Meiden
Voor jou ook mikoxx
Verder ben ik veel gaan sporten. Dan kon ik mijn hoofd leeg maken en hoefde ik even niet te denken aan alles...
Hier is na twee jaar het tijd dus helaas nog niet eens gekeerd. Maar ik kan me aansluiten bij Vicky, praten, praten en praten lucht op.quote:Op donderdag 22 november 2012 19:53 schreef mikoxx het volgende:
En ik ben heel benieuwd naar wat jullie nu heeft geholpen om het tij te keren.....
Maar ik ben toch weer onderuit gegaan omdat er ook sprake is van een biologisch bepaalde chronische depressie, en daarom ben ik twee weken geleden gestart met anti-depressiva.
Ik blijf voorlopig in therapie, want praten helpt inderdaad echt goed.
Hoofd leegmaken doe ik tegenwoordig achter het spinnewiel.
mikoxx, daarom helpt psychotherapie me zo goed. Ik word daar niet veroordeeld, er wordt geluisterd, ik krijg de kans me uit te spreken en kan met de therapeut zaken op een rij zetten zodat ik zelf oplossingen kan vinden.quote:
Ik merk dat mensen snel (ver)oordelen, dat maakt praten voor mij moeilijk...merk ik.... Luisteren ipv zoeken naar oplossingen, of ideeën aandragen, blijkt en vak op zich...
(Vrienden en familie zijn vaak teveel emotioneel betrokken om niet meteen alles voor je te willen doen.)
Heel veel sterkte
Jij ook Nijna
En verder gelukkig mijn ouders die bijspringen. En we hebben gezorgd dat ik wat ontlast wordt doordat de jongste een paar dagen naar de opvang gaat.
Daar voel ik me wel eens ongemakkelijk over... Maar anders red ik het helaas niet op het moment.
Ik vind het zwaar...
Allemaal sterkte dames
Ik wens je alle veerkracht en rust toe. En zoek een specialist op het gebied van Burnout. Niet te lang stilzitten is het devies, maar wel anders omgaan met álles.
Sterkte, en je hebt de eerste stap gezet, en daar begint alles mee.
Ik las laatst een artikel waarin eigenlijk de vloer werd aangeveegd met het advies om "helemaal niks" te doen. En ik heb zelf ervaren dat praten met een deskundige mij van bepaalde gedachtencirkels afhielp. (nu was mijn situatie niet geheel te vergelijken maar ik denk dat mensen met een perfectionistische inslag relatief vaker getroffen worden door burnout of overspannenheid) voor mij was het doorbreken van bepaalde ideeën, verwachtingen en opruimen van "ouwe troep" echt een grote stap vooruit. En dat kon ik echt niet zelf.quote:
Buuf, dankjewel... Lief... Kan je mss iets concreter zijn in je advies? De ha zei bijvoorbeeld dat ' praten met een deskundige' niet nodig zou zijn.... Maar dat denk jij anders over? Mag ik vragen waarom? En hoe?
Nou ben ik persoonlijk erg van de niet lullen maar poetsen methode (deel van het probleem
) dus werkte dit erg goed voor mij. iemand die mij confronteerde met mijn "denkfouten"enzo. Al ben ik wel in het alternatieve beland. (homeopaat)Bij de psych kon ik mijn hele verhaal kwijt, zonder beperkingen om iemand te kwetsen of mezelf in te moeten houden..
Nou was dat na een lichte PND, maar voor mij was het dat..
Vervelend dat de kinderen nu om en om ziek zijn...
Bang om bekenden tegen te komen... wellicht ben je bang voor vragen. Goh jij werkt toch altijd op deze dag of hoe is het met je? Niet raar of stom! Probeer iets liever voor jezelf te zijn, je bent niet stom, je bent een mens
.Mikoxx, patronen die jij jarenlang heb opgebouwd en gebruikt, verdwijnen niet met twee weekjes rust. Feitelijk zul jij jezelf nieuwe patronen moeten aanleren, nieuwe manieren om met het leven en alle bijkomende drukte om te leren gaan. En het is best lastig om zélf oude gewoonten te herkennen, te doorbreken en te veranderen. Ik vind het dan ook een beetje vreemd dat je huisarts het niet nodig achtte om specialistische hulp in te schakelen. Een burn-out is prima te behandelen met goede begeleiding.quote:
Bang om op oude voet verder te gaan.... Qua werk vooral..... :-( :-(. Pfffff. I merk ook duidelijk dat drukke momenten echt no go zijn, ik moet echt nadenken over wat wel en wat niet te doen, dat vind ik ook erg moeilijk, blijkbaar lukt het mij nog niet goed om grenzen te stellen en 'Nee' te zeggen. Dan komt meteen dat gespannen gevoel weer terug.... :-( Herkennen jullie dat?
Denken over werk komt wel weer.
Al kan ik me goed voorstellen dat dat ook meteen gaat spoken.
Ja, eerst tot rust komen en dan doorverwijzen. Ga contact opnemen met bedrijfsarts en dan verder. Maar pffffff zeg...... Weer een knal....quote:Op maandag 3 december 2012 20:24 schreef Brighteyes het volgende:
Maar gaat hij je uiteindelijk wel doorverwijzen? Want hier kom je vlgs mij niet alleen met een paar weken rust uit.
Je zal er toch echt doorheen moeten Mikoxxx, je bent ook niet van de ene op de andere dag op dit punt gekomen.
Houd je taai!
Ik werd gelijk doorgestuurd, en mede met hulp van ha en de psych kreeg ik weer rust in mijn hoofd, en daarna zijn we pas gaan werken aan de rest.
[ Bericht 31% gewijzigd door _Bar_ op 03-12-2012 20:59:40 ]
.Voor de onrust in mijn gedachtengang ging ik een dagboek bijhouden,gewoon van me af schrijven,en ik ga wandelen kilometers langs de zeedijk lopen.
Na een paar redelijke nachten gaat het weer super slecht en kom echt niet aan slapen en/ of rust toe. Met gevolg: veel pijn maar ook veel frustratie omdat ik rust wil.
S is mega lief, ondernemend, vrolijk en ze leert zoveel! Maar slapen is er niet bij, al maanden niet (een keer 3u achter elkaar slapen is voor mij al een goede nacht)
Hulp van familie is lastig, zelf even de deur uit is onmogelijk ..
Loop een beetje vast, weet niet wat ik kan doen.
Kan die rust niet vinden..
S ergens brengen kan dus niet, zelf ergens anders een nacht bijslapen lukt ook niet, S wil alleen de borst en slaapt niet anders in dan met borst..
Soms denk ik, was ik maar nooit begonnen aan bv, dan was ze niet afhankelijk van mij (en die gedachte wil ik niet hebben)
Qua pijn ging het een kleine 2weken goed na acupunctuur maar is nu weer keihard terug ..
2 problemen dus eigl maar voor beide weet ik geen oplossing
[ Bericht 0% gewijzigd door Zoë23 op 04-12-2012 19:51:34 ]
Heftig hoor, slaaptekort is niet best en zeker niet als je ook nog eens veel pijn hebt.
[ Bericht 1% gewijzigd door mikoxx op 04-12-2012 18:38:14 ]
Heeft de huisarts ook een tijdsindicatie gegeven voor het 'eerst tot rust komen en dan doorverwijzen'? Want is het tot rust kunnen komen niet júist het issue waar je hulp bij nodig hebt? Je komt niet voor niets in een burn-out terecht.quote:
[..]
Ja, eerst tot rust komen en dan doorverwijzen. Ga contact opnemen met bedrijfsarts en dan verder. Maar pffffff zeg...... Weer een knal....
Anyway, sterkte!
Ik bedoel meer in de zin van, dat ik haar niet zelf weg kan brengen
En oppas regelen is ook weer ingewikkeld door persoonlijke situaties van anderen.
S doet het wel goed bij anderen en ik heb S weleens bij oma op bed gebracht sliep ze wel (maar was ik ook een uur bezig)
Verder is ze wel vrolijk bij anderen en vind ze die aandacht ook super
Ik ga zelf regelmatig even weg maar nooit te lang, voel mijn borsten al snel (trs) omdat S de laatste tijd bijna om de 1-2u drinkt. Overdag krijgt
haar wel in slaap door lange wandelingen bijv, maar svonds wil ze echt mama. Nouja en dat betekend dat ik alleen in het weekend een ochtend of middag even weg kan.Pijn kan ik accepteren, dat ik weinig weg kan en niet kan werken heb ik ook geaccepteerd. Maar niet kunnen slapen, snachts ook alles doen en overdag geen rust kunnen pakken is echt zwaar
Mikoxx
Wat zou de ha kunnen doen voor mij? En ik heb geen idee hoe ik rust kan pakken omdat ik snachts dus alles wel zelf moet doen ivm voeding enz
Cantarw, eerst weer twee weken, dan vervolgafspraak...
Mikoxx, in jouw situatie - in een 'gat gevallen' doordat je voorlopig niet mag/kunt werken - is 2 weken best lang, denk ik! Al die lege tijd en niet weten hoe het allemaal verder gaat... heb je 't idee dat het thuis zijn je wel goed doet?
Hoop dat rust nemen je goed doet, ikzelf vond het lastig thuis te zitten maar werd wel geremd door bekkenpijn en harde buiken toen ik nog zwanger was, dus ik moest wel.
Lijkt me ook wennen als je kinderen zo opeens doorslapen!
S is bijna 7mnd
Het advies om een lk te bellen kreeg ik idd ook in het bv topic, ga ik morgen doen
Cantare
Ik zit met het 'flesweigeren', in aug een mnd geen fles gehad ivm vakantie en in sept weer begonnen met oefenen maar meer dan 40ml bijv drinkt ze niet en valt ze dus ook niet in slaap.
Echt bruikbare tips krijg ik niet, of dingen die ik al geprobeerd heb. Heb meer aan dit forum in ieder geval.
Volgende week is
weg.. Echt geen zin in, gaat zwaar worden.Misschien dat ik bij mijn ouders ga slapen.. Zit ik in ieder geval niet met koken/huishouden
Zoë, je hebt er niks aan maar ik vind dat je het heel goed doet! Je klinkt zo sterk en staat open voor ieders advies. Ik hoop dat jij snel van je klachten af bent en dat S. snel ontdekt hoe fijn slapen isquote:
Mikoxx
Hoop dat rust nemen je goed doet, ikzelf vond het lastig thuis te zitten maar werd wel geremd door bekkenpijn en harde buiken toen ik nog zwanger was, dus ik moest wel.
Lijkt me ook wennen als je kinderen zo opeens doorslapen!
S is bijna 7mnd
Het advies om een lk te bellen kreeg ik idd ook in het bv topic, ga ik morgen doen
Cantare
Ik zit met het 'flesweigeren', in aug een mnd geen fles gehad ivm vakantie en in sept weer begonnen met oefenen maar meer dan 40ml bijv drinkt ze niet en valt ze dus ook niet in slaap.
Echt bruikbare tips krijg ik niet, of dingen die ik al geprobeerd heb. Heb meer aan dit forum in ieder geval.
Volgende week is
Misschien dat ik bij mijn ouders ga slapen.. Zit ik in ieder geval niet met koken/huishouden
.Verder ook een
voor mikox. Heftig om zo tegen een muur aan te lopen.Voel me echt waardeloos, maar zonder borst slaapt ze nietquote:
Zoe, oh slaaptekort kan zo slopend zijn... En dan kan het nog zo'n lief leuk ondernemend kind zijn, dit gaat je ook niet lukken... Je schrijft dat ze wel eens bij oma is, zou ze daar niet af en toe een nachtje kunnen slapen? Als ze echt geen flesje ofzo wil dan is een nacht ook nog wel te overzien qua vochtinname... Het zou zo fijn zijn als jij ergens in elk geval wat kan bijtanken, want als je beter slaapt kan je ook wat meer hebben qua pijn e.d. denk ik
Dat zit me ook dwars, dat ze afhankelijk lijkt van mij. Ben wel een paar x langer weggeweest en S zou blijven slapen, was ze ontroostbaar.. uiteindelijk S mee naar huis genomen en ze bleef maar overstuur.
Probleem is dus borst/fles/slapen
En door de pijn en het slaapgebrek heb ik weinig energie om dat echt met alle energie aan te pakken. Leuke vicieuze cirkel
En die LK inderdaad maar bellen, niet geschoten is altijd mis!
Nijna
ga ik doen
Gister ben ik op advies overdag op bed gegaan, S sliep goed bij mij, en kon drinken wanneer ze wilde. Zo had ik ook wat rust. Vannacht heeft ze eindelijk wat beter geslapen.
Ik voel me nogsteeds niet top, veel pijn en vermoeid. Heb voldoende hulp geregeld voor volgende week en eind januari moet ik terug naar de arbo arts.
. Pas goed op jezelf. & ga ik doen!Hoewel ik altijd heb gedacht 'dat overkomt mij nooooit' moet ik nu aan mezelf toegeven dat het spelletje over en uit is. En ik het gevoel heb recht in een depressie te belanden. Eind oktober van een prachtig mooi meisje bevallen wat het auper goed doet. Maar een jaar wat bol stond van de stress en alle emoties die je rondom een zwangerschap en geboorte kunt hebben lijken de genadeklap vootlr me te zijn. Het is in de afgelopen weken in een razend tempo bergafwaarts met me gegaan. Afgelopen week kon ik niet langer meer ontkennen dat ik wel degelijk hulp nodig heb. Naar de huisarts geweest die zo zijn vermoedens uitsprak en me heeft doorverwezen naar een psycholoog waarvik de 18e van deze maand terecht kan. Nog 9 pittige dagen.. ik tel ze af. Ik hoop hier herkenning en een luisterend oor te kunnen vinden.
Ik post ook in het babytopic maar wil het daar nirt bevuilen met mijn somberheid. Dat is voor de andere mamas ook niet leuk .. iedere keer dat 'gezanik'. Ik denk dat ik hier lotgenoten kan vinden die het wel begrijpen omdat ze ongeveer hetzelfde meemaken.
sterkte met wachten die dagenHet wil hier op het moment helemaal niet, ik kom al overprikkeld uit bed, kan niks hebben en ik baal er enorm van
Zoe: zo herkenbaar, die vermoeidheid van het niet kunnen slapen. Mijn dochter zat uiteindelijk een maand of 4 fulltime aan me vastgeplakt. (na die tijd iets minder) Daarna moest ik werken en ging ze naar het kdv. Probeer echt de kleine momenten voor jezelf te pakken. Al is het maar een half uurtje. Iets van tijd tussen de voedingen door, het is zo kostbaar, heel eventje 'los' van elkaar.
Wat heb je het tegen zitten twinkel! Wel heel fijn om te weten dat je 'herkenning en een luisterend oor' zoekt. Dat klinkt niet zozeer meteen als een heel heftige depressie. Dat is positief! Wat voel je nu?
Is het wel een depressie? Een paar weken bergafwaarts is niet meteen depressief... Er zit nog veel logica in de manier van posten, dus wie weet 'valt het mee'.quote:
ik snap wat je bedoelt twinkle20, maar haal jezelf alsjeblieft niet zo neer! je gevoelens zijn geen bevuiling en ook al geen gezanik! is dit misschien het juiste plekje? OUD / Depressief door de hormonen, deel 10
Ook een knuf voor jou!quote:
Zijn dan lange dagen om af te tellen, maar erg goed van je dat je die stap hebt genomen!
Nijna & mikoxx
Wat doen jullie als jullie het gevoel hebben overprikkeld te zijn & als het allemaal te veel is? Ik vind het moeilijk om de rust te vinden, voor de tv oid zitten geeft me geen rust en op een boek kan ik me niet concentreren
Dat is zeker waar yppy
Zus,broer en moeder gaan me deze week helpen omdat mijn vriend tot zaterdag weg is, zodat ik ook even een moment voor mezelf heb
Woensdag weer naar de acupuncturist, voelde me echt veel beter na de vorige behandeling, alleen toen de naadjes eruit waren (hebben er een week in gezeten) ging het ook weer snel minder goed. Ik denk dat hormonen me erg dwars zitten, hoe krijg ik die een beetje rustig? (door de pil? Helpt dat wel qua hormonen als je bv geeft of blijven die hormonen gewoon onrustig zolang je bv geeft?)
[ Bericht 4% gewijzigd door Zoë23 op 10-12-2012 03:15:23 ]
Maar dat is ook niet raar. Als je alleen al kijkt naar de lichtflitsen en het geluid, dan weet je al dat een televisie niet echt rust zal geven als je overprikkeld bentquote:
Wat doen jullie als jullie het gevoel hebben overprikkeld te zijn & als het allemaal te veel is? Ik vind het moeilijk om de rust te vinden, voor de tv oid zitten geeft me geen rust en op een boek kan ik me niet concentreren
Sterkte Twinkle! Waarom denk je dat je depressief bent, hoe voel je je?
Wat vervelend. Ga je wel rustig naar bed of ben je ook 's avonds al/nog overprikkeld?quote:
Het wil hier op het moment helemaal niet, ik kom al overprikkeld uit bed, kan niks hebben en ik baal er enorm van
Mikoxx, sterkte! Goed dat je in januari naar de psych kunt, hopelijk ga je daar wat handvatten krijgen. De stress van het iets moeten herken ik wel, ik heb dat altijd al gehad - en ik zit goed in mijn vel - maar het is gek genoeg erger als ik minder te doen heb. Ik pak het zelf net zo aan als Yppy zegt. Een ding tegelijk.
Nee dat is ook wel weer zoquote:Op maandag 10 december 2012 07:58 schreef Troel het volgende:
[..]
Maar dat is ook niet raar. Als je alleen al kijkt naar de lichtflitsen en het geluid, dan weet je al dat een televisie niet echt rust zal geven als je overprikkeld bent
Cantare, ben al meer dan een mnd bezig met een fotoboek maar dat vind ik wel leuk om te doen (met losse foto's dan) heb nu weer verf gekocht want schilderen vind ik ook leuk
Livelink, lopen gaat redelijk, maar daarna gaat het veel minder. Denk niet dat het zo verstandig is deze week dat ik alleen ben, te gaan wandelen
Redelijk rustig naar bed. Het is me teveel allemaal. Ik zit in het weekend het grootste deel van de dag alleen op zolderquote:
[..]
Wat vervelend. Ga je wel rustig naar bed of ben je ook 's avonds al/nog overprikkeld?
. Van de week weer gesprekken...
Hier gaat het steeds beter al blijf ik verschrikkelijk moe... Als ik thuis kom uit het werk ben ik helemaal gesloopt.
Vorige week 1e gesprek met ggz gehad, vplgende week volgend gesprek.
Vicky, wat fijn!!
Veel praten met man en psych en accepteren en mensen uit mijn leven zetten die me gekwetst hebben.
te lang thuis zitten maakt de drempel naar het werk alleen maar hoger.. (in mijn geval dan)
vicky wat fijn dat je nu gesprekken hebt, en mensen uit je leven zetten die je gekwets hebben is een hele goede!
Ok. Ik heb 'pas' 14 jan en afspraak bij mijn psych en mijn bedoeling was eigenlijk om mijn werk vanaf jan iig weer op te pakken. Vind het dan wel lastig dat ik dat alleen moet beslissen zeg maar, mss maar eens met de huisarts bespreken. Die heeft me ook aangeraden om erover na te denken om minder te gaan werken, ook zon lastige....quote:
Bedrijfsarts en teamleider. allebei hele prettige mensen die me de ruimte geven.
te lang thuis zitten maakt de drempel naar het werk alleen maar hoger.. (in mijn geval dan)
kun je wel slapen snachts,of lig je onrustig en met volle gedachten te slapen?quote:
Nijna wat klote! Dikke knuf!
Hier gaat het steeds beter al blijf ik verschrikkelijk moe... Als ik thuis kom uit het werk ben ik helemaal gesloopt.
Vorige week 1e gesprek met ggz gehad, vplgende week volgend gesprek.
Daar gaat het hier dus mis,ik lig hele nachten wakker
Nijna dikke knuffel
ik hoop voor je dat de vermoeidheid wat af gaat nemen!Draakje is stil dus ik ga vast wat rust proberen te pakken.
voor julkie lieve dames!Morgen weer naar de acupuncturist
erg veel zin inIk lees dit en wil even aanhaken...quote:
Mikoxx
Hoop dat rust nemen je goed doet, ikzelf vond het lastig thuis te zitten maar werd wel geremd door bekkenpijn en harde buiken toen ik nog zwanger was, dus ik moest wel.
Lijkt me ook wennen als je kinderen zo opeens doorslapen!
S is bijna 7mnd
Het advies om een lk te bellen kreeg ik idd ook in het bv topic, ga ik morgen doen
Cantare
Ik zit met het 'flesweigeren', in aug een mnd geen fles gehad ivm vakantie en in sept weer begonnen met oefenen maar meer dan 40ml bijv drinkt ze niet en valt ze dus ook niet in slaap.
Echt bruikbare tips krijg ik niet, of dingen die ik al geprobeerd heb. Heb meer aan dit forum in ieder geval.
Volgende week is
Misschien dat ik bij mijn ouders ga slapen.. Zit ik in ieder geval niet met koken/huishouden
Heel herkenbaar, tot Eva een jaar was sliep ze vrijwel nooit door, elke nacht 2 tot 3 keer wakker en dus ook toen geen nacht gehad dat ik langer sliep dan 3 uur achter elkaar.
Ze kon alleen dmv de borst in slaap vallen! Heel leuk en schattig maar soms (of vaak?) enorm vermoeiend. Gelukkig gaat het sinds ze een jaar is beter. Over het algemeen slapen we zonder onderbrekingen door (en zij ook) en mag ik haar zelfs wakker wegleggen. Ik wist de eerste week niet wat ik meemaakte!
Dus uiteindelijk komt het goed! Je doet het heel goed en hopelijk gaat het snel beter!
Wat flesweigeren betreft: Eva weigerde werkelijk alle flessen, behalve de Breastflow. Die pakte ze gewoon en ze dronk 'm zo goed als leegSPOILERWij hebben hier wel de Estivill methode bij gebruikt, sommige mensen vinden dat achterlijk maar zo vreselijk is het helemaal niet. Ze heeft 1 nachtje 30 minuten geprotesteerd (niet achter elkaar natuurlijk) en daarna niet meer en ze slaapt heel goed. Maar het heeft bij mij ook even geduurd voordat ik er klaar voor was om het eens te proberen. Maar ik kon op den duur gewoon niet meer.
Nu drinkt ze heel makkelijk uit een flesje en dan denk ik, waaaaaarom wilde je het toen niet!! (maarja borst is ook veel lekkerder en knusser dan een flesje...)
TAP
Oh dankjewel! Geeft weer wat hoop
SPOILERHeb even opgezocht wat voor methode dat is, zoals ik het begrijp ga je dus de eerste dag na 1min kijken, dag 2 2minuten en wel geruststellen maar niet knuffelen en het kindje laten weten dat je niet boos bent enz
Ik kan me voorstellen dat je dingen gaat proberen als je echt niet meer kunt, even laten huilen ook geprobeerd maar S geeft snel over (slaapzak, bedje etc vies, S wakkerwakker) bereik er niets mee en vind het zielig. Maar laten weten dat je er bent vind ik wel belangrijk
Vind het wel lastig want snachts is niets goed behalve de borst, en op een gegeven moment vind ik het niet fijn om op die manier de borst te 'moeten' geven. Als mijn vriend er is vind ik het niet veilig om met z'n 3en in bed te slapen en ben ik dus lang wakker.. Begrijp niet zo goed waarom ze niet los van me wil slapen (ja natuurlijk knus en warm) maar overdag slaapt ze wel in haar eigen bedje
apart! Laatst een andere fles van schoonzus gekregen, dat ding viel ze bijna aan
duurde ook maar kort haha.Kijk wel op tegen de nachten.. Logeren bij ouders heeft uiteindelijk weinig zin want dan moet ik iets regelen voor mijn huisdieren en ben ik helemaal geen moment alleen. Haar op bed brengen en de dingen snachts moet ik daar ook zelf doen. Ik krijg gelukkig wel veel familie over de vloer deze week
Hier voorstel gekregen voor andere medicatie, maar hoe meer tijd ik heb om erover na te denken, hoe meer beren ik op de weg zie en hoe groter mn twijfel wordt. Maar dit gaat ook niet, dus het voelt ook een beetje alsof ik geen keus heb ofzo...
. Alle vragen die in me opborrelen. Er zitten nogal wat beren op de weg...
En nog even tijd om over na te denken, want de huidige medicatie moet eerst afgebouwd en uit mn lijf zijn. Dus we zijn zo maar weer een paar weken verder... en die twijfels gedijen goed in mn kop...
Goed! Heb veel zelfvertrouwen gekregen
Ook veel hulp gehad maar voelde me wel goed, veel gelachen met S en vooral niet moeilijk gedaan over huishouden of andere dingen die 'moeten'
Mm med. afbouwen lijkt me ook niet niks, en voordat nieuwe med. Ingewerkt is ben je volgens mij ook wel een paar weekjes verder of niet? Lijkt me in ieder geval lastig en kan me voorstellen dat je veel nadenkt
Als ik met de huidige medicatie ben gestopt moet ik 2 weken wachten voor ik dat andere mag beginnen. En dan is het ook 4-6 wk geloof ik wachten of het wat doet.
Al die vragen die ik nog heb maken me erg onrustig, wat dat betreft is het mss maar goed dat ik vanmorgen de psych heb gebeld en ik van de week nog kan komen.
Fijn dat je van de week nog even met de psych kunt praten
Heb je al zicht op gesprekken ofzo?
Ja, half januari bij de psychquote:
Balen, maar misschien wel beter om nu die pas op de plaats te maken...
Heb je al zicht op gesprekken ofzo?
parnate ken ik toevallig niet, bij ons gebruiken ze andere med. (vaak in combi met meer medicatie, dus het hangt natuurlijk ook vanaf of het samen gebruikt mag worden)
maar ik hoop dat het zijn werk doet
wat vervelend mikoxx
Mijn arbo arts denkt geloof ik dat ik in feb wel weer kan werken, maar ik heb niet het idee dat ik vooruit ga. 1x pd wandelen en de zorg voor S is meer dan genoeg. Volgende week gaan A en ik oefenen met autorijden, want als ik die 11km kan autorijden dan zou ik aanwezig kunnen zijn bij vergaderingen bijv, zodat ik toch deel uitmaak van het werk.. ik wil graag weer wat meer "mezelf" zijn.
SPOILERAl brengt dat ook wel weer een conflict met zich mee, een bekende zou op S passen als ik weer zo werken, en hetzelfde zou ik voor diegene (heeft ook kinderen) doen op mijn vrije dag. Omdat opvang erg duur is enz. Maar nu hebben ze het op een andere manier geregeld, alleen niet met mij gecommuniceerd hoe verder. In de afgelopen maanden heb ik ze alleen gezien omdat ik een paar keer heb opepast, verder zijn ze hier nooit meer geweest. Ik wel een aantal keer daar. Afspraken zegt ze af..
Ik heb er geen in meer in & wil liever betalen voor opvang zodat ik geen gedoe meer heb, en we gewoon allemaal ons eigen ding kunnen doen. Alleen zijn ze dus mensen die het gesprek uit de weg gaan en moet ik het gesprek aangaan, wat ook niet echt lekker voelt.
(het voelt ook een beetje zo.. dat ik door mijn lichamelijke pijn niet meer "nodig" ben en daarom niet meer "belangrijk" genoeg ben om bij langs te gaan.)
Druk druk druk, dus even geen tijd gehad om te reageren.
Ik weet even niet meer precies wat ik wel en niet geupdated had, dus maar even van voren af aan beginnen.
Ben inmiddels bij een psycholoog geweest, heel fijn mens.
En ja, wat ik eigenlijk al wist: ben erg perfectionistisch ingesteld, maar ook heel onzeker. Dat botst nogal.
Door de onzekerheid lees ik mij bijzonder goed in over bepaalde dingen. Maar, door diezelfde onzekerheid wil ik mij ook vast houden aan diezelfde literatuur. Dreigt het ook maar enigszins anders te verlopen, dan schiet ik in de stress omdat ik denk dat ik het niet goed doe. Maar daarbij vergeet ik echt goed te kijken naar de behoeftes van mijn mini. Gevolg: een hoop frustratie van haar kant, maar ook vanuit mijn kant.
Wat we nu gaan doen is een soort van dagboek bijhouden. Elke dag schrijf ik op wat er goed gaat, wat er voor mijn gevoel minder goed gaat, hoe ik dat opgelost heb en hoe mijn gevoel daarbij is. En leren om meer naar haar behoeftes te kijken en mij niet zo vast te houden aan literatuur.
Waar ik nu bijvoorbeeld heel erg mee zit: volgens die literatuur zou een baby van D''s leeftijd ongeveer 16 uur per dag slaap moeten hebben. Ik creeer zoveel mogelijk mogelijkheden zodat ze de kans krijgt om die uren slaap ook te pakken. En ik wil perse dat ze die slaapjes in haar eigen bedje doet. Want ik heb het in mijn hoofd gehaald dat ik D anders aanwen dat ze haar slaapjes ook best in de box mag doen. Dat is iets waar ik het meeste mee zit.
Door het idee los te laten dat ze perse 16 uur slaap moet hebben, krijg ik ook wat meer rust. De mogelijkheden blijf ik creeeren, maar als zij aangeeft dat ze geen zin heeft om te slapen, dan is dat zo. En als ze dan toch onverhoopt in de box in slaap valt, dan is dat ook maar zo. Dan heb ik het in ieder geval gteprobeerd
Wordt vervolgdf. Ik ben op de goede weg en merk aan mezelf dat ik al iets meer rust in mijn lijf heb.
Ook zet ik de babyfoon ''s nachts niet meer knetterhard neer naast me op het nachtkastje omdat ik bang ben ieder geluidje (en met name stikken, daar ben ik als de dood voor!) te missen. Doe ik ook niet meer! Dus er is vooruitgang
Klinkt goed twinkle
elk klein stapje is eigenlijk een hele grote!ik herken het wel een beetje, je wilt het graag goed doen.
De acupuncturist zei: stop met je best doen! (en in het algemeen, de mensen die het niet waarderen, daar hoef je geen moeite voor te doen)
en toen zei ik: ja maar voor S dan.. (ik wil alles wel doen blabla)
Maar toen ik het wat los ging laten (wat moeilijk is) was ik meer ontspannen wat voor S natuurlijk ook goed is, die mini's voelen alles. S slaapt soms erg weinig, en soms heel veel. Geen dag is echt hetzelfde maar dat hoeft ook niet, zelf slapen en eten we ook niet altijd even veel of op vaste tijden. Persoonlijk vind ik het, het minst vermoeiend om S gewoon te volgen. Zonet ook, ze is moe maar viel niet in slaap. Dan haal ik haar er uit en leg ik haar in de box en laat ik haar me rust of speel rustig met haar. Over 30min probeer ik het weer.
zet em op.#egopost, sry
:-(quote:
Oh buh buh buh en nee nee nee!!!!! Hier zijn de nachten weer bal, alweer en stuk of tien op rij.... Help :-( :-(
#egopost, sry
Hoe komt het?
(misschien stomme vraag maar ik weet niet ieders geschiedenis alleen wat ik hier sinds kort lees
)Allebei verkouden, maar, dit is ook de voornaamste reden van mijn situatie. Slapen is hier al 3,5 jaar een issue helaas.... :-(quote:
[..]
:-(
Hoe komt het?
(misschien stomme vraag maar ik weet niet ieders geschiedenis alleen wat ik hier sinds kort lees
Pff ja slaap is erg belangrijk.. Ik zit dan nog niet zolang met slaaptekort als jij & ik werk ook al een tijd niet, maar ik weet wel wat slaaptekort met je doetquote:
[..]
Allebei verkouden, maar, dit is ook de voornaamste reden van mijn situatie. Slapen is hier al 3,5 jaar een issue helaas.... :-(
Is er een mogelijkheid om te rusten? Slapen vind ik zelf overdag lastig maar rusten of lang douchen / in bad doet me wel goed.
misschien heb je er wel niets aan
even je hart uitstortten is misschien ook wel fijn Ja precies, dat herken ik wel. Kinderen voelen die onrust natuurlijk ook.quote:
Rust en bijslapen helpen gelukkig erg goed. Dat is fijn. Maar in het begin, toen ik net thuis was zeg maar, sliepen ze opeens door. Het leek alsof er bij mij toch meer onrust was dan ik dacht en dat zou heel goed van invloed kunnen zijn op het slapen natuurlijk. Maar nu, lijkt het weer opnieuw te beginnen.
De mindere nachten helpen ook niet voor jou waardoor jij weer onrust voelt en de kinderen ook
kan me ook voorstellen dat december een spannende maand is voor kinderen (en ook voor volwassenen, verplichtingen, soms het gevoel hebben blij&vrolijk te moeten zijn omdat het 'hoort' )
Hoe is het met jou? En met nijna en twinkle?
Gelukkig heeft hij nu vakantie en kunnen we echt samen zijn. Hij is erg geduldig en lief dus het komt echt van mijn kant
... hij geeft me de ruimte om te wennen enz. Dus dat is wel positief.De pijn is wel redelijk stabiel, moet rustig aan blijven doen.
De nachten zijn hier nog steeds ruk, we doen ons best en soms werkt iets en meestal niet.. S is gelukkig mega vrolijk. Naast het slapen doet ze alles mega goed.
Mikoxx, wat valt het dan weer tegen he, als de nachten weer brak zijn. Ik hoop dat het alleen de verkoudheid is dat ze nu zo wakker zijn weer en dat het gauw over is.
Hier ook door verkoudheid onrustige nachten helaas, helpt niet mee.
En verder gedachten die alle kanten op schieten, het gaat niet zo goed. Gelukkig vingers aan de pols, maar het mag wel weer eens wat leuker/fijner worden...SPOILERBesloten om de medicatie te gaan proberen, nu eerst wachten tot mn oude antidepressivum uit mn lijf is en dan wachten op een plekje in de kliniek. Want we gaan het opbouwen daar doen.
Hoop geregel, lastig omdat ik nog niet precies weet wanneer en voor hoe lang, geeft ook de nodige onrust. En voor de tussentijd heb ik iets rustgevends gekregen, hopen dat we iets rustigere dagen hebben dan het afgelopen weekend
Voel me net een wandelende apotheek, terwijl ik eigenlijk een beetje gehoopt had om dingen af te bouwen, maar nu komt er weer ander spul bij. Voelt wat moedeloos eerlijk gezegd.
Ik heb voor mijzelf het gevoel dat het de afgelopen twee weken beter met me gaat dan eerder. Ik ben op een of andere manier gesterkt door de keuzes die ik gemaakt heb en dat voelt goed.
Troel, klinkt goed zeg!!
Met mij gaat het eigenlijk verrassend goed. Ik heb vooralsnog besloten om niet aan de medicatie te gaan, maar er ''al pratende'' uit te komen. En dat gaat me eigenlijk best goed af voor mijn gevoel.
Nog steeds lees ik me graag in over van alles en nog wat wat met babies te maken heeft. Maar ik probeer ook meer naar de behoeftes van D te kijken. En dat lukt me best goed vind ik zelf. Ik heb meer rust in mijn lijf.
Desondanks merk ik wel dat m.n. mijn nek en schouders continu onder spanning staan .. gewoon door mijn gespannen houding van de afgelopen weken en de stress. Dus ik zit er wel aan te denken om de fysio op te bellen met de vraag of ze het weer eens los kunnen maken. Ik ben bekend met het feit dat stress bij mij op die plek toe slaat, dus helemaal verbazend is het niet.
Ondanks dat ik nog steeds moeilijk inslaap en doorslaap, gaat het wel beter als een paar weken terug. Toen had ik de babyfoon knetterhard op het nachtkastje staan zodat ik ieder geluid van D mee zou krijgen. Nu staat de babyfoon uit maar zie ik wel de lampjes als ze, om wat voor reden dan ook, geluid maakt. Daarnaast laat ik onze slaapkamerdeur open staan ''s nachts. Als ze dan moppert hoor ik dat, dus als ze huilt al helemaal. Daardoor krijg ik meer nachtrust en dat doet me goed.
Ik heb vanwege mijn paniekstoornis wel spierverslappers/inslapers in huis. Maar die heb ik al een dik jaar niet te hoeven gebruiken en ik wil er ook eigenlijk gewoon vanaf blijven, want het spul kan verslavend werken als je er langere tijd gebruik van maakt en dan is het hek helemaal van de dam natuurlijk. Bovendien moet je op dat spul een minimaal aantal uren slaap krijgen, anders krijg je enorm last van de bijwerkingen. 1 Keer gehad en dat was geen pretje
Ik blijf er gewoon netjes vanaf tenzij het echt niet anders gaat. Maar tot nog toe heb ik dat punt gelukkig nog niet bereikt en dat wil ik graag zo houden
Ik heb het geluk dat D 9 van de 10 nachten doorslaapt. Donderdag heeft ze prikjes gehad en er eigenlijk niet echt last van gehad. Ik mocht gewoon aan haar beentjes komen en ze had een klein beetje verhoging. Gisteren daarentegen vond ik dat ze best veel van de fles liet staan en ze spuugde ook meer als ik van haar gewend ben. Ik had me er dus al een beetje op voorbereid dat ze afgelopen nacht zou komen rond een uur of 5. Uiteindelijk werd het half 4. Goed, flesje gegeven en daarna weer lekker gaan slapen allemaal.
Maar ze heeft om 9 en net om 12 ook een flesje gehad en ook daar laten staan en best veel gespuugd voor haar doen. Dus voor komende nacht verwacht ik een beetje hetzelfde patroon als afgelopen nacht. Even in de gaten houden dus.
Mijn man heeft deze week vakantie, wel fijn. Want dan kunnen we samen de zorg voor D op ons nemen.
Ik ben 1 keer ''uitgevallen'' tegen D toen ze bleef huilen en de speen uit bleef spugen. Maar tegelijkertijd sprak ik mezelf streng toe dat D slechts 8 weekjes oud is en dit niet met opzet doet. Het is allemaal reflexmatig en ze weet zelf amper dat ze leeft. Daarna was het gelukkig weer goed.
Dus ja, we zijn er nog lang niet, maar ik kan wel zeggen dat het voor mijn gevoel aan de betere hand is allemaal gelukkig
Ik vind het ook weer leuk/gezellig om met een select groepje mensen af te spreken. Ik kon eerst helemaal geen mensen om mij heen verdragen, soms niet eens mijn eigen man of D.
Nu gaat dat ook beter
. Vanavond heb ik een verjaardag van een vriendin van me waar ik eventjes heen ga. En 1e kerstdag gaan we met de schoonfamilie een dagje naar Artis. Ik wil niet elke dag wat afspreken, maar zo''n 1 a 2 keer per week gaat wel . En dat vind ik prettig en plezierig Troel, wat fijn dat jij het gevoel hebt dat het bij jou ook bergopwaarts gaat!
Nijna, bij jou klinkt het wel heftig. En wat je beschrijft (buiten de medicatie dan), komt me erg bekend voor. Een achtbaan aan emoties waar je je totaal geen raad mee weet.
Maar als jij denkt datj e hier baat bij hebt, dan is dat vast en zeker de juiste keuze. Ik hoop van harte dat het jou de goede kant op mag helpen
Zoe wat jij beschrijft over A herken ik ook wel een beetje. Dat heb ik soms ook met mijn man. De hele week heb ik de zorg voor D, en dan heb ik af en toe het idee in het weekend dat hij zich er zo nodig mee moet bemoeien. Laat het me dan ook maar oden want je bent er toch nooit denk ik dan
Maar zo is het eigenlijk niet. Hij werkt fulltime, en op de momenten dat hij thuis is ligt D vaak te slapen omdat ze nog zo mini is. Dus hij kan er helemaal niks aan doen!
Op de momenten dat hij wel thuis is en D wakker is, laat ik D ook zo veel mogelijk aan hem over. Enerzijds omdat ik ook af en toe andere tekst wil, anderzijds omdat ik de bandopbouw tussen hem en D heel belangrijk vind, omdat hij al zo veel weg is (voor mijn gevoel dan).
O en overdag slapen kan ik ook niet. Tijdens de kraamweek ''moesten'' we verplicht rusten tussen 1 en 3 maar ik was dan altijd klaarwakker. En, deed net als de rest van de dag, wat lezen en internetten op mijn mobiel. De eerste paar dagen kon ik nog niet veel lichamelijk gezien. Daarna ging het beter, maar werd ik echt terug gejaagd naar bed. Dat ik overdag niet kan slapen breekt me soms wel op als ik er ''s nachts uit moet voor D.
Ik kan mijn man wel vragen om ''s nachts op te staan voor D. Maar als ik haar hoor ben ik toch al gelijk klaarwakker. Vind het dan te zot dat ik hem wakker ga maken zodat hij naar D kan, want ik ben toch al wakker. Maar dat ik overdag niet kan slapen is dan wel ruk, hoe kort de nacht ook geweest is.
Maar beetje bij beetje gaat het steeds beter
En eerlijk waar, ik heb ook enorm veel aan de adviezen die hier op Fok! worden gegeven!
die gedachten zijn erg irritant aan het worden. Maar ook het te korte lontje word ik moe van.quote:
Zoë, pas goed op jezelf!
Mikoxx, wat valt het dan weer tegen he, als de nachten weer brak zijn. Ik hoop dat het alleen de verkoudheid is dat ze nu zo wakker zijn weer en dat het gauw over is.
Hier ook door verkoudheid onrustige nachten helaas, helpt niet mee.En verder gedachten die alle kanten op schieten, het gaat niet zo goed. Gelukkig vingers aan de pols, maar het mag wel weer eens wat leuker/fijner worden...SPOILERBesloten om de medicatie te gaan proberen, nu eerst wachten tot mn oude antidepressivum uit mn lijf is en dan wachten op een plekje in de kliniek. Want we gaan het opbouwen daar doen.
Hoop geregel, lastig omdat ik nog niet precies weet wanneer en voor hoe lang, geeft ook de nodige onrust. En voor de tussentijd heb ik iets rustgevends gekregen, hopen dat we iets rustigere dagen hebben dan het afgelopen weekend
Voel me net een wandelende apotheek, terwijl ik eigenlijk een beetje gehoopt had om dingen af te bouwen, maar nu komt er weer ander spul bij. Voelt wat moedeloos eerlijk gezegd.
Twinkle die spanning nek/schouders heb ik ook veel last van,en koppijn. Ik start in het nieuwe jaar bij een manuele therapeut,kijken of het allemaal wat losser kan.
Sterkte meiden!
+2quote:
Spanning in nek, schouders, hoofdpijn. Ik check in....
Troel, je klinkt erg goed! Ik ben wel benieuwd welke keuzes het zijn geweest.
Spanning hier vooral in benen,heupen,rug. Kan me moeilijk ontspannen. Vriend wordt nu tijdens de vakantie veel gevraagd om te klussen (lang leve een handige vriend) en hij is erg behulpzaam (goed combi..) vanmiddag even bespreken dat ik hem ook nodig heb. Voel me wel n zeikerd, maar in januari is hij weer 2weken weg
(vind het ook geen ramp dat hij helpt, maar hij is dan hele 'werk'dagen weg, dat vind ik anders dan ergens even een plank ophangen ofz)
Klinkt goed troel! Fijn!
Nijna
Heftig zeg..
Ben het met je eens dat het wel beter mag worden! Hoop dat de medicatie je daarbij gaat helpen
Twinkle
Herkenbaar dat je wakker bent als de baby ook wakker is. Soms maak ik mijn vriend wel wakker hoor.. Gedeelde smart is halve smart denk ik dan. Als hij moet werken natuurlijk niet
Fijn dat het beter gaat! En je weer wat zin hebt om met mensen af te spreken
dat kan ik me goed voorstellen 't Gaat hier op dit moment gewoon helemaal niet.
quote:
Vergeet mijn berichtje van afgelopen zaterdag maar
't Gaat hier op dit moment gewoon helemaal niet.
vind je t gek?hoop dat je snel terug kunt komen, en weer op de been bent beterschap met t pootje! Ik hoop dat ik in het nieuwe jaar gauw terecht kan voor die stomme medicatie... ben t een beetje zat.
Buurman is gelukkig nu krukken aan het halen en dan hopelijk gewoon morgenavond vliegen.quote:
[..]
Hoop met je mee. Vervelend dat het zo slecht gaatquote:
Troel
Ik hoop dat ik in het nieuwe jaar gauw terecht kan voor die stomme medicatie... ben t een beetje zat.
Heb je een bad? Bij mij werkt dat namelijk best goed, gewoon een bad nemen, even ontspannen. Moet ervoor naar mijn ouders, meestal worden de jongens dan ook vermaakt en dan is het echt even rust. En op tijd naar bed (indien mogelijk)quote:
Spanning in nek, schouders, hoofdpijn. Ik check in....
k duim voor je dat je gewoon morgen avond terug kunt vliegenquote:
[..]
Buurman is gelukkig nu krukken aan het halen en dan hopelijk gewoon morgenavond vliegen.
Romantische vakantie in Rome wat een solovakantie werd en na een mooie struikelpartij over wat ongelijk liggende stenen (en dan ook echt gewoon een plek die ik al dertig keer prima had belopen), een heerlijke avond in een ziekenhuis waar ze drie woorden Engels spraken en ik geen idee had wat en hoe, omdat me niets verteld werd, bleek uiteindelijk uit de rontgenfoto dat ik een breuk heb in mijn linker enkel, dus in het gips. Alarmcentrale erbij, dingen moeten regelen (ja mevrouw, zonder krukken kunt u niet vliegen, dus u zult krukken moeten halen. Uhh, hoe? Ik mag niet lopen op mijn been en ik zit hier drie hoog zonder lift, zonder krukken. Maakt niet uit mevrouw, u zult krukken moeten halen.) Gelukkig een NL stel hier ook in het hotel, waarvan de man echt een schat is, die heeft fraxiparine voor me gehaald en gisterenavond dus krukken en nu hoor ik vanmorgen of ik terug kan op de oorspronkelijke vlucht of dat ik pas morgen kan vertrekken op een andere vlucht (naar Rotterdam ipv Amsterdam), wat dan ook minder handig uitkomt voor het ophalen van de jongens.quote:
Kortom: als iemand naar me kijkt, begin ik al zowat spontaan te janken en waar ik mezelf heel stoer vond om toch alleen op vakantie te gaan en ik ervan uit ging dat Rome toeristisch genoeg was dat ze wel Engels konden, valt dat in de ziekenhuizen vies tegen en voel ik me inmiddels zwaar, zwaar kut.
(Nu ik zeg denk ik 'waarom zouden ze ook eigenlijk' maar aan de andere kant, als je een beetje business wilt... Maar goed, de toeristen komen toch wel, dus wrsch denken zij ook 'waarom zouden we').
Ik hoop dat je gewoon op je oorspronkelijke vlucht mee terug mag!
ik hoop mee..quote:
Jeetje troel, ik hoop dat t gaat lukken met de vlucht vandaag! :-(
Gelukkig hebben die Nederlandse mensen je zo aardig geholpen.Toch geluk met die nederlanders in de buurt! Hou vol!
Ik mag vandaag Kon mijn buren wel zoenen Ze hebben niet veel bagage, dus waarschijnlijk passen we met zijn allen in een gewone taxi I'm coming home! fijn!!!!!!inmiddels voel ik me ook wel weer een beetje stoer. Gelukkig dacht ik al wel dat ik me beter zou voelen als ik thuis was. Een lekker bad nemen zit er niet in, maar verder kan ik me wel redden, mag lopen op mijn voet. Dus lekker logeren bij opa en oma en kijken wanneer we naar huis gaan. Het led is nu weer te overzien!quote:
Troel, wat een verhaal. Maar ondanks dat het k*t uit heeft gepakt, blijft de stoerheid van de solovakantie wat mij betreft fier overeind!
quote:
[..]
inmiddels voel ik me ook wel weer een beetje stoer. Gelukkig dacht ik al wel dat ik me beter zou voelen als ik thuis was. Een lekker bad nemen zit er niet in, maar verder kan ik me wel redden, mag lopen op mijn voet. Dus lekker logeren bij opa en oma en kijken wanneer we naar huis gaan. Het led is nu weer te overzien!
laat je maar wat vertroetelen met de jongens!hoelang moet je in t gips blijven? ben je hier al naar de dok geweest?
!! Dat dus !!quote:Op vrijdag 28 december 2012 12:03 schreef Brighteyes het volgende:
Ik haat de awards, maar jij krijgt de stoere chick award van mij hoor!
En BE er zijn geen awards dit. Jaar!
Des te meer is hij waardquote:
[..]
!! Dat dus !!
En BE er zijn geen awards dit. Jaar!
Vanmorgen bij de psychiater geweest, waarschijnlijk kan ik ergens in januari starten met de nieuwe medicatie
. Hopelijk gauw aan de beurt.SPOILERalleen eerst wachten op een plekje in de kliniek
Hopelijk snel plek
Nijna
Ik heb een paniekstoornis en toen ik drie jaar terug een hele heftige terugval kreeg (durfde mijn huis niet meer uit .. alleen maar bibberen op de bank) .. moest ik een half jaar(!) wachten. Om het een beetje onder controle te houden toen de meest onmogelijke rotzooi moeten slikken..
Hoop dat je snel aan de beurt bent!
Mijn man heeft seze week vakantie en daar heb ik heel veel steun aan. Weer een beetje het gevoel dat we het samen doen ipv ik 80% en hij 20% omdat hij het geld aan het verdienen is.
Ik merk aan mezelf dat ik beter in mijn vel zit. Maar ik ken ook zeker mijn onzekere momenten.
Gister de voeding opgehoogd omdat D niet meer tevreeden was met wat ze kreeg. Maar ze liet ruim de helft van de laatste fles om 23 uur staan. Zei al tegen mijn man dat ze geheid snachts zou komen. Ik lag dus al vanaf 4.15 klaar wakker te luisteren of ze wakker werd. Madammeke sliep vrolijk door tot 7.15
Op dat soort momenten heb ik veel spanning en onrust in mijn lijf. Ga dan ook heel verkrampt liggen. Dat zijn dingen waar ik echt mee moet leren om gaan.
Het scheelt dat mn oude medicatie uit mn lijf moet zijn, daar ben ik nu een week mee gestopt en nog minstens een week wachten, dan blijven er nog 3 weken over in januari, zou te overzien moeten zijn...
Ondertussen proberen om mn andere "oude" medicatie verder af te bouwen.
Het zal misschien af- en opbouw verschijnselen zijn, maar nu slaap ik dus weer minder...
En het suffe is, dat ik dus iets had wat wel werkte voor het slapen, maar dat hielp niet voor mn stemming en dat zou dit middel wel doen.
Maar als ik moet kiezen, doe mij dan maar nachtrust... ik kijk het nog een weekje aan anders bel ik de psychiater wel.
Dat is wel erg lang,,! een half jr
en baby's/kindjes blijven je altijd verrassen denk ik
nijna
nachtrust heeft ook invloed op je stemming en ik denk dat de meeste mensen voor nachtrust zouden kiezen.
Ik heb na de kerst (
) mijn kerstpakket opgehaald, kwamen er eerder niet aan toe. Ze hadden de kerstpakketten verplaatst en zo ben ik op 2afdelingen geweest. Lichamelijk was het zwaar maar ik vond het zo leuk om collega's te zien. Ook om op het terrein te lopen vond ik erg leuk en om bekende cliënten tegen te komen. Ik voelde me er zo op mijn plek, nu merk ik weer hoe erg ik het werk mis & om mijn ding te kunnen doen daar. SPOILERIk heb na mijn stage op een forensische afdeling zo mijn best gedaan om weer terug op dat terrein te komen (werd geadviseerd meer werkervaring op te doen) dat is 4jaar geleden. En dat was eindelijk "gelukt" en dan zit je thuis.. Geen idee wanneer ik weer mag/kan werken.. vind het wel spannend
In ieder geval tot 7 januari, daarna wordt gekeken nog een keer gips of tapequote:
[..]
hoelang moet je in t gips blijven? ben je hier al naar de dok geweest?
Kon gelukkig vrijdagochtend meteen in het ziekenhuis terecht Ja, ik hoop dat ik zo snel mogelijk terecht kan om de nieuwe medicatie in te stellen...
Ik heb mn sportschool abonnement opgezegd (althans poging gedaan, nog niks op gehoord), want ik word doodongelukkig in zo'n sportschool. Maar wat anders gaan bedenken, misschien zwemmen? Gewoon op mn eigen houtje alleen. Liefst in een niet druk zwembad (hoezo veel eisen).
En verder maar weer proberen door te blijven ademen.
Oh en de kamer van de jongste schilderen, want dat heb ik belooft.
nog meer sporten, proberen me niet alles aan te trekken en schijt hebben aan sommige mensen..quote:
En dames, hebben we goede voornemens?? Ik wel, ik wil beter worden en leren de juiste keuzes te maken. Sporten en sociale contacten weer oppakken. Hoop dat t lukt!!!
Vicky, nog meer sporten? Jij sport toch al veel? In je laatste worden kan ik me helemaal vinden!
Ik wens iedereen hier een kalm en helder hoofd in 2013.
(mezelf ook
)Bijna weer lente Macka.quote:
Ik wens iedereen hier een kalm en helder hoofd in 2013.
(mezelf ook
Er is inmiddels ook sprake van een chronische depressie, dus helemaal zonder medicijnen gaat niet meer.
momenteel wat minder door die klote schouders..quote:
Nijna, hardlopen? Doe ik ook en is heel fijn vind ik. Je kan gaan wanneer je wilt, geen verplichting, en lekker buiten.
Vicky, nog meer sporten? Jij sport toch al veel? In je laatste worden kan ik me helemaal vinden!
De prik in mijn rechter schouder is uitgewerkt dus weer net zoveel pijn als aan mijn linker schouder..
goede voornemens!Livelink dat is een goede!
Heel veel sterkte
sterkte het was ook wel heel veel voor één persoon, zelfs met een groot vangnet.+1.quote:
Hè, wat jammer te lezen dat het niet positieve redenen zijn dat je wat afwezig bent. Sterkte met verwerken.
Sterkte meis!
SorboWat zij zegt.quote:
Hè, wat jammer te lezen dat het niet positieve redenen zijn dat je wat afwezig bent. Sterkte met verwerken.
Sterkte Sorbo.
vind het naar voor je en hoop dat je je snel weer lekkerder in je vel voelt.Dat vind ik een hele goede!quote:
Goede voornemens heb ik niet echt. Ik wil proberen meer te genieten van de goede momenten en me minder uit het veld te laten slaan door de slechte momenten.
Sorbo
Ik heb gisteren de psychiater gesproken en ik ga toch weer terug naar het middel waar ik gewoon op slaap, ik was zo kapot van de slechte nachten. En ik heb vannacht met mn oude middel wel weer gewoon kunnen slapen! Nog geen datum voor de kliniek... ik wacht maar af.quote:
En het suffe is, dat ik dus iets had wat wel werkte voor het slapen, maar dat hielp niet voor mn stemming en dat zou dit middel wel doen.
Maar als ik moet kiezen, doe mij dan maar nachtrust... ik kijk het nog een weekje aan anders bel ik de psychiater wel.
Ik vond je al een topwijf, maar deze zin bewijst dat maar weer extra. Succes met het 'er doorheen gaan'!quote:
Jullie hoeven het niet naar te vinden. Het hoort erbij en ik ga het niet uit de weg. Maar jullie zijn wel lief!
Fijn dat je weer hebt kunnen slapen! Zonde dat medicatie zulke bijwerkingen heeft als niet kunnen slapen..quote:
[..]
Ik heb gisteren de psychiater gesproken en ik ga toch weer terug naar het middel waar ik gewoon op slaap, ik was zo kapot van de slechte nachten. En ik heb vannacht met mn oude middel wel weer gewoon kunnen slapen! Nog geen datum voor de kliniek... ik wacht maar af.
Heb hulp ingeschakeld mbt de nachtvoedingen, als dat beter gaat, ga ik me hopelijk ook weer wat beter voelen..
Verder de nachten verdelen. Van te voren afspreken wie er naar haar toe gaat als ze wakker wordt.
Ik kan wel kijken of ik mijn vriend 's nachts wakker kan maken en kijken of hij haar in slaap krijgt. Bij mij wil ze alleen maar de borst.
Dit idd.quote:
kan ze niet een nachtje gaan logeren zodat jij een nachtje door kan halen?
Verder de nachten verdelen. Van te voren afspreken wie er naar haar toe gaat als ze wakker wordt.
Hoe oud is Faye nu? En je geeft bv begrijp ik?
En.heeft ze dan ook echt honger? Of is het mamahonger?
Misschien 's nachts eeen flesje geven.
En eventueel.jij een nachtje ergens anders slapen (zolder/haar kameryje/bank)?
steeds beter al.blijf ik wel.moe.quote:
Van de week intake bij spver gehad. Er wordt nu een behandelplan opgestelt.
Ok. Fijn dat er een plan wordt gemaakt! Die moeheid herken ik wel. Hoe is je gevoel bij de spver? En hoeveel werk je nu?quote:
[..]
steeds beter al.blijf ik wel.moe.
Van de week intake bij spver gehad. Er wordt nu een behandelplan opgestelt.
Nu 6 uur
met Tess? Op en af.. Soms slaapt ze door, soms niet.. So be it.quote:Op woensdag 9 januari 2013 12:29 schreef mikoxx het volgende:
Ok. Knap! Gaat het slapen nu helemaal goed?
We wisselen af. De ene keer slaap ik naast Tess, de andsre keer M.
Ben ook wel benieuwd naar jullie aanpakquote:
Marjolijntje, hoe oud is F? Wij hadden hetzelfde.met Noah en hij slaapt nu sinds 3 nachten door. Ik pm je vanavond even hoe wij het aangepakt hebben, ok?
S is 1mnd ouder dan F, 8mnd bijna
Lastig hoor en ik herken het "spijt" gevoel...quote:
Mag ik hier stiekem melden dat ik echt op ben nu? Ik was vannacht heel erg boos op Faye, dat ze weer wakker was.. Ik vind het verschrikkelijk, ik wilde zo enorm graag een kindje en stiekem heb ik er steeds vaker 'spijt' van. Ik ben gek op haar, echt! Maar ik vind het zo enorm zwaar..
Heb hulp ingeschakeld mbt de nachtvoedingen, als dat beter gaat, ga ik me hopelijk ook weer wat beter voelen..
.Sterkte, ik heb geen supertip ofzo helaas :
Punt is ook dat mijn vriend gewoon door alles heen slaapt, ik moet hem echt wakker maken. Ik kan zelf ook pas weer verder slapen als Faye stil is.
En of het echt honger is of mama-honger, ik weet het niet. Ze drinkt wel goed, iedere voeding. Zo'n 5-10 minuten en dan leg ik haar weer neer en slaapt ze verder.
Faye wordt vrijdag 7 maanden. En graag! Dankjewel!quote:
Marjolijntje, hoe oud is F? Wij hadden hetzelfde.met Noah en hij slaapt nu sinds 3 nachten door. Ik pm je vanavond even hoe wij het aangepakt hebben, ok?
Dankjewel Nijna, herkenning is ook al fijn.
Marjolijntje als ik er echt doorheen zat liet ik mijn
het een nachtje doen. Zelf met oordoppen in op zolder slapen en hij mocht mij alleen wakker maken als M echt niets anders meer wilde dan de borst. Normaal slaapt hij ook door alles heen, maar als hij weet dat ik het echt niet kan horen gaat hij er heel anders op liggen. Resultaat was dan wel dat hij een heel slechte nacht had (want als M gewoon sliep, sliep hij nog steeds amper want bang hem niet te horen) maar na zo'n nacht kon ik er in ieder geval weer tegenaan. Ik hoop voor jou en ook voor Zoë dat de nachten snel beter gaan
Jammer dat je het in een pm doet. Mss zijn er ook wel anderen die er baat bij hebben.quote:
Marjolijntje, hoe oud is F? Wij hadden hetzelfde.met Noah en hij slaapt nu sinds 3 nachten door. Ik pm je vanavond even hoe wij het aangepakt hebben, ok?
Herkenbaar dat de mannen er gewoon doorheen slapen, is hier ook zo. Als mijn man 'nachtdienst' had werd ik wakker van D en moest hem wakker trappen.
Drinkt F uit een flesje? In dat geval denk ik dat je er idd verstandig aan doet om voor een nacht de zorg uit handen te geven aan je man, omdat je schrijft dat er niemand is waar je F eventueel een nacht heen kan doen.
En desnoods een paar nachten meer .. totdat je ook een beetje over je oververmoeidheid heen bent (want dat word je wel op den duur denk ik).
Tips heb ik niet echt voor je helaas. Kan alleen maar zeggen: pas goed op jezelf!
En mn vriend de nachten laten doen.. Ik durf het echt niet aan, hij wordt echt helemaal nergens wakker van, helaas
Of als het echt niet anders is.. dat als je wakker wordt van F, dat je je man wakker maakt en jij jezelf weer omdraait?
Op een gegeven moment is ze weer vaker op onze kamer gaan slapen, dat wilde hij eerst niet omdat hij het romantische gebeuren ook belangrijk vind. Maar nu zag hij dus ook hoe zwaar het was.
Begrip is ook fijn, gedeelde smart enzo
Is ook goed voor onze relatie trouwens, dat hij echt weet wat ik deed terwijl hij sliep, lang weg was voor z'n werk en overdag enz.
We hadden de afspraak dat hij tot 1u snachts hielp, dus ik maakte hem wakker, en na 1u deed ik het omdat hij om 5:30 anderhalf u moet rijden naar z'n werk en dan moet hij wel uitgerust zijn.
Tijdens zijn vakantie heeft hij S steeds vaker op bed gebracht en het troosten ging ook goed.
En de babyfoon.. Heb m weleens op z'n hardst gezet en dan op mijn vriend zijn nachtkastje.. Werd hij echt niet wakker van
Dankjewel klavertje4
Normaal wordt ik ook niet snel wakker van de kidsquote:
Faye drinkt met pijn en moeite uit een fles, als ik niet thuis ben
En mn vriend de nachten laten doen.. Ik durf het echt niet aan, hij wordt echt helemaal nergens wakker van, helaas
Maar als ik weet dat ik moet lopen (man ziek of weg). Dan hoor ik ze wel. Dus misschien is dat bij je vriend ook wel zo. in combi met een babyfoon naast zijn kussen..
Zelf ging ik, bij extreme vermoeidheid, om zeven of acht uur maar gewoon mee naar bed. Zodat ik in het totaal toch aan mijn slaap kwam.
Hoop echt dat jullie een oplossing vinden.
Tot die tijd inderdaad accepteren, hoe lullig dat ook klinkt maar alleen dan kun je meeveren. En alle slaap pakken die je pakken kan (vroeg naar bed, al is het ongezellig) en als het echt niet meer gaat toch ziek melden en op die manier bijslapen.
sterkte
Voed je nog niet liggend? Dan kun je misschien verder dommelen terwijl ze drinkt en slaap je gemakkelijker in. En Faye misschien ook wel als ze gewoon de tepel los kan laten en in slaap kan sukkelen?quote:
De nachten doe ik zelf ja, Faye ligt naast me, wil alleen een voeding en slaapt dan wil verder. Buiten een flesje geven, zou ik eerlijk gezegd ook niet weten wat mijn vriend voor me kan doen, verder. Maar als jullie ideeën hebben, graag!
Punt is ook dat mijn vriend gewoon door alles heen slaapt, ik moet hem echt wakker maken. Ik kan zelf ook pas weer verder slapen als Faye stil is.
En of het echt honger is of mama-honger, ik weet het niet. Ze drinkt wel goed, iedere voeding. Zo'n 5-10 minuten en dan leg ik haar weer neer en slaapt ze verder.
[..]
Faye wordt vrijdag 7 maanden. En graag! Dankjewel!
Dankjewel Nijna, herkenning is ook al fijn.
Verder wat Evenstar zegt, dat hielp (en helpt) mij altijd door de moeilijke periodes heen: accepteren dat het is zoals het is. Die acceptatie kan zoveel schelen. En dan maar op tijd naar bed, middagdutjes, niet gezellig zijn maar voor jezelf en je eigen slaap zorgen.
Dan gewoon hierquote:
[..]
Jammer dat je het in een pm doet. Mss zijn er ook wel anderen die er baat bij hebben.
Ik dacht dat het verder niet echt in het topic zou passenDe situatie bij ons is wel anders als bij jullie Marjolijntje, want Noah was al wat ouder (14-15mnd). Al die tijd werd hij echter alle 3u wakker. Op een goede nacht zaten er ergens 5u tussen, maar dat was dan meestal de eerste ruk, waar ik dus weinig aan had.
Hij liet zich niet troosten met iets anders als de borst, maar was daar ook niet meer tevreden mee. KV, speen, water, sap, knuffelen, alles tegelijk, niks hielp. Hij kon zich ook heel erg overstuur huilen, waardoor hij dan één hele cyclus van 3u oversloeg en die uren wakker bleef. Sowieso ging ik altijd vrij snel naar hem toe, omdat ik bang was dat Lotte anders wakker zou worden.
Ik merkte ook dat ik aan het einde van mn Latijn kwam. Ik werk 30u pw, heb daarna de kindjes alleen omdat Ronny 's avonds werkt en de nachten kwamen ook voor mijn rekening. En dat resulteerde dus in het feit dat ik Noah midden in de nacht toeschreeuwde dattie nu godverdomme eindelijk eens moest gaan slapen. Hij huilen, ik huilen, Ronny over de zeik. Dat was in elk geval iets wat niet hielp en ik ook niet meer wilde.
Uiteindelijk heb ik het avondritueel iets aangepast. Ook met Noah blijf ik nu wat langer zitten. Soms kijken we een boekje, soms tellen we de Nijntjes op het schilderij aan de muur. Ik bied de borst nog aan, maar heb ook een flesje sap klaar staan (75-25 verhouding van water en sap) zodat hij na de borst nog wat extras kan drinken. Dat extra drinken gaat ook met knuffelen gepaard. Vanuit zichzelf doet hij het niet, maar als ik zeg "kom je knuffelen" dan komtie lekker bij me liggen. De fles gaat daarna mee naar bed en toen we daar net mee begonnen was hij 's morgens leeg, maar ondertussen wordt hij 's nachts niet meer aangeraakt.
De overgang is geleidelijk gegaan. Als Noah weer begon te huilen, ging ik er wel heen, maar had express en hemdje aan zodat hij niet aan de borst kon. Ik nam 'm op schoot zoals anders en bood 'm dan zn flesje aan, de speen en knuffelde een beetje. In het begin werd hij hier heel boos van, want het was niet wat hij wilde. Ik kon echter niet meer met hem meegaan in zijn nachtelijke behoefte aan BV (zie: OUD / Borstvoeding deel 144)
Uiteindelijk ben ik hem uit gaan leggen dat er een flesje drinken stond wat hij kon pakken en dat mama alleen nog kwam als er iets aan de hand was, niet voor drinken. Hij is echter niet gek en heeft dus ook een tijdlang boos in zn bedje gestaan en knuffel en speen eruit gegooid, dan kwamen we tenminste
Ik heb 'm ook best wel een beetje laten huilen, maar wel alleen als ik hoorde dat het huilen was omdat hij zn zin niet kreeg. Hij kreeg tijdens deze veranderingen namelijk ook een tandje en als hij daar last van had en moest huilen namen we hem gewoon in ons bed. Al met al heeft het best wat voeten in de aarde gehad, ook tussen mij en Ronny. Hij wilde niet dat ik Noah liet huilen (zoals gezegd, geen verdriet of pijn, alleen maar boos dat hij geen borst kreeg). Toen ben ik wel op mn strepen gaan staan. Ik krijg geen ondersteuning van hem, dus mag ik het ook oplossen zoals ik denk dat het goed is. En als hij dat anders ziet, is het ook prima, maar dan neemt hij de nachten dus over. Onnodig te zeggen dat dat slechts 1 of 2 keer is voorgekomen
Samengevat: meer/langer knuffelen bij het naar bed brengen; meer/alternatief drinken aanbieden: langer laten mopperen ipv meteen opspringen; uitleggen waarom ik niet meer meteen kom.
Disclaimer: Noah is 16mnd, dus deze tips zijn misschien helemaal niet handig voor jullie. Ik zou in elk geval proberen te voorkomen dat het zolang door gaat als bij ons. Achteraf gezien had ik ook al eerder de rem moeten zetten op het inwilligen van zijn wensen 's nachts. (Daarbij, hij weegt 15kilo en eet prima. Hongerhad hij dus ook niet, blijkt wel uit het feit dat er in zijn voedingspatroon niks veranderd is en het dus wel beter gaat nu)
Disclaimer 2: Ik weet dat 's nachts sap slecht is, ookal is het met water gemengd, maar op dit moment is mijn slaap en zijn rust belangrijker. Hij poetst thuis 2x per dag met tandpasta en op de opvang 1x zonder tandpasta en hij drinkt over de hele nacht ong. 75ml, waarvan dus 1/4e sap. So be it for now. Daar gaan we straks wel weer aan sleutelen
Bv is gezond en fijn maar het moet wel leuk blijven.
Snachts drammen om borst voelde voor mij erg vervelend, kreeg echt tegenzin om te voeden snachts.
Ritme omgegooid, meer bijvoeding gegeven, goede afspraken met mijn vriend gemaakt, consequent zijn.. Ze wordt snachts wel vaak wakker maar mijn vriend kan dr overdag en svonds op bed brengen, snachts kan ik haar zonder te voeden in slaap krijgen.. In 2weken erg veel vooruitgang geboekt.
Vaak ben je te moe om een verandering toe te passen..maar blijven hangen in de situatie is deprimerend en ook erg vermoeiend! En niet goed voor je relatie vaak..
Edit: en we laten S niet huilen, ik troost haar, zeg dat er niets aan de hand is, dat ik er voor haar ben etc. En dan gaat ze soms ook slapen. Niet elke x en soms is er ook wel iets.. Maar de keren dat het wel lukt is mooi meegenomen en doet me ook goed
Miss_sly, liggend voeden vind ik echt niet prettig, ik kan niet lekker liggen en nergens lekker bij, ook kan ik niet slapen als Faye drinkt. Zitten en naast me neer leggen werkt voor mij het fijnst.
We gaan nog wat dingen proberen als pap voor het slapen en misschien toch de hele nacht op haar eigen kamer. En ik weet dat ik moet accepteren dat het gewoon kut gaat. Meestal lukt dat ook wel maar soms is het gewoon allemaal even teveel. Heb ook met mijn moeder afgesproken dat ik Faye op mijn vrije dagen ook daarheen mag brengen, zodat ik bij kan slapen. Ze past ook regelmatig op als ik werk, dus ook een vertrouwde plaats voor Faye.
Dankjewel voor jullie reacties in ieder geval! Ik vind het meedenken echt heel fijn, ookal lijkt het soms dat ik alle ideeen af brand, dat is in ieder geval niet de bedoeling!
Wat fijn voor je!btw, het bedje en de kast zijn gisteren opgehaald, dus het wordt geen ritje Berlijn voor ons.
Het werd bij ons op den duur gewenning. Dat hebben we aangepakt door haar niet meer te voeden 's nachts maar andere manieren om te troosten te zoeken. Het plan was om haar in haar eigen kamer te laten slapen en haar daar te troosten. Mijn lief en ik wisselden elkaar af. Het was enorm zwaar, veel zwaarder dan in bed blijven liggen, voeden en verder slapen. Maar we wisten er wel een patroon mee te doorbreken. We wilden het een werk proberen en dat was genoeg.
Wat je eventueel ook kunt doen is je lief vragen om haar uit haar kamer te halen en/of terug te brengen. Dat vond ik al zoveel schelen! En dan slaapt ze verder in haar eigen kamer en is de kans misschien kleiner dat ze nog een paar keer wakker wordt?
Net was ze weer aan het piepen, toen is mijn vriend geweest en heeft haar getroost, dat ging goed en ze sliep verder. Dat geeft alweer hoop
Toen onze zoon een maand of 5 was zaten wij in een vergelijkbaar nachtpatroon. Ik ging er helemaal aan onderdoor. Ik kwam er toen achter dat één slaapcyclus 40-45 minuten duurt. En na elke slaapcyclus werd hij dus wakker, wilde even de borst om vervolgens weer verder te slapen. Niks honger, alleen een lekker slaapmiddeltje. Het lijkt erop dat dat bij jullie ook zo is.
Omdat ik kapot was (had ook een post partum depressie) hebben we radicaal het roer omgegooid. Eerst het slaapgedrag overdag aangepast. Bij het eerste gaapje naar bed. Dat ging na een week goed. Daarna de nacht aan gepakt. Ik sliep met slaappil op zolder, mijn man zou onze zoon gaan troosten. Uiteindelijk heeft hij de eerste nacht 3 uur gehuild. Ik vond het idee afgrijselijk. Zoooo zielig en tegen al mijn principes in, maar ik kón niet meer. De tweede nacht heeft hij 3x 20 minuutjes gehuild (ik lag weer met slaappil boven) en daarna sliep hij door.
Veel sterkte Marjolijntje.
En Marjolijntje, ik begrijp het heel goed, ik heb ook maandenlang tussen 23.00 uur en 07.00 uur 2/3 voedingen gegeven, vond ik echt geen prob. Overigens lag ze bij ons in bed en kon ik liggend voeden en half of helemaal verder slapen, dat maakte voor mij veel uit.
Maar er is ergens een grens en idd, als je iedere anderhalf/twee uur een keer wakker bent, dan hou je dat niet heel lang vol.
Ik hoop dat je een manier kan vinden om haar weer beter en langer te laten slapen. Wellicht als ze iets meer bijvoeding krijgt laat ze overdag en ook 's nachts iets meer tijd tussen de voedingen.
Meegaan in haar behoefte is fijn, zo heb ik het ook veelal gedaan, maar soms is je eigen behoefte ook heel belangrijk en moet ze zich een beetje naar jou schikken. En jij dus niet altijd direct ingaan op wat ze wil en idd dus laten troosten door haar papa, als het lukt is het fijn, lukt het niet ben je er alsnog.
Lotte sliep met 4mnd binnen een week door, nadat we haar naar haar eigen kamer verhuisde. Noah ging op diezelfde leeftijd, maar bij hem haalde het niets uit. Ik hoop voor jullie dat het goed uitpakt!quote:
Dankje Linda, voor je reactie! Denk dat we er ook wel wat dingen voor ons uit kunnen halen.
Miss_sly, liggend voeden vind ik echt niet prettig, ik kan niet lekker liggen en nergens lekker bij, ook kan ik niet slapen als Faye drinkt. Zitten en naast me neer leggen werkt voor mij het fijnst.
We gaan nog wat dingen proberen als pap voor het slapen en misschien toch de hele nacht op haar eigen kamer. En ik weet dat ik moet accepteren dat het gewoon kut gaat. Meestal lukt dat ook wel maar soms is het gewoon allemaal even teveel. Heb ook met mijn moeder afgesproken dat ik Faye op mijn vrije dagen ook daarheen mag brengen, zodat ik bij kan slapen. Ze past ook regelmatig op als ik werk, dus ook een vertrouwde plaats voor Faye.
Dankjewel voor jullie reacties in ieder geval! Ik vind het meedenken echt heel fijn, ookal lijkt het soms dat ik alle ideeen af brand, dat is in ieder geval niet de bedoeling!
En inderdaad, het patroon doorbreken is zwaar. Wij hebben het in de kerstvakantie gedaan. Toen moest ik ook werken, maar max. 2dgn achter elkaar, dus dan was het uitzicht naar dagen met middagslaapjes
Ik slaap nu dik jaar al belabberd, een baby die niet overdags slaapt ( tenzij uren wandelen in de maxicosi ) en nog zo een 6 nachtvoedingen standaard heeft maar vaak ook tien .. Ik weet dus heus wat slaap gebrek is.quote:
Accepteren is zo makkelijk gezegd als je al op je tandvlees loopt agv slaapgebrek...
Toen onze zoon een maand of 5 was zaten wij in een vergelijkbaar nachtpatroon. Ik ging er helemaal aan onderdoor. Ik kwam er toen achter dat één slaapcyclus 40-45 minuten duurt. En na elke slaapcyclus werd hij dus wakker, wilde even de borst om vervolgens weer verder te slapen. Niks honger, alleen een lekker slaapmiddeltje. Het lijkt erop dat dat bij jullie ook zo is.
Omdat ik kapot was (had ook een post partum depressie) hebben we radicaal het roer omgegooid. Eerst het slaapgedrag overdag aangepast. Bij het eerste gaapje naar bed. Dat ging na een week goed. Daarna de nacht aan gepakt. Ik sliep met slaappil op zolder, mijn man zou onze zoon gaan troosten. Uiteindelijk heeft hij de eerste nacht 3 uur gehuild. Ik vond het idee afgrijselijk. Zoooo zielig en tegen al mijn principes in, maar ik kón niet meer. De tweede nacht heeft hij 3x 20 minuutjes gehuild (ik lag weer met slaappil boven) en daarna sliep hij door.
Veel sterkte Marjolijntje.
Maar hoe meer ik mopperde hoe kwader/gefrustreerder en daardoor ook vermoeider ik werd. Want ook dat vreet energie.
Ik kan wegens medische noodzaak niet anders, en ik heb geen vent elke nacht in huis. Maar soms stop ik oliver in de maxicosi voor de tv. Hij stil ik even slapen.
Avond is. "Bedje" voor de tv maken want dan soms vallen we in slaap
en dat is prima zo niet heb ik vermaak ( ligt aan zijn krampen) en als lief hier is neemt hij veel taken over en ik slaap bij Dat zijn dingen die de partner van Marjolijntje wel kan doen on de avond na de voeding en zelf even slapen of lukt dat niet iets voor jezelf doen.
Ga sporten/hardlopen/weetikveel , eigen tijd , hier heeft fitness echt dat het mij een enorme energieboost geeft. Want eventjes was ik gewoon ik niet mama van of lief van , gewoon mezelf.
Marjolijntje, ik zou desnoods zelf gaan logeren en haar bij je vriend/man laten. Dan hoort hij haar echt wel en kan jij even nieuwe energie opdoen. Misschien doorbreek je daar zelfs een patroon mee en zo niet, ben jij weer even bijgetankt. Sterkte!
Dat ja...quote:
Accepteren is zo makkelijk gezegd als je al op je tandvlees loopt agv slaapgebrek...
Succes Marjolijntje
[ Bericht 52% gewijzigd door mikoxx op 10-01-2013 15:15:28 ]
WGR / Bedrijfsarts versus behandelend arts
, regelmodus aan...In de zin als ze het niet met elkaar eens zijn of?
Nijna
! Hoe lang moet je blijven? Of is dat afhankelijk van hoe het gaat?update over mij,
Na de acupunctuur heb ik het idee dat mijn hormonen beter onder controle zijn. En in de vakantie van mijn vriend hebben we veel bereikt mbt het slapen enz van S.
Dat voelt allemaal echt top.
Daarnaast wel minder leuke dingen als mensen waar je niet op kunt rekenen, maar door eerlijk te zijn kan ik dat ook wel een plek geven.
Mijn vriend moet volgende week voor 2weken weg, vind dat wel spannend.. Vorige keer toen hij 1week weg was viel het me mee, hoop dat het nu weer goed gaat.
Heb besloten mezelf een schop onder m'n kont te geven, ik wil iets aan m'n lichamelijke pijn doen..
Door belasting krijg ik echt veel pijn, maar ik wil toch opnieuw met een andere bekkenfysio kijken of er iets is wat wel werkt..
[ Bericht 32% gewijzigd door mikoxx op 10-01-2013 15:29:34 ]
Dat is lastig idd, mijn ha is helemaal niet in beeld, ik regel alles met de Arbo arts. Onze ha is nogal ...nalatig dus daar heb ik niet zoveel aan.
Waar voel jij je het beste bij? Adviezen van de ha of de Arbo?
zet em op.Dank jullie, hoe lang het wordt is afhankelijk van hoe snel het opgebouwd kan worden... dus nog onbekend, want dat ligt eraan hoe ik erop reageer.
Ik vind het erg spannend, zie er enorm tegenop ook.
Dat is ook hartstikke spannend. Succes hoor!quote:
Ik vind het erg spannend, zie er enorm tegenop ook.
succes!Ik heb veel meegelezen en nu besloten toch zelf ook maar hier te komen.
Gisteren naar een hele lange tijd het hier maar ook bij mijn vriend en moeder bespreekbaar gemaakt dat ik de laatste tijd zo slecht slaap etc. Vanmorgen bij de huisarts geweest en die stelde een angststoornis vast met hoogswaarschijnlijk een depressie. Volgende week kan ik bij de psycholoog in de praktijk terrecht en voor nu kon ik kiezen ant depresieva of kalmeringpillen heb voor het laatste gekozen en hoop dat het voldoende is heb nu bromazepam 6 mg en moet daar een hlave per dag en indien nodig 1 hele van nemen. Hopelijk gaat het werken waardoor ik ook minder moe ben en beter functioneer.
Verhaal onder een spoiler.
SPOILERTijdens mijn zwangerschap kreeg ik hele nare en enge dromen over mijn opa die in onze achtertuin begraven lag maar ikzag het vanuit een ander huis? zo zijn er telkens dingen bijgekomen en met licht aan slapen kwam steeds vaker voor Ben ook in de eerste 18 weken zwaar depressief geweest waarbij ik amper uit mijn bed kwam. Naar mijn zwangerschapo werd dit iets beter en leek ik nergens last van te hebben maar toch naar een bepaalde tijd wakkerde het weer aan. Ik ging dromen over het huis dat affikte terwijl wij er doorheen sliepen en dat toen ik wakker werd ik al niet meer bij de kinderen kon. Dt Lisa dood in bed lag en durfde dus smorgens pas naar haar toe als ze zich goed had laten horen. Savonds kon ik moeilijk in slaap komen dekend dat er beneden mensen in huis waren en als mijn vriend weg was en ik bij Lisa moest gaan kijken deed ik beneden alles op slot en boven alle lampen aan. Nu brak me dat gewoon op door het slechte slapen ben ik overdag minder vrolijk en heb er toch voor gekozen om naar de huisarts te gaan gelukkig ontving die me goed en ik hoop dat het binnenkort wat beter gaat.
[ Bericht 0% gewijzigd door Sam1993 op 16-01-2013 13:38:17 ]
Ik hoop ook dat de psycholoog je kan helpen met het omgaan van je angsten.
Dus heeft iemand ervaring met bromazepam en kan mij een antwoord geven?
Mijn ervaring is verder dat het spul vrij snel aanslaat. Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik een spiegel op moest bouwen zoals jij beschrijft, dus daar herken ik mij niet in.
Ik hoop dat de medicatie je gaat helpen om meer rust in je hoofd en lijf te krijgen. Veel succes!
Aanvaring gehad met psychiater, goed voor mezelf opgekomen (werkelijk 1 van de eerste keren!), helaas klopt er nu weer iets niet met mn medicatie maar goed. Zometeen een dagje naar huis, morgen terug. Even nog doorbijten. Maar heel dubbel...
Sam, goed dat je de stap naar de huisarts hebt gemaakt
.Dikke knuffel!
Sam, Twink, mikox, vicky, (ik vergeet vast nog mensen), jullie ook een positieve vibe vanaf hier.
Sinds woensdag gipsvrij en sinds gisteren weer lekker in mijn eigen huis. Dat voelt goed, alhoewel het op sommige punten ook wel saai en stil zal zijn.