Eurocrisis #69 - Waar de Russen Cyprus redden

Finito,Ολοκληρώθηκε!

Ook als Cyprus 'gered' word krijg je een uitvlucht van kapitaal moeilijk gestopt lijkt me. Dat worden kapitaalrestricties en weer een geest van een verdrag dat geschonden word. Al zijn er natuurlijk clausules in die verdragen, zoals altijd en is er geen 'echte' schending van een verdrag.

Volgens Geenstijl beperkt Aegon per a.s. april de mogelijkheden om met spoed geld op te kunnen nemen.
Het gaat blijkbaar alleen over "de omzetting van de Aegon E-Rekening naar Aegon Sparen..." ??
In het artikel staan kopiën van de brieven die Aegon hierover heeft rondgestuurt.

[ Bericht 0% gewijzigd door karton2 op 21-03-2013 16:02:21 ]

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 15:41 schreef piepeloi55 het volgende:
Ook als Cyprus 'gered' word krijg je een uitvlucht van kapitaal moeilijk gestopt lijkt me. Dat worden kapitaalrestricties en weer een geest van een verdrag dat geschonden word. Al zijn er natuurlijk clausules in die verdragen, zoals altijd en is er geen 'echte' schending van een verdrag.

Vind je zelf wat je schrijft niet een beetje tegenstrijdig? Die clausules zitten niet voor niets in de regels. Verder is een uitstroom niet alleen te voorzien maar zelfs wenselijk. De Cypriotische banken moeten stevig kleiner worden.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 16:10 schreef HiZ het volgende:
Vind je zelf wat je schrijft niet een beetje tegenstrijdig? Die clausules zitten niet voor niets in de regels.

Wat we de afgelopen jaren gezien hebben is dat diverse clausules eerder misbruikt dan gebruikt worden. Ik heb daar dan ook geen hoge pet van op.

Daar kun je anders over denken, maar of Cyprus nu wel of niet gered word, zonder kapitaalrestricties gaan ze het niet redden. Ze zullen wel moeten.

quote:

Verder is een uitstroom niet alleen te voorzien maar zelfs wenselijk. De Cypriotische banken moeten stevig kleiner worden.

Of het wenselijk is hangt ervanaf in welke mate en tijdspanne het gebeurd.

Leuk detail op deze foto: die slipsporen voor de ATM. Iemand is natuurlijk keihard aan komen scheuren om nog snel z'n geld te redden. Keihard remmen pal voor de ATM en dan snel de auto uit om te pinnen...

Die bank, Laiki dus, is volgens de berichten zojuist gesloten. Wordt opgesplitst. Bad bank principe volgens mij, maar mijn grieks is niet zo goed.

Bloomberg is reporting via CYBC, the state-run broadcaster in Cyprus, that Cyprus Popular (a.k.a. Laiki) – the country's second-largest lender and arguably its most afflicted bank – will be shut down.

The plan will follow the "good bank/bad bank" format.

Assets from the "good bank" will be sold, and the proceeds of the sale will be returned to depositors.

Bank deposits of less than 100,000 euros are guaranteed, says Bloomberg.

The chart below, via Exotix economist Gabriel Sterne, shows the extent of Laiki's problems, even before this weekend's bailout deal and ensuing chaos hit.

Read more: http://www.businessinside(...)2013-3#ixzz2OBqXTfRL

Dat betekent dus dat de retailbank gewoon open blijft. Lijkt een beetje op een truukje om ECB geld te blijven krijgen.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 17:07 schreef HiZ het volgende:
Dat betekent dus dat de retailbank gewoon open blijft. Lijkt een beetje op een truukje om ECB geld te blijven krijgen.

Maar als die er maandag geen toekomst meer in zien dan trekken ze de stekker eruit en is het in één klap gedaan met de pret.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 09:15 schreef Budapestenaar het volgende:

[..]

Yep, het Lincoln Memorial in Washington zal verbleken bij het Van Rompuy Memorial dat ze zullen oprichten in Brussel.

lijkt me wel

Een n00b-vraag dan maar: Wat betekent splitsen in good bank/bad bank voor een spaarder met 30k op de bank?

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 17:53 schreef Apache4U het volgende:
Een n00b-vraag dan maar: Wat betekent splitsen in good bank/bad bank voor een spaarder met 30k op de bank?

Niets, wordt gewoon ondergebracht in de good bank.

Cypriot banking bill has approval of troika to include capital outflow controls.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 19:16 schreef piepeloi55 het volgende:
Cypriot banking bill has approval of troika to include capital outflow controls.

Dat wil nog niet zeggen dat het hele voorstel voldoende is.

Ik denk dat de Troika wel accoord gaat met capital controls, anders moet de ECB die hele uitstroom weer gaan funden...
Maar inderdaad, de rest van het plan moeten we nog even zien. Wie gaat trouwens de "good bank" kopen?

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 19:56 schreef SeLang het volgende:
Ik denk dat de Troika wel accoord gaat met capital controls, anders moet de ECB die hele uitstroom weer gaan funden...
Maar inderdaad, de rest van het plan moeten we nog even zien. Wie gaat trouwens de "good bank" kopen?

Was de eis niet dat ze de grootste twee banken zouden samenvoegen? Capital controls suggereert dat er een acceptabel plan is. Als er geen acceptabel plan is stopt de ECB de ELA en maakt het alleen voor de Cyprioten nog wat uit. Als ze dan nog onder EU recht werken.

Hoe meer ik erover nadenk hoe minder ik begrijp van dat geslijm naar de Russen toe. Alles wat ze de Russen kunnen bieden zou vastlopen op Turkije. Die gaan echt geen boringen toestaan zolang de Cyprus kwestie nog niet is opgelost. En wat voor deal hebben die Russen dan voor hun miljarden?

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 19:56 schreef SeLang het volgende:
Ik denk dat de Troika wel accoord gaat met capital controls, anders moet de ECB die hele uitstroom weer gaan funden...
Maar inderdaad, de rest van het plan moeten we nog even zien. Wie gaat trouwens de "good bank" kopen?

De onverzekerde deposito houder zou een haircut van 40% moeten slikken. Ik ben benieuwd of dit door het parlement komt.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 20:08 schreef piepeloi55 het volgende:

[..]

De onverzekerde deposito houder zou een haircut van 40% moeten slikken. Ik ben benieuwd of dit door het parlement komt.

Maar alleen van de failliete bank. Dat maakt natuurlijk wel uit. Is het mogelijk dat ze op die manier meer dan ¤5.8 miljard vrijmaken?

twitter:

PieterOmtzigt twitterde op woensdag 20-03-2013 om 23:41:43 Het is dus 20 maart, lente en de regering weet nog steeds de koopkrachteffecten van 1 januari niet. reageer retweet

(via GS)

Die koopkrachtplaatjes hadden vast nog wat boetseerwerk nodig voor ze gepresenteerd kunnen worden

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 22:00 schreef Perrin het volgende:

twitter:

PieterOmtzigt twitterde op woensdag 20-03-2013 om 23:41:43 Het is dus 20 maart, lente en de regering weet nog steeds de koopkrachteffecten van 1 januari niet. reageer retweet

(via GS)

Die koopkrachtplaatjes hadden vast nog wat boetseerwerk nodig voor ze gepresenteerd kunnen worden

Boetseerwerk, ik heb meer het vermoeden dat het kabinet plannen vrij beperkt uitwerkt puur omdat ze geen koers durven te kiezen. VVD wil rechtsom, PvdA wil linksom en dus is de weg van de minste weerstand om de echte uitwerking van plannen vooruit te schuiven.

Nouja, presenteer dan de plaatjes bij ongewijzigd beleid ofzo. Dan heb je iig iets.

Kan iemand mij uitleggen waarom dat noodfonds dat die Cyprioten aan het optuigen zijn niet gewoon een lening is waarvan de EU heeft gezegd dat ze daar niet mee zullen instemmen? En hoe kan Cyprus precies zijn eigen goudvoorraad lenen?

waarom wordt het Ijsland scenario niet uit de kast gehaald, Ijsland is er weer helemaal bovenop en alle schulden zijn ook nog terugbetaald. Ik snap niet dat dit door helemaal niemand genoemd wordt... Volgens mij was er in Ijsland hetzelfde probleem. Een veel te grote bankensector in verhouding tot het BNP die op omvallen staat... Iemand hier een antwoord op?

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 22:33 schreef HiZ het volgende:
Kan iemand mij uitleggen waarom dat noodfonds dat die Cyprioten aan het optuigen zijn niet gewoon een lening is waarvan de EU heeft gezegd dat ze daar niet mee zullen instemmen? En hoe kan Cyprus precies zijn eigen goudvoorraad lenen?

Ze zouden de bezittingen in dat fonds als onderpand kunnen gebruiken voor de leningen, maar omdat het inderdaad in feite nog steeds een lening is is de kans vrij klein dat de EU en het IMF ermee instemmen. En terecht ook trouwens, want als Cyprus die volledige 17 miljard die het nodig heeft zou lenen zou hun uiteindelijke staatsschuld uitkomen op 32 miljard euro, ruim 179% van het BNP.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 22:43 schreef BloodhoundFromHell het volgende:
waarom wordt het Ijsland scenario niet uit de kast gehaald, Ijsland is er weer helemaal bovenop en alle schulden zijn ook nog terugbetaald. Ik snap niet dat dit door helemaal niemand genoemd wordt... Volgens mij was er in Ijsland hetzelfde probleem. Een veel te grote bankensector in verhouding tot het BNP die op omvallen staat... Iemand hier een antwoord op?

Dat betekent dat de Russische spaarders hun spaarcentjes niet terugzien? Want dat deed Ijsland de buitenlandse spaarders aan. Ik vermoed dat de Cyprioten hun Russische cliënten niet kwijt willen.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 22:43 schreef BloodhoundFromHell het volgende:
waarom wordt het Ijsland scenario niet uit de kast gehaald, Ijsland is er weer helemaal bovenop en alle schulden zijn ook nog terugbetaald. Ik snap niet dat dit door helemaal niemand genoemd wordt... Volgens mij was er in Ijsland hetzelfde probleem. Een veel te grote bankensector in verhouding tot het BNP die op omvallen staat... Iemand hier een antwoord op?

Ja, er is een belangrijk verschil tussen IJslandse banken toen en de Cypriotische banken nu. De IJslanders gingen op grote schaal investeren in vastgoed en bedrijven in het buitenland. De Cyprioten hadden een godsvermogen zitten in Griekse schulden.

Bij de liquidatie van het vermogen van Landsbanki (ik weet niet of het voor de andere banken ook opging) bleek er bijna tot de verrassing van iedereen geld genoeg te zijn om bijna alle vorderingen te betalen. In het geval van Cyprus gaat dat niet meer gebeuren; hun banken zaten bij de banken die mee moesten doen met de vrijwillige haircut. Als zij failliet gaan dan blijft er een groot gat over.

Waar je bij de IJslandse spaarders nog kon zeggen dat ze een beetje naïef waren geweest, kun je van iedereen die zonder op Cyprus te wonen geld had bij een Cypriotische bank gewoon een ordinaire gokker was.

Michael Pettis: When do we call it a solvency crisis?
Bron: Blog Michael Pettis

I got back last week from a two-day trip to London, where I spoke at an interesting event organized by the Carnegie Endowment. The attendees were for the most part senior bankers and investors, and I got the impression that several, though maybe not all, shared with me a certain amount of surprise that European bond markets were up this year. We were even a little shocked that the buoyant markets were being interpreted as suggesting that the worst of the European crisis was behind us. The euro, the market seems to be telling us, has been saved, and peripheral Europe is widely seen as being out of the woods.

I cannot name any of the attendees at the Carnegie event because it was off the record, but one of them who seemed most strongly to share my skepticism is a very senior and experienced banker whose name is likely to be recognized by anyone in the industry. After I finished explaining why I thought the euro crisis was far from over, and that I still expected that absent a serious effort from Germany to boost domestic spending – an effort likely to leave the country with rapidly rising debt – at least one or more countries would eventually be forced off the currency, he told the group that he hadn’t made as gloomy a presentation only because he considered it impolitic to sound as pessimistic as I did.

Neither of us, in other words, (and few in the meeting) felt that the recent market enthusiasm was justified. Never mind that the Spanish economy, to return to the country I know best, contracted again in the fourth quarter of last year, that it is expected to contract again this year, that unemployment is still rising, and that the ruling party is involved in yet another scandal that has driven its popularity down to 20%. Never mind that young Spaniards are emigrating (20,000 a month net), that the real estate market continues to drop, that businesses are still disinvesting and popular anger is extraordinarily high. The ECB, it seems, is willing to pump as much liquidity into the markets as it needs, so rising debt levels, greater political fragmentation, and a worsening economy somehow don’t really matter. This crisis continues to be just a liquidity crisis as far as policymakers are concerned – and not caused by problems in the “real” economy – and the solution of course to a liquidity crisis is more liquidity.

But is peripheral Europe really suffering primarily from a liquidity crisis? It would help me feel a lot better if I could find even one case in history of a sovereign solvency crisis in which the authorities didn’t assure us for years that we were facing not a solvency crisis, but merely a short-term problem with liquidity. A sovereign solvency crisis always begins with many years of assurances from policymakers in both the creditor and the debtor nations that the problem can be resolved with time, confidence, and a just few more debt rollovers.

To take one possibly illuminating example, I started my trading career during the Latin American debt crisis, which officially began in August 1982. I joined the market in 1987, when bankers and policymakers were still assuring everyone that the problem Latin America was facing was a liquidity problem. As long as we could keep rolling loans over, they earnestly explained, the problem would eventually resolve itself at little to no relative cost (well, Latin America was struggling with unemployment, capital flight, hyperinflation and political turmoil, but I guess that doesn’t really count).

It wasn’t until 1990 that the first formal debt forgiveness took place – known as the Mexican Brady Bond restructuring – and before the end of the decade nearly every country except Chile and Colombia had their own Brady bonds. Even those two countries, and all the others, had managed to obtain for themselves a significant amount of informal debt forgiveness through debt-equity swaps and debt repurchases at huge discounts from face value (some legal and some not quite legal).

Why did it take so long for bankers and policymakers to recognize the truth – that this was not just a liquidity problem? Actually it didn’t. Most bankers knew by 1985-86 that the region was actually suffering from a generalized solvency problem, and among the big banks JP Morgan had been taking substantial provisions all along. No one could formally acknowledge the possibility of insolvency, however, because to have done so would have required that all of banks take much greater provisions than they already had. This would have created a problem. Of the top ten banks in America, only JP Morgan would not have been technically insolvent had the banks been forced to mark their LDC loan portfolios to market.

In May 1987 Citibank, after many years of replenishing its capital, was able to announce suddenly and to the great surprise of the entire market that it had decided to take a huge amount of provisions against dodgy sovereign loans. By 1989-90 the rest of the big American banks were also able to accept the write-offs without becoming technically insolvent. That is when everybody formally “discovered” that in fact the LDC debt crisis was a lot more than just a liquidity crisis.

This is the key point. The American bankers weren’t stupid. They just could not formally acknowledge reality until they had built up sufficient capital through many years of high earnings – thanks in no small part to the help provided by the Fed in the form of distorted yield curves – to recognize the losses without becoming insolvent.

And this matters to Europe. There is simply no way European banks, especially in Germany, can acknowledge the possibility of sovereign insolvency until they, too, have built up enough capital to absorb the losses. They have, unfortunately, been painfully slow to do so, even with yield-curve help from the ECB, and so I suspect that this is going to remain a “liquidity” problem for many more years. While it does, the debt-burdened countries of peripheral Europe are going to suffer a decade of weak growth, high unemployment, and contentious politics, all the while the debt growing faster than the economy.

The new gold bloc

Or the peripheral countries can regain competitiveness quickly by leaving the euro, in which case after a year or so of confusion growth would return almost immediately, especially in countries like Spain that have managed to put into place a number of very important labor market reforms. The historical precedent is clear. Crisis-stricken countries that have forced through robust reforms to address their comparative lack of competitiveness will continue to struggle under the burden of high debt and an overvalued currency, but once they directly address both, growth usually returns quite quickly.

And there have been real reforms in Spain for all the grumbling. Several euro-optimists have pointed out that unit labor costs in Spain have dropped substantially relative to Germany, by as much as 6 or 7 percentage points. So this whole reform process is working, they claim, and if we can just wait it out another year or two Spain will be fully competitive again.

I am not so sure. Although I agree that there have been real economic reforms, I am a lot less sanguine about the ability of these reforms to stave off the crisis. First, the reforms have come at a huge social cost, and it isn’t obvious that people can suffer much longer as they already have. After all we know how to force down unit labor costs. It is really quite easy. High unemployment usually does the trick.

The problem is that Spain, after four years of punishingly high unemployment, has only clawed back in labor competitiveness about one-third of what it needs to claw back in total, and Madrid has already picked most of the low hanging fruit. As brutally difficult as this has been, this was the easy part. For Spain to claw back other 10-15 percentage points in unit labor costs, and it may need more, may well be beyond the capacity of the population to endure.

Second, labor is only one factor in international competitiveness. Capital is the other, and everyone is in a hurry to forget this. It is hard to calculate the appropriate trade-off, but while relative labor costs in Spain have certainly declined, the relative cost of capital has just as certainly risen, and probably by a lot more (to the extent that businesses can even get capital). On Monday the Financial Times had this article:

quote:

Businesses in the core of the eurozone are cashing in on easy monetary policy to borrow at record low rates, while those based in the periphery are still struggling to find market funding, according to new data. Barclays analysis of European Central Bank data suggests that companies based in the “core” of the bloc have been the main beneficiaries of the central bank’s promise last June to do “whatever it takes” to save the eurozone.

Companies based in France, Germany, Belgium and Holland were able to borrow a net ¤37bn of ultra-cheap debt from the markets in the second half of last year, following the announcement. But companies based in Italy, Spain, Portugal and Greece added only about ¤12bn of market borrowing, with only the biggest companies such as Telecom Italia and Telefonica able to access the capital markets.

At the same time these peripheral eurozone countries faced a ¤65bn reduction in net bank lending, as the region’s crisis-hit banks reduced lending in a bid to strengthen balance sheets.

At best we can say of the combination of lower labor costs and higher capital costs that there has been a transfer of resources from the capital-intensive parts of the economy to the labor-intensive parts. Aside from the fact that this probably doesn’t bode well for future productivity growth, it suggests that for all the pain of reform Spanish businesses still cannot compete.

Some people might argue – and do – that the sharp contraction in Spain’s current account deficit, from 5% of GDP in 2008 to around 1% today, shows that Spain has indeed become more competitive, but this of course isn’t at all obvious. Much of the “improvement” seems to have occurred because of a drop in imports, which suggests greater export competitiveness hasn’t played much of a role here – which it shouldn’t have done if I am right about the impact of higher costs of capital in eroding the benefits of lower labor costs.

Unemployment levels well above 15-20% (and I assume official unemployment of 26% is probably overstated by the failure to account for the “black” economy) are an incredibly effective way of forcing a trade deficit to contract, because when people can’t buy anything, they also can’t buy tradable goods. As they stop purchasing those tradable goods however these goods would necessarily have been diverted to exports, even without any improvement in the country’s overall competitiveness.

This might imply that whatever increase in exports we have seen may be no more than the export of goods that Spaniards used to buy but no longer can. This kind of export performance is not a consequence of improved competitiveness. It is simply a consequence of rising unemployment.

What’s more, if Spain is ever going to repay its very rapidly rising debt, it needs a lot more than a lower trade deficit. It needs a very high trade surplus to fund net capital outflows (unless we are expecting an unlikely surge in net private capital inflows). Actually to be technically correct I should say that in order to repay its debt Spain needs a very high current account surplus, and given Spain’s huge interest burden, this actually means it needs a whopping trade surplus since the trade surplus has to exceed the interest outflows before it can be used to pay down debt. If unemployment is the best tool to get us there, I am not sure the Spanish population can bear the burden needed to get us the necessary high trade surplus.

So in spite of the good news in the Spanish bond markets, I still don’t think we can pop the champagne corks. Except for the debt refinancing costs, the underlying fundamentals have not gotten better in the last six months. At best they are unchanged, and probably they are worse.

How long must Spain hold on to prove how serious it is about staying the course? A lot longer, I think. After all it wasn’t until around 1931-32 that France began suffering from its membership in the gold bloc, but they doggedly held on until 1936 when they finally threw in the towel and devalued. The Spaniards are proving tougher than the French were, possibly because among the older generation (although not so much the younger) there is a tremendous residual worry (and shame) that Spain might not truly be European, and this is creating much of the loyalty to Europe, of which the euro is the great symbol.

But the Spanish still have a lot of pain to absorb. By the way if we were to see an intensification of the debate in France about the euro, I suspect that this will give a green light to Spanish public intellectuals, for whom France is the North Star, to discuss the prospect themselves. Until then, in Spain you are not really supposed to talk about abandoning the euro if you want to be taken seriously. It is a little like England in the 1920s, when for much of the policymaking elite abandoning the country’s free trade principles and leaving gold were unmentionable – until many years of unemployment suddenly made both policies very “mentionable” in the first years of the 1930s.

In my opinion the happy bond markets are, as they have so often been under similar circumstances in history, a little premature. I think the phrase “there is light at the end of the tunnel” was popularized by Herbert Hoover around 1931, when the US stock markets staged a strong rally, convincing him and others that the crisis was over. Of course it wasn’t, and the buoyant markets gave back everything and more over the next three years.

quote:

Le Monde: No, France is not bankrupt

No, France is not bankrupt ... The claim is untrue economically and financially. France is not and will not bankrupt because it would then be in a state of insolvency.

A state cannot be bankrupt, in its own currency to foreigners and residents since the latter would be invited to meet its debt by an immediate increase in taxation.

In abstract, the state is its citizens, and the citizens are the guarantors of obligations of the State.

In the final analysis, "the state is us." To be in a state of suspension of payments, a state would have to be indebted in a foreign currency, unable to deal with foreign currency liabilities in that currency.

Bovenstaand is een vertaling van een artikel in Le Monde, geschreven door een professor. Denkt de professor dat Frankrijk zelf euro's kan printen om de schulden te voldoen?

(via Mish)

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 22:53 schreef HiZ het volgende:

[..]

Ja, er is een belangrijk verschil tussen IJslandse banken toen en de Cypriotische banken nu. De IJslanders gingen op grote schaal investeren in vastgoed en bedrijven in het buitenland. De Cyprioten hadden een godsvermogen zitten in Griekse schulden.

Bij de liquidatie van het vermogen van Landsbanki (ik weet niet of het voor de andere banken ook opging) bleek er bijna tot de verrassing van iedereen geld genoeg te zijn om bijna alle vorderingen te betalen. In het geval van Cyprus gaat dat niet meer gebeuren; hun banken zaten bij de banken die mee moesten doen met de vrijwillige haircut. Als zij failliet gaan dan blijft er een groot gat over.

Waar je bij de IJslandse spaarders nog kon zeggen dat ze een beetje naïef waren geweest, kun je van iedereen die zonder op Cyprus te wonen geld had bij een Cypriotische bank gewoon een ordinaire gokker was.

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 22:53 schreef HiZ het volgende:

[..]

Ja, er is een belangrijk verschil tussen IJslandse banken toen en de Cypriotische banken nu. De IJslanders gingen op grote schaal investeren in vastgoed en bedrijven in het buitenland. De Cyprioten hadden een godsvermogen zitten in Griekse schulden.

Bij de liquidatie van het vermogen van Landsbanki (ik weet niet of het voor de andere banken ook opging) bleek er bijna tot de verrassing van iedereen geld genoeg te zijn om bijna alle vorderingen te betalen. In het geval van Cyprus gaat dat niet meer gebeuren; hun banken zaten bij de banken die mee moesten doen met de vrijwillige haircut. Als zij failliet gaan dan blijft er een groot gat over.

Waar je bij de IJslandse spaarders nog kon zeggen dat ze een beetje naïef waren geweest, kun je van iedereen die zonder op Cyprus te wonen geld had bij een Cypriotische bank gewoon een ordinaire gokker was.

dan is een faillissement toch gewoon de beste oplossing? Die banken moeten gewoon op de fles, dan hoeft de cypriotische regeering ook niets bij te schieten. De gokkers met geld op een cypriotische rekening hebben dan pech. Niemand kon zeggen dat ze het niet aan zagen komen met het Ijsland scenerio in gedachte.

Iedereen blij, In het casino kun je ook geld verliezen, voor hoge rendementen loop je meer risico, dat is ook logisch. De haircut van 10% is eigenlijk idioot. Men moet gewoon de banken failliet verklaren en met een schone lei opnieuw beginnen, dan hoeft er helemaal geen geld naar cyprus en de overheid blijft gewoon functioneren en cyprus hoeft ook niet niet uit de euro! Verder hoeven we ons dan ook niet druk te maken om gasprom en een Russische marinebasis. waarom doet men toch zo moeilijk, terwijl de oplossing zo eenvoudig is!!!?

quote:

Op donderdag 21 maart 2013 22:48 schreef Perrin het volgende:

[..]

Dat betekent dat de Russische spaarders hun spaarcentjes niet terugzien? Want dat deed Ijsland de buitenlandse spaarders aan. Ik vermoed dat de Cyprioten hun Russische cliënten niet kwijt willen.

Prima, dan hoeft de EU dus ook niet bij te springen, dus ook geen 10 miljard , laat ze dan het volledige bedrag maar bij de russen bij elkaar bedelen.

quote:

Op vrijdag 22 maart 2013 08:30 schreef BloodhoundFromHell het volgende:

[..]

[..]

dan is een faillissement toch gewoon de beste oplossing? Die banken moeten gewoon op de fles, dan hoeft de cypriotische regeering ook niets bij te schieten. De gokkers met geld op een cypriotische rekening hebben dan pech. Niemand kon zeggen dat ze het niet aan zagen komen met het Ijsland scenerio in gedachte.

Iedereen blij, In het casino kun je ook geld verliezen, voor hoge rendementen loop je meer risico, dat is ook logisch. De haircut van 10% is eigenlijk idioot. Men moet gewoon de banken failliet verklaren en met een schone lei opnieuw beginnen, dan hoeft er helemaal geen geld naar cyprus en de overheid blijft gewoon functioneren en cyprus hoeft ook niet niet uit de euro! Verder hoeven we ons dan ook niet druk te maken om gasprom en een Russische marinebasis. waarom doet men toch zo moeilijk, terwijl de oplossing zo eenvoudig is!!!?

Het vervelende is dat je met een ongecontroleerd faillissement ook de delen van de bankensector meetrekt die je eigenlijk wil behouden. Maar je zit er niet zo heel erg naast. Ze hadden al veel eerder moeten beginnen met het herstructureren van hun banken.

'Men' (de Cyprioten) doen zo moeilijk omdat ze niet willen erkennen dat hun positie als offshore banking centrum een zaak van het verleden is.

quote:

Op vrijdag 22 maart 2013 09:08 schreef Basp1 het volgende:

[..]

De russische reddingslijn is dus op dit moment ook niet meer aanwezig.

Ja het verpanden van het aardgas aan Rusland dat is oorlog met Brussel en dat gaat dus niet

Wat ik me afvraag; heeft de eurogroup die Russische redding getorpedeerd door te zeggen dat als de Russen dachten goedkoop (voor ¤6mrd) zich in te kunnen kopen in Cyprus, dat ze zich dan klaar mochten maken om de overige ¤10mrd op te mogen hoesten?

quote:

Op vrijdag 22 maart 2013 09:22 schreef HiZ het volgende:

[..]

Het vervelende is dat je met een ongecontroleerd faillissement ook de delen van de bankensector meetrekt die je eigenlijk wil behouden. Maar je zit er niet zo heel erg naast. Ze hadden al veel eerder moeten beginnen met het herstructureren van hun banken.

'Men' (de Cyprioten) doen zo moeilijk omdat ze niet willen erkennen dat hun positie als offshore banking centrum een zaak van het verleden is.

nu de russen niet willen helpen is de oplossing simpel. een haircut van 100% van alle vermogens boven de 100.000. Als er dan toch zo extreem veel geld op die banken staat, heb je het probleem in ene opgelost en spaar je de kleine spaarder.

Waarom wordt er trouwens niet aan een Turkse oplossing gedacht. Een deel van cyprus is al Turks, waarom gaat men in het andere deel ook niet met de Turkse Lira betalen. Lijkt me voor de integratie van de eilanddelen juist enorm goed.

quote:

Op vrijdag 22 maart 2013 09:44 schreef BloodhoundFromHell het volgende:

[..]

nu de russen niet willen helpen is de oplossing simpel. een haircut van 100% van alle vermogens boven de 100.000

Moet de EU dan de Nobelprijs voor de vrede weer inleveren ??

quote:

Op vrijdag 22 maart 2013 09:49 schreef michaelmoore het volgende:

[..]

Moet de EU dan de Nobelprijs voor de vrede weer inleveren ??

als je banken failliet laat gaan is iedereen al het geld kwijt, met dat geld van die haircus kunnen de banken een doorstart maken.

quote:

Op vrijdag 22 maart 2013 09:44 schreef HiZ het volgende:
Wat ik me afvraag; heeft de eurogroup die Russische redding getorpedeerd door te zeggen dat als de Russen dachten goedkoop (voor ¤6mrd) zich in te kunnen kopen in Cyprus, dat ze zich dan klaar mochten maken om de overige ¤10mrd op te mogen hoesten?

Nee de EU schijt peuken dat ze een landje kwijt raken., liefst willen ze ook Turkije erbij halen en Georgie

Ze kunnen de banken ook voorlopig nog dicht laten om de druk op te voeren. kijken wat er dan gebeurt. Er zal vanzelf wel iemand gaan bewegen.

quote:

Op vrijdag 22 maart 2013 09:52 schreef BloodhoundFromHell het volgende:
Ze kunnen de banken ook voorlopig nog dicht laten om de druk op te voeren. kijken wat er dan gebeurt. Er zal vanzelf wel iemand gaan bewegen.

dan gaan de russen erheen om hen die miljarden te laten overschrijven naar de koraaleilanden

quote:

Op vrijdag 22 maart 2013 09:52 schreef BloodhoundFromHell het volgende:
Ze kunnen de banken ook voorlopig nog dicht laten om de druk op te voeren. kijken wat er dan gebeurt. Er zal vanzelf wel iemand gaan bewegen.

Tja, zolang de banken dichtblijven hebben ze geen probleem. Alleen hebben alle klanten van de banken wel een probleem; mensen raken nu al door hun geld heen omdat salarissen gewoon niet uitbetaald kunnen worden.

quote:

Op vrijdag 22 maart 2013 10:23 schreef HiZ het volgende:

[..]

Tja, zolang de banken dichtblijven hebben ze geen probleem. Alleen hebben alle klanten van de banken wel een probleem; mensen raken nu al door hun geld heen omdat salarissen gewoon niet uitbetaald kunnen worden.

dat geeft niet, als niemand geld heeft, hoeft er ook niemand wat te betalen.

quote:

Op vrijdag 22 maart 2013 10:28 schreef BloodhoundFromHell het volgende:

[..]

dat geeft niet, als niemand geld heeft, hoeft er ook niemand wat te betalen.

Eten, benzine e.d. krijg je echt niet voor niks hoor. Zeker als je land nagenoeg volledig afhankelijk is van import. Dat maakt het zo ongelooflijk wat die Cyprioten aan het doen zijn. Het is meer dan enig land in Europa de plek waar het licht uit kan gaan als ze niet snel tot hun zinnen komen.

Ze zullen nu alle kosten wel naar de grote accounts (>¤100.000) gaan schuiven. Dat offshore bankenmodel is nu toch al kapot want niemand gaat nu z'n geld nog op Cyprus zetten. En als de Russen niets te bieden hebben dan kunnen ze de Russische accounts dus offeren ten gunste van eigen volk, waarbij ik er vanuit ga dat rijke well-connected Cyprioten en politici hun geld er toch allang uit hadden gehaald.

Het is wel duidelijk

http://www.telegraaf.nl/d(...)snel_uit_euro__.html

quote:

vr 22 mrt 2013, 08:24
Commerzbank: Cyprus moet snel uit euro
Van onze redactie
AMSTERDAM -
Een reddingsplan is niet nodig, Cyprus moet snel uit de euro stappen waarna het zelf de geldpers open kan zetten. Dat maakt de Duitse bank Commerzbank duidelijk.

,,Als Cyprus niet meewerkt met Europa, zal het snel zijn eigen geld printen. Dat proces heeft niet de potentie om het voortbestaan van de monetaire unie in Europa te bedreigen", legt econoom Jörg Krämer uit in Die Welt.

Cyprus heeft nog altijd geen steun gehad van Rusland en een plan om eigen spaarders te laten meebetalen, liep spaak in het eigen parlement. Nu worden staatsbezittingen in de strijd gegooid, via een 'consolidatiefonds' waarbij de bezittingen als onderpand voor nieuwe lening kunnen dienen.