NWS Nieuws & Achtergronden
Discussieer hier diepgaander over de actualiteiten.
Hij is een week geleden al omgekomen, is op alle normale nieuwssites wel terug te vinden.quote:Op zondag 4 september 2011 21:33 schreef ecktebaas het volgende:
http://www.dnevniavaz.ba/(...)fijev-sin-kamis.html
Hier staat dat Ghaddaffi's zoon Khamis dood is gevonden, er staat echter geen bron en ik heb dit op geen andere site kunnen vinden.
Mooi, kunnen die trekkende Berbers naar Nederland. Met Berbers hebben we intussen ervaring.quote:Noodkreet Toearegs in Libië
ALGIERS - De Toearegs in Libië worden vervolgd door de nieuwe machthebbers en Algerije zou de grens voor hen moeten openstellen. Dit zei Ishak Ag Hassini, een gezant van de Toearegs, in een zondag in Algerije gepubliceerd vraaggesprek met de krant al-Khabar. Hij roept ook om hulp van internationale organisaties.
De toestand van de Toearegs in Libië is catastrofaal, volgens Ag Hassini. Er wordt op ze gejaagd door de strijders van de nieuwe machthebbers. Die denken dat alle Toearegs pro-Kaddafi zijn. Algerije heeft de grens met Libië gesloten, nadat recent naaste familieleden van dictator Muammar Kadddafi via de woestijn naar Algerije waren uitgeweken.
De Toearegs zijn een als nomaden levend Berbervolk. Ze leven vooral in Algerije, Mali, Niger en Libië.
Het is precies hetzelfde verhaal als met Irak. Om dit soort landen onder de duim te houden heb je gewoon een strakke hand nodig. En die rebellen ging het niet om Westerse waarden als democratie en vrijheid van meningsuiting. Die ging het om stamverbanden en macht.
We hadden ons er gewoon niet mee moeten bemoeien.
The End Times are wild
Er zijn ook andere berbers die tegen gaddafi vechten (nafusa). Er waren een paar dozijn toearegs in dienst van Gaddafi.
Klein zakcentje mee te verdienen, zo'n verderfelijke dictator;
Klein zakcentje mee te verdienen, zo'n verderfelijke dictator;
quote:Since the beginning of the Arab revolutions, embattled regimes have faced a barrage of criticism in the press. To counter this, Arab dictators have employed the services of western PR companies to clean up their image. Consulting companies like the Washington-based Qorvis Communications and the London-based Bell Pottinger have been quietly working for governments in Yemen, Syria and Bahrain.
For these companies, as the bad press has grown worse for these governments, business for them has improved. But their work has pushed them into unfamiliar territory ? under the spotlight and some have had to defend their business deals.
http://english.aljazeera.(...)011938838405146.html
30,000 Bombs Over Libya
After some 8,000 bombing raids, with estimates of 4 bombs used per attack NATO has already dropped over 30,000 bombs on Libya. That’s almost 200 bombs per day for 6 months, some tens of thousands of tons of high explosives. With an estimated 2 Libyans killed per bomb and without a single NATO casualty the Western regimes have massacred over 60,000 Libyans in the past half year with the rebels themselves having said there have been 50,000 Libyan deaths.
One hell of a humanitarian intervention isn’t it?
After some 8,000 bombing raids, with estimates of 4 bombs used per attack NATO has already dropped over 30,000 bombs on Libya. That’s almost 200 bombs per day for 6 months, some tens of thousands of tons of high explosives. With an estimated 2 Libyans killed per bomb and without a single NATO casualty the Western regimes have massacred over 60,000 Libyans in the past half year with the rebels themselves having said there have been 50,000 Libyan deaths.
One hell of a humanitarian intervention isn’t it?
Met al die olie op de achterdeur van Europa??quote:Op zondag 4 september 2011 21:43 schreef LXIV het volgende:
[..]
We hadden ons er gewoon niet mee moeten bemoeien.
We hebben nu wel de Chinezen buitenspel gezet
Kul.quote:
30,000 Bombs Over Libya
After some 8,000 bombing raids, with estimates of 4 bombs used per attack NATO has already dropped over 30,000 bombs on Libya. That’s almost 200 bombs per day for 6 months, some tens of thousands of tons of high explosives. With an estimated 2 Libyans killed per bomb and without a single NATO casualty the Western regimes have massacred over 60,000 Libyans in the past half year with the rebels themselves having said there have been 50,000 Libyan deaths.
One hell of a humanitarian intervention isn’t it?
De meeste doden zijn gevallen door de continue bombardementen van Gaddafi op woonwijken en zijn executies van betogers, gevangenen en militairen die weigerden hun landgenoten onder vuur te nemen.
Daarnaast zijn er de doden die aan het front vielen.
NATO heeft ook burgerslachtoffers gemaakt, altijd teveel, maar geen grote aantallen.
Maar goed, jij hecht meer waarde aan de berichtgeving van de libische en russische staatsmedia.
Ook de Tea Party-lijn kan je volgen natuurlijk, zoals met dit soort sites.
Heb je de documenten over de libische samenwerking met oa rechtse amerikaanse PR-buro's gemist ofzo?
Gewoon hun eigen regering tegenwerken omdat het democraten zijn, of omdat ze voor ieders geld te koop zijn.
Heb jij de laatste onthulling over de samenwerking tussen MI5, de CIA en Gaddafi's regime gemist ofzo?quote:
[..]
Heb je de documenten over de libische samenwerking met oa rechtse amerikaanse PR-buro's gemist ofzo?
Gewoon hun eigen regering tegenwerken omdat het democraten zijn, of omdat ze voor ieders geld te koop zijn.
En hoe kun je het gedrag van private bedrijven tegenwerking noemen als de regeringen van de UK, VS, Italië, Frankrijk enz. allemaal zaken deden met Gaddafi?
Ik kan hier legio's nieuwsberichten en foto's posten van ontmoetingen tussen westerse regeringsleiders en Gaddafi. Of over de deals die ze met hem sloten. The Deal in the Desert.
Je begrijpt nog steeds niet wat mijn probleem met dit alles is he?
Het is het hypocriete en opportunistische gedrag van onze westerse regeringen. Het ene moment steunen we dictatoriale regimes en maken we dankbaar gebruik van bijvoorbeeld hun martelkelders (zodat kunnen volhouden dat we schone handen hebben) en het volgende moment draaien we 180 graden en zijn we volop aan bombarderen, hoegenaamd omdat het zo'n verderfelijk regime is.
Keer op keer op keer op keer hetzelfde gedrag. Eerst leveren we Saddam gifgas, daarna bombarderen we Irak terug naar de middeleeuwen met god weet hoeveel slachtoffers. "De VS is solidair met het Egyptisch volk" riep Clinton nadat dezelfde VS eerst Mubarak 30 jaar lang in het zadel hield en zijn politie op dat moment met 'made in America' wapens de bevolking te lijf ging. En nou zijn 'we' alweer zes maanden in Libië aan het bombarderen.. In hoeveel landen zijn we ondertussen vrijheids en democratie bommen aan het gooien? Vijf, zes, zeven? O das waar ook, deze keer zijn het humanitaire bommen. Niet dat het voor de slachtoffers uitmaakt..
Het is onmogelijk om het welzijn van de Libische bevolking te geven en tegelijk de militaire interventie als iets positiefs te zien imo.
Net zoals het onmogelijk is het optreden van het westen goed te keuren als je ook maar een greintje aan integriteit hecht.
Eens. Maar dit keer gaat het anders.quote:
.....
Je begrijpt nog steeds niet wat mijn probleem met dit alles is he?
.....
Het is het hypocriete en opportunistische gedrag van onze westerse regeringen.
.....
Keer op keer op keer op keer hetzelfde gedrag.
Dat is wel mogelijk omdat het dit keer heel anders gaat -imo.quote:Het is onmogelijk om het welzijn van de Libische bevolking te geven en tegelijk de militaire interventie als iets positiefs te zien imo.
Had men maar eerder meer respect getoond voor een plaatselijke bevolking.quote:Net zoals het onmogelijk is het optreden van het westen goed te keuren als je ook maar een greintje aan integriteit hecht.
(Bestaat dat trouwens, hét westen?)
Niet voor niets dat de opstandelingen geen (massale) boots on the ground wilden. Slechte voorbeelden zat.
Ik hoop dat er een keer iets positief uitpakt.
Die hele arabische lente is wel een verrassend verschijnsel.
Mooi stuk van Tom Malinowski, directeur van Human Rights Watch in de VS.
Waarschuwing voor de zwartkijkers: de toonzetting is voorzichtig optimistisch.
Maar ook een optimist ziet de vele beren op de weg.
'We moeten de Libiërs helpen vrij te blijven'
De nieuwe, democratisch gezinde leiders van Libië verdienen constructieve steun van de regering-Obama en haar NAVO-bondgenoten. Help hen bij het organiseren van verkiezingen, het naleven van de mensenrechten en het trainen van agenten. Dat stelt Tom Malinowski, directeur van Human Rights Watch in de VS.
Eer
De Nationale Overgangsraad in Libië heeft zich tot nu toe heel anders gedragen dan we gewend zijn van rebellenbewegingen. De raad zendt voortdurend via radio en tv boodschappen uit waarin de regels van de Geneefse Conventie worden uitgelegd en heeft nog onlangs via sms aan zijn achterban laten weten: 'Wanneer je een aanhanger van Kaddafi oppakt, bedenk dan dat hij net als jij een Libiër is. Zijn waardigheid is jouw waardigheid, want we zijn allen Libiërs en zijn familie is jouw familie, zijn eer is jouw eer.'
De leider van de Nationale Overgangsraad, Mustafa Abdel Jalil, verklaarde vorige week: 'De toekomst zal niet rooskleurig zijn. Ik roep alle Libiërs op om zich verantwoord te gedragen en het recht niet in eigen hand te nemen.' Ook wil hij dat krijgsgevangenen goed en vriendelijk worden behandeld. 'Iedereen in ons land heeft recht op een waardig bestaan.'
Ook al zeggen ze de juiste dingen, de nieuwe Libische leiders wachten nog veel hindernissen. De lijst is lang, want het gaat niet alleen om het aanhouden van Kaddafi en het opruimen van resterende verzetshaarden. Zij zullen ervoor moeten zorgen dat de mensen hun tientallen jaren opgekropte woede niet gaan botvieren op de functionarissen van Kaddafi.
Bovendien moet voorkomen worden dat politiebureaus, gevangenissen en andere overheidsgebouwen in brand gestoken of leeggeplunderd worden. Want daarin bevinden zich wellicht documenten of ander bewijsmateriaal dat kan dienen om die functionarissen te berechten.
Verder moeten de troepen van de oppositie, misschien met hulp van de NAVO, wapendepots veiligstellen. Uiteindelijk moeten ook alle reeds verspreide wapens worden ingezameld. Tegelijkertijd moeten de plekken waar van oudsher veel steun voor Kaddafi was, zoals zijn geboortestad Sirte en de zuidelijke woestijnstad Sabha, in het nieuwe Libië worden opgenomen. Er moet een overgangsregering komen die meer groeperingen vertegenwoordigt dan nu. Er moet een nieuwe rechtsstaat van de grond af worden opgebouwd. Er moet een grondwet komen, en verkiezingen. De olie moet weer gaan vloeien en de inkomsten daaruit moeten op transparante wijze worden besteed. In het verleden gepleegde misdaden moeten worden gedocumenteerd en bestraft.
Zware opgave
Dat wordt een zware opgave binnen het huidige Libische rechtssysteem en daarom zouden de Libiërs het Internationaal Strafhof in Den Haag moeten betrekken bij de belangrijkste zaken, misschien door een internationaal proces te houden op eigen bodem. De moeilijkheid bij dit alles is dat de hoogstaande leiders in Benghazi nooit de volledige controle hebben gehad over de zich nogal onafhankelijk opstellende strijders die nu de Libische hoofdstad zijn binnengetrokken. In Benghazi zelf heeft het ze al maanden gekost om alle gewapende groepen die bij het begin van de opstand naar voren kwamen in één bevelstructuur onder te brengen.
De Libiërs die nu in de straten van Tripoli in de lucht schieten, hebben terecht het gevoel dat ze zichzelf bevrijd hebben. Ze zullen zich niet elk dictaat laten opleggen nadat hun in de afgelopen 42 jaar al bij ieder aspect van hun leven verteld is wat ze moesten doen. Het ontwapenen van de vrijwillige strijders, het overdragen van het veiligheidsbeleid aan een hervormde politie, de Libiërs ervan overtuigen dat gerechtigheid moet worden behaald via de rechtspraak en dat veranderingen moeten worden bevochten via de politiek - het is allemaal wel te doen, maar het heeft wel tijd nodig.
Er kan en zal veel misgaan bij het tegemoet treden van al deze uitdagingen, maar we moeten wel bedenken dat de problemen van Libië die van Libië zelf zijn en niet een kopie van de problemen die we kennen uit landen waarmee we meer vertrouwd zijn, zoals Irak of Afghanistan. Daarbij hebben de Libiërs een paar voordelen ten opzichte van menige samenleving die zich moet herstellen van conflicten en dictatuur.
Onderscheid
Er zijn in Libië geen echt scherpe scheidslijnen tussen etnische of sektarische groeperingen. Er is wel onderscheid tussen stammen, maar die stammen zijn niet zo identiteitsbepalend als sommige buitenstaanders menen. Maar andere verschillen, zoals die tussen de jongere en oudere Libiërs en verschillen in sociale en economische status, zouden weleens belangrijker kunnen blijken.
De maatschappelijke instituties in Libië, voor zover ze bestaan, zijn zwak. Dat is een erfenis van Kaddafi's bewind, maar het biedt ook weer de kans om nieuwe en betere instituties helemaal nieuw op te bouwen. Het feit dat het bewind volledig is ingestort en er niet over een machtsoverdracht is onderhandeld, betekent ook dat de oppositie niet een van zijn misdadige handlangers in een overgangsregering hoeft op te nemen.
Een ander belangrijk voordeel van Libië, vergeleken met bijvoorbeeld Irak, is dat de Libiërs nu een goede relatie hebben met de internationale gemeenschap. Hun dictator is niet verdreven door een buitenlandse indringer; ze zijn wel geholpen door de NAVO, maar het is hun revolutie en zij voelen zich verantwoordelijk voor hun eigen toekomst, in plaats van afhankelijk te zijn van een buitenlandse redder.
Tegelijkertijd zijn de meeste Libiërs dankbaar dat de Verenigde Staten, de Europeanen en bepaalde Arabische landen hebben geholpen bij hun strijd. Daardoor kunnen buitenstaanders constructief invloed uitoefenen in de moeilijke maanden die nu komen.
De Libiërs willen geen buitenlandse troepen om de binnenlandse vrede te bewaren en die hebben ze waarschijnlijk ook niet nodig. Ze zullen echter wel prijs stellen op en gebaat zijn bij hulp van de Verenigde Naties en andere internationale instellingen bij het organiseren van verkiezingen, het opleiden van politiemensen en het waarborgen van eerbied voor de mensenrechten, vooral in gebieden waar politieke of tribale spanningen te verwachten zijn. De regering-Obama en de NAVO-bondgenoten moeten bij het verlenen van die bijstand ruimhartig zijn.
Dat de toekomst van Libië onzeker is, spreekt voor zich, evenals het feit dat de Libiërs een hoge prijs hebben betaald voor hun bevrijding. Toen ze eenmaal in opstand kwamen en Kaddafi hen met overmacht wilde verpletteren, stond al vast dat dit drama gewelddadig zou aflopen. Toen was het de vraag of die afloop de Libiërs de kans zou geven om een beter land op te bouwen of dat Kaddafi na een bloedbad aan de macht zou blijven. Wie de beelden ziet van de gevangenen die uit de onvoorstelbaar wrede kerkers van Kaddafi zijn bevrijd, zal zich moeilijk kunnen voorstellen dat er op dit moment een betere afloop had kunnen zijn. Laten we daar dankbaar voor zijn en vervolgens de Libische leiders helpen en aansporen om in ieder geval zo dicht mogelijk bij de realisering van de waarden te komen die in Tripoli vorige week hebben gezegevierd. Wat er ook de komende maanden in Libië gebeurt, de vraag blijft of deze overwinning van de rebellen ook iets zegt over de rest van het Midden-Oosten, of zelfs de wereld.
Vergissing
Enerzijds denk ik dat het een vergissing zou zijn om te veel af te leiden uit het succes van de Libische opstand. De wortels daarvan waren uniek, evenals de omstandigheden die de NAVO tot de conclusie brachten dat er moest en kon worden ingegrepen. In Syrië, Bahrein en Jemen - om over China, Birma en Cuba maar te zwijgen - zullen de zaken echter hun eigen beloop hebben.
De ontwikkelingen in Libië zullen evenmin leiden tot een overkoepelende theorie over westerse interventie om gruwelen een halt toe te roepen. Dat de regering-Obama een dergelijke theorie niet formuleert, is niet alleen omdat de Verenigde Staten graag flexibel willen blijven, maar ook omdat men terecht beseft dat soortgelijke interventies niet overal mogelijk, effectief of welkom zouden zijn.
Anderzijds zegt het gebeuren in Libië wel iets over de inherente kwetsbaarheid van onderdrukkende regimes en over het risico van een buitenlandbeleid dat zich baseert op de veronderstelling dat dergelijke regimes blijvend zijn. Op de avond dat de oppositie Tripoli binnentrok, kreeg ik van een kennis een e-mail met dit citaat van de Indiase leider Mahatma Gandhi: 'Je hebt tirannen en moordenaars en die kunnen een tijdje onoverwinnelijk lijken, maar uiteindelijk vallen ze altijd. Let wel: altijd.'
Toen dacht ik: er is vast niet één buitenland-analist die een dergelijke uitspraak zou durven doen op een vergadering van een denktank in Washington. Maar als verklaring van wat er in Libië is gebeurd en wellicht zou kunnen gebeuren in Syrië en zelfs op tal van andere plaatsen waar het oproer nu nog niet kraait, was deze uitspraak realistischer en juister dan de meeste commentaren die ik de afgelopen maanden heb gehoord. Tirannen heersen met geweld en angst, twee zaken die op korte termijn gehoorzaamheid afdwingen, maar uiteindelijk leiden tot afkeer en verzet. Verzet kan worden gebroken, maar het geweld dat daarvoor nodig is, wekt nog meer afkeer en verzet op. En dat gaat net zolang door tot het geweld en de angst uiteindelijk worden overwonnen.
Omver werpen
De meeste Midden-Oostendeskundigen hadden een bepaald beeld van de regio en moeten eraan wennen dat dit beeld nu gekanteld is. Slechts weinigen onder hen geloofden dat een volksbeweging er ooit in zou slagen om in deze regio een dictatuur omver te werpen of dat dergelijke bewegingen zich grotendeels zouden organiseren rond seculiere, democratische beginselen, of steun vanuit het Westen zouden verwelkomen.
In Libië, waar de bevolking zo lang praktisch van de buitenwereld was afgesloten en zich zo passief leek op te stellen, leek een dergelijke ontwikkeling al helemaal onwaarschijnlijk. Toch is gebleken dat de Libiërs niet tot in lengte van dagen een onvrij en onwaardig bestaan wilden leiden, net zomin als andere mensen waar dan ook. Zullen westerse beleidsmakers begrijpen dat dit ook geldt voor bijvoorbeeld Noord-Koreanen, Chinezen, Oezbeken of Saoedi's? Of houden ze hun oogkleppen op en laten ze zich weer verrassen?
Waarschuwing voor de zwartkijkers: de toonzetting is voorzichtig optimistisch. Maar ook een optimist ziet de vele beren op de weg.
'We moeten de Libiërs helpen vrij te blijven'
De nieuwe, democratisch gezinde leiders van Libië verdienen constructieve steun van de regering-Obama en haar NAVO-bondgenoten. Help hen bij het organiseren van verkiezingen, het naleven van de mensenrechten en het trainen van agenten. Dat stelt Tom Malinowski, directeur van Human Rights Watch in de VS.
Eer
De Nationale Overgangsraad in Libië heeft zich tot nu toe heel anders gedragen dan we gewend zijn van rebellenbewegingen. De raad zendt voortdurend via radio en tv boodschappen uit waarin de regels van de Geneefse Conventie worden uitgelegd en heeft nog onlangs via sms aan zijn achterban laten weten: 'Wanneer je een aanhanger van Kaddafi oppakt, bedenk dan dat hij net als jij een Libiër is. Zijn waardigheid is jouw waardigheid, want we zijn allen Libiërs en zijn familie is jouw familie, zijn eer is jouw eer.'
De leider van de Nationale Overgangsraad, Mustafa Abdel Jalil, verklaarde vorige week: 'De toekomst zal niet rooskleurig zijn. Ik roep alle Libiërs op om zich verantwoord te gedragen en het recht niet in eigen hand te nemen.' Ook wil hij dat krijgsgevangenen goed en vriendelijk worden behandeld. 'Iedereen in ons land heeft recht op een waardig bestaan.'
Ook al zeggen ze de juiste dingen, de nieuwe Libische leiders wachten nog veel hindernissen. De lijst is lang, want het gaat niet alleen om het aanhouden van Kaddafi en het opruimen van resterende verzetshaarden. Zij zullen ervoor moeten zorgen dat de mensen hun tientallen jaren opgekropte woede niet gaan botvieren op de functionarissen van Kaddafi.
Bovendien moet voorkomen worden dat politiebureaus, gevangenissen en andere overheidsgebouwen in brand gestoken of leeggeplunderd worden. Want daarin bevinden zich wellicht documenten of ander bewijsmateriaal dat kan dienen om die functionarissen te berechten.
Verder moeten de troepen van de oppositie, misschien met hulp van de NAVO, wapendepots veiligstellen. Uiteindelijk moeten ook alle reeds verspreide wapens worden ingezameld. Tegelijkertijd moeten de plekken waar van oudsher veel steun voor Kaddafi was, zoals zijn geboortestad Sirte en de zuidelijke woestijnstad Sabha, in het nieuwe Libië worden opgenomen. Er moet een overgangsregering komen die meer groeperingen vertegenwoordigt dan nu. Er moet een nieuwe rechtsstaat van de grond af worden opgebouwd. Er moet een grondwet komen, en verkiezingen. De olie moet weer gaan vloeien en de inkomsten daaruit moeten op transparante wijze worden besteed. In het verleden gepleegde misdaden moeten worden gedocumenteerd en bestraft.
Zware opgave
Dat wordt een zware opgave binnen het huidige Libische rechtssysteem en daarom zouden de Libiërs het Internationaal Strafhof in Den Haag moeten betrekken bij de belangrijkste zaken, misschien door een internationaal proces te houden op eigen bodem. De moeilijkheid bij dit alles is dat de hoogstaande leiders in Benghazi nooit de volledige controle hebben gehad over de zich nogal onafhankelijk opstellende strijders die nu de Libische hoofdstad zijn binnengetrokken. In Benghazi zelf heeft het ze al maanden gekost om alle gewapende groepen die bij het begin van de opstand naar voren kwamen in één bevelstructuur onder te brengen.
De Libiërs die nu in de straten van Tripoli in de lucht schieten, hebben terecht het gevoel dat ze zichzelf bevrijd hebben. Ze zullen zich niet elk dictaat laten opleggen nadat hun in de afgelopen 42 jaar al bij ieder aspect van hun leven verteld is wat ze moesten doen. Het ontwapenen van de vrijwillige strijders, het overdragen van het veiligheidsbeleid aan een hervormde politie, de Libiërs ervan overtuigen dat gerechtigheid moet worden behaald via de rechtspraak en dat veranderingen moeten worden bevochten via de politiek - het is allemaal wel te doen, maar het heeft wel tijd nodig.
Er kan en zal veel misgaan bij het tegemoet treden van al deze uitdagingen, maar we moeten wel bedenken dat de problemen van Libië die van Libië zelf zijn en niet een kopie van de problemen die we kennen uit landen waarmee we meer vertrouwd zijn, zoals Irak of Afghanistan. Daarbij hebben de Libiërs een paar voordelen ten opzichte van menige samenleving die zich moet herstellen van conflicten en dictatuur.
Onderscheid
Er zijn in Libië geen echt scherpe scheidslijnen tussen etnische of sektarische groeperingen. Er is wel onderscheid tussen stammen, maar die stammen zijn niet zo identiteitsbepalend als sommige buitenstaanders menen. Maar andere verschillen, zoals die tussen de jongere en oudere Libiërs en verschillen in sociale en economische status, zouden weleens belangrijker kunnen blijken.
De maatschappelijke instituties in Libië, voor zover ze bestaan, zijn zwak. Dat is een erfenis van Kaddafi's bewind, maar het biedt ook weer de kans om nieuwe en betere instituties helemaal nieuw op te bouwen. Het feit dat het bewind volledig is ingestort en er niet over een machtsoverdracht is onderhandeld, betekent ook dat de oppositie niet een van zijn misdadige handlangers in een overgangsregering hoeft op te nemen.
Een ander belangrijk voordeel van Libië, vergeleken met bijvoorbeeld Irak, is dat de Libiërs nu een goede relatie hebben met de internationale gemeenschap. Hun dictator is niet verdreven door een buitenlandse indringer; ze zijn wel geholpen door de NAVO, maar het is hun revolutie en zij voelen zich verantwoordelijk voor hun eigen toekomst, in plaats van afhankelijk te zijn van een buitenlandse redder.
Tegelijkertijd zijn de meeste Libiërs dankbaar dat de Verenigde Staten, de Europeanen en bepaalde Arabische landen hebben geholpen bij hun strijd. Daardoor kunnen buitenstaanders constructief invloed uitoefenen in de moeilijke maanden die nu komen.
De Libiërs willen geen buitenlandse troepen om de binnenlandse vrede te bewaren en die hebben ze waarschijnlijk ook niet nodig. Ze zullen echter wel prijs stellen op en gebaat zijn bij hulp van de Verenigde Naties en andere internationale instellingen bij het organiseren van verkiezingen, het opleiden van politiemensen en het waarborgen van eerbied voor de mensenrechten, vooral in gebieden waar politieke of tribale spanningen te verwachten zijn. De regering-Obama en de NAVO-bondgenoten moeten bij het verlenen van die bijstand ruimhartig zijn.
Dat de toekomst van Libië onzeker is, spreekt voor zich, evenals het feit dat de Libiërs een hoge prijs hebben betaald voor hun bevrijding. Toen ze eenmaal in opstand kwamen en Kaddafi hen met overmacht wilde verpletteren, stond al vast dat dit drama gewelddadig zou aflopen. Toen was het de vraag of die afloop de Libiërs de kans zou geven om een beter land op te bouwen of dat Kaddafi na een bloedbad aan de macht zou blijven. Wie de beelden ziet van de gevangenen die uit de onvoorstelbaar wrede kerkers van Kaddafi zijn bevrijd, zal zich moeilijk kunnen voorstellen dat er op dit moment een betere afloop had kunnen zijn. Laten we daar dankbaar voor zijn en vervolgens de Libische leiders helpen en aansporen om in ieder geval zo dicht mogelijk bij de realisering van de waarden te komen die in Tripoli vorige week hebben gezegevierd. Wat er ook de komende maanden in Libië gebeurt, de vraag blijft of deze overwinning van de rebellen ook iets zegt over de rest van het Midden-Oosten, of zelfs de wereld.
Vergissing
Enerzijds denk ik dat het een vergissing zou zijn om te veel af te leiden uit het succes van de Libische opstand. De wortels daarvan waren uniek, evenals de omstandigheden die de NAVO tot de conclusie brachten dat er moest en kon worden ingegrepen. In Syrië, Bahrein en Jemen - om over China, Birma en Cuba maar te zwijgen - zullen de zaken echter hun eigen beloop hebben.
De ontwikkelingen in Libië zullen evenmin leiden tot een overkoepelende theorie over westerse interventie om gruwelen een halt toe te roepen. Dat de regering-Obama een dergelijke theorie niet formuleert, is niet alleen omdat de Verenigde Staten graag flexibel willen blijven, maar ook omdat men terecht beseft dat soortgelijke interventies niet overal mogelijk, effectief of welkom zouden zijn.
Anderzijds zegt het gebeuren in Libië wel iets over de inherente kwetsbaarheid van onderdrukkende regimes en over het risico van een buitenlandbeleid dat zich baseert op de veronderstelling dat dergelijke regimes blijvend zijn. Op de avond dat de oppositie Tripoli binnentrok, kreeg ik van een kennis een e-mail met dit citaat van de Indiase leider Mahatma Gandhi: 'Je hebt tirannen en moordenaars en die kunnen een tijdje onoverwinnelijk lijken, maar uiteindelijk vallen ze altijd. Let wel: altijd.'
Toen dacht ik: er is vast niet één buitenland-analist die een dergelijke uitspraak zou durven doen op een vergadering van een denktank in Washington. Maar als verklaring van wat er in Libië is gebeurd en wellicht zou kunnen gebeuren in Syrië en zelfs op tal van andere plaatsen waar het oproer nu nog niet kraait, was deze uitspraak realistischer en juister dan de meeste commentaren die ik de afgelopen maanden heb gehoord. Tirannen heersen met geweld en angst, twee zaken die op korte termijn gehoorzaamheid afdwingen, maar uiteindelijk leiden tot afkeer en verzet. Verzet kan worden gebroken, maar het geweld dat daarvoor nodig is, wekt nog meer afkeer en verzet op. En dat gaat net zolang door tot het geweld en de angst uiteindelijk worden overwonnen.
Omver werpen
De meeste Midden-Oostendeskundigen hadden een bepaald beeld van de regio en moeten eraan wennen dat dit beeld nu gekanteld is. Slechts weinigen onder hen geloofden dat een volksbeweging er ooit in zou slagen om in deze regio een dictatuur omver te werpen of dat dergelijke bewegingen zich grotendeels zouden organiseren rond seculiere, democratische beginselen, of steun vanuit het Westen zouden verwelkomen.
In Libië, waar de bevolking zo lang praktisch van de buitenwereld was afgesloten en zich zo passief leek op te stellen, leek een dergelijke ontwikkeling al helemaal onwaarschijnlijk. Toch is gebleken dat de Libiërs niet tot in lengte van dagen een onvrij en onwaardig bestaan wilden leiden, net zomin als andere mensen waar dan ook. Zullen westerse beleidsmakers begrijpen dat dit ook geldt voor bijvoorbeeld Noord-Koreanen, Chinezen, Oezbeken of Saoedi's? Of houden ze hun oogkleppen op en laten ze zich weer verrassen?
Het is wel een taaie die Gafaffi,een lul de behanger is het uiteraard maar respect hoe die weet vol te houden.
quote:Large Libyan convoy arrives in Niger -sources
AGADEZ, Sept 6 (Reuters) - A large convoy of Libyan armored vehicles escorted by the Nigerien military arrived in the northern Niger desert town of Agadez late on Monday, a French military source and a Niger military source told Reuters.
The convoy contained between 200 and 250 Libyan military vehicles and included officers from Libya's southern army battalions, and likely crossed from Libya into Algeria before entering Niger, the sources said on condition of anonymity.
The French military source said he had been told Muammar Gaddafi and his son Saif al-Islam might be considering joining the convoy en route to Burkina Faso, a landlocked West African state which has offered Gaddafi and his family asylum and has a border with Niger.
Gaddafi's entourage has been hit by numerous high-profile defections, arrests and killings since an uprising that has effectively ended his 42-year rule of the country.
The head of Muammar Gaddafi's security brigades, Mansour Dhao, along with more than 10 other Libyans, crossed into Niger on Sunday, two Niger officials said earlier on Monday.
Dhao's departure comes days after Gaddafi's wife and three of his children fled to Algeria and fighters for the ruling National Transitional Council arrested his foreign minister outside Tripoli.
The French military source said he had been told the commander of Libya's southern forces, General Ali Khana, may also be in Niger, not far from the Libyan border.
He said he had been told that Gaddafi and his son Saif would join Khana and catch up with the convoy should they choose to accept Burkina Faso's offer of exile.
Burkina Faso, a former recipient of large amounts of Libyan aid, offered Gaddafi exile about two weeks ago but has also recognised the rebel National Transitional Council (NTC) as Libya's government.
Burkinabe Foreign Minister Yipene Djibril Bassolet said that Gaddafi could go into exile in his country even though it is a signatory of the International Criminal Court (ICC), which has charged him with crimes against humanity.
Gaddafi has said he is ready to fight to the death on Libyan soil, although there have been a number of reports that he might seek refuge in an African nation.
The Niger military source said many more Libyans, including pro-Gaddafi Tuareg fighters, had also crossed the border into Niger on Monday seeking refuge.
Tsja.... Afrika zit vol met landen die voor Gadaffi wel wat willen doen. 
Wanneer zijn poen op is dan zal het snel gedaan zijn denk ik.
Wanneer zijn poen op is dan zal het snel gedaan zijn denk ik.
Nou ja ik kan je die hoop niet ontzeggen natuurlijk.quote:
[..]
Eens. Maar dit keer gaat het anders.
[..]
Dat is wel mogelijk omdat het dit keer heel anders gaat -imo.
[..]
Had men maar eerder meer respect getoond voor een plaatselijke bevolking.
(Bestaat dat trouwens, hét westen?)
Niet voor niets dat de opstandelingen geen (massale) boots on the ground wilden. Slechte voorbeelden zat.
Ik hoop dat er een keer iets positief uitpakt.
Die hele arabische lente is wel een verrassend verschijnsel.
Mijn verwachting is dat nu de soevereiniteit van Libië is gebroken men alles zal doen om te voorkomen dat Libië het ooit terugwint. Een zwakke regering, die voor veiligheid en stabiliteit afhankelijk blijft van het westen zal de voorkeur hebben. Om die regering zwak te houden zal men interne onrusten gebruiken, aanwakkeren en in leven houden. Een zwakke regering, als het al niet uit puppets bestaat, heeft ook een zwakke positie in onderhandelingen over contracten. Het land krijgt dus slechte deals. Het volk ziet dat de regering haar belangen niet verdedigd en men raakt ontevreden. Al is het alleen maar omdat er minder geld voor voorzieningen zal zijn. enz. enz.
Gadaffi zorgde goed voor de bevolking,gratis zorgverzekering, benzine spotgoedkoop, verse groenten uit moderne landbouw.
Het is maar afwachten of dat ooit nog terugkomt.
Het is maar afwachten of dat ooit nog terugkomt.
Reken er maar niet op. Het land moet nu natuurlijk voldoen aan de WTO en dergelijke.quote:Op dinsdag 6 september 2011 04:37 schreef Piet_Piraat het volgende:
Gadaffi zorgde goed voor de bevolking,gratis zorgverzekering, benzine spotgoedkoop, verse groenten uit moderne landbouw.
Het is maar afwachten of dat ooit nog terugkomt.
Een van de redenen dat Mubarak in problemen kwam was dat hij de subsidies op last van de IMF moest afbouwen.
Volgens mij is er helemaal geen betrouwbare bron over het aantal doden, hoe ze zijn gevallen en wanneer. Je kunt in ieder geval wel er redelijk van uitgaan dat de NAVO honderden zo niet duizenden Libiërs gedood zal hebben.quote:
[..]
Kul.
De meeste doden zijn gevallen door de continue bombardementen van Gaddafi op woonwijken en zijn executies van betogers, gevangenen en militairen die weigerden hun landgenoten onder vuur te nemen.
Daarnaast zijn er de doden die aan het front vielen.
NATO heeft ook burgerslachtoffers gemaakt, altijd teveel, maar geen grote aantallen.
Reden van Mubarak dat hij in de problemen is terecht gekomen omdat hij en zijn gang alles gingen stelen van Egypte.quote:
[..]
Reken er maar niet op. Het land moet nu natuurlijk voldoen aan de WTO en dergelijke.
Een van de redenen dat Mubarak in problemen kwam was dat hij de subsidies op last van de IMF moest afbouwen.
All wars are civil wars, because all men are brothers. ~François Fénelon
Bijvoorbeeld omdat er geen geld voor was. Wat huilers over het IMF er nooit bij vertellen is dat het IMF gewoon garanties wil dat het geld wat ze aan een land uitlenen terug willen. Als je je overheidsfinancien op orde houdt hoef je ook geen geld te lenen van het IMF.quote:
[..]
Reken er maar niet op. Het land moet nu natuurlijk voldoen aan de WTO en dergelijke.
Een van de redenen dat Mubarak in problemen kwam was dat hij de subsidies op last van de IMF moest afbouwen.
Ik begrijp ook niet helemaal de gedachte achter het steunen van die opstand. In termen van Realpolitik hadden we Khadaffi gewoon moeten laten zitten. De enigen die er (tijdelijk) wijzer van worden zijn de Fransen met hun oliedeal.quote:
Gadaffi zorgde goed voor de bevolking,gratis zorgverzekering, benzine spotgoedkoop, verse groenten uit moderne landbouw.
Het is maar afwachten of dat ooit nog terugkomt.
The End Times are wild
Daar denken de Libiers die het meemaakten heel anders overquote:
Gadaffi zorgde goed voor de bevolking,gratis zorgverzekering, benzine spotgoedkoop, verse groenten uit moderne landbouw.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Bij olie gaat het niet om geldwaarde maar om de afhankelijkheid en dus de zekerheid.quote:
[..]
Ik begrijp ook niet helemaal de gedachte achter het steunen van die opstand. In termen van Realpolitik hadden we Khadaffi gewoon moeten laten zitten. De enigen die er (tijdelijk) wijzer van worden zijn de Fransen met hun oliedeal.
Wees gehoorzaam. Alleen samen krijgen we de vrijheid eronder.
In zekere zin was het niet slim om een gehele transportsector te bouwen op een grondstof als aardolie.quote:
[..]
Bij olie gaat het niet om geldwaarde maar om de afhankelijkheid en dus de zekerheid.
The problem is not the occupation, but how people deal with it.
Vergeet het militair apparaat niet. Elk land heeft natuurlijk zijn strategische voorraad, maar als de kraan dicht gaat zijn de machtige landen ineens vrij machteloos, zowel economisch als militair.quote:
[..]
In zekere zin was het niet slim om een gehele transportsector te bouwen op een grondstof als aardolie.
Wees gehoorzaam. Alleen samen krijgen we de vrijheid eronder.
De strategische voorraad van de VS is groot genoeg om een olieboycot totaal te ontdoen van ieder effect. Voor de VS zou een olieboycot sowieso nauwelijks voelbaar zijn. Tenzij in het onwaarschijnlijke geval dat al de olieleveranciers van de VS tegelijk weigeren te leveren. Wat een zo onwaarschijnlijk scenario is dat het de moeite van het overwegen niet waard is.quote:
[..]
Vergeet het militair apparaat niet. Elk land heeft natuurlijk zijn strategische voorraad, maar als de kraan dicht gaat zijn de machtige landen ineens vrij machteloos, zowel economisch als militair.
Het is alleen maar onwaarschijnlijk omdat ze daarin voortdurend investeren, al jaren. Hand in hand lopen met koning Fahd, Irak invaderen, wapens leveren aan Bahrein etc. Stel dat ze dat niet hadden gedaan en er een Arabische lente was uitgebroken in de Golfstaten en die de kraan dicht hadden gedraaid. Dan zijn de machtsverhoudingen tussen Venezuela, Rusland en Nigeria enerzijds en de VS ineens dramatisch veranderd. Dan moet de VS heel lief gaan doen.quote:
[..]
De strategische voorraad van de VS is groot genoeg om een olieboycot totaal te ontdoen van ieder effect. Voor de VS zou een olieboycot sowieso nauwelijks voelbaar zijn. Tenzij in het onwaarschijnlijke geval dat al de olieleveranciers van de VS tegelijk weigeren te leveren. Wat een zo onwaarschijnlijk scenario is dat het de moeite van het overwegen niet waard is.
Wees gehoorzaam. Alleen samen krijgen we de vrijheid eronder.
De Jappen hebben de VS de oorlog verklaard om olie. Als je het niet kan krijgen/kopen dan ga je het halen. Was zo, is zo en zal zo zijn.quote:
[..]
De strategische voorraad van de VS is groot genoeg om een olieboycot totaal te ontdoen van ieder effect. Voor de VS zou een olieboycot sowieso nauwelijks voelbaar zijn. Tenzij in het onwaarschijnlijke geval dat al de olieleveranciers van de VS tegelijk weigeren te leveren. Wat een zo onwaarschijnlijk scenario is dat het de moeite van het overwegen niet waard is.
Ik denk dat het wel begrijpelijk was: Een dictator is één ding. De meesten zijn autocraten waarmee je redelijk zaken kunt doen (Mubarak bijvoorbeeld). Een gekke dictator (Ghadaffi bijvoorbeeld) verandert zovaak en onvoorspelbaar van richting dat hij slecht is voor zaken.quote:
[..]
Ik begrijp ook niet helemaal de gedachte achter het steunen van die opstand. In termen van Realpolitik hadden we Khadaffi gewoon moeten laten zitten. De enigen die er (tijdelijk) wijzer van worden zijn de Fransen met hun oliedeal.
Vraag maar aan Zwitserland hoe fijn die het vonden om zaken te doen met het regime Ghadaffi.
Precies, als de natte droom van Weltschmerz werkelijkheid zou worden konden bepaalde olielanden gaan proberen of hun Amerikaanse wapentuig echt zo effectief is in gebruik tegen het leger van de VS.quote:
[..]
De Jappen hebben de VS de oorlog verklaard om olie. Als je het niet kan krijgen/kopen dan ga je het halen. Was zo, is zo en zal zo zijn.
De VS haalt nog altijd twee keer zoveel olie uit Canada dan uit SA, en meer olie uit Mexico dan Venezuela; en als die een hogere prijs gaan vangen nog meer.quote:
Stel dat ze dat niet hadden gedaan en er een Arabische lente was uitgebroken in de Golfstaten en die de kraan dicht hadden gedraaid. Dan zijn de machtsverhoudingen tussen Venezuela, Rusland en Nigeria enerzijds en de VS ineens dramatisch veranderd. Dan moet de VS heel lief gaan doen.
They told me all of my cages were mental, so I got wasted like all my potential.
AlArabiya_Eng Al Arabiya English by BreakingNews
BRK: Muammar Qaddafi not in convoy that arrived in Niger: Niger minister english.alarabiya.net
3 minutes ago
BRK: Muammar Qaddafi not in convoy that arrived in Niger: Niger minister english.alarabiya.net
3 minutes ago
"Any officer who goes into action without his sword is improperly dressed." - "Mad Jack" Churchill DSO MC
http://www.presstv.ir/detail/197675.htmlquote:Pro-Gaddafi forces agree to yield town
Libyan fighters and tribal leaders in the besieged town of Bani Walid agree to a peaceful takeover of the town, a report says.
Reports coming out of Libya indicate that tribal elders in the town of Bin Walid have been persuading ex-regime forces to end the fighting amid fresh signs of retreat by the Gaddafi loyalists.
However, other reports suggest more resistance from pro-Gaddafi men as Gaddafi regime spokesman Moussa Ibrahim has claimed that the fugitive leader will continue fighting.
Gaddafi is “in excellent health, planning and organizing for the defense of Libya,'' the Associated Press quoted Ibrahim as telling Syrian television on Tuesday.
``We are fighting and resisting for the sake of Libya and all Arabs,'' Ibrahim noted. ``We are still strong and capable of turning the tables on NATO,'' he went on to say.
This is while thousands of Libyan fighters have closed in on the besieged town, waiting for orders from their commanders to launch fresh assaults on Gaddafi's last stronghold.
The fighters have built a field hospital near Bani Walid and installed 10 volunteer doctors prepared to treat injured fighters in the event of a battle with forces still loyal to the former regime in the town.
Revolutionary forces control most of the oil-rich North African nation, except for some central and southern areas, including Bani Walid and Gaddafi's birthplace of Sirt.
De spaarpotten zijn ingeladen
Misschien geven ze het wel aan de hongerende mensen daar
Misschien geven ze het wel aan de hongerende mensen daar
quote:di 06 sep 2011, 12:38
Konvooi met goud en geld naar Niger
NIAMEY - Een Libisch konvooi van 10 voertuigen naar Niger bevatte veel goud en contant geld, aldus een woordvoerder van de nieuwe machthebbers van Libië dinsdag.
Het geld was afkomstig van de vestiging van de Libische Centrale Bank in Sirte, een kustplaats die nog in handen is van getrouwen van de verdreven Libische leider Muammar Kaddafi.
De nieuwe Libische leiders baseren zich op bronnen bij de Toeareg-stam in Niger. Die leeft aan beide zijden van de grens.
De laatste uren zijn meerdere Kaddafigetrouwen naar Niger gevlucht.
Hoe dan ook, ik hoop dat het daar goed komt, het gaat vooralsnog beter dan verwacht (dan ík verwacht had in ieder geval) en ik vind dat de prioriteit moet zijn om veiligheid en orde te krijgen in de steden en als we daarbij kunnen helpen, dan vind ik dat geen slecht idee op zich.
Yep.quote:Op dinsdag 6 september 2011 18:33 schreef HAKIM_1988 het volgende:
Hoe zit het met Tamoil? Kan ik weer tanken zonder dat ik daarbij Gaddafi steun?
In de situatie die jij schetst dat opeens iedereen de VS afknijpt qua olie dan ligt er een dag of wat later een vliegdekschipvloot voor de kust en dan komen ze het halen. En daarvoor hebben ze meer dan genoeg olie op voorraad.quote:
[..]
Het is alleen maar onwaarschijnlijk omdat ze daarin voortdurend investeren, al jaren. Hand in hand lopen met koning Fahd, Irak invaderen, wapens leveren aan Bahrein etc. Stel dat ze dat niet hadden gedaan en er een Arabische lente was uitgebroken in de Golfstaten en die de kraan dicht hadden gedraaid. Dan zijn de machtsverhoudingen tussen Venezuela, Rusland en Nigeria enerzijds en de VS ineens dramatisch veranderd. Dan moet de VS heel lief gaan doen.
Op woensdag 23 januari 2013 16:22 schreef gnaeus het volgende:[/b]
Je denkt serieus dat een goede opvoeding dit kan voorkomen ? Het is juist vaak de oorzaak van misdragingen.
Je denkt serieus dat een goede opvoeding dit kan voorkomen ? Het is juist vaak de oorzaak van misdragingen.
Dat en die olieproducerende staten zijn binnen een week bankroet.quote:
[..]
In de situatie die jij schetst dat opeens iedereen de VS afknijpt qua olie dan ligt er een dag of wat later een vliegdekschipvloot voor de kust en dan komen ze het halen. En daarvoor hebben ze meer dan genoeg olie op voorraad.
The problem is not the occupation, but how people deal with it.
Dat deed hij al dertig jaar.quote:
[..]
Reden van Mubarak dat hij in de problemen is terecht gekomen omdat hij en zijn gang alles gingen stelen van Egypte.
De hogere prijzen hebben eenvoudig een grote rol gespeeld. Zolang mensen het nog relatief goed hebben gaan de meesten niet de straat op.
Hell, als er iets uit de hele menselijke geschiedenis blijkt is het dat wel. Als het economisch slecht gaat en het mensen in hun dagelijks leven raakt krijg je onrust en opstand.
quote:'Gaddafi surrounded'
Former rebels claim they know where the ousted leader is hiding
A spokesman for Tripoli's new military council says the former rebels know where ousted Libyan leader Moammar Gaddafi is hiding, and it is only a matter of time until he is captured or killed.
Anis Sharif says Gaddafi is still in Libya, and has been tracked using human intelligence and technology . Sharif refused to say where he is, but said he is trapped in a 40-mile- (60 kilometer-) radius area surrounded by rebels.
"He can't get out," Sharif says Wednesday. He says the former rebels are preparing to either detain him or kill him.
Locating Gaddafi would help seal the new rulers' hold on the country.
Convoys of Gaddafi loyalists fled across the Sahara into Niger earlier this week.
Dat hebben we vaker gehoord. We zien de foto's & video wel verschijnen als het geschied is.quote:
The problem is not the occupation, but how people deal with it.
Als het lichaam van G. aan z'n voeten aan een lantaarnpaal op het Plein der Martelaren in Tripoli hangt ja.quote:
[..]
Dat hebben we vaker gehoord. We zien de foto's & video wel verschijnen als het geschied is.
A la Mussolini.
quote:Documents reveail: Large western firm was upgrading an elite Libyan security brigade
Reuters) - A major Western defence firm was upgrading military equipment for an elite Libyan security brigade just before an uprising against Muammar Gaddafi, documents show, showing how the West tried to foster ties with him during his final years in power.
Less than a month before the start of the revolt, the British arm of U.S.-based General Dynamics was making arrangements to improve communications systems for tanks, artillery and armoured troop carriers for the Khamis Brigade, which played a lead role in cracking down on the revolt, according to documents found by Reuters at a brigade base.
General Dynamics said the upgrade was never completed. But the documents illustrate in detail for the first time what weapons were involved in the deal and that the firm was doing business with Gaddafi's forces on the eve of the uprising.
It said the equipment might have been included in the British subsidiary's May 2008 contract with Libya -- an 85 million pound ($136 million) deal to provide a tactical communications and data system as part of what it termed at the time "the United Kingdom's initiatives to improve economic, educational and defence links with Libya."
This was after Gaddafi, widely ostracised abroad for much of his 42-year rule because the West accused him of supporting terrorism, abandoned his programme of mass-destruction weapons in 2003, returning Libya to mainstream international politics.
The Khamis Brigade, led by and named after one of Gaddafi's sons, was the best equipped of Libya's security forces and was directly involved in putting down the uprising in cities such as Misrata and Tripoli, where thousands of people were killed.
Peter Bouckaert, emergencies director with Human Rights Watch, said the brigades commanded by Khamis, and another Gaddafi son, Mutassim, were able to become so strong thanks in part to procurement from Western countries.
"These elite brigades ... had access to the most modern weapons," he said. "We've documented arms sales from not just the usual suspects but also Western companies.
"I think the lesson is that if you're going to sell weapons to dictators, at some point down the line you're going to be deeply embarrassed."
Lastig, die vertalingen uit het arabisch. Volgens Google Maps zou het eerder Ghāt of Ghat zijn.quote:Rebellen gebruiken technische snufjes voor vinden Kaddafi
vk UPDATE
Een woordvoerder van de nieuwe militaire raad in Tripoli zegt vandaag dat de rebellen Kaddafi omsingeld hebben en dat het slechts een kwestie van tijd is voor hij gevangen of gedood wordt. Volgens Anis Sharif wordt de oud-leider gevolgd middels hoogstaande technische apparatuur. Kaddafi zou in een straal van 60 kilometer omsingeld zijn. Vanuit Ghwat zou hij naar Tsjaad of Niger willen vluchten.
Hisham Buhagiar, een hoge militaire functionaris van de Nationale Overgangsraad in Libië, meldt de vermoede locaties vandaag. Hij coördineert voor de nieuwe machthebbers de zoektocht naar Kaddafi. Volgens Buhagiar hebben mensen auto's gezien die in de richting van Ghwat reden. Kaddafi zou in een van die voertuigen hebben kunnen zitten. De stad ligt 950 kilometer ten zuiden van Tripoli.
Dat zou dan hier liggen in het uiterste zuiden tegen de grens met Algerije aan. (Klikbaar kaartje)
Handzaam vliegveldje vlakbij.
Een omsingeling van een gebied van zestig kilometer.
Volgens mij ben je zo'n sluwe vos zo uit het oog verloren. Eerst zien.
Ach er komt elke week wel zon bericht dat ze hem bijna te pakken hebben of dat ze weten waar hij 'ongeveer' zit. Ik denk niet dat ze hem snel zullen pakken.quote:
[..]
Lastig, die vertalingen uit het arabisch. Volgens Google Maps zou het eerder Ghāt of Ghat zijn.
Dat zou dan hier liggen in het uiterste zuiden tegen de grens met Algerije aan. (Klikbaar kaartje)
Handzaam vliegveldje vlakbij.
Een omsingeling van een gebied van zestig kilometer.
Volgens mij ben je zo'n sluwe vos zo uit het oog verloren. Eerst zien.
Vraag me serieus af of we zo`n bedrijf kunnen aanklagen voor landverraad.quote:
Op De coalitie is bezig met oorlog tegen diezelfde lui als waar dit bedrijf de systemen aan levert.
Lijkt me niet, want het project kwam stil te liggen toen de opstanden uitbraken, dus vóór de interventie. Bovendien voert de coalitie officieel (al is het louter dat) geen oorlog tegen het regime (of wat ervan over is).quote:
[..]
Vraag me serieus af of we zo`n bedrijf kunnen aanklagen voor landverraad.
De coalitie is bezig met oorlog tegen diezelfde lui als waar dit bedrijf de systemen aan levert.
Ik heb er geen problemen mee als bedrijven zaken doen met een wreed regime of in een dictatoriaal land, ik juich het zelfs toe.
Waarom?quote:
Ik heb er geen problemen mee als bedrijven zaken doen met een wreed regime of in een dictatoriaal land, ik juich het zelfs toe.
Klinkt alsof je er meer mee hebt dat slechts een raar besef van een vage onontkoombaarheid.
Hoezo zou je dat toejuichen?
Handel zorgt voor welvaart in dat land en voor welvaart in het ondernemende land, hopelijk zijn wij dat. Het zorgt ervoor dat de mensen in die landen in contact blijven met de buitenwereld en niet geïsoleerd raken en ontvankelijker voor propaganda. En als wij dan dat ondernemend land zijn en het gaat om militaire toepassingen, dan hebben we daar ook nog eens kennis van. Ik zie alleen maar voordelen, dus juich ik het toe.
Doorzichtiger kan niet.quote:
Handel zorgt voor welvaart in dat land en voor welvaart in het ondernemende land, hopelijk zijn wij dat. Het zorgt ervoor dat de mensen in die landen in contact blijven met de buitenwereld en niet geïsoleerd raken en ontvankelijker voor propaganda. En als wij dan dat ondernemend land zijn en het gaat om militaire toepassingen, dan hebben we daar ook nog eens kennis van. Ik zie alleen maar voordelen, dus juich ik het toe.
Wel goede poging.
The problem is not the occupation, but how people deal with it.
Nee, doorzichtiger kan niet, nee. Het lijkt mij heel helder en zonder verborgen intenties; wat er staat is wat ik vind en wat ik probeer over te brengen. Ik snap niet helemaal wat je punt dus is.quote:
[..]
Doorzichtiger kan niet.
Wel goede poging.
In een dictatoriaal land zie ik niet hoe welvaart zozeer toekomt aan de onderdrukten.quote:
Handel zorgt voor welvaart in dat land en voor welvaart in het ondernemende land, hopelijk zijn wij dat. Het zorgt ervoor dat de mensen in die landen in contact blijven met de buitenwereld en niet geïsoleerd raken en ontvankelijker voor propaganda. En als wij dan dat ondernemend land zijn en het gaat om militaire toepassingen, dan hebben we daar ook nog eens kennis van. Ik zie alleen maar voordelen, dus juich ik het toe.
Het probleem is vaak niet (of juist wel) het geld. Dat houdt onderdukkers juist in hun positie.
Handel mag een breed begrip zijn.
Misschien heb je deels wel gelijk. Maar ik vind je antwoord niet bepaald bevredigend/overtuigend.
[ Bericht 0% gewijzigd door Odysseuzzz op 07-09-2011 19:15:03 ]
@ Odysseuzzz
Strijd tegen terrorisme is volgens mij ook een strijd tegen de dictators.
Dat vergeten sommige 'winstdenkers'. Op de lange termijn is er meer winst te halen na democratisering van zulke landen.
Geen problemen hebben met het steunen van despoten, om vervolgens raar op te kijken als mensen een hekel krijgen aan het westen en een paar daarvan na enige indoctrinatie van zichzelf opblazen in een restaurant.quote:In een dictatoriaal land zie ik niet hoe welvaart zozeer toekomt aan de onderdrukten. Het probleem is vaak niet (of juist wel) het geld. Dat houdt onderdukkers juist in hun positie.Handel mag een breed begrip zijn. Maar ik vind je antwoord niet bepaald bevredigend/overtuigend.
Strijd tegen terrorisme is volgens mij ook een strijd tegen de dictators.
Dat vergeten sommige 'winstdenkers'. Op de lange termijn is er meer winst te halen na democratisering van zulke landen.
Ik geloof niet dat dat jouw mening is.quote:
[..]
Nee, doorzichtiger kan niet, nee. Het lijkt mij heel helder en zonder verborgen intenties; wat er staat is wat ik vind en wat ik probeer over te brengen. Ik snap niet helemaal wat je punt dus is.
The problem is not the occupation, but how people deal with it.
Het zorgt niet voor welvaart in dat land. Het zorgt welvaart voor een paar personen zoals de dictator en co. Zie Egypte bijvoorbeeld.quote:
Handel zorgt voor welvaart in dat land en voor welvaart in het ondernemende land, hopelijk zijn wij dat. Het zorgt ervoor dat de mensen in die landen in contact blijven met de buitenwereld en niet geïsoleerd raken en ontvankelijker voor propaganda. En als wij dan dat ondernemend land zijn en het gaat om militaire toepassingen, dan hebben we daar ook nog eens kennis van. Ik zie alleen maar voordelen, dus juich ik het toe.
All wars are civil wars, because all men are brothers. ~François Fénelon
Handel is handel. Het kan "oneerlijk" verdeeld worden, maar het zorgt voor een toestroom van geld en productiviteit. Iets is beter dan niets. Regimes zelf hoeven niet bang te zijn voor een tekort aan geld, zie de rest van de wereld.
Bij het begin van de opstand was een stukje bij EenVandaag over een of andere Nederlandse bedrijfseigenaar in Libië. Deze man zorgde daar voor welvaart, zorgde voor een inkomen van zijn medewerkers en zorgde dat zij in contact kwamen met de buitenwereld, meer dan zonder hem. Ik zie geen enkele reden om dat niet te doen.
Handel is ook het enige dat ze op hun stoel laat zitten. Wat zouden ze anders willen? Olie verkopen aan hun landgenoten?quote:
Handel is handel. Het kan "oneerlijk" verdeeld worden, maar het zorgt voor een toestroom van geld en productiviteit. Iets is beter dan niets. Regimes zelf hoeven niet bang te zijn voor een tekort aan geld, zie de rest van de wereld.
Blijft een breed begrip... handel. Maar toch.
Aan China, India, de rest van de wereld en zelfs als het uitzonderlijke geval er zou zijn dat er volledige sancties zijn, dan is er altijd nog de zwarte markt, waar het regime uiteindelijk nog meer van profiteert.quote:
[..]
Handel is ook het enige dat ze op hun stoel laat zitten. Wat zouden ze anders willen? Olie verkopen aan hun landgenoten?
