Okay. Allereerst bedankt voor de vragen hier en via DM en PM. Waardeer het en ergens vind ik het vervelend ook. Ik heb niet op de berichten gereageerd. Excuses.
De reden dat ik eerder nog niet gereageerd heb is omdat ik schreef als er een update zou zijn ik het zou posten. En dat is niet gebeurd en dus voelt dat voor mij als extra falen en omdat ik zelf baal en dan voelt het als “zit niet aan mijn tenen te knagen”. Onterecht he. Belangstelling is altijd aardig en dat mensen het blijven onthouden is bijzonder.
Dus met de billen bloot en lang verhaal kort, ik woon in een gebied waar de ellende van werkloosheid bij het begin van de crisis meteen te voelen was. Niet in de Randstad dus. Dit topic startte ik met het idee dat alles nog voor me open lag. Mind you, puik CV, een heel tof salaris. Zat vijf jaar bij een groot Amerikaans bedrijf gedetacheerd en kon gaan met de allerlaatste mensen die er uit moesten. Oh joh, komt wel goed, zei men en zo dacht ik ook. Op het einde overleed mijn directe collega. Begin veertig, jonge kindertjes. En daar heb ik een timmer van gehad. Ik wilde niet meer bij een bedrijf werken dat meer op een dagverblijf leek en waarbij meetings bijeen geroepen werden omdat een operator zich op de werkvloer gesneden had aan de foliemachine en dat je dan met je kantoorbaan gewezen wordt dat moet passen op je handen. Ik verzin dit dus echt niet. Dagen vol sheetjes en meetings heb ik versleten en van pauze tot pauze.
Enfin, ik ging er als een van de laatste en ook eervol uit. Ik maakte me toen geen zorgen over het vinden van werk. Dat heb ik nooit hoeven doen ook. Maar toen vroeg ik me af vanwege een uitzendkracht of het mogelijk zou zijn met haar even zo een poffertjeskraam. Advies aan jullie. Ik wilde een soort van roer om en waarom zou ik dat zelf niet even doen in Nederland? Met een ambachtelijke frietkraam. Waarom niet?
Nou hier is waarom er nog geen update geweest is. Het staat er nog niet. En ik denk dat een aantal users in WGR wel weten dat ene Tante Staal behoorlijk antileen is. Heb toch op een gegeven moment wel degelijk de bank gebeld om een afspraak te maken voor een zakelijke lening en rekening. Een afspraak kwam er na het introgesprek niet omdat ik zelf geen borg heb. Ik heb nergens schuld maar ook geen eigen vermogen zoals bijv. een koophuis.
En echt, als ik een paar luttele jaren geleden zou hebben geweten wat ik nu meemaak. Het kwam lekker binnen en we gaven het ook lekker uit. Reken maar dat ik heel snel had kunnen sparen. Toen is toen en ik wist het niet. Die tijd was ook zo dat het niet op kon. Grappig is dat mensen me in dit topic gewaarschuwd hebben dat een frietkraam hard werken zou worden. Nou ik heb dit jaar in mijn hele leven nog nooit zo hard moeten werken. 9,5 uur per dag buiten in weer en wind op het land voor een loontje. Voor het hele huishouden hoef ik niet te werken want dat redden we op Ryans salaris. Dus sparen is mogelijk. Ik heb geen 12.000 euro in mijn achterzak zitten. Zo is het.
Mijn onafhankelijke droom komt er gewoon. Maar niet even zomaar. Maar met eelt en keihard werken. Ik heb spieren waarvan ik niet eens wist dat je er spieren had. Die ambachtelijke frietkraam komt er en dan kick ik dit topic weer.
Bedankt voor de lieve reacties en belangstelling in ieder geval.

.