Japan, maar dan niet in Tokyo, deel III

quote:

Op woensdag 15 augustus 2012 16:03 schreef Tito_Makani het volgende:
Ga over een jaar naar japan voor een jaar.

Zijn sportscholen daar duur? En hoeveel duurder zijn voedingsmiddelen zoals vlees(voornamelijk kip)eieren en melk? Hebben ze zoiets als Brinta daar of heb je webshops/winkels die nederlandse producten leveren vanuit Japan zelf?

Voor de sportschool bij ons in de buurt betaalden we zo'n 6000 yen per maand. Daarmee hadden we overdag onbeperkte toegang (zondag en donderdag gesloten). Een lidmaatschap om ook 's avonds te kunnen sporten kostte zo'n 9000 yen per maand (pp).

Als je in Japan leeft, dan kun je het beste als de Japanners eten. Op een Nederlandse manier eten is peperduur. Voor vier boterhammen ben je al snel 200 yen kwijt. Een blokje kaas kost iets van 400 yen. Voedsel is duur, vooral verse groenten en fruit. Vis is goedkoop. Rijst ook. Zeewier ook. Daarom eten Japanners veel vis, rijst en zeewier.

Ik heb nog geen dropje geimporteerd, maar neem wel altijd een flink stuk komijnenkaas mee als ik terugkom uit Nederland.

Zaken doen in Japan?

Het kan goed zijn dat er hier FOKkers meelezen die een eigen zaak hebben, en die ideeen krijgen om een handeltje of zaak in Japan op te zetten. Je weet het niet. Of beter, ik weet het wel, want ik heb in het verleden wel eens een PMmetje over gehad. Maar is dat wel zo'n goed idee?

We hadden laatst een Amerikaanse professor op bezoek, die een goede band met de baas van ons instituut heeft. Die man heeft een enorme staat van dienst, en het is eigenlijk best wel apart dat hij bij ons op bezoek komt. Hij had voorgesteld om een praktische cursus op te zetten, waarbij de studenten sterk gemotiveerd werden om ook de theorie grondig te begrijpen. Een heel goed idee: het praktische deel van de cursus zou heel goed bij de Japanse studenten passen. Theoretisch zit het wel snor bij die jongens, maar praktisch gezien is het vaak een drama, en deze cursus zou dus zeker een verschil kunnen maken.

Ik hoor u vragen, maar hoe zit het nou met het opzetten van een zaak in Japan?

De manier waarop deze gerenomeerde professor aan het lijntje werd gehouden, is illustratief voor de manier waarop Japanners met buitenlanders omgaan. Ik had mezelf ook als voorbeeld kunnen nemen, maar in dit geval was ik de observerende buitenstaander, en dan krijg je er een betere kijk op.

Je hebt dus een professor die aan MIT gestudeerd heeft, die in een Japans shitty achteraf universiteitje een cursus komt opzetten, en echt heel goed werk aflevert. Maar als hij volgend jaar niet terug komt, wat gebeurt er dan met die cursus? Denk er maar eens over na. Iemand zal die cursus moeten geven, maar wie gaat dat doen? Nu is zoiets op iedere andere universiteit waarschijnlijk ook een probleem, maar dan neemt het boerenverstand over: we hebben de beschikking over een topcursus - Kees of Henk gaat die cursus volgend jaar geven. Einde verhaal.

Hoe anders gaat zoiets in Japan. Op de laatste dag van zijn bezoek hadden we een leuke party waarbij iedereen enorm enthousiast was. De cursus was geslaagd! Hij vertelde hoe hij die cursus had opgezet, en dat hij verwachtte dat de Japanners de cursus over zouden nemen. Dan zie je dus iedereen driftig ja knikken, de baas van het instituut zegt dat ze er over na gaan denken hoe ze het op gaan lossen.

En dan gebeurt er dus helemaal niets.



Ze zeggen ja, gaan de discussie niet aan maar doen daarna gewoon waar ze zelf zin in hebben.

Het achterliggende probleem in dit geval is dat er een buitenlandse professor "wel even komt vertellen hoe het moet". Als er iets is waar Japanners een hekel aan hebben, dan is het aan buitenlanders die het wel beter weten. Let wel, zo zit het natuurlijk helemaal niet in elkaar: de goede man is hier alleen maar naar toegekomen om te helpen, maar helaas voor hem zien de Japanners dat heel anders.

Terugkijkend heb ik indertijd ook wel eens zo'n blunder gemaakt. Een collega van me doet heel goed werk, publiceert meer en beter werk dan ik. Maar op conferenties komt het er niet uit, omdat hij en z'n groep niet kunnen presenteren. Ik heb op een nuchtere Hollandse manier uitgelegd dat het ook op een andere manier kan, die veel effectiever is. Dat vonden ze helemaal niet zo leuk om te horen.

Kortom, als je zaken met de Japanners wil doen, houd er dan rekening mee dat ze er een meester in zijn om vooral niet te doen wat jij wil. Ik heb op dit moment drie Japanse studenten en drie studenten uit andere landen; met de "buitenlanders" is het geen enkel probleem om iets gedaan te krijgen. De Japanse studenten zijn helaas super lui. Precies dezelfde tactiek: de discussie niet aangaan, ja en amen roepen, maar uiteindelijk gewoon doen waar ze zelf zin in hebben.

Houd er ook rekening mee dat Japanners heel goed weten hoe ze iets aan willen pakken, en helemaal niet op jouw goed bedoelde advies zitten te wachten. Japan is eeuwenlang afgesloten geweest van de rest van de wereld. De drang om daar naar terug te gaan zit nog in de Japanse samenleving.

U bent gewaarschuwd!

[ Bericht 0% gewijzigd door Lyrebird op 18-08-2012 14:19:05 ]

quote:

Op maandag 20 augustus 2012 06:39 schreef Kill_em_all het volgende:
Ah ja... Japanners, flexibiliteit, aanpassend vermogen... ze hebben het totaal niet. Ook net klaar met het afronden van een project maar ook constant problemen omdat de Japanners geen vertrouwen hadden in het ontwerp. Waarom? Omdat Japanners het anders doen (wij kennen het niet, dus het moet wel fout zijn).

Japanners zijn moeilijk te overtuigen.

Europeanen blijven oeverloos ouwehoeren over een concept zo dat ze geen beslissing hoeven te nemen. Amerikanen zien veel sneller geld in een concept en zijn bereid risico's te nemen. Japanners hebben een bloedhekel aan risico. Die gaan pas investeren als ze er zeker van zijn dat er ook daadwerkelijk geld mee te verdienen valt. Dan wordt er een knoop doorgehakt, en binnen de kortste keren (echt ongelofelijk hoe snel) is het concept gecommercialiseerd.

Maar voordat die knoop wordt doorgehakt kun je in Japan jaren verder zijn.

In de jaren 70 en 80 was dat een manier van werken die paste bij de markt, maar nu kan het eigenlijk niet meer.

Zonder dat je alle belangrijke informatie hebt, moet je nu veel eerder dan toen knopen gaan doorhakken. Als jij het niet, doet de concurrentie het wel.

quote:

Op maandag 20 augustus 2012 13:41 schreef StraatSoldaat het volgende:
Merk je trouwens nog wat van die Amerikaanse militairen?

In Guam ben ik na de aardbeving/Fukushima veel Amerikaanse soldaten tegengekomen, die in Japan gelegerd waren, maar die net als wij uit voorzorg vertrokken waren.

In ons slaperige stadje zie je geen Amerikaanse militairen, maar in Tokyo kom je ze wel tegen.

Boon legashi

Of beter ボ-ン レガシ-. Nee, dat is geen vogelpoep op uw scherm (hoe origneel), het is Katakana, het schrift dat de Japanners gebruiken om enge buitenlandse woorden te maken.

Afgelopen weekend ben ik met mevrouw Lyrebird naar de film gegaan. Of dat verstandig was om te doen is een tweede; het stormde nogal vanwege een typhoon, en jullie hebben vast het filmpje van die weggewaaide auto op Okinawa gezien. Zo erg ging het bij ons gelukkig niet te keer, maar het waaide wel heel erg hard. Vlak bij de bioscoop staat een groot flatgebouw, en dat gebouw leek te fungeren als een groot zeil. We werden er gezandstraald, en de hogespanningsleidingen vlak voor het gebouw trilden zo hard, dat het net leek alsof er duizend mensen heel hard aan het fluiten waren. Dat konden we zelfs in de bioscoop nog horen.

Kaartje voor de film gekocht. We gaan regelmatig naar de film. Meestal de laatste voorstelling van de dag, want dan krijg je een klein beetje korting. Goed oppassen dat het er eentje is met Japanse ondertiteling, want anders is het zaakje nagesynchroniseerd en snap je er helemaal niets van. Pas ook op met films waarin Jacky Chan meespeelt. Die zijn namelijk in het Chinees, en dan heb je helemaal niets aan de Japanse ondertiteling. Uiteindelijk werd de film aangekondigd. Dat gaat als volgt: Okyaksama blahdieblahdieblah ボ-ン レガシ-. Ik had niks in de gaten, maar mevrouw Lyrebird riep dat we naar binnen mochten. Wat blijkt, de Japanners vertalen Amerikaanse titels in het Japans en gebruiken daarbij het katakana. Dat wordt daarna op een Japanse manier geinterpreteerd, zonder dat men terugdenkt aan de originele Engelse titel.

Zo kan het dus gebeuren dat een toch wel mooie filmtitel als the Bourne Legacy wordt verkracht tot boon legashi.

In onze bioscoop hebben we voordat de pre-views worden gespeeld heel wat reclame van plaatselijke middenstanders. Die ken ik onderhand uit m'n hoofd. Er is een bedrijf dat groente kweekt, en altijd op zoek lijkt te zijn naar werknemers. Hun motto is "Keepoooon... innovating". Dan is er nog een ander bedrijf, met een heel oninteressante commercial. Het motto van dat bedrijf is "No ploblem". De plaatselijke bank heeft een reclame waarin een van hun baliemedewerksters zo onnatuurlijk vriendelijk lacht, dat je het idee krijgt dat ze 's avonds een heel moe gezicht moet hebben. Ondanks dat ik ze tientallen keren gezien heb, blijft deze plaatselijke folklore wel geinig. Minder geinig is de anti-piracy reclame. Een heel irritant deuntje en een hele foute actrice (dit is toch geen acteren meer?) blijven nog dagenlang in mijn hoofd rondklotsen. Meestal sluit ik ogen en oren zodra die reclame voorbij komt.


Qua films was deze zomer niet veel soeps, met de overgewaardeerde Spider- en Batman films. Aardig hoor, maar niet meer dan dat. Laatst in de VS Lawless gezien, en ondanks dat mevrouw Lyrebird bijna onder haar stoel kroop van schrik, viel die reuze mee; hetzelfde kan gezegd worden van boon legashi (die heel wat minder eng was). We hebben ons goed vermaakt.

[ Bericht 1% gewijzigd door Lyrebird op 02-10-2012 08:59:50 ]

Is dat een filmpje met van die icoontjes die je er op wijzen dat je telefoon uit moet staan, dat je de andere bezoekers niet mag schoppen (of hun stoelen), dat je niet moet praten, etc.? En daar wordt dan acapella over gezongen? En het eindigt met een irritante zoemer?

quote:

Op woensdag 3 oktober 2012 05:29 schreef Kill_em_all het volgende:

[..]

Je realiseert je dat dit puur word gedaan omdat ze anders geen flauw idee hebben hoe ze het moeten uitspreken?

Nou is Japans redelijk makkelijk uit te spreken voor buitenlanders maar probeer bv eens een Koreaanse film titel uit te spreken die direct van het koreaans in het alfabet is geschreven.

Het is ook logisch, maar het zorgt wel voor spraakverwarring. Als de Engelse lessen op school wat beter waren, dan kon de titel van de film in de bioscoop gewoon "the Bourne Legacy" zijn, in letters, en wist iedere Japanner waar het over ging. Doordat ze krampachtig vasthouden aan het Katakana blijft de vertaling gehandicapt.

We hebben onze studenten nu zo ver gekregen (dat heeft me bijna drie jaar gekost) om een keer per jaar een presentatie in het Engels te geven. Vaak worden Engelse woorden door de studenten vanuit het Katakana direct in Engels omgezet, waardoor hun presentaties volstaan met Engrish. Begrijpelijk en best geinig, maar dat moet toch beter kunnen?