Toch hoorde ik ook even later iets wat me even deed twijfelen : ze hadden, op dat moment nog in afzondering, een kat van 19 jaar zitten. En dat is natuurlijk ook iets dat heel weinig mensen aantrekt, weinig actief, de zekerheid dat je er maar heel kort plezier van zult hebben, en de waarschijnlijkheid dat je in die korte tijd wel heel veel dierenarts-rekeningen langskrijgt (Julius heeft me dit jaar alleen, in de laatste 5 weken van zijn leven, meer dan EUR 800 aan de dierenarts gekost). Als ik me aan de oorspronkelijke groeps-samenstelling had gehouden, had ik er een plaatsje in opengehouden voor dat exemplaar. Maar ja, elke keuze die je maakt heeft ook weer een keerzijde, en ik had al die vrijwilligsters als dolgelukkig gemaakt door toe te zeggen dit kwartet op te nemen.quote:Op donderdag 28 maart 2013 13:02 schreef BlueEyes het volgende:
Wat ontzettend lief om zo'n kwartet te nemen!![]()
Hoop dat je nog regelmatige updates geven gaat waaruit blijkt dat ze ontspannen en goed op hun plekje zijn!
Vanmiddag even bij het asiel langsgegaan om verslag uit te brengen, en het lijkt er op dat het stukje antiek bij een van de vrijwilligsters gehuisvest gaat worden. Er zijn er die een zwak hebben voor bejaarde katten, en voor hun vallen de medische kosten wat lager uit.quote:Op vrijdag 29 maart 2013 12:34 schreef MissBliss het volgende:
Leuke foto's![]()
Wel sneu voor die 19-jarige kat in het asiel, die krijgt natuurlijk nooit meer een huisjeNou ja, misschien komt er snel nog iemand zoals jij langs!
Oh wat super!quote:Op zaterdag 30 maart 2013 19:22 schreef mvdejong het volgende:
[..]
Vanmiddag even bij het asiel langsgegaan om verslag uit te brengen, en het lijkt er op dat het stukje antiek bij een van de vrijwilligsters gehuisvest gaat worden. Er zijn er die een zwak hebben voor bejaarde katten, en voor hun vallen de medische kosten wat lager uit.
Dat Cayok gewoon theater speelde om met rust gelaten te worden zonder zijn plekje te moeten verlaten, daar had niemand in het asiel doorheen gekeken.quote:Op zondag 31 maart 2013 20:40 schreef Pippi het volgende:
Je hebt gelijk hoor: in een asiel is het mijnsinziens niet altijd mogelijk om het karakter te bepalen.
Wat natuurlijk ook speelt is het individu, ook een sociale kat kan niet altijd met elke andere kat overweg. Nog een extra complicatie is dat veel poezen uitstekend met alle andere poezen overweg kunnen, maar absoluut geen katers om zich heen tolereren, hoe lief en zachtaardig die ook zijn. En dan maakt het al dan niet gesteriliseerd/gecastreerd zijn niet echt uit. Gecastreerde katers maken gewoonlijk niet zo'n onderscheid.quote:Mijn rode kater zou nl volgens het asiel het beste zonder soortgenoten zijn maar die heeft hij toch echt nodig want hij is gek op katten/ poezen. En mijn bange poes zou het beste geplaatst zijn bij soortgenoten maar... die vindt de rode kater maar eng...
Katten waarvan de achtergrond niet bekend zijn 2 weken niet plaatsbaar om een eventuele eigenaar de gelegenheid te geven het beestje terug te krijgen, en dit overjarige exemplaar zat nog in die periode.quote:Op zondag 31 maart 2013 20:42 schreef Pippi het volgende:
Die bejaarde kat staat inderdaad niet op de site van asiel Rottedam. Gelukkig maar want ik ben gek op oude rooie katten
Een tien met een griffel en een zoen van de meester.quote:
quote:Op zaterdag 13 april 2013 19:28 schreef mvdejong het volgende:
[..]
Een tien met een griffel en een zoen van de meester.
Keek ik ook naar.quote:Op zaterdag 13 april 2013 19:32 schreef computergirl het volgende:
[..]![]()
Het wit op het neusje valt het meeste op.
Het belangrijkste van de aanpak is "helemaal niets", namelijk dat ik ze zoveel mogelijk hun gang laat gaan, en me zelden aan ze opdring. Ik doe dus wel mijn gewone dingen, dus als ze alle vier in de keuken zitten te eten, en ik moet wat voor mijn eigen eten doen, dan loop ik daar dus gewoon heen, al weet ik dat ik dan een massale vluchtreactie uitlok (wat een heerlijk cartoon-effect geeft, 16 pootjes op laminaat).quote:Op zaterdag 13 april 2013 19:29 schreef mangalie het volgende:
Geweldig zoals je het aanpaktEn wat een heerlijke mannen zijn het..!!
Mijn 2 katten waren in het begin ook een beetje angstig. Heb het eigenlijk op dezelfde manier als jij aangepakt, gewoon laten zien dat ik ook in dat huis woon en eigenlijk vanaf het moment dat ze in de gaten hadden dat ik degene was die ervoor zorgde dat er altijd lekkere brokjes klaar staan was het ijs gebroken. Maar het belangrijkste is gewoon dat ze het op hun eigen tempo moeten ontdekken. Je moet jezelf niet opdringen, maar ook niet wegvlakken.quote:Op zaterdag 13 april 2013 19:48 schreef mvdejong het volgende:
[..]
Het belangrijkste van de aanpak is "helemaal niets", namelijk dat ik ze zoveel mogelijk hun gang laat gaan, en me zelden aan ze opdring. Ik doe dus wel mijn gewone dingen, dus als ze alle vier in de keuken zitten te eten, en ik moet wat voor mijn eigen eten doen, dan loop ik daar dus gewoon heen, al weet ik dat ik dan een massale vluchtreactie uitlok (wat een heerlijk cartoon-effect geeft, 16 pootjes op laminaat).
Voor de rest : regelmatig tegen ze praten, en maar heel zelden proberen ze aan te raken.
Zoals ik al eerder zei : als ze zich min of meer permanent op zolder zouden hebben genesteld, dan zou ik die weer hebben afgesloten, omdat ze wel regelmatig met me geconfronteerd moeten worden. Maar de aantrekkingskracht van de zolder als afzonderingsplek is nu eigenlijk al weer over omdat je vanuit de huiskamer VOGELTJES kunt kijken.
Maar het is best af en toe frustrerend, en onmogelijk te doen voor iemand die niet gek op katten is, en dat op de goede manier is (katten primair als katten zien, en niet als knuffeldier/aankleedpop : het zijn geen honden). Het is dan ook goed te begrijpen dat het asiel direct aan dit viertal dacht toen ik langskwam met mijn verlanglijstje, en een uitleg waarom ik die gezinssamenstelling zocht.
En, hoeveel mensen komen diep in de nacht in een meurend huiskamer, zien en ruiken dat hun verticale jaloezieen van 1 dag oud onder de diarrhee zitten, en reageren dan "dat arme beest, wat moet hij zich ellendig voelen".
Ik heb geprobeerd met ze te spelen, maar ze willen dat niet. Op een van de foto's zie je een roze stok, met daaraan een lint met een belletje, maar pogingen om ze daarin geinteresseerd te krijgen liepen op niets uit totdat ik het ding gewoon op de grond gooide ...quote:Op maandag 13 mei 2013 18:16 schreef Ofresca het volgende:
Top dat je in 1x 4 katten in huis wil nemen!![]()
Speel je eigenlijk ook een beetje met ze? Dat is in mijn beleving altijd een vrij goede manier geweest om schuwe katten een beetje uit hun schulp te lokken en af te leiden.
Ik zie wel speelgoed liggen, maar lees niets over speelgedrag.![]()
Is zeker een goed teken hoor!quote:Op maandag 13 mei 2013 20:32 schreef mvdejong het volgende:
Zojuist nog maar eens een bevestiging gekregen van hun toenemende vertrouwen.
Ik heb alleen een liggende krabplank, en mijn Burmezen wilden niets anders. De nieuwe lichting gebruikt die ook enthousiast voor dat doel, en als algemene ligplek (het is niets meer dan een 30x80 plank met een stugge nylon deurmat eromheen), maar ik krijg het idee dat ze toch ook iets willen waar ze echt aan kunnen hangen.
Een 25x200 plank had ik nog liggen, dus weer 2 deurmatten en een paar doosjes tapijtnagels gehaald, en aan de slag met een hamer. Dit tot grote interesse van de heren, die ook tijdens het hameren gingen snuffelen aan het uiteinde waar ik even niet bezig was. En ondertussen wordt er op en om de plank, die nu nog op de grond ligt, hevig gebakkeleid.
Echt nerveuze katten zouden met dat gehamer snel een of twee verdiepingen hoger zijn gaan liggen, en zich de komende twee uur niet meer hebben vertoond.
Morgen even twee bevestigingspunten in de muur maken, en het ding rechtop zetten, dat kan wat spektakel opleveren.
En jawel hoor. Toen ik vanochtend na het afgaan van de wekker nog even op mijn rug lag, was binnen de kortste keren het hele kwartet in mijn slaapkamer. Diesel kwam weer even kroelen, en spinde zo luidruchtig dat Chester ook op mijn bed sprong om te kijken wat er gebeurde. Ik krabbelde hem even, wat hij een lekker gevoel vond, totdat hij erachter kwam dat dat door mijn hand gebeurde, toen sprong hij direct van mijn bed af. En twee minuten later was hij terug omdat hij zich realiseerde dat het toch wel erg lekker was, en spinde zeer luidruchtig.quote:Op maandag 13 mei 2013 18:32 schreef mvdejong het volgende:
Ik denk dat Chester de volgende is die gaat "loskomen" door zijn jeugd en nieuwsgierigheid, ...
Die Diesel.quote:Op zaterdag 8 juni 2013 22:06 schreef mvdejong het volgende:
Eerder deze week heb ik een volgende ontmoeting met een buurkat mogen bespioneren vanuit mijn zolderraam. Een van de buren heeft ook een voorraad katten, maar die is ondertussen uitgedund tot 3, en een van de voormalige groepsleden was een kleine jonge poes, die het niet meer uithield in de groep toen ze onverhoopt zwanger werd (er werd nogal wat afgevochten). Ze is, na een tijdje in een pleeggezin om de kittens te krijgen, via het asiel weer in de buurt teruggekeerd als enige kat in een huis met een echtpaar waarvan de kinderen al ruimschoots de deur uit zijn, en ze is helemaal opgebloeid in die veel rustiger omgeving.
Er was al wat zicht-contact geweest met mijn gezelfschap, op afstand, maar toen ze op het dak van een berging lag te zonnen, ging Diesel toch eens proberen vriendjes te maken met haar. Dus heel rustig en voorzichtig proberen te benaderen, op een kleine 2 meter afstand liggen rollen om duidelijk te maken dat hij geen kwade bedoelingen had, maar het leverde alleen maar een hoop kwade geluiden van de dame op. Uiteindelijk gaf hij het maar op en ging weer weg.
Ook dat is een verschil met mijn Burmezen, Julius verjoeg alles wat kat was behalve zijn broertje, en Caesar heeft wel geprobeerd om vriendjes te worden met een oudere buurpoes, maar nadat ze op zijn toenaderingen meermalen onaardig reageerde, ging hij net zo fanatiek achter haar aanjagen.
Diesel is de laatste tijd wel erg lief aan het doen. Ook vandaag was hij bij het neerzetten van het eten aanvankelijk meer geinteresseerd in aanhalen dan in direct aanvallen op het voer. Toen hij na het eten weer een tijdje buiten was geweest, kwam hij binnen, liep direct op de bank af waar ik zat, sprong er zonder aarzelen op, zette de motor aan en liet zich een hele tijd aanhalen. Het is wel maf dat een zo imposante kater als hij wel duidelijk de voorkeur heeft om heel zachtjes aangehaald te worden.
Ik kan je een speciaal tekentangetje aanraden ipv. een pincet. Heb je het beestje te grazen voor de kat het doorheeft. Je schuift het tangetje onder de teek en draait hem eruit. Weet je ook zeker dat er niets is blijven zitten.quote:Op zondag 16 juni 2013 10:50 schreef mvdejong het volgende:
Vrijdagochtend lag Chester relaxed in een mandje op een stoel, dus ik ging eens voor hem zitten en begon hem aan te halen. Hoewel hij zich in een eerste reactie op een voorpoot opdrukte om weg te schieten, zakte hij bijna onmiddelijk weer luid spinnend terug. Bij het aanhalen en krabbelen vond ik aan de rechterkant van zijn nek iets wat op een korstje van een verwonding leek (de heren bijten elkaar regelmatig "speels"), maar aan de linkerkant zat overduidelijk een teek. Helaas, tegen de tijd dat ik pincet en leesbril had, was Chester weggelopen. Maar, het is duidelijk dat er ongedierte-bestrijding, ook preventief, nodig wordt. Nu nog een tweede moment vinden waarin hij zich laat aanraken, zodat ik die teek kan opruimen en ook de andere kant nog even wat beter bekijken.
's Avonds keek ik toevallig uit het raam en zag Chester met "iets" rondlopen waar een bos bruine veren uitstak. Hij liet me niet dichtbij genoeg komen om te zien wat het was (hij liep mijn tuin in om het te verorberen, schoot naar de tuin van de buren toen ik te dichtbij kwam, en uiteindelijk het huis in), maar het heeft er alle schijn van dat er een vogeltje gesneuveld is. Of dat de eerste was is niet te zeggen, hij verwerkt de prooi blijkbaar wel buiten.
Zaterdag was een drukke dag, maar vanochtend heb ik in ieder geval Pepe en Chester een pipetje vlooienmiddel in hun nekjes kunnen geven.
Ik kan niet echt overweg met die tangetjes, ik heb zowel stalen als plastic versies geprobeerd. De pincet die ik gebruik heeft hele dunne uiteinden, naaldachtig, en die schuif ik onder de teek, en klaar.quote:Op zondag 16 juni 2013 14:25 schreef Duderinnetje het volgende:
[..]
Ik kan je een speciaal tekentangetje aanraden ipv. een pincet. Heb je het beestje te grazen voor de kat het doorheeft. Je schuift het tangetje onder de teek en draait hem eruit. Weet je ook zeker dat er niets is blijven zitten.
Chester was niet echt onder de indruk van de pincet, maar hij kreeg er genoeg van dat ik eerst wegliep voor de pincet, en toen nog eens voor mijn leesbril.quote:Onze katten sprintten weg zodra we met ander gereendschap kwamen aanzetten. Maar dit tangetje werkt perfect. Gewoon een beetje kroelen als ze ergens liggen en dan dat tangetje eronder.
Het preventieve is in eerste instantie voor de vlooien, maar ik heb wel positieve geluiden gehoord over de Advantage die ook tegen teken zou moeten werken.quote:En preventief behandelen is natuurlijk altijd goed. Werkt dat 100%?
Mijn Burmezen verhaarden constant, en met die ondervacht die ze hebben was dat bijna niet weg te zuigen.quote:Op zondag 16 juni 2013 14:29 schreef Duderinnetje het volgende:
Oh en wat een heerlijke foto's. Wat ben je toch een superbaasje, met je verbrede vensterbank!![]()
![]()
Hoe gaat het met verharen eigenlijk? Moet je met vier katten niet tegen de klippen op stofzuigen?
Mooi om te lezen hoe ze steeds meer naar je toe trekken.quote:Op maandag 17 juni 2013 19:32 schreef mvdejong het volgende:
Ik kan de laatste tijd Chester en Diesel vaak ook aanhalen als ze ergens rustig liggen; ze hebben wel een eerste reactie om me te mijden, maar meestal is het toch te fijn om daadwerkelijk weg te lopen. Dat ik het initiatief mag nemen is weer een stapje voorruit.
Zojuist deed ik dat bij Diesel, op de klim-/lig-plankjes bij de keuken. Toen ik stopte en een glas cola ging inschenken, sprong hij eraf en begon tegen mijn kuiten te strijken, en hij volgde me naar de bank. Zelfs toen ik hem oppakte om hem naast me neer te zetten, toch iets heel engs, sprong hij niet eens van de bank, en hij was binnen een paar tellen weer terug onder handbereik. Er blijft zo weinig over van de afstandelijkheid.
quote:Op donderdag 27 juni 2013 19:11 schreef mvdejong het volgende:
Nou, de interactie met de lokale fauna begint een beetje uit de klauw te lopen.
Ik wist al dat Cayok een teekje had zitten, maar het lijkt er op dat Chester er eentje op zijn schouderblad heeft zitten, en Pepe een hele grote onder zijn kin. Dat wordt heel wat geworstel. Daarnaast vond ik zojuist een heel opgezwollen dood exemplaar op de grond in de huiskamer.
En aan de andere kant zag ik zojuist 3 van de heren in de achtertuin kauwbewegingen maken. Eentje zou nog wat gras voor de spijsvertering aan het grazen kunnen zijn, maar dat is gewoonlijk niet een groeps-activiteit. Een duif verorberen is dat wel.
Oewh, een heus mysteriequote:Op donderdag 27 juni 2013 21:06 schreef mvdejong het volgende:
Zo, de makkelijkste maar even eerst genomen. Chester ging op zijn standaard lig-plekje op de stoel liggen, en liet zich aanhalen. Een iets fermere greep maakte het vrij makkelijk om de teek, die ook op een erg makkelijke plaats zat, duidelijk te maken dat zijn aanwezigheid ongewenst was.
De duif wordt regelmatig door een of meer van de heren bezocht, en ligt nu ondertussen in meerdere delen verspreid. Ze zijn redelijk makkelijk naar elkaar toe over deze prooi, slecht heel af en toe hoor ik die diepe "dat is van mij" keel-grom.
Wie de duif gesnaaid heeft is niet helemaal duidelijk, een buurman heeft vandaag gezien dat Diesel het op straat op een duif voorzien had, dus het kan zijn dat hij de mighty hunter is, en de prooi voor de zekerheid van de straat/voortuin naar de achtertuin heeft gesleept, maar het zou ook kunnen zijn dat een van de heren de prooi van een buurpoesje (een beestje met een hele reeks dode duiven op haar gewetentje - alsof een kat een geweten zou hebben) heeft bemachtigd.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |