar nu valt me pas op hoe ontzettend sterk die aantrekkingskracht van gedachten en ego is. Wel interessant .
Ik zit wel een beetje met het volgende. Ik kan me maar niet aan de indruk onttrekken dat wanneer ik mijn gedachten en mijn ego observeer, wanneer ik dus in het Nu zou zijn, dat dat ook gewoon mijn ego is. Het ego die simpelweg in een andere verschijningsvorm naar boven komt. Gedachten over gedachten zijn nog steeds gedachten, zeg maar. Niet dat ik daar iets mis mee vind, zeker niet als die observerende gedachten geheel neutraal van aard zijn, maar toch voelt het een beetje gek en alsof ik nog steeds door mn ego in de maling wordt genomen.
Ik heb niet echt een specifieke vraag, het voelt gewoon wat maf. Ik hoop dat iemand hier iets zinnigs over kan zeggen.
Goed, nu proberen er ook actiever mee om te gaan. Het lukt me steeds beter om mijn gedachten te observeren, bepaalde herhalende gedachtenpatronen te herkennen, en het lukt me ook meer en meer om mezelf erop te betrappen als ik diep in het onbewustzijn gezogen ben. Bizar hoe snel dat soms gebeurt, zeg
. Zo haal je jezelf de éne seconde uit je gedachtenstroom vandaan en ben je in het nu, de volgende seconden word je alweer overrompeld door gedachten waarin je je doodeenvoudig weer mee laat voeren. Ik wist natuurlijk al hoe overvloedig aanwezig die gedachtenstroom is (anders was ik hier niet), maar nu valt me pas op hoe ontzettend sterk die aantrekkingskracht van gedachten en ego is. Wel interessant .Ik zit wel een beetje met het volgende. Ik kan me maar niet aan de indruk onttrekken dat wanneer ik mijn gedachten en mijn ego observeer, wanneer ik dus in het Nu zou zijn, dat dat ook gewoon mijn ego is. Het ego die simpelweg in een andere verschijningsvorm naar boven komt. Gedachten over gedachten zijn nog steeds gedachten, zeg maar. Niet dat ik daar iets mis mee vind, zeker niet als die observerende gedachten geheel neutraal van aard zijn, maar toch voelt het een beetje gek en alsof ik nog steeds door mn ego in de maling wordt genomen.
Ik heb niet echt een specifieke vraag, het voelt gewoon wat maf. Ik hoop dat iemand hier iets zinnigs over kan zeggen.
Ik snap je denk ik. Je kan je ego ook niet helemaal uitschakelen. Het zal er altijd zijn. Je kan er wel voor kiezen je er niet meer mee te identificeren. Wil je je er echt nooit meer mee identificeren zou je denk ik heel veel moeten mediteren em trainen.. is heel moeilijk en voor de gewone mens haast onmogelijk. Ik zelf ben elke dag nog aan het switchen tussen ego denken en observeren. Terwijl ik er al jaren mee bezig ben. Maar het is niet erg, ik ben er zoveel bewuster van geworden. Maar je ontkomt niet aan oordelen, of te wel ego denken. Dacht er laatst over in de trein, de mens is gewoon zo helemaal geprogrammeerd om dingen te labelen. Al is het maar als je even over vanavond of morgen denkt, wat je gaat doen en wat je er van vind. (Leuk bijv.) Dat is ook ego denken. Als je voor je gevoel niet oordeelt en niet denkt, kijk je niet vanuit je ego naar de wereld maar komen de woorden en gevoelens uit je innerlijke zelf/hart/spontaniteit of hoe je het wilt noemen.En dan sta je heel dicht bij jezelf en ervaar je rust en sereniteit. Geen onvrede of twijfel. Maar dan zijn de oordelende gedachten er zo weer en ben je weer wat meer uit het nu. Die bewustwording is eigenlijk waar het om draait.
[ Bericht 0% gewijzigd door Stefanovich op 22-05-2013 01:28:07 ]
[ Bericht 0% gewijzigd door Stefanovich op 22-05-2013 01:28:07 ]
Dat laatste waar je het over hebt is heel normaal. Ik kon in het begin ook maar 1 of 2 seconden in het Nu zijn en daar gingen mn gedachten weer. Dat werd later 5 seconden, toen 10 seconden en nu kan ik het vast wel een minuut of langer.quote:
Ik ben inmiddels zo'n twee maanden met deze materie bezig. Ik merk dat veel dingen in het begin wel klikten, maar al snel wegzakten. Het gevoel dat het klopt wat er gesuggereerd wordt is veelal ook verdwenen. Je vervalt heel snel weer in oude patronen van onbewustzijn, merk ik wel!
Goed, nu proberen er ook actiever mee om te gaan. Het lukt me steeds beter om mijn gedachten te observeren, bepaalde herhalende gedachtenpatronen te herkennen, en het lukt me ook meer en meer om mezelf erop te betrappen als ik diep in het onbewustzijn gezogen ben. Bizar hoe snel dat soms gebeurt, zeg
Ik zit wel een beetje met het volgende. Ik kan me maar niet aan de indruk onttrekken dat wanneer ik mijn gedachten en mijn ego observeer, wanneer ik dus in het Nu zou zijn, dat dat ook gewoon mijn ego is. Het ego die simpelweg in een andere verschijningsvorm naar boven komt. Gedachten over gedachten zijn nog steeds gedachten, zeg maar. Niet dat ik daar iets mis mee vind, zeker niet als die observerende gedachten geheel neutraal van aard zijn, maar toch voelt het een beetje gek en alsof ik nog steeds door mn ego in de maling wordt genomen.
Ik heb niet echt een specifieke vraag, het voelt gewoon wat maf. Ik hoop dat iemand hier iets zinnigs over kan zeggen.
Oefening baart kunst
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ergens is het waar en weet ik dat het kan.. maar voor mij zelf werkt het niet zo.. dan raak ik op een gegeven moment toch weer afgeleid. Het heeft allemaal te veel moeten in zich, terwijl ik zelf al veel te veel wil. Ik merk dat ik me ging focussen op de gedachten ipv het met rust te laten. Maar nu merk ik dat het eigenlijk heel simpel is.quote:
[..]
Dat laatste waar je het over hebt is heel normaal. Ik kon in het begin ook maar 1 of 2 seconden in het Nu zijn en daar gingen mn gedachten weer. Dat werd later 5 seconden, toen 10 seconden en nu kan ik het vast wel een minuut of langer.
Oefening baart kunst
Wat nou als het niet mijn gedachten zijn? Wat nou als ze zich gewoon in mij openbaren? Wat nou als ik de ruimte ben waarin de gedachten opkomen? Dan hoef ik me ook niet meer druk te maken om de stilte. Want ik ben zelf die stilte waarin de gedachten zich openbaren.
Ik was me altijd zo aan het identificeren met de dingen, terwijl ik vergat echt te kijken naar het 'punt' van waaruit ik de dingen observeerde..
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Om in gedachten bezig te kunnen zijn, of anders gezegd, om door gedachten bezig te kunnen worden gehouden moet er aandacht naartoe, anders zit het niet in je belevingquote:
Ik heb niet echt een specifieke vraag, het voelt gewoon wat maf. Ik hoop dat iemand hier iets zinnigs over kan zeggen.
Wat hier in mijn ervaring heel goed in helpt is altijd aandacht houden in je lichaam, volledig voelen waar je bent en te voelen dat je er bent. In The Wisdom of Insecurity schrijft Alan Watts vond ik heel mooi ''een gespleten ervaring van jezelf leidt tot een gespleten ervaring van het universum'' en door jezelf compleet te ervaren, van top tot teen als 1 geheel in het Nu voelt eigenlijk alles completer omdat de aandacht die 'normaal' naar het denken ging om alles in hokjes te plaatsen en daarmee alles van elkaar te scheiden, verdwijnt. Je kan daar altijd mee oefenen, als je dit leest bijv, lees het met heel je lichaam, typ met heel je lichaam, loopt met heel je lichaam etc.
Voor mij is het lichaam het meest belangrijke instrument om aanwezig te kunnen zijn omdat wanneer je niet aanwezig bent je dat altijd in je lichaam voelt; spanning, stress of gewoon niet lekker. Dan weet je ''oké, de aandacht ging naar mijn denken, er blokkeert iets, nu weer terug naar m'n lichaam, terug naar zijn''. Hoe meer je gegrond zit in jezelf en in het compleet ervaren van jezelf hoe makkelijker waarnemen gaat, voor zo ver dat nog nodig is want het is er gewoon en dat is prima; het denken stoot je niet meer uit jezelf. De geconditioneerde structuur van het (ego)denken heeft aandacht nodig om te blijven bestaan, bevestiging, krijgt die het niet dan los het beetje bij beetje op en stroomt je energie vrijer.
Belangrijk ook is om te begrijpen dat we in een wereld leven waar men het denken gebruikt om niet te hoeven voelen, om er niet echt te zijn en om zo jezelf niet echt te beleven, wanneer je dus tegen een probleem aan loopt kan je je afvragen ''waar verzet ik me tegen? wat probeer ik weg te denken?''. Misschien komen er dan wel dingen naar boven om vrij te worden die al heel je leven dwars zitten omdat je ze vanuit een automatisme weg denkt
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Doel je hierop, Canillas?
Die eerste zin zie ik als overgave aan dat wat is; het moment.quote:“When you come to see that you can do nothing, that the play of thought or feeling just goes on by itself as a happening, then you are in a state which we will call meditation. And slowly without being pushed, your thoughts will come to silence. That is to say, all the verbal symbolic chatter going on in the skull — don’t try and get rid of it because that will again produce the illusion that there’s a controller. It just goes on and goes on and goes on and finally gets tired of itself, gets bored and stops. And so then there’s a silence. And this is a deeper level of meditation. And in that silence you suddenly begin to see the world as it is.”
— Alan Watts
Nee, maar een mooie rake tekst is het zekerquote:
Het ging over het niet willen ervaren en verzetten tegen bepaalde gedachtes/gevoelens en aangezien er in het universum dingen zullen zijn die je met die gedachtes/gevoelens in aanraking brengen wijs je met die afwijzing deel van het universum af, kan je het niet als 1 geheel ervaren omdat jezelf niet 1 geheel bent in de zin van ''dit wil ik wel, en dat wil ik niet''. Dan loop je met anxiety rond, bang om iets tegen te komen wat je op jezelf en het deel van jezelf dat je afwijst kan doen stuiten.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ik herken dat ook wel. Maar merk ook dat ik dat met name met een aantal van dat soort figuren heb. Die Eckhart Tolle heb ik bijv. niks mee, dat boek vind ik overdreven geschreven en krijg ik rillingen vanquote:
Ik ben inmiddels zo'n twee maanden met deze materie bezig. Ik merk dat veel dingen in het begin wel klikten, maar al snel wegzakten. Het gevoel dat het klopt wat er gesuggereerd wordt is veelal ook verdwenen. Je vervalt heel snel weer in oude patronen van onbewustzijn, merk ik wel!
. Bij Watts lukt dat wel bijvoorbeeld.
People once tried to make Chuck Norris toilet paper. He said no because Chuck Norris takes crap from NOBODY!!!!
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Megan Fox makes my balls look like vannilla ice cream.
Er is een dude die ik volg op tumblr, en die lijkt echt zo'n discipel van Tolle en schrijft net zo, als niet 'zoeter'... Telkens als ik dat lees krijg ikquote:
[..]
Ik herken dat ook wel. Maar merk ook dat ik dat met name met een aantal van dat soort figuren heb. Die Eckhart Tolle heb ik bijv. niks mee, dat boek vind ik overdreven geschreven en krijg ik rillingen van
-neigingen en wil ik per direct iets van zen lezen/doen. Ik ben er nog niet over uit of dit een ego-iets is van me... Vast wel.
Deze kerel heeft af en toe ook van die zoete taal, zoals je zelfs in dit stuk wel kan lezen:
Maar wauw, wat is dit herkenbaar, met name het dikgedrukte.quote:When the mind is kept away from its preoccupations, it becomes quiet. If you do not disturb this quiet and stay in it, you find that it is permeated with a light and a love you have never known; and yet you recognise it at once as your own nature. Once you have passed through this experience, you will never be the same man again; the unruly mind may break its peace and obliterate its vision; but it is bound to return, provided the effort is sustained; until the day when all bonds are broken, delusions and attachments end and life becomes supremely concentrated in the present.
Nisargadatta Maharaj
[ Bericht 24% gewijzigd door Gray op 22-05-2013 13:29:06 ]
Je geeft zelf het antwoord Grayquote:
Er is een dude die ik volg op tumblr, en die lijkt echt zo'n discipel van Tolle en schrijft net zo, als niet 'zoeter'... Telkens als ik dat lees krijg ik
Vast wel.
Tis gewoon deel van de ervaring dat 'jij' dat te zoet vindt. Wil niet zeggen dat het niet zoet is overigens
Maar ik heb gemerkt dat je je persoonlijkheid helemaal niet hoeft uit te schakelen. Laat hem/haar gewoon zijn zoals ie is, maar identificeer je er niet mee. Dus als je persoonlijkheid het zoet vindt, laat hem het dan zoet vinden Dat brengt zo veel ruimte mee Heb je toevallig zijn boek 'I am THAT' gelezen (vertaald als Ik ben ZIJN)?quote:
Deze kerel heeft af en toe ook van die zoete taal, zoals je zelfs in dit stuk wel kan lezen:
Maar wauw, wat is dit herkenbaar, met name het dikgedrukte.
Zat gisteren wat te lezen van Nisargadatta Maharaj, het blijft me aanspreken
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Tis niet dat hij het zoet vindt, maar ik. Zelf vind ie zich waarschijnlijk heel spiritueel, wat eigenlijk ook niets anders is dan een spiritueel ego in mijn ogen.quote:
[..]
Je geeft zelf het antwoord Gray
Tis gewoon deel van de ervaring dat 'jij' dat te zoet vindt. Wil niet zeggen dat het niet zoet is overigens
Aan de andere kant wind ik me erover op, dus resoneert het ergens in mijn 'mind'. Ik heb niet de stap gezet om het erop aan te spreken, dus in die zin laat ik hem daarmee de ruimte. En voor mij is het ook prima, want het scheelt weer óf een hele discussie, óf een block.
Maar toch komt ie over als zo'n 'Kumare-volgeling'; als een charlatan-in-wording. Hij spreekt met woorden waar hij de betekenis niet van lijkt te weten, al kan ik of een ander dat nooit zeker weten. Ook zoals hij spreekt van zijn goeroe (één of andere babaji of whatever), deze verdedigt terwijl die niet wordt genoemd en bekritiseerd, plus bij elke vraag hij het antwoord stuurt op The Power Of Now van Tolle.
Nope, al spreekt zijn direct benadering me heel erg aan. Spiritualiteit is immers al vaag zat, dus waarom het ook nog vager maken met vage bewoordingen? Behalve dan eventueel enkele gevallen daarmee zodanig verwarren dat ze tot realisatie komen...quote:Heb je toevallig zijn boek 'I am THAT' gelezen (vertaald als Ik ben ZIJN)?
Zat gisteren wat te lezen van Nisargadatta Maharaj, het blijft me aanspreken
O.a. daarom spreekt U.G. Krishnamurti me zo aan; vanwege de kritiek op de spirituele stroming en wens naar spirituele ontwikkeling. Om dezelfde reden kan ik me denk ik goed vinden in zenboeddhisme, voor zover ik daarmee bekend ben. Doe niet moeilijk, het is al moeilijk zat. Plus dat het nog niet eens zeker is of mensen wel een keus hebben in zo'n situatie van wel of geen moment van verlichting.
Zelf had ik namelijk niet het idee dat ik daar een bewuste keuze in had, of dat vrije wil überhaupt bestaat. Aan de andere kant las ik laatst over een onderzoek waar aanwijzingen gevonden zijn dat onze hersenen eigenschappen hebben van een kwantumcomputer hebben. Al maakt dat vrije wil nog niet zeker.
Ja, het zal inderdaad een kwestie van geduld en oefening zijn. En acceptateren dat ik momenteel niet langer dan één seconde in het Nu zou kunnen zijn, maar dat doe ik ook wel.quote:
[..]
Dat laatste waar je het over hebt is heel normaal. Ik kon in het begin ook maar 1 of 2 seconden in het Nu zijn en daar gingen mn gedachten weer. Dat werd later 5 seconden, toen 10 seconden en nu kan ik het vast wel een minuut of langer.
Oefening baart kunst
Dit is een goede tip, inderdaad. Tolle spreekt hier ook over, bij alles wat je doet altijd een deel van je aandacht op je lichaam houden. 'Try to feel your body from the inside', zoals hij het geloof ik zegt, hoewel ik dat weer een wat gekke en zweverige verwoording vind. Maar ik heb gemerkt dat altijd een deel van je aandacht op je zintuigen, en dan met name tast, goed werkt om mezelf in het nu te houden.quote:
[..]
Om in gedachten bezig te kunnen zijn, of anders gezegd, om door gedachten bezig te kunnen worden gehouden moet er aandacht naartoe, anders zit het niet in je beleving
Maar dit kost wel energie. Mijzelf er continu aan moeten herinneren om de aandacht in het lichaam te houden, haalt me soms juist uit de focus van de taak waar ik mee bezig ben. Is dit ook een kwestie van oefenen en veel doen, waardoor het op den duur veel natuurlijker gebeurd?
[ Bericht 0% gewijzigd door Hammet op 22-05-2013 21:48:53 ]
In Zen richten ze zich juist op die bezigheid van het moment, de perfectie daarvan en daarin. Wanneer je helemaal opgaat in wat je doet is er geen jij meer, slechts de actie.quote:
[..]
Ja, het zal inderdaad een kwestie van geduld en oefening zijn. En acceptateren dat ik momenteel niet langer dan één seconde in het Nu zou kunnen zijn, maar dat doe ik ook wel.
[..]
Dit is een goede tip, inderdaad. Tolle spreekt hier ook over, bij alles wat je doet altijd een deel van je aandacht op je lichaam houden. 'Try to feel your body from the inside', zoals hij het geloof ik zegt, hoewel ik dat weer een wat gekke en zweverige verwoording vind. Maar ik heb gemerkt dat altijd je een deel van je aandacht op je zintuigen, en dan met name tast, goed werkt om mezelf ik het nu te houden.
Maar dit kost wel energie. Mezelf er continu aan moeten herinneren om de aandacht in het lichaam te houden, haalt me soms juist uit de focus van de taak waar ik mee bezig ben. Is dit ook een kwestie van oefenen en veel doen, waardoor het op den duur veel natuurlijker gebeurd?
"When hungry, eat. When tired, sleep. This is what I do and the lay people don't.", said the master.
Misschien iets om wat gedachten aan te besteden.
Verandering bewerkstelligen kost over het algemeen altijd energie, vooral wanneer het gaat om dingen die al heel lang op een bepaalde manier gaan, met de tijd gaat het beter en makkelijker is mijn ervaringquote:
Maar dit kost wel energie. Mijzelf er continu aan moeten herinneren om de aandacht in het lichaam te houden, haalt me soms juist uit de focus van de taak waar ik mee bezig ben. Is dit ook een kwestie van oefenen en veel doen, waardoor het op den duur veel natuurlijker gebeurd?
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
kijktip
Op terugkijkend is Fight Club een en al lessen in mindfullness met een stortvloed aan prachtige dialogen en dat profetisch einde (degenen die het gezien hebben weten wat ik bedoel)
Op terugkijkend is Fight Club een en al lessen in mindfullness met een stortvloed aan prachtige dialogen en dat profetisch einde (degenen die het gezien hebben weten wat ik bedoel
) 
It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society
Als je dat tof vindt, dan raad ik je aan ook eens Revolver te kijken.quote:
kijktip
Op terugkijkend is Fight Club een en al lessen in mindfullness met een stortvloed aan prachtige dialogen en dat profetisch einde (degenen die het gezien hebben weten wat ik bedoel
http://www.ted.com/talks/(...)l#.Uaeny01M8PI.email
^ Sterke TEDtalk over het omarmen van onzekerheid en het accepteren van kwetsbaarheid. Het gaat niet direct over The Power of Now, maar het vertoont wel veel raakvlakken met de hier besproken stof en is een praktische implementatie van bepaalde aspecten. Aanrader!
^ Sterke TEDtalk over het omarmen van onzekerheid en het accepteren van kwetsbaarheid. Het gaat niet direct over The Power of Now, maar het vertoont wel veel raakvlakken met de hier besproken stof en is een praktische implementatie van bepaalde aspecten. Aanrader!
Zojuist een guided meditation gedaan, wat is dat naar zeg, dat wijf hield d'r mond maar niet . Hoe kan ik nou mindful zijn als zij er continu doorheen kletst . Nee, ik houd het wel gewoon bij mijn eigen ruis en stilte.
[ Bericht 6% gewijzigd door Hammet op 09-06-2013 14:09:07 ]
. Hoe kan ik nou mindful zijn als zij er continu doorheen kletst . Nee, ik houd het wel gewoon bij mijn eigen ruis en stilte.[ Bericht 6% gewijzigd door Hammet op 09-06-2013 14:09:07 ]
Het nut daarvan ontgaat me tot op heden ook nog.quote:
Zojuist een guided meditation gedaan, wat is dat naar zeg, dat wijf hield d'r mond maar niet
Een stille meditatie in gezelschap kan ik me best in vinden, omdat je kan delen in elkaars rust. Eventuele toelichting zou ik doen voor en na de meditatie, om context aan te brengen.
Ik ga eens kijken op internet wat mensen denken over guided meditation. Wie weet pik ik nog iets gunstigs op.
Misschien is het nuttig bij je allereerste sessie? Een eventuele tweede? Daarna moet je het toch gewoon lekker zelf doen.quote:
[..]
Het nut daarvan ontgaat me tot op heden ook nog.
Een stille meditatie in gezelschap kan ik me best in vinden, omdat je kan delen in elkaars rust. Eventuele toelichting zou ik doen voor en na de meditatie, om context aan te brengen.
Ik ga eens kijken op internet wat mensen denken over guided meditation. Wie weet pik ik nog iets gunstigs op.
Wat ik het vervelendste vond was dat mijn aandacht werd rondgeslingerd, en waarbij verschillende punten van focus werden genoemd (adem, sensaties in je lichaam, geluid) die natuurlijk nooit overeen kwamen met mijn eigen sessie op dat moment.
Ik vond de geleide meditaties wel fijn in het begin. Want toen wist ik echt niet wat ik moest doen. Nu doe ik ze ook liever in stilte.
Bij de mindfulness leerden we dat de weerstand tegen zo'n stem (ik had erg moeite met 1 zo'n Limburger op de cd.. Sorry Limburgers ) ook iets was om te leren aanvaarden. Accepteren wat er is dus ook de irritatie .
Na een keer of zes is het me wel gelukt en daarna vond ik die juist de fijnste. Geen verzet dus.
Bij de mindfulness leerden we dat de weerstand tegen zo'n stem (ik had erg moeite met 1 zo'n Limburger op de cd.. Sorry Limburgers
) ook iets was om te leren aanvaarden. Accepteren wat er is dus ook de irritatie .Na een keer of zes is het me wel gelukt en daarna vond ik die juist de fijnste. Geen verzet dus.
Ja, dat bedacht ik me op dat moment ook, het opmerken en bekijken van de irritatie omdat ze d'r klep maar niet hield is ook mindfullnessquote:
Ik vond de geleide meditaties wel fijn in het begin. Want toen wist ik echt niet wat ik moest doen. Nu doe ik ze ook liever in stilte.
Bij de mindfulness leerden we dat de weerstand tegen zo'n stem (ik had erg moeite met 1 zo'n Limburger op de cd.. Sorry Limburgers
Na een keer of zes is het me wel gelukt en daarna vond ik die juist de fijnste. Geen verzet dus.
. Maar toch maar liever zonder .
FYI: in de film After Earth (2013) - IMDb is mindfulness onderdeel van het plot.
Verwacht echter niet teveel; de film is vrij oppervlakkig en op sommige momenten zelfs vrij achterlijk. Maar leuk om te kijken en leuk om mindfulness terug te zien komen op het grote scherm.
Verwacht echter niet teveel; de film is vrij oppervlakkig en op sommige momenten zelfs vrij achterlijk. Maar leuk om te kijken en leuk om mindfulness terug te zien komen op het grote scherm.
De beste manier om volledig in het nu te komen en je 1 te voelen met alles:
Some Strange Things Are Happening To Astronauts Returning To Earth
Who would have thought traveling to outer space could be such a profound experience? OK, probably everybody, but these former astronauts really articulate it in a way that was just a little mind-blowing.
http://www.upworthy.com/s(...)o-earth?g=3&c=gasan1
Some Strange Things Are Happening To Astronauts Returning To Earth
Who would have thought traveling to outer space could be such a profound experience? OK, probably everybody, but these former astronauts really articulate it in a way that was just a little mind-blowing.
http://www.upworthy.com/s(...)o-earth?g=3&c=gasan1
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Misschien is stadsverlichting dan wat voor jou!quote:
[..]
Het nut daarvan ontgaat me tot op heden ook nog.
Een stille meditatie in gezelschap kan ik me best in vinden, omdat je kan delen in elkaars rust. Eventuele toelichting zou ik doen voor en na de meditatie, om context aan te brengen.
Ik ga eens kijken op internet wat mensen denken over guided meditation. Wie weet pik ik nog iets gunstigs op.
http://www.stadsverlichting.nu/
quote:Iedere maand komen mensen in 684 huiskamers bijeen om een uur stil te zijn. Door samen in een huiskamer te mediteren, kom je niet alleen thuis bij jezelf, maar ook bij elkaar. Bovendien heeft gezamenlijke stilte een positief effect op de omgeving. Er ontstaat meer harmonie en flow. Als je een betere wereld wilt, hoef je de straat niet op. Je bent effectiever als je samen een krachtig meditatief veld creëert. Doe mee met Stadsverlichting. Verlicht jezelf, verlicht elkaar en verlicht je wereld!
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Leuke naam!quote:
[..]
Misschien is stadsverlichting dan wat voor jou!
http://www.stadsverlichting.nu/
[..]
Alleen dat gepraat van velden...
Maar ff kijken naar wat het is verder.
Voor wie het interessant vind, ebooks over mindfulness en boeddhisme gratis te verkrijgen hier:
http://www.budaedu.org/ebooks/6-EN.php
Je kan er zelfs hele geprinte boekenpakketten bestellen gratis en wel! Slechts wat geduld is nodig, met pech importkosten van de douane, en een goed hart, aangezien boeddhistische monniken slechts donaties mogen aannemen voor hun werk.
Zelf download ik het, want duurzaam en minder spullen om te bezitten.
http://www.budaedu.org/ebooks/6-EN.php
Je kan er zelfs hele geprinte boekenpakketten bestellen gratis en wel! Slechts wat geduld is nodig, met pech importkosten van de douane, en een goed hart, aangezien boeddhistische monniken slechts donaties mogen aannemen voor hun werk.
Zelf download ik het, want duurzaam en minder spullen om te bezitten.
Of... als je geen astronaut bent (geweest) reis je af naar een donkere plek om de indrukwekkende sterrenhemel en melkweg te aanschouwen, reflecterend op de nietigheid van ons bestaanquote:Op vrijdag 14 juni 2013 01:00 schreef Probably_on_pcp het volgende:
De beste manier om volledig in het nu te komen en je 1 te voelen met alles:
Some Strange Things Are Happening To Astronauts Returning To Earth
Who would have thought traveling to outer space could be such a profound experience? OK, probably everybody, but these former astronauts really articulate it in a way that was just a little mind-blowing.
Deze meneer is John Dobson, een legende onder (amateur) astronomen en boeddhist.
Astronomie is een vorm van spiritualiteit, door een telescoop turen is meditatie.
It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society
Morgen eens kijkenquote:
[..]
Of... als je geen astronaut bent (geweest) reis je af naar een donkere plek om de indrukwekkende sterrenhemel en melkweg te aanschouwen, reflecterend op de nietigheid van ons bestaan
Deze meneer is John Dobson, een legende onder (amateur) astronomen en boeddhist.
Astronomie is een vorm van spiritualiteit, door een telescoop turen is meditatie.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Leuke docu, thanks! Grappige vent ookquote:
[..]
Of... als je geen astronaut bent (geweest) reis je af naar een donkere plek om de indrukwekkende sterrenhemel en melkweg te aanschouwen, reflecterend op de nietigheid van ons bestaan
Deze meneer is John Dobson, een legende onder (amateur) astronomen en boeddhist.
Astronomie is een vorm van spiritualiteit, door een telescoop turen is meditatie.
.Semi-offtopic: mocht je nog eens versteld willen staan van ons universum, zonder daarbij een telescoop te moeten bouwen, check dan eens http://scaleofuniverse.com/. Zo ongelooflijk indrukwekkend, dat ontneemt me echt alle woorden.
Haha, Minecraft World staat ook geïllustreerd in scaleoftheuniverse. Welke verbazingwekkend groot is btw!quote:
[..]
Leuke docu, thanks! Grappige vent ook
Semi-offtopic: mocht je nog eens versteld willen staan van ons universum, zonder daarbij een telescoop te moeten bouwen, check dan eens http://scaleofuniverse.com/. Zo ongelooflijk indrukwekkend, dat ontneemt me echt alle woorden.
Na het voorstellen van dat soort dimensies voel ik me naderhand altijd een beetje 'mindraped'...
[ Bericht 8% gewijzigd door Gray op 15-06-2013 18:10:00 ]
"Wow, that is cool."quote:
[..]
Of... als je geen astronaut bent (geweest) reis je af naar een donkere plek om de indrukwekkende sterrenhemel en melkweg te aanschouwen, reflecterend op de nietigheid van ons bestaan
Deze meneer is John Dobson, een legende onder (amateur) astronomen en boeddhist.
Astronomie is een vorm van spiritualiteit, door een telescoop turen is meditatie.
"Only the shady side is cool."
Alan Watts - "You are a function of what the whole universe is doing in the same way that a wave is a function of what the whole ocean is doing."quote:
[..]
Haha, Minecraft World staat ook geïllustreerd in scaleoftheuniverse. Welke verbazingwekkend groot is btw!
Na het voorstellen van dat soort dimensies voel ik me naderhand altijd een beetje 'mindraped'...
Het is zo bijzonder hoe alles in elkaar valt, elk moment weer..
Tis een toffe video btw Hitch_Slap, thnx voor het delen!
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Ik snap niet hoe die quote toepasselijk is hier.quote:
[..]
Alan Watts - "You are a function of what the whole universe is doing in the same way that a wave is a function of what the whole ocean is doing."
Het is zo bijzonder hoe alles in elkaar valt, elk moment weer..
Tis een toffe video btw Hitch_Slap, thnx voor het delen!
Of doel je op hoe de virtuele wereld zelf een golf is in de zee van onze realiteit, oid?
Nee doelde op je laatste zin - 'Na het voorstellen van dat soort dimensies voel ik me naderhand altijd een beetje 'mindraped'..'quote:
[..]
Ik snap niet hoe die quote toepasselijk is hier.
Of doel je op hoe de virtuele wereld zelf een golf is in de zee van onze realiteit, oid?
Was niet echt een directe connectie met jouw quote, hooguit in mijn hoofd
Ik zie het zo: Er is een soort van verbinding tussen ons en het universum..
en volgens mij herken jij dat op een bepaald niveau in jezelf.. je geeft aan dat je je mindraped voelt
Misschien zijn we wel bang voor de grootte van het universum.. omdat we het universum niet echt kennen
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Ah, op die manier! Het doet wel denken aan die ervaring dat ik m'n mind 'zag' oplossen. Het komt enorm overeen met hoe Tolle zijn ervaring beschrijft.quote:
[..]
Nee doelde op je laatste zin - 'Na het voorstellen van dat soort dimensies voel ik me naderhand altijd een beetje 'mindraped'..'
Was niet echt een directe connectie met jouw quote, hooguit in mijn hoofd
Ik zie het zo: Er is een soort van verbinding tussen ons en het universum..
en volgens mij herken jij dat op een bepaald niveau in jezelf.. je geeft aan dat je je mindraped voelt
Misschien zijn we wel bang voor de grootte van het universum.. omdat we het universum niet echt kennen
Misschien een leuke oefening voor mezelf om mezelf eens bewust te 'mindrapen'.
Ja, dat herken ik wel. Ik had dat heel sterk toen ik afgelopen zomer op vakantie was in de Alpen, en bij een een mooie heldere nacht superlang naar de hemel heb zitten turen. Die sterrenhemel die we hier in het sterk verlichte Nederland kennen is echt niets vergeleken met de sterrenhemel op een hoge en donkere plek, zoveel kleur en diepte!quote:
[..]
Na het voorstellen van dat soort dimensies voel ik me naderhand altijd een beetje 'mindraped'...
Ik kon mezelf daar echt helemaal in verliezen. Die dimensies ervan en wat er zich allemaal afspeelt, dat is allemaal zó ontzettend niet te bevatten en onder woorden te brengen, dat je verstand volgens mij op dat moment zoiets heeft van 'fuck this shit, I'm out of here'
.
Het is in het begin apart om te merken dat als je werkelijk aanwezig bent die 'ik' werkelijk niet bestaat
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Dit is een reeks naar mijn hart. Ik denk ook veel te veel na (zie dit topic) en heb de afgelopen tijd beide boeken van Tolle gelezen. Ik kan wel begrijpen dat sommigen het af en toe iets te vinden, maar het is wel erg herkenbaar. Dit vind ik overigens een mooi plaatje:
Behoeft geen uitleg, denk ik zo
Behoeft geen uitleg, denk ik zo
Dit kan ik beamen. Ik heb mijn kijker helaas de deur uit moeten doen toen ik naar de stad verhuisde, maar het is niet alleen machtig interessant, maar ook ontzettend rustgevend.quote:
[..]
Astronomie is een vorm van spiritualiteit, door een telescoop turen is meditatie.
Het kan handig zijn te weten dat het niet zo is dat een bepaalde bezigheid rust geeft en andere niet, het is altijd hoe aanwezig je bent wat bepaald hoeveel rust je ervaart. Neemt niet weg dat het goede oefening is, stel je voor dat je tijdens bezigheden waar je de meeste stress voor jezelf creëert net zo aanwezig kan zijn als bij de dingen waar je tot rust komt, dat biedt een hoop ruimte om ook in die situaties effectief bezig te zijnquote:
Dit kan ik beamen. Ik heb mijn kijker helaas de deur uit moeten doen toen ik naar de stad verhuisde, maar het is niet alleen machtig interessant, maar ook ontzettend rustgevend.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Wanneer je mindful bent van je gevoelsleven is het alsof je jezelf ervaart, terwijl je ook de ervarende bent. Als een soort interactieve game. Wat op zijn beurt wel weer een grappige metafoor is wanneer je gaat kijken naar de etymologie van het woord 'illusie'.
Zojuist begonnen in Radical Honesty. Ik vind dat hij wat chaotisch schrijft, waardoor z'n punt niet altijd even helder gemaakt wordt, maar het begint sowieso veelbelovend!quote:As we grow, we learn to interpret our experience in order to survive. We eventually become capable of caring for ourselves, but our survival techniques can, and often do, eventually kill us. What kills us is intense attachment to our interpretations and failure to distinguish these interpretations from sensate reality. This process of learning to categorize experiences, and then forgetting the distinction between categories and experience itself, is what I call learning to lie.
.
Mooie quote idd.. kan me er nu heel goed in vinden.. tot een paar dagen terug zou ik hebben gezegd dat ik het snap, maar nu pas snap ik waarom ik het toen niet snaptequote:
As we grow, we learn to interpret our experience in order to survive. We eventually become capable of caring for ourselves, but our survival techniques can, and often do, eventually kill us. What kills us is intense attachment to our interpretations and failure to distinguish these interpretations from sensate reality. This process of learning to categorize experiences, and then forgetting the distinction between categories and experience itself, is what I call learning to lie.
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Grappig, want dat is ook precies de reden dat de meeste uitgevers zijn boek niet wilden uitgeven. Zijn boek voldoet niet aan de standaarden. Maar gelukkig maakt hij het zeker in het begin goed met veel humor.quote:
[..]
Zojuist begonnen in Radical Honesty. Ik vind dat hij wat chaotisch schrijft, waardoor z'n punt niet altijd even helder gemaakt wordt, maar het begint sowieso veelbelovend!
En de laatste twee hoofdstukken, daarin vat hij alles samen en dat doet hij met zoveel helderheid en inzicht! Maar gewoon lekker lezen en je mee laten nemen door de schrijver. In vrijwel elk hoofdstuk zijn mooie inzichten te vinden.
[ Bericht 0% gewijzigd door Probably_on_pcp op 17-06-2013 16:52:19 ]
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
quote:
[..]
Mooie quote idd.. kan me er nu heel goed in vinden.. tot een paar dagen terug zou ik hebben gezegd dat ik het snap, maar nu pas snap ik waarom ik het toen niet snapte
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ja, dat las ik in zijn voorwoord inderdaad.quote:
[..]
Grappig, want dat is ook precies de reden dat de meeste uitgevers zijn boek niet wilde uitgeven. Zijn boek voldoet niet aan de standaarden. Maar gelukkig maakt hij het zeker in het begin goed met veel humor.
Humor genoeg inderdaad, zijn 'wetenschappelijke' uiteenzetting over chickenshit, bullshit en elephantshit vond ik erg vermakelijk. Verder lekker bot en direct, daar houd ik wel van
.
Zal em er toch nog eens bijpakken dan.. heb em hier in de kast staan..quote:Op maandag 17 juni 2013 23:13 schreef Hammet het volgende:
Betalen met de conjo! Of even je PM checken
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Crosspost vanuit het topic van M51:
Vooral de laatste paar minuten..
Ik zit deze te kijken en kom vervolgens zelf bij deze uit:quote:
Vooral de laatste paar minuten..
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Leuke vergelijking!quote:
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
quote:
kijktip
Op terugkijkend is Fight Club een en al lessen in mindfullness met een stortvloed aan prachtige dialogen en dat profetisch einde (degenen die het gezien hebben weten wat ik bedoel
Ik heb Fight Club zeker een keer of vier gezien, maar dat was ver voor ik me bezig hield met deze materie en wist eigenlijk niet echt dat dit het centrale thema van de film was. Ik zat net even wat Fight Club quotes op te zoeken, dingen als 'the things you used to own, now they own you.', 'You're not your job' of bovenstaande quote hebben ineens zoveel meer betekenisquote:
[..]
Als je dat tof vindt, dan raad ik je aan ook eens Revolver te kijken.
[ afbeelding ]
.Ik ga het boek maar eens lezen, die lijkt me nog een stapje dieper. Heeft iemand nog meer boekentips? Fictie bedoel ik dan?
hehe wat is fictie? Als je de lijn doortrekt, is alles qua boeken fictiequote:
[..]
[..]
Ik heb Fight Club zeker een keer of vier gezien, maar dat was ver voor ik me bezig hield met deze materie en wist eigenlijk niet echt dat dit het centrale thema van de film was. Ik zat net even wat Fight Club quotes op te zoeken, dingen als 'the things you used to own, now they own you.', 'You're not your job' of bovenstaande quote hebben ineens zoveel meer betekenis
Ik ga het boek maar eens lezen, die lijkt me nog een stapje dieper. Heeft iemand nog meer boekentips? Fictie bedoel ik dan?
in ieder geval, los daarvan.. Alan Watts is dan wel geen fictie maar het zijn wel gewoon leuke verhalen..
Los daarvan om wat meer in jouw straatje te blijven, misschien hier eens een kijkje nemen
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Kwam deze tegen, ik dacht 'even delen'
http://www.bol.com/nl/p/verslaafd-aan-denken/9200000009905998/
http://www.bol.com/nl/p/verslaafd-aan-denken/9200000009905998/
quote:Hoe komt het dat we vaak geen enkele zeggenschap lijken te hebben over wat we denken? Waarom gaan we steeds méér denken als we gebukt gaan onder beknellende gedachten? En hoe komt het dat we onszelf bij een toekomstige vervelende gebeurtenis al weken van tevoren lastig vallen met angstige gedachten erover?
In zijn nieuwe boek ontleedt Jan Geurtz het verschijnsel denken, en toont hij aan dat het onze meest fundamentele verslaving is. Door ons denken, en het geloof in de echtheid van onze gedachten, zitten we gevangen in het keurslijf van een onjuist beeld van onszelf en de werkelijkheid. Dit heeft tot gevolg dat we telkens weer bekneld raken in een vicieuze cirkel van nare gedachten en pijnlijke gevoelens.
Hey, lang niet gezien!quote:
Kwam deze tegen, ik dacht 'even delen'
http://www.bol.com/nl/p/verslaafd-aan-denken/9200000009905998/
[..]
Ziet er interessant uit. Ik wilde jullie wijzen op het volgende artikel:
The Psychology of Awakening
Fragmenten uit het artikel:
quote:Modern Western culture is marked by social isolation, personal alienation, lack of community, disconnection from nature, and the loss of the sacred at the center of our lives. And the Western self is riddled with inner divisions—between self and other, individual and society, mind and body, spirit and nature, or the guilty ego and the harsh, punishing superego—that were mostly unknown in the ancient cultures in which the meditative traditions first arose.
quote:Western children often grow up without the support of what the psychologist D. W. Winnicott called a good “holding environment"—a context of love and belonging that contributes to a basic sense of confidence and to overall healthy psychological development. Children who grow up in fragmented families, glued to television sets transmitting images of a spiritually lost, narcissistic world, lack a meaningful context in which to situate their lives. As a result, many Westerners suffer from what the psychologist Harry Guntrip considered to be the emotional plague of modern civilization: ego weakness, the lack of a grounded sense of oneself and one’s place in the world that shows up as self-hatred, insecurity, and self-doubt.
Een flinke lap tekst in totaal, maar héél interessant.quote:Because their ego structure serves as a defense against inner fragmentation, many Western seekers find that they are not willing or able to let go of their ego defenses, despite all their spiritual practice and realization. On a deep, subconscious level, it is too threatening to let go of the little security that their shaky ego structures provide. This is why it can be helpful for Westerners to work on dismantling the defensive personality structure in a more gradual and deliberate way, through psychological inquiry—examining and dissolving false self-images, distorted projections, and habitual emotional reactions—and developing a fuller connection with themselves in the process. In this way, psychological work can serve another important function for Westerners: helping them to individuate by clearing up the emotional conflicts that prevent them from finding an inner core of authenticity.
Dankjewel!quote:
[..]
hehe wat is fictie? Als je de lijn doortrekt, is alles qua boeken fictie
in ieder geval, los daarvan.. Alan Watts is dan wel geen fictie maar het zijn wel gewoon leuke verhalen..
Los daarvan om wat meer in jouw straatje te blijven, misschien hier eens een kijkje nemen
Ik zat na te denken over stilte.
Toen ik bewust werd van waar ik mee bezig was, moest ik er hartelijk om lachen.
Het is als vuur dat droomt over water.
Toen ik bewust werd van waar ik mee bezig was, moest ik er hartelijk om lachen.
Het is als vuur dat droomt over water.
Hoiquote:
[..]
Hey, lang niet gezien!
Ik wilde jullie wijzen op het volgende artikel:
The Psychology of Awakening
Fragmenten uit het artikel:
[..]
[..]
[..]
Een flinke lap tekst in totaal, maar héél interessant.
Ja het gaat beter de laatste weken en dan neemt meteen de behoefte af om dingen te delen natuurlijk. Helaas eigenlijk. Maar anderzijds, de behoefte is wat die is.
Dat artikel ga ik eens doornemen. Een stevige pil inderdaad, maar als het interessant is is dat nooit vervelend.
Heel goed artikel!quote:
Ik wilde jullie wijzen op het volgende artikel:
The Psychology of Awakening
Fragmenten uit het artikel:
Een flinke lap tekst in totaal, maar héél interessant.
Deze sluit erbij aan, wel erg confronterend vond ik maar daarom juist goed, het gaat over jezelf in de maling nemen met spiritualiteit.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Doet me sterk denken aan een boek wat ik laatst heb gekocht, juist omdat ik narcistische trekjes in mezelf ontdek.. als je dan anderen vraagt, zeggen ze dat dat niet kan.. vreemd toch eigenlijk, dat je zoiets zo goed verborgen kunt houden voor jezelf en anderen..quote:
[..]
Hey, lang niet gezien!
Ik wilde jullie wijzen op het volgende artikel:
The Psychology of Awakening
Fragmenten uit het artikel:
Een flinke lap tekst in totaal, maar héél interessant.
anywayz, dit boek heb ik hier thuis liggen.. klaar om te lezen
AH Almaas - The Point of Existence - transformations of Narcissism into Self-Realisation
En verder ook wel interessant om te lezen:
Adyashanti - End of your Life (tip, als je em wilt bestellen, ga naar amazon.de!)
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Gisteren heel lang gemediteerd. Ik wilde kijken hoe lang ik kon mediteren, zonder dat ik wilde stoppen. Had m'n alarm gezet op 2 uur, maar werd na anderhalf uur gebeld, dus toen onderbrak ik het.
Opvallend was dat het voor m'n gevoel slechts seconden leek te duren, alsof de tijd even niet bestond. Tegelijkertijd ervoer ik iets nieuws, namelijk het zien van kleuren en vormen. Het begon met witte 'sneeuw', wat later witte vormen werden die langs golfden. Deze waren aanvankelijk afwisselend rood met een groene omranding. Later werden deze echt wit en werden afgewisseld door blauwpaarse vormen.
Na het telefoontje overdacht ik m'n eerdere meditatie en ging nog even een twintigtal minuten mediteren ter contemplatie. Ik besefte toen dat ik de eerdere ervaring kon oproepen en dat het werkte wanneer ik langere tijd naar een wit vlak keek zonder m'n ogen aan te sturen.
Een vermakelijk iets, al niet van spirituele waarde in mijn ogen (yes, I said it). Volgens mij is het ook niet heel goed voor de ogen, aangezien m'n ogen wat vermoeid en verkrampt aanvoelden achteraf. M'n rug overigens ook na zo'n lange zit, maar dat is een ander verhaal.
Wel was ik de rest van de dag heel ontspannen, gevuld met energie en opgewekt. Which is nice.
Overigens heb ik een lijst gemaakt van meditatietechnieken die de boeddha zou hebben beoefend volgens Thich Nhat Hanh, zoals hij beschreef in zijn boek Old Path, White Clouds. Deze technieken wil ik nog verder onderzoeken, met name gericht op hoe ze uitgevoerd worden. Ideeën hoor ik graag.
Hier de lijst/samenvatting:
edit
Hier nog wat wetenschappelijke artikelen over mindfulness meditatie:
• How Does Mindfulness Meditation Work? Proposing Mechanisms of Action From a Conceptual and Neural Perspective
• Anxious? Activate Your Anterior Cingulate Cortex With a Little Meditation
edit2
En meer:
http://www.tm.org/research-on-meditation
http://nccam.nih.gov/health/meditation
http://noetic.org/meditation-bibliography/bibliography-info/
[ Bericht 2% gewijzigd door Gray op 30-06-2013 21:52:58 ]
Opvallend was dat het voor m'n gevoel slechts seconden leek te duren, alsof de tijd even niet bestond. Tegelijkertijd ervoer ik iets nieuws, namelijk het zien van kleuren en vormen. Het begon met witte 'sneeuw', wat later witte vormen werden die langs golfden. Deze waren aanvankelijk afwisselend rood met een groene omranding. Later werden deze echt wit en werden afgewisseld door blauwpaarse vormen.
Na het telefoontje overdacht ik m'n eerdere meditatie en ging nog even een twintigtal minuten mediteren ter contemplatie. Ik besefte toen dat ik de eerdere ervaring kon oproepen en dat het werkte wanneer ik langere tijd naar een wit vlak keek zonder m'n ogen aan te sturen.
Een vermakelijk iets, al niet van spirituele waarde in mijn ogen (yes, I said it). Volgens mij is het ook niet heel goed voor de ogen, aangezien m'n ogen wat vermoeid en verkrampt aanvoelden achteraf. M'n rug overigens ook na zo'n lange zit, maar dat is een ander verhaal.
Wel was ik de rest van de dag heel ontspannen, gevuld met energie en opgewekt. Which is nice.
Overigens heb ik een lijst gemaakt van meditatietechnieken die de boeddha zou hebben beoefend volgens Thich Nhat Hanh, zoals hij beschreef in zijn boek Old Path, White Clouds. Deze technieken wil ik nog verder onderzoeken, met name gericht op hoe ze uitgevoerd worden. Ideeën hoor ik graag.
Hier de lijst/samenvatting:
Het schuingedrukte geeft de tussentijdse realisaties en vooruitgang weer. De ascetische periode staat tussen haakjes, omdat de boeddha hieruit besloot dat dit geen vooruitgang bracht. Lichaam en geest gaan hand in hand; zorgen voor het lichaam is zorgen voor de geest en andersom. Het lichaam is de tempel van de geest, zo concludeerde hij.quote:Meditations of Buddha
• Controlling the body and the sensations
• Letting go of thoughts and clinging to past and future
• Dissolving the seeds of thought and attachment
• A state of concentration in which both rapture (joy/rapture/happiness) and non-rapture ceased to exist
The five doors of sense perception had completely closed, and a heart as still as a lake on a windless day
• The meditative state called the realm of limitless space, in which the mind becomes one with infinity, all material and visual phenomena cease to arise, and space is seen as the limitless source of all things.
• The realm of limitless consciousness. One’s own presence in every phenomenon in the universe
• The realm of no materiality (illusory nature of all phenomena). The state in which is seen that no phenomenon exists outside the mind
Considerable progress, but no liberation of suffering
• The state of neither perception nor non-perception: a state of consciousness in which both perception and non-perception are eliminated.
• (Asceticism: overcoming fear and pain)
Realizing that body and mind formed one reality which could not be separated
• Returning to one’s self: Abandoning all reliance on tradition and scripture in order to find the Way
• Mindfulness: completely present to the world of phenomena; feelings, thoughts, perceptions, bodily senses
The key to liberation would be to break through ignorance and to enter deeply into the heart of reality and attain a direct experience of it. Such knowledge would not be the knowledge of the intellect, but of direct experience.
Realizations
To accept life means to accept impermanence and emptiness of self.
The source of suffering is a false belief in permanence and the existence of separate selves.
Seeing this, one understands that there is neither birth nor death, production nor destruction, one nor many, inner nor outer, large nor small, impure nor pure. All such concepts are false distinctions created by the intellect. If one penetrates into the empty nature of all things, one will transcend all mental barriers, and be liberated from the cycle of suffering.
Liberation from all suffering and anxiety, resolving the fundamental problem of birth and death.
Oneness: Non-self, or anatman, was the nature of all existence.
The secret treasure of mindfulness—it leads to the realization of liberation and enlightenment. Life is illuminated by right understanding, right thought, right speech, right action, right livelihood, right effort, right mindfulness, and right concentration.
edit
Hier nog wat wetenschappelijke artikelen over mindfulness meditatie:
• How Does Mindfulness Meditation Work? Proposing Mechanisms of Action From a Conceptual and Neural Perspective
• Anxious? Activate Your Anterior Cingulate Cortex With a Little Meditation
edit2
En meer:
http://www.tm.org/research-on-meditation
http://nccam.nih.gov/health/meditation
http://noetic.org/meditation-bibliography/bibliography-info/
[ Bericht 2% gewijzigd door Gray op 30-06-2013 21:52:58 ]
Een vrij transcriptie uit Adyashanti's 'True Meditation'
Een zo'n 'ancient discipline' die ik gebruik vlak voor het mediteren is Yoga, helpt erg goed om je bewust te maken van je lichaam en kleine spanningen weg te nemen .. een simpele will do, nothing fancyquote:Get rid of the Meditator
One of the first aims of meditation is to get beyond the meditator, as contradictory as this sounds, as long as the meditator (or the ego/mind) is in control then there is very little possibility to move beyond the mind. The meditator is the one that is controlling, striving, manipulating, the efforder. In most forms of meditation the meditator is given something to do, to master a technique (of breathing, sitting, centering the mind) which the meditator loves because it then gets to remain in control. To do these techniques at the beginning of a session is fine, they have their purpose to gather attention in to the moment, but when we've gathered attention the invitation is to let go of whatever techniques were using. All the old ancient disciplines of meditation have their value, but what often happens is that people stay with the discipline, they end up watching and controlling their breath for many years but in the end spirituality is not about watching your breath but to wake up from the dream of seperateness to the truth of unity.
It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society
yogaIk vind het nog steeds erg moeilijk om te mediteren . Vaak krijg ik geen verschil tussen ' mediteren ' en ' ik zit gewoon wat na te denken op mijn kussen '.
Goede posts Gray en Hitch_Slap
toevallig vandaag begonnen in een boekje over de zonnegroet, met oefening er bij beschreven..
En die lijst van de Boeddha en zijn methoden, zeer interessant!
toevallig vandaag begonnen in een boekje over de zonnegroet, met oefening er bij beschreven..
En die lijst van de Boeddha en zijn methoden, zeer interessant!
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Dit zag ik nog laatst in een TV-programma (I shoudn't be alive) in de vorm van een gebeurtenis (levensles). Een man ging skydiven en toen het vliegtuig neerstortte kwam hij dankzij zijn parachute levend in de oceaan terecht. Ergens halverwege toen hij helemaal uitgeput was van het trappen/zwemmen kwam er een stuk hout aandrijven. Hij kon zich hieraan vastklampen en voorkomen dat hij verdronk. Op een gegeven moment zag hij in de verte land, echter het stuk hout die hem eerst redde trekt hem nu steeds terug en weerhoudt hem ervan de kust te bereiken. Dus moest hij een keuze maken: het hout loslaten en daardoor een verdrinkingsdood riskeren, of eraan vasthouden en daardoor nog verder van de kust gedreven worden. Hij liet het twee keer los, maar keerde er steeds naar terug, bij de derde keer kon hij het voorgoed loslaten, en werd uiteindelijk gered.quote:
Een vrij transcriptie uit Adyashanti's 'True Meditation'
[Get rid of the Meditator
One of the first aims of meditation is to get beyond the meditator, as contradictory as this sounds, as long as the meditator (or the ego/mind) is in control then there is very little possibility to move beyond the mind. The meditator is the one that is controlling, striving, manipulating, the efforder. In most forms of meditation the meditator is given something to do, to master a technique (of breathing, sitting, centering the mind) which the meditator loves because it then gets to remain in control. To do these techniques at the beginning of a session is fine, they have their purpose to gather attention in to the moment, but when we've gathered attention the invitation is to let go of whatever techniques were using. All the old ancient disciplines of meditation have their value, but what often happens is that people stay with the discipline, they end up watching and controlling their breath for many years but in the end spirituality is not about watching your breath but to wake up from the dream of seperateness to the truth of unity.]
Die technieken kun je, naar mijn mening, vergelijken met het stuk hout, ze hebben hun nut in het begin, maar uiteindelijk dien je ze los te laten.
Topic leek me wel interessant dus begon de OP te lezen en dit sprak me wel aan (ondanks dat het een beetje zweverig is) en wilde zelfs The Power Of Now gaan bestellen tot ik bij het filmpje kwam. Dit werd in de OP neergezet als wetenschappelijk wat de twijfel van het zweverige weg zou nemen, maar het deed precies het tegenovergestelde. Filmpje na 17 minuten uit gezet.
Toch zie ik er wel een waarheid in. Ikzelf ben nu bezig met het lezen van Aldus sprak Zarathoestra van Nietzsche en hierin zegt hij ook wel een beetje hetzelfde over lichaam en verstand. Hier zou ik zelf graag ook wel wat aan willen veranderen maar dit topic vind ik veel te zweverig overkomen. Ik geloof helemaal niet zo in meditatie en mindfullness.
Hebben meer mensen dit? Zijn jullie er toch toch maar aan begonnen of hebben jullie andere manieren gevonden om wat meer 'je echte zelf' te worden?
Toch zie ik er wel een waarheid in. Ikzelf ben nu bezig met het lezen van Aldus sprak Zarathoestra van Nietzsche en hierin zegt hij ook wel een beetje hetzelfde over lichaam en verstand. Hier zou ik zelf graag ook wel wat aan willen veranderen maar dit topic vind ik veel te zweverig overkomen. Ik geloof helemaal niet zo in meditatie en mindfullness.
Hebben meer mensen dit? Zijn jullie er toch toch maar aan begonnen of hebben jullie andere manieren gevonden om wat meer 'je echte zelf' te worden?
Ik denk dat zeggen dat iets zweverig is, dus dat in je hoofd als dat afdoen, uiteindelijk niet meer is dan een soort 'excuus' willen hebben om aan vast te houden aan de illusie van het zogenaamde concrete wereldje in je hoofd.
Soms zie/hoor je iemand roepen "zweverig!" om een manier dat ze niet eens door hebben dat dat een impuls is die ze vanuit ego wordt opgedrongen, uit angst dat het z'n grip verliest want stel als dat wat je denkt te geloven niet waar blijkt te zijn.
Als er iets is wat werkelijk concreet en niet zweverig is dan is dat volledig bewust in het nu aanwezig zijn en dat kan je niet zijn als je in gedachten zweeft of beter gezegd door je denken wordt geleefd, wat dus ironisch genoeg het echte zweverige is; je staat niet met je voeten op de grond maar je zit vast in je hoofd. Als meditatie het woord zweverig bij je oproept dan is dat eigenlijk de omgekeerde wereld
Neemt trouwens niet weg zijn dat er anderen zullen zijn die erover spreken op een manier die jou meer ligt, dat is gewoon een kwestie van smaakt, misschien vind je dit filmpje beter (er vanuit gaande dat je het gevoel hebt dat er 'iets' is wat beter kan, wat je remt/beperkt in je leven, en waar je een uitweg voor zoekt om gelukkiger te zijn).
Hier een wellicht wat praktischer verhaal met real life toepassingen voor 'de gewone mens'.
[ Bericht 10% gewijzigd door Canillas op 04-07-2013 14:15:53 ]
Soms zie/hoor je iemand roepen "zweverig!" om een manier dat ze niet eens door hebben dat dat een impuls is die ze vanuit ego wordt opgedrongen, uit angst dat het z'n grip verliest want stel als dat wat je denkt te geloven niet waar blijkt te zijn.
Als er iets is wat werkelijk concreet en niet zweverig is dan is dat volledig bewust in het nu aanwezig zijn en dat kan je niet zijn als je in gedachten zweeft of beter gezegd door je denken wordt geleefd, wat dus ironisch genoeg het echte zweverige is; je staat niet met je voeten op de grond maar je zit vast in je hoofd. Als meditatie het woord zweverig bij je oproept dan is dat eigenlijk de omgekeerde wereld
Neemt trouwens niet weg zijn dat er anderen zullen zijn die erover spreken op een manier die jou meer ligt, dat is gewoon een kwestie van smaakt, misschien vind je dit filmpje beter (er vanuit gaande dat je het gevoel hebt dat er 'iets' is wat beter kan, wat je remt/beperkt in je leven, en waar je een uitweg voor zoekt om gelukkiger te zijn).
Hier een wellicht wat praktischer verhaal met real life toepassingen voor 'de gewone mens'.
[ Bericht 10% gewijzigd door Canillas op 04-07-2013 14:15:53 ]
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Dit klopt denk ik wel en daar ben ik me ook van bewust maar toch lukt het me niet om van dit denkpatroon af te stappen. Bang voor het onbekende denk ik.quote:
Ik denk dat zeggen dat iets zweverig is, dus dat in je hoofd als dat afdoen, uiteindelijk niet meer is dan een soort 'excuus' willen hebben om aan vast te houden aan de illusie van het zogenaamde concrete wereldje in je hoofd.
Soms zie/hoor je iemand roepen "zweverig!" om een manier dat ze niet eens door hebben dat dat een impuls is die ze vanuit ego wordt opgedrongen, uit angst dat het z'n grip verliest want stel als dat wat je denkt te geloven niet waar blijkt te zijn.
Bij dat filmpje van Oprah heb ik ook direct weer mijn bedenkingen. Als je geluk kunt vinden door jezelf te vinden, waarom moet Tolle dan via zo'n commercieel kanaal worden gepromoot. Hij vind zijn geluk blijkbaar toch in het materialistische waardoor voor mijn zijn hele geloofwaardigheid verdwijnt. Of is dit weer een truck van mezelf om er niet in te geloven?
In welke zin vind hij in jouw beleving zijn geluk in het materialistische? Ik zie niet 1 2 3 dat wat hij daar doet met zijn geluk te maken heeft, maar goed, ik ben jou niet en vice versaquote:
Dit klopt denk ik wel en daar ben ik me ook van bewust maar toch lukt het me niet om van dit denkpatroon af te stappen. Bang voor het onbekende denk ik.
Bij dat filmpje van Oprah heb ik ook direct weer mijn bedenkingen. Als je geluk kunt vinden door jezelf te vinden, waarom moet Tolle dan via zo'n commercieel kanaal worden gepromoot. Hij vind zijn geluk blijkbaar toch in het materialistische waardoor voor mijn zijn hele geloofwaardigheid verdwijnt. Of is dit weer een truck van mezelf om er niet in te geloven?
Je kunt bang zijn voor het onbekende of je kan het leren omarmen, zo is dat met alles, verzet of acceptatie, spanning of ontspanning, angst of plezier
Denk dat de angst voor het onbekend meer te maken heeft met het (nog) niet willen/durven erkennen dat er niet iets bestaat als weten waar je aan toe bent.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Aangezien zijn boeken dezelfde commerciële prijs hebben als andere boeken ga ik ervan uit dat hij er mee wil verdienen. Dat hij ons ook het wil laten delen in zijn 'weg naar geluk' is dus blijkbaar ondergeschikt. Anders werd het wel tegen kostprijs aangeboden toch?quote:
[..]
In welke zin vind hij in jouw beleving zijn geluk in het materialistische? Ik zie niet 1 2 3 dat wat hij daar doet met zijn geluk te maken heeft, maar goed, ik ben jou niet en vice versa
Hier zit wel wat in. Ik ben totaal geen controlfreak en laat alles maar op me afkomen maar wanneer er in een situatie een keuze moet worden gemaakt kies ik altijd voor de veilige weg, waar ik mezelf meestal mee tekort doe, puur en alleen omdat ik dan weet wat ik kan verwachten.quote:Je kunt bang zijn voor het onbekende of je kan het leren omarmen, zo is dat met alles, verzet of acceptatie, spanning of ontspanning, angst of plezier
Ik weet niet hoe dat zit verder maar kan me voorstellen dat die winst wordt gebruikt voor andere activiteiten op dit gebied, hij zal wel een eigen stichting oid hebben, geloof ook dat er iets bestaat als Eckhart tv.quote:
Aangezien zijn boeken dezelfde commerciële prijs hebben als andere boeken ga ik ervan uit dat hij er mee wil verdienen. Dat hij ons ook het wil laten delen in zijn 'weg naar geluk' is dus blijkbaar ondergeschikt. Anders werd het wel tegen kostprijs aangeboden toch?
Maar als ik het een beetje begrijp is eigenlijk wat je zegt ''hij doet dit en dat en dus zou hij zus en zo moeten zijn'' maw woorden je hebt iets in je hoofd, een gedachte, met daarin vinden/geloven dat hij op een bepaalde manier zou moeten zijn en anders 'voldoet' hij volgens jou niet. Zie rest van je post hier onder ''puur en alleen omdat ik dan weet wat ik kan verwachten'' en dat pas je nu ook op hem toe; hij moet zijn zoals jij in je hoofd hebt en anders is het -> exit.
Dat soort beperkende dingen krijg je dus wanneer je alles in de wereld probeert in hokjes/concepten te gieten om er over die manier de illusie van controle over te hebben; als ik weet wat iets is kan ik het beïnvloeden. Even simpel idee; waarom zou hij niet én hier zijn geluk uit halen én rijk willen zijn en zich nooit druk te hoeven maken om rekeningen? Mag hij niet rijk willen zijn omdat hij een bepaald iets doet? Waar bestaat dat die 2 dingen elkaar uit zouden (moeten) sluiten?
Dat bestaat alleen in je hoofd, vanuit een uit angst gedreven dwang dingen onder controle te willen hebben, eigenlijk om te fantaseren/in gedachten te zweven om een 'reden' te hebben om niet aanwezig te hoeven zijn. Ego is uiteindelijk niet meer dan 1 grote vlucht het hoofd in voor dingen die in het verleden gebeurd zijn.
quote:Hier zit wel wat in. Ik ben totaal geen controlfreak en laat alles maar op me afkomen maar wanneer er in een situatie een keuze moet worden gemaakt kies ik altijd voor de veilige weg, waar ik mezelf meestal mee tekort doe, puur en alleen omdat ik dan weet wat ik kan verwachten.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Omdat dat in mijn hoofd niet samen gaat!quote:
Even simpel idee; waarom zou hij niet én hier zijn geluk uit halen én rijk willen zijn en zich nooit druk te hoeven maken om rekeningen? Mag hij niet rijk willen zijn omdat hij een bepaald iets doet? Waar bestaat dat die 2 dingen elkaar uit zouden (moeten) sluiten?
Er is niks verkeerd met genoeg geld verdienen zodat je de rekeningen kan betalen. Maar meerdere miljoenen verdienen met een boek waarmee je je eigen geluk moet vinden is mij wat tegenstrijdig. Natuurlijk moet er ook een commerciële drijfveer achter zitten. Niet dat dat verkeerd is natuurlijk, maar voor mij tast dat zijn geloofwaardigheid wel aan.
De rest van je post is best wel een eye-opener voor mij. Inderdaad, omdat iets anders is dan ik vind dat het zou moeten zijn doe ik het af als verkeerd. Dit lijkt me wel mens eigen en ik denk dat er maar weinig mensen zijn die hierboven staan. Ik denk zelfs dat dit vaak mensen zijn waarop ik neerkijk.
Hoop ik-uitspraken waar je mee identificeertquote:
Omdat dat in mijn hoofd niet samen gaat!
Er is niks verkeerd met genoeg geld verdienen zodat je de rekeningen kan betalen. Maar meerdere miljoenen verdienen met een boek waarmee je je eigen geluk moet vinden is mij wat tegenstrijdig. Natuurlijk moet er ook een commerciële drijfveer achter zitten. Niet dat dat verkeerd is natuurlijk, maar voor mij tast dat zijn geloofwaardigheid wel aan.
De rest van je post is best wel een eye-opener voor mij. Inderdaad, omdat iets anders is dan ik vind dat het zou moeten zijn doe ik het af als verkeerd. Dit lijkt me wel mens eigen en ik denk dat er maar weinig mensen zijn die hierboven staan. Ik denk zelfs dat dit vaak mensen zijn waarop ik neerkijk.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Klopt, heb het nooit anders gedaan. Dit doe ik zonder er bij stil te staan. De 'observeerder' uit de OP komt bij mij eigenlijk niet meer aan het woord.quote:
[..]
Hoop ik-uitspraken waar je mee identificeert
Mij lijkt, dat als ik dit wil veranderen, ik bewust moet omgaan met mijn gedachten en deze ook uitdagen. Op deze manier doe ik alleen precies het tegenovergestelde van wat volgens dit topic de bedoeling is, namelijk te veel nadenken.
Je wordt je voor het eerst echt bewust hoe veel je nadenkt.. in het begin lijkt het dan inderdaad dat je meer nadenkt. Maar tegelijkertijd merk je ook dat er iets is dat zich bewust is dat je nadenkt. De uitdaging zit em er in, om steeds meer dat stukje in jezelf op te zoeken dat zich bewust is van het feit dat je nadenkt.quote:
[..]
Klopt, heb het nooit anders gedaan. Dit doe ik zonder er bij stil te staan. De 'observeerder' uit de OP komt bij mij eigenlijk niet meer aan het woord.
Mij lijkt, dat als ik dit wil veranderen, ik bewust moet omgaan met mijn gedachten en deze ook uitdagen. Op deze manier doe ik alleen precies het tegenovergestelde van wat volgens dit topic de bedoeling is, namelijk te veel nadenken.
Meditatie en mindfulness zijn daarom ook zo succesvol bij veel mensen: je focust je op de observeerder, zonder mee te gaan in de gedachtenstroom
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Die observeerder zit vaak helemaal ergens naar achter gedrukt maar hij is altijd en je kan em beter leren kennen om het zo maar te zeggen.quote:
Klopt, heb het nooit anders gedaan. Dit doe ik zonder er bij stil te staan. De 'observeerder' uit de OP komt bij mij eigenlijk niet meer aan het woord.
Ja, en je ervaart het ook nog eens als ''ik denk teveel na'' alsof het iets is wat jij doetquote:Mij lijkt, dat als ik dit wil veranderen, ik bewust moet omgaan met mijn gedachten en deze ook uitdagen. Op deze manier doe ik alleen precies het tegenovergestelde van wat volgens dit topic de bedoeling is, namelijk te veel nadenken.
Zal later op je Dm reageren.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Zo.quote:
Meditatie en mindfulness zijn daarom ook zo succesvol bij veel mensen: je focust je op de observeerder, zonder mee te gaan in de gedachtenstroom
De rest is niet onwaar, maar komt eigenlijk later, vanzelf.
Ik ben nu aan het overwegen Radical Honesty aan te schaffen, zit past meer binnen mijn straatje denk ik. Hebben mensen hier goede ervaringen mee?
'Leuk' boek voor diegene die spiritualiteit gebruiken om moeilijke dingen (of het leven in het algemeen omdat het je confronteert met dat zelf waar je voor vlucht) te vermijden
http://www.amazon.com/books/dp/1556439059
Je puur op spiritualiteit richten en zo het psychologische te negeren/vermijden is hetzelfde als met een gebroken been rondlopen en dan zeggen ''ik ben dat been niet, ik ben bewustzijn'' alsof dat het oplost.
http://www.amazon.com/books/dp/1556439059
Je puur op spiritualiteit richten en zo het psychologische te negeren/vermijden is hetzelfde als met een gebroken been rondlopen en dan zeggen ''ik ben dat been niet, ik ben bewustzijn'' alsof dat het oplost.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ik verbaas me over het verstand dat zelf 'problemen' creëert en dan ook met de 'oplossingen' aankomt om zo haar dualistische aard in stand te houden. Maar als je dit proces opmerkt en niet reageert op de problemen die het verstand aanbiedt, maar als het ware ze alleen opvangt, dan verdwijnen de problemen en zijn er geen oplossingen meer nodig. Wat je dan mag zien is puur het verstand dat gevangen zit in haar dualistische aard, als een slang dat vastbijt in zijn eigen staart. In die toestand wekt het medelijden, en wanneer je het dan niet veroordeelt, maar eerbiedigt, accepteert, vergeeft en er barmhartigheid mee hebt, dan geeft het zich over en is er alleen eenheid.
Tenzij het een wezenlijk probleem is natuurlijk.
Kunst is een probleem aan te pakken, en het zonder zorgen op te lossen en weer los te laten.
Kunst is een probleem aan te pakken, en het zonder zorgen op te lossen en weer los te laten.
Bijna, de kunst is om het probleem even goed te zien als het geen dat niet probleem is, zodat je ze evenveel waarde kan geven.
Als jij het ene probleem belangrijk vind dan ga je daar meer energie aan geven en wordt het meer weerspiegeld in je realiteit.
Als jij het ene probleem belangrijk vind dan ga je daar meer energie aan geven en wordt het meer weerspiegeld in je realiteit.
The ONE is all.
-
And the ALL are ONE.
-
-
And the ALL are ONE.
-
Ik zie het probleem niet met wat ik schreef.quote:
Bijna, de kunst is om het probleem even goed te zien als het geen dat niet probleem is, zodat je ze evenveel waarde kan geven.
Als jij het ene probleem belangrijk vind dan ga je daar meer energie aan geven en wordt het meer weerspiegeld in je realiteit.
Mooi omschreven... mooi topic toch steeds, heb het af en toe nodig om inspiratie op te doenquote:
Ik verbaas me over het verstand dat zelf 'problemen' creëert en dan ook met de 'oplossingen' aankomt om zo haar dualistische aard in stand te houden. Maar als je dit proces opmerkt en niet reageert op de problemen die het verstand aanbiedt, maar als het ware ze alleen opvangt, dan verdwijnen de problemen en zijn er geen oplossingen meer nodig. Wat je dan mag zien is puur het verstand dat gevangen zit in haar dualistische aard, als een slang dat vastbijt in zijn eigen staart. In die toestand wekt het medelijden, en wanneer je het dan niet veroordeelt, maar eerbiedigt, accepteert, vergeeft en er barmhartigheid mee hebt, dan geeft het zich over en is er alleen eenheid.
Terwijl het juist vaak die diepe emotionele crisis zijn die mensen in eerste plaats drijven tot spiritualiteit, ik denk dat de meesten hier van kunnen getuigenquote:
'Leuk' boek voor diegene die spiritualiteit gebruiken om moeilijke dingen (of het leven in het algemeen omdat het je confronteert met dat zelf waar je voor vlucht) te vermijden
Je puur op spiritualiteit richten en zo het psychologische te negeren/vermijden is hetzelfde als met een gebroken been rondlopen en dan zeggen ''ik ben dat been niet, ik ben bewustzijn'' alsof dat het oplost.
maar idd het moet geen toevlucht worden, zoals de horden new age hippies wel doen (I hate hippies!)
It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society
Jaquote:
Terwijl het juist vaak die diepe emotionele crisis zijn die mensen in eerste plaats drijven tot spiritualiteit, ik denk dat de meesten hier van kunnen getuigen
Echte, grote crisis kan leiden tot echte, grote verandering maar spiritualiteit als vlucht/verslaving/ontkenning gebruiken kan daarbij een grote valkuil zijn. Als je jezelf ziet als iemand met 1 en al problemen dan kan het idee van geen-zelf fijn zijn, alsof je het op die manier kan omzeilen maar omdat we in het Westen zo anders opgroeien dan in het Oosten en in de kindertijd veel meer en andere ego wonden met alle bijbehorende psychologische verdedigingsmechanismes opdoen is soms therapie de oplossing, niet op je kussen gaan zitten en aanwezig zitten zijn, wachtend tot dat vervelende zelfje eens verdwijnt
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
hehe ik weet niet waarom, maar dit brengt bij mij de associatie naar voren met Hans Teeuwen en dan het stukje Puberaal.. ligt vast aan mijquote:
[..]
Ja
Als je jezelf ziet als iemand met 1 en al problemen dan kan het idee van geen-zelf fijn zijn, alsof je het op die manier kan omzeilen maar omdat we in het Westen zo anders opgroeien dan in het Oosten en in de kindertijd veel meer en andere ego wonden met alle bijbehorende psychologische verdedigingsmechanismes opdoen is soms therapie de oplossing, niet op je kussen gaan zitten en aanwezig zitten zijn, wachtend tot dat vervelende zelfje eens verdwijnt
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.En dan met name het begin.. gewoon lekker de weg kwijt en alles en iedereen de schuld geven, behalve jezelf..
Los daarvan.. AH Almaas heeft veel geschreven over die verdedigingsmechanismen in de Innerlijke Diamant serie (tis niet echt makkelijk te lezen overigens)..Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
quote:
hehe ik weet niet waarom, maar dit brengt bij mij de associatie naar voren met Hans Teeuwen en dan het stukje Puberaal.. ligt vast aan mijHahaSPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.En dan met name het begin.. gewoon lekker de weg kwijt en alles en iedereen de schuld geven, behalve jezelf..
Los daarvan.. AH Almaas heeft veel geschreven over die verdedigingsmechanismen in de Innerlijke Diamant serie (tis niet echt makkelijk te lezen overigens)..Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Eerder nog het niet Zelf willen zijn.quote:
[..]
Haha
Ik ben zelf nu sinds 1 jaar en drie maanden dagelijks aan het mediteren. Ik ben er mee begonnen omdat ik me op mijn 42e realiseerde dat ik me eigenlijk nooit echt gelukkig had gevoeld. Ook had ik erg veel last van angst. Ik heb toen besloten om helemaal voor meditatie te gaan, zonder hoge verwachtingen op korte termijn te hebben. Ik heb mezelf toen beloofd hoe dan ook drie maanden dagelijks te gaan mediteren en dan pas te besluiten om er eventueel mee te stoppen. Na die drie maanden voelde ik wel degelijk verschil, ik was rustiger, minder angstig, had meer zelfvertrouwen.quote:
Hmm ja beetje een semantische discussie eigenlijk. Het is maar hoe je het definieert.
Of ik al iets opmerk.... hmm. Eigenlijk niet echt. Nog steeds veel negatieve gedachten en nog steeds veel onzekerheid / laag zelfbeeld. Maar zoals ik al zei, dat interesseert me niet, ik ga vrolijk door. Ik kan niet binnen 2-3 weken weten of iets voor mij werkt of niet, houd ik mezelf maar voor. Zeker niet als je bedenkt dat ik die body scans pas een paar dagen doe en daarvoor maar een kwartiertje per dag mediteerde wat natuurlijk niet zoveel is. Ik denk dat meditatie, zeker in het begin, een heel nuttige tool is. Ben wel benieuwd wanneer die doorbraak komt. Gewoon in de zin van dat ik überhaupt iets merk.
Ik moet me denk ik ook wat meer gaan houden aan 1 soort meditatie. Ik doe nu een beetje alles door elkaar.
1. Niets doen (gedachten stoppen wanneer ze komen)
2. Focus op adem (gedachten stoppen wanneer ze komen)
3. Gedachten gewoon laten komen en ernaar kijken
Ik vond het heel moeilijk om te begrijpen hoe ik nu precies moest mediteren, al mijn kennis kwam uit boeken. Na een half jaar heb ik toen de stap gezet om drie keer per week naar een zen dojo te gaan. Dat is voor mij een hele goede beslissing geweest, omdat je zo kan beoefenen met gelijkgestemden en er iemand is die je aanwijzingen kan geven. Ook al ben ik echt nog maar een beginnend mediteerder, ik kan nu al zeggen dat het mijn leven zeer positief beïnvloedt: ik voel me veel gelukkiger, heb meer energie, ben mijn angstklachten zo goed als kwijt, ga veel beter om met anderen en heb ineens echt plezier in mijn werk (dat was vroeger nooit zo omdat ik altijd zo gestressed was).
Verschillende soorten meditatie met elkaar afwisselen lijkt me niet zo'n goed idee. Het is denk ik beter om je aan te sluiten bij een groep, zodat er iemand is die je kan uitleggen hoe het moet. Mediteren met anderen werkt voor mij zelfs beter dan alleen.
Volgens mij is het geen goed idee om gedachten te "stoppen". Naar mijn mening is de truc van meditatie om te proberen zoveel mogelijk "aanwezig" te zijn, dwz steeds weer opmerken dat je wordt meegesleept door een gedachtenstroom en jezelf weer terugbrengen naar het huidige moment. Je kunt het leren om gedachten (die steeds weer zullen opkomen) op een neutrale manier te observeren, zonder ze vast te grijpen of weg te duwen. Dan verdwijnen ze vanzelf weer. Eenheid in lichaam en geest vind je volgens mij het beste door je zoveel mogelijk te concentreren op lichamelijke gewaarwordingen, je ademhaling, het gevoel van je huid, je houding, geluiden (zonder er een interpretatie aan te geven), etc.
Het grote probleem met meditatie vind ik dat je het effect niet met woorden kan uitleggen. Alleen als je er echt voor gaat, ga je uiteindelijk aanvoelen hoe het zit, hoe je ook in het dagelijkse leven je beoefening zoveel mogelijk kan toepassen.
Ik ben op dit moment het boek van Charlotte Joko Beck (Alle Dagen Zen) aan het lezen. Zij legt ontzettend duidelijk uit wat het belang is van meditatie en het vinden van de Boeddha in jezelf.
Ik vind het momenteel retemoeilijk om me élke dag tot mediteren te zetten. Ik houd bij welke dagen in wel en niet mediteer, het is me tot nu nog niet gelukt om het 5 dagen achter elkaar vol te houden. Zo heeft het natuurlijk helemaal geen zin 
Elk moment dat je bewust aanwezig was was geen moment dat je dat niet wasquote:
Ik vind het momenteel retemoeilijk om me élke dag tot mediteren te zetten. Ik houd bij welke dagen in wel en niet mediteer, het is me tot nu nog niet gelukt om het 5 dagen achter elkaar vol te houden. Zo heeft het natuurlijk helemaal geen zin
Als je dagelijks mediteren nu nog te moeilijk vind, waarom dan forceren? Moet je dan niet van jezelf iets kunnen wat je niet kan?
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ik heb een App die ik vaak gebruik om te mediteren. Dan kun je de tijd instellen en aan het eind klinkt er een belletje.
Heel handig allemaal alleen er is dus ook een status waarin bijgehouden wordt hoe vaak je mediteert , hoe lang , percentage, etc en welke mijlpalen je al hebt bereikt. Dan krijg je extra sterretjes achter je naam enzo..
Dit gaat zó in tegen het principe van mediteren, naar mijn mening.
Insight timer heet ie.
Heel handig allemaal alleen er is dus ook een status waarin bijgehouden wordt hoe vaak je mediteert , hoe lang , percentage, etc en welke mijlpalen je al hebt bereikt. Dan krijg je extra sterretjes achter je naam enzo..
Dit gaat zó in tegen het principe van mediteren, naar mijn mening.
Insight timer heet ie.
Dat is waar, maar klinkt ook wel als een makkelijk excuus.quote:
[..]
Elk moment dat je bewust aanwezig was was geen moment dat je dat niet was
Als je dagelijks mediteren nu nog te moeilijk vind, waarom dan forceren? Moet je dan niet van jezelf iets kunnen wat je niet kan?
Mediteren is niet zozeer kunnen, maar gewoon doen. Ik wil het gewoon eens een tijdje volhouden, om te kunnen zeggen of het iets voor mij is.
Je hoeft niet speciaal te zitten om te mediteren, hm? Als aandachtig zitten mediteren is, dan is aandachtig smurfen dat ook.quote:
[..]
Dat is waar, maar klinkt ook wel als een makkelijk excuus.
Mediteren is niet zozeer kunnen, maar gewoon doen. Ik wil het gewoon eens een tijdje volhouden, om te kunnen zeggen of het iets voor mij is.
Excuus tegenover wie? Jij aan jezelf, over jezelf, tegenover jezelf?quote:
Dat is waar, maar klinkt ook wel als een makkelijk excuus.
Je bewust worden van dit soort self talk kan je wellicht meer aan hebben dan mediteren op zich want dit hindert je. Dit zijn dingen waar je actief mee aan de slag kan/'moet' om er inzicht in te krijgen, om het te begrijpen door je af te vragen ''wat gebeurt er nou eigenlijk waardoor het niet lukt?''Quote van John Welwood:
''One way it blocks ripening is through making spiritual teachings into prescriptions about what you should do, how you should think, how you should speak, how you should feel. Then our spiritual practice becomes taken over by what I call “the spiritual superego”— the voice that whispers “shoulds” in our ear. This is a big obstacle to ripening, because it feeds our sense of deficiency.
Als het een kwestie was van gewoon doen en meer niet dan deed je het wel gewoon, toch?quote:Mediteren is niet zozeer kunnen, maar gewoon doen. Ik wil het gewoon eens een tijdje volhouden, om te kunnen zeggen of het iets voor mij is.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Dat heet toch gewoon een klokquote:
Ik heb een App die ik vaak gebruik om te mediteren. Dan kun je de tijd instellen en aan het eind klinkt er een belletje.
Heel handig allemaal alleen er is dus ook een status waarin bijgehouden wordt hoe vaak je mediteert , hoe lang , percentage, etc en welke mijlpalen je al hebt bereikt. Dan krijg je extra sterretjes achter je naam enzo..
Dit gaat zó in tegen het principe van mediteren, naar mijn mening.
Insight timer heet ie.
Ja, dat is waar, daar probeer ik meer op te letten. Ik heb sinds een paar dagen een baantje waar ik niet zeer intellectueel werk verricht, maar wat wel veel concentratie vergt. Lijkt me perfectquote:
[..]
Je hoeft niet speciaal te zitten om te mediteren, hm? Als aandachtig zitten mediteren is, dan is aandachtig smurfen dat ook.
.Nou ja, ik moet er natuurlijk tijd voor maken, en dat vergt discipline. Eerder opstaan bijvoorbeeld, of 's avonds juist eerder de laptop uit / boek aan de kant.quote:
[..]
Excuus tegenover wie? Jij aan jezelf, over jezelf, tegenover jezelf?
Quote van John Welwood:
''One way it blocks ripening is through making spiritual teachings into prescriptions about what you should do, how you should think, how you should speak, how you should feel. Then our spiritual practice becomes taken over by what I call “the spiritual superego”— the voice that whispers “shoulds” in our ear. This is a big obstacle to ripening, because it feeds our sense of deficiency.
[..]
Als het een kwestie was van gewoon doen en meer niet dan deed je het wel gewoon, toch?
Goede quote, ik heb het zelf ook al een beetje zo ervaren en over nagedacht.
Dat is een prima manier om je concentratie te versterken.quote:
Ja, dat is waar, daar probeer ik meer op te letten. Ik heb sinds een paar dagen een baantje waar ik niet zeer intellectueel werk verricht, maar wat wel veel concentratie vergt. Lijkt me perfect
Die concentratie kan je helpen om je bewust te worden van al dat andere dat opspringt wanneer je aandacht vermindert wanneer je met iets bezig bent. Leg je bijvoorbeeld de focus op je ademhaling, dan merk je vanzelf op dat gedachten opspringen, signalen van je lichaam, emoties etc. Op die manier kan je mindful worden van wat gebeurt binnen jouw lijf. Wat je vervolgens ook kan richten op wat gebeurt buiten je lijf, zodat je geheel mindful wordt van wat gebeurt binnen en buiten jezelf.
Een interessante vraag die dan opkomt en goed is te onderzoeken is dan: waar ben jij dan? En dat is een vraag waar je veel goeroe's op ziet doelen. Een vraag die je kan brengen tot zelfrealisatie.
Wat bedoel je precies met buiten je lijf? Geluid, geur, licht, dat soort dingen?quote:
[..]
Dat is een prima manier om je concentratie te versterken.
Die concentratie kan je helpen om je bewust te worden van al dat andere dat opspringt wanneer je aandacht vermindert wanneer je met iets bezig bent. Leg je bijvoorbeeld de focus op je ademhaling, dan merk je vanzelf op dat gedachten opspringen, signalen van je lichaam, emoties etc. Op die manier kan je mindful worden van wat gebeurt binnen jouw lijf. Wat je vervolgens ook kan richten op wat gebeurt buiten je lijf, zodat je geheel mindful wordt van wat gebeurt binnen en buiten jezelf.
Een interessante vraag die dan opkomt en goed is te onderzoeken is dan: waar ben jij dan? En dat is een vraag waar je veel goeroe's op ziet doelen. Een vraag die je kan brengen tot zelfrealisatie.
Die laatste vraag zie ik vaker, in meerdere vormen, voorbij komen. Wat blijft er over als je niet je gedachten bent? Ik zou nu zeggen; niets. Of in ieder geval vrij weinig, behalve enkel de ervarende entiteit, of misschien wel de ervaring zelf. Maar dat is iets wat ik momenteel vooral op intellectueel niveau inschat, maar nog niet echt zo ervaar.
Simpel gezegd dat ja.quote:
[..]
Wat bedoel je precies met buiten je lijf? Geluid, geur, licht, dat soort dingen?
Wat zich daarbuiten allemaal afspeelt. In principe vindt de waarneming nog steeds in je plaats, maar wanneer je de focus legt op die zintuigen, die ervaringen, dan ben je niet in gedachten.Het is overigens mogelijk om je focus te leggen in én uit jezelf, al is dat misschien weer een stapje verder om je bewust op te richten. Je doet het overigens al heel vaak, al ben je je daar wellicht niet van bewust.
Niets is misschien niet het juiste woord: niet-iets is misschien beter. Zou je een analyse loslaten op wat je ervaart en bij alles vraagt: "Ben ik dit?", dan is bij alles het antwoord: "Niet dit. Niet dat."quote:Die laatste vraag zie ik vaker, in meerdere vormen, voorbij komen. Wat blijft er over als je niet je gedachten bent? Ik zou nu zeggen; niets. Of in ieder geval vrij weinig, behalve enkel de ervarende entiteit, of misschien wel de ervaring zelf. Maar dat is iets wat ik momenteel vooral op intellectueel niveau inschat, maar nog niet echt zo ervaar.
Ben ik dit gevoel?
Ik ben niet dit gevoel.
Ben ik deze gedachte?
Ik ben niet deze gedachte.
Ben ik dit lijf?
Ik ben niet dit lijf.
Etc.
Wat blijft dan over? Niet-ik. Alles-ik. Jij bent geen van al die dingen, al die ervaringen. Dat idee van 'ik' komt naar voren uit die samenhang. En die samenhang verandert continu. Het is dus geen afgebakend iets. Jij bent dus ook geen afgebakend iets. Zou je die 'ik' moeten aanwijzen, dan wijs je als het ware richting de horizon, die voor het oog eruit ziet als een lijn, maar in werkelijkheid geen lijn is.
Je gedachten maken echter die lijn, die 'ik' tot iets dat echt is. Zou je vrij zijn van gedachten, dan ben je vrij van die 'ik', in ieder geval de hechting daaraan. Ben je vrij van die 'ik', dan ben je vrij van gedachten. Ga je het met intellect proberen te doorgronden, dan begrijp je het waarschijnlijk wel, maar ben je tegelijkertijd de bron van die gedachten aan het sterken met intellect.
Hoe ervaar je zoiets dan? Ik zeg door focus. Focus op eigenlijk wat dan ook. Al raad ik ademhaling aan, want deze is veranderlijk, maar ritmisch. Plus dat het kalmerend werkt. Dus 'kijk' gewoon naar je ademhaling. Stuur het niet, beoordeel het niet. Luister. Observeer.
Doe dat voor een paar minuutjes en vraag daarna:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.En kom daarna even hier verslag doen.
En hier nog even wat quotes van Tolle:
quote:“If you get the inside right, the outside will fall into place. Primary reality is within; secondary reality without.”
— Eckhart Tolle
quote:“Don’t seek happiness. If you seek it, you won’t find it, because seeking is the antithesis of happiness.”
— Eckhart Tolle
quote:“Being must be felt. It can’t be thought.”
— Eckhart Tolle
Weet je, het is onmogelijk om dat wat ervaart te ervaren. Zijn kan jij niet ervaren, want dat wat ervaart is dat zijn.
Het leven is 1 ononderbroken ervaring... De absolute waarheid is dat er niemand is die ervaart.
Onze hersenen - ik/ego/conditionering - is niets meer dan de illusie dat er iemand is die een ervaring heeft.
Een constructie in je hoofd.
En ook daar ontkom je als mens niet aan. Da's de prijs die we betalen voor taal.
In die zin is er ook geen vrije wil. Slechts de illusie van een vrije wil.
Maar natuurlijk zijn we meer dan taal. Logisch. Dus natuurlijk ontstaat er een impuls om dit nader te inspecteren.
Dit weten dat we zijn... Ik besta... Hoe weet ik dat? Waar komt dat weten vandaan?
Waarin ligt dat weten? Wie weet dat ik besta? Wie is die ik die weet?
Wie luistert? Wie kijkt? Wie registreert?
Onmogelijke vragen die je dieper in het mysterie van wie of wat je bent brengen.
Daarin ligt de kracht van introspectie en meditatie.
We zijn veel meer dan we denken, ja. Mysterieuze wezens.
Maar man... Dat denken... We doen vrijwel niets anders dan verdwalen in dat denken. We dromen voortdurend een leven in ons hoofd dat helemaal niet bestaat. Letterlijk.
Ik word er af en toe knettergek van. Van mezelf, dus.
En zo is de impuls tot verdere introspectie weer geboren,.
Het leven is 1 ononderbroken ervaring... De absolute waarheid is dat er niemand is die ervaart.
Onze hersenen - ik/ego/conditionering - is niets meer dan de illusie dat er iemand is die een ervaring heeft.
Een constructie in je hoofd.
En ook daar ontkom je als mens niet aan. Da's de prijs die we betalen voor taal.
In die zin is er ook geen vrije wil. Slechts de illusie van een vrije wil.
Maar natuurlijk zijn we meer dan taal. Logisch. Dus natuurlijk ontstaat er een impuls om dit nader te inspecteren.
Dit weten dat we zijn... Ik besta... Hoe weet ik dat? Waar komt dat weten vandaan?
Waarin ligt dat weten? Wie weet dat ik besta? Wie is die ik die weet?
Wie luistert? Wie kijkt? Wie registreert?
Onmogelijke vragen die je dieper in het mysterie van wie of wat je bent brengen.
Daarin ligt de kracht van introspectie en meditatie.
We zijn veel meer dan we denken, ja. Mysterieuze wezens.
Maar man... Dat denken... We doen vrijwel niets anders dan verdwalen in dat denken. We dromen voortdurend een leven in ons hoofd dat helemaal niet bestaat. Letterlijk.
Ik word er af en toe knettergek van. Van mezelf, dus.
En zo is de impuls tot verdere introspectie weer geboren,
.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Dit is overigens wel een mooie uitleg, voor mensen die worstelen met ( bepaalde ) gedachten:
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Niet iets.. ik weet niet of m'n ego daar wel zo blij mee isquote:
[..]
Simpel gezegd dat ja.
Het is overigens mogelijk om je focus te leggen in én uit jezelf, al is dat misschien weer een stapje verder om je bewust op te richten. Je doet het overigens al heel vaak, al ben je je daar wellicht niet van bewust.
[..]
Niets is misschien niet het juiste woord: niet-iets is misschien beter. Zou je een analyse loslaten op wat je ervaart en bij alles vraagt: "Ben ik dit?", dan is bij alles het antwoord: "Niet dit. Niet dat."
Ben ik dit gevoel?
Ik ben niet dit gevoel.
Ben ik deze gedachte?
Ik ben niet deze gedachte.
Ben ik dit lijf?
Ik ben niet dit lijf.
Etc.
Wat blijft dan over? Niet-ik. Alles-ik. Jij bent geen van al die dingen, al die ervaringen. Dat idee van 'ik' komt naar voren uit die samenhang. En die samenhang verandert continu. Het is dus geen afgebakend iets. Jij bent dus ook geen afgebakend iets. Zou je die 'ik' moeten aanwijzen, dan wijs je als het ware richting de horizon, die voor het oog eruit ziet als een lijn, maar in werkelijkheid geen lijn is.
Je gedachten maken echter die lijn, die 'ik' tot iets dat echt is. Zou je vrij zijn van gedachten, dan ben je vrij van die 'ik', in ieder geval de hechting daaraan. Ben je vrij van die 'ik', dan ben je vrij van gedachten. Ga je het met intellect proberen te doorgronden, dan begrijp je het waarschijnlijk wel, maar ben je tegelijkertijd de bron van die gedachten aan het sterken met intellect.
.Maar ik begrijp dat ik al dat ik al ervaar niet ben, en kan er ook steeds vaker en met meer succes neutraal afstand van nemen. Ik ben niet de gedachte. Niet de pijn. Niet de blijdschap. Maar dan toch de ervarende entiteit?
quote:Hoe ervaar je zoiets dan? Ik zeg door focus. Focus op eigenlijk wat dan ook. Al raad ik ademhaling aan, want deze is veranderlijk, maar ritmisch. Plus dat het kalmerend werkt. Dus 'kijk' gewoon naar je ademhaling. Stuur het niet, beoordeel het niet. Luister. Observeer.
Doe dat voor een paar minuutjes en vraag daarna:Naar aanleiding van je tekst boven ben ik geneigd 'nee, ik ervaar geen ik' te antwoorden. Maar dat is slechts omdat ik dat dan, op basis van je tekst, op intellectueel niveau vermoed. Maar eerlijk gezegd, ik weet simpelweg niet of een ik ervaarde. Ik ervaarde wel iets, maar dat ben ik niet. Ik voel de lucht van de ademhaling, ik voel mijn lichaam, ik voel een lichte vorm van tinteling door mijn lichaam. Maar dat ben ik dus niet. En dat vind ik ook niet erg. Maar voor mijn gevoel (SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.En kom daarna even hier verslag doen.
Goeie quotesquote:
En hier nog even wat quotes van Tolle:
[..]
[..]
[..]
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Vooral het bovenstaande spreekt me aan omdat ik dat zelf ook zo ervaar. Daarom is Radical Honesty voor mij ook het beste boek omdat het mij een strategie geeft om stukje bij beetje de kracht van mn ego te verminderen.quote:
[..]
Hey, lang niet gezien!
Ik wilde jullie wijzen op het volgende artikel:
The Psychology of Awakening
Fragmenten uit het artikel:
[..]
[..]
Because their ego structure serves as a defense against inner fragmentation, many Western seekers find that they are not willing or able to let go of their ego defenses, despite all their spiritual practice and realization. On a deep, subconscious level, it is too threatening to let go of the little security that their shaky ego structures provide. This is why it can be helpful for Westerners to work on dismantling the defensive personality structure in a more gradual and deliberate way, through psychological inquiry—examining and dissolving false self-images, distorted projections, and habitual emotional reactions—and developing a fuller connection with themselves in the process. In this way, psychological work can serve another important function for Westerners: helping them to individuate by clearing up the emotional conflicts that prevent them from finding an inner core of authenticity.
Een flinke lap tekst in totaal, maar héél interessant.
Leven in het nu op de manier van Tolle, doe ik vooral op bepaalde momenten in de week en soms misschien wel weken niet.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Ik vind het wel grappig dat het bijna zo lijkt dat ik voorbestemd was om me hier op termijn in te gaan verdiepen. Ik denk dat zeker alweer een jaar of 5 geleden ik eens een beetje zat te filosoferen, en me er echt bewust van werd dat alles dat wij ervaren niet daarbuiten is maar hierbinnen. Alles dat wij zien, voelen, ruiken, proeven, is niet daadwerkelijk extern. Die ervaring zit in je hoofd. De ervaring wordt natuurlijk wel getriggerd door iets externs waarvan we nooit echt zeker zullen weten hoe dat eruit ziet, maar de daadwerkelijke ervaring zoals die zich binnen ons afspeelt is niet 'daarbuiten'. Die monitor waar ik nu naar kijk, die is niet 'hier voor mij'. Die zit gewoon in mijn hoofd, geproduceerd door hersencellen die zichzelf vertellen dat die monitor daarbuiten is. Die zichzelf een verhaal vertellen.
Tot die realisatie was ik dus zelf al eens gekomen. Echter, nu zat ik gisteravond wat te lezen in het boek dat ik eerder noemde hier in dit topic (verslaafd aan denken), en toen maakte ik pas echt de verbinding tussen het bewustzijn dat ik al had over onze werkelijkheid (waarvan anderzijds de vraag is hoe diep dat bewustzijn is, want ik ben er absoluut niet constant mee bezig), en de aard van ons zelf / de ik. Die ik wordt ook gewoon geproduceerd door je hersencellen, is niets anders dan events in je hoofd, en bestaat alleen door gedachten.
Net zoals de wereld daarbuiten, die eigenlijk enkel binnen jou bestaat, waargenomen wordt door je ware ik, wordt ook hetgeen dat jij jij noemt waargenomen door je ware ik. Gewoon als events in je hoofd, gebeurtenissen. Daarom is het ook zo waar dat de externe wereld en jouw "ik" één zijn. Omdat ze geproduceerd worden door dezelfde patronen van je brein. Ze zijn kunstmatig. Als een film: "deze film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal." Inspiratie (prikkels) wordt gehaald uit iets externs, maar je hele zijn zoals je dat ervaart is fictief.
Tot die realisatie was ik dus zelf al eens gekomen. Echter, nu zat ik gisteravond wat te lezen in het boek dat ik eerder noemde hier in dit topic (verslaafd aan denken), en toen maakte ik pas echt de verbinding tussen het bewustzijn dat ik al had over onze werkelijkheid (waarvan anderzijds de vraag is hoe diep dat bewustzijn is, want ik ben er absoluut niet constant mee bezig), en de aard van ons zelf / de ik. Die ik wordt ook gewoon geproduceerd door je hersencellen, is niets anders dan events in je hoofd, en bestaat alleen door gedachten.
Net zoals de wereld daarbuiten, die eigenlijk enkel binnen jou bestaat, waargenomen wordt door je ware ik, wordt ook hetgeen dat jij jij noemt waargenomen door je ware ik. Gewoon als events in je hoofd, gebeurtenissen. Daarom is het ook zo waar dat de externe wereld en jouw "ik" één zijn. Omdat ze geproduceerd worden door dezelfde patronen van je brein. Ze zijn kunstmatig. Als een film: "deze film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal." Inspiratie (prikkels) wordt gehaald uit iets externs, maar je hele zijn zoals je dat ervaart is fictief.
Er is ook geen daarbinnen.
Er is alleen wat er is, en daarna kom jij en is er opeens jij en alles wat er is.
Ik heb een keer een ontwaking gehad... Nu ja... Da's eigenlijk niet waar.
Ik was er niet meer... En alles bleef over als alles... Er is geen werkelijke seperatie tussen de 'dingen'.
Je bent de kamer waarin je je begeeft. Je bent de computer die voor je staat.
Je bent het kopje koffie dat je vasthoudt.
Alles is gemaakt uit 'jou'. Het is belachelijk simpel. Het is 1 open veld.
Er is niet 'jij' en de wereld. Er is alleen de wereld.
Ik weet niet zo goed hoe het anders uit te leggen.
Er is niet werkelijk een seperatie. Je bent altijd alles geweest.
Maar een gedachte zegt hier ben ik en daar is de wereld.
Da's alles wat er voor nodig is om een ogenschijnlijke separatie in stand te houden. Het idee ik.
Er is alleen wat er is.
Verleden, heden en toekomst zijn allemaal gedachtes die een centrale ik-figuur in stand houden.
Eigenlijk zijn het niet eens echt gedachtes. Het is eerder een contractie van energie.
Die contractie kan zomaar wegvallen. En dan is er opeens niemand meer.
-
Oveirgens is zo'n ontwaking vreselijk voor de ik.
Ik ben er althans absoluut niet blij mee. Geen idee waar dit heengaat.
Het is voor de ik behoorlijk desorienterend en beangstigend.
Er is alleen wat er is, en daarna kom jij en is er opeens jij en alles wat er is.
Ik heb een keer een ontwaking gehad... Nu ja... Da's eigenlijk niet waar.
Ik was er niet meer... En alles bleef over als alles... Er is geen werkelijke seperatie tussen de 'dingen'.
Je bent de kamer waarin je je begeeft. Je bent de computer die voor je staat.
Je bent het kopje koffie dat je vasthoudt.
Alles is gemaakt uit 'jou'. Het is belachelijk simpel. Het is 1 open veld.
Er is niet 'jij' en de wereld. Er is alleen de wereld.
Ik weet niet zo goed hoe het anders uit te leggen.
Er is niet werkelijk een seperatie. Je bent altijd alles geweest.
Maar een gedachte zegt hier ben ik en daar is de wereld.
Da's alles wat er voor nodig is om een ogenschijnlijke separatie in stand te houden. Het idee ik.
Er is alleen wat er is.
Verleden, heden en toekomst zijn allemaal gedachtes die een centrale ik-figuur in stand houden.
Eigenlijk zijn het niet eens echt gedachtes. Het is eerder een contractie van energie.
Die contractie kan zomaar wegvallen. En dan is er opeens niemand meer.
-
Oveirgens is zo'n ontwaking vreselijk voor de ik.
Ik ben er althans absoluut niet blij mee. Geen idee waar dit heengaat.
Het is voor de ik behoorlijk desorienterend en beangstigend.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Vooralsnog ben ik het daar niet mee eens.
Wat in mijn ogen bedoeld wordt met jij bent de wereld, de wereld is jij, is juist dat feit dat ik zojuist beschrijf. Namelijk het idee dat alles zich in jouw hoofd afspeelt en niet daadwerkelijk daarbuiten. Dat maakt dat er geen seperatie is tussen jou en de wereld. Het wordt allemaal door hetzelfde geproduceerd. Er is geen wereld als zodanig ervaren door ons, en er is geen jij/ik als zodanig ervaren door ons. Er is alleen dat wat wij ervan maken, wat onze hersencellen doen met prikkels. Ik zie geen projectie van de werkelijkheid, ik zie datgeen dat me voorgeschoteld wordt door hersenactiviteit.
p.s. overigens wel eens met het verhaal over verleden-heden-toekomst, maar daar had ik het niet over
Wat je vind ik toch wel merkt wanneer je met anderen over dit onderwerp praat is dat er zo een gevoel van "I am more enlightened than you are" ontstaat, aan beide kanten. Ik zie dat zeker ook in mezelf. Dat is ook wel een reden dat ik er nog maar weinig over praat. Het is sowieso een zoektocht die je vooral (met je)zelf moet voeren.
[ Bericht 15% gewijzigd door lateralize op 11-07-2013 12:32:55 ]
Wat in mijn ogen bedoeld wordt met jij bent de wereld, de wereld is jij, is juist dat feit dat ik zojuist beschrijf. Namelijk het idee dat alles zich in jouw hoofd afspeelt en niet daadwerkelijk daarbuiten. Dat maakt dat er geen seperatie is tussen jou en de wereld. Het wordt allemaal door hetzelfde geproduceerd. Er is geen wereld als zodanig ervaren door ons, en er is geen jij/ik als zodanig ervaren door ons. Er is alleen dat wat wij ervan maken, wat onze hersencellen doen met prikkels. Ik zie geen projectie van de werkelijkheid, ik zie datgeen dat me voorgeschoteld wordt door hersenactiviteit.
p.s. overigens wel eens met het verhaal over verleden-heden-toekomst, maar daar had ik het niet over
Wat je vind ik toch wel merkt wanneer je met anderen over dit onderwerp praat is dat er zo een gevoel van "I am more enlightened than you are" ontstaat, aan beide kanten. Ik zie dat zeker ook in mezelf. Dat is ook wel een reden dat ik er nog maar weinig over praat. Het is sowieso een zoektocht die je vooral (met je)zelf moet voeren.
[ Bericht 15% gewijzigd door lateralize op 11-07-2013 12:32:55 ]
Je hoeft het ook niet met me eens te zijn, hoor. Ik kan het zelf ook niet echt bevatten.
Maar het heeft iig niets met persoonlijke denkwijzes of filosofien te maken.
Er is alleen wat er is. Letterlijk. De rest is fictie. Da's het hele verhaal.
En er niet iemand die meer of minder 'verlicht' is dan een ander.
Er is niemand, of er is iemand, die eventueel denkt dat ie meer of minder verlicht is dan een ander.
Maar het heeft helemaal niets met jou of mij te maken.
Dit staat daar compleet buiten.
We mogen ervan denken wat we willen, maar wat wij ervan denken doet er helemaal niet toe.
Maar het heeft iig niets met persoonlijke denkwijzes of filosofien te maken.
Er is alleen wat er is. Letterlijk. De rest is fictie. Da's het hele verhaal.
En er niet iemand die meer of minder 'verlicht' is dan een ander.
Er is niemand, of er is iemand, die eventueel denkt dat ie meer of minder verlicht is dan een ander.
Maar het heeft helemaal niets met jou of mij te maken.
Dit staat daar compleet buiten.
We mogen ervan denken wat we willen, maar wat wij ervan denken doet er helemaal niet toe.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
quote:“The concepts about who we are create artificial boundaries between ourselves and the rest of the world. These boundaries aren’t solid or real but permeable, like the border between two states. All of our concepts are like that; they create unreal boundaries. When you look closely at the boundaries, or distinctions, you’ve made between this and that, me and you, good and bad, enlightened and unenlightened, you discover that there isn’t a line, or boundary, separating these things. What seem to be boundaries are a creation of the mind and language.”
— Nirmala, Nothing Special
Ja, zo is het, in werkelijkheid. De werkelijkheid. Maar het valt niet uit te leggen.
Wat wel kan gebeuren, is dat het gezien wordt, door niemand.
Het is te simpel om te bevatten. Het is zo simpel dat het onmogelijk te begrijpen valt,.
Het willen begrijpen is eigenlijk het hele probleem.
Wat wel kan gebeuren, is dat het gezien wordt, door niemand.
Het is te simpel om te bevatten. Het is zo simpel dat het onmogelijk te begrijpen valt,
.Het willen begrijpen is eigenlijk het hele probleem.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
ja dat is het gekke.. er over nadenken is het hele probleem. Of althans, de gedachte dat het denken het kan verklaren. Want in de werkelijkheid zijn er nog steeds gedachten, alleen is er niet meer een denker die de gedachte denkt.quote:
Ja, zo is het, in werkelijkheid. De werkelijkheid. Maar het valt niet uit te leggen.
Wat wel kan gebeuren, is dat het gezien wordt, door niemand.
Het is te simpel om te bevatten. Het is zo simpel dat het onmogelijk te begrijpen valt,
Het willen begrijpen is eigenlijk het hele probleem.
Snap heel goed wat je bedoelt met dat je 'ik' het niet zo leuk vindt DO2.. het ik bestaat bij gratie van alle spelletjes die we spelen (en toch is het uiteindelijk bloedserieus) ..
en nu ik dit zo typ, heb ik heel sterk de neiging om het niet te posten.. want het leidt af van de materie..
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Hmz... Ja, het was eerder de realisatie dat ik niet besta, nooit bestaan heb, en nooit zal bestaan. Geloof ik.
Bewustzijn, zoals wij het noemen, zit niet in ons hoofd, maar is alom aanwezig. Het is een open veld. Alles is bewustzijn. Of, nog beter, bewustzijn is het tijdloze niets dat altijd alles ervaart.
Er is niet werkelijk 'iemand' bewust. Bewustzijn is volstrekt onpersoonlijk, is geen materie en is alom aanwezig.
Dat wat alles ervaart, of de ervaring 'kent', bestaat buiten het lichaam om.
We hebben onszelf gewoon al die tijd wijsgemaakt dat het een onderdeel is van het lichaam.
Niet waar.
Da's de grote grap. Maar mijn persoonlijke ik-identiteit, die ik al jaren met me meedraag is daar alles behalve blij mee.
Het voelt denk ik aan dat het aan het sterven is. Dus da's nogal beangstigend, voor de ik, die ik niet ben. Of zo.
Weet ik veel. Ik zeg ook maar wat.
Bewustzijn, zoals wij het noemen, zit niet in ons hoofd, maar is alom aanwezig. Het is een open veld. Alles is bewustzijn. Of, nog beter, bewustzijn is het tijdloze niets dat altijd alles ervaart.
Er is niet werkelijk 'iemand' bewust. Bewustzijn is volstrekt onpersoonlijk, is geen materie en is alom aanwezig.
Dat wat alles ervaart, of de ervaring 'kent', bestaat buiten het lichaam om.
We hebben onszelf gewoon al die tijd wijsgemaakt dat het een onderdeel is van het lichaam.
Niet waar.
Da's de grote grap. Maar mijn persoonlijke ik-identiteit, die ik al jaren met me meedraag is daar alles behalve blij mee.
Het voelt denk ik aan dat het aan het sterven is. Dus da's nogal beangstigend, voor de ik, die ik niet ben. Of zo.
Weet ik veel. Ik zeg ook maar wat.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Hoe ga je om met die angst?quote:
Hmz... Ja, het was eerder de realisatie dat ik niet besta, nooit bestaan heb, en nooit zal bestaan. Geloof ik.
Bewustzijn, zoals wij het noemen, zit niet in ons hoofd, maar is alom aanwezig. Het is een open veld. Alles is bewustzijn. Of, nog beter, bewustzijn is het tijdloze niets dat altijd alles ervaart.
Er is niet werkelijk 'iemand' bewust. Bewustzijn is volstrekt onpersoonlijk, is geen materie en is alom aanwezig.
Dat wat alles ervaart, of de ervaring 'kent', bestaat buiten het lichaam om.
We hebben onszelf gewoon al die tijd wijsgemaakt dat het een onderdeel is van het lichaam.
Niet waar.
Da's de grote grap. Maar mijn persoonlijke ik-identiteit, die ik al jaren met me meedraag is daar alles behalve blij mee.
Het voelt denk ik aan dat het aan het sterven is. Dus da's nogal beangstigend, voor de ik, die ik niet ben. Of zo.
Weet ik veel. Ik zeg ook maar wat.
Niet, . Nu ja, het over me heen laten komen... Maar goed, die hele ervaring was gelukkig van relatief korte duur.
Het was als een flits, en daarna kwam de reactie... Ik was al vrij snel weer terug bij m'n oude neurotische zelf.
( Niet dat dat nou zo'n feest is, maar we doen het er maar mee,. )
Het werkt ergens ook heel bevrijdend, maar vrijheid kan heel beangstigend zijn.
Vraag dat maar aan al die lui die jaren vast hebben gezeten en opeens op vrije voeten komen te staan.
Dit is trouwens wel een goede uitleg van hoe bewustzijn ongeveer 'werkt':
Ik zou het dan alleen niet per se mijn bewustzijn willen noemen. Dat zou weer impliceren dat er 'iemand' bestaat met bewustzijn.
-
In feite hebben we allemaal een persoonlijke droom in dat wat alles is.
Er is uiteindelijk maar 1 bewustzijn, dat zich vervolgens opsplitst in ontelbaar veel dromen/dromers.
Maar goed, dat zegt mij nu ook geen ene reet meer, eerlijk gezegd.
Het klinkt ook veel te zweverig, zo. Dat is het eigenlijk niet. Het is veel simpeler en logischer.
. Nu ja, het over me heen laten komen... Maar goed, die hele ervaring was gelukkig van relatief korte duur.Het was als een flits, en daarna kwam de reactie... Ik was al vrij snel weer terug bij m'n oude neurotische zelf.
( Niet dat dat nou zo'n feest is, maar we doen het er maar mee,
. )Het werkt ergens ook heel bevrijdend, maar vrijheid kan heel beangstigend zijn.
Vraag dat maar aan al die lui die jaren vast hebben gezeten en opeens op vrije voeten komen te staan.
Dit is trouwens wel een goede uitleg van hoe bewustzijn ongeveer 'werkt':
Ik zou het dan alleen niet per se mijn bewustzijn willen noemen. Dat zou weer impliceren dat er 'iemand' bestaat met bewustzijn.
-
In feite hebben we allemaal een persoonlijke droom in dat wat alles is.
Er is uiteindelijk maar 1 bewustzijn, dat zich vervolgens opsplitst in ontelbaar veel dromen/dromers.
Maar goed, dat zegt mij nu ook geen ene reet meer, eerlijk gezegd.
Het klinkt ook veel te zweverig, zo. Dat is het eigenlijk niet. Het is veel simpeler en logischer.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Om er even op in te haken, op de momenten dat er sprake is van verruiming, voelt het vaak heel bevrijdend. Ik snap nu pas waarom het zo belangrijk is om stilte in de geest te hebben. Juist in de momenten van verruiming helpt het om stil van geest te zijn. Dan is er namelijk ruimte om de dingen te zien zoals ze zijn, zonder ruis vanuit het denken of gevoel.quote:
Ik merk juist angst op het moment dat ik verruiming van bewustzijn probeer te verklaren door middel van het denken. Het denken creëert bij mij de onrust, twijfel en als ik maar lang genoeg mee ga in die cyclus, komt het uiteindelijk uit bij angst. Angst om de identiteit waarvan ik weet dat deze niet is wie ik werkelijk ben, los te laten.
Soms ben ik er tijdig bewust van en dan kan ik de angst relativeren of deze counteren door te focussen op wat ik weet. Maar ik denk dat je uiteindelijk de bron van alle angst onder ogen dient te komen, wil je echt een tijdloze oplossing vinden voor de angst. Er zo diep in doorgraven dat er niets meer van overblijft (de wortel van de boom uitroeien zeg maar).
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Is alle angst niet terug te voeren naar de angst voor de dood, Boswachtertje?
Dus het complete verlies van de identitiet, en dus jouw leven?
Daar zit volgens mij het grote probleem.
De uiteindelijke verlossing, de complete vrijheid, is geen identiteit. Is werkelijk niet meer weten wie of wat je bent.
Verdrinken of verdwalen in het niet weten. Dat is nogal wat.
Dus het complete verlies van de identitiet, en dus jouw leven?
Daar zit volgens mij het grote probleem.
De uiteindelijke verlossing, de complete vrijheid, is geen identiteit. Is werkelijk niet meer weten wie of wat je bent.
Verdrinken of verdwalen in het niet weten. Dat is nogal wat.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
Denk dat angst voor de dood vooral een ego ding is, in de vorm van ''als het lichaam sterft heb ik geen macht meer om alle angsten en andere gevoelens te onderdrukken en dan ga ik daar dood aan''. Het psychisch systeem geeft dingen als ontkenning en verdringen moeilijk op. Daarnaast vecht het lichaam zelf om zo lang mogelijk te blijven functioneren, zo zit de natuur ervan in elkaar, wat natuurlijk positief is
Gevoelens die op jonge leeftijd verdrongen zijn liggen in het onbewuste nog steeds opgeslagen met een 'label' levensgevaar en zolang je die niet verwerkt hebt is je psychisch systeem nog steeds in beslag gelegd met het verdrongen houden daarvan. Als je ervaringen hebt met paniekaanvallen dan ken je die staat van zijn wel ''er moet Nu iets gebeuren anders ga ik dood'' terwijl er terugkijkend naar dat moment niks aan de hand was maar heel je psyche en lichaam reageren wel zo.
Als je de ik-structuur als een overkoepeld vermijdings mechanisme in je hoofd ziet, dat leert kennen en voor jezelf in kaart brengt en begrijpt hoe het reageert waarop en waarom dan wordt het minder eng, niet in de zin van minder hevig maar met minder angst voor de radeloosheid eromheen want uiteindelijk is dat ook niet meer dan gevoel. Dat is het hopeloze van het ego, in het nu willen voorkomen wat in het verleden gebeurd is en er heilig van overtuigd zijn dat dat moet.
Gevoelens die op jonge leeftijd verdrongen zijn liggen in het onbewuste nog steeds opgeslagen met een 'label' levensgevaar en zolang je die niet verwerkt hebt is je psychisch systeem nog steeds in beslag gelegd met het verdrongen houden daarvan. Als je ervaringen hebt met paniekaanvallen dan ken je die staat van zijn wel ''er moet Nu iets gebeuren anders ga ik dood'' terwijl er terugkijkend naar dat moment niks aan de hand was maar heel je psyche en lichaam reageren wel zo.
Als je de ik-structuur als een overkoepeld vermijdings mechanisme in je hoofd ziet, dat leert kennen en voor jezelf in kaart brengt en begrijpt hoe het reageert waarop en waarom dan wordt het minder eng, niet in de zin van minder hevig maar met minder angst voor de radeloosheid eromheen want uiteindelijk is dat ook niet meer dan gevoel. Dat is het hopeloze van het ego, in het nu willen voorkomen wat in het verleden gebeurd is en er heilig van overtuigd zijn dat dat moet.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Het lijkt me niet wenselijk dat de ultieme waarheid is dat je niet meer weet wie of wat je bent. Het lijkt mij veel beter dat de ultieme waarheid is dat je bent wie je bent en dat dit zijn gelijk staat aan weten wie je bent. Zijn = weten wie je bent.quote:
Is alle angst niet terug te voeren naar de angst voor de dood, Boswachtertje?
Dus het complete verlies van de identitiet, en dus jouw leven?
Daar zit volgens mij het grote probleem.
De uiteindelijke verlossing, de complete vrijheid, is geen identiteit. Is werkelijk niet meer weten wie of wat je bent.
Verdrinken of verdwalen in het niet weten. Dat is nogal wat.
Qua dood, dat blijft iets interessants. Iedereen zal het een keer moeten ondergaan, allen alleen. Maar het is wel gelinkt aan elkaar, de angst voor de dood en de angst je identiteit te verliezen. Beiden lijken namelijk te suggereren dat we er na niet meer bestaan. Echter, betwijfel ik of dit wel echt zo is.. iets om te onderzoeken
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Oke, je gaf jezelf dus over aan de ervaring. Heb je die ervaring dmv meditatie verkregen?quote:
Niet,
Het was als een flits, en daarna kwam de reactie... Ik was al vrij snel weer terug bij m'n oude neurotische zelf.
( Niet dat dat nou zo'n feest is, maar we doen het er maar mee,
@Boswachterje,
Bedankt voor je antwoord, heb er veel aan en begrijp erdoor beter wat ik de afgelopen maanden meemaak en aan het leren ben.
Als je jezelf niet identificeert met die angst (of welke andere gevoel ook), dan kun je er toch ook gewoon zijn voor die angst, om het zo te begrijpen (waar het vandaan komt) en dus gerust te stellen? Ik heb geleerd om met mijn angst te zitten, hoe ongemakkelijk/moeilijk dat ook is, en stil te zijn om het zo te kunnen 'aanhoren'. En als je er lang genoeg in stilte mee zit, er geduld mee hebt, het respecteert, vergeeft en met liefde behandeld, dan kun je het 'verhaal' van die angst 'horen', waar het vandaan is gekomen, waarom het is gekomen, etc. en kun je het uiteindelijk begrijpen en het een plaats geven.
Zoals ik het begrijp (puur nog maar intellectueel gezien wat betreft ik heb horen zeggen/gelezen erover) zal je na de ego-dood juist weer weet wie je echt bent, geen twijfels meer wat dat betreft.quote:
Het lijkt me niet wenselijk dat de ultieme waarheid is dat je niet meer weet wie of wat je bent. Het lijkt mij veel beter dat de ultieme waarheid is dat je bent wie je bent en dat dit zijn gelijk staat aan weten wie je bent. Zijn = weten wie je bent.
Denk dat een flinke drempel van het los laten van de kleine ik ook is dat het betekent dat je heel de wereld weer toe laat, dus niet meer vlucht in het ik-verhaaltje ervan maken, dus niet meer in je hoofd zitten om jezelf niet meer volledig te hoeven ervaren. Dan kom je automatisch een hoop angst die normaal weggedacht en daarmee vermeden tegen, is ongetwijfeld voor iedereen heftig.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Gevalletje 'Dark night of the soul'quote:
[..]
Zoals ik het begrijp (puur nog maar intellectueel gezien wat betreft ik heb horen zeggen/gelezen erover) zal je na de ego-dood juist weer weet wie je echt bent, geen twijfels meer wat dat betreft.
Denk dat een flinke drempel van het los laten van de kleine ik ook is dat het betekent dat je heel de wereld weer toe laat, dus niet meer vlucht in het ik-verhaaltje ervan maken, dus niet meer in je hoofd zitten om jezelf niet meer volledig te hoeven ervaren. Dan kom je automatisch een hoop angst die normaal weggedacht en daarmee vermeden tegen, is ongetwijfeld voor iedereen heftig.
(nu doe ik nog stoer
)
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Jaquote:
Gevalletje 'Dark night of the soul'
(nu doe ik nog stoer
Dat is ook iets met spiritualiteit, een mogelijke valkuil, je alleen maar willen richten op het heldere, het lichte, het mooie. Leuk natuurlijk, maar je hebt net zoveel schaduw als dat je licht hebt
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ja dat is een goede manier om er mee om te gaan! Mindful naar je eigen angst kijken, zonder het te veroordelen of wegstoppenquote:
[..]
Oke, je gaf jezelf dus over aan de ervaring. Heb je die ervaring dmv meditatie verkregen?
@Boswachterje,
Bedankt voor je antwoord, heb er veel aan en begrijp erdoor beter wat ik de afgelopen maanden meemaak en aan het leren ben.
Als je jezelf niet identificeert met die angst (of welke andere gevoel ook), dan kun je er toch ook gewoon zijn voor die angst, om het zo te begrijpen (waar het vandaan komt) en dus gerust te stellen? Ik heb geleerd om met mijn angst te zitten, hoe ongemakkelijk/moeilijk dat ook is, en stil te zijn om het zo te kunnen 'aanhoren'. En als je er lang genoeg in stilte mee zit, er geduld mee hebt, het respecteert, vergeeft en met liefde behandeld, dan kun je het 'verhaal' van die angst 'horen', waar het vandaan is gekomen, waarom het is gekomen, etc. en kun je het uiteindelijk begrijpen en het een plaats geven.
Hier is het ook al maanden 'aan de gang', dit topic blijft een goede inspiratiebron
Daarom blijf ik 'de Middenweg' zo'n goede metafoor vinden.. elk extreem dat je opzoekt, brengt ook het tegenovergestelde met zich mee. Wat dat betreft is de metafoor van het scherm/het lege vel papier ook wel treffend: het licht en de schaduw spelen hun spel, maar je hebt altijd iets nodig waarop dat spel zich kan afspelen. Noem het een scherm, of een leeg vel papier, you catch my drift i hopequote:
Ja
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Iemand hier trouwens ooit "Fuck It" van John Parkin gelezen? Een erg grappig boekje, eigenlijk precies hetzelfde als wat Tolle schrijft (Tolle wordt zelfs genoemd), maar dan minder zweverig en uiterst praktisch. Werd er wel lui van, maar goed.
Hmz... Ja, dat is hoe we het graag zouden zien, uiteraard. En daar is natuurlijk niks mis mee.quote:
[..]
Het lijkt me niet wenselijk dat de ultieme waarheid is dat je niet meer weet wie of wat je bent. Het lijkt mij veel beter dat de ultieme waarheid is dat je bent wie je bent en dat dit zijn gelijk staat aan weten wie je bent. Zijn = weten wie je bent.
Maar zijn heeft in mijn optiek niets met weten te maken. Zijn is juist het wegvallen van de (mogelijkheid tot) (zelf)reflectie.
Zolang er een weten is, is er automatisch ook een 'iemand' die (iets) weet. Daar ontkom je niet aan.
De mogelijkheid tot (zelf)reflectie, of weten, is onlosmakelijk verbonden met het individu.
De dood is in zekere zin vergelijkbaar met de diepe slaap... Het individu bestaat niet (meer).
In een diepe slaap is er niemand die weet. Het individu houdt simpelweg op te bestaan.
Ontwaken is in feite dus niet veel meer dan de (weder)geboorte van de (mogelijkheid tot) (zelf)reflectie.
Kortom; de dood is het einde van elke mogelijkheid tot reflectie. Het einde van (iemand die kan) weten.
De stilte waar niemand weet van heeft.
R.I.P.
.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
quote:
[..]
Oke, je gaf jezelf dus over aan de ervaring. Heb je die ervaring dmv meditatie verkregen?
@Boswachterje,
Bedankt voor je antwoord, heb er veel aan en begrijp erdoor beter wat ik de afgelopen maanden meemaak en aan het leren ben.
Als je jezelf niet identificeert met die angst (of welke andere gevoel ook), dan kun je er toch ook gewoon zijn voor die angst, om het zo te begrijpen (waar het vandaan komt) en dus gerust te stellen? Ik heb geleerd om met mijn angst te zitten, hoe ongemakkelijk/moeilijk dat ook is, en stil te zijn om het zo te kunnen 'aanhoren'. En als je er lang genoeg in stilte mee zit, er geduld mee hebt, het respecteert, vergeeft en met liefde behandeld, dan kun je het 'verhaal' van die angst 'horen', waar het vandaan is gekomen, waarom het is gekomen, etc. en kun je het uiteindelijk begrijpen en het een plaats geven.
hier ben ik ook mee bezig. Valt soms niet mee.
Ben het nu aan het lezen...quote:
Iemand hier trouwens ooit "Fuck It" van John Parkin gelezen? Een erg grappig boekje, eigenlijk precies hetzelfde als wat Tolle schrijft (Tolle wordt zelfs genoemd), maar dan minder zweverig en uiterst praktisch. Werd er wel lui van, maar goed.
Inderdaad erg grappig en to the point. Goede tip
Edit; Ik ben nu op de helft. Ik moet zeggen dat ik de eerste 30 pagina`s tot nu toe het sterkste vond, maar het leest lekker weg en zo nu en dan staan er wel mooie "wijsheden" tussen.
Zoals deze quote:
quote:Life is very beautiful in that way. The natural impulse to avoid pain
is naturally counterbalanced by a pain that can't be ignored
[ Bericht 5% gewijzigd door DaneV op 14-07-2013 21:52:56 ]
Daar denken de Hindoes anders overquote:
[..]
Hmz... Ja, dat is hoe we het graag zouden zien, uiteraard. En daar is natuurlijk niks mis mee.
Maar zijn heeft in mijn optiek niets met weten te maken. Zijn is juist het wegvallen van de (mogelijkheid tot) (zelf)reflectie.
Zolang er een weten is, is er automatisch ook een 'iemand' die (iets) weet. Daar ontkom je niet aan.
De mogelijkheid tot (zelf)reflectie, of weten, is onlosmakelijk verbonden met het individu.
De dood is in zekere zin vergelijkbaar met de diepe slaap... Het individu bestaat niet (meer).
In een diepe slaap is er niemand die weet. Het individu houdt simpelweg op te bestaan.
Ontwaken is in feite dus niet veel meer dan de (weder)geboorte van de (mogelijkheid tot) (zelf)reflectie.
Kortom; de dood is het einde van elke mogelijkheid tot reflectie. Het einde van (iemand die kan) weten.
De stilte waar niemand weet van heeft.
R.I.P.
Ook een interessant artikel: http://awakeningtoreality(...)iya-vs-dzogchen.htmlquote:In vroeg-hindoeïstische filosofie, is turiya (ook wel: caturtha, Sanskriet voor 'vierde') een fundamentele staat van bewustzijn, namelijk de ervaring van realiteit en echtheid, of bewustzijn op zich, zonder meer, in zijn zuivere toestand. Het is een van de vier staten van bewustzijn. De drie andere 'gewonere' zijn:wakend bewustzijn (jagrata), (ii) dromend bewustzijn (svapna), (iii) en droomloze slaap (susupti).
https://en.wikipedia.org/wiki/Turiya
Maar misschien bedoelen we wel hetzelfde, maar worden we gehinderd door de woordkeuze.
ik bedoel met zijn = weten niet dat er iets is dat weet. Het is hetzelfde. Er is geen onderscheid. Er valt ook niets meer aan te wijzen dat observeert, omdat je daarmee weer onderscheid maakt.
edit: ik lees de discussie onder het laatstgeplaatste artikel en nou denk ik dat je toch iets anders bedoelt dan ik.. maar het brengt mij aan het twijfelen en zet me aan tot verder onderzoek. Alleen maar goed dus
[ Bericht 5% gewijzigd door Boswachtertje op 14-07-2013 23:43:18 ]
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Ik denk dat dat over deze paper gaat http://scitation.aip.org/(...).4794932&prog=normal
Interessant. Straks even lezen
Interessant. Straks even lezen
En deze kwam net langs op facebook. Misschien ook wel leuk.
4 Talks on Consciousness
http://blog.ted.com/2013/(...)ience-consciousness/
4 Talks on Consciousness
http://blog.ted.com/2013/(...)ience-consciousness/
Ik heb trouwens besloten dat ik mijn bachelorthesis ga schrijven over dit onderwerp
Hoe precies -- vanuit welke invalshoek -- weet ik nog niet. Het moet nog vorm krijgen.
(Ik studeer psychologie)
Hoe precies -- vanuit welke invalshoek -- weet ik nog niet. Het moet nog vorm krijgen.
(Ik studeer psychologie)
Gewaagdquote:
Ik heb trouwens besloten dat ik mijn bachelorthesis ga schrijven over dit onderwerp
Hoe precies -- vanuit welke invalshoek -- weet ik nog niet. Het moet nog vorm krijgen.
(Ik studeer psychologie)
Benieuwd waar je op uit komt en ook wat de reactie is, Westerse psychologie is erg ego gericht, om een manier dat 'ze' dat niet eens door hebben, en met/in gedachten bezig zijn wordt vaak als oplossing gezien terwijl dat juist het probleem is.
Puur cognitieve therapie is gericht op het fixen van iets/iemand wat niet echt bestaat en ondertussen is dat, veelal onbewust, een excuus/reden om in het hoofd te (blijven) zitten en zodoende voor de werkelijke problemen en de angst om los te laten weg te lopen.
Denk dat je met dit onderwerp op het nodige verzet stuiten, er vanuitgaand dat men op je school 'gewoon' geidentificeert is met het denken/ego
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Hoe langer hoe meer ik over dit soort zaken lees, hoe meer dat ik me in bepaalde dingen herken en het heel handig lijkt om toe te passen. Al enige tijd (2 jaar zoiets) ben ik aan het uitvissen wie ik ben, waar ik plezier uithaal etc. Tot 3 jaar geleden, toen ik in enige vorm van depressie zat, wist ik niets en liet ik heel mijn leven bepalen door anderen. Intussen begin ik me meer en meer te leren kennen.
Intussen hier ook al wat topic geopend over allerlei zaken die me dwars zitten. Door ervaringen in het verleden -die ik zoveel mogelijk probeer los te laten, maar er blijft altijd wel wat hangen- heb ik allerlei regels aan mezelf aangeleerd die compleet in conflict staan met elkaar en ik regelmatig in de knoop geraak.
Soms besef ik dat ik voornamelijk probeer te leven naar de standaarden van anderen (veel van mijn 'problemen' hebben daarmee te maken, ook omwille van prestatiegerichte maatschappij enzo) terwijl die standaarden soms veel zwaarder zijn dan ik mentaal aankan. En omdat ik daar zoveel aandacht aan heb besteed de verleden jaren, is dat ego om die 'psychologische problemen' te willen oplossen sterker geworden en die me 'problemen' nog zwaarder gaan vallen. Misschien lijkt het me slimmer om er dan simpelweg geen aandacht meer aan te besteden en gewoon die 'problemen' te accepteren?
Nu, die 'problemen' omvatten gebrek aan zelfvertrouwen, luiheid, perfectionistisch, laag zelfbeeld, .. wat volgens mij allemaal wel wat samenhangt. Onlangs leek gebrek aan zelfvertrouwen het grootste probleem maar dat zijn ook wel allerlei vicieuze cirkels waar ik inhang en best uitraak door er gewoon niet aan te denken en in het Nu te leven?
Al zit ik nu wel met het volgende: ik ben student en elke keer wanneer ik in een studeerperiode zit, word ik verschrikkelijk perfectionistisch, komen er allerlei negatieve gedachten naar boven, faalangst etc. Schrik om niet te voldoen aan anderen en fouten te maken. Vooral omdat ik moeite heb met dingen te studeren (in het algemeen ook dingen doen) die ik eigenlijk niet interessant genoeg vind (want er zijn zoveel interessante dingen te lezen (zoals dit topic ;-)). Ook door te weinig wilskracht etc, waardoor studeren voor mij één en al stress wordt: ontspannen tussen het leren door gaat gewoonweg NIET door perfectionisme. Telkens piekeren dat ik meer moet doen. Maar studeren = gedachten gebruiken en dus ook deels mijn ego, en mijn emotionele geheugen begint dan als vanzelf te werken: "waarom doe je dit eigenlijk, je wilt dat later niet doen als levensdoel!!". De enige methode om daar van af te geraken is weer enkele dagen te stoppen en te proberen leven in het Nu. Maar dat proberen in combinatie met studeren lukt dus niet. En dat ego brengt dan ook allerlei slechte ervaringen van vroeger naar boven tijdens het studeren.
Om dat tegen te gaan, en omdat ik het toch niet wil, zou ik kunnen stoppen met studeren, maar ik vrees in wat ik ook doe, daar altijd perfectionistisch in ga blijven en stress hebben. Heb ook wel al wat tips gelezen over hoe om te gaan met perfectionisme maar dat zijn vaak niet de tips die ik kan gebruiken.
Ik weet eigenlijk niet waar ik aan moet beginnen om het draaglijker te maken: leven in het Nu, of werken aan mijn zelfbeeld, of..?
Iemand enige tips hoe ik daar dan mee moet omgaan, in combinatie met dit?
EDIT: thanks voor dit topic alleszins! :-)
Intussen hier ook al wat topic geopend over allerlei zaken die me dwars zitten. Door ervaringen in het verleden -die ik zoveel mogelijk probeer los te laten, maar er blijft altijd wel wat hangen- heb ik allerlei regels aan mezelf aangeleerd die compleet in conflict staan met elkaar en ik regelmatig in de knoop geraak.
Soms besef ik dat ik voornamelijk probeer te leven naar de standaarden van anderen (veel van mijn 'problemen' hebben daarmee te maken, ook omwille van prestatiegerichte maatschappij enzo) terwijl die standaarden soms veel zwaarder zijn dan ik mentaal aankan. En omdat ik daar zoveel aandacht aan heb besteed de verleden jaren, is dat ego om die 'psychologische problemen' te willen oplossen sterker geworden en die me 'problemen' nog zwaarder gaan vallen. Misschien lijkt het me slimmer om er dan simpelweg geen aandacht meer aan te besteden en gewoon die 'problemen' te accepteren?
Nu, die 'problemen' omvatten gebrek aan zelfvertrouwen, luiheid, perfectionistisch, laag zelfbeeld, .. wat volgens mij allemaal wel wat samenhangt. Onlangs leek gebrek aan zelfvertrouwen het grootste probleem maar dat zijn ook wel allerlei vicieuze cirkels waar ik inhang en best uitraak door er gewoon niet aan te denken en in het Nu te leven?
Al zit ik nu wel met het volgende: ik ben student en elke keer wanneer ik in een studeerperiode zit, word ik verschrikkelijk perfectionistisch, komen er allerlei negatieve gedachten naar boven, faalangst etc. Schrik om niet te voldoen aan anderen en fouten te maken. Vooral omdat ik moeite heb met dingen te studeren (in het algemeen ook dingen doen) die ik eigenlijk niet interessant genoeg vind (want er zijn zoveel interessante dingen te lezen (zoals dit topic ;-)). Ook door te weinig wilskracht etc, waardoor studeren voor mij één en al stress wordt: ontspannen tussen het leren door gaat gewoonweg NIET door perfectionisme. Telkens piekeren dat ik meer moet doen. Maar studeren = gedachten gebruiken en dus ook deels mijn ego, en mijn emotionele geheugen begint dan als vanzelf te werken: "waarom doe je dit eigenlijk, je wilt dat later niet doen als levensdoel!!". De enige methode om daar van af te geraken is weer enkele dagen te stoppen en te proberen leven in het Nu. Maar dat proberen in combinatie met studeren lukt dus niet. En dat ego brengt dan ook allerlei slechte ervaringen van vroeger naar boven tijdens het studeren.
Om dat tegen te gaan, en omdat ik het toch niet wil, zou ik kunnen stoppen met studeren, maar ik vrees in wat ik ook doe, daar altijd perfectionistisch in ga blijven en stress hebben. Heb ook wel al wat tips gelezen over hoe om te gaan met perfectionisme maar dat zijn vaak niet de tips die ik kan gebruiken.
Ik weet eigenlijk niet waar ik aan moet beginnen om het draaglijker te maken: leven in het Nu, of werken aan mijn zelfbeeld, of..?
Iemand enige tips hoe ik daar dan mee moet omgaan, in combinatie met dit?
EDIT: thanks voor dit topic alleszins! :-)
Je bent je iig bewust van wat er gebeurd/speelt, dat is het begin en dus altijd handigquote:
Je zou er wat aan kunnen hebben erachter te komen waarom het speelt, welke richting ga je op wanneer je het geconditioneerde blijft volgen? Waar voor loop je weg? Waarom wil 'het' die kant op?
Perfectionisme is niet meer dan willen dat je doet perfect is zodat je er geen commentaar/kritiek op kan krijgen omdat dat aan zou sluiten bij negatieve gedachten die jij over jezelf gelooft. Daarom; welke negatieve gedachten geloof jij over jezelf? Wat geloof je allemaal dat jij moet van jezelf?Vervolgens kan je daar het tegenovergestelde tegenover zetten. Een negatief zelfbeeld 'praat' je zelf aan elkaar door negatieve dingen over jezelf te zeggen, daar bouw je dat uit op, dat is goed nieuw aangezien dat ook betekent dat jij een positief zelf beeld op kan bouwen.
Gedachten leren waarnemen en ervaren dat het slechts gedachten zijn dat en je je aandacht ook bij drukke gedachtes en/of hevige gevoelens in het hier en nu kan houden is een training die voor iedereen verplicht zou moeten zijn (:P) dus daarmee aan de slag gaan zou ook jou goed doen
Zolang je van jezelf mag geloven in iets als faalangst heb je een reden/excuus om te vluchten voor wat dan ook, wellicht is de angst daar achter meer de angst om te slagen en positief over jezelf te zijn, jezelf te accepteren en waarderen want dat zou voor je ego iets zijn wat het niet kent en daarom bedreigend vind. Dat past niet bij het ego idee van overleven; in je hoofd zitten, je druk maken om van alles en zo een 'reden' te hebben om jezelf niet echt te hoeven ervaren.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
In mijn pogingen een bepaald gevoel te accepteren/lief te hebben ‘hecht’ ik mezelf soms ‘vast’ aan het gevoel (fixatie), met als gevolg dat ik er steeds vanaf wil komen. Het is alsof je gefixeerd naar een “probleem” kijkt en het “accepteert” en “liefhebt” maar je ogen niet van het “probleem” kan afhouden, en dus steeds het “probleem” ziet en niet dat wat achter het “probleem” zit. In dit geval dien je dan ook het gevoel (“probleem”) waarop je gefixeerd bent steeds ‘los’ te laten, niet om het te negeren, maar om het te laten ‘zijn’ en achter het “probleem” te kunnen kijken om het zo te kunnen omarmen.quote:
En omdat ik daar zoveel aandacht aan heb besteed de verleden jaren, is dat ego om die 'psychologische problemen' te willen oplossen sterker geworden en die me 'problemen' nog zwaarder gaan vallen. Misschien lijkt het me slimmer om er dan simpelweg geen aandacht meer aan te besteden en gewoon die 'problemen' te accepteren?
Een “probleem” accepteren betekent niet dat je je neerlegt (tegen je zin in) bij het probleem en/of het negeert, maar het betekent dat je niet vecht tegen het “probleem” of het veroordeelt of ervoor wegvlucht, maar het accepteert, vergeeft en het liefhebt zodat je ‘achter’ het “probleem” kan kijken. Door liefdevolle aandacht krijgt het “probleem” de ruimte om zich te ontvouwen, haar verhaal aan jou te vertellen, waar het vandaan is gekomen, waarom het is gekomen, zodat je het kan begrijpen en een plaats 'in' jezelf kan geven. Het zit dan ‘in’ je en niet ‘buiten’ je, het zit naast je en niet tegenover je. Ik zeg niet dat dit het is, ik ken je hart en je ervaringen immers niet, maar je bent zelf in staat om in en naar jezelf te kijken en te zien of je iets in onze posts kan herkennen en kan gebruiken.
Elke dag mediteren, of je er nu zin in hebt of niet en er nooit meer mee stoppen. En wat je leert tijdens die meditatie (in het huidige moment, zo neutraal mogelijk, geconcentreerd observeren wat er in je lichaam, je hoofd, en daarbuiten afspeelt zonder er een interpretatie aan te geven en zonder steeds meegevoerd te worden door gedachtenstromen en emoties) zo veel mogelijk toepassen in je dagelijkse leven. Helaas heeft het bij mij tot mijn 42ste geduurd voordat ik erachter kwam dat dit de oplossing is. Ben aanvankelijk met mindfulness begonnen maar heb al snel mijn weg naar de zen dojo gevonden.quote:
Iemand enige tips hoe ik daar dan mee moet omgaan, in combinatie met dit?
EDIT: thanks voor dit topic alleszins! :-)
Dank je wel. Hier gaat een enorme lamp branden.quote:
[..]
In mijn pogingen een bepaald gevoel te accepteren/lief te hebben ‘hecht’ ik mezelf soms ‘vast’ aan het gevoel (fixatie), met als gevolg dat ik er steeds vanaf wil komen. Het is alsof je gefixeerd naar een “probleem” kijkt en het “accepteert” en “liefhebt” maar je ogen niet van het “probleem” kan afhouden, en dus steeds het “probleem” ziet en niet dat wat achter het “probleem” zit. In dit geval dien je dan ook het gevoel (“probleem”) waarop je gefixeerd bent steeds ‘los’ te laten, niet om het te negeren, maar om het te laten ‘zijn’ en achter het “probleem” te kunnen kijken om het zo te kunnen omarmen.
Een “probleem” accepteren betekent niet dat je je neerlegt (tegen je zin in) bij het probleem en/of het negeert, maar het betekent dat je niet vecht tegen het “probleem” of het veroordeelt of ervoor wegvlucht, maar het accepteert, vergeeft en het liefhebt zodat je ‘achter’ het “probleem” kan kijken. Door liefdevolle aandacht krijgt het “probleem” de ruimte om zich te ontvouwen, haar verhaal aan jou te vertellen, waar het vandaan is gekomen, waarom het is gekomen, zodat je het kan begrijpen en een plaats 'in' jezelf kan geven. Het zit dan ‘in’ je en niet ‘buiten’ je, het zit naast je en niet tegenover je. Ik zeg niet dat dit het is, ik ken je hart en je ervaringen immers niet, maar je bent zelf in staat om in en naar jezelf te kijken en te zien of je iets in onze posts kan herkennen en kan gebruiken.
Mooi gezegdquote:
In mijn pogingen een bepaald gevoel te accepteren/lief te hebben ‘hecht’ ik mezelf soms ‘vast’ aan het gevoel (fixatie), met als gevolg dat ik er steeds vanaf wil komen. Het is alsof je gefixeerd naar een “probleem” kijkt en het “accepteert” en “liefhebt” maar je ogen niet van het “probleem” kan afhouden, en dus steeds het “probleem” ziet en niet dat wat achter het “probleem” zit. In dit geval dien je dan ook het gevoel (“probleem”) waarop je gefixeerd bent steeds ‘los’ te laten, niet om het te negeren, maar om het te laten ‘zijn’ en achter het “probleem” te kunnen kijken om het zo te kunnen omarmen.
Een “probleem” accepteren betekent niet dat je je neerlegt (tegen je zin in) bij het probleem en/of het negeert, maar het betekent dat je niet vecht tegen het “probleem” of het veroordeelt of ervoor wegvlucht, maar het accepteert, vergeeft en het liefhebt zodat je ‘achter’ het “probleem” kan kijken. Door liefdevolle aandacht krijgt het “probleem” de ruimte om zich te ontvouwen, haar verhaal aan jou te vertellen, waar het vandaan is gekomen, waarom het is gekomen, zodat je het kan begrijpen en een plaats 'in' jezelf kan geven. Het zit dan ‘in’ je en niet ‘buiten’ je, het zit naast je en niet tegenover je. Ik zeg niet dat dit het is, ik ken je hart en je ervaringen immers niet, maar je bent zelf in staat om in en naar jezelf te kijken en te zien of je iets in onze posts kan herkennen en kan gebruiken.
Denk dat wat je beschrijft heel goed het hebben van een probleem definieert; bezig zijn met iets in gedachten, het erop letten, daardoor niet in het moment zitten en tegelijk een angst/drempel om dat los te laten vanuit het zo gewend te zijn dat te gebruiken om aan het moment te ontsnappen, niet aanwezig te zijn. Het leunen op iets wat je eigenlijk niet wil maar ook (nog) niet los laat.
Bijv iemand die stopt met roken en bij houdt hoeveel uur ie al gestopt is en zich dus dan alsnog met roken bezighoudt en zichzelf op daadwerkelijk gaan roken afstuurt. Door te gaan waarnemen en loslaten kom je dan uit zo'n hokje en kan je je afvragen; waarom houdt ik me op dit moment überhaupt met roken bezig?
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Dit boek moet ik toch ook nog eens gaan lezen:
quote:“Old Raja’s Notes on What’s What, and on What It Might be
Reasonable to Do about What’s What.
Nobody needs to go anywhere else. We are all, if we only knew it, already there. If I only knew who in fact I am, I should cease to behave as what I think I am; and if I stopped behaving as what I think I am, I should know who I am. What in fact I am, if only the Manichee I think I am would allow me to know it, is the reconciliation of yes and no lived out in total acceptance and the blessed experience of Not-Two.
In religion all words are dirty words. Anybody who gets eloquent about Buddha, or God, or Christ, ought to have his mouth washed out with carbolic soap.
Because his aspiration to perpetuate only the “yes" in every pair of opposites can never, in the nature of things, be realized, the insulated Manichee I think I am condemns himself to endlessly repeated frustration, endlessly repeated conflicts with other aspiring and frustrated Manichees. Conflicts and frustrations—the theme of all history and almost all biography. “I show you sorrow," said the Buddha realistically. But he also showed the ending of sorrow—self-knowledge, total acceptance, the blessed experience of Not-Two.
Knowing who in fact we are results in Good Being, and Good Being results in the most appropriate kind of good doing. But good doing does not of itself result in Good Being. We can be virtuous without knowing who in fact we are. The beings who are merely good are not Good Beings; they are just pillars of society.
Most pillars are their own Samsons. They hold up, but sooner or later they pull down. There has never been a society in which most good doing was the product of Good Being and therefore constantly appropriate. This does not mean that there will never be such a society or that we in Pala are fools for trying to call it into existence.
The Yogin and the Stoic—two righteous egos who achieve their very considerable results by pretending, systematically, to be somebody else. But it is not by pretending to be somebody else, even somebody supremely good and wise, that we can pass from insulated Manichee-hood to Good Being. Good Being is knowing who in fact we are; and in order to know who in fact we are, we must first know, moment by moment, who we think we are and what this bad habit of thought compels us to feel and do. A moment of clear and complete knowledge of what we think we are, but in fact are not, puts a stop, for the moment, to the Manichean charade. If we renew, until they become a continuity, these moments of the knowledge of what we are not, we may find ourselves, all of a sudden, knowing who in fact we are. Concentration, abstract thinking, spiritual exercises-systematic exclusions in the realm of thought. Asceticism and hedonism—systematic exclusions in the realms of sensation, feeling and action. But Good Being is in the knowledge of who in fact one is in relation to all experiences. So be aware—aware in every context, at all times and whatever, creditable or discreditable, pleasant or unpleasant, you may be doing or suffering. This is the only genuine yoga, the only spiritual exercise worth practicing.
The more a man knows about individual objects, the more he knows about God. Translating Spinoza’s language into ours, we can say: the more a man knows about himself in relation to every kind of experience, the greater his chance of suddenly, one fine morning, realizing who in fact he is—or rather Who (capital W) in Fact (capital F) “he" (between quotation marks) Is (capital I). St. John was right. In a blessedly speechless universe, the Word was not only with God; it was God. As a something to be believed in. God is a projected symbol, a reified name. God = “God." Faith is something very different from belief. Belief is the systematic taking of unanalyzed words much too seriously. Paul’s words, Mohammed’s words, Marx’s words, Hitler’s words—people take them too seriously, and what happens? What happens is the senseless ambivalence of history—sadism versus duty, or (incomparably worse) sadism as duty; devotion counterbalanced by organized paranoia; sisters of charity selflessly tending the victims of their own church’s inquisitors and crusaders. Faith, on the contrary, can never be taken too seriously. For Faith is the empirically justified confidence in our capacity to know who in fact we are, to forget the belief-intoxicated Manichee in Good Being. Give us this day our daily Faith, but deliver us, dear God, from Belief.
Me as I think I am and me as I am in fact—sorrow, in other words, and the ending of sorrow. One third, more or less, of all the sorrow that the person I think I am must endure is unavoidable. It is the sorrow inherent in the human condition, the price we must pay for being sentient and selfconscious organisms, aspirants to liberation, but subject to the laws of nature and under orders to keep on marching, through irreversible time, through a world wholly indifferent to our well-being, toward decrepitude and the certainty of death. The remaining two thirds of all sorrow is homemade and, so far as the universe is concerned, unnecessary.
‘Patriotism is not enough.’ But neither is anything else. Science is not enough, religion is not enough, art is not enough, politics and economics are not enough, nor is love, nor is duty, nor is action however disinterested, nor, however sublime, is contemplation. nothing short of everything will really do.
We cannot reason ourselves out of our basic irrationality. All we can do is to learn the art of being irrational in a reasonable way. In Pala, after three generations of Reform, there are no sheeplike flocks and no ecclesiastical Good Shepherds to shear and castrate; there are no bovine or swinish herds and no licensed drovers, royal or military, capitalistic or revolutionary, to brand, confine and butcher. There are only voluntary associations of men and women on the road to full humanity. Tunes or pebbles, processes or substantial things? “Tunes," answer Buddhism and modern science. “Pebbles," say the classical philosophers of the West. Buddhism and modern science think of the world in terms of music. The image that comes to mind when one reads the philosophers of the West is a figure in a Byzantine mosaic, rigid, symmetrical, made up of millions of little squares of some stony material and firmly cemented to the walls of a windowless basilica.
The dancer’s grace and, forty years on, her arthritis—both are functions of the skeleton. It is thanks to an inflexible framework of bones that the girl is able to do her pirouettes, thanks to the same bones, grown a little rusty, that the grandmother is condemned to a wheelchair. Analogously, the firm support of a culture is the prime-condition of all individual originality and creativeness; it is also their principal enemy. The thing in whose absence we cannot possibly grow into a complete human being is, all too often, the thing that prevents us from growing.
A century of research on the moksha-medicine has clearly shown that quite ordinary people are perfectly capable of having visionary or even fully liberating experiences. In this respect the men and women who make and enjoy high culture are no better off than the lowbrows. High experience is perfectly compatible with low symbolic expression. The expressive symbols created by Palanese artists are no better than the expressive symbols created by artists elsewhere. Being the products of happiness and a sense of fulfillment, they are probably less moving, perhaps less satisfying aesthetically, than the tragic or compensatory symbols created by victims of frustration and ignorance, of tyranny, war and guilt-fostering, crime-inciting superstitions. Palanese superiority does
not lie in symbolic expression but in an art which, though higher and far more valuable than all the rest, can yet be practiced by everyone—the art of adequately experiencing, the art of becoming more intimately acquainted with all the worlds that, as human beings, we find ourselves inhabiting.
Palanese culture is not to be judged as (for lack of any better criterion) we judge other cultures. It is not to be judged by the accomplishments of a few gifted manipulators of artistic or philosophical symbols. No, it is to be judged by what all the members of the community, the ordinary as well as the extraordinary, can and do experience in every contingency and at each successive intersection of time and eternity.
Dualism … Without it there can hardly be good literature. With it, there most certainly can be no good life. “I" affirms a separate and abiding me-substance; “am" denies the fact that all existence is relationship and change. “I am." Two tiny words, but what an enormity of untruth! The religiously-minded dualist calls homemade spirits from the vasty deep; the nondualist calls the vasty deep into his spirit or, to be more accurate, he finds that the vasty deep is already there.”
— Aldous Huxley. Island
Wellicht al wel eens voorbijgekomen hier, maar toch:
quote:“If we wish to protect ourself from suffering we can either try to change the whole world to make it conform to our wishes, or we can change our mind. Until now we have been trying to change the world, but this clearly has not worked. Now we need to change our mind.” - Geshe Kelsang Gyatso
Gouwe ouwe.quote:
Wellicht al wel eens voorbijgekomen hier, maar toch:
[..]
Wijsheden leven niet alleen in 't verleden.
idd erg mooi en inspirerend!
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Ontzettend veel shit komt op me af nu ik 'bewuster leef' (ik weet ff geen andere woorden, paradox ik weet). Emoties over mijn oude relatie(s), onzekerheid over mezelf, anderen nodig hebben om mezelf beter te voelen etc. In het proces van loslaten heeft die emotie vrij baan en das bepaald geen pretje. En toch kost het enig 'doorzettingsvermogen' bij het herinneren van de aard, en die hechting te realiseren. Een hechting die nog zo ontzettend sterk is. 
Nee 'ff lekker in het nu leven' zit er op 't moment zeker niet in
Nee 'ff lekker in het nu leven' zit er op 't moment zeker niet in
:')
Ik denk dat je door mindfulness emoties die je eerder weg hebt gestopt, sterker gaat voelen. Toen ik, gelukkig alweer een tijd geleden, in een depressie zat vond ik mediteren een erg nare bezigheid omdat ik dan pas echt voelde hoe slecht ik 'in mijn vel' zat. In werkelijkheid maakt het eigenlijk niet zoveel uit als je slecht voelt; het zijn maar gedachten of emoties die je feitelijk geen kwaad kunnen doen en die vanzelf voorbij gaan als je ze observeert, zonder erover te oordelen.quote:Op woensdag 28 augustus 2013 13:52 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Ontzettend veel shit komt op me af nu ik 'bewuster leef' (ik weet ff geen andere woorden, paradox ik weet). Emoties over mijn oude relatie(s), onzekerheid over mezelf, anderen nodig hebben om mezelf beter te voelen etc. In het proces van loslaten heeft die emotie vrij baan en das bepaald geen pretje. En toch kost het enig 'doorzettingsvermogen' bij het herinneren van de aard, en die hechting te realiseren. Een hechting die nog zo ontzettend sterk is.
Nee 'ff lekker in het nu leven' zit er op 't moment zeker niet in
Ik weet ook niet of 'lekker in het nu leven' je doel moet zijn. Het impliceert dat je op zoek bent naar een bepaalde state of mind en je de huidige situatie dus veroordeelt. Bovendien, altijd 'in het nu' leven is volgens mij ook niet realistisch als westerling. Ik weet niet hoe het met anderen in dit topic zit, maar voor mij zijn er slechts momenten dat ik even "in het nu" leef. Dit kan zijn als ik heel ontspannen ben, of juist wanneer ik gestresst ben en als reactie hierop mijn emoties/gedachtes even ga observeren. De rest van de tijd laat ik me gewoon lijden door mijn "ego" en dat is prima zolang ik hiervan bewust ben en kan 'ingrijpen' als ik erin lijk te verdrinken.
Wellicht had voor jou handiger geweest om een andere meditatievorm te beoefenen op den duur, namelijk dat van 'open aandacht'. Hierbij richt je je niet op een enkel punt, gedachte, zintuig, gevoel etc als bij mindfulness meditatie (geconcentreerde aandacht), maar ben je, zoals Bruce dat zo mooi zei, als water. Giet het in een kopje en het neemt de vorm van het kopje. Giet het in je hand en het wordt je hand. Het is hard en zacht, dreigend en reddend. Met open meditatie laat je alles over je heen spoelen, observerend, zonder oordeel. Iets dat je zelf ook al aanhaalt.quote:
[..]
Ik denk dat je door mindfulness emoties die je eerder weg hebt gestopt, sterker gaat voelen. Toen ik, gelukkig alweer een tijd geleden, in een depressie zat vond ik mediteren een erg nare bezigheid omdat ik dan pas echt voelde hoe slecht ik 'in mijn vel' zat. In werkelijkheid maakt het eigenlijk niet zoveel uit als je slecht voelt; het zijn maar gedachten of emoties die je feitelijk geen kwaad kunnen doen en die vanzelf voorbij gaan als je ze observeert, zonder erover te oordelen.
Hier is trouwens wat te lezen over effecten van (mindfulness) meditatie: http://www.alternet.org/f(...)akes-you-feel-better
Neem "Nu" niet te letterlijk. Zo is er niets mis met nadenken over het verleden of toekomst, zolang het met een zekere onthechting gebeurt.quote:Ik weet ook niet of 'lekker in het nu leven' je doel moet zijn. Het impliceert dat je op zoek bent naar een bepaalde state of mind en je de huidige situatie dus veroordeelt. Bovendien, altijd 'in het nu' leven is volgens mij ook niet realistisch als westerling. Ik weet niet hoe het met anderen in dit topic zit, maar voor mij zijn er slechts momenten dat ik even "in het nu" leef. Dit kan zijn als ik heel ontspannen ben, of juist wanneer ik gestresst ben en als reactie hierop mijn emoties/gedachtes even ga observeren. De rest van de tijd laat ik me gewoon lijden door mijn "ego" en dat is prima zolang ik hiervan bewust ben en kan 'ingrijpen' als ik erin lijk te verdrinken.
Ironisch overigens hoe je "leiden door mijn 'ego'" verkeerd spelt.
Dat is ook wat ego/de ik structuur naar mijn idee is, activiteit in de hogere hersendelen die als functie heeft het ervaren van jezelf, wat plaatsvinden in de lagere hersendelen, te beïnvloeden/blokkeren. Die mechanismes groeien met aandacht en doen dat heel handig door je 'wijs te maken' dat dat is wie je bent en het dus van levensbelang dat je je daar op richt.quote:
Ontzettend veel shit komt op me af nu ik 'bewuster leef' (ik weet ff geen andere woorden, paradox ik weet). Emoties over mijn oude relatie(s), onzekerheid over mezelf, anderen nodig hebben om mezelf beter te voelen etc. In het proces van loslaten heeft die emotie vrij baan en das bepaald geen pretje. En toch kost het enig 'doorzettingsvermogen' bij het herinneren van de aard, en die hechting te realiseren. Een hechting die nog zo ontzettend sterk is.
Nee 'ff lekker in het nu leven' zit er op 't moment zeker niet in
Als je je aandacht daar dan weg haalt begint het af kicken, de structuur die normaal gezien gevoel/ervaring weghoudt verliest beetje bij beetje z'n grip en wat je er mee weg hebt geduwd komt naar boven. Bewuster zijn = minder dempen omdat je niet meer doet wat nodig is om dat dempen in stand te houden.
Dit constant waarnemen en de ruimte geven en dus niet meer met het geconditioneerde eromheen mee gaan. Vervelend en moeilijk, vooral in het begin, maar zoals het klinkt ben je precies aan het doen wat je 'moet' doen en met de tijd wordt het beter, daar mag je echt vanuit gaan
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Is bij jullie ook de ervaring dat naast een hele hoop andere dingen de perceptie geheel in de war lijkt te worden geschopt?
Omdat ik niets meer zo maar kan aannemen - bv omdat ik ooit dacht dat het zo was - merk ik dat ik soms door heel simpele dingen opeens heel anders naar de wereld begin te kijken.
Alsof je de perceptie van binnen naar buiten brengt.. en tegelijkertijd heb ik het idee dat de wereld niet meer van buiten komt.
En dan heb ik nog voor mezelf de vraag: wat versta ik dan precies onder perceptie?
Omdat ik niets meer zo maar kan aannemen - bv omdat ik ooit dacht dat het zo was - merk ik dat ik soms door heel simpele dingen opeens heel anders naar de wereld begin te kijken.
Alsof je de perceptie van binnen naar buiten brengt.. en tegelijkertijd heb ik het idee dat de wereld niet meer van buiten komt.
En dan heb ik nog voor mezelf de vraag: wat versta ik dan precies onder perceptie?
Ware Wijsheid Liefdevolle Vrede
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Peaceful Warrior "What are you?" "This Moment"
Ik heb 'het' voor mezelf een beetje zo duidelijk; als je iets ziet, hoort, voelt, etc. is perceptie, zodra je er iets van vind (een oordeel, mening, of ander verhaal in je hoofd erover wat meer te maken heeft met je idee/conceptie van ik dan waar het over gaat) is het conceptie.
Niet dat er iets mis is met ergens iets van vinden maar zodra je het ervaart alsof ergens iets van vinden, alsof dat verhaal in je hoofd/denken over datgene, te maken heeft met de realiteit dan kan het problemen opleveren. Kijk op die manier eens na mensen die discussiëren, ze gaan de strijd om wiens verhaaltje in het hoofd de echte is, alsof hun realiteit op het spel staat als een ander het er niet mee eens is.
Niet dat er iets mis is met ergens iets van vinden maar zodra je het ervaart alsof ergens iets van vinden, alsof dat verhaal in je hoofd/denken over datgene, te maken heeft met de realiteit dan kan het problemen opleveren. Kijk op die manier eens na mensen die discussiëren, ze gaan de strijd om wiens verhaaltje in het hoofd de echte is, alsof hun realiteit op het spel staat als een ander het er niet mee eens is.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
"lekker in het nu leven" is ook mijn doel niet. Waar ik op doel is dat de realisatie van het doorzien van gedachten/ego mij in deze fase dat het mentaal niet goed met me gaat, eigenlijk veel meer angst in boezemd. Ik word wakker en ik voel me al verward, moe en ellendig. Ik laat mijn lichaam en geest zijn zoals het is, maar dit levert zo'n immense angst op dat het haast niet te doen is. Soms zijn er stille en fijne momenten, die resulteren in wegdoezelen en een doemgedachte. Die doemgedachte resulteert weer in het terugkomen bij de ademhaling, naar de stilte enz enz.quote:
[..]
Ik denk dat je door mindfulness emoties die je eerder weg hebt gestopt, sterker gaat voelen. Toen ik, gelukkig alweer een tijd geleden, in een depressie zat vond ik mediteren een erg nare bezigheid omdat ik dan pas echt voelde hoe slecht ik 'in mijn vel' zat. In werkelijkheid maakt het eigenlijk niet zoveel uit als je slecht voelt; het zijn maar gedachten of emoties die je feitelijk geen kwaad kunnen doen en die vanzelf voorbij gaan als je ze observeert, zonder erover te oordelen.
Ik weet ook niet of 'lekker in het nu leven' je doel moet zijn. Het impliceert dat je op zoek bent naar een bepaalde state of mind en je de huidige situatie dus veroordeelt. Bovendien, altijd 'in het nu' leven is volgens mij ook niet realistisch als westerling. Ik weet niet hoe het met anderen in dit topic zit, maar voor mij zijn er slechts momenten dat ik even "in het nu" leef. Dit kan zijn als ik heel ontspannen ben, of juist wanneer ik gestresst ben en als reactie hierop mijn emoties/gedachtes even ga observeren. De rest van de tijd laat ik me gewoon lijden door mijn "ego" en dat is prima zolang ik hiervan bewust ben en kan 'ingrijpen' als ik erin lijk te verdrinken.
Al met al zijn die doemgedachtes en het algemene gevoel gewoon heel erg kut. Het voelt alsof ik onder hoogspanning sta.
Dat de gedachtes en emoties me geen kwaad kunnen... De laatste weken zijn (vooral als ik alleen ben) constant doemgedachtes die op komen. Stil zijn, observeren, laten zijn enz. Het maakt dat de achterliggende emotie de vrije ruimte krijgt en me helemaal opslokt. Ik heb regelmatig een uur meer genomen om deze emoties te laten gaan, maar ik voel me daarna eigenlijk nog vermoeider en belabberder!!!
Al met al is er misschien dan toch iets lichamelijks aan de hand, een te kort aan seretonine? Ik ben overmatig moe en ben constant angstig en kan niet stoppen met denken.
Wat vond je d'r van?quote:
Meldt zich aan. Heeft H1 gelezen
:')
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Ik ben met deze materie 3 á 4 jaar geleden ongeveer begonnen toen ik toevallig het boek van Eckhart tegen kwam. Ik ben er sinds dien mee bezig, ben vorig jaar een week op retraite geweest. Maar nog nooit hebben deze emoties zich zo kei en kei hard laten zien. Het lijkt wel of ik dood ga als ik het helemaal laat gaan!!quote:
[..]
Dat is ook wat ego/de ik structuur naar mijn idee is, activiteit in de hogere hersendelen die als functie heeft het ervaren van jezelf, wat plaatsvinden in de lagere hersendelen, te beïnvloeden/blokkeren. Die mechanismes groeien met aandacht en doen dat heel handig door je 'wijs te maken' dat dat is wie je bent en het dus van levensbelang dat je je daar op richt.
Als je je aandacht daar dan weg haalt begint het af kicken, de structuur die normaal gezien gevoel/ervaring weghoudt verliest beetje bij beetje z'n grip en wat je er mee weg hebt geduwd komt naar boven. Bewuster zijn = minder dempen omdat je niet meer doet wat nodig is om dat dempen in stand te houden.
Dit constant waarnemen en de ruimte geven en dus niet meer met het geconditioneerde eromheen mee gaan. Vervelend en moeilijk, vooral in het begin, maar zoals het klinkt ben je precies aan het doen wat je 'moet' doen en met de tijd wordt het beter, daar mag je echt vanuit gaan
Misschien dat we bij de diepere lagen van de ui aankomen. Maar goed dat is dan weer theorie waar je in principe niks aan hebt.
:')
Niks aan hebt? Toen mij dat principe duidelijk was heeft het me ontzettend geholpen, in plaats van in de schrik te raken kon ik het ervaren als een ''kijk aan, nieuwe fase, komt een hoop ellende naar boven, moeilijk dit, en moeizaam, maar het is dit of ermee blijven rondlopen....wat wil ik nu echt?''quote:
Ik ben met deze materie 3 á 4 jaar geleden ongeveer begonnen toen ik toevallig het boek van Eckhart tegen kwam. Ik ben er sinds dien mee bezig, ben vorig jaar een week op retraite geweest. Maar nog nooit hebben deze emoties zich zo kei en kei hard laten zien. Het lijkt wel of ik dood ga als ik het helemaal laat gaan!!
Misschien dat we bij de diepere lagen van de ui aankomen. Maar goed dat is dan weer theorie waar je in principe niks aan hebt.
Er gaat ook iets in je dood, iets wat er altijd heeft gezeten en je heeft geholpen door bepaalde dingen voor je weg te houden, wil je daar niet meer op leunen dan moet je het zelf gaan doen. Dat deel z'n angst voel je en als je je ermee identificeert lijkt het alsof jij dat bent. Blijven waarnemen, gaat met horten en stoten maar je gaat wel, het is ontwikkeling en je staat niet stil, zou stil staan niet veel erger zijn? Belangrijk is ook om te onthouden, je voelt het nu maar het heeft niks te maken met nu; het is het gevoelsmatig deel van eerdere momenten wat vrij wil worden, stukken beleving die geblokkeerd zijn geweest door je denken.
In je post hiervoor zit ook een hoop identificatie, stukjes ik-verhaal om het zo maar te noemen, kijk eens naar je post en probeer met de zelfde dingen te zitten zonder er een ik in te betrekken. Dat kan niet. Het is de ik met de problemen. Begrijp me niet verkeerd, je hebt het ongetwijfeld meer dan moeilijk, wil niet doen alsof het simpel is maar zolang je de principes duidelijk houdt weet je wat je doet en waarom; om eruit te komen. Ik vind het fantastisch wat je doet, zo dat contact aan durven gaan met nog zoveel angst en verzet eromheen, dat is moedig, maar weet tegelijk dat je daar op dit moment niet veel aan hebt.
Ik kan trouwens ook niet stoppen met denken, er is geen ik die denkt
Er is denken en wanneer je met je aandacht in je denken zit ervaar je die. Niet jezelf teveel belasten als je het al moeilijk hebt, eerst dit afronden, maar als je er wat aan hebt om meer in je lichaam en minder in je hoofd te gaan zitten dan zou dat gunstig kunnen zijn. Kijk om je heen, voel waar je bent en vraag jezelf af ''welk probleem heb ik hier en nu?'' Als je echt bent waar je bent, wat voor problemen had je dan?
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Wat je zegt klinkt mij erg bekend. In mijn "mindere tijd" had ik ook constant het gevoel onder hoogspanning te staan en werd ook helemaal bedolven onder mijn negatieve emoties. En hoe harder je er tegen vecht, hoe erger dat het wordt. Acceptatie van het moment, inclusief de emoties die daarbij horen is voor mij het enige dat helpt. En dat is geen knop die je om kunt zetten, maar een proces waarbij je je onderbewustzijn leert dat het OK is om angstige gevoelens te hebben. Zodra je dit hebt geleerd, zul je zien dat ze vanzelf minder heftig en frequent worden.quote:
Al met al zijn die doemgedachtes en het algemene gevoel gewoon heel erg kut. Het voelt alsof ik onder hoogspanning sta.
Dat de gedachtes en emoties me geen kwaad kunnen... De laatste weken zijn (vooral als ik alleen ben) constant doemgedachtes die op komen. Stil zijn, observeren, laten zijn enz. Het maakt dat de achterliggende emotie de vrije ruimte krijgt en me helemaal opslokt. Ik heb regelmatig een uur meer genomen om deze emoties te laten gaan, maar ik voel me daarna eigenlijk nog vermoeider en belabberder!!!
Serotoninetekort bestaat niet, althans niet als oorzaak van depressie en/of angst.quote:Al met al is er misschien dan toch iets lichamelijks aan de hand, een te kort aan seretonine? Ik ben overmatig moe en ben constant angstig en kan niet stoppen met denken.
De meeste mensen met angstproblemen denken dat ze lichamelijk iets mankeren en dat is ook niet gek vanwege de rare symptomen die je van angst kunt krijgen; van rare gedachtes tot een waslijst van lichamelijke klachten.
[ Bericht 0% gewijzigd door DaneV op 31-08-2013 10:04:55 ]
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Thanks voor je reactie, het geeft motivatie om door te gaan. Het is moeilijk om dingen zoals 'door gaan' en 'volhouden' te noemen omdat het impliceert dat er een 'ik' is die 'iets' wil bereiken. Maar ik wil het toch zo benoemen omdat het wel zo 'is'. Jij benoemt het indd ook zo, en het is niet anders. Emoties komen keihard op me af maar door het toe te laten brokkelt het ook langzaam af.quote:
Wat je zegt over de ik-vorm, klopt natuurlijk. Als er geen ik was was er ook geen probleem. Maar die ik is er wel en die ziet zichzelf vooral als slachtoffer en soms zelfs dader. Gevolg is een onnoemlijke angst, en die laten gaan en doen wat 'ie wil. Niet makkelijk. Blijven doorzien en blijven terugkomen bij de kern/nu/bewustzijn.
Ik ben nu op een punt dat mn mind een beetje kapt met andere oplossingen aan te bieden. Die oplossingen kunnen een tijdelijke vorm van rust of ontspanning geven maar dat ik meestal omdat die een oplossing in de toekomst bieden waardoor het nu even stil kan zijn. Het ego wordt knettergek, MOET een oplossing hebben en dwingt met enorme angst dit haast af te dwingen.
:')
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Vechten helpt inderdaad nooit, maar mijn standaard reactie was meestal zoeken naar een oplossing. Zodra deze oplossing er was was het even wat rustiger. Maar deze oplossingen zijn altijd tijdelijk. Meestal een uitstel van het gevoel. Bijvoorbeeld een oorzaak zoeken van het probleem en daar de schuld aan geven. Of anderen de schuld geven. En dat compleet geloven!! Als het maar rust geeft.quote:
[..]
Wat je zegt klinkt mij erg bekend. In mijn "mindere tijd" had ik ook constant het gevoel onder hoogspanning te staan en werd ook helemaal bedolven onder mijn negatieve emoties. En hoe harder je er tegen vecht, hoe erger dat het wordt. Acceptatie van het moment, inclusief de emoties die daarbij horen is voor mij het enige dat helpt. En dat is geen knop die je om kunt zetten, maar een proces waarbij je je onderbewustzijn leert dat het OK is om angstige gevoelens te hebben. Zodra je dit hebt geleerd, zul je zien dat ze vanzelf minder heftig en frequent worden.
Ja lichamelijke klachten zijn er ook inderdaad. Weinig eetlust, onrustige maag, misselijk, hoofdpijn, vermoeidheid enz. Dan is je mind er als de kippen bij om te zeggen dat je ziek bent en een slachtoffer bent.quote:[..]
Serotoninetekort bestaat niet, althans niet als oorzaak van depressie en/of angst.
De meeste mensen met angstproblemen denken dat ze lichamelijk iets mankeren en dat is ook niet gek vanwege de rare symptomen die je van angst kunt krijgen; van rare gedachtes tot een waslijst van lichamelijke klachten.
Ik had het er met een vriendin over die zei dat ze mijn gevoel precies herkende, maar dan tijdens haar PMS (dagen voor de menstruatie). Dan is er dus wel een lichamelijke oorzaak aan te wijzen. Ik vind het altijd maar moeilijk te accepteren dat het bij mij 'zomaar' gebeurt.
:')
Is er een 'ik' wanneer een plant richting een plek waar de zon schijnt groeit? Nee, maar de drive, het er willen zijn, overleven en groeien is er wel en daar geef je gehoor aan met wat je nu doet. Het tegenstrijdige bij zoiets is dat je er vanaf wilt en zolang je er vanaf wilt plakt het aan je. Daarom komt de term loslaten vaak voorbij, wat inhoudt dat je je ideeën erover los laat, hetgeen op zich blijft gewoon zoals het is.quote:
Thanks voor je reactie, het geeft motivatie om door te gaan. Het is moeilijk om dingen zoals 'door gaan' en 'volhouden' te noemen omdat het impliceert dat er een 'ik' is die 'iets' wil bereiken. Maar ik wil het toch zo benoemen omdat het wel zo 'is'. Jij benoemt het indd ook zo, en het is niet anders. Emoties komen keihard op me af maar door het toe te laten brokkelt het ook langzaam af.
Het idee van een ik is naar mijn idee ook onderdeel van communicatie; het is nou eenmaal handig om naar ''sinterklaarkapoentje'' te roepen wanneer ik jou iets wil vertellen ipv ''hey bewuste aanwezigheid in de vorm van sinterklaarkapoentje''
Juist, afdwalen en weer terug komen; herhaal. Ter compensatie voor alle keren afdwalen, daar blijven en het afdwalen bevestigen.quote:Wat je zegt over de ik-vorm, klopt natuurlijk. Als er geen ik was was er ook geen probleem. Maar die ik is er wel en die ziet zichzelf vooral als slachtoffer en soms zelfs dader. Gevolg is een onnoemlijke angst, en die laten gaan en doen wat 'ie wil. Niet makkelijk. Blijven doorzien en blijven terugkomen bij de kern/nu/bewustzijn.
Dat is volgens mij ook 1 van de moeilijkste dingen van je ego/geconditioneerde denken om los te laten, die strijd, wat begint z'n grip te verliezen wanneer je inziet dat er niets op te lossen valt. Als je je gewoon voelt zoals je je voelt, wat valt er dan op te lossen? En nog een stap verder, er is geen ik die dat voelt, er is gewoon dat gevoel, meer niet, wat let je dan nog? Het kan geen probleem zijn, alleen het verhaal in je hoofd eromheen kan dat en dat verhaal heeft macht zolang je erin gelooft. Je zit er nu met je aandacht nog bij en daarmee ervaar je het, logisch, maar de verschuiving naar meer aanwezig zijn en blijven zet door, ook al duurt het even voordat je het merkt.quote:Ik ben nu op een punt dat mn mind een beetje kapt met andere oplossingen aan te bieden. Die oplossingen kunnen een tijdelijke vorm van rust of ontspanning geven maar dat ik meestal omdat die een oplossing in de toekomst bieden waardoor het nu even stil kan zijn. Het ego wordt knettergek, MOET een oplossing hebben en dwingt met enorme angst dit haast af te dwingen.
Als het makkelijk was deed iedereen het wel, hoe moeilijk (lees: klote
) het ook is, het is iets om dankbaarheid voor te voelen, dat je in dit proces zit, dat bereiken velen al niet eens en wanneer je oprecht dankbaarheid voelt voor wat je doormaakt is het lastig om er bang voor te zijn of het niet te willen Trouwens iedereen die een aanzienlijke spanning in z'n lichaam voelt, een vastzittende lading energie, zou ik echt aanraden dit boek te lezen http://www.bol.com/nl/p/w(...)DVNLGOO0020113882bes Het gaat over trauma en met trauma bedoelen ze hier in elke energetische lading die vast zit in je zenuwstelsel en hoe je dat kan helen. Ik denk dat je aan hoe dat in elkaar steekt leren meer zult hebben dan mediteren en boeken over spiritualiteit omdat sommige (Westerse) problemen een praktische en gerichte aanpak vereisen.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Zijn er hier ook mensen die af en toe een jointje roken? Ik merk dat mij dat helpt om even de boel daarboven in "los te weken" en dan op een goeie manier
Even die vastgeroeste patronen ontvluchten en vanuit een hoger (high) perspectief bekijken. Het helpt mij vaak bij relativeren en het dus minder serieus nemen van mijn bestaande gedachtestructuren.
Even die vastgeroeste patronen ontvluchten en vanuit een hoger (high) perspectief bekijken. Het helpt mij vaak bij relativeren en het dus minder serieus nemen van mijn bestaande gedachtestructuren.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Thanks voor je hele post. Vertel eens wat meer over dit? Wat is de energetische lading die vast zit in je zenuwstelselquote:
Trouwens iedereen die een aanzienlijke spanning in z'n lichaam voelt, een vastzittende lading energie, zou ik echt aanraden dit boek te lezen http://www.bol.com/nl/p/w(...)DVNLGOO0020113882bes Het gaat over trauma en met trauma bedoelen ze hier in elke energetische lading die vast zit in je zenuwstelsel en hoe je dat kan helen. Ik denk dat je aan hoe dat in elkaar steekt leren meer zult hebben dan mediteren en boeken over spiritualiteit omdat sommige (Westerse) problemen een praktische en gerichte aanpak vereisen.
Hoe gaat dat in de praktijk, doe jij het en wat is het effect? Ik voel heel vaak die energetische lading, met name in periodes zoals die waar ik nu in zit. Ik noem het zelf soms 'onder hoogspanning staan'. Lichamelijke effecten zijn vermoeidheid, hoofdpijn, duizeligheid enzovoort. Ik ervaar het ook als ik een dag niks doe (lees: fokken/gamen/tv kijken). Daarom doe ik elke dag op z'n minst IETS actiefs ook al heb ik er helemaal geen trek in.Werkt bij mij averechts.quote:
Zijn er hier ook mensen die af en toe een jointje roken? Ik merk dat mij dat helpt om even de boel daarboven in "los te weken" en dan op een goeie manier
Even die vastgeroeste patronen ontvluchten en vanuit een hoger (high) perspectief bekijken. Het helpt mij vaak bij relativeren en het dus minder serieus nemen van mijn bestaande gedachtestructuren.
Maar dat vind ik ook helemaal niet erg. Ik ken genoeg mensen die er verslaafd aan raken.
Als het voor jou werkt moet het doen, daar niet van.
:')
Ik lees nog steeds mee.
De spanning in het lichaam herken ik ook. In de loop van de weken, door allerlei gebeurtenissen bouwt de spanning zich op tussen mijn schouderbladen en langs mijn ruggenwervel. Helaas kan ik mezelf hiervoor nog geen verlossing geven dus ga ik naar een shiatsu masseur .
Daarna begint het verhaal weer opnieuw.dus ik ben ook wel benieuwd naar wat er in dat boek staat.
Blowen doe ik niet. Een jaar of 20 geleden 1 keer gedaan en dat ging helemaal mis.
De spanning in het lichaam herken ik ook. In de loop van de weken, door allerlei gebeurtenissen bouwt de spanning zich op tussen mijn schouderbladen en langs mijn ruggenwervel. Helaas kan ik mezelf hiervoor nog geen verlossing geven dus ga ik naar een shiatsu masseur .
Daarna begint het verhaal weer opnieuw.dus ik ben ook wel benieuwd naar wat er in dat boek staat.
Blowen doe ik niet. Een jaar of 20 geleden 1 keer gedaan en dat ging helemaal mis.
Er wordt gezegd dat als je een 'geestverruimende' drug eenmaal 'snapt', je deze niet meer nodig hebt.
(Voor alles duidelijkheid, met trauma wordt hier bedoeld alles wat door shock vast zit in het zenuwstelsel, puur iets fysiologisch. Ik zeg dit erbij omdat trauma een erg beladen woord is.)quote:
Vertel eens wat meer over dit? Wat is de energetische lading die vast zit in je zenuwstelsel
In de natuur hebben dieren geregeld wat wij zouden noemen angst/paniek aanvallen. Angst heeft een natuurlijk verloop, eerst ontstaat er angst (wat een hele flinke lading energie voor de vecht of vlucht reactie is) en wanneer vechten of vluchten niet werkt is er het verlammen/bevriezen (het playing dead wat dieren doen. Dit zijn mechanismes die alle levende wezens met hersens waar het reptieldeel onderdeel van is) en als laatste is er het dissociëren; er gewoon eigenlijk niet meer zijn, niet meer voelen om zo vredig mogelijk dood te gaan. Bijv een prooidier merkt een jachtdier op, wordt angstig, vlucht (waar de angst energie voor is) en als ie gepakt wordt bevriest ie (kans dat de jager z’n interesse verliest of de prooi mee draagt naar het nest zodat het onderweg alsnog kan ontsnappen) om als wanneer het veilig is alsnog weg te rennen en dan de angst energie te gebruiken.
Om de angst te ontladen treden er naderhand spiertrilingen op; de angst energie wordt voor de spieren gebruikt en zo ‘’van zich afgeschud’’ en het zenuwstelsel bereikt weer een gezond nul punt kwa spanning. Dit is getest met dieren, die werden bang gemaakt (hevige energie in zenuwstelsel) dan opgepakt en vastgehouden (bevriezen, kan niet weg, energie vast zetten in zenuwstelsel voor ontsnappen) en weer in het vertrouwde hok terug gezet; spiertrillingen treden, energie lost op en dier is weer normaal. Door dit herhaaldelijk te doen en steeds meer het moment van ontladen te onderbreken werd het standaard stress niveau van het dier steeds hoger tot het niet anders kon dan doorslaan in de zin van overmatig en ongecontroleerd bewegen. Je hoort mensen wel eens zeggen met angst ‘’ik tril helemaal’’ en dat is kwa angstig zijn het meest gunstige signaal wat er is; er vind een natuurlijk herstel plaats.
Wanneer dat proces niet z’n natuurlijke beloop heeft kunnen hebben blijft die energie vast zitten en ervaar je nog steeds het gevoel van gevaar en wordt dat gevoel snel getriggerd. Alles schreeuwt ‘’ik ben in gevaar en ik MOET weg’’. Precies de beleving van dat moment. Dat is het vreselijke aan mensen en mishandeling (bedoeld of niet) met kinderen; kinderen kunnen niet weg en die angst blijft zitten. Ze kunnen zich alleen maar terug/weg trekken in zichzelf, het denken in, de hogere hersendelen inzetten om tegen het gevoel te drukken wat weer de activiteit die we denken noemen als gevolg heeft. Als een bulldozer die het ervaren weg moet duwen en de gedachtes zijn de uitlaatgassen, vandaar het ratelen van gedachtes in je hoofd bij angst; door er een ‘’ik ben bang’’ verhaal van te maken er is ruimte voor een ‘’ik ga iets doen om eraan te ontsnappen’’ verhaal van te maken. Goed bedoeld maar werkt alleen op korte termijn en op lange termijn geeft het problemen omdat je handelt alsof het iets is wat nu gebeurt, alsof er echt iets is. Komt nog eens bovenop dat een dergelijk kind dan wordt gezien als angst, bangig, zwak, etc. terwijl het een puur fysiologisch iets is; een stroom energie die vast zit. Als er wordt gesproken over een angststoornis alsof het iets psychisch is dan klopt dat gewoon niet, het psychische probleem is meer het jezelf op een bepaalde manier zien ‘’ik ben nu eenmaal snel angstig’’ en daarmee die ervaringen onbewust extra mee creëren.
Cellen vernieuwen zich en geven informatie, stukjes verhaal, door en daarmee ook de vastzittende angst.
Bij mensen is het ingewikkeld omdat we van nature prooi en jager zijn en het vroeger handig is geweest om de angst energie snel paraat te kunnen hebben, daarom kan angst zo hevig op komen, binnen een paar seconden draai je opeens op volle toeren, heb je het warm, ademhaling versnelt, meer zuurstof naar spieren, zweten, etc. Daar is ook helemaal niks mis mee, het wordt een probleem wanneer het geblokkeerd wordt. De energetische lading van dat moment komt in het zenuwstelsel vast te zitten en begint een eigen leven te leiden. Je ervaart het als angst, ego maakt ervan ‘’ik ben bang’’ en zo krijgt het invloed over je. Het ego verhaal in je hoofd eromheen zorgt dat het blijft hangen omdat je het dan bevestigt alsof het iets is wat te maken heeft met nu en de conditionering omheen vormt een grote blokkade omdat het tot vluchten aanzet. In het heden willen vluchten voor wat in het verleden gebeurd is, wat natuurlijk niet kan. Het zorgt voor wat je kunt noemen een nee-gevoel tegen het leven omdat de kleine gebeurtenis al een trigger kan zijn. Het zijn hele ‘simpele’ mechanismes, simpel in de zin van zwart/wit; angst wordt meteen mega angst en is dan het enige wat er lijkt te bestaan en er ‘moet’ naar gehandeld worden.
Het psychisch systeem is constant bezig met de situatie interpreteren en kijken of er dingen zijn die overeenkomen met eerder ervaren gevaar, iets hoeft maar 5% te lijken op een situatie die nog niet verwerkt is dat alarmbellen al af gaan. In de ergste gevallen is zelfs het bewust ervaren van het lichaam een trigger wanneer door herhaalde dissociatie de verbinding ermee verstoord is; dat zijn puur overlevingsmechanismes ‘’je hebt veel pijn, leven is makkelijker zonder gevoel, voelen doe je in je lichaam, verbinding ermee wordt verbroken’’.
Dit is op te lossen door er niet meer mee te identificeren en het te blijven voelen terwijl je je aandacht op het nu gericht houden en daar blijft zijn. Dan voed je de mechanismes eromheen niet langer, de angst voor de angst ’effecten’ kan verdwijnen en je kan aan het conditionering laten zien het niet meer hoeft vast te houden aan die angst om te overleven, dat dat iets van het verleden is. Angst hebben we om te overleven en waarom trauma zo muurvast kan zitten is omdat de beredenering van het psychisch systeem erachter is ‘’ik heb de angst aangezet om je uit de situatie te redden en heb gefaald want je ben niet ontsnapt dus gaan we nu overal bang voor zijn om zulke situaties te voorkomen’. Dat is het verhaal eromheen en dat verhaal laat je aflopen door er niet meer naar te leven. Op het moment van bevriezen en later dissociëren ontsnap je aan jezelf, daarom is het belangrijk om bij de beleving te blijven en de angst voor zelf de hevigste gevoelens te laten verdwijnen en daarmee ook het verzet er tegen. Dan heb je het denken niet meer nodig om je ergens uit te redden want er is niks om je uit te redden.
Komt ook helemaal overeen met wat Eckhart Tolle beschrijft in z’n boek, bij de totale breuk met de ego identificatie kwam er een ontzettend diep angstgevoel vrij en dat verdween toen, hij werd wakker en alles was weer nieuw en fris en voelde goed aan; zijn perceptie was weer vrij van de sluier van het verleden wat erover heen gehangen had. In sessies die in de boeken worden besproken hebben mensen soortgelijke ervaringen, een gevoel van vrijheid, welbehagen en weten dat je er kan zijn.
Als je er meer van wilt weten:
http://www.bol.com/nl/s/b(...)books_all/index.html
http://www.traumahealing.(...)ng/peter-levine.html
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Met "angstenergie" doel je op de energie die vrijkomt uit suikers ed, wat getriggerd wordt tijdens een fight-or-flightreactie, oiv bijvoorbeeld adrenaline?
Zo niet, dan klinkt het meer als pseudowetenschap en dat is hier niet op zijn plaats, dunkt me.
Zo niet, dan klinkt het meer als pseudowetenschap en dat is hier niet op zijn plaats, dunkt me.
Npquote:
was goed om eens op een rijtje te zetten voor mezelf ook.Precies datquote:Op zondag 1 september 2013 12:10 schreef Gray het volgende:
Met "angstenergie" doel je op de energie die vrijkomt uit suikers ed, wat getriggerd wordt tijdens een fight-or-flightreactie, oiv bijvoorbeeld adrenaline?
In een topic over spiritualiteit geen plaats voor pseudowetenschap? Is spiritualiteit niet de ultieme pseudowetenschap?quote:Zo niet, dan klinkt het meer als pseudowetenschap en dat is hier niet op zijn plaats, dunkt me.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Liquid Sensory Dimension.quote:Op zondag 1 september 2013 10:33 schreef Gray het volgende:
Er wordt gezegd dat als je een 'geestverruimende' drug eenmaal 'snapt', je deze niet meer nodig hebt.
“When there is no desire, all things are at peace.”
Ah.quote:
Ik ben het met je eens dat spiritualiteit ook wel pseudowetenschap genoemd kan worden, maar dat valt over psychologie an sich ook te zeggen. Maar verder ingaan op een stelling als dat psychologen de hedendaagse mystici zijn, dat is een heel andere discussie. Net als dat pseudowetenschap zijn eigen subforum heeft hier op FOK!.quote:In een topic over spiritualiteit geen plaats voor pseudowetenschap? Is spiritualiteit niet de ultieme pseudowetenschap?
De titel van het topic, inclusief het aangehaalde boek en alle materie eromheen is al zo onnodig zweverig, dus laten we het aub op een wat intelligente wijze bespreken. In jouw geval: met duidelijke taal en met name met korte, bondige zinnen. Als je weet waarover je spreekt kan je het simpel uitleggen.
Whut?quote:
[ Bericht 14% gewijzigd door Gray op 01-09-2013 13:09:41 ]
Ik vond het anders een intelligent en congruent verhaal.quote:
De titel van het topic, inclusief het aangehaalde boek en alle materie eromheen is al zo onnodig zweverig, dus laten we het aub op een wat intelligente wijze bespreken. In jouw geval: met duidelijke taal en met name met korte, bondige zinnen. Als je weet waarover je spreekt kan je het simpel uitleggen.
Zat van de huidige Fok! layout? Alternatief hier.
Toch gaan mijn haren enigszins overeind staan als ik die video bekijk. Ik snap in ieder geval niet waarom er van die vage termen als "energievelden die ontladen moeten worden" moeten worden bijgehaald. Volgens mij kun je met angst/traumaklachten beter een boek van Claire Weekes lezen, die legt de materie tenminste in duidelijke taal uit, in tegenstelling tot deze zweefkees.quote:
Precies dat
...
In een topic over spiritualiteit geen plaats voor pseudowetenschap? Is spiritualiteit niet de ultieme pseudowetenschap?
En spiritualiteit heeft op zichzelf niets met pseudowetenschap te maken, tenzij men namens spiritualiteit uitspraken gaat doen die in strijd zijn met de wetenschap. Om de Dalai Lama te citeren;
If science proves some belief of Buddhism wrong, then Buddhism will have to change.
[ Bericht 3% gewijzigd door DaneV op 02-09-2013 00:36:42 ]
Je haren gaan overeind staan omdat je iemand ziet die zich anders uitdrukt dan jij? Trek je dit ook door naar mensen die er anders uit zien, iets anders geloven of een andere seksuele voorkeur hebben dan jij?quote:
Toch gaan mijn haren enigszins overeind staan als ik die video bekijk. Ik snap in ieder geval niet waarom er van die vage termen als "energievelden die ontladen moeten worden" moeten worden bijgehaald. Volgens mij kun je met angst/traumaklachten beter een boek van Claire Weekes lezen, die legt de materie tenminste in duidelijke taal uit, in tegenstelling tot deze zweefkees.
Het blijft een kwestie van persoonlijke voorkeur, waar iedereen volgens mij recht op heeft, als het je niet aanstaat, waarom er dan aandacht aan besteden en je ermee bezig zijn? Dat is ongeveer net zo logisch als iets wat anderen lekker vinden smaken en jij niet te gaan eten om te bewijzen hoe vies het wel niet is, alsof je smaak tot een feitelijke zaak kan bewijzen.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Als jij er niks mee kan is het niet intelligent? Wat een, ironisch genoeg, domme opmerkingquote:
De titel van het topic, inclusief het aangehaalde boek en alle materie eromheen is al zo onnodig zweverig, dus laten we het aub op een wat intelligente wijze bespreken. In jouw geval: met duidelijke taal en met name met korte, bondige zinnen. Als je weet waarover je spreekt kan je het simpel uitleggen.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Nee, jij bent degene die dit nu doortrekt, niet ik. Waar mijn 'haren overeind' van gaan staan is ook niet het feit dat deze man een andere mening heeft dan ik, maar dat hij hulpzoekenden (mensen met angstklachten) op een spoor zet dat niet strookt met de wetenschap. Dit is, in tegenstelling tot spiritualiteit op zich, een vorm van pseudowetenschap en het verdient dus de nodige weerstand.quote:
[..]
Je haren gaan overeind staan omdat je iemand ziet die zich anders uitdrukt dan jij? Trek je dit ook door naar mensen die er anders uit zien, iets anders geloven of een andere seksuele voorkeur hebben dan jij?
Ik besteed er aandacht aan omdat het voorbij komt in een topic over een onderwerp dat ik interessant vind. Vervolgens geef ik mijn mening, zoals dat wel vaker gebeurt in een discussieforum. Het feit dat mijn mening niet de ultieme waarheid is en dat er andere interpretaties mogelijk zijn wil niet zeggen dat ik deze niet wil uiten of dat het uiten ervan geen nut kan hebben. Als ik in een restaurant zit en ik krijg een biefstuk met slagroom opgediend, dan zal ik me ook kritisch uiten over de carrièrekeuze de kok in kwestie, ondanks dat er mogelijk mensen zijn die het vanwege een andere smaak niet met me eens zijn.quote:Het blijft een kwestie van persoonlijke voorkeur, waar iedereen volgens mij recht op heeft, als het je niet aanstaat, waarom er dan aandacht aan besteden en je ermee bezig zijn? Dat is ongeveer net zo logisch als iets wat anderen lekker vinden smaken en jij niet te gaan eten om te bewijzen hoe vies het wel niet is, alsof je smaak tot een feitelijke zaak kan bewijzen.
Trouwens, je ziet dat je nu exact hetzelfde doet met mijn reactie ?
En in je reactie op gray hierboven ook trouwens.
[ Bericht 0% gewijzigd door DaneV op 02-09-2013 09:19:22 ]
Dan ik daaruit opmaken dat jij het idee van wetenschap belangrijk vind, prima, dat heeft alleen verder niks met de rest van de wereld te maken.quote:
Nee, jij bent degene die dit nu doortrekt, niet ik. Waar mijn 'haren overeind' van gaan staan is ook niet het feit dat deze man een andere mening heeft dan ik, maar dat hij hulpzoekenden (mensen met angstklachten) op een spoor zet dat niet strookt met de wetenschap. Dit is, in tegenstelling tot spiritualiteit op zich, een vorm van pseudowetenschap en het verdient dus de nodige weerstand.
Als hij ze op een spoort naar heling zet wat maakt het dan uit of het is wat de wetenschap op dit moment gelooft wat het gelooft? Heb je gekeken naar hoe de er uit ontstane therapie vorm wordt geroemd voor z'n praktisch opzet en blijvende resultaten? Ik ga er vanuit van niet, gezien je post.
Daar komt bij dat wetenschap er in het verleden vaak genoeg naast heeft gezeten, dingen bleken anders te zijn of gewoon niet te kloppen. Als je deze stof pseudowetenschap noemt dan is geloven dat wetenschap altijd standaard en per definitie gelijk heeft niet meer dan dat; geloof. Op een zelfde manier dat er mensen zijn die willen geloven dat God en de bijbel echt zijn. Wat ook hen goed recht is natuurlijk.
Op het moment dat je feiten uit de praktijk niet kan handelen omdat ze nog niet wetenschappelijk bewezen zijn, en wetenschap loopt in die zin altijd letterlijk achter de feiten aan, dat kan je heel intelligent zijn maar die houding heeft wel iets doms; je gaat af zetten wachten tot iets/iemand anders je 'toestemming' geeft om iets te mogen geloven. Prima houding hor, totdat je een jaar of 10 bent.
Ik heb alleen een reactie gezien op wie het zegt en hoe het werd gezegd. Wordt iets als energieveld niet in de wetenschap als term vaak gebruikt? Wist je dat levende cellen licht afgeven omdat ze energie aanmaken? Waarom vallen over zo'n woord? Omdat het niet in jouw straatje valt? Is ook goed je recht, neemt verder niet dat je lichaam een levend energie veld is, of wil je dan geen lichaam meer hebben als het zou genoemd wordt?quote:Ik besteed er aandacht aan omdat het voorbij komt in een topic over een onderwerp dat ik interessant vind. Vervolgens geef ik mijn mening, zoals dat wel vaker gebeurt in een discussieforum.
De theorie erachter werkt, het helpt mensen, dus waarom het niet delen? Spreekt het je aan prima, zo niet ook prima.
Klopt, maar geldt dat dan niet alleen wanneer je het hebt over wat er kwa stof gepost wordt? Dat je inhoudelijk reageert, in de zin van het klopt wel ot niet?quote:Het feit dat mijn mening niet de ultieme waarheid is en dat er andere interpretaties mogelijk zijn wil niet zeggen dat ik deze niet wil uiten of dat het uiten ervan geen nut kan hebben.
Precies, smaak, een discussie over wat een biefstuk feitelijk is en hoe biefstuk ontstaat zou iets heel anders zijn.quote:Als ik in een restaurant zit en ik krijg een biefstuk met slagroom opgediend, dan zal ik me ook kritisch uiten over de carrièrekeuze de kok in kwestie, ondanks dat er mogelijk mensen zijn die het vanwege een andere smaak niet met me eens zijn.
Nee, jij geeft af op een boodschap om hoe die gebracht wordt, reageert niet inhoudelijk en gaat voorbij aan de intentie, het delen van kennis die eventueel iemand kan helpen. Dat reageer ik dan inhoudelijk op. Opmerking van Gray vond ik oprecht vermakelijk, maar goed, dat zal ook wel weer een kwestie van smaak zijnquote:Trouwens, je ziet dat je nu exact hetzelfde doet met mijn reactie ?
En in je reactie op gray hierboven ook trouwens.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Welke onzekerheden heb je? Of is het eerder schuldgevoelens waar je mee struikelt, in de zin van ik heb fouten gemaakt of had beter moeten weten.quote:
Ontzettend veel shit komt op me af nu ik 'bewuster leef' (ik weet ff geen andere woorden, paradox ik weet). Emoties over mijn oude relatie(s), onzekerheid over mezelf, anderen nodig hebben om mezelf beter te voelen etc. In het proces van loslaten heeft die emotie vrij baan en das bepaald geen pretje. En toch kost het enig 'doorzettingsvermogen' bij het herinneren van de aard, en die hechting te realiseren. Een hechting die nog zo ontzettend sterk is.
Nee 'ff lekker in het nu leven' zit er op 't moment zeker niet in
Het is trouwens niet alleen een kwestie van loslaten maar zeker ook van accepteren wie je bent. Zodra er een discrepantie gaat opspelen tussen wie je zou willen, en of moeten zijn van jezelf of omgeving, en je acties en handelen daar niet op ingesteld was, of is, ontstaat (kan) er conflict tussen die twee, en dat kan zich dan uiten in angst en onrust geven.
De kunst is dan om jezelf weer in harmonie te laten komen door je oude ik los te laten en je nieuwe ik weer in overeenstemming te laten komen met wie je wilt wezen, dat je daarmee vrede moet hebben met je oude ik, of het loslaten zoals je zegt hoort daar ook bij inderdaad.
[ Bericht 21% gewijzigd door Opnieuw-energie op 02-09-2013 09:53:05 ]
“When there is no desire, all things are at peace.”
Ik zei niet dat ik er niets mee kan. Ik zei dat het onnodig zweverig is. Dus dat domme balletje kaatst zich direct terug naar jou.quote:
[..]
Als jij er niks mee kan is het niet intelligent? Wat een, ironisch genoeg, domme opmerking
Bovendien maken je lange zinnen het vermoeiend om te lezen, zeker wanneer het volstaat met halve waarheden en nietszeggende teksten.
Is het niet zo dat iets dat je niet kunt beschrijven in woorden, al heel snel het stempel zweverig krijgt?quote:
De titel van het topic, inclusief het aangehaalde boek en alle materie eromheen is al zo onnodig zweverig
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
Je kan in heel duidelijke bewoording schetsen wat onduidelijk is.quote:
[..]
Is het niet zo dat iets dat je niet kunt beschrijven in woorden, al heel snel het stempel zweverig krijgt?
Dat jij het niet begrijpt wil niet zeggen dan een ander er niets aan kan hebben, daarnaast moet je er misschien wat meer opletten dat je "ik vind" niet verwart met "dat is".quote:
Ik zei niet dat ik er niets mee kan. Ik zei dat het onnodig zweverig is. Dus dat domme balletje kaatst zich direct terug naar jou.
Bovendien maken je lange zinnen het vermoeiend om te lezen, zeker wanneer het volstaat met halve waarheden en nietszeggende teksten.
En als je lezen al vermoeiend vind is het misschien tijd om al dat stil zitten met wat sporten te compenseren.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Dit is slechts jouw mening en geen feit.quote:
[..]
Ik zei niet dat ik er niets mee kan. Ik zei dat het onnodig zweverig is. Dus dat domme balletje kaatst zich direct terug naar jou.
Bovendien maken je lange zinnen het vermoeiend om te lezen, zeker wanneer het volstaat met halve waarheden en nietszeggende teksten.
Ik begrijp het wel, dat is het probleem niet. Het probleem is dat je schrijven doet overkomen alsof we hier praten over aura-energieën en wat niet. Dat je zelf dit probleem niet ziet maakt dat het des te belangrijker is dat je eens goed voor de spiegel gaat staan, om te kijken naar wat 'jij vindt' en 'wat is'.quote:
[..]
Dat jij het niet begrijpt wil niet zeggen dan een ander er niets aan kan hebben, daarnaast moet je er misschien wat meer opletten dat je "ik vind" niet verwart met "dat is".
Een zwaktebod dit. En bovendien onlogisch. Tijd voor de spiegel.quote:En als je lezen al vermoeiend vind is het misschien tijd om al dat stil zitten met wat sporten te compenseren.
Dat is slechts jouw mening en geen feit.quote:
[..]
Dit is slechts jouw mening en geen feit.
Haha, aura-energieën?! Wtf gast, weet niet waar jij met je hoofd zit, maar als jij dit soort termen vanuit jezelf aan andermans verhaal toevoegt dan is dit de laatste reactie die je van mij op jou zal zien.quote:
Ik begrijp het wel, dat is het probleem niet. Het probleem is dat je schrijven doet overkomen alsof we hier praten over aura-energieën en wat niet. Dat je zelf dit probleem niet ziet maakt dat het des te belangrijker is dat je eens goed voor de spiegel gaat staan, om te kijken naar wat 'jij vindt' en 'wat is'.
Een zwaktebod dit. En bovendien onlogisch. Tijd voor de spiegel.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
quote:
[..]
Ik begrijp het wel, dat is het probleem niet. Het probleem is dat je schrijven doet overkomen alsof we hier praten over aura-energieën en wat niet. Dat je zelf dit probleem niet ziet maakt dat het des te belangrijker is dat je eens goed voor de spiegel gaat staan, om te kijken naar wat 'jij vindt' en 'wat is'.
[..]
Een zwaktebod dit. En bovendien onlogisch. Tijd voor de spiegel.
[..]
Dat is slechts jouw mening en geen feit.
Angst-energieën was wat je letterlijk zei, net als "de energie die vast zit in het zenuwstelsel". Dat klinkt als hetzelfde zweverige goedje als 'aura-energieën' dat ik aandroeg als gelijkende metafoor. Ben je niet in staat om begrijpend te lezen en jezelf inhoudelijk te verdedigen, dan sterkt dat alleen mijn standpunt dat je niet in staat bent jezelf te observeren en op een duidelijke manier te praten over deze materie.quote:
[..]
Haha, aura-energieën?! Wtf gast, weet niet waar jij met je hoofd zit, maar als jij dit soort termen vanuit jezelf aan andermans verhaal toevoegt dan is dit de laatste reactie die je van mij op jou zal zien.
Schuif je ego even aan de kant en gebruik woorden. Ik probeer het immers ook, ondanks dat ik aan de andere kant sta van deze discussie dan die van jullie.quote:
Mijn reden voor deze discussie aan te gaan is niet meer dan deze materie uit het zweverige te trekken, omdat ik denk dat dit meer mensen aanspreekt en hélpt de materie de begrijpen. Deze materie is iets waar ikzelf veel aan heb gehad en denk dat ook anderen baat bij hebben. Hoe duidelijker het is, hoe beter.
Je laat wederom zien dat je enkel in staat bent om jezelf als uitgangspunt te nemen en projecteert dat vervolgens ook nog door naar hoe jij denkt/vind dat anderen zich hierover uit zouden moeten drukken? Kan jij daar voor/van een ander wat over zeggen? Jij weet wat anderen aanspreekt op basis van wat jou aanspreekt? En dan zeg jij tegen iemand "zet je ego aan de kant" en "tijd voor een spiegel?quote:
[..]
Angst-energieën was wat je letterlijk zei, net als "de energie die vast zit in het zenuwstelsel". Dat klinkt als hetzelfde zweverige goedje als 'aura-energieën' dat ik aandroeg als gelijkende metafoor. Ben je niet in staat om begrijpend te lezen en jezelf inhoudelijk te verdedigen, dan sterkt dat alleen mijn standpunt dat je niet in staat bent jezelf te observeren en op een duidelijke manier te praten over deze materie.
[..]
Schuif je ego even aan de kant en gebruik woorden. Ik probeer het immers ook, ondanks dat ik aan de andere kant sta van deze discussie dan die van jullie.
Mijn reden voor deze discussie aan te gaan is niet meer dan deze materie uit het zweverige te trekken, omdat ik denk dat dit meer mensen aanspreekt en hélpt de materie de begrijpen. Deze materie is iets waar ikzelf veel aan heb gehad en denk dat ook anderen baat bij hebben. Hoe duidelijker het is, hoe beter.
Mijn zinnen lang en daar mag iedereen van vinden wat ie wil (heb trouwens genoeg postieve reacties gehad) en ben liever een zweefkees dan iemand die in de waan verkeerd dat hij iets heeft te vinden van hoe
een ander praat of is. Dat je dat nog eens doet op een "ik weet hoe het moet en weet ook hoe dat voor anderen moet zijn" manier is in een topic als dit op z'n best retarted.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ben het wel eens met Gray, ik sla de posts van Canillas vrijwel altijd over. Vind ze langdradig en vaak niet nuttig, hoe behulpzaam het ook bedoeld is.
Neemt niet weg dat jullie hier geen stennis moeten schoppen.
Neemt niet weg dat jullie hier geen stennis moeten schoppen.
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Ik voel me regelmatig gewoon slecht, opgekropte energie ('ik tril helemaal!') en kan in slechte periodes van streek raken om iets heel kleins. Schuldgevoel heb ik tegenover mezelf heel snel. Ik ben extreem streng voor mezelf en maak al snel van een mug een olifant. Ik heb een periode flink gedronken maar heb dat flink weten te vermindere. Nu heb ik aan het eind van de vakantie 2x flink gedronken en ik heb al gelijk een schuld gevoel. Ik wordt angstig dat ik niet alles van de avond nog weet.quote:
[..]
Welke onzekerheden heb je? Of is het eerder schuldgevoelens waar je mee struikelt, in de zin van ik heb fouten gemaakt of had beter moeten weten.
Het is enorm moeilijk om dat schuldgevoel los te laten. Ik WEET dat het onnodig is en ik niet perfect kan zijn, maar dat 'positieve denken' helpt tijdelijk of niet. Meestal gaat m'n mind op zoek naar een oplossing (oftewel andere gedachtes) die het schuldgevoel kunnen verzachten.
Voorbeeld van snel van streek zijn: Ik vroeg aan een vriendin/collega of ze morgen werkte en of we naast elkaar zouden werken (callcenter), ze zei: "Dat weet het nog niet hoor". Mijn gedachtenmachine maakte er gelijk van dat ze vast boos op me zou zijn, omdat ik ruzie met mijn ex heb waar zij ook bevriend mee is. De volgende dag bleek er helemaal niks aan de hand.
Dit alles is ook gewoon genetisch bepaald gok ik zo. Mijn vader heeft last van angsten/depressies en zijn moeder (mijn oma) ook. Aan de kant van mijn moeder had mijn opa ook depressies en bv. mijn oom en neef ook.
Maar tot zover even mijn privé, ik denk dat de algemene gevoelens van stress/depressieve gevoelens en angst universeel zijn.
Zeker weten. Zelf gebruik ik het woord loslaten niet zo vaak omdat het impliceert dat ik in staat ben om mijn ik los te laten. Wat ik nu doorlopend doe is elke keer als mijn gedachten afdwalen en daarbij stress komt kijken weer terug naar het nu gaan. De mind vind dat niet leuk. Net zoals dat iemand die agressief wordt het liefst er op los slaat in plaats van even tot tien te tellen.quote:Het is trouwens niet alleen een kwestie van loslaten maar zeker ook van accepteren wie je bent. Zodra er een discrepantie gaat opspelen tussen wie je zou willen, en of moeten zijn van jezelf of omgeving, en je acties en handelen daar niet op ingesteld was, of is, ontstaat (kan) er conflict tussen die twee, en dat kan zich dan uiten in angst en onrust geven.
De kunst is dan om jezelf weer in harmonie te laten komen door je oude ik los te laten en je nieuwe ik weer in overeenstemming te laten komen met wie je wilt wezen, dat je daarmee vrede moet hebben met je oude ik, of het loslaten zoals je zegt hoort daar ook bij inderdaad.
Ik ben nu in een nieuwe klas waar ik alles zoveel mogelijk z'n beloop laat gaan. Ik laat me niet opjagen om bepaald gedrag te vertonen waarvan ik denk dat ik indruk maak. Gewoon z'n beloop laten gaan en kijken waar het schip strand. Het is eng en vredig tegelijkertijd. Best raar
Het verschil met de afgelopen jaren is dat ik nu steeds meer het gevoel krijg dat er geen andere optie is. Een goed teken denk ik
:')
Ik heb verder geen zin in een eindeloze discussie (vooral niet in een topic waarin er juist over gepraat wordt om je ego opzij te zetten) maar je hebt een erg infantiele kijk op de wetenschap en hebt blijkbaar geen idee waar deze voor staat. De wetenschap heeft in ieder geval 0,0 gelijkenis met 'geloof' zoals jij het beschrijft.quote:
[..]
Dan ik daaruit opmaken dat jij het idee van wetenschap belangrijk vind, prima, dat heeft alleen verder niks met de rest van de wereld te maken.
Als hij ze op een spoort naar heling zet wat maakt het dan uit of het is wat de wetenschap op dit moment gelooft wat het gelooft? Heb je gekeken naar hoe de er uit ontstane therapie vorm wordt geroemd voor z'n praktisch opzet en blijvende resultaten? Ik ga er vanuit van niet, gezien je post.
Daar komt bij dat wetenschap er in het verleden vaak genoeg naast heeft gezeten, dingen bleken anders te zijn of gewoon niet te kloppen. Als je deze stof pseudowetenschap noemt dan is geloven dat wetenschap altijd standaard en per definitie gelijk heeft niet meer dan dat; geloof. Op een zelfde manier dat er mensen zijn die willen geloven dat God en de bijbel echt zijn. Wat ook hen goed recht is natuurlijk.
Op het moment dat je feiten uit de praktijk niet kan handelen omdat ze nog niet wetenschappelijk bewezen zijn, en wetenschap loopt in die zin altijd letterlijk achter de feiten aan, dat kan je heel intelligent zijn maar die houding heeft wel iets doms; je gaat af zetten wachten tot iets/iemand anders je 'toestemming' geeft om iets te mogen geloven. Prima houding hor, totdat je een jaar of 10 bent.
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Ik vind eigenlijk dat waking the tiger verhaal helemaal niet zweverig klinken. Eckhart Tolle is veel zweveriger met concepten zoals pijnlichaam en 'het nu als sleutel voor bewustzijn'. Dat overtollige lichaamsenergie is juist iets wat ik elke dag ervaar, en ik lees nergens iets over aura-energiën enz. Feit is wel dat het woord energie heel vaak gebruikt en misbruik wordt in totaal verschillende contexten wat verwarring kan opleveren. Ik zit zelf te denken het boek wel aan te schaffen.
:')
Voor iedereen werkt het anders en dat hangt ook nog weer af van het moment. Ik ben ooit begonnen met Ontwaken in de Droom en dat kon ik toen niet helemaal volgen, terwijl dat boek juist vrij nuchter is geschreven.
Het is De Kracht vh Nu geweest dat mij mijn verlichtende ervaring heeft gegeven (terwijl ik dat toen ook af en toe zweverig vond), maar nu jaren later lees ik toch weer liever Ontwaken in de Droom.
Het is De Kracht vh Nu geweest dat mij mijn verlichtende ervaring heeft gegeven (terwijl ik dat toen ook af en toe zweverig vond), maar nu jaren later lees ik toch weer liever Ontwaken in de Droom.
"An educated citizenry is a vital requisite for our survival as a free people."
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Ontwaken in de droom is inderdaad een stuk helderder, en het boek rekent af met alle ideeën over verlichting die je zou kunnen verwachten. Tolle geeft mi nog veel hoop voor een beter leven na verlichting.
:')
Wat is dan een 'beter leven' als je verlicht bent? Want volgens mij accepteer je dan alles zoals het komt, buiten omstandigheden om. Het leven is het leven, klaar.quote:
Ontwaken in de droom is inderdaad een stuk helderder, en het boek rekent af met alle ideeën over verlichting die je zou kunnen verwachten. Tolle geeft mi nog veel hoop voor een beter leven na verlichting.
Wat mij bij Tolle vooral tegenstaat is het gebrek aan praktische informatie. Teveel theoretisch 'geneuzel' over het ego en dergelijke. Want het wordt wel duidelijk dat we allemaal meer in het nu zouden moeten leven, maar hoe leef je dan meer in het nu? Daar zijn genoeg praktische tips bij te geven, lijkt me zo.
sinterklaaskapoentje
Wie komt er alle jaren...
Voor praktische tips kan je beter bij het boeddhisme of mindfulness aankloppen. De belangrijkste tip is gewoon keer op keer, wanneer je realiseert dat je afdwaalt in gedachten of angst, weer terug te keren naar het nu. Kan met of zonder op je ademhaling te concentreren. Dit kan nog knap lastig zijn als je in angst en spanning leeft zoals ik beschreef. Verder zijn er nog loopmeditatie, gewone meditatie etc etcquote:
[..]
Wat is dan een 'beter leven' als je verlicht bent? Want volgens mij accepteer je dan alles zoals het komt, buiten omstandigheden om. Het leven is het leven, klaar.
Wat mij bij Tolle vooral tegenstaat is het gebrek aan praktische informatie. Teveel theoretisch 'geneuzel' over het ego en dergelijke. Want het wordt wel duidelijk dat we allemaal meer in het nu zouden moeten leven, maar hoe leef je dan meer in het nu? Daar zijn genoeg praktische tips bij te geven, lijkt me zo.
:')
De term "zweverig" zie ik vaak voorbijkomen. Naar mijn mening zullen er altijd zaken zijn die "zweverig" klinken, totdat je het zelf tegenkomt op je pad, dan pas wordt het duidelijk wat er bedoelt werd. Dit is een pad waar je door een dichte mist omringd wordt, je ziet duidelijk wat er bedoelt wordt pas als je daar bent.
Ook als je het ben tegengekomen kan het zweverig klinken. Juist dan weet je dat het kort en bondig kan.quote:
De term "zweverig" zie ik vaak voorbijkomen. Naar mijn mening zullen er altijd zaken zijn die "zweverig" klinken, totdat je het zelf tegenkomt op je pad, dan pas wordt het duidelijk wat er bedoelt werd. Dit is een pad waar je door een dichte mist omringd wordt, je ziet duidelijk wat er bedoelt wordt pas als je daar bent.
Het komt vaak overdreven over, alsof men iets wil bewijzen, wil laten zien dat ze veel verstand van zaken hebben, zonder mensen daarmee daadwerkelijk te helpen.quote:
De term "zweverig" zie ik vaak voorbijkomen. Naar mijn mening zullen er altijd zaken zijn die "zweverig" klinken, totdat je het zelf tegenkomt op je pad, dan pas wordt het duidelijk wat er bedoelt werd. Dit is een pad waar je door een dichte mist omringd wordt, je ziet duidelijk wat er bedoelt wordt pas als je daar bent.
Als iemand weet dat het kort en bondig kan, dan kan hij het zo maken. Misschien zullen de anderen hem er ook dankbaar voor zijn, naast de uitgebreide informatie. Soms hebben we ook behoefte aan meer informatie, soms vragen we er zelf om, dan is het goed als je het kan krijgen.quote:
[..]
Ook als je het ben tegengekomen kan het zweverig klinken. Juist dan weet je dat het kort en bondig kan.
Ik heb vaak gemerkt dat als ik stop een 'obstakel’ te vormen voor andere mensen die hun hulp aanbieden (hoe onbehulpzaam het ook in mijn ogen is), dat dan hun hulp de mensen bereikt die het wel nodig hebben.quote:
[..]
Het komt vaak overdreven over, alsof men iets wil bewijzen, wil laten zien dat ze veel verstand van zaken hebben, zonder mensen daarmee daadwerkelijk te helpen.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |