quote:Op zaterdag 2 juni 2012 21:31 schreef Miss_Isis het volgende:
Mijn eerste echte liefde met bijbehorende hevige puberale verliefdheid (ik was 16) herinner ik me nog heel goed.
Ik ben ruim 1,5 jaar ontzettend, tot over mijn oren, stotterend, blozend en wanhopig verliefd op hem geweest, terwijl hij met twee vriendinnen van me verkering kreeg. Gelukkig duurde dat beide keren niet zo lang, maar de kwelling (hij zat in de pauzes van school bij mij en m'n vriendinnen, ik kon geen hap door m'n keel krijgen en geen woord uitbrengen) was behoorlijk erg. Menig tussenuur (en menig lesuur, en menig gespijbeld uur...) heb ik zwijmelend over hem tegen mijn beste vriendin doorgebracht. Ook buiten school kwam ik met hem in aanraking omdat hij met die vriendinnen van me verkering had en ook toen het uit was vriendschappelijk met hen bleef omgaan. Alle dingen die hij deed ten opzichte van mij analyseerde ik helemaal kapot. We keken met z'n allen een film en ik zat/lag tegen hem aan (omg, gespreksstof voor twee volle weken met mijn bff). We waren met een groep uit gegaan en bij het afscheid gaf hij me twee zoenen op m'n wangen (pfff, ik bleef er bijna in!), etc. etc.
Na een jaar kreeg ik zelf (uit wanhoop) een ander vriendje wat de aandacht een beetje afleidde. Dat was een behoorlijke sukkel, en omdat er van mijn kant eigenlijk totaal geen sprake was van verliefdheid/liefde op hem was het heel vlot over. Ondertussen smachtte ik nog steeds naar die onbereikbare jongen, die op dat moment ook geen relatie had. Ik kwam hem nog wel eens tegen ook al was hij al van school en sprak hem vrij vaak op msn. Uiteindelijk heb ik hem uitgenodigd voor een feestje bij een gezamenlijke kennis, waarna we allebei na afloop bij mijn bff konden blijven slapen. Ik had uiteraard met haar geregeld dat hij en ik één tweepersoons matras zouden delen, samen op zolder. En toen na dat feestje, EINDELIJK! gefaciliteerd door de nodige alcohol, mijn eerste echte zoen van hem... Vlinders! op de achterbank van de auto op weg naar het huis van mijn bff. Die nacht was het erg gezellig, de volgende ochtend tamelijk ongemakkelijk. Uiteindelijk na twee maanden wel/geen verkering vroeg hij me, en zei ik (uiteraard) ja. Daarna volgende de eerste 'ik hou van je', de eerste keer echte sex, de eerste ruzie, voor het eerst samen wonen, samen een puppy kopen, en nu ruim 8 jaar later zijn we getrouwd
Ook een fokker dusquote:Op zaterdag 2 juni 2012 15:51 schreef Casie het volgende:
Mijn eerste liefde zal ik nooit vergeten, maar dat komt ook deels omdat ik altijd spijt heb gehad van hoe het gelopen is. Na drie jaar wordt het steeds duidelijker dat ik toen iets heel moois heb laten lopen en tot nu toe nooit meer heb gevoeld. Zal nu in ieder geval niet meer voor mijn gevoelens weglopen (hoop ik). Ik denk dat ik mijn hopelijk toekomstige liefde(s) nog zal gaan herinneren maar de eerste is toch wel speciaal. Ben je nog zo heerlijk onschuldig,
Extra:
Geloof het of niet maar ik kreeg een halfuur geleden een berichtje van de jongen waar ik het over heb na meer dan een halfjaar geen contact. Net alles opgerakeld door dit topic en dan opeens dit.
Dat dus, ik zie hem nog wel eens lopen maar wat ik daar toch ooit in gezien heb? Echt geen idee wat me bezielde.quote:Op zaterdag 2 juni 2012 12:27 schreef motorbloempje het volgende:
Ja, dat herinner ik me nog welen als ik er aan terug denk is dat altijd met een '
' gezicht.
Ach, ik was nog jong, en dan maak je fouten
Is een eerste liefde, dan een échte liefde, als in serieuze (volwassen of tiener-) relatie? Of zoiets als kleine kinderen in een zandbak en handjes vasthouden, met ook verliefdheid?quote:Op zaterdag 2 juni 2012 12:24 schreef Karina het volgende:
Vanmorgen hoorde ik op een radio een interview waarbij de geïnterviewde (een schrijver) vertelde over zijn eerste liefde en hoe hij deze nooit meer had vergeten en er zelfs af en toe nog aan dacht.
Hoe zit dat bij jullie? Denken jullie nog vaak aan je eerste liefde?
Eerlijk gezegd weet ik zelf niet eens meer wie dat was
Als je de naam niet eens meer weet dan was het echt geen serieuze relatie...quote:Op zaterdag 2 juni 2012 14:49 schreef Kper_Norci het volgende:
[..]
Zo "speciaal" zijn ze anders voor jou ook niet geweest, aangezien het nooit wederzijds was. Toevallig dat ik het meisje waar ik voor het eerst verliefd op was nog ken, maar er zijn ook een hoop exen waar ik dus echt de naam niet meer van weet.
quote:Op zaterdag 2 juni 2012 21:31 schreef Miss_Isis het volgende:
Mijn eerste echte liefde met bijbehorende hevige puberale verliefdheid (ik was 16) herinner ik me nog heel goed.
Ik ben ruim 1,5 jaar ontzettend, tot over mijn oren, stotterend, blozend en wanhopig verliefd op hem geweest, terwijl hij met twee vriendinnen van me verkering kreeg. Gelukkig duurde dat beide keren niet zo lang, maar de kwelling (hij zat in de pauzes van school bij mij en m'n vriendinnen, ik kon geen hap door m'n keel krijgen en geen woord uitbrengen) was behoorlijk erg. Menig tussenuur (en menig lesuur, en menig gespijbeld uur...) heb ik zwijmelend over hem tegen mijn beste vriendin doorgebracht. Ook buiten school kwam ik met hem in aanraking omdat hij met die vriendinnen van me verkering had en ook toen het uit was vriendschappelijk met hen bleef omgaan. Alle dingen die hij deed ten opzichte van mij analyseerde ik helemaal kapot. We keken met z'n allen een film en ik zat/lag tegen hem aan (omg, gespreksstof voor twee volle weken met mijn bff). We waren met een groep uit gegaan en bij het afscheid gaf hij me twee zoenen op m'n wangen (pfff, ik bleef er bijna in!), etc. etc.
Na een jaar kreeg ik zelf (uit wanhoop) een ander vriendje wat de aandacht een beetje afleidde. Dat was een behoorlijke sukkel, en omdat er van mijn kant eigenlijk totaal geen sprake was van verliefdheid/liefde op hem was het heel vlot over. Ondertussen smachtte ik nog steeds naar die onbereikbare jongen, die op dat moment ook geen relatie had. Ik kwam hem nog wel eens tegen ook al was hij al van school en sprak hem vrij vaak op msn. Uiteindelijk heb ik hem uitgenodigd voor een feestje bij een gezamenlijke kennis, waarna we allebei na afloop bij mijn bff konden blijven slapen. Ik had uiteraard met haar geregeld dat hij en ik één tweepersoons matras zouden delen, samen op zolder. En toen na dat feestje, EINDELIJK! gefaciliteerd door de nodige alcohol, mijn eerste echte zoen van hem... Vlinders! op de achterbank van de auto op weg naar het huis van mijn bff. Die nacht was het erg gezellig, de volgende ochtend tamelijk ongemakkelijk. Uiteindelijk na twee maanden wel/geen verkering vroeg hij me, en zei ik (uiteraard) ja. Daarna volgende de eerste 'ik hou van je', de eerste keer echte sex, de eerste ruzie, voor het eerst samen wonen, samen een puppy kopen, en nu ruim 8 jaar later zijn we getrouwd
Haha dat kan bijna niet andersquote:
Zelf had ik in de OP gedacht een eerste "verliefdheid" genoemd. Maar echte liefde is dat natuurlijk inderdaad niet (anders had ik zijn naam vast nog wel gewetenquote:Op zondag 3 juni 2012 13:15 schreef Pisces29 het volgende:
[..]
Is een eerste liefde, dan een échte liefde, als in serieuze (volwassen of tiener-) relatie? Of zoiets als kleine kinderen in een zandbak en handjes vasthouden, met ook verliefdheid?
Ik denk aan bijna iedereen van vroeger nog wel eensDe paar vriendjes die ik heb gehad. Ik vind het altijd wel leuk, en heb ook nog spulletjes van vroeger. Brings back memories
Geen goede indruk gemaakt dusquote:
quote:Op zondag 3 juni 2012 14:20 schreef mascara-klodder het volgende:
Als 11-jarige bakvisje stilletjes verliefd op mijn achterbuurjongen, dagboeken vol over hem geschreven.
20 jaar later kwam ik hem weer tegen en hebben inmiddels alweer bijna 5 jaar een relatie
was een grapje ...quote:Op zondag 3 juni 2012 14:26 schreef Piet_Piraat het volgende:
[..]
Lang geleden en het was van korte duur.
Jaloezie? Waarvoor precies?quote:Op zondag 3 juni 2012 02:01 schreef Kper_Norci het volgende:
[..]
Ik lijk wel een wijf, het eerste wat ik voel is jaloezie
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |