Nou niet meteen gaan hosselen hequote:Op donderdag 27 oktober 2011 02:11 schreef Darkbrowneyes het volgende:
Vertellen.
Dit blijft in je hoofd spoken..en dan maar hopen voor je of ze bij je blijft
Ik ken het gevoel dus als je erover wilt hebben, stuur me dan een pm
Dat is ook niet mijn bedoelingquote:Op donderdag 27 oktober 2011 02:12 schreef Strani het volgende:
[..]
Nou niet meteen gaan hosselen he
Tja je kunt het inderdaad maar beter vertellen, maar je moet je wel voorbereiden op minstens maanden van paranoide gedrag van je vriendin, als de relatie het al overleeft.
quote:Op donderdag 27 oktober 2011 02:07 schreef mawtje het volgende:
De waarheid vertellen. Hopelijk vergeeft ze zo een ZAK zoals jij !
En ookal kloppen deze cijfers niet, het blijft normaler dan bijvoorbeeld homofilie.quote:Het eerstvolgende grote onderzoek naar vreemdgaan was van de psycholoog Henk Noort. Hij onderzocht 1700 heteroseksuele mannen en vrouwen tussen de 20 en 45 jaar. De percentages die hij vond liggen beduidend hoger dan die van het Nisso. Hij vond dat 25% van de mannen en 27% van de vrouwen wel eens was vreemdgegaan.
Dat de TS voor zak uitmaken hypocriet is en niet helpt. Iedereen heeft wel dingen op zijn/haar kerfstok wat de maatschappij zum kotsen vindt.quote:
Precies. En hopen dat zij nog iets in de relatie ziet! goodluckquote:Op donderdag 27 oktober 2011 03:31 schreef jcdragon het volgende:
Opbiechten.
Zorg er wel voor dat er geen breekbare, scherpe, dure dingen, hete koffie of thee binnen handbereik van vriendin is.
dat! Heeft geen enkel nutquote:Op donderdag 27 oktober 2011 03:30 schreef tjoptjop het volgende:
lol @ reacties
Nooit vertellen natuurlijk
quote:Op donderdag 27 oktober 2011 03:30 schreef tjoptjop het volgende:
lol @ reacties
Nooit vertellen natuurlijk
Dat is dan maar een gevoel waar TS mee moet leren leven. Eigen schuld dikke bult.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 04:05 schreef Strani het volgende:
Je kunt wel 'nooit vertellen' zeggen, maar dan blijf je weer jaren met een schuldgevoel zitten. En het is wel duidelijk dat TS niet het type is dat zich hier direct overheen zet.
Da's een begrijpelijk standpunt maar TS zal zichzelf niet echt kunnen zijn in de relatie tót hij het opbiecht. Verdient z'n vriendin dat dan, een man met zo'n geheim?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 04:07 schreef tjoptjop het volgende:
[..]
Dat is dan maar een gevoel waar TS mee moet leren leven. Eigen schuld dikke bult.
Het perse willen opbiechten is eigenlijk een vrij egoistische daad om maar proberen in het reine te komen. Ik vind het vrij lomp dat hij z'n vriendin met zijn probleem wilt opzadelen.
Tja, iedereen zal daar waarschijnlijk anders in staan. Als de vriendin van TS ook ooit heeft aangegeven het niet te willen weten, moet hij het inderdaad niet vertellen. Anders wel.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 04:16 schreef tjoptjop het volgende:
Zoals in het geval van TS zou ik dat niet willen weten nee. Mocht ze het toch vertellen is het wel gelijk einde relatie.
Anders wordt het als het frequent wordt, maar dan zit er in de relatie zelf al iets niet snor. Wat imho ook (voortijdig) opgemerkt kan worden.
Het is ook meer een mededeling dat er iets mis is in de relatie, en de vriendin heeft wel het recht dat te weten.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 04:22 schreef tjoptjop het volgende:
Het lijkt me niet dat je tijdens een relatie aangeeft dat in een hypothetisch geval het niet te willen wetenIk ga ook niet tegen m'n vriendin zeggen dat vreemdgaan prima is als je het maar niet vertelt.
Je hebt gelijk dat iedereen er anders instaat.
Maar wat ik in feite bedoel is dat TS het alleen vertelt omdat HIJ er mee in de knoop zit. Niet omdat hij zogenaamd zal vinden dat ze recht op de waarheid heeft blabla. En bij die gedachte heb ik zo m'n bedenkingen.
Ah dus dat is het probleem. TS heeft wat problemen met de relatie, vindt vriendin niet meer aantrekkelijk of is niet meer verliefd etc. etc.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 04:26 schreef Strani het volgende:
[..]
Het is ook meer een mededeling dat er iets mis is in de relatie, en de vriendin heeft wel het recht dat te weten.
Kan ik me prima in vinden. Waarbij imho eigenlijk alleen optie 2 moreel te verantwoorden is. En optie 1 als runner-up.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 04:41 schreef Faazz het volgende:
Sjah drie keuzes kerel..
Niet vertellen en proberen te leven met je leugen. Maar dat is klote en hou je gewoon niet lang vol. Schuldgevoel, paranoïde en het komt toch wel uit, ooit.
Uitmaken zonder te vertellen. Want uitmaken doet toch wel pijn dus waarom nog een trap na geven? Laat haar dan het gevoel geven dat het allemaal aan jou ligt en dat je er niet klaar voor bent, of zo. Door te vertellen dat je bent vreemd gegaan geef je haar per direct het gevoel dat ze niks waard is en je maakt haar onnodig onzeker, jaloers en verdrietig en al die dingen. Dat is zielig.
Haar de keus geven door te zeggen dat je bent vreemd gegaan. Dan maakt ze het per direct uit of je zot de komende periode met een shitload aan mindfucks. Want veel kan je niet meer flikken en zij is van af nu het baasje. Maar hierbij zal je haar als nog kwetsen en verdrietig maken en alles kerel. Dat is iets waar je beide door heen zal moeten en het zet je relatie enorm op de proef. Maar ik denk eerlijk gezegd dat er na een half jaar relatie nog geen stabiele bodem gekweekt is om na zo een actie door te kunnen gaan. Of je wilt of niet.
Dus jah.... Maak die keuze maar doe het snel. En hou daar bij ook meteen rekening dat alle eer op dit moment aan je neus voorbij is gegaan, want als jij je relatie wilt redden, zal je moeten buigen.
Nee, helpen doet het niet. Mee eens. Dat je denkt dat iedereen wel iets op zijn kerfstok heeft is prima, maar doet niet ter zake. TS legt iets voor en daar wordt op gereageerd. Voor ieder vanuit zijn eigen standpunt.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 03:28 schreef P8 het volgende:
Dat de TS voor zak uitmaken hypocriet is en niet helpt. Iedereen heeft wel dingen op zijn/haar kerfstok wat de maatschappij zum kotsen vindt.
Wat belangrijker is of TS weet waarom hij vreemd is gegaan? Was het enkel het moment (hoe kon het moment dan zo sterk zijn dat je niet aan je vriendin dacht?), of mist hij iets in zijn relatie wat hij die avond heeft kunnen krijgen (bevestiging van zijn zijn, passie, (goede) seks)?
TS kan enkel geholpen worden in zijn dilemma als hij inzicht krijgt in datgene dat gebeurd is.
quote:Op donderdag 27 oktober 2011 03:30 schreef tjoptjop het volgende:
lol @ reacties
Nooit vertellen natuurlijk
Optie 1 is alleen te doen, als je er zelf van bent overtuigd, dat vreemdgaan niet zo'n probleem is. Persoonlijk denk ik dat het van de omstandigheden afhangt. Als het iets eenmaligs was, en in een andere stad was, tja... maar is het niet een beetje een wake-up call voor TS? Dat zijn relatie niet helemaal je-van-het was?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 04:41 schreef Faazz het volgende:
Sjah drie keuzes kerel..
Niet vertellen en proberen te leven met je leugen (...)
Uitmaken zonder te vertellen (...)
Haar de keus geven door te zeggen dat je bent vreemd gegaan. (...)
''Nee joh, het is pas respectloos om het wel te vertellen, want je wilt alleen maar je eigen geweten schoonvegen.''quote:Op donderdag 27 oktober 2011 09:25 schreef Tederheidsmachine het volgende:
Het is zeer respectloos om voor je geliefde te gaan bepalen dat ze zoiets niet hoeft te weten. Zo houdt je onder valse voorwendselen je relatie in stand.
Die verhalen hier over ' dit draag je je hele leven met je mee' etc. zijn inderdaad ook schromelijk overdreven.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 09:59 schreef Otto_Kretschmer het volgende:
Als je het aan wil houden niet vertellen natuurlijk. Schuldgevoel slijt sneller dan je denkt na een maandje of twee boeit het je al geen zak meer wrs.
En het feit dat je naast het bedriegen in de zin van vreemdgaan je daarbij dan ook nog eens je partner moedwillig laat doen geloven dat jullie een eerlijke relatie hebben dat zit je dan ook niet dwars?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 09:59 schreef Otto_Kretschmer het volgende:
Als je het aan wil houden niet vertellen natuurlijk. Schuldgevoel slijt sneller dan je denkt na een maandje of twee boeit het je al geen zak meer wrs.
Hoe praat je dat voor jezelf dan 'goed'? Je bedriegt iemand door te het niet te vertellen, je laat diegene geloven in iets wat niet echt bestaat, zie jij jezelf dan als iemand die dat een ander aan mag/kan doen? Vind je jezelf zoveel belangrijker dan de ander? Ben je zo egoïstisch dan je dat voor je gevoel kan maken?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 10:23 schreef Trommeldaris het volgende:
Ik vraag me altijd af of het wel gaat knagen. Ik denk dat ik het goed voor mijzelf zou kunnen houden, maar dat ligt misschien meer aan mij.
Ja, was er maar een manier om dat te voorkomen, zoiets als niet vreemdgaan? Je hebt die ander al gekwetst, ook al weet diegene het nog niet, jij hebt het gedaan en het verzwijgen omdat je allerlei dingen wilt voorkomen (dingen die jij zelf veroorzaakt hebt en niet mee wil geconfronteerd worden) is net zo egoïstisch. Best wel ziekelijk als jij denkt zo met iemand om te kunnen gaan, je hebt toch wel enig besef van wat voor gevolgen je daden hebben?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 11:31 schreef Taurus het volgende:
Ligt er aan waaróm je bent vreemdgegaan. Als je het zelf ziet als vergissing en je hebt er spijt van, als je bij je vriendin wilt blijven, als je veilige seks hebt gehad en niemand anders weet er van (er zijn geen lijntjes naar je vriendin, bedoel ik), waarom zou je haar dan vredesnaam dit nieuws vertellen? Jij krijgt er gezeik mee, want zij wordt boos. Zij is verdrietig en gekwetst. Allemaal dingen die ik liever niet zou willen veroorzaken.
Die gevolgen heb je zelf in de hand. 'Je hebt die ander al gekwetst, ook al weet diegene het nog niet' slaat natuurlijk als een lul op een drumstel, die persoon is toch echt pas gekwetst als die persoon weet van de fout die TS heeft gemaakt. Dat lijkt me een simpel feit.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 11:39 schreef Canillas het volgende:
[..]
Ja, was er maar een manier om dat te voorkomen, zoiets als niet vreemdgaan? Je hebt die ander al gekwetst, ook al weet diegene het nog niet, jij hebt het gedaan en het verzwijgen omdat je allerlei dingen wilt voorkomen (dingen die jij zelf veroorzaakt hebt en niet mee wil geconfronteerd worden) is net zo egoïstisch. Best wel ziekelijk als jij denkt zo met iemand om te kunnen gaan, je hebt toch wel enig besef van wat voor gevolgen je daden hebben?
Geen idee, het zou me gewoon makkelijk afgaan, net zoals dat ik makkelijk kan liegen. Ik vind mijzelf niet belangrijker, maar misschien ben ik gewoon egoistisch.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 10:27 schreef Canillas het volgende:
[..]
Hoe praat je dat voor jezelf dan 'goed'? Je bedriegt iemand door te het niet te vertellen, je laat diegene geloven in iets wat niet echt bestaat, zie jij jezelf dan als iemand die dat een ander aan mag/kan doen? Vind je jezelf zoveel belangrijker dan de ander? Ben je zo egoïstisch dan je dat voor je gevoel kan maken?
Ben daar oprecht benieuwd naar, snap de vragen zeurderig en veroordelend klinken maar vraag het me echt af, dat proces als het ware; hoe doe je dat?
Het gaat helemaal niet om je geweten, het gaat erom dat je een monogame relatie bent aangegaan met iemand, en je tijdens die relatie iemand anders hebt geneukt.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 11:53 schreef Trommeldaris het volgende:
Ik zou juist graag weten waarom mensen zich zo laten plagen door hun eigen geweten?
Ik ook. Die waterige oogjes als ik mijn piemel naar binnen schuif, dat is toch het toppunt van ultiem genot en plezier voor die chick. Dat ik dan 2 uur later aanschuif bij mijn vriendin, tsja. Ik voel me daar niet anders door. Ik heb toch die chick een leuke avond gegeven?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 11:53 schreef Trommeldaris het volgende:
[..]
Het neemt trouwens niet weg dat ik altijd probeer te doen wat goed is, maar niet uit een soort chantage van geweten. Ik zie mensen gewoon graag gelukkig
Ja en terwijl je lekker bij die andere chick zat heb ik jouw vriendin lekker gegeven. Goeie deal !!!quote:Op donderdag 27 oktober 2011 11:59 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Ik ook. Die waterige oogjes als ik mijn piemel naar binnen schuif, dat is toch het toppunt van ultiem genot en plezier voor die chick. Dat ik dan 2 uur later aanschuif bij mijn vriendin, tsja. Ik voel me daar niet anders door. Ik heb toch die chick een leuke avond gegeven?
Wat zit jij nou onterecht te trollen, TS heeft toch gewoon één keer 'n vergissing begaan? Als je door het niet te vertellen meteen twee keer per week 'n ander wil moet je je inderdaad afvragen waarom je in een relatie zit, maar één keer over de schreef is menselijk en onbenullig.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 11:59 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Ik ook. Die waterige oogjes als ik mijn piemel naar binnen schuif, dat is toch het toppunt van ultiem genot en plezier voor die chick. Dat ik dan 2 uur later aanschuif bij mijn vriendin, tsja. Ik voel me daar niet anders door. Ik heb toch die chick een leuke avond gegeven?
Eén keer over de schreef, is één keer te veel als je in een relatie zit.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 12:01 schreef Taurus het volgende:
[..]
Wat zit jij nou onterecht te trollen, TS heeft toch gewoon één keer 'n vergissing begaan? Als je door het niet te vertellen meteen twee keer per week 'n ander wil moet je je inderdaad afvragen waarom je in een relatie zit, maar één keer over de schreef is menselijk en onbenullig.
Meningen verschillen.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 12:06 schreef jcdragon het volgende:
[..]
Eén keer over de schreef, is één keer te veel als je in een relatie zit.
Ja, en wat er het meest opvalt bij jouw redeneringen, en dat geldt voor allemaal mensen die zeggen 'niet vertellen'' is dat je precies dezelfde 'logica' toepast als voor het vreemdgaan zelf; iemand gaat vreemd omdat diegene, bewust/onbewust, vind dat die ie kan maken, om wat voor reden dan ook, maar het besluit is 'ik ga vreemd, ook al bedrieg ik degene waar ik een relatie mee heb, ik doe het hier en daar om (redenen verzinnen om het goed te praten), wat ik nu wil vind ik het belangrijkst, belangrijker dan mijn partner en die zijn welzijn; het gaat om mij'.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 11:44 schreef Taurus het volgende:
Die gevolgen heb je zelf in de hand. 'Je hebt die ander al gekwetst, ook al weet diegene het nog niet' slaat natuurlijk als een lul op een drumstel, die persoon is toch echt pas gekwetst als die persoon weet van de fout die TS heeft gemaakt. Dat lijkt me een simpel feit.
Je kunt de tijd niet terugdraaien. Natuurlijk had TS in eerste instantie niet vreemd moeten gaan, maar nu zeggen 'en nu moet je de consequenties dragen, vertel het haar en ga de strijd maar aan' is net zo goed egoistisch aangezien het niet alleen gaat om TS die dan op de blaren moet zitten, zijn vriendin gaat pas echt door 'n hel. Dat wil je niemand aan doen.
TS weet hoe onbetekenend zijn slippertje is geweest, zijn vriendin zal dat logischerwijs nooit kunnen begrijpen. Ik zeg niet vertellen.
Hmmm, jij klinkt als een ervaringsdeskundige. Vertel eens hoe het voor jou uitgepakt heeft.quote:
Wat zit ik nou te trollen? Ik zeg alleen dat vreemdgaan smaakt naar meerquote:Op donderdag 27 oktober 2011 12:01 schreef Taurus het volgende:
[..]
Wat zit jij nou onterecht te trollen, TS heeft toch gewoon één keer 'n vergissing begaan?
Ach, die ene keer blijft natuurlijk een voorbode van wat komen gaat. TS zal er nog wel vaker buiten de pot gaan pissen, want hij is er nu ook mee weg aan het komen en sterker nog, zijn vreemdgaan gedrag wordt beloond. Doe het dan goed en haal het maximale eruit; begin gewoon een sexrelatie met die chick uit Utrecht en hoppateequote:Als je door het niet te vertellen meteen twee keer per week 'n ander wil moet je je inderdaad afvragen waarom je in een relatie zit, maar één keer over de schreef is menselijk en onbenullig.
Hey, mij heb je er niet mee, zolang je het maar niet verteld weet ik er niks vanafquote:Op donderdag 27 oktober 2011 12:01 schreef jcdragon het volgende:
[..]
Ja en terwijl je lekker bij die andere chick zat heb ik jouw vriendin lekker gegeven. Goeie deal !!!
Zij had waterige oogjes omdat ik lekker facial cumshots doe.
Dat is niet zo spannend hoor: ik ben vreemdgegaan en daar heeft niemand last van gehad.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 12:09 schreef jcdragon het volgende:
[..]
Hmmm, jij klinkt als een ervaringsdeskundige. Vertel eens hoe het voor jou uitgepakt heeft.
Iedereen is een 'het gaat om mij'-type. En de gedachtegang die jij beschrijft voorafgaand aan het vreemdgaan maakt wel duidelijk dat jij inderdaad nooit zo'n escapade hebt meegemaakt. Zo rationeel maak ik die beslissing natuurlijk niet, het is eigenlijk niet eens een beslissing. Seks kan je wel degelijk enigszins overkomen.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 12:07 schreef Canillas het volgende:
[..]
Ja, en wat er het meest opvalt bij jouw redeneringen, en dat geldt voor allemaal mensen die zeggen 'niet vertellen'' is dat je precies dezelfde 'logica' toepast als voor het vreemdgaan zelf; iemand gaat vreemd omdat diegene, bewust/onbewust, vind dat die ie kan maken, om wat voor reden dan ook, maar het besluit is 'ik ga vreemd, ook al bedrieg ik degene waar ik een relatie mee heb, ik doe het hier en daar om (redenen verzinnen om het goed te praten), wat ik nu wil vind ik het belangrijkst, belangrijker dan mijn partner en die zijn welzijn; het gaat om mij'.
Na het vreemdgaan ''ik heb dit gedaan dus nu bepaal ik de consequenties want ik vertel het niet en verzin daarom een aantal redenen (die allemaal in jouw post staan) om dat goed te praten want ik wilde bepaalde situaties voorkomen, maw; het gaat om mij''.
Het is dan ook niet vreemd dat een vreemdganger en bepaald type is, namelijk het 'het gaat om mij'-type, en vooral het blijvend aan komen zetten met redenen om schuldloos aan het eigen gedrag te zouden zijn is daar een erg groot onderdeel van.
Huh? Kun je die eens uitleggen?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 11:39 schreef Canillas het volgende:
[..]
Ja, was er maar een manier om dat te voorkomen, zoiets als niet vreemdgaan? Je hebt die ander al gekwetst, ook al weet diegene het nog niet
In een relatie ga je uit van trouw zijn aan elkaar en van vertrouwen. Is het vertrouwen weg, dan heeft de relatie ook niet veel toekomst meer. Als je bent vreemdgegaan heb je dat vertrouwen geschaad, ook al weet ze het nog niet.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 12:51 schreef Heinlein het volgende:
[..]
Huh? Kun je die eens uitleggen?
Stel, ik loop naar een lege kamer, en zeg daarin hardop: "mijn moeder is een hoer". Jij vindt dat mijn moeder nu gekwetst is?
Stel, ik zeg tegen een vreemde: "mijn moeder is een hoer", is ze dan nu gekwetst?
Stel, ik beloof tegen een vriend dat ik niet meer rook, maar stiekem rook ik toch een sigaret. Is die vriend nu gekwetst?
Het is niet eens getroll lieve Re. Ik denk er werkelijk zo over namelijk.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 12:58 schreef Re het volgende:
scorpie tieft eens op met je getroll, het is niet eens baseline grappig
Geheel eensch!quote:Op donderdag 27 oktober 2011 11:51 schreef BorusBulldog het volgende:
Niet vertellen, dat gezanik altijd.
- Ze zal je niet meer vertrouwen als jullie besluiten door te gaan (terecht, maar toch, geen goed fundament voor een goede relatie)
- Als je het uitmaakt hoef je het niet te vertellen, je bent in een andere stad vreemd gegaan, waar je met je vrienden was neem ik aan, ze zal er tenzij je vrienden geen echte vrienden zijn niet achter komen.
- Als je het niet verteld en besluit door te gaan met de relatie hoef je alleen even wat zelfreflectie te doen, kan je ermee leven het verbogen te houden? Ja - doorgaan / Nee - uitmaken en niet vertellen.
Wat je hier typt zie ik altijd typische reactie van iemand die geen verantwoordelijkheid voor zichzelf neemt en dingen buiten zich de schuld geeft van hoe iets gelopen is ''ik maak die beslissing niet'' nee, wie dan? ''Het overkwam me'' met andere woorden je meet jezelf een slachtofferrol aan, wat ook overigens ook typisch is voor iemand die geen verantwoordelijkheid voor zichzelf neemt, wat bij uitstek een ''het gaat om mij''-type is.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 12:48 schreef Taurus het volgende:
Iedereen is een 'het gaat om mij'-type. En de gedachtegang die jij beschrijft voorafgaand aan het vreemdgaan maakt wel duidelijk dat jij inderdaad nooit zo'n escapade hebt meegemaakt. Zo rationeel maak ik die beslissing natuurlijk niet, het is eigenlijk niet eens een beslissing. Seks kan je wel degelijk enigszins overkomen.
dan kun je dat best veel beter omschrijven dan die stoere internetpraat van hierbovenquote:Op donderdag 27 oktober 2011 13:08 schreef Scorpie het volgende:
[..]
Het is niet eens getroll lieve Re. Ik denk er werkelijk zo over namelijk.
Jij neemt een beslissing, uit eigen belang, en die heeft als gevolg heeft dat een ander (degene die jij bedrogen hebt) gelooft in iets wat eigenlijk niet bestaat; jij laat haar geloven dat ze een relatie heeft met iemand die ze kan vertrouwen en dat is niet het geval. Jij hebt haar vertrouwen, wederom uit eigen belang, beschaamd, je hebt met jouw actie haar beschaamd, dat is het kwetsende.quote:
Ik had het vooral over het feit dat mensen niet kunnen leven met het feit dat ze een geheim hebben.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 11:55 schreef PBateman1978 het volgende:
[..]
Het gaat helemaal niet om je geweten, het gaat erom dat je een monogame relatie bent aangegaan met iemand, en je tijdens die relatie iemand anders hebt geneukt.
Dan verdient je partner de waarheid imo, of het nou aan je geweten knaagt of niet.
Maar niet iedereen denkt zo.
Geen kwestie van mening, tenzij je hebt afgesproken dat je je pikkie in iemand anders mag steken.quote:
Heb je geen schuldgevoelens en vind je het niet eerlijk tegenover je vriend ? En alle andere morele bezwaren die hier genoemd worden.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 12:43 schreef Taurus het volgende:
[..]
Dat is niet zo spannend hoor: ik ben vreemdgegaan en daar heeft niemand last van gehad.
Done.
Ja in die zin maakt het wel uit ja, maar het maakt niet uit dat mensen er verschillende visies op na houden toch ?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 13:28 schreef Lienekien het volgende:
Het maakt wél uit. Je hoopt dat je bespaard blijft dat blijkt dat je een partner hebt of had die ervoor koos om het te verzwijgen.
Sorry, ik ben in een jolige stemming. Ik zal erop letten. Je bent nog steeds mijn nummer 1 mod, dat weet je he ?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 13:19 schreef Re het volgende:
[..]
dan kun je dat best veel beter omschrijven dan die stoere internetpraat van hierboven
Voor mij betekent het een moment van zwakte, en een signaal dat je emotioneel iets te kort komt in de relatie.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 13:24 schreef Canillas het volgende:
[..]
Jij neemt een beslissing, uit eigen belang, en die heeft als gevolg heeft dat een ander (degene die jij bedrogen hebt) gelooft in iets wat eigenlijk niet bestaat; jij laat haar geloven dat ze een relatie heeft met iemand die ze kan vertrouwen en dat is niet het geval. Jij hebt haar vertrouwen, wederom uit eigen belang, beschaamd, je hebt met jouw actie haar beschaamd, dat is het kwetsende.
Dat jij haar met die illusie rond kan laat lopen maar jou nog verkeerder; alleen al om haar de kans te geven het met jou uit te maken en zonder jou te gaan leven zou je het haar moeten vertellen, jouw manier van bedriegen verdient niemand. Of vind jij dat ze dat wel verdiend? Geloven in een leugen die jij gecreëerd hebt, uit zwakte, en het niet durven op te biechten, ook uit zwakte?
Ah, een monogame relatie is volgens jou dus een sprookje.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 13:50 schreef Heinlein het volgende:
[..]
Voor mij betekent het een moment van zwakte, en een signaal dat je emotioneel iets te kort komt in de relatie.
Dat je vriendin dan in iets gelooft wat niet bestaat, dat zou kunnen. Ik heb geen relaties met mensen die in sprookjes geloven. Ik vertel altijd, dat mijn filosofie is dat een mens fouten kan maken, en dus ook in een moment van zwakte kan vreemdgaan. En dat ik het niet wil weten, als zij vreemd ging, maar dat ik alleen wil dat zij bij haarzelf te raden gaat, of zij echt wel krijgt wat ze nodig heeft.
Mijns inziens is deze maatschappij gebouwd op sprookjes. We weten uit de cijfers, dat er een grote kans is dat mensen vreemd gaan. Toch voeden we onze zonen en dochters op met het sprookje van eeuwige trouw. Dat moet stoppen, het wordt tijd voor realisme.
Want hieruit blijkt (liegebeesten even niet meegeteld) dat zo'n 75% WEL monogaam blijft.quote:Het eerstvolgende grote onderzoek naar vreemdgaan was van de psycholoog Henk Noort. Hij onderzocht 1700 heteroseksuele mannen en vrouwen tussen de 20 en 45 jaar. De percentages die hij vond liggen beduidend hoger dan die van het Nisso. Hij vond dat 25% van de mannen en 27% van de vrouwen wel eens was vreemdgegaan.
quote:Op donderdag 27 oktober 2011 13:18 schreef Canillas het volgende:
[..]
Wat je hier typt zie ik altijd typische reactie van iemand die geen verantwoordelijkheid voor zichzelf neemt en dingen buiten zich de schuld geeft van hoe iets gelopen is ''ik maak die beslissing niet'' nee, wie dan? ''Het overkwam me'' met andere woorden je meet jezelf een slachtofferrol aan, wat ook overigens ook typisch is voor iemand die geen verantwoordelijkheid voor zichzelf neemt, wat bij uitstek een ''het gaat om mij''-type is.
Daar komt bij, als iedereen, en dus ook jij, een ''het draait om mij''-type zou zijn, waarom ben jij dan niet diegene die die beslissing maakt? Het gaat toch om jou?
Een open relatie is een raar alternatief; je wil natuurlijk je partner niet delen, een vreemdganger ook niet. Bestrijden vreemdgangers in dit topic egoistisch te zijn? Volgens mij niet, toch? Een vreemdganger is egoistisch, maar zit daar niet mee. Bovendien is een 'vergissing', een of een aantal slippertjes, wezenlijk iets anders dan een open relatie waarin beide partners gewoon met anderen rommelen. Dat snap jij toch ook wel?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 13:54 schreef PBateman1978 het volgende:
[..]
Ah, een monogame relatie is volgens jou dus een sprookje.
Toch gek als je dit onderzoek erbij pakt :
[..]
Want hieruit blijkt (liegebeesten even niet meegeteld) dat zo'n 75% WEL monogaam blijft.
Je kunt het jezelf veel makkelijker maken he ? Door een open relatie aan te gaan met iemand die daar ook op zit te wachten.
In mijn ogen is het pas raar om een monogame relatie aan te gaan met in het achterhoofd houdend dat je weleens vreemd zou kunnen gaan en je alvast besluit om dit niet op te biechten aan je partner.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:00 schreef Taurus het volgende:
[..]
Een open relatie is een raar alternatief; je wil natuurlijk je partner niet delen, een vreemdganger ook niet. Bestrijden vreemdgangers in dit topic egoistisch te zijn? Volgens mij niet, toch? Een vreemdganger is egoistisch, maar zit daar niet mee. Bovendien is een 'vergissing', een of een aantal slippertjes, wezenlijk iets anders dan een open relatie waarin beide partners gewoon met anderen rommelen. Dat snap jij toch ook wel?
Iemand die 'n keer is vreemdgegaan een open relatie aanraden is raar, een open relatie is gewoon totaal niet aan de orde. TS heeft een vergissing begaan, en twijfelt over het vertellen of niet. Dat is wat hier speelt, niet een notoire vreemdganger die constant zijn partner bedriegt en een ander leven leidt naast zijn relatie met haar. Die nuance mag wel degelijk gemaakt worden.
Ik doe genoeg 'goede daden', maar dat neemt niet weg dat ik mezelf daar ook goed bij voel. Als je het zo bekijkt maakt iedereen beslissingen uit wat het beste is voor jezelf. Ik wil mijn partner gelukkig zien, dus vertel ik niet dat ene slipperje. Daar, zie je die 'ik'? Ik wil hem gelukkig zien, dus het is in mijn belang dat ik het hem niet vertel.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 13:58 schreef Lienekien het volgende:
@ Taurus. Uit jouw reactie spreekt een bepaald wereldbeeld, namelijk dat je altijd uit eigen belang iets doet. En je gaat er ook van uit dat dit voor iedereen geldt.
Dat vind ik nogal een aanname.
Dat is dus ook egoistisch. Dat weerspreek ik ook niet.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:02 schreef PBateman1978 het volgende:
[..]
In mijn ogen is het pas raar om een monogame relatie aan te gaan met in het achterhoofd houdend dat je weleens vreemd zou kunnen gaan en je alvast besluit om dit niet op te biechten aan je partner.
Dat is naar mijn mening nogal egoistisch.
Maar nogmaals, ieder zijn visie, met jou zal ik het nooit eens worden.
Ja, en als ik het hem wel vertel is hij verdrietig, ben ik mijn relatie kwijt, dus ook verdrietig. Maar volgens jou kies ik daar dan voor omdat ik niet met mijn schuldgevoel wil leven. Want dat is dan het grootste belang?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:03 schreef Taurus het volgende:
[..]
Ik doe genoeg 'goede daden', maar dat neemt niet weg dat ik mezelf daar ook goed bij voel. Als je het zo bekijkt maakt iedereen beslissingen uit wat het beste is voor jezelf. Ik wil mijn partner gelukkig zien, dus vertel ik niet dat ene slipperje. Daar, zie je die 'ik'? Ik wil hem gelukkig zien, dus het is in mijn belang dat ik het hem niet vertel.
Dat kan je vriend imo beter bepalen dan jij, jij bepaalt nu voor hem dat het beter is voor m, terwijl hij het misschien wel zou willen weten zodat hij een weloverwogen beslissing kan maken over jullie relatie.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:06 schreef Taurus het volgende:
[..]
Dat is dus ook egoistisch. Dat weerspreek ik ook niet.Alhoewel ik toch altijd vind dat hij ook beter af is als ik het niet vertel, want laten we eerlijk zijn: dat scheelt hem ook pijn.
Je bestrijd rationaliteit? Of bedoel je dat jij niet in staat bent om in bepaalde situatie rationeel te handelen, simpelweg omdat je niet weet hoe of nooit geleerd hebt hoe?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 13:55 schreef Taurus het volgende:
Ik heb meerdere keren gezegd dat de vreemdganger wel degelijk de schuldige is, maar ik bestrijd die rationele gedachtegang van jou voorafgaand aan vreemdgaan.
Nu doe je alsof je geen keus had, dat is beperkend, toch? De reden waarom je het niet verteld is dat je relatie wilt behouden, als je je partner geen pijn zou willen doen dan had je het nooit gedaan. Ergens heb je de beslissing genomen vreemd te gaan, ten koste van je partner, en door te doen alsof het niet gebeurd is ontken je je eigen gedrag en dus je eigen fout. Je praat over schuld maar neemt er geen verantwoordelijkheid voor. Daarmee maak je ook nog eens de weg vrij om het vaker te laten gebeuren; je verandert namelijk niks. Je zegt letterlijk ''het is mijn schuld maar daar zit ik niet mee'' vind je dat niet een beetje gevoelloze insteek? Of doe je liever kil in plaats van met je gevoel in contact te staan? Als je je eigen gevoel niet kent is een beetje empathisch zijn niet mogelijk, en maakt iets als schuld betekenisloos.quote:Ik leg dus niet de schuld bij iemand anders: als ik vreemdga, is het mijn schuld. Verschil tussen jou en mij is dat ik daar niet zo mee zit, en dat ik liever mijn relatie behoud en mijn partner geen pijn doe door het hem te vertellen.
Het is niet prettig nee maar je ontkent op die manier niet hoe het is en je doet het niet anders voor dan dat het is en je liegt er niet over. Het feit dat jij de factor 'of het prettig is' zo zwaar laat mee wegen is wel erg passend voor je redenatie en handelen; simpele korte termijn visie. Dat is ook precies wat eraan vooraf gaat aan vreemdgaan. Er zit een heel groot verschil in om ondanks de nare gevolgen eerlijk te zijn of het uit gemak te verzwijgen, en dat is het ook het verschil tussen 'het draait om mij'' en ''denk ik na over wat mijn gedrag voor invloed op anderen heeft''.quote:Iedereen is een 'het draait om mij' type omdat je voor jezelf leeft en iedereen beslissingen uit eigenbelang maakt, wat terecht is. Ook de mensen die vreemdgaan eerlijk vertellen doen dit uit de ondraaglijkheid van een schuldgevoel. Je maakt mij niet wijs dat die mensen werkelijk denk dat het beter is, of prettiger, voor de partner om te weten dat ze zojuist is bedrogen. Dat is natuurlijk flauwekul, het is niet prettig.
een vrouwenmethode zou zijn om een tijdje contact met je vriendin te ontlopen, ook duidelijk en bv niet te reageren op telefoontjes e.d.; en alles af te houden, wat vaags te roepen over 'dat je twijfelt over jullie relatie' en vooral de klassieker: "dat het niet aan haar, maar aan jezelf ligt en je tijd nodig hebt om na te denken"quote:Op donderdag 27 oktober 2011 02:04 schreef famousje het volgende:
Iemand ideeen/ tips om dit aan te pakken?
Ik denk dat hij beter is af de waarheid te weten, dan zelf te beslissen of hij met jou verder gaat als hij jou helemaal kent (nu verzwijg je iets groot voor hem wat betrekking op hem heeft) of te zeggen ''dit pik ik niet, ik ben meer waard dan dit, ik laat haar gaan en ga lekker voor mezelf leven, wie weet wat er op mijn pad komt''.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:06 schreef Taurus het volgende:
Dat is dus ook egoistisch. Dat weerspreek ik ook niet.Alhoewel ik toch altijd vind dat hij ook beter af is als ik het niet vertel, want laten we eerlijk zijn: dat scheelt hem ook pijn. Maar dat mag een duivelse vreemdganger niet zeggen natuurlijk, want die denkt natuurlijk meteen nooit meer aan een ander.
Nee, de vreemdganger denkt alleen aan zijn eigen hachje.
Tuurlijk, waarom vertel je het hem dan? Omdat dat verdriet zo lekker is? Omdat hij moet weten wie jij werkelijk bent, want door jouw ene slippertje ben jij opeens totaal iemand anders?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:07 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ja, en als ik het hem wel vertel is hij verdrietig, ben ik mijn relatie kwijt, dus ook verdrietig. Maar volgens jou kies ik daar dan voor omdat ik niet met mijn schuldgevoel wil leven. Want dat is dan het grootste belang?
Realisme bestaat niet, jij hebt slechts je eigen kijk op iets, net als iedereen, geloven dat er iets bestaat als realisme want dan voor iedereen zou gelden is de grootste onrealiteit die er is. Jij bent de ander niet, jij bent alleen jij, en bepaalde dingen niet meer als normen en waarderen hanteren omdat een groter deel het anders doet is puur kuddegedrag, en verder niks realistisch aan, je laten anderen dan voor jou bepalen wat jij vind.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 13:50 schreef Heinlein het volgende:
Mijns inziens is deze maatschappij gebouwd op sprookjes. We weten uit de cijfers, dat er een grote kans is dat mensen vreemd gaan. Toch voeden we onze zonen en dochters op met het sprookje van eeuwige trouw. Dat moet stoppen, het wordt tijd voor realisme.
Omdat het éérlijk is om het te vertellen en oneerlijk om het te verzwijgen! Omdat ik vind dat hij het niet verdient om in een waan te leven.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:15 schreef Taurus het volgende:
[..]
Tuurlijk, waarom vertel je het hem dan? Omdat dat verdriet zo lekker is? Omdat hij moet weten wie jij werkelijk bent, want door jouw ene slippertje ben jij opeens totaal iemand anders?![]()
Het ligt er overigens ook aan hoe je naar seks kijkt, ik zie seks niet als iets wat ik alleen kan doen met iemand met wie ik een toekomst voorzie, of met wie ik 'speciale gevoelens' deel. Ik zou mijn 'fout' groter vinden als ik een affaire heb naast mijn partner, iemand die ik dingen vertel en gevoelens mee deel die alleen voor mijn partner bestemd zijn.
Maar een orgasme vind ik niet van die aard.
quote:Op donderdag 27 oktober 2011 02:07 schreef mawtje het volgende:
De waarheid vertellen. Hopelijk vergeeft ze zo een ZAK zoals jij niet!
Ken je het stanford gevangenis experiment?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:14 schreef Lienekien het volgende:
Ik snap echt niks van je identiteitverhaal!
Ik denk dat dit het vooral is. Mensen vinden dat de vreemdganger gestraft moet worden voor zijn/haar fout.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:06 schreef Taurus het volgende:
Dat TS daardoor óók ellende bespaard blijft is volgens jullie misschien niet wat hij verdient, maar is wel een prettigere situatie dan wanneer het uitkomt.
Een identiteit kan alleen op je geforceerd worden als je jezelf niet volledig kent, als bepaalde stukken identiteit als het ware nog leeg zijn, en dat is iets wat je helemaal zelf in de hand kan hebben. Als jij weet wie jij bent, dan weet jij wie jij bent.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:12 schreef picardmike het volgende:
Het probleem met vreemdgaan is natuurlijk meestal identiteit, soms oppertunisme. De vraag is kan je identiteit als iets slechts of iets goeds zien. Ik persoonlijk vind van wel. Maar de vraag is, is dit wel mogelijk of zit het gewoon in de menselijke natuur? Als je veel aandacht krijgt van vrouwen dan ga je er uiteraard naar leven, net zoals je gaat leven naar minder aandacht. Oppertunistisch gezien kan je ook identiteit maken, door de normen door de vingers te zien en het gewoon als geheim weg te moffelen. Je leeft dan naar een identiteit toe. Deze vorm keur ik zeker af.
Maar je kan bij afkeurende acties nooit aflezen of het nou identiteit is opportunisme. Iemand die het oppertuun doet zal altijd zeggen dat hij de identiteit heeft en iemand identiteit heeft zal altijd zeggen dat de kans zich voordeed.
Een extreem voorbeeld, kaddafi. Nooit tegengesproken altijd mensen om zich heen gehad die hem mochten, zijn vijanden zag hij nauwelijks.
Het rotte van identiteit is als we er niks tegen kunnen doen we heel hypocriet bezig zijn want inweze kan je elke actie dan ontlenen aan de omgeving van die persoon.Neem een simpel voorbeeld als zelfvertrouwen, want grotendeels door identiteit onleend word.
Volgens de psychologie zijn er op de wereld maar een handjevol mensen die enige weerstand kunnen bieden tegen een identiteit die andere hen opleggen.
ja systematisch en dus voor langere tijd, niet na een avondje bezopen je piemel in een ander douwen, dat heeft hier geen ene reet mee te maken.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:20 schreef picardmike het volgende:
[..]
Ken je het stanford gevanenis experiment?
Daar hebben studenten mee gedaan aan een project. De ene student moest maandenlang bewaker spelen de andere gevangene. Wat bleek ook al was het maar een spel, het ging er steeds brutaler aan toe. Gevangen voelden zich echt gevangen en dachten er zelfs nooit meer uit te komen. Bewakers gingen hun gedrag goed praten
Dat is de menselijke natuur op dit moment, identiteit. Als je die gegeven word en je krijgt de ruimte om je identiteit toe te passen.veranderen morele overwegingen ook meteen.
http://en.wikipedia.org/wiki/Stanford_prison_experiment
Daarom zeg ik, het is hypocriet om mensen op een actie te straffen. Als de omgeving daar de ruimte toe gegeven heeft.
Haha inderdaad.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:24 schreef Re het volgende:
[..]
ja systematisch en dus voor langere tijd, niet na een avondje bezopen je piemel in een ander douwen, dat heeft hier geen ene reet mee te maken.
maar wie ben jij om iemand die waan te onthouden? Misschien kan hij daar prima mee leven, misschien niet, maar dat is toch echt aan hem om te ondervindenquote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:19 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Omdat het éérlijk is om het te vertellen en oneerlijk om het te verzwijgen! Omdat ik vind dat hij het niet verdient om in een waan te leven.
Dat is niet waar bleek uit het experiment. De studenten kenden zichzelf goed. Maar ze hadden een rol aangenomen, een patroon. Waar ze niet meer uit konden.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:23 schreef Canillas het volgende:
[..]
Een identiteit kan alleen op je geforceerd worden als je jezelf niet volledig kent, als bepaalde stukken identiteit als het ware nog leeg zijn, en dat is iets wat je helemaal zelf in de hand kan hebben. Als jij weet wie jij bent, dan weet jij wie jij bent.
Je zegt ''volgens de psychologie'' maar vraag me oprecht af waar je wat je hier post op baseert want het klinkt een beetje als een ''ik kan er niks aan doen/slachofferrol''-stukje. Weten wie je bent begint met verantwoordelijkheid nemen voor wie je bent, dat is het tegenovergestelde van slachtoffergedrag.
Daar eindigd het, maar begint het niet. Je bestempeld nu de handeling zelf als fout, dat is juist het hypocriete. Tja over bezopen mensen kan je natuurlijk nooit iets zinnigs zeggen mensen verzinnen dan altijd de helft om iets goed te praten.quote:ja systematisch en dus voor langere tijd, niet na een avondje bezopen je piemel in een ander douwen, dat heeft hier geen ene reet mee te maken.
Dit kan alleen als je je eigen identiteit niet stevig gevormd hebt, dan heb je logischerwijs ook geen vaste grond onder je voeten maar ook dat is je eigen verantwoordelijkheid. Neem je die niet, dan ben je slachtoffer. En durf jij echt een uitspraak als ''Dat is de menselijke natuur op dit moment, identiteit'' te doen? Kan jij zeggen wat de menselijk natuurlijk is? En dat in een notedop? Je doet een aanname dat morele overweging meteen zullen veranderen, is dat de waarheid? Of gelde dat voor deze personen? En hoe sterk hadden zij hun eigen identiteit gevormd? Zijn die dingen bekend?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:20 schreef picardmike het volgende:
Ken je het stanford gevangenis experiment?
Daar hebben studenten mee gedaan aan een project. De ene student moest maandenlang bewaker spelen de andere gevangene. Wat bleek ook al was het maar een spel, het ging er steeds brutaler aan toe. Gevangen voelden zich echt gevangen en dachten er zelfs nooit meer uit te komen. Bewakers gingen hun gedrag goed praten
Dat is de menselijke natuur op dit moment, identiteit. Als je die gegeven word en je krijgt de ruimte om je identiteit toe te passen.veranderen morele overwegingen ook meteen.
http://en.wikipedia.org/wiki/Stanford_prison_experiment
Elke omgeving biedt een boel mogelijkheden om fouten te begaan, of je dat doet of niet is je eigen verantwoordelijkheid, jij beslist je eigen acties. Je kan alleen zeggen dat dat niet het geval is wanneer je vind dat de meningen van een ander groter zijn dan die van jou, dan maak je jezelf automatisch klein. Jij bent namelijk jezelf, met je eigen mening, die 6 miljard anderen meningen zijn allemaal van een ander.quote:Daarom zeg ik, het is hypocriet om mensen op een actie te straffen. Als de omgeving daar de ruimte toe gegeven heeft.
Hij kan daar prima mee leven omdat hij het niet weet. Ik denk dat vertellen ergens ook egoistisch is. Als je het vreemdgaan verwerpelijk vind moet je het eigenlijk gelijk uitmaken.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:27 schreef Re het volgende:
[..]
maar wie ben jij om iemand die waan te onthouden? Misschien kan hij daar prima mee leven, misschien niet, maar dat is toch echt aan hem om te ondervinden
omdat je genoeg respect voor je partner hebt dat je hem of haar zelf de keuze laat en niet voor hem of haar in gaat vullen. ik zou niet samen willen zijn met iemand die me bedriegt of bedrogen heeft, maar als zij het niet zou vertellen wordt mij de keuze ontnomen om in alle transparantie de relatie te beeindigen, maar word ik gedwongen in een relatie welke vanaf dat moment eigenlijk op drijfzand gefundeerd is.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:15 schreef Taurus het volgende:
[..]
Tuurlijk, waarom vertel je het hem dan? Omdat dat verdriet zo lekker is? Omdat hij moet weten wie jij werkelijk bent, want door jouw ene slippertje ben jij opeens totaal iemand anders?![]()
Is het wijs om jouw complete visie over de menselijke natuur, hoe complex als die is, en zelfde geldt voor identiteit, te baseren op 1 experiment? Baseer je daar al je conclusies op? Voor jezelf denken misschien een idee?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:28 schreef picardmike het volgende:
Dat is niet waar bleek uit het experiment. De studenten kenden zichzelf goed. Maar ze hadden een rol aangenomen, een patroon. Waar ze niet meer uit konden.
Bij niemand is die sterk omdat een eigen identiteit niet bestaat, die heb je altijd van iemand anders. En als je het gevoel heb dat die sterk is, dan ben je een onderdrukker en voel je macht waar je verslaafd aan raakt. Zoals met bijv kaddafi.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:30 schreef Canillas het volgende:
[..]
Dit kan alleen als je je eigen identiteit niet stevig gevormd hebt, dan heb je logischerwijs ook geen vaste grond onder je voeten maar ook dat is je eigen verantwoordelijkheid. Neem je die niet, dan ben je slachtoffer. En durf jij echt een uitspraak als ''Dat is de menselijke natuur op dit moment, identiteit'' te doen? Kan jij zeggen wat de menselijk natuurlijk is? En dat in een notedop? Je doet een aanname dat morele overweging meteen zullen veranderen, is dat de waarheid? Of gelde dat voor deze personen? En hoe sterk hadden zij hun eigen identiteit gevormd? Zijn die dingen bekend?
[..]
Elke omgeving biedt een boel mogelijkheden om fouten te begaan, of je dat doet of niet is je eigen verantwoordelijkheid, jij beslist je eigen acties. Je kan alleen zeggen dat dat niet het geval is wanneer je vind dat de meningen van een ander groter zijn dan die van jou, dan maak je jezelf automatisch klein. Jij bent namelijk jezelf, met je eigen mening, die 6 miljard anderen meningen zijn allemaal van een ander.
Nee, dat is juist het morele punt; er werd een beslissing genomen. Daar is de omgeving niet verantwoordelijk voor, dat is de persoon. Je gedrag hangt af van je besluiten, niet de omstandigheden. Als jij de omstandigheden groter maakt dan je eigen mening dan is dat ook een besluit, hoe snel en onbewust dat ook gaat. Maar dan blijft het je eigen keus en veranderingen daar in kunnen ook alleen plaatsvinden in jezelf.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:28 schreef picardmike het volgende:
Daar eindigd het, maar begint het niet. Je bestempeld nu de handeling zelf als fout, dat is juist het hypocriete.
quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:27 schreef Re het volgende:
[..]
maar wie ben jij om iemand die waan te onthouden? Misschien kan hij daar prima mee leven, misschien niet, maar dat is toch echt aan hem om te ondervinden
Die laatste zin begrijp ik gewoon niet. Nooit begrepen. Waarom is die op dat moment op drijfzand gefundeerd, in vredesnaam? Ben jij ook maar 'n procentje ongelukkiger als zij jou niets vertelt en de relatie gewoon hetzelfde is als voorheen, of geloof je daar niet in? In dit soort redenaties wordt toch altijd vergeten dat jij niet op de hoogte bent, er is dus feitelijk niets aan de hand.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:31 schreef dawg het volgende:
[..]
omdat je genoeg respect voor je partner hebt dat je hem of haar zelf de keuze laat en niet voor hem of haar in gaat vullen. ik zou niet samen willen zijn met iemand die me bedriegt of bedrogen heeft, maar als zij het niet zou vertellen wordt mij de keuze ontnomen om in alle transparantie de relatie te beeindigen, maar word ik gedwongen in een relatie welke vanaf dat moment eigenlijk op drijfzand gefundeerd is.
Ach kom nou, ik ben op alle vlakken eerlijk en heb juist respect voor hem door het niet te vertellen. Ik heb 'n vergissing gemaakt, dat is het, meer niet.quote:al die verhalen dat je de ander geen pijn wilt doen en weet ik wat nog meer doen daar niets aan af. ook niet het argument dat je niemand anders bent. nee inderdaad, alleen denkt je partner dus wel dat je iemand anders bent, iemand die eerlijk is en respect heeft voor je.
oh, en waar is janiesbrownie om jou bij te staan?
Dat riedeltje dat jij opnoemde, wat je je zou moeten bedenken voor je vreemdgaat; dat doe ik niet. Zo werkt dat niet. Ik kan overmand zijn door lust, ja. Ik kan door drank en afstand van mijn partner en iemand die ik seksueel aantrekkelijk vind wel eens tot de verleiding komen, die kans is aanwezig. Blijft mijn verantwoordelijkheid en mijn schuld, maar een rationele beslissing is het natuurlijk niet. Het is een seksueel verlangen. Zoals je bij dieten ook wel eens toch iets vets naar binnen werkt, zo ongeveer. Geen vergissing is een mens vreemd.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:11 schreef Canillas het volgende:
[..]
Je bestrijd rationaliteit? Of bedoel je dat jij niet in staat bent om in bepaalde situatie rationeel te handelen, simpelweg omdat je niet weet hoe of nooit geleerd hebt hoe?
Sorry, maar: Jahaaa. We hebben het toch al gehad over dat het vreemdgaan in eerste instantie nooit had moeten gebeuren? Daar heeft TS toch niets aan? Toen ik volgens jou 'besloot' vreemd te gaan dacht ik natuurlijk helemaal niet aan mijn partner, dus dat 'ten koste van mijn partner' is helemaal niet aan de orde. Ik lig niet onder 'n ander als ik ondertussen aan het verdriet van mijn vriend denk.quote:Nu doe je alsof je geen keus had, dat is beperkend, toch? De reden waarom je het niet verteld is dat je relatie wilt behouden, als je je partner geen pijn zou willen doen dan had je het nooit gedaan. Ergens heb je de beslissing genomen vreemd te gaan, ten koste van je partner, en door te doen alsof het niet gebeurd is ontken je je eigen gedrag en dus je eigen fout. Je praat over schuld maar neemt er geen verantwoordelijkheid voor. Daarmee maak je ook nog eens de weg vrij om het vaker te laten gebeuren; je verandert namelijk niks. Je zegt letterlijk ''het is mijn schuld maar daar zit ik niet mee'' vind je dat niet een beetje gevoelloze insteek? Of doe je liever kil in plaats van met je gevoel in contact te staan? Als je je eigen gevoel niet kent is een beetje empathisch zijn niet mogelijk, en maakt iets als schuld betekenisloos.
Klopt. Al denk ik wel na want ik streef naar monogamie, nogmaals. Het is niet zo zwart wit, natuurlijk ben ik me bewust van mijn gedrag en de invloed op anderen. Ik beschouw dat slippertje niet voor niets als fout, snap je? Anders zou ik me daar totaal niet voor schamen en alle risico's nemen want 'de invloed van mijn gedrag op anderen interesseert me niet'. Dat interesseert me wel, juist daarom vertel ik het niet, zo kun je het ook beschouwen.quote:Het is niet prettig nee maar je ontkent op die manier niet hoe het is en je doet het niet anders voor dan dat het is en je liegt er niet over. Het feit dat jij de factor 'of het prettig is' zo zwaar laat mee wegen is wel erg passend voor je redenatie en handelen; simpele korte termijn visie. Dat is ook precies wat eraan vooraf gaat aan vreemdgaan. Er zit een heel groot verschil in om ondanks de nare gevolgen eerlijk te zijn of het uit gemak te verzwijgen, en dat is het ook het verschil tussen 'het draait om mij'' en ''denk ik na over wat mijn gedrag voor invloed op anderen heeft''.
Je zie de hypocrisie wel in hoop ik? In beide gevallen leg je iemand anders iemands normen en waarden op.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:35 schreef PBateman1978 het volgende:
[..]
Wie ben jij om te bepalen wat beter is voor je partner ? Het wel of niet laten weten van het vreemdgaan ? Misschien kan hij/zij prima leven met het feit dat je een of meerdere keren bent vreemdgegaan, misschien niet, maar dat is toch echt aan hem/haar om te ondervinden.
De hypocrisie was juist de reden dat ik m postte.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:39 schreef trancethrust het volgende:
[..]
Je zie de hypocrisie wel in hoop ik? In beide gevallen leg je iemand anders iemands normen en waarden op.
Dit is zoals jij het ziet en als jij dat zo ziet is dat prima. Waarom je zo'n beperkende gedachtengang als waarheid aan zou nemen moet je voor jezelf maar verantwoorden maar ga er niet vanuit dat dat voor iedereen zo is.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:33 schreef picardmike het volgende:
Bij niemand is die sterk omdat een eigen identiteit niet bestaan, die heb je altijd van iemand anders.
Iemand als Kaddafi had geen sterke identiteit want hij wilde macht, en macht willen komt voort uit angst en angst komt voor uit geloven dat er dingen zijn die groter en machtiger zijn dan jij.quote:En als je het gevoel heb dat die sterk is, dan ben je een onderdrukker en voel je macht waar je verslaafd aan raak. Zoals met bijv kaddafi.
Maar je maakt je er zelf ook schuldig aan; je ligt jouw normen qua hoe te handelen na oneerlijkheid, en waarden over wat (on)eerlijk is, op aan iemand anders.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:40 schreef PBateman1978 het volgende:
[..]
De hypocrisie was juist de reden dat ik m postte.
Dus jij bent niet bezig met macht? Kom op daar is iedereen mee bezig. De ergste mensen zijn juist diegene die het ontkennen. Want die kunnen meestal niet met een nieuwe identiteit omgaan. Nee, hoor ik ben juist realistisch, ook milgram en vele andere experimenten wijzen hierop.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:40 schreef Canillas het volgende:
[..]
Dit is zoals jij het ziet en als jij dat zo ziet is dat prima. Waarom je zo'n beperkende gedachtengang als waarheid aan zou nemen moet je voor jezelf maar verantwoorden maar ga er niet vanuit dat dat voor iedereen zo is.
[..]
Iemand als Kaddafi had geen sterke identiteit want hij wilde macht, en macht willen komt voort uit angst en angst komt voor uit geloven dat er dingen zijn die groter en machtiger zijn dan jij.
Iemand met een sterke, ontwikkelde identiteit handelt niet uit het willen van macht maar die handelt uit kracht, uit geloven in jezelf en vertouwen, dan heb je geen neiging om te onderdrukken want dan ben je jezelf, je neemt verantwoording voor jezelf en daarmee ben je vrij.
Je redenatie is er 1 die voortkomt uit angst en negativiteit en je trekt conclusies die niet van toepassing zijn, goed dat je je met psychologie bezig houdt maar er valt nog een hoop te leren. Dat is geen verwijt hor maar meer een advies; misschien geen conclusies trekken over dingen die je (nog) niet helemaal begrijpt.
Dus hij leeft in een waan als jij het niet vertelt?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:19 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Omdat het éérlijk is om het te vertellen en oneerlijk om het te verzwijgen! Omdat ik vind dat hij het niet verdient om in een waan te leven.
daar geloof ik niet in. ik geloof dat ik dat wel zou merken (en is ook meerdere keren gebleken in het verleden).quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:36 schreef Taurus het volgende:
[..]
Die laatste zin begrijp ik gewoon niet. Nooit begrepen. Waarom is die op dat moment op drijfzand gefundeerd, in vredesnaam? Ben jij ook maar 'n procentje ongelukkiger als zij jou niets vertelt en de relatie gewoon hetzelfde is als voorheen, of geloof je daar niet in? In dit soort redenaties wordt toch altijd vergeten dat jij niet op de hoogte bent, er is dus feitelijk niets aan de hand.
right.quote:Ach kom nou, ik ben op alle vlakken eerlijk en heb juist respect voor hem door het niet te vertellen. Ik heb 'n vergissing gemaakt, dat is het, meer niet.Het ligt er echt aan hoe je het zelf ziet, verschil in perspectief. En dus verschil in mening. Dat jij nooit vreemdgaat accepteer ik, dat ik ooit wel eens vreemd zou gaan maar dat niet vertel heb jij maar te respecteren. Hier is geen sprake van verkeerd gedrag, hier is sprake van een verschil in normen en waarden. Vreemdgaan is niet strafbaar, je mag met je eigen eerlijkheid doen wat je wil.
Maar het hem dan toch niet vertellen, apart.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:45 schreef Taurus het volgende:
Het spijt me, maar mijn relatie is op veel meer gebaseerd dan monogamie.
Gemakskeuze dus, prima, maar waarom dan doen alsof jullie relatie zoveel meer is dan dat? Kennelijk zou het toch een groot punt zijn. En daarom vertel je het niet.quote:Het vertellen veroorzaakt alleen een frustrerend, jaloers, naar gevoel die je voorstellingsvermogen tart en moeilijk te overwinnen is. Nee dank je.
Nee, ik maak nml. vantevoren afspraken hierover, op het moment dat ik merk dat een relatie serieus wordt vertel ik aan mijn partner wat ik doe en verwacht bij vreemdgaan.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:44 schreef trancethrust het volgende:
[..]
Maar je maakt je er zelf ook schuldig aan; je ligt jouw normen qua hoe te handelen na oneerlijkheid, en waarden over wat (on)eerlijk is, op aan iemand anders.
Met een nieuwe identiteit om gaan? Hoe kan je opeens een nieuwe identiteit krijgen/hebben?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:44 schreef picardmike het volgende:
Dus jij bent niet bezig met macht? Kom op daar is iedereen mee bezig. De ergste mensen zijn juist diegene die het ontkennen. Want die kunnen meestal niet met een nieuwe identiteit omgaan. Nee, hoor ik ben juist realistisch, ook milgram en vele andere experimenten wijzen hierop.
Je denkt zwart/wit en gaat ervan uit dat de rest van de mensen ook zwart/wit denkt en handelt, dat is erg zwart/wit allemaal en het niet zoals het in werkelijkheid is. Trouwens nogal denigrerend zo denken over mensen ''de meeste mensen niet. Die neigen naar de 2 uiterste van identiteit'' alsof men niet in staat is passend en genuanceerd gedrag na te streven.quote:Tuurlijk is er wel een manier om met identiteit en macht om te gaan, maar voor de meeste mensen niet. Die neigen naar de 2 uiterste van identiteit, of alles direct van de omgeving af laten hangen. Waardoor je geen respect heb voor mensen onder je. Of volledig verkeerd beeld van jezelf hebben zoals denken dat je god bent, zonder daar enige reden voor te hebben.
Als het beperkt is op voorgaande afspraken dan is het natuurlijk prima, maar je reageerde indirect op iemand die vond dat iedereen zo moet handelen.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:48 schreef PBateman1978 het volgende:
[..]
Nee, ik maak nml. vantevoren afspraken hierover, op het moment dat ik merk dat een relatie serieus wordt vertel ik aan mijn partner wat ik doe en verwacht bij vreemdgaan.
En gelukkig denkt mijn vriendin er hetzelfde over als ik.
Aan de TS raadde ik ook aan om het op te biechten, en dat zou ik altijd doen op Fok want er wordt om mijn mening gevraagd en die is uiteraard gebaseerd op mijn eigen normen en waarden.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:54 schreef trancethrust het volgende:
[..]
Als het beperkt is op voorgaande afspraken dan is het natuurlijk prima, maar je reageerde indirect op iemand die vond dat iedereen zo moet handelen.
Ja, als de wereld vergaat. Dan word je rol anders dus ook hoe je over jezelf denkt. Het is natuurlijk een extreem scenario wat je schetst. Iets waar je niet op vooruit kan denken met wat het met je zal doen. Ik ben zelf van bouwvakker icter geworden, heel weinig mensen kunnen zo een omslag maken in hun doen omdat als je van baan verandert mensen ook heel anders tegen je aan kijken. Mensen bestaan uit allerlei kleine subcultuurtjes waaraan wij mensjes weer indentiteit aan onlenen. Je neem altijd iets over van een cultuur waardoor het moeilijker word om iets anders aan te nemen van de andere cultuur. Je hebt ook overkoepelende culturen op culturen uiteraard, maar dat maakt ze niet meer waar.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:54 schreef Canillas het volgende:
[..]
Met een nieuwe identiteit om gaan? Hoe kan je opeens een nieuwe identiteit krijgen/hebben?
Ik heb maar 1 identiteit; de persoon die ik ben en die ik ken. Dan heb je nog hoe anderen mij zien maar dat is niet wie ik ben. Ik kan ook niet volledig weten wie zij zijn, dat weten alleen zij, ik ben hen niet.
Je zegt dat identiteit iets is wat je altijd van anderen hebt maar stel dat jij morgen wakker wordt en de rest van de mensheid is verdwenen, weet je dan opeens niet meer wie jij bent?
Als je vind dat angst het uitgangspunt voor je handelen zou moeten zijn dan ben je voor jouw gevoel vast realistisch bezig, je kan alleen niet verwachten dat dat dan een waarheid is, of dat het voor anderen ook geldt. Of geloof jij echt dat jij van anderen kan weten waar ze mee bezig zijn? kan jij in hun hoofd kijken? Of richt je alleen slechts op het meetbare? Je gaat dan aan een hoop dingen voorbij.
[..]
Je denkt zwart/wit en gaat ervan uit dat de rest van de mensen ook zwart/wit denkt en handelt, dat is erg zwart/wit allemaal en het niet zoals het in werkelijkheid is. Trouwens nogal denigrerend zo denken over mensen ''de meeste mensen niet. Die neigen naar de 2 uiterste van identiteit'' alsof men niet in staat is passend en genuanceerd gedrag na te streven.
Je trekt hier een conclusie waar dat helemaal geen zekerheid is; je rollen veranderen, je ontwikkelde identiteit staat vast. Wat je doet bepaalt niet wie je bent; jij bent de persoon die je bent, je hebt je gedrag.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 15:02 schreef picardmike het volgende:
Dan word je rol anders dus ook hoe je over jezelf denkt.
Dit is alleen punt als je de mening van een ander meer waarde toekent dan die van jezelf.quote:heel weinig mensen kunnen zo een omslag maken in hun doen omdat als je van baan verandert mensen ook heel anders tegen je aan kijken.
Bij een eigen ontwikkelde identiteit hoort ook een eigen cultuur, je kan altijd mee doen met wat anders maar je blijft jezelf. Wat je doet staat daar los van en wat je van een andere cultuur meeneemt is je eigen keus.quote:Mensen bestaan uit allerlei kleine subcultuurtjes waaraan wij mensjes weer indentiteit aan onlenen. Je neem altijd iets over van een cultuur waardoor het moeilijker word om iets anders aan te nemen van de andere cultuur.
Dingen die je in je weg laat staan zijn dingen die je in de weg staan, ook dat is je eigen verantwoordelijkheid, ook je ego is wat jij ervan maakt. Ego is opgebouwd uit angst, laat jij zien dan die angst niet meer van toepassing is dan treden er veranderingen op. Dat moet je dan wel zelf doen, vanuit je eigen identiteit. Je hebt een ego, je bent jezelf.quote:Bij macht hoort nou eenmaal een grote verandwoordelijkheid(iets wat steeds minder geleerd word) en zolang je niet beseft dat je macht over andere hebt, kan je die verandwoordelijkheid nooit dragen is mijn mening en daarbij staat onze ego sterk in de weg.
In psychologie word er onderscheid gemaakt tussen identiteit en persoonlijkheid. Persoonlijkheid kan je niet meer veranderen na je 3e levensjaar. Dat zit idd vast aan je identiteit maar je kan natuurlijk altijd van identiteit veranderen mits dat niet botst met je persoonlijkheid. Of ben jij nog precies dezelfde als op de basischool en middelbare school?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 15:15 schreef Canillas het volgende:
[..]
Je trekt hier een conclusie waar dat helemaal geen zekerheid is; je rollen veranderen, je ontwikkelde identiteit staat vast. Wat je doet bepaalt niet wie je bent; jij bent de persoon die je bent, je hebt je gedrag.
[..]
Dit is alleen punt als je de mening van een ander meer waarde toekent dan die van jezelf.
[..]
Bij een eigen ontwikkelde identiteit hoort ook een eigen cultuur, je kan altijd mee doen met wat anders maar je blijft jezelf. Wat je doet staat daar los van en wat je van een andere cultuur meeneemt is je eigen keus.
[..]
Dingen die je in je weg laat staan zijn dingen die je in de weg staan, ook dat is je eigen verantwoordelijkheid, ook je ego is wat jij ervan maakt. Ego is opgebouwd uit angst, laat jij zien dan die angst niet meer van toepassing is dan treden er veranderingen op. Dat moet je dan wel zelf doen, vanuit je eigen identiteit. Je hebt een ego, je bent jezelf.
Nee niet in de psychologie maar in de psychologie jij aanhangt, dat maakt het geen waarheid, je kan het ook juist omdraaien; je identiteit, dus wie jij bent, die staat vast want jij bent altijd wie je bent. Je persoonlijkheid verandert steeds, met de jaren en door veranderingen. Ik ben nog altijd dezelfde persoon als ik was in de basisschool en middelbare school; ik ben altijd wie ik ben, ben ik altijd geweest en zal ik altijd zijn. Kwa persoonlijkheid is een hoop veranderd en dat veranderende zal heel mijn leven doorgaan; mijn persoonlijkheid is iets wat ik heb. Wat je hebt kan je veranderen.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 15:19 schreef picardmike het volgende:
In psychologie word er onderscheid gemaakt tussen identiteit en persoonlijkheid. Persoonlijkheid kan je niet meer veranderen na je 3e levensjaar. Dat zit idd vast aan je identiteit maar je kan natuurlijk altijd van identiteit veranderen mits dat niet botst met je persoonlijkheid. Of ben jij nog precies dezelfde als op de basischool en middelbare school?
quote:Op donderdag 27 oktober 2011 15:19 schreef picardmike het volgende:
[..]
In psychologie word er onderscheid gemaakt tussen identiteit en persoonlijkheid. Persoonlijkheid kan je niet meer veranderen na je 3e levensjaar. Dat zit idd vast aan je identiteit maar je kan natuurlijk altijd van identiteit veranderen mits dat niet botst met je persoonlijkheid. Of ben jij nog precies dezelfde als op de basischool en middelbare school?
quote:Op donderdag 27 oktober 2011 14:30 schreef trancethrust het volgende:
Ik zie alleen nog niet in waarom TS (of een willekeurige vreemdganger) de identiteit van vreemdganger opgelegd zou krijgen (voordat deze daadwerkelijk vreemd is gegaan)?
Zo gaat dat in topics.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 15:39 schreef Mangostine het volgende:
ik snap niet wat jullie discussie te maken heeft met de vraag van TS?
Nee, dat leer je gewoon in de lessen basispsychologie. Dat is geen stroming. Maar een keihard gereproduceerd feit binnen de psychologie. Je kan zeggen ja maar psychologie is een pseudo wetenschap, dat klopt. Maar het is wel een vakgebied waar zich er serieus mee bezig houden. Je persoonlijkheid word gevormd door je genetische aanleg voor een groot deel. Je identiteit niet dat is hoe andere mensen tegen je aankijken. Daar zit een wereld van verschil tussen. En jij gaat mij echt niet vertellen dat je altijd dezelfde status hebt gehad binnen groepen om nog effe enigzinds in te haken op het vreemdgaan verhaal.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 15:37 schreef Canillas het volgende:
[..]
Nee niet in de psychologie maar in de psychologie jij aanhangt, dat maakt het geen waarheid, je kan het ook juist omdraaien; je identiteit, dus wie jij bent, die staat vast want jij bent altijd wie je bent. Je persoonlijkheid verandert steeds, met de jaren en door veranderingen. Ik ben nog altijd dezelfde persoon als ik was in de basisschool en middelbare school; ik ben altijd wie ik ben, ben ik altijd geweest en zal ik altijd zijn. Kwa persoonlijkheid is een hoop veranderd en dat veranderende zal heel mijn leven doorgaan; mijn persoonlijkheid is iets wat ik heb. Wat je hebt kan je veranderen.
Vriendin beschuldigen van vreemdgaan natuurlijk.quote:Op donderdag 27 oktober 2011 15:48 schreef simmu het volgende:
zeg schatjes met de hoogdravende psychologie. hebben jullie ook tips over wat ts kan doen als ts een soa blijkt te hebben?
Zijn verdiende loon krijgen?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 15:48 schreef simmu het volgende:
zeg schatjes met de hoogdravende psychologie. hebben jullie ook tips over wat ts kan doen als ts een soa blijkt te hebben?
Dat is prima, maar is dat bepalend voor anderen daar tegen aan kijken? Of vorm je zelf een mening?quote:Op donderdag 27 oktober 2011 15:45 schreef picardmike het volgende:
Nee, dat leer je gewoon in de lessen basispsychologie. Dat is geen stroming. Maar een keihard gereproduceerd feit binnen de psychologie.
Hoe jij op dingen reageert is gedeelte genetisch bepaald, als je dat begrijpt kan je er ook voor kiezen dingen anders te doen; jij beslist, jij vormt je gedrag, jij vormt jezelf en daarmee je eigen identiteit, wie jij bent, hoe jij jezelf ziet. Anderen staan daar los van. Hoe anderen tegen jou aankijken staat los van wie jij bent, dat heeft niks met elkaar te maken.quote:Je persoonlijkheid word gevormd door je genetische aanleg voor een groot deel. Je identiteit niet dat is hoe andere mensen tegen je aankijken.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |