LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Ik weet het eigenlijk niet precies. Zogauw er een naald bij mij in de buurt komt doe ik mijn ogen dicht.quote:Op dinsdag 24 juli 2012 12:58 schreef Fratz het volgende:
Vandaag is er weer een vampiermeisje langs geweest om bloed te prikken.
Ze was helemaal niet aardig, zelfs een beetje onbeschoft! Nou ja zeg.
Morgen weer chemo. Hoop dat het allemaal een beetje vlotjes gaat, met dit weer in het ziekenhuis moeten zijn sucks.
Hoe doen ze dat Mula, het wondvocht er uit halen?
Ze steken een naald in de buurt van het litteken (gevoelloos!!! 
) en dan zuigen ze het er uit. En dan komt het vrolijk weer terug. 
Gia, alvast van harte met je zoon! Wat fijn dat de therapie helpt!
Fratz, succes morgen! Gelukkig is het meestal wel lekker koel in een ziekenhuis (ik lig standaard onder een deken tijdens een infuus!).
Haha Gia de filmrecensent! Dus we moeten bij jou zijn voor de beste tips! 
Wat fijn hè dat je de verjaardag van je jongste met dit weertje kunt vieren! Lekker er even uit toch?
En ik lig ook altijd onder een dekentje in het ziekenhuis realiseer ik me nu! Meestal zelfs nog met mijn schoenen aan
. Ik zit nu in de tuin. Wel warm maar verder heerlijk! Moet wel uitkijken dat ik niet in de zon ga zitten met mijn gezicht. Heb minn zuurstof hier ook en straks krijg ik zo'n domme streep onder mijn neus!
Wat fijn hè dat je de verjaardag van je jongste met dit weertje kunt vieren! Lekker er even uit toch?
En ik lig ook altijd onder een dekentje in het ziekenhuis realiseer ik me nu! Meestal zelfs nog met mijn schoenen aan
. Ik zit nu in de tuin. Wel warm maar verder heerlijk! Moet wel uitkijken dat ik niet in de zon ga zitten met mijn gezicht. Heb minn zuurstof hier ook en straks krijg ik zo'n domme streep onder mijn neus!
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Ja, pas maar goed op. Ik was in april ook aan een kant van mijn gezicht verbrand en ik zat toen niet eens in de zon. Kun je er echt niet bij hebben, nu.quote:
Moet wel uitkijken dat ik niet in de zon ga zitten met mijn gezicht.
Heul late reactie, maar met mevrouw Wijnbo gaat het redelijk. Chemo 6 / 16 achter de rug, ze heeft nu de 2e van een wat lichter type. (TC geloof ik...)quote:
Oh ja!
Woensdag ben ik weer naar het ziekenhuis geweest, mijn schouder is bestraald.
Nooit bij stil gestaan dat je arm zo zwaar is eigenlijk! En dat typen met alleen je gammele linkerhand ongeveer tien keer zo langzaam gaat!
Ik ben blij dat ik nu goed tegen morfine neusspray kan, wat is dat spul een uitkomst zeg.
Hoe is het met de anderen? Gia, hou jij een beetje de lichttherapie vol? Mula hoe is het met je arm? Rottdog hoe gaat het met jou, knap je alweer een beetje op? Ga je door met de chemo? Wijnbo hoe is het met met mevrouw Wijnbo?
Hoop dat het komende dagen koeler wordt. Veel te warm nu!
In mei heb ik mijn voet verbrand.. Het was bijna niet te zien maar het deed verrekte veel pijn! Heb nog dagenlang aftersun erop gesmeerd. Ik smeer nu overal factor 30 op. En ik ga in de schaduw zitten. Iets met een ezel enzo!quote:Op dinsdag 24 juli 2012 20:44 schreef Gia het volgende:
[..]
Ja, pas maar goed op. Ik was in april ook aan een kant van mijn gezicht verbrand en ik zat toen niet eens in de zon. Kun je er echt niet bij hebben, nu.
Bijna wel. In huis sowieso. Als ik eet niet, dat voelt heel raar. En in the rare ocasion we een keertje ergens heengaan (supermarkt ofzo) dan ligt er wel een zuurstoffles in de auto voor-het-geval-dat maar meestal neem ik hem niet mee. Het is zo'n gesleep.. In het ziekenhuis krijg ik standaard zuurstof, da's prettig. Ik ga ook niet helemaal kapot zonder zuurstof, maar het maakt het wel makkelijker. Toevallig komt zaterdag een vriendin langs die ook aan de zuurstof zit, die hoeft eindelijk niet haar grote fles mee te nemen, die kan er wel eentje van mij lenenquote:Goh fratz, zit je echt altijd aan het zuurstof
. Wij moesten er erg om lachen, kan me voorstellen dat dat gek is voor een buitenstaander 
Een dikke knuffel voor iedereen
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Heeft er weer een weekendje hospital opzitten, vrijdag begonnen mijn maag en darmklachten weer op te spelen. Mijn buik stond op knappen kon niet eens mijn normale broek aan, leek wel 9 mnd zwanger zo op spanning stond mijn buik. Uit voorzorg werd ik direct opgenomen, toeval was dat ik op dezelfde afdeling kwam te liggen als een oude buurman dat was dan wel weer lachen. Zonder verdere poespas heeft het probleem zichzelf verholpen en was het waarschijnlijk een reactie op eten en de antibiotica samen.
Heb zelf besloten de komende 18 dagen niet meer in het ziekenhuis ga vertonen
Hoe is het met de rest van de dames?
Heb zelf besloten de komende 18 dagen niet meer in het ziekenhuis ga vertonen
Hoe is het met de rest van de dames?
Ohw helemaal vergeten te vertellen, mijn goede nieuws ik hoef niet bestraald te worden . Met andere woorden ik ben aan het einde van mijn traject en mag me de 18de gaan melden voor de hormoon therapie.
ik hoef niet bestraald te worden . Met andere woorden ik ben aan het einde van mijn traject en mag me de 18de gaan melden voor de hormoon therapie.
Vervelend dat je weer naar het ziekenhuis moest, maar gelukkig ook een heel groot lichtpunt: geen bestraling. Hoewel ik zelf de chemo als meest belastend heb ervaren, heb ik van die bestralingen toch de meeste restklachten.quote:
Ohw helemaal vergeten te vertellen, mijn goede nieuws
Dat schijnt voor iedereen verschillend te zijn. Je krijgt wel overgangsklachten, maar volgens mij had ik die toch al, dus, ik merk niet veel verschil. Elke dag een extra pilletje en that's it.quote:
gefeliciteerd.
Is die hormoon therapie belastend?
En waarom post je dit in een borstkanker topic?quote:
Ik heb vanmiddag nogal hard getraint met voetbal ....
Zoals Gia al zei, is voor iedereen anders. Bij mij: alle overgangsklachten die je kunt bedenken. Ik heb een implantaat (elke 12 weken een nieuwe) en had eerder ook pillen. Die heb ik nu niet meer omdat ik nu weer aan de chemo zit. Niet meer ongesteld worden vond ik trouwend wel weer een voordeel, hehe.quote:
gefeliciteerd.
Is die hormoon therapie belastend?
Heb trouwens ook weer slecht nieuws te melden, kreeg net een mail van mijn werk, een collega heeft een knobbel gevonden, ze wordt over twee weken geopereerd. Zoals ik het begrepen heb zijn je er goed op tijd bij. Meh. Dit slaat er tch weer in als een bom, ben helemaal van slag.
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Gatver Fratz! Het komt ook zoveel voor... Zo`n beetje alle mensen die ik bij Fit-op-weg tegenkom zijn vrouwen met borstkanker.
Over de Hormoontherapie; ik heb er nauwelijks last van. Ik heb hier en daar een opvliegertje, maar zolang ik zorg dat ik het niet te warm heb, valt dat eigenlijk ook wel mee. Wel heb ik aldoor kramp in mijn kuiten en dat schijnt ook een bijwerking te kunnen zijn. Ik kan normaal totaal niet tegen hormonen, maar gekgenoeg voel ik me in deze 'stand' eigenlijk stukken evenwichtiger. Na alle horrorverhalen is dat wel een pak van mijn hart.
Hier gaat het niet zo lekker. Ik ben zo enorm toe aan vakantie en gewoon even nergens heen moeten en niks hoeven doen. Ik ben sinds juli vorig jaar alleen maar bezig geweest en dat begint me op te breken. Ik zit inmiddels in de laatste fase van fit-op-weg, dus nog maar 1x per week naar de fysio om te sporten. De andere keer moet bij je eigen sportschool (en is dus stukken flexibeler). Ik ben nog wat andere dingen aan het afronden en dan eerst even he-le-maal niks.
Fratz, hoe is het verder met je?
Rottdog, wat goed dat je chemo erop zit en dat je niet bestraald hoeft te worden. Ik heb aanzienlijk meer last van de kant met okselkliertoilet en bestraling dan van de andere kant. Bestraling is heftig!
Gia, hoe is het met de voeten? En je haar? Begint het al lekker te groeien? Mijne zit nog steeds voor geen meter.
Over de Hormoontherapie; ik heb er nauwelijks last van. Ik heb hier en daar een opvliegertje, maar zolang ik zorg dat ik het niet te warm heb, valt dat eigenlijk ook wel mee. Wel heb ik aldoor kramp in mijn kuiten en dat schijnt ook een bijwerking te kunnen zijn. Ik kan normaal totaal niet tegen hormonen, maar gekgenoeg voel ik me in deze 'stand' eigenlijk stukken evenwichtiger. Na alle horrorverhalen is dat wel een pak van mijn hart.
Hier gaat het niet zo lekker. Ik ben zo enorm toe aan vakantie en gewoon even nergens heen moeten en niks hoeven doen. Ik ben sinds juli vorig jaar alleen maar bezig geweest en dat begint me op te breken. Ik zit inmiddels in de laatste fase van fit-op-weg, dus nog maar 1x per week naar de fysio om te sporten. De andere keer moet bij je eigen sportschool (en is dus stukken flexibeler). Ik ben nog wat andere dingen aan het afronden en dan eerst even he-le-maal niks.
Fratz, hoe is het verder met je?
Rottdog, wat goed dat je chemo erop zit en dat je niet bestraald hoeft te worden. Ik heb aanzienlijk meer last van de kant met okselkliertoilet en bestraling dan van de andere kant. Bestraling is heftig!
Gia, hoe is het met de voeten? En je haar? Begint het al lekker te groeien? Mijne zit nog steeds voor geen meter.
Toch fijn dat ze er vroeg bij zijn.quote:
Heb trouwens ook weer slecht nieuws te melden, kreeg net een mail van mijn werk, een collega heeft een knobbel gevonden, ze wordt over twee weken geopereerd. Zoals ik het begrepen heb zijn je er goed op tijd bij. Meh. Dit slaat er tch weer in als een bom, ben helemaal van slag.
Klinkt naar baas-boven-bazig maar mijn collega gaan ze niet opereren. Ze heeft honderden tumors in haar lever.
Het ijsmutje heeft ook niet voorkomen dat haar haar nu na 3x chemo gaat uitvallen, dus nu gaat ze daar in ieder geval maar mee stoppen.
[ Bericht 0% gewijzigd door HaverMoutKoekje op 10-08-2012 08:16:33 ]
hè gatver.. mijn haar leek ook niet uit te vallen maar helaas, is zie nu toch wel heel veel haren in het doucheputje verdwijnen. verder heb ik behoorlijk last van mijn beide armen (niet alleen de bestraalde). en wederom gaan mijn ribben, nek en rug weer pijn doen. ribben en rug weer laten bestralen zou ik niet zo erg vinden, mijn nek wel, want dan moet er weer een masker gemaakt worden en de laatste keer dat ik onder het bestralingsapparaat ging met dat ding op was ik me toch zooooo opgelucht dat het voorbij was! ik dacht nog "dat wil ik nooit meer!". gebruik nu ook veel meer neusspray dan eerst. eerst voelde het een beetje raar om dat spul te gebruiken maar nu niet meer. meneer fratz zei terecht tegen me: "je hebt dat spul toch niet voor niks gekregen? gebruik het dan ook in plaats van te klagen dat je pijn hebt!". het scheelt een hoop! alleen moet ik niet drie pufjes achter elkaar gebruiken, dan krijg ik de dag erna mega koppijn. verder wordt mijn huid erg dun. en het heelt ook niet zo fantastisch meer. een wondje onder mijn arm heeft er een hele week over gedaan om een korstje te vormen. niet leuk!quote:
[..]
Toch fijn dat ze er vroeg bij zijn. Klinkt naar baas-boven-bazig maar mijn collega gaan ze niet opereren. Ze heeft honderden tumors in haar lever. Het ijsmutje heeft niet voorkomen dat haar haar nu na 3x chemo gaat uitvallen, dus nu gaat ze daar in ieder geval maar mee stoppen.
oh ja. ik ben dit weekend jarig en heb nu al mijn eerste verjaardagscadeau gekregen..
een -tromgeroffel- scootmobiel!
ik vond het eerst maar een dom cadeau maar stiekem is het toch wel handig.. ik heb net onze tuin even onveilig gemaakt! morgen dus naar de supermarkt op dat ding! kan ik mooi wedstrijdjes doen met de aanwezige bejaarden!
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Schitterend Fratz, hoe je in elk nadeel toch weer een voordeel kunt zien. 
Ook al heb je natuurlijk ook best je momenten waarop het allemaal gewoon alleen maar rottig en k*t is. En dat is logisch.
Hopelijk gaan je haartjes je niet allemaal verlaten, blijf je het goed redden met de spray en kun je nog heel lang heel veel bejaarden de stuipen op het lijf jagen in je scootmobiel!
En ook voor de andere dames hier een dikke want het is niet niks wat jullie meemaken.
Ook al heb je natuurlijk ook best je momenten waarop het allemaal gewoon alleen maar rottig en k*t is. En dat is logisch. Hopelijk gaan je haartjes je niet allemaal verlaten, blijf je het goed redden met de spray en kun je nog heel lang heel veel bejaarden de stuipen op het lijf jagen in je scootmobiel!
En ook voor de andere dames hier een dikke
want het is niet niks wat jullie meemaken.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Fratz, kan me voorstellen dat je die scootmobiel eerst maar raar vond, maar het maakt je veel mobieler. Kun je tenminste regelmatig effe een frisse neus halen.
Mula, vervelend dat je zo'n last blijft houden van je arm. Ik ben blij dat ik geen okselkliertoilet heb gehad, ondanks 'besmette' schildwachtklier. Althans, ik ben daar nu blij mee. Mocht dat later verkeerd uitpakken, dan ben ik er natuurlijk niet blij mee.
Met mij gaat het best goed. Ben al 25 keer in de tank geweest en ik ben echt vooruit gegaan. Oedeem in de borst wordt minder, geopereerde borst is nu in elk geval kleiner dan de andere. Kan mijn arm al veel beter bewegen.
20 augustus ga ik starten met herstel en balans. Kijk er naar uit.
Oh ja, mijn haar groeit, langzaam maar wel heel gelijkmatig. Het is nog niet helemaal dekkend, maar ik ga er al wel de straat mee op, boodschappen enz. Weg met de muts!
Vergat nog te zeggen dat mijn voeten nog niet beter zijn. Is erg vermoeiend. De pijn is wel te hebben, maar ik zal blij zijn als dat beter wordt.
[ Bericht 8% gewijzigd door Gia op 10-08-2012 00:19:09 ]
Mula, vervelend dat je zo'n last blijft houden van je arm. Ik ben blij dat ik geen okselkliertoilet heb gehad, ondanks 'besmette' schildwachtklier. Althans, ik ben daar nu blij mee. Mocht dat later verkeerd uitpakken, dan ben ik er natuurlijk niet blij mee.
Met mij gaat het best goed. Ben al 25 keer in de tank geweest en ik ben echt vooruit gegaan. Oedeem in de borst wordt minder, geopereerde borst is nu in elk geval kleiner dan de andere. Kan mijn arm al veel beter bewegen.
20 augustus ga ik starten met herstel en balans. Kijk er naar uit.
Oh ja, mijn haar groeit, langzaam maar wel heel gelijkmatig. Het is nog niet helemaal dekkend, maar ik ga er al wel de straat mee op, boodschappen enz. Weg met de muts!
Vergat nog te zeggen dat mijn voeten nog niet beter zijn. Is erg vermoeiend. De pijn is wel te hebben, maar ik zal blij zijn als dat beter wordt.
[ Bericht 8% gewijzigd door Gia op 10-08-2012 00:19:09 ]
Meiden, een dikke voor jullie.
Ik lees steeds mee,maar weet soms niet goed wat te zeggen. Sommige dingen klinken zo futiel.
voor jullie.Ik lees steeds mee,maar weet soms niet goed wat te zeggen. Sommige dingen klinken zo futiel.
***
Ik ben vandaag jarig!
Lekker niksen, voetbal kijken en in de tuin bankhangen, yeah!
Lekker niksen, voetbal kijken en in de tuin bankhangen, yeah!
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Oh daaaaarom is het zulk mooi weer!quote:
Ik ben vandaag jarig!
Lekker niksen, voetbal kijken en in de tuin bankhangen, yeah!
Ik lees hier wel eens mee, en ik wil alle vrouwen (en partners van) die zoiets te verstouwen krijgen op vaak zo'n jonge leeftijd ook nog, sterkte toewensen.
Fratz, gefeliciteerd en een fijne dag toegewenst!
Fratz, gefeliciteerd en een fijne dag toegewenst!
Leef en Laten Leven
Daar ben ik weer! Hoi allemaal!
Vandaag zit ik samen met mevrouw Piplodokie in het ziekenhuis voor de eerste chemo. Spannend! Ik voel wel wat tegenstand bij d'r, eigenlijk wil ze helemaal niet dat het 'vergif' haar aders in loopt. Hoe hebben jullie dat ervaren?
Dit is het begin van een lang traject.
- nu eerst vier keer om de drie weken AC-kuur (adriamycine en cyclofosfamide)
- vervolgens 12 keer elke week Taxol en Herceptin
- en tenslotte nog 13 keer om de drie weken alleen Herceptin
- het geheel sluiten we af met 5 jaar hormoontherapie
In totaal dus 63 weken (+5 jaar...).
Van de borstamputatie en reconstructie is ze in ieder geval spoedig herstelt (ondanks de nabloeding). Aflopen week liepen we al weer door de stad, terwijl het pas drie weken geleden is. Wel heeft ze last van littekenweefsel aan de bovenkant van haar borst, waarschijnlijk omdat alles twee keer open gehaald is. Hoe en wanneer dit opgelost gaat worden weten we niet.
Dan is er nu nog het issue van de haren. Over een week of twee zal het uit gaan vallen is ons verteld. Ze heeft nu nog prachtige lange blonde haren van zichzelf (een gelijkende pruik vinden was ook best moeilijk).
Hoe zijn jullie daar mee om gegaan? Hebben jullie je haar van te voren laten millimeteren, op het moment dat het uit begon te vallen of hebben jullie er niets aan gedaan en het jezelf 'gewoon' laten overkomen?
Ik hoor graag jullie ervaring!
Vandaag zit ik samen met mevrouw Piplodokie in het ziekenhuis voor de eerste chemo. Spannend! Ik voel wel wat tegenstand bij d'r, eigenlijk wil ze helemaal niet dat het 'vergif' haar aders in loopt. Hoe hebben jullie dat ervaren?
Dit is het begin van een lang traject.
- nu eerst vier keer om de drie weken AC-kuur (adriamycine en cyclofosfamide)
- vervolgens 12 keer elke week Taxol en Herceptin
- en tenslotte nog 13 keer om de drie weken alleen Herceptin
- het geheel sluiten we af met 5 jaar hormoontherapie
In totaal dus 63 weken (+5 jaar...).
Van de borstamputatie en reconstructie is ze in ieder geval spoedig herstelt (ondanks de nabloeding). Aflopen week liepen we al weer door de stad, terwijl het pas drie weken geleden is. Wel heeft ze last van littekenweefsel aan de bovenkant van haar borst, waarschijnlijk omdat alles twee keer open gehaald is. Hoe en wanneer dit opgelost gaat worden weten we niet.
Dan is er nu nog het issue van de haren. Over een week of twee zal het uit gaan vallen is ons verteld. Ze heeft nu nog prachtige lange blonde haren van zichzelf (een gelijkende pruik vinden was ook best moeilijk).
Hoe zijn jullie daar mee om gegaan? Hebben jullie je haar van te voren laten millimeteren, op het moment dat het uit begon te vallen of hebben jullie er niets aan gedaan en het jezelf 'gewoon' laten overkomen?
Ik hoor graag jullie ervaring!
- Vreemde ogen dwingen -
Fratz, beetje laat maar daarom niet minder gemeend; Gefeliciteerd!!
Piplodokie, voor mij was de chemo nogal dubbel; ene kant blij, want er werd eindelijk iets gedaan, maar aan de andere kant ook erg beangstigend, want het is niet niks wat ze er in pompen. Ik heb het uiteindelijk maar gewoon over me heen laten komen (je kan ook niks anders!)
Ik heb een andere soort chemo gehad, maar voor de rest heb ik hetzelfde behandeltraject. Ik zit inmiddels in de Herceptin-fase (en dat valt best tegen, ik reageer er best slecht op!) en moet nog ruim 4 maanden. Het is lang, het is veel en het is heftig. Mijn advies is om gewoon zoveel mogelijk te doen wat kan en waar mevrouw P zin in heeft. Positieve en leuke dingen zijn heel erg belangrijk. En sporten! Actief blijven tijdens de chemo is heel erg belangrijk.
Wat betreft het haar; ik heb vantevoren niet geschoren. Ik vertrok voor een weekendje weg op het moment dat het echt begon uit te vallen en vanaf toen duurde het 4 dagen voordat het er echt af moest. Ik zou het of heel kort knippen of snel scheren. Dat haar ligt uiteindelijk overal en naast dat het gedoe is om het aldoor op te ruimen, is het ook niet fijn om aldoor met haar (dat niet meer op je hoofd zit) geconfronteerd te worden. Het heeft tijden geduurd voordat ik geen haar meer in huis vond (en dan was ik dus het grootste gedeelte van de tijd dat het uitviel niet eens thuis!).
Piplodokie, voor mij was de chemo nogal dubbel; ene kant blij, want er werd eindelijk iets gedaan, maar aan de andere kant ook erg beangstigend, want het is niet niks wat ze er in pompen. Ik heb het uiteindelijk maar gewoon over me heen laten komen (je kan ook niks anders!)
Ik heb een andere soort chemo gehad, maar voor de rest heb ik hetzelfde behandeltraject. Ik zit inmiddels in de Herceptin-fase (en dat valt best tegen, ik reageer er best slecht op!) en moet nog ruim 4 maanden. Het is lang, het is veel en het is heftig. Mijn advies is om gewoon zoveel mogelijk te doen wat kan en waar mevrouw P zin in heeft. Positieve en leuke dingen zijn heel erg belangrijk. En sporten! Actief blijven tijdens de chemo is heel erg belangrijk.
Wat betreft het haar; ik heb vantevoren niet geschoren. Ik vertrok voor een weekendje weg op het moment dat het echt begon uit te vallen en vanaf toen duurde het 4 dagen voordat het er echt af moest. Ik zou het of heel kort knippen of snel scheren. Dat haar ligt uiteindelijk overal en naast dat het gedoe is om het aldoor op te ruimen, is het ook niet fijn om aldoor met haar (dat niet meer op je hoofd zit) geconfronteerd te worden. Het heeft tijden geduurd voordat ik geen haar meer in huis vond (en dan was ik dus het grootste gedeelte van de tijd dat het uitviel niet eens thuis!).
Thanks allemaal nog voor de felicitaties!
Mijn haar is op het moment ook weer aant uitvallen. Ik heb het de vorige keer zo gedaan als Mula en als het straks weer rap gaat doe ik het weer zo. Je haar er af scheren is niet leuk maar wakker worden met een halve pruik los op je kussen is echt heel confronterend. Ik heb mezelf deze keer een extravaganza pruik beloofd
Het hele chemo gebeuren, ik heb dat ook maar over me heen katen komen. Ik zag letterlijk wat voor chemische bende het eigenlijk is toen ik de chemo een keer in mijn voet kreeg (ipv hand, ze konden me niet prikken). De aders van mijn voet zijn een jaar kang zichtbaar rood geweest!
Voor nu moet ik maar afwachten of ik volgende week weer een kuur krijg. Ik hoop van wel.
Vanmorgen zijn er trouwens weer collega's langs geweest. Zo gezellig! En ze hadden een stapel glossy's voor me meegenomen! Heerlijk leesvoer voor de komende dagen!
Mijn haar is op het moment ook weer aant uitvallen. Ik heb het de vorige keer zo gedaan als Mula en als het straks weer rap gaat doe ik het weer zo. Je haar er af scheren is niet leuk maar wakker worden met een halve pruik los op je kussen is echt heel confronterend. Ik heb mezelf deze keer een extravaganza pruik beloofd
Het hele chemo gebeuren, ik heb dat ook maar over me heen katen komen. Ik zag letterlijk wat voor chemische bende het eigenlijk is toen ik de chemo een keer in mijn voet kreeg (ipv hand, ze konden me niet prikken). De aders van mijn voet zijn een jaar kang zichtbaar rood geweest!
Voor nu moet ik maar afwachten of ik volgende week weer een kuur krijg. Ik hoop van wel.
Vanmorgen zijn er trouwens weer collega's langs geweest. Zo gezellig! En ze hadden een stapel glossy's voor me meegenomen! Heerlijk leesvoer voor de komende dagen!
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Rode aders? Jak! Ik had wel van de eerste keer chemo dat mijn aderen heel raar donkerblauw werden. Uberhaupt vond ik de eerste chemo wat betreft veranderingen aan je lijf het heftigst. Gekke kleur aderen, huid die heel vreemd droog werd en dat haar dat bijna meteen stro werd. En dat allemaal binnen twee dagen na het eerste infuus!
Pip toen ik de plukken haar in mijn bord zag liggen was voor mij de maat vol en heb de tondeuse over mijn hoofd gehaald. In het begin s'nachts wel een bandana gedragen omdat ik het zo koud aan mijn hoofd vond. Aan een pruik ben ik nooit begonnen ten eerste omdat me dat zo warm leek en ten tweede kwa kapsels erg beperkt aangezien ik wel van gekke korte kapsel hou. In het begin ook erg last gehad van de strakheid van het litteken maar dat heb ik weg laten masseren bij een oedeemtherapeut.
Ben vandaag gebeld uit groningen mijn genetische onderzoek is afgerond maar ben eigenlijk niets wijzer geworden. Ben getest op BRCA1 en BRCA2 waaruit blijkt geen erfelijke vorm maar omdat er dus zoveel vrouwen in mijn fam met borstkanker op jonge leeftijd zitten mocht ik er wel vanuit gaan dat er iets erfelijks zit maar dat ze die nog niet ontdekt hebben. Het kan best zijn dat er over een aantal jaren een BRCA3 of BRCA4 mutatie uitkomt. Tegen die tijd wordt mijn bloed weer onderzocht wel het advies gekregen om over een aantal jaren mijn dochter aan te melden voor een gen onderzoek omdat het bij haar dus aan twee kanten zit.
Ben vandaag gebeld uit groningen mijn genetische onderzoek is afgerond maar ben eigenlijk niets wijzer geworden. Ben getest op BRCA1 en BRCA2 waaruit blijkt geen erfelijke vorm maar omdat er dus zoveel vrouwen in mijn fam met borstkanker op jonge leeftijd zitten mocht ik er wel vanuit gaan dat er iets erfelijks zit maar dat ze die nog niet ontdekt hebben. Het kan best zijn dat er over een aantal jaren een BRCA3 of BRCA4 mutatie uitkomt. Tegen die tijd wordt mijn bloed weer onderzocht wel het advies gekregen om over een aantal jaren mijn dochter aan te melden voor een gen onderzoek omdat het bij haar dus aan twee kanten zit.
Ik heb een iets ander traject. Geen amputatie, dus wel bestraling en daarna 6 TAC-kuren, om de drie weken. De eerste twee kuren, weinig problemen. Geen smaak, haaruitval en beginnende neuropathie. Vanaf de derde kuur ben ik echt afgetakeld, na de vierde is er ook een week uitstel geweest voor de vijfde. Maar ik heb het overleefd.quote:
Daar ben ik weer! Hoi allemaal!
Vandaag zit ik samen met mevrouw Piplodokie in het ziekenhuis voor de eerste chemo. Spannend! Ik voel wel wat tegenstand bij d'r, eigenlijk wil ze helemaal niet dat het 'vergif' haar aders in loopt. Hoe hebben jullie dat ervaren?
Dit is het begin van een lang traject.
- nu eerst vier keer om de drie weken AC-kuur (adriamycine en cyclofosfamide)
- vervolgens 12 keer elke week Taxol en Herceptin
- en tenslotte nog 13 keer om de drie weken alleen Herceptin
- het geheel sluiten we af met 5 jaar hormoontherapie
In totaal dus 63 weken (+5 jaar...).
Gelukkig hoef ik geen herceptin, dus ben al aan de vijf jaar hormonen begonnen. Daar merk ik weinig van.
Bij mij begon het de tweede week na de eerste kuur al uit te vallen, maar daar zat in mijn geval de taxotere al bij. Dus misschien duurt het bij mevrouw Piplodokie langer. Ik had al een pruik uitgezocht en heb het vrijdags, voor het inlopen van de tweede kuur op maandag, af laten knippen. Het leek me vreselijk als ik middenin het verwerken van de tweede kuur, ziek bij de kapper zou zitten.quote:Van de borstamputatie en reconstructie is ze in ieder geval spoedig herstelt (ondanks de nabloeding). Aflopen week liepen we al weer door de stad, terwijl het pas drie weken geleden is. Wel heeft ze last van littekenweefsel aan de bovenkant van haar borst, waarschijnlijk omdat alles twee keer open gehaald is. Hoe en wanneer dit opgelost gaat worden weten we niet.
Dan is er nu nog het issue van de haren. Over een week of twee zal het uit gaan vallen is ons verteld. Ze heeft nu nog prachtige lange blonde haren van zichzelf (een gelijkende pruik vinden was ook best moeilijk).
Hoe zijn jullie daar mee om gegaan? Hebben jullie je haar van te voren laten millimeteren, op het moment dat het uit begon te vallen of hebben jullie er niets aan gedaan en het jezelf 'gewoon' laten overkomen?
Ik hoor graag jullie ervaring!
Wat Fratz en Mula ook zeggen, het is heel confronterend als er 's morgens haren op het kussen liggen.
Heel veel sterkte gewenst voor mevrouw Piplodokie en veel kracht voor jou.
Mijn moeder had al erg kort haar, dus de stap maar afscheren / pruik dragen was ietsjes kleiner. Althans, dat kan ik mij voorstellen als je altijd lange lokken had.
"It's good to be open-minded, but not so open that your brains fall out."
Mijn collega had bij de eerste chemo's zo'n koel-ding op haar hoofd, dat had ik ook al eens op tv gezien dus dacht dat dit iets algemeens was.
Door de kou is de bloedvoorziening naar je haarwortels minder waardoor de chemo je haren niet aantast. Althans dat was de bedoeling, bij haar werkte het niet zo goed.
Door de kou is de bloedvoorziening naar je haarwortels minder waardoor de chemo je haren niet aantast. Althans dat was de bedoeling, bij haar werkte het niet zo goed.
Ik deed net even mijn haar opnieuw in een staart, trok er zo een streng haar bij uit. 
Mijn haar voelt gelukkig nog niet aan als stro want als dat gebeurt weet ik dat het snel gaat.
Rottdog: ik heb destijds ook zo'n onderzoek laten doen, kwam ook niets uit. Wat ze toen nog wel vertelden, en dat is ook iets handigs voor jou: als er iets in het nieuws is qua genetica wat betrekking heeft op jou dan kan je ze gewoon bellen met de vraag om jouw dna naast dat nieuwe te leggen. Ze hebben het immers toch al, hoeft alleen vergeleken te worden dan.
Mijn haar voelt gelukkig nog niet aan als stro want als dat gebeurt weet ik dat het snel gaat.
Rottdog: ik heb destijds ook zo'n onderzoek laten doen, kwam ook niets uit. Wat ze toen nog wel vertelden, en dat is ook iets handigs voor jou: als er iets in het nieuws is qua genetica wat betrekking heeft op jou dan kan je ze gewoon bellen met de vraag om jouw dna naast dat nieuwe te leggen. Ze hebben het immers toch al, hoeft alleen vergeleken te worden dan.
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Ik had destijds haar tot op mijn kont..quote:
Mijn moeder had al erg kort haar, dus de stap maar afscheren / pruik dragen was ietsjes kleiner. Althans, dat kan ik mij voorstellen als je altijd lange lokken had.
Toen mijn haar weer een beetje was aangegroeid (stiekeltjesniveau!) kwam ik weleens mensen tegen die het zo stoer van me vonden dat ik mijn haar zomaar had afgeknipt. Die mensen wisten dan niet dat ik zo ziek was geweest en dat vertelde ik dan ook maar niet.
Oh ja @ meneer P, waarschuw mevrouw P voor haarwortelpijn.. Nu ik er namelijk bij zo over nadenk, dat uitvallen van mijn haar deed af en toe best pijn.
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
quote:
[..]
Oh ja @ meneer P, waarschuw mevrouw P voor haarwortelpijn.. Nu ik er namelijk bij zo over nadenk, dat uitvallen van mijn haar deed af en toe best verrot veel pijn.
Hier in 't ziekenhuis doen ze het standaard niet. Juist omdat het in de meeste gevallen uiteindelijk toch niet werkt.quote:
Mijn collega had bij de eerste chemo's zo'n koel-ding op haar hoofd, dat had ik ook al eens op tv gezien dus dacht dat dit iets algemeens was.
Door de kou is de bloedvoorziening naar je haarwortels minder waardoor de chemo je haren niet aantast. Althans dat was de bedoeling, bij haar werkte het niet zo goed.
Er zijn chemo's waarbij 'misschien' je haar uitvalt en dan kan zo'n ijsmuts helpen, maar het haar wordt er sowieso veel dunner van.
Er zijn ook chemo's waarbij je haar vrijwel zeker uitvalt, en dan heeft die ijsmuts geen nut.
Schijnt nog zeer te doen ook.
Denk er eigenlijk nog hetzelfde over, hij mag er van mij af.quote:
Rottdog, wat ga je nu met je andere borst doen?
Dinsdag heb ik een afspraak bij de oncoloog zal eens vragen hoe zij er tegenover staan.
Haar/wortelpijn heb ik totaal geen last van gehad, heb nu wel hele droge ogen door het verlies van mijn wimpers.
Zo'n ijsmuts is die jullie aangeboden? Mij niet in elk geval. Heb wel gehoord dat zo'n muts niet zo fijn is om op te hebben en ook heel pijnlijk kan zijn.quote:
[..]
Hier in 't ziekenhuis doen ze het standaard niet. Juist omdat het in de meeste gevallen uiteindelijk toch niet werkt.
Er zijn chemo's waarbij 'misschien' je haar uitvalt en dan kan zo'n ijsmuts helpen, maar het haar wordt er sowieso veel dunner van.
Er zijn ook chemo's waarbij je haar vrijwel zeker uitvalt, en dan heeft die ijsmuts geen nut.
Schijnt nog zeer te doen ook.
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Dat had mijn moeder ook idd.quote:
Haar/wortelpijn heb ik totaal geen last van gehad, heb nu wel hele droge ogen door het verlies van mijn wimpers.
"It's good to be open-minded, but not so open that your brains fall out."
Ik weet niet meer of de muts mij is aangeboden, maar weet wel dat iemand (verpleegkundige volgens mij) vertelde dat het niet/nauwelijks wordt gedaan, omdat de resultaten niet goed zijn en het heel erg vervelend is.
Zoiets was het bij mij ook.quote:
Ik weet niet meer of de muts mij is aangeboden, maar weet wel dat iemand (verpleegkundige volgens mij) vertelde dat het niet/nauwelijks wordt gedaan, omdat de resultaten niet goed zijn en het heel erg vervelend is.
Ik wist er wel van, maar ook dat IK het niet wilde.
De oncoloog vertelde erover en dat dit ziekenhuis dat niet deed. Ik zei dat ik dat toch al niet wilde.
Ik dacht net dat ik wel even zelf mijn broodje kon smeren in de keuken. Maar staan is gewoon lastig nu voor me, ik struikel over mijn eigen voeten en -bam- ik ga door mijn enkel. Wat een sukkel ben ik..
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Och Fratz, je bent geen sukkelquote:
Ik dacht net dat ik wel even zelf mijn broodje kon smeren in de keuken. Maar staan is gewoon lastig nu voor me, ik struikel over mijn eigen voeten en -bam- ik ga door mijn enkel. Wat een sukkel ben ik..
Heb zo met je te doen en je komt zo sterk over, respect hoor! Hoop dat het allemaal een beetje dragelijk blijft..
Kan me voorstellen dat je graag vooruit wilt kunnen, maar houd je in.quote:
Ik dacht net dat ik wel even zelf mijn broodje kon smeren in de keuken. Maar staan is gewoon lastig nu voor me, ik struikel over mijn eigen voeten en -bam- ik ga door mijn enkel. Wat een sukkel ben ik..
Ik liet mijn man de spullen klaarzetten op de salontafel en dan kon ik, bijvoorbeeld, aardappelen schillen of boontjes schoonmaken. Voelde ik me toch nog een beetje nuttig.
Nu kan ik het allemaal wel weer aan de aanrecht, maar soms kun je beter creatief zijn, i.p.v te veel hooi op je vork nemen.
Maar ik begrijp het goed.
