Geesten zien of contact met de doden? Reïncarnatie?
'Flauwekul,' zegt de gemiddelde Nederlander in eerste instantie.
Frank van der Meijden constateert echter dat we minder nuchter zijn dan we zelf geloven.
Uit de toenemende media-aandacht blijkt dat de belangstelling voor het bovennatuurlijke groeit, zelfs bij politiespeurwerk. Als journalistiek observator ging Van der Meijden op onderzoek in deze opmerkelijke wereld. Met kritische, maar open blik beschrijft hij de gesprekken en waarnemingen en komt hij tot verrassende conclusies.
Op 4 april is zijn boek "Mensen en Machten" verschenen.
Tv-programma's, beurzen en mediums die de sterrenstatus bereiken. Paranormale fenomenen worden door meer en meer mensen geaccepteerd en voor waar gehouden. Auteur Frank van der Meijden, in het dagelijks leven werkzaam als eindredacteur op de communicatieafdeling van de Politieacademie, zag dat zelfs het politieonderzoek niet meer veilig is voor het mediacircus rondom mediums en paragnosten. Hij besloot een onafhankelijk onderzoek te starten en stortte zich in de wereld van het bovennatuurlijke, met als motto: eerst zien dan geloven.
Van der Meijden geeft in Mensen en Machten geen zweverige beschouwingen, maar een kritisch verslag van hetgeen hij observeert: ogenschijnlijk normale mensen die geesten zien, de dood kunnen ruiken of de toekomst kunnen voorspellen. Tot zijn verbijstering blijken zaken als reïncarnatie, geestverschijningen en contact met het hiernamaals minder vergezocht dan hij had aangenomen.
De broodnuchtere Van der Meijden moet door datgene wat hij hoort, ziet en ook aan den lijve ervaart, vaststellen dat er daadwerkelijk meer is tussen hemel en aarde.
Mensen en machten biedt een onthullende inkijk in het mysterieuze wereldje van mediums en paragnosten in Nederland en België. In openhartige interviews, door middel van seances en als ooggetuige levert Van der Meijden het eerste volledig journalistieke verslag van het bovennatuurlijke in de Lage Landen.
Frank van der Meijden (1978) is journalist en Neerlandicus. Hij werkt als eindredacteur bij de communicatieafdeling van de Politieacademie.
Stel vragen en win!
Op vrijdag 15 april kun jij vanaf 19:30 uur in dit topic je vragen stellen aan Frank van der Meijden.
In samenwerking met Just Publishers mag FOK! 5 exemplaren van "Mensen en Machten" weggeven aan mensen die vragen hebben gesteld aan de auteur. De auteur kiest welke vijf vragenstellers de origineelste, opmerkelijkste of leukste vragen hebben gesteld. Die personen winnen het boek. Ook crew mag meedoen.
De auteur is hier vrijdagavond, dus als het even kan, is het handiger om dan je vraag te stellen. Anders bestaat de kans dat hij hem misschien mist.quote:
Ik ben m.b.t. alles een agnost; ik geloof nergens in, maar sluit ook niets uit. Toch ken ik iemand die ik de een flinke voordeel van de twijfel geef, betreft het paranormale. Desalnietemin doe ik 95% van de zogenaamde paragnosten (etc) af als onbetrouwbaar.
Hoe groot is het percentage nep-paragnosten in uw ogen, en hoeveel procent zijn oplichters en hoeveel procent hebben zichzelf dit wijsgemaakt door een psychische stoornis?
100 procent?quote:Op woensdag 13 april 2011 02:05 schreef EricOscuro het volgende:
Hoe groot is het percentage nep-paragnosten ?
Laat het beantwoorden van de vragen die gesteld worden in dit topic over aan de auteur svp.quote:
Gezien het vraagteken is het een vraag en geen antwoord.quote:Op woensdag 13 april 2011 14:40 schreef Bastard het volgende:
[..]
Laat het beantwoorden van de vragen die gesteld worden in dit topic over aan de auteur svp.
Hij is dan ook niet de auteur van het boek, waar de vraag aan is gesteld.quote:
[..]
Gezien het vraagteken is het een vraag en geen antwoord.
"Hoe lang duurt het in een gemiddeld politieonderzoek eer er de hulp word ingeroepen van een medium en zou nu na je onderzoek er volgens jou eerder samengewerkt mogen worden met mediums?"
Heeft dit uw kijk op het leven en wat er eventueel na dit leven is veranderd?
[ Bericht 3% gewijzigd door Lavenderr op 15-04-2011 19:11:21 ]
Je bent nuchter van aard maar gelooft er wel in door wat je hebt gezien? Wat voor bewijzen heb je? James Randi zoekt zijn hele leven al bewijzen. Heb jij die of waar baseer jij je geloof op?
Het is algemeen bekend dat de menselijke geest hiaten opvult met reeds opgedane kennis, of deze invult op basis van verwachtingspatronen. Paragnosten en andersoortige psychisch begaafden, maken door middel van suggestie handig gebruik van deze menselijke eigenschappen.
Waarom bent u van mening dat u niet zelf het slachtoffer bent geworden van een handig trucje?
"Hoe en wanneer kwam de realisatie bij jou dat er dus wel meer achter het paranormale zat dan enkel bedriegers en waanbeelden en was je geschokt/geschrokken?"
- Hoe heeft u exact onderzocht of er meer is tussen hemel en aard?
- Heeft u zelf ook tijdens de periode dat u dit onderwerp onderzocht ook dingen meegemaakt die onverklaarbaar leken bij u persoonlijk?
- Waarom worden de meeste mensen die weten/voelen dat er meer is, gezien als aanstellers? Heeft u daar een verklaring op?
[ Bericht 0% gewijzigd door summer2bird op 15-04-2011 19:22:15 ]
Zoals je ziet, zijn er al wat vragen geplaatst in dit topic en er zullen er zometeen ongetwijfeld meer volgen. We zijn erg benieuwd naar je antwoorden en ervaringen die daarbij ongetwijfeld de revue zullen passeren.
Dank voor deze uitdagende vraag. Zo uitdagend, dat ik er geen sluitend antwoord op kan geven. Ik heb in mijn journalistieke 'tocht' niet naar cijfers gekeken, dus ik kan geen significante verschillen geven tussen oplichters of 'echte paragnosten'. Wel geloof ik direct, zo geven veel 'ervaren' en vaak ingeschakelde paragnosten aan, dat er zeer veel kwakzalvers actief zijn. Wanneer mediums en zieners veel geld vragen, moeten de alarmbellen rinkelen, zo is het devies.quote:
Vrijdag kan ik niet zo vroeg. Ik stel mijn vraag (vetgedrukt) dus alvast, met een inleiding.
Ik ben m.b.t. alles een agnost; ik geloof nergens in, maar sluit ook niets uit. Toch ken ik iemand die ik de een flinke voordeel van de twijfel geef, betreft het paranormale. Desalnietemin doe ik 95% van de zogenaamde paragnosten (etc) af als onbetrouwbaar.
Hoe groot is het percentage nep-paragnosten in uw ogen, en hoeveel procent zijn oplichters en hoeveel procent hebben zichzelf dit wijsgemaakt door een psychische stoornis?
Mijn advies en mijn visie is: zolang een paragnost zich serieus in een zaak verdiept en geen belachelijke honoraria vraagt (en goede resultaten geeft), is het te vertrouwen.
Daarnaast: er is in feite ook nooit een percentage te geven, omdat er mediums in Nederland rondlopen die niet openlijk als medium te boek staan. Mensen die er nog niets mee doen naar buiten toe...
quote:
Ik ga er, zoals je zelf zegt, vanuit dat dit inderdaad een vraag is.quote:
Zie hiervoor gedeeltelijk mijn antwoord op bovenstaande vraag. Namelijk: er zijn inderdaad veel mensen die beweren medium te zijn, maar door serieuze 'vakgenoten' sterk afgeraden worden. En ook nogmaals: percentages zijn in feite niet te geven, omdat er genoeg mensen in Nederland zijn die paranormaal gevoelig zijn, ook daadwerkelijk successen boeken, maar hier niet mee in de openbaarheid treden.
Fijn dat u de moeite wilt nemen om vragen te beantwoorden.
Goeie vraag inderdaad. Wilde ik ook stellenquote:Op vrijdag 15 april 2011 19:43 schreef jogy het volgende:
Wat heeft trouwens het meeste indruk op je gemaakt tijdens het maken van het boek?
Deze vraag ligt gevoelig. In mijn boek zal blijken dat politieonderzoek in combinatie met paragnosten zo veel mogelijk wordt afgeschermd. Zoals op de kaft van mijn boek blijkt, werk ik bij de Politieacademie. Ik schrijf echter níets namens de Politieacademie en spreek nu ook niet namens de Politieacademie. Ik heb onafhankelijk het journalistieke proces opgestart. Uit integriteitoverwegingen heb ik van geen enkele politiebron gebruik gemaakt via mijn werk.quote:
Ik heb wel alvast mijn eerste vraag:
"Hoe lang duurt het in een gemiddeld politieonderzoek eer er de hulp word ingeroepen van een medium en zou nu na je onderzoek er volgens jou eerder samengewerkt mogen worden met mediums?"
Om op je vraag in te gaan: het gebeurt niet vaak dat in een politieonderzoek de hulp wordt ingeroepen van mediums en/of paragnosten. Een heel enkele keer gebeurt dit 'officieel' (dus met openlijke toestemming van een politiekorps) of voor een tv-programma. Volgens een aantal mediums worden ze door politiemensen in privétijd ingeschakeld. Omdat politiemensen (uiteraard) aan zeer strenge integriteitseisen vastzitten.
Er is dan ook geen termijn te geven voor een politieonderzoek. Daar wordt vanuit politieonderzoek ook geen ruchtbaarheid aan gegeven. Of ik na het schrijven van mijn boek denk dat dit vaker zou moeten gebeuren? Niet direct. Het uiteindelijke onderzoek en het aanvoeren van bewijzen ligt altijd bij de politie. Dus het eigenlijke onderzoek kan een paragnost nooit doen. Wanneer een politieonderzoek muurvast zou zitten, zou een medium of paragnost daar wel richting aan kunnen geven, een nieuwe opening als het ware. Maar: in dergelijke onderzoeken wordt niets zomaar aangenomen na uitspraken van een medium. Dus ik zeg uiteindelijk: niet geschoten is altijd mis, dus de politie zou gerust hulp kunnen inroepen, aangezien de regie altijd bij de politie zelf ligt. Maar er moeten geen hoge (publieke) verwachten aan gehangen worden.
Zijn er gebeurtenissen uit je verleden waar je, met de informatie en ervaringen die je tijdens het schrijven van dit boek hebt verzameld, nu een paranormale verklaring voor ziet?
Beslist. Mij wordt vaak de vraag gesteld of ik iets 'spectaculairs' heb gezien. Of ik geesten heb gezien, of bijvoorbeeld tafels zag schuiven. Mensen zijn vaak op zoek naar fysische verschijnselen. Maar het allerbelangrijkste inzicht dat mij is gekomen, is dat erg veel mensen in een schijnbaar nuchter land als Nederland, veel vertrouwen stellen in het geestelijk leven en in een leven na de dood. In mijn boek doet een Nijmeegse wetenschapper ook interessante uitspraken over een leven na de dood. Via reconstructie na 'bijna-doodervaringen' en 'reïncarnatie' zou leven na de dood niet te ontkennen zijn.quote:
Mijn vraag aan de auteur is:
Heeft dit uw kijk op het leven en wat er eventueel na dit leven is veranderd?
Ook de positiviteit die veel mensen uit bovennatuurlijk contact halen, vind ik bijzonder. In die zin heeft het nog meer mijn interesse gewekt, en maakt het me rustiger over thema's als 'de dood'.
Doet de mediahype omtrent mediums dmv diverse tv shows deze paranormale wereld goed of heeft het een averechtse werking volgens jou?
Mooi om te lezen.quote:
[..]
Beslist. Mij wordt vaak de vraag gesteld of ik iets 'spectaculairs' heb gezien. Of ik geesten heb gezien, of bijvoorbeeld tafels zag schuiven. Mensen zijn vaak op zoek naar fysische verschijnselen. Maar het allerbelangrijkste inzicht dat mij is gekomen, is dat erg veel mensen in een schijnbaar nuchter land als Nederland, veel vertrouwen stellen in het geestelijk leven en in een leven na de dood. In mijn boek doet een Nijmeegse wetenschapper ook interessante uitspraken over een leven na de dood. Via reconstructie na 'bijna-doodervaringen' en 'reïncarnatie' zou leven na de dood niet te ontkennen zijn.
Ook de positiviteit die veel mensen uit bovennatuurlijk contact halen, vind ik bijzonder. In die zin heeft het nog meer mijn interesse gewekt, en maakt het me rustiger over thema's als 'de dood'.
Deze vraag is mij al vele malen gesteld. Ik ben inderdaad nuchter van aard, bekijk veel zaken objectief en daardoor beschouw ik mijzelf niet zondermeer als een 'believer' of iets dergelijks. 'Geloven' vind ik ook een gevaarlijke woord, ik heb dat ook in mijn boek omschreven. Veel mensen die werkelijk vreemde dingen hebben meegemaakt, waren van nature sceptisch, en zijn dus door heel veel twijfel gegaan. Na veel twijfel en blijvende knagende gevoelens van 'kan ik mezelf serieus nemen...' durven ze uiteindelijk toch een positie in te nemen om te zeggen: er moet meer zijn tussen hemel en aarde. Zo maar ergens in geloven ís geen geloven. Bij voorbaat ergens níet in geloven, is het negeren, vind ik.quote:
Mijn Vraag
Je bent nuchter van aard maar gelooft er wel in door wat je hebt gezien? Wat voor bewijzen heb je? James Randi zoekt zijn hele leven al bewijzen. Heb jij die of waar baseer jij je geloof op?
