NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
Is dat zo? Daar wordt het verhaal wel anders van.quote:Op woensdag 2 november 2011 09:35 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Ach welnee, je doet net alsof zijn moeder hem verstoten heeft, maar dat klopt niet. Hij skypt gewoon elke week nog met zijn moeder, zijn zusjes en broertjes, en zijn tante in Rotterdam bezoekt hij ook frequent. Dat is natuurlijk evident bewijs dat ze voornamelijk gokten op een mooie toekomst voor Mauro met scholing e.d, zodat hij later het gezin zou kunnen onderhouden.
Ach... de wereld is corrupt, als je je dat maar lang genoeg realiseert word je vanzelf onverschillig. Ik durf te wedden dat 90% van de boe-roepers kleding, speelgoed en andere goedkope China-brol koopt welke geproduceerd is onder erbarmelijke omstandigheden. Mensen kunnen de waarheid niet aan en de waarheid is dat een groot deel van de mensheid een ronduit zwaar leven heeft en gebukt gaat onder uitbuiting... uitbuiting waar wij westerlingen in grote mate aan bijdragen om het in stand te houdenquote:
dat is waar ik een onaangenaam gevoel van krijg.
Je kan dus zeggen dat je niet wilt oordelen, maar niet oordelen is volgens mij ook een vorm van onverschilligheid dan wel struisvogel gedrag
Calm down, your nervous state
I'll sing you a lullaby.
Calm down, cause no mistake
Should keep you up all night
I'll sing you a lullaby.
Calm down, cause no mistake
Should keep you up all night
Ik erken dat beleid confronterender wordt wanneer je er gezichten bij ziet, maar ik ben hoe dan ook inhoudelijk tegenstander van het huidige beleid, dat in mijn optiek niet humaan is en onvoldoende rekening houdt met het gegeven dat het leven van die minderjarigen al eerder overhoop is gezet.quote:
Ik vind het nogal naief dat mensen zich opeens gaan schamen voor Nederland nu het beleid dat al een hele lange tijd aan de gang is opeens een schattig negergezichtje krijgt.
Het is niet zo dat ik mezelf ineens een mening heb aangemeten nu die schattige Mauro in het nieuws komt, of dat ik daardoor van mening ben veranderd. Ik ben altijd al tegen het uitzetten van goed ingeburgerde mensen geweest. Ik zet liever (volwassen) mensen uit die willens en wetens slecht inburgeren.
Uitstekende reactie, mijn complimentenquote:
Ik denk dat er vooral veel mensen zijn die zich schamen om een hoop koude, bijna hatelijk overkomende, opmerkingen omtrend het hele gebeuren. Dingen als "op onze kosten', "stuur die neger nou eens terug', 'kan ie eindelijk eens opbokken'... Ik schrik daar van, dat het voor een aantal zo gemakkelijk is om een klein beetje inlevingsvermogen te negeren.
Regels of niet, wetten of niet: er valt veel te zeggen over het gebrek aan het menselijke aspect in deze zaak momenteel. Er wordt bijvoorbeeld gezegd: hij kon al jaren zien aankomen dat ie terug moest. Moest hij tijdens zijn 8-jarig verblijf in Nederland dan maar geen leven hebben? In de periode waarin je als kind ontzettend groeit, veel leert en je eigen omgeving steeds meer definieert, had ie geen vrienden moeten maken, niet naar school moeten gaan, niet moeten gaan voetballen, geen vriendin moeten hebben of iemand kunnen liefhebben omdat hij toch terug moet? Want dat is het hele eiereten: koud gezien had hij niet moeten integreren om de terug te kunnen naar angola want dan zou het sociaal gezien het minste impact hebben gehad, maar sociaal gezien is het een voorbeeldige situatie van iemand die zijn leven op een sterke en positieve manier heeft vormgegeven wat nu feitelijk de prullenbak in kan om opnieuw met die hele proceduren te beginnen. met dat laatste heb ik in combinatie met "is ie al opgebokt" en "angola is veilig" etc, enorme moeite.
Voor mij gaat deze zaak niet om of dit alles ineens de schuld is van de al bestaande regels en wetten (want er zitten aan alle kanten wel hypocriete oordelen), maar deze zaak legt mijns inziens vooral bloot hoe gemakkelijk het eigenlijk is om over het einde van een (sociaal) leven van een persoon te oordelen, zowel op politiek als op de maatschappelijke manier. In dat opzicht vind ik het eng als er een aantal zijn die keer op keer "regels zijn regels" roepen en hem als lijkt bijna persoonlijk op het vliegtuig willen zetten, omdat ik dan enorm het besef krijg hoe individueel de maatschappij dan eigenlijk is en het geen kont boeit wat voor invloed dit heeft op een ander in diezelfde maatschappij.
Ik wil hiermee niet zeggen dat iemand zich alles moet aantrekken van wat er gebeurt, maar ik wil hiermee alleen aangeven dat ik het niet kan bevatten dat er mensen zijn die er zoveel afstand van kunnen nemen dat ze vol overgave los kunnen gaan op deze zaak zonder enig besef van het menselijke aan zulke zaken.
Ik deel trouwens ook je opvatting. Ik verbaas me ook over het gebrek aan inlevingsvermogen en ik stoor me aan de naargeestigheid die in dit land heerst; niet alleen in deze kwestie, maar op breder niveau. Een waait een populistisch windje dat mij totaal niet zint.
En dan wil ik nog best respecteren dat er mensen zijn die een andere mening hebben dan de mijne. Prima wanneer je vindt dat jongeren als Mauro weg moeten uit Nederland; iedereen heeft recht op zijn mening. Maar wat ik echt verbijsterend vind, zijn de euforische reacties. Wat is er zo leuk en prachtig aan? Vanwaar die blijdschap? Omdat bestaand beleid wordt uitgevoerd en er geen uitzondering wordt gemaakt? Of gaat het om het uitlachen van de oppositie die bot vangt? Of is het de neiging om deze kwestie uit te vechten langs de scheidslijn links-rechts?
Voor de goede orde: humaan-zijn en inlevingsvermogen tonen hoeft echt niet alleen aan linkse partijen voorbehouden te zijn. Het staat rechtse partijen vrij om ook hun menselijkheid te tonen. Dat ze dat niet doen, of niet durven te doen, heeft volgens mij alles te maken met hun populistische gedoogpartner.
Scorpie is niet eens menselijkquote:Op woensdag 2 november 2011 09:27 schreef Ringo het volgende:
Scorpie is zijn menselijkheid al ergens bij zijn 24.000ste post verloren.
Calm down, your nervous state
I'll sing you a lullaby.
Calm down, cause no mistake
Should keep you up all night
I'll sing you a lullaby.
Calm down, cause no mistake
Should keep you up all night
Precies... als zijn moeder hem niet terug had genomen was hij waarschijnlijk in een tehuis terecht gekomen. Of zouden ze in Angola de wezen opetenquote:Op woensdag 2 november 2011 09:29 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Ehm nee hoor, het feit dat zijn moeder voor hem een betere toekomst zag in Nederland dan in Angola wil niet per definitie zeggen dat hij in Angola geen leven kan opbouwen natuurlijk.
Calm down, your nervous state
I'll sing you a lullaby.
Calm down, cause no mistake
Should keep you up all night
I'll sing you a lullaby.
Calm down, cause no mistake
Should keep you up all night
Hij heeft regelmatig contact met zijn moeder en broertjes/zusjes in Angola, of het via Skype is weet ik nietquote:
[..]
Is dat zo? Daar wordt het verhaal wel anders van.
verder is hij door zijn vader naar het vliegveld gebracht, door zijn zus, woonachtig in Rotterdam, afgehaald van Schiphol en die heeft hem toen naar de autoriteiten gebracht.
De Mauro,s komen met een stuk of 5 samen met een mevrouw die beweerd hun moeder te zijn, op Schiphol aan.
Plotseling is de zogenaamde moeder(mensenhandelaarster?) verdwenen en zitten er 5 snotterende, onverstaanbare kindertjes op een bank in de aankomsthal.
Die kun je als verantwoordelijk mens volgens ons niet alleen op een vliegtuig zetten, dus wordt(zeer humaan van de Nederlanders) afgesproken, dat deze kindertjes tot hun volwassenheid onderdak, onderwijs en voeding wordt verleend. Daarna moeten ze terug naar hun ouders en familie.
Als men vroeger deze kinderen een vaste verblijfsvergunning gaf kwamen steevast broertjes, ouders, opas en tantes het gezinverenigen onder het genot van een uitkeringspot.
Een spontane vermenigvuldiging zoals ook gebeurde met de 70.000 gastarbeiders die zich ook nu nog steeds proberen te vermenigvuldigen.
Mauro belde wekelijks met zijn moeder, zusje en broer. Dus er was wel degelijk veel contact met Angola. Toen geprobeerd werd een verblijfsvergunning via adoptie te verkrijgen weigerde zijn vader te tekenen.
Plotseling is de zogenaamde moeder(mensenhandelaarster?) verdwenen en zitten er 5 snotterende, onverstaanbare kindertjes op een bank in de aankomsthal.
Die kun je als verantwoordelijk mens volgens ons niet alleen op een vliegtuig zetten, dus wordt(zeer humaan van de Nederlanders) afgesproken, dat deze kindertjes tot hun volwassenheid onderdak, onderwijs en voeding wordt verleend. Daarna moeten ze terug naar hun ouders en familie.
Als men vroeger deze kinderen een vaste verblijfsvergunning gaf kwamen steevast broertjes, ouders, opas en tantes het gezinverenigen onder het genot van een uitkeringspot.
Een spontane vermenigvuldiging zoals ook gebeurde met de 70.000 gastarbeiders die zich ook nu nog steeds proberen te vermenigvuldigen.
Mauro belde wekelijks met zijn moeder, zusje en broer. Dus er was wel degelijk veel contact met Angola. Toen geprobeerd werd een verblijfsvergunning via adoptie te verkrijgen weigerde zijn vader te tekenen.
Volgens mij is dat artikel van gisteren over het moreel superieur voelen van de tegenstanders van de uitzetting van Mauro nog niet bij je geland?quote:
[..]
Ik erken dat beleid confronterender wordt wanneer je er gezichten bij ziet, maar ik ben hoe dan ook inhoudelijk tegenstander van het huidige beleid, dat in mijn optiek niet humaan is en onvoldoende rekening houdt met het gegeven dat het leven van die minderjarigen al eerder overhoop is gezet.
Het is niet zo dat ik mezelf ineens een mening heb aangemeten nu die schattige Mauro in het nieuws komt, of dat ik daardoor van mening ben veranderd. Ik ben altijd al tegen het uitzetten van goed ingeburgerde mensen geweest. Ik zet liever (volwassen) mensen uit die willens en wetens slecht inburgeren.
[..]
Uitstekende reactie, mijn complimenten
Ik deel trouwens ook je opvatting. Ik verbaas me ook over het gebrek aan inlevingsvermogen en ik stoor me aan de naargeestigheid die in dit land heerst; niet alleen in deze kwestie, maar op breder niveau. Een waait een populistisch windje dat mij totaal niet zint.
En dan wil ik nog best respecteren dat er mensen zijn die een andere mening hebben dan de mijne. Prima wanneer je vindt dat jongeren als Mauro weg moeten uit Nederland; iedereen heeft recht op zijn mening. Maar wat ik echt verbijsterend vind, zijn de euforische reacties. Wat is er zo leuk en prachtig aan? Vanwaar die blijdschap? Omdat bestaand beleid wordt uitgevoerd en er geen uitzondering wordt gemaakt? Of gaat het om het uitlachen van de oppositie die bot vangt? Of is het de neiging om deze kwestie uit te vechten langs de scheidslijn links-rechts?
Voor de goede orde: humaan-zijn en inlevingsvermogen tonen hoeft echt niet alleen aan linkse partijen voorbehouden te zijn. Het staat rechtse partijen vrij om ook hun menselijkheid te tonen. Dat ze dat niet doen, of niet durven te doen, heeft volgens mij alles te maken met hun populistische gedoogpartner.
Ik zie niet zoveel euforie eigenlijk...quote:
Ik deel trouwens ook je opvatting. Ik verbaas me ook over het gebrek aan inlevingsvermogen en ik stoor me aan de naargeestigheid die in dit land heerst; niet alleen in deze kwestie, maar op breder niveau. Een waait een populistisch windje dat mij totaal niet zint.
En dan wil ik nog best respecteren dat er mensen zijn die een andere mening hebben dan de mijne. Prima wanneer je vindt dat jongeren als Mauro weg moeten uit Nederland; iedereen heeft recht op zijn mening. Maar wat ik echt verbijsterend vind, zijn de euforische reacties. Wat is er zo leuk en prachtig aan? Vanwaar die blijdschap? Omdat bestaand beleid wordt uitgevoerd en er geen uitzondering wordt gemaakt? Of gaat het om het uitlachen van de oppositie die bot vangt? Of is het de neiging om deze kwestie uit te vechten langs de scheidslijn links-rechts?
En verder is er genoeg inlevingsvermogen. Iedereen begrijpt wel dat het vervelend is voor Mauro, die vanaf kinds af aan misbruikt wordt door alles en iedereen. Maar het probleem is dat je met medemenselijkheid richting Mauro het probleem alleen maar verergert.
Het is wat dat betreft een beetje als een hondje zien in een klein kooitje bij een dierenwinkel. Je kan dat zielig vinden en het beestje een goed leven willen geven... maar als je dat doet, dan help je weliswaar dat hondje, maar je zorgt ook weer ervoor dat die business doorgaat, want een dag later zit er weer een nieuw hondje in dat kooitje. Het beste is dus dat hondje met pijn in je hart daar achterlaten zodat die praktijken ophouden wegens gebrek aan vraag. Dat is onder de streep het meest humane.
Natuurlijk is Mauro geen hond, maar de parallel ligt in het feit dat je geen probleem aan het oplossen bent, slechts nieuwe slachtoffers creëert.
Het gaat om het grote plaatje. En Mauro heeft echt niet zo'n slecht leven, die wordt gewoon teruggestuurd naar zijn familie, waar hij gewoon nog contact mee heeft.
Doe maar gewoon, dan doe je al dom genoeg
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
Ik vraag me af of de personen die vinden dat terugsturen na 8 jaar van procederen en advocaten voederen niet kan, wel vinden dat 10 jarige jongentjes meteen eenzaam teruggestuurd moeten worden naar hun verre vaderland.
Dat laatste vind ik dan weer niet kunnen maar is beduidend goedkoper.
Dat laatste vind ik dan weer niet kunnen maar is beduidend goedkoper.
Ze vinden het beiden inhumaan denk ik.quote:
Ik vraag me af of de personen die vinden dat terugsturen na 8 jaar van procederen en advocaten voederen niet kan, wel vinden dat 10 jarige jongentjes meteen eenzaam teruggestuurd moeten worden naar hun verre vaderland.
Dat laatste vind ik dan weer niet kunnen maar is beduidend goedkoper.
Die IKON-docu staat ook online: http://www.ikonrtv.nl
moet je even klikken op "Meer IKON gemist" of Radio uitvinken en dan de onderste
moet je even klikken op "Meer IKON gemist" of Radio uitvinken en dan de onderste
Gaat voor de BHFH-award 2005!
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Humanitas est in bestias bonitas.
I am the hole I can't get out of.
Er zijn ter plekke voorzieningen voor teruggestuurde kinderen. Een kind dat na een paar dagen Nederland terugkeert in Angola kan daar gemakkelijker de draad weer oppakken dan een kind dat na 8 jaar (compleet vernederlandst) wordt teruggestuurd.quote:
Ik vraag me af of de personen die vinden dat terugsturen na 8 jaar van procederen en advocaten voederen niet kan, wel vinden dat 10 jarige jongentjes meteen eenzaam teruggestuurd moeten worden naar hun verre vaderland. Dat laatste vind ik dan weer niet kunnen maar is beduidend goedkoper.
Het grote plaatje kun je prima beleidsmatig ondervangen. De regelgeving is trouwens allang aangescherpt. Het is bij mijn weten niet zo dat er hier dagelijks grote groepe Angolezen aankomen, of je moet over bronnen beschikken waaruit het tegendeel blijkt? NB: de situatie in Angola in 2003, kort na het einde van een burgeroorlog, was ook wezenlijk anders dan nu.quote:
.... Maar het probleem is dat je met medemenselijkheid richting Mauro het probleem alleen maar verergert. Het is wat dat betreft een beetje als een hondje zien in een klein kooitje bij een dierenwinkel. Je kan dat zielig vinden en het beestje een goed leven willen geven... maar als je dat doet, dan help je weliswaar dat hondje, maar je zorgt ook weer ervoor dat die business doorgaat, want een dag later zit er weer een nieuw hondje in dat kooitje. Het beste is dus dat hondje met pijn in je hart daar achterlaten zodat die praktijken ophouden wegens gebrek aan vraag. Dat is onder de streep het meest humane.
Natuurlijk is Mauro geen hond, maar de parallel ligt in het feit dat je geen probleem aan het oplossen bent, slechts nieuwe slachtoffers creëert.
Het gaat om het grote plaatje. En Mauro heeft echt niet zo'n slecht leven, die wordt gewoon teruggestuurd naar zijn familie, waar hij gewoon nog contact mee heeft.
Je kunt dus beleidsmatig ondervangen dat nieuwe gevallen naar Nederland blijven komen. Enerzijds door strengere regels (die er volgens mij allang zijn) en anderzijds door efficiënte procedures waarin sneller wordt gehandeld.
Verder lees ik herhaaldelijk dat Mauro nog steeds contact heeft met zijn familie. Ik heb in de media niet anders gelezen dan dat hij tot 2007 belde met zijn moeder. Kun je me bronnen laten zien waaruit blijkt dat hij nu nog altijd regelmatig contact heeft met zijn ouders?
Heb ik gisteren al op gereageerd. Als ik iets niet onderschrijf - sterker nog: grote onzin vind - wil dat niet zeggen dat het niet is geland. Het is niet zo dat een artikel pas mij is geland wanneer ik mijn mening bijstel naar een standpunt dat jouw goedkeuring kan wegdragen.quote:Op woensdag 2 november 2011 09:43 schreef Scorpie het volgende:
Volgens mij is dat artikel van gisteren over het moreel superieur voelen van de tegenstanders van de uitzetting van Mauro nog niet bij je geland?
Sorry, maar Mauro is nu groot nieuws en al dat beleid komt niet door, wel dat lang hier blijven voldoende is om te mogen blijven. Daar zullen mensenhandelaren gebruik van maken. Zo simpel is het: die zoeken cliënten en zullen halve waarheden vertellen.quote:
Het grote plaatje kun je prima beleidsmatig ondervangen. De regelgeving is trouwens allang aangescherpt. Het is bij mijn weten niet zo dat er hier dagelijks grote groepe Angolezen aankomen, of je moet over bronnen beschikken waaruit het tegendeel blijkt? NB: de situatie in Angola in 2003, kort na het einde van een burgeroorlog, was ook wezenlijk anders dan nu.
Je kunt dus beleidsmatig ondervangen dat nieuwe gevallen naar Nederland blijven komen. Enerzijds door strengere regels (die er volgens mij allang zijn) en anderzijds door efficiënte procedures waarin sneller wordt gehandeld.
De voorgaande ministers hebben onder meer overwogen dat Mauro gewoon contact had met zijn moeder. Albayrak deed die overweging na 2007, ik meen in 2009.quote:Verder lees ik herhaaldelijk dat Mauro nog steeds contact heeft met zijn familie. Ik heb in de media niet anders gelezen dan dat hij tot 2007 belde met zijn moeder. Kun je me bronnen laten zien waaruit blijkt dat hij nu nog altijd regelmatig contact heeft met zijn ouders?
Doe maar gewoon, dan doe je al dom genoeg
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
[quote]Op donderdag 15 januari 2009 11:22 schreef EchtGaaf het volgende:
Ik blijf vinden dat het werk van een CEO zwaar wordt ondergewaardeerd.
Wie schreef de brief van Mauro? Een reconstructie
Er was al één zinnetje dat deed vermoeden dat de brief die gisteren verscheen, en waarin Mauro Manuel de Kamer nog eenmaal vraagt om te mogen blijven, niet van de hand van Mauro was. “Laten we onze Waardebril nou eens opzetten,” stond er helemaal op het einde van de brief, vlak onder ‘Veel liefs Mauro’. Hoe kwam die brief eigenlijk tot stand?
Er was al één zinnetje dat deed vermoeden dat de brief die gisteren verscheen, en waarin Mauro Manuel de Kamer nog eenmaal vraagt om te mogen blijven, niet van de hand van Mauro was. “Laten we onze Waardebril nou eens opzetten,” stond er helemaal op het einde van de brief, vlak onder ‘Veel liefs Mauro’. Hoe kwam die brief eigenlijk tot stand?
When the student is ready, the teacher will appear.
When the student is truly ready, the teacher will disappear.
When the student is truly ready, the teacher will disappear.
Nog steeds mensen die denken dat hij geen familie heeft daar?? Blinde mensen...... en hypocriet want AWA's zonder gezicht moeten wel weg......bah.
Ik vind het trouwens een professionele blunder van de hoogste orde, die deze tekstschrijver heeft gemaakt. Een 18-jarige jongen gebruikt niet het woord 'waardebril', dus door zo'n woord toch in de brief te zetten, maak je onmiddelijk duidelijk dat die jongen niet zelf die brief heeft geschreven. Het is niet eens een verdenking of een vermoeden, maar het is zonneklaar. Met geen mogelijkheid gebruikt Mauro het woord 'waardebril'.quote:Op woensdag 2 november 2011 10:10 schreef Aether het volgende:
Wie schreef de brief van Mauro? Een reconstructie
Er was al één zinnetje dat deed vermoeden dat de brief die gisteren verscheen, en waarin Mauro Manuel de Kamer nog eenmaal vraagt om te mogen blijven, niet van de hand van Mauro was. “Laten we onze Waardebril nou eens opzetten,” stond er helemaal op het einde van de brief, vlak onder ‘Veel liefs Mauro’. Hoe kwam die brief eigenlijk tot stand?
Overigens was dat woord aan het einde van de brief voor mij vooral een bevestiging van wat ik al wist na het lezen van 1-2 alinea's. Het ligt er allemaal veel te dik bovenop. Het is onvoldoende doordacht broddelwerk.
Verder lijkt het erop dat die tekstschrijver dat zinnetje toch ook een beetje heeft opgeschreven ter meerdere eer en glorie van zijn eigen initiatief: de waardebril is direct naar hem herleidbaar en is een initiatief waarmee hij zelf aan de weg timmert. Eén van de voornaamste schrijfregels voor het maken van een goede tekst is echter: kill your darlings.
Hoe komt zijn zus eigenlijk aan een verblijfsvergunning, enig idee?quote:
[..]
Hij heeft regelmatig contact met zijn moeder en broertjes/zusjes in Angola, of het via Skype is weet ik niet
No hay mal que dure cien años ni cuerpo que lo aguante
quote:
[..]
Hoe komt zijn zus eigenlijk aan een verblijfsvergunning, enig idee?
http://www.omroepbrabant.(...)auro+op+een+rij.aspxquote:* 2002
De Angolese Mauro is negen jaar oud als hij door zijn ouders naar Nederland wordt gestuurd. Zijn broertje en zusje blijven wel in Angola. In Nederland verblijft Mauro enige tijd bij zijn oudere halfzus die ook in Nederland woont. Die stuurde hem na een half jaar weg en laat hem achter op het politiebureau in Rotterdam. Haar verblijfplaats is onbekend. Mauro wordt naar Rijsbergen gebracht.
Het is maar de vraag of die zus een verblijfsvergunning heeft.
Daarnaast laat het wel de aanpak zien van de ouders, eerst de zus naar Nederland en daarna Mauro. Daar moet flink voor betaald zijn door die ouders.
[ Bericht 6% gewijzigd door Wokkel op 02-11-2011 11:09:02 ]
Hier trouwens nog een leuke quote van de pleegmoeder van Mauro, om even aan te geven dat die ook niet de meest zuivere koffie schenkt. Het verbaast me niets dat het voor Mauro een schok zal zijn geweest dat hij echt weg moest.
http://www.elsevier.nl/we(...)-zusje-in-Angola.htmquote:Tegen de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) heeft Mauro gezegd dat hij een moeder heeft in Angola. 'Hij had beter kunnen liegen, maar ja, een manneke van negen,' aldus de pleegmoeder.
"Hij had beter kunnen liegen" houdt twee dingen in: ten eerste dat Mauro niet heeft gelogen, ten tweede dat hij dat beter wél had kunnen doen om zijn kansen te vergroten. Via Elsevier vond ik deze link naar een artikel uit 2009 (PDF-bestand).quote:
Hier trouwens nog een leuke quote van de pleegmoeder van Mauro, om even aan te geven dat die ook niet de meest zuivere koffie schenkt. Het verbaast me niets dat het voor Mauro een schok zal zijn geweest dat hij echt weg moest.
http://www.elsevier.nl/we(...)-zusje-in-Angola.htm
http://www.buitenlandsepa(...)1002vl010_1__202.pdf
Het artikel stamt uit augustus 2009 en komt uit Dagblad De Limburger.
Het artikel beschrijft haarfijn de situatie. Een paar belangrijke passages uit die tekst:
Dit is zeer van belang, omdat Mauro zich in die tijd, als jonge puber, juist steeds meer is gaan hechten aan zijn pleegouders.quote:Vlak voor hij naar de middelbare school zou gaan stelde de voogdijstichting voor minderjarige asielzoekers, Nidos, voor om hem naar zijn vaderland terug te laten keren. Anita: "Mauro vond het best en ook wij hadden er vrede mee; hij was tenslotte nog niet zo lang bij ons.” De procedure duurde zo lang dat Mauro begon aan zijn vmbo-studie aan het Raayland College in Venray. Nidos oordeelde dat het beter was om die opleiding eerst af te ronden. Mauro raakte verknocht aan voetbalclub, vrienden, school en vooral zijn pleegouders. Anita: „Wij zijn ontzettend veel van hem gaan houden, en hij van ons.”
quote:Uit angst Mauro te verliezen, wilden ze (de pleegouders) hem adopteren. Mauro stemde in, evenals zijn moeder. De rechtbank in Roermond verleende geen medewerking omdat ze niet overtuigd was dat dat in het belang van Mauro was.
Dit is eigenlijk precies waar ik voortdurend op heb gewezen. Men heeft nagelaten om hem weg te sturen toen dat nog kon, toen hij nog niet zo gehecht was aan Nederland. Ondertussen is hij steeds meer gehecht geraakt en is de band met Angola, zijn biologische ouders, de cultuur en taal van het land afgenomen.quote:Ook hij (minister Hirsch Ballin) wijst op het contact dat Mauro nog met zijn moeder heeft. "Ze belt me op mijn verjaardag om me te feliciteren.” "De communicatie verloopt moeizaam omdat Mauro het Portugees verleerd is”, vult Anita aan. (...) Mauro: "Mijn ouders zijn vreemden voor me. Ik beschouw Hans en Anita als mijn ouders. Ik spreek de taal niet. Ik denk dat ik ongelukkig word als ik terug moet naar Angola.” Tranen springen in zijn ogen.
Dit is dan ook precies waar de schoen wringt in deze kwestie.
En het zegt ook wel iets over die ouders, dat ze hun kinderen zo makkelijk laten gaan en hooguit nog één keer per jaar bellen om ze met hun verjaardag te feliciteren. Gelukkig heeft Mauro in Nederland liefdevolle pleegouders gevonden, aan wie hij gehecht is en die ook aan hem zijn gehecht...quote:
Daarnaast laat het wel de aanpak zien van de ouders, eerst de zus naar Nederland en daarna Mauro. Daar moet flink voor betaald zijn door die ouders.
Ach...dat is al meer dan sommige users die gewoon stellen dat hij daar geen familie heeft zitten.quote:
[..]
En het zegt ook wel iets over die ouders, dat ze hun kinderen zo makkelijk laten gaan en hooguit nog één keer per jaar bellen om ze met hun verjaardag te feliciteren. Gelukkig heeft Mauro in Nederland liefdevolle pleegouders gevonden, aan wie hij gehecht is en die ook aan hem zijn gehecht...
Gisteren nog de uitzending gezien waarbij een AWA aan het woord kwam die tien jaar terug naar Angola moest? Hij was helemaal tevreden daar, was hoog opgeleid en 'rijk'. Of Mauro het daar ging redden wist hij niet ...want de bussen reden daar niet op tijd. Nou als DAT de reden is dat hij het niet zou redden....
