Mammapoli deel 3

Toch maar naar oncologie gebeld. Nu moet ik naar het ziekenhuis om een foto te laten maken van mijn knie en zo.

Meh. Er is nix uit de ct. Scan gekomen en nou moet ik alsnog een mri.. De schrik slaat mij om het hart. Gister nog naar het ziekenhuis geweest, zou vandaag gebeld worden, maar geen dokter.. Moet ik er morgen weer achteraan. Heb last van slappe benen, lopen doet pijn en gaat moeilijk.

Bwuh Fratz! Even rust in je lijf is je ook niet gegund he...

Ik ben al een paar dagen enorm emo, echt niet leuk. En de afgelopen weken is me nu al drie keer gevraagd of ik een interview wil geven omdat mijn team het zo goed doet. Waarop ik nog verdrietiger word. Zo hard gewerkt voor succes afgelopen jaar en ik kan alleen maar aan de zijlijn toekijken. Morgen ga ik een collega een fijn pensioen wensen, ik kan niet eens lopen, er moet een rolstoel worden geregeld. En ook al is iedereen om mij heen fantastisch, het is gewoon focking zwaar deze hele situatie

@ Fratz, heel veel sterkte. Laten we hopen dat de MRI niks ernstigs uitwijst. Je bent nu al zolang bezig.

Voor mij gaat het maandag dan eindelijk beginnen.
Gisteren strepen op mijn lijf gekregen voor de bestraling. 23 x.

Vandaag naar het ziekenhuis geweest voor de allergietest. Er zitten nu 32 plakkertjes op mijn rug.
Die gaan er donderdag vanaf en dan hoor ik vrijdag de uitslag. Effe vervelend, maar dan heb ik dat toch alvast gehad en kan ik me helemaal richten op de bestraling en daarna de chemo enz.....

Moet wel zeggen dat ik heel veel heb aan deze topics; heb ze helemaal doorgelezen.
Aan de andere kant ga je jezelf ook wel vergelijken. Bepaalde klachten die Fratz beschrijft, voel ik ook, terwijl voor mij de behandeling nog moet beginnen. Zoals pijn bij lopen, pijn in mijn schouderbladen. Maar ik moet wel zeggen dat ik dus 0,0 conditie heb. Is dus niet zo gek dat ik meteen slap ben na een operatie en 2 x een week ziekenhuis. Wat doe je daar nou de hele dag?

Heb me voorgenomen om wat vaker te gaan wandelen en te gaan steppen. Maar ja, voornemens.....bij mij komt er meestal weinig van.

Gia, dat van die voornemens snap ik helemaal. Je hebt ook gewoon nergens zin in! Ik ben af en toe met mijn hondje gaan lopen. Maar wel 's avonds nadat ik door de buren steeds werd aangesproken en sommige mensen mijn kanker gingen vergelijken met hun griepje . Ik heb nu overigens een infrarood lamp voor wat pijnverlichting. Best lekker! Ik hoop dat ze snel gaan starten Gia, heb je wat meer zekerheid.

Voor alle meisjes hier:

Fratz, ik hoop dat ook een mri gewoon een goede uitslag gaat geven en het toch iets onschuldigs blijkt te zijn. Heel veel sterkte met je pijn. Geestelijk is deze situatie al zo heftig, maar als je dan ook nog door middel van pijn continu erop gewezen wordt, lijkt me helemaal ondoenlijk.

Gia, fijn dat het hele circus voor jou nu gaat beginnen! Het moet toch, dus dan maar meteen he! Ik herken trouwens wat je zegt over klachten van jezelf met anderen vergelijken. Een van de redenen waarom het nieuws van Fratz bij mij behoorlijk hard insloeg, was omdat ik in die periode ook pijn in mn rug had. En in mn ribben, nek en schouders. Nou heb ik dat al jaren en weet ik verstandelijk dat het mijn oude kwaaltje is, maar toch...

Hier gaat het goed en slecht. Op een verkoudheid en een pijnlijke ader (au!) na gaat het lichamelijk goed. Ook deze kuur was na 3 dagen eigenlijk de ergste ellende (moe, maagpijn) weer voorbij. Geestelijk is een ander verhaal. Ik ben er zo klaar mee. Ik ben niet superdepri ofzo, maar ik heb gewoon geen zin meer. Mijn mond smaakt naar bleekwater en daar word ik gek van. Het lukt slecht om alleen te zijn. Ik kan mezelf nauwelijks tot iets motiveren. Zolang ik op sleeptouw wordt genomen, kan ik van alles. Ben ik alleen dan ben ik al blij als het lukt om op een dag te douchen. Ik wil van alles, maar weet tegelijkertijd niet wat ik wil doen. Ik zit mezelf dus een beetje in de weg.

Mula
Ik snap precies wat je bedoelt. Als er niemand hier langskomt heb ik ook geen zin om mezelf uit bed te slepen. Dan kijk ik gerust de halve dag 24 kitchen of animal planet of zoiets en voel ik me shit. Ik vind het altijd fijn als er iemand langs komt, daar krijg ik ook weer energie van, heel herkenbaar! Dat je mond naar bleekwater smaakt kan ik me ook nog wel herinneren, ik proefte bijna niets meer destijds! Hadden we een keer pizza's besteld, ik met extra verse knoflook, nou ik proefte er niks van. Naar het toilet, weer terug in de kamer en ik viel zowat ik katzwijm van de knoflookgeur, maar proeven ho maar!

Heb trouwens donderdag middag de mri, ben net gebeld. Daar ben ik heel blij mee. (te meer omdat de radioloog zei dat ik haar ziekenhuis het nog wel minstens een maand ging duren ivm wachtlijst..).
Nou we wachten weer af

Mooi dat de mri donderdag al is! Goed nieuws.

Ik had niet verwacht dat smaakproblemen zoveel invloed zouden hebben als ze blijken te hebben. Die vieze smaak zorgt inmiddels dat ik bij tijden gewoon niet lekker in mn vel zit. Eerste 4 kuren had ik chemische smaak en was het per hap afwachten wat ik wel proefde en wat niet. Ene keer niks, andere keer alleen zout en dan weer alleen zoet. Heel vermoeiend. Ik heb me rotgegeten aan Apekoppen (die drop-banaan snoepjes: daar proefde ik bijna altijd wel iets van!). Deze keer proef ik alles, maar heeft alles een zoete chemische bijsmaak. Zelfs water smaakt naar goedkope ranja. Het enige wat helpt is de hele dag door eten, want zogauw ik het doorslik is de vieze smaak weer terug.

Het eerste wat ik ga doen zogauw mijn smaak weer normaal is na de chemos, is uit eten. Wokken, zodat ik gewoon heel veel verschillende smaken kan proeven.

Ik wil even zeggen dat jullie verhalen hier insloegen als een bliksem.

Sterkte voor iedereen.

Ik lees en leef nog steeds mee met iedereen hier.

@ Fratz, morgen dus al die MRI? Of volgende week pas?

In elk geval heel veel sterkte. Ik zal voor je duimen.

Wat betreft de allergietest verwacht ik daar niet veel van. Heb nauwelijks jeuk.
Morgen gaan die plakkers eraf. Gelukkig, want al die pleisters trekken wel.
Ben wel benieuwd naar de uitslag. Als het de methyleen blauw is, weet ik niet of dat met huidcontact ook een reactie geeft. Bij de operatie was het ingespoten, namelijk.
Mja, we zien wel.

Allemaal heel veel

Dames, ik vind het zo akelig voor jullie. Heb je niks aan natuurlijk, maar ook ik lees en leef steeds mee.

*zwaait even naar alle meelezers*

Gia, het hoeft ook niet per se te jeuken toch bij een allergietest? Volgens mij is gewoon roodheid zonder jeuk ook mogelijk. Wel fijn om gewoon te weten waar je allergisch voor bent. Ik schijn allergisch te zijn voor latex en daar werd nogal moeilijk over gedaan toen er voor het begin van de kuren een operatie gepland stond. Het werd zo`n gedoe dat de hele operatie uiteindelijk geschrapt is. Toen ik een paar kuren later wel geopereerd werd, werd er eigenlijk een beetje nonchalant over gedaan. Heel fijn idee nadat je eerst horrorverhalen krijgt over anafalyctische shocks enzo.

Fratz, ik heb een vraag! Had jij tijdens je chemos eten wat je niet meer lekker vond en waar je eigenlijk gewoon misselijk van werd? Ik wel namelijk (alleen er aan denken zorgt er voor dat ik een misselijk gevoel krijg, terwijl ik voor de rest nog geen minuut misselijk ben geweest!) en ik vraag me af of dat nog weggaat trekken. Ik kan me op dit moment eigenlijk niet voorstellen dat ik het ooit weer eet nl!

De pijn in mn ader begint eindelijk wat minder te worden. De laatste keer kreeg ik chemo in een harde ader. Geen goed plan. ik kan al een paar dagen mijn arm niet meer strekken, want dan voelt het alsof mijn ader een aantal cm te kort is en trekt het gewoon en doet het echt veel pijn. Inmiddels doet mijn bovenarm ook vrolijk mee en lijkt het net alsof de binnenkant van mijn bovenarm gekneusd is.

Jeutje, wat een hoop verhalen weer! Zeer confronterend en woorden van troost heb ik eigenlijk zo een twee drie niet paraat, alleen maar een en een voor iedereen!
Heb zelf momenteel een onrustige linkerborst waar ik pas na de feestdagen mee naar mn arts ga om de rust in het gezin voorlopig even te garanderen. Het is echt niet mijn bedoeling om het topic te kapen, maar wilde het even kwijt.

Even iets luchtigs: ik draag een armsteunkous en daar hoort ook een los handsteunkousje bij, omdat ik die al een hele tijd heb liet ik nieuwe opmeten (in juni) en bestellen, en het handje is sindsdien al zes keer teruggestuurd omdat ze maar niet snappen dat een iets langer polsstuk (die ik wilde ivm stuk vlees dat altijd tussen armpiekous en handjekous klem zit) iets anders is dan een langere duim of een langer handstuk Snappie? Als het zo opgeschreven staat slaat het eigenlijk nergens op Maar ik wacht vol spanning op de volgende zending

Fratz, ik moet héééél veel aan je denken en zelfs de mensen in mijn omgeving weten dat ik van de leg af ben door jouw verhaal ook al vinden ze het gek omdat het maar via internet is, nou, boeit me niet Hou vol meid,en

Lieverds

@Mula: ik kon elke dag wel een koe op.. En dan had ik opeens zin in dingen die mijn vriend dan micht ophalen. En als ze voor mijn neus stonden vond ik het helemaal niet lekker. Er hebben hier dus nogal wat drankjes en sapjes in de koelkast gestaan met maar een glaasje er uit . Veel dingen kon ik ook niet meer proeven. Is wel teruggekomen hoor! Nu heb ik juist helemaal geen honger. Maar als ik niet eet voel ik me wel zo k*t, dus ik dwing mezelf om normaal te eten. (en anders doet mijn omgeving dat wel!).

@Gia, ja ik moet vandaag! Eerst om 10:35 naar de chirurg om te kijken of de port-a-cath onder plaatselijke verdoving of onder narcose moet en dan om 16:00 de mri. Na de chirurg ga ik even naar radiologie, heb gehoord dat je geen make up op mag naar een hoofd mri bijvoorbeeld. En dat er contrastvloeistof gespoten kan worden. Daar hebben ze me niks over verteld en ik wil het weten! Als ik een infuus moet kom ik gewoon een uurtje eerder Ben benieuwd wat ze over je plakkers gaan zeggen. Hopelijk valt het mee.

@Milia, ik snap meteen wat jij bedoelt met dat kousje! Doh, dom dat zij het niet snappen! En ik weet ook precies wat je bedoelt met het van de leg zijn. Mijn familie weet dat ik hier post en ik heb het wel eens over jullie, weet nog goed dat Mula hier begon te posten, ik zei tegen mijn moeder dat ik het zo shit en oneerlijk vond dat er wéér een jonge vrouw hier kwam posten! Ik ken jullie dan wel niet persoonlijk maar toch maken jullie deel uit van mijn leven. Het is fijn om hier dingen van me af te kunenn schrijven, of om iemand iets te kunnen uit leggen, of om iemand een hart onder de riem te kunnen steken of om te weten dat er hier heel veel mensen meelezen en meeleven

Gisteren ben ik op mijn werk geweest Een lieve collega ging met de vut en daar wilde ik graag bij zijn! Dus een collega heeft mij opgehaald. Mijn team wist van niets, ben eerst bij hun langsgeweest. Ze waren helemaal verrast en ontroerd en kwamen er meteen allemaal bij, sommigen een traantje wegpinkend (een van de jonge jongens zelfs, altijd zo stoer en daar stond hij nu). Allemaal vragen beantwoord en daarna naar het feestje gegaan. Mijn collega die met de vut ging had direct de tranen in de ogen toen hij mij zag (en ik ook!) hij was echt heel blij dat ik gekomen was. We hebben nog lang gepraat hij het met me gaat en afgesproken dat we lekker blijven mailen. De rest van mijn collega's zijn lekker bij me gaan zitten (was eigelijk een staande receptie) en we hebben lekker gepraat en afspraken gemaakt. Mijn manager heeft me nu officieel gevraagd of ik goed vind dat mijn team wordt overgenomen door mijn collega. Ik heb het er al uitgebreid met mijn collega over gehad, hij is de juiste keuze. Vond het heel fijn dat ik echt eerst mijn fiat moest geven. Terug op mijn kantoor om mijn jas op te halen kwam een van de dames me nog weer even begroeten. Ik moest echt snel weer terugkomen zei ze met een snik in haar stem, 'je wordt vreselijk gemist'.
Ik kon me goed houden, thuis heb ik wel een potje gejankt. Van blijdschap, het was fantastisch om iedereen weer te zien, maar ook van verdriet. Ik mis mijn werk, mijn collega's, het bezig zijn.

Weer een lap tekst om te lezen over sommige dingen kan ik dan wel bijna een boek schrijven!

@Meelurkers: jullie zijn een soort stille kracht hoor!

quote:

Op donderdag 1 december 2011 08:26 schreef Fratz het volgende:
@Meelurkers: jullie zijn een soort stille kracht hoor!

Zo, plakkers eraf, was hier en daar een beetje geïrriteerd, volgens de verpleegkundige, maar goed, morgen hoor ik wel wat de dermatoloog ervan vindt.

Is nu al een opluchting dat het eraf is.

Goh, en dan moet ik nog gaan bestralen.

Volgens mij word je met zoiets ook danig overgevoelig......

Maar goed, dit viel allemaal reuze mee. Maandag bestralen.
Hoor ik zoveel verschillende verhalen over. Mensen die veel klachten hebben, mensen die er niks van merken. Hopelijk behoor ik tot de laatste groep, maar dat is afwachten.

quote:

Op donderdag 1 december 2011 09:02 schreef computergirl het volgende:

[..]

Hier nog een stille lezer.
Wens jullie allemaal heel veel beterschap

Van deze lurker ook een hart onder de riem!
Dames, ontzettend veel sterkte met alles. Erg heftig allemaal.

Tevens geeft dit mij ook een beetje een beeld hoe het bij mijn moeder moet zijn gegaan. Die is helaas in 1998 aan de uitzaaingen van borstkanker overleden. Ik werd alleen helaas wat in het ongewisse gelaten, om me te 'beschermen' en omdat ik nog behoorlijk jong was (ik was bijna 16 toen ze uiteindelijk overleed).

Petje af dat jullie hier zo open zijn. Kan me goed voorstellen dat je hier goed steun aan elkaar kan hebben.
Nogmaal heel veel sterkte, ik jullie in ieder geval hier volgen.

quote:

Op donderdag 1 december 2011 01:21 schreef milia het volgende:
Heb zelf momenteel een onrustige linkerborst waar ik pas na de feestdagen mee naar mn arts ga om de rust in het gezin voorlopig even te garanderen.

Wat bedoel je met onrustige borst? Je voelt weer een knobbel?
Ik hoop niet dat het weer mis is, je hebt het hele traject al gehad. Wat was jij sterk. Ik probeer daar echt een voorbeeld aan te nemen.

quote:

Het is echt niet mijn bedoeling om het topic te kapen, maar wilde het even kwijt.

Topic kapen? Het was toch zeker jouw topic!

Zo ik ben weer thuis! De mri viel me heel erg mee. Uiteraard moest ik een infuus (contrastvloeistof) en dat hadden ze me niet vertelt. Nou succes met prikken hè! gelukkig kon het naaldje in mijn elleboog. Na twee keer raak. Morgen ga ik meteen naar poli bellen wanneer ik uitslag krijg, want daar heb ik uiteraard geen bericht over gehad..

En verder, ik voel me eigenlijk wel lekker vandaag voor de verandering! Hopelijk morgen ook, mijn broer en zijn vriendin komen lekker de voice kijken

Te vroeg zitten juichen. Hele nacht niet geslapen omdat ik zo'n pijn heb in mijn bekken.
Net lekker een potje gejankt bij mijn vriend. Waarom laat mijn lichaam me zo in de steek?

Fratz, wat kut zeg!

Ik zat trouwens net de eerdere topics door te lezen en volgens mij wonen wij bij elkaar in de buurt Fratz! Als het inderdaad klopt, dan hebben we misschien gewoon wel saampjes in de wachtkamer gezeten.

quote:

Op vrijdag 2 december 2011 07:35 schreef Mula het volgende:
Fratz, wat kut zeg!

Ik zat trouwens net de eerdere topics door te lezen en volgens mij wonen wij bij elkaar in de buurt Fratz! Als het inderdaad klopt, dan hebben we misschien gewoon wel saampjes in de wachtkamer gezeten.

You've got mail!
Net nog weere wat geslapen. Mijn moede is hier nu. Moet verplicht broodjes eten enzo. Heb echt geen hongermaar het moet. Alweer drie kilo afgevallen deze week. De teller staat nu op twintig kilo er af. Ik moet gaan oppassen..

Vanmiddag uitslag allergietest gehad. Nikkel, chroom en inderdaad Jodium. Die eerste twee zijn niet zo verrassend, aangezien ik inderdaad weleens irritatie heb gehad met bepaalde niet zilveren of gouden sieraden. De jodium gaf niet eens zo'n heftige reactie, maar ja, bij een operatie zijn ze daar doorgaans heel scheutig mee. Dus, dat zal het dan wel geweest zijn.

@ Fratz, 20 kilo kan ik gerust missen. Wat dat betreft mag je wel wat van me hebben.
Ik was eigenlijk aan 't lijnen toen ik die knobbel vond. Ben ik nu maar mee gestopt, vrees dat het straks wel vanzelf zal gaan. Lekker laten zitten wat er zit, nu.

Veel plezier met de voice. Wij gaan ook kijken.

quote:

Op vrijdag 2 december 2011 17:21 schreef Gia het volgende:
Vanmiddag uitslag allergietest gehad. Nikkel, chroom en inderdaad Jodium. Die eerste twee zijn niet zo verrassend, aangezien ik inderdaad weleens irritatie heb gehad met bepaalde niet zilveren of gouden sieraden. De jodium gaf niet eens zo'n heftige reactie, maar ja, bij een operatie zijn ze daar doorgaans heel scheutig mee. Dus, dat zal het dan wel geweest zijn.

@ Fratz, 20 kilo kan ik gerust missen. Wat dat betreft mag je wel wat van me hebben.
Ik was eigenlijk aan 't lijnen toen ik die knobbel vond. Ben ik nu maar mee gestopt, vrees dat het straks wel vanzelf zal gaan. Lekker laten zitten wat er zit, nu.

Veel plezier met de voice. Wij gaan ook kijken.

Ik kon de twintig kilo wel missen hoor
Maar voor de toekomst moet ik wel uitkijken. Gewoon blijven eten dus. Als ik niet eet heb ik geen energie, voel ik me shit, enz.

Oh en Mula en ik hebben dezelfde woonplaats
Gaan alleen niet naar hetzelfde ziekenhuis. Maar wel toevallig!

Dames, ook ik lees hier regelmatig mee. Een aantal van jullie heb ik wel eens in andere topics voorbij zien komen en andere namen kende ik nog niet.

Ik heb diep respect voor jullie. Ik weet dat jullie eigenlijk niet anders kunnen dan 'er mee dealen' maar toch, jullie doen 't maar.
Een dikke knuffel voor iedereen die 'm kan gebruiken!

Jaja, ik had gelijk...Fratz en ik zijn stadsgenootjes! Thee doen lijkt me leuk! Ipad deed even moeilijk met pm, dus maar zo.

Ik ben ziek. Hoesten, heel verkouden, hoofdpijn, keelpijn, ellendig voelen. Het doet pijn onder mijn ogen. Ben bang dat ik op weg ben naar een voorhoofdholte-ontsteking. Temp is 37.5, dus -gelukkig- nog niet belwaardig. Ik ben zo bang dat ik naar het ziekenhuis moet.

Oh, en ik heb voor de liefhebber ook nog wel een kilootje of 20 over hoor. Ik ben helemaal niet egoistisch hoor, ik wil best uitdelen.

Ik sta na 6 kuren op +10 btw. Ik ga me er maar niet druk meer over maken. Hoe moeilijk ook...

Mula, er heerst wel een virusje, hoor. Tenminste, hier wel.
Ik probeer zelf wel goed op te letten dat ik niks oploop, maar dat valt niet mee.

Gisteren repetitie (koor) en mijn buuv stond maar te snotteren.

Mijn zoon werkt in een verzorgingstehuis, waar op de afdeling ook wat rondwaart. Hij moet zich nu omkleden voordat hij de afdeling verlaat. Mag niet met zijn 'besmette' uniform het huis door. Maar.....ik moet het zooitje wel wassen! Dus, flink handen wassen en ik laat het hemzelf in de wasmachine stoppen.

Dus, ga maar lekker op tijd onder de wol, goed uitslapen, citrosannetje voordat je te bed gaat. Hopelijk ben je er snel weer vanaf.

quote:

Op vrijdag 2 december 2011 22:38 schreef Mula het volgende:
Jaja, ik had gelijk...Fratz en ik zijn stadsgenootjes! Thee doen lijkt me leuk! Ipad deed even moeilijk met pm, dus maar zo.

Ik ben ziek. Hoesten, heel verkouden, hoofdpijn, keelpijn, ellendig voelen. Het doet pijn onder mijn ogen. Ben bang dat ik op weg ben naar een voorhoofdholte-ontsteking. Temp is 37.5, dus -gelukkig- nog niet belwaardig. Ik ben zo bang dat ik naar het ziekenhuis moet.

Gaan we doen!

Kan je geen ibuprofen of paractamol nemen? Bij het martini heb je de oncologietelefoon, die kan ik 24 uur oer dag bellen als ik vragen heb. Heeft het umcg dat ook niet? Gewoon even bellen!

quote:

Op vrijdag 2 december 2011 23:13 schreef Gia het volgende:
Mijn zoon werkt in een verzorgingstehuis, waar op de afdeling ook wat rondwaart. Hij moet zich nu omkleden voordat hij de afdeling verlaat. Mag niet met zijn 'besmette' uniform het huis door. Maar.....ik moet het zooitje wel wassen! Dus, flink handen wassen en ik laat het hemzelf in de wasmachine stoppen. Y

Geheel OT, maar als zoon oud genoeg is om te werken kan hij toch ook wel zelf een wasje draaien?

Ik let eigenlijk helemaal niet extra op dat ik niks oploop. Ik mag niet zwemmen, naar de sauna en het ergste van alles: niet naar mijn favoriete bronnenbad. maar dat is het wel zo'n beetje. Mijn oncologe doet over de rest ook niet moeilijk. Ik hoef geen mensenmassa's te vermijden ofzo. En daarbij: naar de appie moet ik toch en daar zullen ook genoeg bacterien en virussen rondzweven.

Ik kan inderdaad ook 24uur per dag het ziekenhuis bellen. En dat heb ik net maar gedaan. Geen koorts, maar als ze me iets kunnen geven om te voorkomen dat ik wel in het ziekenhuis beland en daarnaast ook nog eens me deze laatste week vd kuur beter voel, dan vind ik het prima. Ik ben benieuwd.

Automatic: je woont ook in de buurt?

quote:

Op zaterdag 3 december 2011 11:19 schreef Mula het volgende:
Ik let eigenlijk helemaal niet extra op dat ik niks oploop. Ik mag niet zwemmen, naar de sauna en het ergste van alles: niet naar mijn favoriete bronnenbad. maar dat is het wel zo'n beetje. Mijn oncologe doet over de rest ook niet moeilijk. Ik hoef geen mensenmassa's te vermijden ofzo. En daarbij: naar de appie moet ik toch en daar zullen ook genoeg bacterien en virussen rondzweven.

Ik kan inderdaad ook 24uur per dag het ziekenhuis bellen. En dat heb ik net maar gedaan. Geen koorts, maar als ze me iets kunnen geven om te voorkomen dat ik wel in het ziekenhuis beland en daarnaast ook nog eens me deze laatste week vd kuur beter voel, dan vind ik het prima. Ik ben benieuwd.

Goed dat je hebt gebeld! Daar zijn ze voor.

quote:

Op zaterdag 3 december 2011 09:58 schreef computergirl het volgende:

[..]

Geheel OT, maar als zoon oud genoeg is om te werken kan hij toch ook wel zelf een wasje draaien?

Doet hij ook weleens. Vroeg gisteren ook of hij zijn 'besmette' kleding alvast in de wasmachine wilde doen. Maar een uur later lag het er nog steeds voor. (mannen!)
Wasmachine staat hier in de keuken, dus heb ik het toch maar zelf geriskeerd. En ach, een verkoudsheidvirus houd je toch niet tegen.

Regelmatig handen wassen is eigenlijk het enige wat je kunt doen. Want overal komen mensen die het virus bij zich hebben.

Zou het wel vervelend vinden als ik komende maand ziek wordt. Moet ik met een zieke kop elke dag naar Eindhoven.

Volgens de dokter heb ik waarschijnlijk het virus dat rondgaat en kunnen ze daar niks voor geven om het de kop in te drukken op dit moment. Pas als ik echt koorts krijg, kan ik medicijnen krijgen. Verder stomen, neusdruppels, hoestdrank en paracetamol. Precies zoals ik al deed.

En het mooiste nieuws van allemaal: mocht ik wel koorts krijgen, dan was het volgens deze dokter af te handelen met pillen ipv infuus.

Net met mijn moeder de stad in geweest! We waren bij het ziekenhuis geweest en eigenlijk voelde ik me opperbest. Zelfs nog nieuwe laarzen gekocht! Volgende week krijg ik de port-a-cath, onder gehele narcose, volgens wens .
Heb nou trouwens een lekkere beginnende keelpijn. Mijn straf voor een middagje stadten

Zo, vanmiddag eerste bestraling gehad. Viel me erg mee. Had er wel een beetje tegenop gezien, vooral omdat ik niet wist wat ik moest verwachten. Als het niet erger wordt dan zo, vind ik het allemaal wel prima. De tijd die ik ermee kwijt ben, heen en terug rijden enz...., heb ik er graag voor over.

Ik had wel een beetje het gevoel van 'eindelijk worden die kankercellen vernietigd', zeker na die 12 dagen uitstel. Aan de andere kant moet ik er nu de feestdagen mee door. Anders was ik ervoor al klaar geweest.

Maar goed, morgen om 14.20.

Hoe is het met Mula en Fratz? Knap je al wat op, Mula? En Fratz, wanneer krijg je de uitslag van de mri?

Fratz, met keelpijn begon de hele ellende bij mij.

Mijn verkoudheid is inmiddels min of meer weg, maar ik loop afgrijselijk te hoesten. Tot kokhalzen aan toe.
Mijn kaken en elke spier in mn bovenlijf doet er pijn van.

Gia, ik ken twee mensen die net hun bestraling hebben afgerond en die vonden het prima te doen. Moe en wat huidproblemen en heftig om elke keer naar het ziekenhuis te moeten, maar wel te doen.

Pffff waar te beginnen.

Aanleiding 3 tantes aan vaders kant met borstkanker voor de dokter een reden om me aan te melden bij een genetisch kliniek. Waar ik 14 dec terecht kan en al mijn lijsten met familie kwalen heb ingestuurd.

Na een hele lange zoektocht eindelijk mijn zus (38 jr) gevonden, alleen is ze net overleden aan jawel borstkanker. Ik (36 jr) krijg het toch wel wat benauwd en vraag aan mijn huisarts een mammogram voor mijn eigen gemoedsrust.

Vorige week dinsdag een mammogram gehad en moest ik terug naar de wachtkamer terwijl de radioloog de foto's beoordeelde of ik door moest voor een echo. Net mijn kont koud op de stoel werd ik terug geroepen, er moest van een bepaalde plek nogmaals een mammo gemaakt worden. Vanaf hier ging het voor mij als een sneltreinvaart binnen 5 min lag ik op de echokamer en werd ik op de hoogte gebracht. Ze hebben twee plekken in mijn rechterborst gevonden, een kleine van nog geen 2 cm en een grote van 3/4 cm. Volgende dag telefoon die middag al melden op de mammapoli en een uur later een biopsie (die me enorm is meegevallen).

En nu na een week de avond voor de uitslag begin ik het toch wel spaans benauwd te krijgen. Wat als blijft maar spoken .............. wat een onzekerheid.

Lijkt me vreselijk rottdog, maar op zich wel prettig denk ik dat er wel tempo achter zit om tot een diagnose te komen

Jeetje Rottdog, ik hoop echt dat je morgen goed nieuws krijgt en dat we je hier niet weer zien. Waren de plekken je zelf niet opgevallen? Heel veel sterkte Met vannacht doorkomen...