Ik zit nog steeds in een proces van twijfel, gezien mijn objectieve aard, maar ik geloof een groot aantal mensen die ik heb gesproken wel degelijk.
'Bewijzen' waren reconstructies en direct contact met entiteiten via energiemeters. Lampjes op de meters beantwoordden vragen van een medium. De vraag-antwoordcyclus was zo sluitend en zo geloofwaardig, dat ik dat als ooggetuige niet kon ontkennen. Daarnaast waren bandstemmen zeer overtuigend, evenals energiebollen, 'orbs'.
Maar in het algemeen zijn 'bewijzen' lastig, mensen verwachten er te veel van. Een hoop komt voort uit reconstructie en interpretatie. Maar in die zin zijn er meer wetenschappen die puur op reconstructie en interpretatie berusten: taalkunde, geschiedenis, filosofie, enzovoort.
Ik ben van mening dat ik geen slachtoffer ben van een trucje, omdat ik geen enkel 'gesprek' heb gehad met een medium, waarbij ze konden aanhaken op mijn vragen en reacties. Ik heb een journalistiek gesprek gevoerd: met kritische vragen, waarbij ik een antwoord heb verlangd, en geen wedervragen of iets dergelijks. Door alle interviewpartners is dat gerespecteerd. Bij de meer 'actiegerichte' zaken (geestcontact, seances) heb ik slechts toegekeken, maar ik ben niet direct geadresseerde geweest van psychologische oorlogsvoering of iets dergelijke. Ik zie mezelf dus niet als 'slachtoffer' in een poppenkast, maar als observator.quote:
Toch maar alvast een vraag dan:
Het is algemeen bekend dat de menselijke geest hiaten opvult met reeds opgedane kennis, of deze invult op basis van verwachtingspatronen. Paragnosten en andersoortige psychisch begaafden, maken door middel van suggestie handig gebruik van deze menselijke eigenschappen.
Waarom bent u van mening dat u niet zelf het slachtoffer bent geworden van een handig trucje?
In mijn boek blijkt dat sommige zaken wel zeker indruk maken, en sommige zaken ook niet. Ook dat is door de geïnterviewden gerespecteerd.
Dat is een goede vraag... Laat ik met het gemakkelijkste beginnen. Of ik geschrokken was? Nee. Wel was ik positief verrast. Het meest intrigerende vond ik ook dat een aantal serieuze paranormale onderzoekers bepaalde zaken ook afdeden als waanbeelden (dan heb ik het over de mensen die 'spoken' in hun huis ervaren en dan de hulp inroepen van een onderzoeksteam). Of dat ze de oorsprong zochten in pscychologische beÏnvloeding. Een serieus medium houdt daar dus wel degelijk rekening mee. Toen ik met enkele mensen sprak (die veel te verliezen hadden - partner/kinderen/goede baan, enz) die elf jaar geleden in een Nederlands huis fysische verschijnselen hadden meegemaakt, begon het bij mij te kriebelen. Ik sprak verschillende ooggetuigen, die elkaar in al die jaren niet meer hadden gesproken. Hun verhalen kwamen, ondanks enkele interpretatieverschillen, voor een groot deel overeen.quote:
Mijn vraag:
"Hoe en wanneer kwam de realisatie bij jou dat er dus wel meer achter het paranormale zat dan enkel bedriegers en waanbeelden en was je geschokt/geschrokken?"
.Wat me opvalt is dat er dus heel veel terughoudendheid/schaamte is onder degene die zich op welke manier dan ook met het paranormale bezig houden. Heb je daar nog een verklaring voor? Waarom is het nog zo'n taboe en ben je niet bang dat jij er ook last van gaat krijgen op welke manier dan ook?
- Ik heb mijn veldwerk gebaseerd op gesprekken met mediums, wetenschappers, 'normale' mensen met vreemde ervaringen en onderzoeksteams. Daarnaast heb ik een kort literatuuronderzoek gedaan. Als je alle gegevens samenvoegt, dan is het moeilijk te ontkennen dat er meer is tussen hemel en aarde. Alleen de precieze omschrijving daarvan is en blijft lastig.quote:Op vrijdag 15 april 2011 19:13 schreef summer2bird het volgende:
Mijn vragen:
- Hoe heeft u exact onderzocht of er meer is tussen hemel en aard?
- Heeft u zelf ook tijdens de periode dat u dit onderwerp onderzocht ook dingen meegemaakt die onverklaarbaar leken bij u persoonlijk?
- Waarom worden de meeste mensen die weten/voelen dat er meer is, gezien als aanstellers? Heeft u daar een verklaring op?
- Ik heb zelf geen vreemde dingen op persoonlijk vlak meegemaakt. Ik ben er zelf ook helemaal niet gevoelig voor, slechts geïnteresseerd. In enkele gesprekken met mensen van Noord-Afrikaanse komaf, ben ik wel gewaarschuwd voor veel onheil, wanneer ik hun verhaal letterlijk zou opschrijven (onheil van demonische energieën). Dit hadden die mensen overigens vooraf ook niet verwacht, maar familieleden (die niet wisten dat ik met hen interviews had gehad) kregen via 'bovennatuurlijk gevoelige' familieleden door dat 'iemand' dit in boekvorm zou uitgeven. Toen begonnen de interviewkandidaten dus zenuwachtig te worden. Uit respect voor de geïnterviewden heb ik die verhalen toen veralgemeniseerd.
- Dat is puur cultureel bepaald. Mensen die in Azië, Zuid-Amerika of Afrika meer voelen, zijn eerder regel dan uitzondering. Zoals ze zelf zeggen: ze staan 'dichter op de aarde'. Mediums in Nederland beamen dat. Die geven ook aan dat de heidense godsdiensten en de natuurgodsdiensten (voorouders, reïncarnatie, energieën respecteren) wellicht dichter bij de werkelijkheid liggen dan de westerse godsdienst.
In onze 'christelijke' cultuur is contact met het paranormale ongeaccepteerd - over het algemeen (want bijvoorbeeld de Protestantse Kerk Nederland heeft inmiddels wel degelijk aandacht voor het paranormale). Mijn stelling in mijn boek is, dat dit langzaam aan het veranderen is. Het feit dat spirtualisme en tijdschriften als Happinez populair zijn geworden, is slechts een voorbode. Ik denk dat over enkele decennia de acceptatie zal toenemen.
In de RK-kerk bestaat toch al eeuwen de duiveluitdrijving, in tegenstelling tot de Protestante Kerk, die zijn veel minder bezig met occulte zaken dan de Rooms Katholieken.quote:
[..]
- Ik heb mijn veldwerk gebaseerd op gesprekken met mediums, wetenschappers, 'normale' mensen met vreemde ervaringen en onderzoeksteams. Daarnaast heb ik een kort literatuuronderzoek gedaan. Als je alle gegevens samenvoegt, dan is het moeilijk te ontkennen dat er meer is tussen hemel en aarde. Alleen de precieze omschrijving daarvan is en blijft lastig.
- Ik heb zelf geen vreemde dingen op persoonlijk vlak meegemaakt. Ik ben er zelf ook helemaal niet gevoelig voor, slechts geïnteresseerd. In enkele gesprekken met mensen van Noord-Afrikaanse komaf, ben ik wel gewaarschuwd voor veel onheil, wanneer ik hun verhaal letterlijk zou opschrijven (onheil van demonische energieën). Dit hadden die mensen overigens vooraf ook niet verwacht, maar familieleden (die niet wisten dat ik met hen interviews had gehad) kregen via 'bovennatuurlijk gevoelige' familieleden door dat 'iemand' dit in boekvorm zou uitgeven. Toen begonnen de interviewkandidaten dus zenuwachtig te worden. Uit respect voor de geïnterviewden heb ik die verhalen toen veralgemeniseerd.
- Dat is puur cultureel bepaald. Mensen die in Azië, Zuid-Amerika of Afrika meer voelen, zijn eerder regel dan uitzondering. Zoals ze zelf zeggen: ze staan 'dichter op de aarde'. Mediums in Nederland beamen dat. Die geven ook aan dat de heidense godsdiensten en de natuurgodsdiensten (voorouders, reïncarnatie, energieën respecteren) wellicht dichter bij de werkelijkheid liggen dan de westerse godsdienst.
In onze 'christelijke' cultuur is contact met het paranormale ongeaccepteerd - over het algemeen (want bijvoorbeeld de Protestantse Kerk Nederland heeft inmiddels wel degelijk aandacht voor het paranormale). Mijn stelling in mijn boek is, dat dit langzaam aan het veranderen is. Het feit dat spirtualisme en tijdschriften als Happinez populair zijn geworden, is slechts een voorbode. Ik denk dat over enkele decennia de acceptatie zal toenemen.
Zelf zocht ik aanvankelijk naar fysiek bewijs. Bewegende stoelen, geluiden, bandstemmen, enz. Enkele fenomenen heb ik waargenomen, die ook in mijn boek staan.quote:
Wat heeft trouwens het meeste indruk op je gemaakt tijdens het maken van het boek?
Wat echter het meeste indruk op me heeft gemaakt, is de acceptatie van dit soort zaken in Nederland. Heel veel mensen durven er niet (direct) openlijk over te praten, maar nadat ik in vertrouwen met mensen aan de praat ben, komen bijzondere zaken boven tafel. De meeste indruk maakt dus de enorme omvang van paranormale gerichtheid in Nederland (en België). Er is onderzocht hoeveel mensen in Nederland hierin zouden 'geloven'. 2/3 van NL zou dit niet als lariekoek afdoen. In de VS lijken de zelfde cijfers naar voren te komen. Ik heb zelf geen cijfers, maar mijn idee is dat 2/3 wel heel ruim is gezien. Je hebt, zoals in mijn boek blijkt, geloven en geloven.
Sinds mijn boek af is, spreek ik nog steeds met erg veel mensen over dit onderwerp. Mensen nemen me in vertrouwen. Wat mij opvalt: als ik aan een tafel zit met een willekeurig aantal mensen, dat ongeveer de helft altijd serieus iets heeft meegemaakt, of er in ieder geval in 'gelooft'. Dat is voor mij het meest bijzondere. Dan heb ik het niet over mensen die paranormaalbeurzen bezoeken, maar mensen die er in eerste opzicht niets mee hebben. Nuchter, hoogopgeleid, zakelijk beroep, enz.
Goed om te horen, het schept toch hoop eigenlijkquote:
[..]
Zelf zocht ik aanvankelijk naar fysiek bewijs. Bewegende stoelen, geluiden, bandstemmen, enz. Enkele fenomenen heb ik waargenomen, die ook in mijn boek staan.
Wat echter het meeste indruk op me heeft gemaakt, is de acceptatie van dit soort zaken in Nederland. Heel veel mensen durven er niet (direct) openlijk over te praten, maar nadat ik in vertrouwen met mensen aan de praat ben, komen bijzondere zaken boven tafel. De meeste indruk maakt dus de enorme omvang van paranormale gerichtheid in Nederland (en België). Er is onderzocht hoeveel mensen in Nederland hierin zouden 'geloven'. 2/3 van NL zou dit niet als lariekoek afdoen. In de VS lijken de zelfde cijfers naar voren te komen. Ik heb zelf geen cijfers, maar mijn idee is dat 2/3 wel heel ruim is gezien. Je hebt, zoals in mijn boek blijkt, geloven en geloven.
Sinds mijn boek af is, spreek ik nog steeds met erg veel mensen over dit onderwerp. Mensen nemen me in vertrouwen. Wat mij opvalt: als ik aan een tafel zit met een willekeurig aantal mensen, dat ongeveer de helft altijd serieus iets heeft meegemaakt, of er in ieder geval in 'gelooft'. Dat is voor mij het meest bijzondere. Dan heb ik het niet over mensen die paranormaalbeurzen bezoeken, maar mensen die er in eerste opzicht niets mee hebben. Nuchter, hoogopgeleid, zakelijk beroep, enz.
.Dat is een originele vraag! En ook een heel moeilijke, ik zit er al een tijdje over na te denken.quote:
Ik heb ook nog een vraag:
Zijn er gebeurtenissen uit je verleden waar je, met de informatie en ervaringen die je tijdens het schrijven van dit boek hebt verzameld, nu een paranormale verklaring voor ziet?
Na enig nadenken kan ik geen specifieke situaties aanwijzen. Wel zie ik bij mezelf een bepaalde ontwikkeling en interesse in duistere sferen (horror) - ik schrijf ook korte fictieverhalen op dat gebied, bovennatuurlijke fenomenen (onverklaarbaar), gedrag van mensen (journalistiek). Op het gebied van bijvoorbeeld 'horror', heb ik vaak genoeg een bepaald 'schuldgevoel' gehad. Waar komt bij mij die fascinatie vandaan? Door enkele mediums zijn daar wel interessante verklaringen voor gegeven. Veel zaken zijn natuurlijk persoonlijk, en die houd ik ook persoonlijk, maar laat ik het omschrijven als volgt: een levensloop is wellicht minder vanzelfsprekend dan ik eerder had aangenomen.
Is ook mijn ervaring inderdaad.quote:
Klopt, dat valt mij ook op. Dat als je de mensen apart hebt, niet in een groep. Dan blijken ze toch eens frapante zaken te hebben meegemaakt wat ze je dan in vertrouwen wel durven te vertellen. Maar de openheid is er nog niet echt, het komt wel steeds meer dezer tijd geloof ik.. en volgens mij draagt jou boek daar, als ik het zo lees zeker een steentje aan bij. Kan een brug slaan
Mijn nieuwsgierigheid naar het boek is in ieder geval geprikkeld
Ik zat me net af te vragen wat de reacties van familie en vrienden waren op dit onderzoek. Kwamen er in je nabije omgeving ook nog bijzondere verhalen boven water naar aanleiding hiervan.
[quote]quote:
Mijn vraag: Zie je zelf als journalist raakvlakken tussen wat wij als paranormaal betitelen en dat wat wij als wetenschap betitelen, en zo ja, waar en hoe? Heb je daar, behalve de Nijmeegse arts, nog anderen over geinterviewd en hoe is dat van invloed op jouw eigen beeldvorming?
Op vrijdag 15 april 2011 19:57 schreef Lavenderr het volgende:Ik heb meerdere mensen gesproken die wetenschap bedrijven, maar daar niet direct mee in relatie staan tot bovennatuurlijke fenomenen. De arts is daar wel een mooi voorbeeld van. Die zijn echter schaars, dus ik heb geen andere voorbeelden van dat kaliber, die in hun wetenschappelijke vak door het bovennatuurlijke 'ingehaald' worden.
Het heeft mijn beeld niet echt beïnvloed, maar het geeft wel een aardige bevestiging.
Het aardige is, dat ik door het schrijven van mijn boek, door bekenden wel eens geraadpleegd ben. Die personen heb ik wel eens doorverwezen naar een medium. Zelf heb ik (nog) geen aanleiding hiertoe. Mocht dat nodig zijn, dan zou ik niet schromen. Zoals altijd blijf ik gezond sceptisch, maar ik heb wel vertrouwen in de kunde van een aantal mediums.quote:Op vrijdag 15 april 2011 20:07 schreef Marijkezwolle het volgende:
Ben je nu meer dan vroeger bereid om een medium in te schakelen en zo ja, waarvoor?
Zeker weten!quote:
Even tussen het vragenvuur door; geweldig zoals u antwoord geeft op onze vragen. Duidelijk en uitgebreid
Bedankt voor je antwoord. Ik ben naar aanleiding van je opmerking over de opmerking nog wel nieuwsgierig of je het lezen van een horrorboek of het kijken naar een horrorfilm nu ook anders beleeft?quote:
[..]
Dat is een originele vraag! En ook een heel moeilijke, ik zit er al een tijdje over na te denken.
Na enig nadenken kan ik geen specifieke situaties aanwijzen. Wel zie ik bij mezelf een bepaalde ontwikkeling en interesse in duistere sferen (horror) - ik schrijf ook korte fictieverhalen op dat gebied, bovennatuurlijke fenomenen (onverklaarbaar), gedrag van mensen (journalistiek). Op het gebied van bijvoorbeeld 'horror', heb ik vaak genoeg een bepaald 'schuldgevoel' gehad. Waar komt bij mij die fascinatie vandaan? Door enkele mediums zijn daar wel interessante verklaringen voor gegeven. Veel zaken zijn natuurlijk persoonlijk, en die houd ik ook persoonlijk, maar laat ik het omschrijven als volgt: een levensloop is wellicht minder vanzelfsprekend dan ik eerder had aangenomen.
Dat valt mij ook op. Des te interessanter is mijn observatie dat het aantal mensen dat zich (in meer of mindere mate) met het parnormale bezighoudt, in feite behoorlijk hoog is. 'Paranormaal' is echter een bevlekt woord. Het gaat echter om de serieuze inhoud.quote:
Duidelijk, bedankt
Wat me opvalt is dat er dus heel veel terughoudendheid/schaamte is onder degene die zich op welke manier dan ook met het paranormale bezig houden. Heb je daar nog een verklaring voor? Waarom is het nog zo'n taboe en ben je niet bang dat jij er ook last van gaat krijgen op welke manier dan ook?
Natuurlijk houdt het me ook bezig hoe hier (op dit boek) op gereageerd gaat worden. Als journalist blijft ik echter van mening dat het helemaal niet raar is om over een dergelijke thema een boek te schrijven. Mensen die het thema ridiculiseren of bij voorbaat nergens naar willen luisteren, doen juist hun eigen horizon te kort. Dus, ja, ik ga ervan uit dat ongetwijfeld een aantal mensen mij niet serieus benaderen. Gelukkig zijn er (merk ik nu al) heel veel mensen die dat wél doen. Zoals ik in mijn boek ook aangeef: ik neem geen standpunt in. Wel laat ik me verwonderen en geef ik aan wanneer ik me verwonder.
Helemaal waar: in de RK-kerk bestaat al eeuwen uitdrijving, nu nog steeds. Het verschil met de Protestantse Kerk is, dat het in de RK kerk met meer 'poespas' wordt omgeven. Dat is tenminste mijn observatie na interviews. Mediums die de RK Kerk in Europa helpen met het 'schoonmaken' van gebouwen, hebben het vaak over ritueel gerichte bijeenkomsten. De Protestantse Kerk doet dat minder naar mijn idee, maar richt zich meer op hoe mensen het ervaren. Dus minder op het 'occulte', het duivelse en exorcisme, maar juist meer zoeken naar een verklaring: wat is het wat sommige mensen zien of voelen?quote:
[..]
In de RK-kerk bestaat toch al eeuwen de duiveluitdrijving, in tegenstelling tot de Protestante Kerk, die zijn veel minder bezig met occulte zaken dan de Rooms Katholieken.
Dat is een verschil naar mijn idee. Daarom noem ik het bij de Protestantse Kerk het paranormale, bij de RK Kerk lijkt het door die eeuwenlange cultuur meer een ritueel te zijn geworden. (Waarbij ik de uitdrijvingen niet bij voorbaat wil afdoen als toneelstukjes)
Ik denk het wel (ten dele). Ik vertrouw meer op mijn gevoel en ik denk dat mensen veel meer kunnen (op mentaal gebied) dan we zelf geloven.quote:
Heeft de wetenschap dat er waarschijnlijk meer is, de kijk op je leven en dus de handelingen er in beinvloed?
Helemaal mee eens. Er zijn buiten Nederland trouwens wel wat wetenschappers te vinden die er hele boeken over hebben vol geschreven maar nog steeds veels te weinig. Ben ieder geval heel blij dat er nu een Nederlands boek bestaat die in het wereldje gedoken is en er kritisch maar open mee om gaat, dat is (te) zeldzaam. Bedankt daarvoor, en de tijd die je hier aan ons besteedquote:
[..]
Dat valt mij ook op. Des te interessanter is mijn observatie dat het aantal mensen dat zich (in meer of mindere mate) met het parnormale bezighoudt, in feite behoorlijk hoog is. 'Paranormaal' is echter een bevlekt woord. Het gaat echter om de serieuze inhoud.
. Duidelijk, dat is een goeie houding wat mij btreft, klassequote:Natuurlijk houdt het me ook bezig hoe hier (op dit boek) op gereageerd gaat worden. Als journalist blijft ik echter van mening dat het helemaal niet raar is om over een dergelijke thema een boek te schrijven. Mensen die het thema ridiculiseren of bij voorbaat nergens naar willen luisteren, doen juist hun eigen horizon te kort. Dus, ja, ik ga ervan uit dat ongetwijfeld een aantal mensen mij niet serieus benaderen. Gelukkig zijn er (merk ik nu al) heel veel mensen die dat wél doen. Zoals ik in mijn boek ook aangeef: ik neem geen standpunt in. Wel laat ik me verwonderen en geef ik aan wanneer ik me verwonder.
.Wat wel aardig is in dit verband: enkele mediums die ik sprak (die elkaar niet kennen), gaven ongevraagd aan dat ik nog een tweede boek over dit thema zal schrijven. Dan weten ze meer dan ik.quote:
Ga je, nu je dit boek hebt afgerond, in de toekomst nog in op bepaalde aspecten om deze uit te diepen? (er zijn immers diverse thema's die besproken zijn waar je een boek over zou kunnen schrijven)
Ik merk dat ik nog veel meer zou kunnen schrijven en er nog veel dieper op in zou kunnen gaan. Ik heb echter geen specifieke plannen. Thema's die me blijven verbazen zijn echter 'bezetenheid' en energieseances. Op een bepaald punt in mijn veldwerk wilde ik voorstellen om via een seance een 'entiteit' in mij te laten 'voeren'. Dit is me ontraden door een aantal mensen. Ik vraag me ook af of het dan nog verantwoord 'embedded journalism' is. Het moet wel leuk blijven. Maar het mag duidelijk zijn dat ik interessante thema's heb gezien die ik meer zou willen uitdiepen.
quote:
Ik wilde antwoorden: dank voor de positieve feedback!quote:
quote:
[..]
Ik wilde antwoorden: dank voor de positieve feedback!
Het is denk heel goed om eens een persoon te zien die echt veldwerk gedaan heeft en onderzoek gedaan heeft op een neutrale manier en open mind.
Ik denk het wel. Al enkele jaren raak ik meer geïnteresseerd in de 'suspense'-horror, zoals die tegenwoordig populair is. Sterker nog, ik heb helemaal niets meer met de expliciete horror (zoals slashermovies), als ik er al enig gevoel bij had. Films als Paranormal Activities kijk ik nu met nog meer 'diepgang' en respect. Mijn eigen fictie is zich ook meer in de subtiele hoek gaan nestelen.quote:
[..]
Bedankt voor je antwoord. Ik ben naar aanleiding van je opmerking over de opmerking nog wel nieuwsgierig of je het lezen van een horrorboek of het kijken naar een horrorfilm nu ook anders beleeft?
Inderdaad, bij Char hebben veel mensen een dubbel gevoel, ik ook. Temeer ze nogal wat geld vraagt voor consults. Derek wordt als veel geloofwaardiger ervaren. Hij doet inderdaad interessante dingen. Het lastige is, (wat mediums in mijn boek ook aangeven) dat veel ingevingen niet op commando komen.quote:
Hoe denkt u over mediums op tv als Derek Ogilvie en Shar. Bij Shar is wel duidelijk dat het om verkapte oplichting gaat, maar Derek die raakt toch wel ontzettend vaak de goede snaar. Wat vindt u?
Een kritische lezer op dit forum liet de naam James Randi vallen. Het nadeel van Randi is, dat hij zich erg veel op fysieke bewijzen richt (terwijl dat - zoals ik al stelde - in de hoek van historische taalkunde, antropologie en filosofie niet verlangd wordt). Voordeel van Randi is, dat hij een volhouder is, en er alles aan doet mensen te ontmaskeren. Zo heeft hij naar verluidt ooit een test gedaan bij Derek. Je kent het wel: voorspellen welk plaatje iemand in een kamer ernaast voor z'n neus heeft, enz. Derek had bijna alles fout, zegt men. Zou hij het op dat moment niet op commando gekund hebben? Wanneer hij met mensen in gesprek is, heeft hij veel dingen direct goed. Misschien zit zijn kracht meer in het menselijke contact (hij doet scherpere ontdekking dan alleen Cold Reading). Juist omdat Derek het laat zíen, is hij populair. Ik ben ook maar een observator, dus mijn gevoel zegt dat Derek wel degelijk wat in zijn mars heeft. Maar enkele mediums in Nederland bekvechten ook over zijn werkelijke kwaliteiten. Als zij dat al doen, wie ben ik dan?
Een film waar ik bij dit onderwerp ook aan moet denken, is 'The skeleton key' waarin iemand die niet in voodoo gelooft, op subtiele wijze wordt gemanipuleerd, waardoor ze er toch vatbaar voor wordt. Als je dat vertaalt naar je boek en het feit dat 1/3 van de Nederlanders aangeeft niet in het paranormale te geloven, denk je dat iedereen (onbewust) toch vatbaar is voor het paranormale en dat mensen die er nu niet in geloven, toch geloof in het paranormale kunnen krijgen?quote:
[..]
Ik denk het wel. Al enkele jaren raak ik meer geïnteresseerd in de 'suspense'-horror, zoals die tegenwoordig populair is. Sterker nog, ik heb helemaal niets meer met de expliciete horror (zoals slashermovies), als ik er al enig gevoel bij had. Films als Paranormal Activities kijk ik nu met nog meer 'diepgang' en respect. Mijn eigen fictie is zich ook meer in de subtiele hoek gaan nestelen.
Ik denk inderdaad dat kortstondige gehypte programma's het onderwerp geen goed doen. TV is een krachtig medium en programma's als het Zesde Zintuig zijn (gelukkig) verbeterd en diepgaander. Er zijn echter ook genoeg 'documentaires' op bijvoorbeeld Discovery en National Geographic die paranormale willen ontkrachten (of bekrachtigen) terwijl ze slappe voorbeelden geven. Dat is niet verheffend voor de discussie. Het kwalijke is het krachtige effect van tv. Mensen (hoewel ze zelf vaak anders beweren) geloven relatief snel wat ze zien. Zo wordt tv-journalistiek vaak onterecht (blijkt na reconstructie) als geloofwaardiger ervaren dan bijvoorbeeld geschreven pers. De impact van tv zou zorgvuldiger afgewogen moeten worden.
Dus: hype, liever niet. Diepgang, graag.
Daar ben ik ook nog wel benieuwd naarquote:
[..]
Is ook mijn ervaring inderdaad.
Mijn nieuwsgierigheid naar het boek is in ieder geval geprikkeld
Ik zat me net af te vragen wat de reacties van familie en vrienden waren op dit onderzoek. Kwamen er in je nabije omgeving ook nog bijzondere verhalen boven water naar aanleiding hiervan.
.De reacties waren overwegend positief. Enkele mensen geven aan er 'niets mee te hebben' en dat is natuurlijk prima. Wel leuk is, dat er inderdaad verhalen boven water kwamen van mensen van wie ik het nooit had gedacht. Die hadden dat (zelfs) in familiekring nooit eerder gedeeld. Mag duidelijk zijn hoe drukkend het taboe is.quote:
[..]
Is ook mijn ervaring inderdaad.
Mijn nieuwsgierigheid naar het boek is in ieder geval geprikkeld
Ik zat me net af te vragen wat de reacties van familie en vrienden waren op dit onderzoek. Kwamen er in je nabije omgeving ook nog bijzondere verhalen boven water naar aanleiding hiervan.
Mooi voorbeeld - The Skeleton Key is een verontrustende film, zacht gezegd. Door voodoo zou je in een ander zelfs in een ander lichaam kunnen worden 'verplaatst', ongewild. Hoewel genoeg mensen aangeven niet in het paranormale te geloven, schijnt het mogelijk te zijn dat ze in aanraking komen met bovennatuurlijke fenomenen, zoals reïncarnatie-aanwijzingen. Dat is schokkend, maar ook heel interessant. Blijkbaar geven deze (door wetenschappers gedocumenteerde) voorbeelden aan dat niet iedereen het parnormale ervaart door ernaar op zoek te gaan. Integendeel.quote:
[..]
Een film waar ik bij dit onderwerp ook aan moet denken, is 'The skeleton key' waarin iemand die niet in voodoo gelooft, op subtiele wijze wordt gemanipuleerd, waardoor ze er toch vatbaar voor wordt. Als je dat vertaalt naar je boek en het feit dat 1/3 van de Nederlanders aangeeft niet in het paranormale te geloven, denk je dat iedereen (onbewust) toch vatbaar is voor het paranormale en dat mensen die er nu niet in geloven, toch geloof in het paranormale kunnen krijgen?
WHOOT! Zou ik ook niet doen als ik jou was, gelazer met entiteiten in je toelaten. Het is geen spelletje.quote:
[..]
Wat wel aardig is in dit verband: enkele mediums die ik sprak (die elkaar niet kennen), gaven ongevraagd aan dat ik nog een tweede boek over dit thema zal schrijven. Dan weten ze meer dan ik.
Ik merk dat ik nog veel meer zou kunnen schrijven en er nog veel dieper op in zou kunnen gaan. Ik heb echter geen specifieke plannen. Thema's die me blijven verbazen zijn echter 'bezetenheid' en energieseances. Op een bepaald punt in mijn veldwerk wilde ik voorstellen om via een seance een 'entiteit' in mij te laten 'voeren'. Dit is me ontraden door een aantal mensen. Ik vraag me ook af of het dan nog verantwoord 'embedded journalism' is. Het moet wel leuk blijven. Maar het mag duidelijk zijn dat ik interessante thema's heb gezien die ik meer zou willen uitdiepen.
Maar okay... met je fascinatie voor horror
Ik ben in ieder geval nu wel benieuwd geraakt naar je boek en ook naar wat je er in de toekomst mee gaat doen. Er zijn zoveel insteken die je kunt maken met wat je nu gedaan hebt.
Dank voor je antwoord.
Vijf vragenstellers ontvangen een exemnplaar van je boek. Als jij je keuze hebt gemaakt en aan ons hebt doorgegeven, dan maken wij binnenkort de winnaars bekend
.Jullie ook bedankt voor de scherpe vragen. Uiteraard kunnen mensen hier nog aanvullende vragen stellen. Met plezier beantwoord ik die als ik in de gelegenheid ben.quote:
Volgens mij zijn alle vragen nu beantwoord. Hartelijk dank voor je tijd en de antwoorden, ik vond het in ieder geval erg interessant. Mochten mensen nog aanvullende vragen hebben, kunnen ze die dan gewoon stellen hier?
Vijf vragenstellers ontvangen een exemnplaar van je boek. Als jij je keuze hebt gemaakt en aan ons hebt doorgegeven, dan maken wij binnenkort de winnaars bekend
Met groeten,
Frank van der Meijden.
.quote:
Bedankt voor je uitgebreide antwoorden!
Jogy
bastard
Stefan
Xessive
Summer2bird
Allemaal van harte gefeliciteerd
.
. 
Hey alle winnaars, veel plezier met lezen.1.Heeft het uw leven een ander inzicht gegeven na alle onderzoeken?
2.Heeft u zelf wel eens iets 'niet' normaal mee gemaakt?
3.Zal uw boek mensen anders kunnen laten denken?
4.Wat wilt u bereiken met dit boek?
Beste Frank, mocht je dit nog lezen (ik las het in elk geval te laat voor een directe reactie).quote:Op vrijdag 15 april 2011 19:38 schreef FrankvanderMeijden het volgende:
[..]
Dank voor deze uitdagende vraag. Zo uitdagend, dat ik er geen sluitend antwoord op kan geven. Ik heb in mijn journalistieke 'tocht' niet naar cijfers gekeken, dus ik kan geen significante verschillen geven tussen oplichters of 'echte paragnosten'. Wel geloof ik direct, zo geven veel 'ervaren' en vaak ingeschakelde paragnosten aan, dat er zeer veel kwakzalvers actief zijn. Wanneer mediums en zieners veel geld vragen, moeten de alarmbellen rinkelen, zo is het devies.
Mijn advies en mijn visie is: zolang een paragnost zich serieus in een zaak verdiept en geen belachelijke honoraria vraagt (en goede resultaten geeft), is het te vertrouwen.
Daarnaast: er is in feite ook nooit een percentage te geven, omdat er mediums in Nederland rondlopen die niet openlijk als medium te boek staan. Mensen die er nog niets mee doen naar buiten toe...
Ik wil je in elk geval hartelijk bedanken voor het beantwoorden van mijn vraag! Ik was verheugd dat mijn vraag toch beantwoord werd!
Maar ehm, ik vroeg niet direct om duidelijke wetenschappelijke cijfers, maar om jouw/ uw ervaringen. Desalnietemin, ik ben zeer tevreden met uw reactie.
Verder ter achtergrond; de dame waar ik over spreek is niet te huur... en doet alleen uitspraken tegen over mensen die ze kent of ineens iets over doorkrijgt. Ze is een warm mens, en zo te zien kloppen veel dingen die ze zegt... maar tegelijkertijd beamen anderen wel haar verhaal, maar vaak niet met enorm enthousiasme. Misschien omdat ze vaker hiermee geconfronteerd werden, of misschien omdat ze weliswaar denken dat het zo gegaan is... maar dat ze nog een slag om de arm houden. Of misschien dat ze haar in bescherming willen nemen, na haar hersenbloedingen.
Erg veel maakt het niet uit, betreft hoe ik tegen haar aankijk... ze is een geweldig lief en goed mens. Maar waar het wel voor uitmaakt is tegen hoe ik tegen het paranormale aankijk (dus juist dat gedeelte van haar waardoor ze me toch iets minder kritisch maakt).
En ja, ik heb zelf ook enkele dingen meegemaakt, dat mij opener heeft gemaakt naar het paranormale... een soort van minikijkjes in de toekomst (die op z'n hoogst een half uur verder was, maar doorgaans niet meer dan een 10 seconden vooruit). En dat dan ook maar tijdens een paar maanden en daarna nooit weer helaas.
Maar mocht u nog eens online komen... ik hoor graag uw visie!
Ik weet niet in welk paralel universum jij leeft maar hier is 15 april al geweest!quote:
Ik moest lachen.quote:Op donderdag 21 april 2011 11:44 schreef Stefan het volgende:
[..]
Ik weet niet in welk paralel universum jij leeft maar hier is 15 april al geweest!
Allemaal bedankt voor de positieve reacties. Ik hoop dat mijn werk eventuele verwachtingen kan waarmaken. Deze vier vragen zal ik ook nog even beantwoorden, want ik had beloofd dat ik nog eens zou terugkomen om vervolgvragen ook aandacht te geven.quote:
Vragen:
1.Heeft het uw leven een ander inzicht gegeven na alle onderzoeken?
2.Heeft u zelf wel eens iets 'niet' normaal mee gemaakt?
3.Zal uw boek mensen anders kunnen laten denken?
4.Wat wilt u bereiken met dit boek?
1. Ik ben niet geheel 'omgeslagen', maar wel meer bevestigd in bepaalde ideeën die ik bij spiritualiteit etc. had. In die zin stel ik mezelf wel opener op richting mensen die aangeven 'sensitief' te zijn of meer te kunnen 'voelen'/'zien'.
2. Nee, ik heb zelf nooit dingen meegemaakt die ik ter plekke echt niet kon verklaren.
3. Ja, dat denk ik wel. Ik krijg wat dat betreft al leuke reacties. Het is een terrein dat door veel mensen nog niet wordt 'bekeken'. Een eerste intensieve blik daarop (zo beschouw ik mijn boek) kan daar voor mensen wel verandering in brengen. Vooral omdat ik niets van mensen verwacht - je hóeft het niet aan te nemen.
4. Een bredere blik, meer en serieuzere aandacht voor die kant van de 'maatschappij'. Veel fabels zijn niet ontkracht omdat het geen aandacht krijgt, veel feiten zijn om diezelfde reden ook nog niet bekend. Ik hoop dat mijn boek een 'inleiding' mag zijn op dat gebied voor een breder publiek.
Bedankt voor je reactie. En zeg gerust 'je'.quote:
[..]
Beste Frank, mocht je dit nog lezen (ik las het in elk geval te laat voor een directe reactie).
Ik wil je in elk geval hartelijk bedanken voor het beantwoorden van mijn vraag! Ik was verheugd dat mijn vraag toch beantwoord werd!
Maar ehm, ik vroeg niet direct om duidelijke wetenschappelijke cijfers, maar om jouw/ uw ervaringen. Desalnietemin, ik ben zeer tevreden met uw reactie.
Verder ter achtergrond; de dame waar ik over spreek is niet te huur... en doet alleen uitspraken tegen over mensen die ze kent of ineens iets over doorkrijgt. Ze is een warm mens, en zo te zien kloppen veel dingen die ze zegt... maar tegelijkertijd beamen anderen wel haar verhaal, maar vaak niet met enorm enthousiasme. Misschien omdat ze vaker hiermee geconfronteerd werden, of misschien omdat ze weliswaar denken dat het zo gegaan is... maar dat ze nog een slag om de arm houden. Of misschien dat ze haar in bescherming willen nemen, na haar hersenbloedingen.
Erg veel maakt het niet uit, betreft hoe ik tegen haar aankijk... ze is een geweldig lief en goed mens. Maar waar het wel voor uitmaakt is tegen hoe ik tegen het paranormale aankijk (dus juist dat gedeelte van haar waardoor ze me toch iets minder kritisch maakt).
En ja, ik heb zelf ook enkele dingen meegemaakt, dat mij opener heeft gemaakt naar het paranormale... een soort van minikijkjes in de toekomst (die op z'n hoogst een half uur verder was, maar doorgaans niet meer dan een 10 seconden vooruit). En dat dan ook maar tijdens een paar maanden en daarna nooit weer helaas.
Maar mocht u nog eens online komen... ik hoor graag uw visie!
Ik heb op dit moment helaas te weinig tijd om er dieper op in te gaan (want je reactie nodigt uit tot verder filosoferen), maar wel bij deze een korte reactie. De persoon die je beschrijft, lijkt niet onbetrouwbaar te zijn. Wel begrijp ik jouw argwaan richting het 'paranormale'. Om er achter te komen of het 'paranormale' iets zou kunnen bieden (het woord schrikt af, dat is jammer, je kunt het ook anders noemen), zou je met meerdere mensen in je omgeving kunnen praten die ook ervaringen hebben. Tip: stel vragen, heel gericht, zonder vooringenomen standpunt, maar wel kritisch. Laat ze zo veel mogelijk uitleggen. Dan kom je er vanzelf achter hoe een bepaalde persoon in het 'paranormale' staat.
.Ja bij mij ook, vorige week vrijdag alquote:
Op Had het nog niet gemeld
Hier ook, maar in mijn verdediging: ik ben er direct in begonnen.quote:
[..]
Ja bij mij ook, vorige week vrijdag al
Had het nog niet gemeld
Hey Frank... nee dit is mij "off quard"... dit persoon (of beter deze personen) vertrouw ik meer dan anderen die zeggen eenzelfde gave te hebben.quote:
[..]
Bedankt voor je reactie. En zeg gerust 'je'.
Ik heb op dit moment helaas te weinig tijd om er dieper op in te gaan (want je reactie nodigt uit tot verder filosoferen), maar wel bij deze een korte reactie. De persoon die je beschrijft, lijkt niet onbetrouwbaar te zijn. Wel begrijp ik jouw argwaan richting het 'paranormale'. Om er achter te komen of het 'paranormale' iets zou kunnen bieden (het woord schrikt af, dat is jammer, je kunt het ook anders noemen), zou je met meerdere mensen in je omgeving kunnen praten die ook ervaringen hebben. Tip: stel vragen, heel gericht, zonder vooringenomen standpunt, maar wel kritisch. Laat ze zo veel mogelijk uitleggen. Dan kom je er vanzelf achter hoe een bepaalde persoon in het 'paranormale' staat.
Maar ik vind het wel lastig kritische vragen te stellen aan diegenen die doorgaans bijna altijd gelijk hadden. Hoe zulke vragen te stellen aan lieve en goede vriendinnen, die je het liefst boven elke verdenking verheft? Juist omdat ze er geen geld voor vragen? En doorgaans met conclusies komen die ze nooit hadden kunnen weten (normaal gesproken).
Niet dat ik geloof ze kwijt te raken door kritische vragen... Maar toch... het voelt bijna als verraad.
Ik had nog een boek van Jozef Rulof uit te lezen en dan eindelijk mijn lang verwachte roman "het uur van de engelen" beginnen. Als die uit is ga ik deze lezen, ben benieuwd!quote:Op vrijdag 13 mei 2011 21:33 schreef Xessive het volgende:
[..]
Hier ook, maar in mijn verdediging: ik ben er direct in begonnen.
.