abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
pi_102435528
He pfff. Wat een dag nu al.

Wou vanmorgen mezelf wat aandoen. Had weer zo'n bui en kon niet meer nadenken. Was helemaal in de war.
Later op school heb ik mijn vader gebeld dat ik het niet meer aankon en ging maar naar huis.

Thuis vertelde ik wat er vanmorgen gebeurd was. Ik wou mijzelf voor de trein gooien. Het enige wat me stopte was het sms'je wat ik van mijn moeder kreeg. Ik mag het hun niet aandoen.

Nu zit ik thuis en mijn ouders willen dat ik de hele week thuisblijf. Ze vinden het eng om me alleen nog erop uit te sturen, naar werk of school. Omdat die buien mij niet meer normaal laten nadenken en ik al meerdere keren mijzelf wat aangedaan heb.
Mijn ouders nemen nu om de beurt vrij om mij maar niet alleen met mijzelf te laten.

En ze willen dat ik stop met mijn baantje. Ik ook.
School en werk is nu te veel voor mij.

Mijn ouders moesten best wel huilen en zeiden dat ze het niet konden aanzien dat ik zo verdrietig ben.
Twiddel
pi_102435837
quote:
1s.gif Op dinsdag 27 september 2011 13:42 schreef summer2bird het volgende:
He pfff. Wat een dag nu al.

Wou vanmorgen mezelf wat aandoen. Had weer zo'n bui en kon niet meer nadenken. Was helemaal in de war.
Later op school heb ik mijn vader gebeld dat ik het niet meer aankon en ging maar naar huis.

Thuis vertelde ik wat er vanmorgen gebeurd was. Ik wou mijzelf voor de trein gooien. Het enige wat me stopte was het sms'je wat ik van mijn moeder kreeg. Ik mag het hun niet aandoen.

Nu zit ik thuis en mijn ouders willen dat ik de hele week thuisblijf. Ze vinden het eng om me alleen nog erop uit te sturen, naar werk of school. Omdat die buien mij niet meer normaal laten nadenken en ik al meerdere keren mijzelf wat aangedaan heb.
Mijn ouders nemen nu om de beurt vrij om mij maar niet alleen met mijzelf te laten.

En ze willen dat ik stop met mijn baantje. Ik ook.
School en werk is nu te veel voor mij.

Mijn ouders moesten best wel huilen en zeiden dat ze het niet konden aanzien dat ik zo verdrietig ben.
Het is wel een hele normale reactie van je ouders vind ik. Alleen kan je geen contact opnemen met je psycholoog of psychiater, omdat het niet normaal en ook niet te doen is dat je zo vaak van die momenten hebt. En daar moet toch echt wat aan gedaan worden.
Verder goed van je dat je je ouders hebt opgezocht toen het zo misging ^O^
pi_102435894
quote:
0s.gif Op dinsdag 27 september 2011 13:51 schreef cafpow het volgende:

[..]

Het is wel een hele normale reactie van je ouders vind ik. Alleen kan je geen contact opnemen met je psycholoog of psychiater, omdat het niet normaal en ook niet te doen is dat je zo vaak van die momenten hebt. En daar moet toch echt wat aan gedaan worden.
Verder goed van je dat je je ouders hebt opgezocht toen het zo misging ^O^
Mijn ouders hebben meteen de psychiater opgebeld en donderdag moet ik naar de psychiologe.
En dank je.:)
Twiddel
  dinsdag 27 september 2011 @ 18:30:17 #154
176450 Kaneelstokje
Archbishop of Banterbury
pi_102446459
Bedankt voor de lieve woorden. Het doet me goed dit te lezen als ik me down voel.


quote:
0s.gif Op dinsdag 27 september 2011 13:12 schreef VanGoghFan het volgende:
Het is niet zo dat ik dood wil ofzo, maar soms zou ik het niet erg vinden om het te zijn. En dat vind ik nogal eng.
Dat is geen gek gevoel als je een depressie hebt. Maar zo te zien pak je het goed aan. Sporten, regelmaat, een vriendin waarmee je kunt praten. Wat doe je verder na je werk?
Emotionele exclusiviteit monogamie-adept
  dinsdag 27 september 2011 @ 19:14:44 #155
233895 Murmeli
buiten spelen
pi_102448411
quote:
0s.gif Op dinsdag 27 september 2011 13:12 schreef VanGoghFan het volgende:
Het is niet zo dat ik dood wil ofzo, maar soms zou ik het niet erg vinden om het te zijn. En dat vind ik nogal eng.
Dit gevoel herken ik heel erg. Op dit moment heb ik het niet, maar heb het hele periodes wel gehad en nu soms nog op momenten. Ik heb op een gegeven moment maar besloten om er niet meer over na te denken of ik nou wel of niet gelukkig ben. Gewoon maar even doorgaan zeg maar.

AD's kunnen wel helpen hoor. Ik heb wel lang moeten zoeken naar goede, maar het lijkt erop dat ik die nu wel heb gevonden. bespreek het even goed met je huisarts of eigenlijk nog liever met een psychiater (huisartsen hebben vaak onvoldoende kennis van AD's).
In ieder geval heel veel sterkte... hoop dat je snel een beetje opknapt.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
  dinsdag 27 september 2011 @ 19:17:31 #156
233895 Murmeli
buiten spelen
pi_102448562
quote:
2s.gif Op dinsdag 27 september 2011 13:52 schreef summer2bird het volgende:

[..]

Mijn ouders hebben meteen de psychiater opgebeld en donderdag moet ik naar de psychiologe.
En dank je.:)
goede actie van je ouders en fijn dat je donderdag al terecht kunt!
en als jij en je ouders echt bang zijn dat je jezelf wat gaat aandoen is misschien dagbehandeling een optie? Dan ben je in ieder geval een aantal dagen per week overdag onder de pannen en misschien helpt het ook wat sneller (dat weet ik zelf verder niet, want heb geen ervaring ermee)

en sterkte joh, t is klote he, als je echt niet meer weet wat je moet met jezelf?

hopelijk helpt het je ook een beetje om hier van je af te mopperen :)
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
pi_102449341
Lang geen update meer hier geplaatst.

Maar mede door een verandering in de woonsituatie, ben ik weer erg snel somber en voel me gewoon niet meer goed. Niet dat het daarvoor echt goed ging, maar er zat enige vooruitgang in.

Gelukkig heb ik morgen een afspraak met de psychiater en word ik van meerdere kanten door begeleiding wat extra in de gaten gehouden... En ook het (vrijwilligers) werk begrijpt de situatie en laat de druk laag liggen.

Maar toch...


:{ :{ :{ :{ :{
"Geef me een joint", zei de goudvis, "Dan word ik haai"
pi_102451848
Goedenavond,

Er was weer een hoop bij te lezen, dat heb ik ook allemaal gedaan, maar ik ben te moe om het te onthouden, dus ik hoop mij er vandaag af te kunnen maken met een dikke knuffel voor iedereen :* :@

Ik heb de laatste 2 dage veeeel te veel gedaan, zaken geregeld en vandaag nieuwe spulletjes voor in huis gekocht, en te weinig gerust, dus nu weet ik amper dat ik van achter ook nog leef! Blijkbaar kan ik toch niet zonder mn rust tussen de middag. Morgen moet ik nog even op kledingjacht want ik heb bijna niks voor de winter, en morgenmiddag naar de huisarts, Ik ga een verwijzing voor de KNO eisen, Ik ben klaar met de oorpijn!
Komend weekend komt mn schoonmoeder eten en die brengt altijd lekker spanning met zich mee, dus ik zie er een beetje tegenop! Maar komt vast wel goed!
S. 2014
J. 2016
  woensdag 28 september 2011 @ 15:51:10 #159
340799 Madame_Paon
We're gonna die young
pi_102479619
quote:
1s.gif Op dinsdag 27 september 2011 13:42 schreef summer2bird het volgende:
He pfff. Wat een dag nu al.

Wou vanmorgen mezelf wat aandoen. Had weer zo'n bui en kon niet meer nadenken. Was helemaal in de war.
Later op school heb ik mijn vader gebeld dat ik het niet meer aankon en ging maar naar huis.

Thuis vertelde ik wat er vanmorgen gebeurd was. Ik wou mijzelf voor de trein gooien. Het enige wat me stopte was het sms'je wat ik van mijn moeder kreeg. Ik mag het hun niet aandoen.

Nu zit ik thuis en mijn ouders willen dat ik de hele week thuisblijf. Ze vinden het eng om me alleen nog erop uit te sturen, naar werk of school. Omdat die buien mij niet meer normaal laten nadenken en ik al meerdere keren mijzelf wat aangedaan heb.
Mijn ouders nemen nu om de beurt vrij om mij maar niet alleen met mijzelf te laten.

En ze willen dat ik stop met mijn baantje. Ik ook.
School en werk is nu te veel voor mij.

Mijn ouders moesten best wel huilen en zeiden dat ze het niet konden aanzien dat ik zo verdrietig ben.
Vat dit niet verkeerd op, maar heb je al gedacht aan een opname?
Als je zo suïcidaal bent, is dat misschien een optie.
Of verhoging van je antidepressiva.
We willen liever geen overlijdensbericht lezen ...
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
pi_102479781
quote:
0s.gif Op dinsdag 27 september 2011 19:17 schreef Murmeli het volgende:

[..]

goede actie van je ouders en fijn dat je donderdag al terecht kunt!
en als jij en je ouders echt bang zijn dat je jezelf wat gaat aandoen is misschien dagbehandeling een optie? Dan ben je in ieder geval een aantal dagen per week overdag onder de pannen en misschien helpt het ook wat sneller (dat weet ik zelf verder niet, want heb geen ervaring ermee)

en sterkte joh, t is klote he, als je echt niet meer weet wat je moet met jezelf?

hopelijk helpt het je ook een beetje om hier van je af te mopperen :)
Ja, is behoorlijk klote. Vooral omdat ik dan echt de controle op mezelf verlies en helemaal niet meer normaal kan nadenken :X
quote:
3s.gif Op woensdag 28 september 2011 15:51 schreef Madame_Paon het volgende:

[..]

Vat dit niet verkeerd op, maar heb je al gedacht aan een opname?
Als je zo suïcidaal bent, is dat misschien een optie.
Of verhoging van je antidepressiva.
We willen liever geen overlijdensbericht lezen ...
Mijn ouders willen liever niet dat ik opgenomen wordt, omdat dat volgens hen te veel stress geeft aan mij. Ze zeggen dat het daar net een gekkenhuis is, gegil en gehuil enzo.
Mijn antidepressiva zijn al op zijn hoogst :P

Ik ben vandaag erg moe. Alsof ik elk moment in slaap kan vallen :O
Knuffel voor jullie :*
Twiddel
  woensdag 28 september 2011 @ 16:06:54 #161
340799 Madame_Paon
We're gonna die young
pi_102480122
Ik zit ook op de maximale dosis antidepressiva. ;)

Het hangt ook van de afdeling af waar je zit. Ze zetten vaak mensen met soortgelijke problematiek bij elkaar. Zo ging het een aantal jaar geleden in ieder geval wel bij mij. Ik kwam gelukkig op een afdeling terecht met rustige mensen met soortgelijke problemen (een afdeling voor autisme, schizofrenie & psychoses).
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
pi_102480934
Vrijdag volgende week een eerste afspraak met een psychiater. Mij huisarts wilde niet zomaar pillen gaan voorschrijven, zit wel wat in natuurlijk. Ik ben er behoorlijk bang voor, zowel voor iemand die in m'n hoofd gaat wroeten, als voor medicatie. gezien wat je leest over de bijwerkingen...maar ik ben zo moe. Zo moe van het zelf proberen op te lossen, van thuiskomen en op de bank zitten huilen omdat ik gewoon niet verder wil. Moe van die aandrang om me naar beneden te gooien als ik ergens hoog sta. Wat ik nu weglieg als hoogtevrees. Gewoon zo moe.
pi_102488650
Vangoghfan, Sterkte, Je zult er wel ervaring mee hebben maar therapie is voor mij soms echt een openbaring! En op andere dagen is het echt heel slopend en zwaar!

Ik heb vandaag even een slechte dag, Veel bezig met andermans problemen en loslaten gaat heel moeilijk op het moment, En ik wil me er niet mee bezig houden maar ik wil ook zo graag eens even rust! Ik wordt gek van mezelf op het moment.
Vandaag ook bij de huisarts geweest en ik krijg zeer waarschijnlijk buisjes!
S. 2014
J. 2016
  woensdag 28 september 2011 @ 23:48:03 #164
233895 Murmeli
buiten spelen
pi_102498680
quote:
0s.gif Op woensdag 28 september 2011 16:30 schreef VanGoghFan het volgende:
Vrijdag volgende week een eerste afspraak met een psychiater. Mij huisarts wilde niet zomaar pillen gaan voorschrijven, zit wel wat in natuurlijk. Ik ben er behoorlijk bang voor, zowel voor iemand die in m'n hoofd gaat wroeten, als voor medicatie. gezien wat je leest over de bijwerkingen...maar ik ben zo moe. Zo moe van het zelf proberen op te lossen, van thuiskomen en op de bank zitten huilen omdat ik gewoon niet verder wil. Moe van die aandrang om me naar beneden te gooien als ik ergens hoog sta. Wat ik nu weglieg als hoogtevrees. Gewoon zo moe.
Herkenbaar gevoel.
Ik ben WEER te hyper om te slapen godverdegodver.
Ik weet het allemaal niet meer. Probeer mezelf overeind te houden, niet depressief te worden, maar ik geloof dat dat nog slechter voor me is dan gewoon maar toe te laten om me kut te voelen. Dan slaap ik tenminste nog.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
pi_102503266
quote:
1s.gif Op woensdag 28 september 2011 23:48 schreef Murmeli het volgende:
[..]
Probeer mezelf overeind te houden, niet depressief te worden, maar ik geloof dat dat nog slechter voor me is dan gewoon maar toe te laten om me kut te voelen. Dan slaap ik tenminste nog.
Ik ben veel te bang om dat te doen. Tijdens m'n burn out heb ik een week in de tuin gezeten, en vroeg mezelf serieus af of ik ooit wel weer uit die tuinstoel kon komen, dat ik een kop thee kan zetten zonder dat het me zo uitput dat ik een paar uur op de bank moet liggen. Ik ben veel te bang dat ik daar weer in wegzink. Aan de andere kant, ik was toen te moe om depressief te zijn, in vergelijking met wat er nu gebeurt. Maar goed, ik heb volgende week een afspraak dus met de psych, en ga daar medicijnen vragen, de huisarts wilde liever niet zelf gaan voorschrijven voor het geval de psych een ander medicijn beter vond.
Het is mijn eerste keer dat ik op deze manier hulp ga zoeken, ik heb een paar sessies met een psychologg gehad, maar daar kreeg ik ruzie mee, en ik ben indertijd onderzocht of ik suicidaal ben, maar daar zij men dat het allemaal aan de burn out lag. Dus misschien ben ik te snel weer gaan werken, en moet ik (eindelijk) eens goed behandeld worden voor die burn out. Ik weet het ook allemaal niet meer nu.
  donderdag 29 september 2011 @ 09:10:27 #166
233895 Murmeli
buiten spelen
pi_102503455
quote:
0s.gif Op donderdag 29 september 2011 08:59 schreef VanGoghFan het volgende:

[..]

Ik ben veel te bang om dat te doen. Tijdens m'n burn out heb ik een week in de tuin gezeten, en vroeg mezelf serieus af of ik ooit wel weer uit die tuinstoel kon komen, dat ik een kop thee kan zetten zonder dat het me zo uitput dat ik een paar uur op de bank moet liggen. Ik ben veel te bang dat ik daar weer in wegzink. Aan de andere kant, ik was toen te moe om depressief te zijn, in vergelijking met wat er nu gebeurt. Maar goed, ik heb volgende week een afspraak dus met de psych, en ga daar medicijnen vragen, de huisarts wilde liever niet zelf gaan voorschrijven voor het geval de psych een ander medicijn beter vond.
Het is mijn eerste keer dat ik op deze manier hulp ga zoeken, ik heb een paar sessies met een psychologg gehad, maar daar kreeg ik ruzie mee, en ik ben indertijd onderzocht of ik suicidaal ben, maar daar zij men dat het allemaal aan de burn out lag. Dus misschien ben ik te snel weer gaan werken, en moet ik (eindelijk) eens goed behandeld worden voor die burn out. Ik weet het ook allemaal niet meer nu.
Te bang om depressief te worden? Of wat bedoel je?
Ik ben daar ook bang voor. Nu kan ik nog n beetje normaal voor mezelf zorgen enzo, dat kost dan teveel moeite. Elke dag een gevecht om te zorgen voor eten, de was, mijn huis opgeruimd te houden :r
Maar zoals het nu gaat is ook niks.

Wel goed van je om hulp te gaan zoeken. Hoop dat je jezelf nu goed door alles heen kunt helpen. Burnout heeft volgens mij een goed genezingsproces nodig. Uitrusten, jezelf leren begrijpen, je grenzen leren kennen... sterkte alvast :)
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
pi_102504009
Bang om deze keer niet meer overeind te komen. Bang om in de auto te zitten en het zo niet te zien zitten dat ik tegen een boom aanstuur. Ik ben best wel bang op het moment. Mischien is dat wel wat behandeld moet worden. Bang zijn.
  donderdag 29 september 2011 @ 09:38:55 #168
19440 Maanvis
Centuries in a lifetime
pi_102504056
quote:
0s.gif Op donderdag 29 september 2011 09:36 schreef VanGoghFan het volgende:
Bang om deze keer niet meer overeind te komen. Bang om in de auto te zitten en het zo niet te zien zitten dat ik tegen een boom aanstuur. Ik ben best wel bang op het moment. Mischien is dat wel wat behandeld moet worden. Bang zijn.
Ik vind het wel positief dat je nog angst hebt om dood te gaan :).
Dan vind je je leven dus toch nog wat waard!
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
pi_102504152
Ja en nee. Wel bang om dood te gaan, maar meer voor het effect dat het op m'n gezin zou hebben. Dood zijn, is iets wat ik geregeld wel zie zitten. Maar mischien is dat helemaal niet zo erg, als ik nu denk. Ik denk dat het gezond zou zijn om meer afstand van de dood te hebben dan ik nu heb. Maar die vraag zal ik maar aan de professionals over laten volgende week.
pi_102504482
ik zit op dit moment thuis met een burnout en ik herken die angst heel goed, in het begin ging ik ook niet alleen over straat uit angst, ik zag geen gevaar en ben 2 of 3 keer gewoon een druk kruispunt op gefietst terwijl ik rood had, ik wilde niet dood maar zag gewoon geen gevaar en opletten was te vermoeiend! nu durf en kan ik 9 van de 10 keer wel weer alleen, wat ik ervaar is dat ik heel veel rust nodig heb en vooral moet leren om mijn eigen grenzen aan te geven en mij vooral niet te druk maken om zaken die de mijne niet zijn!
ik was bang om mijn baan kwijt te raken en voelde druk naar de werkgever toe, en nu heb ik vorige week gehoord dat ik idd ontslagen wordt en ik ben sindsdien een stuk rustiger, voor mijn gevoel krijg ik nu echt de tijd om beter te worden, en ben ik ook klaar om de strijd met mezelf aan te gaan! met hulp van mijn fantastische psych kom ik er ook zeker weer bovenop, beter en sterker dan ooit tevoren!
ik heb wel geleerd dat n burnout niet alleen voor oudere mensen is maar vooral voor mensen die altijd doorgaan en klaarstaan voor anderen!

en als we elkaar blijven steunen komt het met ons allemaal wel goed! :)
S. 2014
J. 2016
pi_102504744
quote:
1s.gif Op donderdag 29 september 2011 09:53 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
en mij vooral niet te druk maken om zaken die de mijne niet zijn!
Nou heb je gelijk mijn grootste probleem te pakken waarschijnlijk.
pi_102505292
quote:
0s.gif Op donderdag 29 september 2011 10:02 schreef VanGoghFan het volgende:

[..]

Nou heb je gelijk mijn grootste probleem te pakken waarschijnlijk.
in dat geval kunnen we elkaar een hand geven! mijn psych noemt het het atlassyndroom oftewel de hele wereld op je schouders nemen! het afleren gaat met vallen en opstaan maar als ik een keer iets niet doe voor die ander voel ik me wel goed!
S. 2014
J. 2016
pi_102513881
Ik heb meer de neiging om me nu al druk te maken over wat er volgende week allemaal theoretisch zou kunnen gebeuren. En wat ik daar van zou vinden als het zou gebeuren. Doodmoe wordt je er van.
  donderdag 29 september 2011 @ 15:33:10 #174
233895 Murmeli
buiten spelen
pi_102515046
quote:
0s.gif Op donderdag 29 september 2011 14:58 schreef VanGoghFan het volgende:
Ik heb meer de neiging om me nu al druk te maken over wat er volgende week allemaal theoretisch zou kunnen gebeuren. En wat ik daar van zou vinden als het zou gebeuren. Doodmoe wordt je er van.
hoi spiegelbeeld :*
klote he :(
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
pi_102516648
Het grappige is, dat ik zo druk in mezelf bezig ben met me druk te maken over wat zou kunnen gebeuren, dat ik in het hier en nu heel erg impulsief lijk. Mensen denken voortdurend dat ik alles in een opwelling doe, en me over heel weinig druk maak.
Ik ben bijvoorbeeld al drie maanden bezig me druk te maken over het feit dat m'n APK in december verloopt, en dat ik dan waarschjnlijk een andere tweedehands moet opscharrelen. Tegen december heb ik dwangmatig al zoveel keren op autosites gekeken, dat ik waarschijnlijk binnen een uur of twee op een zaterdag een andere auto zal hebben gekocht. Iedereen zal me aankijken en denken van 'Jezus die jongen beslist ook snel'.
pi_102520034
quote:
0s.gif Op donderdag 29 september 2011 14:58 schreef VanGoghFan het volgende:
Ik heb meer de neiging om me nu al druk te maken over wat er volgende week allemaal theoretisch zou kunnen gebeuren. En wat ik daar van zou vinden als het zou gebeuren. Doodmoe wordt je er van.
Dat klinkt bekend, ook dat van de auto (mijn auto was vorige week naar de apk), kan me zo druk om iets maken dat ik me echt ziek voel!
pi_102523139
Pff. Ben naar de psychiologe geweest, ze gaat met de psychiater overleggen hoe het nu moet.
Aangezien ik dwanggedachten heb, ik slecht slaap en mezelf van kant wil maken.

Mijn ogen prikken (heb voor het eerst lenzen in :') ) en ben erg moe.

Hoe is het met jullie? :*
Twiddel
pi_102524653
@summerbird
Goesd dat de hulp op gang begint komen.

Hier gaat het dubbel ik ben echt veel te onrustig mede doordat ik afgelopen dagen teveel prikkels binnen krijg en ik moeite heb met ze verwerken en in de juiste hokjes plaatsen!
pi_102540708
@Summerbird hoop dat je de goede hulp snel krijgt, goed dat je er voor open staat!
Zo herkenbaar van die prikkels...alleen hoe werkt het bij julie? Aan de ene kant ben ik extreem gevoelig voor geluid. TV aan, in de woonkamer, op de bank, en toch hoor ik dat de kraan in de keuken drupt, en MOET dan opstaan om hem uit te zetten. Die geluidsprikkel kan ik niet hebben.
Maar als ik thuis achter de PC zit heb ik wel altijd minstens drie verschillende websites open, en het liefst de TV aan tegelijk. Dat stoort me dan niet, het is meer een geluidscoconnetje.
Dat slaat eigelijk nergens op. Want eerlijk gezegd vind ik de wereld veels te luidruchtig, te druk. Ik wil volgens jaar op vakantie naar Denemarken of Zweden, rondfietsen met een tent omdat het daar zo lekker leeg is (hoop ik). Waarom moet ik dan toch die TV aan thuis?
Hoe verwerk jij je indrukken cafpow?
pi_102546979
overprikkeling is een raar iets inderdaad! het voorbeeld met de kraan herken ik wel, en toch raak ik op dit moment het meest overprikkeld door menselijk gekakel! als er meer dan 4 mensen in een ruimte aan het kakelen zijn dan is dat te druk 1 op 2 gaat eigenlijk nog het beste, terwijl ik op msn met 5 mensen tegelijk kan ouwehoeren maar dan hoor ik ze natuurlijk niet! voor mij werkt afstand nemen het beste, gewoon even weg lopen en terug trekken
S. 2014
J. 2016
  vrijdag 30 september 2011 @ 13:23:41 #181
233895 Murmeli
buiten spelen
pi_102547504
ik herken dat wel hoor, 10 websites open maar snel overprikkeld zijn door andere dingen.
geluiden kan ik hoe dan ook niet tegen. (behalve als het mijn ipod is, tegen het gekakel van mensen in de tram/bus/metro/trein). thuis staat nooit de radio aan, en nooit muziek aan. tenzij ik echt niks doe.

pff ik ben nog steeds zo depri en moedeloos. klotezooi. vanmorgen bij de arbo geweest, ik weer janken daar natuurlijk dat ik alles zo vreselijk zat ben. ik moet nu eigenlijk iets voor mijn werk doen maar het lukt me niet. geloof dat ik liever ff naar buiten ga ofzo. (nja ok liever besta ik niet meer maar ja dat is geen optie vind ik, dus dan maar proberen wat leuks te doen)
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
pi_102547620
gekakel ja...ik werk de laatste jaren eigenlijk haast alleen maar in kantoortuinen, waar je je eigen werk probeert te doen terwijl er iets verderop iemand in een telefoon zit te brullen (conference call met het buitenland), een stel designers en programeurs aan het ruzie maken zijn hoe iets gebouwd moet worden, en de hele tijd mensen aan en af lopen en overleggen. Of eens uitgebreid Ajax gaan bespreken...Ik kan dan echt niets meer, en moet dat dan op de 1 of andere manier camoufleren.
Me terugtrekken kan helaas niet altijd. Volgens mij zouden bedrijven flink kunnen besparen op de kosten van overspannen werknemers / burn outs, als ze eens wat meer moeite deden om een beter kantoorklimaat te hebben. Maar ja, dat kost direct geld, en preventie is lange termijn kosten, dus dat gebeurt niet...
pi_102548164
quote:
0s.gif Op vrijdag 30 september 2011 13:23 schreef Murmeli het volgende:
(nja ok liever besta ik niet meer maar ja dat is geen optie vind ik
Hoi spiegelbeeld. Laten we elkaar daar maar goed aan herinneren hier.
pi_102548299
Zoooo herkenbaar! Enigste wat een beetje helpt bij mij is een koptelefoon op te zetten, maja dan hoor ik t weer niet als mensen me wat vragen

Hier gaat t af en aan, soms momenten dat t goed gaat, maar meer dat ik weer neerslachtig ben of gewoon opgefokt, dan is echt alles teveel, zelfs de zon helpt dan niet. Dadelijk weer naar de psycholoog, hopelijk dreunt ze nu niet teveel door op t emdr, soms wil ik gewoon me ei ff kwijt en dan is zoiets irritant.
  vrijdag 30 september 2011 @ 13:53:49 #185
233895 Murmeli
buiten spelen
pi_102548625
quote:
0s.gif Op vrijdag 30 september 2011 13:41 schreef VanGoghFan het volgende:

[..]

Hoi spiegelbeeld. Laten we elkaar daar maar goed aan herinneren hier.
Hihi....
Ik word eigenlijk van dat mooie weer nog depressiever. Dan wil ik eigenlijk naar buiten, maar zie jezelf maar eens zover te krijgen als je je zo :( voelt.
Ga zo maar proberen naar de ah te lopen. En naar een vriendin waar ik nog wat in de bus moet doen.

Eerst eten en kattenbakken scheppen :r
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
pi_102549093
Yep Murmeli, maar wat ze zeggen is waar, van buiten zijn voel je je beter. *O*
Maar dat heeft z'n grenzen helaas. Ik fiets in de zomer regelmatig tochten van 100km, want je ziet overal studies dat bewegen goed is tegen depressies. Van die blije studies waar 90 van de 100 depressieve mensen van de pillen af gingen als ze een half uurtje per dag in het park liepen. Fijn voor die controlegroep, maar zo werkt het bij mij niet altijd helaas! Als ik bezig ben voel ik me wel blij...maar zodra ik iets teveel doe, schiet ik weer net zo hard in een depressie omdat ik de kracht die nodig is om een beetje blij te blijven weggefietst heb! :( Dus het is heel erg uitkijken met bewegen. Niet bewegen is slecht, teveel is ook gevaarlijk.
pi_102549952
Ik reageer nu even heel kort, ivm teveel prikkels en vermoeidheid.
Ik weet eigenlijk totaal niet hoe ik met prikkels omga. Eigenlijk rel intuïtief.
Het beste voorbeeld is afgelopen woensdag hebben we project les gehad, en dat loopt communicatief zeer slecht in mijn ogen, en voor mij zijn de gevolgen dus nog erger vooral omdat ik ook nog autisme heb.

Maar woensdag hadden we afgesproken tijdens 2 tussenuren aan het project te werken maar er ia die dag dus geen overle geweest en 1 persoon ging alles lopen te verbeteren naar hoe hij vond dat moest, zonder dit aan te geven en te overleggen. En toen is er een discussie ontstaan waarop ik echt mega overprikkeld was. Ik wist dat ik toen erna nog les had en ben toen zonder iets te zeggen met tig emoties door elkaar weggelopen. En ik weer dat dit niet professioneel is maar soms moet ik wel voor mezelf opkomen en dot soort vries ondernemen want anders kan ik later op die dag geen les meer volgen vanwege de prikkels.
Eigenlijk is het bij in het gedrag te merken, bijvoorbeeld meer of minder isoleren van de rest.

Straks of morgen ga ik een mail sturen naar de projectleden en docent waarin ik dit gewoon heel eerlijk aangeef.
  vrijdag 30 september 2011 @ 22:03:48 #188
233895 Murmeli
buiten spelen
pi_102565465
quote:
0s.gif Op vrijdag 30 september 2011 14:08 schreef VanGoghFan het volgende:
Yep Murmeli, maar wat ze zeggen is waar, van buiten zijn voel je je beter. *O*
Maar dat heeft z'n grenzen helaas. Ik fiets in de zomer regelmatig tochten van 100km, want je ziet overal studies dat bewegen goed is tegen depressies. Van die blije studies waar 90 van de 100 depressieve mensen van de pillen af gingen als ze een half uurtje per dag in het park liepen. Fijn voor die controlegroep, maar zo werkt het bij mij niet altijd helaas! Als ik bezig ben voel ik me wel blij...maar zodra ik iets teveel doe, schiet ik weer net zo hard in een depressie omdat ik de kracht die nodig is om een beetje blij te blijven weggefietst heb! :( Dus het is heel erg uitkijken met bewegen. Niet bewegen is slecht, teveel is ook gevaarlijk.
mja op zich wel. op het moment zelf ben ik dan wel blij maar zodra ik dan weer thuis ben dan voel ik de moed alweer in mijn schoenen zinken :@
sja al die adviezen van mensen hoe je van depressies afkomt... dat is "leuk" voor als je een tijdelijke depressie hebt doordat er bijvoorbeeld een keer wat mis is gegaan in je leven (om maar even wat te noemen,je hebt je baan verloren en bent daardoor in een depressie geraakt. sja dan moet je de moed weer zien te krijgen om overeind te krabbelen, en als dat lang genoeg lukt om weer een baan te krijgen of wat ook, dan raak je weer in die positieve flow die je heel je leven al gehad hebt en dan is het allemaal wel weer te doen of misschien zelfs weer helemaal goed), maar als je je hele leven al af en aan depressief bent? ik weet niet wat je daaraan moet doen. Wist ik het maar, dan deed ik het wel ;)

(ik wil hiermee trouwens een depressie tgv verliezen van een baan niet bagatelliseren, ik geef hiermee alleen het verschil aan tussen een tijdelijke depressie en een depressief karakter)
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
pi_102569149
quote:
0s.gif Op vrijdag 30 september 2011 22:03 schreef Murmeli het volgende:

[..]

mja op zich wel. op het moment zelf ben ik dan wel blij maar zodra ik dan weer thuis ben dan voel ik de moed alweer in mijn schoenen zinken :@
sja al die adviezen van mensen hoe je van depressies afkomt... dat is "leuk" voor als je een tijdelijke depressie hebt doordat er bijvoorbeeld een keer wat mis is gegaan in je leven (om maar even wat te noemen,je hebt je baan verloren en bent daardoor in een depressie geraakt. sja dan moet je de moed weer zien te krijgen om overeind te krabbelen, en als dat lang genoeg lukt om weer een baan te krijgen of wat ook, dan raak je weer in die positieve flow die je heel je leven al gehad hebt en dan is het allemaal wel weer te doen of misschien zelfs weer helemaal goed), maar als je je hele leven al af en aan depressief bent? ik weet niet wat je daaraan moet doen. Wist ik het maar, dan deed ik het wel ;)

(ik wil hiermee trouwens een depressie tgv verliezen van een baan niet bagatelliseren, ik geef hiermee alleen het verschil aan tussen een tijdelijke depressie en een depressief karakter)
Met dit vind ik dat je compleet gelijk hebt. Ik kan me voor zover ik me kan herinneren bedenken dat ik rond mijn 12e voor het eerst "officieel" in een depressie ben beland, en mogelijk zelfs eerder al. En sindsdien gaat het constant met ups and downs, en het is gewoon heel lastig om hier grip op te krijgen, en op bepaald moment kan die depressie juist verergerd worden doordat je weet dat het kan goed kan gaan maar dit meestal maar tijdelijk is.

Maar goed ik ga nu slapen, want ben echt compleet bekaf, en het enige waar ik aan kan denken is slapen. :O En ik deze rotweek wil vergeten!
  zaterdag 1 oktober 2011 @ 00:03:39 #190
233895 Murmeli
buiten spelen
pi_102571184
Knuffel voor cafpow :)
(ik noem Jou in gedachten altijd kattenpootje, omdat je die kat als ava hebt en cafpow doet denken aan cat en paw.... dusssss.... ik ben raar denk ik)
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
  zaterdag 1 oktober 2011 @ 01:50:32 #191
310793 Mishu
Fok verslaafde
pi_102574668
Ik heb ook een depressief karakter maar ik dwing mezelf om wat van het leven te maken omdat er anders ook geen zak aan is.
  zaterdag 1 oktober 2011 @ 01:53:26 #192
340799 Madame_Paon
We're gonna die young
pi_102574727
quote:
0s.gif Op zaterdag 1 oktober 2011 01:50 schreef Mishu het volgende:
Ik heb ook een depressief karakter maar ik dwing mezelf om wat van het leven te maken omdat er anders ook geen zak aan is.
Ik probeer mezelf ook te dwingen het vol te houden en het van de positieve kant te bekijken, maar dat gaat wel een beetje lastig als je bijna niks kunt.
Ik wou dat je met wilskracht alles kon bereiken, zoals veel mensen lijken te denken, maar helaas werkt het lang niet altijd zo ...
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
pi_102574836
quote:
2s.gif Op zaterdag 1 oktober 2011 01:53 schreef Madame_Paon het volgende:

[..]

Ik probeer mezelf ook te dwingen het vol te houden en het van de positieve kant te bekijken, maar dat gaat wel een beetje lastig als je bijna niks kunt.
Ik wou dat je met wilskracht alles kon bereiken, zoals veel mensen lijken te denken, maar helaas werkt het lang niet altijd zo ...
Ik denk dat je dat 'depressieve karakter' ook meer moet zien als zwaarmoedigheid / de neiging tot somberheid. Bij een depressie denk ik toch meer aan vaak het onvermogen hebben om plezier te ervaren, de kracht niet hebben om iets te ondernemen etc. En dus dat wilskracht veel minder een rol speelt.
  zaterdag 1 oktober 2011 @ 02:02:47 #194
310793 Mishu
Fok verslaafde
pi_102574928
Nouja soms is het depressieve gewoon sterker maar dan ben je ziek. Zonder depressie probeer ik er echt wat van te maken. Heb terugkerende depressies.
  zaterdag 1 oktober 2011 @ 02:06:22 #195
340799 Madame_Paon
We're gonna die young
pi_102574994
quote:
0s.gif Op zaterdag 1 oktober 2011 01:58 schreef Wereldpijn het volgende:

[..]

Ik denk dat je dat 'depressieve karakter' ook meer moet zien als zwaarmoedigheid / de neiging tot somberheid. Bij een depressie denk ik toch meer aan vaak het onvermogen hebben om plezier te ervaren, de kracht niet hebben om iets te ondernemen etc. En dus dat wilskracht veel minder een rol speelt.
Het kan alledrie bij een depressie voorkomen. Zwaarmoedigheid hoort sowieso bij een depressie.

quote:
0s.gif Op zaterdag 1 oktober 2011 02:02 schreef Mishu het volgende:
Nouja soms is het depressieve gewoon sterker maar dan ben je ziek. Zonder depressie probeer ik er echt wat van te maken. Heb terugkerende depressies.
Dat is wel vervelend, ja.
Bij mij is het jammer genoeg zo dat ik naast een depressie nog veel meer klachten heb, en dus op dagen dat ik me best goed voel nog steeds niet zoveel kan doen.
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
pi_102575003
quote:
0s.gif Op zaterdag 1 oktober 2011 02:02 schreef Mishu het volgende:
Nouja soms is het depressieve gewoon sterker maar dan ben je ziek. Zonder depressie probeer ik er echt wat van te maken. Heb terugkerende depressies.
Ja ok, dat snap ik. Je hebt er 'gewoon' meer aanleg voor en in veel gevallen zie je ook dat het meerdere keren terugkomt. Heel vervelend, indeed.
pi_102575057
quote:
2s.gif Op zaterdag 1 oktober 2011 02:06 schreef Madame_Paon het volgende:
Het kan alledrie bij een depressie voorkomen. Zwaarmoedigheid hoort sowieso bij een depressie.
Alledrie?

Ik bedoelde zwaarmoedigheid als in de neiging tot somberheid, wat dus niet automatisch een depressie hoeft te betekenen.
  zaterdag 1 oktober 2011 @ 02:12:37 #198
340799 Madame_Paon
We're gonna die young
pi_102575117
quote:
0s.gif Op zaterdag 1 oktober 2011 02:08 schreef Wereldpijn het volgende:

[..]

Alledrie?

Ik bedoelde zwaarmoedigheid als in de neiging tot somberheid, wat dus niet automatisch een depressie hoeft te betekenen.
Alledrie: zwaarmoedigheid, onvermogen om plezier te beleven en geen kracht hebben om iets te ondernemen.
Maar een depressieve aanleg is sowieso echt waardeloos. Er hoeft maar één ding te gebeuren of je belandt weer in een (zware) depressie.
Ik heb de maximale dosering antidepressiva, en voel dus meestal niks.
Maar ik heb momenten waarop ik me alsnog verschrikkelijk voel.
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
pi_102575205
quote:
2s.gif Op zaterdag 1 oktober 2011 02:12 schreef Madame_Paon het volgende:

[..]

Alledrie: zwaarmoedigheid, onvermogen om plezier te beleven en geen kracht hebben om iets te ondernemen.
Maar een depressieve aanleg is sowieso echt waardeloos. Er hoeft maar één ding te gebeuren of je belandt weer in een (zware) depressie.
Ik heb de maximale dosering antidepressiva, en voel dus meestal niks.
Maar ik heb momenten waarop ik me alsnog verschrikkelijk voel.
Ja, die 3 dingen zijn sowieso kenmerkend. Gelukkig kan de mate van aanleg nog wel verschillen; het is niet zo dat iedereen met een recidiverende depressieve stoornis iedere keer bij een tegenslag in een ellendige depressie belandt.
  zaterdag 1 oktober 2011 @ 08:54:56 #200
233895 Murmeli
buiten spelen
pi_102576264
quote:
0s.gif Op zaterdag 1 oktober 2011 02:19 schreef Wereldpijn het volgende:

[..]

Ja, die 3 dingen zijn sowieso kenmerkend. Gelukkig kan de mate van aanleg nog wel verschillen; het is niet zo dat iedereen met een recidiverende depressieve stoornis iedere keer bij een tegenslag in een ellendige depressie belandt.
Nee, dat klopt wel. Als het leven bij mij op meerdere gebieden meezit (bijv: werk loopt lekker en ik heb ofwel een leuke relatie ofwel ben happy aan het vrijgezellen en ik hoef mijn huis niet te verbouwen) dan kan er wel wat misgaan zonder dat ik een vette dip krijg. Maar aangezien werk bij mij meestal nogal een drama is, is die basis niet zo stabiel, en val ik vrij snel om.

En ertegen vechten gaat ook niet echt goed, omdat ik dat op de verkeerde manier doe (gevoel wegdrukken) en dan ga ik ook raar doen (agressief/opgefokt worden).

Maar een vriendin zei gisteren tegen mij dat ik eens moet zorgen dat dat werk minder een probleem wordt (dus iets leuks zoeken, desnoods een nieuwe studie oppakken), en daar heeft ze wel gelijk in. Ik weet alleen niet wat. Heb al wat mislukte pogingen gedaan en op een gegeven moment houd ik het dan niet meer vol. (en loopbaanadviesgebeuren werkt tot nu toe ook niet)

En geluk uit andere dingen halen, maar waaruit? Ik vind niet zo gauw iets langdurig leuk. (adhd hebben helpt niet mee geloof ik. Hoewel het wel helpt om dingen te doen soms)

Een paar dagen geleden zat ik met een vriendin te denken over werk (zij haat haar werk ook) en ik bedacht dat we rijk zouden moeten kunnen worden met cynisch, sarcastisch en negatief zijn. Hihihi.....
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')