quote:Op donderdag 14 maart 2013 11:42 schreef speknek het volgende:
Ja maar dat komt omdat die journals een commercieel belang hebben dat ons werk niet vrijelijk beschikbaar is. Ze kunnen het ethiek noemen, maar daar heeft het weinig mee te maken, sowieso is de gemiddelde journal gezien hun verdienmodel wel de laatste die over ethiek zou moeten beginnen.
Wij betalen meer dan dat we vroeger deden, toen alles nog op papier stond.quote:Op donderdag 14 maart 2013 12:12 schreef Re het volgende:
De verdienmodellen zijn wel aan het veranderen in dit elektronische tijdperk
Het gaat niet om hetzelfde artikel, natuurlijk is dat niet goedkeuringswaardig, maar om een deel van de methoden-sectie en eventueel beschrijving background-literatuur in de introductie. In mijn ogen is het overnemen van deze stukken uit andere artikelen van jezelf alleen maar aan te moedigen ipv af te straffen.quote:Op donderdag 14 maart 2013 12:07 schreef speknek het volgende:
Had ergens gelezen dat Elsevier 60% winstmarge maakt op dat proces.
En ik accepteer zelf-plagiaat ook niet btw, als het om ethiek gaat, dan is het natuurlijk 'oneerlijk' als iemand hetzelfde artikel overal gepubliceerd krijgt. Een beetje onderling het wetenschappersspel waarbij iedereen dezelfde spelregels moet hanteren; daar hoort bij dat je alleen nieuwe stukken indient als publicatie.
Ik heb er - dat moge ondertussen duidelijk zijn - mijn twijfels over, alhoewel het qua plagiaat niet illegaal is. Maar wat vind je van het overnemen van stukken uit artikelen van je collega's? Dus stel dat artikel 1 door auteurs A, B, en C was geschreven, en dat bij een volgend artikel door auteurs D, A, B, en C de Method section door auteur D van het eerste artikel was overgenomen (zonder bronvermelding)?quote:Op donderdag 14 maart 2013 13:15 schreef Grumpey het volgende:
[..]
Het gaat niet om hetzelfde artikel, natuurlijk is dat niet goedkeuringswaardig, maar om een deel van de methoden-sectie en eventueel beschrijving background-literatuur in de introductie. In mijn ogen is het overnemen van deze stukken uit andere artikelen van jezelf alleen maar aan te moedigen ipv af te straffen.
Vooral dat laatste - zonder bronvermelding - ben ik tegen. Als dat er niet bij had gestaan had ik het prima gevonden, er vanuitgaande dat auteur A op de hoogte is (maar dat mag ik hopen, als co-auteur!). In ieder geval vind ik het helemaal ongepast als een reviewer zich daar mee gaat bemoeien, dit zijn copyright discussies voor tijdschriften, een reviewer zou zich moeten bezig houden met de inhoud en de redenaties die een stuk staan.quote:Op donderdag 14 maart 2013 13:39 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Ik heb er - dat moge ondertussen duidelijk zijn - mijn twijfels over, alhoewel het qua plagiaat niet illegaal is. Maar wat vind je van het overnemen van stukken uit artikelen van je collega's? Dus stel dat artikel 1 door auteurs A, B, en C was geschreven, en dat bij een volgend artikel door auteurs D, A, B, en C de Method section door auteur D van het eerste artikel was overgenomen (zonder bronvermelding)?
Laten we voorop stellen dat de reviewer zich reeds bekommerd heeft om de inhoud en de redenaties.quote:Op donderdag 14 maart 2013 13:46 schreef Grumpey het volgende:
[..]
Vooral dat laatste - zonder bronvermelding - ben ik tegen. Als dat er niet bij had gestaan had ik het prima gevonden, er vanuitgaande dat auteur A op de hoogte is (maar dat mag ik hopen, als co-auteur!). In ieder geval vind ik het helemaal ongepast als een reviewer zich daar mee gaat bemoeien, dit zijn copyright discussies voor tijdschriften, een reviewer zou zich moeten bezig houden met de inhoud en de redenaties die een stuk staan.
Ja ik weet het, ga begin April naar de AMCP in San Diego, kan gelukkig als pers maar anders betaal je 1050 US$... en meestal hebben die associations er wel een blad bij maar het is niet hun main focus. En tsja, Elsevier... die hebben ook genoeg association bladen onder hun dakquote:Op donderdag 14 maart 2013 12:27 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Wij betalen meer dan dat we vroeger deden, toen alles nog op papier stond.
Het meest verbaas ik me nog wel over conferenties. Voor de grote conferenties betalen we tegenwoordig zo'n $700 pp. De echte cash cows zijn de beurzen/exposities bij zo'n conferentie, waarbij bedrijven die hun laatste technologie demonstreren zo'n $10.000 moeten betalen om achter een tafeltje te mogen staan. Bij de paviljoenen zal het dan waarschijnlijk in de tonnen lopen, lijkt me.
De baas van een instituut waar ik eerder gewerkt heb, is verantwoordelijk voor een van die conferenties, en die vertelde me dat de organisaties achter deze conferenties en bladen (top)zwaar zijn. Daar zitten al snel honderden mensen achter. Misschien dat Elsevier haar zaakjes wel goed voor elkaar heeft, maar de Amerikaanse organisaties moeten het blijkbaar van hun conferenties hebben. Op hun tijdschriften verdienen ze niet zo veel.
Uniformiteit is ook een groot goed. En zolang auteur D de gewonnen tijd stopt in het goed uitwerken van zijn analyses zie ik er alleen maar winst in. Het wiel krampachtig opnieuw uitvinden elke keer zie ik echt als ongewilde uitwas van een te ver doorgevoerde (westerse) mening over eigendomsrecht van tijdschriften.quote:Op donderdag 14 maart 2013 13:55 schreef Lyrebird het volgende:
[..]
Laten we voorop stellen dat de reviewer zich reeds bekommerd heeft om de inhoud en de redenaties.
Het gaat MI toch verder dan een copyright discussie, alhoewel je je af kunt vragen of de reviewer zich hiermee moet bemoeien (vervelende bemoeials). Waarom kan auteur D niet zelf een Method section (of intro) schrijven? En wat valt er te zeggen over auteur C, die het blijkbaar prima vindt dat een onderling zich er van af maakt met copy-paste werk.
Ik ben pas kortgeleden begonnen met mijn PhD en dus relatief nieuw in dit wereldje, dus misschien zeg ik iets raars, maar ik vind het eigenlijk wel logisch dat een reviewer zoiets opmerkt. Stel artikel 1 wordt gepubliceerd in blad A en artikel 2 in blad B dan kan een reviewer die op de hoogte is van wat er in blad A staat toch juist aangeven dat er overlap is met een ander artikel? De editors van blad B zullen dat mogelijk niet weten. De uiteindelijke beslissing om het artikel daarom wel of niet te plaatsen zou ik wel bij de editors laten. Als schrijver van een dergelijk artikel hoor je naar mijn mening wel de bronvermelding in orde te hebben als je de methode overneemt uit een artikel van je co-auteurs.quote:Op donderdag 14 maart 2013 13:46 schreef Grumpey het volgende:
[..]
Vooral dat laatste - zonder bronvermelding - ben ik tegen. Als dat er niet bij had gestaan had ik het prima gevonden, er vanuitgaande dat auteur A op de hoogte is (maar dat mag ik hopen, als co-auteur!). In ieder geval vind ik het helemaal ongepast als een reviewer zich daar mee gaat bemoeien, dit zijn copyright discussies voor tijdschriften, een reviewer zou zich moeten bezig houden met de inhoud en de redenaties die een stuk staan.
Over die bronvermelding heb ik het niet, daar ben ik het uiteraard volledig mee eens. Maar het is in mijn ogen niet de taak van een reviewer om een editor er op te wijzen dat de (keurig gerefereerde) zinnen in de methodensectie van auteur A volledig dezelfde zijn als de zinnen in de methodensectie van auteur A (of coauteur B) van het artikel dat gerefereerd staat. Maar goed, ik heb nog altijd het idee dat een reviewer meedenkt met en kritisch reflecteerd op een stuk in plaats van politieagentje aan het spelen is.quote:Op donderdag 14 maart 2013 15:40 schreef Operc het volgende:
[..]
Ik ben pas kortgeleden begonnen met mijn PhD en dus relatief nieuw in dit wereldje, dus misschien zeg ik iets raars, maar ik vind het eigenlijk wel logisch dat een reviewer zoiets opmerkt. Stel artikel 1 wordt gepubliceerd in blad A en artikel 2 in blad B dan kan een reviewer die op de hoogte is van wat er in blad A staat toch juist aangeven dat er overlap is met een ander artikel? De editors van blad B zullen dat mogelijk niet weten. De uiteindelijke beslissing om het artikel daarom wel of niet te plaatsen zou ik wel bij de editors laten. Als schrijver van een dergelijk artikel hoor je naar mijn mening wel de bronvermelding in orde te hebben als je de methode overneemt uit een artikel van je co-auteurs.
Dan had ik je verkeerd begrepen en ben ik het met je eensquote:Op donderdag 14 maart 2013 16:11 schreef Grumpey het volgende:
[..]
Over die bronvermelding heb ik het niet, daar ben ik het uiteraard volledig mee eens. Maar het is in mijn ogen niet de taak van een reviewer om een editor er op te wijzen dat de (keurig gerefereerde) zinnen in de methodensectie van auteur A volledig dezelfde zijn als de zinnen in de methodensectie van auteur A (of coauteur B) van het artikel dat gerefereerd staat. Maar goed, ik heb nog altijd het idee dat een reviewer meedenkt met en kritisch reflecteerd op een stuk in plaats van politieagentje aan het spelen is.
edit: over echt plagiaat heb ik het uiteraard niet, dat moet een reviewer altijd melden!
Misschien bedoelen ze dat de universiteit waar je naar toe gaat jou geen betaalde aanstelling mag aanbieden? (Is maar een idee, ik zou anders ook niet weten hoe het zit.)quote:Op vrijdag 15 maart 2013 19:45 schreef sheonlydreams86 het volgende:
Is het gebruikelijk om, als je in Nederland (of ander land waar je als PhD ook salaris krijgt) je PhD doet en voor een deel daarvan naar het buitenland gaat, fondsen aan te vragen? Ik heb een optie om naar een onderzoeksinstituut in het buitenland te gaan voor een paar maanden, maar de meeste fondsen die ik kan vinden, hebben een ¨geen betaalde aanstelling¨ voorwaarde. Wat apart is is dat wonen (en werken?) in Nederland vaak ook een voorwaarde is, maar dan heb je toch gewoon een betaalde aanstelling? Heeft er iemand ervaring hiermee?
Het gaat denk ik om buitenpromovendi die geen congresgeld van de universiteit kunnen krijgen en dus alsnog op reis kunnen ten bate van hun onderzoek. Bij jouw universiteit hebben ze daar als het goed is zelf weer een potje voor.quote:Op vrijdag 15 maart 2013 19:45 schreef sheonlydreams86 het volgende:
Is het gebruikelijk om, als je in Nederland (of ander land waar je als PhD ook salaris krijgt) je PhD doet en voor een deel daarvan naar het buitenland gaat, fondsen aan te vragen? Ik heb een optie om naar een onderzoeksinstituut in het buitenland te gaan voor een paar maanden, maar de meeste fondsen die ik kan vinden, hebben een ¨geen betaalde aanstelling¨ voorwaarde. Wat apart is is dat wonen (en werken?) in Nederland vaak ook een voorwaarde is, maar dan heb je toch gewoon een betaalde aanstelling? Heeft er iemand ervaring hiermee?
Voor mijn bezoek heb ik een beurs aangevraagd die van de organisatie van mijn subgebied was. De enige landelijke (nwo) beurzen die ik ken gaan allemaal over erg lange periodes etc.quote:Op vrijdag 15 maart 2013 22:19 schreef sheonlydreams86 het volgende:
Ja, heb de juiste persoon bij de universiteit al gemaild maar die reageert niet zo snel. We zullen het zien
De fondsen die ik heb gevonden gaan juist niet over congressen, maar bezoeken van meerdere maanden.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |