Depressie & Angst #13

In mijn familie zitten veel mensen met depressie, daarom ben ik zo bang dat het erfelijk is. Ik wil er zo graag vanaf! Ik wil het zelf kunnen, niet afhankelijk zijn van medicijnen. Ik ben nog jong, en eens zei een psychiater dat ze dacht dat ik er nooit vanaf kan komen, en dat vooruitzicht vind ik vreselijk. Ik wil ervanaf omdat ik een eetstoornis heb en de kern (stemming en angst) aan wil pakken, maar ik kom daar niet echt bij met medicatie. M'n eetstoornis heeft de functie om de emoties wat minder heftig te maken, het leidt als het ware af van het echte probleem. Omdat het er wel is blijf ik m'n eetstoornis nodig hebben en kom ik daar ook niet vanaf. Verder heb ik gewoon echt heeeeel veel last van de bijwerkingen, te veel, met wel 10 soorten middelen die ik heb geprobeerd.

De extreme somberheid is er sinds 2 weken weer. Vandaag heb ik een iets betere dag de de afgelopen 13 dagen, maar de somberheid duurt dan ook de hele dag, ik heb geen moment rust. Ik ben wel al vanaf mijn 12e bekend met depressies. Sinds ik medicatie slik zijn ze niet meer zo heftig geweest, alleen wel tijdens het afbouwen. Elke keer als ik afbouwde ging het zo slecht met me dat ik in een crisis belandde, dus dan bouwde ik weer op. Ik heb nu in 1.5 jaar(!) afgebouwd. Ik heb ook dysthymie, en dat is nooit weggeweest, maar zo heftig heb ik het lang niet gehad. Om het minste moet ik huilen en ik ben ook heel lichtgeraakt. Verder voel ik me gewoon een ontzettende mislukkeling... Soms probeer ik het te verdragen, afleiding te zoeken, op andere momenten ga ik er juist over te praten, maar echt niks lijkt echt te helpen. Het rotte is dat ik eerst me nog wel goed genoeg voelde om uit leuke dingen energie te putten, maar ook dat lukt niet meer. En zonder energie kan ik me ook haast niet beter gaan voelen...

Edit: sorry, het is wel een beetje warrig geworden geloof ik :s Excuus!

Oke, gezien het tijdstip en mijn wazigheid op t moment, zal het misschien niet allemaal duidelijk zijn maar ik ga mijn best doen!

De 1e tip die ik zou willen geven is, maak het jezelf niet te moeilijk, Je hebt nu een zware periode, Overkomt de beste en je weet ook dat het weer beter wordt toch? Iedere dag is er ergens een lichtje, maar soms heel goed verstopt!

Verder heb ik een beetje het idee dat je teveel in 1 keer wilt, Je wilt de eetstoornis aanpakken, Je wilt de angst aanpakken, de depressie de deur uitzetten en je stemming onder controle krijgen, Dat zijn 4 dingen in 1 keer, dat is een beetje teveel om in 1 keer aan te pakken!! Begin bij 1 ding, dan houd je voor jezelf misschien ook overzicht! (ik geef mijn mond ook maar een slinger hoor)

Verder doet jouw verhaal mij veel aan het verhaal van mijn partner denken, En hoewel ik geen dokter ben en ook zeker niet op die stoel wil gaan zitten, zou ik tussen de regels door toch willen vragen naar jouw vitamine b12 niveau! Het kan er ook mee te maken hebben als dat niveau te laag is!

Leg de lat niet te hoog voor jezelf! Je bent niet minder omdat je een depressie hebt, of een eetstoornis, Je hebt alleen iets meer te verstouwen dan menig ander!

quote:

Op woensdag 16 november 2011 22:28 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Ga lekker die extra pammetje nemen, en dan lekker liggen summer2bird! Morgen ziet alles er vast weer heeel anders uit

Ja, dat denk ik ook maar.
Morgen een nieuwe dag.

Weltrusten

@ juxtaposition
Ik snap volledig dat je zonder energie je jezelf niet beter gaat voelen.. dus misschien proberen op een of andere manier energie te krijgen... Niet kijkend naar leuke dingen.... want dat lukt op het moment niet zeg je, misschien in ontspanning... Of in iets anders als in muziek ofzo?

quote:

Op woensdag 16 november 2011 22:45 schreef summer2bird het volgende:

[..]

Ja, dat denk ik ook maar.
Morgen een nieuwe dag.

Weltrusten

Slaap lekker!
Ik ga mezelf ook naar boven brengen!
Morgen een nieuwe dag, nieuwe ronden nieuwe kansen!

quote:

Op woensdag 16 november 2011 22:45 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Oke, gezien het tijdstip en mijn wazigheid op t moment, zal het misschien niet allemaal duidelijk zijn maar ik ga mijn best doen!

De 1e tip die ik zou willen geven is, maak het jezelf niet te moeilijk, Je hebt nu een zware periode, Overkomt de beste en je weet ook dat het weer beter wordt toch? Iedere dag is er ergens een lichtje, maar soms heel goed verstopt!

Verder heb ik een beetje het idee dat je teveel in 1 keer wilt, Je wilt de eetstoornis aanpakken, Je wilt de angst aanpakken, de depressie de deur uitzetten en je stemming onder controle krijgen, Dat zijn 4 dingen in 1 keer, dat is een beetje teveel om in 1 keer aan te pakken!! Begin bij 1 ding, dan houd je voor jezelf misschien ook overzicht! (ik geef mijn mond ook maar een slinger hoor)

Verder doet jouw verhaal mij veel aan het verhaal van mijn partner denken, En hoewel ik geen dokter ben en ook zeker niet op die stoel wil gaan zitten, zou ik tussen de regels door toch willen vragen naar jouw vitamine b12 niveau! Het kan er ook mee te maken hebben als dat niveau te laag is!

Leg de lat niet te hoog voor jezelf! Je bent niet minder omdat je een depressie hebt, of een eetstoornis, Je hebt alleen iets meer te verstouwen dan menig ander!

Haha geeft niet hoor, ik vind je niet wazig, en daarnaast ben ik zelf ook wazig op 't moment

Ik heb ook last van extreme vermoeidheid en ben vegetariėr, dus die b12 is bij wel meer artsen opgekomen. Dat was aan de lage kant, echt op de ondergrens, maar niet TE laag. Misschien ga ik toch eens vragen of ze het na willen laten kijken Die vermoeidheid speelt ook een hele grote rol in m'n leven, want ik ben ook fysiek erg ziek geweest een paar jaar geleden. Daardoor kan ik ook niet functioneren zoals het moet.

In de kliniek zeggen ze ook dat ik waarschijnlijk te veel wil. Het punt is dat ik ben gaan afbouwen toen het goed ging, want ik dacht 'als ik ga afbouwen, moet het nu, want nu voel ik me top'... en nouja, je raadt het al, toen ben ik dus ENORM teruggevallen in m'n eetstoornis. Het ging heel erg goed, maar binnen 3 maanden zat ik weer in een kliniek. Toen wilde ik nog steeds afbouwen, en dacht ik 'als ik afbouw, doe ik het nu, want nu heb ik maximale begeleiding'. Als ik weer tijdens het studeren ga afbouwen gaat het nooit goed, want dan wordt m'n stemming gewoon weer te slecht. Er is kortom dus gewoon geen goed moment :/

En dank je voor je lieve woorden! Ik wil gewoon zoveel inderdaad, ik zou zo graag willen dat alles goed is en ik weer 'normaal' ben, alles kan doen wat ik wil.

quote:

@ juxtaposition
Ik snap volledig dat je zonder energie je jezelf niet beter gaat voelen.. dus misschien proberen op een of andere manier energie te krijgen... Niet kijkend naar leuke dingen.... want dat lukt op het moment niet zeg je, misschien in ontspanning... Of in iets anders als in muziek ofzo?

Hmm ja... het is lastig, ik beleef aan vrijwel niks plezier op het moment. In de kliniek kan ik me ook niet echt ontspannen, alleen als ik thuis ben voel ik me wel een stuk relaxter. Zal het eens gaan onderzoeken hoe ik het mezelf wat aangenamer kan maken misschien.

Oef ik ben wel moe, slaap lekker allemaal En bedankt voor het reageren, doet me goed.

Trusten allemaal....

Ik heb weinig nieuws anders dan dat ik met de dag somberder word.

Weet je hoe dat komt? En kan je hulp inschakelen?

Ik voel me nogal niet serieus genomen door types als de bedrijfsarts. En die heb ik wel nodig om ff wat afstand en rust te kunnen nemen.
Ik probeer maar ff niet meer na te gaan hoe ik me voel en gewoon leuke dingen te gaan doen. Misschien helpt dat.
Psych zie ik maandag weer.
In ieder geval voel ik me nu wel wat beter dan gisteren.
Vind t wel heel fijn dat je wat aan me vroeg, voel me soms n beetje buitengesloten door mensen (vrienden/kennissen die met hun eigen sores zitten)

Goedemorgen!

Slecht geslapen vannacht, vanaf 3 uur wakker. Net een uur creatief bezig geweest en nu een uurtje rust. Dus lig even lekker in bed muziek te luisteren en op mn telefoon te internetten

quote:

Op donderdag 17 november 2011 10:45 schreef Murmeli het volgende:
Ik voel me nogal niet serieus genomen door types als de bedrijfsarts. En die heb ik wel nodig om ff wat afstand en rust te kunnen nemen.
Ik probeer maar ff niet meer na te gaan hoe ik me voel en gewoon leuke dingen te gaan doen. Misschien helpt dat.
Psych zie ik maandag weer.
In ieder geval voel ik me nu wel wat beter dan gisteren.
Vind t wel heel fijn dat je wat aan me vroeg, voel me soms n beetje buitengesloten door mensen (vrienden/kennissen die met hun eigen sores zitten)

Fijn dat je maandag je psych al weer ziet: nog even volhouden girl. Misschien kan je opschrijven hoe je je voelt, om zo alles wat te structureren en wat rust in je hoofd te krijgen? Kan je dat ook meteen gebruiken voor maandag en kan je daarna met een gerust hart wat leuks gaan doen.
Heb je al bedacht wat je wil gaan doen?

En kan me altijd pm-en he, know your feeling.

Nou, ik kan een soort van handje gaan helpen ergens. Alleen is het helaas wel nagenoeg vanuit huis, dat is dan op zich jammer.
Net met de man gesproken die erover gaat: ik wilde eigenlijk gewoon wat helpen met admistratieve dingen, maar dit bleek al zijn ingevuld. Ik ga me nu een beetje richten op een website die ze onlangs hebben gelanceerd en ga wat stukken tegenlezen en kijken of alles een beetje logisch is opgebouwd.
En eens kijken of er nog wat met social media gedaan kan worden. En dan is er ook op vrijdagen nog een bijeenkomst voor de geinteresseerden.
Hij stelde ook nog iets anders voor, maar dat impliceerde behoorlijk wat inhoud en gesprekken en ik denk dat ik daar nog niet aan toe ben. En dat heb ik ook gewoon aangegeven en dat was prima. Fijn dat ik er gewoon open over kan zijn en dat mensen zo reageren :-)

Na goed, het is wat en het heeft nog een beetje raakvlakken met mijn laatste werk. Ik kan natuurlijk ook altijd nog ergens koffie gaan schenken, maar het raakvlak vond ik juist wel aardig. Hoewel ik een beetje had gehoopt gewoon ergens heen te kunnen gaan een paar dagen voor wat uurtjes.

Verder gaat het overigens niet zo lekker :-( Voel me somber, werd weer veel te vaak en ook te vroeg wakker. Maar heel vroeg gaan hardlopen en dat voelde na afloop wel weer lekker, maar dat gevoel ben ik inmiddels weer kwijt. Vanmiddag een afspraak met een loopbaancoach. Vind ik ook al weer spannend. Alsof ik weer echt in actie MOET komen. Hoewel ik het echt zelf heb geregeld...

Raar hoofd

Goedemiddag,

Heb alles bijgelezen maar weet niet wat en hoe ik moet zeggen op de berichten. Ik vind dat nog best wel moeilijk.

@Nyota, succes bij de loopbaancoach.

Vandaag gaat het iets beter als gisteren.
Ben nog wel erg onrustig, heb ook nog heel wat huilbuien, heb vannacht ook nachtmerries gehad. Paar keer zeiknat van het zweet wakker geworden.

Probeer nu naar positieve dingen te kijken, zoals komend weekend evenement 2 dagen. Volgend weekend lekker er even tussenuit.
En hopelijk heb ik een huisje wat ik maandag te horen krijgen.

Durf nu een beetje naar de toekomst te kijken, al doet het me zeer. Omdat mijn toekomst anders gaat verlopen dan ik had gewild.

Verder wil ik straks gaan kijken voor een homeopatische rustgevend iets. Heeft iemand hier tips voor bepaalde merken of dingen?
Of ontspanningtips?

2 qoutes uit andere topic. Voel me nu echt niet fijn...
Weet ook niet wat ik hiermee aan moet.

quote:

Nou pa en ma jullie worden bedankt

Mijn ouders wrijven nu net extra in met mijn relatiebreuk.
Ik ga sinds deze week best wel veel naar vrienden toe. En zo vanavond ook weer. Dit om juist veel te praten en weer wat leuke dingen te gaan doen. Zodat ik niet hier zit en mijn eigen alleen voel.

Krijg ik van alles naar mijn kop gegooid, van zoals ga maar terug naar waar je vandaan komt. En het is maar goed dat hij je gedumpt heeft want je bent dit en dat.. Dit hadden ze 2 weken terug ook al gezegd. En je bent dom en bla bla bla
Oftewel pa is weer bezopen en ma die spoort zowiezo niet. Kan niet wachten tot ik hier weg ben.
Heb wel geen spaargeld enzo. maar dat komt allemaal wel. Inboedel is al een eind bij elkaar.

quote:

Ik had alleen wel wat meer begrip en steun verwacht. Dacht dat dit een 2e kans zou zijn.
Maar helaas die hebben ze zwaar verknalt. Was even thuis geweest en krijg meteen naar mijn hoofd je bent zeker weer bij je ex geweest.. Ben meteen weer naar buiten gegaan en slenter nu ff buiten rond. Kan dit gezeik er niet bij hebben.

Weet dat ik hun niet serieus kan nemen, maar toch dit mij heel erg pijn.....

quote:

Op donderdag 17 november 2011 23:03 schreef Madame_Paon het volgende:

[..]

Ben je ondertussen opgenomen?

Ik voel me weer fucking waardeloos.
Ik heb dus inderdaad MCDD én OCD (eerst waren er nog twijfels of de dwangklachten bij MCDD hoorden of een aparte stoornis waren).
En van MCDD is nog veel te weinig bekend, dus ze weten niet hoe ze me moeten helpen ...
Ze denken nu dat het tussen autisme en schizofrenie in ligt, maar dan met kenmerken van persoonlijkheidsstoornissen erbij ...
Binnenkort een gesprek met de psychiater. Niet dat die het wel weet.
Had ik maar iets waar veel meer over bekend is waardoor ze een oplossing wisten.

oh bah dat is naar inderdaad, als je overal tussenin valt
wie weet kan je samen met de psychiater toch nog een goede oplossing bedenken. of iets dat in ieder geval iets helpt....

quote:

Op donderdag 17 november 2011 23:17 schreef Madame_Paon het volgende:

[..]

Het is niet mijn eerste gesprek bij die psychiater ... en hij heeft zelf letterlijk gezegd dat hij het ook niet weet.
Maar niet geschoten is altijd mis. Ik hoop echt dat hij nu iets weet, al weet ik bijna zeker van niet.
2 huisartsen hebben tegen mij gezegd dat ik opgenomen moet worden omdat mijn klachten zo erg en overheersend zijn, maar de psycholoog zegt dat het daar alleen maar erger van wordt.
Fan-tas-tisch.
Ik zou me zelfs 3 jaar willen laten opsluiten als het zou helpen, maar niks helpt ..
Behoorlijk hopeloos.
En heel lastig om door te gaan.

Wat heb je verder nog in je leven wat je leven leuker/beter maakt? Vrienden? Familie? etc.

Madame_Paom ik ben vanaf woensdag opgenomen. Gaat niet echt goed, ook omdat er haast niks te doen is en ik dus heel veel mezelf moet proberen te vermaken. 's Middags is er nooit wat en vandaag zelfs de hele dag geen programma.

Peter heeft wel wat spullen meegenomen, zoals knutselspullen en mijn laptop en een paar dvd's. Maar dan nog vind ik het moeilijk om zelf mijn dag in te plannen. Dus denk dat ik maar even aan de verpleging ga vragen of ze samen een schema willen maken...

quote:

Op vrijdag 18 november 2011 10:15 schreef Sylvana het volgende:
Madame_Paom ik ben vanaf woensdag opgenomen. Gaat niet echt goed, ook omdat er haast niks te doen is en ik dus heel veel mezelf moet proberen te vermaken. 's Middags is er nooit wat en vandaag zelfs de hele dag geen programma.

Peter heeft wel wat spullen meegenomen, zoals knutselspullen en mijn laptop en een paar dvd's. Maar dan nog vind ik het moeilijk om zelf mijn dag in te plannen. Dus denk dat ik maar even aan de verpleging ga vragen of ze samen een schema willen maken...

Hmm, da's ook raar: ik dacht dat het dan juist altijd om structuur ging. Goed dat je zelf dan het initiatief neemt om en schema te maken. Zou ik ook weer eens moeten doen...

Het is vandaag een baggerdag. Gisteren nog wat wezen drinken met een vriend, maar ik heb duidelijk te veel gedronken en gerookt en ben dus brak vandaag. Ik kan mezelf wel voor m'n kop slaan, maar op dat moment zelf gebeurt het gewoon (dat klinkt wel heel zwak he),
Ging rond kwart voor 1 slapen en wordt om half 6 weer wakker en daarna om kwart over 6 weer. En sindsdien lig ik maar een beetje in bed, kan me er niet toe zetten vandaag.

Ik voel me zo verschrikkelijk alleen: een vriendin die ik en toe zie en die ik wel vaker tussendoor even mail of sms, daar hoor ik helemaal niets van (ze is waarschijnlijk druk) al 2 weken (terwijl ik pas wat meer heb verteld over waar ik in zit en hoe moeilijk ik dat vind) en andere mensen die ik deze week hebben gezien, vragen me sowieso nooit hoe het met me gaat. Ik vind dat zo moeilijk en voel me dan echt zo alleen. Wat boeit het ook hoe het met me gaat? It's just me, myself and I waar ik mee moet leven, dus dan zal ik dat ook doen.
Het herinnert me alleen zo aan vroeger en dat is zo moeilijk nu, omdat ik daar normaal voor wegrende, maar het nu zo hard voel.

na ja, het voelt nogal warrig allemaal, whatever

Ik herken je gevoel heel erg nyota. Voel me de laatste tijd ook vaak alleen gelaten door vriendinnen. Ik denk dat mensen vaak niet weten hoe ze ermee moeten omgaan en dan maar niks meer laten horen. Misschien kan je die vriendin aan wie je laatst hebt uitgelegd hoe het gaat instructies geven van waar je behoefte aan hebt, en ook wat je niet van haar verwacht. Bijvoorbeeld kan je zeggen dat je het fijn zou vinden af en toe even met haar weg te gaan (omdat dat goed is voor je stemming), of dat ze je wat vaker smst om te vragen hoe het gaat. En je kan haar ook zeggen dat je van haar niet verwacht dat ze jouw depressie oplost (want dat kan ze niet). En je kan bijvoorbeeld zeggen dat ze gewoon zichzelf kan zijn, dat je nog steeds dezelfde persoon bent, maar alleen een beetje somber. maar dat je nog steeds wel graag dingen doet en tegen een grapje kan ofzo.
Misschien maakt dat het voor haar minder ongrijpbaar en eng.

en de mensen die sowieso nooit wat vragen, daar kan je denk ik 2 dingen mee doen: of lol met ze hebben en je erbij neerleggen dat het alleen oppervlakkige kennissen zijn. Of, als het contact je meer kost dan oplevert, het even op een laag pitje zetten.

En ik merk zelf ook wel dat ik sneller boos ben en ruzie maak met mensen. Dat probeer ik nu wat minder te doen, omdat het waarschijnlijk toch door mijn depressie komt dat ik zo heetgebakerd ben. dus ik stel mijn verwachtingen wel bij

Ik hoop dat je er iets mee kan
en anders mag je ook hier een keer een bakkie komen doen hoor weet alleen niet of dat bij jou in de buurt is hihi (r'dam)

dikke knuffel meis!

Dat dacht ik ook Nyota, dat het vooral om de structuur zou gaan. Maar er zijn personele problemen en het gaat hier vooral om de rust. Terwijl ik juist zoveel mogelijk afleiding nodig heb. Maar heb net samen een planning gemaakt, dus hopelijk kom ik zo de dag goed door. Om 13 uur heb ik eerst kennismakingsgesprek met de afdelingsarts.

Sorry trouwens dat ik niet zoveel op anderen reageer, maar concentratie is erg laag. Dus maar even een algemene knuffel voor iedereen die dat nodig heeft

Gesprek met de afdelingsarts was fijn. Moest ook een paar lichamelijke testjes doen, maar dat ging allemaal prima Wel gaat ze kijken of ik slaapmedicatie krijg omdat ik zo slecht slaap.

Daarna samen met de verpleegster bij de Action nieuwe knutselspullen gehaald voor de hobbykamer Zij heeft de kamer helemaal opgeruimd, dus het ziet er nu uitnodigend uit en ik heb wat te doen

Nee dat is niet bekend, maar de meesten zitten er zo'n 2-4 maanden.

quote:

Op vrijdag 18 november 2011 15:07 schreef Madame_Paon het volgende:

[..]

Ik heb mijn kat, maar die zie ik maar iets van 1x in de 2 weken omdat ik hier geen huisdieren mag.

En verder heb je dus alleen contact met mensen van FOK? Moet erg lastig zijn, als ik naar mezelf kijk dan heb ik elke dag wel dingen die mijn gedachten verzetten, zoals in het weekend met vrienden afspreken, doordeweeks 2x sporten en daarna zuipen, en 2x per week bij m'n ouders eten etc.

Sylvana, sterkte. Hopelijk kan je wat hobby-en daar. En kan je toch op de een of andere manier een soort structuur in je dagen maken...

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

zo'n opname klinkt heel heftig, maar ik kan mij voorstellen dat de structuur wel prettig is en verandering van omgeving!

ik heb vandaag lekker een pyamadag met verzorging door mijn lieffie! vandaag zijn we al 1.5 jaar een stel

quote:

Op vrijdag 18 november 2011 16:05 schreef Maanvis het volgende:

[..]

En verder heb je dus alleen contact met mensen van FOK? Moet erg lastig zijn, als ik naar mezelf kijk dan heb ik elke dag wel dingen die mijn gedachten verzetten, zoals in het weekend met vrienden afspreken, doordeweeks 2x sporten en daarna zuipen, en 2x per week bij m'n ouders eten etc.

Ik vind elke dag mensen zien momenteel te vermoeiend, helaas.
Heb wo tm vrijdag veel afspraken gehad en heb voor vandaag af moeten zeggen omdat ik gewoon te moe ben.
Best klote soms lijk ik wel 80.

Ik wist niet dat jij ook opgenomen was nijna. Wel fijn dat er bij jou wat meer structuur is!

Ik heb gisteravond voor het eerst seroquel gehad voor het slapen. Heb wel beter geslapen, maar nog niet heel denderend.

Zit nog steeds in mn pyjama . zo douchen en om 14 uur komt vriendlief en gaan we even de stad in samen

pfff.....
ik vind depressief zijn echt heel stom. hoe kom ik daar nou in godsnaam vanaf?
ik ga er niet nog meer pillen ingooien. heb meer de neiging om ermee te stoppen, want ik word alsnog depressief

Ok, vanavond ga ik heerlijk vluchten van alles en fout stappen met een vriendin. Daar heb ik morgen vast spijt van maar misschien is het ook wel heerlijk om alles weg te dansen (en wat biertjes...voor je het weet zit ik straks aan allerlei pillen en trek ik dat helemaal niet meer)

En dan kom ik morgen wel weer spijt betuigen en de rest van het topic bijlezen...

quote:

Op zaterdag 19 november 2011 20:19 schreef Nyota het volgende:
Ok, vanavond ga ik heerlijk vluchten van alles en fout stappen met een vriendin. Daar heb ik morgen vast spijt van maar misschien is het ook wel heerlijk om alles weg te dansen (en wat biertjes...voor je het weet zit ik straks aan allerlei pillen en trek ik dat helemaal niet meer)

En dan kom ik morgen wel weer spijt betuigen en de rest van het topic bijlezen...

Hahaha... en roepen dat je nooit meer gaat drinken zeker?
have fun girlie!

quote:

Op zaterdag 19 november 2011 20:48 schreef Madame_Paon het volgende:

[..]

Maar zonder pillen ga je je nog slechter voelen.

Alleen is het zo waardeloos dat je van bepaalde antidepressiva kotsmisselijk wordt.

Nouja, het is in ieder geval minder erg dan de bijwerkingen van antipsychotica.

Ik weet het niet.... voor ik die dingen slikte was ik niet depressiever dan nu.
misselijk is niet handig nee.
antipsychotica lijkt me ook niet prettig. blij dat ik die niet nodig heb eerlijk gezegd.
wat voor bijwerkingen heb je daarvan eigenlijk?

Yay ik mag vanmiddag 2 uurtjes naar huis

quote:

Op zaterdag 19 november 2011 20:48 schreef Madame_Paon het volgende:

[..]

Alleen is het zo waardeloos dat je van bepaalde antidepressiva kotsmisselijk wordt.

Het gewichtsverlies vond ik wel leuk gevolg.

quote:

Op zaterdag 19 november 2011 21:06 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Ik weet het niet.... voor ik die dingen slikte was ik niet depressiever dan nu.
misselijk is niet handig nee.
antipsychotica lijkt me ook niet prettig. blij dat ik die niet nodig heb eerlijk gezegd.
wat voor bijwerkingen heb je daarvan eigenlijk?

Wacht maar tot je de pillen weghaalt, dan zie je pas goed wat het doet. Of het doet niets en dan heb je een middel wat voor jou niet goed werkt- dan zou ik vragen om een ander.

Bijwerkingen antipsychotica: trillen, aankomen (zowel door meds als meer eetlust), sufheid, wazig zien, concentratieproblemen...

Overigens moet je gewoon vaak wennen aan nieuwe medicijnen. Bij antidepressiva krijg je ook eerst een sloot bijwerkingen.

Vraag. Ik heb morgen een gesprek met een chronisch depressieve mevrouw. Hoe kan ik dit het beste aanpakken?

Als ik open vragen stel, beantwoord mevrouw die alsnog met ja/nee. Ze heeft overduidelijk geen zin in het gesprek, maar het zal wel moeten. Zijn hier bepaalde gespreksmethodes/tips/handige weetjes voor?

Ik zie dat antipsychotica trillen als bijwerking heeft maar herkent iemand het ook bij AD? ik heb paroxetine, en ik ben vooral s'ochtends soms net een parkinsonpatient!

Oh God
Ik kan niet koken

OT:
Ik heb waarschijnlijk autisme, geen depressie. Dat denken de psychiaters en verplegers in het ziekenhuis.
Ze denken dat ik depressief ben geworden omdat ik te veel prikkels kreeg en niet begrepen werd.

Maar goed, ik moet woensdag naar een autisme psychiater.
Die gaat een diagnose vaststellen.

Pff. Ik voel me al heel veel beter en vooral eindelijk eens begrepen.
Dat dat wiegen met mijn lichaam altijd niet raar is, en dat het niet contact krijgen met anderen niet mijn schuld is.
Hoevaak heb ik wel niet op mijn kamer zitten huilen na de zoveelste preek van mijn ouders dat ik uit moet gaan omdat dat normaal is.
Maar ik snap het nu

En ik ben van de Risperdal af
Maandag al en het gaat goed!

quote:

Op zondag 20 november 2011 16:37 schreef mrk.n het volgende:
Vraag. Ik heb morgen een gesprek met een chronisch depressieve mevrouw. Hoe kan ik dit het beste aanpakken?

Als ik open vragen stel, beantwoord mevrouw die alsnog met ja/nee. Ze heeft overduidelijk geen zin in het gesprek, maar het zal wel moeten. Zijn hier bepaalde gespreksmethodes/tips/handige weetjes voor?

quote:

Op zondag 20 november 2011 18:59 schreef Madame_Paon het volgende:

[..]

Het staat wel in de bijsluiter als mogelijke bijwerking.

[..]

Ik heb eerst de diagnose PDD-NOS gekregen, voordat ze wisten dat ik McDD had. Herken je je in McDD?

[..]

In ieder geval niet boos worden en niet te veel pushen. Probeer begripvol te zijn. En eventueel korte pauzes inlassen, zodat ze kan uitrusten.

Even ge-googled, herken me er wel in.

quote:

Op zondag 20 november 2011 18:49 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Ik zie dat antipsychotica trillen als bijwerking heeft maar herkent iemand het ook bij AD? ik heb paroxetine, en ik ben vooral s'ochtends soms net een parkinsonpatient!

Ja, en ik ken er meer die het hebben. Hoe lang slik je nu?

quote:

Op zondag 20 november 2011 18:49 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Ik zie dat antipsychotica trillen als bijwerking heeft maar herkent iemand het ook bij AD? ik heb paroxetine, en ik ben vooral s'ochtends soms net een parkinsonpatient!

Nou en of. Mijn vriend werd er helemaal gek van. een trillend, shakend mens in bed of op de bank, die nog geen beker drinken zonder knoeien kon aanpakken. Ik heb dit 6 weken volgehouden, vooral ook omdat ik dacht dat het bij de depressie hoorde . na het stoppen was het getril binnen een week over.