Dat is ook al een klacht opzich. Degenen die daar het meeste onder lijden, zijn die 10 % mensen die het wél hebben.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 20:53 schreef Snuitebolletje het volgende:
Tegenwoordig heeft ieder kind ook ADHD of is dyslectisch.
Das geen ziekte, maar een stoornis. Ook heel serieus te nemen overigens, al doe ik er vaak wat spottend over.quote:
Uiteraard, maar daarmee is het niet meteen iets verwerpelijks.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 20:53 schreef __Saviour__ het volgende:
Ik geloof het ook niet zo. Het zit allemaal tussen de oren.
EPIC WINNING!quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 20:52 schreef Ritmo het volgende:
Gelukkig persoonlijk geen ervaring met een burn-out, psychose of depressie maar wel mensen die dichtbij me staan met een burn-out en depressie meegemaakt (gelukkig geen psychose).
Het zijn vaak precies de mensen die normaal gesproken totaal niet aanstellerig, ziek, zwak en misselijk zijn.
Toch merk ik dat die mensen door veel mensen niet serieus genomen worden door bepaalde mensen in hun omgeving (en ook b.v. hier zie ik reacties als: "burn-out, modeziekte... weekendje goed slapen en tis weer over...40 jaar geleden kenden we dat woord ook nog niet". Of: "depressie? iedereen heeft wel eens een dipje") in hun ziekte. Vaak omdat diegene dan ooit Pietje kende die zich wél aanstelde of aandacht zocht en niets bleek te hebben. Dus zijn alle psychische ziektes maar onzin.
Een burn-out b.v. is niet 'even een beetje vermoeid zijn' maar in je hele hersenen en lichaam zijn meetbare symptonen/gevolgen te vinden (minder actieve hersengedeeltes, hoge bloeddruk, hartklachten, maagklachten) en dat is niet ingebeeld door diegene.
Mensen die dergelijke klachten als niet-bestaand of aanstellerij afdoenDat mensen nogal gauw roepen dat ze oververmoeid zijn of een depressie hebben wil niet zeggen dat mensen die echt ziek zijn, zich aanstellen.
Vroeger was zoiets gewoon een kutkind. Maar nu moet er een labeltje opgeplakt worden zodat zogenaamde deskundigen hun kwakzalverijstudie kunnen verantwoorden.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 20:53 schreef Snuitebolletje het volgende:
Tegenwoordig heeft ieder kind ook ADHD of is dyslectisch.
lol.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 20:53 schreef __Saviour__ het volgende:
Ik geloof het ook niet zo. Het zit allemaal tussen de oren.
Maar als die mensen het ooit zelf zouden meemaken, zouden ze het wel erkennen als echt denk ik.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 20:56 schreef Nyan het volgende:
Dat wat mensen niet kunnen zien, willen ze vaak bestempelen als aanstellerij. Heb jij een gebroken arm, helpt iedereen je. Ben je autistisch (zoals half FOK!)dan zien ze dat niet aan je en snappen ze het niet. De meeste mensen weten te weinig af van psychische problematiek ook om er werkelijk goed rekening mee te kunnen houden. Ze proberen iemands gedrag alsnog te plaatsen door er een vooroordeel of in ieder geval een oordeel over te gaan vellen.
Sommigen nemen op die manier ook afstand van iets dat ze niet begrijpen.
Inderdaad de hoogsensitieve kristalkinderen daargelaten, dat zijn gewoon kutkoters die een pedagogisch verantwoord pak slaag verdienen zo nu en danquote:Op dinsdag 25 oktober 2011 20:56 schreef __Saviour__ het volgende:
[..]
Vroeger was zoiets gewoon een kutkind. Maar nu moet er een labeltje opgeplakt worden zodat zogenaamde deskundigen hun kwakzalverijstudie kunnen verantwoorden.
Klopt, maar het leven is nu ook een stuk ingewikkelder dan vroeger.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 20:57 schreef Bonkers. het volgende:
Het valt echter niet te ontkennen dat het Westerse ziekten zijn, en pas de laatste 20 jaar op de voorgrond komen te staan.
Het is wel een ziekte though.
Precies, maar is dat niet met veel dingen zo? Eerst zien dan geloven.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 20:57 schreef Ritmo het volgende:
[..]
Maar als die mensen het ooit zelf zouden meemaken, zouden ze het wel erkennen als echt denk ik.
Ja, doe de hele psychologie maar af als kwakzalvers..quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 20:56 schreef __Saviour__ het volgende:
[..]
Vroeger was zoiets gewoon een kutkind. Maar nu moet er een labeltje opgeplakt worden zodat zogenaamde deskundigen hun kwakzalverijstudie kunnen verantwoorden.
Maar als jij je arm breekt dan zal iedereen je direct geloven dat het pijn doet, zelfs al hebben ze zelf nog nooit wat gebroken.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 20:58 schreef Nyan het volgende:
[..]
Precies, maar is dat niet met veel dingen zo? Eerst zien dan geloven.
Mensen maken het voor zichzelf te ingewikkeld.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 20:57 schreef Ritmo het volgende:
[..]
Klopt, maar het leven is nu ook een stuk ingewikkelder dan vroeger.
En tevens eens met de stelling. Wens niemand een burnout toe.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:00 schreef Ritmo het volgende:
[..]
Maar als jij je arm breekt dan zal iedereen je direct geloven dat het pijn doet, zelfs al hebben ze zelf nog nooit wat gebroken.
Zou overigens nog liever m'n arm breken dan een zware burn-out hebben.
Klopt. Weer je reserve's opbouwen en de 'paden' (denkwegen) in je hersenen weer opnieuw leggen. Kan heel lang duren, heb het van dichtbij meegemaakt met m'n moeder en een vriend.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:01 schreef Bonkers. het volgende:
[..]
Mensen maken het voor zichzelf te ingewikkeld.
[quote]
Daarom bestaat de behandeling dan ook uit rust en heel veel gesprekken, eventueel aangevuld met medicijnen. Men moet weer 'uit de knoop worden gehaald'
Whut?quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:02 schreef Kroc het volgende:
al die stoornissen is gewoon een goed gesprek hebben met jezelf in de spiegel
autisme > ff gesprekje dat het een hersenspinsel heb en de volgende dag kan je er weer tegen aan, maar die mensen durven zo'n gesprekje niet aan omdat ze liever hun hele leven verzorgd willen worden en iets hebben waar ze hun falen op kunnen afschuiven
depressie > morgen komt alles weer goed mentaliteit, opgelost
Het gaat hopelijk weer wat beter met ze?quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:04 schreef Ritmo het volgende:
[..]
Klopt. Weer je reserve's opbouwen en de 'paden' (denkwegen) in je hersenen weer opnieuw leggen. Kan heel lang duren, heb het van dichtbij meegemaakt met m'n moeder en een vriend.
Beide op de weg terug, goed aan het herstellen en weer deels werkzaam.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:06 schreef Nyan het volgende:
[..]
Het gaat hopelijk weer wat beter met ze?![]()
Kennis is er vaak wel, maar veel werkgevers drijven hun personeel (onbewust of bewust) tot het uiterste. Geld, geld, geld he?quote:En toch ben ik blij dat er tegenwoordig zoveel research naar gedaan wordt. Zo kunnen veel dingen ook gewoon voorkomen worden.
Ja maar wat is een burnout dan? Gewoon chronisch te lang werken en je zitten stressen. Dat deden vroeger mensen toch ook? Kijk naar Wall Street, daar werkten mensen in de jaren 60 en 70 ook 15 uur per dag, 6 dagen per week. Stuk voor stuk allemaal harde werkers die jaren van hun leven hebben opgegeven aan hun werk. De een kon het aan met de cocaine, de ander gebruikte speed, sommigen konden het niet aan en zijn van baan verwisseld en een klein groep deed het gewoon normaal en had die zondag echt rust nodig.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 20:57 schreef Ritmo het volgende:
[..]
Maar als die mensen het ooit zelf zouden meemaken, zouden ze het wel erkennen als echt denk ik.
Het is allemaal enorm natte vinger werk. Zet drie van die kwakzalvers op een 'patient' en ze komen alledrie met een eigen labeltje. Geen verifieerbare en repliceerbare resultaten. Dat soort vage alfa-'wetenschap' is absoluut niet aan mij besteed.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 20:58 schreef Ritmo het volgende:
[..]
Ja, doe de hele psychologie maar af als kwakzalvers..![]()
Ga je nou ontkennen dat iets als ADHD bestaat?
In ieder geval goed om te horen. Gewoon de tijd en ruimte nemen die nodig is lijkt me.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:11 schreef Ritmo het volgende:
[..]
Beide op de weg terug, goed aan het herstellen en weer deels werkzaam.Thx. Maar heeft heel lang geduurt, met veel vallen en opstaan en ze zijn nog steeds niet helemaal weer de oude. Maar dat kan nog wel even duren.
[..]
Kennis is er vaak wel, maar veel werkgevers drijven hun personeel (onbewust of bewust) tot het uiterste. Geld, geld, geld he?
hoe heb je dat geregeld? Zoiets lijkt mij ook wel lekker in Phuket ofzoquote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:13 schreef SoraAoi het volgende:
Tsja ik zit ook op een uitkering vanwege een depressie (zware depressie). Enige lichtpuntje is dat ik deze uitkering in Japan besteed en dus eindelijk eens wat rust in mijn hoofd heb. Depressie is niet leuk dat kan ik idd beamen
Moderne pscyhologie bestaat anders volledig uit alles wat lijkt op een of andere vage aandoening meteen wordt aangemerkt als dat.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 20:58 schreef Ritmo het volgende:
[..]
Ja, doe de hele psychologie maar af als kwakzalvers..![]()
Ga je nou ontkennen dat iets als ADHD bestaat?
Je moet goedkeuring van de arts krijgen. De arts moet vinden dat het beter voor je is. Het is een lang proces. Ik ga misschien ook nog wel met de uitkering eens in Thailand wonen lijkt me ook wel lekker iddquote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:14 schreef Kroc het volgende:
[..]
hoe heb je dat geregeld? Zoiets lijkt mij ook wel lekker in Phuket ofzo
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.En hooggevoelige mensen.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.![]()
Dus een burnout of depressie bestaat volgens jou niet?quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:12 schreef Gamesua het volgende:
[..]
Ja maar wat is een burnout dan? Gewoon chronisch te lang werken en je zitten stressen. Dat deden vroeger mensen toch ook? Kijk naar Wall Street, daar werkten mensen in de jaren 60 en 70 ook 15 uur per dag, 6 dagen per week. Stuk voor stuk allemaal harde werkers die jaren van hun leven hebben opgegeven aan hun werk. De een kon het aan met de cocaine, de ander gebruikte speed, sommigen konden het niet aan en zijn van baan verwisseld en een klein groep deed het gewoon normaal en had die zondag echt rust nodig.
Maar burnouts? Nee, daar had niemand van gehoord, en het is zelfs niet eens een nieuwe label op een oud ziekte, want vroeger ging niemand een heel jaar lang thuis zitten omdat hij oh zo vermoeid en chronisch mentaal op was. Man the fuck up en get to work.
Echt, typisch modeziektes van de 21ste eeuw.
Burnout, depressies, autisme spectrum, ADHD, dyslexie.
PTSD wat wel een ziekte is maar overdreven word door mensen maandenlang betaald thuis te laten zitten.
Men ging vroeger naar werk en kwam thuis, en als je te bang was om dat te doen werd dat door je werk eruitgeforceerd of je kreeg niet betaald. Lijkt mij dat dat niet meer dan eerlijk is.![]()
Bedankt, jij bent precies het voorbeeld van waar m'n klacht over gaat.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:12 schreef Gamesua het volgende:
[..]
Ja maar wat is een burnout dan? Gewoon chronisch te lang werken en je zitten stressen. Dat deden vroeger mensen toch ook? Kijk naar Wall Street, daar werkten mensen in de jaren 60 en 70 ook 15 uur per dag, 6 dagen per week. Stuk voor stuk allemaal harde werkers die jaren van hun leven hebben opgegeven aan hun werk. De een kon het aan met de cocaine, de ander gebruikte speed, sommigen konden het niet aan en zijn van baan verwisseld en een klein groep deed het gewoon normaal en had die zondag echt rust nodig.
Maar burnouts? Nee, daar had niemand van gehoord, en het is zelfs niet eens een nieuwe label op een oud ziekte, want vroeger ging niemand een heel jaar lang thuis zitten omdat hij oh zo vermoeid en chronisch mentaal op was. Man the fuck up en get to work.
Echt, typisch modeziektes van de 21ste eeuw.
Burnout, depressies, autisme spectrum, ADHD, dyslexie.
PTSD wat wel een ziekte is maar overdreven word door mensen maandenlang betaald thuis te laten zitten.
Men ging vroeger naar werk en kwam thuis, en als je te bang was om dat te doen werd dat door je werk eruitgeforceerd of je kreeg niet betaald. Lijkt mij dat dat niet meer dan eerlijk is.
Dat er mensen waren die 15 uur kunnen werken per dag (die storten op den duur wel in overigens, of zijn op hun 50e dood door een hoge bloeddruk, hartproblemen of alcohol/drugsverslavingen) wil niet zeggen dat een ander persoon niet onder de druk kwam bezwijken. Zoals dat niet iedereen fysiek geschikt is om te profboxen, is niet iedereen psychisch betand tegen hoge stress.
Bovendien is bij een burn-out vaak niet alleen de stress op het werk de enige oorzaak, vaak hebben die mensen b.v. nog heftige dingen meegemaakt in hun privé-leven.-![]()
In een goedkoop hoerenparadijs met een Nederlandse uitkering, letterlijk en figuurlijk neuken voor het vaderland.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:18 schreef SoraAoi het volgende:
[..]
Je moet goedkeuring van de arts krijgen. De arts moet vinden dat het beter voor je is. Het is een lang proces. Ik ga misschien ook nog wel met de uitkering eens in Thailand wonen lijkt me ook wel lekker idd![]()
Diagnoses van syndromen als adhd en autisme worden nog altijd gesteld door artsen en niet door psychologen.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:17 schreef Gamesua het volgende:
[..]
Moderne pscyhologie bestaat anders volledig uit alles wat lijkt op een of andere vage aandoening meteen wordt aangemerkt als dat.
Als je bij een dokter bent heb je manieren om dingen te testen. Je vertelt welke klachten je hebt, hij vergelijkt dat met wat voor ziekte je zou kunnen hebben, dan test hij je en komt er uitslag. In de pscychologie heb je geen test en lijken alle ziektes teveel op elkaar en op symptomen die normale mensen ook vertonen.
Wat is ADHD nou? Een beetje druk zijn en geen aandacht kunnen geven aan iets specifieks (en dan een wat ergere vorm dan ik het hier beschrijf). Goed. Als ik alle symptomen zou moeten volgen had ik dat ook. Mijn broertje komt ook in aanmerking voor de helft. Mijn vrienden etc. Iedereen heeft wel dingen die overeenkomen met veel moderne aandoeningen. Het probleem is dat er zonder echte diagnose mensen ziektes wordt aangepraat, waarna ze opeens het gevoel hebben van "oh, nou weet ik tenminste wat ik heb, dat lucht op". Nee, je voelt je precies even slecht als gisteren en je hebt precies dezelfde verschijnselen. Je zou eens daarop gericht je leven moeten inrichten en niet op een of andere diagnose van een popziekte.
Soms de symptomen hebben betekent nog niet de aandoening hebben. Daar hebben ze medici voor, om dat vast te stellen.![]()
Een hersentumor ook.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 20:53 schreef __Saviour__ het volgende:
Ik geloof het ook niet zo. Het zit allemaal tussen de oren.Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid![]()
Nee hoor. Ik ben het met je eens dat iedereen wel in meer of mindere mate bepaalde kenmerken heeft van een van de vele stoornissen en het soms allemaal wat 'vaag' is. Maar als iemand echt ADHD heeft (heb zelf milde variant van ADD overigens, en geloof me: het is geen verzonnen labeltje) dan zijn 10 van de 10 psychologen het daar heel snel over eens na onderzoek hoor.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:12 schreef __Saviour__ het volgende:
[..]
Het is allemaal enorm natte vinger werk. Zet drie van die kwakzalvers op een 'patient' en ze komen alledrie met een eigen labeltje. Geen verifieerbare en repliceerbare resultaten. Dat soort vage alfa-'wetenschap' is absoluut niet aan mij besteed.
Daarvoor moet je iemand echter wél eerst goed testen naar de normen van DSM-IV.
Misschien zijn er bepaalde mensen die in een grijs gebied zitten, maar dat is toch met fysieke ziektes ook zo? Als iemand een tumor heeft die (nog) niet uitgezaaid is, kan dat nog wel steeds kanker zijn.-![]()
Depressie wel, is iets van alle tijden. Alleen ben ik het oneens met de diverse methodes van genezing (en zeker het slikken van antidepressiva) tegenwoordig.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:20 schreef Capslockie het volgende:
[..]
Dus een burnout of depressie bestaat volgens jou niet?
Burnout kan je anders noemen.. Of het bestaat, ik zou zeggen, vast wel. Maar 90% van de mensen die een "burnout" hebben kun je niet serieus nemen. De mens is niet zo gemaakt dat hij helemaal van slag raakt als hij een groot deel van zijn tijd aan werk besteed. Deze mensen hebben zeker wel een probleem maar dat is niet dat hun hersenen op zijn maar dat ze geen juiste aanpak voor werk hebben (en dat ze toekomst ook zo zien) en tegenwoordig makkelijk kunnen geloven dat dit normaal is.![]()
True trouwens, zolang het niet door een huisarts tijdens het spreekuur is gegokt maar gewoon door de psychische hulpverlening dan mog je er wel vanuit gaan dat het een goede diagnose is geweest. Heb zelf ook nog ergens en dossier van 15 pagina's liggen met de diagnose nadat ik meerdere keren langs ben geweest voor gesprekken en uiteindelijk een dagtest met van alles en nog wat.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:27 schreef Ritmo het volgende:
[..]
Nee hoor. Ik ben het met je eens dat iedereen wel in meer of mindere mate bepaalde kenmerken heeft van een van de vele stoornissen en het soms allemaal wat 'vaag' is. Maar als iemand echt ADHD heeft (heb zelf milde variant van ADD overigens, en geloof me: het is geen verzonnen labeltje) dan zijn 10 van de 10 psychologen het daar heel snel over eens na onderzoek hoor.
Daarvoor moet je iemand echter wél eerst goed testen naar de normen.Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid![]()
Überhaupt ooit wetenschappelijke artikelen over 'vage alfa- wetenschap'quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:12 schreef __Saviour__ het volgende:
[..]
Het is allemaal enorm natte vinger werk. Zet drie van die kwakzalvers op een 'patient' en ze komen alledrie met een eigen labeltje. Geen verifieerbare en repliceerbare resultaten. Dat soort vage alfa-'wetenschap' is absoluut niet aan mij besteed.gelezen?
![]()
"Mild" daar zit het probleem van de moderne psychologie in. Mild bestaat niet, mild is normaal.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:27 schreef Ritmo het volgende:
[..]
Nee hoor. Ik ben het met je eens dat iedereen wel in meer of mindere mate bepaalde kenmerken heeft van een van de vele stoornissen en het soms allemaal wat 'vaag' is. Maar als iemand echt ADHD heeft (heb zelf milde variant van ADD overigens, en geloof me: het is geen verzonnen labeltje) dan zijn 10 van de 10 psychologen het daar heel snel over eens na onderzoek hoor.
Daarvoor moet je iemand echter wél eerst goed testen naar de normen van DSM-IV.
Misschien zijn er bepaalde mensen die in een grijs gebied zitten, maar dat is toch met fysieke ziektes ook zo? Als iemand een tumor heeft die (nog) niet uitgezaaid is, kan dat nog wel steeds kanker zijn.
Serieus, ik heb mild ADHD als ik die shit moet geloven. Zit ik thuis als een pussy van een uitkering te genieten? Heb ik problemen gehad met mijn ontwikkeling? Nee, ik werk gewoon voor mijn eigen ontwikkeling en ik zie mijn persoonlijke attributen als wat ik meedraag met mijzelf en ik kijk vooruit.
Mild is echt zoiets van, je hebt het eigenlijk niet, maar het lijkt er wel een beetje op en je zegt dat je klachtne hebt dus ik geef je de label toch maar.![]()
Ja, ze testen met samples van 17 mannen en 7 vrouwen en achten een theorie als bewezen als SPSS een uitkomst van 0.0499 geeft.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:30 schreef Heroinjunk het volgende:
[..]
Überhaupt ooit wetenschappelijke artikelen over 'vage alfa- wetenschap'gelezen?
![]()
![]()
Ik denk dat er veel mensen rondlopen (zeker van een oudere generatie) die wellicht een bepaalde problematiek/ stoornis hebben. Er is alleen nog nooit een diagnose vastgesteld.
Ik vind dat een goede vuistregel in deze discussie moet zijn in welke mate iets je beperkt. Voel je je zodanig ''down'' dat je niet goed meer functioneert? Houdt iets lang aan? Dan vind ik het een goed idee om de boel te laten checken. Helaas doet men dit soms niet, ook wel met nog veel ernstigere gevolgen.
Als je ADHD als diagnose hebt, maar er geen last van hebt in je dagdagelijks functioneren, is er ook geen probleem. Het probleem ontstaat naar mijn mening pas als je niet (meer) (volledig of gedeeltelijk) kan functioneren in je dagdagelijkse leven.Buy what you like because you love it and you are going to wear the shit out of it, then leave the rest for someone else to buy and love the shit out of. In other words, don't be an asshole.![]()
Daarbij vind ik het vergelijk van ADHD met een burnout appels met peren vergelijken. Beide aandoeningen, met volledig verschillende gronden.Buy what you like because you love it and you are going to wear the shit out of it, then leave the rest for someone else to buy and love the shit out of. In other words, don't be an asshole.![]()
Ah, ja dan ben ik het met je eens. Maar heb jij betere methodes om depressies op te lossen? En een burnout ligt niet per definitie aan te veel werken. Er zijn ook andere krachten die dit kunnen veroorzaken. Ik denk ook inderdaad dat een burnout eenvoudig op te lossen is en dat is ander werk zoeken.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:29 schreef Gamesua het volgende:
[..]
Depressie wel, is iets van alle tijden. Alleen ben ik het oneens met de diverse methodes van genezing (en zeker het slikken van antidepressiva) tegenwoordig.
Burnout kan je anders noemen.. Of het bestaat, ik zou zeggen, vast wel. Maar 90% van de mensen die een "burnout" hebben kun je niet serieus nemen. De mens is niet zo gemaakt dat hij helemaal van slag raakt als hij een groot deel van zijn tijd aan werk besteed. Deze mensen hebben zeker wel een probleem maar dat is niet dat hun hersenen op zijn maar dat ze geen juiste aanpak voor werk hebben (en dat ze toekomst ook zo zien) en tegenwoordig makkelijk kunnen geloven dat dit normaal is.![]()
Maar ik ga u allen bedanken voor deze veelzijdige discussie. Ik ga slapenIk moet helaas morgen weer in alle vroegte aan de arbeid.
Buy what you like because you love it and you are going to wear the shit out of it, then leave the rest for someone else to buy and love the shit out of. In other words, don't be an asshole.![]()
quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:29 schreef Gamesua het volgende:
[..]
Depressie wel, is iets van alle tijden. Alleen ben ik het oneens met de diverse methodes van genezing (en zeker het slikken van antidepressiva) tegenwoordig.Wat een onzin.quote:Burnout kan je anders noemen.. Of het bestaat, ik zou zeggen, vast wel. Maar 90% van de mensen die een "burnout" hebben kun je niet serieus nemen.Maak daar 10 % van. En sowieso, je mag van de dokter en bedrijfsarts heus niet zomaar een half jaar thuisblijven + allerlei soorten therapie omdat je je aanstelt.
Vaak is het niet zo dat die mensen gewoon een beetje overwerkt zijn, maar van hun werkgever langere tijd te veel werk opgelegd krijgen. Iets wat je eigenlijk niet kan verwachten... Ook daar kan een gemiddeld mens nog wel tegen, maar het is vaak de combinatie met privé-problemen (scheidingen, problemen thuis) die er dan voor zorgt dat je 'op brandt'.quote:De mens is niet zo gemaakt dat hij helemaal van slag raakt als hij een groot deel van zijn tijd aan werk besteed. Deze mensen hebben zeker wel een probleem maar dat is niet dat hun hersenen op zijn maar dat ze geen juiste aanpak voor werk hebben (en dat ze toekomst ook zo zien) en tegenwoordig makkelijk kunnen geloven dat dit normaal is.
Ik ben het wel met je eens idd dat vaak wel (achteraf) veel stress vermeden kan worden door een andere aanpak. Maar daarvoor is een leidinggevende ook, die moet zelf constateren dat er iets verkeerd gaat en bijsturen of het werk aanpassen (b.v. een van iemands taken uitbesteden of een extra werknemer erbij).-![]()
Het zijn vaak de ouders die zomaar de diagnose stellen, door wat lijstjes door te surfen op internet (kun je best doen, maar laat je kind dan daarna ook nog echt testen en geef je vermoedens + het lijstje aan) en verhalen van andere ouders.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:29 schreef jogy het volgende:
[..]
True trouwens, zolang het niet door een huisarts tijdens het spreekuur is gegokt maar gewoon door de psychische hulpverlening dan mog je er wel vanuit gaan dat het een goede diagnose is geweest. Heb zelf ook nog ergens en dossier van 15 pagina's liggen met de diagnose nadat ik meerdere keren langs ben geweest voor gesprekken en uiteindelijk een dagtest met van alles en nog wat.-![]()
Jij hebt duidelijk geen last van hooggevoeligheid; ergo: je weet niet waar je het over hebt. Zelfde verhaal met depressies, burnouts, psychoses, etc.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:18 schreef Democritus. het volgende:
En hooggevoelige mensen.
Aanstellerij. Als het waar zou zijn dan heeft iedereen een 'speciale' afwijking. En heeft iedereen een special behandeling nodig.
Ik ga ook niet doen alsof ik weet wat het is om een psychose te hebben; ik kan mij er slechts een beperkte voorstelling van maken, dat is het maximale wat je kunt bereiken als buitenstaander. Daardoor heb je dus ook niet het recht om er dusdanig boude uitspraken over te doen.![]()
Het hoeft niet te liggen aan de hoeveelheid werk die je krijgt. Het kan eveneens psychologisch zijn, zoals werkgevers of werknemers die elkaar terroriseren. Dit is iets wat veel mensen vergeten. Op het eerste gezicht ondervind je hier geen hinder van, maar die kan zich zeker uiten in lichamelijk klachten, bijv. maagklachten.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:42 schreef Ritmo het volgende:
[..]
Vaak is het niet zo dat die mensen gewoon een beetje overwerkt zijn, maar van hun werkgever langere tijd te veel werk opgelegd krijgen. Iets wat je eigenlijk niet kan verwachten... Ook daar kan een gemiddeld mens nog wel tegen, maar het is vaak de combinatie met privé-problemen (scheidingen, problemen thuis) die er dan voor zorgt dat je 'op brandt'.
Ik ben het wel met je eens idd dat vaak wel (achteraf) veel stress vermeden kan worden door een andere aanpak. Maar daarvoor is een leidinggevende ook, die moet zelf constateren dat er iets verkeerd gaat en bijsturen of het werk aanpassen (b.v. een van iemands taken uitbesteden of een extra werknemer erbij).![]()
Mild is misschien het verkeerde woord. Maar je hebt wel verschillende 'gradaties'. Maar dan moet je wel de laagste gradatie enigszins hoog leggen, en niet 'lichte ADHD-achtige kenmerken' meenemen als de laagste vorm. Want bijna iedereen heeft wel ergens 1 of 2 van zulke kenmerken. Pas als je driekwart ofzo van zo'n kenmerken-lijst duidelijk hebt (en het echt voor problemen zorgt), heb je daadwerkelijk die stoornis.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:32 schreef Gamesua het volgende:
[..]
"Mild" daar zit het probleem van de moderne psychologie in. Mild bestaat niet, mild is normaal.Zie m'n reactie hierboven.quote:Serieus, ik heb mild ADHD als ik die shit moet geloven. Zit ik thuis als een pussy van een uitkering te genieten? Heb ik problemen gehad met mijn ontwikkeling? Nee, ik werk gewoon voor mijn eigen ontwikkeling en ik zie mijn persoonlijke attributen als wat ik meedraag met mijzelf en ik kijk vooruit.
Mild is echt zoiets van, je hebt het eigenlijk niet, maar het lijkt er wel een beetje op en je zegt dat je klachtne hebt dus ik geef je de label toch maar.
Met ADHD hoef je ook helemaal niet thuis te gaan zitten. Zo iemand kan volledig functioneren.
Tenzij hij (en z'n omgeving) natuurlijk niet goed met z'n stoornis omgaat, veel problemen krijgt op z'n school en werk en depressief wordt.
Wil niet zeggen dat wat hulp voor diegene (met name als hij/zij jong is) heel belangrijk is.
Leren om structuur aan te brengen, te ordenen en aan te geven als hij vastloopt.
Met een burn-out daarentegen kun je dus weer NIET functioneren.-![]()
Hooggevoeligheid is toch geen officieel erkende stoornis of ziekte? In tegenstelling tot de andere dingen die voorbij komen. Ik vind het eerlijk gezegd ook niet helemaal in dat rijtje thuishoren, het is wat meer van de alternatieve 'wetenschap' en niet goed te bewijzen of meten.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:49 schreef TimMer1981 het volgende:
[..]
Jij hebt duidelijk geen last van hooggevoeligheid; ergo: je weet niet waar je het over hebt. Zelfde verhaal met depressies, burnouts, psychoses, etc.
Ik ga ook niet doen alsof ik weet wat het is om een psychose te hebben; ik kan mij er slechts een beperkte voorstelling van maken, dat is het maximale wat je kunt bereiken als buitenstaander. Daardoor heb je dus ook niet het recht om er dusdanig boude uitspraken over te doen.
[ Bericht 7% gewijzigd door Ritmo op 25-10-2011 22:12:30 ]-![]()
Klopt. Een tiener kan ook een depressie of burn-out krijgen als hij langdurig heel hard gepest wordt en daarbij thuis ook nog stress heeft van b.v. ruziende ouders.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:50 schreef Capslockie het volgende:
[..]
Het hoeft niet te liggen aan de hoeveelheid werk die je krijgt. Het kan eveneens psychologisch zijn, zoals werkgevers of werknemers die elkaar terroriseren. Dit is iets wat veel mensen vergeten. Op het eerste gezicht ondervind je hier geen hinder van, maar die kan zich zeker uiten in lichamelijk klachten, bijv. maagklachten.
Alleen kinderen worden eerder in bescherming genomen door b.v. school, ouders als ze problemen hebben. Als volwassen persoon krijg je niet altijd die bescherming.-![]()
Depressie en Burn-out zijn beide erg echt en verschrikkelijk om mee te maken. Wat ik wel denk is dat het desondanks wel ziektes van deze tijdsgeest zijn. Misschien dat het te maken heeft dat je vandaag niet (zoals vroeger) getrouwd moest zijn, kinderen hebben en werken. Maar ook verwacht wordt dat je echt gelukkig bent. En dat je dus wanneer deze verwachtingen niet uitkomen je teleurgesteld bent in je leven waar je er vroeger niet bij stil zou staan. Ik heb ook wel gelezen dat zelfmoord relatief veel meer voor komt in gebieden waarin je omringt wordt door 'wel' geslaagde mensen. (In de Quest dus geen idee of dat betrouwbaar is)
Wat me ook altijd wel interessant lijkt in deze context is om te weten hoeveel depressies voorkomen in bijvoorbeeld Afrika of ten tijde van WO II.![]()
Ik denk dat in b.v. geval van oorlog je lichaam en geest in een soort automatische overlevingspiloot gaan staan waardoor het zichzelf beschermt. Is zelfs aangetoond dat de hersenen van millitairen in oorlog er anders uitzien dan van millitairen die niet in oorlog zijn. Angstcentrum en andere gebieden waar emoties geregeld worden, worden b.v. minder actief. Prio: overleven.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 22:00 schreef Otto_Kretschmer het volgende:
Depressie en Burn-out zijn beide erg echt en verschrikkelijk om mee te maken. Wat ik wel denk is dat het desondanks wel ziektes van deze tijdsgeest zijn. Misschien dat het te maken heeft dat je vandaag niet (zoals vroeger) getrouwd moest zijn, kinderen hebben en werken. Maar ook verwacht wordt dat je echt gelukkig bent. En dat je dus wanneer deze verwachtingen niet uitkomen je teleurgesteld bent in je leven waar je er vroeger niet bij stil zou staan. Ik heb ook wel gelezen dat zelfmoord relatief veel meer voor komt in gebieden waarin je omringt wordt door 'wel' geslaagde mensen. (In de Quest dus geen idee of dat betrouwbaar is)
Wat me ook altijd wel interessant lijkt in deze context is om te weten hoeveel depressies voorkomen in bijvoorbeeld Afrika of ten tijde van WO II.
Bij geen oorlog of levensbedreigende situatie, prio: een beetje gelukkig zijn, wat erkenning krijgen, sociale contacten..
Dat er ná de WO2 enorm veel depressies kwamen, lijkt me wel. Net als dat oorlogstrama's van millitairen pas op gaan spelen zodra ze uit het oorlogsgebied zijn (soms zelfs veel later) en in hun 'veilige' omgeving terug zijn en weer ontspannen. Op het moment dat ze het trauma meemaken moeten de hersenen zich tegen zichzelf beschermen, dus dan moet je niet in gaan storten of heel bang gaan worden.
[ Bericht 2% gewijzigd door Ritmo op 25-10-2011 22:14:56 ]-![]()
Ik maar denken dat Ritmo autisme eens serieus zou gaan nemen. PS ik zag vandaag een Ritmo vrachtwagen rijden, helaas geen pics.Een vel leeg papier kan altijd nog een mooie tekening worden.![]()
Ik zal nooit ontkennen dat autisme bestaat en het een echte en serieuze stoornis is.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 22:14 schreef Pharkus het volgende:
Ik maar denken dat Ritmo autisme eens serieus zou gaan nemen. PS ik zag vandaag een Ritmo vrachtwagen rijden, helaas geen pics.
Als ik echter iemand hier zo noem, dan weet ik ook wel dat hij waarschijnlijk niet echt die stoornis heeft. Hoewel sommige gevallen hier wel heel dichtbij zouden komen denk ik.
-![]()
Of het wel of niet in dat geweldige DSM-IV, waarin iedereen zo'n beetje gestoord wordt verklaard, staat zal mij worst wezen; ik maak het in mijn omgeving duidelijk mee. Ik zet sowieso nogal wat kanttekeningen en vraagtekens bij de "wetenschap" psychologie; neurologie: dat is wetenschap. Maar psychologie en psychiatrie zijn slechts gebaseerd op benaderingen en best-practices; oftewel: gedeeltelijk gokwerk en daardoor geen keiharde wetenschap.quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:56 schreef Ritmo het volgende:
[..]
Hooggevoeligheid is toch geen officieel erkende stoornis of ziekte? In tegenstelling tot de andere dingen die voorbij komen. Ik vind het eerlijk gezegd ook niet helemaal in dat rijtje thuishoren, het is wat meer van de alternatieve 'wetenschap' en niet goed te bewijzen of meten.
Stress is ook niet goed te meten en verschilt ook per persoon hoe snel diegene er last van krijgt, maar bestaat dat dan ook niet? En waarom is de één een geweldig kunstenaar, de ander een zeer meelevend persoon, de ander een ijskonijn en weer een ander een genocidepleger?
Uiteraard heb je gevoelige en ongevoelige mensen, maar er zijn ook mensen die praktisch niets voelen, dus waarom zouden er geen mensen zijn die bovengemiddeld voelen? Het gaat mij ook niet om het hokjesproppen, het gaat mij om het omarmen en handig inzetten ervan.
[ Bericht 6% gewijzigd door TimMer1981 op 25-10-2011 23:03:22 ]![]()
Zowaar 'n terechte klacht van metalhater Ritmo.M'n moeder heeft zelf enige tijd met burn-out thuis gezeten en die vond dat in eerste instantie ook "zo'n nieuwe modeziekte" en "dat overkomt mij nooit", mooi wel dus, en het gaat nu weer de verkeerde kant op met d'r, ze legt de lat veeeeel te hoog.
Hallon!![]()
Waarom dan niet? Dat is mijn belangrijkste punt van crusade tegenover de "moderne modeziektes". Kijk, ik geloof best dat je problemen ondervindt en mentaal het echt moeilijk mee hebt om te gaan werken als je ene burnout hebt. Maar waarom kan je niet werken? Met de juiste aanpak en een verschillende baan en misschien wat levensstijl-veranderingen kan je gemakkelijk 36 uur per week werken. Dat is echt niets op een hele week (a 168 uur).quote:Op dinsdag 25 oktober 2011 21:55 schreef Ritmo het volgende:
[..]
Mild is misschien het verkeerde woord. Maar je hebt wel verschillende 'gradaties'. Maar dan moet je wel de laagste gradatie enigszins hoog leggen, en niet 'lichte ADHD-achtige kenmerken' meenemen als de laagste vorm. Want bijna iedereen heeft wel ergens 1 of 2 van zulke kenmerken. Pas als je driekwart ofzo van zo'n kenmerken-lijst duidelijk hebt (en het echt voor problemen zorgt), heb je daadwerkelijk die stoornis.
[..]
Zie m'n reactie hierboven.
Met ADHD hoef je ook helemaal niet thuis te gaan zitten. Zo iemand kan volledig functioneren.
Tenzij hij (en z'n omgeving) natuurlijk niet goed met z'n stoornis omgaat, veel problemen krijgt op z'n school en werk en depressief wordt.
Wil niet zeggen dat wat hulp voor diegene (met name als hij/zij jong is) heel belangrijk is.
Leren om structuur aan te brengen, te ordenen en aan te geven als hij vastloopt.
Met een burn-out daarentegen kun je dus weer NIET functioneren.
Daarintegen worden mensen geadviseerd om eerst lekker zes maanden thuis te zitten en daarna twee maanden lang een dag per week te werken etcetera etcetera
Als je ze die richting in duwt geloven ze er natuurlijk in en gaat het natuurlijk drie jaar durenv oordat ze genezen zijn.
Die pussy aanpak in NL is mijn grootste doorn.![]()
Jij begrijpt duidelijk niet wat een burnout is.
Laat ik het zo zeggen: als je een flinke burnout hebt dan ben je in staat om je werkplek op te blazen met zware explosieven.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |