LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Ach Fratz toch......het is toch niet te vatten allemaal hé. En voor mensen aan de zijlijn is het ook al zo'n onnatuurlijke situatie, zo wreed Hopelijk is de psych er zo een waar je meteen een klikje mee hebt, dat je er niet het gevoel bij hebt dat je je kostbare tijd verspilt 
Mula, je hebt een dikke kop gekregen
I like it I like it I like it loud ♥
döp dep döp dededöp döp döp
döp dep döp dededöp döp döp
Ik krijg morgen nr 5 en ik zie er zo tegen op. Andere soort chemo waar je -als ik internet mag geloven- voornamelijk erg misselijk van kan worden. Gelukkig maar een paar dagen, maar toch...
ik ben geloof ik even chemo-moe. Het gaat zo goed dat ik helemaal geen nieuwe naald in mn arm wil. Ik wil gewoon op een vliegtuig stappen en ergens op een tropisch strand mijn kop heel diep in het zand steken en net doen alsof dit allemaal niet bestaat.
Andere soort chemo waar je -als ik internet mag geloven- voornamelijk erg misselijk van kan worden. Gelukkig maar een paar dagen, maar toch... ik ben geloof ik even chemo-moe. Het gaat zo goed dat ik helemaal geen nieuwe naald in mn arm wil. Ik wil gewoon op een vliegtuig stappen en ergens op een tropisch strand mijn kop heel diep in het zand steken en net doen alsof dit allemaal niet bestaat.
Oh Mula, er is echt niks dat ik kan zeggen dat het ook maar een beetje beter maakt, ik wou dat het kon........ daarom een hele dikke
Sterkte morgen en de dagen erna.quote:Op zondag 30 oktober 2011 19:13 schreef Mula het volgende:
Ik krijg morgen nr 5 en ik zie er zo tegen op.
ik ben geloof ik even chemo-moe. Het gaat zo goed dat ik helemaal geen nieuwe naald in mn arm wil. Ik wil gewoon op een vliegtuig stappen en ergens op een tropisch strand mijn kop heel diep in het zand steken en net doen alsof dit allemaal niet bestaat.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Owwwww Mula... Ik begrijp je zo goed..quote:
Ik krijg morgen nr 5 en ik zie er zo tegen op.
ik ben geloof ik even chemo-moe. Het gaat zo goed dat ik helemaal geen nieuwe naald in mn arm wil. Ik wil gewoon op een vliegtuig stappen en ergens op een tropisch strand mijn kop heel diep in het zand steken en net doen alsof dit allemaal niet bestaat.
Kut chemo's! Shitziekte!
Vergeet niet in het ziekenhuis te vragen naar medicijnen tegen de misselijkheid, het helpt echt!
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Kom op meis! Nog eventjes!!quote:
Ik krijg morgen nr 5 en ik zie er zo tegen op.
ik ben geloof ik even chemo-moe. Het gaat zo goed dat ik helemaal geen nieuwe naald in mn arm wil. Ik wil gewoon op een vliegtuig stappen en ergens op een tropisch strand mijn kop heel diep in het zand steken en net doen alsof dit allemaal niet bestaat.
"It's good to be open-minded, but not so open that your brains fall out."
Komop Mula! Het is alweer numero vijf, dat heb je alvast achter de kiezen
I like it I like it I like it loud ♥
döp dep döp dededöp döp döp
döp dep döp dededöp döp döp
Bedankt allemaal. 
Nr5 zit er in! Alles goed gegaan. Heb nu een vreemd weeiig gevoel in mn maag, maar ben niet echt misselijk.
Oh, en ik werd toch ziek vd opmerkingen over mn bolle kop? Misschien hebben die mensen een punt. +5 kilo in de laatste 3 weken.
En de dokter nog mooi zeggen: komt door de dexa! Ik: en de koekjes! 
Nr5 zit er in! Alles goed gegaan. Heb nu een vreemd weeiig gevoel in mn maag, maar ben niet echt misselijk.
Oh, en ik werd toch ziek vd opmerkingen over mn bolle kop? Misschien hebben die mensen een punt. +5 kilo in de laatste 3 weken.
En de dokter nog mooi zeggen: komt door de dexa! Ik: en de koekjes!
En dan is er weer een dag om, weer een stapje dichterbij! Gaat het nog steeds met je?
En de dexa is herkenbaar, heb nog steeds cravings
En de dexa is herkenbaar, heb nog steeds cravings
I like it I like it I like it loud ♥
döp dep döp dededöp döp döp
döp dep döp dededöp döp döp
Het gaat een stuk beter nu! Gisteravond rond 7 uur waren de medicijnen uit mn infuus uitgewerkt en toen was het echt niet leuk. Niet echt misselijk, maar wel een rotgevoel in mn maag waardoor ik me niet prettig voelde. Ik heb de anti-misselijkheidspillen een uurtje eerder genomen en voelde me binnen een half uur stukken beter. Wel af en toe een korte vlaag van misselijkheid, maar dat was na het eten van een crackertje zo verholpen. Als het niet erger wordt dan dit deze kuur, teken ik ervoor. 
Milia, nog steeds cravings? Hoe lang geleden heb je dexa gehad? Ik kreeg hiervoor Taxotere en moest daarbij een dag of 5 dexa slikken. Nu krijg ik Fec en krijg allen dexa in mn infuus. Ik hoop echt dat mn voedselobsessie nu verdwijnt of verminderd. Samen met hoe je gaat stinken vond ik dat misschien wel de ergste bijwerkingen vd eerste kuur.
Fratz, hoe is het met je pijn? Hoe vaak wordt je nu eigenlijk bestraald?
Milia, nog steeds cravings? Hoe lang geleden heb je dexa gehad? Ik kreeg hiervoor Taxotere en moest daarbij een dag of 5 dexa slikken. Nu krijg ik Fec en krijg allen dexa in mn infuus. Ik hoop echt dat mn voedselobsessie nu verdwijnt of verminderd. Samen met hoe je gaat stinken vond ik dat misschien wel de ergste bijwerkingen vd eerste kuur.
Fratz, hoe is het met je pijn? Hoe vaak wordt je nu eigenlijk bestraald?
Dexa, bedoel je dexamethason of iets anders? (als je dexamethaon bedielt, ik kon destijds elke dag wel een koe op..).
De pijn wordt echt minder! Ik ben er superblij om! Wel af en toe echt last van neerslachtigheid. Ik weet dat het door de medicijnen komt maar dat maakt het niet minder irritant. En over het bestralen: ik ben eenmalig bestraald. Als ik weer ergens enorme pijn krijg dan word ik daar ook weer eenmalig bestraald. Het is dan ook puur pijnbestraling, verder niets.
Vandaag ga ik voor het eerst naar de psycholoog. Ik ben benieuwd!
Oh! En gister krijg ik nog een leuk pakje van mijn collega's: een bladcadeau!
echt erg leuk en wat lief.
De pijn wordt echt minder! Ik ben er superblij om! Wel af en toe echt last van neerslachtigheid. Ik weet dat het door de medicijnen komt maar dat maakt het niet minder irritant. En over het bestralen: ik ben eenmalig bestraald. Als ik weer ergens enorme pijn krijg dan word ik daar ook weer eenmalig bestraald. Het is dan ook puur pijnbestraling, verder niets.
Vandaag ga ik voor het eerst naar de psycholoog. Ik ben benieuwd!
Oh! En gister krijg ik nog een leuk pakje van mijn collega's: een bladcadeau!
echt erg leuk en wat lief.
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Ja, ik bedoel inderdaad dexametason! Ik had aldoor 2 dagen per kuur dat ik echt foodobsessed was, maar de rest vd tijd zat ik ook nieuwe recepten uit te proberen. Ik at te veel koekjes maar het was in principe binnen de perken te houden. De laatste kuur echter niet. Kwam ook wel een beetje doordat ik bang was erg misselijk te worden van de nieuwe kuur. Het " nu kan ik er nog van genieten"-principe.
Ik ben helemaal niet misselijk! Heb zelfs nog geen medicijnen gehad! Als ik me zo blijf voelen neem ik ze vandaag ook niet.
Fratz, wat fijn dat de pijn minder aan het worden is. Je hebt geestelijk nu al genoeg op je bordje, dan is het prettig als het lijf in ieder geval niet te veel in de weg zit. Ik vind het heel verstandig dat je naar een psych gaat. Ik ben vorige week ook geweest en dat is toch wel fijn. Ookal krijg je niet altijd te horen wat je wil horen.
Ik ben helemaal niet misselijk! Heb zelfs nog geen medicijnen gehad! Als ik me zo blijf voelen neem ik ze vandaag ook niet.
Fratz, wat fijn dat de pijn minder aan het worden is. Je hebt geestelijk nu al genoeg op je bordje, dan is het prettig als het lijf in ieder geval niet te veel in de weg zit. Ik vind het heel verstandig dat je naar een psych gaat. Ik ben vorige week ook geweest en dat is toch wel fijn. Ookal krijg je niet altijd te horen wat je wil horen.
Ik zit te wachten op een telefoontje uit het ziekenhuis. Ik heb mogelijk (wederom) een allergische reactie op de chemo. Terwijl dat bij deze soort kuur eigenlijk nooit voorkomt. Fijn.
Wat krijg je dan? Jeuk ofzo?quote:Op dinsdag 1 november 2011 12:34 schreef Mula het volgende:
Ik zit te wachten op een telefoontje uit het ziekenhuis. Ik heb mogelijk (wederom) een allergische reactie op de chemo. Terwijl dat bij deze soort kuur eigenlijk nooit voorkomt. Fijn.
"It's good to be open-minded, but not so open that your brains fall out."
Nee, enorm rood en warm gezicht. Uberhaupt warme rode plekken op mn lijf. Heb hele erge dorst, maar heb het idee dat ik helemaal niet in verhouding plas. Opgezet gezicht, opgeblazen gevoel in lijf. Ben sinds gister ineens 3 kilo zwaarder, dus heb het idee dat ik vocht vasthoud.
Voel me verder prima hoor. Niet misselijk of ziek verder. Ik zie er alleen niet uit. Ben er inmiddels wel achter dat je van kanker er niet charmanter gaat uitzien.
Voel me verder prima hoor. Niet misselijk of ziek verder. Ik zie er alleen niet uit. Ben er inmiddels wel achter dat je van kanker er niet charmanter gaat uitzien.
Sterkte allemaal! En voor wie het op prijs stelt, een dikke knuffel van mij
Ik ben niet onhandelbaar, ik ben gewoon een uitdaging 💖
Dankje mazaru.
De allergische reactie viel uiteindelijk wel mee. Aangezien ik me gewoon goed voelde, hoefde ik niet richting ziekenhuis.
De plekken zijn weggetrokken en ik ben inmiddels ook behoorlijk wat vocht kwijt.
Ik ben alleen zooooo moe. Alles voelt zwaar en loom. Best heftig, ookal voel ik me verder prima. Maag voelt een beetje raar, maar verder geen bijwerkingen. Gewoon lui doen en me de komende dagen laten bedienen.
De allergische reactie viel uiteindelijk wel mee. Aangezien ik me gewoon goed voelde, hoefde ik niet richting ziekenhuis.
De plekken zijn weggetrokken en ik ben inmiddels ook behoorlijk wat vocht kwijt. Ik ben alleen zooooo moe. Alles voelt zwaar en loom. Best heftig, ookal voel ik me verder prima. Maag voelt een beetje raar, maar verder geen bijwerkingen. Gewoon lui doen en me de komende dagen laten bedienen.
Wat ben ik blij dat het allemaal meevalt Mula! Laat je maar lekker verwennen hoor
Ik ben dinsdag dus naar de psycholoog geweest. Was een behoorlijk emotioneel gebeuren, ik was dus ook doodmoe erna. Over twee weken gaan we het over mijn behandelplan hebben. Er zal veel rouwverwerking inzitten denk ik. Mijn ouders hebben nu ook een afspraak gemaakt en daar ben ik erg blij om.
Verder; het gaat eigenlijk best goed! Niet zoveel pijn meer! Wel veel moe. Maar dat de pijn zich behoorlijk koest houdt is echt heel erg fijn!
Ik ben dinsdag dus naar de psycholoog geweest. Was een behoorlijk emotioneel gebeuren, ik was dus ook doodmoe erna. Over twee weken gaan we het over mijn behandelplan hebben. Er zal veel rouwverwerking inzitten denk ik. Mijn ouders hebben nu ook een afspraak gemaakt en daar ben ik erg blij om.
Verder; het gaat eigenlijk best goed! Niet zoveel pijn meer! Wel veel moe. Maar dat de pijn zich behoorlijk koest houdt is echt heel erg fijn!
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Bah. De hele dag "pijntjes" gehad. Schouder/heup/hoofd/been, niks laat me met rust.
Zo vermoeiend
Zo vermoeiend
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Weet niet wat te zeggen Fratz , dus alleen maar effe een
I like it I like it I like it loud ♥
döp dep döp dededöp döp döp
döp dep döp dededöp döp döp
*even uit lurkstand*
Omdat smilies mobiel niet lukken, in woordvorm een hele dikke knuffel en kus voor Fratz, maar ook de overige meiden!
Omdat smilies mobiel niet lukken, in woordvorm een hele dikke knuffel en kus voor Fratz, maar ook de overige meiden!
[i]Als je iets loslaat heb je 2 handen om iets aan te pakken[/i]
Hoe is het nu met je Fratz?
Een tante van me zit nu middenin het traject. Vreemd vlekje bij de tepel, weggehaald, bleek kwaadaardig dus nog een operatie er achteraan. Weer de randen niet schoon en omdat er via de standaard onderzoeken evengoed geen kwaadaardige cellen aan te tonen zijn adviseerde het lokale ziekenhuis een amputatie. Ze is nu voor een second opinion naar het AVL gegaan.
En ik heb de Pink Ribbon armband en een goodiebag gekocht. Normaal ben ik niet zo goede doelen geverig (behave aan de deur en wat vaste overboekingen) maar dit jaar kon ik er gewoon niet omheen.
Een tante van me zit nu middenin het traject. Vreemd vlekje bij de tepel, weggehaald, bleek kwaadaardig dus nog een operatie er achteraan. Weer de randen niet schoon en omdat er via de standaard onderzoeken evengoed geen kwaadaardige cellen aan te tonen zijn adviseerde het lokale ziekenhuis een amputatie. Ze is nu voor een second opinion naar het AVL gegaan.
En ik heb de Pink Ribbon armband en een goodiebag gekocht. Normaal ben ik niet zo goede doelen geverig (behave aan de deur en wat vaste overboekingen) maar dit jaar kon ik er gewoon niet omheen.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Hoest Fratz?
Ik durf het bijna niet te zeggen, maar; tot nu toe vind ik deze chemo een eitje. Twee dagen heel erg moe geweest, derde dag voornamelijk s avonds heel erg moe (maar wel na de hele middag bezig te zijn geweest) . Vierde dag voelde ik me prima en ben ik naar een pretpark geweest. Sindsdien voel ik me net als anders, alleen s avonds eerder moe. Het rare gevoel in mn maag bleek door maagzuur te komen en is sinds ik daarvoor pillen slik helemaal weg. Enige waar ik verder een beetje last van heb is een zoete chemische smaak in mn mond, maar dat is prima te doen, aangezien mijn smaak verder prima is.
Ik begin inmiddels te geloven dat ik -ondanks de diagnose- toch nog best een goed karma heb of gewoon een talent heb voor het doorkomen van chemos. Het gaat echt belachelijk goed tot nu toe.
Om toch nog even wat geklaag in deze post te gooien; mijn wenkbrauwen zijn half weg. Alleen aan de buitenkant zit nog haar.
Ik durf het bijna niet te zeggen, maar; tot nu toe vind ik deze chemo een eitje.
Twee dagen heel erg moe geweest, derde dag voornamelijk s avonds heel erg moe (maar wel na de hele middag bezig te zijn geweest) . Vierde dag voelde ik me prima en ben ik naar een pretpark geweest. Sindsdien voel ik me net als anders, alleen s avonds eerder moe. Het rare gevoel in mn maag bleek door maagzuur te komen en is sinds ik daarvoor pillen slik helemaal weg. Enige waar ik verder een beetje last van heb is een zoete chemische smaak in mn mond, maar dat is prima te doen, aangezien mijn smaak verder prima is. Ik begin inmiddels te geloven dat ik -ondanks de diagnose- toch nog best een goed karma heb of gewoon een talent heb voor het doorkomen van chemos. Het gaat echt belachelijk goed tot nu toe.
Om toch nog even wat geklaag in deze post te gooien; mijn wenkbrauwen zijn half weg. Alleen aan de buitenkant zit nog haar.
Hoi allemaal!
ik vond het maar een emotionele week met een hoop pijntjes in de avonden (tenminste vooral in de avonden).
Vandaag geprobeerd om lekker in de stoel te zitten. Ging best goed. Nu heb ik uiteraard wel pijn in mijn rug, maar we gaan toch zo slapen. Morgen maar weer even mijn manager bellen. Vorige week kon ik dat niet. Weet niet waarom, masr had er echt geen behoefte aan. Vandaag lekker niks gedaan samen met mijn vriend, heerlijk! Deze week weer bloedprikken, volgende week uitslag. Weer spannend dus! Gister nog wat onverwachte facebookberichtjes gekregen, erg fijn.
@Mula: ik vond de chemo destijds een stuk beter te behappen dan de bestraling. Mijn wenkbrauwen zijn nog steeds niet in volle glorie terug ( hier voel je je beter van hč!). Wees gewoon lekker blij dat je de laatste hebt gehad! Vanaf nu krijg je weer meer energie! En straks gaat je haar weer groeien!
@Cat22: sterkte voor je tante. Een operatie is zwaar, maar een amputatie lijkt mij echt verschrikkelijk.
@iedereen die ons meiden een hart onder de riem komen steken: je hebt geen idee hoe belangrijk je voor ons bent! Het is echt heel fijn om te weten dat mensen aan je denken en om je geven, ook al ken je ze niet. Dikke knuffel voor jullie allemaal!
ik vond het maar een emotionele week met een hoop pijntjes in de avonden (tenminste vooral in de avonden).
Vandaag geprobeerd om lekker in de stoel te zitten. Ging best goed. Nu heb ik uiteraard wel pijn in mijn rug, maar we gaan toch zo slapen. Morgen maar weer even mijn manager bellen. Vorige week kon ik dat niet. Weet niet waarom, masr had er echt geen behoefte aan. Vandaag lekker niks gedaan samen met mijn vriend, heerlijk! Deze week weer bloedprikken, volgende week uitslag. Weer spannend dus! Gister nog wat onverwachte facebookberichtjes gekregen, erg fijn.
@Mula: ik vond de chemo destijds een stuk beter te behappen dan de bestraling. Mijn wenkbrauwen zijn nog steeds niet in volle glorie terug ( hier voel je je beter van hč!
). Wees gewoon lekker blij dat je de laatste hebt gehad! Vanaf nu krijg je weer meer energie! En straks gaat je haar weer groeien!@Cat22: sterkte voor je tante. Een operatie is zwaar, maar een amputatie lijkt mij echt verschrikkelijk.
@iedereen die ons meiden een hart onder de riem komen steken: je hebt geen idee hoe belangrijk je voor ons bent! Het is echt heel fijn om te weten dat mensen aan je denken en om je geven, ook al ken je ze niet. Dikke knuffel voor jullie allemaal!
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Dan doe ik ook maar een duit in het zakje. Ik kan me niet voorstellen wat jullie doormaken, maar toch heb ik veel bewondering voor jullie allemaal hier! De humor, maar eerlijkheid waarmee jullie het brengen vind ik zo bijzonder om te lezen.quote:
Hoi allemaal!
ik vond het maar een emotionele week met een hoop pijntjes in de avonden (tenminste vooral in de avonden).
Vandaag geprobeerd om lekker in de stoel te zitten. Ging best goed. Nu heb ik uiteraard wel pijn in mijn rug, maar we gaan toch zo slapen. Morgen maar weer even mijn manager bellen. Vorige week kon ik dat niet. Weet niet waarom, masr had er echt geen behoefte aan. Vandaag lekker niks gedaan samen met mijn vriend, heerlijk! Deze week weer bloedprikken, volgende week uitslag. Weer spannend dus! Gister nog wat onverwachte facebookberichtjes gekregen, erg fijn.
@Mula: ik vond de chemo destijds een stuk beter te behappen dan de bestraling. Mijn wenkbrauwen zijn nog steeds niet in volle glorie terug ( hier voel je je beter van hč!
@Cat22: sterkte voor je tante. Een operatie is zwaar, maar een amputatie lijkt mij echt verschrikkelijk.
@iedereen die ons meiden een hart onder de riem komen steken: je hebt geen idee hoe belangrijk je voor ons bent! Het is echt heel fijn om te weten dat mensen aan je denken en om je geven, ook al ken je ze niet. Dikke knuffel voor jullie allemaal!
Ik hoop dat jullie zo door kunnen gaan, met deze humor en openheid, maar ik hoop ook dat dat snel niet meer hoeft, en dat de kanker helemaal weg is!
Vandaag zo'n pijn met zitten. Ik dacht dat ik het wel kon uitproberen om lekker met mijn laptop aan tafel te zitten. Maar vergeet het maar. Echt een domper
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Wat klote is dat. Vooral omdat lekker zinloos laptoppen zo'n leuke afleiding isquote:
Vandaag zo'n pijn met zitten. Ik dacht dat ik het wel kon uitproberen om lekker met mijn laptop aan tafel te zitten. Maar vergeet het maar. Echt een domper
Muil houwe of ik sjoel d'r eentje in!
Ben wel niet de meest populaire user op Fok, maar ja, ook die kunnen borstkanker krijgen.
Dus *meld*.
Ik sta nog aan 't begin van het traject, dus vind het heel interessant al jullie ervaringen met chemo en bestralingen te lezen. Zie er namelijk enorm tegen op.
Mijn verhaal in een notendop:
September: Knobbeltje ontdekt, maand gewacht (stom), ging echt niet weg, eind september naar de huisarts. Die dacht dat het waarschijnlijk onschuldig zou zijn, maar stuurde me voor de zekerheid toch maar naar het ziekenhuis voor de mammo en echo.
3 oktober: mammo + echo. Echo zag er 'verdacht' uit, dus er moest een punctie volgen.
Omdat ik bloedverdunners heb, moest ik hiervoor opgenomen worden.
4 oktober: opgenomen om de bloedverdunning te stoppen, hiervoor in plaats infuus met heparine.
6 oktober: punctie. Daarna weer bloedverdunners innemen tot gewenste INR bereikt is.
10 oktober: Uitslag punctie. Het is kanker.
11 oktober: ontslag uit ziekenhuis.
Operatie wordt gepland op 26 oktober.
21 oktober: 48ste verjaardag.
24 oktober: opname ivm bloedverdunners.
25 oktober: inspuiting radioactief stofje
26 oktober: operatie, verwijdering tumor + 1 schildwachtklier.
1 november: ontslag uit ziekenhuis
3 november: uitslag weefselonderzoek. Snijrand niet helemaal schoon, schildwachtklier bevatte uitzaaiingen.
Vervolg: a.s. woensdag krijg ik de intake voor de bestralingen, daar gaan ze eerst aan beginnen.
Volledig okselkliertoilet is volgens de laatste nieuwe richtlijnen (paar weken oud) niet meer nodig.
Na de bestraling krijg ik nog chemo en daarna nog hormoonbehandeling.
Zie erg op tegen het hele traject, vooral ook omdat ik een kunsthartklep heb en een niet zo goede hartfunctie. Voordeel, als je daar al over mag spreken, is wel dat ik plastabletten heb voor mijn hart, dat kan schelen met het vocht vasthouden waar jullie het over hebben.
Ik heb ook gelezen dat sommige chemo's bloedverdunnend werken. Dat is voor mij ook niet zo'n probleem, neem ik zelf minder bloedverdunners. Kan dit zelf prikken, gelukkig.
Als met al toch nog een heel verhaal en dat is dan nog maar in een notendop. De emoties zijn niet te beschrijven. Ik probeer wel gewoon door te gaan met leven. Houd mijn hobby's vol, zo lang dit goed gaat. Ook naar mijn zonen en mijn man toe probeer ik zo positief mogelijk te zijn. Die hebben er meer vertrouwen in dan ik. Maar ja, het is ook mijn lijf.
Morgen in elk geval eerst de controle van de wondjes. Doet nog steeds erg pijn, ook al is er maar één lymfeklier verwijderd. Maar het is nog te doen.
Als ik jullie verhalen zo lees staat me nog heel wat te wachten. Maar we moeten toch door.
Dus *meld*.
Ik sta nog aan 't begin van het traject, dus vind het heel interessant al jullie ervaringen met chemo en bestralingen te lezen. Zie er namelijk enorm tegen op.
Mijn verhaal in een notendop:
September: Knobbeltje ontdekt, maand gewacht (stom), ging echt niet weg, eind september naar de huisarts. Die dacht dat het waarschijnlijk onschuldig zou zijn, maar stuurde me voor de zekerheid toch maar naar het ziekenhuis voor de mammo en echo.
3 oktober: mammo + echo. Echo zag er 'verdacht' uit, dus er moest een punctie volgen.
Omdat ik bloedverdunners heb, moest ik hiervoor opgenomen worden.
4 oktober: opgenomen om de bloedverdunning te stoppen, hiervoor in plaats infuus met heparine.
6 oktober: punctie. Daarna weer bloedverdunners innemen tot gewenste INR bereikt is.
10 oktober: Uitslag punctie. Het is kanker.
11 oktober: ontslag uit ziekenhuis.
Operatie wordt gepland op 26 oktober.
21 oktober: 48ste verjaardag.
24 oktober: opname ivm bloedverdunners.
25 oktober: inspuiting radioactief stofje
26 oktober: operatie, verwijdering tumor + 1 schildwachtklier.
1 november: ontslag uit ziekenhuis
3 november: uitslag weefselonderzoek. Snijrand niet helemaal schoon, schildwachtklier bevatte uitzaaiingen.
Vervolg: a.s. woensdag krijg ik de intake voor de bestralingen, daar gaan ze eerst aan beginnen.
Volledig okselkliertoilet is volgens de laatste nieuwe richtlijnen (paar weken oud) niet meer nodig.
Na de bestraling krijg ik nog chemo en daarna nog hormoonbehandeling.
Zie erg op tegen het hele traject, vooral ook omdat ik een kunsthartklep heb en een niet zo goede hartfunctie. Voordeel, als je daar al over mag spreken, is wel dat ik plastabletten heb voor mijn hart, dat kan schelen met het vocht vasthouden waar jullie het over hebben.
Ik heb ook gelezen dat sommige chemo's bloedverdunnend werken. Dat is voor mij ook niet zo'n probleem, neem ik zelf minder bloedverdunners. Kan dit zelf prikken, gelukkig.
Als met al toch nog een heel verhaal en dat is dan nog maar in een notendop. De emoties zijn niet te beschrijven. Ik probeer wel gewoon door te gaan met leven. Houd mijn hobby's vol, zo lang dit goed gaat. Ook naar mijn zonen en mijn man toe probeer ik zo positief mogelijk te zijn. Die hebben er meer vertrouwen in dan ik. Maar ja, het is ook mijn lijf.
Morgen in elk geval eerst de controle van de wondjes. Doet nog steeds erg pijn, ook al is er maar één lymfeklier verwijderd. Maar het is nog te doen.
Als ik jullie verhalen zo lees staat me nog heel wat te wachten. Maar we moeten toch door.
Hč Getsie! "Welkom" is niet echt gepast natuurlijk, maar toch zeg ik het.
Bizar hoe snel het dan kan gaan hč... Gelukkig gaat het ook snel, maar je zit nu echt in een wervelwind.
Heel veel sterkte!!
Bizar hoe snel het dan kan gaan hč... Gelukkig gaat het ook snel, maar je zit nu echt in een wervelwind.
Heel veel sterkte!!
"It's good to be open-minded, but not so open that your brains fall out."
Dank je. Inderdaad, een rollercoaster. Oktober was, ondanks mijn verjaardag, niet mijn maand.quote:
Hč Getsie! "Welkom" is niet echt gepast natuurlijk, maar toch zeg ik het.
Bizar hoe snel het dan kan gaan hč... Gelukkig gaat het ook snel, maar je zit nu echt in een wervelwind.
Heel veel sterkte!!
Gelukkig heb ik een heel lieve man en fijne zonen en niet te vergeten heel veel familie en vrienden die me allemaal steunen. Echt heel fijn. Soms word ik verlegen van al die aandacht.
Helaas zijn er ook mensen die moeite hebben met mijn, soms, vrolijkheid. Ze kijken dan heel bevreemd zo van "Wat heeft die een lol, daar heeft ze toch geen reden voor".
Vind dat lastig. Ik wil gewoon zoveel mogelijk mezelf blijven en niet altijd en overal de patient zijn.
Vraag me af of de anderen op dit subforum ook die ervaring hebben en hoe ze daarmee omgaan. Spreek je die mensen aan, of laat je ze maar denken wat ze willen?
Weet je, ik denk dat dat altijd is en dat het voor de buitenwereld (met name vreemde mensen) nooit "goed" is.
Toen mijn vader overleed (oktober '98), werd mijn moeder vreemd aangekeken toen ze carnaval ging vieren (februari '99); "zoiets doe je toch niet?". Maar goed; als ze thuis had gebleven, dan was het ook niet goed, want dan is het "kijk haar een zielig doen".
Toen ze geopereerd was aan haar borst en de molen in ging, was het eigenlijk precies hetzelfde. Bij haar waren het ook wel "bepaalde" mensen die het deden hoor en daar trok zij zich weinig vanaf.
Het belangrijkste ben jij en je gezin en de rest
Toen mijn vader overleed (oktober '98), werd mijn moeder vreemd aangekeken toen ze carnaval ging vieren (februari '99); "zoiets doe je toch niet?". Maar goed; als ze thuis had gebleven, dan was het ook niet goed, want dan is het "kijk haar een zielig doen".
Toen ze geopereerd was aan haar borst en de molen in ging, was het eigenlijk precies hetzelfde. Bij haar waren het ook wel "bepaalde" mensen die het deden hoor en daar trok zij zich weinig vanaf.
Het belangrijkste ben jij en je gezin en de rest
"It's good to be open-minded, but not so open that your brains fall out."
Ja, denk ook wel dat je het nooit 'goed' kan doen.quote:
Weet je, ik denk dat dat altijd is en dat het voor de buitenwereld (met name vreemde mensen) nooit "goed" is.
Toen mijn vader overleed (oktober '98), werd mijn moeder vreemd aangekeken toen ze carnaval ging vieren (februari '99); "zoiets doe je toch niet?". Maar goed; als ze thuis had gebleven, dan was het ook niet goed, want dan is het "kijk haar een zielig doen".
Toen ze geopereerd was aan haar borst en de molen in ging, was het eigenlijk precies hetzelfde. Bij haar waren het ook wel "bepaalde" mensen die het deden hoor en daar trok zij zich weinig vanaf.
Het belangrijkste ben jij en je gezin en de rest
Hoorde iemand vertellen van een kennis van haar, die ook een maand geleden de diagnose kreeg. Die vrouw kroop te bed en kwam er niet meer uit. Tja, als zij zich daar prettig bij voelt, moet ze dat doen. Misschien doe ik dat straks ook wel als ik veel pijn heb of misselijk ben. Met slapen gaat alles over, zei mijn moeder vroeger altijd. Niks mis mee.
Voor nu wil ik liefst zo normaal mogelijk doen, of althans voor mijn doen
. Wie daar niet tegen kan, kijkt maar lekker de andere kant op.
Gia
Als je iets wilt weten, als je wilt klagen, of schreeuwen, huilen, lachen, whatever, wij zijn er hier voor je hoor!
Als je iets wilt weten, als je wilt klagen, of schreeuwen, huilen, lachen, whatever, wij zijn er hier voor je hoor!
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Gia, veel sterkte met alles wat op je af gaat komen
Fratz Hoe zijn de afgelopen dagen geweest?
Fratz
Hoe zijn de afgelopen dagen geweest?
And so the lion fell in love with the lamb
Bambaquote:
Gia, veel sterkte met alles wat op je af gaat komen
Fratz
Heel afwisselend. Van als een hoopje ellende in bed lggen en maar niet bewegen anders had ik pijn tot lekker beneden tv kijken. Ik heb nu steeds last van mijn bekken. En eigenlijk hoop ik dat dat niet zo blijft. Mijn bekken laten bestralen lijkt me echt pijnlijk.
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Fratz
Gia, wat k*t je hier te zien! Wat betreft je hartfunctie; volgens mij is Herceptin (het medicijn dat je krijgt bij immunotherapie) het slechtste voor je hartfunctie en aangezien je dat niet krijgt is dat alweer een meevaller. De chemo die ik nu krijg is wel slecht voor je hart, maar de vorige die ik kreeg helemaal niet. Ik neem dus aan dat ze daar tot op bepaalde hoogte wel rekening mee houden bij het bepalen van het behandelplan.
Mag ik je een tip geven trouwens? Ik weet dat het moeilijk is, maar; laat het gewoon over je heen komen en stel je er niet te veel van voor. Ik had voor mijn chemos bedacht dat ik een half jaar doodziek op de bank zou liggen en dat mijn leven compleet stil zou komen te staan. Ik was zo bang om "mij" kwijt te raken. Inmiddels ga ik richting het einde van de chemos en is het absoluut niet zoals ik het vantevoren had bedacht. Ik kom er behoorlijk makkelijk doorheen... En ja, het is dus ook gewoon mogelijk dat het je gaat meevallen!
Hier gaat alles goed. Ik ben s avonds eerder moe, maar dat is ook de enige chemo-klacht die ik heb. Ik geloof er inmiddels ook niet meer in dat ik van de resterende 3 chemos ziek ga worden. Volgens mij gaat het wel goed komen.
Ik heb het inmiddels alleen compleet gehad met de kale kop. OMG, wat is dat koud zeg. Ik heb slaapmutsjes die ik binnen draag (rest vd mutsen/petten heeft allemaal een klep en dat is irritant!!), maar die zijn gewoon te koud. Ik heb een simpel fleecemutsje dat erg prettig zit, maar daarmee zie ik eruit als een inbreker. Niet echt een optie voor en plein publique dus. Nou had ik vanmiddag het briljante idee om een zijden sjaal erover te knopen. Heel goed idee!!! Warm en de muts vult de sjaal wat op, zodat het minder plat lijkt!
Gia, wat k*t je hier te zien! Wat betreft je hartfunctie; volgens mij is Herceptin (het medicijn dat je krijgt bij immunotherapie) het slechtste voor je hartfunctie en aangezien je dat niet krijgt is dat alweer een meevaller. De chemo die ik nu krijg is wel slecht voor je hart, maar de vorige die ik kreeg helemaal niet. Ik neem dus aan dat ze daar tot op bepaalde hoogte wel rekening mee houden bij het bepalen van het behandelplan.
Mag ik je een tip geven trouwens? Ik weet dat het moeilijk is, maar; laat het gewoon over je heen komen en stel je er niet te veel van voor. Ik had voor mijn chemos bedacht dat ik een half jaar doodziek op de bank zou liggen en dat mijn leven compleet stil zou komen te staan. Ik was zo bang om "mij" kwijt te raken. Inmiddels ga ik richting het einde van de chemos en is het absoluut niet zoals ik het vantevoren had bedacht. Ik kom er behoorlijk makkelijk doorheen... En ja, het is dus ook gewoon mogelijk dat het je gaat meevallen!
Hier gaat alles goed. Ik ben s avonds eerder moe, maar dat is ook de enige chemo-klacht die ik heb. Ik geloof er inmiddels ook niet meer in dat ik van de resterende 3 chemos ziek ga worden. Volgens mij gaat het wel goed komen.
Ik heb het inmiddels alleen compleet gehad met de kale kop. OMG, wat is dat koud zeg. Ik heb slaapmutsjes die ik binnen draag (rest vd mutsen/petten heeft allemaal een klep en dat is irritant!!), maar die zijn gewoon te koud. Ik heb een simpel fleecemutsje dat erg prettig zit, maar daarmee zie ik eruit als een inbreker. Niet echt een optie voor en plein publique dus. Nou had ik vanmiddag het briljante idee om een zijden sjaal erover te knopen. Heel goed idee!!! Warm en de muts vult de sjaal wat op, zodat het minder plat lijkt!
Ik laat mensen gewoon lekker denken wat ze willen. Het valt me trouwens ook helemaal niet op hoe mensen naar me kijken. Ik was laatst met mn moeder in de Ikea en volgens haar kijken er toch best wel veel mensen naar me. Het zal wel. Ik ben daar totaal niet mee bezig. Ik reageer trouwens wel op kinderen die me aankijken. Af en toe merk ik bijv in de supermarkt dat een kind me een beetje vreemd staat aan te kijken. Dan lach ik even en zeg meestal gewoon wat. En tot nu toe krijg ik bijna altijd een grote lach terug. Ik zal er dus nog wel niet helemaal angstaanjagend uitzien.quote:
[..]
.
Helaas zijn er ook mensen die moeite hebben met mijn, soms, vrolijkheid. Ze kijken dan heel bevreemd zo van "Wat heeft die een lol, daar heeft ze toch geen reden voor".
Vind dat lastig. Ik wil gewoon zoveel mogelijk mezelf blijven en niet altijd en overal de patient zijn.
Vraag me af of de anderen op dit subforum ook die ervaring hebben en hoe ze daarmee omgaan. Spreek je die mensen aan, of laat je ze maar denken wat ze willen?
Over kinderen gesproken; ik heb me best zorgen gemaakt over de reacties van kinderen op mijn kaalzijn. Uiteindelijk viel het heel erg mee. Eentje wil me niet zonder pet zien (wat ik ook gewoon respecteer) en de rest vond het even interessant maar uiteindelijk ook wel gewoon. Ze zijn het er wel allemaal over eens dat zij niet zo nodig kaal hoeven.
Wat betreft de kaalheid zijn me al mutsjes beloofd die van een heel klein, heel dapper meisje zijn geweest. De dochter van een vrouw bij het koor waar ik bij ben.
Dat meisje had Hodgkin of non-Hodgkin, haal ik altijd door de war. Zij heeft ook chemo gehad, op haar 9de, dacht ik, en heeft zich er kranig doorheen geslagen. Zij droeg toen mutsjes in een volwassene maat, omdat de kindermutsjes te kinderachtig waren naar haar smaak.
Zal ze met trots dragen en er kracht uitputten. Als dat kleine ding dat kon, kan ik het toch zeker ook wel.
Alleen, dat hart, hč. Er is geen banger hart dan dat van mij, krijgt nu ineens een speciale betekenis. Had dat ook met de operatie. Ik was banger dat mijn hart de narcose niet aan zou kunnen dan van de operatie op zich. Ben eigenlijk nooit bang geweest voor operaties. Zelfs die openhartoperatie (2004) ben ik vol vertrouwen in gegaan. Vind alleen narcose supereng.
En zo is dat ook met chemo.
Denk dat ik maar eens wat aan die beroerde conditie ga doen, zodra mijn oksel niet meer zo'n pijn doet.
Wat mijn haar betreft: Ik heb tot voor de zomervakantie haar tot op mijn middel gehad en het toen radicaal af laten knippen, tot kaaklengte. Ergens maar goed, want ik denk dat het verliezen van heel lang haar, psychisch, gevoeliger ligt, dan van kort naar kaal. Zie daar niet eens zo tegenop.
Maar goed, ben ook niet meer zo jong.
Misschien laat ik het eerst nog wat korter knippen, stekeltjes of zo, zodat de overgang niet zo drastisch is voor degenen die er tegenaan moeten kijken. Maar dat zie ik nog wel.
Overigens is dit het enige forum waar ik hierover post. Heb gezien dat er heel veel speciale borstkankerfora zijn, maar daar gaat men toch veel dieper op het medische in dan op het gevoel.
Denk dat het me dan gaat duizelen van alle namen van allerlei therapieën.
Dat meisje had Hodgkin of non-Hodgkin, haal ik altijd door de war. Zij heeft ook chemo gehad, op haar 9de, dacht ik, en heeft zich er kranig doorheen geslagen. Zij droeg toen mutsjes in een volwassene maat, omdat de kindermutsjes te kinderachtig waren naar haar smaak.
Zal ze met trots dragen en er kracht uitputten. Als dat kleine ding dat kon, kan ik het toch zeker ook wel.
Alleen, dat hart, hč. Er is geen banger hart dan dat van mij, krijgt nu ineens een speciale betekenis. Had dat ook met de operatie. Ik was banger dat mijn hart de narcose niet aan zou kunnen dan van de operatie op zich. Ben eigenlijk nooit bang geweest voor operaties. Zelfs die openhartoperatie (2004) ben ik vol vertrouwen in gegaan. Vind alleen narcose supereng.
En zo is dat ook met chemo.
Denk dat ik maar eens wat aan die beroerde conditie ga doen, zodra mijn oksel niet meer zo'n pijn doet.
Wat mijn haar betreft: Ik heb tot voor de zomervakantie haar tot op mijn middel gehad en het toen radicaal af laten knippen, tot kaaklengte. Ergens maar goed, want ik denk dat het verliezen van heel lang haar, psychisch, gevoeliger ligt, dan van kort naar kaal. Zie daar niet eens zo tegenop.
Maar goed, ben ook niet meer zo jong.
Misschien laat ik het eerst nog wat korter knippen, stekeltjes of zo, zodat de overgang niet zo drastisch is voor degenen die er tegenaan moeten kijken. Maar dat zie ik nog wel.
Overigens is dit het enige forum waar ik hierover post. Heb gezien dat er heel veel speciale borstkankerfora zijn, maar daar gaat men toch veel dieper op het medische in dan op het gevoel.
Denk dat het me dan gaat duizelen van alle namen van allerlei therapieën.
Wat lief van die mutsjes.
Ik heb verbazingwekkend weinig moeite met het kaalzijn op zich. Het is niet leuk, maar ik vind het niet erg en ik schaam me er ook niet voor. Als ik jou was, zou ik trouwens niet je haar nog korter knippen. Ik heb wegens omstandigheden heel erg lang doorgelopen met uitvallend haar en het duurde echt lang voordat er kale plekken te zien waren. Als ik jou was, zou ik zolang mogelijk mezelf proberen te blijven. Op een gegeven moment gaat je haar pijn doen en vind je overal (maar dan ook echt overal!) haar en heb je gewoon geen andere keus meer dan scheren. Als ik het over moest doen, zou ik dat moment trouwens voorblijven en al eerder scheren. Het was heel erg irritant dat er overal haar lag; rond de wcpot als je gaat plassen, elke nacht zit je hele bed onder, je kan niet meer op blote voeten lopen want de vloer zit helemaal onder etc. Scheren is niet leuk, maar persoonlijk vond ik het tegelijkertijd ook een bevrijding.
Trouwens, er zijn ook soorten chemo waar je niet kaal van wordt he?! Het kan ook zijn dat je alleen wat dunne of kale plekken krijgt!1
Ik heb verbazingwekkend weinig moeite met het kaalzijn op zich. Het is niet leuk, maar ik vind het niet erg en ik schaam me er ook niet voor. Als ik jou was, zou ik trouwens niet je haar nog korter knippen. Ik heb wegens omstandigheden heel erg lang doorgelopen met uitvallend haar en het duurde echt lang voordat er kale plekken te zien waren. Als ik jou was, zou ik zolang mogelijk mezelf proberen te blijven. Op een gegeven moment gaat je haar pijn doen en vind je overal (maar dan ook echt overal!) haar en heb je gewoon geen andere keus meer dan scheren. Als ik het over moest doen, zou ik dat moment trouwens voorblijven en al eerder scheren. Het was heel erg irritant dat er overal haar lag; rond de wcpot als je gaat plassen, elke nacht zit je hele bed onder, je kan niet meer op blote voeten lopen want de vloer zit helemaal onder etc. Scheren is niet leuk, maar persoonlijk vond ik het tegelijkertijd ook een bevrijding.
Trouwens, er zijn ook soorten chemo waar je niet kaal van wordt he?! Het kan ook zijn dat je alleen wat dunne of kale plekken krijgt!1
quote:
Ben wel niet de meest populaire user op Fok, maar ja, ook die kunnen borstkanker krijgen.
Sterkte Gia.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Mula, ik zie ook niet zo op tegen het kaal zijn. Denk dat ik wel voor een pruik ga. Er zit hier in de buurt een zaak waar je die kunt reserveren voor het geval je die nodig hebt. Word je dan toevallig niet kaal, zit je niet aan de kosten vast. Heb je em wel nodig, ligt ie meteen voor je klaar.
Vanmiddag weer bij de chirurg en de mammacare geweest. Wondjes en borst zien er goed uit.
Woensdag naar de bestralingsarts voor intake, donderdag naar de dermatoloog voor allergietest.
Had na de operatie een allergische reaktie en ze weten niet waarop. De chirurg wil dit graag onderzocht hebben voor het geval ik nog eens onder het mes moet.
Alle vragen waar ik mee zit, vooral vanwege mijn hart, moet ik aan de oncoloog stellen. Daar hoef ik pas naartoe als het bestralen klaar is. Dus, veel wijzer ben ik nog niet.
Maar goed, woensdag gaat het circus dus echt van start.
Oh, btw, dank je Sigme
Vanmiddag weer bij de chirurg en de mammacare geweest. Wondjes en borst zien er goed uit.
Woensdag naar de bestralingsarts voor intake, donderdag naar de dermatoloog voor allergietest.
Had na de operatie een allergische reaktie en ze weten niet waarop. De chirurg wil dit graag onderzocht hebben voor het geval ik nog eens onder het mes moet.
Alle vragen waar ik mee zit, vooral vanwege mijn hart, moet ik aan de oncoloog stellen. Daar hoef ik pas naartoe als het bestralen klaar is. Dus, veel wijzer ben ik nog niet.
Maar goed, woensdag gaat het circus dus echt van start.
Oh, btw, dank je Sigme
Meiden, ik wil jullie ook allemaal heeeeeel veel sterkte wensen! Het is gewoon echt een kutziekte.
Helaas weet ook ik van dichtbij alles van de ellende van borstkanker. Gisteren is eindelijk de tumor bij mijn moeder verwijderd. Na eerst 6 chemo's was nu eindelijk de tumor klein genoeg om weg te halen. Nu weer 1,5 week wachten op de uitslag of ze alles weg hebben kunnen halen.
Helaas weet ook ik van dichtbij alles van de ellende van borstkanker. Gisteren is eindelijk de tumor bij mijn moeder verwijderd. Na eerst 6 chemo's was nu eindelijk de tumor klein genoeg om weg te halen. Nu weer 1,5 week wachten op de uitslag of ze alles weg hebben kunnen halen.
"Life is what happens to you, while you're busy making other plans"
Gaat alles goed met je moeder Wolken? Is ze de chemos en operatie een beetje goed doorgekomen?
Hier gaat het niet lekker. Niet alleen begint de operatie nu wel erg dichtbij te komen, maar ik ben ook enorm zenuwachtig of deze nieuwe soort chemo wel aanslaat. De dr vindt dat alles goed gaat en vond het afgelopen week niet nodig om de borst te checken. Ze wou het voor mij wel doen, maar stomme ik zei vervolgens heel stoer dat het niet hoeft. en nu ben ik gestressed en zit aldoor maar te pulken en voelen waardoor de borst rood is en ik nog meer gestressed raak en ik weer meer ga voelen.
Hier gaat het niet lekker. Niet alleen begint de operatie nu wel erg dichtbij te komen, maar ik ben ook enorm zenuwachtig of deze nieuwe soort chemo wel aanslaat. De dr vindt dat alles goed gaat en vond het afgelopen week niet nodig om de borst te checken. Ze wou het voor mij wel doen, maar stomme ik zei vervolgens heel stoer dat het niet hoeft. en nu ben ik gestressed en zit aldoor maar te pulken en voelen waardoor de borst rood is en ik nog meer gestressed raak en ik weer meer ga voelen.
Toen ik in het ziekenhuis lag, was er nog een vrouw met een tumor die te groot was. Die gaat ook eerst chemo krijgen. Gelukkig was ie bij mij klein genoeg en kon ik meteen geopereerd worden.
Nu nog afwachten of de oncoloog akkoord gaat met de chemo, gezien mijn hart. Maar eerst de bestralingen. Ik heb wel met alles wat er gebeurt het gevoel dat er nadien minder kanker in je lijf zit. Misschien onzin, maar het geeft wel een goed gevoel.
Nu nog afwachten of de oncoloog akkoord gaat met de chemo, gezien mijn hart. Maar eerst de bestralingen. Ik heb wel met alles wat er gebeurt het gevoel dat er nadien minder kanker in je lijf zit. Misschien onzin, maar het geeft wel een goed gevoel.
Mula, Ik weet niet in welke ziekenhuis je loopt, maar bij het AvL kan je ten alle tijden, op alle tijdstippen bellen en kan je meteen langs komen met vragen, opmerkingen en problemen. Als het je nu zo ongerust maakt moet je gewoon meteen even bellen. Liever een keertje teveel op controle dan 1 keer te weinig. De operatie ( borstbesparend ) bij mijn moeder is echt 100% meegevallen. De chemo is verschrikkelijk zwaar geweest. Vrijwel allles wat je kan krijgen heeft mijn moeder gehad. Maar de ene chemo is de andere niet. Ik ben een keer mee geweest en lagen er 5 anderen die ook chemo kregen. Allemaal kregen ze een andere soort.
Nog even over het afscheren van je haar. Mijn moeder had gehoord dat als je het afscheert dat het dan gaat kriebelen onder je pruik. Ze heeft gewacht tot het zelf uit ging vallen. Binnen een week was het meeste eraf en het restant heb ik eraf geknipt. Alleen draagt ze de pruik nauwelijks omdat ze het niet lekker vind zitten. Ze heeft liever gewoon een mutsje op. Alleen als ze ergens heen gaat waar ze even als alle anderen wilt zijn zet ze de pruik op.
Nog even over het afscheren van je haar. Mijn moeder had gehoord dat als je het afscheert dat het dan gaat kriebelen onder je pruik. Ze heeft gewacht tot het zelf uit ging vallen. Binnen een week was het meeste eraf en het restant heb ik eraf geknipt. Alleen draagt ze de pruik nauwelijks omdat ze het niet lekker vind zitten. Ze heeft liever gewoon een mutsje op. Alleen als ze ergens heen gaat waar ze even als alle anderen wilt zijn zet ze de pruik op.
"Life is what happens to you, while you're busy making other plans"
Ze raden ook aan om je haar te millimeteren i.p.v. helemaal kaalscheren. Althans, dat deden ze bij mijn moeder
Zij heeft verder nooit last gehad van jeuk
Zij heeft verder nooit last gehad van jeuk
"It's good to be open-minded, but not so open that your brains fall out."
Lieve mensen, even een bericht van mij.
Ik zit er helemaal doorheen. Gisteren opeens een doof gevoel in mijn lip en kin gekregen.
En natuurlijk op internet gekeken wat dat kon zijn. Raakte er helemaal overstuur van.
Nu nog, nu ik dit zit te typen. Ik ga zo naar het ziekenhuis bellen voor een afspraak.
De prognose van patienten met deze symptomen ziet er niet best uit.
Help me hopen dat het iets anders is, alsjeblieft.
Ik kan gewoon niet meer stoppen met huilen
Gelukkig komt mijn moeder zo. Ik voel me echt heel erg k*t.
Ik zit er helemaal doorheen. Gisteren opeens een doof gevoel in mijn lip en kin gekregen.
En natuurlijk op internet gekeken wat dat kon zijn. Raakte er helemaal overstuur van.
Nu nog, nu ik dit zit te typen. Ik ga zo naar het ziekenhuis bellen voor een afspraak.
De prognose van patienten met deze symptomen ziet er niet best uit.
Help me hopen dat het iets anders is, alsjeblieft.
Ik kan gewoon niet meer stoppen met huilen
Gelukkig komt mijn moeder zo. Ik voel me echt heel erg k*t.
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Ik hoop met je meequote:
Lieve mensen, even een bericht van mij.
Ik zit er helemaal doorheen. Gisteren opeens een doof gevoel in mijn lip en kin gekregen.
En natuurlijk op internet gekeken wat dat kon zijn. Raakte er helemaal overstuur van.
Nu nog, nu ik dit zit te typen. Ik ga zo naar het ziekenhuis bellen voor een afspraak.
De prognose van patienten met deze symptomen ziet er niet best uit.
Help me hopen dat het iets anders is, alsjeblieft.
Ik kan gewoon niet meer stoppen met huilen
Gelukkig komt mijn moeder zo. Ik voel me echt heel erg k*t.
Hopelijk kan je snel terecht in het ziekenhuis, zodat je weet wat er aan de hand is.
Heel veel sterkte
quote:
Lieve mensen, even een bericht van mij.
Ik zit er helemaal doorheen. Gisteren opeens een doof gevoel in mijn lip en kin gekregen.
En natuurlijk op internet gekeken wat dat kon zijn. Raakte er helemaal overstuur van.
Nu nog, nu ik dit zit te typen. Ik ga zo naar het ziekenhuis bellen voor een afspraak.
De prognose van patienten met deze symptomen ziet er niet best uit.
Help me hopen dat het iets anders is, alsjeblieft.
Ik kan gewoon niet meer stoppen met huilen
Gelukkig komt mijn moeder zo. Ik voel me echt heel erg k*t.
Heel veel sterkte en ik hoop met je mee! Fijn dat je moeder er nu waarschijnlijk al is en hopelijk kun je snel in het ziekenhuis terecht.
Garlic cheese! Double death to you, you lactose intolerant vamp man!
Ik mag vanmiddag om half drie langskomen. Mijn moeder heeft gebeld, zelf lukte het me niet
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Ach meisje toch, heel veel sterkte en ga niet meteen van het ergste uit. (Al snap ik best dat je dat wel doet) Hou moed. Knuf.
Meis toch!!!quote:
Ik mag vanmiddag om half drie langskomen. Mijn moeder heeft gebeld, zelf lukte het me niet
Heel veel succes/sterkte vanmiddag!!
"It's good to be open-minded, but not so open that your brains fall out."
Ik doe mijn best. De psycholoog vindt mij dan ook heel sterk en flink. Maar soms dan lukt het gewoon niet. Dan blijven de tranen komen. Dan zie ik voor me hoe het kan zijn als ik er niet meer ben, met huilende ouders en een vriend die helemaal kapot is. Die beelden kan ik dan niet zomaar wissen. En daarna moet ik mezelf weer oppeppen en weer positief worden. Dat is loodzwaar.quote:
Ach meisje toch, heel veel sterkte en ga niet meteen van het ergste uit. (Al snap ik best dat je dat wel doet) Hou moed. Knuf.
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Ik ken dat gevoel en dan heb ik nog niet eens reden om nu al te wanhopen.quote:
Ik doe mijn best. De psycholoog vindt mij dan ook heel sterk en flink. Maar soms dan lukt het gewoon niet. Dan blijven de tranen komen. Dan zie ik voor me hoe het kan zijn als ik er niet meer ben, met huilende ouders en een vriend die helemaal kapot is. Die beelden kan ik dan niet zomaar wissen. En daarna moet ik mezelf weer oppeppen en weer positief worden. Dat is loodzwaar.
Soms heb je dat ook even nodig.
Als jij vanmiddag naar het ziekenhuis gaat, zit ik bij de bestralingsarts voor de intake. Moet daar mijn aandacht bijhouden en kan dan dus niet aan je denken, maar ik zal vooraf voor je bidden dat het meevalt.
Weet ik. En dat mag ook. Je moet het soms even kwijt en dat lukt min of meer door flink te huilen. (Ik heb die beelden soms ook, niet dat ik borstkanker heb, maar mijn zoontje heeft een hersentumor gehad en als hij dan ziek is net als nu, ben ik ook op van de zenuwen, terwijl er niets echt ernstig aan de hand is, vandaar dat ik wel met jullie allemaal mee kan leven)quote:
[..]
Ik doe mijn best. De psycholoog vindt mij dan ook heel sterk en flink. Maar soms dan lukt het gewoon niet. Dan blijven de tranen komen. Dan zie ik voor me hoe het kan zijn als ik er niet meer ben, met huilende ouders en een vriend die helemaal kapot is. Die beelden kan ik dan niet zomaar wissen. En daarna moet ik mezelf weer oppeppen en weer positief worden. Dat is loodzwaar.
En praten helpt toch ook wel, want als je dingen hardop zegt, zijn het niet meer spoken in je hoofd (althans dat heb ik geleerd) en wordt het soms ook iets luchtiger.
Ik hoop dat je nu even tot de afspraak iets kan doen ter afleiding, dan gaat de tijd iets sneller. Heel veel succes vanmiddag.
Fratz Hopelijk blijkt het iets 'onschuldigs' te zijn.
Hopelijk blijkt het iets 'onschuldigs' te zijn.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Och wat een schrik Fratz ik kan wel zeggen dat je niet van het ergste uit moet gaan, maar dat helpt toch niet. Veel sterkte!
ik kan wel zeggen dat je niet van het ergste uit moet gaan, maar dat helpt toch niet. Veel sterkte!
Oh Fratzje toch, dit is zo herkenbaar. Hele dikke knuffel voor jou. Ik denk aan je.quote:
[..]
Ik doe mijn best. De psycholoog vindt mij dan ook heel sterk en flink. Maar soms dan lukt het gewoon niet. Dan blijven de tranen komen. Dan zie ik voor me hoe het kan zijn als ik er niet meer ben, met huilende ouders en een vriend die helemaal kapot is. Die beelden kan ik dan niet zomaar wissen. En daarna moet ik mezelf weer oppeppen en weer positief worden. Dat is loodzwaar.
Mocht ik iets voor je kunnen doen, dan staat mn PM=box altijd voor je open he?
Nou ik ben bij de dokter geweest.
Ze denkt dat een van mijn hersenzenuwen klem zit of zoiets. Ze wil dat de neuroloog er naar kijkt.
Dat gaat maandag gebeuren, kan mooi tegelijk met mijn apd infuus. Er moet ook een mri van mijn hoofd gemaakt worden (dat had ik wel verwacht). Ook meteen maar geregeld dat ik een port-a-cath ga krijgen.
Ik ben in elk geval wel rustiger nu. Ze heeft nog wat testjes gedaan. Mijn ogen en zo doen het in elk geval nog (oogzenuw) en dat is mooi. Blijft een raar gevoel. Alsof ik een verdoving heb gekregen bij de tandarts maar dat die verdoving maar niet uitwerkt. Meh.
Ze denkt dat een van mijn hersenzenuwen klem zit of zoiets. Ze wil dat de neuroloog er naar kijkt.
Dat gaat maandag gebeuren, kan mooi tegelijk met mijn apd infuus. Er moet ook een mri van mijn hoofd gemaakt worden (dat had ik wel verwacht). Ook meteen maar geregeld dat ik een port-a-cath ga krijgen.
Ik ben in elk geval wel rustiger nu. Ze heeft nog wat testjes gedaan. Mijn ogen en zo doen het in elk geval nog (oogzenuw) en dat is mooi. Blijft een raar gevoel. Alsof ik een verdoving heb gekregen bij de tandarts maar dat die verdoving maar niet uitwerkt. Meh.
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Bah, dat duurt nog wel even maandag. Is de MRI al ingepland?
Een port-a-cath is erg fijn. Dat heeft mijn zoontje ook gehad en zit er bij hem nog steeds in. Hij kan hem dan nog gebruiken als hij onder narcose moet voor de MRI (ivm extreme angst en je moet erg goed stil kunnen liggen). Hij had ook van die dunne adertjes.
Als ze bloed nodig hebben kan dat ook via de pac, dan hoef je niet onnodig geprikt te worden. Moet je wel even op de oncologiepoli naar vragen. (maar dat wist je vast al)
Iets anders, de oncoloog van mijn zoontje zei tegen mij een mens mag meer dan 1 kwaal hebben, dus misschien heeft het helemaal niet te maken met de kanker, maar heb je de ziekte van Lyme, dat geeft ook dat soort verschijnselen. Daar kan je misschien nog even over brainstormen met je arts en na laten kijken in je bloed. Je hoeft dan geen ring te hebben gehad. Dat hadden de mensen die ik ken ook niet gehad.
Een port-a-cath is erg fijn. Dat heeft mijn zoontje ook gehad en zit er bij hem nog steeds in. Hij kan hem dan nog gebruiken als hij onder narcose moet voor de MRI (ivm extreme angst en je moet erg goed stil kunnen liggen). Hij had ook van die dunne adertjes.
Als ze bloed nodig hebben kan dat ook via de pac, dan hoef je niet onnodig geprikt te worden. Moet je wel even op de oncologiepoli naar vragen. (maar dat wist je vast al)
Iets anders, de oncoloog van mijn zoontje zei tegen mij een mens mag meer dan 1 kwaal hebben, dus misschien heeft het helemaal niet te maken met de kanker, maar heb je de ziekte van Lyme, dat geeft ook dat soort verschijnselen. Daar kan je misschien nog even over brainstormen met je arts en na laten kijken in je bloed. Je hoeft dan geen ring te hebben gehad. Dat hadden de mensen die ik ken ook niet gehad.
Voor de mri is meteen opdracht gegeven om deze in te plannen. Zal volgende week wel zijn denk ik.quote:
Bah, dat duurt nog wel even maandag. Is de MRI al ingepland?
Een port-a-cath is erg fijn. Dat heeft mijn zoontje ook gehad en zit er bij hem nog steeds in. Hij kan hem dan nog gebruiken als hij onder narcose moet voor de MRI (ivm extreme angst en je moet erg goed stil kunnen liggen). Hij had ook van die dunne adertjes.
Als ze bloed nodig hebben kan dat ook via de pac, dan hoef je niet onnodig geprikt te worden. Moet je wel even op de oncologiepoli naar vragen. (maar dat wist je vast al)
Iets anders, de oncoloog van mijn zoontje zei tegen mij een mens mag meer dan 1 kwaal hebben, dus misschien heeft het helemaal niet te maken met de kanker, maar heb je de ziekte van Lyme, dat geeft ook dat soort verschijnselen. Daar kan je misschien nog even over brainstormen met je arts en na laten kijken in je bloed. Je hoeft dan geen ring te hebben gehad. Dat hadden de mensen die ik ken ook niet gehad.
Ik kijk al uit naar de cath, ik wou het vorige keer al maar toen mocht het niet.
Ik zal Lyme ook nog bespreken maandag met de neuroloog, bedankt voor de tip!
Lionessa, jij hebt ook wat te verduren met je zoontje.. Potverdorie zeg! Zo klein in de mri, nou ik heb er ook een hekel aan hoor.
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
He Fratz,
Ik weet niet of het mag in combinatie met je medicijnen maar heb je al een rescue druppeltjes geprobeerd. Daar word je rustiger van en is te koop bij de drogist. Misschien een ideetje voordat je de MRI ingaat. En het is inderdaad een vervelend ding. Vooral die herrie.
Sterkte iig.
Ik weet niet of het mag in combinatie met je medicijnen maar heb je al een rescue druppeltjes geprobeerd. Daar word je rustiger van en is te koop bij de drogist. Misschien een ideetje voordat je de MRI ingaat. En het is inderdaad een vervelend ding. Vooral die herrie.
Sterkte iig.
Fratz, heel fijn om te lezen dat je nu in ieder geval wat rustiger bent. Was een beklemde hersenzenuw wat je zelf ook al had gevonden op internet? Of heeft de dokter je toch nog iets kunnen geruststellen door met een andere mogelijke optie te komen?
Ik baal even zo van deze ziekte. Ik werd vanavond even met mijn neus op de feiten gedrukt over hoe erg mijn ziekte er in hakt bij de mensen om me heen. Niet fijn.
Ik baal even zo van deze ziekte. Ik werd vanavond even met mijn neus op de feiten gedrukt over hoe erg mijn ziekte er in hakt bij de mensen om me heen. Niet fijn.
Fratz, heeft de dokter ook gezegd wat ze eraan kunnen doen als het inderdaad een beknelde hersenzenuw is? Ik had zelf ook al gegoogled en andere oorzaken gevonden voor een verdoofd gevoel in onderlip en kin die m.i. minder vriendelijk klonken dan een beknelde zenuw.
Hoop voor je dat het snel op te lossen is.
Bij mij viel het vanmiddag wat tegen. Kreeg 3 tattootjes (puntje links, rechts en in het midden) en vervolgens gingen ze met de kleurdoos aan de gang. Daarna in de CT-scan. Maar helaas bleek daaruit dat er nog teveel wondvocht in de borst aanwezig is. Dus nu wordt alles 2 weken opgeschoven. De 30ste dus weer tekenen en ct-scan en dan 7 december pas bestralen. Was anders volgende week begonnen, 23 x, en was ik daarmee precies voor kerst klaar geweest. Nu wordt het ergens rond driekoningen.
Beetje een tegenvaller, want je wilt het maar achter de rug hebben. Aan de andere kant zullen de klachten minder erg zijn als mijn borst eerst beter genezen is. Nu heb ik dus eigenlijk gewoon 2 weken rust. Morgen nog wel naar de dermatoloog i.v.m. allergische reactie, maar verder gewoon even helemaal niks!
Hoop voor je dat het snel op te lossen is.
Bij mij viel het vanmiddag wat tegen. Kreeg 3 tattootjes (puntje links, rechts en in het midden) en vervolgens gingen ze met de kleurdoos aan de gang. Daarna in de CT-scan. Maar helaas bleek daaruit dat er nog teveel wondvocht in de borst aanwezig is. Dus nu wordt alles 2 weken opgeschoven. De 30ste dus weer tekenen en ct-scan en dan 7 december pas bestralen. Was anders volgende week begonnen, 23 x, en was ik daarmee precies voor kerst klaar geweest. Nu wordt het ergens rond driekoningen.
Beetje een tegenvaller, want je wilt het maar achter de rug hebben. Aan de andere kant zullen de klachten minder erg zijn als mijn borst eerst beter genezen is. Nu heb ik dus eigenlijk gewoon 2 weken rust. Morgen nog wel naar de dermatoloog i.v.m. allergische reactie, maar verder gewoon even helemaal niks!
Ach wat shit Gia, je stelt je er toch op in hč, dan is het echt heel vervelend als het niet doorgaat. Raar is dat hč, die tatjes en die strepen op je lichaam. Die strepen blijven daar al die weken staan en je wordt (ik tenminste wel want ik had een hoop zweterige opvliegers!) vaak bijgekleurd! Twee weken rust en geen polonaise aan je lijf is aan de andere kant ook wel even fijn.
En ja, ik heb die dingen ook gelezen Gia, daarom was ik ook zo vreselijk van slag. Maar de mensen die dat hebben hebben het vaker op rechts en bijna nooit op links, misschien is dat een aanwijzing? En ik heb ook geen last van hoofdpijn, ook niet van dubbel zien ofzo. Dokter heeft ook mijn oogzenuw getest. Ik hoop dus op die zenuw, de mri zal het wel uitwijzen.
@Mula, ja dat is inderdaad vreselijk. Gister sprak ik mijn broer, hij was zo enthousiast over zijn nieuwe laptop en hij wilde er van alles op gaan proberen, en toen zei hij, "ga jij nog wat doen vandaag?". Tja, naar het ziekenhuis. Ik kon meteen merken dat hij dichtklapte. En gister mijn vader in het ziekenhuis. Helemaal in de war. Hij vroeg iets aan de dokter, die antwoorde, en toen zei hij "sorry hoor", terwijl het toch een goeie vraag was. Ze zijn ook zo van slag, mijn ouders, en toch zo flink, ze komen hier een paar dagen per week en regelen hier dan alles. Ik ben zo vreselijk trots op ze. (zo even een traantje wegpinken)
@Lionessa, nog nooit van die druppels gehoord. Maar baat het niet dan schaadt het ook niet. Die druppels gaan mee! Wederom een goede tip!
En ja, ik ben inderdaad een stuk vrolijker dan gister, gister wilde ik alleen maar jankend in bed blijven liggen (de ochtend dan). Voor vandaag heb ik bedacht dat ik alleen maar leuke dingen wil doen, ik ga straks lekker een feelgood movie op zetten en wii spelletjes spelen En lekker chocolade rozijnen eten, die kan mijn vriend gekocht op mij op te beuren
[ Bericht 0% gewijzigd door Fratz op 17-11-2011 11:33:03 ]
En ja, ik heb die dingen ook gelezen Gia, daarom was ik ook zo vreselijk van slag. Maar de mensen die dat hebben hebben het vaker op rechts en bijna nooit op links, misschien is dat een aanwijzing? En ik heb ook geen last van hoofdpijn, ook niet van dubbel zien ofzo. Dokter heeft ook mijn oogzenuw getest. Ik hoop dus op die zenuw, de mri zal het wel uitwijzen.
@Mula, ja dat is inderdaad vreselijk. Gister sprak ik mijn broer, hij was zo enthousiast over zijn nieuwe laptop en hij wilde er van alles op gaan proberen, en toen zei hij, "ga jij nog wat doen vandaag?". Tja, naar het ziekenhuis. Ik kon meteen merken dat hij dichtklapte. En gister mijn vader in het ziekenhuis. Helemaal in de war. Hij vroeg iets aan de dokter, die antwoorde, en toen zei hij "sorry hoor", terwijl het toch een goeie vraag was. Ze zijn ook zo van slag, mijn ouders, en toch zo flink, ze komen hier een paar dagen per week en regelen hier dan alles. Ik ben zo vreselijk trots op ze. (zo even een traantje wegpinken
)@Lionessa, nog nooit van die druppels gehoord. Maar baat het niet dan schaadt het ook niet. Die druppels gaan mee! Wederom een goede tip!
En ja, ik ben inderdaad een stuk vrolijker dan gister, gister wilde ik alleen maar jankend in bed blijven liggen (de ochtend dan). Voor vandaag heb ik bedacht dat ik alleen maar leuke dingen wil doen, ik ga straks lekker een feelgood movie op zetten en wii spelletjes spelen
En lekker chocolade rozijnen eten, die kan mijn vriend gekocht op mij op te beuren [ Bericht 0% gewijzigd door Fratz op 17-11-2011 11:33:03 ]
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Hier een lurkster die jullie allemaal een hele dikke wil geven. Ik word toch altijd even helemaal stil als ik dit topic lees... Wat worden veel dingen dan toch ineens relatief simpel...
wil geven. Ik word toch altijd even helemaal stil als ik dit topic lees... Wat worden veel dingen dan toch ineens relatief simpel...
***
Doh ik wilde nog even wat spelfouten corrigeren, druk ik op de quote knop.
Nou ja. Net heeft de radioloog gebeld om te vragen hoe het met mijn rug gaat.
Het gaat goed! Ze belt me over twee weken weer. Wat een lieverd is het ook.
Nou ja. Net heeft de radioloog gebeld om te vragen hoe het met mijn rug gaat.
Het gaat goed! Ze belt me over twee weken weer. Wat een lieverd is het ook.
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Vrijheid valt weer tegen.
Dermatoloog gaat over een week uitgebreide allergietest doen. Dinsdag, donderdag en vrijdag.
Daarvoor op maandag CT-scan plus tekenen en vanaf 5 december bestralen.
Maar goed, komende week helemaal niks. Toch effe bijtanken.
@ Fratz.
Inderdaad, iedereen is zo lief voor je. Doet wel goed. Het is zo geruststellend.
Ik hoop dat je maandag in elk geval al wat meer te horen krijgt. Niet weten is zo erg.
Dermatoloog gaat over een week uitgebreide allergietest doen. Dinsdag, donderdag en vrijdag.
Daarvoor op maandag CT-scan plus tekenen en vanaf 5 december bestralen.
Maar goed, komende week helemaal niks. Toch effe bijtanken.
@ Fratz.
Inderdaad, iedereen is zo lief voor je. Doet wel goed. Het is zo geruststellend.
Ik hoop dat je maandag in elk geval al wat meer te horen krijgt. Niet weten is zo erg.
Vandaag infuus en bezoekje van de neuroloog. Spannend.
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Ik heb nu al de zenuwen voor het inbrengen van het infuus. Ik moet plassen, maar dat is gewoon van de zenuwen, eek!
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Succes!quote:
Ik heb nu al de zenuwen voor het inbrengen van het infuus. Ik moet plassen, maar dat is gewoon van de zenuwen, eek!
"It's good to be open-minded, but not so open that your brains fall out."
Succes Fratz! Ik lig nu aan het infuus. Er was bij mij 3x prikken nodig voordat ie goed zat. Mijn aderen hebben geen zin meer.
Is dit de laatste Mula...?
"It's good to be open-minded, but not so open that your brains fall out."
nee, dit was nr 6 van 8. Ik moet dus nog 2x!
Hierna volgt de operatie en dan laat ik echt een vap plaatsen. Ik moet nog 13x een infuus hebben voor de immunotherapie en ik geloof niet dat mijn aderen dat gaan trekken. Na de operatie mag in mn linkerarm niet meer geprikt worden en rechts heb ik maar 1 ader. Anders moet er geprikt worden in mn benen. Jak!
Hierna volgt de operatie en dan laat ik echt een vap plaatsen. Ik moet nog 13x een infuus hebben voor de immunotherapie en ik geloof niet dat mijn aderen dat gaan trekken. Na de operatie mag in mn linkerarm niet meer geprikt worden en rechts heb ik maar 1 ader. Anders moet er geprikt worden in mn benen. Jak!
Volgens mij krijg ik geen immunotherapie. Scheelt een hoop prikken. Heb ook zo'n slechte aders.quote:
nee, dit was nr 6 van 8. Ik moet dus nog 2x!
Hierna volgt de operatie en dan laat ik echt een vap plaatsen. Ik moet nog 13x een infuus hebben voor de immunotherapie en ik geloof niet dat mijn aderen dat gaan trekken. Na de operatie mag in mn linkerarm niet meer geprikt worden en rechts heb ik maar 1 ader. Anders moet er geprikt worden in mn benen. Jak!
En dan moet ik ook nog regelmatig geprikt worden voor de INR tijdens alle behandelingen die invloed kunnen hebben op de bloedstolling. En dat prikken mag weer niet in de arm waar een infuus zit.
Heb het al gehad over zo'n port-a-cat, maar dat moet met een operatie ingebracht worden en dat betekent in mijn geval een week ziekenhuis. Weer vanwege die bloedverdunners.
Maar goed, eerst maar eens gaan bestralen en dan pas naar de oncoloog.
@ Fratz: Ben je wijzer geworden van het bezoek aan de neuroloog? Hoop toch zo op goed nieuws voor je.
@ Mula: Krijg je borstsparend? Heb ik namelijk wel gehad. Heb nog veel last van zenuwpijntjes en verdikking onder de oksel en zijkant van de romp. Heel vervelend met het dragen van de beha, wat 'verplicht' is. Alvast heel veel sterkte.
Kun je geen sportbeha dragen? Dat zit misschien minder vervelend. Of zit dat te strak?quote:
@ Mula: Krijg je borstsparend? Heb ik namelijk wel gehad. Heb nog veel last van zenuwpijntjes en verdikking onder de oksel en zijkant van de romp. Heel vervelend met het dragen van de beha, wat 'verplicht' is. Alvast heel veel sterkte.
Heb ik, zit te strak. Paste goed in de winkel, maar nu niet meer. Ik heb er ook al tussenstukjes tussen zitten, doet nog steeds zeer. Komt omdat de huid gewoon heel gevoelig is. Zal met het bestralen nog wel erger worden, maar dan zijn de 6 weken verplicht beha dragen om en gaan ze gewoon weer in een hemdje.quote:
Kun je geen sportbeha dragen? Dat zit misschien minder vervelend. Of zit dat te strak?
Heb ook wel redelijk vooraan gestaan met het uitdelen van de borsten.
Nee, ik krijg aan beide zijden een amputatie. Ik had een grote tumor aan de ene kant (10+ cm) en een groot stuk voorstadium aan de andere kant. Als ik iets doe, doe ik het ook meteen goed.quote:
[..]
@ Mula: Krijg je borstsparend? Heb ik namelijk wel gehad. Heb nog veel last van zenuwpijntjes en verdikking onder de oksel en zijkant van de romp. Heel vervelend met het dragen van de beha, wat 'verplicht' is. Alvast heel veel sterkte.
10 cm!! Dan snap ik wel dat je liefst amputatie wilt.quote:
Nee, ik krijg aan beide zijden een amputatie. Ik had een grote tumor aan de ene kant (10+ cm) en een groot stuk voorstadium aan de andere kant. Als ik iets doe, doe ik het ook meteen goed.
Bij mij was het 2 cm. Niet zo groot dus. Vandaar ook meteen operatie, daarna bestralen en dan nog chemo.
Heb uiteraard wel besproken of amputatie niet beter was, maar volgens de chirurg had dat voor mij geen meerwaarde wat genezing betreft. Tja, en dan hoor je dat de snijvlakken niet schoon waren. Maar dat krijgen ze dan met bestraling wel weg. Zeggen ze.
Ik moet er maar op vertrouwen, hoewel dat best lastig is. Af en toe heb je toch van die spookbeelden en dan denk ik: Als ik straks maar geen spijt heb dat ik niet heb gestaan op amputatie.
Een nichtje van me is overleden, alweer een jaar of 10 terug. Ik heb toen altijd gezegd dat ik in zo'n geval heel grondig zou zijn: Alles eraf en eruit. En dan sta je ervoor en is het toch weer anders.
Best moeilijk om zeker te weten dat ik de juiste keuzes gemaakt heb.
Gia, het is geen kwestie van willen hoor. Ik heb een hele agressieve soort en beide borsten moeten er gewoon af. Zelfs voor de borst met slechts voorstadium ( wat officieel geen kanker is en met een beetje geluk ook niet bestraald hoeft!) is borstbesparend geen optie. Ik vind het erg, maar aan de andere kant weet ik ook niet of ik ooit nog "op mn gemak" kan zijn met mn borsten. Na mijn eerste chemo begon de borst met de tumor er ineens beter (als in: niet meer vervormd zoals eerst) uit te zien en toen leek het me wel heel moeilijk om aan "normaal uitziende" borsten geopereerd te worden, maar inmiddels raak ik toch wel een beetje paniekerig van elke hobbel en bobbel die ik voel (en ik heb mastopathie dus dat zijn er veel). En daarnaast: ik heb een redelijk formaat borsten. Bij eenzijdige amputatie heb je volgens mij ook kans op problemen door scheef lopen enzo omdat de ene kant dan zwaarder is.
Heb je echt zelf de keuze kunnen maken tussen borstbesparend of amputatie? Ik lees toch ook geregeld dat doktoren zelf de keus maken (als in: borstbesparend is voldoende en dus komt er geen amputatie). Toch best vreemd, aangezien het niet om hun lijf gaat.
Trouwens, over keuzes gesproken: ik denk dat ik voor mn operatie een second opinion in het antonie van leeuwenhoek wil. Ik heb vertrouwen in mn ziekenhuis, maar met de soort die ik heb hoeft opereren niet altijd het beste te zijn. Ik wil de operatie ingaan met het idee dat dat de beste optie is.
Heb je echt zelf de keuze kunnen maken tussen borstbesparend of amputatie? Ik lees toch ook geregeld dat doktoren zelf de keus maken (als in: borstbesparend is voldoende en dus komt er geen amputatie). Toch best vreemd, aangezien het niet om hun lijf gaat.
Trouwens, over keuzes gesproken: ik denk dat ik voor mn operatie een second opinion in het antonie van leeuwenhoek wil. Ik heb vertrouwen in mn ziekenhuis, maar met de soort die ik heb hoeft opereren niet altijd het beste te zijn. Ik wil de operatie ingaan met het idee dat dat de beste optie is.
Zo bedoelde ik het ook niet. Druk me niet altijd even duidelijk uit, denk ik.quote:
Gia, het is geen kwestie van willen hoor.
Jij zei: als je iets doet, doe je het goed. Dat gaf een beetje de indruk dat jij hier achter staat.
Daarom zei ik, dat ik vroeger altijd geroepen heb: Als ik ooit borstkanker krijg, gaan ze er allebei meteen af en de lymfeklieren weg.
Maar de werkelijkheid is anders.
Die van mij was ook agressief, vandaar ook de uitzaaiing naar de okselklier. En dat voor een tumortje van slechts 2 cm.quote:Ik heb een hele agressieve soort en beide borsten moeten er gewoon af. Zelfs voor de borst met slechts voorstadium ( wat officieel geen kanker is en met een beetje geluk ook niet bestraald hoeft!) is borstbesparend geen optie. Ik vind het erg, maar aan de andere kant weet ik ook niet of ik ooit nog "op mn gemak" kan zijn met mn borsten. Na mijn eerste chemo begon de borst met de tumor er ineens beter (als in: niet meer vervormd zoals eerst) uit te zien en toen leek het me wel heel moeilijk om aan "normaal uitziende" borsten geopereerd te worden, maar inmiddels raak ik toch wel een beetje paniekerig van elke hobbel en bobbel die ik voel (en ik heb mastopathie dus dat zijn er veel). En daarnaast: ik heb een redelijk formaat borsten. Bij eenzijdige amputatie heb je volgens mij ook kans op problemen door scheef lopen enzo omdat de ene kant dan zwaarder is.
Ik ben nu aan de ene kant blij dat het borstsparend is, want ik ben ook behoorlijk toebedeeld, aan de andere kant vrees ik nog steeds voor het restantje.
Ik denk ook dat het voor amputatie uitmaakt of het in de familie voorkomt of niet. Bij mij helemaal niet, namelijk. Was echt gewoon helemaal een hormonaal geval.
Dat voelen aan bobbeltjes heb ik ook. Vooral in de oksel en bovenarmen. Denk steeds dat er nog uitzaaiingen zijn verder weg van de borst, in het lymfestelsel. Als ik een steekje voel in mijn buik ga ik daar weer op onderzoek uit.
Ik heb ook mastopathie. Is er vroeger ooit uitgekomen toen ik voor een knobbeltje onderzocht werd.
Maandag krijg ik die ct-scan voor het aftekenen van de lijnen voor bestraling. Zal eens vragen wat ze daar precies op kunnen zien en of ze het ook tegen mij zeggen als er iets verontrustends te zien is. Indien ja, dan is dat toch weer een geruststellende gedachte dat ik zo'n scan regelmatig krijg de komende maanden.
Ik weet niet wat de chirurg gedaan zou hebben als ik op amputatie had gestaan. Ik heb ingestemd met wat zij voorstelden. Heb het wel op het woord gegooid, maar het werd echt meteen afgedaan als niet nodig.quote:Heb je echt zelf de keuze kunnen maken tussen borstbesparend of amputatie? Ik lees toch ook geregeld dat doktoren zelf de keus maken (als in: borstbesparend is voldoende en dus komt er geen amputatie). Toch best vreemd, aangezien het niet om hun lijf gaat.
Dit snap ik volkomen. Moet je ook zeker doen als je dat meer zekerheid geeft dat dit het juiste is.quote:Trouwens, over keuzes gesproken: ik denk dat ik voor mn operatie een second opinion in het antonie van leeuwenhoek wil. Ik heb vertrouwen in mn ziekenhuis, maar met de soort die ik heb hoeft opereren niet altijd het beste te zijn. Ik wil de operatie ingaan met het idee dat dat de beste optie is.
Tja, wij zijn geen biologen en weten niet hoe weefsel reageert op zo'n chemotherapie. Krimpt de tumor en is het omliggende weefsel dan echt schoon, of kunnen daar nog onzichtbare kleine 'foute' celletjes zitten?
In het eerste geval zou ik denken dat borstsparend zou moeten kunnen, in elk geval wel het deel weghalen waar nog het laatste tumorweefsel zichtbaar was.
In het tweede geval zou ik, denk ik, geen moment twijfelen.
Een goede kennis van me heeft een amputatie gehad en tevens drie schildwachtklieren weggehaald.
Die waren in elk geval wel schoon. Maar zij heeft toch wel behoorlijk last van haar arm gehad. Ze heeft ook een tijdje met draintjes gelopen. Die heb ik dus niet gehad.
Vond bij mij de operatie best meevallen, hoewel ik wel last heb van mijn bovenarm.
Het cosmetische resultaat is heel netjes, moet ik zeggen, maar dat was wel het laatste waar ik me druk om maakte. Ik heb dit ook duidelijk gemaakt: Liever wat ruimer snijden dan zuinig.
Helaas waren de snijranden toch niet schoon, omdat het een tumor was met sprieten alle kanten op.
Maar goed, hoeveel verdriet iemand heeft om het verlies van een of beide borsten is heel persoonlijk. Je moet doen wat je hart je ingeeft en vergeet niet, ze kunnen tegenwoordig heel mooie reconstructies uitvoeren. Heb laatst gezien (op tv) dat ze dat bij iemand in één operatie deden. Amputatie en reconstructie mbv van een spier uit de rug.
Zag er later heel netjes uit.
Bij mijn kennis ziet het er niet zo mooi uit. Zij had echter niet zo'n grote borsten en draagt nu een siliconen prothese aan de ene kant. Met kleren aan, zie je er niks van. Maar zij vindt het toch heel erg en begrijpelijk.
/klaagmodus aan
Ik heb het helemaal gehad. Ik voel me nog helemaal niet zo slecht, maar mn maag trekt het op het moment even niet meer. Maagzuur, maagpijn, raar gevoel in mn maag. Heb zelfs 2x overgegeven. Gelukkig niet misselijk verder. Wel een enorme vieze zoete chemische smaak in mn mond die ik nauwelijks wegkrijg. Ik heb gewoon even geen zin meer in dit gedoe. En ik moet nog 2x.
/klaagmodus uit
Ik heb het helemaal gehad.
Ik voel me nog helemaal niet zo slecht, maar mn maag trekt het op het moment even niet meer. Maagzuur, maagpijn, raar gevoel in mn maag. Heb zelfs 2x overgegeven. Gelukkig niet misselijk verder. Wel een enorme vieze zoete chemische smaak in mn mond die ik nauwelijks wegkrijg. Ik heb gewoon even geen zin meer in dit gedoe. En ik moet nog 2x. /klaagmodus uit
Klaag maar lekker hoor. Kan het me zo goed voorstellen. Je hebt hier toch ook niet om gevraagd. En je moet nou eenmaal... Lijkt me zo naar. Te weten dat je je nog een keer en daarna nog een keer zo naar gaat voelen... 
Fratz, hoe is het bij jou? Hoe ging het infuus prikken? En wist de neuroloog je meer te vertellen?
Fratz, hoe is het bij jou? Hoe ging het infuus prikken? En wist de neuroloog je meer te vertellen?
***
Heb me een paar dagen goed beroerd gevoeld, heb daarom weinig op internet gezeten.
Maandag weer het apd infuus gehad, moest er om 10:15 zijn en een uur later zat het infuus er in.
Had een kamer voor mij alleen, de zuster was superlief, ze heeft met een warmte pakking gewacht tot mijn aders beter zichtbaar waren maar uiteindelijk durfte ze het toch niet aan. Toch maar naar de anestesie. Daar had de dokter het naaldje er binnen vijf minuten in (deed wel piiiiiijjjjnnn).
De neuroloog kwam langs en heeft allemaal testjes gedaan, vooral gericht om te kijken of er andere delen van mijn lichaam ook niet meer meedoen. Dus een ogentest en prikken onder de voetzolen enzo.
Maar daar is niks mee aan de hand. Ze besloot dan ook om geen mri te laten doen maar een ct scan.
Maar natuurlijk vertelde ze er niet bij dat het diezelfde dag nog ging gebeuren!
Dus opeens stond er een hele vrolijke surinaamse verpleger voor mijn neus die me kwam ophalen. Waarvoor dan! Voor de ct scan! "gaat u mee mevrouw!". Lopen met zo'n stomme infuuspaal sucks dus ik ging in de rolstoel, paal ervoor en die broeder duwen
nou daar vloog ik door de gangen, die jongen grapjes makend, mijn moeder er achteraan rennend, het moet een grappig gezicht zijn geweest, iedereen die we tegen kwamen moest lachen!
Uiteindelijk om half drie weer thuis. De volgende dag dacht ik nergens last van te hebben totdat ik naar de wc liep, beroerd, hoofdpijn, koud, warm, een algeheel "blegh wat voel ik me beroerd" gevoel.
Toen zijn mijn ouders toch maar langsgekomen om me te verwennen.
Heb inmiddels ook de afspraak met de chirurg binnen voor de port-a-cath, volgende week. Ze gaan eerst kijken of het onder plaatselijke verdoving kan of onder narcose, vermoedelijk is het bij mij onder narcose.
En verder: tja, wachten op de uitslag enzo hč.
@Mula: even een extra dikke knuffel voor jou, wat is het ook kut zo'n chemo. Ook. Al moet je "nog" maar twee keer, dan neemt niet weg dat het vreselijk vervelend is.
@Gia, ik heb een borstbesparende operatie gehad met een tumor van 6+cm groot + okselkliertoilet, elke persoon is toch weer anders denk ik, amputatie is bij mij eigenlijk nooit aan de orde geweest. Heb wel eerst chemo en daarna bestraling gehad, meestal doen ze daf andersom (ivm vermoeden van uitzaaiingen)
Maandag weer het apd infuus gehad, moest er om 10:15 zijn en een uur later zat het infuus er in
.Had een kamer voor mij alleen, de zuster was superlief, ze heeft met een warmte pakking gewacht tot mijn aders beter zichtbaar waren maar uiteindelijk durfte ze het toch niet aan. Toch maar naar de anestesie. Daar had de dokter het naaldje er binnen vijf minuten in (deed wel piiiiiijjjjnnn).
De neuroloog kwam langs en heeft allemaal testjes gedaan, vooral gericht om te kijken of er andere delen van mijn lichaam ook niet meer meedoen. Dus een ogentest en prikken onder de voetzolen enzo.
Maar daar is niks mee aan de hand. Ze besloot dan ook om geen mri te laten doen maar een ct scan.
Maar natuurlijk vertelde ze er niet bij dat het diezelfde dag nog ging gebeuren!
Dus opeens stond er een hele vrolijke surinaamse verpleger voor mijn neus die me kwam ophalen. Waarvoor dan! Voor de ct scan! "gaat u mee mevrouw!". Lopen met zo'n stomme infuuspaal sucks dus ik ging in de rolstoel, paal ervoor en die broeder duwen
nou daar vloog ik door de gangen, die jongen grapjes makend, mijn moeder er achteraan rennend, het moet een grappig gezicht zijn geweest, iedereen die we tegen kwamen moest lachen! Uiteindelijk om half drie weer thuis. De volgende dag dacht ik nergens last van te hebben totdat ik naar de wc liep, beroerd, hoofdpijn, koud, warm, een algeheel "blegh wat voel ik me beroerd" gevoel.
Toen zijn mijn ouders toch maar langsgekomen om me te verwennen
. Heb inmiddels ook de afspraak met de chirurg binnen voor de port-a-cath, volgende week. Ze gaan eerst kijken of het onder plaatselijke verdoving kan of onder narcose, vermoedelijk is het bij mij onder narcose.
En verder: tja, wachten op de uitslag enzo hč.
@Mula: even een extra dikke knuffel voor jou, wat is het ook kut zo'n chemo. Ook. Al moet je "nog" maar twee keer, dan neemt niet weg dat het vreselijk vervelend is.
@Gia, ik heb een borstbesparende operatie gehad met een tumor van 6+cm groot + okselkliertoilet, elke persoon is toch weer anders denk ik, amputatie is bij mij eigenlijk nooit aan de orde geweest. Heb wel eerst chemo en daarna bestraling gehad, meestal doen ze daf andersom (ivm vermoeden van uitzaaiingen)
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Er wordt ook gekeken naar de grootte van de tumor ten opzichte van de borst. Er moet nog wel wat borst overblijven, natuurlijk.quote:
@Gia, ik heb een borstbesparende operatie gehad met een tumor van 6+cm groot + okselkliertoilet, elke persoon is toch weer anders denk ik, amputatie is bij mij eigenlijk nooit aan de orde geweest. Heb wel eerst chemo en daarna bestraling gehad, meestal doen ze daf andersom (ivm vermoeden van uitzaaiingen)
Daarbij schijnt het ook mee te spelen of het een hormoongevoelige tumor is of niet.
Een kennisje van me vertelde dat een vriendin van haar aan één kant een tumor had en bij haar werden beide borsten geamputeerd, omdat meerdere vrouwen in haar familie, waaronder haar moeder, het ook hadden gehad.
En ja, ieder mens is anders. Iedere behandeling ook.
Ik krijg eerst bestraling, inderdaad, omdat de snijranden niet schoon waren en de schildwachtklier ook niet. Okselkliertoilet is sinds een paar weken afgeschaft, schijnbaar. Nieuwe richtlijnen.
Ook vandaar eerst bestraling.
Meh, ik krijg weer een pijn in mijn rug, of, hmm bij mijn schouderbladen. Mijn t-shirt uittrekken zelf is er niet bij oh wat voel ik me patiënt. *gooit er maar weer een pijnstiller in*
oh wat voel ik me patiënt. *gooit er maar weer een pijnstiller in*
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Net gebeld door de secretaresse van de oncoloog, de uitslag van de ct scan krijg ik toch echt van de neuroloog. Ik daar heen bellen. Die zijn er natuurlijk niet meer
Maar weer een heel weekend extra wachten op de uitslag, alsof het niks is
Maar weer een heel weekend extra wachten op de uitslag, alsof het niks is
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Jemie.... Krijg je dan de uitslag in een gesprek?
"It's good to be open-minded, but not so open that your brains fall out."
Weet ik dus niet.. Ik ga maandag meteen bellen!quote:
Jemie.... Krijg je dan de uitslag in een gesprek?
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
[klaagmodus aan] Pijn is niet fijn! Ben de hele nacht wakker geweest, heb nu opeens pijn in mijn been. Word er helemaal gek van. Pijnstillers helpen ook al niet. Wat is dit <insert scheldwoorden>!! Op mijn lijstje voor sinterklaas: een tijdje pijnvrij zijn [klaagmodus uit]
[klaagmodus uit]
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Bluh wat balen allemaal Fratzquote:
[klaagmodus aan] Pijn is niet fijn! Ben de hele nacht wakker geweest, heb nu opeens pijn in mijn been. Word er helemaal gek van. Pijnstillers helpen ook al niet. Wat is dit <insert scheldwoorden>!! Op mijn lijstje voor sinterklaas: een tijdje pijnvrij zijn
Garlic cheese! Double death to you, you lactose intolerant vamp man!
Toch maar naar oncologie gebeld. Nu moet ik naar het ziekenhuis om een foto te laten maken van mijn knie en zo.
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Meh. Er is nix uit de ct. Scan gekomen en nou moet ik alsnog een mri.. De schrik slaat mij om het hart. Gister nog naar het ziekenhuis geweest, zou vandaag gebeld worden, maar geen dokter.. Moet ik er morgen weer achteraan. Heb last van slappe benen, lopen doet pijn en gaat moeilijk.
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Fratzje toch!
Hopelijk kan de MRI dan wel op een kort termijn, zodat je weet wat er is...
Hopelijk kan de MRI dan wel op een kort termijn, zodat je weet wat er is...
"It's good to be open-minded, but not so open that your brains fall out."
Ik ben al een paar dagen enorm emo, echt niet leuk. En de afgelopen weken is me nu al drie keer gevraagd of ik een interview wil geven omdat mijn team het zo goed doet. Waarop ik nog verdrietiger word. Zo hard gewerkt voor succes afgelopen jaar en ik kan alleen maar aan de zijlijn toekijken. Morgen ga ik een collega een fijn pensioen wensen, ik kan niet eens lopen, er moet een rolstoel worden geregeld. En ook al is iedereen om mij heen fantastisch, het is gewoon focking zwaar deze hele situatie
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
@ Fratz, heel veel sterkte. Laten we hopen dat de MRI niks ernstigs uitwijst. Je bent nu al zolang bezig.
Voor mij gaat het maandag dan eindelijk beginnen.
Gisteren strepen op mijn lijf gekregen voor de bestraling. 23 x.
Vandaag naar het ziekenhuis geweest voor de allergietest. Er zitten nu 32 plakkertjes op mijn rug.
Die gaan er donderdag vanaf en dan hoor ik vrijdag de uitslag. Effe vervelend, maar dan heb ik dat toch alvast gehad en kan ik me helemaal richten op de bestraling en daarna de chemo enz.....
Moet wel zeggen dat ik heel veel heb aan deze topics; heb ze helemaal doorgelezen.
Aan de andere kant ga je jezelf ook wel vergelijken. Bepaalde klachten die Fratz beschrijft, voel ik ook, terwijl voor mij de behandeling nog moet beginnen. Zoals pijn bij lopen, pijn in mijn schouderbladen. Maar ik moet wel zeggen dat ik dus 0,0 conditie heb. Is dus niet zo gek dat ik meteen slap ben na een operatie en 2 x een week ziekenhuis. Wat doe je daar nou de hele dag?
Heb me voorgenomen om wat vaker te gaan wandelen en te gaan steppen. Maar ja, voornemens.....bij mij komt er meestal weinig van.
Voor mij gaat het maandag dan eindelijk beginnen.
Gisteren strepen op mijn lijf gekregen voor de bestraling. 23 x.
Vandaag naar het ziekenhuis geweest voor de allergietest. Er zitten nu 32 plakkertjes op mijn rug.
Die gaan er donderdag vanaf en dan hoor ik vrijdag de uitslag. Effe vervelend, maar dan heb ik dat toch alvast gehad en kan ik me helemaal richten op de bestraling en daarna de chemo enz.....
Moet wel zeggen dat ik heel veel heb aan deze topics; heb ze helemaal doorgelezen.
Aan de andere kant ga je jezelf ook wel vergelijken. Bepaalde klachten die Fratz beschrijft, voel ik ook, terwijl voor mij de behandeling nog moet beginnen. Zoals pijn bij lopen, pijn in mijn schouderbladen. Maar ik moet wel zeggen dat ik dus 0,0 conditie heb. Is dus niet zo gek dat ik meteen slap ben na een operatie en 2 x een week ziekenhuis. Wat doe je daar nou de hele dag?
Heb me voorgenomen om wat vaker te gaan wandelen en te gaan steppen. Maar ja, voornemens.....bij mij komt er meestal weinig van.
Gia, dat van die voornemens snap ik helemaal. Je hebt ook gewoon nergens zin in! Ik ben af en toe met mijn hondje gaan lopen. Maar wel 's avonds nadat ik door de buren steeds werd aangesproken en sommige mensen mijn kanker gingen vergelijken met hun griepje . Ik heb nu overigens een infrarood lamp voor wat pijnverlichting. Best lekker! Ik hoop dat ze snel gaan starten Gia, heb je wat meer zekerheid.
Voor alle meisjes hier:
. Ik heb nu overigens een infrarood lamp voor wat pijnverlichting. Best lekker! Ik hoop dat ze snel gaan starten Gia, heb je wat meer zekerheid. Voor alle meisjes hier:
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Fratz, ik hoop dat ook een mri gewoon een goede uitslag gaat geven en het toch iets onschuldigs blijkt te zijn. Heel veel sterkte met je pijn. Geestelijk is deze situatie al zo heftig, maar als je dan ook nog door middel van pijn continu erop gewezen wordt, lijkt me helemaal ondoenlijk.
Gia, fijn dat het hele circus voor jou nu gaat beginnen! Het moet toch, dus dan maar meteen he! Ik herken trouwens wat je zegt over klachten van jezelf met anderen vergelijken. Een van de redenen waarom het nieuws van Fratz bij mij behoorlijk hard insloeg, was omdat ik in die periode ook pijn in mn rug had. En in mn ribben, nek en schouders. Nou heb ik dat al jaren en weet ik verstandelijk dat het mijn oude kwaaltje is, maar toch...
Hier gaat het goed en slecht. Op een verkoudheid en een pijnlijke ader (au!) na gaat het lichamelijk goed. Ook deze kuur was na 3 dagen eigenlijk de ergste ellende (moe, maagpijn) weer voorbij. Geestelijk is een ander verhaal. Ik ben er zo klaar mee. Ik ben niet superdepri ofzo, maar ik heb gewoon geen zin meer. Mijn mond smaakt naar bleekwater en daar word ik gek van. Het lukt slecht om alleen te zijn. Ik kan mezelf nauwelijks tot iets motiveren. Zolang ik op sleeptouw wordt genomen, kan ik van alles. Ben ik alleen dan ben ik al blij als het lukt om op een dag te douchen. Ik wil van alles, maar weet tegelijkertijd niet wat ik wil doen. Ik zit mezelf dus een beetje in de weg.
Gia, fijn dat het hele circus voor jou nu gaat beginnen! Het moet toch, dus dan maar meteen he! Ik herken trouwens wat je zegt over klachten van jezelf met anderen vergelijken. Een van de redenen waarom het nieuws van Fratz bij mij behoorlijk hard insloeg, was omdat ik in die periode ook pijn in mn rug had. En in mn ribben, nek en schouders. Nou heb ik dat al jaren en weet ik verstandelijk dat het mijn oude kwaaltje is, maar toch...
Hier gaat het goed en slecht. Op een verkoudheid en een pijnlijke ader (au!) na gaat het lichamelijk goed. Ook deze kuur was na 3 dagen eigenlijk de ergste ellende (moe, maagpijn) weer voorbij. Geestelijk is een ander verhaal. Ik ben er zo klaar mee. Ik ben niet superdepri ofzo, maar ik heb gewoon geen zin meer. Mijn mond smaakt naar bleekwater en daar word ik gek van. Het lukt slecht om alleen te zijn. Ik kan mezelf nauwelijks tot iets motiveren. Zolang ik op sleeptouw wordt genomen, kan ik van alles. Ben ik alleen dan ben ik al blij als het lukt om op een dag te douchen.
Ik wil van alles, maar weet tegelijkertijd niet wat ik wil doen. Ik zit mezelf dus een beetje in de weg.
Mula
Ik snap precies wat je bedoelt. Als er niemand hier langskomt heb ik ook geen zin om mezelf uit bed te slepen. Dan kijk ik gerust de halve dag 24 kitchen of animal planet of zoiets en voel ik me shit. Ik vind het altijd fijn als er iemand langs komt, daar krijg ik ook weer energie van, heel herkenbaar! Dat je mond naar bleekwater smaakt kan ik me ook nog wel herinneren, ik proefte bijna niets meer destijds! Hadden we een keer pizza's besteld, ik met extra verse knoflook, nou ik proefte er niks van. Naar het toilet, weer terug in de kamer en ik viel zowat ik katzwijm van de knoflookgeur, maar proeven ho maar!
Heb trouwens donderdag middag de mri, ben net gebeld. Daar ben ik heel blij mee. (te meer omdat de radioloog zei dat ik haar ziekenhuis het nog wel minstens een maand ging duren ivm wachtlijst..).
Nou we wachten weer af
Ik snap precies wat je bedoelt. Als er niemand hier langskomt heb ik ook geen zin om mezelf uit bed te slepen. Dan kijk ik gerust de halve dag 24 kitchen of animal planet of zoiets en voel ik me shit. Ik vind het altijd fijn als er iemand langs komt, daar krijg ik ook weer energie van, heel herkenbaar! Dat je mond naar bleekwater smaakt kan ik me ook nog wel herinneren, ik proefte bijna niets meer destijds! Hadden we een keer pizza's besteld, ik met extra verse knoflook, nou ik proefte er niks van. Naar het toilet, weer terug in de kamer en ik viel zowat ik katzwijm van de knoflookgeur, maar proeven ho maar!
Heb trouwens donderdag middag de mri, ben net gebeld. Daar ben ik heel blij mee. (te meer omdat de radioloog zei dat ik haar ziekenhuis het nog wel minstens een maand ging duren ivm wachtlijst..).
Nou we wachten weer af
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Mooi dat de mri donderdag al is! Goed nieuws.
Ik had niet verwacht dat smaakproblemen zoveel invloed zouden hebben als ze blijken te hebben. Die vieze smaak zorgt inmiddels dat ik bij tijden gewoon niet lekker in mn vel zit. Eerste 4 kuren had ik chemische smaak en was het per hap afwachten wat ik wel proefde en wat niet. Ene keer niks, andere keer alleen zout en dan weer alleen zoet. Heel vermoeiend. Ik heb me rotgegeten aan Apekoppen (die drop-banaan snoepjes: daar proefde ik bijna altijd wel iets van!). Deze keer proef ik alles, maar heeft alles een zoete chemische bijsmaak. Zelfs water smaakt naar goedkope ranja. Het enige wat helpt is de hele dag door eten, want zogauw ik het doorslik is de vieze smaak weer terug.
Het eerste wat ik ga doen zogauw mijn smaak weer normaal is na de chemos, is uit eten. Wokken, zodat ik gewoon heel veel verschillende smaken kan proeven.
Ik had niet verwacht dat smaakproblemen zoveel invloed zouden hebben als ze blijken te hebben. Die vieze smaak zorgt inmiddels dat ik bij tijden gewoon niet lekker in mn vel zit. Eerste 4 kuren had ik chemische smaak en was het per hap afwachten wat ik wel proefde en wat niet. Ene keer niks, andere keer alleen zout en dan weer alleen zoet. Heel vermoeiend. Ik heb me rotgegeten aan Apekoppen (die drop-banaan snoepjes: daar proefde ik bijna altijd wel iets van!). Deze keer proef ik alles, maar heeft alles een zoete chemische bijsmaak. Zelfs water smaakt naar goedkope ranja. Het enige wat helpt is de hele dag door eten, want zogauw ik het doorslik is de vieze smaak weer terug.
Het eerste wat ik ga doen zogauw mijn smaak weer normaal is na de chemos, is uit eten. Wokken, zodat ik gewoon heel veel verschillende smaken kan proeven.
Ik wil even zeggen dat jullie verhalen hier insloegen als een bliksem.
Sterkte voor iedereen.
Sterkte voor iedereen.
Werewolf
Ik lees en leef nog steeds mee met iedereen hier.
Op donderdag 21 juli 2011 23:08 schreef Loveless85 het volgende:
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
Dan heb je safe = condoom
Double dutch = condoom en pil
quadruple Cat = pil, MAP, condoom, castratie, prikpil, spiraaltje, zaaddodende pasta en voor het jodelen de bergen uit
@ Fratz, morgen dus al die MRI? Of volgende week pas?
In elk geval heel veel sterkte. Ik zal voor je duimen.
Wat betreft de allergietest verwacht ik daar niet veel van. Heb nauwelijks jeuk.
Morgen gaan die plakkers eraf. Gelukkig, want al die pleisters trekken wel.
Ben wel benieuwd naar de uitslag. Als het de methyleen blauw is, weet ik niet of dat met huidcontact ook een reactie geeft. Bij de operatie was het ingespoten, namelijk.
Mja, we zien wel.
Allemaal heel veel
In elk geval heel veel sterkte. Ik zal voor je duimen.
Wat betreft de allergietest verwacht ik daar niet veel van. Heb nauwelijks jeuk.
Morgen gaan die plakkers eraf. Gelukkig, want al die pleisters trekken wel.
Ben wel benieuwd naar de uitslag. Als het de methyleen blauw is, weet ik niet of dat met huidcontact ook een reactie geeft. Bij de operatie was het ingespoten, namelijk.
Mja, we zien wel.
Allemaal heel veel
Dames, ik vind het zo akelig voor jullie. Heb je niks aan natuurlijk, maar ook ik lees en leef steeds mee.
ik moet verrassend weinig
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
Es ist heute schlecht und wird nun täglich schlechter werden, – bis das Schlimmste kommt
*zwaait even naar alle meelezers* 
Gia, het hoeft ook niet per se te jeuken toch bij een allergietest? Volgens mij is gewoon roodheid zonder jeuk ook mogelijk. Wel fijn om gewoon te weten waar je allergisch voor bent. Ik schijn allergisch te zijn voor latex en daar werd nogal moeilijk over gedaan toen er voor het begin van de kuren een operatie gepland stond. Het werd zo`n gedoe dat de hele operatie uiteindelijk geschrapt is. Toen ik een paar kuren later wel geopereerd werd, werd er eigenlijk een beetje nonchalant over gedaan. Heel fijn idee nadat je eerst horrorverhalen krijgt over anafalyctische shocks enzo.
Fratz, ik heb een vraag! Had jij tijdens je chemos eten wat je niet meer lekker vond en waar je eigenlijk gewoon misselijk van werd? Ik wel namelijk (alleen er aan denken zorgt er voor dat ik een misselijk gevoel krijg, terwijl ik voor de rest nog geen minuut misselijk ben geweest!) en ik vraag me af of dat nog weggaat trekken. Ik kan me op dit moment eigenlijk niet voorstellen dat ik het ooit weer eet nl!
De pijn in mn ader begint eindelijk wat minder te worden. De laatste keer kreeg ik chemo in een harde ader. Geen goed plan. ik kan al een paar dagen mijn arm niet meer strekken, want dan voelt het alsof mijn ader een aantal cm te kort is en trekt het gewoon en doet het echt veel pijn. Inmiddels doet mijn bovenarm ook vrolijk mee en lijkt het net alsof de binnenkant van mijn bovenarm gekneusd is.
Gia, het hoeft ook niet per se te jeuken toch bij een allergietest? Volgens mij is gewoon roodheid zonder jeuk ook mogelijk. Wel fijn om gewoon te weten waar je allergisch voor bent. Ik schijn allergisch te zijn voor latex en daar werd nogal moeilijk over gedaan toen er voor het begin van de kuren een operatie gepland stond. Het werd zo`n gedoe dat de hele operatie uiteindelijk geschrapt is. Toen ik een paar kuren later wel geopereerd werd, werd er eigenlijk een beetje nonchalant over gedaan. Heel fijn idee nadat je eerst horrorverhalen krijgt over anafalyctische shocks enzo.
Fratz, ik heb een vraag! Had jij tijdens je chemos eten wat je niet meer lekker vond en waar je eigenlijk gewoon misselijk van werd? Ik wel namelijk (alleen er aan denken zorgt er voor dat ik een misselijk gevoel krijg, terwijl ik voor de rest nog geen minuut misselijk ben geweest!) en ik vraag me af of dat nog weggaat trekken. Ik kan me op dit moment eigenlijk niet voorstellen dat ik het ooit weer eet nl!
De pijn in mn ader begint eindelijk wat minder te worden. De laatste keer kreeg ik chemo in een harde ader. Geen goed plan.
ik kan al een paar dagen mijn arm niet meer strekken, want dan voelt het alsof mijn ader een aantal cm te kort is en trekt het gewoon en doet het echt veel pijn. Inmiddels doet mijn bovenarm ook vrolijk mee en lijkt het net alsof de binnenkant van mijn bovenarm gekneusd is.
Jeutje, wat een hoop verhalen weer! Zeer confronterend en woorden van troost heb ik eigenlijk zo een twee drie niet paraat, alleen maar een en een 
voor iedereen!
Heb zelf momenteel een onrustige linkerborst waar ik pas na de feestdagen mee naar mn arts ga om de rust in het gezin voorlopig even te garanderen. Het is echt niet mijn bedoeling om het topic te kapen, maar wilde het even kwijt.
Even iets luchtigs: ik draag een armsteunkous en daar hoort ook een los handsteunkousje bij, omdat ik die al een hele tijd heb liet ik nieuwe opmeten (in juni) en bestellen, en het handje is sindsdien al zes keer teruggestuurd omdat ze maar niet snappen dat een iets langer polsstuk (die ik wilde ivm stuk vlees dat altijd tussen armpiekous en handjekous klem zit) iets anders is dan een langere duim of een langer handstuk Snappie? Als het zo opgeschreven staat slaat het eigenlijk nergens op 
Maar ik wacht vol spanning op de volgende zending 
Fratz, ik moet héééél veel aan je denken en zelfs de mensen in mijn omgeving weten dat ik van de leg af ben door jouw verhaal ook al vinden ze het gek omdat het maar via internet is, nou, boeit me niet
Hou vol meid,en
en een voor iedereen! Heb zelf momenteel een onrustige linkerborst waar ik pas na de feestdagen mee naar mn arts ga om de rust in het gezin voorlopig even te garanderen. Het is echt niet mijn bedoeling om het topic te kapen, maar wilde het even kwijt.
Even iets luchtigs: ik draag een armsteunkous en daar hoort ook een los handsteunkousje bij, omdat ik die al een hele tijd heb liet ik nieuwe opmeten (in juni) en bestellen, en het handje is sindsdien al zes keer teruggestuurd omdat ze maar niet snappen dat een iets langer polsstuk (die ik wilde ivm stuk vlees dat altijd tussen armpiekous en handjekous klem zit) iets anders is dan een langere duim of een langer handstuk
Snappie? Als het zo opgeschreven staat slaat het eigenlijk nergens op Maar ik wacht vol spanning op de volgende zending Fratz, ik moet héééél veel aan je denken en zelfs de mensen in mijn omgeving weten dat ik van de leg af ben door jouw verhaal ook al vinden ze het gek omdat het maar via internet is, nou, boeit me niet
Hou vol meid,en
I like it I like it I like it loud ♥
döp dep döp dededöp döp döp
döp dep döp dededöp döp döp
Lieverds
@Mula: ik kon elke dag wel een koe op.. En dan had ik opeens zin in dingen die mijn vriend dan micht ophalen. En als ze voor mijn neus stonden vond ik het helemaal niet lekker. Er hebben hier dus nogal wat drankjes en sapjes in de koelkast gestaan met maar een glaasje er uit. Veel dingen kon ik ook niet meer proeven. Is wel teruggekomen hoor! Nu heb ik juist helemaal geen honger. Maar als ik niet eet voel ik me wel zo k*t, dus ik dwing mezelf om normaal te eten. (en anders doet mijn omgeving dat wel!).
@Gia, ja ik moet vandaag! Eerst om 10:35 naar de chirurg om te kijken of de port-a-cath onder plaatselijke verdoving of onder narcose moet en dan om 16:00 de mri. Na de chirurg ga ik even naar radiologie, heb gehoord dat je geen make up op mag naar een hoofd mri bijvoorbeeld. En dat er contrastvloeistof gespoten kan worden. Daar hebben ze me niks over verteld en ik wil het weten! Als ik een infuus moet kom ik gewoon een uurtje eerder Ben benieuwd wat ze over je plakkers gaan zeggen. Hopelijk valt het mee.
@Milia, ik snap meteen wat jij bedoelt met dat kousje! Doh, dom dat zij het niet snappen! En ik weet ook precies wat je bedoelt met het van de leg zijn. Mijn familie weet dat ik hier post en ik heb het wel eens over jullie, weet nog goed dat Mula hier begon te posten, ik zei tegen mijn moeder dat ik het zo shit en oneerlijk vond dat er wéér een jonge vrouw hier kwam posten! Ik ken jullie dan wel niet persoonlijk maar toch maken jullie deel uit van mijn leven. Het is fijn om hier dingen van me af te kunenn schrijven, of om iemand iets te kunnen uit leggen, of om iemand een hart onder de riem te kunnen steken of om te weten dat er hier heel veel mensen meelezen en meeleven
Gisteren ben ik op mijn werk geweest Een lieve collega ging met de vut en daar wilde ik graag bij zijn! Dus een collega heeft mij opgehaald. Mijn team wist van niets, ben eerst bij hun langsgeweest. Ze waren helemaal verrast en ontroerd en kwamen er meteen allemaal bij, sommigen een traantje wegpinkend (een van de jonge jongens zelfs, altijd zo stoer en daar stond hij nu). Allemaal vragen beantwoord en daarna naar het feestje gegaan. Mijn collega die met de vut ging had direct de tranen in de ogen toen hij mij zag (en ik ook!) hij was echt heel blij dat ik gekomen was. We hebben nog lang gepraat hij het met me gaat en afgesproken dat we lekker blijven mailen. De rest van mijn collega's zijn lekker bij me gaan zitten (was eigelijk een staande receptie) en we hebben lekker gepraat en afspraken gemaakt. Mijn manager heeft me nu officieel gevraagd of ik goed vind dat mijn team wordt overgenomen door mijn collega. Ik heb het er al uitgebreid met mijn collega over gehad, hij is de juiste keuze. Vond het heel fijn dat ik echt eerst mijn fiat moest geven. Terug op mijn kantoor om mijn jas op te halen kwam een van de dames me nog weer even begroeten. Ik moest echt snel weer terugkomen zei ze met een snik in haar stem, 'je wordt vreselijk gemist'.
Ik kon me goed houden, thuis heb ik wel een potje gejankt. Van blijdschap, het was fantastisch om iedereen weer te zien, maar ook van verdriet. Ik mis mijn werk, mijn collega's, het bezig zijn.
Weer een lap tekst om te lezen over sommige dingen kan ik dan wel bijna een boek schrijven!
@Meelurkers: jullie zijn een soort stille kracht hoor!
@Mula: ik kon elke dag wel een koe op.. En dan had ik opeens zin in dingen die mijn vriend dan micht ophalen. En als ze voor mijn neus stonden vond ik het helemaal niet lekker. Er hebben hier dus nogal wat drankjes en sapjes in de koelkast gestaan met maar een glaasje er uit
. Veel dingen kon ik ook niet meer proeven. Is wel teruggekomen hoor! Nu heb ik juist helemaal geen honger. Maar als ik niet eet voel ik me wel zo k*t, dus ik dwing mezelf om normaal te eten. (en anders doet mijn omgeving dat wel!).@Gia, ja ik moet vandaag! Eerst om 10:35 naar de chirurg om te kijken of de port-a-cath onder plaatselijke verdoving of onder narcose moet en dan om 16:00 de mri. Na de chirurg ga ik even naar radiologie, heb gehoord dat je geen make up op mag naar een hoofd mri bijvoorbeeld. En dat er contrastvloeistof gespoten kan worden. Daar hebben ze me niks over verteld en ik wil het weten! Als ik een infuus moet kom ik gewoon een uurtje eerder
Ben benieuwd wat ze over je plakkers gaan zeggen. Hopelijk valt het mee. @Milia, ik snap meteen wat jij bedoelt met dat kousje! Doh, dom dat zij het niet snappen! En ik weet ook precies wat je bedoelt met het van de leg zijn. Mijn familie weet dat ik hier post en ik heb het wel eens over jullie, weet nog goed dat Mula hier begon te posten, ik zei tegen mijn moeder dat ik het zo shit en oneerlijk vond dat er wéér een jonge vrouw hier kwam posten! Ik ken jullie dan wel niet persoonlijk maar toch maken jullie deel uit van mijn leven. Het is fijn om hier dingen van me af te kunenn schrijven, of om iemand iets te kunnen uit leggen, of om iemand een hart onder de riem te kunnen steken of om te weten dat er hier heel veel mensen meelezen en meeleven
Gisteren ben ik op mijn werk geweest
Een lieve collega ging met de vut en daar wilde ik graag bij zijn! Dus een collega heeft mij opgehaald. Mijn team wist van niets, ben eerst bij hun langsgeweest. Ze waren helemaal verrast en ontroerd en kwamen er meteen allemaal bij, sommigen een traantje wegpinkend (een van de jonge jongens zelfs, altijd zo stoer en daar stond hij nu). Allemaal vragen beantwoord en daarna naar het feestje gegaan. Mijn collega die met de vut ging had direct de tranen in de ogen toen hij mij zag (en ik ook!) hij was echt heel blij dat ik gekomen was. We hebben nog lang gepraat hij het met me gaat en afgesproken dat we lekker blijven mailen. De rest van mijn collega's zijn lekker bij me gaan zitten (was eigelijk een staande receptie) en we hebben lekker gepraat en afspraken gemaakt. Mijn manager heeft me nu officieel gevraagd of ik goed vind dat mijn team wordt overgenomen door mijn collega. Ik heb het er al uitgebreid met mijn collega over gehad, hij is de juiste keuze. Vond het heel fijn dat ik echt eerst mijn fiat moest geven. Terug op mijn kantoor om mijn jas op te halen kwam een van de dames me nog weer even begroeten. Ik moest echt snel weer terugkomen zei ze met een snik in haar stem, 'je wordt vreselijk gemist'.Ik kon me goed houden, thuis heb ik wel een potje gejankt. Van blijdschap, het was fantastisch om iedereen weer te zien, maar ook van verdriet. Ik mis mijn werk, mijn collega's, het bezig zijn.
Weer een lap tekst om te lezen
over sommige dingen kan ik dan wel bijna een boek schrijven! @Meelurkers:
jullie zijn een soort stille kracht hoor!
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
quote:
@Meelurkers:
Zo, plakkers eraf, was hier en daar een beetje geīrriteerd, volgens de verpleegkundige, maar goed, morgen hoor ik wel wat de dermatoloog ervan vindt.
Is nu al een opluchting dat het eraf is.
Goh, en dan moet ik nog gaan bestralen.
Volgens mij word je met zoiets ook danig overgevoelig......
Maar goed, dit viel allemaal reuze mee. Maandag bestralen.
Hoor ik zoveel verschillende verhalen over. Mensen die veel klachten hebben, mensen die er niks van merken. Hopelijk behoor ik tot de laatste groep, maar dat is afwachten.
Is nu al een opluchting dat het eraf is.
Goh, en dan moet ik nog gaan bestralen.
Volgens mij word je met zoiets ook danig overgevoelig......
Maar goed, dit viel allemaal reuze mee. Maandag bestralen.
Hoor ik zoveel verschillende verhalen over. Mensen die veel klachten hebben, mensen die er niks van merken. Hopelijk behoor ik tot de laatste groep, maar dat is afwachten.
Hier nog een stille lezer.quote:
Wens jullie allemaal heel veel beterschap
"People that use Fiat currency as a store of value.
There is a name for it:
We call them Poor"
There is a name for it:
We call them Poor"
Van deze lurker ook een hart onder de riem!
Dames, ontzettend veel sterkte met alles. Erg heftig allemaal.
Tevens geeft dit mij ook een beetje een beeld hoe het bij mijn moeder moet zijn gegaan. Die is helaas in 1998 aan de uitzaaingen van borstkanker overleden. Ik werd alleen helaas wat in het ongewisse gelaten, om me te 'beschermen' en omdat ik nog behoorlijk jong was (ik was bijna 16 toen ze uiteindelijk overleed).
Petje af dat jullie hier zo open zijn. Kan me goed voorstellen dat je hier goed steun aan elkaar kan hebben.
Nogmaal heel veel sterkte, ik jullie in ieder geval hier volgen.
Dames, ontzettend veel sterkte met alles. Erg heftig allemaal.
Tevens geeft dit mij ook een beetje een beeld hoe het bij mijn moeder moet zijn gegaan. Die is helaas in 1998 aan de uitzaaingen van borstkanker overleden. Ik werd alleen helaas wat in het ongewisse gelaten, om me te 'beschermen' en omdat ik nog behoorlijk jong was (ik was bijna 16 toen ze uiteindelijk overleed).
Petje af dat jullie hier zo open zijn. Kan me goed voorstellen dat je hier goed steun aan elkaar kan hebben.
Nogmaal heel veel sterkte, ik jullie in ieder geval hier volgen.
Wat bedoel je met onrustige borst? Je voelt weer een knobbel?quote:
Heb zelf momenteel een onrustige linkerborst waar ik pas na de feestdagen mee naar mn arts ga om de rust in het gezin voorlopig even te garanderen.
Ik hoop niet dat het weer mis is, je hebt het hele traject al gehad. Wat was jij sterk. Ik probeer daar echt een voorbeeld aan te nemen.
Topic kapen? Het was toch zeker jouw topic!quote:Het is echt niet mijn bedoeling om het topic te kapen, maar wilde het even kwijt.
Zo ik ben weer thuis! De mri viel me heel erg mee. Uiteraard moest ik een infuus (contrastvloeistof) en dat hadden ze me niet vertelt. Nou succes met prikken hč! gelukkig kon het naaldje in mijn elleboog. Na twee keer raak. Morgen ga ik meteen naar poli bellen wanneer ik uitslag krijg, want daar heb ik uiteraard geen bericht over gehad..
En verder, ik voel me eigenlijk wel lekker vandaag voor de verandering! Hopelijk morgen ook, mijn broer en zijn vriendin komen lekker de voice kijken
gelukkig kon het naaldje in mijn elleboog. Na twee keer raak. Morgen ga ik meteen naar poli bellen wanneer ik uitslag krijg, want daar heb ik uiteraard geen bericht over gehad.. En verder, ik voel me eigenlijk wel lekker vandaag voor de verandering! Hopelijk morgen ook, mijn broer en zijn vriendin komen lekker de voice kijken
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Te vroeg zitten juichen. Hele nacht niet geslapen omdat ik zo'n pijn heb in mijn bekken.
Net lekker een potje gejankt bij mijn vriend. Waarom laat mijn lichaam me zo in de steek?
Net lekker een potje gejankt bij mijn vriend. Waarom laat mijn lichaam me zo in de steek?
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Fratz, wat kut zeg!
Ik zat trouwens net de eerdere topics door te lezen en volgens mij wonen wij bij elkaar in de buurt Fratz! Als het inderdaad klopt, dan hebben we misschien gewoon wel saampjes in de wachtkamer gezeten.
Ik zat trouwens net de eerdere topics door te lezen en volgens mij wonen wij bij elkaar in de buurt Fratz! Als het inderdaad klopt, dan hebben we misschien gewoon wel saampjes in de wachtkamer gezeten.
You've got mail!quote:
Fratz, wat kut zeg!
Ik zat trouwens net de eerdere topics door te lezen en volgens mij wonen wij bij elkaar in de buurt Fratz! Als het inderdaad klopt, dan hebben we misschien gewoon wel saampjes in de wachtkamer gezeten.
Net nog weere wat geslapen. Mijn moede is hier nu. Moet verplicht broodjes eten enzo. Heb echt geen hongermaar het moet. Alweer drie kilo afgevallen deze week. De teller staat nu op twintig kilo er af. Ik moet gaan oppassen..
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Vanmiddag uitslag allergietest gehad. Nikkel, chroom en inderdaad Jodium. Die eerste twee zijn niet zo verrassend, aangezien ik inderdaad weleens irritatie heb gehad met bepaalde niet zilveren of gouden sieraden. De jodium gaf niet eens zo'n heftige reactie, maar ja, bij een operatie zijn ze daar doorgaans heel scheutig mee. Dus, dat zal het dan wel geweest zijn.
@ Fratz, 20 kilo kan ik gerust missen. Wat dat betreft mag je wel wat van me hebben.
Ik was eigenlijk aan 't lijnen toen ik die knobbel vond. Ben ik nu maar mee gestopt, vrees dat het straks wel vanzelf zal gaan. Lekker laten zitten wat er zit, nu.
Veel plezier met de voice. Wij gaan ook kijken.
@ Fratz, 20 kilo kan ik gerust missen. Wat dat betreft mag je wel wat van me hebben.
Ik was eigenlijk aan 't lijnen toen ik die knobbel vond. Ben ik nu maar mee gestopt, vrees dat het straks wel vanzelf zal gaan. Lekker laten zitten wat er zit, nu.
Veel plezier met de voice. Wij gaan ook kijken.
Dat zou wel heeel toevallig zijn dan!quote:
Fratz, wat kut zeg!
Ik zat trouwens net de eerdere topics door te lezen en volgens mij wonen wij bij elkaar in de buurt Fratz! Als het inderdaad klopt, dan hebben we misschien gewoon wel saampjes in de wachtkamer gezeten.
"It's good to be open-minded, but not so open that your brains fall out."
Ik kon de twintig kilo wel missen hoorquote:
Vanmiddag uitslag allergietest gehad. Nikkel, chroom en inderdaad Jodium. Die eerste twee zijn niet zo verrassend, aangezien ik inderdaad weleens irritatie heb gehad met bepaalde niet zilveren of gouden sieraden. De jodium gaf niet eens zo'n heftige reactie, maar ja, bij een operatie zijn ze daar doorgaans heel scheutig mee. Dus, dat zal het dan wel geweest zijn.
@ Fratz, 20 kilo kan ik gerust missen. Wat dat betreft mag je wel wat van me hebben.
Ik was eigenlijk aan 't lijnen toen ik die knobbel vond. Ben ik nu maar mee gestopt, vrees dat het straks wel vanzelf zal gaan. Lekker laten zitten wat er zit, nu.
Veel plezier met de voice. Wij gaan ook kijken.
Maar voor de toekomst moet ik wel uitkijken. Gewoon blijven eten dus. Als ik niet eet heb ik geen energie, voel ik me shit, enz.
Oh en Mula en ik hebben dezelfde woonplaats
Gaan alleen niet naar hetzelfde ziekenhuis. Maar wel toevallig!
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Dames, ook ik lees hier regelmatig mee. Een aantal van jullie heb ik wel eens in andere topics voorbij zien komen en andere namen kende ik nog niet.
Ik heb diep respect voor jullie. Ik weet dat jullie eigenlijk niet anders kunnen dan 'er mee dealen' maar toch, jullie doen 't maar.
Een dikke knuffel voor iedereen die 'm kan gebruiken!
Ik heb diep respect voor jullie. Ik weet dat jullie eigenlijk niet anders kunnen dan 'er mee dealen' maar toch, jullie doen 't maar.
Een dikke knuffel voor iedereen die 'm kan gebruiken!
A grand adventure has begun.
Jaja, ik had gelijk...Fratz en ik zijn stadsgenootjes! Thee doen lijkt me leuk! Ipad deed even moeilijk met pm, dus maar zo.
Ik ben ziek. Hoesten, heel verkouden, hoofdpijn, keelpijn, ellendig voelen. Het doet pijn onder mijn ogen. Ben bang dat ik op weg ben naar een voorhoofdholte-ontsteking. Temp is 37.5, dus -gelukkig- nog niet belwaardig. Ik ben zo bang dat ik naar het ziekenhuis moet.
Ik ben ziek. Hoesten, heel verkouden, hoofdpijn, keelpijn, ellendig voelen. Het doet pijn onder mijn ogen. Ben bang dat ik op weg ben naar een voorhoofdholte-ontsteking. Temp is 37.5, dus -gelukkig- nog niet belwaardig. Ik ben zo bang dat ik naar het ziekenhuis moet.
Oh, en ik heb voor de liefhebber ook nog wel een kilootje of 20 over hoor. Ik ben helemaal niet egoistisch hoor, ik wil best uitdelen.
Ik sta na 6 kuren op +10 btw. Ik ga me er maar niet druk meer over maken. Hoe moeilijk ook...
Ik sta na 6 kuren op +10 btw. Ik ga me er maar niet druk meer over maken. Hoe moeilijk ook...
Mula, er heerst wel een virusje, hoor. Tenminste, hier wel.
Ik probeer zelf wel goed op te letten dat ik niks oploop, maar dat valt niet mee.
Gisteren repetitie (koor) en mijn buuv stond maar te snotteren. 
Mijn zoon werkt in een verzorgingstehuis, waar op de afdeling ook wat rondwaart. Hij moet zich nu omkleden voordat hij de afdeling verlaat. Mag niet met zijn 'besmette' uniform het huis door. Maar.....ik moet het zooitje wel wassen! Dus, flink handen wassen en ik laat het hemzelf in de wasmachine stoppen.
Dus, ga maar lekker op tijd onder de wol, goed uitslapen, citrosannetje voordat je te bed gaat. Hopelijk ben je er snel weer vanaf.
Ik probeer zelf wel goed op te letten dat ik niks oploop, maar dat valt niet mee.
Gisteren repetitie (koor) en mijn buuv stond maar te snotteren.
Mijn zoon werkt in een verzorgingstehuis, waar op de afdeling ook wat rondwaart. Hij moet zich nu omkleden voordat hij de afdeling verlaat. Mag niet met zijn 'besmette' uniform het huis door. Maar.....ik moet het zooitje wel wassen! Dus, flink handen wassen en ik laat het hemzelf in de wasmachine stoppen.
Dus, ga maar lekker op tijd onder de wol, goed uitslapen, citrosannetje voordat je te bed gaat. Hopelijk ben je er snel weer vanaf.
Gaan we doen!quote:
Jaja, ik had gelijk...Fratz en ik zijn stadsgenootjes! Thee doen lijkt me leuk! Ipad deed even moeilijk met pm, dus maar zo.
Ik ben ziek. Hoesten, heel verkouden, hoofdpijn, keelpijn, ellendig voelen. Het doet pijn onder mijn ogen. Ben bang dat ik op weg ben naar een voorhoofdholte-ontsteking. Temp is 37.5, dus -gelukkig- nog niet belwaardig. Ik ben zo bang dat ik naar het ziekenhuis moet.
Kan je geen ibuprofen of paractamol nemen? Bij het martini heb je de oncologietelefoon, die kan ik 24 uur oer dag bellen als ik vragen heb. Heeft het umcg dat ook niet? Gewoon even bellen!
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Ha! Nu weet ik waar jullie wonen 
"It's good to be open-minded, but not so open that your brains fall out."
Geheel OT, maar als zoon oud genoeg is om te werken kan hij toch ook wel zelf een wasje draaien?quote:
Mijn zoon werkt in een verzorgingstehuis, waar op de afdeling ook wat rondwaart. Hij moet zich nu omkleden voordat hij de afdeling verlaat. Mag niet met zijn 'besmette' uniform het huis door. Maar.....ik moet het zooitje wel wassen! Dus, flink handen wassen en ik laat het hemzelf in de wasmachine stoppen. Y
Ik let eigenlijk helemaal niet extra op dat ik niks oploop. Ik mag niet zwemmen, naar de sauna en het ergste van alles: niet naar mijn favoriete bronnenbad. maar dat is het wel zo'n beetje. Mijn oncologe doet over de rest ook niet moeilijk. Ik hoef geen mensenmassa's te vermijden ofzo. En daarbij: naar de appie moet ik toch en daar zullen ook genoeg bacterien en virussen rondzweven.
Ik kan inderdaad ook 24uur per dag het ziekenhuis bellen. En dat heb ik net maar gedaan. Geen koorts, maar als ze me iets kunnen geven om te voorkomen dat ik wel in het ziekenhuis beland en daarnaast ook nog eens me deze laatste week vd kuur beter voel, dan vind ik het prima. Ik ben benieuwd.
maar dat is het wel zo'n beetje. Mijn oncologe doet over de rest ook niet moeilijk. Ik hoef geen mensenmassa's te vermijden ofzo. En daarbij: naar de appie moet ik toch en daar zullen ook genoeg bacterien en virussen rondzweven. Ik kan inderdaad ook 24uur per dag het ziekenhuis bellen. En dat heb ik net maar gedaan. Geen koorts, maar als ze me iets kunnen geven om te voorkomen dat ik wel in het ziekenhuis beland en daarnaast ook nog eens me deze laatste week vd kuur beter voel, dan vind ik het prima. Ik ben benieuwd.
Nee, ik woon in Brabant en dan tegen Zeeland aanquote:
"It's good to be open-minded, but not so open that your brains fall out."
Goed dat je hebt gebeld! Daar zijn ze voor.quote:
Ik let eigenlijk helemaal niet extra op dat ik niks oploop. Ik mag niet zwemmen, naar de sauna en het ergste van alles: niet naar mijn favoriete bronnenbad.
Ik kan inderdaad ook 24uur per dag het ziekenhuis bellen. En dat heb ik net maar gedaan. Geen koorts, maar als ze me iets kunnen geven om te voorkomen dat ik wel in het ziekenhuis beland en daarnaast ook nog eens me deze laatste week vd kuur beter voel, dan vind ik het prima. Ik ben benieuwd.
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Doet hij ook weleens. Vroeg gisteren ook of hij zijn 'besmette' kleding alvast in de wasmachine wilde doen. Maar een uur later lag het er nog steeds voor. (mannen!)quote:
[..]
Geheel OT, maar als zoon oud genoeg is om te werken kan hij toch ook wel zelf een wasje draaien?
Wasmachine staat hier in de keuken, dus heb ik het toch maar zelf geriskeerd. En ach, een verkoudsheidvirus houd je toch niet tegen.
Regelmatig handen wassen is eigenlijk het enige wat je kunt doen. Want overal komen mensen die het virus bij zich hebben.
Zou het wel vervelend vinden als ik komende maand ziek wordt. Moet ik met een zieke kop elke dag naar Eindhoven.
Volgens de dokter heb ik waarschijnlijk het virus dat rondgaat en kunnen ze daar niks voor geven om het de kop in te drukken op dit moment. Pas als ik echt koorts krijg, kan ik medicijnen krijgen. Verder stomen, neusdruppels, hoestdrank en paracetamol. Precies zoals ik al deed.
En het mooiste nieuws van allemaal: mocht ik wel koorts krijgen, dan was het volgens deze dokter af te handelen met pillen ipv infuus.
En het mooiste nieuws van allemaal: mocht ik wel koorts krijgen, dan was het volgens deze dokter af te handelen met pillen ipv infuus.
Net met mijn moeder de stad in geweest! We waren bij het ziekenhuis geweest en eigenlijk voelde ik me opperbest. Zelfs nog nieuwe laarzen gekocht! Volgende week krijg ik de port-a-cath, onder gehele narcose, volgens wens .
Heb nou trouwens een lekkere beginnende keelpijn. Mijn straf voor een middagje stadten
.Heb nou trouwens een lekkere beginnende keelpijn. Mijn straf voor een middagje stadten
There are no secrets in life, just hidden truths that lie beneath the surface.
Zo, vanmiddag eerste bestraling gehad. Viel me erg mee. Had er wel een beetje tegenop gezien, vooral omdat ik niet wist wat ik moest verwachten. Als het niet erger wordt dan zo, vind ik het allemaal wel prima. De tijd die ik ermee kwijt ben, heen en terug rijden enz...., heb ik er graag voor over.
Ik had wel een beetje het gevoel van 'eindelijk worden die kankercellen vernietigd', zeker na die 12 dagen uitstel. Aan de andere kant moet ik er nu de feestdagen mee door. Anders was ik ervoor al klaar geweest.
Maar goed, morgen om 14.20.
Hoe is het met Mula en Fratz? Knap je al wat op, Mula? En Fratz, wanneer krijg je de uitslag van de mri?
Ik had wel een beetje het gevoel van 'eindelijk worden die kankercellen vernietigd', zeker na die 12 dagen uitstel. Aan de andere kant moet ik er nu de feestdagen mee door. Anders was ik ervoor al klaar geweest.
Maar goed, morgen om 14.20.
Hoe is het met Mula en Fratz? Knap je al wat op, Mula? En Fratz, wanneer krijg je de uitslag van de mri?
Fratz, met keelpijn begon de hele ellende bij mij.
Mijn verkoudheid is inmiddels min of meer weg, maar ik loop afgrijselijk te hoesten. Tot kokhalzen aan toe.
Mijn kaken en elke spier in mn bovenlijf doet er pijn van.
Mijn verkoudheid is inmiddels min of meer weg, maar ik loop afgrijselijk te hoesten. Tot kokhalzen aan toe.
Mijn kaken en elke spier in mn bovenlijf doet er pijn van.
Gia, ik ken twee mensen die net hun bestraling hebben afgerond en die vonden het prima te doen. Moe en wat huidproblemen en heftig om elke keer naar het ziekenhuis te moeten, maar wel te doen.
Pffff waar te beginnen.
Aanleiding 3 tantes aan vaders kant met borstkanker voor de dokter een reden om me aan te melden bij een genetisch kliniek. Waar ik 14 dec terecht kan en al mijn lijsten met familie kwalen heb ingestuurd.
Na een hele lange zoektocht eindelijk mijn zus (38 jr) gevonden, alleen is ze net overleden aan jawel borstkanker. Ik (36 jr) krijg het toch wel wat benauwd en vraag aan mijn huisarts een mammogram voor mijn eigen gemoedsrust.
Vorige week dinsdag een mammogram gehad en moest ik terug naar de wachtkamer terwijl de radioloog de foto's beoordeelde of ik door moest voor een echo. Net mijn kont koud op de stoel werd ik terug geroepen, er moest van een bepaalde plek nogmaals een mammo gemaakt worden. Vanaf hier ging het voor mij als een sneltreinvaart binnen 5 min lag ik op de echokamer en werd ik op de hoogte gebracht. Ze hebben twee plekken in mijn rechterborst gevonden, een kleine van nog geen 2 cm en een grote van 3/4 cm. Volgende dag telefoon die middag al melden op de mammapoli en een uur later een biopsie (die me enorm is meegevallen).
En nu na een week de avond voor de uitslag begin ik het toch wel spaans benauwd te krijgen. Wat als blijft maar spoken .............. wat een onzekerheid.
Aanleiding 3 tantes aan vaders kant met borstkanker voor de dokter een reden om me aan te melden bij een genetisch kliniek. Waar ik 14 dec terecht kan en al mijn lijsten met familie kwalen heb ingestuurd.
Na een hele lange zoektocht eindelijk mijn zus (38 jr) gevonden, alleen is ze net overleden aan jawel borstkanker. Ik (36 jr) krijg het toch wel wat benauwd en vraag aan mijn huisarts een mammogram voor mijn eigen gemoedsrust.
Vorige week dinsdag een mammogram gehad en moest ik terug naar de wachtkamer terwijl de radioloog de foto's beoordeelde of ik door moest voor een echo. Net mijn kont koud op de stoel werd ik terug geroepen, er moest van een bepaalde plek nogmaals een mammo gemaakt worden. Vanaf hier ging het voor mij als een sneltreinvaart binnen 5 min lag ik op de echokamer en werd ik op de hoogte gebracht. Ze hebben twee plekken in mijn rechterborst gevonden, een kleine van nog geen 2 cm en een grote van 3/4 cm. Volgende dag telefoon die middag al melden op de mammapoli en een uur later een biopsie (die me enorm is meegevallen).
En nu na een week de avond voor de uitslag begin ik het toch wel spaans benauwd te krijgen. Wat als blijft maar spoken .............. wat een onzekerheid.
Lijkt me vreselijk rottdog, maar op zich wel prettig denk ik dat er wel tempo achter zit om tot een diagnose te komen
Meisje toch! Getsiequote:
Pffff waar te beginnen.
Aanleiding 3 tantes aan vaders kant met borstkanker voor de dokter een reden om me aan te melden bij een genetisch kliniek. Waar ik 14 dec terecht kan en al mijn lijsten met familie kwalen heb ingestuurd.
Na een hele lange zoektocht eindelijk mijn zus (38 jr) gevonden, alleen is ze net overleden aan jawel borstkanker. Ik (36 jr) krijg het toch wel wat benauwd en vraag aan mijn huisarts een mammogram voor mijn eigen gemoedsrust.
Vorige week dinsdag een mammogram gehad en moest ik terug naar de wachtkamer terwijl de radioloog de foto's beoordeelde of ik door moest voor een echo. Net mijn kont koud op de stoel werd ik terug geroepen, er moest van een bepaalde plek nogmaals een mammo gemaakt worden. Vanaf hier ging het voor mij als een sneltreinvaart binnen 5 min lag ik op de echokamer en werd ik op de hoogte gebracht. Ze hebben twee plekken in mijn rechterborst gevonden, een kleine van nog geen 2 cm en een grote van 3/4 cm. Volgende dag telefoon die middag al melden op de mammapoli en een uur later een biopsie (die me enorm is meegevallen).
En nu na een week de avond voor de uitslag begin ik het toch wel spaans benauwd te krijgen. Wat als blijft maar spoken .............. wat een onzekerheid.
Ik hoop zo dat je morgen goed nieuws krijgt!!!! *duimt
Bij mijn moeder is het trouwens bijna 5 jaar geleden...
03-12-2007 was de mammogram en 21-12-2007 is ze geopereerd.
"It's good to be open-minded, but not so open that your brains fall out."
