[Centraal] De PVV #57 waar Geert zijn vrouw slaat

quote:

'Het negeren van Wilders werkt niet, en is zelfs immoreel'

We hebben alle antwoorden op Wilders inmiddels wel gehad - terugschelden, sussen, negeren, tolereren, relativeren, duiden. Niets lijkt echt te helpen. Wat nu? 'We moeten hem in ieder geval niet negeren.' Dat stelt historicus en promovendus Jeroen Bouterse.

We zijn thans allemaal experts op het gebied van populisme, en iedereen weet wat de media en politici eigenlijk met Wilders aan moeten (zie het opinieartikel van Andor Admiraal op vk.nl). Veel gehoord motief daarbij is dat Wilders' invloed voor het leeuwendeel bestaat uit 'de manier waarop hij de agenda domineert' - zelfs zijn tegenstanders knikken na die onvermijdelijke constatering instemmend; dát moet je de man nageven, aandacht trekken doet hij goed.

Minder goedkeuring is dan meestal gegund aan de politici en media die hem het podium geven om dat te doen, en die zich door het minste Twitterberichtje alweer genoodzaakt zien in heilige verontwaardiging uit te barsten. Veel beter zou zijn om het 'randverschijnsel' dat hij immers is gewoon te negeren, je te richten op je eigen agenda en verder over te gaan tot de orde van de dag. Immers, als Wilders' invloed voor driekwart bestaat uit het feit dat we hem aandacht geven, verminderen we zijn invloed het gemakkelijkst door daarmee te stoppen.

Geen speld tussen te krijgen. Behalve dan dat het niet werkt, sowieso onmogelijk, en zelfs immoreel is.

Dat het niet werkt, is bij de vorige verkiezingen aangetoond; die gingen niet over Wilders' thema's, ze gingen niet eens over Wilders. De strijd werd geframed als een tussen Rutte en Cohen, en wel over de economie. De gigantische winst voor Wilders kwam voor velen als een volslagen verrassing - een teken dat er niet overmatig op geanticipeerd was. Wilders negeren leidde kennelijk niet tot hem marginaliseren; zijn succes hing - wat een verrassing - níet direct af van wat de andere partijen en media over hem zeiden.

Schaakmat
Wat er wel werkt? Ik weet het ook niet. Dat toe te geven lijkt me echter wel zuiverend, omdat het de pragmatische antwoorden ondermijnt die door de 'negeerders' worden gegeven. Als we toegeven simpelweg niet te weten hoe je Wilders schaakmat zet, hoeven we mensen immers niet kwalijk te nemen dat ze het spel verkeerd spelen.

We hebben alle antwoorden op Wilders inmiddels wel gehad - terugschelden, sussen, negeren, tolereren, relativeren, duiden. Niets lijkt echt te helpen. Wat nu? Als je je handelen niet kunt toetsen aan zijn gevolgen, moet je zorgen dat dat handelen zelf deugt. Als een pragmatische respons op Wilders niet bestaat, moeten we ons afvragen wat de moreel juiste houding tegenover hem is.

Dat is er uitdrukkelijk níet een van negeren. Als iemand onzin uitkraamt, is de juiste reactie om hem te corrigeren - zelfs als hij per ongeluk een keer onzin uitkraamt over een relatief onbeduidend thema. Als iemand welbewust herhaaldelijk misleidende onzin uitkraamt over grote en beladen onderwerpen (immigratie, economie, klimaat), is de juiste reactie óók om hem te corrigeren.

Discussie
En niet alleen uit gelijkhebberij. Wilders van repliek dienen is meer dan een naïeve pedagogische tik op de vingers. Het is een poging tot discussie; het is de enige manier om hem serieus te nemen en hem op te roepen tot verantwoordelijkheid - niet in politieke zin, maar in de intellectuele zin van verantwoorden wat je beweert. Democratie - om maar eens een gewichtig begrip in de strijd te gooien - heeft dat soort discussie en verantwoording nodig: waarheid en rechtvaardigheid worden bij ons in dialoog geïdentificeerd, en zo'n dialoog kan alleen zinvol plaatsvinden als men naar elkaar luistert en op elkaar reageert. Pas daarna kun je überhaupt betekenisvol zeggen dat je gelijk hebt gekregen.

Inderdaad, Wilders zal om overduidelijke redenen nooit gehoor geven aan een oproep tot dialoog: dialoog heeft hij in zijn gesloten stijl van democratie bedrijven niet nodig; het zou hem eerder schaden. Maar dat Wilders de dialoog niet aan zal gaan, mag er nooit toe leiden dat we onze volksvertegenwoordigers verwijten dat zij dat wel doen. Degenen die hem continu blijven aanvallen op wat hij zegt en doet, die hem in dat opzicht serieus nemen, hebben daar groot gelijk in: mensen die met de wereld willen wat Wilders daarmee wil, moeten namelijk wel aandacht krijgen. Niet omdat het helpt - het helpt zeer waarschijnlijk nauwelijks en misschien, zoals de negeerders beweren, averechts - maar omdat de 'heilige verontwaardiging' die Wilders oproept inderdaad een heilige plicht is. Stoppen verontwaardigd te zijn over het voorstel van een 'kopvoddentaks' is een te grote prijs voor onze rust.

Politici oproepen om alleen hun 'eigen' verhaal te vertellen en niet de hele tijd te reageren op het verhaal van anderen, is in het algemeen een dwaling. Natuurlijk moet je coherente eigen ideeën hebben; maar in een open democratie moeten die ideeën met elkaar in interactie kunnen gaan, en voortdurend door elkaar uitgedaagd worden - dat is geen lastige bijkomstigheid, maar een wezenlijk kenmerk van die open democratie. Als er zich een extremistisch verschijnsel als Geert Wilders in je parlement bevindt, móet je je eigen verhaal daar dus op betrekken.

Kwalijk
Het zwijgen van Mark Rutte over Polenmeldpunten is daarom kwalijk, níet omdat het onze reputatie in de wereld aantast en ons zo indirect schaadt - laten we toch stoppen dat argument te gebruiken! Stel dat het tegendeel waar was: dat onze xenofobe en intolerante reputatie ons op de een of andere vreemde manier hielp; dan zouden we toch ook niet van Rutte vragen er nog een schepje bovenop te doen? Realpolitik is niet de reden waarom Rutte Wilders de les zou moeten lezen - de realpolitieke overwegingen vertrouw ik trouwens ook graag aan Rutte toe, meer dan aan de zijlijn-roepers die denken onze premier in politieke prudentie te overtreffen.

Nee, daar gaat het niet om; het gaat, heel ouderwets, om de moraal in het hart van onze democratie. Praten en luisteren; open dialoog. Redelijkheid. Die worden nooit bevorderd door zwijgen en negeren.

Jeroen Bouterse is historicus en promoveert momenteel in de filosofie.

quote:

Op maandag 27 februari 2012 18:44 schreef Zolcon het volgende:
Geert is bang aangezien hij twee zetels heeft verloren. Met iemand als Samsom kan hij niet zo makkelijk pesten zoals hij dat nu doet. Meer dan een irritante puber is geert natuurlijk niet.

quote:

Op dinsdag 28 februari 2012 13:41 schreef ajacied4lf het volgende:
Wat een zielige kuttroll is het toch.

quote:

Op 25 april 2010 trok Gidi Markuszower zich terug als kandidaat. Hij stond op de vijfde plaats. Later bleek dat Markuszower zich had teruggetrokken omdat de AIVD waarschuwde dat hij een risico vormde voor de integriteit van Nederland. Hij bleek onder meer betrokken bij de overdracht van "informatie aan buitenlandse mogendheden"; daarnaast had hij ook contact met medewerkers van buitenlandse inlichtingendiensten.

quote:

Op dinsdag 28 februari 2012 06:33 schreef Friek_ het volgende:
http://s.vk.nl/3205021

Leuk artikel als reactie op wat bij sommigen hier wel leeft (negeren van Wilders als methode). Ik ben het wel met de auteur eens dat zoiets moreel gezien niet kan, maar wel strategisch gezien de beste optie blijft.

quote:

Praten en luisteren; open dialoog. Redelijkheid. Die worden nooit bevorderd door zwijgen en negeren.