Kortgezegd: help! :-(
Lange tijd slecht slaap heeft zo'n invloed op alles he! Ik hoop voor je dat het snel gaat goedkomen mikoxx!quote:Op donderdag 24 januari 2013 09:57 schreef mikoxx het volgende:
[..]
Ik doelde op dat onze boyz weer weer weer lagen te brullen... :-( en dat nu ruim 3,5 jaar, nagenoeg iedere nacht, maakt dat ik in een burnout ben terechtgekomen. En sja, ik kom er dus niet uit. Fuck it (sry), maar ik ga naar de psych, terwijl dat niet slapen volgens mij gewoon het probleem is. HELP! Sry voor de egopost, maar ik kan niet meer hoor :-(
Het vraagt zo veel van je lichaam,en gemoedstoestand,ik kan alleen maar hopen dat het patroon snel veranderd bij jullie.
Ik heb zo vorige week ook weer huilend beneden gezeten omdat ik niet meer kon,kan op dat soort dagen ook maar barweinig hebben.
Hier heb ik dan nog het "geluk" dat roy 3 dagen naar de opvang is en daar maak ik dan dankbaar gebruik van om te rusten,slapen,ontspannen,even helemaal niks doen.
Maar in feb begin ik ook weer met werken,en dan zal het ook weer aanpassen zijn.
Wat zegt de psy daarop?
[ Bericht 55% gewijzigd door _Bar_ op 24-01-2013 10:13:19 ]
ben je er al eens mee bij de dokter geweest? bedjes op een andere plaats? apart slapen, juist samen?
Mijn slaap is/wordt nog niet half zo onderbroken dan het jouwe en het heeft zo'n enorme invloed op me.
Het is vlgs mij ook echt belangrijk dat je aan je REM slaap toe komt vlgs mij, daar zijn heel veel studies over.
quote:
Dat is ook zwaar mikoxxx!
Het vraagt zo veel van je lichaam,en gemoedstoestand,ik kan alleen maar hopen dat het patroon snel veranderd bij jullie.
Ik heb zo vorige week ook weer huilend beneden gezeten omdat ik niet meer kon,kan op dat soort dagen ook maar barweinig hebben.
Hier heb ik dan nog het "geluk" dat roy 3 dagen naar de opvang is en daar maak ik dan dankbaar gebruik van om te rusten,slapen,ontspannen,even helemaal niks doen.
Maar in feb begin ik ook weer met werken,en dan zal het ook weer aanpassen zijn.
Wat zegt de psy daarop?
En mikoxx, da's niet vol te houden idd. Wat Bar vraagt: wat zegt de psych?
[ Bericht 85% gewijzigd door mikoxx op 24-01-2013 11:06:58 ]
Waar doel je dan op?quote:Op donderdag 24 januari 2013 10:52 schreef Troel het volgende:
En heel onorthodox hoor, eens met de jongens naar een huisarts om die eens helemaal door te lichten?
Toch nog eens kijken naar de keeltjes, oortjes, noem maar op. In het uiterste geval een keertje bloedprikken of ze misschien een vitaminetekort ergens hebben wat dit veroorzaakt? Iets met alles uitsluiten (tot op zekere hoogte, beenmergpuncties gaan echt te ver enzoquote:
)Inderdaad misschien eens naar de huisarts met de jongens? Sterkte!
Het uitbesteden van je kids is naar mijn denkwijze eerder een lapmiddel: de oorzaak blijft want je kids komen dan toch weer naar huis.
Ik denk ook dat wat debuurvrouw zegt: de oorzaak vinden waarom je jongens niet willen/kunnen slapen.
Sterkte meid!
Hier vandaag de eerste sessie gehad. Blijkt het een tussenstation te zijn naar gerichte therapie. Wachttijd 3 tot 4 maanden. Als dat maar goed gaat komen dan...
Maar N. heeft even z'n verhaal kunnen doen dus die is weer even rustig, voor zolang het duurt.
Uitsluiten van fysieke problemen lijkt me ook een goed plan.
3,5 jaar slaapgebrek is niet vol te houden!
Dat idd. Waarom huilen ze? Heb je al eens een opvoedcoach mee laten kijken? Wie weet ontdekt die patronen waar je zelf geen erg (meer) in hebt.quote:Op donderdag 24 januari 2013 11:13 schreef miss_sly het volgende:
Mikoxx, ik zou inderdaad ook eens kijken naar de jongens. Ik dacht dat zoveel huilen 's nachts toch minder werd in de loop der jaren. Kunnen ze al aangeven/vertellen waarom ze huilen en is dat een probleem dat opgelost kan worden?
Uitsluiten van fysieke problemen lijkt me ook een goed plan.
3,5 jaar slaapgebrek is niet vol te houden!
Als je geen tips wilt, moet je het zeggen, hoor. Mss heb je echt álles al geprobeerd en wil je alleen even uitrazen.
Heel veel sterkte iig!
Liggen ze bij elkaar op de kamer?
NTS 3 maanden wachttijd? en in de tussen tijd?
Misschien is doorlichten nog niet zo'n gek idee. Of iets als melatonine proberen?
NTS, hebben jullie nog wel sessies in die 3-4 maanden? Als het al zo wankelt is dan is dat wel erg lang. Maar je hebt uitzicht op hulp, en N had toch ook nog zelf therapie?
Nee, op dat moment sowieso niet en de volgende dag weet hij t vaak niet eens. Dan zegt hij dat hij goed heeft geslapen... Toch, mama?.quote:
En de reden dat hij boos is,kan hij dat duidelijk maken?
Hier juist sinds drie weken niet meer samen op een kamer, omdat ze uiteindelijk elkaar wakker huilden s nachts. En als we ze vragen zijn ze allebei heel erg blij met hun 'eigen' kamer!quote:
Mijn jongste kwam minimaal drie keer per nacht z'n bed uit en vaak vaker. Hij slaapwandelde ook heel veel, zonder het zelf te weten. Vonden we 'm in de badkamer op 't matje, diep in slaap. Of op het kleed naast mijn bed. Vanaf pakweg z'n vijfde of zesde slapen hij en z'n zus op een kamer, en het is over. Alleen als hij extreem gespannen is komt hij nog een keer slaapwandelen in de vroege avond, en dat is 't.
Daar zou ik echt maar vanuit gaan, dat het niet aan jou ligt.quote:
Iemand zei laatst dat t mss wel de amandelen zouden kunnen zijn. Maar de huisarts gooit t op mijn gemoedstoestand. Ik krijg steeds meer het gevoel dat t niet mijn onrust is die t veroorzaakt, maar juist andersom. Blegh!
Of althans... hooguit is het daar mss ooit mee begonnen, maar nu is het natuurlijk gewoon ingesleten gedrag. Hij moet gaan leren dat als hij 's nachts wakker wordt, dat je dan een keertje diep gaapt en je dan weer omdraait en lekker verder gaat slapen. En omdat dat patroon van wakker worden bij hem ook al zo lang bestaat weet hij gewoon niet beter. Dit lijkt me echt wel iets waarmee je met een zeer gestructureerde aanpak (maar vraag me niet welke) mee aan de slag moet.
Vrienden van ons hebben na 2 jaar dezelfde soort ellende hun zoon in een campingbedje in de woonkamer geparkeerd en het hem daar uit laten zoeken. Ik geloof dat het na 3 nachten over was. Maar goed, dat soort verhalen kent iedereen wel, het is niet gezeg dat dat DE oplossing is, plus dat ik het op zich best ver vind gaan en veel mensen wrsch nu hun haren rechtovereind hebben staan.
Ik kan me overigens wel voorstellen dat je overgaat op dit soort maatregelen op een gegeven moment...
Oscar heeft nu net weer een paar nachten gehad dat hij wakker wordt en om eten vraagt en dan leg ik uit dat dat niet de bedoeling is, dan krijgt hij een slokje drinken en na 2 nachten dikke bonje was de derde nacht vrij simpel en vannacht is hij niet eens wakker geweest. Dus dat is dan heel kortdurig en dan herinnert hij zich dus ook weer dat je gewoon door moet gaan slapen als je wakker wordt als het nog donker is.
Maar zoals ik zei, dat weet jouw zoontje niet en dat moet hij op de een of andere manier gaan leren.
Zou het helpen als hij bij jullie in bed lag?
Niet dat dat ideaal is, maar op die manier kan je hem misschien sussen voor de ergste boosheid op komt en zo op die manier kijken of je hem een ander patroon aan kan leren.
Er is verder niets aan de hand. Ze heeft geen pijn, poep of honger. 5 uur is te vroeg, klaar.
Dat kan idd prima werken, alleen denk ik dat het probleem voor het zoontje van Mikoxxx al te lang bestaat dus dat het wat minder makkelijk gaat dan bij onze kinderen.
Ze schreef toch dat de een wel goed slaapt over het algemeen en dat ze allebei een eigen kamer hebben? Daar ging mijn suggestie iig even vanuit.quote:
het zijn er bij mikoxx 2 tegelijk he BE, dat maakt 'even bij je in bed nemen' alweer een stuk lastiger.
Ik weet niet of ze al in een groot bed slapen, maar ik ben van de week na 3 keer op en neer lopen ook een nacht bij Oscar in bed gekropen (thank god voor zijn grote bed). Ik was zo moe dat ik er echt geen zin meer in had.
Dus ik ben gaan liggen en in slaap gevallen en hij ook. 2 uur later werd ik weer wakker en ben ik terug naar mijn eigen bed geslopen. Hij kon zich niet eens meer herinneren dat ik er lag. Het punt is hier natuurlijk dat het slaapdrama van jen nog vers in m'n geheugen ligt. Ik weiger dat zoiets er weer insluipt.quote:
Ja precies.
Dat kan idd prima werken, alleen denk ik dat het probleem voor het zoontje van Mikoxxx al te lang bestaat dus dat het wat minder makkelijk gaat dan bij onze kinderen.
[..]
Ze schreef toch dat de een wel goed slaapt over het algemeen en dat ze allebei een eigen kamer hebben? Daar ging mijn suggestie iig even vanuit.
Ik weet niet of ze al in een groot bed slapen, maar ik ben van de week na 3 keer op en neer lopen ook een nacht bij Oscar in bed gekropen (thank god voor zijn grote bed). Ik was zo moe dat ik er echt geen zin meer in had.
Wij zijn heel consequent met slapen. Eenmaal in bed is blijven liggen. Geen gezeik. Resultaat is dat beide kinderen hier voor 8 in diepe rust zijn, zonder gehuil en zonder strijd. Dat heeft echt wel een geduurd met jen. Maar bij mijn ex gaat leyla dus niet slapen.
oh ik dacht dat ze steeds allebei huilden, sorry!quote:
Ja precies.
Dat kan idd prima werken, alleen denk ik dat het probleem voor het zoontje van Mikoxxx al te lang bestaat dus dat het wat minder makkelijk gaat dan bij onze kinderen.
Ze schreef toch dat de een wel goed slaapt over het algemeen en dat ze allebei een eigen kamer hebben? Daar ging mijn suggestie iig even vanuit.
dat is echt lang en lijkt me verschrikkelijk.Ik vind 5maand met weinig slaap al zwaar
NTS
heel veel succes.De komende maanden hebben jullie geen therapie? Vind het raar dat zoiets zo lang moet wachten..
Slaap probs hier;
Haar laten huilen is moeilijk, ze gaat in een paar sec naar max krijsen & daarna overgeven.
Nu is ze ook ziek dus gaat het verhaal laten huilen ook niet op, maar ik heb het idee dat er iets is dat ze snachts wakker wordt & ga haar niet laten huilen. Wat er is weet ik niet, maar in de kinderwagen slaapt ze als een roos. Bij mij slaapt ze redelijk en schrikt echt wakker, ze maakt ook echt een schrikbeweging.
Morgen een afspr met de ha om te kijken hoe verder met de BI en mijn slaaptekort, ik ga dit echt niet langer volhouden. En kijken naar een oplossing voor S haar slaapprobleem (waarom wel in de kinderwagen en niet in bed enz)
Dat vriend veel weg is voor werk helpt ook niet mee, het inslapen ging een tijdje goed toen hij thuis was maar is nu ook weer een ramp
Als ik leyla overdag vraag of ze wilt slapen dan krijg ik standaard nee niette sjapen.
Hoewel je in die tijd dus wel een patroon kan kweken wat je later enorm op kan breken. Ik ben zelf daarom altijd voorzichtig geweest met dingen doen mbt slaap die ik niet maandenlang vol zou willen houden, maar ook dat is makkelijk lullen als het niet elke nacht is. Oscar sliep wel veel onregelmatiger en 'slechter' dan Sasha, maar alsnog kwam het niet in de buurt van de slaapperikelen die sommigen hier meemaken.Oh helemaal mee eens. Iets aanwennen is sneller gedaan dan weer afleren. Uiteindelijk zijn we met jen veel te veel mee gegaan in haar niet slapen.quote:
Ja, dat is van een heel ander kaliber.
En zelfs nu nog, jen heeft gister bijvoorbeeld bij J geslapen. Dikke kans dat als ik dus thuis ben dat we strijd hebben omdat ze in het grote bed wilt.
Ik heb net met mijn voormalig therapeut gebeld (die ik dankzij het f*cking CIZ vaarwel heb moeten zeggen, die willen niks meer vergoeden) en we gaan het nu anders proberen. Hij heeft een bevriende 2e lijns psych in onze regio, en hij wil met zijn kennis over mijn problematiek (ik heb op m'n 18e een etiketje gekregen) en de situatie proberen om de wachtlijst te omzeilen, zodat ik al eerste het traject in kant en vervolgens N. ook mee trek. Dan krijgt hij sneller de therapie die hij nodig heeft. Ik wacht nu nog op de goedkeuring van de ha/praktijkondersteuner.
De relatietherapie is dan nog wel wachtlijstgebonden, maar ik denk dat als N. al wat beter in z'n vel zit, het thuis ook beter gaat.
Ja, hij ziet zelf ook in dat hij niet zo door kan gaan. Zijn emmertje is flink overgelopen nou en hij kan het echt niet meer zelf oplossen.quote:
Nts, wilt je man daar wel aan meewerken?
Ik ben al maanden bezig om hem zo ver te krijgen dat hij hulp aanvaard, nooit wilde hij naar 'zo'n zieleknijper'.
En nu dus wel, gelukkig...
misschien vind ze haar ledikant te groot? een wandelwagen heeft hoge kanten en is niet zo groot. in een ledikant heb je de spijlen waar ze doorheen kan kijken, en ze heeft nog best wat ruimte over.quote:
Mikoxx
Ik vind 5maand met weinig slaap al zwaar
NTS
De komende maanden hebben jullie geen therapie? Vind het raar dat zoiets zo lang moet wachten..
Slaap probs hier;
Haar laten huilen is moeilijk, ze gaat in een paar sec naar max krijsen & daarna overgeven.
Nu is ze ook ziek dus gaat het verhaal laten huilen ook niet op, maar ik heb het idee dat er iets is dat ze snachts wakker wordt & ga haar niet laten huilen. Wat er is weet ik niet, maar in de kinderwagen slaapt ze als een roos. Bij mij slaapt ze redelijk en schrikt echt wakker, ze maakt ook echt een schrikbeweging.
Morgen een afspr met de ha om te kijken hoe verder met de BI en mijn slaaptekort, ik ga dit echt niet langer volhouden. En kijken naar een oplossing voor S haar slaapprobleem (waarom wel in de kinderwagen en niet in bed enz)
Dat vriend veel weg is voor werk helpt ook niet mee, het inslapen ging een tijdje goed toen hij thuis was maar is nu ook weer een ramp
Kant best beangstigend zijn vermoed ik als je nog zo klein bent.
Nts sterkte hoor met alles
Jammer, het was zo'n eenvoudige oplossing geweest....quote:
Hier juist sinds drie weken niet meer samen op een kamer, omdat ze uiteindelijk elkaar wakker huilden s nachts. En als we ze vragen zijn ze allebei heel erg blij met hun 'eigen' kamer!
Opzich een goede! Wat zou ze vinden van een campingbedje?quote:
[..]
misschien vind ze haar ledikant te groot? een wandelwagen heeft hoge kanten en is niet zo groot. in een ledikant heb je de spijlen waar ze doorheen kan kijken, en ze heeft nog best wat ruimte over.
Kant best beangstigend zijn vermoed ik als je nog zo klein bent.
Nts sterkte hoor met alles
voor wie het nodig heeft!Update: Als het goed is kan ik eind volgende week weer naar huis.
Kennisgemaakt met degene die me thuis gaat ondersteunen, ze is heel enthousiast en ik hoop echt dat het gaat helpen!
En maar hopen dat de medicatie ook wat gaat doen... maar dat zal nog wel een paar weken afwachten zijn...
Klinkt als veel geregel
Hoop dat het jullie goed doet en jullie er samen uit kunnen komen
_bar_
Ja precies
ze sliep al beter met een kussentje (onder matrashoes) en met een lichtje op haar kamer. Op een gegeven moment ontdek je toch dingen maar het is wel lastig.
In haar wieg sliep ze goed en die had dichte zijkanten, maar volgens de veiligheidseisen mag een ledikant niet dicht zijn aan de zijkanten.
Ticootje, campingbedje is een goed idee, kan ik vannacht wel uitproberen
Dat hoop ik ook
Succes!
Als haar dat een veiliger gevoel geeft ....
Kan online wel kijken voor die Amerikaanse kussentjes
Mijn vriend vind laten huilen niet erg, maar voor mij voelt het niet goed. Vandaag veel gepraat over het slapen van S en gelukkig steunt hij me en gaan we kijken of het helpt als ze in een campingbedje of bed met dichte zijkanten gaat slapen.
Ook een andere kamer is een optie, we hebben een klein knus kamertje met een mooie paarse muur
misschien is daar de vibe beter dan in de 'grote' babykamerWilde even nog een updat geven. Gisteren bij de HA geweest en heb toch AD gehad. Tot nu toe merk ik nog weinig maargoed dat duurt ook eventjes. Tevens is mijn afspraak bij de psycholoog niet doorgegaan omdat ik het toch 2elijns moet gaan zoeken dus word deze week nog gebeld voor een afspraak.
Vandaag bij de chirurg geweest voor maagbandje. Maar dat word het hem niet hij denkt eerder een maagverkleining. Dus nu naar de medische psycholoog in het ziekenhuis en dan op de wachtlijst.
Mijn vriend kreeg vanmorgen telefoon dat hij zich morgenochtend om 10 uur moet melden bij mondriaan. hij gaat dan afkicken van de wiet. Hij is minimaal 2 weken weg maar moet ervanuitgaan dat het zon 4 weken zal duren.. dat was even een domper zo ineens uit het niets. Heb dus een emotionele en drukke dag achter de rug en zit er even echt helemaal doorheen.
Ik weet echt niet hoe ik dit zonder hulp van anderen moet gaan doen met ook nog mijn rugklachten. Ik ben zo bang dat ik niet goed voor Lisa zal zorgen. Zaterdag maar eens even op bezoek bij mijn vriend zijn oom of die eventueel kunnen bijstaan.
/klaagmodus uit
J vindt het hier ook niet erg als Bram even huilt.quote:
Bedankt voor de tips
Kan online wel kijken voor die Amerikaanse kussentjes
Mijn vriend vind laten huilen niet erg, maar voor mij voelt het niet goed. Vandaag veel gepraat over het slapen van S en gelukkig steunt hij me en gaan we kijken of het helpt als ze in een campingbedje of bed met dichte zijkanten gaat slapen.
Ook een andere kamer is een optie, we hebben een klein knus kamertje met een mooie paarse muur
Zoe, heb je al geprobeerd de kinderwagenbak in het ledikant te leggen? Dan merk je misschien beter of er op die plek onrust is, of dat het het dichte is?
Sam, wat een heftig dagje zeg. Aan de ene kant allemaal stappen richting een goede toekomst, maar wel stappen die nu veel energie vragen. Sterkte, en wees niet bang hulp te vragen in de omgeving!
S is ouder dan 8mnd en zit het zitonderdeel van de stokke (dat na de kinderwagenbak komt) die kan in ligstand maar is niet geschikt om in een bedje neer te leggen helaas.
Heb haar eens in de stokke voetenzak gedaan en toen in het ledikant, ging ze lekker liggen alsof ze klaar was om te gaan slapen. Maar dat lijkt me niet geschikt om te gebruiken in een ledikant.
Ticootje
Ik ook, kan zelf niet tegen rommel dus onze slaapkamer is ook altijd netjes. S haar kamer ook, ze heeft normaal uitgesproken uitzicht op de muur en op de commode. Soms zet ik het bedje anders neer en dan ziet ze de stoel en ombouw vd kachel. Geen onnodige drukte.
Ik had een vriendin die dr kamer helemaal zo had ingericht. Sloeg nergens op. Alles stond scheef en kris kras zwaar onlogisch door dr kamer.
Ik heb zelf wel altijd dat ik het gevoel heb dat ik met mn hoofd een bepaalde kant op moet liggen. Vervelend als dan in een hotelkamer of zo het bed de verkeerde kant op staat.
L interesseert dat geen moer. Die ruilt bijna elke nacht van hoofdeind.
En een gewone slaapzak dan?quote:
Df
S is ouder dan 8mnd en zit het zitonderdeel van de stokke (dat na de kinderwagenbak komt) die kan in ligstand maar is niet geschikt om in een bedje neer te leggen helaas.
Heb haar eens in de stokke voetenzak gedaan en toen in het ledikant, ging ze lekker liggen alsof ze klaar was om te gaan slapen. Maar dat lijkt me niet geschikt om te gebruiken in een ledikant.
Ticootje
Ik ook, kan zelf niet tegen rommel dus onze slaapkamer is ook altijd netjes. S haar kamer ook, ze heeft normaal uitgesproken uitzicht op de muur en op de commode. Soms zet ik het bedje anders neer en dan ziet ze de stoel en ombouw vd kachel. Geen onnodige drukte.
Die heeft ze! Een dunne en een dikkere van de Hema, met en zonder mouwen etc. Eerst leek dat te helpen, strak instoppen ook (sloeg zichzelf wakker enz)quote:
Wat bij S wel hielp was het bedje juist zo zetten dat ze uitzicht had op de hele kamer en de deur. Toen ging het slapen toch wel weer ietsje beter.quote:
Df
S is ouder dan 8mnd en zit het zitonderdeel van de stokke (dat na de kinderwagenbak komt) die kan in ligstand maar is niet geschikt om in een bedje neer te leggen helaas.
Heb haar eens in de stokke voetenzak gedaan en toen in het ledikant, ging ze lekker liggen alsof ze klaar was om te gaan slapen. Maar dat lijkt me niet geschikt om te gebruiken in een ledikant.
Ticootje
Ik ook, kan zelf niet tegen rommel dus onze slaapkamer is ook altijd netjes. S haar kamer ook, ze heeft normaal uitgesproken uitzicht op de muur en op de commode. Soms zet ik het bedje anders neer en dan ziet ze de stoel en ombouw vd kachel. Geen onnodige drukte.
O ja, en te warm, daar kan ze echt niet tegen. Beter wat frisser dan wat warmer. Dus geen verwarming aan, niet te warm aangekleed, etc.
Het is ook al niet zo'n mini meer inderdaad. Duim voor het campingbedjequote:
Df
S is ouder dan 8mnd en zit het zitonderdeel van de stokke (dat na de kinderwagenbak komt) die kan in ligstand maar is niet geschikt om in een bedje neer te leggen helaas.
Tótdat ik bij een chiropractor terecht kwam gespecialiseerd in kinderen. Ylana had een stijve nek. Altijd pijn. Altijd. Wat ze nooit aan kon geven want eerst nog te klein en later wist ze gewoon niet beter. Na anderhalf uur slaap kwam ze in de lichte slaap terecht en voelde ze dus dat ze pijn had. Na een half uur ongeveer kon ze pas weer ontspannen en daarna weer een slaapcyclus in.
Het klinkt voor mij, als leek zijnde, alsof de slaapcyclus van jouw knulletje ook steeds door iets (gedeeltelijk) onderbroken wordt.
Als de HA niets kan vinden, ga dan alsjeblieft hiermee naar een chiropractor of osteopaat. Als je een adres wil moet he me even pm-en.
Van slaapgebrek word je zo labiel als een draaideur. Dat heeft zo idioot veel invloed op alles. De oorzaak voor jou is volgens mij slaapgebrek. De oorzaak voor je zoon moet je nu nog vinden. Succes ermee!!
Overigens zei mijn chiro ook dat als ze niet kon helpen ze met melatonine aan de slag wilde on het te doorbreken.
En idd, melatonine is geen wondermiddel maar het kan wel helpen. Ik wilde alleen aangeven dat met het slaappatroon wat Ylana had (heeft) het het proberen waard zou zijn.
Nooit geweten dat slaap zo essentieel is.
Ah oke, dat wist ik niet! Fijn dat dat er is! Misschien kun je er iets mee Mikoxx?quote:
Ja hoor, dat bestaat wel. De huisarts kan je doorverwijzen naar maatschappelijk werk, voor bijvoorbeeld een videohometraining. Of naar een pedagogenpraktijk voor ondersteuning. Je kunt naar CJG (Centrum Jeugd en Gezin) voor advies. Mogelijkheden genoeg en in mijn ervaring ook goed bereikbaar.
Slaap is idd belangrijk, van alles geprobeerd als temperatuur, slaapzak, ritueel, ritme, pap etc etc
Campingbedje werkte niet goed helaas, ze heeft vannacht wel van half1 tot 5 bij me geslapen, zonder wakker te worden. Ze heeft gelukkig ook niet meer overgegeven en
is natuurlijk thuis.Merk dat er een paar dingen zijn, en dat is het ledikant en of
snachts thuis is of niet. Met het ledikant en het kamertje kunnen we iets, of thuis is kunnen we helaas niet veranderen, nu maar hopen dat hij niet naar het buitenland uitgezonden wordt.Vanmorgen weer bij de huisarts( in opleiding) geweest, vroeg woensdag om een nr van de therapeut maar ze wilde in gesprek, prima.
Ze had vorige week een lesdag gehad over bekken en rug problemen en vond het wel interessant (ben geen studieobject..leek eerder voor haar belang dat ik terug moest komen) en het kwam er op neer dat ik gewoon mocht bewegen en dat het geen blijvende schade zou toebrengen aan het bekken of mijn rug
Fijn dat het mag, maar als je zoveel pijn hebt ga je niet een stuk lopen of rijden
Nu toch eindelijk het nr van de juiste therapeut gekregen, dat wel.
Zijn bedje stond altijd naast mijn bed, tegen de muur van de kamer van m'n oudste, en hij werd regelmatig wakker, en dan rammen tegen de muur enzo...
Heb z'n bedje vd week tegen de muur aan m'n voeteneind gezet, en hij slaapt als een roos (ko natuurlijk door de geur
).Vreemd genoeg ligt hij nu in dezelfde richting (noord-zuid) als bij N thuis en slaapt hij dus beter dan toen z'n bed oost-west stond.
Waarschijnlijk puur toeval, maar als je alles al geprobeerd hebt maar het verplaatsen van het bedje niet dan is het een poging waard lijkt me.
S haar bed heeft alle kanten al opgestaan, op onze kamer of in dr eigen kamer. Vandaag gaan we het bedje in de kleinere 3e kamer zetten. Misschien voelt ze zich daar prettiger
Nou vriend is vanmorgen weggebracht naar Mondriaan om te gaan afkicken.. had enorm moeite met het afscheid nemen omdat we ook niet weten wanneer hij weer naar huis mag. Ik had gehoopt dat hij pas hoefde te gaan wanneer mijn medicijnen ingewerkt waren maar hellaas.
Vandaag gebeld naar het CB omdat ze me gezegd hadden dat als ik thuis vastliep ik het aan moest geven dus belde om te vragen wanneer het inloopspreekuur was (12-12.45) kom ik daar is het dicht... Wilde dus hulp in de huishouding vragen voor komende weken nu hopen dat de huisartsiets voor me kan doen.
Denk ik ook.quote:
Ik denk dat op zo'n korte termijn zonder echte indicatie eigenlijk weinig te regelen is.
Nou ja als ik al zie wat tf bijvoorbeeld moet doen voor een beetje medewerking in de zorg.... Aanvraag hier, formulier daar, arts zus, paarse krokodil zo. Het is allemaal zwaar bureaucratisch.quote:
Dat sowieso. Het is niet dat iedereen maar op eigen houtje dergelijke hulp aan kan vragen. Dus zal ze zich moeten wenden tot iets als maatschappelijk werk en via hen een indicatie proberen te krijgen?
Ik ben bang dat dit geen indicatie is voor huishoudelijke hulp. Maar je kunt het navragen bij de gemeente of ciz.quote:
Ik heb een indicatie of iniedergeval er staat op papier dat ik zenuwpijn en een angststoornis heb.
Wat ik me wel afvraag: doet je vriend als ie thuis is wél wat in huis dan? Ik kan me voorstellen dat iemand met een wietverslaving niet overloopt met energie.
Spring, Mijn vriend deed het merendeel hier in huis. Hij was zo verslaafd dat hij juist wanneer hij niet gebruikte niks deed en alleen maar chagerijnig was. Ik heb hem ook nooit gekent zonder. ik leerde hem kennen toen hij gebruikte is gestopt toen we samenwoonde maar blijkbaar stiekem achter mijn rug om toch blijven gebruiken dat verklaard ook waarom ik geld miste enzo (en we hebben maar 40 -60 euro in de week) Dus aangegeven dat het of mondriaan werd of uit elkaar gaan. Maja ze zeiden een aantal maanden nu werd hij gister ochtend gebeld dat hij vanmorgen moest komen. Nu heb ik gewoon een stress volle dag want vraag me af hoe ik me dit in godsnaam allemaal alleen ga regelen. Mijn medicijnen zijn ook nog niet ingewerkt en ik zit me dus de hele tijd van alles op de hals te halen van wat er zou kunnen gebeuren. Hopelijk blijft het bij 2 weken en kan hij dan naar huis.
*snirf*
Denk je echt dat het allemaal gedaan zal zijn met 2 weken?quote:
Hopelijk blijft het bij 2 weken en kan hij dan naar huis.
Ik zou er in ieder geval dus niet op rekenen..
Heb je geen behulpzame familie of vrienden?
Ach misschien komt het ook wel goed en is het nu gewoon even wennen aan het idee.
Dat denk ik ook niet. Volgens was het laatst in het babytopic dat draculettetje ermee bezig was en het bij haar eerder al afgewezen was. En die is niet heel mobiel volgens mij.quote:
[..]
Ik ben bang dat dit geen indicatie is voor huishoudelijke hulp. Maar je kunt het navragen bij de gemeente of ciz.
het kan ook een goede leerschool voor je zijn, waaruit je bijvoorbeeld kunt leren dat je veel meer kunt dat je zelf denkt, bijvoorbeeld goed voor jezelf en je kindje zorgen!quote:
Ik heb zeker behulpzame familie maar die wonen in Tilburg ik in Maastricht. Mijn vader zit op de vrachtwage en mn moeder kan zover niet rijden. Mijn schoonfamilie tja laten we daar maar niet teveel over prten die wensen me terug na Tilburg.. Ik verwacht inderdaad dat hij langer zal moeten blijven dan 2 weken maar stiekem hoop ik van niet. Alles komt ook tegelijk. me rug me psyche verhuizen financieel en nu ook zijn opname. Het scheelt gelukkig al heel veel dat Lisa de laatste dagen vrij makkelijk is. Nu nog hopen dat het zo blijft anders denk ik toch dat ik iemand vraag me op te halen en me mee na tilburg te nemen.
Ach misschien komt het ook wel goed en is het nu gewoon even wennen aan het idee.
Dat dus, zelfs voor mensen die de hulp écht nodig hebben wordt het steeds lastigerquote:
[..]
Dat denk ik ook niet. Volgens was het laatst in het babytopic dat draculettetje ermee bezig was en het bij haar eerder al afgewezen was. En die is niet heel mobiel volgens mij.
Miss sly, Dat hoop ik ook en waarschijnlijk zal het zo ok wel lopen ik kan nu niks anders dan gewoon afwachten en doen wat er moet gebeuren de rest komt dan vanzelf wel.
ze is zelf in slaap gevallen op het kleine knusse kamertje! Wij slapen nu op S haar kamer
en de grote slaapkamer gaat deels speelkamer worden. Hopen dat het vannacht ook zo gaat. Bedankt voor jullie tips!
Sam
Succes met alles, veel gedoe om te regelen enz.
Hulp in huishouden krijg je niet zomaar en vaak kost het ook nog aardig wat geld (eigen bijdrage voor die hulp)
Dus ik koop zelf hulp in voor 12,50 p/u
Sam ik hoop dat het ciz bij jou meegaander is maar hier zeggen ze dat het tijdelijk is dus pech gehad
Zelfs toen meneer een hersenkneuzing en gebroken sleutelbeen had was het pech gehad
nu ook heb ik buiten hulp met kids ook persoonlijke verzorging nodig heb is het (terecht) dat ik zelf kinderen wilde maar nog geen persoonlijke hulp, moet echt van mantelzorg komen
succes!
En voor iedereen een dikke Knuffel
. Enthousiast mens, ze had er zin in. En ik hoop echt dat we (al is het misschien maar met kleine stapjes) vooruit kunnen komen!Verder waarschijnlijk eind volgende week ontslag.
Er zit wel een verschil tussen de aanvraag via het CIZ en via WMO. In jouw geval was het via het CIZ begrijp ik? Het WMO geeft hier wel tijdelijke indicaties af. In jouw geval valt het onder de AWBZ zorg vanwege de aanvraag voor persoonlijke verzorging toch?quote:
Komt uit lurk stand
Sam ik hoop dat het ciz bij jou meegaander is maar hier zeggen ze dat het tijdelijk is dus pech gehad
Zelfs toen meneer een hersenkneuzing en gebroken sleutelbeen had was het pech gehad
nu ook heb ik buiten hulp met kids ook persoonlijke verzorging nodig heb is het (terecht) dat ik zelf kinderen wilde maar nog geen persoonlijke hulp, moet echt van mantelzorg komen
succes!
En voor iedereen een dikke Knuffel
quote:
[..]
het kan ook een goede leerschool voor je zijn, waaruit je bijvoorbeeld kunt leren dat je veel meer kunt dat je zelf denkt, bijvoorbeeld goed voor jezelf en je kindje zorgen!
Ja, mijn eigen psychiater had een grote slag om de arm gehouden qua tijdsduur, omdat ze weet hoe ik ben. Als ze had gezegd 3 weken en het zou langer zijn geworden, dan was me dat heel erg tegen gevallen. Dus dat heeft ze goed gedaanquote:
Ik hoop het ook, Nijna. Fijn dat de kennismaking positief was. Het gaat nu toch veel sneller dan in eerste instantie gepland, niet?
.wmo doet hier werkelijk nog minder vandaar dat we naar ciz verwezen warenquote:
[..]
Er zit wel een verschil tussen de aanvraag via het CIZ en via WMO. In jouw geval was het via het CIZ begrijp ik? Het WMO geeft hier wel tijdelijke indicaties af. In jouw geval valt het onder de AWBZ zorg vanwege de aanvraag voor persoonlijke verzorging toch?
best apart, scootmobiel, traplift , rolstoel al dat soort dingen kreeg ik zo maar tijdelijke hulp niet
gaat ook omdat het tijdelijk is, dan moet je op mantelzorg terug vallen....
Hier is het slapen enorm verbeterd sinds ze op het andere kamertje ligt. Geen gedoe meer
Wel regelmatig wakker maar dat is gewenning denk ik, als het terug in bed leggen enz maar geen drama is vind ik het zo eerst al een hele verbeteringZoë Super dat jullie eindelijk wat gevonden hebben op het slapen. Dat zal ook zeker schelen in je eigen gezondheid/energie
Het ging wel.
Savonds was ik erg onrustig en bang enzo. ben toch beneden gebleven tot half elf ofzo en uiteindleijk gaan slapen om kwart na 12 toen ik opstond voelde ik me al een stuk beter en vandaag is het ondanks een wat zeuderige baby erg goed gegaan
Begin nu wel weer last van hoofdpijn en onrustigheid te krijgen maja het is ookw eer avond.
Ik merk dat de medicijnen al wat verlichting beginnen te geven in het slapen dus ik denk dat ik het hier wel redt. ik probeer de komende week wat dingen te plannen om het huis uit te zijn en mijn moeder en vriend bellen regelmatig dat geeft me toch het gevoel gesteund te worden.
Het huishouden heb ik nu met me vriend en moeder afgesproken dat ik doe wat ik kan en de rest word wel gedaan wanneer hij weer thuis is of mijn moeder langs kan komen. Ik probeer zoveel mogelijk stress te vermijden
Denk dat het ook veel stress was rond het alleen zijn en dan juist nu op dit moment en zo snel ineens. Ben eigenlijk nog nooit echt een hele nacht alleen geweest en al helemaal niet met baby en angsten etc. Het loopt wel los denk en komende week komt een vriend een nacht hierheen
N. is een tijdje logeren. Vandaag had hij meerdere paniekaanvallen gehad, uit ellende HAP gebeld. Oxazepam voorgeschreven gekregen. In samenspraak met HAP en mijn ouders besloten hem uit de situatie te halen.
Heftig, maar tis beter voor ons alledrie. Draak begon er ook steeds meer van mee te krijgen dus het is ook van belang om haar leven ook weer een beetje normaal te krijgen.
Pittig om alleen te zijn als het niet lekker gaat
heel veel succesNTS
Heftig
Heftig zeg
Ik moet zeggen dat ik nu nog vrij rustig ben. Het is beter zo. Door hem liep ik al tijden op eieren en dat werd deze week nog erger door het claimen wat hij deed. Hij verstikte me, ik kon geen minuut alleen zijn zonder dat hij aandacht vroeg. En dat met opstandige Draak erbij maakt het dat ik nog geen moment rust kon nemen.
Nu heb ik weer wat lucht en kan nu rustig nadenken over 'hoe nu verder'.
Wat fijn dat hij bij jouw ouders terecht kan.
[ Bericht 0% gewijzigd door BE op 26-01-2013 22:01:50 ]
Want, ook al zou de relatie eindigen, hij is en blijft de vader van Draakje, wij hebben ook een verleden samen en hij heeft weinig mensen meer om zich heen waar hij heen kan. Dus ik wil hem helpen voor zover dat lukt.
Allereerst het bespoedigen van de GGZ-indicatie, 3-4 maanden wachttijd kan nu gewoon niet, en gelukkig heb ik een paar handreikingen gekregen om het misschien voor elkaar te krijgen.
Z'n werkgever gaf doet ook al moeilijk over z'n verzuim dus daar ga ik ook het gesprek mee aan. Het stomme is dat hij nooit een contract getekend heeft bij zijn huidige werkgever dus met een beetje pech gooien ze em buiten en dat wil ik toch voorkomen.
En last but not least: Hoe nu verder met onze relatie. Beetje cru gezegt, maar nu hij er niet is zal vanzelf wel blijken hoe het leven zonder hem is.
Maar ik zie het wel, eerst zorgen dat alles geregeld word en er schot in de zaak komt. De rest komt later wel.
Sam, kijk eens aan, viel de eerste dag zomaar wat mee. Succes, je kunt vast meer dan je denkt!
Ik denk dat het nog de adrenaline is. Koud, rillingen en een behoorlijk gejaagd gevoel overheersen nu. Maar dat trekt nog wel weg denk ik.
wat een ontwikkelingen, ik hoop ook dat er nu wat rust voor terug komt,zodat jullie goede oplossingen/gesprekken kunnen vinden/voeren.Sam fijn bericht!
Zoë fijn dat de nachten nu beter gaan
Nijna fijn vooruitzicht !
Vergeet ik hierop te reageren, maar wat fijn dat het slapen beter lijkt te gaan in het kleinere kamertje! Hopelijk zet de trend zich voort.quote:
Fijn nijna, klinkt goed!
Hier is het slapen enorm verbeterd sinds ze op het andere kamertje ligt. Geen gedoe meer
Ook als ie geen contract heeft getekend is ie na drie maanden automatisch in dienst getreden, hoor. En heeft ie een contract voor het aantal uur dat ie in die periode gemiddeld heeft gewerkt.
Als ie er dus langer dan drie maanden werkt, heeft ie als werknemer gewoon rechten en kan ie niet zomaar ontslagen worden. En helemaal niet wegens ziekte.
Hij heeft gewoon rechten en een arbo arts bezoeken lijkt me verstandig nu
Ik heb vanmiddag contact gehad met zijn werkgever, dat komt nu goed.
Clubsoda, ik ben niet boos op hem, eerder op mezelf eigenlijk. Ik had gewoon m'n poot stijf moeten houden toen ik aangaf aan hem dat hij de afgrond naderde.
Hij kan vrij weinig doen aan zijn gedrag van de laatste week maar ik ben heel blij dat ik nu wel op m'n strepen ben gaan staan. Zonder hem is het wel anders, stiller, maar ook een stukje rustiger voor mij. De druk is van de ketel.
Ik heb em vandaag 3x gesproken. De medicatie slaat aan, maar hij vind het het 'niks voelen' maar niks en z'n eetlust is naar het nulpunt gedaald. En hij mist ons enorm. Morgen ga ik even met Draakje naar hem toe. Ben eerlijk gezegt best nerveus over hoe ik hem daar aan tref.
Nijna wat fijn dat in zicht is dat je naar huis mag. En dat het met je begeleider klikt. Heel belangrijk! Zet hem op.
Sam ook jij heel veel succes!
Zoe wat een vooruitgang ineens! Hoe zijn de nachten?
Klinkt alsof jij de boel redelijk in handen hebt, gezien de situatie.. Hopelijk wordt het vlot weer beter. Sterkte!
Nijna, fijn, uitzicht op naar huis gaan!
Vervelende bijwerkingen van de med voor N
Succes vandaag
Twinkle
nachten zijn nog drama en slaap ken ik nogsteeds niet
om het uur/2u wordt ze wakker. Geen idee wat er is, als ik haar opnieuw instop is het ok en soms is het 5-10min later weer hetzelfde.. Dan even een uur rust en dan huilen, kort voeden als ze echt 'wakker' is etc. Gaat de hele nacht zo door. Overdag is het goed, snachts heeft ze niet meer elke x borst nodig dus vind het al hartstikke goed, ook niet alles kan in 1x anders
Maar soms is het wel frustrerend
begrijp niet zo goed waarom ze zo vaak wakker is. Bij mij slapen of in haar ledikant maakt geen verschil, bij mij blijft ze nu ook wakker en in haar ledikant pakt ze toch en uurtjeHoe gaat het met jou?
Het is echt een vechtertje, geeft zich niet over aan moeheid. Ze is ook echt boos als ze moe is, maar eerder op bed doen oid helpt niet. Als ze snachts wakker wordt, huilt ze omdat ze moe is denk ik, honger is het niet.. Maar zelf in slaap vallen dat gaat gewoon niet. Wakker worden schijnt normaal te zijn maar op een gegeven moment moeten ze toch zelf weer in slaap vallen.quote:
houd ze zichzelf misschien wakker? lastig hoor Zoë
Maar hoe!
Hoe is het er nu mee? Was je vorige week nog bij de ha langs gegaan?quote:
Ik gooide hem dicht, maar zit mobiel. Kan mijn laatste post nu niet herhalen.
Kortgezegd: help! :-(
Je kent het boekje lekker slapen zonder huilen? Dat gaf mij heel veel eye openers.
Heb het boek gelezen, vond ik ook een goed boek.quote:
Zoé, ik zou toch eens gaan vragen op het cb.
Je kent het boekje lekker slapen zonder huilen? Dat gaf mij heel veel eye openers.
Wat ik ervan heb geleerd is o.a. Ritueel, rust voor bedtijd, kort voeden, wakker in bed, knuffeltje met geur van mij in bed, goed slapen overdag
En ook dat het normaal is dat ze snachts wakker worden, maar zelf inslaap vallen lukt blijkbaar nog niet en elk uur/2uren vind ik toch wel vaak.
In het boek las ik dat als ze snachts wakker worden, je moet doen wat werkt, instoppen, wiegen, kort voeden etc.
Ik kies dan voor instoppen omdat, dat makkelijk is, ze blijft in bed.
En alleen aan de borst als ze echt wakker is geworden.
Maar verder geen idee wat ik nog kan doen.
Wel een tip van Juud gekregen, is nog een optie
quote:
Incantrix, ik ben nu bezig in Lekker slapen zonder huilen. Ik zal wat tips voor je op een rijtje zetten waar je misschien wat mee kunt.
* Probeer uit te sluiten dat Stef overdag te weinig eten krijgt. Het kan zijn dat hij vroeger wakker wordt omdat hij honger heeft. Geef hem niet alleen bij het avondeten genoeg, maar let er ook de rest van de dag op!
* Heeft Stef het comfortabel genoeg in bed? Heeft hij het bijvoorbeeld niet te warm of te koud?
* Bekijk het bedtijdritueel kritisch. Het advies in het boek is het uur voor het slapen gaan rustig te houden, maar ik weet dat jullie juist actief doen met Stef. Nou ja, je probleem ligt vooral bij het vroeg wakker worden, dus ik weet niet of het zinvol is om hier iets in te veranderen. Hoe dan ook, in het boek wordt een rustig ritueel geadviseerd waarbij weinig gepraat wordt en de laatste stap eindigt in een stille, donkere slaapkamer.
* Ook is het belangrijk om, zeker die eerste tijd dat je hiermee aan de slag gaat, het ritueel hetzelfde te houden. Dat hoeft ook weer niet ontzettend rigide, maar het ritueel moet wel voorspelbaar zijn zodat je kind weet dat slapenstijd eraan komt. Als je merkt dat je kind op instorten staan mag je stappen van het ritueel of zelfs het gehele ritueel overslaan. Sterker nog, dat is heel raadzaam!
* Stel een vroege bedtijd in. Voor de meeste baby's is dat tussen 18.30 en 19.00 uur. Kinderen die oververmoeid zijn slapen slechter.
* Volg een flexibele maar voorspelbare dagindeling. Dit helpt om de lichaamsklok van je kind in te stellen. Zorg dat de kamer 's avonds bij het slapen gaan donker is en 's ochtends bij het wakker worden lekker licht. (Ik zou als ik jou was zeker investeren in verduisterende gordijnen!)
* Hanteer elke dag eenzelfde voedings-, slaap- en activiteitenschema (niet tot in de details, maar globaal). Jij weet bijvoorbeeld wel dat het weekeinde is, Stef niet. Hij kan er erg van ontregeld raken als je ineens andere tijden hanteert voor naar bed gaan en wakker worden.
* De lengte en kwaliteit van de slaapjes overdag hebben invloed op de nachtslaap (en andersom). Een middagslaap van minder dan een uur telt in de meeste gevallen niet echt mee. Probeer er alles aan te doen om ervoor te zorgen dat Stef overdag genoeg slaapt. Een kind van zijn leeftijd slaapt in het algemeen 1-2 keer en in totaal 2-3 uur.
* Bij middagslaapjes is timing ook erg belangrijk. Vroeg in de middag is de beste tijd voor Stef als hij één keer slaapt.
* Voorkom dat je je kind overdag te laat op bed legt en houd vermoeidheidssignalen goed in de gaten. Een oververmoeid kind zal niet meer (goed) willen slapen. Timing is in ieder geval belangrijk.
* Hanteer voor de middagslaap een eenvoudig maar specifiek ritueel. Kort het in of sla het over als je kind heel moe is.
* De sleutel om een korte slaper 's middags langer te laten slapen is om hem te helpen meteen weer in slaap te vallen. Dat doe je als volgt: net voordat je weet dat je kind meestal wakker wordt ga je bij zijn slaapkamerdeur zitten, luister je goed, en zodra je kind geluid maakt ga je meteen naar binnen en gebruik je een methode waarmee je hem normaal gesproken in slaap krijgt (bijv. een speen geven).
* Zorg dat je kind een positieve associatie heeft met zijn bed. Breng er overdag eens wat rustige en gezellige tijd door (2 a 3 keer per dag). Misschien moet Stef nog wennen aan zijn nieuwe kamer?
* Probeer je kind zich te laten hechten aan een knuffel. Die is geen vervanging van jou, maar kan hem een gevoel van veiligheid geven waardoor hij uit zichzelf sneller weer in slaap valt na wakker te zijn geworden.
* Zorg dat de nachtslaap anders is dan de slaap overdag: praat niet, doe geen lichten aan, houd je eigen bewegingen traag en stil. Ik zou het wakker worden vroeg in de ochtend behandelen net als wakker worden middenin de nacht. De tip uit het boek is trouwens wel om de ramen overdag onverduisterd te laten, maar ik denk dat ikzelf wel met verduistering overdag zou experimenteren als de middagslaapjes daardoor beter worden (want daar wordt de nachtslaap misschien weer beter door).
* Gebruik bepaalde woorden als slaapsignaal (dit zei Twinkly ookal). Je kunt je kind laten weten dat het slaaptijd is door bepaalde woorden op een bepaalde manier te zeggen, bijvoorbeeld 'shhh, shhh, stil maar, ga maar lekker slapen'. Je moet je kind eerst aan deze woorden laten wennen als hij al in slaap aan het vallen is zodat er een positieve slaapassociatie ontstaat. Als je de woorden gaat gebruiken als Stef wakker ligt gebeurt dat namelijk niet. Dit werkt net zoals bij honden: je moet een hond bijvoorbeeld leren wat 'zit' betekent door het vaak te zeggen als hij al aan het zitten is, en niet als hij niet zit en je hem aan het zitten wilt krijgen. Als je dat laatste doet gaat hij 'zit' namelijk associeren met niet zitten.
* Je kunt ook muziek of geluid als slaapsignaal gebruiken, maar het mag geen opzwepende muziek zijn.
* Als je een hulpritueel hebt om Stef weer in slaap te krijgen kun je dit ritueel langzaam in gaan korten tot hij het helemaal niet meer nodig heeft of je kunt gaan varieren. (In het boek worden hier fases toe omschreven, maar het lijkt me cruciaal dat je eerst iets vindt waar je Stef misschien weer mee in slaap kunt krijgen.)
* Reageer meteen bij het wakker worden, want anders ben je te laat. Sluit wel uit dat je kind slaapgeluiden aan het maken is.
Het idee is dat je een plan opstelt waarin je niet alles op hoeft te nemen maar die elementen waarvan je denkt dat ze bij jullie passen. Er wordt ook geadviseerd om een slaaplogboek bij te houden. Daarvoor staat een sjabloon in het boek.
Hoe dan ook, misschien zit er iets tussen waar je wat mee kunt.
Gebruik je iets van een muziekje zoe? Bij Nathan is zn babyfoonmuziekje het teken dat hij gaat slapen. En verder is pantley niet iets wat in 2 dagen helpt helaas maar bij Nathan waren we na 2 maanden al een heel stuk verder.quote:
[..]
Heb het boek gelezen, vond ik ook een goed boek.
Wat ik ervan heb geleerd is o.a. Ritueel, rust voor bedtijd, kort voeden, wakker in bed, knuffeltje met geur van mij in bed, goed slapen overdag
En ook dat het normaal is dat ze snachts wakker worden, maar zelf inslaap vallen lukt blijkbaar nog niet en elk uur/2uren vind ik toch wel vaak.
In het boek las ik dat als ze snachts wakker worden, je moet doen wat werkt, instoppen, wiegen, kort voeden etc.
Ik kies dan voor instoppen omdat, dat makkelijk is, ze blijft in bed.
En alleen aan de borst als ze echt wakker is geworden.
Maar verder geen idee wat ik nog kan doen.
Wel een tip van Juud gekregen, is nog een optie
Ja, altijd als ik klaar ben met voorlezen gaat het muziekje aan.quote:
[..]
Gebruik je iets van een muziekje zoe? Bij Nathan is zn babyfoonmuziekje het teken dat hij gaat slapen. En verder is pantley niet iets wat in 2 dagen helpt helaas maar bij Nathan waren we na 2 maanden al een heel stuk verder.
Ik heb het boek een lange tijd gehad, en opzich ging het goed, bij de voedingen snachts afkoppelen enz als ze eigenlijk klaar was met drinken, en dat soort dingen. Het wakker zijn was meestal niet lang, maar wel vaak. En daar kon ik niet echt iets voor vinden in het boek. Ben verder tevreden over het slapen, maar ik zie dat S moe is en voor mij lichamelijk is het ook niet goed.
Tip van Juud lijkt te helpen, ze vind het wel prettig
En ze heeft zichzelf 2x zelf in slaap gekregen toen ze vannacht wakker werd, het inslapen ging ook goed, wakker in bed gelegd. Vannacht is ze in slaap gevallen na kort 3min mopperen beetje huilen. Voor een 1e keer vind ik dat wel knap van dr
Om een voedingskussen achter haar rug te doen en dan richting haar benen zodat ze niet wakker schrikt omdat er niets achter haar is. Als ze bij me sliep hield ik haar altijd vast. Ik heb een klein voedingskussen in de vorm van een croissant, dat werkt wel goed.quote:
Welke tip heb je van Juud gekregen dan?
Slim. quote:
jaErg fijn dat mensen meedenken
Nijna, hoe gaat het nu?
Wij kunnen do bij de kinderarts terecht, we willen proberen evt dingen uit te sluiten om het slapen heel goed aan te pakken. Spannend, en best heel dubbel....
Verstandig om dingen uit te sluiten, succes donderdag
Het voelt fijn om er de 'controle' over te hebben en dat je bewust iets kunt proberen. Dat het lijkt te werken is erg fijn.
Vannacht zonder problemen alles gedaan, zonder vriend, want ik vond het wel goed voor S als ze dezelfde naast dr bed had (als t nodig was) ipv afwisselend. Leek me voor haar ook wel verwarrend. Dus de komende tijd doe ik alle slaapjes en verschonen / instoppen of geruststellen.
Nu niet moe, maar slapeloosheid 'went' ook wel een beetje denk ik.
Handig voor als ik nachtdiensten moet draaien haha
* Zoë23 ziet het maar positief in
Mikoxx, Aan de ene kant hopen dat er niks is. Aan de andere kant dat er wel iets is, wat op te lossen is?
Misschien schrikken ze wel zo hard dat ze woensdagnacht spontaan goed gaan slapen
Heb ik toch echt meegemaakt met een kennis. Hun dochter sliep ook heel slecht en ze waren daar ook mee bezig. Ze moesten een dagboek bijhouden en dat soort dingen. Toen er sprake was dat hun dochter opgenomen zou worden in een slaapcentrum, ging het slapen plotseling goed. Ze is daar dus uiteindelijk niet geweest.quote:
Fijn dat het beter gaat Zoe!
Mikoxx, Aan de ene kant hopen dat er niks is. Aan de andere kant dat er wel iets is, wat op te lossen is?
Misschien schrikken ze wel zo hard dat ze woensdagnacht spontaan goed gaan slapen
Op dinsdag 29 januari 2013 11:32 schreef Deepfreeze het volgende:Fijn dat het beter gaat Zoe!
Mikoxx, Aan de ene kant hopen dat er niks is. Aan de andere kant dat er wel iets is, wat op te lossen is?
Dat idd. Ik vind het nog wel een lastige hoor, want we praten natuurlijk over hem (ze), en eigenlijk niet positief natuurlijk, en ze zijn daar gewoon bij. Hoe zouden jullue dat aanpakken?
[ Bericht 100% gewijzigd door mikoxx op 29-01-2013 12:34:09 ]
Het gaat puur om het slapen toch? Dan lijkt het me genoeg dat je het van te voren even zegt dat je de dokter gaat vertellen dat het slapen niet goed gaat, en of hij even wil kijken of hij kan helpen. Dus niet het negatieve, maar juist positieve resultaat (hopelijk beter slapen)..
En niet teveel panieken, dat voelt hij, en zit hij ook onrustiger bij de arts. Al is dat misschien soms lastig..
slapen lijkt nu beter. Ik moest maar ff rustig aan doen met opstaan enzo.
Nou heb ik wel vaker last met opstaan. maar dan in mindere mate. We zullen zien...
mikoxx spannend! Maar goed om te kijken of er een oorzaak gevonden kan worden...
Mijn neefje heeft onlangs paar nachten ziekenhuis gehad ivm slecht slapen. Geen oorzaak gevonden. Maar het slapen gaat al wel wat beter!
spannend nijna
!mikoxx
NTS hoe gaat het met jou?
Bij hen speelde dit ongeveer een jaar geleden. Ik weet niet meer precies hoe het daar ging, volgens mij krijgt of kreeg het meisje (toen bijna 4 jaar oud) melatonine, maar hielp dat in eerste instantie ook niet goed.quote:
Dat eerste heb ik vannacht op moment supreme ook gezegd, en eigenlijk vond hij dat prima, zei hij. En ik begrijp natuurlijk dat de ka ze wel zien, naar ik vind dit wel een lastige merk ik. Hoe is het bij jullie vrienden gegaan grijs?? En hoe was de situatie bij hen?
In elk geval gaat het slapen bij haar nu een stuk beter. Ze slaapt nog niet heel veel, maar ze verzet zich er ook niet meer tegen, waardoor ze niet meer oververmoeid is. Ze zaten wat dat betreft ook echt in zo'n negatieve spiraal: door oververmoeidheid niet meer gewoon kunnen gaan slapen.
NTS, hoe gaat het bij jullie? Al een idee hoe vlot therapie opgestart gaat worden (voor hem/jullie)
Mikoxx, ben je al geweest?
ik zou denken een strak programma gaan volgen om de ongewenste patronen te doorbreken, bijvoorbeeld à la het genoemde 'lekker slapen zonder huilen', evt gecombineerd met melatonine?
Van dezelfde schrijver van lekker slapen zonder huilen
dat lijkt me ook een goed plan!quote:
Ik zou geloof ik toch eens aankloppen bij een slaapcetrum oid. Wie weet wat die voor suggesties hebben.
Is melatonine ook niet meer voor inslapen?quote:
had de kinderarts daar dan geen enkel idee voor?
ik zou denken een strak programma gaan volgen om de ongewenste patronen te doorbreken, bijvoorbeeld à la het genoemde 'lekker slapen zonder huilen', evt gecombineerd met melatonine?
https://m.bol.com/nl/p/le(...)en/1001004002604885/
.
quote:
http://www.amazon.com/No-(...)rds=toddler+sleeping
Van dezelfde schrijver van lekker slapen zonder huilen
Maar als die pedagoge er niet speficiek kennis van heeft zou ik mss een kennismakingsgesprek daarmee aan gaan, maar als ik er niet van overtuigd raakte dat die niet aan zou komen met de standaard opties uit de diverse boekjes die hier aangeraden worden zou ik toch verder gaan zoeken.quote:
Slaapcentrum vond ze een verlengde van pedagogische hulp.
Mss kan je contact opnemen met je verzekering over vergoeding van zo'n slaapcentrum.
Ook gewoon bij bol verkrijgbaar. Eventueel zelfs als e-bookquote:
erm..Deze is voor peuters en kleuters
.
[..]
http://www.bol.com/nl/p/n(...)rs/1001004002506808/
Heel veel sterkte met het doorbreken van de nachtelijke ellende.
Dank dank, zo fijn, dat jullie zo meedenken. Dat geeft me echt steun! Dankjewel....quote:
[..]
Ook gewoon bij bol verkrijgbaar. Eventueel zelfs als e-book
http://www.bol.com/nl/p/n(...)rs/1001004002506808/
Ik herken dat wel, bij Nathan was inslapen ook niet het probleem maar het doorslapen des te meer. Ik kan me niet voorstellen hoe dat is om 3.5 jaar mee te maken, ik vond anderhalf jaar al slopend. Als ik jou was zou ik echt eens kijken naar het peuterboek wat bitterend aandroeg. Het babyboek was hier gelukkig voldoende. In ieder geval succes met jezoektocht naar de oplossingquote:
Wat fijn, dat meedenken. De arts had geen tips idd, enkel een doorverwihzing naar een pedagogisch medewerker. Die, toen ik er naar vroeg, niet specifiek kennis heeft van doorslaapproblemen. Dat boek, lekker slapen zonder huilen, heeft dat ook tips bij deze leeftijd en doorslaapproblemen? Het gekke is ook dat hij een keer of vijf per nacht wakker wordt, huilend, na geruststelling wel weer gaat slapen, maar het na een half uurtje herhaalt.... Veel dingen die ik lees gaan over inslaapproblemen of over kinderen die niet willen slapen. Dat is niet het probleem bij ons....
Ik denk dat je onderhand echt al hebtcgedaan wat wij hebben gedaan. Maar o.a. een matras op zn kamer gelegd en na de eerste keer wakker ging 1 van ons daar verder slapen, en gewoon kijken wat er gebeurde als hij wakker werd, uiteindelijk sliep Nathan vlak voor zn verjaardag voor het eerst 9 uur aaneengesloten. En nu slaapt hij best goed, wordt nog zon 2x per week een keer wakker snachts maar dat is prima.quote:
Pessie, herkenning is al fijn, dank je. Hoe hebben jullie het doorbroken? En ja, het sloopt ...... :-(
Maar moet zo gaan dus geen tijd voor uitgebreidere reactie.
Er zijn verschillende soorten volgens mij en dat zal wellicht met de sterkte te maken hebben?quote:
Op mijn potje melatonine staat volgens mij dat het ook voor doorslapen is. Zal eens kijken.
Ik kwam er gister achter dat mn medicatie alleen vergoed wordt door de zorgverzekeraar, als ik van hen toestemming heb om het te gebruiken... Zucht.
Mijn apotheek had recept gefaxt gekregen en belde me.
Als het goed is is er gister eind van de middag een fax naar zorgverzekeraar gegaan met waarom de keuze hiervoor e.d. Dus voor ik morgen vertrek, bel ik mn zorgverzekeraar of er al een besluit is genomen.
En anders moet ik het maar even voorschieten...
Maar not amused dat ik dat op t laatste moment hoor... grmbl.
Masr goed. Tas staat ingepakt en na de koffie ga ik naar huis morgen!
Nijna, Wat super dat je naar huis kan zeg ! en die zorgverzekeraars is gewoon echt k*t op het moment... mijn huisarts moest een bepaalde code op een recept schrijven zodat ik ze vergoed kreeg terwijl ik eigenlijk niet in aanmerking kwam voor zo;n code...
hier gaat het een stuk beter de angsten savonds zijn heel veel minder en ik slaap ook eindelijk weer door. Hierdoor kan ik overdag veel meer hebben en ben ik veel energievoller. Als Lisa nu jammert of krijst etc kan ik gewoon rustig blijven hieronder en gewoon afwegen of dat het nodig is haar even te laten huilen of dat ze iets nodig heeft. voorheen wilde ik dan wel eens uit mn slof schieten en tegen haar schreeuwen dat ze dr mond moest houden.. Niet nodig natuurlijk maja wat slaapgebrek enzo blijkbaar al niet met je doet. Ik ga nu ook niet meer heel de nacht door bij haar kijken maar alleen als ik zelf naar bed ga nog eventjes
Gisteren nog bij de huisarts geweest en omdat ik er baat bij had maarngo wel onrustig hebben we de dosis wel verhoogd maar ze was blij dat het wat deed. over een week moet het echt goed ingewerkt zijn en dat zou ik ook zeker merken zei ze. Helaas heb ik door de goede zin en meer energie ook meer dingen gedaan die me rug dus niet konden hebben en dat mn vriend het niet zo af en toe over kan nemen helpt ook niet. dus merk vandaag dat ik weer wat sneller men eigen kan irriteren aan dingen die niet gaan zoals ze zouden moeten en ben ik ook weer erg moe maar dat zal denk door de pijn komen. Omdat het nu zo goed ging en ik me ook zoveel beter voel heb ik Amber toch gewoon laten komen. En dan nu van donderdag tot zaterdag i.p.v vrijdag tot zonder dan heb ik zondag nog even rust voor maandag weer de nieuwe week begint
Ik miste haar nu na 2 weken enorm en omdat ze tijdens de carneval niet mag komen als mn vriend niet thuis is zou dat betekenen dat ik haar dan 4 weken niet gezien zou hebben. Ze wilde zelf ook heel graag en was erg verdrietig toen haar moeder zij dat ze niet hierheen ging. Dus vanavond is ze alsnog gebracht Ik heb er zin in en hoop morgen met de meiden naar de speeltuin te kunnen ik voel me echt zoveel beter ik had al jaren eerder moeten doorzetten met mijn therapie enzo dan had dit misschien nu niet gehoeven. Dus nu ook meteen goed aanpakken
)Alleen hier helaas toch ook weer de heftige bijwerkingen
Verzekering had nog niks ontvangen gister. Dus het is opnieuw gefaxt en verstuurd met de post.
Maandag bel ik weer of het nou rond is. En dan naar de apotheek, ik heb t/m maandag medicatie meegekregen...
Gister laatste ophoging, daar had ik toch wel een beetje last van, maar goed, dat trekt waarschijnlijk met een paar dagen wel wat weg...
Ik ben inderdaad gister gestart met de AD. Ik ben draaierig, heel licht in mijn hoofd, zwaar hoofd, kan niet in een rechte lijn lopen, moe... Nee ik vind dit maar niets, het idee dat ik niet volledig kan nadenken. Nu het wat opklaart moet ik de volgende innemen. Niet echt zin in. Zolang ik in beweging blijf gaat het beter, stilzitten op de bank is niks.
Morgen werken, hoop dat het zo blijft morgen en niet een tandje erger wordt dan lukt het wel.
Dat zijn de bijwerkingen in het begin Saffier. Is rot maar moet je even doorheen. Wel lastig, want je merkt pas daarna of het aanslaat, in de zin van dat je er al dan niet baat bij hebt. Ik hoop dat van harte!quote:
Wat balen van je verzekering Nijna. Hopelijk hoor je snel wat positiefs.
Ik ben inderdaad gister gestart met de AD. Ik ben draaierig, heel licht in mijn hoofd, zwaar hoofd, kan niet in een rechte lijn lopen, moe... Nee ik vind dit maar niets, het idee dat ik niet volledig kan nadenken. Nu het wat opklaart moet ik de volgende innemen. Niet echt zin in. Zolang ik in beweging blijf gaat het beter, stilzitten op de bank is niks.
Morgen werken, hoop dat het zo blijft morgen en niet een tandje erger wordt dan lukt het wel.
ik vind het echt heel heel heel veel klinken. Maar goed, eerst dit. Heb je met ophogen weer de bijwerkingen? Of is dat ook bij iedereen anders?
In welk tempo hoog jij op?
Nu met dit middel heb ik het met het ophogen weer... maar afgelopen weken trok ook dat met een paar dagen weg, dus daar vertrouw ik maar op. Hopelijk gaat mn bloeddruk dan ook weer ietsje omhoog, want ik moet nu zelfs als ik van een stoel opsta, mezelf vasthouden omdat het zwart voor mn ogen wordt. Dat had ik eerder alleen maar als ik vanuit liggen rechtop ging zeg maar. Ik kijk het nog even aan en anders ga ik overleggen of ik terug kan naar de vorige dosering.
En voor mijn gevoel was week 3 het heftigst.
Succes saffier het is even afzien helaas nu,en dan hopen dat het werkt.
Wat ik hier op een gegeven moment deed was half uur voor ik naar bed ging slikken,dan kon ik overdag redelijk functioneren,en slapen doe je toe toch dus dat hele vermoeide had ik overdag ook niet zo.
[ Bericht 19% gewijzigd door _Bar_ op 02-02-2013 20:20:44 ]
Dat herken ik ook Nijna, van het opstaan en dat dan he bloeddruk zakt.
bij iedere ophoging kan je verdubbelen. Tenminste dat was bij mij bij beide medicatie. Dan kom je dus redelikk snel op je einddosering terecht.quote:
Dankje! Ik hoop hier snel doorheen te zijn. Ben begonnen met 1/4 van 15 mg (ongeveer 4 mg dus) en de psych gaat ervan uit dat ik op ongeveer 35 mg uit moet komen. Da's 10 keer zo veel he
Heb je met ophogen weer de bijwerkingen? Of is dat ook bij iedereen anders?
Wil jullie bedanken voor de tips van laatst, over het slapen enz.
Ook in het babytopic adviezen gekregen. Slapen gaat nu echt zoveel beter.
Bedankt voor het meedenken!
Maandag begin ik weer met werk, 2x 1uur komende week en die week erna 2x 1,5u. Erg spannend maar heb er veel zin in.
Heb veel last als ik loop dus mag behandelplannen schrijven enzo
Lastig dit.
Een van de dingen die ik met de internist wil bespreken is wat dit voor de kindjes betekent, of die nu ook een verhoogde kans hebben.
Saffiertje
Ik merkte vrijdagavond toen ik naar bed ging dat ik pijn in mijn rechterbeen kreeg zonder dat er een duidelijke aanleiding voor was. De dag erna bleef de pijn, en gisteravond merkte ik ook dat mijn hart raar ging doen. Het is heel lastig om te omschrijven, want het is geen echte pijn maar meer een soort sensatie dat je ademhaling en je hartkloppingen niet helemaal functioneren zoals het hoort.quote:
Wat een schrik Claudia, jee. Hoe merkte je dan dat het niet goed was? Poeh, dat zal wel een hoop herinneringen en angsten wakker maken zoiets.
Voor mij was dit allebei herkenbaar van de eerste keer, alleen had ik toen veel meer pijn in mijn been. Bovendien hebben we toen pas gebeld toen het al helemaal mis ging 's avonds. Die middag had ik ook de sensatie gehad dat mijn hart gek deed, maar daar heb ik toen geen bijzondere aandacht aan besteed. En de pijn in mijn been was toen ookal weg.
Nou ja, al met al waren er overeenkomsten maar ook verschillen. De huisarts van de huisartsenpost kon niks opmerkelijks aan me vinden en heeft me alleen doorgestuurd op basis van mijn voorgeschiedenis en het overlijden van mijn vader eraan. In het ziekenhuis lieten de metingen ook niks raars zien, alleen was één waarde in mijn bloed verhoogd (D-dimeer). Daar weet je alleen niet zoveel mee: als de waarde normaal is heb je in ieder geval geen longembolie, maar als de waarde verhoogd is, kan er alsnog van alles zijn. Het was genoeg aanleiding om een ct-scan te maken van m'n longen.
Eigenlijk voelde het de hele tijd alsof ik ieders tijd en energie aan het verspillen was. Het was een enorme shock om te horen dat er stolsels in m'n longen te zien waren.
Ik heb zelf twee keer een slaapprobleem gehad en de eerste keer heb ik toen een AD gekregen wat heel goed werkte. Maar toen ik eenmaal weer goed sliep heb ik dat weer afgebouwd. Ik vond dat 'onder invloed' zijn best lekker, soort van. Heel gek, maar ik vond het heerlijk om eens niet zo helder te zijn. Ik heb dus geen opbouwlast gehad. Ik heb verder geen werking gevoeld op mijn humeur ofzo. De tweede keer dat ik zo weinig sliep was ik zwanger van S. En voor mij waren medicijnen daardoor geen optie. Ik heb een paar slaappillen gehad toen en ben uiteindelijk telefonisch (want hoogzwanger) behandeld bij een slaap- en waakcentrum (mbv een boekje en opdrachten enzo).
Hoe zit het met een behandeling? Heftig Claudia. Sterkte.Nou hier vanmiddag nadat ik mijn medicatie in had genomen, koppijn en warm en rode vlekken. Bloeddruk was behoorlijk hoog. Dat nam na een uurtje af en werd het weer laag.
Zo laag dat toen ik (na even op bed te hebben gelegen) weer op wilde staan, ruim 10 minuten moest blijven zitten omdat het maar zwart bleef voor mn ogen...
Ik ga morgenochtend even overleggen met mijn behandelaar, want dit is erg onprettig.
Een groot deel is nu nog onduidelijk en gaat onderzocht worden. Ik zit aan de bloedverdunners, minstens een half jaar. Dat is even een heel gedoe met trombosedienst en de juiste dosering bepalen, maar dat loopt dan wel. Daarnaast wordt er een traject gestart vanuit de internist om te kijken of er een oorzaak gevonden kan worden en hoe het trombosegevaar met het oog op de toekomst behandeld moet worden. Er is al genetisch onderzoek gedaan enkele jaren geleden (in 2006 speelde het), maar daar is niets uit gekomen. Geen idee of er nieuwe inzichten zijn. Ik heb het sterke vermoeden dat ik ongeacht de uitkomst levenslang bloedverdunners moet slikken en dat ik nooit meer hormonale anticonceptie mag. Met dat laatste valt wel te leven, en dat eerst ook wel, al zijn er (kleine) risico's aan verbonden.
De vorige keer zag het ernaar uit dat het een 'ongeluk' was en waren er dus geen verdere consequenties. Dat zal nu wel anders zijn.
Mag ik even zeggen, dat ik het wel 'apart' vind dat ze alleen vanwege je voorgeschiedenis verder hebben gekeken? maw, als je van niks wist, was je waarschijnlijk gewoon weer naar huis gestuurd?
(ik ben vandaag ook weer naar de HA post geweest ivm druk op borst, benauwdheid, tintels in mn armen....Maar die arts was er van overtuigd dat het niks bijzonders is..Had ook gevraagd ivm longembolie, maar dat leek haar zéér onwaarschijnlijk, omdat mn zuurstofgehalte 99 was, en mn kuiten normaal waren? )
Hele dikke zoen!
Nijna en de andere dames hier, ook voor jullie veel sterkte en liefs!
Ja, het is eigenlijk een heel naar besef, maar helaas ook logisch. Een longembolie is ontzettend lastig om vast te stellen. Het verloop kan van persoon tot persoon en van situatie tot situatie enorm verschillen. Er kunnen dus veel symptomen een rol spelen, de symptomen kunnen heel subtiel zijn, en er kan sprake zijn van allerlei andere aandoeningen of gewoon helemaal niks.quote:
Boh Sterkte Claudia!
Mag ik even zeggen, dat ik het wel 'apart' vind dat ze alleen vanwege je voorgeschiedenis verder hebben gekeken? maw, als je van niks wist, was je waarschijnlijk gewoon weer naar huis gestuurd?
(ik ben vandaag ook weer naar de HA post geweest ivm druk op borst, benauwdheid, tintels in mn armen....Maar die arts was er van overtuigd dat het niks bijzonders is..Had ook gevraagd ivm longembolie, maar dat leek haar zéér onwaarschijnlijk, omdat mn zuurstofgehalte 99 was, en mn kuiten normaal waren? )
Er wordt in theorie en in praktijk veel aandacht besteed aan adequate diagnosemodellen, zowel in de eerste lijn als in de tweede lijn, maar het blijft moeilijk. Er is tegenwoordig dus wel een D-dimeer test. Als die goed is, weet je in ieder geval zeker dat je geen longembolie hebt. Maar het wordt nog onderzocht hoe effectief die test in de eerste lijn is. Niet alle huisartsenpraktijken hebben er beschikking over (die van mij bijvoorbeeld niet).
Als het je niet lekker zit, kun je natuurlijk aandringen op verder onderzoek. Ik vind het niet mijn plaats om je dat te adviseren, want ik ben geen arts. Als je iemand in je omgeving hebt met een longembolie of het is op een of andere manier actueel of relevant voor je, dan spookt het logischerwijze door je hoofd. Maar een arts, zeker een huisarts in de eerste lijn, krijgt met veel meer uiteenlopende ziektebeelden te maken en zal uit ervaring weten dát het vaak ook niks is.
Wat ik doe, is afgaan op mijn gevoel bij een (huis)arts. Als ik het gevoel heb dat ik serieus ben genomen, dat er goed is gekeken en dat er een zorgvuldige afweging is gemaakt, dan vertrouw ik op de arts. Als ik naar huis was gestuurd, was ik niet tegen gaan sputteren. En tja, mijn geval laat dan weer zien dat dat niet verstandig was geweest, maar al die honderden of duizenden mensen die wel terecht naar huis zijn gegaan, posten daar allicht niet over. Je kunt de afweging alleen zelf maken.
Had de huisarts wel een idee over je symptomen, of heeft de huisarts voorgesteld om bepaalde dingen in de gaten te houden?
ik kan me je zorgen over de erfelijkheidsfactor ook goed voorstellen. sterkte met 't bijkomen van deze schok in ieder geval!
Sterkte en beterschap!
Gelukkig dus wel adequaat gereageerd bij de HAP en in het ziekenhuis. Eng hoor, gewoon zomaar zeg maar...
Ik hoop dat het zich allemaal een beetje snel laat inregelen en dat het gebruiken van bloedverdunners dan afdoende is
Ik zit ook aan de bloedverdunners, na m'n inmiddels derde trombose. De eerste had ik toen ik 23 was, en rond die tijd heb ik ook een aantal longembolieen gehad. Maar ik liep al een jaar te dokteren, en er was me zo vaak verteld dat ik niets had, dat ik stug m'n best deed om me 'niet aan te stellen'. Foutje, bleek later..... Is het vermoeden dat het met een trombose in je been is begonnen en dat die proppen geschoten heeft?Veel sterkte, in ieder geval.
En bloedverdunners is tot daar aan toe, maar het erfelijkheids verhaal is toch wel een heel naar idee.
Wat een vragen roept dit op ons buitenstaanders af hè Claudia? Ik kan me niet voorstellen hoeveel vragen je nu zelf moet hebben!
Maar daar zullen we het vrijdag dan wel over hebben vermoed ik.
En nu maar wachten of het gaat werken...
Jemig, ook al zo bizar, op die leeftijd. Vreselijk ook dat je er zolang mee gelopen hebt voor er een diagnose kwam. Ik had het 'geluk' dat het bij mij meteen zo ernstig was dat er wel een oorzaak gezocht moest worden.quote:
He getver, Claudia
Veel sterkte, in ieder geval.
Er wordt inderdaad gedacht aan een trombose in het been. Ik heb pijn gehad die leek op de eerste keer, toen ik waarschijnlijk ook trombose in mijn been heb gehad. De dokter kon alleen niks opmerkelijks aan mijn been zien of voelen. Misschien gaan ze mijn been nog onderzoeken? Dat is de afgelopen keer wel gedaan, in ieder geval om te kijken of ik post-trombotisch syndroom had opgelopen. Maar er was indertijd gelukkig geen schade aan mijn been te zien. Een klein wonder is dat, want het was een zware trombose/embolie.
Vandaag was best een zware dag, zwaarder dan de dag ervoor. Ik heb weer wat momenten van ademnood gehad die ik heel naar vond. Van de vorige keer is me vooral bijgebleven dat je kunt overlijden zonder een doodsstrijd te leveren. Je raakt uitgeput, je geeft je eraan over - dat is haast een fijn gevoel - en dat is het dan. Die wetenschap maakt het ook eng om me over te geven aan de slaap.
Wat eng.. Heel veel sterkte!
En sterkte met t verwerken. Het is me nogal een klap, geestelijk. (Lichamelijk vast ook)
Kan je er goed over praten met anderen? Lijkt me belangrijk. Veel ventileren.
Gisteren EEG van m'n hoofd gehad wegens aanhoudende hoofdpijn. Volgens mij was die ook goed maar de computer was traag.
15 maart MRI.
Het is wat met m'n gezondheid.
En Gao ook al trombose op jonge leeftijd, bah!
Fijn dat je uitslagen tot nu toe goed zijn sararaats.
Dat is een enge gedachte Claudia...logisch dat je niet even lekker gaat slapen
Sterkte!
Ik ben nog steeds benauwd
HApost zei zondag dat ik aan het hyperventileren was, maar ik adem normaal 
Als ik zin heb zal ik mijn verhaaltje ook ff neertypen straks.
Vind ik ook. Waarschijnlijk komt de hoofdpijn van de spanning.quote:
Fijn dat er tot nu toe niks engs gevonden is Sara.
Ik hou jullie op de hoogte
Bleek een paniek aanval te hebben
Het ging echt van kwaad tot erger...van beetje paniek tot niet eens de metro (in Parijs) durven te nemen of op straat te lopen..dacht dat iets mis met mij was en dat ik dood ging toen dus bij een psycholoog en bleek dat ik een angststoornis had..Je kan vragen of de HA jou wil onderzoeken om alles uit te sluiten natuurlijk, maar haal geen gekke ideeën in je hoofd
Ik hyperventileer ook terwijl ik het zelf totaal niet merk. Ook onder het wandelen kan dit zo ineens gebeuren en dan heb ik dat zelf niet in de gaten. Bij mij is het aangetoond met een test dat ik het heb. Misschien even naar je huisarts gaan?quote:
Ik ben nog steeds benauwd
Als ik zin heb zal ik mijn verhaaltje ook ff neertypen straks.
Eigenlijk hebik al meer dan een half jaar last van een 'vage druk' bij mn borst....Al een keer naar de HA geweest, die dacht aan stress, en ik moest maar ibrufen nemen tegen het rare gevoel. Daarna ging het iets beter, maar het gevoel bleef (en ik heb natuurlijk niet elke dag 3x ibrufen gepakt..)
Vorige week zaterdag op zondagnacht (26-1) wou ik gaan slapen, kreeg ineens een vaag gevoel lbij mn borst en toen enorme hartkloppingen. Ik ben naar beneden gegaan en daar zat ik natuurlijk te shaken (van de angst waarschijnlijk...) 112 gebeld en naar het zh.
Daar aangesloten op de EKG (hartfilmpje), bloeddruk gemeten (160/90 ong.) 1e keer lukte dat hartfilmpje niet, want ik was ontzettend aan het trillen
infuus aangelegd, en daar werd wat ingespoten, volgens mij iets tegen druk op je borst. weet niet hoe het heet. anyway, daarna aan een infuus met nitro (?) Dat is volgens mij voor als je een hartaanval hebt (of als ze dat denken...) en bloedverdunners. Van de Nitro werd ik ontzettend misselijk (en hoofdpijn) en van de bloedverdunners kreeg ik t lekker warm
(heb t heel vaak koud) Het ging wel beter toen ik niet meer misselijk was, het gevoel was wel minder, zondagmiddag hebben ze de nitro erafgehaald, en 's avonds de andere.
Maandag een fietstest (damn, vermoeiend!) hoogste wat ik haalde was 'stap 3' en mn bloeddruk was toen ong. 170/100 . Ik kon niet meer... (was wel aangesloten op de monitor daar ekg)
Daarna mocht ik door naar de ekg/bloeddrukmeter die ik tot de volgende ochtend om moest houden, hier hebben ze uiteindelijk niks op kunnen vinden. Net als mijn bloeduitslagen, die waren ook allemaal goed. Dinsdag heb ik nog een hartecho gehad, die was ook goed. Echo arts zei toen dat als ik aan de pil ben ik wel een kans had dat het een (longembolie kon zijn, maar dat zou dan getest moeten worden...Hebben ze dus niet gedaan.
Afgelopen zondag reden we naar NL, ik had het vage gevoel weer, maar niet zo erg. Toen we bij mijn ouders waren kreeg ik t weer. benauwd, trillen....vaag gevoel.
We zijn naar de HApost gegaan, die mevrouw dacht óf stress, of een angst/paniekstoornis (hoe kom je daar aan?) of misschien het syndroom van tietze (vanwege het vage gevoel bij mn borst)
Ik heb nu diclofenac gekregen (op proef...) die ik dan 3x per dag moet pakken, het drukkende gevoel is nu grotendeels weg. Maar ik heb er (meer) benauwdheid voor teruggekregen....(ook 1 van de mogelijke bijwerkingen las ik achteraf op het briefje van diclofenac...)
Tja, dat was m wel....
Claudia, hoe is ie nu?
Ik durf niet meer te googlenquote:
PE, ik denk bij je verhaal ook aan hyperventilatie/paniekaanval. Had er zelf regelmatig last van tót ik wist wat het was. Google eens op de symptomen.
Claudia, hoe is ie nu?
Maargoed, hoe kom je dr vanaf
Dat was ook het eerste wat de huisarts dacht die de eerste keer bij me kwam. De symptomen kunnen er inderdaad erg op lijken. Toen ze dat uitsprak voelde ik me ontzettend moedeloos: ik hyperventileerde inderdaad, maar dat was omdat ik geen lucht kreeg.quote:
PE, ik denk bij je verhaal ook aan hyperventilatie/paniekaanval. Had er zelf regelmatig last van tót ik wist wat het was. Google eens op de symptomen.
PureEvil, ik krijg een heel naar gevoel bij je verhaal. Eigenlijk weten ze dus nog steeds niet wat je nu hebt, maar heb je wel bloedverdunners gekregen? En op basis waarvan dan? Weet je of ze je bloed op D-dimeer hebben getest? En moet je nu nog bloedverdunners nemen? Waarom nemen ze je niet op voor observatie?
Het gaat hier overigens zo-zo. Heel moe, maar dat hoort bij het herstel, benauwd, maar dat kan er ook bij horen. Ik heb vanochtend geen rare hartkloppingen of het gevoel van acute ademnood gehad. Ik ga voor de zekerheid wel vanmiddag even naar de huisarts, al is het maar om kennis te maken en bij te praten.
En je hoeft niks aan het been te zien hoor al heb je trombose. Beide keren was er bij mij niks aan mijn been te zien terwijl ik zelfs op 2 plekken in het been propjes had zitten.
Mij is altijd op het hart gedrukt dat als ik me raar zou voelen wat herkenbaar is met vorige keren trombose, dat ik dan ten alle tijden gelijk moet laten checken.
Ik vind bij trouwens erger voor mijn meisjes dan voor mijzelf dat ik ze zeer waarschijnlijk een stollingsfactor afwijking heb meegegeven
Nooit onbezorgd zwanger worden, nooit zomaar aan de hormonale anticonceptie, wat te dien met lange vluchten.. allemaal vraagstukken die ook ineens voor hun gelden..
Claudia, meis... Gewoon een hele dikke knuffel
Het is wel ongelooflijk hoeveel mensen aan het levenslang innemen van bloedverdunners zitten. Toegegeven, dat zijn vooral oudere mensen, maar ze leven ermee en dat valt prima te doen. Je kunt ergere dingen hebben. Misschien is het ook wel fijn dat onze kinderen, Marieke, extra voorzichtig zullen zijn. Bijna elke vrouw heeft een verhoogde kans op trombose (al blijft het een heel kleine kans, dat moet ook benadrukt blijven worden), maar meisjes zijn zich er bijvoorbeeld maar amper bewust van als ze de pil gaan slikken. Ik was het ook niet. Door wat wij nu meemaken, wordt denk ik de kans aanzienlijk verkleind dat het met onze kinderen ooit echt misloopt.
Ik prijs mezelf vooral ontzettend rijk dat ik er gewoon nog ben. Maar ik moet zeggen dat ik het er vandaag ook ineens wel even heel moeilijk mee heb, en dat ik mezelf heel zielig vind. Nou ja, hoort erbij.
Ik ben dinsdagmiddag naar huis gestuurd met op het briefje dat ik stabiel was....niks geen medicatie of advies.quote:
[..]
Dat was ook het eerste wat de huisarts dacht die de eerste keer bij me kwam. De symptomen kunnen er inderdaad erg op lijken. Toen ze dat uitsprak voelde ik me ontzettend moedeloos: ik hyperventileerde inderdaad, maar dat was omdat ik geen lucht kreeg.
PureEvil, ik krijg een heel naar gevoel bij je verhaal. Eigenlijk weten ze dus nog steeds niet wat je nu hebt, maar heb je wel bloedverdunners gekregen? En op basis waarvan dan? Weet je of ze je bloed op D-dimeer hebben getest? En moet je nu nog bloedverdunners nemen? Waarom nemen ze je niet op voor observatie?
De arts in het zh dacht aan stress 'want je hebt toch 3 kinderen' (en daar kan ik dan heel kwaad om worden
dus omdat ik jong ben en 3 kinderen heb zou ik gelijk stress hebben?) In het zh ging het wel iets beter dan thuis, misschien kwam dat ook doordat ik 's avonds een 'drankje' kreeg om te slapen/rustig te worden...geen idee wat het voor medicatie was trouwens.
Ik heb geen idee ofdat e op d-dimeer getest hebben, heb de bloeduitslagen ook aan de dokter gegeven, dus ik kan het nu niet nakijken. (was dinsdag toen ik thuiskwam wel echt dood en doodmoe...gewoon hijgen als een oud wijf, dat is nu ook wel weer beter)
Oh een röntgenfoto van de longen hebben ze ook nog gemaakt trouwens, was schijnbaar ook goed.
En een
voor jou claudia. 't is allemaal wat....[ Bericht 3% gewijzigd door PureEvil op 05-02-2013 11:07:44 ]
Ik mocht naar de 2e trombose toch stoppen na een jaar. De kans op een levensbedreigende bloeding is in mijn geval groter dan het risico op een levensbedreigende trombose. De protocollen zijn afgelopen jaar verandert daarin. Ze worden terughoudender in het levenslang slikken omdat daar ook serieuze risico's aan zitten dus.
Maar dat verschilt erg van patient tot patient, er wordt goed gekeken naar het individu vind ik. Ik vertrouw de artsen daar goed op. Ik denk in jouw geval dat de kans er dik in zit dat je het levenslang zal moeten slikken. Sowieso een jaar zit je er nu aan vast (standaard bij een recidief DVT) gezien je voorgeschiedenis en het overlijden van je vader aan trombose. Je hebt een fijne internist, bespreek dit allemaal rustig.
Wat ik ook erg fijn vond is om zelf alle protocollen te lezen erover, die zijn gewoon in pdf-vorm downloadbaar.
Het is nog een erg onzeker gebied bloedstolling, het heeft namelijk met erg veel processen in het lichaam te maken. Er zijn heel veel dingen die er invloed op hebben. Ze weten er nog niet heel erg veel over en soms is het gewoon gissen. Ook is er geen genezend medicijn voor, alleen een onderdrukker (bloedverdunners). Het is een ziekte voor het leven al ben je er niet actief ziek van, dat maakt het heel raar.
Benauwdheid blijft (ene keer erger dan de andere..), wordt vervolgd...
Echt héél goed dat je gebeld hebt!quote:
Net met de HA gebeld, er is dus NIET geprikt op D-dimeer. Dat gebeurd dus morgenvroeg...
Benauwdheid blijft (ene keer erger dan de andere..), wordt vervolgd...
En ik vind het maar wat merkwaardig dat ze dat niet gedaan hebben, uit zichzelf.
Ik hoop wel dat er snel duidelijkheid is voor je PE!
Claudia wat naar en eng! Ik hoop dat jij je ook snel beter voelt en dat dit de laatste keer was.
PureEvil, ik hoop dat er voor jou ook snel verlichting zal zijn. En vooral wat meer duidelijkheid. Sterkte
Saffier, hoe gaat het nu met de bijwerkingen en de hoofdpijn?
PE hoop dat je duidelijkheid krijgt
Ik zit nu even benauwdheid weg te zuchten..vraag me af ofdat het nu van 'angst' is of niet. vind het eng. en mn man kijkt me aan alsof ik gek ben.
want weegsessie oliver en vorige meer was hij 30 gram afgevallen.. Hoop snel bloeduitslag te krijgen en duidelijkheid .. En ben met vlagen echt verdrietig dat ook hij zo een gedoe met eten heeft,. Voelt als falen
is het niet en ik pak het juist aan maar toch dat geniepige achterhoofd stemmetje .. Dan nog de belasting van Arwen wat wel nodig is, maar het doet zeer dat ze pijn heeft .. Het is een schim van wie ze is
Dan krijg ik vrijdag uitstrijkje en uitslag van mijn bloedonderzoek., zou fijn zijn als er duidelijkheid komt ., maar tegelijkertijd wat als? Moet ik na 31 jaar ineens anders eten andere levensstijl etc.
Kortom gedoe en door slaapgebrek valt het me zwaar
Maar verder mantra's humt:
Ooit komt alles goed
slapen we weer normaal en geen pijn en geen eetgedoe!http://nl.wikipedia.org/wiki/Paniekaanvalquote:
ik hoop het ook, tnx
Ik zit nu even benauwdheid weg te zuchten..vraag me af ofdat het nu van 'angst' is of niet. vind het eng. en mn man kijkt me aan alsof ik gek ben.
sorry ik mis denk ik het verhaaltjeIk merk dat wanneer ik zelf rustig ben de aanvallen steeds minder voor komen en als ik ze heb ze minder erg zijn dan kan ik er rustiger onder blijven. Hoe gestressder ik ben of hoe drukker het is hoe sneller ik last krijg. De afgelopen tijd echt wel vrij vaak weer aanvallen gehad. Vaak komt het snachts opzetten hier. Ik word altijd enorm misselijk.
Ik heb dan meestal enorme pijn op mijn borst warm zweten hartkloppingen en als ik uiteindelijk gebraakt had wat soms wel een aantal uren kon duren ging het langzaam beter.
Probeer inderdaad een beetje rust te vinden in iets zoals muziek een boek een wandeling etc. Ik hoop dat het snel beter gaat met je.
Uitstrijkje omdat ik oud ben
standaard bij 30 jaar maar ivm gedoe jaartje uitgesteld ik hoop echt dat er snel duidelijkheid komt voor jullie alle 3!! dan kan je eindelijk verder met je leven Bij vlagen ben ik helder, heel fijn maar voornamelijk hou ik het gevoel dat mijn hoofd achterloopt. Duf, zwaar en moeeeee hoofd blijven aanwezig, wél steeds een beetje minder. Waar ik minder blij mee ben is dat ik bij vlagen knallende koppijn heb en dat wordt steeds meer. Afgelopen nacht ook heel slecht geslapen. Deze AD wordt ook wel als slaappil voorgeschreven en de eerste twee nachten was ik ook volledig in coma. Ik ben van mezelf een idioot lichte slaper. Het gevoel niet wakker te kunnen worden wanneer ík dat wil vind ik eng-ig. Gister was ik wel doodmoe van die pil maar toch niet goed diep geslapen. Moet me eraan over leren geven ipv er tegen in te gaan denk ik.quote:
Claudia, ik kan me goed voorstellen dat je het nu even zwaar hebt. Het is ook niet niks, zeg.
PureEvil, ik hoop dat er voor jou ook snel verlichting zal zijn. En vooral wat meer duidelijkheid. Sterkte
Saffier, hoe gaat het nu met de bijwerkingen en de hoofdpijn?
Morgen weer werken. Geen zin in eigenlijk met dit hoofd.
Oh en snaaizin. Alles wat zoet is wil ik eten. Moet ik eten. Qua gewicht is dat erg welkom maar ik mag geen suiker
beroerde combi Evenstar succes meid. Wel veel tegelijk weer he?
Och ook hier komen we wel uit
Hoop dat de bijwerkingen snel wegtrekken , naar is dat lijkt me zag dat bij mijn moeder..
!!Heb alles gelezen maar ben een wandelende vergiet, sorry.
Korte update hier. Same sh¡t, d¡fferent day. Gelukkig wel schot in de zaak omtrent het GGZ. Als je maar lelijk genoeg doet kan er ineens over die wachtlijst heen gestapt worden?! Donderdag is de intake al! Verder is hij stabiel maar hij lijkt weer niet te beaeffen dat hij echt hulp nodig heeft. Stiekem vraag ik me af of het nog zin heeft om hem steeds bij de hand te pakken. Maar we doen het maar weer.