OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Happyme ik ben bang dat als ik het op een miskraam hou dat er dan over een paar maanden toch gevraagd gaat worden naar wanneer die tweede dan wel komt of dat er stiekem naar je buik gekeken gaat worden. Maar als ik dat al zo snel zou willen, het mag echt niet. Dan speel ik met m'n eigen gezondheid. Ook begrijpt niemand dan iets van het hele traject dat ik nog door moet en de spanning die dat oplevert.
M'n leidinggevende is afgelopen week ook even langgewenst en ook zij vroeg zich af wat ik aan wie wilde vertellen...
Het lijkt me zo moeilijk om het te verzwijgen of verschillende personen anders te informeren. Er wordt toch wel gepraat en ik moet onthouden wie ik wat heb verteld.
Of denk je dat ik het mezelf zo allemaal veel te moeilijk maak? Dat ik het woensdag maar op me af moet laten komen en dat alles als vanzelf doordraait?
M'n leidinggevende is afgelopen week ook even langgewenst en ook zij vroeg zich af wat ik aan wie wilde vertellen...
Het lijkt me zo moeilijk om het te verzwijgen of verschillende personen anders te informeren. Er wordt toch wel gepraat en ik moet onthouden wie ik wat heb verteld.
Of denk je dat ik het mezelf zo allemaal veel te moeilijk maak? Dat ik het woensdag maar op me af moet laten komen en dat alles als vanzelf doordraait?
Het lijkt net of ik niet naar je wil luisteren, maar dat is niet zo. Ik weet gewoon echt even niet hoe het met me gaat en wat belangrijk is.
Je hoeft ook helemaal niet te luisteren. Ik wilde met je meedenken, want het is ook lastig. Je moet echt helemaal doen waar je je goed bij voelt.
Bij mij was het alleen in het begin lastig. Ik hield het kort en mjn collega's zagen dat het lastig was voor me. Ze lieten aan mij wat ik vertelde. Ik zei ook dat ik het lastig vond en dat werd gerespecteerd.
Bij mij was het alleen in het begin lastig. Ik hield het kort en mjn collega's zagen dat het lastig was voor me. Ze lieten aan mij wat ik vertelde. Ik zei ook dat ik het lastig vond en dat werd gerespecteerd.
Fijn om te lezen hoe het jou destijds is vergaan. Ik hoop dat mijn collega's net zo begripvol zijn en ook dat ik niet teveel van mezelf eis. Dat ik best emotioneel mag zijn en als het niet wil, dan op dat moment maar even niet. Misschien ben ik wel het meest bang voor mezelf; dat ik nu absoluut niet kan inschatten hoe mijn reactie gaat zijn.
Ik zou vooral kijken naar mijn relatie met mijn collega's. Het is natuurlijk iets helemaal anders, maar toen poging huppeldepup weer mislukt was in de MMM wisten sommige collega's onmiddellijk wat er aan de hand was en kon ik hen ook iets toevertrouwen, andere collega's wisten er eigenlijk bitter weinig over (en hadden het wel door als ik een paar weken later weer om de 2 dagen afwezig was).
En emotioneel reageren bij collega's? Ook hier geldt bij mij een beetje hetzelfde principe, bij sommige collega's durf ik ook meer mijn emoties te tonen dan bij andere (zo zat ik vorige week te wenen bij een collega die me vroeg of alles goed ging
).
En emotioneel reageren bij collega's? Ook hier geldt bij mij een beetje hetzelfde principe, bij sommige collega's durf ik ook meer mijn emoties te tonen dan bij andere (zo zat ik vorige week te wenen bij een collega die me vroeg of alles goed ging
).
Kursor, ik wilde mijn miskraam stil houden maar heb het later toch aan iedereen verteld. Kwam neer op 30x zelfde verhaal opdreunen. Nu ben ik blij dat iedereen het weet, kunnen ze er ook rekening mee houden.
Misschien is het een idee om een mailtje rond te doen gaan? Kan je een stuk info over mola van internet bij plakken. Desnoods zegt je: ik wil het er verder niet over hebben met iemand maar wil dat jullie op de hoogte zijn. Of wil je niet dat iedereen alles weet?
Je zult ook regelmatig afwezig zijn door bloedprikken enz denk ik. Dus dan krijg je steeds weer vragende blikken.
En de mensen waar je beter contact mee hebt zullen vanzelf wel komen vragen, daar kun je dan mss je emoties meer kwijt.
Moeilijk hoor
Heel veel sterkte
Vandaag was moeilijk, echt OVERAL buiken, baby's en buggies.
Misschien is het een idee om een mailtje rond te doen gaan? Kan je een stuk info over mola van internet bij plakken. Desnoods zegt je: ik wil het er verder niet over hebben met iemand maar wil dat jullie op de hoogte zijn. Of wil je niet dat iedereen alles weet?
Je zult ook regelmatig afwezig zijn door bloedprikken enz denk ik. Dus dan krijg je steeds weer vragende blikken.
En de mensen waar je beter contact mee hebt zullen vanzelf wel komen vragen, daar kun je dan mss je emoties meer kwijt.
Moeilijk hoor
Heel veel sterkte Vandaag was moeilijk, echt OVERAL buiken, baby's en buggies.
Ook Leonieke en Fieder bedankt voor jullie ervaringen. Ben ondertussen weer wat rustiger wat werk en vertellen betreft.
Vandaag met dochterlief maar rustig aan doen: last van m'n bekken. Gisteren heel even met haar in de doek naar de vrijmarkt in het dorp geweest (enorm confronterend inderdaad; wilde eigenlijk gelijk rechtsomkeert gaan) en 's Middags wat onkruid uit de tuin gehaald. Even 'vergeten' dat dat verkeerd uit zou pakken. Al bijna drie weken weinig last gehad omdat ik nauwelijks iets deed. Resultaat terwijl m'n meisje met opa en oma naar peuterzwemmen was (omdat ik nog steeds vloei): een flinke huilbui. Een zeer bekken is al vervelend, maar nu is het ook nog eens helemaal nergens goed voor (geweest).
Ik moet op sommige momenten echt opletten dat ik mezelf niet zielig ga vinden.
Vandaag met dochterlief maar rustig aan doen: last van m'n bekken. Gisteren heel even met haar in de doek naar de vrijmarkt in het dorp geweest (enorm confronterend inderdaad; wilde eigenlijk gelijk rechtsomkeert gaan) en 's Middags wat onkruid uit de tuin gehaald. Even 'vergeten' dat dat verkeerd uit zou pakken. Al bijna drie weken weinig last gehad omdat ik nauwelijks iets deed. Resultaat terwijl m'n meisje met opa en oma naar peuterzwemmen was (omdat ik nog steeds vloei): een flinke huilbui. Een zeer bekken is al vervelend, maar nu is het ook nog eens helemaal nergens goed voor (geweest).
Ik moet op sommige momenten echt opletten dat ik mezelf niet zielig ga vinden.
Kursor, je mag je van tijd tot tijd best zielig vinden hoor.. Ook heb dat een tijdje gehad, dat ik dat van tijd tot tijd vond.
Na het zielig vinden, kwam bij mij kwaadheid..
In de kwaadheid, kwamen de vragen waarom..
En in zo'n bui.. pakte ik dit plaatje erbij:
Ik heb het wel op mijn werk verteld, ik had heel erg de behoefte ook om er over te praten..
Dus iedereen die maar vroeg hoe het met me ging, kreeg het verhaal te horen.
En nog rond de eerste 2 weken van april en vanaf halverwege sept tot eind sept. dan ben ik er mee bezig.
Ik denk dat ik er vooral mee bezig ben omdat ik zelf (nog) geen kinderen heb, waardoor ik er meer bij stil sta dan iemand die daarna wel 2 streepjes krijgt. (dit zijn overigens gedachtespuisels, weet niet hoe een ander ermee bezig is)
Na het zielig vinden, kwam bij mij kwaadheid..
In de kwaadheid, kwamen de vragen waarom..
En in zo'n bui.. pakte ik dit plaatje erbij:
Ik heb het wel op mijn werk verteld, ik had heel erg de behoefte ook om er over te praten..
Dus iedereen die maar vroeg hoe het met me ging, kreeg het verhaal te horen.
En nog rond de eerste 2 weken van april en vanaf halverwege sept tot eind sept. dan ben ik er mee bezig.
Ik denk dat ik er vooral mee bezig ben omdat ik zelf (nog) geen kinderen heb, waardoor ik er meer bij stil sta dan iemand die daarna wel 2 streepjes krijgt. (dit zijn overigens gedachtespuisels, weet niet hoe een ander ermee bezig is)
zondag 19 augustus 2007 00:00 schreef Renda het volgende: Je lijkt wel te slim voor je eigen gevoel. :D
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Bedankt allemaal voor jullie lieve reacties 
Omdat ik het er behoorlijk moeilijk mee heb, ben ik een paar dagen bij mijn ouders geweest, vandaar ook mijn late reactie.
De klachtencommissie is bezig met mijn klacht en ik heb al een berg papiererk toegestuurd gekregen van het ziekenhuis, dus dat geeft voor mij wel aan dat het duidelijk serieus genomen wordt.
Of de medicatie die ik heb gebruikt en de behandelingen in het ziekenhuis heb ondergaan schadelijk zijn voor mijn vruchtbaarheid, is gelukkig erg onwaarschijnlijk.
Omdat ik het er behoorlijk moeilijk mee heb, ben ik een paar dagen bij mijn ouders geweest, vandaar ook mijn late reactie.
De klachtencommissie is bezig met mijn klacht en ik heb al een berg papiererk toegestuurd gekregen van het ziekenhuis, dus dat geeft voor mij wel aan dat het duidelijk serieus genomen wordt.
Of de medicatie die ik heb gebruikt en de behandelingen in het ziekenhuis heb ondergaan schadelijk zijn voor mijn vruchtbaarheid, is gelukkig erg onwaarschijnlijk.
Tuktuk fijn dat je serieus genomen wordt. Misschien dat je het straks dan los kan gaan laten. Krijg je ook te horen wat er met die arts gaat gebeuren of werkt dat niet zo? Fijn dat je er wss geen gevolgen aan overhoudt.
Kursor hoe is het met jou? Ben je inmiddels gaan werken? Jezelf zielig vinden mag af en toe best he? Het is ook gewoon kl*te. Maar idd niet te ver in doorslaan, dat bedoel je denk ik.
23 april heel hevig ongesteld geweest, maar 2 dagen ipv mn normale 7. Dit herkenden veel dames na hun mk.
Nu een ruime week later zeurend, scherpe pijn in onderbuik en bruinverlies bij afvegen.
Weird... Geen eisprong volgens ovutestjes. Iemand die dit ook herkent? Ga me meteen weer zorgen maken blegh
Wil het hier een beetje bij gaan houden als dat goed is, misschien hebben anderen er ook wat aan.
Krijg je ook te horen wat er met die arts gaat gebeuren of werkt dat niet zo? Fijn dat je er wss geen gevolgen aan overhoudt. Kursor hoe is het met jou? Ben je inmiddels gaan werken? Jezelf zielig vinden mag af en toe best he? Het is ook gewoon kl*te. Maar idd niet te ver in doorslaan, dat bedoel je denk ik.
23 april heel hevig ongesteld geweest, maar 2 dagen ipv mn normale 7. Dit herkenden veel dames na hun mk.
Nu een ruime week later zeurend, scherpe pijn in onderbuik en bruinverlies bij afvegen.
Weird... Geen eisprong volgens ovutestjes. Iemand die dit ook herkent? Ga me meteen weer zorgen maken blegh
Wil het hier een beetje bij gaan houden als dat goed is, misschien hebben anderen er ook wat aan.
Tuktuk, goed dat je er even tussenuit bent gegaan en wat fijn dat ze je serieus nemen. Ik ben ook erg benieuwd wat er verder gaat gebeuren.
Wat vreemd Fieder! Ik denk niet dat je je direct zorgen moet maken hoor. Een miskraam is best een aanslag op je lichaam en het kan best even duren voor het weer loopt zoals moet.
Ik ben nu 6 weken en 1 dag voorbij de miskraam en nog steeds geen menstruatie of positieve ovulatietest gehad. Afgelopen nacht droomde ik zelfs dat ik ongesteld was geworden, beetje veel mee bezig denk ik
Wat vreemd Fieder! Ik denk niet dat je je direct zorgen moet maken hoor. Een miskraam is best een aanslag op je lichaam en het kan best even duren voor het weer loopt zoals moet.
Ik ben nu 6 weken en 1 dag voorbij de miskraam en nog steeds geen menstruatie of positieve ovulatietest gehad. Afgelopen nacht droomde ik zelfs dat ik ongesteld was geworden, beetje veel mee bezig denk ik
Dat herken ik niet Fieder, maar bruinverlies is 'oud bloed', dus misschien moest dat er toch nog uit na die korte menstruatie?
Twee harten, een liefde
Uit liefde, een hart
Uit liefde, een hart
Ja Isis ik hoop dat dat het is. Alleen die pijn erbij vind ik vreemd. Kijk t nog even aan... Zolang je geen koorts hebt of t uitschreeuwt van de pijn kan er weinig gebeuren toch? 
Infectie ofzo?
Sparkling, fijne dromen heb jij.
Maar ik snap heel goed dat je erop zit te wachten. Ik kijk nu al uit naar de volgende 'normale' ongie, bij wijze van spreken.
Infectie ofzo?Sparkling, fijne dromen heb jij.
Maar ik snap heel goed dat je erop zit te wachten. Ik kijk nu al uit naar de volgende 'normale' ongie, bij wijze van spreken.
TukTuk...goed dat het ziekenhuis je klacht zo serieus neemt en wel een opluchting dat de medicatie (waarschijnlijk) geen invloed heeft op je vruchtbaarheid.
Fieder: ik vind het prettig dat je je onzekerheden opschrijft. Toch fijn als anderen (zoals ik dus) zich daarin kunnen gaan herkennen. Het zal best flink verschillen van vrouw tot vrouw, maar dat er weinig echt heel vreemd/bijzonder is.
Gisteren weer voor het eerst op m'n werk geweest. Onderweg, wachtend op de metro, was ik nog bang voor een flinke paniekaanval, maar die wist ik gelukkig weg te krijgen. Het vertellen ging eigenlijk best goed, maar ik heb het toch vooral klinisch verteld. Tja, een mola zegt dan wel niks, maar genetica en dergelijke is bij ons op het lab wel gesneden koek. Het emotionele aspect hield ik meer op de achtergrond. Vooral prettig dat er nu wat mensen geïnformeerd zijn en dat het geen geheim meer is. Wel erg slopend (en een dagje rondhangen deed m'n bekken ook niet veel goed ...was iets teveel).
Vandaag dan weer terug naar het ziekenhuis voor de uitslag van het weefselonderzoek (complete/partiële mola), bloedprikken, veel uitleg en een hoop vragen. De hCG-bepaling was nog niet binnen (morgen maar even bellen denk ik), maar verder liep het allemaal compleet anders...op de gang al zei de gyn 'het is goed'. Geen idee waar ze het over had. Wij gingen zitten en toen zei ze het weer. Daarna 'het is geen mola'. De patholoog ziet het niet terug in het weefsel. Het waren zeker wel blaasjes, maar dan vochtblaasjes ontstaan door de afbraak van het weefsel. Waarom m'n hCG dan toch zo hoog was is onduidelijk. Mogelijk dat het toch een tweelingzwangerschap was, maar dat konden ze aan het weefsel niet zien (al flink afgebroken). Zou je denken dat we flink feest hebben gevierd; niets is minder waar. Ik zit als een wrak op de bank en ga steeds weer huilen. Het komt nog niet binnen, iedere keer is het weer wat anders. Zo'n slechte soap zou ik niet kunnen verzinnen. Het is volgende week alleen nog wachten op een telefoontje dat ik dan toch echt veertien/vijftien weken zwanger ben. Ik voel me een uitgeknepen citroen. De gyn begreep ons gebrek aan reactie gelukkig goed. Haar omschrijving: jullie zitten in een wasmachine die niet stopt met draaien, alles wordt steeds maar door elkaar geschud. Over vijf weken weer terug voor de gewone nacontrole net als ieder ander na een gewone curettage...
[ Bericht 0% gewijzigd door Kursor op 03-05-2012 22:09:12 ]
Fieder: ik vind het prettig dat je je onzekerheden opschrijft. Toch fijn als anderen (zoals ik dus) zich daarin kunnen gaan herkennen. Het zal best flink verschillen van vrouw tot vrouw, maar dat er weinig echt heel vreemd/bijzonder is.
Gisteren weer voor het eerst op m'n werk geweest. Onderweg, wachtend op de metro, was ik nog bang voor een flinke paniekaanval, maar die wist ik gelukkig weg te krijgen. Het vertellen ging eigenlijk best goed, maar ik heb het toch vooral klinisch verteld. Tja, een mola zegt dan wel niks, maar genetica en dergelijke is bij ons op het lab wel gesneden koek. Het emotionele aspect hield ik meer op de achtergrond. Vooral prettig dat er nu wat mensen geïnformeerd zijn en dat het geen geheim meer is. Wel erg slopend (en een dagje rondhangen deed m'n bekken ook niet veel goed ...was iets teveel).
Vandaag dan weer terug naar het ziekenhuis voor de uitslag van het weefselonderzoek (complete/partiële mola), bloedprikken, veel uitleg en een hoop vragen. De hCG-bepaling was nog niet binnen (morgen maar even bellen denk ik), maar verder liep het allemaal compleet anders...op de gang al zei de gyn 'het is goed'. Geen idee waar ze het over had. Wij gingen zitten en toen zei ze het weer. Daarna 'het is geen mola'. De patholoog ziet het niet terug in het weefsel. Het waren zeker wel blaasjes, maar dan vochtblaasjes ontstaan door de afbraak van het weefsel. Waarom m'n hCG dan toch zo hoog was is onduidelijk. Mogelijk dat het toch een tweelingzwangerschap was, maar dat konden ze aan het weefsel niet zien (al flink afgebroken). Zou je denken dat we flink feest hebben gevierd; niets is minder waar. Ik zit als een wrak op de bank en ga steeds weer huilen. Het komt nog niet binnen, iedere keer is het weer wat anders. Zo'n slechte soap zou ik niet kunnen verzinnen. Het is volgende week alleen nog wachten op een telefoontje dat ik dan toch echt veertien/vijftien weken zwanger ben. Ik voel me een uitgeknepen citroen. De gyn begreep ons gebrek aan reactie gelukkig goed. Haar omschrijving: jullie zitten in een wasmachine die niet stopt met draaien, alles wordt steeds maar door elkaar geschud. Over vijf weken weer terug voor de gewone nacontrole net als ieder ander na een gewone curettage...
[ Bericht 0% gewijzigd door Kursor op 03-05-2012 22:09:12 ]
De flinke pij vorige week dinsdag, een paar dagen na de ingreep was volgens haar het te gronde gaan van het corpus luteum (gele lichaam). Dat zit in de eierstok en houdt de zwangerschap in stand tot de placenta het overneemt. De plek van de pijn, in mijn geval links net boven m'n lies, wees daar op. Pijn van de ingreep zou in de baarmoeder en dus in het midden moeten zitten. Simmu At dus een heel eind in de goede richting met het idee van een eisprong.
Jemig Kursor wat een bizar verhaal! Vochtblaasjes... Ik snap dat je niet meteen staat te juichen... Het is iedere keer weer een ander verhaal, van miskraam naar mola naar miskraam... Blijven ze nog wel even hcg prikken voor de zekerheid? Ik zou in jouw geval nergens meer op durven vertrouwen..
Maar iig toch wel goed nieuws ondanks de wasmachine
Maar iig toch wel goed nieuws
ondanks de wasmachine
Oh Fieder, ook krampen? Sorry, had ik ff overheen gelezen dan. Hmmm, dan denk ik ovulatie of innesteling...of is dat beiden niet mogelijk? Bij aanhouden zou ik wel even de dokter bellen voor de zekerheid. Sterkte ermee!
Kursor, meid wat een verhaal, vind het zo naar voor je. Even een voor jou!
Kursor, meid wat een verhaal, vind het zo naar voor je. Even een
voor jou!
Twee harten, een liefde
Uit liefde, een hart
Uit liefde, een hart
Niet echt krampen maar soort zeurende pijn... Ovulatie en innesteling kan t allebei niet zijn (of er moet een rubber geknapt zijn, maar dat merk je wel toch? 
)
Zal t idd in de gaten houden, wel vervelend dat t weekend er dan weer tussen zit. Bedankt voor t meedenken.
)Zal t idd in de gaten houden, wel vervelend dat t weekend er dan weer tussen zit.
Bedankt voor t meedenken.
kursor, wat een verhaal! En ik snap ook wel dat de opluchting er niet is. Je verhaal van het gele lichaam herken ik: zowel bij de missed abortion als bij beide zwangerschappen heb ik een nacht wakker gelegen van pijn die ik omschreef als ovulatiepijn x10. En dan was dat ook de verklaring van de vk.
* Mama van Driekus (0909) en Tienus (0611) *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
*waarom hebben konijnen zulke grote oren als ze toch niet luisteren? *
Ik herken het!!quote:Op donderdag 3 mei 2012 14:39 schreef Fieder het volgende:
23 april heel hevig ongesteld geweest, maar 2 dagen ipv mn normale 7. Dit herkenden veel dames na hun mk.
Nu een ruime week later zeurend, scherpe pijn in onderbuik en bruinverlies bij afvegen.
Weird... Geen eisprong volgens ovutestjes. Iemand die dit ook herkent? Ga me meteen weer zorgen maken blegh
Wil het hier een beetje bij gaan houden als dat goed is, misschien hebben anderen er ook wat aan.
Mijn eerste "ongesteldheid" na de miskraam was ook veel korter dan normaal... en na een anderhalf week ook oud bloed, daarna kwam een lange (bijna 2 weken) ongesteldheid, die de huisarts doormiddel van medicatie heeft laten stoppen. (ik was helemaal enerigieloos en "verzwakt" door de ongesteldheid)
Na die remmers, kwam normale cyclus weer op gang.
zondag 19 augustus 2007 00:00 schreef Renda het volgende: Je lijkt wel te slim voor je eigen gevoel. :D
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Dolfina, bedankt! Je hebt me wat gerustgesteld. Wanneer kwam die lange ongesteldheid, na een maand of eerder? Moet volgend weekend naar centerparcs
voor iedereen die het nodig heeft
voor iedereen die het nodig heeft
Het oude bloed heeft een tijdje gedruppeld zeg maar... en toen kwam na iets langer dan een maand die lange ongesteldheid bij mij.
Wat je evt. kan doen, is de huisarts vragen of er misschien een oplossing is. ik weet niet hoe snel na een miskraam je aan de pil mag. (zou een maandje overbrugging kunnen zijn?)
Wat je evt. kan doen, is de huisarts vragen of er misschien een oplossing is. ik weet niet hoe snel na een miskraam je aan de pil mag. (zou een maandje overbrugging kunnen zijn?)
zondag 19 augustus 2007 00:00 schreef Renda het volgende: Je lijkt wel te slim voor je eigen gevoel. :D
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
is die lange ongesteldheid niet 'gewoon' een schoonmaakbloeding? heb ik bij zowel de miskraam als na de bevallingen gehad. volgens de vlos en de huisarts komt het vaker voor
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dat zou kunnen Simmu. Ik ben wel gecuretteerd, dus zou dan verwachten dat t al schoon is. Maar kennelijk niet dus. Al die hormonen doen natuurlijk ook van alles van binnen.
Ik wil liever niet aan de pil als het kan, dus wacht het nog even af. Hoop dat mn lijf t zelf kan herstellen.
Maar 2 weken non-stop bloeden ga ik natuurlijk niet afwachten
Ik wil liever niet aan de pil als het kan, dus wacht het nog even af. Hoop dat mn lijf t zelf kan herstellen.
Maar 2 weken non-stop bloeden ga ik natuurlijk niet afwachten
bij mij duurde het elke keer ongeveer 2 weken. maar dan was het (met het bloeden dan iig) wel klaar. bij mij kwam die miskraam ook niet 'vanzelf'. eerst aan de slag geweest met die pillen en daarna toch een curretage. dus het kan best hoor.
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Bedankt voor jullie ervaringen, ik heb er heel veel aan. Simmu, jij hebt t ook gewoon afgewacht en laten gebeuren of ben je naar de huisarts geweest?
bij de miskraam/curretage heb ik gewoon afgewacht, bij de eerste bevalling stond ik 2 weken na de bevalling bij de huisarts wegens blijvende pijn down-under terwijl de vlos riep dat dat gewoon was (niet dus, inwendige en uitwendige ontsteking) en de 3de keer heb ik weer gewoon afgewacht
ik begreep dat 1 a 2 weken flink bloeden normaal is en mag, dan moet je rekenen op ongeveer 1 kraamverband per 3 a 4 uur. als dat meer is, of langer duurt, gewoon direct aan de bel trekken!
staat tegenover dat ik hieraan niet genoeg meer heb nu ik bijna 40 ben en richting overgang ga
ik begreep dat 1 a 2 weken flink bloeden normaal is en mag, dan moet je rekenen op ongeveer 1 kraamverband per 3 a 4 uur. als dat meer is, of langer duurt, gewoon direct aan de bel trekken!
staat tegenover dat ik hieraan niet genoeg meer heb nu ik bijna 40 ben en richting overgang ga
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Zag net iets langskomen over 'bijna-moederdag' voor aanstaande moeders. Ouch... Dat was ik anders nu ook geweest 
Ondanks dat het niet goed gegaan is, heeft je engeltje hoe jong/pril dan ook je toch veranderd in een moederquote:
Zag net iets langskomen over 'bijna-moederdag' voor aanstaande moeders. Ouch... Dat was ik anders nu ook geweest
kortom laat je toch verwennen en ga iets doen samen met je partner Ik weet nog hoe moeilijk ik moederdag vond na het verliezen van Joshua, en ondanks dat sommigen het raar vonden, heb ik er nog steeds een goed gevoel bij achteraf.
Gewoon n stuiterballetje
http://youtu.be/JI-o25K6B-E
http://youtu.be/JI-o25K6B-E
Kursor, wat een verhaal. Ik heb er niet eens worden voor, hoe erg moet het dan voor jullie zijn? Op zich natuurlijk fijn dat het geen mola is maar deze onzekerheid.. Ik hoop snel op duidelijkheid voor jullie en wat rust in je hoofd, echt waar
Oh ja Fieder, daar had ik nog niet aan gedacht. Ik ontwijk moederdag sowieso altijd al een beetje maar nu je het zegt.. Ik vind het mooi zoals je zegt Maffemuts, vanaf de positieve test voelde ik me een beetje moeder en hoewel het niet goed ging voel ik me wel echt een moeder, een moeder van een kindje dat het helaas niet kon redden maar die ongetwijfeld de mooiste zou zijn en die voor altijd in mijn hart zit.
Oh ja Fieder, daar had ik nog niet aan gedacht. Ik ontwijk moederdag sowieso altijd al een beetje maar nu je het zegt.. Ik vind het mooi zoals je zegt Maffemuts, vanaf de positieve test voelde ik me een beetje moeder en hoewel het niet goed ging voel ik me wel echt een moeder, een moeder van een kindje dat het helaas niet kon redden maar die ongetwijfeld de mooiste zou zijn en die voor altijd in mijn hart zit.
In dat opzicht... ben ik het helemaal met jullie eens...
Wij zijn de mama's van engeltjes... wat jammer genoeg geen bengeltjes hebben mogen worden.
Wij zijn de mama's van engeltjes... wat jammer genoeg geen bengeltjes hebben mogen worden.
zondag 19 augustus 2007 00:00 schreef Renda het volgende: Je lijkt wel te slim voor je eigen gevoel. :D
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Fokbijbel!
[b]Op zondag 28 oktober 2012 12:59 schreef kwiebuske het volgende:[/b] [me=kwiebuske]zegt 'je hebt gelijk dolfie'[/me]
Even een vraagje, hoeveel weken na de miskraam werden jullie ongesteld?
Ik ben bijna 7 weken verder en nog steeds niet ongesteld. Nu zei de gyn dat het lang kon duren maar wat rondlezend vond ik toch dat de meeste het na 6 weken wel zijn geworden.
Ik heb wel regelmatig hele lage buikkrampen maar er zet niets door, ben nog geen druppel bloed verloren. Zo langzaam begin ik toch wat ongerust te worden
Ik ben bijna 7 weken verder en nog steeds niet ongesteld. Nu zei de gyn dat het lang kon duren maar wat rondlezend vond ik toch dat de meeste het na 6 weken wel zijn geworden.
Ik heb wel regelmatig hele lage buikkrampen maar er zet niets door, ben nog geen druppel bloed verloren. Zo langzaam begin ik toch wat ongerust te worden
Bijna 5 weken nu, en ook nog steeds niets. Vanmiddag wel wat buikpijn gehad, maar geen bloed.
Geen tweede streepje, Sparkling?
Geen tweede streepje, Sparkling?
Mama van Lars & Femke
Sparkling, mij is verteld 6 tot 8 weken. Zoals je mss weet werd ik na 4 weken al beetje ongesteld. Maar ik ben altijd heel regelmatig geweest. Nu is de boel nog wel van slag, jammer.
Jij vertelde dat jouw cyclus altijd lang is geweest dus zou me niet al te druk maken. Maar snap dat je erop zit te wachten!! Zeker omdat je wel krampen voelt. Naar de gyn een optie? Mss kunnen ze met een echo zien of je slijmvlies al is opgebouwd ofzo, ik verzin maar wat? Altijd dat stomme wachten!!
Jij vertelde dat jouw cyclus altijd lang is geweest dus zou me niet al te druk maken. Maar snap dat je erop zit te wachten!! Zeker omdat je wel krampen voelt. Naar de gyn een optie? Mss kunnen ze met een echo zien of je slijmvlies al is opgebouwd ofzo, ik verzin maar wat? Altijd dat stomme wachten!!
Afgelopen week werd mij verteld dat je cyclus weer op gang komt als je hCG al een heel eind is gedaald (onder de 500). In theorie kom je dan bij een regelmatige cyclus uit op een week of 5-6.
Ik heb m'n uitslag van het bloedonderzoek binnen en de waarde was echt al heel goed gedaald. Ondanks dat (en het feit dat er bij de poli-afspraak was gezegd dat alles goed was) moet ik toch komende donderdag weer prikken. Ik weet alleen helemaal niet waarom; dat kon degene aan de telefoon me niet vertellen. Ik heb zelf ook nog wat zitten googlen en wat op pubmed gezocht over de pathologie-uitslag. Voor mij is het helemaal nog niet overtuigend dat er niets aan de hand is. De pathologie-uitslag die ik nu heb is volgens de mola-registratie moeilijk te onderscheiden van een partiële mola en daarom is beoordeling door een patholoog die dit soort weefsels regelmatig ziet (bij de registratie dus) gewenst. Ook de hoge hCG-waarde zit me dwars; daar is geen goede verklaring voor. Ik ga dus revisie van het weefsel bij de registratie aanvragen bij het ziekenhuis. In de tussentijd heb ik liever dat ik nog gevolgd wordt. Liever onnodig prikken dan dat er iets gemist wordt. Ik vind het lastig dat er niet veel te vinden is en dat ik er net niet genoeg van weet (misschien maar eens op m'n werk gaan informeren bij iemand die hier verstand van heeft).
Ik heb m'n uitslag van het bloedonderzoek binnen en de waarde was echt al heel goed gedaald. Ondanks dat (en het feit dat er bij de poli-afspraak was gezegd dat alles goed was) moet ik toch komende donderdag weer prikken. Ik weet alleen helemaal niet waarom; dat kon degene aan de telefoon me niet vertellen. Ik heb zelf ook nog wat zitten googlen en wat op pubmed gezocht over de pathologie-uitslag. Voor mij is het helemaal nog niet overtuigend dat er niets aan de hand is. De pathologie-uitslag die ik nu heb is volgens de mola-registratie moeilijk te onderscheiden van een partiële mola en daarom is beoordeling door een patholoog die dit soort weefsels regelmatig ziet (bij de registratie dus) gewenst. Ook de hoge hCG-waarde zit me dwars; daar is geen goede verklaring voor. Ik ga dus revisie van het weefsel bij de registratie aanvragen bij het ziekenhuis. In de tussentijd heb ik liever dat ik nog gevolgd wordt. Liever onnodig prikken dan dat er iets gemist wordt. Ik vind het lastig dat er niet veel te vinden is en dat ik er net niet genoeg van weet (misschien maar eens op m'n werk gaan informeren bij iemand die hier verstand van heeft).
Kursor, echt rot dat ze je zo laten twijfelen. Goed dat je je er niet bij neerlegt en blijft doorvragen. Zo'n arts kan wel heel zeker zeggen dat t niks is, maar fouten worden vaak genoeg gemaakt blijkt maar weer in dit topic. Vervelend idd dat je er niks over kunt vinden zelf.
Jij werkt in een lab toch? Dat is dan nu een voordeel!
Ik blijf voor je duimen dat t allemaal mee blijkt te vallen en je over n paar weken dit kunt afsluiten.
Hier geen nieuws... vage krampen af en toe maar er zet niks door.
Jij werkt in een lab toch? Dat is dan nu een voordeel!
Ik blijf voor je duimen dat t allemaal mee blijkt te vallen en je over n paar weken dit kunt afsluiten.
Hier geen nieuws...
vage krampen af en toe maar er zet niks door.
Kursor, ik ben het volledig eens met Fieder. Ik vind het erg rot voor jou dat je zo in onzekerheid zit en ik kan me je angst heel goed voorstellen.
Een tweede streepje, dat denk ik niet nee. Ik heb ergens vorige week getest en toen was hij negatief en ik heb ook niet echt het idee dat het wel eens raak kan zijn. Ik denk dat ik volgende week het ziekenhuis ga bellen als er dan nog geen menstruatie of eisprong is geweest. Dan zit ik op 8 weken, dat lijkt me wel lang genoeg. Ik durf ook niet zo goed te bellen, ben bang dat ze me een zeikerd vinden
Ik had trouwens al heel snel geen positieve test meer, volgens mij 1,5 week na het verlies van het vruchtje was er helemaal niets meer te zien, daar kan het dus ook niet aan liggen.
Ik ben inderdaad bekend met een langere cyclus maar zo lang heb ik hem nog niet eerder gehad. En misschien is het niets maar ik wil gewoon verder en dat schiet zo helemaal niet op!
Mijn neef heeft de foto van de 20 weken echo online geplaatst, auw..
Een tweede streepje, dat denk ik niet nee. Ik heb ergens vorige week getest en toen was hij negatief en ik heb ook niet echt het idee dat het wel eens raak kan zijn. Ik denk dat ik volgende week het ziekenhuis ga bellen als er dan nog geen menstruatie of eisprong is geweest. Dan zit ik op 8 weken, dat lijkt me wel lang genoeg. Ik durf ook niet zo goed te bellen, ben bang dat ze me een zeikerd vinden
Ik had trouwens al heel snel geen positieve test meer, volgens mij 1,5 week na het verlies van het vruchtje was er helemaal niets meer te zien, daar kan het dus ook niet aan liggen.
Ik ben inderdaad bekend met een langere cyclus maar zo lang heb ik hem nog niet eerder gehad. En misschien is het niets maar ik wil gewoon verder en dat schiet zo helemaal niet op!
Mijn neef heeft de foto van de 20 weken echo online geplaatst, auw..
Oh Sparkling Pijnlijk... rot voor je... Maar hoop houden he?? Jouw (onze) tijd komt nog wel!!
Ook al had je m liever nu gehad
Ik denk dat je na 8 weken best eens kunt bellen hoor. Je hebt best 'goede' gegevens. Hcg snel gedaald, ovutesten negatief...
En als ze zeggen dat dat best wel kan voorkomen zeg je dat je het fijn zou vinden als je toch op gesprek zou mogen komen. Dat het niet goed voelt.
Niet geschoten, altijd mis.
Pijnlijk... rot voor je... Maar hoop houden he?? Jouw (onze) tijd komt nog wel!!Ook al had je m liever nu gehad
Ik denk dat je na 8 weken best eens kunt bellen hoor. Je hebt best 'goede' gegevens. Hcg snel gedaald, ovutesten negatief...
En als ze zeggen dat dat best wel kan voorkomen zeg je dat je het fijn zou vinden als je toch op gesprek zou mogen komen. Dat het niet goed voelt.
Niet geschoten, altijd mis.
Vandaag weer flink bezig geweest met werkontwijkend gedrag...een halve ochtend geprobeerd het ziekenhuis te pakken te krijgen. M'n dilemma voorgelegd aan de verpleegkundige en die zou het aan de arts doorgeven. Twee uur later werd ik teruggebeld: het weefsel gaat op mijn verzoek naar Nijmegen waar ze gespecialiseerd zijn in mola's. Dat wordt nog zo'n twee/drie weken wachten op de uitslag. Daarnaast willen ze hCG in bloed blijven meten tot ik twee keer een 0 heb. (is niet volgens de richtlijn bij een mola, maar beter dan niets; als er iets aan de hand blijkt dan kan er wel wat gedaan worden en kan het serum alsnog naar Nijmegen.)
Ook nog een patholoog op m'n werk gesproken en die had het erover dat niet alle bepalingen om tot complete differentiatie te komen overal worden gedaan. Echt maar een paar labs doen dat. Hij vond het zeker niet raar dat ik nog twijfelde aan de conclusie, maar wel jammer dat het weefsel naar Nijmegen gaat. Dan is het zeker wel makkelijk dat ik zo dicht bij het vuur zit. Ik dacht eigenlijk dat het me tot op heden in de weg zat...iets met beroepsdeformatie...
Aan verwerken van wat er allemaal is gebeurd kom ik nog helemaal niet toe. Het idee dat we een kindje zouden krijgen is heel ver weg en als het naar boven komt, dan kan ik zo weinig met het nare gevoel.
Fieder, Sparkling en Shandaly ik hoop dat jullie snel duidelijkheid krijgen over jullie cyclus. Zijn jullie eigenlijk al op nacontrole geweest na de curettage?
Ook nog een patholoog op m'n werk gesproken en die had het erover dat niet alle bepalingen om tot complete differentiatie te komen overal worden gedaan. Echt maar een paar labs doen dat. Hij vond het zeker niet raar dat ik nog twijfelde aan de conclusie, maar wel jammer dat het weefsel naar Nijmegen gaat
. Dan is het zeker wel makkelijk dat ik zo dicht bij het vuur zit. Ik dacht eigenlijk dat het me tot op heden in de weg zat...iets met beroepsdeformatie...Aan verwerken van wat er allemaal is gebeurd kom ik nog helemaal niet toe. Het idee dat we een kindje zouden krijgen is heel ver weg en als het naar boven komt, dan kan ik zo weinig met het nare gevoel.
Fieder, Sparkling en Shandaly ik hoop dat jullie snel duidelijkheid krijgen over jullie cyclus. Zijn jullie eigenlijk al op nacontrole geweest na de curettage?
Goed zeg Kursor! Nu heb je iig zelf het gevoel dat je er alles aan gedaan hebt. Jammer dat het zo lang duurt...
Heel rot dat je het voorlopig waarschijnlijk nog geen plekje kunt gaan geven met al die onzekerheid
Ik moet over 2 weken op nacontrole. (moest eigenlijk vorige week maar kon niet door de meivakantie... zijn alle gyn's op vakantie dan? )
Er is mij bij het maken van de afspraak meteen gezegd dat er geen echo gemaakt gaat worden, alleen een gesprek. Maar dat ga ik toch proberen... Heb iig een lijstje met data en bloed/ kramp/ bruinverlies gemaakt.
Hoop dat ik er wat mee ga opschieten, maar heb er een hard hoofd in.
Heel rot dat je het voorlopig waarschijnlijk nog geen plekje kunt gaan geven met al die onzekerheid
Ik moet over 2 weken op nacontrole. (moest eigenlijk vorige week maar kon niet door de meivakantie... zijn alle gyn's op vakantie dan?
) Er is mij bij het maken van de afspraak meteen gezegd dat er geen echo gemaakt gaat worden, alleen een gesprek. Maar dat ga ik toch proberen... Heb iig een lijstje met data en bloed/ kramp/ bruinverlies gemaakt.
Hoop dat ik er wat mee ga opschieten, maar heb er een hard hoofd in.
Wat goed dat je zelf actie hebt ondernomen Kursor! Ik ben benieuwd wat er uit komt, hoop dat er snel duidelijkheid is en je wel toe kan komen aan het verwerken hiervan
Ik hoef in principe niet meer op nacontrole te komen. Ik heb een week na de miskraam een echo gehad waarop nog wat weefsel te zien was maar dat was goed genoeg om me te ontslaan.
Fieder, ik zou het ook gewoon proberen! Ik vind het best raar dat je geen echo meer krijgt ter controle.
Ik hoef in principe niet meer op nacontrole te komen. Ik heb een week na de miskraam een echo gehad waarop nog wat weefsel te zien was maar dat was goed genoeg om me te ontslaan.
Fieder, ik zou het ook gewoon proberen! Ik vind het best raar dat je geen echo meer krijgt ter controle.
Nacontrole? Wat is dat?
Het enige dat ik nog krijg is een telefonisch consult. Volgende week dinsdag gaat de gyn mij bellen (tenminste, dat is de planning, ik moet het nog zien) Ook lekker handig, tussen 12 en 13, tijdens lunchtijd op m'n werk.
En ik heb dus geen echo gehad sinds de curettage...
Ik hoop dat ik ongesteld ben voor die tijd...
Het enige dat ik nog krijg is een telefonisch consult. Volgende week dinsdag gaat de gyn mij bellen (tenminste, dat is de planning, ik moet het nog zien) Ook lekker handig, tussen 12 en 13, tijdens lunchtijd op m'n werk.
En ik heb dus geen echo gehad sinds de curettage...
Ik hoop dat ik ongesteld ben voor die tijd...
Mama van Lars & Femke
Een echo hoeft toch op zich niet na een curettage, want dan is alles al schoon? Ik begreep dat het vooral was voor het weefselonderzoek en het op gang komen van je cyclus en misschien bespreken hoe het met je gaat. Telefonisch is dan wel jammer.
Sparkling: zou het beetje weefsel dat nog te zien was op de echo vanzelf weg moeten gaan? Heb je daar iets van gemerkt? Zou het kunnen dat het er toch nog zit? Ik dacht dat in een niet-schone baarmoeder geen nieuwe zwangerschap zou kunnen ontstaan? (Of dat dan ook wat zegt over het niet op gang komen van je cyclus weet ik niet. Misschien zit ik er wel helemaal naast. Je zou hier naar kunnen informeren bij het ziekenhuis.)
Sparkling: zou het beetje weefsel dat nog te zien was op de echo vanzelf weg moeten gaan? Heb je daar iets van gemerkt? Zou het kunnen dat het er toch nog zit? Ik dacht dat in een niet-schone baarmoeder geen nieuwe zwangerschap zou kunnen ontstaan? (Of dat dan ook wat zegt over het niet op gang komen van je cyclus weet ik niet. Misschien zit ik er wel helemaal naast. Je zou hier naar kunnen informeren bij het ziekenhuis.)
Ik dacht dat er zelfs na een curretage nog restweefsel achter kon blijven maar dat weet ik niet zeker. Ik heb er nooit eentje gehad tenslotte.
Kursor, er werd vanuit gegaan dat dat weefsel vanzelf weg zou gaan maar daar heb ik niets van gemerkt. Dat kan natuurlijk bij de bloedingen na de miskraam zijn meegekomen. Ik heb vandaag zwangerschapstesten gekocht en die wil ik deze week even doen. Ik verwacht er niets van maar dat zal de eerste vraag zijn van het ziekenhuis denk ik. Ik ben er nogal klaar mee ondertussen!
Kursor, er werd vanuit gegaan dat dat weefsel vanzelf weg zou gaan maar daar heb ik niets van gemerkt. Dat kan natuurlijk bij de bloedingen na de miskraam zijn meegekomen. Ik heb vandaag zwangerschapstesten gekocht en die wil ik deze week even doen. Ik verwacht er niets van maar dat zal de eerste vraag zijn van het ziekenhuis denk ik. Ik ben er nogal klaar mee ondertussen!
Ja klopt Sparkling, er kan na curettage nog restweefsel achterblijven. Meestal blijf je dan hevig bloeden na de ingreep, heb ik begrepen. Ook blijft je hcg dan soms hoog. Dus zal bij jou wel goed zitten?Jij had al snel een witte test. Maar ben geen arts he
Een echo is idd niet nodig, maar zou mij wel geruststellen. Of t slijmvlies alweer dik genoeg is bijv. Kleine moeite voor iemands gemoedsrust lijkt mij zo... Duurt misschien een minuutje. Of ben ik te veeleisend
Ik heb zelf nu het idee dat ik deze week ongesteld was maar zonder bloed, omdat dat vorige week al gekomen is. Precies dezelfde krampen, hoofdpijn... Kan dat?? Of is er altijd wat bloed aanwezig
Een echo is idd niet nodig, maar zou mij wel geruststellen. Of t slijmvlies alweer dik genoeg is bijv. Kleine moeite voor iemands gemoedsrust lijkt mij zo... Duurt misschien een minuutje. Of ben ik te veeleisend
Ik heb zelf nu het idee dat ik deze week ongesteld was maar zonder bloed, omdat dat vorige week al gekomen is. Precies dezelfde krampen, hoofdpijn... Kan dat?? Of is er altijd wat bloed aanwezig
Ik had het ook niet over mezelf hoor Fieder, het was een reactie op Kursor omdat die dacht dat het altijd schoon was na een curretage. Ik heb geen curretage gehad. Ik heb even terug gekeken en had op 2 april een witte test, de miskraam was op 21 maart. Ik denk dat het bij mij ook niet ligt aan het niet schoon zijn eigenlijk, weet alleen niet waar dan wel aan.
Ik zou gewoon naar een echo vragen volgende week, nee heb je en ja kun je krijgen toch?
Wel een vreemd verhaal van je menstruatie hoor! Het zou toch logisch zijn als er altijd bloed bij komt kijken maar ja. Ik weet er ook weer veel te weinig af
Ik had vanochtend willen testen maar ik heb mijn tas mét de testen bij mijn zus laten staan. Andere dag dus maar!
Ik zou gewoon naar een echo vragen volgende week, nee heb je en ja kun je krijgen toch?
Wel een vreemd verhaal van je menstruatie hoor! Het zou toch logisch zijn als er altijd bloed bij komt kijken maar ja. Ik weet er ook weer veel te weinig af
Ik had vanochtend willen testen maar ik heb mijn tas mét de testen bij mijn zus laten staan. Andere dag dus maar!
Weet ik Sparkling, maar omdat je tegen Kursor zei dat je het niet zeker wist bevestigde ik het nog even. 
Met meteen bevestiging dat dat bij jou niet t geval zal zijn.
Ik ga zeker om een echo vragen. Heb hier een hele lijst met vragen liggen die gyn zal wel denken. Ik ben gewoon zo'n stresskip, heb echt geruststelling nodig. (hyperhypochonder zoals iemand zo mooi zei gister)
Balen dat je je testen niet bij je hebt! Jij zou volgende week bellen voor een afspraak als je dan nog niks had he? Hoop dat je snel duidelijkheid hebt. Zo kun je nog niet echt vooruit kijken.
Met meteen bevestiging dat dat bij jou niet t geval zal zijn. Ik ga zeker om een echo vragen. Heb hier een hele lijst met vragen liggen
die gyn zal wel denken. Ik ben gewoon zo'n stresskip, heb echt geruststelling nodig. (hyperhypochonder zoals iemand zo mooi zei gister)Balen dat je je testen niet bij je hebt! Jij zou volgende week bellen voor een afspraak als je dan nog niks had he? Hoop dat je snel duidelijkheid hebt. Zo kun je nog niet echt vooruit kijken.
Ah zo, verkeerd begrepen dan. Ik hoop dat ze volgende week een beetje meewerken Fieder.
Ik heb net getest, superwit natuurlijk. Ik had het al verwacht maar blijf toch hopen. Heb meteen een ovulatietest gedaan en die was ook negatief. Ik ben inderdaad van plan volgende week te bellen. Of misschien ook morgen al wel, kan in ieder geval overleggen toch?
Ik heb net getest, superwit natuurlijk. Ik had het al verwacht maar blijf toch hopen. Heb meteen een ovulatietest gedaan en die was ook negatief. Ik ben inderdaad van plan volgende week te bellen. Of misschien ook morgen al wel, kan in ieder geval overleggen toch?
Ja, je hebt echt goede info. Snel witte test, geen ovulatie gehad nog, geen menstruatie... Als je morgen belt kan je mss volgende week terecht? Anders ben je zo weer 2 weken verder.
Hoop dat ze je serieus gaan nemen!!
Hoop dat ze je serieus gaan nemen!!
Ik heb net toch maar even het ziekenhuis gebeld. Ik moet nog 2 weken wachten, is er dan nog steeds geen menstruatie of eisprong moet ik een afspraak maken en gaan ze een echo maken. Gelukkig, dat stelt me in ieder geval wat gerust. Was ook een lieve vrouw! Ze zei dat het lang kon duren bij sommige vrouwen maar dat ze ook begreep dat ik gewoon verder wil nu.
Kursor De achtbaan reed nog een stukje verder dus! Hopelijk kom je spoedig in een wat rustiger vaarwater en kun je alles een beetje verwerken.
.Sparkling.: Fijn dat ze je over 2 weken een echo zullen geven als er nog niets is! Kan me voorstellen dat dat je wel geruststelt inderdaad. Maar ik hoop mee dat het niet nodig is en dat je gewoon je menstruatie krijgt voor die tijd.
Ik herken verder ook wat je/jullie omschrijven. Ik had al snel een witte test, maar daarna nog geen menstruatie gehad. Geen idee of/wanneer er een eisprong is geweest ook. Ik zit nu op 5,5 week na de miskraam en nog geen menstruatie. Wel al een paar dagen flink gerommel in m'n buik dat elke keer bijna voelt alsof mijn menstruatie eraan komt. En daarvoor af en toe steken in m'n buik gehad. Kortom, volgens mij is mijn lichaam bezig met opruimen. De pukkeltjes die ik vorige week had schuif ik ook toe aan het opruimen/herstellen van hormoonwaardes. Voor het eerst ook dat ik hoop dat er dan maar een menstruatie doorkomt
De achtbaan reed nog een stukje verder dus! Hopelijk kom je spoedig in een wat rustiger vaarwater en kun je alles een beetje verwerken..Sparkling.: Fijn dat ze je over 2 weken een echo zullen geven als er nog niets is! Kan me voorstellen dat dat je wel geruststelt inderdaad. Maar ik hoop mee dat het niet nodig is en dat je gewoon je menstruatie krijgt voor die tijd.
Ik herken verder ook wat je/jullie omschrijven. Ik had al snel een witte test, maar daarna nog geen menstruatie gehad. Geen idee of/wanneer er een eisprong is geweest ook. Ik zit nu op 5,5 week na de miskraam en nog geen menstruatie. Wel al een paar dagen flink gerommel in m'n buik dat elke keer bijna voelt alsof mijn menstruatie eraan komt. En daarvoor af en toe steken in m'n buik gehad. Kortom, volgens mij is mijn lichaam bezig met opruimen. De pukkeltjes die ik vorige week had schuif ik ook toe aan het opruimen/herstellen van hormoonwaardes. Voor het eerst ook dat ik hoop dat er dan maar een menstruatie doorkomt
Wat fijn sparkling! Ik hoop ook dat je voor die tijd ongesteld wordt, maar anders weet je dat je geholpen gaat worden.
Bellelena, jij ook al aan t wachten, pff. Hoop dat t snel mag komen.
Bellelena, jij ook al aan t wachten, pff. Hoop dat t snel mag komen.
Ik kwam er net achter dat mn gyn afspraak pas over 2 weken is, geen idee hoe ik me daarin heb kunnen vergissen... 
Die datum komt niet uit, dus vandaag verzet, over 3 weken
Tegen die tijd moet ik eigenlijk weer ongesteld geweest zijn, als die vorige bloeding de 1e x was, ben benieuwd.
Die datum komt niet uit, dus vandaag verzet, over 3 weken Tegen die tijd moet ik eigenlijk weer ongesteld geweest zijn, als die vorige bloeding de 1e x was, ben benieuwd.
Jeetje Fieder, dat zit niet mee. En je was al zo zenuwachtig.. Nog eventjes geduld dan maar!
Bellelena, het is rot he, die onzekerheid?
Eigenlijk wil ik zo snel mogelijk verder gaan maar ik denk de hele dag door aan mijn cyclus die niet op gang wil komen. Ik draai bijna door soms, heb ik het gevoel
Gelukkig krijgen we over 3 weken de sleutel van ons nieuwe huis als het goed is, eventjes iets anders aan mijn hoofd.
Ik zie trouwens aan de ene kant wel op tegen het huis. Toen we gingen bezichtigen was ik nog zwanger en had ik volgens mij zelfs de eerste goede echo al gehad. Ik stond toen in het kamertje dat de babykamer zou worden en in mijn hoofd was ik die al aan het inrichten. En nu.. nu blijft dat kamertje leeg, in ieder geval voorlopig. Ik denk dat ik best nog eventjes zal staan huilen in dat kamertje..
Bellelena, het is rot he, die onzekerheid?
Eigenlijk wil ik zo snel mogelijk verder gaan maar ik denk de hele dag door aan mijn cyclus die niet op gang wil komen. Ik draai bijna door soms, heb ik het gevoel
Gelukkig krijgen we over 3 weken de sleutel van ons nieuwe huis als het goed is, eventjes iets anders aan mijn hoofd.
Ik zie trouwens aan de ene kant wel op tegen het huis. Toen we gingen bezichtigen was ik nog zwanger en had ik volgens mij zelfs de eerste goede echo al gehad. Ik stond toen in het kamertje dat de babykamer zou worden en in mijn hoofd was ik die al aan het inrichten. En nu.. nu blijft dat kamertje leeg, in ieder geval voorlopig. Ik denk dat ik best nog eventjes zal staan huilen in dat kamertje..
Sparkling, goed dat je gebeld hebt en dat ze willen kijken als er over twee weken nog niets op gang is. Je gedachten over de babykamer komen me wel heel bekend voor...je hebt al een heel beeld en het gaat (voorlopig) allemaal niet door. Onze werkkamer had ik anders nu ook al flink op de schop gehad...en nu staat alles nog op precies dezelfde plek.
De anderen ook nog steeds aan het wachten, wat duurt dat toch allemaal zeg. Wachten op twee streepjes duurt lang, maar dit knaagt toch ook wel. Zeker als je van alles meent te voelen/herkennen.
Fieder: misschien een brutale vraag, maar wat voor soort vragen heb je voor bij de nacontrole? Als je niet wilt antwoorden, geen probleem.
Vandaag weer een nieuwe uitslag gekregen van de hCG-bepaling. Gezakt nu naar 40. Helaas maar twee halveringen ten opzichte van vorige week. Dat hadden er 3/4 "moeten" zijn. Ondanks dat was het ziekenhuis tevreden. Over twee weken weer. (Dat terwijl me maandag nog verteld was dat ik echt wekelijks moest komen tot ik 2x 0 zou hebben. Ik weet ook niet meer wat ze aan het doen zijn.) Hopelijk dan ook de uitslag van het pathologisch onderzoek in Nijmegen. En dan weet ik hoe ik verder in dit verhaal kan staan. Ik probeer wel weer gewoon te functioneren met werken bijvoorbeeld, maar het gaat me naar mijn idee nog niet zo goed af. 's Avonds stort ik dan wel in helaas...al best wat huilmomenten gehad, maar het lucht niet op.
De anderen ook nog steeds aan het wachten, wat duurt dat toch allemaal zeg. Wachten op twee streepjes duurt lang, maar dit knaagt toch ook wel. Zeker als je van alles meent te voelen/herkennen.
Fieder: misschien een brutale vraag, maar wat voor soort vragen heb je voor bij de nacontrole? Als je niet wilt antwoorden, geen probleem.
Vandaag weer een nieuwe uitslag gekregen van de hCG-bepaling. Gezakt nu naar 40. Helaas maar twee halveringen ten opzichte van vorige week. Dat hadden er 3/4 "moeten" zijn. Ondanks dat was het ziekenhuis tevreden. Over twee weken weer. (Dat terwijl me maandag nog verteld was dat ik echt wekelijks moest komen tot ik 2x 0 zou hebben. Ik weet ook niet meer wat ze aan het doen zijn.) Hopelijk dan ook de uitslag van het pathologisch onderzoek in Nijmegen. En dan weet ik hoe ik verder in dit verhaal kan staan. Ik probeer wel weer gewoon te functioneren met werken bijvoorbeeld, maar het gaat me naar mijn idee nog niet zo goed af. 's Avonds stort ik dan wel in helaas...al best wat huilmomenten gehad, maar het lucht niet op.
Kursor, probeer ook aan jezelf te denken, als het even niet gaat ook proberen om dat toch aan te geven. Dat is niet erg en het is gewoon nu eenmaal niets niks waar je nu allemaal doorheen gaat. Ook instortmomenten en huilbuien horen daar soms bij. Hopelijk kan de uitslag van Nijmegen je wat rust brengen. En op zich al goed dat je hcg wel duidelijk zakt, jammer dat het dan toch net iets langzamer zakt dan je had gehoopt.
.Sparkling., inderdaad dat onzekere en vooral dat weer verder willen!
Ik heb nu wel een vermoeden dat ik misschien op 1 mei een eisprong heb gehad, ik had toen 1 keer een piepklein beetje bloed bij het afvegen. Echt 1 druppeltje. Zag er bij wijze van spreken meer uit als wat roze slijm. En online heb ik gelezen dat dat soms kan voorkomen bij een eisprong (of innesteling, maar dan had ik nu al wel een positieve test gehad moeten hebben). Dat zou betekenen dat ik dan ongeveer 15 mei ongesteld wordt (of met veel geluk opnieuw een positieve test kan hebben, maar daar reken ik niet echt op gezien onze klusmomenten, net niet genoeg in de buurt van 1 mei waren gok ik). Dus ik heb weer even een datum om me aan vast te houden, dat helpt al wel met de onzekerheid. En nu maar weer verder afwachten...
En met dat kamertje, ik zou ook echt hetzelfde hebben hoor! Dat is echt helemaal niet gek, maar ook helemaal niet leuk natuurlijk. Hopelijk mag je het kamertje alsnog snel gaan inrichten
Fieder, ohh jammer dat je afspraak opeens pas over 2 weken blijkt en na verzet over 3. Ook voor jou hoop ik dat er in de tussentijd netjes een menstruatie komt!
.Sparkling., inderdaad dat onzekere en vooral dat weer verder willen!
Ik heb nu wel een vermoeden dat ik misschien op 1 mei een eisprong heb gehad, ik had toen 1 keer een piepklein beetje bloed bij het afvegen. Echt 1 druppeltje. Zag er bij wijze van spreken meer uit als wat roze slijm. En online heb ik gelezen dat dat soms kan voorkomen bij een eisprong (of innesteling, maar dan had ik nu al wel een positieve test gehad moeten hebben). Dat zou betekenen dat ik dan ongeveer 15 mei ongesteld wordt (of met veel geluk opnieuw een positieve test kan hebben, maar daar reken ik niet echt op gezien onze klusmomenten, net niet genoeg in de buurt van 1 mei waren gok ik). Dus ik heb weer even een datum om me aan vast te houden, dat helpt al wel met de onzekerheid. En nu maar weer verder afwachten...
En met dat kamertje, ik zou ook echt hetzelfde hebben hoor! Dat is echt helemaal niet gek, maar ook helemaal niet leuk natuurlijk. Hopelijk mag je het kamertje alsnog snel gaan inrichten
Fieder, ohh jammer dat je afspraak opeens pas over 2 weken blijkt en na verzet over 3. Ook voor jou hoop ik dat er in de tussentijd netjes een menstruatie komt!
Sparkling ik begrijp het. Gewoon ook doen, eventjes huilen daar! Het is ook gewoon k*t.
Ik zou na de 1e echo pas babyspullen en kamertjes gaan kijken, dat is er dus nooit van gekomen. Nooit in een babyzaak geweest. Dat vind ik zooo jammer.
Kursor: het feit dat het daalt is toch een goed teken? Als het maar niet stijgt. Of vergis ik me daarin?
Ik hoop dat je snel je uitslag krijgt en dat die ook goed is. Vervelend dat je toch blijft twijfelen zeg.
Vragen die ik o.a. voor de gyn heb zijn:
-sowieso of er nog iets uit het weefselonderzoek is gekomen, maar dat zal ze meteen wel zeggen
-of mijn slijmvlies weer dik is geworden (dik genoeg voor innestelling)
-heb af en toe nog stekende pijn en hevige krampen (echt tot puffen toe)
-ik heb een aantal tabletten genomen die ik eigenlijk niet mocht tijdens zwangerschap, zag ik pas later. Of dat wat gedaan kan hebben (zal wel niet, maar gemoedsrust)
-mijn moeder vertelde dat ze tijdens haar zwangerschappen tegen trombose moest prikken, of ik ook alvast daarop getest moet worden (miskramen komen soms van bloedstolling heb ik gehoord)
Gewoon allemaal kleine dingetjes die door mijn hoofd spoken. Bij de intake voor de curettage verzekerde ze me al dat ik de miskraam niet had kunnen voorkomen door meer rust te nemen o.i.d en dat heeft me toen zo getroost. Zijn misschien stomme vragen en verstandelijk weet ik t wel, maar ik weet dat ik me erna beter zal voelen.
ik begrijp het. Gewoon ook doen, eventjes huilen daar! Het is ook gewoon k*t. Ik zou na de 1e echo pas babyspullen en kamertjes gaan kijken, dat is er dus nooit van gekomen. Nooit in een babyzaak geweest. Dat vind ik zooo jammer.
Kursor: het feit dat het daalt is toch een goed teken? Als het maar niet stijgt. Of vergis ik me daarin?
Ik hoop dat je snel je uitslag krijgt en dat die ook goed is. Vervelend dat je toch blijft twijfelen zeg.
Vragen die ik o.a. voor de gyn heb zijn:
-sowieso of er nog iets uit het weefselonderzoek is gekomen, maar dat zal ze meteen wel zeggen
-of mijn slijmvlies weer dik is geworden (dik genoeg voor innestelling)
-heb af en toe nog stekende pijn en hevige krampen (echt tot puffen toe)
-ik heb een aantal tabletten genomen die ik eigenlijk niet mocht tijdens zwangerschap, zag ik pas later. Of dat wat gedaan kan hebben (zal wel niet, maar gemoedsrust)
-mijn moeder vertelde dat ze tijdens haar zwangerschappen tegen trombose moest prikken, of ik ook alvast daarop getest moet worden (miskramen komen soms van bloedstolling heb ik gehoord)
Gewoon allemaal kleine dingetjes die door mijn hoofd spoken. Bij de intake voor de curettage verzekerde ze me al dat ik de miskraam niet had kunnen voorkomen door meer rust te nemen o.i.d en dat heeft me toen zo getroost. Zijn misschien stomme vragen en verstandelijk weet ik t wel, maar ik weet dat ik me erna beter zal voelen.
Dank je LotOok van mij een dikke kus voor iedereen die het vandaag extra nodig heeft.
Mijn eerste moederdag
Moeilijk, maar ook bijzonder
Dankjewel Lot!
Ook van mij een dikke knuffel voor iedereen!
Ik heb vanochtend ontbijt op bed gekregen van mijn man. Toch een beetje Moederdag zo.
Ook van mij een dikke knuffel voor iedereen!
Ik heb vanochtend ontbijt op bed gekregen van mijn man. Toch een beetje Moederdag zo.
Lastig om nu een reactie te plaatsen, want ik had wel vanmorgen een klein meisje met een knutsel op bed. Toch ontbrak er wel iets; of was het meer de gedachte aan de volgende Moederdag die mogelijk niet met twee gaat zijn.
Er kwam echter nog wat...bloed... Gister een heel klein beetje waarvan ik nog dacht dat dat kon zijn van de eerste keer weer sinds we weten dat het mis was (vreemde ervaring). Vandaag zette het echt door. Ik denk dat ik dan nu al echt ongesteld ben. (ik kan het niet afleiden uit ongi-klachten, want die heb ik normaal niet en nu dus ook niet) Toch vreemd dat iedereen er op zit te wachten en dat het bij mij er nu al weer is 23 dagen na de curettage (normale cyclus van 24 dagen). En dan te bedenken dat m'n hCG-waarde donderdag dus nog 40 was. Volgens mij geeft dat nog steeds een streepje op een gewone zwangerschspstest.
Vandaag ben ik tegen beter weten in toch maar weer begonnen met foliumzuur slikken. Mocht het weefselonderzoek weer goed zijn en ik twee keer een 0 heb gehad met bloedprikken dan kunnen we weer van start...als ik weer durf... Toch voelt het raar, want het kan toch ook mis zijn en dan heb ik toch alweer ergens op gehoopt... (vaag verhaal)
Er kwam echter nog wat...bloed... Gister een heel klein beetje waarvan ik nog dacht dat dat kon zijn van de eerste keer weer sinds we weten dat het mis was (vreemde ervaring). Vandaag zette het echt door. Ik denk dat ik dan nu al echt ongesteld ben. (ik kan het niet afleiden uit ongi-klachten, want die heb ik normaal niet en nu dus ook niet) Toch vreemd dat iedereen er op zit te wachten en dat het bij mij er nu al weer is 23 dagen na de curettage (normale cyclus van 24 dagen). En dan te bedenken dat m'n hCG-waarde donderdag dus nog 40 was. Volgens mij geeft dat nog steeds een streepje op een gewone zwangerschspstest.
Vandaag ben ik tegen beter weten in toch maar weer begonnen met foliumzuur slikken. Mocht het weefselonderzoek weer goed zijn en ik twee keer een 0 heb gehad met bloedprikken dan kunnen we weer van start...als ik weer durf... Toch voelt het raar, want het kan toch ook mis zijn en dan heb ik toch alweer ergens op gehoopt... (vaag verhaal)
Kursor, ook al heb jij al een klein meisje, dat doet niets af aan het feit dat deze zwangerschap heel gewenst was! Jij hebt net zo veel recht om verdriet te hebben als de mensen die nog geen kindje hebben!
Wel heel vreemd dat je nu al ongesteld bent, zo snel kan HCG toch niet dalen of wel?
Ik begrijp je gevoel wel hoor! Je zit nu gewoon zo in onzekerheid dat je eigenlijk nergens op durft te hopen.
Hoe is jullie dagen geweest gisteren?
Ik heb gelukkig niet zoveel tijd gehad om er bij stil te staan want wij vierden de verjaardag van mijn man. Mijn schoonmoeder kwam een zonnebloem brengen omdat ze vond dat het hoe dan ook een bijzondere dag voor ons was en dat ik hem verdiende
Maar het was een beetje dubbel. Overal las ik berichtjes over mensen die bloemen kregen en brachten bij hun moeder. Ik heb geen moeder meer dus die kon ik geen bloemen brengen en ik had een kindje op komst moeten hebben die mijn moeder zou maken. En die was er ook niet
Wel heel vreemd dat je nu al ongesteld bent, zo snel kan HCG toch niet dalen of wel?
Ik begrijp je gevoel wel hoor! Je zit nu gewoon zo in onzekerheid dat je eigenlijk nergens op durft te hopen.
Hoe is jullie dagen geweest gisteren?
Ik heb gelukkig niet zoveel tijd gehad om er bij stil te staan want wij vierden de verjaardag van mijn man. Mijn schoonmoeder kwam een zonnebloem brengen omdat ze vond dat het hoe dan ook een bijzondere dag voor ons was en dat ik hem verdiende
Maar het was een beetje dubbel. Overal las ik berichtjes over mensen die bloemen kregen en brachten bij hun moeder. Ik heb geen moeder meer dus die kon ik geen bloemen brengen en ik had een kindje op komst moeten hebben die mijn moeder zou maken. En die was er ook niet
Kursor, fijn je meisje met een knutsel. Maar je had liever nu de hoop op een volgend kindje gehad. Wat Sparkling ook zei, je hebt gewoon recht op je verdriet hoor.
Qua cycluslengte zou het precies op tijd zijn. Ik weet niet hoe snel hcg kan dalen? Vreemd! Hoop voor je dat bij de volgende keer hij op 0 staat. Kan je niet even een zwangerschapstest doen? Kijken of die wit is?
Ik snap je hoor, het is geen vaag verhaal.
Sparkling, moeilijk. Zowel geen moeder als geen kindje op komst. Maar wel zwanger geweest, dus toch een beetje moeder! Maar snap wel dat dat verder niet tastbaar voor je was gister... Ik vond het ook heel raar. Het was wel mijn 1e moederdag, maar zo voelde het ook bij mij niet.
Lief van je schoonmoeder! (en nog gefeli met je man). Niemand in mijn omgeving heeft er iets over gezegd. Het telt natuurlijk officieel ook nog niet mee. Of ze dachten dat het te pijnlijk zou zijn...
Maar je had liever nu de hoop op een volgend kindje gehad. Wat Sparkling ook zei, je hebt gewoon recht op je verdriet hoor. Qua cycluslengte zou het precies op tijd zijn. Ik weet niet hoe snel hcg kan dalen? Vreemd! Hoop voor je dat bij de volgende keer hij op 0 staat. Kan je niet even een zwangerschapstest doen? Kijken of die wit is?
Ik snap je hoor, het is geen vaag verhaal.
Sparkling, moeilijk. Zowel geen moeder als geen kindje op komst.
Maar wel zwanger geweest, dus toch een beetje moeder! Maar snap wel dat dat verder niet tastbaar voor je was gister... Ik vond het ook heel raar. Het was wel mijn 1e moederdag, maar zo voelde het ook bij mij niet. Lief van je schoonmoeder! (en nog gefeli met je man). Niemand in mijn omgeving heeft er iets over gezegd. Het telt natuurlijk officieel ook nog niet mee. Of ze dachten dat het te pijnlijk zou zijn...
Lastig he, die 'feestdagen'... ze zijn bijna altijd heel dubbel voor sommigen.
Ik heb zojuist mijn telefonische consult gehad, de nacontrole van de curettage. De gynaecoloog was wel heel aardig en begripvol. Ik heb m'n ongenoegen geuit over de gang van zaken van die dag toen, en haar excuses gehad (veel meer kan ook niet natuurlijk, gedane zaken nemen geen keer) Het moet maar goed zijn zo.
Ik ben nog steeds niet ongesteld intussen, maar volgens haar kon dat elk moment gebeuren. "Vandaag of morgen". Ja ja... Ik moet nog drie weken wachten, als ik dan nog niet ongesteld ben geworden mag ik bellen voor een afspraak, dan gaan ze even 'kijken'.
En als ik ongesteld ben geweest, heb ik 'toestemming' om weer gewoon zwanger te worden. Nou ja, toestemming of niet, we klussen gewoon door hoor. Die tijdsbepaling kan ook wel met een echo, mocht het per ongeluk ineens lukken 
Ik heb zojuist mijn telefonische consult gehad, de nacontrole van de curettage. De gynaecoloog was wel heel aardig en begripvol. Ik heb m'n ongenoegen geuit over de gang van zaken van die dag toen, en haar excuses gehad (veel meer kan ook niet natuurlijk, gedane zaken nemen geen keer) Het moet maar goed zijn zo.
Ik ben nog steeds niet ongesteld intussen, maar volgens haar kon dat elk moment gebeuren. "Vandaag of morgen". Ja ja... Ik moet nog drie weken wachten, als ik dan nog niet ongesteld ben geworden mag ik bellen voor een afspraak, dan gaan ze even 'kijken'.
En als ik ongesteld ben geweest, heb ik 'toestemming' om weer gewoon zwanger te worden.
Nou ja, toestemming of niet, we klussen gewoon door hoor. Die tijdsbepaling kan ook wel met een echo, mocht het per ongeluk ineens lukken
Mama van Lars & Femke
Ik denk dat het voor de meeste mensen gewoon te lastig/raar/pijnlijk is. "he, eigenlijk had jij nu ook..."--> denk dat niemand zich daaraan durft te wagen.quote:
Lief van je schoonmoeder! (en nog gefeli met je man). Niemand in mijn omgeving heeft er iets over gezegd. Het telt natuurlijk officieel ook nog niet mee. Of ze dachten dat het te pijnlijk zou zijn...
Daarbij: heb je veel mensen zonder kinderen in je omgeving? Ik heb daar vroeger ook nooit bij stilgestaan namelijk, dat je als zwangere een bijna-moeder bent, als je begrijp wat ik bedoel (zelfs nu ik zwanger ben, vond ik moederdag niet op mij van toepassing, maar ik kan me nu wel heel goed voorstellen dat dat voor anderen wel zo voelt). Dus misschien realiseren ze zich het niet eens.
Wat fijn Shandaly! Netjes dat je excuses hebt gehad en hopelijk hebben zij hiervan geleerd voor bij andere mensen. Hopelijk hoef je over 3 weken niet te bellen en ben je voor die tijd alweer ongesteld geworden.
Coco, dat is het denk ik ook. Ik heb niet het idee dat mensen het bewust negeren maar dat ze het zich niet beseffen of ze durven het niet. Volgens mij is het sowieso veel angst bij mensen, angst om je te kwetsen of bang dat je ineens begint te huilen. Dat is lastig voor ons maar begrijpelijk. Ik zou zelf ook niet weten hoe ik om moet gaan met de miskraam van een ander. Wat moet je ook zeggen? Oplossen kan toch niet.
Dat vind ik overigens heel fijn van mijn zussen. Ze luisteren naar mij, al vertel ik wel 100 keer hoe verdrietig ik ben. Maar ze vertellen ook dat ze niet weten wat ze moeten zeggen want alle woorden zijn toch loos. En zo is het ook, helaas.
Hier was er dit keer wel mijn vriendin die me een berichtje stuurde, heel fijn Dat ze me sterkte wenste met deze dag, zonder moeder en zonder Draakje (de 'naam' die we al gegeven hadden toen ik nog zwanger was en zo blijven we hem dan maar noemen, 2012 is het jaar van de draak) die mij moeder zou maken. Dat vond ik wel heel lief van haar!
Coco, dat is het denk ik ook. Ik heb niet het idee dat mensen het bewust negeren maar dat ze het zich niet beseffen of ze durven het niet. Volgens mij is het sowieso veel angst bij mensen, angst om je te kwetsen of bang dat je ineens begint te huilen. Dat is lastig voor ons maar begrijpelijk. Ik zou zelf ook niet weten hoe ik om moet gaan met de miskraam van een ander. Wat moet je ook zeggen? Oplossen kan toch niet.
Dat vind ik overigens heel fijn van mijn zussen. Ze luisteren naar mij, al vertel ik wel 100 keer hoe verdrietig ik ben. Maar ze vertellen ook dat ze niet weten wat ze moeten zeggen want alle woorden zijn toch loos. En zo is het ook, helaas.
Hier was er dit keer wel mijn vriendin die me een berichtje stuurde, heel fijn
Dat ze me sterkte wenste met deze dag, zonder moeder en zonder Draakje (de 'naam' die we al gegeven hadden toen ik nog zwanger was en zo blijven we hem dan maar noemen, 2012 is het jaar van de draak) die mij moeder zou maken. Dat vond ik wel heel lief van haar!
Dat is inderdaad ontzettend lief! Ik zou zelf ook nog steeds niet weten hoe ik zou reageren als een vriendin van mij een miskraam had gehad. Gewoon veel luisteren, laten weten dat ik aan haar denk, denk ik. Iedereen is toch anders, dus wat voor mij werkt(e), hoeft voor een ander natuurlijk niet te werken. Lastig hoor.quote:
Wat fijn Shandaly! Netjes dat je excuses hebt gehad en hopelijk hebben zij hiervan geleerd voor bij andere mensen. Hopelijk hoef je over 3 weken niet te bellen en ben je voor die tijd alweer ongesteld geworden.
Coco, dat is het denk ik ook. Ik heb niet het idee dat mensen het bewust negeren maar dat ze het zich niet beseffen of ze durven het niet. Volgens mij is het sowieso veel angst bij mensen, angst om je te kwetsen of bang dat je ineens begint te huilen. Dat is lastig voor ons maar begrijpelijk. Ik zou zelf ook niet weten hoe ik om moet gaan met de miskraam van een ander. Wat moet je ook zeggen? Oplossen kan toch niet.
Dat vind ik overigens heel fijn van mijn zussen. Ze luisteren naar mij, al vertel ik wel 100 keer hoe verdrietig ik ben. Maar ze vertellen ook dat ze niet weten wat ze moeten zeggen want alle woorden zijn toch loos. En zo is het ook, helaas.
Hier was er dit keer wel mijn vriendin die me een berichtje stuurde, heel fijn
Ook ik zou niet weten hoe ik zou reageren. Wat ik zelf wel prettig vind is als iemand echt luistert en vraagt hoe ik me voel (ik vertel het zelf allemaal alsof ik het over iemand anders heb, alleen maar uitleggen en niet emotioneel). Ze prikken dan als het ware door m'n beschermlaagje. Er zijn er maar weinig die dat doen. Genoeg beginnen er over dat ze wel iemand kennen die een miskraam heeft gehad en dat er daarna toch nog een kind kwam of een reactie in de trant van je bent nog jong... Zo proberen ze je weer een beetje op te beuren, maar ik trek dat zelf niet zo goed eigenlijk. Ik hoop dat ik, mocht het aan de orde zijn, invoelend kan reageren.
Shandaly, goed dat je bij het telefonische nagesprek nog bent teruggekomen op je vervelende ervaringen op de opnamedag. Meer dan excuses kan inderdaad niet, maar fijn dat je die hebt en waarschijnlijk heb je dan ook wel de indruk gekregen dat jouw boodschap echt overkwam. Ik hoop dat een extra controle voor je cyclus niet nodig gaat zijn.
Wat de mijne betreft...ik dacht dat ik alweer ongesteld was geworden...daar kom ik denk ik maar weer op terug. Ik herken het niet als een menstruatie. Een aantal dagen helderrood, een dag niets en dan ineens weer wel. Helemaal geen oud bloed ofzo. Ik gok nu toch meer op steeds weer vloeien eigenlijk. Is dit niet vergelijkbaar met wat Fieder had? Voor een echte menstruatie zou het, ivm hCG die eerst een stuk moet dalen (hoeft niet negatief te zijn) voor je cyclus op gang komt, nog vrij vroeg zijn. Nou ja, ik vind het gewoon irritant en verwarrend...en ik wil weten wat er allemaal aan de hand (is geweest). Standje ongeduld ben ik zo af en toe; wordt moe van mezelf, bleh.
Ik moet zeggen dat ik de afgelopen wel heel veel heb geleerd. Praten, proberen emoties te delen, niet alleen maar sterk zijn, ietwat assertief zijn, voor mezelf opkomen...en dan word ik heel verdrietig dat ik die ervaringen heb opgedaan omdat er helaas geen kindje komt en ik nog steeds niet duidelijk heb wat er eventueel met mij aan de hand is.
Shandaly, goed dat je bij het telefonische nagesprek nog bent teruggekomen op je vervelende ervaringen op de opnamedag. Meer dan excuses kan inderdaad niet, maar fijn dat je die hebt en waarschijnlijk heb je dan ook wel de indruk gekregen dat jouw boodschap echt overkwam. Ik hoop dat een extra controle voor je cyclus niet nodig gaat zijn.
Wat de mijne betreft...ik dacht dat ik alweer ongesteld was geworden...daar kom ik denk ik maar weer op terug. Ik herken het niet als een menstruatie. Een aantal dagen helderrood, een dag niets en dan ineens weer wel. Helemaal geen oud bloed ofzo. Ik gok nu toch meer op steeds weer vloeien eigenlijk. Is dit niet vergelijkbaar met wat Fieder had? Voor een echte menstruatie zou het, ivm hCG die eerst een stuk moet dalen (hoeft niet negatief te zijn) voor je cyclus op gang komt, nog vrij vroeg zijn. Nou ja, ik vind het gewoon irritant en verwarrend...en ik wil weten wat er allemaal aan de hand (is geweest). Standje ongeduld ben ik zo af en toe; wordt moe van mezelf, bleh.
Ik moet zeggen dat ik de afgelopen wel heel veel heb geleerd. Praten, proberen emoties te delen, niet alleen maar sterk zijn, ietwat assertief zijn, voor mezelf opkomen...en dan word ik heel verdrietig dat ik die ervaringen heb opgedaan omdat er helaas geen kindje komt en ik nog steeds niet duidelijk heb wat er eventueel met mij aan de hand is.
Kursor, goed dat ook jij er nog een positieve kant in kan vinden! Hoe cliche ook, je gaat hier sterker uit komen...
Ik herken je 1e stukje, op de automatische piloot de details geven. En dat opbeuren is ook vervelend ja. Ik begrijp het heel goed, zou het zelf ook doen denk ik. Maar je hoort het toch liever niet eigenlijk.
Ik ben ongeveer een maand na mn curettage 2 dagen veel helder rood bloed verloren met veel krampen. Toen had ik wel al n wit streepje geplast. Vermoed dat dit de 1e menstruatie was.
Tot op heden weer niks. Tussendoor wel regelmatig bruinverlies. Rood bloed telt officieel wel als n menstruatie, maar die van mij duren meestal 7 dagen. Dus ik wacht nog steeds n 'echte' af (voor mijn doen dan).
De eerste weken na de curettage (toen mn hcg begon te dalen dus) heb ik ook een aantal dagen gebloed, dan weer niet, dan weer wel. Heel wisselend. Had zelf t idee dat dat nog van de ingreep kwam, maar kan ook best iets hormonaals geweest zijn?
Je moet binnenkort weer bloed prikken zeker? En heb je nog een zwangerschapstest gedaan pas? Als die wit is kan je in principe ongesteld zijn.
Ik herken je 1e stukje, op de automatische piloot de details geven. En dat opbeuren is ook vervelend ja. Ik begrijp het heel goed, zou het zelf ook doen denk ik. Maar je hoort het toch liever niet eigenlijk.
Ik ben ongeveer een maand na mn curettage 2 dagen veel helder rood bloed verloren met veel krampen. Toen had ik wel al n wit streepje geplast. Vermoed dat dit de 1e menstruatie was.
Tot op heden weer niks. Tussendoor wel regelmatig bruinverlies. Rood bloed telt officieel wel als n menstruatie, maar die van mij duren meestal 7 dagen. Dus ik wacht nog steeds n 'echte' af (voor mijn doen dan).
De eerste weken na de curettage (toen mn hcg begon te dalen dus) heb ik ook een aantal dagen gebloed, dan weer niet, dan weer wel. Heel wisselend. Had zelf t idee dat dat nog van de ingreep kwam, maar kan ook best iets hormonaals geweest zijn?
Je moet binnenkort weer bloed prikken zeker? En heb je nog een zwangerschapstest gedaan pas? Als die wit is kan je in principe ongesteld zijn.
Fieder, bedankt nog voor het vertellen hoe het bij jou is gegaan.
Ik heb toen het bloeden begon geen test gedaan aangezien ik net twee dagen daarvoor nog een hCG-bepaling op bloed had gehad. In de tussentijd zou de waarde nog niet naar 0 gedaald zijn, dus een test zou niet veel toevoegen. Denk dat ik het bloedverlies ook maar ga aankaarten bij de nacontrole.
Komende donderdag moet ik weer opnieuw gaan prikken (waarom er dan twee weken tussen zaten...geen idee). Ik hoop dat het dan (zo goed als) weg is, maar durf er niet te hard op te hopen. Bang dat het tegen gaat vallen. Zal dan ook maar informeren of er al wat bekend is over de revisie in Nijmegen.
...en waarom denk ik nog steeds aan hoe het nu had kunnen zijn...en waarom raak ik van af in de Ikea, ook al zo'n verzamelplaats van bolle buiken...heb als troost maar een broodje rosbief op (en dan ga ik alweer huilen; m'n man zegt juist dat ik er maar van moet genieten, want hopelijk kan dat binnenkort niet meer).
Ik heb toen het bloeden begon geen test gedaan aangezien ik net twee dagen daarvoor nog een hCG-bepaling op bloed had gehad. In de tussentijd zou de waarde nog niet naar 0 gedaald zijn, dus een test zou niet veel toevoegen. Denk dat ik het bloedverlies ook maar ga aankaarten bij de nacontrole.
Komende donderdag moet ik weer opnieuw gaan prikken (waarom er dan twee weken tussen zaten...geen idee). Ik hoop dat het dan (zo goed als) weg is, maar durf er niet te hard op te hopen. Bang dat het tegen gaat vallen. Zal dan ook maar informeren of er al wat bekend is over de revisie in Nijmegen.
...en waarom denk ik nog steeds aan hoe het nu had kunnen zijn...en waarom raak ik van af in de Ikea, ook al zo'n verzamelplaats van bolle buiken...heb als troost maar een broodje rosbief op (en dan ga ik alweer huilen; m'n man zegt juist dat ik er maar van moet genieten, want hopelijk kan dat binnenkort niet meer).
Kursor, iedereen zegt in zo'n situatie dat je ervan moet genieten omdat het 'straks, binnenkort, ooit, niet meer kan' maar dat verandert toch niets aan hoe jij je voelt. Als jij er nog niet van kan genieten, dan hoef je dat ook helemaal niet te doen. Het is een verdriet dat heel diep gaat en dat is niet zomaar weg. Dus huil maar lekker als jij moet huilen, en laat je niet vertellen wat je wel of niet zou moeten voelen.
Morgen ben ik vast weer mezelf.
Kursor ik snap dat je nergens op durft te hopen nu. Hoop dat ze die revisie dan gedaan hebben! En natuurlijk op een dikke vette 0!!
En ik begrijp je Ikea stukje zo goed! Ikea is echt geeeen goede plek om te zijn als je met dit soort dingen bezig bent buiken, wagens, kindjes overal
Dikke kus hoor, en huil maar gewoon als je dat nodig hebt. Het is allemaal nog zo onzeker en onduidelijk... Ik hoop zo hard dat je snel goed nieuws krijgt
En ik begrijp je Ikea stukje zo goed! Ikea is echt geeeen goede plek om te zijn als je met dit soort dingen bezig bent
buiken, wagens, kindjes overal Dikke kus hoor, en huil maar gewoon als je dat nodig hebt. Het is allemaal nog zo onzeker en onduidelijk... Ik hoop zo hard dat je snel goed nieuws krijgt
Moederdag vond ik echt een afschuwelijke dag dit jaar
De lompe opmerking van mijn schoonzus heeft daar niet echt aan meegeholpen
"Jaaa, vandaag is moederdag. Alle moeders worden lekker verwend en hoeven lekker niets te doen!" En ik stond met legen handen
Maar goed, daarvoor kwam ik niet het topic binnen walsen....
Mijn vriend en ik hebben een behoorlijk rotjaar achter de rug (verlies van zijn vader, ziekte, etc.). Hij is hier erg door van slag en blijft erg hangen in een negatieve spiraal. Het enorme verdriet van het verliezen van ons kindje kwam dus grotendeels op mijn schouders neer, want voor mijn verdriet had hij simpelweg geen ruimte.
Afgelopen zaterdag besloot ik dat ik zo niet door kan gaan en heb besloten om alleen verder te gaan.
Voorlopig ben ik bij mijn ouders en ga ik hard op zoek naar eigen woonruimte.
De lompe opmerking van mijn schoonzus heeft daar niet echt aan meegeholpen
"Jaaa, vandaag is moederdag. Alle moeders worden lekker verwend en hoeven lekker niets te doen!" En ik stond met legen handen
Maar goed, daarvoor kwam ik niet het topic binnen walsen....
Mijn vriend en ik hebben een behoorlijk rotjaar achter de rug (verlies van zijn vader, ziekte, etc.). Hij is hier erg door van slag en blijft erg hangen in een negatieve spiraal. Het enorme verdriet van het verliezen van ons kindje kwam dus grotendeels op mijn schouders neer, want voor mijn verdriet had hij simpelweg geen ruimte.
Afgelopen zaterdag besloot ik dat ik zo niet door kan gaan en heb besloten om alleen verder te gaan.
Voorlopig ben ik bij mijn ouders en ga ik hard op zoek naar eigen woonruimte.
-Tuktuk-, kunnen jullie niet samen hulp zoeken?
Sterkte in elk geval!
Sterkte in elk geval!
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Soms zorgen dit soort gebeurtenissen ervoor dat je erachter komt dat je relatie gewoon niet is wat je erin zocht...
Ik kan me niet voorstellen dat alleen het niet kwijt kunnen van je verdriet het enige is... Let op dat je zelf ook niet te veel gaat zwelgen. Een miskraam na 6 weken is echt niet te vergelijken met het overlijden van een ouder... Ik ken jullie verdere situatie niet en weet niet in hoeverre de negatieve spiraal van hem is, maar volgens mij zit jij er, gezien je reacties in dit topic, ook in en zou samen eens met iemand praten geen kwaad kunnen...
Mits er nog genoeg liefde is natuurlijk...
Ik kan me niet voorstellen dat alleen het niet kwijt kunnen van je verdriet het enige is... Let op dat je zelf ook niet te veel gaat zwelgen. Een miskraam na 6 weken is echt niet te vergelijken met het overlijden van een ouder... Ik ken jullie verdere situatie niet en weet niet in hoeverre de negatieve spiraal van hem is, maar volgens mij zit jij er, gezien je reacties in dit topic, ook in en zou samen eens met iemand praten geen kwaad kunnen...
Mits er nog genoeg liefde is natuurlijk...
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
sowieso gaan mannen heel anders om met dit soort verlies. Waarschijnlijk heeft hij niet eens door dat 't jou nog zoveel doet...
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Oh en voor er hier iemand over me heen valt ivm ongevoeligheid omdat ik niet weet waar ik 't over heb... 2009 was mijn rotjaar, 4 miskramen, schoonvader overleden en een burnout
Ik doe even hard, juist omdat ik weet wat het is...
Ik doe even hard, juist omdat ik weet wat het is...
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Ik denk dat verdriet bij elke persoon anders is en dat je het simpelweg niet kunt vergelijken.quote:
Soms zorgen dit soort gebeurtenissen ervoor dat je erachter komt dat je relatie gewoon niet is wat je erin zocht...
Ik kan me niet voorstellen dat alleen het niet kwijt kunnen van je verdriet het enige is... Let op dat je zelf ook niet te veel gaat zwelgen. Een miskraam na 6 weken is echt niet te vergelijken met het overlijden van een ouder... Ik ken jullie verdere situatie niet en weet niet in hoeverre de negatieve spiraal van hem is, maar volgens mij zit jij er, gezien je reacties in dit topic, ook in en zou samen eens met iemand praten geen kwaad kunnen...
Mits er nog genoeg liefde is natuurlijk...
Maar zo prille zwangerschap, besef je gewoon dat erg veel prille zwangerschappen niet goed gaan. Meestal weet je niet eens dat je zwanger bent, en ben je een paar dagen te laat ofzo.. Bij 6 weken zwangerschap is er ook niet echt sprake van een kindje, maar het is niet meer dan een vruchtje, zelfs nog zonder hartje...
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Ja, ik val wel een beetje over je ongevoeligheid.
Deze beslissing is echt niet zomaar genomen. Er staat ook niet voor niets "verlies van zijn vader, ziekte, etc.. We hebben echt een afschuwelijk jaar achter de rug, waar we niet zo 123 uit gaan komen. Het doet me ontzettend veel pijn, maar ik MOET voor mezelf kiezen, omdat ik er anders aan onderdoor ga.
Dus als je de verder situatie niet kent, houd dan gewoon je mond.
En nee, zwelgen is wel het laatste dat ik doe. Ik werk keihard om alles zo normaal mogelijk te laten verlopen, maar daar moeten er wel twee aan meewerken.
Deze beslissing is echt niet zomaar genomen. Er staat ook niet voor niets "verlies van zijn vader, ziekte, etc.. We hebben echt een afschuwelijk jaar achter de rug, waar we niet zo 123 uit gaan komen. Het doet me ontzettend veel pijn, maar ik MOET voor mezelf kiezen, omdat ik er anders aan onderdoor ga.
Dus als je de verder situatie niet kent, houd dan gewoon je mond.
En nee, zwelgen is wel het laatste dat ik doe. Ik werk keihard om alles zo normaal mogelijk te laten verlopen, maar daar moeten er wel twee aan meewerken.
Jij wilt je verhaal kwijt en doet dat op een discussieforum. Dus moet je niet gek kijken dat mensen reageren ook al kennen ze de rest van de situatie niet. Dan zou je de rest van de situatie er in moeten zetten zodat men daar niet over kan vallen.quote:
Ja, ik val wel een beetje over je ongevoeligheid.
Deze beslissing is echt niet zomaar genomen. Er staat ook niet voor niets "verlies van zijn vader, ziekte, etc.. We hebben echt een afschuwelijk jaar achter de rug, waar we niet zo 123 uit gaan komen. Het doet me ontzettend veel pijn, maar ik MOET voor mezelf kiezen, omdat ik er anders aan onderdoor ga.
Dus als je de verder situatie niet kent, houd dan gewoon je mond.
En nee, zwelgen is wel het laatste dat ik doe. Ik werk keihard om alles zo normaal mogelijk te laten verlopen, maar daar moeten er wel twee aan meewerken.
Wipkip met prachtige Wipkuikentjes O+
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Try to be a rainbow in someone's cloud.
Daarom zeg ik ook, ik ken jullie situatie niet. Ik viel even over het feit dat je het alleen over het verdriet had wat je niet kwijt kon. Niet omdat ik je neer wil sabelen, maar omdat ik het zonde zou vinden als je een mooie relatie hierom zou weggooien. (jullie houden immers genoeg van elkaar om ook aan kinderen te willen beginnen)quote:
Ja, ik val wel een beetje over je ongevoeligheid.
Deze beslissing is echt niet zomaar genomen. Er staat ook niet voor niets "verlies van zijn vader, ziekte, etc.. We hebben echt een afschuwelijk jaar achter de rug, waar we niet zo 123 uit gaan komen. Het doet me ontzettend veel pijn, maar ik MOET voor mezelf kiezen, omdat ik er anders aan onderdoor ga.
Dus als je de verder situatie niet kent, houd dan gewoon je mond.
En nee, zwelgen is wel het laatste dat ik doe. Ik werk keihard om alles zo normaal mogelijk te laten verlopen, maar daar moeten er wel twee aan meewerken.
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Helaas kom je er in moeilijke situaties pas achter of je relatie dat aankan...quote:
Ja, ik val wel een beetje over je ongevoeligheid.
Deze beslissing is echt niet zomaar genomen. Er staat ook niet voor niets "verlies van zijn vader, ziekte, etc.. We hebben echt een afschuwelijk jaar achter de rug, waar we niet zo 123 uit gaan komen. Het doet me ontzettend veel pijn, maar ik MOET voor mezelf kiezen, omdat ik er anders aan onderdoor ga.
Dus als je de verder situatie niet kent, houd dan gewoon je mond.
En nee, zwelgen is wel het laatste dat ik doe. Ik werk keihard om alles zo normaal mogelijk te laten verlopen, maar daar moeten er wel twee aan meewerken.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Het ergste verdriet wat je zelf meemaakt is inderdaad altijd het ergst voor jezelf, dan valt elk vergelijk weg. Ik bedoelde het ook niet kwaad, maar ik kan mezelf voorstellen dat haar vriend meer bezig is met het verdriet om z'n vader dan om het verlies van een relatief prille zwangerschap (wat voor hem sowieso al heel erg onwerkelijk is)quote:
[..]
Ik denk dat verdriet bij elke persoon anders is en dat je het simpelweg niet kunt vergelijken.
Maar zo prille zwangerschap, besef je gewoon dat erg veel prille zwangerschappen niet goed gaan. Meestal weet je niet eens dat je zwanger bent, en ben je een paar dagen te laat ofzo.. Bij 6 weken zwangerschap is er ook niet echt sprake van een kindje, maar het is niet meer dan een vruchtje, zelfs nog zonder hartje...
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Ik bedoelde het niet kwaad... Juist omdat ik weet hoe moeilijk dit soort situaties zijn reageerde ik... Je relatie komt gewoon flink onder druk te staan.quote:
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Dat is zo... Voor mannen is het meestal pas tastbaar als ze er echt iets mee kunnen... Het is naar dat jullie geen ruimte meer hadden voor ieders verdriet.quote:
[..]
Het ergste verdriet wat je zelf meemaakt is inderdaad altijd het ergst voor jezelf, dan valt elk vergelijk weg. Ik bedoelde het ook niet kwaad, maar ik kan mezelf voorstellen dat haar vriend meer bezig is met het verdriet om z'n vader dan om het verlies van een relatief prille zwangerschap (wat voor hem sowieso al heel erg onwerkelijk is)
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Als je geen (ook nog goed bedoeld!) reactie wilt op wat je schrijft moet je een dagboek nemen. Als je ook zo op je partner reageert snap ik dat het niet zo gezellig is thuis.quote:
Amenquote:
[..]
Als je geen (ook nog goed bedoeld!) reactie wilt op wat je schrijft moet je een dagboek nemen. Als je ook zo op je partner reageert snap ik dat het niet zo gezellig is thuis.
*You little wonder, little wonder you*
*I have wished for so long, how i wish for you today*
*I have wished for so long, how i wish for you today*
Auquote:
[..]
Als je geen (ook nog goed bedoeld!) reactie wilt op wat je schrijft moet je een dagboek nemen. Als je ook zo op je partner reageert snap ik dat het niet zo gezellig is thuis.
mensen afzeiken is een topic verderop toch
sure, het hoort hier niet. maar die hardheid en oordeel evenmin
sure, het hoort hier niet. maar die hardheid en oordeel evenmin
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Ik begrijp best dat dit niet is wat Tuktuk wil horen..
Ik zei het al eerder, je hebt een moeilijke beslissing moeten maken Tuktuk, ik hoop dat het je goed gaat!
Overigens.. Ik ben mijn moeder verloren en ik vond het soort verdriet best aardig op elkaar lijken. Het gevoel van rouwen was bij mijn moeder net zo sterk als bij de miskraam. Bij mijn moeder had ik alleen veel meer moeite om mijn normale leven terug te vinden.
Ik zei het al eerder, je hebt een moeilijke beslissing moeten maken Tuktuk, ik hoop dat het je goed gaat!
Overigens.. Ik ben mijn moeder verloren en ik vond het soort verdriet best aardig op elkaar lijken. Het gevoel van rouwen was bij mijn moeder net zo sterk als bij de miskraam. Bij mijn moeder had ik alleen veel meer moeite om mijn normale leven terug te vinden.
afzeiken? Ik probeerde alleen maar goedbedoeld even een spiegel voor te houden. Ik weet hoe pijnlijk het kan zijn en dat je dan elkaar wel eens uit het oog kunt verliezen. Zou zonde zijn om daar je relatie voor op het spel te zetten...quote:
mensen afzeiken is een topic verderop toch
sure, het hoort hier niet. maar die hardheid en oordeel evenmin
Maar goed, zelfs goedbedoeld advies is blijkbaar niet welkom. Ik weet wel dat ik destijds blij was dat iemand me even met beide benen op de grond zette. Ik heb nu nog steeds m'n geweldige vent en als bonus nog twee miniventjes ook...
Op donderdag 12 oktober 2006 09:27 schreef SCH het volgende:
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
flugeltje is een kloon van yvonne toch?
Ik hoop voor je dat dit inderdaad de juiste keuze is en dat je niet uit verdriet en hormoonfrustratie gehandeld hebt en er spijt van gaat krijgen. Dat zou zowel voor je ex als voor jou nog een extra hobbel in een moeilijke periode zijn
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Ik heb in mijn leven meer geleerd van mensen die kritisch waren dan van mensen die zeiden wat ik wilde horen. Neemt niet weg dat ik haar alle geluk wens.
Maar jij bent de vrouw die de miskraam meemaakte en was zelf zwangerquote:
Ik begrijp best dat dit niet is wat Tuktuk wil horen..
Ik zei het al eerder, je hebt een moeilijke beslissing moeten maken Tuktuk, ik hoop dat het je goed gaat!
Overigens.. Ik ben mijn moeder verloren en ik vond het soort verdriet best aardig op elkaar lijken. Het gevoel van rouwen was bij mijn moeder net zo sterk als bij de miskraam. Bij mijn moeder had ik alleen veel meer moeite om mijn normale leven terug te vinden.
Dat maakt echt een groot verschil
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
