R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Hmm, dacht dat het wel meeviel, hoeveel ik t over mijn werk had, maar je hebt gelijk. Hetis gewoon de reorganisatie die nu in gang is gezet, zorgt voor veel onrust en besefte me vandaag eigenlijk pas dat ik daar totaal niet tegen kan, op t werk of in de stad, drukte kan ik gewoon ff niet aan... De vakantie is vandaag geregeld en nu mag ik de leuke dingen uitzoeken als musea 
Heb mezelf verwend, was alleen vanavond en had lekker gekookt met een glaasje wijn en nu ff hangen en flauwe series kijken
Heb mezelf verwend, was alleen vanavond en had lekker gekookt met een glaasje wijn en nu ff hangen en flauwe series kijken
Sorry dat ik niet reageer op de andere verhalen, ik vind dat echt heel moeilijk, weet nooit zo goed wat te zeggen
kijk dat is heel mooi, even je rust zoeken. En genieten van wat je leuk vindt.quote:Op donderdag 23 juni 2011 20:48 schreef Spacekitten het volgende:
Hmm, dacht dat het wel meeviel, hoeveel ik t over mijn werk had, maar je hebt gelijk. Hetis gewoon de reorganisatie die nu in gang is gezet, zorgt voor veel onrust en besefte me vandaag eigenlijk pas dat ik daar totaal niet tegen kan, op t werk of in de stad, drukte kan ik gewoon ff niet aan... De vakantie is vandaag geregeld en nu mag ik de leuke dingen uitzoeken als musea
Heb mezelf verwend, was alleen vanavond en had lekker gekookt met een glaasje wijn en nu ff hangen en flauwe series kijken
En dat je niet reageert op anderen is niet erg, want het is lastig om erop te reageren
Haha! Ja we hebben nou eenmaal niet alle wijsheid in pacht.quote:
Sorry dat ik niet reageer op de andere verhalen, ik vind dat echt heel moeilijk, weet nooit zo goed wat te zeggen
Gewoon lekker je verhaal kwijt is al een enorme opluchting natuurlijk!
Ik heb volgende week een personeelsuitje. En ik zit heel erg in tweestrijd.
Ik WIL echt niet mee!!! Ik vind dat zo eng. Maar mensen om me heen zeggen dat het goed voor me is om toch mee te gaan. Om een keertje niet uit angst te handelen.
Ik weet dat het waar is. Maar ik vind het echt eng. Ze willen ook niet zeggen wat we gaan doen.
Waardoor het nog enger is! Vandaag moet ik doorgeven of ik wel of niet meega. En ik weet het echt nog niet:'(
Op dinsdag 20 september 2011 14:48 schreef Daywalk3r het volgende:
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
ja moeilijk... Want dat 'niet willen' zal toch overheersen. Maar, je zou het kunnen proberen en misschien is het wel een leuk uitje... Voelt het dan misschien toch wel goed dat je t toch hebt gedaan.. Is het een dag of meteen een heel weekend ofzo?quote:
[..]
Haha! Ja we hebben nou eenmaal niet alle wijsheid in pacht.
Gewoon lekker je verhaal kwijt is al een enorme opluchting natuurlijk!
Ik heb volgende week een personeelsuitje. En ik zit heel erg in tweestrijd.
Ik WIL echt niet mee!!! Ik vind dat zo eng. Maar mensen om me heen zeggen dat het goed voor me is om toch mee te gaan. Om een keertje niet uit angst te handelen.
Ik weet dat het waar is. Maar ik vind het echt eng. Ze willen ook niet zeggen wat we gaan doen.
Waardoor het nog enger is! Vandaag moet ik doorgeven of ik wel of niet meega. En ik weet het echt nog niet:'(
just give a second thought
what if we don't get caught...
what if we don't get caught...
En is het niet mogelijk om later alsnog af te zeggen? Verder moet je doen wat je het beste vindt, en kijk ook naar wat voor soort uitje het is..het is nogal een verschil tussen ergens eten en een tocht door het bos maken. En kijk gewoon of je je als het even teveel wordt jezelf kan afzonderen..en maak daarna een keuze!quote:
[..]
Haha! Ja we hebben nou eenmaal niet alle wijsheid in pacht.
Gewoon lekker je verhaal kwijt is al een enorme opluchting natuurlijk!
Ik heb volgende week een personeelsuitje. En ik zit heel erg in tweestrijd.
Ik WIL echt niet mee!!! Ik vind dat zo eng. Maar mensen om me heen zeggen dat het goed voor me is om toch mee te gaan. Om een keertje niet uit angst te handelen.
Ik weet dat het waar is. Maar ik vind het echt eng. Ze willen ook niet zeggen wat we gaan doen.
Waardoor het nog enger is! Vandaag moet ik doorgeven of ik wel of niet meega. En ik weet het echt nog niet:'(
Zowieso kies voor jezelf, neit wat anderen zeggen of willen!
Ze willen dus niet zeggen wat we gaan doenquote:
[..]
En is het niet mogelijk om later alsnog af te zeggen? Verder moet je doen wat je het beste vindt, en kijk ook naar wat voor soort uitje het is..het is nogal een verschil tussen ergens eten en een tocht door het bos maken. En kijk gewoon of je je als het even teveel wordt jezelf kan afzonderen..en maak daarna een keuze!
Zowieso kies voor jezelf, neit wat anderen zeggen of willen!
Anders zou de beslissing makkelijker zijn.Ik denk dat ik niet mee ga...
Op dinsdag 20 september 2011 14:48 schreef Daywalk3r het volgende:
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
Ik vind het jammer dat problemen als depressie, angst en psychotische klachten nog niet erg serieus worden genomen in Nederland. Als je tegen iemand vertelt dat je een van deze dingen hebt voel je je vaak niet begrepen. Als je echter vertelt dat je je arm hebt gebroken, vind iedereen het ineens sneu voor je en krijg je veel meer steun, omdat dat iets is dat 'tastbaar' en 'zichtbaar' is.
Ik heb mij zelf ook jaren lang rot gevoeld en je komt er echt alleen uit als je er goed over kunt praten met iemand, maar vooral zelf ook de energie hebt om er écht wat mee te gaan doen. Iemand anders gaat je depressie niet wegnemen, dat zul je echt zelf moeten doen. Wegkwijnen in je eigen verdriet heeft geen zin en werkt alleen maar averechts. Praat er dus over, zoek hulp (als je je arm gebroken hebt ga je toch ook naar de dokter? I know, kort door de bocht) en kijk naar de dingen die wél positief zijn in je leven ipv alle negatieve dingen.
Daarom wil ik even melden dat als jullie je er voor inzetten het ook met jullie wel goed komt
Ik heb mij zelf ook jaren lang rot gevoeld en je komt er echt alleen uit als je er goed over kunt praten met iemand, maar vooral zelf ook de energie hebt om er écht wat mee te gaan doen. Iemand anders gaat je depressie niet wegnemen, dat zul je echt zelf moeten doen. Wegkwijnen in je eigen verdriet heeft geen zin en werkt alleen maar averechts. Praat er dus over, zoek hulp (als je je arm gebroken hebt ga je toch ook naar de dokter? I know, kort door de bocht) en kijk naar de dingen die wél positief zijn in je leven ipv alle negatieve dingen.
Daarom wil ik even melden dat als jullie je er voor inzetten het ook met jullie wel goed komt
Kun je dat anders niet aangeven, zodat jij misschien het wel alvast weet? voor je keuze?quote:
[..]
Ze willen dus niet zeggen wat we gaan doen
Ik denk dat ik niet mee ga...
quote:
Ik vind het jammer dat problemen als depressie, angst en psychotische klachten nog niet erg serieus worden genomen in Nederland. Als je tegen iemand vertelt dat je een van deze dingen hebt voel je je vaak niet begrepen. Als je echter vertelt dat je je arm hebt gebroken, vind iedereen het ineens sneu voor je en krijg je veel meer steun, omdat dat iets is dat 'tastbaar' en 'zichtbaar' is.
Ik heb mij zelf ook jaren lang rot gevoeld en je komt er echt alleen uit als je er goed over kunt praten met iemand, maar vooral zelf ook de energie hebt om er écht wat mee te gaan doen. Iemand anders gaat je depressie niet wegnemen, dat zul je echt zelf moeten doen. Wegkwijnen in je eigen verdriet heeft geen zin en werkt alleen maar averechts. Praat er dus over, zoek hulp (als je je arm gebroken hebt ga je toch ook naar de dokter? I know, kort door de bocht) en kijk naar de dingen die wél positief zijn in je leven ipv alle negatieve dingen.
Daarom wil ik even melden dat als jullie je er voor inzetten het ook met jullie wel goed komt
Gelukkig doen we dat. En ikzelf heb ook wel echt vertrouwen erin. (Niet altijd...)Ik wil alleen altijd dat dingen sneller gaan. Ik haat wachten.
Maar dit is een langdurig proces. Dus ik moet veel geduld hebben.
En soms als ik geen vooruitgang boek of me weer heel slecht voel wil ik ook geen hulp.
Vandaar dat ik al zoveel jaren kamp met depressie... Stomme, domme missy
Op dinsdag 20 september 2011 14:48 schreef Daywalk3r het volgende:
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
Ze weten op mijn werk dat ik depressief ben. Daar praat ik niet over.quote:
[..]
Kun je dat anders niet aangeven, zodat jij misschien het wel alvast weet? voor je keuze?
En als ik de activiteit alvast wil weten willen zij natuurlijk weten waarom
Op dinsdag 20 september 2011 14:48 schreef Daywalk3r het volgende:
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
Klopt helaas, maar het kan helpen te begrijpen dat veel mensen dat soort problemen ontzettend eng vinden, vooral als ze van binnen het gevoel hebben dat ze op dat gebied zelf eigenlijk ook wat werk te verzetten hebben, dan kan het confronterend en beangstigend zijn om een ander door over te horen, ernaar luisteren zou namelijk betekenen dat voor henzelf ook minder wegstoppen. Je voor het leed van een ander afsluiten is een vorm van je voor jezelf afsluiten en dat kan je iemand eigenlijk niet kwalijk nemen, tis een vorm van coping, en dat is iets waar je nooit zomaar iemand uit mag willen halen, dat zou niemand fijn vindenquote:
Ik vind het jammer dat problemen als depressie, angst en psychotische klachten nog niet erg serieus worden genomen in Nederland. Als je tegen iemand vertelt dat je een van deze dingen hebt voel je je vaak niet begrepen.
Als ik me realiseer dat er best veel mensen zijn die van zichzelf vinden dat ze helemaal geen problemen mogen hebben en hoe dat van binnen allemaal weggestopt en onderdrukt wordt dan is dat iets om medeleven voor te hebben vind ik, dat is namelijk ook geen fijne manier van door het leven gaan, al lijkt het tegenover de rest van de wereld alsof het diegene voor de wind gaat. Door te begrijpen waarom mensen zo kunnen reageren, dat het voor hen een manier van met de dingen omgaan is hoef je het ook niet op jezelf te betrekken; het is hun manier van doen, het is niets persoonlijks
Tuurlijk zou het fijn zijn als alles open en met respect voor elkaar bespreekbaar was maar mensen lopen niet voor niets met een schild rond.Daarom is het zoals je zegt heel belangrijk iemand te vinden waarmee je kan praten over jezelf op een manier die jou echt helpt, iemand die niet bang is voor de dingen waar jij mee zit
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ik snap dat je graag wilt dat alles sneller gaat, maar 't is al goed dat je inziet dat zoiets niet binnen één week klaar isquote:
[..]
Ik wil alleen altijd dat dingen sneller gaan. Ik haat wachten.
Maar dit is een langdurig proces. Dus ik moet veel geduld hebben.
En soms als ik geen vooruitgang boek of me weer heel slecht voel wil ik ook geen hulp.
Vandaar dat ik al zoveel jaren kamp met depressie... Stomme, domme missy
En wat is de 'vooruitgang' dan ook weer hé waar je het over hebt. Je hoeft niet in een keer van alles te kunnen genieten. Het kan al helpen om elke dag drie dingen op te schrijven die goed zijn gegaan of waar je je goed bij hebt gevoeld. Als je je dan minder voelt lees je dit boekje eens terug. En dingen die goed gaan hoeven niet uitgebreid te zijn. Al schrijf je op dat je hebt genoten van een dagje shoppen, dat je een complimentje van iemand hebt gekregen dat je goed deed of dat je een nachtje goed hebt geslapen. Het onthouden van die dingen is belangrijker dan het onthouden dat je zojuist zes nachten slecht hebt geslapen Maar ga zo door, je komt er wel
Het is inderdaad moeilijk om iemand écht te helpen, zonder daar zelf aan onder door te gaan. Ik ga zelf werken in de psychiatrie binnenkort en je moet twee muurtjes hebben. Enerzijds is het belangrijk om naar iemand te luisteren, empatisch te zijn, begrip te tonen en als het nodig is eens een arm of hand aanreiken om te kunnen troosten. Anderzijds is er dat tweede muurtje dat er voor zorgt dat het me niet persoonlijk raakt. Er komen namelijk soms verhalen voorbij die je best aan kunnen trekkenquote:
[..]
Daarom is het zoals je zegt heel belangrijk iemand te vinden waarmee je kan praten over jezelf op een manier die jou echt helpt, iemand die niet bang is voor de dingen waar jij mee zit
De valkuil van die muurtjes is echter weer dat je zelf ook je gevoelens af gaat sluiten voor de omgeving
Goeie tip! Dat ga ik maar eens doen. Wie weet helpt het.quote:
[..]
Ik snap dat je graag wilt dat alles sneller gaat, maar 't is al goed dat je inziet dat zoiets niet binnen één week klaar is
Maar ga zo door, je komt er wel
[..]
Het is inderdaad moeilijk om iemand écht te helpen, zonder daar zelf aan onder door te gaan. Ik ga zelf werken in de psychiatrie binnenkort en je moet twee muurtjes hebben. Enerzijds is het belangrijk om naar iemand te luisteren, empatisch te zijn, begrip te tonen en als het nodig is eens een arm of hand aanreiken om te kunnen troosten. Anderzijds is er dat tweede muurtje dat er voor zorgt dat het me niet persoonlijk raakt. Er komen namelijk soms verhalen voorbij die je best aan kunnen trekken
Op dinsdag 20 september 2011 14:48 schreef Daywalk3r het volgende:
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
Er is nu een heel leuk boekje voor zoiets, is bij de bruna te krijgen. Het heet a line a day. Hierin schrijf je per dag één ding wat goed is gegaan / leuk was en dat kun je drie jaar lang doen. Heb m zelf ook gekocht en het is tenminste goed vol te houden in tegenstelling tot een dagboek, je bent er maar heel ff mee bezig iedere dag.
Ik heb alles mee maar ik voel me niet gelukkig. Ik heb geen vriendenkring waar ik liefde/geluk uit kan halen momenteel (ik ben begonnen in een nieuwe stad). De mensen die ik wel spreek, dat is allemaal anders dan de vriendschappen die ik had.
Ze vinden me allemaal leuk en aardig maar toch heb ik het gevoel dat ze niet op me zitten te wachten. Ik heb constant het gevoel dat ik me opdring aan mensen.
Ach ja.
Ze vinden me allemaal leuk en aardig maar toch heb ik het gevoel dat ze niet op me zitten te wachten. Ik heb constant het gevoel dat ik me opdring aan mensen.
Ach ja.
Het is toch (hopelijk) niet zo dat je alle oude vrienden kwijt bent? Je zou toch nog geregeld met hen kunnen afspreken?quote:
Ik heb alles mee maar ik voel me niet gelukkig. Ik heb geen vriendenkring waar ik liefde/geluk uit kan halen momenteel (ik ben begonnen in een nieuwe stad). De mensen die ik wel spreek, dat is allemaal anders dan de vriendschappen die ik had.
Ze vinden me allemaal leuk en aardig maar toch heb ik het gevoel dat ze niet op me zitten te wachten. Ik heb constant het gevoel dat ik me opdring aan mensen.
Vriendschappen ontstaan waarsch. wel weer, maar het heeft imo niet zoveel zin om daar echt naar op zoek te gaan. Als je gewoon jezelf bent en normaal met mensen blijft omgaan, zul je op den duur in de nieuwe stad ook wel weer een vriendenkring opbouwen. Maar dat kan even duren.
Ja op zich zou ik mijn oude vrienden kunnen opzoeken maar zodra je ergens anders woont merk je meteen dat het toch wat anders aanvoelt. Ik heb nu echt mijn leven hier en om dan de hele tijd terug te reizen, tja. Het voelt ook scheef naar mijn vrienden toe. Je ziet ze nooit en af en toe kon je even langs. Je kan ook niet meer altijd enzo, dan is er hier weer wat leukers.
Ik denk dat de meeste mensen er wel begrip voor hebben. Het juist wel waarderen dat je zo nu en dan terug reist om iets met hen te doen.quote:
Ja op zich zou ik mijn oude vrienden kunnen opzoeken maar zodra je ergens anders woont merk je meteen dat het toch wat anders aanvoelt. Ik heb nu echt mijn leven hier en om dan de hele tijd terug te reizen, tja. Het voelt ook scheef naar mijn vrienden toe. Je ziet ze nooit en af en toe kon je even langs. Je kan ook niet meer altijd enzo, dan is er hier weer wat leukers.
Het is vervelend dat je zo snel het idee hebt dat jij tekort schiet. Het goede nieuws is dat het waarsch. vooral tussen je oren zit.
Jij verhuist naar een andere stad en kun daarom minder vaak wat met je vrienden doen. Daar is toch eigenlijk niets mis mee?
Ja op zich wel. Maar ik voel me dus ook schuldig omdat ik stiekem verlang naar nieuwe vrienden 
Die anders zijn en misschien beter bij me passen (qua hier je leven willen leiden enzo). Je woonplaats zegt ook wel iets over je vind ik.
Die anders zijn en misschien beter bij me passen (qua hier je leven willen leiden enzo). Je woonplaats zegt ook wel iets over je vind ik.
tja, het is een lastige situatie. Maar je zult toch vooral geduld moeten hebben, want vrienden maken gaat niet zo 1,2,3. Vooral als je een iets diepere vriendschap zoekt.quote:
Ja op zich zou ik mijn oude vrienden kunnen opzoeken maar zodra je ergens anders woont merk je meteen dat het toch wat anders aanvoelt. Ik heb nu echt mijn leven hier en om dan de hele tijd terug te reizen, tja. Het voelt ook scheef naar mijn vrienden toe. Je ziet ze nooit en af en toe kon je even langs. Je kan ook niet meer altijd enzo, dan is er hier weer wat leukers.
Ik heb zelf voor ruim een half jaar in het buitenland gewoond en heb in die plaats ook maar 1 goede vriendschap op kunnen bouwen.
Het kost tijd en energie. En ondertussen je oude vrienden opzoeken ook al is het ver weg, is een goede oplossing tussentijds.
En verder tja, gewoon proberen aan veel "buitenschoolse" activiteiten, en gewoon proberen geduld te hebben, hoe lastig het ook mag zijn
Gelukkig hoef je ook niet te kiezen. Dat je in je nieuwe stad ook vrienden wilt, is alleen maar goed, maar die andere mensen zijn niet voor niets vrienden. In principe moet je daar zuinig op zijn.quote:
Ja op zich wel. Maar ik voel me dus ook schuldig omdat ik stiekem verlang naar nieuwe vrienden
Jup bedankt trouwens. Ik zal gewoon geduld nodig hebben Ergens zijn daar die mensen die bij mij passen waarmee het klikt enzo.
Ergens zijn daar die mensen die bij mij passen waarmee het klikt enzo.
Ik heb een goed weekend gehad
Nu wel moe En hoofdpijn.
Maar het was een supergezellig weekend!
Gister zijn mijn ouders wezen fonduen. En zaterdag de pleegouders van mijn vriend.
Heb ook nog verlate verjaardagscadeautjes gehad
Hoe was jullie weekend?
Nu wel moe
En hoofdpijn.Maar het was een supergezellig weekend!
Gister zijn mijn ouders wezen fonduen. En zaterdag de pleegouders van mijn vriend.
Heb ook nog verlate verjaardagscadeautjes gehad
Hoe was jullie weekend?
Op dinsdag 20 september 2011 14:48 schreef Daywalk3r het volgende:
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
Ik werk bij MissVanity en neem wel eens een onderwerp mee.
Ik bedoel, zij wijkt er toch vanaf.
leuk, verlate verjaardagscadeau's..cadeau's zijn altijd welkom, toch?quote:
Ik heb een goed weekend gehad
Nu wel moe
Maar het was een supergezellig weekend!
Gister zijn mijn ouders wezen fonduen. En zaterdag de pleegouders van mijn vriend.
Heb ook nog verlate verjaardagscadeautjes gehad
Hoe was jullie weekend?
Hier gaat het wel, op irritaties na, die weer zorgen veroorzaken. Zorgen waar ik me nu nog niet eens zorgen om hoef te maken.
Wat wel duidelijk is dat ik als ik weer begin te studeren goed ga moeten zitten rekenen met mijn financieen. Want ik wil graag op mezelf gaan maar de vraag is of dat haalbaar is, met de doelen die ik heb en de middelen. Want op kamers gaan en douche/wc/keuken delen met een vreemden dat lijkt me echt zo walgelijk..en vooral aangezien ik nogal een pietje precies ben kwa schoonmaak enzo
Maar ik begin me daar nu helemaal druk over te maken terwijl ik nog ruim 3 maanden heb..en eer ik iets betaalbaars vindt enz.
het probleem nu is dat ik teveel wil...
verder heb ik momenteel wat meer energie, blijkt dat ik een enorme bloedarmoede had, mijn bloed moet op 7,5 zitten en met wat geluk zat ik op 5.9..dus nu gaat het wel wat beter Maar de irritaties blijven oplopen en heb er steeds meer last van.
Maar met dit weer zoek ik veel de straat op en dan kom ik grotendeels tot rust en kunnen de irritaties ook al is het maar voor even verdwijnen
