“Heeft u nog wat over voor het ‘help onze burgemeester aan een nieuw lynch podium’ fonds? “Heeft u nog wat over voor het ‘help onze burgemeester aan een nieuw lynch podium’ fonds? “Heeft u nog wat over voor het ‘help onze burgemeester aan een nieuw lynch podium’ fonds?”. Pff wat een werk dat collecteren. En ook nog voor zo’n belachelijk doel waarvoor betalen we toch allemaal onze gemeentelijke belastingen? Het kostte
timmmmm, tweeling, al de hele middag en eigenlijk stond hij hier helemaal niet achter. En daar komt bij dat het ook nog eens regende als nooit te voren. Timmmmm voelde een gigantische hoofdpijn opkomen. Hij kon wel een flinke borrel gebruiken. Maar goed, aangezien onze lieve burgemeester het zo goed met ons voor heeft kan ik alleen maar zorgen dat zij het ook naar haar zin heeft dacht timmmmm. Hij klopte daarom maar weer op de volgende deur. “Goedemiddag, heeft u nog wat over voor het ‘help onze burgemeester aan een nieuw lynch podium’ fonds?” “Even kijken hoor”, antwoordde de vrouw, “is twee euro voldoende? Alsjeblieft.” “Mevrouw, mag ik even zo brutaal zijn om te vragen of u een paracetamolletje voor mij heeft? Ik heb een gigantische hoofdpijn” vroeg timmmmm. “Ik denk dat ik in de badkamer nog wel wat heb liggen. Kom even binnen. Henk, ik loop even met deze ontzettend aardige jongeman naar de badkamer voor een paracetamolletje”.
Zonder wantrouwen stapte timmmmm bij de vrouw naar binnen. Hier viel hem gelijk al dat er overal in de woning stapels cadeautjes stonden. “Goh… u bent zeker wel heel vrijgevig zo te zien” zei timmmm. De vrouw sloot de deur en deed deze, zonder dat timmmm dat merkte, op slot. “Loop je even mee naar de badkamer?” Nog steeds had timmmm geen wantrouwen en liep de vrouw achterna.
Eenmaal in de badkamer kwam timmmmm voor een grote verrassing te staan. Aan de douchekop hing een gestrikte strop met een kaartje ‘speciaal voor jou’ en een mooie bos bloemen voorop. Voordat timmmmm zich kon afvragen wat de strop daar deed en waarom hij eigenlijk in de badkamer stond had hij de strop al rond zijn eigen nek. Niet veel later hing hij dood in de badkamer van de aardige vrouw.
Ach, nog maar drie maanden en dan is het al weer kerst! Ik verheug me er nu al op.
AchJa , dorpsoudste, liep door tuincentrum ‘de Indische waterlelie’ waar de medewerkers al druk bezig zijn met het opbouwen van de kerstshow. De eerste decoraties lagen al in de winkel. Terwijl AchJa om zich heen keek viel haar op dat vlinders blijkbaar de trend van deze kerst zouden worden. Best een leuk idee voor in de boom dit jaar al is het niet heel kerstig, dacht AchJa. Maar goed, het boeket zal zo wel klaar zijn, die eerst maar even ophalen. Hij zal zo mooi staan op deze vaas en dan nog even over de dierenafdeling voor een hondenmand. Daarna snel naar de kapper en dan naar huis om te douchen en omkleden voor dat avondje stappen. Wat zou ze toch moeten dragen? Terwijl ze het volgende pad insloeg knalde ze tegen een andere kar aan. De vaas die ze zojuist uitgezocht had, de laatste die er stond, en zo goed paste bij de rest van haar interieur viel om en knapte kapot. He verdomme, dacht AchJa, dat kan er ook nog wel bij.
“Gaat alles goed mevrouw?”, zei de persoon van wie de andere kar was. “hej wacht eens, AchJa is het toch of niet? Dat is lang geleden! Alles goed? Wacht, ik was net van plan een kopje koffie te gaan drinken, drink je er een met me mee? Dan kunnen we weer even bijkletsen”. AchJa keek, lichtelijk beduusd van de spraakwaterval, op haar horloge en twijfelde even of daar wel tijd voor was. Maar besloot toen dat het wel eventjes kon. “Ja, das goed. Lekker!” en ze liepen samen naar de koffiecorner. “Eh AchJa, wat heb je ook alweer in je koffie? Suiker en melk toch?” “Dat heb je goed onthouden inderdaad. Neem jij de koffie vast mee, dan ga ik nog even naar het toilet”. Wat AchJa alleen niet door had is dat haar kennis, voordat zij de koffiemelk in de koffie deed eerst een ampul met vloeibaar rattengif in de koffie goot. Niet veel later stierf AchJa een langzame en pijnlijke dood. Niet wetende wat haar overkomen is. Het boeket dat zojuist voor haar gemaakt was prijkte op haar kist bij de begrafenis.
Het was een saaie avond geweest waarop
tdrone, dorp, naar een voorstelling van een dansgroep was geweest over het vergaan van de wereld in het Fok!Theater. “Wat een waardeloze voorstelling was dat zeg, en al die BF’ers ook wat moeten die hier toch!” Tdrone zat tijdens de voorstelling meer spelletjes op haar telefoon te spelen dan op te letten en was dan ook al tweemaal op haar gedrag aangesproken. Tijdens de rust pakte ze een glaasje bubbels en stak een sigaartje aan. Nog voor zij de eerste haal kon uitblazen begon er weer iemand te zeuren. Tdrone probeerde nog te protesteren maar dacht al snel: “waar maak ik me toch druk om, ik ga gewoon naar huis”
Nog steeds niet helemaal zichzelf dacht tdrone: “Waar bemoeien die mensen zich toch mee!” boos terwijl zij op de scooter zat. Met een belachelijke snelheid reed tdrone door de straten en doordat zij zo gefocust was met de gebeurtenissen van eerder die avond merkte zij niet dat er iemand stiekem achter haar was komen rijden. Bij het volgende kruispunt kwam er opeens iemand van rechts die naast haar ging rijden en maande tdrone tot stoppen. “Halt!” Tdrone zette haar scooter uit, deed haar helm af en vroeg “Wat is er aan de hand?” De gebroeders pakten tdrone bij haar armen en sleepten haar mee de bosjes in. Tdrone werd geblinddoekt voor zij iets kon doen en een van de duistere figuren pakte een achtergelaten baksteen. Het laatste wat tdrone hoorde voor ze overleed was “hier kan ik ook wel iets mee”.
Peter, bodyguard had afgesproken met zijn vriendin om naar het festival in Fok!Town te gaan. Omdat Peter toch een half uur te vroeg was en het nog een eeuwigheid leek te duren voordat zijn vriendin kwamen besloot hij om alvast de naast gelegen kermis te bezoeken. Hij keek om zich heen en het eerste wat hem opviel was het gigantische reuzenrad, “Als ik dan toch moet wachten, dan maar met een relaxt uitzicht en een biertje” dacht hij. Nadat hij een half uur op de kermis rond had gehangen kreeg hij een whatsapp berichtje van zijn vriendin dat ze bij de ingang van het spookhuis stond. Natuurlijk bood Peter bij aankomst gelijk aan om dit rondje te betalen en ging muntjes halen. Het was rustig dus ze waren lekker snel aan de beurt en gingen in het karretje zitten welke gelijk vertrok van de basis waar de rook en enge geluiden ze al snel tegemoet kwam. Nog voor de rit goed en wel op gang kwam kreeg Peter een zetje en viel uit de kar. Het toeval wil dat Peter precies op de plek van 1 van de poppen uit het spookhuis viel. Z’n hoofd lag wat vreemd ten opzichte van zijn lichaam en er sijpelde bloed uit zijn mond en oren. De volgende bezoekers van de attracties schrokken zich dan ook een hoedje dat ze een levensechte pop zagen. Na het opbreken van de attractie kwam men erachter dat het niet zozeer een pop was, maar het lijk van Peter.
R.I.P. timmmmm, AchJa, tdrone & Peter
disclaimer: Hij kan zij zijn. Zij kan ook hij zijn. Maar als hij zij is, kan zij ook hij zijn. Tenzij hij hij is, dan is hij niet zij.
Ik keek naar jou, jij naar je brommertje; ik houd van jou, jij van je brommertje; jij brak mijn hart, ik jouw brommertje...