Tong's culinaire recensies horeca Zaltbommel. # 2

Cafetaria TIGO

Leuke zaak, iets te weinig stoelen om een mooie ambiance te maken, maar verder is de aankleding gezellig.

Je kunt kiezen om te blijven staan bij de toonbank, maar er is ook een keuze om in de eetmuur een kroketje te nemen of een frikandel. Net wat je wil.

Ik koos voor de toonbank en dat beviel me goed, leuke mensen achter de toog, man en vrouw dus afwisseling. De man was erg bezig het de klanten naar de zin te maken en gooide uit de losse pols friet, bami, kroketten en andere snacks in de bak. Erg leuk om dat live te mogen zien.

De dame was druk met het aanvullen van het voer en had voor iedere klant een goed woordje. Ze voelde zich echt thuis in deze caferaria en was de dame die elke friettent zich wenst.

Het uitzicht was ook zeer leuk, de vrachtwagen die voor de deur stond deed niks af aan de ambiance. Iedere wandelaar kon gewoon naar binnen kijken en gezien het aantal keren dat de eigenaar zwaaide werd dat zeer op prijs gesteld.

Ik en mijn partner haden het bescheiden gehouden en hadden de maaltijd van de dag besteld. Voor mij een frietje stoofvlees en een liamboutje met maionaisse. M'n Partner nam een patatje oorlog.

Alles was perfect op warmte. Hoewel het stoofvlees iets langer gebraden had mogen worden. De tussen het wachten op de bestelling uit de muur getrokken kroket was perfect qua smaak en omvang. Het wachten op de bestelling werd daardoor een genot en duurde me niet lang genoeg.

Als aperatief nam mijn partner een ijsje van citroen en aardbei. Volgens haar was dit een delicatesse voor de tong. Ik zelf kon me niet beheersen en nam nog een klein huzaren slaatje.
Dat was even wennen na de patat stoofvlees. Maar achteraf was de aanbeveling van de cafetariahouder een ware tong in sjiek. De salade paste perfect bij het net genuttigde patatje.

Al bij al een aanbeveling na ons eerste bezoek. Een dikke 8

Chinees restaurant Happy Garden

Vorige week een ongeëvenaarde avond.

Mooie Plastic bloemen. Peper en zout op de tafel in een perfect houten beeldhouwwerkje.

Het was niet druk. We hadden de maandagavond gekozen om te kunnen genieten.
En wat een avond werd het.
De Chineze gastvrouw was allerliefst. We konden zelfs blijven zitten toen we het bier bestelden.
We bestelden het witbier dat ze in huis hadden. Er werd ons geen wijn opgedrongen.
Mijn partner bestelde een Babi Pagjang ik een Foe Jong Heij.
Ik gaf de serveerster een compliment voor haar mooie make up. Ze moest blozen.
Dat is mooi bij Chinezen, dan worden ze Oranje.
Het wachten op het gerecht duurde niet eens te lang. Na een kwartier stond het eten al voor onze neus.
Wel jammer eigenlijk want we waren net lekker aan het zuipen met z'n tweetjes.
Maar dit ongenoegen werd weggenomen door de eerste hap in het gerecht.
Zelden zo'n Foe Jong Heij geproeft. Het ei leek net gelegd en de nasi erbij geserveerd was als net geoogst.
Mijn partner had weinig tijd om te eten omdat ze haar Babi Pagjang steeds wilde aanprijzen.
'Tong dit moet je proeven' zei ze.
En Inderdaad wat een delicatesse. Wat een kok hebben ze daar in de keuken.
Maar het mooiste was eigenlijk de dingen rondom. Een mooie waterval aan de muur. Lekkere Chineze muziek om te horen. En dan nog gratis kroepoek bij iedere maaltijd.
Dit was iets om van te genieten. Dat deden we ook. We bestelden dan ook nog Gamba's en garnalen.
Nou dit overtrof elke verwachting. Dit verwacht je niet in een stadje zoals Zaltbommel.
We hoefden ze zelf niet te pellen en ze gingen erin als koek.
Ze zeiden dat familieleden ze zelf hadden gevangen in de Chineze zee. Ik geloof ze direct.
Ik hoef niemand meer te vertellen dat het toetje bestond uit gele vanille vla met Yoghurt om de Nederlandse gasten zich thuis te laten voelen.

Dit was na de Tigo en Markzicht alweer een 8.

Wat een stad is Bommel toch op eetgebied.

Dinsdag visdag in Zaltbommel.

Het is dan kiezen tussen de viskraam van Bronk. Of die van Duytz.

Ik heb ditmaal Duytz gekozen omdat mijn ma er al 40 jaar komt.

Jaap heet de chefkok. Voor iedereen een praatje paraat en altijd adrem met zijn grapjes.
Jaap is al 75, maar staat nog steeds als een echte heer de kibbeling te braden.
Al staat ie met de rug naar je toe, hij blijft beleefd en veegt eerst zijn handen af als ie iets tegen je zegt.
Uit Spakenburg komen ze. En dat proef je ook. De kabeljauw lijkt wel vers gevangen en de makreel lijkt wel net van kop en kont gescheiden.
Het personeel blijft altijd beleefd, ook als je zegt dat ze de saus zijn vergeten bij de kibbeling. Altijd een net excuus en je krijgt dan een extra bakje saus.
De kraam staat prominent op de markt. Hetgeen het eten aan de kraam extra leuk maakt.
Het naar binnen laten glijden van de haring met uitjes krijgt een nieuwe dimentie als je omhoog kijkend de Bommelse toren ziet.
Extra pluspunten krijgen ze ook doordat als er iemand voordringt ze het met een grapje oplossen.
De hoofd-assistente is verder bloedmooi en lijkt op de vrouw van Jaap van 50 jaar geleden. Die was ooit het Vismeisje van het jaar in Spakenburg.
De garnalen wil ik nog extra vernoemen. Je proeft gewoon dat heel de familie van Jaap bruut aan het pellen is geweest. Geen kopje te herkennen. En als je garnalen en Kibbeling samen koopt zegt de vrouw van Jaap altijd heel lief dat je ze goed gescheiden moet houden voor de smaak en dat de garnalen natuurlijk wel peper en zout nodig hebben. Dat doet ze ook al 40 jaar.
Zijn zonen zijn in opleiding en mogen elke dinsdag meekijken tussen het afrekenen door hoe de grote baas al jaren aan de top staat.
Voor de echte visliefhebber is er voor mijn geen andere dan Jaap met zijn kraam.

Ik geef hem dan ook een vette 9. Terwijl ik het niet eens over de paling heb gehad.

Cafetaria Marktzicht

Ik en mijn partner hadden een dagje te vieren, we zijn nu al een jaartje samen namelijk. Wat doe je dan ? Dan blijf je dicht bij huis en gaat naar je favoriete eetgelegenheid.
Nu was het leuke dat het zondag mooi weer was dus we konden op de stoep beginnen. We zeiden tegen elkaar dat Marktzicht zo'n mooie naam is. Want wat wil je meer dan de markt in blakende zonnenschijn aanschouwen, terwijl je op het terrasje je aardbeien milkshake kunt nuttigen.
En wat voor een milkshake, je durfde het rietje bijna niet uit je mond te halen zo heerlijk.Perfect gekoeld en geserveerd in mooie plastic bekers met de naam van het cafetaria er op.
Dit kon niet meer fout gaan zei m'n partner.
We hadden inmiddels onze bestelling geplaatst, mijn schat nam het menu van de dag, bestaand uit een patatje stoofvlees en een frikandel met uien en ketchup.
Ikzelf, meer aanhanger van de traditionele maaltijd, nam een berenlul en een patatje oorlog.
Het duurde niet te lang dat onze delicatessen klaar waren.Een minpuntje was wel dat we zelf onze bestelling aan de balie moesten ophalen, i.p.v dat het aan het tafeltje werd bezorgd.
Maar goed een kniesoor.
Want eenmaal aan het eten geslagen kwamen we steeds meer in vervoering. Alles was perfect op temperatuur. Zelfs de berenlul, waar, zo als je weet, veel mee kan misgaan was perfect.
De uitjes bij de frikandel waren mooi fijn gesneden en niet te grof.
Maar het hoogtepunt was toch het patatje stoofvlees, Frietje Haché zoals we hier zeggen. Zelden zo'n hoeveelheid vlees gezien op een patatje. Ik keek m'n ogen uit. Je zag de patat amper meer. Zelden zoiets gezien.
Dat het iets aan de prijzige kant was maakte niet uit. Want dit was een voorrecht om mee te maken.
De bediening was ook al perfect. Ze sleepten zelfs de naast ons leegstaande plastic stoeltjes naar binnen, terwijl we nog aan het eten waren. Alles om ons op het gemak te stellen.

Na de Tigo is het wel uniek dat je in dezelfde plaats een even hoog niveau treft bij een cafetaria.

Net als bij de Tigo een dikke 8. Ik ben nog aan het bijkomen

Shoarma-zaak Ramses

De buitenkant van Ramses zag er leuk en kleurrijk uit. Alles in de nationale kleuren van Egypte.
Dat was al een lokkertje om naar binnen te stappen. Maar ook mooie, felle oranje neonlichten voor het raam en een knipperlichtend bordje op de deur dat duidelijk maakte dat ze open waren.
Mooie service. Want voor hetzelfde geld sta je voor een gesloten deur en sta je als Jan met de korte achternaam aan een dichte deur te trekken. Dat is hetzelfde als dat het alarm afgaat bij het verlaten van de HEMA. Je zal zeggen dat is me worst. Maar toch ga je blozen.

Bij binnenkomst een grapje maken kan het ijs breken dacht ik. 'Wat Shaffie vandaag Ramses ?' werd echter niet begrepen. 'Ik Ali.' Daar sta je dan met je mond vol tanden. Maar goed, die tanden zou ik nog hard nodig hebben. Ik wachtte rustig mijn beurt af, er was immers nog een klant voor me. Die klant bleek echter Gekke Fritsie te zijn. Een soort mascotte van de zaak. Fritsie bestelde nooit iets, zat op een kruk in de hoek en vertelde al 10 jaar dezelfde grap aan de klanten. Iets met gehakt maken van Egyptenaren. Ik begreep er niks van, maar lachte hardop. Fritsie was weer tevreden. Fritsie zorgde voor de vrolijke noot in de zaak. En werd getollereerd door Ali.
Daar scoorde Ali, die zowel eigenaar als kok bleek te zijn, gelijk punten mee. Dat toonde zijn gastvrijheid. Ali was al even vriendelijk als Gekke Fritsie. Heel anders dan je van een Egyptenaar zou verwachten de laatste tijd. Ik voelde me gelijk op m'n gemak.

Ik bestelde een shoarmaschotel en een flesje Cola. De bestelling werd netjes genoteerd, opdat er niks mis kon gaan. Het zijn kleine details, maar dat maakt nu juist het onderscheid.
Ik ging aan een tafeltje zitten met mooie plastic bloemen en een bakje water. Je weet immers nooit wie er met zijn handen gaat eten, er zijn zoveel buitenlanders hier momenteel.
Het was brandschoon. Dat heb ik in andere zaken wel eens anders meegemaakt. Ik zag aan de muur een certificaat hangen. Ik dacht dat het een hygiëne-certificaat was, maar bleek het strikdiploma van zijn dochtertje te zijn. Dat vond ik zo lief en sympathiek. Ik ging me steeds meer op m'n gemak voelen.

Ali kwam persoonlijk de shoarmaschotel serveren. Met een glimlach werd ik bediend. 'Eet uw smakelijks meneer, dat uw het maar lekker zalt vinden.' Waar vind je die beleefdheid tegenwoordig nog ? De eerste hap is altijd het belangrijkst en die was heerlijk. De champion was lekker knisperig, het shoarmavlees perfect op temperatuur en goed gekruid. De saus maakte het af. Dat kon niet meer misgaan dacht ik. De ansjovis deed zijn werk ook goed. Mijn smaakpapillen werden gestreeld alsof André Riéu de maaltijd er per strijkstok inwalste.
Maar het cruciale moest nog komen, de patatjes. Die kunnen zo'n schotel verpesten. Een echte test voor Ali. Te slap, te hard, te koud, te flauw, alles is mogelijk. Ik was dan ook opgelucht dat de patatjes ook echte patatjes waren. Je zou ze bijna op z'n Belgisch frietjes gaan noemen.
Maar patatjes klinkt internationaler, heeft meer allure. Bij frietjes denk je al snel aan 'Frietkot Kees Kroket'

Deze zaak hàd internationale allure. Alles klopte. Vanaf de binnenkomst tot het afrekenen.
'Heeft het uw gesmaakt meneer ? Wilt u misschien ook nog een pepermunnetje voor de adem ?'
Nou ja zeg, dat kon er nog wel bij. Ali was oprecht bang dat ik uit m'n mond zou stinken. Weer zo lief. Het afrekenen ging ook in een aimabele sfeer. 'Tot de volgende keer meneer.'
En die volgende keer komt er zeker. Ali verdient zelf een diploma, naast die van zijn dochter.
En Fritsie ? Fritsie was in afwachting van de volgende klant, zijn repertoire was wat dat betreft onbeperkt.

Ramses krijgt een dikke 9 van me.

Chinees Restaurant Bommel Wok.

Als Culinaire-journalist is het niet altijd het gezondste voedsel dat je binnen krijgt.Het zorgt er ook niet voor dat je een lijntje hebt als Martin Brozius.Voelde me de laatste tijd dan ook een beetje opgezwollen,slapjes en snel moe.Naar de huisarts geweest,die vertelde me dat ik een verminderde weerstand had en tegen ziekte aanleunde.Ik moest er snel iets aan gaan doen.Meer bewegen het liefst door te gaan sporten,gezonder en gevariëerder eten en dagelijks genoeg vocht tot me nemen.Dat was niet aan dovenmans oren gericht zou Vincent Bijlo zeggen.De andere dag me onmiddellijk aangemeld bij Damvereniging De Harde Schijf.Ik was liever gaan schaken,maar mocht niet te hard van stapel lopen.Dan zijn vier lopers net iets teveel van het goede.

Nu nog gevariëerder eten en genoeg drinken.Ik liet mijn fantasie gaan en kwam tot de conclusie dat wokken de ideale combinatie zou zijn van de drie opties die ik van mijn huisarts meekreeg.
Gevariëerder eten dan in een Wokrestaurant is bijna onmogelijk.Je hebt vaak zoveel keus dat als je eenmaal thuis bent en in het zakje kijkt waarin je de restjes hebt bewaard,het lijkt alsof je langs de deuren bent geweest tijdens Sint-Maarten. Kan natuurlijk ook komen door de lampions in Chineze restaurants.Het aparte van een Wokrestaurant is dat het een soort lopend buffet is en dat zou dan een mooie combinatie zijn.Je beweegt terwijl je gevariëerd eet.

Ik op pad naar Bommelwok,lopend natuurlijk.Daar waar ik vroeger met de fiets zou zijn gegaan.
Eerst gebeld of ik moest reserveren.Dat bleek niet nodig volgens de lieve stem aan de telefoon.
Eigenlijk verbazingwekkend dat er zoveel Chinezen de doodstraf krijgen.Het lijkt wel alsof alleen de lieve Chinezen emigreren.Zoals altijd probeerde ik gelijk met een grapje het ijs te breken en vroeg aan de aller-charmantste serveerster of ik er ook uit de muur kon eten.Haar opmerking dat uit de muur eten in Zaltbommel alleen bij Cafetaria Tigo kan gaf me de indruk dat het kwartje niet was gevallen.Ondertussen werd ik naar een mooi gedekte tafel geleid.

Of ik iets wilde drinken, vroeg de serveerster.Omdat ik voldoende moest drinken bestelde ik een pul bier.De stoute schoenen aangetrokken en opweg naar de mooi gestalde voederbakken.Bord en bestek gepakt en me aangesloten bij de rij andere gasten.Het is in een Wok-restaurant altijd moeilijk kiezen,er is zoveel keus dat je gaat twijfelen.Maar je kunt niet te lang aarzelen dan krijg je filevorming.Dus God zegene de greep en je gooit her en der lukraak iets op je bord.Eenmaal aan tafel vraag je jezelf soms af wat het nou eigenlijk is wat je naar binnen gaat werken.
Ditmaal bleek ik de juiste keuzes te hebben gemaakt,alles was herkenbaar.Nu nog kijken of het eetbaar is.En of het eetbaar was.De nasi was lekker pittig,de Chineze garnalenkroketjes om op te vreten,de mini loempiaatjes vol tauché en groentes.Dus ik kreeg ook mijn vitaminen-C binnen.Eenmaal bordje leeggegeten bestelde ik nog een pul bier.Aan mijn vochthuishouding zal het herstel niet liggen.

Op naar de tweede ronde.Voelde me wel een beetje dizzy,beetje wankel.Te snel opgestaan denk ik.
Nieuw schoon bord en nieuw bestek.Het leuke van een Wok-restaurant is dat je ook eens onder de mensen komt.Beetje socialiseren kan voor mij geen kwaad.Zo raakte ik in gesprek met de broer van Henk de Vries.Hij was een fervent wokker en beval me verschillende lekkernijen aan.Op een gegeven moment schrok ik wel, ik dacht dat er brand was.Ik liep al naar de brandblusser toen ik merkte dat het de kok was die aan het flamberen sloeg.Aan tafel begon mijn tweede expeditie.En weer was alles geweldig.De kip kakelde zowat vrijwillig mijn mond in,de gamba's vochten onderling voor een plekje op mijn vork,de patatjes waren niet te zout en op z'n Hollands gefrituurd.
Bordje eenmaal leeggegeten bestelde ik nog een pul bier.Voldaan leunde ik achterover en liet een grote boer.Gasten aan de aanpallende tafel keken verbouwereerd op.Maar die weten niks van de Chineze cultuur.Bommel had het weer voor elkaar.Ik stond op en was nog meer dizzy dan eerder die avond. Moet toch eens afleren te snel op te staan.Ik bestelde voordat ik zou gaan afrekenen nog één pulletje bier aan de toog.Je moet immers altijd goed luisteren naar je huisarts.Het was niet prijzig, het was de moeite waard geweest.Wankelend liep ik naar huis.Toch iets te veel gegeten denk ik.Me rot rennen zoals Martin Brozius zat er op dat moment nog niet in.Maar ik ben op de goede weg.

Een acht en een half.

Tafeltje-Dek-Je Gameren, gemeente Zaltbommel.

Jullie favoriete Culinaire recensent is nog steeds een beetje slecht ter been. Lange afstanden lopen of fietsen zit er dus nog niet in. Daarom leek Tafeltje-Dek-Je me een prima alternatief.
De maaltijd wordt thuis bezorgd op een zelf uit te kiezen tijdstip, het is gezond, voor zieken en/of bejaarden en nog lekker ook had ik vernomen.

Voordat ik ging bestellen wilde ik toch iets aan lichaamsbeweging doen. 'Nederland in beweging' op Nederland-1 leek me een prima optie. Maar zoals het deze zomer betaamt kwam ik van een koude kermis thuis. Ik hou van sterke vrouwen, maar er zijn grenzen. De naam Olga deed me al aan een kampbewaarster denken. Mijn vrees kwam dan ook uit. Olga bleef maar commanderen en had wel erg veel noten op haar zang. Dat ik 50 word dit jaar wil niet zeggen dat ik als een dementerende bejaarde toegesproken wil worden. Ik ben Golfer niet.

Het einde van de middag naderde, dus de telefoon ter hand genomen en een bestelling geplaatst.
Jullie zullen je afvragen, 'waarom niet via internet' ? Nou, de laatste bestelling die ik via internet plaatste was niet zo'n succes. Ik bestelde een doos Raketjes. Sindsdien zit Nederland voor 30 jaar vast aan een contract betreffende de Starstriker-Straaljagers.
Gemoedelijke stem aan de andere kant van de lijn. Geduldig maakte ze de bestelling op.
Kippensoep, stamppot (Moet ik altijd aan SM met een lesbienne denken) boerenkool en als toetje perzik-yoghurt. Gevarieerd, gezond en lekker.

Precies op de afgesproken tijd ging de bel. Ingrid, zo bleek ze te heten, met de maaltijd. Zoals altijd probeerde ik met een grapje het ijs te breken. 'Zo, dat is niet slow schat, de post is meestal later.'
Ze keek me aan alsof ze water zag branden. Ik nam het haar niet kwalijk. Niet iedere bejaarde is zo jong van geest als jullie favoriete culinaire recensent. Ik had wel de neiging om mijn tong uit te steken. Maar dat zou verkeerd opgevat kunnen worden. 'Doe de groetjes aan Henk, Ingrid.' riep ik nog toen ze wegging.

Ik had mijn tafel van te voren al gedekt, dus kon gelijk aan het avondeten beginnen. Eerst de kippensoep. Het aroma kwam me tegemoet. Mijn neusvleugels konden gelukkig, zoals een kip, niet echt vliegen. Reken maar dat ze figuurlijk in de zevende hemel waren. De smaak was ook perfect.
Stukjes kip waren niet te groot, de selderij lekker vers en de maïs maakte het af. Als de rest van de maaltijd van dezelfde kwaliteit zou zijn had ik niets te klagen.
Nu het hoofdgerecht. Stamppot boerenkool, een vertrouwde keuze. Uit de traditionele Hollandsche keuken toch wel mijn favoriet. Door moeders er met de paplepel ingegoten. Eén van de zeven schoonheden is het kuiltje in de wang. Daarom genoot ik zo van het kuiltje met jus in de stamppot.
De rookworst werd bijna stijf van vreugde bij het vooruitzicht in de jus gedoopt te worden.
De blokjes spek en de uitjes konden het goed met elkaar vinden. Dit was een vreugdevolle maaltijd.
Het was in één woord heerlijk. Hier kon geen duur, erkend restaurant tegenop. Dan neem je de vuile vaat op de koop toe.
Het toetje, perzik-yoghurt, was ook goed te pruimen. Je kunt geen appels met peren vergelijken, maar voor hetzelfde geld waren de druiven zuur geweest.

Het was een blijde verrassing dat alles zo goed gesmaakt had. Bij Tafeltje-Dek-Je had ik toch visioenen aan een strenge winter waar Majoor Boschardt namens Het Leger des Heils, met een pollepel, erwtensoep op het bord van een dakloze pleurt.
Dit was voor herhaling vatbaar. Op naar mijn 50ste verjaardag, dan mag ik een gratis maaltijd uitkiezen. Dan neem ik als toetje een sorbet met rietje en een vlaggetje. Jong van geest, je weet.

Dikke 8.

Morgen Pannenkoekenhuis De Waterpoort.

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 08:37 schreef Yi-Long het volgende:
Tong is wel verdomd kritisch, zo te lezen...(!)

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 08:57 schreef Specularium het volgende:

[..]

Er worden met achten en negens gestrooid alsof het niks kost.

Het kost over het algemeen dan ook niet duur. Ben blij dat hier mijn huis woont.

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 09:45 schreef Specularium het volgende:
Iets kost veel, of iets is duur. Iets kost duur klopt niet.

Ik denk, ik zeg het even.

Daarom zette ik er 'woont mijn huis' achter. Ironie is namelijk niet iedereen gegeven.

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 11:15 schreef Dagkaart het volgende:
Wordt het Hema restaurant ook meegenomen?

Goed idee. Kom bijna dagelijks in de HEMA. Woon er 100 meter vandaan. Heb er nog nooit gegeten.

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 14:22 schreef Klaploper het volgende:

[..]

Wat moet je dagelijks in de HEMA?

Het is hier aan de overkant. Dagelijks verse vleeswaren en brood.

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 18:41 schreef chufi het volgende:
Perla di Cairo bestaat die nog? Voor een Italiaanse recensie..

Ja in de Gasthuisstraat. Ik kijk er vanuit mijn keukenraam op.

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 18:12 schreef Beardy het volgende:
www.waarwoontTong80.com

http://maps.google.nl/maps?hl=nl&tab=wl

www.daardus.nl

Doen het niet. Althans niet bij mij.

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 20:21 schreef Beardy het volgende:
www.pechgehadTong.nl

Ik lig dubbel, zou Verona van der Leur zeggen.

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 22:31 schreef FutureFairytale het volgende:

[..]

Nee die witte baguettes zijn juist lekker! Vooral die knoflookmayo die ze erop smeren mmmm, met rosbief en rucola

Geeg eens een paar tips uit het HEMA-restaurant. Ben gek op vlees. Vooral rosbief.

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 22:10 schreef Beardy het volgende:
Oh jeetje Tong is je kampeerbed nou alweer stuk?

Ja had een klaptong.

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 22:44 schreef Mirjam het volgende:
waar blijft de recensie van de pannenkoekenboerderij?

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 22:46 schreef chufi het volgende:

[..]

Nou ook maar op de lijst zou ik zeggen

Stond er al op. Kon je zelfs voor kiezen. Maar de pannekoeken kregen de voorkeur.

quote:

Op zondag 5 augustus 2012 22:49 schreef chufi het volgende:

[..]

Volgende week of zo dan maar ...

Was al de planning

Pannenkoekenhuis De Waterpoort

Als democraat heb ik ditmaal mijn fans de keuze laten maken tussen een pizzeria en een pannenkoekenrestaurant. Eerlijk gezegd verbaasde het me niet dat de Fok!-lekkerbekjes voor de pannenkoek kozen. Ik denk dat de enige Nederlander, buiten chufi, die voor de Pizzeria zou hebben gekozen Marco van Basten is. Ten eerste door zijn positieve ervaringen met Italië, ten tweede door zijn negatieve ervaring met de pannenkoek.
Zelf had ik weinig keus wat betreft het pannenkoekrestaurant. Er is er één in Zaltbommel. Ben vaak in die horeca-gelegenheid geweest. Toen heette het echter nog Café De Taveerne.
Ik ben er regelmatig als een strooppannenkoek uitgerold. Me er thuis voelen mocht dus geen probleem zijn. Het etablissement is trouwens schitterend gelegen, onder de Waterpoort met uitzicht op de Waal.

Bij binnenkomst natuurlijk mijn traditionele grapje. Of de meeste gasten, net als ik, via zet-mail reserveren ? 'Meneer, u hoeft hier niet te reserveren.' Ijs werd niet gebroken.
De gastheer was verder erg hoffelijk en wees me een mooi tafeltje aan met een mooi uitzicht op de Waterstraat. Rechts van me zag ik Cafetaria TIGO, links slijterij Luc van Boort. Bij beiden veel tijd versleten. Dus een warm gevoel van binnen. Nu mijn maag nog een warm gevoel geven.

Ik had begrepen dat zo'n pannenkoek nogal vult en je al snel het volume onderschat. Dus geen voorafje. Het was bij uitzondering eens een zonnige dag, dus keus viel op een lekker glas ice-tea.
Ik koos verder voor de spekpannenkoek met ananas, kaas en stroop. De gastheer probeerde me nog over te halen er een salade bij te nemen. Goed bedoeld, maar ik vind dat als je eenmaal lekker vet gaat eten er geen semi-gezond konijnenvoer bijhoort. Als je aan de lijn bent en biologisch gekweekte zeewier eet, neem je als toetje ook geen HEMA-rookworst. Nagerecht hoefde ik ook niet. Die zou ik bij de TIGO gaan halen. Daar is het softijs likkebaardend lekker.

Het leuke van een pannenkoekenrestaurant is dat het ook naar pannenkoeken ruikt. Ik wilde bijna gaan vragen of ik de klopper mocht schoonlikken, zoals bij moeke vroeger. Maar dat doen ze tegenwoordig met een elektrische staafmixer. Voor je het weet zit je tong ertussen.
Het was gezellig onrustig door de vele kinderen. Die mogen daar voor de halve prijs eten als ze hebben afgezwommen. Normaal stikt het van de Marokkaantjes in Bommel. Hier waren ze op de vingers van één hand te tellen. Toch een voordeel van het afschaffen van het schoolzwemmen.

De dampende pannenkoek werd voor me neergezet. Het aroma kwam me tegemoet. M'n neusharen begonnen te tintelen van opwinding. Ik moest niet in de zon kijken anders zou de stroop vervangen worden door niespoeder. Je hebt de neiging hem doormidden te snijden, maar dat is not done. Spaghetti kort je ook niet in met mes en vork. Nadat ik mijn handtekening op de pannenkoek had gestroopt sneed ik er een mooi driehoekje uit. Zorgvuldig, zonder dat de stroop er vanaf gleed, bracht ik hem naar mijn mond. Een hele kunst, maar jarenlange ervaring doet wonderen. Hij was perfect op temperatuur. De kaas was heerlijk versmolten met de pannenkoek. De ananas was lekker zoet zonder zoetsappig te zijn. Dit was echt een koekje van eigen deeg. Na de laatste hap te hebben weggespoeld, kon ik niet anders dan concluderen dat Café De Taveerne een waardige opvolger had gekregen.

Een vette 8. En een 9 voor het softijs van de TIGO.

quote:

Op maandag 6 augustus 2012 11:25 schreef Beardy het volgende:

[ afbeelding ]

Deze illustratie toont een versnapering geserveerd in DE HERTENKAMP; het juiste bord (qua maatvoering althans; eigenlijk behoort het faux Delfts blauw gedecoreerd of anders boerenbont) maar panne-al dan niet N-koeken die duidelijk ondermaats zijn.

Lijken wel poffertjes

Zo was het :

quote:

Op maandag 6 augustus 2012 13:43 schreef Che_ het volgende:
Die opmerking over Marrokanen

Vanwaar die smilie

quote:

Op maandag 6 augustus 2012 19:11 schreef Karina het volgende:
Al heb ik toenstraks al gegeten, als ik die recensie lees krijg ik meteen trek in een lekkere, dikke spekpannenkoek Als ik zo vrij mag zijn: wat kost dat nou tegenwoordig?

Typisch Nederlandse vraag. Het kostte niet duur.

quote:

Op maandag 6 augustus 2012 19:55 schreef Karina het volgende:

Goed om te weten dat het niet duur kostte. Goedkoop, lekker en je zit stampvol, wat wil je nog meer?

Als het niet veel duur geld kost wil het nog niet zeggen dat het goedkoop geld kost.

quote:

Op maandag 6 augustus 2012 22:23 schreef Mirjam het volgende:
hier in Leiden ben je voor 10 euro klaar als je 1 pannenkoek neemt met wat erop en eraan, en 1 drankje

Wat bedoel je met eraan ?

Goeiemorgen

quote:

Op maandag 6 augustus 2012 16:40 schreef chufi het volgende:
Ik sta in een recensie van tong

Welke pizza raad je me aan ?

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2012 10:39 schreef FutureFairytale het volgende:

[..]

4 formaggi

Wat zit er in ? 4 dingen ?

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2012 12:13 schreef FutureFairytale het volgende:

[..]

Nee je mag wel 4x raden.

Kaas en maggi ?

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2012 17:53 schreef chufi het volgende:

Zelf had ik gisteren deze

Del Padrone
Tomaat, kaas, salami, ham, gorgonzola, paprika, artisjokken, champignons en knoflook
¤ 12,00
En die was yammie

Die ligt wel in mijn smaakbereik. Voorlopig m'n nummer één.

quote:

Op vrijdag 10 augustus 2012 19:19 schreef chufi het volgende:

[..]

Helaas niet verkrijgbaar bij jouw overbuurman Perla DI Cairo

Welke wel ? En welke raad je me daar aan ?

quote:

Op zaterdag 11 augustus 2012 17:02 schreef chufi het volgende:

[..]

1 van die andere 2, die komen van de kaart Perli Di Caïro

Cool. Ben benieuwd.

Ristorante/Pizzeria Perla di Cairo

Het moest er een keer van komen. Bij de buren van Perla di Cairo aan tafel schuiven.
Had er al vaak een pizzaatje gehaald, maar nog nooit in de pizzeria zelf gegeten. Als ik uit het raam van m'n flatje kijk zie ik de dampende walmen uit de rookpijp van het restaurant opstijgen. Bij aflandse wind uit het midden-oosten snuif ik de geur op van gebraden gehakt, geroosterd varkensvlees en gesnipperde uien. Heel wat anders dan de aangebrande kiplucht van een mislukte barbeque die mijn reukorganen iedere zomer teistert. De veroorzakers daarvan zitten de hele zomer op de stoep in trainingspak bier te drinken. Ik ken inmiddels alle nummers van Fransje Bauer uit m'n hoofd. Het zijn natuurlijk wel de originele, oer-Hollandsche, politiek bewuste, shoarma etende, RTL-kijkers.
Ze hebben ook zo'n mooi bordje aan de muur. 'Krek Wak Wou.' 'Dit is precies hetgeen ik wilde' paste er niet op denk ik. Als ik ze beleefd groet groeten ze altijd in dialect terug : 'Hek wa van oe an ?' 'Eensgelijks' zeg ik dan. Waar vind je dat nog tegenwoordig ?

Ik zag door het raam Yazied al bezig met zijn one-man show. Ik noem hem altijd Ari, klinkt ammicaal, zeg maar goeie kennisen onder elkaar. Ari goochelt al 20 jaar met deegrollers en pannen. 'Jij gaat altijd tot de bodem hè Ari ?' Zei ik in de geest van de Olympische Spelen. Ari worstelt nog steeds een beetje met de Nederlandse taal en hij begreep de dubbele bodem van mijn opmerking dan ook niet helemaal. Met cijfers heeft ie minder moeite. Hij wilde al beginnen aan nummertje 28, toen ik hem vertelde dat ik aan een tafel wilde plaatsnemen. Het was alsof ik in m'n eigen huis op visite ging.

De bediening liet niet lang op zich wachten. Op advies van een mede-recensent bestelde ik de Nazaka. Nummer 81 zou Ari zeggen. Een pizza met alles erop en eran. Voorgerecht een Zuppa di Pomodoro, klinkt toch aantrekkelijker dan het saaie tomatensoep. Net zoals artisjokken lekkerder klinkt dan dierentuinliegen. Na tien minuutjes werd de Pomodoro geserveerd. De soepballetjes dreven met hun billetjes aan de oppervlakte, klaar om opgevist te worden. De eerste indruk had me niet voorgelogen. De balletjes waren lekker heet en de zoet/zure soep was innig verstrengeld met de stukjes tomaat.

Wachtend op mijn Pizza nam ik de omgeving in me op. Het was rustiek en knus. Italiaans en Egyptisch vloeiden mooi samen met Hollandse degelijkheid. Hier zou het bordje 'Krek Wak Wou' niet misstaan. Samen met Ari Salami zorgde het voor een gemoedelijke, huiselijke sfeer.
Vanaf mijn tafel zag ik Ari met de pizzabodem gooien alsof ie aan het discuswerpen was. Ari was goud waard voor deze zaak en ging helemaal in zijn werk op. Hij had duidelijk plezier in wat ie deed.
Mijn grootste plezier zou nog komen.

De Pizza was niet te groot en niet te klein. Precies zoals het hoort. Alles lag mooi gerangschikt.
Niets overlapte elkaar en niets lag er verloren bij. Waar te beginnen is dan de vraag. Ik prikte eerst een champignonnetje aan de vork. Stukje deeg erachteraan. 'We are the champignons' wilde ik zingen. Maar hield me met moeite in. De stukjes tomaat waren niet te slap en de paprika niet te hard. Je zou er bijna een stijve van krijgen, ware het niet dat er net een engeltje op m'n tong pieste. De kaas fietste overal tussendoor, was als een glijmiddel voor de ham, salami en uitjes. Dit was als een thuiswedstrijd voor de artisjokken en de ananas, alleen het applaus ontbrak.
Het was duidelijk, hier had Ari jarenlang voor geoefend.
Dit was de perfecte pizza. Hans van Zetten zou zeggen : 'Hij staat, hij staat en ik sta ook.'

Een 9. Zonder aftrek van punten.

quote:

Op dinsdag 14 augustus 2012 13:02 schreef Molleman het volgende:
Ik begin honger te krijgen Tong! Dit is een topper onder de Pizzaboeren zo te horen.

Ik zou zeggen, het is het omrijden waard.

quote:

Op dinsdag 14 augustus 2012 13:40 schreef FutureFairytale het volgende:
Een restaurant in Italie is er niks bij

Die hebben niet eens shoarma.

quote:

Op dinsdag 14 augustus 2012 18:18 schreef markmarkmark het volgende:
haha wat een topic.
als tong een boek met korte verhalen zou uitbrengen, zou ik geen seconde twijfelen om het te kopen.

Leuk. Nu nog een uitgever.

quote:

Op dinsdag 14 augustus 2012 18:40 schreef chufi het volgende:
De 81 ... Goede smaak tong

Nog bedankt voor de tip.

quote:

Op dinsdag 14 augustus 2012 21:18 schreef TargaFlorio het volgende:

Wanneer komt De Dikke Van Tong uit?

Dan wil ik wel het laatste woord hebben.

quote:

Op woensdag 15 augustus 2012 08:15 schreef BrandX het volgende:
Ik krijg spontaan trek in pizza

Krijg ook weer lekkere trek

Goeiemorgen.




[ Bericht 18% gewijzigd door tong80 op 16-08-2012 07:09:50 ]

[ Bericht 14% gewijzigd door tong80 op 17-08-2012 07:07:34 ]

[ Bericht 17% gewijzigd door tong80 op 17-08-2012 21:27:25 ]

quote:

Op vrijdag 17 augustus 2012 21:33 schreef chufi het volgende:
Was dit je avondmaal?

"Middag"

Goeiemorgen.

quote:

Op zondag 19 augustus 2012 15:01 schreef markmarkmark het volgende:
perenijsjes

Onovertroffen. Ook in de winter.

Goeiemorgen

quote:

Op vrijdag 17 augustus 2012 21:33 schreef chufi het volgende:
Was dit je avondmaal?

Goeiemorgen



Chufi waar zal ik gaan eten/recenseren ?