abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
  dinsdag 28 juni 2011 @ 08:53:36 #101
342898 MissVanity
Wijkt af van het onderwerp
pi_98753191
quote:
0s.gif Op maandag 27 juni 2011 20:09 schreef cafpow het volgende:

[..]

leuk, verlate verjaardagscadeau's..cadeau's zijn altijd welkom, toch? _O_

Hier gaat het wel, op irritaties na, die weer zorgen veroorzaken. Zorgen waar ik me nu nog niet eens zorgen om hoef te maken.
Wat wel duidelijk is dat ik als ik weer begin te studeren goed ga moeten zitten rekenen met mijn financieen. Want ik wil graag op mezelf gaan maar de vraag is of dat haalbaar is, met de doelen die ik heb en de middelen. Want op kamers gaan en douche/wc/keuken delen met een vreemden dat lijkt me echt zo walgelijk..en vooral aangezien ik nogal een pietje precies ben kwa schoonmaak enzo :)
Maar ik begin me daar nu helemaal druk over te maken terwijl ik nog ruim 3 maanden heb..en eer ik iets betaalbaars vindt enz.
het probleem nu is dat ik teveel wil...

verder heb ik momenteel wat meer energie, blijkt dat ik een enorme bloedarmoede had, mijn bloed moet op 7,5 zitten en met wat geluk zat ik op 5.9..dus nu gaat het wel wat beter Maar de irritaties blijven oplopen en heb er steeds meer last van.
Maar met dit weer zoek ik veel de straat op en dan kom ik grotendeels tot rust en kunnen de irritaties ook al is het maar voor even verdwijnen :)
Op kamers gaan is inderdaad heel spannend. Voor mij is het al weer meer dan een jaar geleden.
Ik werkte fulltime en kon dat geld goed gebruiken.
Ik woonde op een kamer bij een man in huis. Keuken delen vond ik het ergste.
Ik kon gewoon niet koken als hij thuis was :o
En dus at ik niet meer! Gelukkig heb ik daar maar 3 maanden gewoond. Daarna ging ik samen wonen met mijn vriend en een vriend van hem.
Dat was ook niet ideaal want ik miste mijn privacy enorm. Nu hebben we lekker ons eigen huisje gekocht en wonen we met zijn 2en.
Als je op jezelf gaat wonen moet je een knop omzetten. Bij mij ging het makkelijk.
Je kan ineens niet meer doen en laten waar je zin in hebt. Je kan je geld niet meer uitgeven aan leuke dingen. Je moet eerst zorgen dat je eten in huis hebt.
Gaan je ouders je helpen? Want dat kan wel schelen. Al ben ik blij dat mijn ouders dat niet hebben gedaan. Ik was pats boem helemaal zelfstandig en kon niet terugvallen op mijn ouders. (Al sliep ik daar minstens 2 keer per week en ging ik minstens 3 keer per week daar eten :P)
Op dinsdag 20 september 2011 14:48 schreef Daywalk3r het volgende:
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
pi_98777544
quote:
0s.gif Op dinsdag 28 juni 2011 08:53 schreef MissVanity het volgende:

[..]

Op kamers gaan is inderdaad heel spannend. Voor mij is het al weer meer dan een jaar geleden.
Ik werkte fulltime en kon dat geld goed gebruiken.
Ik woonde op een kamer bij een man in huis. Keuken delen vond ik het ergste.
Ik kon gewoon niet koken als hij thuis was :o
En dus at ik niet meer! Gelukkig heb ik daar maar 3 maanden gewoond. Daarna ging ik samen wonen met mijn vriend en een vriend van hem.
Dat was ook niet ideaal want ik miste mijn privacy enorm. Nu hebben we lekker ons eigen huisje gekocht en wonen we met zijn 2en.
Als je op jezelf gaat wonen moet je een knop omzetten. Bij mij ging het makkelijk.
Je kan ineens niet meer doen en laten waar je zin in hebt. Je kan je geld niet meer uitgeven aan leuke dingen. Je moet eerst zorgen dat je eten in huis hebt.
Gaan je ouders je helpen? Want dat kan wel schelen. Al ben ik blij dat mijn ouders dat niet hebben gedaan. Ik was pats boem helemaal zelfstandig en kon niet terugvallen op mijn ouders. (Al sliep ik daar minstens 2 keer per week en ging ik minstens 3 keer per week daar eten :P)
Als op jezelf gaan al spannend is voor een "normaal" iemand stel je voor hoe het is voor iemand met een vorm van autisme hahaha :)
En ik wil gewoon kijken of ik het kan regelen om een studiotje ofzo te vinden..en ik ga het gewoon zo simpel mogelijk houden met weinig meubels :) om kosten te besparen.
En ook al zou mijn ouder mee willen helpen, dat gaat niet lukken, op het feit dat ik soms wat zou kunnen lenen van haar en zonder rente terugbetalen.
Maar als ik maximaal zou lenen als uitwonende bij de ib-groep dan ontvang ik nog meer dan mijn ma... :{
En tja, financieel moet het te doen zijn, ik leef nu van 700¤(woon thuis), maar geef bijna niks uit, en spaar per maand 400 euro..dus zolang ik nog thuiszit blijf ik gewoon zo veel mogelijk sparen en als ik op mezelf ga, acht dan ben ik het krapzitten al een beetje gewend, maar als het goed is ga ik hier ook met depsycholoog over hebben kijken of ik ergens bij begeleid zelfstandig wonen terecht kan :)
En thuiseten zou ik niet zo vaak doen, want mijn doel om uit te gaan is juist meer rust te krijgen, en dan ik een overbezorgde moeder die me gaan uithoren over wat ik wel en niet eet niet echt gebruiken..maar wel 1 a 2x in de week op bezoek en evt. kleren wassen hahaha _O-

Goed, hier is het eend rukke week, en dan nog deze ongeloofelijke hitte erbij is niet goed voor mij.
Vandaag een gesprek met een decaan op een (mogelijke) toekomstige school en op het feit na dat we iedere 3 minuten gestoord werden. Heb ik er echt 0 aan positiviteit overgehouden.
Ik ging ivm. studeren en mijn beperking(PDD-NOS) en echt...het hele gesprek ben ik gewezen op nadelen, en dat ik mogelijk de verkeerde studie kies, en ze begon mijn psycholoog eigenlijk nog eens in een minder goed daglicht te zetten.
En alleen omdat ik een autistische beperking heb zou ik de opleiding mogelijk niet goed kunnen afronden.
Echt ik vraag me af, wie kent mij beter (op mezelf na) de psycholoog waar ik al bijna 2 jaar ga, of een decaan die ik een half uur heb gesproken.
Morgen weer naar het CWI om bewijs te geven dat ik echt bezig ben met het regelen van opleiding enz.
En vrijdag nog eens een bruiloft...volgende week ga ik echt de halve week knock-out op bed liggen _O-
En we proberen ook nog eens een "illegale" vakantie in te plannen ~O> dus ik ben momenteel helemaal hyper net een stuiterbal :P
wat wel positief is dat ik volgende week maandag gelijk een gesprek bijd e psycholoog heb, wat wel fijn is na zoveel drukte, en dan kan alles even geanalyseerd worden en knelpunten bekeken worden :)
pi_98777652
Ik zie opeens dit topic voorbijkomen. Na een burnout had ik veel last van depressies en angst. Ik kan je het natuurlijk supplement phosphatidylserine (hele mond vol) aanraden. Het onderdrukt stresshormonen 's nachts en zorgt ervoor dat je veel kalmer bent in het algemeen. Geen piekeren meer. Ik zal geen reclame maken, maar Google er eens op. Het middel is echt geweldig.
pi_98778436
Ik voel me al een aantal dagen erg onrustig.
Fake it till you make it...
pi_98778847
Heb je ooit magnesium geprobeerd? PS heb ik boven al genoemd. Inositol helpt ook.
  dinsdag 28 juni 2011 @ 19:02:24 #106
342898 MissVanity
Wijkt af van het onderwerp
pi_98779725
quote:
0s.gif Op dinsdag 28 juni 2011 18:21 schreef cafpow het volgende:

[..]

Als op jezelf gaan al spannend is voor een "normaal" iemand stel je voor hoe het is voor iemand met een vorm van autisme hahaha :)
En ik wil gewoon kijken of ik het kan regelen om een studiotje ofzo te vinden..en ik ga het gewoon zo simpel mogelijk houden met weinig meubels :) om kosten te besparen.
En ook al zou mijn ouder mee willen helpen, dat gaat niet lukken, op het feit dat ik soms wat zou kunnen lenen van haar en zonder rente terugbetalen.
Maar als ik maximaal zou lenen als uitwonende bij de ib-groep dan ontvang ik nog meer dan mijn ma... :{
En tja, financieel moet het te doen zijn, ik leef nu van 700¤(woon thuis), maar geef bijna niks uit, en spaar per maand 400 euro..dus zolang ik nog thuiszit blijf ik gewoon zo veel mogelijk sparen en als ik op mezelf ga, acht dan ben ik het krapzitten al een beetje gewend, maar als het goed is ga ik hier ook met depsycholoog over hebben kijken of ik ergens bij begeleid zelfstandig wonen terecht kan :)
En thuiseten zou ik niet zo vaak doen, want mijn doel om uit te gaan is juist meer rust te krijgen, en dan ik een overbezorgde moeder die me gaan uithoren over wat ik wel en niet eet niet echt gebruiken..maar wel 1 a 2x in de week op bezoek en evt. kleren wassen hahaha _O-

Goed, hier is het eend rukke week, en dan nog deze ongeloofelijke hitte erbij is niet goed voor mij.
Vandaag een gesprek met een decaan op een (mogelijke) toekomstige school en op het feit na dat we iedere 3 minuten gestoord werden. Heb ik er echt 0 aan positiviteit overgehouden.
Ik ging ivm. studeren en mijn beperking(PDD-NOS) en echt...het hele gesprek ben ik gewezen op nadelen, en dat ik mogelijk de verkeerde studie kies, en ze begon mijn psycholoog eigenlijk nog eens in een minder goed daglicht te zetten.
En alleen omdat ik een autistische beperking heb zou ik de opleiding mogelijk niet goed kunnen afronden.
Echt ik vraag me af, wie kent mij beter (op mezelf na) de psycholoog waar ik al bijna 2 jaar ga, of een decaan die ik een half uur heb gesproken.
Morgen weer naar het CWI om bewijs te geven dat ik echt bezig ben met het regelen van opleiding enz.
En vrijdag nog eens een bruiloft...volgende week ga ik echt de halve week knock-out op bed liggen _O-
En we proberen ook nog eens een "illegale" vakantie in te plannen ~O> dus ik ben momenteel helemaal hyper net een stuiterbal :P
wat wel positief is dat ik volgende week maandag gelijk een gesprek bijd e psycholoog heb, wat wel fijn is na zoveel drukte, en dan kan alles even geanalyseerd worden en knelpunten bekeken worden :)
Wat een verhaal! ik heb pas een huis gekocht. Voor 3000 euro hadden we het helemaal ingericht :P Dus veel geld heb je niet nodig om een kleiner plekje in te richten. Het is maar hoe gek je het zelf maakt. En door de jaren heen ga je het toch opbouwen. Dat komt helemaal goed :D
Wel heel goed dat je een opleiding wilt gaan volgen. Ik ben een paar jaar geleden gestopt omdat het echt niet ging icm de depressie. Ik heb er nog steeds spijt van :'(
Je moet je niet teveel aantrekken van die decaan. Luister naar jezelf en je psycholoog.
Jullie weten het toch beter. Laat je niet bestempelen door die man.
Geen twee mensen zijn gelijk. Wat de ene niet kan, kan de ander wel!
Op dinsdag 20 september 2011 14:48 schreef Daywalk3r het volgende:
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
pi_98783042
quote:
0s.gif Op dinsdag 28 juni 2011 18:47 schreef Jongen1981 het volgende:
Heb je ooit magnesium geprobeerd? PS heb ik boven al genoemd. Inositol helpt ook.
Wie ik?
Ik denk dat ik het deze week maar met mn behandelaar ga bespreken ipv zelf dokteren...
Fake it till you make it...
  woensdag 29 juni 2011 @ 14:10:36 #108
342898 MissVanity
Wijkt af van het onderwerp
pi_98817845
quote:
0s.gif Op dinsdag 28 juni 2011 18:23 schreef Jongen1981 het volgende:
Ik zie opeens dit topic voorbijkomen. Na een burnout had ik veel last van depressies en angst. Ik kan je het natuurlijk supplement phosphatidylserine (hele mond vol) aanraden. Het onderdrukt stresshormonen 's nachts en zorgt ervoor dat je veel kalmer bent in het algemeen. Geen piekeren meer. Ik zal geen reclame maken, maar Google er eens op. Het middel is echt geweldig.
Het lijkt toch wel op reclame :')
Op dinsdag 20 september 2011 14:48 schreef Daywalk3r het volgende:
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
pi_98819870
Dat vond ik ook MV...
Fake it till you make it...
pi_98819897
beetje wel ja...

Hier is het ff weer terug bij af, al heel de week moe en aan het piekeren, eigenlijk weet ik niet eens zo goed waarover... vanochtend ineens opgestaan met de gedachte dat ik zoveel was veranderd in 5 jaar dat ik mezelf niet terug herkende. Ik zou graag weer zijn zoals toen.

Iets anders: de vakantie is geregeld en grotendeels betaald, maw we kunnen nu echt gaan! *O*
(ik kijk er niet naar uit, nee echt niet O-) )
pi_98820074
Lekker vooruitzicht S-kitten. Moet je nog lang wachten?

Ik kijk echt niet uit naar vakantie, maar meestal als we er zijn dan is het wel ok... Gelukkig gaan we zo dichtbij dat we ook zo weer terug zijn als het niet bevalt ;)
Fake it till you make it...
pi_98850901
quote:
0s.gif Op woensdag 29 juni 2011 14:58 schreef Spacekitten het volgende:
beetje wel ja...

Hier is het ff weer terug bij af, al heel de week moe en aan het piekeren, eigenlijk weet ik niet eens zo goed waarover... vanochtend ineens opgestaan met de gedachte dat ik zoveel was veranderd in 5 jaar dat ik mezelf niet terug herkende. Ik zou graag weer zijn zoals toen.

Iets anders: de vakantie is geregeld en grotendeels betaald, maw we kunnen nu echt gaan! *O*
(ik kijk er niet naar uit, nee echt niet O-) )
Spacekitten, ach liever nu piekeren dan straks op vakantie ;)

quote:
0s.gif Op woensdag 29 juni 2011 15:02 schreef Nijna het volgende:
Lekker vooruitzicht S-kitten. Moet je nog lang wachten?

Ik kijk echt niet uit naar vakantie, maar meestal als we er zijn dan is het wel ok... Gelukkig gaan we zo dichtbij dat we ook zo weer terug zijn als het niet bevalt ;)
Bovenstaande herken ik echt. OP dit moment wil ik dolgraag met vakantie richting de zon/strand vooral dat ik zelf bereid ben 20 uur met de bus te reizen(wat waarschijnlijk niet gaat gebeuren ;) )
Maar zodra alles geregeld is dan sla ik meestal om, naar echt een motivatie van 0.0 en dan begin ik onbewust maar bewust de hele boel te saboteren enz.. Maar eenmaal daar sla ik weer om..en uiteindelijk wil ik meestal gewoon niet terug _O-
Hier zelf ook bezig met het uitzoeken van vakanties, en het word als we gaan nu laatste weekjes van Juli, maar we zitten met een niet te ruim budget -O-
En ik word nu echt helemaal hyper, deze week in totaal denk ik 10 uurtjes achter de pc gezeten terwijl het er normaal halverwege meer dan 20 zijn...en morgen van alles voorbereiden en vrijdag dan een bruiloft, waar ik niet al te veel zin in heb.
Aangezien ik in zo'n grote omgeving nog niet helemaal mezelf durf te zijn, en ma dan weer mijn gesprekken gaat voeren }:| }:|
goed nu bedtijd :O
pi_98854531
Las de titel van dit topic en was toch wel erg benieuwd. Krijg de laatste tijd steeds meer de illusie dat ik alleen ben.. Natuurlijk wordt dit versterkt door het feit dat ik bij mijn moeder moet logeren, omdat ik mijn ex het huis nog niet uit heb gekregen en omdat het me nu kraakhelder wordt dat ik geen daginvulling heb.

Ben bezig met het regelen van een jobcoach en doe vrijwilligerswerk voor een avond in de week. Als iemand dit herkent, zou ik het enorm fijn vinden om misschien wat tips te krijgen:)
pi_98864050
quote:
0s.gif Op woensdag 29 juni 2011 15:02 schreef Nijna het volgende:
Lekker vooruitzicht S-kitten. Moet je nog lang wachten?

Ik kijk echt niet uit naar vakantie, maar meestal als we er zijn dan is het wel ok... Gelukkig gaan we zo dichtbij dat we ook zo weer terug zijn als het niet bevalt ;)
Nog een weekje werken en dan is het al zo ver, dus nee niet lang meer ;)
Fijn dat je snel terug kunt, soms is het gewoon fijner thuis te zijn, maar ik hoop voor je dat het toch leuk wordt! Even weg van alles kan soms zo verhelderend werken

quote:
0s.gif Op donderdag 30 juni 2011 00:50 schreef cafpow het volgende:

[..]

Spacekitten, ach liever nu piekeren dan straks op vakantie ;)
Haha ja dat zeker :)
quote:
[..]

Bovenstaande herken ik echt. OP dit moment wil ik dolgraag met vakantie richting de zon/strand vooral dat ik zelf bereid ben 20 uur met de bus te reizen(wat waarschijnlijk niet gaat gebeuren ;) )
Maar zodra alles geregeld is dan sla ik meestal om, naar echt een motivatie van 0.0 en dan begin ik onbewust maar bewust de hele boel te saboteren enz.. Maar eenmaal daar sla ik weer om..en uiteindelijk wil ik meestal gewoon niet terug _O-
Hier zelf ook bezig met het uitzoeken van vakanties, en het word als we gaan nu laatste weekjes van Juli, maar we zitten met een niet te ruim budget -O-
En ik word nu echt helemaal hyper, deze week in totaal denk ik 10 uurtjes achter de pc gezeten terwijl het er normaal halverwege meer dan 20 zijn...en morgen van alles voorbereiden en vrijdag dan een bruiloft, waar ik niet al te veel zin in heb.
Aangezien ik in zo'n grote omgeving nog niet helemaal mezelf durf te zijn, en ma dan weer mijn gesprekken gaat voeren }:| }:|
goed nu bedtijd :O
Voor mij is het uitzoeken en regelen de grootste stress, en de dag dat we echt vertrekken, maar ik weet dat ik het leuk ga vinden, het moet maar!

Pff een bruiloft, dat zou ik nu ook even niet aankunnen, sterkte vast!! (ik mag morgen naar een afstudeergeval)

Hoi Daphne1901, ik herken het helaas niet helemaal, maar wens je toch vast sterkte met alles
pi_98864248
Dank je wel Spacekitten! En have fun op vakantie!
pi_98871620
quote:
0s.gif Op donderdag 30 juni 2011 06:14 schreef Daphne1901 het volgende:
Las de titel van dit topic en was toch wel erg benieuwd. Krijg de laatste tijd steeds meer de illusie dat ik alleen ben.. Natuurlijk wordt dit versterkt door het feit dat ik bij mijn moeder moet logeren, omdat ik mijn ex het huis nog niet uit heb gekregen en omdat het me nu kraakhelder wordt dat ik geen daginvulling heb.

Ben bezig met het regelen van een jobcoach en doe vrijwilligerswerk voor een avond in de week. Als iemand dit herkent, zou ik het enorm fijn vinden om misschien wat tips te krijgen:)
ach, ik zou me niet zo druk maken. Het komt wel goed, bedenk maar dat dit tijdelijk is, en je al op goede weg bent... en jezelf ook tijd moet gunnen.

Hier ben ik aan het stressen en heb net een gigantische ruziek gehad ivm. de bruiloft morgen en mijn kleding. Ik heb geen enkele officiele rol ofzo, dus dacht gewoon een broek(geen spijkerbroek) met een polo of een beetje casual blouse aan te trekken, maar mijn ma vond dat niet geschikt en bla bla...en toen ging het fout.
Nu mag ik uiteindelijk zelf mijn kleding bepalen maar als het aan mij zou liggen zou ik gewoon niet gaan }:| maar ja, de bruid beschouwd ons als familie(hoewel ik hun als vreemden zie)..
maar goed, morgen ben ik ervanaf *O*
pi_98871941
Succes cafpow!

Ben me toch een partij moe ineens :s dacht tog dat ik goed had geslapen
pi_98888568
he bah, hier gaat het opeens heel fout. Ik probeer mijn tegenzin te disimuleren, en dat lukt redelijk maar van binnen ga ik nu echt helemaal kapot.

Precies morgen komt als het goed is een pakketje aan wat ik al meer dan 1 week verwacht. En ik zou het liefst thuisblijven om dat pakketje te ontvangen. Dat is voor mij belangerijker dan die stomme bruiloft...maar vertel aan iemand dat je liever thuisblijft om een jas te ontvangen..nou ik zou er niet aan beginnen.

De zenuwen zijn te groot en hoop eigenlijk dat ik morgen doodziek wakker word om niet te hoeven gaan. Ik heb er echt totaal geen zin, en ben eigenlijk zelfs bang..en volgens mij ben ik nerveuzer dan de bruid zelf..en ik kan dit nergens kwijt...behalve uit frustratie weer te halen en weer down te wordne.

Ik durf mezelf niet te zijn in een hele grote groep mensen(oa. door autisme) en ik voel me op verjaardagen daar al niet op mijn gemak. Dus laat staan als ik de hele dag met die mensen moet zijn.
En ik ben bang voor wat er gaat gebeuren..vooral na het eten. Dan komt het feest, en ik wil niet naar het feest maar MOET.
En ik hou niet van feesten waar mijn moeder bij is, en met andere personen waar ik mij niet op mijn gemak voel, en dan word je verplicht te dansen en ik wil niet dansen...ik vind dansen prima in een disco met mensen van mijn eigen leeftijd want dan is het lol trappen en gek doen.
Maar ik wil niet dansen op een bruiloft...en nog meer met en bij mensen die ik niet ken en vertrouw.
En ik ben bang voor wat er gaat gebeuren,want mensen gaan toch willen dat ik dans..en ik wil niet en oke mensen kunnen mij er niet tot verplichten maar dan gaan ze weer druk op me zetten.
En ik vind het nog erger omdat het allemaal zo ver is, er is niet eens OV in de buurt.

En in mijn hoofd zoek ik constant het conflict met mijn moeder op..waarin ik gewoon tegen haar schreeuw dat ik alleen ga omdat het moet, maar ik anders echt niet zou gaan.
En ik heb geen zin om mensen te zien die eigenlijk niks voor me betekenen maar toch aardig te moeten zijn.
Zonder het slecht te bedoelen ik vind het maar een stelletje hypocryte mensen...2 personen uit die hele familie beschouwen mij als familie, maar ik beschouw hun als bekende vreemden. Ik bedoel, ze kunnen mijn part overgereden worden en mijn reactie zou dan o, wat jammer..balen..beterschap en meer niet. Ik heb geen band met ze...dus voel ik me ook een hypocriet doordat ik uberhaubt naar die bruiloft ga..

Bleh, ik ben het momenteel gewoon zo zat...ik zou het liefst in bed kruipen tot mijn studie begint en ik uiteindelijk op mezelf kan..dan ben ik van die stomme verplichtingen af!
pi_98891012
Hoe oud ben je dan? Op een gegeven moment moet jezelf daar keuzes in maken of je wel of niet ergens heen gaat. En verder zullen er waarschijnlijk meer mensen zijn die er ook niet heel veel zin in hebben. Iedereen richt zn aandacht op het bruidspaar dat zie je zelf ook al in.
En als je niet zelf hoeft te rijden neem dan een paar drankjes.. :P
Ik had dr zelf ook een enorme hekel aan overgens om op zulke dingen te verschijnen.
pi_98891182
Toen ik jonger was (14/15 ofzo) heb ik in gevallen van nood wel vaker een griepje oid gesimuleerd om onder een bruiloft uit te komen. Tegenwoordig ga ik alleen als ik er zin in heb of een echte band heb met die mensen.
pi_98891361
quote:
0s.gif Op vrijdag 1 juli 2011 00:13 schreef Ghostinthemachine het volgende:
Hoe oud ben je dan? Op een gegeven moment moet jezelf daar keuzes in maken of je wel of niet ergens heen gaat. En verder zullen er waarschijnlijk meer mensen zijn die er ook niet heel veel zin in hebben. Iedereen richt zn aandacht op het bruidspaar dat zie je zelf ook al in.
En als je niet zelf hoeft te rijden neem dan een paar drankjes.. :P
Ik had dr zelf ook een enorme hekel aan overgens om op zulke dingen te verschijnen.
Drinken kan ik niet met mijn ma erbij...dat is denk ik het grootste probleem dat mijn ma er is en bij haar kan ik mezelf niet zijn en word ik bij wijze gedwongen om te zijn wie zij wilt..en kan niet tegen me ma ingaan omdat ze het altijd wint.

En ik ben 24 maar ja hoe doe je het als de bruid het al heel erg vind als je wat later bent.

Maar goed er grootste probleem is eigenlijk dat ik niks voor het bruidspaar voel en zij mij als familie zien.

Maar goed ik ga maar slapen en hopelijk word ik morgen iets positiever wakker!
pi_98891411
Mag je als 24-jarige van je ma niet een paar wijntjes oid drinken? Het spijt me, maar dat klinkt best ziekelijk.
pi_98891463
quote:
10s.gif Op vrijdag 1 juli 2011 00:17 schreef Absurditeit het volgende:
Toen ik jonger was (14/15 ofzo) heb ik in gevallen van nood wel vaker een griepje oid gesimuleerd om onder een bruiloft uit te komen. Tegenwoordig ga ik alleen als ik er zin in heb of een echte band heb met die mensen.
Tja ik heb ongeveer 2 weken geleden al een griepje gesimuleer voor een verjaardag bij die personen.
En hoe doe ik het dan om conflicten thuis te vermijden want als ik morgen zeg dat ik niet ga vanwege zg verkoudheid nou dan kan ik beter onderdak regelen tenzij ik geslacht wil worden ( overdreven natuurlijk) ;)
pi_98891570
quote:
0s.gif Op vrijdag 1 juli 2011 00:23 schreef Absurditeit het volgende:
Mag je als 24-jarige van je ma niet een paar wijntjes oid drinken? Het spijt me, maar dat klinkt best ziekelijk.
Hier zit een heel verhaal achter een belofteet mijzelf op mijn 14e nooit te drinken omdat wie dronk imo alcoholist was. En mijn ma neemt alles te letterlijk en serieus en is er van overtuigd dat ik niet drink...maar ik heb nooit echt de ruimte ervoor gekregen( en ik ben nogal bang voor haar reactie) want de laatste tijd praat ze heel veel over drinken ivm nrgativiteit erover.
  vrijdag 1 juli 2011 @ 10:02:53 #125
342898 MissVanity
Wijkt af van het onderwerp
pi_98898050
quote:
1s.gif Op vrijdag 1 juli 2011 00:27 schreef cafpow het volgende:

[..]

Hier zit een heel verhaal achter een belofteet mijzelf op mijn 14e nooit te drinken omdat wie dronk imo alcoholist was. En mijn ma neemt alles te letterlijk en serieus en is er van overtuigd dat ik niet drink...maar ik heb nooit echt de ruimte ervoor gekregen( en ik ben nogal bang voor haar reactie) want de laatste tijd praat ze heel veel over drinken ivm nrgativiteit erover.
Meisje toch! :o
Dat is een vreselijk lastige situatie! Ik herken het wel.
Niet zo heftig als jij het hebt. Maar ik heb ook echt een hekel aan dat soort dingen.
En dan inderdaad mensen die je proberen te dwingen dingen te doen die jij niet wilt.
Ik zou zeggen: drink een wijntje. Je moet echt leren je niet zo veel van je moeder aan te trekken. Je bent oud en wijs genoeg om je eigen beslissingen te nemen. En zij heeft dat maar te respecteren. Ik weet dat het heel moeilijk is. Maar probeer bij je moeder toch jezelf te zijn. Ze is je moeder dus ze houdt als het goed is van je no matter what!
Ik ben ook al mijn hele leven bezig met te zijn wie mijn ouders willen dat ik ben.
Maar ik word daar heel erg ongelukkig van. Ik ben nu langzaam bezig met uitvinden wat ik wil. Ik hecht heel veel waarde aan wat mijn ouders vinden. En kom er nu achter dat ik dat niet moet doen. Hoe hard ik ook mijn best doe. Ze zeggen elke week hetzelfde tegen me. Elke week moet ik aanhoren dat ik te dik ben, dat ik me te dik opmaak. Dat ik er goed uit zou kunnen zien als ik zou afvallen en me anders zou opmaken. Ik moet leren om me hier voor af te sluiten. En het gaat beter! Mijn vader had twee weken geleden door dat ik het niet op prijs stelde dat mijn moeder zat te zeiken dat ik er vreselijk uitzag! Ik was zo trots.
En over die bruiloft... Soms moet je dingen doen die je niet wilt. Dat hoort nou eenmaal bij het leven. Maak duidelijke afspraken met je moeder. Probeer te onderhandelen dat jullie vroeg weer weggaan. Zet je allermooiste glimlach op en bedenk maar hoe gelukkig het bruidje is. Als het voorbij is denk je waarschijnlijk: Zo erg was het niet. Heb ik me daar nou zo druk om gemaakt??! Gewoon jezelf er doorheen slepen. Komt goed meisje! :D
Op dinsdag 20 september 2011 14:48 schreef Daywalk3r het volgende:
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
pi_98944474
quote:
0s.gif Op vrijdag 1 juli 2011 10:02 schreef MissVanity het volgende:

[..]

Meisje toch! :o
Dat is een vreselijk lastige situatie! Ik herken het wel.
Niet zo heftig als jij het hebt. Maar ik heb ook echt een hekel aan dat soort dingen.

-------knip---------

Tja ik denk dat heel veel mensen ermee kampen..met dit soort dingen. Alleen er heerst bij mij en de psycholoog het vermoeden dat mijn ma borderliner is..en dat zorgt ervoor dat de comunicatie heel lastig is. Want als we het hebben over hoe ik me voel mbt bepaalde dingen dat eindigt het altijd over het effect dat mijn gedrag heeft op haar..en hoe zij het ervaart enz.

Maar verder tja, ik ben op de goede weg, omdat ik weet dat ik thuis nooit helemaal mezelf ga kunnen zijn. Wil ik binnenkort op mijzelf in een soort studio met eigen keuken/douche enzo. En ik heb al wat redelijke gezien alleen eerst wil ik weer tijd hebben om te wennen aan weer naar school gaan.
En als ik mezelf ben, tja dan gaat veel in de relatie met mijn ma veranderen..het wordt anders dan nu. Ze is dan minder mijn ma.

Maar goed de bruiloft is nu achter de rug, op zich viel het mee op het feest na. Dat vond ik niks..veel te druk en te klein. En de muziek daar werd ik bijna histerisch van...het leukste was de ceremonie(ik speelde fotograaf) en het etentje, met een heel select groepje :) hoewel het vlees een beetje te rauw was :N maar wat niet rauw was had een goede smaak :)
Maar het feest dat zijn we naar 1,5 uurtje vertrokken :) om vervolgens thuis (na 45 min. reizen) weer terug te moeten omdat de sleutels bij het bruidspaar thuis lag }:| uiteindelijk lag ik pas rond 2 uur in mijn nest :N

Goed nu van de week een gesprek met de psycholoog en moest de dingen waar ik moeite mee had noteren om deze te kunnen bespreken en een soort actieplan op te stellen voor soortgelijke situaties
  zondag 3 juli 2011 @ 01:14:46 #127
196549 Spacekitten
ohw bugger
pi_98970468
Gelukkig dat het toch wel mee viel! Dat van je moeder lijkt me echt lastig, ik hoop voor je dat je snel op je eigen kan, het zal een hoop gaan schelen

Hier een leuke dag gehad en eindelijl een keer alles goed volgehouden. Ga nu nog ff een stukje film kijken en dan lekker na bed :)
pi_99070538
kleine kick

nog een weekje werken en dan (hopelijk) wat rust!
pi_99075129
quote:
0s.gif Op dinsdag 5 juli 2011 16:41 schreef Spacekitten het volgende:
kleine kick

nog een weekje werken en dan (hopelijk) wat rust!
Nog even uithouden!

Hier gaat het op zich wel redelijk. Probeer nog steeds bij te komen van vorige week die over het algemeen super druk was. En ik kan gewoon niet tot rust komen.
En nu ben ik nog onrustig door het gedoe rondom wel of niet vakantie: we zitten met een redelijk krap budget duw super veel keus hebben we niet.
En we hadden een super goede lastminite gevonden, en waren van plan te boeken. Maar toen kwam er een officiële brief ivm. Documenten die afkeurd zijn en nieuwe nodig zijn, die mij. Pa vanuit Spanje moet sturen. En totdat dat geregeld is kunnen we niet gaan. Dus zit ik met alle onzekerheid, en ik moet me nog inschrijven voor de opleiding wat ik dus helemaal gepland had wanneer voor mij het beste moment was ervoor.

En tussendoor zit ik gewoon met zoveel onrust dat ik obsessief ga doen met activiteiten en anders de neiging heb tot teveel eten of drinken. maar over het algemeen blijft het wel binnen normaliteit.
pi_99080091
Hee iedereen,

Weet niet zo goed waar ik dit moet vragen, dus vandaar ff hier gedaan en geen topic gestart. Hoe kom je eigenlijk bij een psycholoog voor een gesprek? Moet je eerst naar de huisarts en vertellen dat je je depri voelt + bijbehorende zaken, óf kun je zelf direct naar een psycholoog?
pi_99081632
quote:
0s.gif Op dinsdag 5 juli 2011 20:16 schreef 3Dino het volgende:
Hee iedereen,

Weet niet zo goed waar ik dit moet vragen, dus vandaar ff hier gedaan en geen topic gestart. Hoe kom je eigenlijk bij een psycholoog voor een gesprek? Moet je eerst naar de huisarts en vertellen dat je je depri voelt + bijbehorende zaken, óf kun je zelf direct naar een psycholoog?
Je hebt voor zover bekend bij een verwijzing van de ha nodig. En je hebt ook particulieren maar daar mag je alles compleet uit eigen zak betalen.
Je moet dus gewoon naar de ha en vertellen wat er is en dan krijg je een verwijsbrief naar een psycholoog, en daar krijg je dan eerst een intake.
pi_99081826
quote:
1s.gif Op dinsdag 5 juli 2011 20:48 schreef cafpow het volgende:

[..]

Je hebt voor zover bekend bij een verwijzing van de ha nodig. En je hebt ook particulieren maar daar mag je alles compleet uit eigen zak betalen.
Je moet dus gewoon naar de ha en vertellen wat er is en dan krijg je een verwijsbrief naar een psycholoog, en daar krijg je dan eerst een intake.
Bedankt voor de info.
pi_99086081
quote:
10s.gif Op dinsdag 5 juli 2011 18:15 schreef cafpow het volgende:

[..]

Nog even uithouden!

Hier gaat het op zich wel redelijk. Probeer nog steeds bij te komen van vorige week die over het algemeen super druk was. En ik kan gewoon niet tot rust komen.
En nu ben ik nog onrustig door het gedoe rondom wel of niet vakantie: we zitten met een redelijk krap budget duw super veel keus hebben we niet.
En we hadden een super goede lastminite gevonden, en waren van plan te boeken. Maar toen kwam er een officiële brief ivm. Documenten die afkeurd zijn en nieuwe nodig zijn, die mij. Pa vanuit Spanje moet sturen. En totdat dat geregeld is kunnen we niet gaan. Dus zit ik met alle onzekerheid, en ik moet me nog inschrijven voor de opleiding wat ik dus helemaal gepland had wanneer voor mij het beste moment was ervoor.

En tussendoor zit ik gewoon met zoveel onrust dat ik obsessief ga doen met activiteiten en anders de neiging heb tot teveel eten of drinken. maar over het algemeen blijft het wel binnen normaliteit.
Pfft, daar zou ik ook zwaar onrustig van worden. En waarschijnlijk kun je je dan dus ook nergens op concentreren, tenminste dat heb ik dan.
Kun je niet (weer) een stuk gaan fietsen, dan moet je wel ff aan iets anders denken?
pi_99091762
quote:
1s.gif Op dinsdag 5 juli 2011 21:56 schreef Spacekitten het volgende:

[..]

Pfft, daar zou ik ook zwaar onrustig van worden. En waarschijnlijk kun je je dan dus ook nergens op concentreren, tenminste dat heb ik dan.
Kun je niet (weer) een stuk gaan fietsen, dan moet je wel ff aan iets anders denken?
Tja, fietsen helpt bij mij, zolang ik een doel heb. Als ik gewoon rond ga fietsen dan komen alle gedachten juist nog meer terug. Dus dan ontspan ik nog niet. Gelukkig weet ik altijd wel wat te verzinnen.
EN zowieso fiets ik iedere dag wel 10 minuten minimaal, richting centrum of post controleren voor een bekende. Alleen woon ik er veel te centraal *O* -O-
Maar goed, ik probeer dus de vakantie uit mijn hoofd te zetten voor even, maar dat lukt neit helemaal. En ben net een stuiterbal.
Nu heb ik dus weer als doel gesteld om de lyrics toe te voegen aan mijn liedjes waar ik wel even zoet mee ben :)
pi_99105455
slim idee!

Ik stuiter ook lichtelijk rond, lijkt erop dat ik alles rustig kan afronden voor mijn vakantie op t werk en heb daardoor meer rust in mn hoofd. Langzaamaan begin ik al te bedenken wat we nog moeten halen voor de vakantie, gelukkig heb ik nog een week voor we weggaan!
pi_99137573
hebben jullie ervaring hier mee?

door mijn medicatie (denk ik) maak ik veel makkelijker contact met leuke meisjes. iets waar ik heel blij mee ben.

maar nu het probleem mijn libido is ongeveer met 75% gezakt. nu zou je zeggen 25% is toch genoeg maar het probleem is dat een erectie zeer lastig te behouden is dus ik heb er niks aan!

ik gebruik nu ongeveer 6 weken antidepressiva.
ben begonnen met 30mg citalopram mar dit was duidelijk teveel (hele erge bijwerkingen) en nu sinds 2 weken terug naar 20mg.
mijn libido was met 30mg totaal niet aanwezig maar ik ben bang dat dit lage libido blijft en als ik het zo bekijk zal ik toch wel 6 maanden door moeten gaan maar dat zie ik op deze manier echt niet zitten!
ik heb namelijk eerder antidepressiva gebruikt en daar had ik dit probleem dus 6 maanden lang maar toen had ik daar veel minder problemen mee.

ik ben wel van plan dit te overleggen met mijn psychiater maar ik ben bang dat hij gaat zeggen dat het maar een kleine bijwerking is maar zo zie ik het totaal niet!
of dat de enige oplossing stoppen is. (maar dat lijkt mij ook weer niet handig.)

[ Bericht 4% gewijzigd door fespo op 07-07-2011 00:43:44 ]
pi_99145269
Er is ook een medicatie topic, misschien kan je het daar ook eens vragen.
Ik zou gewoon overleggen met de psychiater en zeggen dat het voor jou wel een heel vervelende bijwerking is... Misschien kan je een ander middel proberen of nog wat verlagen?
Fake it till you make it...
pi_99147016
quote:
0s.gif Op donderdag 7 juli 2011 11:24 schreef Nijna het volgende:
Er is ook een medicatie topic, misschien kan je het daar ook eens vragen.
Ik zou gewoon overleggen met de psychiater en zeggen dat het voor jou wel een heel vervelende bijwerking is... Misschien kan je een ander middel proberen of nog wat verlagen?
dit dus, ik zou gewoon aangeven dat jij deze medicatie niks vind en of niet een andere optie is.
pi_99148997
Pfft het is weer even een lekkere chaos in mijn hoofd, het zit gewoon vol geloof ik, Ik heb het ontzettend druk met de laatste dingen regelen voor mijn zus haar bruiloft volgende week, En ik heb daar wel veel zin in, maar het vreet ook energie, Ik zie ook wel op tegen de lange dag, Half 7 opstaan en doorgaan tot na middernacht, Terwijl ik nu normaal even 1.5 uur rust tussen de middag omdat ik anders de dag niet doorkom!

Verder zit ik nog ontzettend in de ontkenning van de burn-out, Ik weet het wel maar ik wil er niet aan, Ik wil niet horen dat ik rustig aan moet doen, en ik wil niet horen dat ik op mijzelf moet letten, ik wil niet horen dat het goed komt, Ik wil dat het goed is! En om dat te bewerstelligen, ren ik gewoon door alsof er niks aan de hand is, Ik zit in de ziektewet maar probeer mijn dag zo vol mogelijk te proppen, Met gevolg dat ik aan het einde van de dag ziek ben van vermoeidheid en niet meer verder kan! lekker handig! Ik heb zelfs bloed laten prikken om te kijken of ik geen bloedarmoede had, want dat zo de moeheid wel kunnen verklaren :') Niet dus, alles is goed, en dus zal ik langzaam aan toch toe moeten gaan geven dat het niet zo goed gaat, en dat ik toch echt aan mijn rust moet denken, De laatste dagen huil ik ook weer om alles, Mijn vriend zou vandaag komen, maar er kwam iets tussen en nu komt hij morgen, op zich niks aan de hand, maar ik werd er helemaal verdrietig van, en kon het niet handelen, Ik had gelijk waanideeen dat hij niet bij mij wilde zijn enz enz enz, terwijl die jongen mij ten huwelijk heeft gevraagd, en echt met mij verder wil! Het slaat allemaal nergens op! Sorry voor deze egopost!
S. 2014
J. 2016
pi_99156609
Gewoonmezelf; is geen egopost!!! soms moet je dingen gewoon kwijt.
Helaas snap ik even heel goed waar je het over hebt. Je wil gewoon weer verder kunnen, maar je lichaam zegt eigenlijk dat het niet kan. Heel frustrerend. Probeer gewoon een keer een dagje thuis te blijven en dan lekker in je pyjama op de bank te hangen en flauwe films te kijken of zoiets!

Hier is het dus ook chaos ten top, een enorm hetische werkweek gehad en het is nu zo erg dat ik me gewoon eigenlijk ziek voel. Het enige waardoor ik het nu nog ff trek, is dat ik dadelijk vakantie heb. Zelfs mijn collega begint er doorheen te raken en die kan echt wel wat hebben. Ben ook bang dat ik na mijn vakantie heel snel weer terug bij af ben als het zo doorgaat. Maar goed, eerst alle zorgen opzij na morgen en genieten en hopen dat daardoor alle hardkloppingen en overslagen even wegblijven.
pi_99159382
Gewoonmezelf, gewoon van je afschrijven hoor.
Je ziet zelf dat je het doet, dat is al heel wat. Je bent nu natuurlijk heel druk bezig met die bruiloft en zolang je door blijft gaan lukt het misschien ook nog wel.
Hopelijk kan je na de bruiloft wat meer rust vinden... :*

Spacekitten, hopelijk geeft de vakantie je wat rust!
Fake it till you make it...
pi_99159703
quote:
0s.gif Op donderdag 7 juli 2011 13:05 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
Verder zit ik nog ontzettend in de ontkenning van de burn-out, Ik weet het wel maar ik wil er niet aan, Ik wil niet horen dat ik rustig aan moet doen, en ik wil niet horen dat ik op mijzelf moet letten, ik wil niet horen dat het goed komt, Ik wil dat het goed is! En om dat te bewerstelligen, ren ik gewoon door alsof er niks aan de hand is,
Ik besef dat het makkelijk gezegd is dan gedaan, maar zo nu en dan is het goed om te beseffen wat het alternatief van rustiger aan doen is op de lange termijn. Als je maar door en door gaat terwijl je van alle kanten signalen krijgt dat het niet goed is, dan maak je jezelf op den duur kapot. En het is dan een stuk lastiger om weer terug te komen. Probeer te doen wat je aankunt en waarsch. over een tijd kun je al weer een stuk meer. In alle opzichten beter dan nu doorrennen en op den duur echt 'instorten'.
pi_99170891
Helemaal mee eens!

Nog een ding van mij en dan is het genoeg voor vandaag, net heerlijk met mijn zus aan de lijn gehangen, ze heeft zelf in soort gelijke situatie gezeten als ik en steunt me enorm, al kan ze niet veel doen, moet t toch zelf doen uiteindelijk, is het heerlijk dat ze me gewoon aanhoord, zonder me voor een of andere gek uit te maken, gewoon omdat ze weet hoe het is en hoe zwaar het is eruit te komen.
pi_99171331
quote:
0s.gif Op donderdag 7 juli 2011 21:34 schreef Spacekitten het volgende:
Helemaal mee eens!

Nog een ding van mij en dan is het genoeg voor vandaag, net heerlijk met mijn zus aan de lijn gehangen, ze heeft zelf in soort gelijke situatie gezeten als ik en steunt me enorm, al kan ze niet veel doen, moet t toch zelf doen uiteindelijk, is het heerlijk dat ze me gewoon aanhoord, zonder me voor een of andere gek uit te maken, gewoon omdat ze weet hoe het is en hoe zwaar het is eruit te komen.
Het lijkt misschien vanzelfsprekend, maar toch wel respect voor jouw zusje. Vrij veel mensen - zelfs familieleden en vrienden - horen het liefst niets van andermans (psychische) problemen. Ook omdat ze vaak niet weten hoe erop te reageren. Jouw zusje weet uit eigen ervaring hoe fijn het kan zijn om gewoon even bij iemand je verhaal kwijt te kunnen en o.a. daarom denk ik dat ze zich wel zo opstelt. In tegenstelling tot bepaalde mensen die ineens iemand gaan ontlopen als ze weten dat er problemen zijn.
pi_99172221
Spacekitten, dat is fijn!!!
Fake it till you make it...
pi_99174690
spacekitten, dat is wel heel fijn! Ik heb dat "gelukkig" met mijn vriend en moeder en zus, ze snappen alle 3 waar ik doorheen ga, en vinden mij ook geen zeur als ik mijn hart uitstort, en wat betreft mijn vriend, die blijft gewoon herhalen dat ie mij de mooiste en liefste vind, en dat hij echt met mij verder wil, en met mij wil trouwen en kindjes wil enz enz enz, en dat dan echt op de momenten dat ik denk dat hij weg wil, of als ik vind dat hij maar moet gaan, want wat moet je nu met iemand met een burn-out, hij kan dan ook wel boos worden maar goed, dat snap ik ook! Ik ben nooit zo geweest maar tegenwoordig herken ik mezelf af en toe niet eens!
S. 2014
J. 2016
pi_99174880
quote:
0s.gif Op donderdag 7 juli 2011 22:35 schreef gewoonmezelf87 het volgende:
spacekitten, dat is wel heel fijn! Ik heb dat "gelukkig" met mijn vriend en moeder en zus, ze snappen alle 3 waar ik doorheen ga, en vinden mij ook geen zeur als ik mijn hart uitstort, en wat betreft mijn vriend, die blijft gewoon herhalen dat ie mij de mooiste en liefste vind, en dat hij echt met mij verder wil, en met mij wil trouwen en kindjes wil enz enz enz, en dat dan echt op de momenten dat ik denk dat hij weg wil, of als ik vind dat hij maar moet gaan, want wat moet je nu met iemand met een burn-out, hij kan dan ook wel boos worden maar goed, dat snap ik ook! Ik ben nooit zo geweest maar tegenwoordig herken ik mezelf af en toe niet eens!
Dat zou ook wel erg kortzichtig en slap zijn als hij zo zou denken. Als het goed is, is jouw probleem van tijdelijke aard. Zeker als jullie al zo lang samen zijn, zou hij het zo moeten bekijken.

Ik zou dat al wat meer begrijpen als je een persoonlijkheidsstoornis had of een ernstige psychische ziekte als schizofrenie en jullie elkaar net kenden.
pi_99175167
quote:
0s.gif Op donderdag 7 juli 2011 22:39 schreef Absurditeit het volgende:

[..]

Dat zou ook wel erg kortzichtig en slap zijn als hij zo zou denken. Als het goed is, is jouw probleem van tijdelijke aard. Zeker als jullie al zo lang samen zijn, zou hij het zo moeten bekijken.

Ik zou dat al wat meer begrijpen als je een persoonlijkheidsstoornis had of een ernstige psychische ziekte als schizofrenie en jullie elkaar net kenden.
Nou we hebben nu bijna 1.5 jaar een relatie en er is een hoop turbulentie geweest, van mijn kant maar ook van zijn kant, ik kan het mij wel voorstellen dat je dat op een bepaald moment zat bent! Maar gelukkig kunnen we goed praten met elkaar en ook voldoende ventileren, Het is voor mij gewoon de perfecte vent! *;
S. 2014
J. 2016
pi_99177299
ok. Blijkbaar heb ik vandaag heel wat gemist hier.

maar even in het kort, het is normaal om soms zo'n "egocentrische" visie te hebben. Iedereen heeft dat wel eens, en soms is dat nodig. Zolang het maar niet altijd zo is is het goed.

@ spacekitten, wat fijn dat je zo goed met je zus kunt praten. Je hart luchten helpt, mischien niet op lang termijn, maar het zorgt er wel voor dat je er even tegen kan.
quote:
0s.gif Op donderdag 7 juli 2011 17:07 schreef Absurditeit het volgende:

[..]

Ik besef dat het makkelijk gezegd is dan gedaan, maar zo nu en dan is het goed om te beseffen wat het alternatief van rustiger aan doen is op de lange termijn. Als je maar door en door gaat terwijl je van alle kanten signalen krijgt dat het niet goed is, dan maak je jezelf op den duur kapot. En het is dan een stuk lastiger om weer terug te komen. Probeer te doen wat je aankunt en waarsch. over een tijd kun je al weer een stuk meer. In alle opzichten beter dan nu doorrennen en op den duur echt 'instorten'.
En dit is dus helemaal waar. En dan kan ik zeggen uit ervering. Heb zelf in mijn mbo periode een burn out en bore out gehad. mede doordat de opleiding zelf inhoudelijk te makkelijk was, maar het moeilijk was om mee te komen in het systeem(Competentiegericht). En dan is het beter een stap terug te doen om daarna 2 stappen vooruit te doen.

Nu een updatje van mijn kant, ik ben nog behoorlijk onrustig, en de psych zelf merkte het ook. toen ik vandaag binnenkwam en ze vroeg van hoe gaat het? Zei ik vaag, vreemd, onrustig en toen kwam de opmerking dat zie ik aan je...ik zat constant te friemelen en was vrij druk(verbaal en kwa gefriemel) en ze zei dat ze dat al een tijdje merkte. Maar goed het zijn turbulente tijden geweest. En als alles goed gaat kan ik over ongeveer 2 weken al mijn drukte kwijt op vakantie.
Want waarschijnlijk gaan we iets later en langer dan gepland weg. Maar ik kan het wel gebruiken. Wel wat duurder dan gepland, maar goed na terugkeer moet ik maar even flink bezuinigen :) Maar nog steeds is er niks definitief..en dat is toch best irritant }:|
Verder probeer ik mijn onrust en drukte kwijt in het toevoegen van alle teksten aan mijn liedjes en het zijn meer dan 1500 liedjes in totaal. en sommigen luister ik zelfs tig keer, en typ tegelijk de tekst mee. En het helpt wel, ik wordt er wel moe van(mentaal) maar het is beter om een bezigheid te hebben voor mij.
En verder komt er zowieso nog wat meer drukte bij kwa inschrijven, dingen regelen, spullen voor school kopen. enz. Maar goed, het is allemaal uitiendelijk voor mijn toekomst.
Verder vondt mijn psych wel dat er in 3 weken tijd enorm veel is gebeurd en ik over zeer veel dingen keuzes heb gemaakt..die ik al tijden probeerde te maken.
En zoals altijd heb ik zonder het te weten keuzes gemaakt...want des te meer ik me focus op iets des te minder lukt het. |:(
En nog minder op momenten waar ik emotioneel ben :)
  vrijdag 8 juli 2011 @ 03:29:43 #150
340799 Madame_Paon
We're gonna die young
pi_99184770
Voor het eerst dat ik in deze reeks reageer.
Ik heb dit hele topic doorgelezen en bepaalde dingen zijn best herkenbaar.

Even een korte versie van mijn problemen met depressie en angst:

Ik heb OCD en McDD.
Ik zit op de maximale dosering van Fluoxetine, namelijk 60mg per dag, maar nog steeds voel ik me zwaar klote (maar meestal wordt dat gevoel overschaduwd door de depersonalisatie).
Heel erg veel last van dwangklachten en ben er dus elke dag, letterlijk, uren mee bezig. En dat is niet overdreven.
Volledig arbeidsongeschikt door de problematiek.

Veel last van smetvrees. Ik kan veel dingen niet aanraken en bepaalde huishoudelijke taken dus niet uitvoeren. Dus komen mijn moeder of vader één keer in de zoveel tijd om die te doen.
Want ik vind sommige dingen echt walgelijk, maar zelfs met handschoenen aan en twee wegwerpdoekjes op elkaar, kan ik sommige dingen niet schoonmaken.
En dan wordt het nog viezer en walg ik er nog meer van. En zo gaat het dus door.
Ik gebruik sinds een jaar alleen nog maar wegwerpdoekjes. Gewone doekjes kan ik niet in de wasmachine stoppen als ze vies zijn, omdat er dan allemaal viezigheid in de wasmachine achterblijft (is natuurlijk niet zo, maar ik kan het niet van me afzetten).
Ze zelf onder de kraan schoonmaken is ook niet te doen, zelfs niet met handschoenen aan.

Computeren en spelletjes spelen is ook niet erg ontspannend, want dan moet ik altijd met de muis op een bepaalde manier over het scherm gaan en bij spelletjes moeten poppetjes altijd op een bepaalde manier lopen.
Net als in het echte leven. Zoveel stappen met m'n rechterbeen in de zon en dan evenveel stappen met m'n linkerbeen in de zon. Het aantal stappen in dezelfde kamer/de zon/de schaduw mag nooit deelbaar zijn door 4.
En als ik m'n linkerbeen bijvoorbeeld met een kracht van 10kg neerzet en m'n rechterbeen met een kracht van 6kg, moet ik daarna zorgen dat het aantal kg gelijk wordt. Dus dan met m'n linkerbeen bijv. 8kg en met m'n rechterbeen 12kg. En als het dan nog niet gelijk is, kan ik eeuwig door blijven gaan.
Voor zover jullie er nog iets van snappen.

En er zijn nog wel wat dingen waar ik last van heb, maar die zijn te bizar voor woorden en vertel ik dus alleen aan de psycholoog.
Ik heb nog steeds afspraken bij een psycholoog, maar het werkt totaal niet.
Ik ben naar de gespecialiseerde psychiatrie gestuurd, omdat mijn problematiek voor de GGZ te ingewikkeld was. Maar zelfs zij weten niet hoe ze kunnen helpen, omdat tot nu toe niks heeft geholpen.
De huisarts vond een jaar geleden al dat ik (opnieuw) moest worden opgenomen, maar de psycholoog ziet het nut daar niet van in, omdat een opname alleen zin heeft als ze weten hoe ze je kunnen helpen.

Op een positievere noot: ik heb al 1,5 jaar geen zelfmoordpoging meer gedaan.
Ik vraag mezelf heel vaak af hoe ik het volhoud ... ik heb eigenlijk geen idee hoe ik het doe.

[ Bericht 1% gewijzigd door Madame_Paon op 08-07-2011 03:36:55 ]
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
abonnement Unibet Coolblue Bitvavo
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')